MARTI
| FLORA BRASILIENSIS
VOL. IV. PARS I.
Момасни IN TYPOGRAPHIA REGIA C. WoLr ET FIL. ET IN OFFIC. LITHOGRAPH. S. MINSINGER.
FLORA BRASILIENSIS
ENUMERATIO PLANTARUM
BRASILIA
HACTENUS DETECTARUM
QUAS SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIIS DESCRIPTAS ET METHODO NATURALI
DIGESTAS PARTIM ICONE ILLUSTRATAS
EDIDIT
CAROLUS FRIDERICUS PHILIPPUS DE MARTIUS
OPUS
CURA MUSEI C. R. PAL. VINDOBONENSIS AUCTORE STEPH. ENDLICHER
SUCCESSORE ED. FENZL
CONDITUM SUB AUSPICIIS
FERDINANDI I. er LUDOVICI I.
AUSTRIAE IMPERATORIS BAVARIAE REGIS
SUBLEVATUM POPULI BRASILIENSIS LIBERALITATE
PETRO II.
BRASILIAE IMPERATORE CONSTITUTIONALI ET DEFENSORE PERPETUO FELICITER REGNANTE.
VOLUMEN IV. PARS I.
a — БЕ
ACCEDUNT TABULAE CXV.
Mo. Bot. Garden,
1895.
MONACHII
MDCCCLII — MDCCCLXIIT.
LIPSIAE Арџр FRID. FLEISCHER IN COMM.
MARTI
FLORA BRASILIENSIS
VOL. IV. PAS I
CHLORANTHACEAE, PIPERACEAE, URTICINEAE
EXPOSUIT
F. А. GUIL. MIQUEL, Pur er Mev. De
PROFESSOR BOTANICES IN UNIVERSITATE RHENO-TRAJECTINA.
SALICINEAE
EXPOSUIT
FRIDERICUS LEYBOLD
BOTANICUS MONACENSIS.
PODOSTEMACEAE, MONIMIACEAE,
ANTIDESMEAE, GNETACEAE
LUDOVICUS RENATUS TULASNE
— заме a
ACAD. SCIENT. PARISIENSIS SODALIS.
LACISTEMACEAE
EXPOSUIT
ADALBERTUS SCHNIZLEIN, Pan. Dr.
BOTANICES PROFESSOR IN UNIVERSITATE ERLANGENSI.
BEGONIACEAE
KXPOSUIT
ALPHONSUS. DECANDOLLE, Dr
BOTANICUS GENEVENSIS.
CYCADEAE, CONIFERAE
kxPost TIT
AUGUSTUS GUILIELMUS EICHLER, Рип. Dr.
IN UNIVERSITATE В. MONACENSI BOTANICEN DOCENS.
Mo. Bot
1895.
MONACHII
MDCOCLII— MDCCCLXIII.
LIPSIAE APUD FRID. FLEISCHER IN COMM.
$
NOTA. CHLORANTHACEAE, PIPERACEAE in lucem prodiere die 15. m. Augusti 1852.
UBTICINEAE и
SALICINEAE, PoposTEMACEAE +
І,АСІЗТЕМАСЕАЕ, МОМІМІАСЕАЕ 8
ANTIDESMEAE, BEGONIACEAE ”
GNETACEAE, СүсАРЕАЕ, СОМЕЕВАЕ ,,
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
1. ni. Decembris 1853.
l. m. Januarii 1855.
28. m. Februarii 1857.
15. m. Februarii 1861.
10. m. Julii 1863.
FLORA BRASILIENSIS
SIVE
ENUMERATIO PLANTARUM
BRASILIA
HACTENUS DETECTARUM
QUAS
CURA MUSEI CAES. REG. PALAT. VINDOBONENSIS
SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIIS DESCRIPTAS
c A
METHODO NATURALI DIGESTAS
SUB
AUSPICIIS
FERDINANDI 1.
AUSTRIAE IMPERATORIS
LUDOVICI 1.
BAVARIAE REGIS
EDIDIT
CAROLUS FRID. PHIL. DE MARTIUS.
FASCICULUS XI.
CHLORANTHACEAE et PIPERACEAE, expos. Е. А. бош. Miguet. p. 1 — 16. t. 1 — 24.
Gv TABULA PHYSIOGNOMICA XXXVII.
PRETIUM: 12 Flor, Conv. — 14*/, Flor. rhen. — 8 Th. 7 Gr. bor, — 30 Francs 87 Cent.
LIPSIAE aw FRID. FLEISCHER IN COMM.
1852, 15. AUG.
CHLORANTHACEAE
ET
PIPER A € E A E.
F. A. GUIL. MIQUEL,
PROFESSOR BOTANICES AMSTELODAMENSIS.
PIPERIN A E.
РїрЕвїхАЕ Bartl. Ord. nat. р. 83. Classis XX. — РїрРЕВ1ТАЕ Endl. Gen. р. 264. Classis XXIII.,
_ exclusis Saurureis.
Fores spicati sessiles rarissime pedicellati, bracteati, hermaphroditi vel diclines, tum
saepenumero dioici. Ремсомом nullum. STAMINA libera vel ovario basi adnata, ANTHERIS
erectis bilocularibus birimosis. Ovarium unicum. Ovutum atropum solitarium, e basi erectum,
rarissime pendulum. Евостоз baccatus vel subdrupaceus. SEMiNA albumine magno, EMBRYONE
exilissimo, plerumque intra amnios persistens albuminis vertici impositum incluso vel perraro
intra apicem ipsum albuminis locato, dicotyledoneo, antitropo.
НЕЕВАЕ vel rRUTICES. Cav Les nodoso-articulati, foliati. Forra alterna, opposita се!
verticillata , integra, utplurimum integerrima. | STiPULAE petiolares, oppositifoliae vel inter-
dum nullae.
Classis plantarum dicotylearum, exclusis Saurureis, naturalis, in tropicis et subtropicis utriusque orbis
regionibus vigens, oleis essentialibus fervidis, nunc acerrimis pollens.
L Folia opposita, petiolis basi cum stipulis in vaginam connatis. Ovulum pendulum. Amnios haud
persistens. Ordo CHLORANTHACEARUM.
П. Folia petiolis haud connata. Ovulum erectum. Атпіоѕ persistens. Ordo PIPERACEARUM.
CHLORANTHACEA E.
CHLORANTHACEAE R. Brown in Bot. Mag. 1821. Е. Meyer de Houttuynia p. 51. Endl. Gen.
р. 264. Meisn. Gen. p. 334. Blume Flora Javae Fasc. ҮШ. — Bartling l c. excl. Gneto.
DicoTYLEDONES ACHLAMYDEAE HYPOGYNAE HERMAPHRODITAE VEL DICLINES, SPICIFLORAE,
FLORIBUS UNIBRACTEATIS VEL MASCULIS NUDIS, ANTHERIS ERECTIS BILOCULARIBUS BIRIMOSIS, OVARIO
UNICO UNILOCULARI, OVULO SOLITARIO PENDULO ATROPO, EMBRYONE EXILISSIMO ANTITROPO, IN
АРІСЕ ALBUMINIS CARNOSI INCLUSO. — FOLIA INTEGERRIMA VEL SERRATA.
FronEs hermaphroditi dense spicati, vel diclines, MascuLi spicati, FEMINEI fasciculati,
BRACTEA naviculari subimmersi vel nudi. Stamina diclinibus solitaria axi inserta, bractea
suffulta aut nuda et imbricata, FILAMENTA brevissima, ANTHERA biloculari, HERMAPHRODITIS
STAMINA 1 vel 3, ovarii dorso adnata: lateralium antheris unilocularibus, intermedii biloculari.
Piperin. 1
3 CHLORANTHACEAE: HEDYOSMUM. 4
OvanivM unicum sessile,
tice pendulo.
saepissime trigona,
MINE Copioso carnoso.
haud superstite.
uniovulatum, trigonum vel subglobosum, OVULO atropo ex cavitatis ver-
SriGMA terminale, sessile, simplex vel sublobatum, deciduum. Bacca drupacea,
putamine tenui, fragili. SEMEN pendulum, TESTA membranacea tenui, ALBU-
Емввүо exilis, in albuminis apice inclusus, ROSTELLO infero, amnio
HERBAE, SUFFRUTICES vel ARBUSCULAE, ramis nodosis, foliatis, FOLIIS oppositis petio-
latis simplicibus, integerrimis vel serratis, penninerviis , PETIOLIS inferne in vaginam herbaceo-
carnosam utrinque bistipulatam conjunctis; INFLORESCENTIA spicata terminali vel axillari,
rhachi saepe ramosa, ramulis subarticulatis.
L HEDYOSMUM Swarnrz.
Неруозмом Swarts Prodr. 84. Flor. Ind. occ. П. 957. t. 18.
Humb. Bonpl. et Kth. Nov. Gen. et Spec. VII. 164. t. 634 et
635. Endl. Gen. n. 1817, quem, quum propriis observationibus
de hujus generis speciebus mihi fere caream, presso pede secu-
lus sum. — 'TaraLLA Ruiz ef Pav. Prod. t. 29.
Fores monoici vel dioici. Masc. monandri, ebra-
сівай, spicati, ANTHERIS Subsessilibus cuneatis bilocu-
laribus, connectivo obtuso prominente, loculis late-
ralibus longitudinaliter dehiscentibus. Fem. solitarii
vel pauci glomerati, sessiles, bracteati. Ovanruw uni-
loculare trigonum, оусто pendulo. atropo, STIGMATE
sessili indiviso vel sublobato. Ювсрл monosperma,
putamine crustaceo, interdum plures bracteis carnoso-
incrassatis coadunatae. Semen pendulum, тезта mem-
branacea, EMBRYONE antitropo in apice albuminis car-
nosi incluso: parte corYLEDONEA biloba, RosTELLO ob-
fuso brevissimo infero.
Frorices aut ARBUSCULAE oleo aethereo fra-
grantes, in regionibus tropicis Novi Orbis vigentes,
ramulis oppositis nodoso-articulatis, FoLIIS oppositis
penninerviis serratis, petiolis inferne cum stipulis in
vaginam connatis, FLoRIBUS axillaribus et terminali-
bus, spicis masculis indivisis solitariis , fasciculatis
vel subpaniculatis , femineis paniculato-racemosis.
1, HEDYOSMUM BRASILIENSE Mazr. ramulis vaginis-
que (utrinque breviter bidentatis) squamose asperule leprosis ;
foliis glabris oblongo-lanceolatis subacutis praeter basin subcu-
neatam serratis; amentis masculis super paniculas axillares soli-
tarias densis, numerosis, plerumque opposite fasciculatis brevis-
sime pedicellatis vel sessilibus, singulis ovatis vel ellipticis.
Hedyosmum brasiliense Mart. Herb.
Hedyosmum Bonplandianum (haud H, B. K.) ej. Syst.
Mat. med. brasil. 100.
FRurICULUS dioicus, masc. tantum detectus. RAMULORUM INTER-
NODIA 4—2 poll. longa, in sicco angulata, squamulis serius evanidis
scaberula. VAGINAE carnosulae, parum ventricosae, fere obpyra-
midatae, obscure striatae, ore extenuato utrinque duobus dentibus
acutis sensim deliquescentibus acutae, squamoso - scaberulae, gla-
brescentes, propter squamulas oris nunc quasi ciliatae, dein in-
tegerrimae , semipollicem circiter longae. Реттотл brevissimi,
marginalati, marginibus undulatis sensim cicatrisatis. Forra coria-
cea, laevia, nitidula, glabra, versus apicem subacute attenuata,
basi cuneata, 4 —5— 6 poll. longa, 1'/,— 2 lata, rarius latiora,
serraturis singulis margine subincrassato-recurvatis apice subtus
tumidulis fere glandulosis, costa subtus praesertim acutangule
prominente, versus apicem valde attenuata, juvenilia squamulis
linearibus deciduis nunc cicatriculis relinquentibus inspersa, venis
erecto-patulis parallelis numerosis distinctis. PANICULAE AMENTI-
FERAE MASCULAE axillares solitariae, ideoque oppositae, quae non-
dum plane maturae pollicem vix longae, a basi inde amentiferae,
ахі tetragono. AwENTA ovata vel ellipsoidea, lineam circiter
aequantia, quaternatim vel binatim in inflorescentiae ramulis bre-
vissimis basi bractea suffultis oppositis conferta, vel fasciculato-
sessilia pRACTEIS parvis lanceolato-triangularibus interstincta, іп
singula inflorescentia numerosa, exsiccata atro-füsca. ANTHERAE
sessiles, juveniles, imbricatae, quadrato - cuneatae, connectivo
apice prominulo suboblique truncato, vertice leviter depresso,
margine superiore subextenuato pallescente, in adultis vertex
convexo-truncatus, subangulatus, magis prominens, ambitu sub-
quadrangulari; тосол utrinque totum connectivam obtegentes,
pallidiusculi, rima longitudinali, nondum hiante, leviter sulcati.
Crescit prope Sabará in provincia Minarum, locis humidis:
Mart. et Stephan. — ,,Fruticis in provincia Minarum inventi folia et
amenta, odore eximio ambrosiaco donata, infuso hausta virtutes analep-
ticas prae se ferunt, in febribus malignis, hemicrania, membrorum
dolore а frigore.“‘ Martius Syst. mat. med, Bras. 100.
PIPERACEAE.
PIPERACEAE L. С. Richard in H. B. K. Nov. Gen. et Spec. Тот. 1. р. 39. Miquel Systema
Piperacearum 1843. Endl. Gen. p. 265. Meisn. Gen. p. 335.
DICOTYLEDONES ACHLAMYDEAE, HYPOGYNAE, HERMAPHRODITAE VEL DIOICAE, SPICIFLORAE, FLO-
RIBUS UNIBRACTEATIS, ANTHERIS ERECTIS BILOCULARIBUS BIRIMOSIS, OVARIO UNICO UNILOCULARI,
OVULO SOLITARIO BASILARI ERECTO ATROPO, EMBRYONE EXILISSIMO INVERSO, AMNIO PERSISTENTE
ALBUMINIS DURI VERTICI INNIXO, INCLUSO. — [MEDULLA FASCICULIS VASCULARIBUS SPARSIS. —
FOLIA SIMPLICIA INTEGERRIMA.
FrLonEs hermaphroditi vel alterius sexus abortu completo vel incompleto dioici, nudi,
sessiles, rarissime pedicellati, singuli BRacrea sessili vel pedicellata suffulti, supra AMENTA
(spicas) pedunculata, axillaria, saepius oppositifolia, solitaria, raro paniculato- vel subumbel-
lato-conferta , filiformia, cylindrica, rarissime globosa, dense vel remote dispositi. STAMINA 2
(lateralia) aut 3 — 5, 10, ovario toto vel partim circumposita, in flore masculo uni- vel raris-
sime biserialia, FILAMENTIS deciduis vel persistentibus, tenuibus vel crassis, liberis vel perinde
ovario partim adnatis, aliquando fere nullis, АХТНЕВ!8 erectis bilocularibus , ovatis, reniformi-
bus, perraro elongato-linearibus, LocuLis aut connectivo crasso adnatis ipsisque incomplete
bilocellatis, longitrorse dehiscentibus, aut supra connectivum breve confluentibus, quasi uni-
locularibus et transversa rima apertis, POLLINIS granis subglobosis, laevibus, hyalinis. OvARIUM
unicum, uniloculare, globosum, angulatum vel cylindricum, ovuro unico e basi erecto, atropo;
STYLO plerumque nullo, aliquando simplici cylindraceo; sTIGMATE vel simplici muricato - papil-
loso seu penicellato terminali vel disco glanduloso ovarii dorsum partim obtegente immerso,
vel sriGMATIBUS 2 — 6, liberis, teretibus aut compressis conicisve, superne aut undique stig-
matosis, deciduis, raro subpersistentibus. Васслв pulposae vel exsuccae, liberae vel rarius іп
SYNCARPIUM connatae, oblongae, globosae, angulatae, vel cuneiformes, in nonnullis basi con-
stricta spurie pedicellatae, ЕРІСАНРІО laevi vel glanduloso, aromatico. SEMEN conforme erectum,
TESTA membranacea, coriacea vel crustacea, laevi, striata vel tenere areolata, HILO basilari,
micropylae opposito. ALBUMEN duro-farinosum, vulgo subcartilagineo-durum et tunc subradia-
tum, solidum vel centro cavum, e nucleo ovuli post foecundationem increscente ortum. EMBRYO
in vertice seminis antitropus, SACCULO proprio persistenti firmo (amnio s. vitello auct.) albu-
minis vertici imposito vel partim innixo processum tenuem quandoque in illud dimittente, ma-
terie opaca subpulveracea (endospermio) perinde repleto inclusus, ejus vertici subinde adhae-
rens, pro seminis mole exilissimus, RosTELLO brevissimo obtuso supero, COTYLEDONIBUS duabus
brevissimis, obtusis, vix distinctis, germinatione hypogaea sacculo. diutius adhaerentibus, РІЛ-
MULA indistincta.
FRuTICES vel ARBORES, nodoso-ramosi, fibris vascularibus per medullam sparsis, ligno
radiis medullaribus latis secto, in zonis concentricis haud distinctis; aut herbae perennantes,
| rarissime annuae, succulentae vel carnosae, ramis alternis, oppositis raro verticillatis, foliis
plerumque alternis, etiam oppositis vel verticillatis, succulentis , coriaceis aut membranaceis,
vulgo glanduloso-punctatis penni- vel digitinerviis, haud тато inaequilateris , glabris, pubescen-
libus vel scabris asperisve, integerrimis, vernatione antice complicatis saepius secundum secun-
darios etiam nervos plicatis, viz unquam subconvolutis, stipulis in aliis nullis, in aliis binis
petiolaribus tertiaque oppositifolia gemmam velantibus.
PIPERACEAE: PEPEROMIA. 8
GENERA BRASILIENSIA.
А. РкрквомплЕ. Herbaceae succulentae; folia exstipulata. Flores hermaphroditi. n | |
Frutices arboresve; folia stipulata. Flores (in americanis) hermaphroditi, 2 — 6-andri. Stig-
B. Р1РЕВЕАЕ.
mata plura.
Stigma simplex. I. PEPEROMIA.
a) Amenta supra ramulum axillarem umbellato-conferta; flores diandri. П. POTHOMORPHE.
b) Amenta oppositifolia solitaria:
+) flores sessiles:
a) folia digitinervia; bracteae conchaeformes cucullato-inflexae; flores remoti vel remotiusculi; stylus
nullus vel brevis; stigmata 3—5; baccae angulato-sulcatae, filamentis persistentibus suffultae. Semen
suleato-tri — pentagonum. III. ENCKEA.
В) Folia penni- vel multiplinervia, bracteae peltatae; flores densi; stylus in stigmata 2 — 4 recurvata
terminatus.
y)
semen conforme. У. АВТАМТНЕ.
Baccae ovatae, semen subconforme.
IV. PELTOBRYON.
Folia penni- vel digitinervia; bracteae pedicellato-peltatae vel cucullatae, persistentes; flores den-
sissimi; stamina 2 — 5; stigmata sessilia З — 5.
Вассае tri- vel tetragonae vel parallelopipedae;
++) Flores pedicellati paucis sessiles vel subsessiles. VI. OTTONIA.
Tris. I. PEPEROMIEAE. Mig. System. Piperac. p. 45. Ввлстклк pedicellato-peltatae orbiculares, her-
baceae vel succulentae, vulgo prorsus glabrae. Srammna 2 lateralia, ANTHERARUM loculis appositis demum con-
fluentibus. тємА simplex. Semis Testa membranacea; ALBUMEN farinosum, duriusculum. ^ SSUFFRUTICULI
carnosi vel HERBAE succulentae. Forra alterna, opposita vel verticillata, petiolata, raro sessilia, omnino ex-
stipulata, vulgo succulenta, glabra vel vario modo pilosa, pilisque etiam microscopicis quandoque epider-
midis fossulis immersis, nervo venisque raro crebris. AMENTA azillaria vel terminalia, solitaria vel confería.
I. PEPEROMIA Ruiz er Pav.
PEPEROMIA Ruiz el Pav. Prodr. Fl. Peruv. 8.
Fronrs hermaphroditi, dense vel remote amenta-
cei. Bracrear pedicellato-peltatae. Sramina 2 late-
ralia, FILAMENTIS liberis, ANTHERIS erectis biloculari-
bus, dehiscentia specie unilocularibus. ` Ovarium ses-
sile, rectum vel obliquum, втїємАТЕ sessili longe vel
breviter penicillato, terminali aut ovarii parieti dorso
glanduloso innixo. Bacca fere exsucca, globosa, ob-
longa vel cylindrica, semine conformi, Testa mem-
branacea, ALBUMINE candido farinoso duro, EMBRYONE
exilissimo.
НЕВВАЕ perennes succulentae, aliquando annuae
et tenerrimae, aut tubere hypogaeo acaules, aut longe
repentes, aut suffruticosae, ramosae, nodasae, car-
позае, FOLIIS alternis, oppositis vel verticillatis,
costulato - vel digitinerviis, nervis haud raro im-
mersis.
SECTIONES.
$. 1. Tuber. Folia utplurimum radicalia , ovata vel orbicularia,
eliam peltata. Amenta gracilia. TILDENIA. Sp. 1 — 5.
$. 2. Radix fibrosa. Caules vulgo ramosi, erecti vel radican-
tes. einer: vertice stigmatiferum. Вассае sessiles. MICROPIPER.
Sp. ке 35,
$. 3. Caules repentes; folia lata. Ovarium apice vel subantice
stigmatiferum. Вассае basi constricta spurie pedicellatae. ACROCAR-
PIDIUM. Sp. 36 — 41.
$. 4. Ut plurimum suffrutices vel herbae repentes. Flores densis-
simi. Ovaria rhachi immersa, stigmate laterali exili, disco glanduloso
diu persistente immerso. RHYNCHOPHORUM. Sp. 42 — 53.
$. 1. TILDENIA Mig. Syst. Pip. 69. Fronks laxe spicati. Bra-
CTEAR persistentes. OvAniUM oblongum vel cylindricum, apice vulgo
attenuatum , srIGMATE (terminali penicillato. ВАССАК sessiles. — HER-
BULAE acaules vel raro caulescentes, tubere hypogaeo , rors alter-
nis ovatis, cordatis longe petiolatis, quibusdam peltatis.
1. PEPEROMIA HYDROCOTYLOIDES Mio. tubere parvo
subgloboso; foliis omnibus radicalibus longe petiolatis ad '/, alt.
peltatis rotundato-ovatis vel suborbicularibus, 5- vel sub-?-ner-
viis, parce venulosis, glabris; pedunculo folia et amentum .supe-
rante, hoc densifloro.
Tab. nostra II. fig. VIII.
Peperomia hydrocotyloides Мід. in Linnaea XX. 118.
Tab. I. fig. 1.
PETIOLI */ — 1%, ғола */ — 1 poll. longa, apice obtusa
vel rotundata, Frores subannulatim dispositi. ВвАсткАВОМ peltae
orbiculares. STAMINA brevia. Ovarium ovatum. ВАССАЕ subim-
mersae obovatae vel subglobosae.
Crescit locis udis umbrosis, in provincia St. Pauli: M.
9 PIPERACEAE:
2. PEPEROMIA ARIFOLIA Mio. caule brevi simpliciusculo ;
foliis longe petiolatis rotundato- ovatis acutiusculis, basi retusis
vel leviter cordatis, paullo supra basin peltatis, 7—9-nerviis gla-
bris; amento longe pedunculato elongato subremotifloro.
Tab. nostra П. fig. IX.
Piper arifolium Hort. Petrop.
Peperomia arifolia Miq. Syst. Pip. 72. Nov. Act. Acad.
N. €. XXI. Suppl. I. t. IV.
Praecedenti major, P. asarifoliam, Mexici indigenam, refe-
rens. РЕтїоїл 17/,--2/,, ғола 2'/, —3'/, poll. longa. ВВАСТЕАЕ
pedicellatae, pelta haud prorsus orbiculari. FILAMENTA teretia.
Ovarium ovatum,
Crescit in Brasilia; in hortos bot. europaeos introducta.
8. PEPEROMIA GARDNERIANA Mig. caulibus subsimpli-
cibus; foliis longe petiolatis utrinque glandulis pellucidis (fuscis)
conspersis, rotundato- ovatis obtusis, basi cordatis vel trunca-
tis, multinerviis, glabris; amentis terminalibus vel axillaribus
brevius pedunculatis quandoque aggregatis, rectis vel leviter cur-
vatis subdensifloris, bractearum peltis orbicularibus glandulis ma-
gnis (rubentibus) conspersis.
Tab. nostra II. fig. X.
Peperomia Gardneriana Miq. in Syst. Pip. 73. Hook.
Lond. Journ. of Bot. IV. 413. Linnaea ХХ. 119. Nov. Act.
Асай. М. С. XXI. Suppl. I. t. Г.
Товек subglobosum, pisi vel nucis avellanae magnitudine.
Cauris plerumque brevis, in speciminibus а b. Pont lectis magis
elongatus. Ретіол 2'/,—3'/,, котла 1'/,—2'/, poll. longa, 1—13-
nervia, nervi 3 medii ad apicem ducti. АмЕхта baud raro bi-
natim ternatimque conferta, '/,—1'/, poll. longa, PEDUNCULIS par-
на из basi folio rudimentario suffultis.
Crescit in provincia Goyaz: Gardner n. 3430 Hb. Hook; ad
Tejuco: Pohl. `
4. PEPEROMIA PARNASSIAEFOLIA Mig. caule abbre-
viato subincrassato dense folioso; foliis modice petiolatis rotun-
dato-ovatis leviter cordatis, apice rotundato-obtusis, 5- vix %-
nerviis vix pellucido-punctatis; amentis axillaribus solitariis pe-
dunculo petiolum superante brevioribus densifloris.
Peperomia parnassiaefolia Miq. in Linnaea ХХ. 119.
Tuser subcylindraceum pisi magn., fibrillis tectum. Састав semi-
pollicaris, Рктол */,—1'4, КОЛА 1--17; poll. longa, in sicco co-
riacea, nervo medio ad apicem ducto. PEDUNCULUS 10 lin,, AMENTUM
1 poll. longum. BRACTEAE pediceilato-peltatae, pelta orbiculari, margi-
nibus subundulatis. — A praecedenti foliorum nervatione et compage
distinguitur.
Crescit in Brasilia in arborum truncis: M. herb.
5. PEPEROMIA SERPENTARIOIDES Mio. caule brevi;
foliis longe petiolatis cordato -ovatis acuminatis septem nerviis
glabris; amentis axillaribus solitariis longe pedunculatis, pedun-
culo petiolum et amentum superante vel aequante, hoc subdensi-
floro, baccis subglobosis verruculosis.
Piper serpentarioides Nees ab Es. in Herb. Mart.
Peperomia serpentarioides Мі. т Linnaea XX. 120.
RuizowA subtuberosum, Састав 3—4-pollicarís. Рктоїл 2'/,—3
poll. longi, колл in sicco membranacea nec pellucido-punctata, sur-
sum sensim attenuata, nervis crebro anastomosantibus, medio ad api-
cem ducto. AMENTUM 2 poll longum. BnAcTEAE pedicellato-peltatae,
orbiculares.
Crescit in Brasiliae orientalis silvis aboriginibus ad terram :
Princ. Мах. Vidensis in herb. Mart.
Piperac.
PEPEROMIA. 10
$. 2. MICROPIPER. Mig. l. c. p. 76. Amenta filiformia saepe
remotifiora, ввлсткїз herbaceis pedicellato-peltatis vulgo deciduis, ova-
RIO Ovoideo vel oblongo, sTrGMATE terminali penicillato , deciduo,
BACCIS remotis sessilibus, axi post florescentiam haud incrassato › facile
deciduis. — Нкввлк suffruticosae vel herbaceae erectae vel repentes,
ad nodos plerumque radicantes » FOLIIS alternis, oppositis vel verti-
cillatis , succulentis vel coriaceis, Амкхтів axillaribus vel termina-
libus , solitariis et confertis. (Conf. Tab. nostra I. fig. VI. et VIL)
a) Folia alterna.
6. PEPEROMIA BRASILIENSIS Mig. tenera ramosa radi-
cans; foliis alternis paullo supra basin peltatis ovato- vel reni-
formi-rotundatis 3- vel 5-nerviis, praesertim supra sparsissime
setulosis; amentis axillaribus et terminalibus valde remotifloris,
ovario oblongo, baccis ovato-globosis.
Tab. nostra I. fig. VI.
Verhuellia brasiliensis Мід. Syst. Pip. 48. Nov. Act. Ac.
№. С. XXI. Suppl. 1. t. 1. f. B.
HrnsULA in sicco tenere membranacea. Реттогл pollicares
filiformes glabri. Forra 2—3 lin. longa, lata, basi rotundata
vel leviter concava, apice rotundata vel aliquid protracta, sen-
sim glabrescentia, subtilissime glanduloso- punctata, subtus pal-
lide reticulata, Amenta pollicaria, PEDUNCULO breviora. ВЕАСТЕЛЕ
laxe cellulosae, brevissime pedicellatae. AwrHERARUM loculi lutei,
subglobosi, connectivo in sicco atrofusco.
Crescit in Brasilia meridionali: Seliow.
7. PEPEROMIA PELLUCIDA H. В. К. succulento - pellu-
cida glabra, ramis dichotomis; foliis alternis deltoideo - cordatis
obtasiuscule acuminatis 5-nerviis; amentis breviter pedunculatis
axillaribus terminalibusve filiformibus erectis folia superantibus,
ovario oblongo-cylindrico.
Piper foliis cordatis, caule procumbente, Linn.! Hort. Cliff.
6. t. 10.
Saururus minor proc. botryl. fol. cord. Plumier Amer. 54.
t. 72.
Piper pellucidum Linn. Spec. РІ. ed. III. I. 42. n. 10.
Syst. Veg. 75.
Piper scandens Püppig. pl. exsice.
Peperomia oleracea Рбрр. n. 1990.
Peperomia pellucida Miq. 1. с. 79.
Crescit in prov. Ciará locis ruderatis umbrosis: Gardner; prope
Bahia: Salzmann; in ruderatis prope Porto do Carvalho et Villa de
Alcantara prov. Maragnaniensis , nec поп in Para: M.; ad fl. Ama-
zonum: Póppig. Planta late per Americam meridionalem dispersa.
Var. В., foliis minoribus, superioribus triangulari-renifor-
mibus, summis parvis ovatis.
In solo pingui ad Belmonte: Princ. Videns.
Var. y. мгмов, foliis plerumque ovato-deltoideis breviter
subcordatis vel truncatis. ,
In truncis arborum silvarum aboriginum ай Еда et prope
Coari prov. Rio Negro mense Novembri: M.
8. PEPEROMIA TRANSPARENS Mig. ramosa, succulenta,
radicans; foliis alternis longe petiolatis, paullo supra basin pel-
tatis, ovatis vel subrotundato-ovatis acutiusculis, subtus glabris,
supra ad margines tenere pilosulis, 5-nerviis; amentis longissime
` pedunculatis valde remotifloris, ovario ovato.
Peperomia transparens Miq. in Linnaea XX. 121.
Habitu praecedentem, structura P. brasiliensem aemulat. PRTIOLI
glabri 4—6, тома 2—2'/ poll. longa, quandoque fere 7-nervia, nervo
2
reliquis bifidis et reticulatis. Рерохсџтл amento
io ad apicem ducto
medio ad ap ч succulenta; BRACTEAE
plerumqne longiores glabri. AMENTA 2-pollicaria,
pedicellato-peltatae. |
Crescit in silvis m. Morro do Lobo prov. Minarum, mense Fe-
bruario: M.
9. PEPEROMIA PTEROCAULIS Mio. erecta, glabra, suc-
culenta, ramulosa; caule anguste tetroptero; foliis alternis pel-
lucido-punctatis summo apice ciliolatis, oblongis acuminatis, sub-
quinquenerviis ; amentis axillaribus et terminalibus filiformibus
subdensifloris, baccis globosis.
Peperomia pterocaulis Miq. Syst. Pip. 86.
HknBA pedalis. Реттолл 3—4 lin. longi; FOLIA basi acuta , quan-
doque elliptico - lanceolata, in acumen angustum desinentia, 3 poll.
longa. Ркрсхсотл semipollicares; AMENTA 3—4 poll. aequantia, su-
perne saepe aggregata, ВАССАЕ ovato-globosae subimmersae.
Crescit in Brasilia, unde primum, ni fallor, in hort. Petropoli-
tanum ac Berolinensem introducta; eximia specimina in Brasilia, loco
non indicato, a v. cl. de Helmreichen lecta in herb. Martiano vidi. A
domingensibus nulla nota differunt.
10. PEPEROMIA VELLOZIANA Miq. erecta, parce ramosa,
glabra; foliis alternis succulentis, summo apice ciliolatis, ob-
longo- vel rhombeo- lanceolatis inaequilateris, basi cuneatim in
petiolum contractis, apice attenuato obtusis vel obtusiusculis,
quinque- vel septuplinerviis; amentis axillaribus et terminalibus
quandoque paniculatim congestis elongatis subdensifloris, ovario
ovato, baccis subglohoso brevi-rostellatis.
Peperomia Velloziana Miq. Syst. Pip. 88.
CAULIs glaber, inferne aphyllus, 1 — 2-pedalis. Ретом 2 — 4
lin. longi late canaliculati; rorrA 1*/,—2'/ poll. longa, in sicco mem-
branacea, glandulis opacis punctata , nervo medio percurrente utrinque
paullo supra basin 2—3 nervulos exserente. AMENTA 2—4 poll. Bra-
CTEAE breviter pedicellatae suborbiculares.
Crescit in Brasilia meridionali: Sellow , Pohl; in umbrosis m.
Corcovado supra arborum truncos specimina foliis longius attenuato-
acuminalis legit: M.
11. PEPEROMIA HILARIANA Mig. radicans, ramis ere-
ctis, glabriuscula, ramis nascentibus sparsissime, pilosis; foliis
alternis pellucido-punctatis, marginibus et pagina superiore ver-
sus apicem sparse hirtellis ceterum glabris, ovatis basi rotun-
datis, 5-nerviis, vel plerumque ellipticis vel lanceolato- ellipticis,
basi acutis vel obtusis, apice attenuato - acuminatis acutis, raro
obtusiusculis; amentis axillaribus et terminalibus geminatis remo-
tifloris, baccis ovato-globosis rostellatis.
Peperomia Hilariana Miq. Syst. Pip. 90.
Praecedenti affinis. Ркттоіл modici, Forra 1 — 1'/, poll. longa.
AMENTA 1—2-pollicaria, PEDUNCULIS 2—3 lin, longis suffulta.
"Crescit in Brasilia meridionali: Sellow.
ADN. Pep. melanostigma Syst. Pip. 90, in Surinamo vulgaris,
duabus praecedentibus affinis, verisimiliter in Brasilia olim invenietur,
12. PEPEROMIA MYRTIFOLIA Mro. radicans ramosa, dein
erecta, herbacea, glabriuscula; foliis alternis (summis aliquando
oppositis) lanceolato- ellipticis subrhombeis obtusis , pellucido-
punctatis trinerviis glabriusculis apice petiolisque junioribus sub-
tilissime pilosis; amentis terminalibus solitariis erectis, demum
remotifloris, ovario acuminato. у
Piper myrtifolium Vahl. Enum. I. 341.2
Peperomia myrtifolia Мід. Syst. Pip. 92.
PEPEROMIA. 12
Herba tenera, internodiis 2—10 lin. longis. Forra 1'/,—5 lin.
longa, PkrIoLIs antice canaliculatis cito glabratis lineam longis. Pe-
DUNCULI 3—6 lin., AMENTO 3—4 lin. longa.
Crescit in tractu montium Mantiqueira: Sellow.
Plures lusus vidi:
TENERIOR ОВТОЗАТА Mig. l. c. 93, foliis omnibus alternis
ellipticis vel obovato-ellipticis apice rotundatis, amentis gracili-
bus pedunculos superantibus.
Brasilia meridionali: Sellow.
LarroLrA Mig. in Linnaea ХХ. 122. t. І. f. 2, ramulis
petiolisque densius puberulis, foliis latis.
Tab. nostra II. fig. VII.
Prope Mandiocca in arboribus т. Serra d’ Estrella serpens: M.
RoruxpiroLia, foliis latioribus, infimis rotundis.
In Serra de Масаси prov. Rio de Janeiro: Pohl.
PusERULA, ramulis, petiolis, foliorum marginibus peduncu-
lisque puberulis, foliis fere uninerviis.
In Serra d'Estrella, ad Barra Falsa et S. Jodo Marcos: Pohl.
Овзеву. Peperomiae speciem, praecedenti proximam, glabram
vel glabriusculam, foliis petiolatis oppositis, in eodem jugo dissimili-
bus, uminerviis et glandulosis ad Breves prov. Paraénsis cum Tri-
chomane floribundo super arbores repentem legit: M. Cum autem ste-
rilis esset, eam haud determinavi.
18. PEPEROMIA CORCOVADENSIS ©. @лвом. „Саше
procumbente radicante subramoso quadrangulo; foliis alternis
ovato-ellipticis obtusis trinerviis carnoso-eoriaceis glabris, spicis
terminalibus solitariis.**
Peperomia corcovadensis С. багап. in Hook, Lond. Journ.
of Bot. I. 187.
Crescit in rupibus madidis muscosis juxta aquaeductum іп т.
Corcovado, mense Augusto: G. Gardner. Maud vidi.
Praecedenti valde affinis, an eadem? In Herb. Hook. haud reperi.
»,CAULIS procumbens, in nodos radicans, carnosus, quadrangulus, lae-
vigatus, glaber; namis raris, suberectis. Forxa alterna, 6 lin, longa,
3 lin. circiter lata, carnoso-coriacea, punctata, ovato-elliptica, ob-
(usa, trinervia, utrinque glabra, Ретюм vix 1 lin. longi, glabri.
Spica terminalis, solitaria , 6—8 lin. longa. _
14. PEPEROMIA ACUMINATISSIMA Mio. erecta glabra
ramosa; foliis alternis petiolatis epunctulatis ovatis ellipticis, sum-
mis elliptico-lanceolatis aequilateris, longe anguste acuteque acu-
minatis, acumine juniorum ciliolato, 8 — 5-nerviis, nervis З
mediis subtus prominentibus; amentis axillaribus solitariis bre-
viter pedunculatis densifloris.
Peperomia acuminatissima Miq. in Hook. Lond. Journ. of
Bot. 111. 416.
P. acuminatae proxima, P. pterocauli similis. Сатллв pedalis.
Когла inferiora breviora latiora, superioribus minora, 1!,—2'7 poll.
longa, 1 —1'/, lata, superiora 3 — 4 aequantia, Рктош 1 — 1'/ lin,
longi, antice canaliculati. AwENTA recta vel leviter curvata > 2Уу-4
poll. longa.
Crescit in prov. Minarum ad Gongosoco: Gardn. herb. п. 5187.
15. PEPEROMIA CAULIBARBIS Мі. erecta, ramosa, suc-
culenta, petiolis antice ramis uno latere ciliatis; foliis alternis
(fusco-glandulosis) glabris obovato- vel elliptico - rhombeis basi
subcuneatis, apice obtusiusculis subquintuplinerviis; amentis ad
ramorum apices confertis densifloris, baccis ovatis acuminatis,
Peperomia caulibarbis Mig. Syst. Pip. 98. Linnaea
ХХ. 123.
13 PIPERACEAE: PEPEROMIA. 14
Sequenti accedens , sed foliorum forma ac amentorum dipositione
diversa. PETIOLI 3 — 4 lin. , кола 1 — 1*/, poll. longa, */ — 1 lata.
AMENTA 2—2'/-pollicaria, PEDUNCULIS partialibus glabris.
Crescit in insula 8. Catharinae: Gaudichaud; in prov. Seba-
stianopolitana ad Tocaya: Schott, specimina fol. junioribus apice
ciliolatis,
В. повов, ramulis undique puberulis, foliis junioribus
subtus in nerviis subhirtellis, lato- vel ovato-ellipticis acuminatis.
Cavrim basi radiculis longis et stolonifer, ad folia parum tumens,
uti petioli rubens. ForrA dilute viridia, venis albis. Amenta axillaria
solitaria, terminalia 2—3 , 1—4 pollicaria. Mart. Sched.
Crescit in rupibus humidis silvarum prope Mandiocca: M.
16. PEPEROMIA BRACHYPHYLLA А. Derg. erecta basi
radicans subglabra; foliis alternis epunctatis rotundato - ovatis
ovatisve breviter acuminatis, acumine obtuso, trinerviis glabris,
petiolo antice ciliato-fimbriato; amentis terminalibus solitariis et
axillaribus, pedunculatis, subconfertifloris,
Piper brachyphyllum Willd. Enum. Hort. Berol. Suppl. 3.
Peperomia brachyphylla A. Dietr. Sp. plant. I. 157. Miq.
Syst. Pip. 99.
Planta semipedalis, CAULE flexuoso, ramoso, fragili, pallide
viridi vel hinc fuscescente, junioribus uno latere fimbriatis. PETIOLI
3 lin., КОЛА 17/, poll. longa.
Crescit verisimiliter in Brasilia; colitur in hortis botanicis.
17. PEPEROMIA PERNAMBUCENSIS Mio. radicans suc-
eulento-carnosa; foliis alternis obovato-ellipticis brevi-acuminatis
vel lanceolato-ellipticis, basi cuneatis, glabris, uninerviis et co-
stiveniis ; amentis in pedunculo communi tenerrime puberulo
racemoso-paniculatis breviter pedicellatis vel sessilibus brevibus
cylindricis obtusis, summis brevissimis ellipticis , densifloris,
bracteis pedicellato-peltatis, antheris aurantiacis, baccis obovatis
vel globosis. Mig. in Hook. Lond. Journ. of Bot. IV. 420.
Species valde singularis , foliorum forma ad Р, obtusifoliam,
P. cuneifoliam accedens, inflorescentia P. Berteroanam et P. marga-
ritiferam aemulans. СаАсілв basi aphyllus. Forruw maximum 7 poll.
longum. PxpuNcuLUS communis (infra amenta) * poll. longus, IN-
FLORESCENTIA ipsa fere 2 poll. aequans; PEDICELLI basi bractea deci-
dua suffulti.
Crescit in trunco muscoso arboris in silva ad coloniam Catuca,
Pernambuco: Gardner. 3
b) Folia opposita vel verticillata.
18. PEPEROMIA LANGSDORFFII Mig. succulenta, radi-
cans, pauciramosa, erecta, pubescens; foliis oppositis, supre-
mis alternis, obovato- vel elliptico-rhombeis, basi fere cuneatis,
apice acutis raro emarginatis, utrinque pubescentibus, trinerviis;
amentis terminalibus aggregatis pedunculatis rectis, baccis obli-
que ovoideis,
Peperomia Langsdorffii Miq. Syst. Pip. 118, Linnaea
XX. 124.
Micropiper Langsdorffit Miq. Comment. phytograph. 52.
t. УШ. f. Е ;
Ramı simplices, teretes , pallide fuscescentes, breviter et paten-
tim pilosi. Реттотл 3-lineares, roLrA 2 poll. longa. Ramorum novel-
lorum folia infima obcordata.
Crescit in Brasilia orientali: Langsdorff.
В. INCBESCENS: ramosior, dense hirto-pubescens, foliis oppo-
sitis ternisve, infimis duplo triplove minoribus obovatis superio-
ribus rhombeo-obovatis attenuato-obtusis, 3—5-nerviis, utrinque
praesertim subtus in nervis margineque pilosis, subtus in sicco
nigro-punctatis, amentis axillaribus terminalibusque confertis.
Peperomia increscens Miq. іп Linnaea XX. 124.
Perou '/,—1'/ lin. longi. Foura infima 3—4, superiora 6—9
lin., AMENTA °/,—2'/, poll. longa.
Crescit ad Engenho da Vargem: Pohl.
19. PEPEROMIA POLYSTACHYA А. ркт. erecta, ra-
mosa, ramis compresso - teretibus glabris fuscescentibus; foliis
oppositis rhombeis basi cuneatis, apice acutiusculis levissime
pubescentibus, subtus convexis pallidis, trinerviis; amentis axil-
laribus et terminalibus.
Tab, nostra I. fig. VII.
Piper polystachyum Ait. Kew. ed. 2. 1. 72.
Micropiper Blumei Miq. Comm. phytogr. 53.1. VIII. f. 6.
Peperomia polystachya A. Dietr. Sp. Pl. 1. 175. Miq. Syst.
Pip. 116. №. Act. Ас. С. L. N. C. XXI. Suppl. I. t. ҮШІ. f. В.
Crescit (in Antillis et) verisimiliter in Brasilia; colitur in
hortis bot.
20. PEPEROMIA CATHARINAE Mig. adscendens, ramosa,
puberula; foliis breviter petiolatis oppositis vel ternis, pellucido-
punctatis utrinque puberulis, ciliolatis, obovatis vel subellipticis
basi acutis, obsolete trinerviis ; amentis solitariis axillaribus vel
terminalibus densifloris, baccis immersis ovalibus fuscis nitidulis
acuminatis.
Peperomia Catharinae Mig. Syst. Pip. 128.
Rami puberuli, sensim glabrati. Forra subtus in sicco glandulis
croceis conspersa, utrinque tenere puberula, 3—4 lin. longa, rkTIOLIS
vix linearibus sustenta. PgpuNcuur hirtelli fere semipollicares. AMENTA
3— 6 lin. longa.
Crescit in insula 8, Catharinae: Gaudich.
21. PEPEROMIA HIRSUTA Mig. erecta, subsimplex, tota
hirsuta; foliis verticillatis plerumque quaternis, ellipticis, obtusis
vel (inferioribus) obovato- vel spathulato-ellipticis, trinerviis,
utrinque villoso-hirsutis; amentis axillaribus et terminalibus soli-
tariis vel geminis ternatisque, strictis, remotifloris, ovario bre-
viter acuminato.
Peperomia hirsuta Miq. Syst. Pip. 143.
Planta 6—10 poll. alta, tota , amentis exceptis, hirsuta, CAULE
simplici, calamo scriptorio crassiore, superne in paucos ramos partito,
et ramulos axillares amentiferos exserente. - Forra in eodem verticillo
inaequalia, infima minuta obovata, sequentia obovata vel obovato-
cuneata */,—1'/, poll. longa, Superiora elliptica, 1—11/, poll, aequan-
tes. Ркттоіл dense villosi, 1— 3 lin. longi. Амкхтл 1 — 2'/, poll.
longa, PEDUNCULI 2—4 lineas aequantes, glabriusculi.
Crescit in Brasilia meridionali : Sellow.
22. PEPEROMIA RUBRICAULIS Nees Ав Esrws. fruticu-
losa, coriaceo-carnosa, glabra, erecta, ramosa, caule tetragono
vel teretiusculo, rubescente; foliis verticillatis 8—5, plerumque 4,
subsessilibus, coriaceis, lanceolato- oblongis, obtusis, basi sub-
attenuatis, marginibus extenuatis recurvis, trinerviis , nervo
medio valido; amentis terminalibus solitariis vel geminis lon-
gissimis.
Piper (Peperomia) rubricaule Nees ab Esenb. in Hort.
physic. Berol. 48. t. 8.
Peperomia longiflora Link Mss.
Peperomia rubricaulis A. Dietr. Sp. Pl. 1, 182. Miq.
Syst. Pip. 149.
Fruticulus pedalis inferne lignescens, ramorum internodiis 2—2 7,
poll longis, nodis tumidis, PTIOLI brevissimi crassiusculi erecti antice
15 PIPERACEAE :
canaliculati , ғотла 2'/,—2'/, poll. longa, 6—9 lin. lata. PEDUNCULI
1/,--17/, poll., amenta 6— 7 poll. aequantia remotiflora. BRACTEAE
? / 3
fere sessiles. ANTHERAE subglobosae.
Crescit in Brasilia; colitur in hortis botanicis.
23. PEPEROMIA PERESKIAEFOLIA H. B. K. fruticulosa
coriacea, suberecta, ramosa, glabra; foliis verticillatis 3—4—A5nis,
glabris, lato- vel ovato-ellipticis obtusis vel acutiusculis, triner-
viis; amentis terminalibus subdensifloris, stigmate longe peni-
cillato.
Peperomia pereshiaefolia Н. В. К. Nov. Gen. 1. 68. Ми.
Syst. Pip. 150.
Piper pereshiaefolium Jacq. Collect. IV. 126. Icon. rar.
£ 212. Hook. FL esot. t. 67.
Piper stellatum Flor. Flum. I. t. 64. (probabiliter.)
Planta 1 —2 ped. alta, basi lignescens; nami virides vel viridi-
fuscescentes, Рктїоїл erecti semiteretes antice haud profunde canali-
culati, saepe pallidi. Forra 1—2 pollicaria, nervo medio crasso per-
currente, lateralibus haud omnino ad apicem perductis. PEDUNCULI
6—9 lin., АмЕХТА 3—5 poll. longa. BRACTEAK brevissime pedicellatae.
Crescit in Brasiliae insula S. Catharinae: Tweedie; frequens
colitur in Venezuela, Caracas, Cumana.
24. PEPEROMIA ANGUSTATA H. B. K. radicans ramosa,
succulento-carnosa, glabra; foliis quaternis longiuscule petiolatis,
adultis coriaceis glandulose (fusco-) punctatis, rhombeo-oblongis
longe acuminatis basi valde angustatis, trinerviis; amentis solita-
riis axillaribus terminalibusque , remotifloris.
Piper angustatum Willd. Herb. Rim. et Schult. Syst. Veg.
I, 334
Peperomia angustata Н. В. К. Nov. Gen. I 68. Miq.
Syst. Pip. 151.
Caulis e nodis tumidis radicans, Кома nascentia pilis tenerrimis
fugacibus bic illic inspersa, minora fere 1 poll. longa, 3 lin. lata,
majora 2'/, poll. longa, fere 1 lata, PETIOLIS antice canaliculatis 3—9
lin. aequantibus. PEDUNCULI 3—8',, АМЕХТА 3'/ poll. — А praece-
dente foliorum forma valde distincta , alioquin affinis.
Crescit in Brasilia: Sellow; Cumana: Humboldt. `
25. PEPEROMIA MENKEANA Мо. erectiuscula, basi radi-
cans ramosa, carnosa, adulta glabra; foliis verticillatis 4—8nis,
brevissime petiolatis, lineari- vel oblongo- spathulatis obtusis,
basi acutiuseulis aut obtusis, aliis lanceolato- ellipticis, immerse
uninerviis vel subtrinerviis pellucido-punctatis, praesertim subtus
glandulosis; amentis terminalibus vel dein lateralibus solitariis
breviter pedunculatis elongatis densifloris, baccis subglobosis im-
mersis.
Peperomia Menkeana Miq. in Linnaea XX. 124.
CavLEs spithamaei , RAMIS angulatis? РЕтгоїл fere nulli, FOLIA
quaterna vel plura, summa vulgo octona, 3 — 5 lin. longa. Pepun-
curr 1—3 lin., AwENTA 2'/,—3'/, poll. longa. BRACTEAE pedicellato-
peltatae orbiculares. — In spec. junioribus in prov. Minarum lectis
ramuli et folia supra ad apicem pilis fugacibus tenerrimis inspersa.
Crescit in truncis putridis Brasiliae orient.: Princ. Videns. in
herb, Menkei; in arboribus provinciae Minarum: M.
26. PEPEROMIA GALIOIDES H. B. K. erecta, subramosa,
succulenta, pilosiuscula; foliis pellacido - punctatis, sessilibus,
senis - quaternis , lanceolato-oblongis vel subspathulatis, obtusis,
obsolete trinerviis, apice ciliatis; amentis axillaribus terminali-
busque verticillato-confertis elongatis subremotifloris, baccis ova-
tis acutis verruculosis,
Tab. nostra П. fig. II.
PEPEROMIA. 16
Peperomia galioides H. В. К. Nov. Gen. 4,716 Mig.
Syst. Pip. 157. Nov. Act. Acad. N C ESL мик L XX.
Caurs subtilissime patentim puberulus. Forta in sicco co-
riaceo-membranacea sparse pellucido-punctata, ad lentem subti-
lissimis pilis sensim evanidis praesertim supra nervos instructa,
apice ciliolata, patula vel reflexa, aliquando apice subretusa,
3—6 lin. longa, 1—1'/ lin. lata. PEDUNCULI patentim puberuli
1—3 lin. longi. Amenta e summo foliorum verticillo vulgo
quatuor et quinque (uno terminali), 17/,—3 poll. aequantia, sub-
remotiflora.
Crescit in Brasilia: Sellow; Nova-Granada: Humb.
91. PEPEROMIA LOXENSIS H. B. K. erecta, basi radi-
cans, ramosa, succulenta, glabra; foliis quaternis brevissime pe-
tiolatis obovato-ellipticis obtusis vel retusis, subenerviis, sparse
glandulosis; amento terminali erecto subdensifloro, ovario ovato
breviter acuminato.
Peperomia loxensis Н. B. К. Nov. Gen. I. 70. Ми. Syst.
Pip. 158.
Piper lorense Rim. et Schult. Syst. Veg. І. 335.
Herba digitalis vel spithamaea, erecta, simplex vel dichotome
ramosa, succulenta, in sicco coriacea, CAULE RAMIsque tetragonis;
FOLIA approximata, erecto-patula, baud pellucido-punctata , 2—3 lin.
longa, 1—1'/, lata, рЕтготл8 antice canaliculatis, PEDUNCULI fere 2,
AMENTA 1 poll. longa. ВВАСТЕАЕ subsessiles suborbiculares,
Crescit in т. Serra de Mantiqueira: Sellow; prope отат ай.
1050 hexap.: Humboldt.
28. PEPEROMIA DEPPEANA ScnurEcHTEND. adscendens basi
radicans, ramosa; caule ramisque tetragonis, inferne glabrius-
culis, superne petiolis foliisque praesertim supra versus apicem
et margines tenerrime puberulis, petiolatis, ternis — quaternis,
rotundato-obovatis, basi acutis uninerviis et venulosis, pellucido-
punctatis; amentis terminalibus longe pedunculatis densifloris.
Tab. nostra П. fig. I.
Peperomia Deppeana Schlechtend. in Linnaea V. 75. Мід.
Syst. Pip. 160. Lond. Journ. of Bot. ТУ. 425.
Herba palmaris, internodiis brevibus. Fot1a venulis prope
basin ortis triplinervia, brevissime petiolata, 1—9 lin. longa.
Amenta 4— 6 lin. longa, PEDUNCULOS aequantia. Внасніѕ subfo-
veolata. ВАССАЕ erecto-patentes, basi immersae, ovatae vel ellip-
ticae, nitidulae, apice breviter rostellatae, pericarpio tenui; se-
mine ovato. — Speciminis Gardneriani statura major, folia ple-
rumque quaterna, longiuscule petiolata, marginibus ciliolata, sub-
tus glabriuscula, 2—3 lin. longa.
Crescit in Brasilia meridionali: Sellow; in silvis umbrosis
ad Laguna de Ramo: Gardner; in Mexico: Deppe.
29. PEPEROMIA SELLOWIANA Мі. erecta, contracta,
pusilla, dichotoma, subtilissime puberula; foliis oppositis ter-
nisque, obovatis basi acutis, glanduloso-punctatis versus margi-
nes tenere puberulis subuninerviis; amentis terminalibus solita-
riis densifloris longe pedunculatis, baccis rostellatis.
Tab. nostra lI. fig. IV.
Peperomia Sellowiana Мід. Syst. Pip. 161. Hook. Lond.
Journ. of Bot. П. 426.
Habita magis quam characteribus a praecedente diversa,
1 — 2- pollicaris. Fori in sicco coriaceo- membranacea, basi
acuta nec cuneata, 2—4 lin. longa, rETIoLIS brevissimis, subpu-
berulis. Реромслл 3—6 lin. longi, AMENTA superantes,
Crescit in Brasilia meridionali inler muscos: Sellow; ad Rio
Grande: Tweedie (п. 829).
17 PIPERACEAE:
30. PEPEROMIA MANDIOCCANA Mig. erecta basi radi-
cans succulenta, grosse glandulosa ;,caule petiolis foliisque prae-
sertim ad margines pilis tenerrimis inspersis, his oppositis vel
summis ternis, modice petiolatis , ellipticis vel rhombeo- aut
sublanceolato - ellipticis , obtusis vel apice rotundatis, basi acutis
vel obtusiusculis, uni- vel subtrinerviis et parce venulosis, amento
terminali solitario pedunculum superante densifloro; bracteis pe-
dicellato-peltatis glandulosis.
Peperomia mandioccana Miq. іп Linnaea XX. 125.
Рктгоїл 1—1' lin. longi oculo nudo glabri. Forra juniora supra
pilis minutis inspersa, 3—6 lin. longa, 1'/,—2'/, lin. lata, Амехтом
juvenile 4 lin. longum.
Crescit
31. PEPEROMIA RUBIOIDES H. B. K. repens, dichotoma,
succulento-coriacea, glabra, ramis tetragonis; foliis ternis qua-
ternisque, breviter petiolatis, ovato-oblongis vel lanceolato-ellip-
ticis, obtusis, basi acutiusculis, obsolete trinerviis epunctatis;
amentis axillaribus et terminalibus solitariis.
D. міхов. Кола elliptica vel lanceolato - elliptica obtusa,
3—4 lin. longa, superiora sensim minora. Амехтом juvenile 3
lin, longum, rectum, PEDUNCULO brevius.
Peperomia rubioides Miq. Syst. Pip. 162. forma minor.
Crescit in Brasilia ad Paraiba: Sellow ; species genuina in
Nova Andalusia: Humboldt.
Овзкву. Peperomia fontinalis Dietr. (P. reflexa H. B. К.) іп
convallibus justa ripas fl. Amazonum ad Jaen de Bracamoros cres-
cens , in Imperio brasiliano nondum inventa est,
82. PEPEROMIA REFLEXA А. Отктв. erecta, basi radi-
cans, ramosa, tenere puberula vel glabrata; foliis ternis quater-
nisque (raro ad dichotomias senis) rhombeo-ellipticis, obtusis,
raro retusis, basi acutiuscula in petiolum brevem subtilissime
puberulum demum glabratum contractis, obsolete trinerviis, gla-
bris, subtus impresso-punctatis, pedunculo terminali longo obso-
lete puberulo vel glabro amentum circiter aequante ; amentis cy-
lindricis profunde foveolatis hirtellis.
B. AMERICANA: glabrior, foliis ellipticis glabris, petiolis
sparse puberulis. Miq. Syst. Pip. 173.
Crescit haec species, inter tropicos totius orbis fere amphi-
gaea, eliam in Brasilia meridionali: Sellow ; in prov. Minarum:
Regnelt. у
33. PEPEROMIA VALANTOIDES Mig. erecta, dichotome
ramosa, coriaceo-succulenta; caule ramisque tetragono - sulcatis
glabris vel puberulis; foliis plerumque quaternis, breviter petio-
latis, ellipticis vel rhombeo - ellipticis, obtusiusculis, carnosis,
pellucido- punctatis, trinerviis, subtus convexis, glabris praeter
petiolum aliquando tenerrime pilosulum; amento terminali soli-
tario, pedunculum dense hirteflum multum superante. ,
Tab. nostra П. fig. У.
Peperomia valantoides Mig. Syst. Pip. 174.2? Linnaea
ХХ. 126. tab. I. f. 3. a.
Piper quadrifolium Flor. Flum. I. tab. 62.?
Peperomiae reflerae similis, statura minore, foliorum forma,
amentis rel. distincta. РЕтїогл brevissimi, ғотла 2—8 lin. longa,
subtus ad lentem punctatis impressa. PrpuwcuLI dense hirtelli
brevissime , AMENTUM junius trilineare densiflorum.
Crescit in Brasilia, unde in hortos introducta; in prov. St.
Pauli, in arboribus: M. — Huc propabiliter specimen a Lhotsky et
Beske lectum, a cl. C. B. Presl (Bot. Bemerk. p. 111) ad Peperomiam
quadrifoliam ductum. `
Piperac.
PEPEROMIA. 18
84. PEPEROMIA TRINEURA Мю. decumbens, erecta,
ramosa, согїасео-сагпова glabriuscula; caule ramisque tetragonis;
foliis quaternis et pluribus, plerumque septenis vel octonis, rhom-
beo- vel lanceolato-ellipticis utrinque attenuatis, basi acutis, apice
obtusis, crasse trinerviis, marginibus subtilissime ciliolatis, atrin-
que impresso-punctatis, petiolis tenere puberulis; amentis termi-
nalibus solitariis longe pedunculatis densifloris glabris foveolatis,
baccis oblongis rostellatis.
Tab. nostra П. fig. VI.
Peperomia trineura Mig. Syst. Pip. 175. Linnaea XX.
186. 4. I f. 3. b.
Duabus praecedentibus similis, in sicco cartilaginea, basi
radicans, вАМ18 erectis. Fori patula vel reflexa, plerumque (іп
sicco) complicata, marginibus incrassata, 2—3 lin. longa, 1'/, —
fere 2 lata, PETIOLIS brevissimis, Amenta 4 — 12 lin. aequantia,
PEDUNCULIS glabris 5 lin, longis.
В. кововттов, foliis quinis usque septenis.
Peperomia quadrifolia Mig. in Linnaea ХХ. 571. haud
H. B. K.
Crescit in Brasilia meridionali: Sellow; in Serra de Масаћи,
Serra d'Estrella: Pohl. — In prov. Minarum: Regnell.
85. PEPEROMIA TRICHOCARPA Mig. erectiuscula, suc-
culenta, puberula, ramosa; foliis ternis, plerisque quaternis, bre-
viter petiolatis, lanceolato-gllipticis, apice obtusis, versus basin
angustatis, obsolete uninerviis, caule petiolis foliisque subtus
puberulis; amento terminali longe pedunculato, densifloro, baccis
emersis ovato-acuminatis hirtellis.
Peperomia trichocarpa Мід. Syst. Pip. 176.
Herba spithamaea , decumbens et radicans, ramis erectis. Ролл
subpatula, in sicco coriacea epunctata, supra glabra, subtus pilis bre-
vibus inspersa , 2 — fere 3 lin. longa, 1 lin. paullo latiora. Ркргк-
cuLus puberulus 5-lin.; Амкмтом paullo brevius. FLorgs subimmersi.
ВвасткАк peltatae, deciduae.
Crescit in prov. Bahiensi: Blanchet.
Овзкву. Piper tetraphyllum Flor. Fium. I. t. 65. satis bene
refert Peperomiam quadrifoliam. Cum autem haec stirps іп Brasilia
hucusque nondum reperta sit, sola fide Florae Flum. eam enumerare,
haud ausus fui.
§. 3. ACROCARPIDIUM (Acrocarpidium Mig. Syst. Pip. 51)
AwENTA densiflora vel rarius remotiflora, longe pedunculata. BRACTEAX
persistentes. Ovantum oblongum sessile, STIGMATE terminali minuto,
vel obliquum stigmate subantico. Baccak maturae basi constricta pseudo-
pedicellatae patentes. — Herbae saepe tenerae, repentes, supra arbo-
гит truncos vel rupes muscosas longe serpentes, foliis alternis raro
oppositis rotundatis vel reniformi-cordatis tri- vel quinquenerviis.
(Conf. tab. nostra І. fig. І. et ПІ.)
36. PEPEROMIA NUMMULARIFOLIA Н. В. К. caule fili-
formi ramisque puberulis; foliis alternis orbiculatis vel ovato-
rotundatis, convexo-concavis carnosis punctatis trinerviis pubes-
centibus et ciliatis; pedunculis puberulis, baccis oblongis sti-
pitatis.
Peperomia nummularifolia Н. В. К. Nov. Gener. Г. 66.
М. in Diar. Inst. Batav. 1843. t. II. fig. sinisira. Syst.
Pip. 52 sub Acrocarpidio.
Piper nummularifolium Swarts Flor. Ind. осс. 1. 72.
В. овсоврАтА Mig. іп Linnaea ХХ. 118; foliis plerisque
obovatis, inferioribus obcordatis vel emarginatis, ad P. cordifo-
liam А. Dietr. accedens.
Crescit per totam Americam calidiorem; in Brasilia orien-
tali: Seliow; а et В in provincia Minarum in arboribus prope Sal-
gado: M.
3
19 PIPERACEAE :
31. PEPEROMIA TENERA Mig. erectiuscula dichotoma,
tenerrima; caule ramisque fere glabris; foliis alternis utrinque
setulis brevi-articulatis inspersis, triangulari- vel subreniformi-
rotundatis vel semiorbicularibus, quinque- vel quintuplinerviis ;
amentis axillaribus et terminalibus filiformibus longe pedunculatis
remotifloris, ovario oblongo apice attenuato ; baccis breviter sti-
pitatis ovato-oblongis rostellatis.
Tab. nostra 1. fig. I.
Acrocarpidium Sellovianum Miq. Syst. Pip. 55. Nov. Act.
Acad. L. №. Tom. XXI. Suppl. tab. Ш. f. A.
Herba elegans, P. pellucidae specimina minora fere aemu-
lans, e RADICE tenui fibrosa, cauLEs plures erectos ramosos 4—8
pollices altos succulentos in sicco pellucidos ехвегепв. Fom in
sieco pellucido - membranacea, subtus pallida, inferiora minora
quam superiora, 1'/, —2— 3 lin. longa, 2—3 lata. PEDUNCULI
patentim setulosi, 4—6 lin. longi; АМЕМТА 8-4 lin. longa. Ввл-
СТЕАЕ subsessiles,
Crescit in Brasilia meridionali: Sellow.
38. PEPEROMIA REPENS H. B. K. succulenta, repens;
caule appresse puberulo; foliis alternis longiuscule petiolatis suc-
culentis pellucido - punctatis, supra puberulis, subtus subglabra-
tis, ovato-rotundatis, subcordatis vel subreniformibus, 5- raris-
sime 7-nerviis; amentis ex apice ramulorum longe pedunculatis,
subdensifloris, ovario ovato-rostrato antice stigmatifero; baccis
oblongo-cylindricis stipitatis.
Tab. nostra 1. fig. II.
Peperomia repens Н. В. К. Nov. Gen. 1. 65.
Piper repens Rim. et Schult. Syst. Veg. 322.
Acroearpidium repens Miq. Syst. Pip. 57. excl. quibusdam
бупп. ad sequentem relatis. Diar. Instit. Batav. 1843. t. II.
fig. dexira.-Nov. Acl. Ac. N. С. Tom. XXI. Suppl. 111. f. B.
CAULIs longe serpens, parce ramosus. Ретюм 8—4 lin.,
FOLIA 9—4 lin. longa, 4— 6 lata, in sicco crassiuscule membrana-
cea, marginibus subciliata, basi.plerumque leviter cordata, raro
truncata. Амехтом ex apice ramuli, ex axilla folii normalis
protrusi, terminale, hinc quasi oppositifolium , ex axilla scil.
folii bracteaeformis, et ulteriore evolutione suppressa ramulum
terminans, 2—4 lin, longum. BnacrEAE orbiculares brevissimepedi-
cellatae. BaccaE stipite paullo breviores, cum eo 17/, mm. longa.
Crescit in Brasilia orientali: Sellow ; prope Rio de Janeiro
supra arborum truncos muscosos : Langsdorff; in silvis ad Nogueira
prov. Rio Negro: M.; per Americam calidiorem orientalem ut vide-
tur vulgaris.
39. PEPEROMIA RENIFORMIS Hoox. repens vel decum-
bens, ramis erectis petiolis pedunculisque hirtellis ; foliis alternis
longiuscule petiolatis carnosis, punctatis, supra puberulis et
ciliatis, subtus subglabratis reniformibus vel lato-rotundato-trian-
gularibus, basi subcordatis vel plerumque truncatis, quinquener-
viis; amentis axillaribus vel lateralibus (ramulo unibracteato in-
sertis) longe pedunculatis brevibus, ovario ellipsoideo rostrato
antice stigmatifero; baccis obliquis cylindraceis stipitatis.
Peperomia reniformis Hook. Fl. exot. t. 164.
Piper. Guildingianum Spreng. Cur. post. 20.
Aerocarpidium Guildingianum Mig. in Hook. Lond. Journ.
of Bot. ІШ, 412.
A praecedenti differt: statura minore, ramis erectis, foliorum forma
et amentis brevioribus. Кола 6 — 10 lin. longa et lata, PEDUNCULI
1/—1'/, › AMENTA 11/,—21/, poll. aequantia,
Crescit ad Margaritiva, S. Angra dos Reys: Pohl, Schott; in
silvis aboriginibus ad Ilheos: М. — Specimina brasiliensia cum Vin-
centianis, a cel, Hookero descriptis, omni ratione congrua inveni.
PEPEROMIA. 20
40. PEPEROMIA UROCARPA Fisca. кт Mey. „саще регеп-
nante herbaceo radicante tereti, glabriusculo ramoso; foliis alter-
nis petiolatis. ovato-cordatis longitudine latitudinem subaequanti-
bus acutiusculis 5—%-nerviis, supra puberulis, subtus glabris;
amentis solitariis ramulos axillares terminalesque breves mono-
phyllos terminantibus; baccis (immaturis) mucrone longo setaceo
арісшайв.“ Fisch. el Meyer Ind. Semin. Hori. Реігор. 1837.
п. 1577.
Acrocarpidium urocarpum Мід. Syst. Pip. 60.
„Piperi scandenti R, P. similis, at FOLIA in nostra planta basi
profunde cordata, SPICAE non axillares, sed certo terminales, i. e.
cum ramulo brevi axillari vel terminuli monophyllo articulatae (in illa
spicae axillares pedunculo exarticulato aphyllo suffultae).(4 — Num ab
antecedenti vel sequenti satis diversa?
Crescit in Brasilia (auct. cit.). Haud vidi.
41. PEPEROMIA HEDERACEA Mio. repens, succulenta;
caule appresse puberulo; foliis alternis longiuscule petiolatis pel-
lucido- punctatis, ovatis vel rotundato ovatis, acutiusculis , basi
rotundatis vel subcordatis, septemnerviis, supra petiolisque pu-
bescentibus, subtus pallidis subglabris punctatis; amentis ramulos
axillares monophyllos terminantibus pedunculos puberulos uni-
vel bibracteatos superantibus, baccis immaturis ovalibus nitidulis
breviter pedicellatis.
Acrocarpidium majus Мід. Syst. Pip. 60.
Piper monostachyon Flor. Flum. I. t. 63,%
Statura majore a tribus praecedentibus (quae omnes quam arctis-
sime cognatae et stigmatis situ ad sequentem sectionem accedunt) distin-
guitur. Болл patentia, 1!/,—1'/, poll. longa et fere lata, sicca sub-
coriacea, supra saturate viridia sparse appresse puberula, marginibus
ciliolata , subtus pallida, in nervis versus basin puberula, demum gla-
bra. PEDUNCULI !/,—1!/, , АМЕКТА 1'/,—2 poll, longa.
Crescit ad Rio de Janeiro inter muscos: Gaudichaud , Sellow ;
in m. Corcovado: Schott; in insula S. Catharinae : Tweedie.
$. 4. RHYNCHOPHORUM Miq. 1. c. 178, Fronks densissimi, rha-
cheos foveolis immersi. BRACTEAE persistentes pedicellato-peltatae car-
nosae. OvanivM ovatum vel angulosum scutulo glanduloso ad apicem
antice acutum , cui sTIGMA exile immersum. Baccar sessiles , plus mi-
nusve immersae, scutulo rostellatae, — HERBAE vel SUFFRUTICES Ta-
mosi foliis crassis alternis aut oppositis; omnes in Novo Orbi in-
digenae. (Conf. Tab. nostra L fig. Ш. V. VIII. et IX., Tab. II. f. III.)
a) Folia opposita vel verticillata,
42, PEPEROMIA FIMBRIATA; В. rrLosio& Mio, carnosa
erectiuscula hirto-pilosa; caulibus simpliciusculis ; foliis plerum-
que ternis brevissime petiolatis orbiculatis vel elliptico-orbicu-
laribus, subtus longe pilosis, trinerviis; amentis terminalibus
solitariis erectis pedunculum paullo superantibus densifloris; bac-
cis globosis rostellatis.
Tab. nostra II. Fig. Ш.
Piper orbiculatum Spreng. Syst. Veg. haud Poir.
Peperomia fimbriata, forma pilosior Mig. Syst. Pip. 179.
Linnaea XX. 127. t. I. f. A. a.
A stirpe genuina, in insula S. Luciae crescente, characte-
ribus sufficientibus separari nequit, licet pilis longioribus multo
crebrioribus, amentis brevius pedunculatis, statura magis con-
tracta primo adspectu diversa videatur. Cavres ex una radice
plures, 4— poll, alti, an tetragoni?, pilis sparsis hirti. Forra
fere omnia terna, raro quaterna, supra citius , glabrescentia,
2—2'/ lin, longa, Amentum 3—4 lin, longum, rEDUNCULUS 1—3
aequans.
21 PIPERACEAE :
Crescit in Brasilia orientali: Sellow; in arboribus ad Sal-
gado prope fi. S. Francisci, in arboribus ad Guidowald prov. Mi-
narum: M.
43. PEPEROMIA CIRCINATA Linx. repens, subsimplex,
succulento-coriacea, pilosa; foliis oppositis brevissime petiolatis,
согїаселв, epunctulatis, orbicularibus, basi aliquid supra рейо-
lum productis, crassius tri- vel subquinquenerviis utrinque mar-
ginibusque sparse longeque pilosis; amentis terminalibus aut
axillaribus solitariis gracilibus subdensifloris,
Piper nummularifolium Pohl. Mss.
Peperomia circinata Link. Jahrb. I. 9. 64. Miq. Syst.
Pip. 179. АЙ». Dietr. Spec. Plant. І. 171. n. 103.
Praecedenti valde affinis. Слотлз filiformis, junior pubescens, ad
nodos radicans, simplex. PxrioLr hirto - puberuli, ! /3 —1/, Vin. longi,
Forra vulgo suborbiculata , plerumque paullo latiora quam longa, basi
aliquid truncata, 1'/,—3'/, lin. longa. PEDUNCULI in visis speciminibus
axillares, ex Link terminales, pubescentes, 4 lin. longi, АмЕХТА 1'/, - 2
poll. longa. ВвАСткАЕ orbiculares glabrae, OvAnruw subimmersum,
STIGMATE antico. ;
Crescit in Brasilia: Hoffmannsegg : prope fl. Paranahyba: Pohl.
44. PEPEROMIA ANGULATA H. B. K. repens, coriacea
glabra; caule acute quadrangulo, foliis oppositis petiolatis rigidis
nitidis subepunctatis glabris, obovatis vel obovato-ellipticis, ob-
tusis, trinerviis, marginibus leviter revolutis; amentis axillari-
bus solitariis, pedunculum superantibus.
Peperomia angulata Н. B. K. Nov. Gen. І. 119. Mig.
Pip. 180. Hook. Lond. Journ. of Bot. III. 427.
Piper angulatum Rim. et Schult. S. V. І. 332.
Piper quadrangulum Willd. Herb.
Sequenti affinis, foliorum forma distincta. СлАПл ad nodos radi-
cans. ForrA basi acuta 1 poll. circiter longa, 4 — 10 lin. lata. Spe-
cimen Humboldtianum Herb. Willdenoviani еб Martianum sterilia. In sp.
Hostmanni AMENTUM adest 1'/, poll. longum, filiforme, densiflorum.
Crescit in arboribus inter muscos, prope Maribi in prov. Rio
Negro: M.; in Cumana: Humboldt ; in Surinamo : Hostmann.
45. PEPEROMIA MUSCOSA Ілхк. repens, coriacea, fere
glabra, serius glaberrima; caule acute quadrangulo; foliis oppo-
sitis breviter petiolatis coriaceis epunctatis ellipticis vel lanceo-
lato-ellipticis, basi acutis apice obtusis, crassius trinerviis;
amentis solitariis longe pedunculatis terminalibus aut axillaribus;
pedunculo nudo vel opposite bibracteato. |
Tab. nostra I. Fig. VIIL
Peperomia muscosa Link, Jahrb. І. 3. 64. Mig. Syst.
Pip. 181. Linnaea ХХ. 127. t. I. f. 4. 5. Albr. Dietr. Spec.
Plant. I. 170. n. 102.
CAULIS tetragono-angulati, PETIOLI et FOLIA quandoque pilis
teneris fugacibus inspersa. Fori 1—1'/ poll. longa, 3—4 lin.
lata. AmENTUM in specimine Herb. Willd. ғерохсото axillari
plabro 1 poll. longo haud bracteato sustentum , in illis Herb.
Mart. terminale, solitarium, PEDUNCULO in medio vel supra me-
dium bibracteato, supra bracteas puberulo.
Crescit in Brasilia ad Pará: Sieber; in arboribus prope Ta-
guados praedium, urbes Para et S. Ludov. prov. Para et Mara-
gnan: Mart.
Apnot. Nova Peperomiae species videtur Piper obtusum Hoff-
mannsegg, а Sieber in Para lectum, praecedentibus affinis, praeceden-
tibus affinis, foliis oppositis oblongis vel’ ellipticis attenuato - obtusis
uninérviis rigidis, his junioribus ramisque subpuberulis, adultis glabris,
amentis .... (Conf. Linnaea XX. 127 n. 25.)
PEPEROMIA. 22
b) Folia alterna.
46. PEPEROMIA ELONGATA H. B. K. erecta, simplex,
succulenta, glabriuscula; foliis alternis breviter petiolatis, ellip-
ticis, anguste et vulgo oblique acuminatis, basi rotundatis ibique
et versus apicem puberulis, obsolete quintuplinerviis; amento
terminali solitario pedunculato densifloro; baccis oblongo - cylin-
dricis apice scutellatis.
Peperomia elongata Н. B. К. Nov. Gen. 1. 62. Mig.
Syst. Pip. 181.
Piper extensum Rim. et Schult. Syst. Veg. I. 325.
CavLis longus teretiuscdlus, superne ad nodos pilis e petiolo
continuatis subpuberulus. Forra in sicco coriacea, subaequilatera, adulta
basi rotundata , juniora acutiuscula, 2 — 2'/, poll. longa, 1'/, lata.
Рктпотл breves antice canaliculati marginibus ciliati. Амкхтом 5 poll.
longum, PEDUNCULO )/ poll. sustentum. ВилСТЕАЖ breviter pedicellatae,
pela suborbiculari, in sicco marginibus pallida.
Crescit in Brasilia meridionali : Sellow; prope pagum Miran-
harum ditionis Japurensis, supra arborum (truncos: М.; in con-
valli Caripensi, alt. 450 hewap.: Humboldt.
49. PEPEROMIA RUPESTRIS H. B. K. succulenta, glabra
ramosa; foliis alternis longiuscule petiolatis utrinque glabris,
nascentibus apice subciliolatis ovato-oblongis acuminatis, septu-
plinerviis, nervo medio crasso; amentis axillaribus et terminali-
bus elongatis pendulis, densifloris; bracteis orbicularibus subero-
sulis; baccis exsertis cylindricis apice scutulatis.
Peperomia rupestris Н. B. К. Nov. Gen. І. 62. Mi.
Syst. Pip. 182.
Piper rupestre Rim. et Schult. Syst. Veg. І. 325.
Planta in sieco coriacea; FOLIA ad lentem subpunctulata, 1'/, —3
poll longa, 1'/,—1'/ lata. PapuNCULI 4—6 lin., AMENTA 4—6'/,
poll longa, in sicco ochracea, STAMINUM FILAMENTA brevia, ANTHE-
RAR biloculares pallide luteae. Ovanrum oblique ovatum, apice antico
scuto triangulari acuminato , medio stigmatifero auctum, BACCAR ma-
turae horizontaliter exsertae atro -fuscae, ad lentem verruculosae,
lineam longae. Вкмкм cylindricum. In specim. Sellov. baccae albo-
decolores.
Crescit in Brasilia orientali: Sellow; in rupibus prope Cu-
mana: Humboldt. — Forma foliis obtusis, in Brasilia media: Pohl.
Specimine petiolis antice puberutis , in arboribus prov. Pará: M.
48. PEPEROMIA NEMATOSTACHYA Link. succulenta
ramosa sparse pilosa; foliis alternis petiolatis ovatis, ellipticis
vel lanceolato-ellipticis, inaequilateris, basi subaequali obtusis vel
rotundatis, apice attenuato-acuminatis, multiplinerviis, supra pilis
minutis stellatis appressis, subtus longiusculis simplicibus sparsis;
amentis terminalibus filiformibus geminis vel pluribus densifloris ;
baccis oblongis scutulatis,
Peperomia nematostachya Link. Jahrb. I. 3.63. Мід. Syst.
Pip. 183.
P. distachyae valde affinis. Forra in sicco coriacea haud per-
spicue punctata, aetate sensim glabrata, 2*/ — 3 poll. longa, 9—11,
lin. lata. Реттогл antice pilosi vel glabrati 1 — 2 lin. longi. AMENTA
3—8 poll. longa, PEDUNCULI patentim hirtelli, 1—3 lin. longi. BACCAE
| atro-fuscae, oblongo-cylindricae, fere 1 lin. longae. SEMEN conforme,
testa fusca nitidula.
' Crescit. in Brasilia aequinoctiali ad arborum truncos: Hoff-
mansegg.
49. PEPEROMIA MYRIOCARPA Miq. succulenta, glabrius-
cula; caule glabro; foliis alternis longiuscule petiolatis glabris
pellucido - punctulatis lanceolato - ellipticis, summis lanceolatis,
acuminatis acumine obtusiusculo, basi obtusis vel acutis crassius
23 PIPERACEAE:
uninerviis obsoleteque venulosis ; petiolis ciliatis; amentis termi-
nalibus longe pedunculatis elongatis densifloris; ovariis rostratis
infra rostrum stigmatiferis; baccis densissimis emersis obovatis
apice rostrato-scutalatis, Mig. Syst. Pip. 186.
Tab. nostra 1. fig. Г.
Stirps in sicco coriacea. Forra 3'/,—4 poll. longa, 9—10
lin. lata; РЕПОМ 8—4 lin. aequantes, antice canaliculati. РЕрОХ-
CULI (nunc) glabri 1'/,—2 poll. longi, АМЕУТА matura 8—5 poll,
longa, densiflora, ВкАСТЕАЕ breviter pedicellatae, orbiculares.
ВАССАЕ horizontaliter patentes. Semen ellipsoideum, fuscum, ni-
tidulum.
Crescit in prov. Minarum: P. Claussen; in silvis ad arbores
prope Maribi dit. Japura: М.
Архот. Species aliquot praecedentibus perquam affines, in Guiana
crescentes, hucusque nondum in Brasilia detectae sunt. Probabiliter olim
in prov. Rio Negro vel adjacentibus regionibus invenientur; scil. P.
distachya A. Dietr., P. myosuroides A. Dietr., P. Parkeriana Miq.*)
50. PEPEROMIA MARTIANA Mio. erecta vel repens, radi-
cans, coriaceo- succulenta, glabra; foliis sparsis densis longe
petiolatis obovatis apice rotundatis aliquando subemarginatis, basi
cuneatis, crasse uninerviis; amentis terminalibus solitariis erectis
longe pedunculatis pedunculos circiter aequantibus densifloris ;
ovariis ovatis breviter rostratis.
Tab. nostra I. fig. III.
Peperomia Martiana Мід. Syst. Pip. 189. Linnaea X X. 198.
Herba inter muscos crescens, contracta vel caules longos
flagelliformes repentes exserens, sicca rigide coriacea vel magis
membranacea, basi aphylla, gAwis dense foliosis. FoLta 2—4
lin. longa et fere lata, nervo medio percurrente, venis fere ob-
soletis, Ретом 2—3 lin. longi. Amenra /37—1'/ poll. longa,
obtusa, PEDUNCULIS totidem fere aequantibus, ВассАЕ immaturae
ovato-globosa subrostellatae.
Crescit in Brasilia orientali: Sellow ; in prov,
prope Mandioccam in arboribus vetustis: M. ;
Regnell.
Rio de Janeiro
in prov. Minarum:
*) PEPEROMIA DISTACHYA A. Dietr. ramosa » Succulenta, pubescens,
radicans, adscendens; foliis alternis » longe petiolatis succulen-
tis pellucido-punctatis, supra glabris, subtus pilosis marginibns-
que ciliatis, glabrescentibus , ovatis acuminatis submultiplinervi-
costulatis; amentis axillaribus et terminalibus plerumque conju-
gatis densifloris, ‘ovariis acuminato - scutatis;
vertice scuto acuminato subpeltato instructis.
184. n. 173. Tab. nostra I. f. IV.
baccis cylindricis
Mig. Syst. Pip.
PEPEROMIA MYOSUROIDES A. Dietr. foliis ovatis acuminatis
supra pube stellata pruinosis enerviis; amentis filiformibus lon-
Біззішіз laxis , bracteis peltatis erosulis, Miq. 1. c. n. 172. cum
syn, Rudge Gujan. t. 5.
PEPEROMIA PARKERIANA Miq. succulenta, glabra » ramosa,
radicans; foliis alternis modice petiolatis succulentis glanduloso-
punctatis, ovato- vel elliptico-oblongis acute acuminatis plerum-
que inaequilateris basi rotundatis vel acutis » summis sublanceo-
latis, uninerviis utrinque tenuiter 3 — 4- venulosis ; amentis ra-
mulos aphyllos terminantibus pedunculatis (pedunculo petiolum
circiter aequante) plerumque conjugatis elongatis densifloris )
ovario acuminato - scutato. Miq. in Hook. Lond. 2
(1845.) 487. п. 41. ees Sd
Ребоћ "/,—1" longi Folia 4— 5 longa, 2 — 17," lata,
superiora minora, Amenta 4'/—" longa. P. distachyae pro-
xima; glabritie et foliorum forma diversa,
PEPEROMIA. 24
51. PEPEROMIA OBTUSIFOLIA A. Плетв, erecta, glabra,
succulenta, ramosa, basi radicans; foliis alternis petiolatis саг-
nosis, obovatis vel obovato- subspathulatis, marginibus planis,
nervo medio crasso utrinque quadrivenio, venulis 2 inf. e basi,
infima brevissima, reliquis fere ad apicem ductis; amentis ple-
rumque terminalibus solitariis pedunculatis rectis crassis; ovario
rostrato.
Peperomia obtusifolia A. Dietr. Spec. Plant. 1. 154. Mig.
Syst. Pip. 194.
Piper clusiaefolium Jacq. Icon. 11. t. 212.
Piper magnoliaefolium Haw. Plant. succul.
Saururus caet. Plum. Amer. (1693.) t. 75.
Planta per Americam calidiorem, praesertim in India occidentali
divulgata, cum affinibus saepe confusa, ipsaque perquam variabilis,
formas habitu diversas sistens, sed hucusque nondum characteribus cer-
tis definiendas.
В. OBLONGIFOLIA Syst. Pip. 195, foliis magis oblongis vel
oblongo-spathulatis,
Кола 2°/,—3'/, poll longa, 1 — 1'/ lata, PETIOLI 1 — 1!/,
aequantes.
Crescit in prov. Bahiensi: Blanchet; et in insula S. Domingo.
y. GBANDIFOLIA l. с. 196, major, foliis obovato - oblongis
apice rotundatis.
PEDUNCULI 4 poll , AMENTA 5 longa.
Crescit ad Porto Alegre: Sellow; etiam in Caracas et Su-
rinamo.
52. PEPEROMIA MACROPODA Mio. glabra, carnosa, ra-
dicans ; ramis erectis; foliis alternis longe petiolatis obovatis vel
oblongo-obovatis basi attenuatis vel cuneatis uninerviis et utrin-
que immerse 4—5-venulosis, junioribus pellucido-punctatis, pe-
dunculo communi terminali uni- vel bibracteato 1—3-stachyo,
pedunculis partialibus basi bractea suffultis; amentis cylindricis
obtusis densifloris; baccis subimmersis oblongo-cylindricis fuscis,
apice scutulo angusto auctis.
Peperomia macropoda Mig. in Linnaea ХХ. 128..
CavLis ramosus, radicans. . PgTIOLI 1! з —'/ poll. longi; FOLIA
crasse coriacea glandulis punctata, venis adscendentibus immersis, qua-
rum duae prope basin, 2'/,—2'/, poll. longa, 1—1*/, lata.
Crescit in Brasilia media: Pohl.
^
58. PEPEROMIA INCANA A. Отетв, suffruticosa, carnosa,
ramosa, incano-tomentosa; foliis alternis longiuscule petiolatis
orbicularibus subcordatis ovatisve, crassis, supra nitidis et albo-
floccosis, subtus tomentoso-incanis, nervo medio crasso, reliquis
immersis; amentis breviter pedunculatis terminalibus crassis; an-
theris violaceis; ovario antice glanduloso-incrassato.
Tab. nostra I. fig. IX.
Piper incanum Haw. Link et Otto Icon. Rar. t. 7.
Peperomia incana A. Dietr. Spec. Plant. I. 166. Miq. Comm.
phytogr. 63. t. IV. f. Н. Nov. Act. Acad. Г. М.С XXI.
Suppl. 1. t. XXIII. f. B.
Crescit ad Capocabana: Luschnath ; in rupibus graniticis apri-
cis ad Sebastianopolin e. 9. prope Bota Fogo prov. Sebastianopoli-
tanae: M.
25 PIPERACEAE: РОТНОМОВРНЕ. 26
Trisus I. PIPEREAE. Mig. Syst. Piperac.
conchaeformes.
d p. 202. Bnacrrak pedicellato- peltatae, cucullatae vel
Fores hermaphroditi (in speciebus novi orbis) vel diclines (plerisque gerontogaeis). STAMINA
2—6, imo 10, ANTHERARUM loculis oppositis, rima longitudinali dehiscentibus. Stigmata plura. ЗЕМІХСМ resta coria-
сеа vel crustacea, ALBUMEN fere corneo-durum. — Frutices vel arbores. ÑTIPULA oppositifolia decidua et
petiolares geminae caducae vel diutius persistentes, adnatae vel liberae. Forra alterna , penni- vel digiti-
nervia. AMENTA oppositifolia, solitaria, raro supra ramum azillarem abortivo-contractum subumbellata.
Sectio L PIPEREAE SPURIAE.
SrrPULAE petiolares adnatae. Amenta umbellata (raro soli-
taria), PEDUNCULIS axillaribus inserta. — Frutices foliis amplis
rotundatis mullinerviis.
П. POTHOMORPHE Mio.
Ріреві spec. Linn. — Hecxerta Kunth. in Linnaea XIII. 564.
— РотномовРНЕ Mig. Comment. phytogr. 36 et VI. t. IV. f. E.
System. Piperac. 202.
Еговк8 hermaphroditi densissime amentacei. Bra-
стеле pedicellatae, pelta triangulari vel oblonga glan-
dulosa, villoso-fimbriata, persistentes. STAMINA 2 late-
ralia, FILAMENTIS complanatis, ANTHERIS reniformibus
bilocularibus subtransverse dehiscentibus. Ovantum
trigonum, STIGMATIBUS З teretibus recurvatis. ВАССАЕ
obovato-turbinatae, triangulares, apice truncato glan-
dulosae. Semen conforme, laeve, fuscum.
SurrRuTICES erecti nodosi ramosi, glandulosi,
FOLIIS (amplis) plerumque membranaceis cordatis,
subinde peltatis, rotundatis, multinerviis, glabris,
puberulis, raro tomentosis, petiolis vaginantibus ala-
tis; AMENTIS plerumque petiolis duobus axillaribus
(ramis aphyllis) inaequalibus subumbellatim insertis,
virgineis bracteis stipulaceis inclusis, FLORIBUS BAC-
cisque minutis.
a) Folia cordata, haud peltata,
1. POTHOMORPHE SIDAEFOLIA Mio. foliis lato-rotandatis
profunde reniformi-cordatis, apiculato -acutis, membranaceis,
11—13-nerviis, supra praesertim versus margines appresso-pilo-
siusculis, in nervis venulisque puberulis, subtus praesertim in
nervis puberulentis, petiolis citius exalatis inprimis postice pube-
rulis; pedunculis binis vel raro solitariis, di- ad hexastachyis;
bractearum pelta triangulari griseo-ciliata.
Aguarima, Lusitanis Malva d'Isco, Piso de Med. Brasil.
ed. 1649 p. 104 c. icone (auctor hanc v. sequentem, species
hujus generis simillimas, forsan haud adhuc distinzit).
Piper umbellatum Flor. Flum. І. t. 54. Mart. Reise I.
(1823.) 281 n. 10.
Piper sidaefolium Link et Otto Icon. Rar. t. VI.
Peperomia sidaefolia A. Dietr. Spec. I. 141. \
Heckeria sidaefolia Kunth XIII. 569.
Pothomorphe sidaefolia Ми. Comm. phytogr. 36. Syst.
Pip. 209.
Frutex saepe tripedalis. Rami angulati, sulcati, RAMULI pube-
ruli. Forra creberrime glanduloso-pellucida, pallide viridia , subtus
pallidiora, sylvestria crassius , culta tenuiter membranacea, 7—8 poll,
longa, 9 circiter lata, vulgo 13-nervia ; nervis 3 mediis paulo supra
Piperin.
basin solutis ad apicem ductis. Ркттол 6 poll. longi. Ркэсхссіл bini
vel solitarii 4—6 lin. longi, 5—6-stachyl, лмкхтіз inaequalibus /у-3
poll. longis, rkpiCckLLIS ‘/,—'/ lin. SrIPULAK bracteaeformes, lanceo-
latae, glabrae, communis 3 lin. longa, ғавтізікя dimidiae longitudinis.
B. sUBGLABRATA Kunth. |. c. (Piper umbellatum Н. В. K.
Nov. Gen. I. 59. Peperomia Kunth. Synops. pl. aequin. 1.
124.), foliis glabratis, 11— 13-nerviis, pedunculis dense pube-
rulis, 1—3-stachyis.
Crescit per totam Brasiliam, ut videtur haud rara: Link 1, c.,
Sellow; in umbrosis humidis ad radicem M. Serra de Tagoahy et in
via ab Angra dos Reys ad Margaritiva: Pohl; in arenosis Brasiliae
orient.: Princ. Maw. Vidensis; in udis ad rivulos umbrosos prope
Mandiocca: M.; Serra de Araripe: Gardner. — В. prope Rio de
Janeiro: Gaudichaud.
2. POTHOMORPHE UMBELLATA Mio. foliis cordato- vel
reniformi-rotundatis acutis, multinerviis, membranaceis , utrinque
praesertim in nervis hirtello - puberulis; petiolis membranaceo-
alatis ramulisque puberulis; pedunculis binis valde inaequalibus,
4 —5-rarius-polystachys; bracteis triangularibus incano-ciliatis,
Piper umbellatum Linn. Spec. Pl. Jacq. Hort. Schoenbr.
П. t. 216. Plum. Amer. L 73.
Несйета umbellata Kunth. l. c. 569., excl. Syn. Ruiz
et Pavon.
Pothomorphe umbellata Мід. Comm. phytogr. 36 excl. Syst.
Pip. 208.
Еһоткх 4 — 20 pedes alt., ramis angulatis retiotssque pubes-
centi-villosis. Еола longe petiolata, haud peltata, subrotunda, apice
brevi acuta, 7 poll. longa, 6°/, lata, membranacea, glandulose pel-
lucido-punctata , utrinque praesertim in nervis hirtello-puberula, subtus
autem densius. Ркто alati 2'/,—4 poll. longi.
B. erasRroR , foliis apice rotundatis vel breviter acutis,
11—13-nerviis, nervo medio bis trifido.
Crescit in Brasilia meridionali , prope Rio de Janeiro: Guille-
min; ibidem vulgaris: Taunay et Riedel (Manual do Agric. brasil.).
Frequens in India occidentali. — В. ad Rio de Janeiro: Guillemin.
b) Folia peltata.
3. POTHOMORPHE PELTATA Mig. foliis membranaceis
utrinque glabriusculis, supra versus margines appresse pilosius-
culis, subtus in venulis subtiliter hirtellis, subovato - rotundatis
protracto - acutis, ad '/, — 1/, alt. supra basin repando - cordatam
peltatis, 11 — 13- nerviis; pedunculis duobus inaequalibus tri —
polystach yis.
Saururus arboresc. foll. amplis Plum. Americ. 56 t. 74.
Piper pellatum Linn. Sp. 42. Willd. Sp. I. 166.
Piper pruinosum Н. B. К. Nov. Gen. 1. 59.
Peperomia pruinosa Kunth. Synops. I. 124.
Peperomia peltata Dietr. Spec. І. 142.
Heckeria peltata Kunth, in Linnaea 1. с. 565.
Pothomorphe pellata et pruinosa Miq. Comm. phytogr. 37
et 45. Syst. Pip. 203.
Species in America calidiore vulgaris: in Brasilia vero haud
frequens: in silvis caeduis prov. Para: М,, in Guiana, Nova Granada
et Indiae occidentalis insulis.
4
27
4. POTHOMORPHE SCUTATA Mig. foliis membranaceis
supra glabris, subtus versus marginem in venulis villoso-fimbria-
tis, utrinque glanduloso-punctatis, 11 — 14-nerviis, subrotundo-
cordatis breviter acuminatis, ad '/,—'/, alt. supra basin peltatis;
petiolis ad ‘/, alt. alatis glabris; pedunculis polystachyis; bra-
ctearum pelta vertice dense glandulosa, margine villoso-fimbriata.
Piper scutatum Willd. Herb.
Peperomia scutata Dietr. 1. с. І. 143.
Heckeria scutata Kunth. in Linnaea XIII. 567.
Pothomorphe scutata Mig. Comm. phyt. 37. Syst. Pip. 206.
Р, speciosae et Р. peltatae affinis, ab illa foliorum textura et
pube, ab hac eorum forma distinguenda, ЕвотЕХ RAMIS nodosis sul-
catis glabris. Еола longe petiolata fere 8 poll. longa et lata, nervo
medio bis trifido. PEDUNCULI fere 2 poll. longi, glabri, poly- (12-)
stachyi, AMENTA pedicellata, 2'/, —3 poll. longa. Вассак obovato-
turbinatae, obtuse triangulares, vertice truncato -rotundatae , STIGMA-
TIBUS 3 vulgo coronatae.
Crescit in. Brasilia: Hoffmannsegg ; in prov. Ceara: Gardner.
Usus, De hujus generis speciebus ПІ. Martius in Syst. Mat. med.
bras. 99 habet: Frutices sylvestres radice gaudent aromatico-acri, quae
systema lymphaticum stimulat, urinam movet, contra infarctus visce-
rum abdominalium infuso propinatur. Externe ad mundificanda ulcera
adhibetur; succus herbae expressus contra ambustiones, clysma a folio-
rum decoctione contra obstructiones abdominales, teste Pisone,
Бесті П. PIPEREAE VERAE.
STIPULAE oppositifoliae et petiolares, plerumque deciduae.
АмкктА oppositifolia, solitaria. FLoges sessiles, paucis pedicellati
(in Ottoniae sp. plerisque).
III. ENCKEA Кохтн.
EwckEA Kunth. in Linnaea 1, c. 590. Cfr. char. in tab. nostrae
ІП. fig. 1. ex E. Sieberi.
Fores hermaphroditi densi vel remoti, ввАСТЕ18
cucullato - inflexis conchaeformibus. Sramina 5 — 6,
raro 7, ovario circumposita, FILAMENTIS teretibus per-
sistentibus, ANTHERIS reniformibus bilocularibus. Ova-
rium sessile, ovale vel oblongum, aliquando apice atte-
nuatum, STIGMATIBUS 3, raro 5 crassiusculis. ВАССАЕ
sessiles, ovato-globosae vel ellipticae, basi filamentis
difformibus stipatae. Semen sulcato - tri - pentagonum,
TESTA tenui, ALBUMINE duro farinaceo.
Frvrices, raro ARBORES , nodosi, dichotomi,
FOLIIS alternis glabris vel pilosis, 3—9-nerviis, ple-
rumque pellucido-punctatis, stipulis oppositifoliis de-
ciduis lanceolato - subulatis convolutis, AMENTORUM
BRACTEIS membranaceis vel coriaceis persistentibus,
BACCIS piperito- vel anisato-aromaticis.
1. ENCKEA MARTIANA Mig. ramulis ioli
° petiolis, peduncu-
lis, rhachi, bracteis baccisque tene ; tà i
4 rrime puberulis; foliis гісі-
diuscule membranaceis sube : š ? 51
em punctulatis slab i
pilis fugacibus inspersis, glabris, nascentibus subtus
S-nerviis, inferioribus ovato-superiori
| periori-
es ечи longe acuminatis, basi subaequali acutis
ito attenuatis, baccis ovati is; sti i
маа , is tetragonis; stigmatibus 4, sta-
Tab, nostra III. fig. Ш.
Enckea Martiana Miq. in Linnaea XX. 132
PIPERACEAE: POTHOMORPHE — ENCKEA.
|
28
Omnino Е. laevigatam et Е. Lessertianam refert, sed pube
et staminum numero speciei dignitas efficitur. Rami cinerascentes,
nodosi. Репо 2—3 lin. longi. Кола 9— 67, poll. longa,
1—2*/ lata, nervis 3 mediis ad apicem continuatis, exterioribus
marginalibus, quibus subinde nervulus in margine decurrens acce-
dit; anastomoses prominentes. STIPULA oppositifolia convoluta,
subpuberula, 17/, lin. longa. PEDUNCULI 2 lin., АМЕМТА florentia
1'/,—2 poll. longa. ЁтовЕз distantes. ВвАстЕАЕ spathulatae, con-
сауае, adultae subglabrae, a Йоге distantes.
Crescit in silvis propter Rio Japura in prov. Rio Negro: M.
2. ENCKEA CEANOTHIFOLIA Кохтн. ramulis subtilissime
hirtellis; foliis membranaceis pellucido-punctulatis, supra saturate
viridibus glabris, subtus pallidioribus in nervis petiolisque hir-
tello-puberulis, oblique subrotundo-ovatis vel ellipticis acumina-
tis, acumine acutiusculo, basi inaequali rotundatis vel acutis,
quinquenerviis; amentis patentibus folio '/ brevioribus; bracteis
subconchaeformibus rotundatis supra glabris, subtus hirtellis;
ovario apice contracto; stigmatibus 8 — 5 recurvatis; baccis sub-
globoso-ovatis mucronatis glabris; semine inaequaliter tetragono.
Tab. nostra III. fig. II.
Piper reticulatum Flor, Flum. I. t. 61.?
Piper ceanothifolium Н. B. К. Nov. Gen. 1. 56.
Enchea ceanothifolia Kunth. in Linnaea XIII. 597. Miq.
Syst. Pip. 357.
Arbor. Raur nodosi teretes, striato-sulcati , ramuli subtilis-
sime hirielli. Prrrorr antice sulcati, hirtello-puberuli, 2—4 lin.
longi. Forra creberrime pellucido - punctulata, 3'/, — 4'/, poll.
longa, 3— 3'/, lata, nervis З mediis ad apicem ductis, laterali-
bus ad У, alt., subtus reticulatis, SrrPULA oppositifolia minuta,
decidua, hirtella. Amenta 1-2), poll. longa, rEDuNcuLIS 4—5
lin. aequantibus.
Crescit prope Rio de Janeiro: Gaudichaud, Luschn. » M.; ad
$. Jodo ФЕ Rey: Pohl,
3. ENCKEA ORTHOSTACHYA Кохтн. ramulis glabris;
foliis subcoriaceis, junioribus obsolete adultis vix pellucido-
punctatis, supra saturate viridibus subglabris, subtus pallidiori-
bus in nervis petiolisque puberulis, demum fere glabris, oblique
ovato -ellipticis acuminatis, basi aequali in petiolum angustatis,
5--%-пегуіів; amentis secundis patentissimis folio 7/, brevioribus,
bracteis conchaeformibus glabriusculis; stigmatibus 8--4 abbre-
viatis recurvis.
Епсћеа orthostachya Kth. 1. с. 601. Mig. Syst. Pip. 360.
Рктом 3—4 lin., ғоллл 4—51⁄ poll. longa › 2—2*/, lata › acu-
mine obtuso plerumque mucronato, nervis 3 mediis per anastomoses ad
apicem ductis, STIPULA oppositifolia convoluto - subulata » glabra, in
dorso medio puberula. PEDUNCULI fere glabri 3—4 lin, longi. AMENTA
pennam columbinam crassa, 2—31⁄, poll. longa.
Crescit in Brasilia meridionali prope Fazenda da Galena: Sel-
low; in paludosis ad Paraiba: Princ. Мах. Vidensis.
+ ENCKEA VERNICEA Mig. ramulis junioribus petiolis
nervisque subtus quam subtilissime puberulis; foliis membrana-
ceis pellucido-punctatis, ellipticis vel ovato - ellipticis acuminatis
plus minusve inaequilateris, basi acutiusculis, quinquenerviis,
supra laevissimis verniceo-nitidis glabris; amentis florentibus quam
- paullo brevioribus (pedunculo petiolum superante) patulis
rectiusculis densifloris; bracteis subcarnosis ‚ margine pedicello-
que ciliato -villosulis ceterum pallide fuscis; ovariis oblongis
acutis; stigmatibus 4 obtusis.
Enckea vernicea Miq. Syst. Pip. 359.
29 PIPERACEAE: ENCKEA — PELTOBRYON. 30
Foliorum nitore insignis. Rami nodosi striolati, in sicco lutes-
centes, nodis atrofuscis. Ркттоїл puberuli, subsemiteretes, 3 lin. longi.
Forra in acumen acutum desinentia, 4 — 4'/ poll. longa, 1', —2 —
raro 2'/ lata, nervis 3 mediis ad apicem ductis, Anastomoses tenues.
Nitor verniceus in omnibus specc. a me examinatis constans. STIPULA
oppositifolia convoluta , curvata, puberula, 1'/, lin. longa, PEDUNCULI
puberuli, 4 lin. longi. AwkNTA flor. pennam corvinam crassa, 21/,-3
poll. longa. BRACTEARUM PEDICELLI puberuli, apices subrotundo-con-
vexi nudi, marginibus albo-villosuli.
Crescit in Bahiae collibus: Salzmann; in silvis ad Caiteté et ín
silvis ad Almada prov. Bahiensis: M.
Аркот. Enckea laevigata, in ripa fl. Magdalena, et E. Lesser-
tiana ad fl. Amazonum in regione Maynas crescentes, E. unguiculata
in plerisque Americae calidioris terris inventa et E. dubia in Guiana
detecta, probabiliter olim inter Florae brasiliensis cives reperientur.
Usus. ,,Radix harum specierum (fortassis complurium hujus ge-
neris) sialagoga , diuretica, iisdem indicationibus ac Pothomorphes spe-
cierum adhibetur, praesertim in hydrope pedum, nec non contusa in
fomentis contra morsum viperarum et masticata contra odontalgiam
commendatur./(4 (Mart. Syst. Mat. Med. Bras. 99.)
»
IV. PELTOBRYON Kuorzca.
Регтоввхох Kloíssch. Mss. Mig, Syst. Pip, 369.
‘Frores hermaphroditi densi, bracteis (serius saepe
deciduis) pedicellatis apice conchaeformi peltatis. Sra-
MINA 4, ovario circumposita aut 2, FILAMENTIS persi-
stentibus, ANTHERIS reniformibus vel oblongis. Ova-
втом ovatum vel subglobosum, in «тугом attenuatum,
smIGMATIBUS 2 — 4 recurvatis puberulis. Baccax pul-
posae, ovatae, immaturae stylo rostratae, SEMINE Ovato-
subtriangulari.
Евгтісея, FOLIIS oblongis glanduloso-punctatis
glabris vel puberulis, sriPULIS oppositifoliis lanceo-
latis vel linearibus, AmENTIS vulgo brevibus cylin-
dricis obtusis echinatis, BRACTEIS glabris vel ciliatis.
a) Folia costulata vel costivenia.
1. PELTOBRYON ATTENUATUM Kr, ramulis resinoso-
glandulosis, petiolis foliisque adultis glabris, his membranaceis
pellucido-punetatis, subtus glandulis inspersis, elliptico-oblongis,
breviter acuminatis, versus basin attenuatis, costis utrinque cir-
citer 8, patulo- adscendentibus; amentis patulis folio octies vel
quinquies brevioribus; bracteis subpeltatis hirtis ciliatisque ; stig-
matibus 8—4.
Tab. nostra V. fig. III.
Peltobryon attenuatum КЇ. Мід. Syst. Pip. 371. N. Act.
Acad, L. N. C. Tom. XXI. Suppl. І. t. LX VII.
Гвотех 8—10-pedalis. Ркттоїл 3—4'/, lin., FOLIA 4-4
poll. longa, basi subaequali acuta vel attenuata, subaequilatera,
acumine acuto vel obtusiusculo. STIPULA oppositifolia oblongo-
lanceolata , carinato - convoluta, glabra, 3 lin. longa. PEDUNCULI
glabri, parce glandulosi, 3—4 lin. longi, АМЕМТА 6—9 lin. aequan-
tia. туга ovarium aequans.
Crescit in Brasitiae prov. Bahiensi: M., Luschnath; in Peruvia,
Venezuela etiam lectum est,
9. PELTOBRYON MARTIANUM Mio; ramulis; foliis adul-
tis; petiolis pedunculisque glabris; foliis rigidiuscule membrana-
сео -coriaceis, nascentibus pellucido - punctatis et margine pube-
rulis, adultis utrinque glandulosis, senescentibus hinc asperius-
culis, oblongis breviter acuminatis vel apiculatis, basi rotundatis
vel ima acutis cuneatisve, costis utrinque 10 — 13; amentis ma-
turis incrassatis cylindricis rectis obtusis pedunculo duplo lon-
gioribus; baccis ovatis tetra- vel trigonis; bracteis pedicellato-
peltatis ciliatis deciduis.
Tab. nostra V. fig. I.
Peltobryon Martianum Miq. іп Linnaea ХХ. 133.
Habitu Arfanthen amplam refert. Катић juniores subtili-
ter puberulenti. Ретіюіл semiteretes submarginati 1'/, — 3 lin.
longi. Forti in sicco nigrescentia, 5'/,—8'/, poll. longa, 2',—3
lata, STIPULAE oppositifoliae ovato-oblongae, acutae, convolutae,
dorso вегісео - pubescentes, 6 lin. longae. PxpuwcuLUs 6 lin.,
AMENTUM 1',—2'/ poll. aequans.
Crescit in silvis ad Еда et Maribi juxta fl. Japura prov. Rio
Negro: M.
3. PELTOBRYON PUBESCENS Mig. ramulis, petiolis,
pedunculis foliisque subtus in nervis hirtellis, his crassiuscule
membranaceis subepunctatis, sublanceolato - oblongis acuminatis,
basi attenuata subaequali plerumque leviter emarginatis, costulis
subpatulis utrinque circiter 12, petiolo pedunculum superante;
amentis abbreviatis subconicis ; bracteis lato-conchaeformibus dorso
baccisque puberulis.
Tab. nostra IV.
Peltobryon pubescens Miq. in Linnaea XX. 134.
Species singularis, bracteis a congeneribus paullo recedens.
Камп subglabrati, nodis incrassatis. Perrott antice canaliculati
1'/, — 3 lin. longi. Fora supra saturate, subtus pallide viridia,
4—5 poll. longa, 1'/, — 1'/, lata, omnia in acumen breve acu-
tiusculum desinentia, costulis patulis prope marginem aliquid
adscendentibus, anastomosibus subtus prominulis. SrTIPULA oppo-
sitifolia ovata, acutata, membranacea, dorso pubescens, 1'/, lin,
longa. Ркроксиы l'4 lin, AwENTA 3—4'/, lin. longa. Ovarium
obovatum in srYLUM tenuem, longiusculum, diutius persistentem,
basi pubescentem, abrupte constrictum. STIGMATA 9, linearia, revo-
luta, Sramina 4, ovario circumposita, FILAMENTIS basi dilatatis per-
sistentibus, superne teretiusculis. BAccAE obovatae rostellatae, se-
rius muticae pulposae, tenere puberulae. Semen conforme.
Crescit in silvis Japurensibus prov. Rio Negro: M.
b) Folia multiplinervia, Styli crassi.
4. PELTOBRYON GUILLEMINIANUM Mig. ramis, ramu-
lis foliisque supra glabris, his subcoriaceis subtilissime pellucido-
punctulatis, subtus glanduloso-punctatis, petiolis nervisque versus
basin sparsissime puberulis, oblique ovatis versus apicem atte-
nuatis acuminatis, basi subinaequali obtusis, costis infra ' alt.
ortis 9-plinerviis; amentis erecto-patulis folio brevioribus; bra-
cteis peltato-conchaeformibus, vertice glanduloso subtriangulari vel
rotundato convexo croceo- ciliatis; stylo exserto; stigmatibus 3
lineari-lanceolatis erecto-recurvis; baccis obovatis.
Steffensia hydrangeaefolia Kunth. in Linnaea XIII. 659.
Artanthe Guilleminiana Ми. Syst. Pip. 409.
Faurex RAMIS RAMULIsque teretiusculis vel subtrigonis, nodis
tumidiusculis, Perot postice puberuli, demum glabrati , antice prope
basin srtPULAE dorso adnatae vestigio instructi , 3—4 lin. longi; FOLIA
superiora 4/,—5'/, poll. longa, 2--21/, lata; inferiora duplo majora.
SriPULA oppositifolia lanceolata, acuminata, carinata, 1 — 1'/, poll.
aequans. PEDUNCULI brevissimi; AMENTA juniora recta obtusa, 2—2'/,
poll. longa. FLORES subannulatim dispositi. STAMINA 4 (?) exserta,
FILAMENTIS apice aliquid incrassatis, ANTHERIS oblongo - subsagittatis.
STIGMATA 3, raro 4.
Crescit in prot. S. Pauli: Guillemin, Sellow.
31 PIPERACEAE: PELTOBRYON — АВТАМТНЕ. 32
5. PELTOBRYON EXSERENS Mio. ramulis, petiolis junio-
ribus foliisque subtus in nervis tenerrime puberulis, his membra-
naceis pellucido-punctatis ovatis ellipticis vel oblongis inaequila-
teris, basi subaequali rotundatis, longe plerumque suboblique
acuminatis, 11— 13-plinerviis; amentis folio duplo brevioribus;
pedunculis hirtellis petiolo brevioribus; bracteis inflexo-peltatis,
primum orbicularis dein semiorbicularis area lata, margine lacero-
fimbriato (aureo); staminibus 4, longe exsertis, antheris ovatis
vel ellipticis; stylo exserto; stigmatibus 3 teretibus obtusis.
Tab. nostra V. Fig. II.
Artanthe exserens Mig. in Linnaea XX. 148.
Rami teretes striati. РЕттоїл basi dilatata amplexinodi,
antice stipulis membranaceis ciliolatis deciduis instructi, 3—9 lin.
longi. Forra in sicco utrinque fuscescentia, mox glabrescentia,
ramea ramulinis latiora, 6—8-pollicaria, 3—3'/, poll. lata, nervis
omnibus infra '4—'/, alt. liberis subtus prominentibus, anasto—
mosibus transversis prominulis, Ө8тірсілА oppositifolia coriacea,
convoluta, lineari-lanceolata, glabra, fere pollicaris. PEDUNCULI
trilineares. AwENTA 2 — 3 pollices aequantia, calamum scripto-
rium fere crassa, FLORIBUS circulariter dispositis, bractearum
marginibus (in sicco) aureis insignia. BaccAE obovatae glabrae.
BaacrEAE amenti maturi apice subcapitellato-incrassatae.
Crescit ad Caretáo et Serra d' Estrella: Pohl; in prov. Mina-
rum: Ackermann,
Овзкву. Speciem probabiliter novam, A. ripariae et A. согиз=
canti affinem, e specimine manco tamen haud describendam in Herb.
Pohl. sub n. 3281 vidi. — Singularis illa Nematanthera guianensis
(Linnaea Tom, ХУШ.) hucusque nondum in Brasilia inventa est.
V. ARTANTHE Mio.
Pirenis species auctorum. — STEFFENSIA et SCHILLERIA Kunth. in
Linnaea ХИТ. р. 609 et 676. — Автахтне Mig. Comm. phy-
togr. 40. System. Piper. 377.
Frones hermaphroditi, densi, annulatim vel spira-
liter dispositi, вплстетѕ coriaceis pedicellatis persisten-
tibus, apice peltatis vel conchaeformibus aut cuculla-
tis, plerumque ciliatis vel hirtis. SrAwINA 2—5, vulgo
3—4, FILAMENTIS plerumque persistentibus, ANTHERIS
subglobosis didymo -reniformibus , loculis oppositis,
Ovarium sessile, oblongo-angulosum, sriGMATIBUS 3 ` 5,
rarissime 2, sessilibus, subulatis, filiformibus vel ab-
breviatis. Baccar fere exsuccae confertissimae, obo-
vato-tetragonae vel parallelopipedeae aut obovato-tri-
gonae, pericarpio lateribus tenui, vertice tumidulo, s£-
MINE conformi, saepe cuneato vel obovato-tri — tetra-
5010, "TESTA laevi vel scorbiculata, ALBUMINE duro
farinoso vel Subcorneos EMBRYONE minutissimo.
SUFFRUTICES, FRUTICES ARBORESUE per novum
отбой in regionibus calidis et temperatioribus late
dispersi, magno numero Brasiliae silvas tepidas ha-
bitant, glabri, pubescentes vel scabri aut asperi,
FOLIIS alternis, costi- vel digitinerviis , saepe in-
aequilateris ‚ PETIOLIS vulgo nudis, rarius alatis,
AMENTIS solitariis oppositifoliis, ғіовівгв densis-
SUMS.
Genus vastum, in sectiones sequentes naturales dividendum:
$. 1. Мнамот. Folia plerisque longe petiolata, aequilatera, ovato-
vel rotundato--cordata, ampla, multinervia, petiolis vulgo alatis.
Species 1 — 7.
$. 2. Macrostacuys. Folia inaequilatera ovata vel oblonga, basi
valde inaequali cordata, multiplinervia , petiolis alatis, amentis saepe
longissimis. Sp. 8 — 17.
$. 3. Сновомауџ. Folia rotundato- vel ovato-oblonga, raro
angustiora, inferiora plerumque aequilatera ac basi cordata , superiora
saepe basi inaequalia, costata, costulis versus basin approximatis , pe-
tiolis nudis, amentis modicae longitudinis. Sp. 18 — 30.
$. 4. RApuLA. Folia elliptica, ovata, oblonga, raro angusta,
acuminata, basi inaequalia, supra pilis rigidis verruculisque scabra,
subtus pilosa, costata, costis usque ad '/,— */, alt. а basi ortis,
summa ad apicem ducta. Amenta recta vel curvata. Baccae tri- vel
tetragonae basi compressae. Sp. 31 — 54.
$. 5. Немірортох. Folia oblonga vel lanceolata, basi valde in-
aequalia (uno baseos latere resecto) patulo-costata vel costivenia haud
scabra” Amenta modicae longitudinis. Bracteae peltatae, ciliatae.
Sp. 55 — 61.
$. 6. їзоРнуы ох, Folia oblonga vel lanceolata fere aequilatera,
basi aequalia vel fere aequalia, plerumque patulo-costata, Bracteae
conchaeformes vel peltatae. Sp. 62 — 73.
$. 7. Оттомошез. Folia lanceolata, vulgo elongata » basi
aequalia, venuloso-costulata, costulis infimis quibusdam alte adscen-
dentibus , reliquis patulis. Bracteae cucullato-inflexae. Sp. 74 — 78.
$. 8. Sauiuncaz. Folia membranacea lanceolata, basi leviter
inaequalia, parallelo-costivenia , puberula vel glabra. Amenta abbre-
viata, bracteis inflexis glabris vel glabriusculis. — Fruticuli humiles.
Sp. 79.
$. 9. HvwkNoPHYLLoN. Folia tenuiter membranacea, ovato - ob-
longa vel elliptico-lanceolata, basi leviter inaequali rotundata vel emar-
ginata , 4—6-costulata, venis adcendentibus. Amenta brevia, bracteis
brevibus inflexo-peltatis subtilissime ciliolatis absconditis. Sp. 80.
$. 1. NHANDI Mig. Syst. Pip. 380.
1. ARTANTHE CAUDATA Mio. ramulis, petiolis foliisque
praeter margines glaberrimis, his longe petiolatis membranaceis
pellucido-punctatis , ovato- vel subrotundo-cordatis, acuminatis,
novem- vel subnovempli-nerviis, margine dense appresse ciliola-
tis demum nudis et scabriusculis; petiolis utrinque membranaceo-
alatis; amentis breviter pedunculatis, juvenilibus leviter curvatis
folium subaequantibus; bracteis peltatis villoso-ciliatis; baccis
obovatis angulosis.
Piper caudatum seu Nhandu, Betre Lusit., Marcgr. Herb.
Plant. 75., ad hanc vel sequentem ( Nhandi s. Piper longum, Pi-
тета dos Indios Lusitanis: Piso de Med. Bras. ed. 1648.
p. 96 cum icone eadem).
Piper caudatum Vahl. Eclog. 1. 3.
Piper Nhandi Richard. in Act. Soc. Hist. Nat. Paris. 105.
Schilleria caudata КЇЛ. in Linnaea 1. с. 716.
Artanthe caudata Miq. Syst. Pip. 380.
Frurex 10 — 15-рейеѕ altus, ramis teretibus > RAMULIS teretius-
culis striatis. Кола 4—8 poll. longa, PETIOLI 1—2 aequantes. AMENTA
4—41/, longa.
Crescit in India occidentali et America meridionali; e Brasilia
vidi in Herb. Lessertiano (ew Herb. Berolin.), in Pernambuco a Gard-
ner detecta.
33 PIPERACEAE: ARTANTHE. 31
2. ARTANTHE CATALPAEFOLIA Mio. ramulis petiolis-
que glabris; foliis longe petiolatis membranaceis pellucido - pun-
ctatis, dense ciliatis, supra appresso-pilosiusculis, subtus in ner-
vis et venis hirto- puberulis, subrotundo – cordatis acuminatis,
9—11-nerviis; petiolis membranaceo -alatis; amentis javenilibus
folio dimidium brevioribus curvatis, adultis elongatis; bracteis
peltatis villoso-ciliatis. Mig. Syst. Pip. 382.
Piper catalpaefolium H. B. K. Nov. Gener. I. 58.
Piper anisatum eorund. 1. c.
Schilleria catalpaefolia Kunth. in Linnaea XIII. 718.
Евсткх 15-pedalis. Foura 7 — 8 poll. longa, 5 — 5'/, lata, РЕ-
TIOLIS 2—2'/ poll. aequantibus.
Crescit inter frutices ad Malhada prov. Minarum et in silvis
caeduis ad fl. Amazonum in prov. Pará: M.; in Guiana et Cumana
frequens.
З. ARTANTHE ABUTILOIDES Miq. ramulis petiolis foliis-
que supra glabris, his coriaceo-membranaceis, pellucido-puncta-
tis, subtus in venulis versus margines hirtellis, subrotundo-ova-
tis breviter acuminatis, basi profunde cordatis, 11-nerviis vel
13-plinerviis; petiolis ad '/, alt. membranaceo - alatis; amentis
folio dimidio brevioribus rectis, bracteis apice cucullato-inflexis
ciliolatis; stigmatibus З filiformibus. Mig. l. с. 384.
Schilleria (Piper olim) abutiloides Kunth. in Linnaea
Х111. 721.
FRUTEX, RAMULIS exsiccatis subtetragonis, Forms in acumen ob-
tusiusculum desinentibus, profunde conniventi-cordatis, 7—9 poll.
longis, 5—6'/, latis ,, PETIOLIS 1'/,—4-pollicaribus. STIPULA oppositi-
folia lanceolato -subulata, glabra, '/, — *, poll. longa. Амкмтл ere-
ctiuscula, 4—4'/, poll. longa, calamum scriptorium crassa. STAMINA
3 (9) exserta.
Crescit in Brasilia meridionali : Sellow.
4. ARTANTHE ABUTILIFOLIA Miq. ramulis petiolis foliis-
que utrinque glabris, his cordato - subrotundis acuminatis, basi
divergenti- cordatis, 9-nerviis, membranaceis, pellucido-punctulatis,
ciliolatis; petiolis fere totis membranaceo -alatis (ala decidua);
amentis folio fere dimidio brevioribus; bracteis subspathulatis,
apice antice subtrigono-peltato ciliato; baccis obpyramidatis ver-
tice impresso-umbonatis. Mig. 1. c. 385.
L4
Tab. nostra VI. fig. I.
Ramuri teretes striati. Forra longiuscule acuminata, 9—10
poll. longa, 7 — '/, lata, nervis novem subtus prominentibus,
3 mediis ad apicem ductis. SrrPULA oppositifolia 3—4 lin. longa
lanceolata. Амехтом maturum 4-pollicare, repuncuLo 3 lin.
aequante glabro. — A praecedente foliorum forma, lobis baseos
divergentibus, petiolo toto alato et bractearum forma differt.
Crescit in Brasilia: Herb. Mus. Paris.
5. ARTANTHE ? CHAVICOIDES Mio. glabra; foliis longe
petiolatis tenuiter membranaceis cum ramulis petiolisque utrin-
que glandulose punctatis, haud ciliolatis, inferioribus ovatis acu-
minatis profunde cordatis aequilateris, superioribus oblongis basi
inaequali - cordatis, 7 — 9 - plinerviis; amentis longiuscule pe-
dunculatis brevibus obtusis; bracteis cuneato - subconchaeformi-
bus verticis dorso tenerrime puberulis; staminibus brevibus; fila-
mentis et connectivi parte prominulo verruculosa in sicco nigrescente.
Arlanthe ? chavicoides Мід. іп Linnaea ХХ. 135.
Frutex , ut videtur, humilis, inter contribuales valde singularis
et quoad organa generationis de novo observandus, Chavicam Rox-
burghii fere referens. PxTIoL: basi vaginantes ad '/, —'/, alt. usque
Piperac.
anguste stipulaceo-alati, provectiores nudi, 1'/ poll — 2 lin. longi,
superiores inde ab initio denudatit Forra inferiora 2';—4 poll. longa,
2', lata, superiora angustiora. AMENTA ramulorum summis foliis орро-
sita, patentia, PRDUNCULIS tenuibus 1'/,—2', lin.’ longis sustenta, 1'/,
longa cylindrica , obtusa, densiflora juvenilia, BRACTEAR сагповае,
verticis dorso subincrassato peltam angustam fere referente nigrican-
tes, puberulae sed glabrescentes, intus et basi in sicco lutescentes et
nudae. STAMINA $ (7), ANTHERIS ovatis bilocularibus.
Crescit in silvis ad П. Solimoés prope Еда in pr. Rio Negro: M.
6. ARTANTHE MIKANIANA Мо. ramis erectis, his, pe-
tiolis foliisque subtus in nervis subtiliter hirtellis, longe petio-
latis membranaceis pellucido-punctatis, rotundato-ovatis breviter
acuminatis, profunde cordatis, septem- vel sub - 10 - plinerviis ;
petiolis inferne stipulaceo -alatis; amentis rectis. demum patulis,
fructiferis folio dimidio brevioribus; bracteis apice cucullato-
inflexis glabris ciliolatis ; baccis obovato-trigonis. Mig. l. c. 383.
Piper Parthenium Mart, Pl. Med. et Oecon. Bras. ( Ined.)
t. 56.; Syst. Mat. Med. Bras. 100. nomen. Мід. Syst. Pip. 550.
Schilleria ( Piper Steud. Nomencl.) Mikaniana Kunth. tn
Linnaea 1. с. 719.
Cavris basi radicans, ramis parce ramulosis, sulcato - striatis.
Кола subtus pallida, majora 4*, poll. longa, 3°, lata, рктто! лз А
— fere 2 poll. aequantibus. STrpruLAE oppositifoliae deciduae, lanceo-
lato-lineares, carinato-convolutae, rectiusculae, glabrae, hic illic sub-
tilissime ciliolatae, 4 — 5 lin. longae. АмкктА florentia erectiuscula,
matura patula, cylindrica, obtusa, 2—2'/, poll. longa.
In Brasilia meridionali : Sellow ; in prov. Megapotamica: M.
Radix nomine Pariparoba in amenorrhoea, leucorrhoea , nimio
lochiarum fluxu usitatur./^ Martius 1. c.
7. ARTANTHE REGNELLII Mig. petiolis versus apicem
foliorum nervis praesertim supra prope basin, pedunculisque
puberulis; foliis coriaceis pellucido - punctulatis ovato - subrotun-
datis obtusiuscule subapiculatis, basi leviter cordatis, 11-pli-
nerviis, nervis 3 mediis supra basin, reliquis ex ea liberis, me-
dio saltem ad apicem subperducto; petiolis usque '/ alt. alulatis
deorsum subglabris; amentis breviter pedunculatis cylindricis
rectiusculis abbreviatis; bracteis pedicellato-subconchaeformi-pel-
tatis, medio villosis, area terminali rotundata glabra sensim ma-
gis exserta.
Tab. nostra VI. fig. II.
Artanthe Regnellii Ми. іп Linnaea ХХІІ, 574.
„Frutex.“ Кан supremi subangulati, internodiis brevio-
ribus, nodis marginatis. Рктїоїл basi amplectenti-dilatati, 2'/,—1
poll. longi, validi. Кола 5 —6 poll. longa ac lata, coriacea,
subtus vix pallidiora, nervis primariis subtus prominentibus ana-
stomosibusque subreticulatis. Stievta oppositifolia lineari-lanceo-
lata canaliculata parvula. Рерокста 2 lin., amenra 2 poll. longa,
haec obtusa, calamum scriptorium circiter crassa. ВвАСТЕАЕ junio-
res vertice planiusculae, extrorsum villoso-ciliatae, centro verru-
culoso glabrae, florentium vero area centrali prominente pallida,
totaque bractea antrorsum concavata, basi pedicellata. Ovarium
nanum, nondum efformatum. STAMINUM FILAMENTA glabra, ANTHE-
RAE Sub anthesi subexsertae ovatae.
Crescit in prov. Minarum prope Caldas: Hegneli; prope Rio
dos Indios, specimen sterile sub n. 2106: Pohl.
$. 2. MACROSTACHYS Mig. Syst. Pip. 391.
8. ARTANTHE SUPERBA Мю. ramulis, pedunculis, рейо-
lis foliisque supra glabris, his coriaceo- membranaceis , subtus in
venulis et nervi medii lateribus pubescentibus, oblique subob-
longo- ovatis acutiusculis, basi valde inaequali cordatis, lobo
5
35 PIPERACEAE: ARTANTHE. 36
breviore truncato- rotundato, majore petiolum ad apicem usque
alatum fere obtegente, costis utrinque usque ad ?4,—7/ alt.
7 —10 (2—6 e basi); pedunculis petiolo brevioribus; amentis
folium fere duplo superantibus; bracteis conchaeformi - peltatis,
peltae anguste semilunaris area nuda medio incrassata, margini-
bus villoso-ciliatis; stigmatibus 8 ellipticis abbreviatis; baccis a
lateribus compressis glabris. Mig. in Linnaea XX. 137.
Tab. nostra VII.
Piper flagellare Mart. Herb.
Proxime ad А. magnificam accedit, sed foliis minoribus
(10—18 poll. longis, 5*/,—1'/, latis), haud adeo coriaceis, pube
teneriore, bracteis et forsan etiam stigmatibus differt. PETIOLI
2-27); poll. longi usque ай lobum minorem alati, alis margine
membranaceis junioribus subciliolatis, extus glaberrimis. Рерох-
стл glabri 1—1'/ poll. longi; amenta florentia filiformia, bac-
cifera calamo scriptorio crassiora, pedalia vel longiora.
Crescit in silvis terrae firmae ad fl. Уориға prope Maribi in
prov. Rio Negro: M.
9. ARTANTHE SPECTABILIS Mig. ramulis petiolisque
dorso fuligineo-tomentellis; foliis coriaceo-membranaceis epun-
etatis, supra glabris, subtus subfuscescenti- glaucis, praesertim
in nervis puberulo-hirtellis , lato-ellipticis inaequilateris, breviter
acuminatis, basi inaequali profunde cordatis, costis utrinque
1—9 patulo-adscendentibus per totam folii longitudinem distri-
butis; pedunculis tenere puberulis; amentis demum curvatis; bra-
cteis pedicellato-peltatis inflexis fere totis fuligineo - hirtellis;
baccis a lateribus compressis subparallelopipedeis vertice um-
bilicato hirtellis sensim glabrescentibus. Mig. in Linn. XX. 138.
Tab. nostra VIII. fig. 1. (folium subtus, m. п.)
Statura A. magnificam, habitu A. tectoniaefoliam aemula-
tur, sed ab hac foliis supra glabris, costarum numero et bra-
cteis differt. РЕтїоїл usque ad apicem coriaceo-alati puberulo-
hirtelli sensim glabrescentes, 2—3-pollicares. Forra supra in
sicco nigricantia, inde a basi lobi majoris circiter 17 poll. longa,
9—9'/, lata. Costae in latere majore 8—9, in minore plerum-
que 7, quarum illine 5, hine 8 e basi. Pepuncur florentes pen-
nam columbinam, maturi calamum scriptorium crassi, 1'/,—2 poll.
longi. АмЕзта juvenilia haud crassa, leviter curvata, baccifera
curvata crassa utrinque attenuata pedalia.
Crescit in Serra Ф Estrella, in via a Praja alta ad Mangari-
.tiva: Pohl.
VABIETAS GLABRIOR Mig. 1. с. 139. foliis junioribus mem-
branaceis, oblique _ ovato- oblongis, breviter acuminatis, basi
valde inaequali profunde cordatis, costis usque ad 7, alt. utrin-
que 6—8, summa utrinque ad apicem ducta, supra glabris, sub-
tus in nervis venulisque hirtellis, inter eas parce puberulis.
Tab. nostra VIII. fig. II.
Piper cernuum Velloz. Fl. Flum. 1. t. 58.
Perio circiter tripollicares, alis maximam partem glabris,
Ғолла in acumen breve acptiusculum desinentia, Pepuncuti glabri,
summo apice hirtelli, '/,—1*/, poll. longi.
Crescit in udis silvae primaevae ad Sebastianopolin: M.
10. ARTANTHE EXIMIA Mio. ramulis » petiolis foliisque
subtus dense hirtellis, his coriaceis , subtiliter punctulatis , süpra
glabris, oblique ovato- ellipticis brevissime acuminatis, basi valde
inaequali profunde cordatis, lobis convergentibus, costis utrinque
circiter 12; petiolis membranaceo- alatis; amentis longissimis
pendulis folium plus duplo superantibus; bracteis apice cucullato-
\
conchaeformibus, hirtellis; baccis subquadratis lateribus compres-
siusculis, vertice hirtellis. Mig. Syst. Pip. 393.
Tab. nostra IX.
Steffensia (Piper olim) eximia Kunth. in Linn. XIII. 665.
ЕвртЕХ, RAMULIS deorsum glabratis. Реттом 2'/,—4 poll.
longi. Fori 11— 13 poll. longa, 6 —8'/, lata, lobo baseos
majore auriculatim supra petiolum extenso et alterum obtegente.
Costae utrinque 5—6 prope basin approximatae. АмемтА peda-
lia, cylindica, versus apicem parumper attenuata, PEDUNCULIS
1, — 11, poll. longis glabriusculis. Frores annulatim dispositi.
Sramina 4 (2), FILAMENTIS linearibus glabris, ANTHERIS lato-reni-
formibus. Stigmata З crassiuscula.
Crescit in silvis prov. Minarum, secus fl. Xipoto, prope Gui-
dowald: Seliow.
11. ARTANTHE RICHARDIAEFOLIA Mig. ramulis, pe-
tiolis foliisque supra glabris, his coriaceo - membranaceis obso-
letissime pellucido-punctulatis, ovato-ellipticis breviter acumina-
tis, basi valde inaequali profunde cordatis, subtus in venulis
versus margines subtilissime puberulis, costis utrinque usque ad
*/4 alt. 6 — 8; petiolis fere totis stipulaceo alatis, pedunculum
multo superantibus; amentis erectis folio longioribus; bracteis
subconchaeformibus ciliolatis; stigmatibus З filiformi - subulatis ;
baccis vertice tomentellis,
Tab. nostra IX. fig. II.
Steffensia (Piper olim) richardiaefolia Kunth. in Linnaea
XIII. 668.
Artanthe richardiaefolia Мід. Syst. Pip. 395. Nov. Act.
Acad. Г. М. С. XXI. Suppl. I. t. LXXII.
Евотех, РЕттоїл 2'/,-pollicares , ғол 9—10'/, poll. longa,
4'/, — 5 lata, supra laevia, opaca, subtus fuscescenti - viridia.
PEpuNcuL: pollicares, amenta 10—13 poll. aequantia inter affines
tenuia, FLORIBUS spiraliter dispositis.
Crescit in Brasilia orientali: Sellow; in silvis umbrosis mon-
Шит Organensium : Gardner.
12. ARTANTHE SCOPULORUM Mio. ramulis, petiolis
foliisque utrinque glabris, his membranaceis supra opacis, subtus
pallidioribus, oblique ovato- oblongis acuminatis, basi oblique
sinuato - cordatis, lobis inaequalibus rotundatis patulis, costis
utrinque 5 – 7, inferioribus approximatis; petiolis membranaceo-
alatis pedunculum triplo superantibus; amentis erectiusculis tenui-
bus folio */ brevioribus; bracteis inflexo – cucullatis , margine
ciliato – villosis; baccis lateribus compressiusculis subquadratis ;
semine laeviusculo. Mig. Syst. Pip, 396.
Steffensia (Piper olim) scopulorum Kunth. in Linnaea
‚ l. с. 669. '
Praecedenti, teste cel. Kunth, valde affinis. FOLIA longe petio-
lata, haud pellucide punctata sed supra punctulis nigris inspersa,
10 — ii-pollicaria. PxpuNcuLI glabri pollicares. AMENTUM 53, — 6
poll, aequantia.
Crescit in prov. Sebastianopolitana , in m. Serra dos Orgaós:
Sellow. Haud vidi.
13, ARTANTHE TECTONIAEFOLIA Mig. ramulis, petio-
lis foliisque subtus villoso - hirtis, his subcoriaceis, subtilissime
pellucido-punctalatis, supra praesertim in nervis hirtellis, ovatis
inaequilateris acuminatis, basi inaequali lato-rotundatis, multipli-
nervi-costatis; amentis patentissimis rectis folio у; brevioribus;
bracteis apice cucullato-inflexis ciliolatis; baccis quadrato-paral-
lelopipedeis dense hirtellis, :
37 PIPERACEAE:
Steffensia (Piper olim) tectoniaefolia Kunth. in Linnaea
1. e. 660.
Artanthe tectoniaefolia Mig. Syst. Pip. 396. Nov. Act.
Ac. Г. N. C. XXI. Suppl, I. t. LXXIII.
Котла nascentia utrinque sericeo-villosa, ovata, apice satis subito
longiuscule acuminata, acumine obtuso vel acuto , 8 — 10 poll. longa,
5 — 57, lata. Ретюм villosi canaliculati basi dilatati (nascentes basi
alati) circiter pollicares. STULA oppositifolia decidua ; lanceolata,
canaliculata , hirtella, pollice longior. Amenta baccifera patentissima,
7 — 9'⁄ poll. longa, PgEDUNCULIS 9 — 10 lin. longis. . BACCAK in sp.
herb. reg. berol. minime glabrae, uti cel. Kunth habet.
In Brasilia orientali, in M. Serra de 8. Geraldo: Sellow.
14. ARTANTHE COCCOLOBOIDES Miq. ramulis, petiolis,
foliis subtus fuliginoso - tomentosis, his coriaceis epunctulatis,
supra opacis scabro-hirtellis , ovato-ellipticis inaequilateris, apice
vix acuminatis vel obtusis, basi valde inaequaliter profunde
cordatis, lobis incumbentibus, costis utrinque ad у, alt. 6 — 8;
petiolis membranaceo - alatis; pedunculum duplo superantibus;
amentis curvatis folio longioribus; bracteis cucullato-peltatis vil-
loso-fimbriatis; stigmatibus 3 subulatis. Mig. Syst. Pip. 397.
Steffensia coccoloboides Kunth. in Linnaea XIII. 666.
Евгтих 6-pedalis, RAMIS RAMULIsque flexuosis подова, teretius-
culis, tomentoso-villosis, Ркттоїл 1—2 cent. longi; ғотлл 8'/,—9 poll.
longa, 4'/,—5'/, lata. PEDUNCULI 1—1'/, poll. aequantes. AMENTA
pennam gallinaceam crassa, 10—11 poll. longa.
Crescit in prov. Minarum: Sellow ; et quidem in M. Serra de
Mentanha: Gardner.
15. ARTANTHE BRASILIENSIS Mig. ramulis, pedunculis
junioribus, petiolis et nervo medio ad basin pilis longis sparsis
*hirtis, glabrescentibus; foliis coriaceo-membranaceis subepuncta-
tis, supra glabris, subtus fuscescenti-pallidis in nervis venisque
tenerrime puberulis, oblique ovato - lanceolatis attenuato ~ acumi-
natis, basi profunde valde inaequaliter fere dimidiato-cordatis, lobo
majore perpendiculari, rotundato vel quadrangulari, minore fere
horizontaliter truncato, costis utrinque 6 —8 patulo-adscendenti-
bus aliisque tenuioribus; amentis folia aequantibus vel breviori-
bus raro ea superantibus patulis; bracteis inflexo-peltatis vertice
triangulari puberulis marginibusque ciliatis; stigmatibus 3 erectis
linearibus; baccis a latere compressis hirtellis. Mig. in Lin-
naea .XX. 140. jc
Ad A. pothifoliam foliorum forma ac habitu accedit, sed indu-
mento differt. — ВАМІ teretes subpuberuli demum glabri; namutr mol-
liter hirti. PETIOLI fere usque ad apicem alati, alis haud latis dorso
hirtellis, 1*/,—2-pollicares, Forra inde a petioli insertione 87/,—8/,,
а basi lobi majoris 92/, — 101/, poll. longa, 3'/; — 3°/, lata. Costae
haud fortes, a reliquis venis haud valde distinctae, in latere minore
5—6, in majore 7—8, anastomosibus versus margines subtus promi-
nulis. PkpuNcuLI 6—9 lin. longi, floccoso-pubescentes, АмЕхта 6—8
poll. aequantia, calamum scriptorium tenuiorem crassa, FLORIBUS spi-
raliter dispositis. ”
_ Crescit in silvis umbrosis ad Coral falso prov. Sebastianopol.:
Pohl.
16. ARTANTHE RUMICIFOLIA Mig. ramulis, pedunculis,
petiolorum dorso foliisque subtus in nervis hirtellis, his membra-
naceis subepunctatis, supra glabris laevibus , subtus fuscescenti-
pallidis, anguste ovato- lanceolatis acute attenuatis, basi valde
inaequali semicordatis, patulo-multiveniis; amentis folio brevio-
ribus (an semper?) ; bracteis inflexo-peltatis, pelta subtriangulari
centro nuda, ambitu pubescenti- ciliata ; baccis a lateribus com-
pressis fuligineo-tomentellis. Mig. in Linnaea ХХ. 141.
ARTANTHE. 38
Inter praecedentem et sequentem a natura constituta. Ram
vetustiores glabrati. Рктюшм pollice longiores usque ad apicem alati,
dorso villoso-hirti , alis ipsis fere glabris. Кол 6',—7 poll. longa,
17, —2'/, poll. lata; costulae 2— 3 e basi magis adscendentes, reli-
quae omnes, utrinque circiter 10 subpatulae majores minoresque, omnes
tenues, versus margines confluentes. PEDUNCULI 6 lin., АмкхтА 2
pollices aequantia.
Crescit in silvis ad M. Serra d' Estrella, locis udis umbrosis: м.
11, ARTANTHE POTHIFOLIA Мю. ramulis, petiolis foliis-
que utrinque glabris, his subcoriaceis epunctulatis, subtus pal-
lidioribus, oblique ovato- lanceolatis angustato - acuminatis, basi
valde inaequali profunde cordatis, lobo majore quadrangulo-
rotundato, minore abbreviato subsinuato, costis majoribus utrin-
que 6—8; amentis erecto-patulis, folio '/, — '/, brevioribus; bra-
cteis cucullato-inflexis, margine fimbriolatis ; baccis subquadrato-
parallelopipedeis.
Piper truncatum Vell. Flor. Flum. 1. t. 57.
Steffensia (Piper olim) pothifolia Kunth. in Linnaea
XII. 671.
Artanthe pothifolia Мід. Syst. Pip. 399. Not. Act. Ac.
L. N. С. XXI. Suppl. 1. t. LXXIV.
Еһоткх duobus praecedentibus consimilis, RAMULIS angulatis.
Кола 10 — 12-pollicaria, versus basin 3 — 3'Á poll. lata, PETIOLO
2—2'/, poll. aequante, fere usque ad apicem alato. PRDUNCULI '/,,
AMENTA 5 poll longa, florentia pennam passerinam, fructifera anse-
rinam tenuiorem crassa, FLonmus annulatim dispositis.
| Crescit prope Sebastianopolin: Gaudichaud ; in Serra dos Or-
даба: Luschnath.
$. 3. CHURUMAYU Mig. Syst. Pip. 407.
18. ARTANTHE FUSCESCENS Mig. ramulis, petiolis
foliisque utrinque pubescentibus, his membranaceis pellucido-
punctatis subtus glandulosis et in nervis praesertim junioribus
hirtellis, modice petiolatis, ovatis acuminatis aequilateris, basi
subaequali- vel leviter inaequali-rotundatis vel excisulis, costis
usque ad '/ long. utrinque 4 — 5, summa per anastomoses ad
apicem continuata; pedunculis petiolo brevioribus vel eum aequan-
tibus; amentis rectis folio triplo brevioribus, rhachi fusco - hir-
tella;, bracteis pedicellato -peltatis leviter incurvis, area centrali
verruculosa glabra, margine griseo-ciliatis; baccis tomentellis.
Miq. in Linnaea XX. 144.
Tab. nostra X.
Кам: pube subtili inspersi, glabrescentes; RAMULI tomen-
telli. Ркпог versus basin marginati, juniores stipulis petiolari-
bus subalati, praesertim antice tomentelli, sensim glabrati, 6—8
lin. longi. Еола 6—9 poll. longa, 4'/, —6'/, lata, subtus glan-
dulis fuscis punctata, majora basi subaequalia et leviter subcor-
data, minora basi leviter inaequali-excisa vel rotundata. SrirULA
oppositifolia recta, carinato - complicata , lanceolata, praesertim
antice hirtella et ciliata, 6 — 10 lin. longa. Рерохсотл sursum
sparse pilosi, sensim glabrati, vix 6 lin. aequantes. АмкхтА
2'/,—3 poll. longa, recta, obtusa, pennam corvinam crassa, rhachi
inter flores annulatim dispositos dense hirtella., Ввастеле vix
pedicellatae, FILAMENTA persistentia. ANTHERAE latae, fuscae,
cordatae vel reniformes, connectivo dilatato.
Crescit in Serra d’ Estrella: Pohl; in silvis ad fluvium Jaca-
rehy , prov. S. Pauli: M.
Forma PILOSIOR, pilis densioribus rigidioribus. — Petioli dense
pilosi; costae folii utrinque circiter 6. Amenta brevius pedunculata,
Crescit ad S. Cruz do Terzo: Pohl. — Forma foliis basi magis
inaequalibus; ad Sebastianopolin 4 Com. Raben.
Архот. A. Pseudo-Churumayu, a cl. Póppig in regione Maynas
ad її. Amazonum lecta, probabiliter Florae brasiliensis civis censenda.
39 PIPERACEAE:
19. ARTANTHE AMAZONICA Mio. ramulis pedunculisque
glabris; petiolis foliisque subtus in nervis tomentellis, his mem-
branaceis, pellucido-punctatis, supra nascentibus sparse puberu-
lis glabrescentibus, lato ovatis aequilateris acuminatis (acumine
obtusiusculo), basi aequali inferioribus cordatis, superioribus
plerumque truncatis, costis usque ad 7, long. in illis 6 — 7, in
his 5—6, plerumque prope basin ortis submultiplinerviis; pedun-
culis petiolo dimidio brevioribus; amentis rectiusculis folio bre-
vioribus; bracteis pedicellato-peltatis vertice ciliatis. Miq. in
Linnaea XX. 146.
Tab. nostra XI.
A. ripariae (ad fl. Magdalenae crescenti) proxima. Rami
fuscescentes striolati glabri laeves; камил plerumque fere glabri,
aliquando vero pilis minutis inspersi. PETIOLI 4 — 6 lin. longi,
juveniles submarginati; гола 4 —4'/, poll. longa; 2'/, — lata,
breviter aut longiuscule acuminata, subtus ad lentem punctata.
SriPULAE petiolares adnatae, membranaceae, ciliolatae, oppositi-
foliae lineari-complicatae glabrae subciliolatae, 1'/,—2 lin. longae.
Рерсхссіл glabri 2 — 3 lin. longi. Amenta nondum florentia
2'/, —8 poll. longa, obtusa, pennam columbinam crassa, rarius
submucronata.
Specimina ad fluv. Solimoés lecta magis vegeta, ramis fuscescen-
tibus; PETIOLI */, — fere 2 poll. longi. FoLIA inferiora lata , subro-
tundo-ovata, aequilatera , vix pellucido- punctata, subtus nigro - pun-
ctata, 81/, — 9'/, poll. longa, costis ad '/, — у alt. utrinque 6 — 7,
quarum plerumque 3 e basi. Amenta baccifera 4'/,—5'/, poll. longa,
pennain columbinam crassa, recta, erectiuscula. ВАССАЕ glabrae, ob-
ovato-tetragonae, basi a lateribus cuneatim compressae, vertice laeves
nitidae subconvexo-rotundatae,
Crescit silvestris in ditione fluv. Amazonum , passim in prov.
Paraénsi; porro in ripa fl. Solimoés ad littus: Costa de Mattary;
et propter Apapuris flumen in prov. Rio Negro: M.
20. ARTANTHE ? OBTUSA Mig. ramulis, petiolis foliis-
que utrinque glabris et subtilissime punctatis, his longe petiola-
tis subrotundo- ovatis, apice rotundatis raro acutiusculis, basi
truncatis vel cordatis, T- raro 9-nerviis; petiolis junioribus sti-
pulaceo-alatis; amento solitario folio terminali opposito, pedun-
culato densifloro; bracteis cucullato-conchaeformibus hirtellis. Mig.
Syst. Pip. 416. Linnaea XX. 149.
Tab. nostra XII.
Species propter foliorum nervationem in sectione aliena, non
solum sectionem propriam sed rectius forsan genus proprium po-
stulet. Stirps humilis videtur, вАм1з paucis dichotomis vel sim-
plicibus, teretibus, glabris, subsucculentis. ForrA alterna, in sicco
coriacea, opaca, utrinque glabra, juniora pellucido-, adulta
nigro-punctata, pleraque aequilatera, 2'/,—3'/, poll. longa, ner-
vis З mediis ad apicem ductis. Ретюм 1- vulgo 17, pollicares.
Амемтом circiter tripollicare, succulentum, PEDUNCULO ramum ter-
minante pollice longiore sustentum. BRAcTEAE olim ex sp. Sel-
loviano glabrae dictae, in Pohlii stirpe manifesto hirtellae, An-
THERAE reniformes.
: Crescit in Brasilia orientali: Sellows ad Tijuca, prope Rio de
Janeiro: Pohl. (Piper scandens in sched.)
ADNOT. Piper monastachyon Fl. Flum. ad Peperomiam hedera-
ceam (cf. supra) relatum , ex icone huic speciei non prorsus absimile.
_ 21. ARTANTHE SELLOVIANA Mio. ramulis glabris; foliis
cortaceo-membranaceis pellucido-punctulatis, supra glabris sub-
nitidis, subtus pallidis, praesertim in nervis pubescentibus, ovato-
ellipticis vel oblongis acuminatis, basi subaequali-rotundatis vel
асвйавсайв, costis ad У, alt. usque utrinque 5 adscendentibus;
amentis erectiusculis rectis brevibus; pedunculis hirtellis ; bracteis
ARTANTHE. 40
cucullato-inflexis praeter verticem rotundatum glandulosum fusco-
hirtellis ; baccis obovato-subquadratis lateribus compressis. Miq.
Syst. Pip. 416.
Steffensia (Piper olim) Selloviana Kunth. in Linnaea
ХИЛ. 657.
ВАмг teretes, 104031. Forra supra saturate viridia , subtus pal-
lidiora, in acumen vulgo acutato-mucronatum excurrentia, 6'/ — 7
poll. longa, 3 — 3'/, lata; PETIOLI 6 lin. longi. &SrrPULA oppositifolia
decidua, lanceolata , canaliculata, membranacea, glabra, 1'/, poll.
longa. PepuncuLI 2 — 5 lin. longi; AMENTA fere 2'/, poll. aequantia
submucronata. BRACTEARUM pili in sicco fuscescentes. STAMINA quot ?,
FILAMENTIS crassis, ANTHERIS fuscis ovato-reniformibus. OvARIUM apice
attenuatum, sTIGMATIBUS 3 longiusculis. Вассак glabrae, saporis pipe-
гій. SEMEN subrotundo-quadratum , castaneo-fuscum.
Crescit in. Brasilia orientali : Sellow.
Forma foliis subtus magis glabris, petiolis omnino glabris, sed
pedunculis dense hirtellis in Herb. Berol. exstat.
22, ARTANTHE LHOTZKYANA Мю. ramulis foliisque
utrinque glabris, his subcoriaceo-membranaceis, pellucido-puncta-
tis, supra opacis laevibus, suboblique elliptico-oblongis vel ovato-
oblongis acuminatis, basi parum inaequali rotundatis vel acutis,
costis utrinque ad 7/, alt. 4; amentis maturis erecto-patulis cylin-
dricis rectis folio dimidio brevioribus; bracteis pedicellatis pelta-
tis: pelta triangulari vel semicirculari villoso- fimbriata; baccis
obovato-quadrátis basi cuneatis. Mig. Syst. Pip. 417.
Steffensia (Piper olim) Lhotskyana Kunth. in Linnaea
XIII. 658.
Frutex. Вам nodosi, teretes vel teretiusculi, striolati glabri.
КОША in acumen acutato-mucronatum terminata, marginibus leviter in-
curva, 4'/, — 5?/, poll. longa, 2 circiter lata; ретіоіл glabri, 4 — 7
lin. longi. STIPULA oppositifolia decidua, lanceolata, membranacea, ,
convoluta, glabra, 6 lin. longa est. Prpuncutt crassiusculi, trilinea-
res, AMENTA matura erecto-patula, recta, obtusa, 1?/, — 2'/, poll.
aequantia. BACCAE vertice convexo-truncato umbonato glabrae. SEMEN
subquadratum , lenticulari-compressum , castaneo-fuscum, opacum. —
Habitu A. rivinoidem fere refert.
Crescit prope Rio de Janeiro: Lhotzky.
23. ARTANTHE POPULIFOLIA Mig. ramulis foliisque
glabris, his membranaceis, obsolete pellucido - punctulatis, sub-
rotundo-ovatis, acuminatis, leviter cordatis sub 11 — 13-nerviis ;
amentis rectis folio '/ brevioribus, bracteis vertice truncato-
triangularibus ciliatis; stigmatibus 8 (?) subulatis; baccis obova-
tis trigonis. Mig. Syst. Pip. 418. .
Schilleria (Piper olim) populifolia Kunth. in Linnaea
ХШ. 709.
Piper Kunthianum Steud. Nomencl. ed. 11.
ЕВОТЕХ, вАМ18 nodosis angulatis laevibus. КОТЛА in acumen ob-
tusiusculum terminata, costis utrinque 7 — 8, inferioribus valde appro-
ximatis (unde folia fere multinervia) , 7—8 poll. longa, 5'/,—7 lata;
PETIOLI 2—3 lin. 8тїРОБАЕ oppositifoliae lanceolatae , glabrae, pollice
longiores. PxpuNcuL: glabri, 11—12 lin. longi. Amenta 6-pollicaria.
ANTHERAE reniformes vix apiculatae. BACCAK rhachin dense obtegen-
tes, apice truncato-rotundatae. SEMEN conforme, inaequaliter trian-
gulare vel turgide lenticulare, castaneo-fuscum, ALBUMINE farinoso-
corneo, albido.
Crescit in Brasilia orientali: Setlow.
: 24. ARTANTHE HALESIAEFOLIA Mio. ramulis glabris;
Junioribus, petiolis foliisque subtus in пегуо et costis hirtellis,
his membranaceis obsolete pellucido- punctulatis, supra glabris
et opacis, oblique ovato-oblongis oblongisve acuminatis, basi
41 PIPERACEAE: ARTANTHE. 42
inaequali acutiusculis vel subrotundatis, costis primariis utrinque
pluribus; amentis rectiusculis folio '/, brevioribus tenuibus; bra-
cteis apice cucullato-inflexis subconchaeformibus glabris; baccis
subrotundo-turbinatis triangularibus, vertice hirtellis (?). Miq.
Syst. Pip. 419.
Schilleria (Piper olim) halesiaefolia Kunth. in Linnaea
XIII. 681.
Ramutt teretes, nodosi, glabri, juniores subtilissime hirtelli. РЕ-
TIOLI subtilissime hirtelli, 3—4 lin. longi. Forra supra opaca, subtus
pallida, in acumen acutatum terminata , reticulato- costulata, costulis
primariis utrinque pluribus patulis. AwENTA pennam columbinam crassa,
rectiuscula, tripollicaria , PEDUNCULO trilineari.
Crescit prope Sebastianopolin : Gaudichaud.
25. ARTANTHE JUSSIAEANA Mig. ramulis petiolisque
birsutis, foliis membranaceis subtilissime pellucido - punctulatis,
supra glabris et nitidis, junioribus pilosiusculis, subtus prae-
sertim in nervo et costis pilosis, oblique ovato-lanceolatis rarius
ovato - oblongis, angustato - acuminatis, basi subaequali rotun-
datis, subquinquenerviis; amentis leviter curvatis folio '/, bre-
vioribus; bracteis cuneatis apice peltato - truncatis glabris; stig-
matibus 3 elongatis recurvatis; baccis obovato-turbinatis trigonis.
Miq. Syst. Pip. 420.
Schilleria (Piper olim) Jussiaeana Kunth in Linnaea
XIII. 680.
RAmMULI nodosi hirsuti. Forra juniora supra pilis raris inspersa,
nitida, mox glabra subtus, pallidiora in acumen acutiusculum terminata,
reticulato-venosa, venis primariis utrinque pluribus inaequalibus subtus
prominentibus ‚. inferioribus approximatis, unde folia fere 5 - nervia,
5!/, —6-pollicaria, 2—2*/, raro 3 poll. lata. PETIOLI |; —1 poll. aequantes.
SrIPULAE oppositifoliae subulatae, hirsutae, apice leviter curvatae,
3 lin. longae. AMENTA obtusa, caudam murinam crassa, 3—4'/ poll.
longa. Fronks densi. ЕпАМЕХТА filiformia , fusca, glabra. ANTHERAE
ovatae obtusae.
Crescit in Serra d'Estrella: Luschnath. Наша vidi.
96. ARTANTHE HILARIANA Mio. ramulis glabris; foliis
membranaceis obsolete pellucido-punctulatis, supra glabris, sub-
tus in nervo venisque hirtello - pubescentibus, subrotundo - ovatis
vel ovatis, breviter acuminatis, basi truncatis vel subcordatis,
sub-llplinerviis; amentis patulis rectiusculis vel leviter curvatis
folium subaequantibus; bracteis cucullato-conchaeformibus glabris;
stigmatibus 3; baccis obovato-triangularibus.
Schilleria Hilariana Kunth. in Linnaea XIII. 711.
Piper Hilariana Steud. Nomencl. ed. 2.
Artanthe Hilariana Мі. Syst. Pip. 711. М. Act. Acad.
L. N. C. XXI. Suppl. I. t. LXXVI.
Faurex, ramis glabris angulatis nodosis. Forra supra saturate
viridia, subtus pallidiora , subaequilatera, in acumen rectum obtusius-
culum terminata, circiter sexpollicaria, 4'/,—5 poll. lata; costae utrin-
que e basi 4 et paullo supra eam una atque paucae minores in supe-
riore folii parte. Рктом 1 — 2 poll. aequantes. STIPULA oppositifolia
lanceolata, lateribus involuta , carinata, leviter curvata, glabriuscula,
4 lin. longa. AMENTA fructifera 7—7%, poll. longa, PEDUNCULIs semi-
pollicaribus suffulta. FiLAMENTA persistentia, ANTHERAE oblongo-reni-
formes. Baccarum pericarpium tenue; SEMEN obovato-trigonum, api-
culato-umbonatum, castaneo-fuscum.
Crescit in Brasilia meridionali ad Yriro: Sellow.
97. ARTANTHE MARTIANA Mio. ramulis, petiolis foliis-
que utrinque glabris, his coriaceo- membranaceis obsolete pellucido-
punctulatis, oblique ovatis longiuscule acuminatis, basi aequali
vel leviter inaequali rotundatis, quintuplinervi-costatis ; amentis
Piperin.
rectis, obtusis, patulis, folio quater brevioribus; pedunculis pe-
tiolo brevioribus; bracteis cucullato-inflexis subconchaeformibus
glabris, basi villosulis; stigmatibus 3 filiformi-elongatis. Mig.
Syst. Pip. 422.
Schilleria (Piper olim) Martiana Kunth. in Linnaea
XIII. 659.
Евоткх. Rami teretes, striati, laeves. КОЛА supra pallide viri-
dia ad lentem atomulis albidis conspersa, subtus pallidiora subnitidula,
in acumen obtusiusculum desinentia, 3', —4'/, poll. longa, 1'/, — 2
lata; e nervo medio utrinque, fere e basi, duae costae, quarum supe-
rior fortior et tertia in medio vel infra medium oritur, aliaeque tenuio-
res venulae. Ркттом 3 — 4 lin. Втииротл oppositifolia lanceolato-subu-
lata, convoluta, glabra, tres lineas aequans, Amenta cylindrica,
recta, subpatula, 1—1'/, poll. longa. Stamina quot?, riLAwkwTIS tere-
tibus; ANTHERIS ovato-reniformibus, connectivo crasso, Ovarium sub-
globosum, glabrum.
Crescit in Brasilia, verisimiliter in prov, Minarum: Seliow.
28, ARTANTHE SUBAURICULATA Miq. ramulis, petiolis
foliisque utrinque glabris, his membranaceis subtus pallidis, ova-
tis acuminatis, basi aequali vel inaequali rotundatis vel subex-
cisis, aliis ellipticis vel oblongis basi obtusis, omnibus ima basi
(sub lente) supra petioli insertionem subproductis, quintupliner-
viis, costulaque una'ad '/ alt, a basi libera et aliis superne mi-
noribus; amentis rectis folio multum brevioribus; bracteis cucul-
lato-inflexis subconchaeformibus glabriusculis, ima basi villosulis.
Mig. in Linnaea XX. 150.
Differt ab А. Martiana foliis magis ellipticis, nervatione. БОЛА
pellucido-punctulata, supra opaca saturate viridia, subtus in sicco ner-
vis lutescentibus notata, forma varia: quae amentis proxima plerumque
latiora ovata subaequilatera, 4— fere 5'/,-pollicaria, 2— fere 3 poll. lata,
reliqua magis elliptica in acumen obtusiusculum producta, PETIOLIS 2-6
lin. longis suffulta; е nervo medio іп acumine delitescente utrinque e
basi duo nervi exoriuntur, quorum infimus subtilis, sequens fortior usque
ad '/, alt. adscendens, tertius remotior (6 — 9 lin.) a basi liber usque
prope apicem adscendens; superne multae venae magis patulae, qua-
rum una utrinque in acumen continuatur. STIPULA oppositifolia linea-
ris, carinato-convoluta, glabra, subfoliatim patula , 'һ— fere 1 poll.
aequans. PkpuNcuLI glabri trilineares. AMENTA recta, obtusa, 1—1'/
poll. longa. Stamina 4 exserta, STIGMATA 319. Влослк trigonae,
glabrae.
Crescit in Brasiliae prov. Goyaz: Pohl.
99. ARTANTHE XYLOSTEOIDES Mig. ramulis, petiolis
foliisque utrinque glabris, his crassiuscule membranaceis pella-
cido- punctulatis ovato- oblongis ellipticisve inaequilateris longe
acuminatis, basi subaequali acutiusculis, pauci-costulatis subquin-
tuplinerviis; amentis erectiusculis folio '/, — У, brevioribus; pe-
dunculo petiolum superante; bracteis cucullato - inflexis. subcon-
chaeformibus glabris; stigmatibus 2—3 filiformibus. Miq. Syst.
Pip. 422.
Tab. nostra XIII. fig. I.
Schilleria zylosteoides Kunth. in Linnaea XIII. 677.
Piper xylosteoides Steud. Nomencl. ed. 2.
РотлА opaca, subtus aliquid pallidiora, in acumen longum
obtusum vel acutum desinentia, 2'/, — 3 poll. longa, 1 lata vel
paullo latiora, costulis utrinque paucis (8—4), quarum 2 e basi,
instructa PETIOLIS tenuibus, glabris, 1'/, — 2 lin. longis. 8тірс-
LAE oppositifoliae lineari - subulatae , lateribus involutae, rectae,
glabrae, trilineares, diutius persistentes et rigescentes. Рером-
cuLt tenues З — 4 lin. longi. Amenta recta vel leviter curvata,
1 — fere 1'/, poll. adaequantia, obtusa, Stamina 3 (?), FILA-
MENTIS teretibus crassiusculis, ANTHERIS ovato-reniformibus. Ova-
nium ovatum, glabrum; sTIGMATIBUS demum recurvatis.
Crescit in Brasilia meridionali, ad Montevideo et alibi: Sellow.
6
43 PIPERACEAE:
30. ARTANTHE CONCINNA Mio. glabra; foliis membra-
naceis pellucido-punctulatis, subtus minute glandulosis, ellipticis,
aequi- vel inaequilateris abrupte longiuscule acuminatis, basi sub-
aequali acutis vel raro rotundatis, nervo utrinque uno e basi
alteroque paullo remotius a basi orto quintuplinerviis et patulo-
venulosis; pedunculo petiolum dimidium aequante; amentis folio
М, brevioribus; bracteis inflexo-peltatis conchaeformibus , vertice
glabriusculis, basi hirtellis. Mig. in Linnaea ХХ. 151.
“Таб. nostra ХПІ. fig. П.
Differt ab Æ. zylosteoide foliis latioribus magis abrupte
acuminatis et glandulosis, nervis 2 majoribus basi proximis;
amentis brevius pedunculatis, longioribus et gracilioribus. — Rami
nodosi, teretiusculi, striolati, RAMULI leviter compressi. PETIOLI
tenues, 8—4 lin. longi, fere teretes, antice anguste sulcati, in
sicco (ut nervi) lutescentes. Forra 3— 4 poll. longa, */, — 1 —
fere 1'/, lata. SrrPULAE oppositifoliae lineares, complicatae, gla-
brae, in sicco nigrescentes, rectae vel leviter curvatae, circiter
8 lin. longae. Реромслл 1'/, lin. longi. АмкнтА florentia tota
antheris exsertis obtecta, 1'/, — 2 poll. longa. Етовом partes
minutissimae. BnacrEAE staminibus breviores. SrAwiNA quot?,
FILAMENTIS crassiusculis, ANTHERIS lato-ovatis subcordatis. STIG-
MATA filiformia. |
Crescit in silvis wmbrosis secus flue. Piabanha in prov. Seba-
stianopolitana, prope Faz. Padre Correa: Pohl.
$. 4. BADULA Mig. Syst. Pip. 426,
81. ARTANTHE CLAUSSENIANA Mio. ramulis, peduncu-
lis, petiolis foliisque subtus in nervis hirtis, his rigide membra-
naceis punctis venulisque pellucidis, supra pilis verruculisque
asperrimis, areolato-bullatis, subtus lacunosis glanduloso - pun-
ciatis inque nervis venulisque hirtis scabrescentibus, oblongis vel
ovato-oblongis acuminatis, basi leviter inaequali obtusis, costis
utrinque ad '/ alt. usque circiter 5, summa ad apicem ducta;
pedunculo petiolum duplo triplove superante; amentis folia fere
aequantibus; bracteis peltatis, peltae area centrali parva rotun-
data nuda, marginibus griseo-hirta. Mig. in Linn. XX. 153.
Artanthes Radulae varietas Mig. in Hook. Lond. Journ.
of Bot. 1845. 452. |
Rami juniores pilosi, serius fere glabri , asperuli. Реттотл pubes-
centi-hirti, 1--17, lin. longi. Forra $—4-pollicaria, in sicco fragilia.
PEDUNCULI 3 — 5 lin. longi tenues, AMENTA іп suppetente specimine
flexuosa, Baccax glabrae.
Crescit in prov. Minarum: Claussen.
32. ARTANTHE ELONGATA MIQ. FORMA BRASILIENSIS
ramulis molliter pilosis; foliis breviter petiolatis subcoriaceis
pellucido - punctulatis, supra verruculis pilisque asperis demum
bullatis, subtus pallidioribus demum lacunosis molliter hirto-
pubescentibus asperulisque, oblique lanceolatis, longe acumina-
tis, basi valde inaequali semicordatis, costis utrinque usque ad
2. alt. 7; amentis patulis leviter curvatis,
maturis folio parum
brevioribus ;
i pedunculo petiolum vix bis superante; bracteis pe-
dicellatis peltatis semiorbicularibus vel triangularibus ciliatis;
baccis obovatis lateribus subcompressis; semine conformi,
Tab. nostra XIV. fig. I.
Artanthe elongata Miq.
Linnaea XX, 154.
Steffensia elongata Kunth in Linnaea XIII. 637.
Piper elongatum Vahl. Enum. I. 319,
у Piper angustifolium Ruiz et Pav. КІ. Peruv. I. 38. t. 57.
4. a. |
Piper purpurascens D. Dietr. Synops.
Syst. Pip. 434. Forma brasil.
ARTANTHE. 44
FaurEx, RAMIS crasse подова, glabris, BAMULIS asperulo-
puberulis, superne molliter pilosis. Еола 1 —8 poll. longa,
1',—2'/, lata, репом 1'4 — fere 2 lin. longi. SrIPULA oppo-
sitifolia ovato - lanceolata, acuminata, navicularis, postice hir-
tello-puberula, 6 lin. longior. Pepuncutt hirto-pubescentes, sen-
sim glabriores, 3—4 lin. longi, AMENTA 4'/, —5-роШсама. Fro-
RES subannulatim dispositi. —BRAcrEAE longe pedicellatae, pelta-
tae, pelta semiorbiculari vel subtriangulari glandulosa, convexa,
marginibus lutescentibus lacero -ciliata, Sramina 3 —4?, FILA-
MENTIS teretibus, glabris, АХТНЕВ18 reniformi- cordatis. BaccAE
glabrae, obovato-tetragonae, odoris grati aromatici. SEMEN con-
forme vertice truncatum.
Forma haec BRASILIENSIS a specimine archetypo Ruisiano
differt internodiis et petiolis paullo longioribus.
Crescit prope Ilheos , prov. Bahiensis , in silvis: Blanchet.
Variet. GLABBIOR, ramis, petiolis, pedunculis foliisque de-
mum glabratis.
In marginibus rivulorum prope Contendas prov. Minarum: M.
Fruticis, Peruviae incolis teste Ruizio Moho-moho (nodus — no-
dus) dicti, nostris diebus nomine Matico per omnem Peruviam et Do-
liviam et in Chili etiam notissimi, locis paludosis spontanei et ab in-
colis culti , folia celebre sistunt medicamentum vulnerarium (unde
Yerba del Soldado), cujus nuper tanquam stimulantis medicinae in
morborum internorum therapeia usus etiam valere coepit. (Journal des
connaissances medico-chirurgicales 1851. Juillet.) Oleo essentiali fer-
vido prae reliquis congeneribus pollere videtur.
33. АВТАХТНЕ AMPLECTENS Miq. ramulis, petiolis pe-
dunculisque pilosulis; foliis breviter petiolatis rigide membrana-
ceis punctis tenuissimis venulisque pellucidis, utrinque supra ner-
vos et ad margines pilis sparsis scaberrimis et his deciduis
aspero-punctatis, ovatis acutis vel obtusis, basi inaequali vel
aequali cordatis, lobis ob petiolum brevem cauli vulgo appres-
sum amplectentibus, costis infra У, vel ad '/ alt. utrinque 6-8;
amentis longe pedunculatis; bracteis pedicellato -peltatis ciliatis.
Miq. in Linnaea XX. 154.
Species insignis, foliis suis latis multiplinerviis inter contri-
buales distincta. ВАМІ striati, glabri. Ретюш basi dilatati, semi-
tereti-canaliculati, 1'/, — 2 lin. longi, dorso pilosi. Forra 2*/, — 4'/,
poll. longa, 1'/ — 2!/, lata. STIPULA oppositifolia lanceolata, dense
hirtella ,: 4 lin. longa. PapuNcuLi fere pollicares tenues. BRACTEARUM
peltae fusco-ciliatae et hirtellae.
Forma LONGEPETIOLATA foliis paullo longius petiolatis, amen-
tis crebris 1'/,—2'/, poll. longis, calamum scriptorium tenuiorem
crassis sursum paullo incrassatis, obtusis.
Crescit in prov. Goyazana: Pohl; et inter arbusta in interiore
prov. Minarum versus Salgado et Contendas, m. Aug.: M.
84. ARTANTHE VELLOZIANA Mio. ramulis subtilissime
hirtello- puberulis; foliis breviter petiolatis membranaceis pella-
cido-punctatis, supra pilis brevibus rigidis scabris, subtus palli-
dioribus punctatis in nervo venisque hirtellis oblique elliptico-
lanceolatis acuminatis, basi inaequali leviter cordatis, costis utrin-
que 6—9; pedunculo petiolum vix duplo superante; amentis
junioribus leviter curvatis, maturis rectiusculis brevi-mucronatis;
folio 7, brevioribus; bractearum peltis semiorbicularibus vel Süb-
triangularibus pubescenti-ciliatis. Mig. Syst. Pip. 436.
4. aduncae babitum prae se ferens, sed bene distincta. — РЕ-
TIOLI semiteretes antice canaliculati, hirti, 11,— fere 2 lin. longi. КОТЛА
oblique elliptico - lanceolata vel lanceolata, inaequilatera, in acumen
submucronato- acutum terminata , 6 — 7'/ poll. longa, 2 circiter lata.
SriPULA oppositifolia lanceolata, recta, carinato- complicata, dorso
hirtello ~ puberula, 6 lin, longa. PEDUNCULI 3 — 4 lin,, AMENTA
e | PIPERACEAE: ARTANTHE. 46
circiter 4 poll. longa, matura recta vel subflexuosa aut leviter subcur-
vata. STIGMATA 3—4 subulata, patula. ВАССАК obovatae, tetragonae
vel irregulariter angulosae, vertice concaviusculo glandulosae, versus
basin cuneatim compressae ,-odoris et saporis acerrime piperiti.
Crescit Locis silvestribus apricis in prov. Goyazana ad S. Ізійго
et S. Lucia: Pohl; in prov. Bahiensi ad Itheos: Luschnath (Mart.
Herb. Florae Bras. n. 1204.) ; ad Nogueira et Ega in prov. Rio Ne-
gro, m. Dec.: M. — Specimina foliis ellipticis vel lanceolato-ellipticis
insignia: inter arbusta locis udiusculis prope Contendas in prov. Mi-
narum, m. Aug.: M.
35. ARTANTHE MOLLICOMA Mio. ramulis tomentoso-
pubescentibus; foliis breviter petiolatis crassiuscule membranaceis
pellucido - punctulatis, supra appresse hirtis demum asperis et
areolatis, subtus molliter pubescentibus, oblique ovato-oblongis
acuminatis, basi inaequali rotundatis vel subcordatis, costis utrin-
que 5—6; pedunculo petiolum bis terve superante; amentis ju-
nioribus subcurvatis, adultis rectiuscalis folio '/, brevioribus;
bractearum peltis ciliato-fimbriatis; baccis obovato- subrotundis
angulosis. Mig. Syst. Pip. 438. Linnaea XX. 155.
Piper acutifolium Hort. Berol. olim.
Piper mollicomum Kunth. olim.
Piper aduncum Mart. Herb. Flor. Bras. n. 85.
Steffensia mollis Kunth. in Linnaea XIII. 648.
. Artanthe mollis Klotzsch. Mss. in Nov. Act. Ac. L. М.
C. XIX. Suppl. 495.
FnUTEX; RAMI ef RAMULI Cylindrici, tomentoso-pubescentes, pilis
crispulis. PxTroLr semiteretes antice canaliculati, hirtello - tomentosi
11/,—2 lin. longi, raro longiores. Кола 4—5 poll. longa, 1*/,—3*/,
lata, juniora plana, senescentia areolato-bullata scabra, subtus semper
molliter tomentoso-pubescentia. Өтіріл,А oppositifolia ovato-lanceolata,
carinato-convoluta, membranacea, tomentosa, decidua, 4—6 lin. longa,
PEDUNCULI hirto-pubescentes 1'/, — 3 lin. longi. AMENTA pennam Co-
lumbinam circiter crassa. Frores subannulatim dispositi. ВвАСТЕАЕ
pedicellato-peltatae, peltae area centrali nuda exigua subrotunda, cete-
rum pilis in sicco griseo-fuscis fimbriata, Stamina 3. Оулвтом sub-
rotundum, glabrum; втїбмАтА 3 subulata, recurvata, ВАССАЕ glandu-
loso-punctatae. SEMEN inaequaliter trigonum füscum, Albumen et em-
bryo generis.
Crescit in silvis primaevis per magnum, ut videtur , Brasiliae
tractum; ad Rio de Janeiro: M., Gaudichaud, Meyen, Pohi; inter
Campos et Vittoria: Sellow ; in prov. Minarum ad Congonhas do
Campo: Dr. Stephan. | | | |
Stirpis perquam variabilis varias formas vidi:
Forma GLABRATA, foliis supra subglabris sed papuloso-
asperis. · | ж,
Forma mason, foliis ellipticis vel subobovato-ellipticis, amen-
tis longe pedunculatis. ©
Uiraque ad Rio de Janeiro: Gaudichaud.
Forma LATIFOLIA, foliis magis dilatatis nervis in latere ma-
jore quandoque septem (— Piper crocatum Schott. Mss.).
EE I Corcovado: Schott, Pohl. |
Forma TOMENTOSA, foliis angustioribus rugosioribus et den-
sius tomentosis.
~ In silvis supra m. Corcovado, m. Oct.: M.
Овзеву. Cortex radicis, plantae Jaborandi dictae, teste Dr. Ste-
phan (ín Herb. Mart.), medicamentum odontalgicum incolis sistit.
36. ARTANTHE ASPERIFOLIA Mio. ramulis appresso-
hirtellis, scabris; foliis modice petiolatis, rigidulo-membranaceis,
supra punctulato - asperis demum bullatis, subtus (nigro-) pun-
etulatis in nervo et venis hirtellis, oblique ovato- vel oblongo-
ellipticis, costis utrinque 5 — 6; pedunculis petiolo plerumque
2 — plo brevioribus; amentis rectis; bractearum peltis margini-
bus hirsuto - ciliatis, area semicircalari-triangulari nuda. Mig.
Syst. Pip. 441.
Piper asperifolium Ruiz et Pav. И. Peruv. І. 37. 1. 56.
fig. 6.
Piper fruticosum Richard in Ann. Soc. Hist. Nat. Paris. I.
Steffensia asperifolia Kunth. in Linnaea XIII. 644.
Artanthe hispida Мед. Comm. phytogr. 50. t. УПИ. f. A.
(таа. )
Frutex in calidioribus novi orbis regionibus late dispersus, et
pariter ac complures contribuales pro varia stationis opportunitate va-
rians. Forma surinamensis, olim diversa credita, cum archetypis
Ruizianis comparata, nihi] differt. — Ркттогл teretiusculi , tomentoso-
hirti , 3-lineares. Forra 4—4'/,—5 poll. vulgo longa, 2--2//, circi-
ter lata. STIPULA oppositifolia decidua, lanceolata, puberulo-fimbriata,
adpresso-hirtella 2—3 lin. longa. Pepuncutt pilis appresis scabri, cir-
citer 3 lin, aequantes. АмкхтА 1 — 3-pollicaria. Fronxs annulatim
dispositi.
Crescit a Peruvia usque ad Gujanam; in Brasilia boreali, in
prov. Ceara: Gardner; in silvis secus fluv. Japurá ad 8. Jodo de
Principe in prov. Rio Negro: M. (forma amentis paullo longius pe-
dunculatis, pedunculis petiolum aequantibus, alioquin autem plane con-
grua); in silvis udis ad fl. das Trombetas in prov. Para: M. (forma
amentis longius pedunculatis, pedunculis et foliis glabrioribus).
37. ARTANTHE OLFERSIANA Мю. ramulis, pedunculis,
petiolis foliisque subtus in nervis tomentoso-hirtis, his rigido-
membranaceis pellucido-punctulatis, supra verruculoso- asperis
inque nervo puberulis, senioribus bullatis nitidulis, subtus nigro-
punctatis, oblongis, acuminatis, basi inaequali subsemicordatis,
costis utrinque usque ad /,--7/, alt. 5; pedunculo petiolum su-
perante; amentis rectis folio '/, brevioribus; bracteis pedicellato-
peltatis ciliato-fimbriatis; baccis obovatis compressis. Mig. Syst.
Pip. 445.
. Steffensia (Piper olim) Olfersiana Kunth іп Linnaea
ХШ. 645.
Piper aduncum Vell. Flor. Flum. 1. t. 60.?
Praecedenti admodum affinis, attamen a cl Kunth jure merito
separata, et observatis etiam A. asperifoliae formis longepeduncu-
latis, quasi intermediis , tanquam distincta species videtur servanda. —
Рктол hirti sensim glabrati, 1'/,—3 lin. longi. Forra 4—7-pollicaria,
2— fere 3 lata. Виротл oppositifolia oblongo-lanceolata 4 lin. longa,
marginibus ad apicem ciliolata, dorso hirtella. Pxpuncvtt trilineares.
Амкхта 2'/,—3'/, poll. longa.
Crescit in Brasilia, ad urbes Campos, Vittoria, Bahia: Sellow ;
in pr. Goyazana ad Engenho de Bernadino et Engenho dos Bois: Ром,
38. ARTANTHE ADUNCA Мю. ramis ramulisque verrucu-
loso-asperis, junioribus appresse hispidulis; foliis breviter petio-
latis rigido- membranaceis pellucido-punctatis, supra scabriuscu-
lis, subtus puberulis, lato- oblongis vel summis sublanceolato-
oblongis inaequilateris , acuminatis , basi inaequali rotundatis,
lineato-multi (6 — 7-) costatis; pedunculis petiolum multo supe-
rantibus; amentis faleatim curvatis; bracteis pedicellato - peltatis,
peltis ciliato-fimbriatis; baccis obovato-tetragonis.
Conf. anal. flor. in Tab. nostrae XIV. fig. II.
Piper longum, fol. nerv. pallide virid., humilius Sloane
Hist. Jamaic. I. 135. t. 70. f. 2.
Saururus foliis ovato-lanceol. nerv. ай. Linn.! Hort.
Cliff. 140.
Saururus arb. fructu adunco Plum, Amer. 58. 1. 77.
Piper aduncum Linn. Sp. Pl. et Fl. Jamaic. in Amoen.
Acad. V. 375. Jacq. Icon. 1. 210.
47 PIPERACEAE: ARTANTHE.
Piper arborescens Mill. Dict. Ern. Meyer in Nov. Act.
Leop. XI. 774.
Piper scabrum Lam. Illustr. Gen. I. 80.
Piper lanceolatum Salzmann Mss.
Steffensia adunca Kunth. in Linnaea XIII. 633.
Artanthe adunca Мід. Comm. phylogr. 49. Syst. Pip. 449.
Species vulgatissima per calidiores Americae et Indiae occid. re-
giones, fruticem sistens elatiorem paene arborescentem.
Usus. ,,Amenta hujus speciei et nonnullarum aliarum eodem modo
ac Piper longum sapore acri vellicante insignia sunt. "Tamquam inci-
dens, attenuans, resolvens, odontalgicum , digestionem promovens,
gonorrhoeam sedans in usum vocantur. Mart. Syst. Mat. Med. Br. 99.
Crescit in Brasilia meridionali: Sellow; in convallibus Bahiae:
Salzmann.
Lusum foliis rugosioribus et magis scabris inter Vittoria et
Campos: Sellow ; prope Soteropolin: Salzmann legerunt.
39. ARTANTHE KUNTHIANA Mig. ramis ramulisque pa-
tentim hirtellis et verruculoso-scabris; foliis brevissime petiolatis
oblongis acuminatis, basi rotundata inaequalibus vel inaequaliter
subcordatis, rigido -coriaceis pellucido - punctulatis, supra scabro-
hirtellis demum verruculoso - asperis, subtus inprimis in nervis
hirtello-scabris, costis utrinque 5 — 6; pedunculo hirtello petio-
lum multo superante; amentis subrectis folio plerumque brevio-
ribus; bracteis pedicellato-peltatis hirtello-fimbriatis. Mig. Syst.
Pip. 453.
Habitu A. diospyrifoliam aemulatur, sed indumento ac amentis
distinctissima. PxrroLr 1—1'/, lin. , FoLIA 7--71/,роП. longa, 2'/,—3
lata, subtus anastomosibus transversis prominentibus, PEDUNCULI 1/,—11/,
poll., Amenta 4—4'/, longa. Baccak glabrae obovato-tetragonae.
Crescit prope Caxoeira do Campo in prov. Minarum: Claus-
sen; in prov. Goyazana ad S. Lucia rel.: Pohl (forma costis utrin-
que vulgo 7.).
· 40. ARTANTHE FULIGINEA Mig. ramulis petiolis foliis-
que subtus (in sicco) fuligineo-tomentosis, his subcoriaceis ob-
solete pellucido-punctulatis, supra verruculoso -scabris, oblique
oblongis subacuminatis, basi inaequaliter cordatis, costis usque
ad У, alt. utrinque 5—6; amentis longe pedunculatis rectis erec-
tiusculis folio 7/, brevioribus; bracteis pedicellato-peltatis, vertice
fere toto hirto-tomentosis; stigmatibus 3; baccis obovato – angu-
latis, vertice concaviusculo subpuberulis. Miq. l. с. 455.
Steffensia (?) (Piper olim) fuliginea Kunth. іп Linnaea
XIII. 655.
Rami crasse nodosi, verruculis minutis scabri. Ретготл antice
canaliculati '/,—1'/, lin., кошл 2!/,—3'/ poll. longa » 1-4), lata.
STIPULA oppositifolia ovato - lanceolata carinata, dorso tomentoso-pu-
bescens, fere 4 lin. longa. AmeENTA florentia 1*/,—2 poll, , pepuncu-
Lis molliter hirtis, 6—8 lin. longis. ~
Crescit in Brasilia meridionali: Sellow.
41. ARTANTHE CEARENSIS Mio. ramulis, petiolis foliis-
que subtus in nervis hirtis, his rigido-coriaceis obsolete pellu-
cido- punctulatis utrinque scabris, breviter petiolatis, lato -lan-
ceolatis inaequilateris angustato -acuminatis, basi inaequali dimi-
diato-cordatis, costis utrinque usque ad '/, — *, alt. 6; amentis
longius pedunculatis, juvenilibus curvatis, maturis rectis patulis
folium fere'aequantibus; bractearum pedicellatarum peltis triangu-
laribus ciliatis ; baccis obovato-angulatis glabris. Mig. l. с. 456.
Евотех sexpedalis, foliorum forma ab affinibus discernendus. Ra-
MULI valde подо, inferne glabrati. Ритоп 2'/, lin., ғола 4 — 5' йл
poll. longa, 1'/ — 1*/ lata. STIPULA oppositifolia lanceolata, con-
voluta , hirtella 4 lin,
aequans. PEDUNCULI 4—6 lin., AMENTA 3'/,—4
48
poll. Frores annulatim dispositi. STAMINA 4, ANTHERAE reniformes. SE-
MEN subobovato-quadratum compressum nigricans.
Crescit in prov. Ceara: Gardner.
42, ARTANTHE ALNOIDES Mig. ramulis hirto- villosis ;
foliis modice petiolatis rigido - membranaceis pellucido – punctula-
tis, oblique ovato – oblongis acuminatis, basi inaequali rotundatis
aliquando subcordatis, supra hispido -scaberrimis, subtus prae-
sertim in nervis hispidulo- pubescentibus, costis utrinque 4 — 5;
amentis rectis patulis folio ter quaterve brevioribus; bracteis pe-
dicellato-peltatis, peltis hispido-pilosis, area centrali nuda sub-
rotunda. Mig. Syst. Pip. 462.
Steffensia (Piper olim) alnoides Kunth, in Linnaea
XIII. 643.
Frutex RAMIS scabriusculis. Ритм 1!/,—4 lin., КОЛА 3'/,—5
poll. longa, 1'/—2 circiter lata. SrrPULA oppositifolia ovato-oblonga,
navicularis, dorso hispidula, 4 lin. longa. Pxpuncuui hirtelli 17, —3
lin. , AMENTA juvenilia 1'/,-pollicaria. Ovanium glabrum; STIGMATA 3.
Crescit in insula 5. Catharinae : Gaudichaud.
43. ARTANTHE CHIMONANTHIFOLIA Mig. ramulis ju-
nioribus petiolisque pubescenti-hirtis; foliis membranaceis sub-
pellucido-punctulatis , supra scabris, subtus in nervis sparse hir-
tellis, oblique oblongo -lanceolatis acuminatis, basi inaequali ro-
tundatis, costis usque ad У, circiter alt. 8 — 5; amentis longe
pedunculatis rectis folio multum brevioribus; bracteis pedicellato-
peltatis ciliato-fimbriatis; baccis subrotundis lateribus compressis.
Miq. 1. с. 466.
Steffensia (Piper olim) chimonanthifolia Kunth. in Lin-
naea XIII. 628.
FnUTEX, RAMULIS puberulis vel scabriusculis, Реттогл 1—3 lin.,
FOLIA 4'/,—5 poll. longa, 1— fere 2 lata. STIPULA oppositifolia de-
cidua, ovato-lanceolata, carinata, glandulosa, dorso versus apicem pu-
berula, 3 — 4 lin. longa. PEDUNCULI hirtelli, demum glabrati, fere
6 lin., AMENTA 2—2'/, poll. aequantia. BRAcTEARUM peltae semiorbi-
culari-triangulares. SEMEN baccae conforme, lateribus compresso-an-
gulatum, castaneo-fuscum, nitidum.
Crescit in Brasiliae orientalis silvis inter Rio de Janeiro et
Bahiam : Sellow.
44. ARTANTHE SALICARIAEFOLIA Mig. ramulis рейо-
lisque junioribus dense foliisque subtus in nervo et costis hirtis,
his rigido-membranaceis pellucido-punctatis, supra scabriusculis,
subtus glaucescentibus et punctatis, breviter petiolatis, oblique
lanceolatis attenuato - acuminatis basi inaequali obtusiusculis vel
subacutis , costulis utrinque 4—5; pedunculo petiolum multo su-
perante; amentis maturis curvatis folio У, brevioribus. Miq.
l. с. 468.
Steffensia (Piper olim) salicariaefolia. Kunth. in Linnaea
XIII. 636.
“Ритолл 1—2 mm. longi. Кола 5 — 5!/-pollicaria, 1 — 17/, lata.
STIPULA oppositifolia sublanceolata, convoluta » curvata , hirtella, bre-
vis. PEDUNCULI 3—4 lin. , AmENTA circiter 2'/, poll. longa. BRACTEAR
pedicellato ~ pelíatae, pelta semiorbiculari vel triangulari, marginibus
ciliata. АмтнвАЕ pallide luteae, reniformes. STIGMATA tria, linearia,
recurva. BACCAR obovatae versus basin compressae, ceterum subte-
tragonae, nigrae.
Crescit prope Sebastianopolin , in monte Corcovado: Pohl, M.,
Gaudichaud ; in insula S. Catharinae: Tweedie.
45. ARTANTHE GAUDICHAUDIANA Mig. ramulis, pe-
tiolis foliisque subtus in nervo venisque hirto-pubescentibus, his
membranaceis epunctulatis , supra scabris, subtus canescenti-pu-
bescentibus , junioribus sericeis adultis scabriusculis, oblongo-
lanceolatis lanceolatisque longe acuminatis, basi inaequali acutis
49 PIPERACEAE: ARTANTHE. 50
vel obtusis, costulis utrinque usque ad 1, alt. 5; pedunculo pe-
tiolum vulgo multum superante; amentis curvatis plerumque mu-
cronatis, folio '/,—'/, brevioribus. Mig. Syst. Pip. 469.
Steffensia ? (Piper olim) Gaudichaudiana Kunth. in Lin-
naea XIII. 638.
Praecedenti proxima. Рктготл Pm. FOLIA 4'/—6 poll. longa,
1—1'4 lata, vulgo obliqua et inaequilatera. STIPULA oppositifolia
lineari-lanceolata, convoluta, puberula, 1'/,—2'/, lin. longa. Рерск-
CULI 3—8 lin., amenta 1'/ — 3 poll. longa. ВвасткАк pedicellato-
peltatae, pelta semiorbiculari vel orbiculari glandulosa, dense ciliata.
— In aliis speciminibus amenta brevius pedunculata, stipulae den-
sim hirtae.
Crescit prope Rio de Janeiro, in m. Corcovado: Gaudichaud,
Luschnath , Sellow, Guillemin, Gardner.
Formam folis omnibus fere obliquis vel ellipticis ibidem legit
Harrison.
46. ARTANTHE CORYLIFOLIA Mig. ramulis junioribus
pilosiusculis; foliis breviter petiolatis oblique obovato — ellipticis
acuminatis, basi dimidiato - subcordatis, membranaceis, supra
glabris et subtilissime glanduloso-punctulatis, subtus in nervo et
venis adpresso – puberulis, costis utrinque 5— 6; amentis longe
pedunculatis rectis vel curvatis folio dimidio brevioribus; bracteis
pedicellato-peltatis ciliatis; stigmatibus 3. Mig. Syst. Pip. 474.
Linnaea XX. 159.
Schilleria corylifolia Kunth. in Linnaea XIII. 699.
Haec et duae species sequentes inter se valde affines ipsaeque
variabiles, ab autoptis caute observandae. Amenta in sp. a Sellow
lectis aliquid curvata, in Martianis longiora et recta. — FRUTEX.
Rami cylindrici, striati, glabri, laeves, nodosi. Ретюм 1'/,—3 lin.
longi, appresse pilosuli. Кола 41% — 6'/, poll. longa, in Martianis
usque 10 fere poll aequantia. 5тїрррАЕ petiolares subovatae, fere
liberae, ciliolatae, deciduae. STIPULA oppositifolia lanceolata, compli-
cata, glabra, 6 lin. longa. PxpuNcuLI appresse puberuli, 1/; — 1-
poll., AMENTA 3-pollicaria, in Martianis 4—4'/, poll. longa. Flores annu-
latim dispositi. STIGMATA brevia obtusa. ВАССАЕ ovato -triangulares,
glabriusculae , glandulosae. 8кмем conforme, atro-fuscum,
Crescit in Brasilia meridionali prope Yrico: Sellow; in udis um-
brosis ad fl. S. Francisci prope Salgado prov. Minarum, m. Sept.: M.
41. ARTANTHE BLANCHETII Мю. ramulis puberulis
demum glabratis; foliis membranaceis subtilissime pellucido-
punctatis utrinque petiolisque, praesertim in nervis, densius pu-
bescentibus, supra glabrioribus, oblique ovato-ellipticis vel sub-
obovatis, oblique acuminatis, basi inaequali rotundatis subcor-
datis, costulis utrinque usque supra ‘/, alt. sex; pedunculis pe-
tiolo brevioribus ; amentis folio brevioribus; bracteis pedicellato-
peltatis, pelta triangulari marginibus albo-ciliata.
Piper latifolium Salzmann Mss.
‚ Artanthe Blanchetii Мід. Syst. Pip. 473. Nov. Act. Ac.
L. М. C. XXI. Suppl. I. t. LXXXI.
Frutex. Рктпогл 3—6 lin., гол 6'/, —7 poll. longa, 2%, —3
lata. Эрота oppositifolia ovato - lanceolata, carinata. PEDUNCULI
2—3 lin., AMENTA (juniora) fere tripollicaria.
Crescit in Bahiae collibus: Blanchet , Salzmann. ;
48. ARTANTHE SCHOTTII Mio. ramulis, petiolis pedun-
culisque dense hirtis, pilis dein subretrorsis; foliis membrana-
ceis glandulis venulisque pellucidis, supra sparse in nervis dense
pubescentibus demum scabris et bullatis, subtus molliter hir-
tello - pubescentibus aetate scabriuscnlis, late et inaequilateraliter
ellipticis acuminatis, basi inaequali subdimidiato- cordatis, costulis
utrinque plerumque infra '/ alt. 5; pedunculo maturo petiolum
Piperac.
superante; amentis folio multum brevioribus rectis, obtusis; bra-
ctearum pelta subtriangulari centro nuda glandulosa, marginibus
hirto-ciliata; baccis trigonis glabris. Mig. in Linnaea XX. 157.
Tab. nostra XV.
Statura multo majore, pube densiore, et foliorum nerva-
tione a praecedente distinguitur. Нам! subglabri, камол vero
dense hirti. PrrroLr basi dilatata nodum marginantes, juniores
stipulato-marginati vix trilineares. Forra 4—6 poll. longa, 2—8
lata; costulae in latere majore 5, in minore plerumque tantum
4, raro in specimine luxuriante foliisque majoribus instructo 6
costae numerantur. rIPULA oppositifolia lanceolato- convoluta,
dense hirtella, 2—3 lin. longa. Рерсксла 8 lin., АМЕХТА bacci-
fera 2 — 2", poll. De fructus seminisque structura cf. analysin
nostram ]. c.
Crescit ad Engenho dos Bois, S. Luzia in prov, Goyaz.: PoM.
Ғовма GRANDIFOLIA, foliis inferioribus 9 — 10 poll. longis,
5 — 6 latis, petiolis */, — 1 poll. aequantibus.
Onsknv. А. ulmifolia, praecedentibus affinis in Indiae occid. in-
sulis et Guyana crescens, in Brasilia nondum detecta esse videtur.
49. ARTANTHE DIOSPYRIFOLIA Mig. ramulis glabris;
foliis coriaceo - membranaceis subtilissime pellucido - punctulatis,
supra subnitidis glabris, subtus in nervis tenerrime pilosulis,
oblongis breviter acuminatis vel acutis, basi aequali vel inaequali
acutis vel obtusis, costulis utrinque usque '/, alt. 6— 7; stipulis
petiolaribus magnis diutius persistentibus; pedunculo petiolum
circiter aequante; amentis folio dimidio brevioribus; bracteis sub-
conchaeformibus glabris.
Tab. nostra XIV. fig. IV. (analysis fructus.)
Steffensia (Piper olim) diospyrifolia Kunth. in Linnaea
XIII. 627.
Artanthe diospyrifolia Miq. Syst. Pip. 477. М. Act. Ac.
L. М. C. XXI. Suppl. I. t. LXXXII.
Species glabritie et praesertim bractearum forma ас fim-
briarum in iis deficientia admodum distincta, in sectionem hanc
vix admittenda, РеттоІл 4—6 lin. longi. Forta 6 — 7*/, poll.
longa, 2*/,—8 lata. Costula summa ad apicem ducta, PEDUNCULI
3—4 lin., amenta 2*/ poll. longa. STIGMATA 3. ВАССАЕ non-
dum maturae obpyramidatae, angulosae, vertice concaviusculae.
SEMEN vertice truncatum, basi emarginatum, eleganter foveolatum,
Crescit in Brasilia meridionali prope Yrico: Sellow; in silvis
ad Sebastianopolin, m. Dec.: M.
50. ARTANTHE PYRIFOLIA Mig. ramis, petiolis pedun-
culisque hirtellis; foliis membranaceis pellucido-punctatis, supra
nitidis glaberrimis, subtus in nervis appresse pubescentibus,
ovato- vel elliptico - oblongis obtuse subacuminatis, aequilateris,
basi rotundatis vel subexcisis, costulis ad */, — у alt. utrinque
4—6, summa per anastomoses ad apicem ducta; pedunculo pe-
tiolum circiter aequante; amentis folio brevioribus rectis; brac-
teis parvis inflexo – peltatis vertice angusto - ветісігсшагі glabris,
margine villoso-fimbriatis; baccis obpyramidatis a lateribus com-
pressiusculis, supra parce hirtellis. Mig. in Linnaea XX. 159.
Tab. nostra XVI. fig. 1.
Licet quidem ad hanc sectionem referenda, tamen 4. ber-
bicensi et A. demeraranae etiam aliquomodo accedit. Rami ve-
tustiores glabrati, subteretes , verruculosi, Реттоіл basi dilatata
nodum marginantes, dorso hirtelli, 2—4 lin. longi. Forti RAMEA
minora, RAMULINA 4 — 6 poll. longa, 2 — vulgo 27, lata. Sti-
PULA oppositifolia ovata, convoluta, membranacea, dorso hirtella,
17, — 8 lin. aequans. Рерохссіл circiter 1'/, lin. longi, sensim
7
51 PIPERACEAE:
glabrescentes. Amenta 2'/,—2°/; poll. longa, rectiuscula, floren-
tia pennam columbinam crassa, baccifera crassiora. STIGMATA
3 brevia. ANTHERAE ovato-reniformes. БАССАЕ bracteas su-
perantes. Semen fuscum, nitidum, testa subareolata. ALBUMEN
album substriulato-radiatum. Saccus embryonalis brevi processu
cum albumine, more congenerum, соһаегепв. Емввүо in paucis
distinctus exilissimus, endospermio cinctus, ab amnio facile se-
parabilis.
Crescit in silvis ad fl. Tocantins prope Santarem prov. Para,
m. Sept.: M.
51. ARTANTHE OPULIFOLIA Mig. ramis glabris; foliis
membranaceis pellucido—punctatis, subtus in nervis tenerrime
puberulis, ellipticis plerumque aequilateris, abrupte brevissime et
latiuscule acuminatis, basi cuneatis acutis vel inaequali rotunda-
tis, costulis ad 1% vel supra '/, alt. utrinque 4 — 6; pedunculis
petiolo brevioribus; amentis rectis folio paullo brevioribus; bra-
cteis parvis pedicellato - peltatis, pelta crassiuscula glandulosa
tenere ciliata, Mig. in Linnaea XX 160.
Foliorum forma valde distincta, reliquis partibus ad A. glabra-
tam et diospyrifoliam accedit, Ramt laeves, striati, internodiis medio
соагсїайз, Perrott 3—4 lin, ғолла 4 — fere 6 poll. longa, 1'/,—2°/;
lata, in acumen acutum subinde mucronatum desinentia. STIPULA орро-
sitifolia ovato-lanceolata, convoluta, glabra, nigrescens, 3 lin. paullo
superans. PEDUNCULI 1 — 11/, lin., АмжХТА 2'/, — 3*/, poll. longa.
ВАССАЕ immaturae a lateribus compressae glabrae.
Crescit in prov. Goyaxana ad Engenho dos Bois, S, Isidro: Pohl.
52. ARTANTHE CAMBESSEDEI Mig. ramulis, pedunculis,
petiolis foliisque supra glabris, his membranaceis pellucido-pun-
ctatis, supra laevibus, subtus pallidis supra nervos pilis bre-
vissimis inspersis, oblongis vel summis oblongo-lanceolatis, bre-
viter et obtusiuscule acuminatis submucronatis, basi leviter in-
aequali acutis, costulis praeter infimam marginalem subinde ob-
soletam utrinque ultra '/, alt, 4, summa fere ad apicem conti-
nuata; pedunculis petiolum aequantibus; amentis elongatis folio
paullo brevioribus; bracteis inflexo - peltatis , pelta triangulari
praesertim postice piloso-ciliata; pedicello villosulo; baccis ob-
conico-pyramidatis tri- vel polygonis, vertice concavato glabris;
Miq. in Linnaea XX. 161. |
Tab. nostra XVII.
Habitu A. rivinoidem referens, sed tamen A. glabratae affi-
nior. Rami striolati. Реттолл basi nodum marginantes, stipula-
rum solutaram cicatrieulis notati, З lin., кола 5—8 poll. longa,
1'/, —2*/ poll. lata, plerumque subaequilatera. 8тірІЛА opposi-
tifolia lanceolata, convoluta, fere 6 lin. longa. PEDUNCULI vix
8 lin,, AwENTA 4'/, —5 poll. longa, penna corvina paullo eras-
siora. STAMINA 4 үе! 3, AwTHERIS parvis. SrIGMATA 3—4?,
Crescit in prov. Goyazana, secundum fl. de 8. Rita et ad Ri-
beiráo d'Anta: Pohl.
93. ARTANTHE GLABRATA Mio. ramulis nascentibus,
petiolis foliisque subtus in nervis tenerrime appresse puberulis,
his rigide membranaceis pellucido - рипсгайв, supra glabris lae-
vibus, subtus glanduloso-punctatis, ellipticis vel elliptico- lanceo-
latis inaequilateris acuminatis, basi leviter inaequali acutis, co-
stulis utrinque 3 — 4; amentis breviter pedunculatis, rectis, folio
“А brevioribus; pedunculo petiolum subaequante; bracteis pedi-
cellato-peltatis vertice rotundatis glandulosis ciliolatis.
Tab. nostra XIV. fig. III. (fructus et semen.)
| Artanihe glabrata Miq. Syst. Pip. 4
қ ‚ Pip. 481. М. АС. Ac. 1,
№. C. XXI. Suppl. I. t. LXXXIV.
Steffensia ( Piper olim) glabrata Kunth. in Linn. XIII. 632.
ARTANTHE. 32
Faurex quinquepedalis. Rami subtrigoni, glandulis con-
spersi. Perou 1'/,—2 lin., roLiA 5--67, poll. longa, 1',—2
poll. lata. STIPULA oppositifolia lanceolata, recta, complicata,
glabra, cito caduca, 6 lin. longa. PEDUNCULI glabri, crassi, lineam
circiter longi. AwENTA recta, 1'/,—2'/, poll. aequantia. STAMINA
3 (?), ANTHERIS reniformibus flavis. Ovarium ovatum, glabrum,
sriGMATIBUS 8 apice recurvatis.
Crescit in locis humidis apricis prope Itheos: Luschnath (Mart.
Herb. Fl. Bras. п. 1206.; quae eodem numero 1206. in Miq. S. Pip.
р. 357. citatur Enckea ceanothifolia supra p. 28. n. 2. edita est in
Mart. Herb. Fl. Bras. n. 1208.) ; in prov. Minarum: Ведпей.
54. ARTANTHE VARIEGATA Miq. ramis albo - maculatis
(Bonpl.); ramulis foliisque utrinque glabris, his membranaceis
obsolete pellucido - punctulatis, oblique oblongis longe acumina-
tis, basi inaequali rotundatis obsolete cordatis, costulis utrinque
usque ad У, alt, 5 гаго 6; amentis rectiuseulis folio dimidio bre-
vioribus; pedunculo petiolum bis terve superante; bracteis pedi-
cellato- peltatis, pelta subtriangulari marginibus luteo- villosa;
baccis obovatis triangularibus. Mig. Syst. Pip. 495.
Tab. nostra XVI. fig. II. (analysis fructus.)
Piper variegatum H. B. К. Nov. Gen. І. 47. Kunth.
Synops. pl. aequin. I. 104.
Piper secundum Willd. Herb. n. 647. ex parte.
Piper albo-maculatum D. Dietr. Encyclop. d. РД. І. 128.
Schilleria variegata Kunth. in Linnaea XIII. 695.
Квотех 8— 10-pedalis. Реттотл circiter 2 lin., FOLIA 5°/,—
fere 7 poll. longa, 1*,—2*/, lata. SriPULA oppositifolia, mem-
branacea, subcarinata, dorso hirtella, 2'/, lin. longa. PEDUNCULI
3—4-lin., АМЕМТА 2—3- pollicaria.
Crescit in,silvis propter fl. Solimoés prov. Rio Negro, m.
Nov.: M.
Овзкву. Specimina Martiana cum Humboldtianis in Nova Gre-
nada lectis omni ratione congrua, amentis exceptis, quae paullisper
longiora.
$. 5. HEMIPODION Mig. Syst. Pip. 490.
55. ARTANTHE OBUMBRATA Miq. ramulis semitereti-
trigonis minute verruculosis; foliis subsessilibus coriaceis, supra
praeter nervum medium juniorum glabris, subtus praesertim in
nervis pubescenti-subhirtellis, lato-oblongis acute acuminatis vel
acutis, basi valde inaequali rotundatis, latere majori ad petiolum
decurrente, altero eum suo latere substipulaceo-excavatum nudum
relinquente, costulis subpatulis utrinque 10—12; amentis brevis-
| Sime pedunculatis patulis rectis folio parum brevioribus, floribus
spiraliter dispositis; bracteis pedicellato-peltatis villoso-ciliatis ;
baccis cuneatis a lateribus compressis, vertice sulcato-impressis.
Tab. nostra XIX. fig. I. (folium, amentum et anal.)
Piper obumbratum Mart. Herb.
Artanthe obumbrata Miq. in Linnaea XX. 142. (mutata
seclione).
.. Rant crasse nodosi, trigono-teretes, striolati, minute pun-
ctulati , cinerascentes , internodiis 1—2-pollicaribus; влмтлл nas-
centes subvillosi. Ретто1л inde a basi lobi majoris айпай, */,—1'/,
lin. longi, crassi, antice concavato - dilatati. Forra haud crasse
coriacea, vix pellucido—punctulata, supra in sicco nigricantia et
laevia , Subtus fuscescentia, praesertim in nervo medio et costis
pilis patulis forsan sensim deciduis instructa, uno latere ad basin
ad У, poll. longiore quam alterum, 8— 11 poll. longa, 8—4'/
lata. PEDUNCULI nascentes puberuli, adulti glabri 2—4 lin. longi.
АмкнтА florentia pennam corvinam, baccifera calamum scriptorium
%
53 PIPERACEAE: ARTANTHE. 54
crassa , 6'/, poll. longa. — Ex affinitate A. Lessertianae et A.
geniculatae, certissime tamen species, petiolis suis brevissimis
jam cognoscenda.
Crescit in silvis ad Cataractas Cupatenses flum. Japurá, prov.
Rio Negro: M.
56. ARTANTHE XYLOPIOIDES Mig. ramulis foliisque
utrinque glabris, his membranaceis epunctulatis, lanceolatis, acu-
minatis, basi valde inaequali-rotundatis vel acutiusculis, costulis
utrinque 6—8; stipulis petiolaribus diutius persistentibus; pedun-
culo petiolum subaequante; amentis rectis folio '/, brevioribus;
bracteis pedicellato-peltatis, peltis triangularibus margine ciliato-
fimbriatis; baccis subquadratis , lateribus compressis.
Tab. nostra XVIII. fig. II. (analysis.)
Steffensia (Piper olim) xylopioides Kunth. in Linnaea
XIII. 610.
Arlanthe rylopioides Мід. Syst. Pip. 492. Nov. Act. Ас.
L. N. C. XXI. Suppl. t. LXXXVIII.
Ғагтех, formis angustifoliis sequentibus valde affinis. РЕттотл
1'/, —3 lin. longi, втірСІЛ8 dorso adnatis (usque ad latus folii
minus) antice alulati, dein cicatrisati, Кола 4—5'/„ poll. longa,
1—1'/, lata; e nervo medio percurrente utrinque 6 — З costulae
tenues patulo-adscendentes et subtus reticulatae. PEpusNcuLr gla-
bri, 1—2 lin., АМЕМТА 2'/,—2*/ poll. longa. FLomEs dense spi-
raliter dispositi. 8тївмаАТА 3.
Crescit inter Soteropolin et Nazareth : Sellow.
51, ARTANTHE GENICULATA Mig. ramis subverrucosis
ramulisque foliisque glabris, his membranaceo-coriaceis epunctu-
latis, oblongis, ellipticis vel elliptico-lanceolatis acuminatis vel
acutis, basi valde inaequali rotundatis, costulis utrinque 7 et
pluribus; petiolo e stipulis adnatis canaliculato demum cicatri-
sato; pedunculo petiolum subaequante; amentis patentibus rectis;
bracteis pedicellato - peltatis, pelta triangulari ciliato - fimbriata ;
baccis parallelopipedeis а lateribus compressis. Mig. Syst. Pip. 493.
Tab. nostra XVIII. (forma angustifolia.)
Piper geniculatum Swartz Fl. Ind. occ. I. 57.
Piper nitidum Weigelt. Pl. exc. Surin.
Steffensia geniculata Kunth. in Linnaea ХІІ. 612.
_ ЕвотЕХ, teste Swartzio, ,,biorgyalis et altior, sed cAULIS
licet saepe crassus, tam debilis ut ab aliis fruticibus quasi scan-
dens, suffuleiatur, ad ramos versus apicem erumpentes genicu-
latus, teres, glaber. — Репол 2—4 lin. longi, semitereti-
canaliculati, basin versus dilatati, srrPULA usque ad minoris late-
ris folii angulum adnata (decidua) membranaceo-alati, alae mar-
gine scarioso, Forra magnitudine et forma admodum varia; su-
periora autem semper angustiora, itaque magis lanceolata, 4'/,
poll. longa, 1 lata, reliqua 1'4—9 poll. longa, 2 — 2'/, lata.
Рерохсош 4—6 lin., amenta florentia 2'/, —4, baccifera 4—5
poll. longa. Sriemata 8-4.
. Grescit in Indiae occidentalis insulis et in Guyana frequens; in
Brasilia tamen haud deest: prope Rio de Janeiro: Gaudich., Guillem,
1 ЗУАБЛЕТАВ foliis basi haud adeo inaequalibus, fere ovato-
lanceolatis.
In silvis ad fluv. Amazonum prope Serpa, oppidulum prov.
Paraénsis : M.
58. ARTANTHE LUSCHNATHIANA Mio. ramulis juniori-
bus puberulis ; foliis brevissime petiolatis , subcoriaceis epunctu-
latis, supra glabris, subtus in nervis puberulis, oblique obion-
gis acuminatis, basi valde inaequali rotundatis, costulis utrinque
|
pluribus; pedunculo petiolum duplo superante; amentis erectis
folio 5 — 6-plo brevioribus; bracteis pedicellato - peltatis, peltis
semiorbiculari - triangularibus ciliatis; baccis subquadratis a late-
ribus compressis. Mig. Syst. Pip. 494.
Tab. nostra XIX. fig. III. (forma minor.)
Jaborandi 1, figura делта, Piso de Med. Bras. са. 1648.
p. 97. et IV. Piso ed. 1658. p. 216. (ad hanc vel praeceden-
lem, imo utramque ).
Sleffensia (Piper olim) Luschnathiana Kunth. іп Linnaea
XIII. 616.
Кома circiter 7 poll. longa, 3—3'/, lata. Реогхссіл 8 lin.
longi. Amenta 2'/, — 8', poll. aequantia, Fronrs dense et an-
nulatim dispositi. Ovarium subglobosum glabrum. Васслк sub-
quadratae.
Crescit ad Capocabana : Luschnath ; ad Rio de Janeiro: Gra-
ham, Gaudichaud; in m. Corcovado: M.; in insula 8. Catharinae :
Tweedie.
Forma GLABRATA (Piper ersectum Mart, Herb.), foliis
utrinque glabris.
Crescit in Brasilia merid.: Sellow ; in т. Тејисо: Lhotzky;
іп silvis prope Sebastianopolin: M.; ad Rio de Janeiro: Рому in in-
sula 8. Catharinae: Gaudichaud; ad Araripe: Gardner.
59. ARTANTHE TUBERCULATA Мю. ramis saepe verru-
culosis, ramulis junioribus puberulis; foliis breviter petiolatis
submembranaceis, supra glabris nitidis, subtus in nervis pube-
rulis, oblique ovatis, ovato- oblongis oblongisque, vulgo acutis,
basi valde inaequali rotundatis, rarissime subcordatis, costulis
utrinque 9 — 10; peduneulis petiolo multo longioribus; amentis
patentibus secundis, folium circiter aequantibus vel superantibus;
bracteis pedicellato-peltatis ciliato-fimbriatis ; baccis subquadratis.
Miq. Syst. Pip. 497.
Piper tuberculatum Jacq. Colleet. Supplem. 7. Icon. 11.
t. 211. H. В. K. Nov. Gen. 1. 53.
Piper mucrourum eorund. 1. c. 1. 54.
Piper scabrum Willd. Herb. n. 675. excl. syn. Swarts.
Piper verrucosum Sieb. Fl. Trinit. n. 17.
Piper aculifolium Pöppig.
Piper nutans Opitz Reliq. Haenk. ПІ. 156.
Piper obliquum Balbis Mss.
Piper cujabanum Manso Mss.
Steffensia tuberculata Kunth. in Linnaea ХИЛ. 614.
Аввов triorgyalis vel raurEX per totam Americam calidiorem
vulgatissimus. Forra 4'/, — 5'/ poll. longa, 2 —2'/ lata, costulis
erecto-patulis utrinque 9—10, subreticulatis, STIPULAR petiolares diu-
tius persistentes, lanceolatae, naviculares , petiolo et ipsius nervi me-
dia parte Шатле adnatae. Srirvia oppositifolia, linearis, curvata,
2 lin. aequans. PEDUNCULI ', —1 poll, AMENTA 3--37), poll. longa.
— plures lusus in variis Americae regionibus inventi sunt.
Crescit in prov. Ceara: Gardner; in prov. Goyazana ad Aldea
S. Maria et 8. Isidro (spec. luxururiantia foliis fere pedalibus), -а4
Rio Maranhaó: Pohl; ad Cujaba: Manso; in silvis udis ad fil, Ama-
zonum, т. Oct. et Nov.; et in silea primaeva ad Sebastianopolin
(forma glabrior) m. Oct., porro in silvis udis prov. Piauhiensis et
Maragnaniensis secundum fl. Hapicur& prope 8. Miguel, m. Junio: M.
Архот. Species hujus $. in praecedentibus enumeratae plurimis
notis ad Sect. Macrostachyn accedunt.
60. ARTANTHE TEJUCENSIS Mig. ramulis, petiolis foliis-
que utrinque glabris , his coriaceis obsolete pellucido - punctatis,
supra (in sicco) nigro - punctatis , subtus pallidioribus, ellipticis
inaequilateris brevissime acuminatis, basi leviter inaequali acutis
vel obtusis, costulis utrinque usque ad 5, alt, a basi circiter 5,
55 PIPERACEAE: ARTANTHE. 56
adscendentibus; pedunculo glabro petiolum superante; amentis
demum patulis, leviter curvatis crassis, folio multoties brevio-
ribus; bracteis breviter pedicellatis peltatis subinflexis fere totis
tomentoso-hirtis, Mig. Syst. Pip. 497.
Perio. glabri, antice canaliculati, fere 3 lin. longi. ForrA supra
tactu aliquid asperula ex verruculis albis et glandulis nigris, in acumen
acutiusculum desinentia, 4'/,—5'/, poll. circiter longa, 2'/, —2*/, lata.
STIPULA oppositifolia ovato - acuminata , subcarinata, glabra, 7/, poll.
longior. PkpuNcuLI semipollicares , AMENTA deflorata 1°/,—2 poll.
longa, obtusa, crassa, adspectus cinerei. BRACTEARUM peltae antice
concavo-inflexae , totae, praeter verticis aream exiguam nudam rotun-
datam, pilis longis in sicco luteo - 5113615 tectae. Stigmata 3 abbre-
viata crassa.
Crescit in distr. adamantium ad Tejuco: Vauthier.
61. ARTANTHE PERSICARIAEFOLIA Mig. ramulis, pe-
tiolis foliisque subtus in nervis hirtellis, his membranaceis vel
coriaceo-membranaceis pellucido-punctulatis , supra asperiusculis
demum bullatis, oblongo-lanceolatis lanceolatisque angustato-acu-
minatis, basi inaequali rotundatis, costulis usque ad '/ alt. utrin-
que circiter 4; pedunculo petiolum superante; amentis subpatulis
rectis folio multo brevioribus; bracteis inflexo- peltatis ciliatis.
Мід. Syst. Pip. 499.
Tab. nostra XIX. fig. II.
Schilleria (Piper olim) persicariaefolia Kunth. in Linnaea
XIII. 684.
Species inter hanc et sequentem $. fere ambigua. Rami
teretiusculi , striolati, glabriusculi. РеЕтіоіл antice canaliculati
3—4 lin., кома 4'/, — 5'/, poll. longa, 1—13/ lata; costula
summa per anastomoses ad apicem continuata, — SriPULA opposi-
tifolia lanceolata, navicularis, dorso hirtella, 3 lineis longior,
caduca. Ркрохстл hirtelli, 1'/, —4 lin. longi. Amenta obtu-
siuscula, 1'/,—2'/, poll. aequantia. FronEs subannulatim dispo-
siti. Stamina 4 (?). Ovarium subglobosum, sriGwmATIBUS 8. ВАССАЕ
obovato -turbinatae, trigonae, glabrae. Semen obovatum, sub-
trigonum, apice rotundato-truncatum.
Crescit in Brasilia orientali: Sellow.
Овзкву, Nova fortassis hujus $. species, A. demeraranae affi-
nis, in silvis ad fl. Solimoés in prov. Rio Negro lecta, e manco spe-
cimine tuto determinari nequit.
$. 6. ISOPHYLLON Mig. Syst. Pip. 501.
62. ARTANTHE AMPLA Mig. ramulis foliisque utrinque
glabris, his membranaceis, supra nitidis, subtus obsolete pun-
ctulatis, ellipticis breviter acuminatis, basi subaequali rotundatis,
costis utrinque pluribus patentibus; petiolis pedunculo duplo lon-
gioribus; amentis rectis folio triplo brevioribus; bracteis conchae-
formibus glabris. Mig. Syst. Pip. 501.
Tab. nostra XX.
Piper sylvestre Flor. Flum. I. t. 58.
Piper nigrum e Brasilia Beyrich in Hort. Berol.
Steffensia (Piper olim) ampla Kunth. in Linnaea ХИЛ. 618.
Ғвотех quinquepedalis. Ramuri teretiusculi. PETIOLI antice
canaliculati 6 lin. longi. Ролл 6 — 1'/, poll. longa, 27, — 8°/;
lata. SriPULAE lanceolato – subulatae, naviculares, glabrae, petioli
longitudine. АмЕхтА pennam gallinaceam crassa, 2 — 2'/,longa.
SrAMINUM FILAMENTA brevissima, ANTHERAE cordato -reniformes,
Ovara ima basi aliquatenus connata, sriGMATIBUS 3 subulatis
uncinatis. . BAccaE annulatim dispositae, inferne connatae, a:
perne convexae , glabrae. Semen transverse subparallelopipe-
deum, angulis rotundatis , lateribus, praesertim inferne, compres-
sum, vertice foveato- exeavatum, fuscum, reticulatum. — Speci-
mina etiam vidi grandifolia, foliis 10-pollicaribus.
$
Crescit in silvis montanis prov. Sebastianopolitanae: prope
urbem, in m. Corcovado, in Serra d’ Estrella: Gaudichaud , Meyen,
Hamilton, Pohl, M.; prope S. Cruz: M. In silvis secundum fl. Xi-
poto, prope praedium Guidowald, in prov. Minarum: Sellow, Oct.
floret: M.
Forma foliis ovato-oblongis in prov. Bahiensi a cl. Blanchet
lecta est.
63. ARTANTHE RHODODENDRIFOLIA Mig. ramulis pi-
losiusculis; foliis lanceolatis subaequilateris acutis, basi inaequali
rotundatis, subcoriaceo- membranaceis rigidis, supra glabris, sub-
tus petiolisque pilosis; pedunculis petiolum circiter aequantibus;
amentis cylindricis obtusis rectiusculis folio multoties breviori-
bus; bracteis cucullato-inflexis baccisque glabris. Мід. Syst.
Pip. 506.
Steffensia (Piper olim) rhododendrifolia Kunth. in Lin-
naea XIII. 621.
,;,RAMI nodosi, teretes, exsiccati, striati, glabri; RAMULI pilo-
siusculi; nodis incrassatis; internodiis 1 — 2!/-pollicaribus. — КОЛА
supra subbullata nitidula, — Ритом 3 — 6 lin. longi, canaliculati , pi-
losi, serius glabrati. — AwENTA fructifera 8 — 9 lin. longa, crassitie
pennae anserinae. — ВАССАК immaturae, densae, per quincuncem dispo-
sitae, connatae; singulae BRACTEA parva, apice cucullato-inflexa, gla-
bra suffultae, vertice liberae ibique pressione mutua rhomboideae trun-
cato-rotundatae, sTIGMATIBUS 3 brevibus recurvatis coronatae vel iis
delapsis umbilicatae , glabrae. Kunth l. c.
Crescit prope Soteropolin: Lhotzky.
64. ARTANTHE COLUBRINA Mig. ramulis, petiolis foliis-
que utrinque glabris, his submembranaceis obsolete pellucido-
punctulatis, oblongis breviter acuminatis, basi subinaequali acutis,
costulis majoribus utrinque circiter 7; pedunculo petiolum paullo
superante; amentis erectis subrectis vel leviter curvatis obtusis;
bracteis inflexo - peltatis hirto - villosis; baccis obovato - cuneatis
trigonis glabris. Mig. Syst. Pip. 512.
? Belys vel Betre: Piso de Med. Bras. ed. 1648 p. 88,
ed. 1658. p. 196 cum icone rudi*), et Marcgr. Hist. p. 125
cum eadem icone.
Piper colubrinum Link Jahrb. d. беш. ПІ. 61. Enum.
Hort. Berol. I. 37.
Piper impunctatum Willd. Herb. Link l. с. 63.
Piper Willdenowii Kunth. in Herb. Willd.
Piper citrifolium Schott. Mss.
Schilleria colubrina Kunth. in Linnaea XIII. 685.
CAULIS, teste cl. Link, variegatus. Ркттоїл circiter 3-lineares.
КоглА magnitudine valde diversa, haud raro 5—7-pollicaria. STIPULAE
oppositifoliae oblongae, naviculares , glabrae, fere pollicares. PEDUN-
силл circiter 1 poll., АМЕМТА 2 — 2'/, poll. aequantia, fructifera in-
crassata.
Crescit prope Rio de Janeiro, in m. Corcovado: Pohl, Mikan,
Schott, Gardner; inter Vittoriam et Bahiam et in aquosis prope
Tocaia: Sellow.
Formae plures exstant, lusus potius quam constantes varie-
tates dicendae:
а. CRASSIFOLIA Syst. Pip. 513. (Piper crassifolium Salz-
mann Mss.); foliis coriaceis epunctulatis, elliptico - lanceolatis
obtusiusculis; amentis breviter pedunculatis leviter curvatis, brac-
teis inflexis ciliatis.
Crescit іп convallibus subhumidis Bahiae: Salzmann; ad Padre
Correa retro Serra d' Estrella: Pohl.
*) Betys species aliae feminae dictae, 1. с. commemoratae, mani-
festo nostras Peperomias spectant.
57 PIPERACEAE :
b. GLANDULOSA, foliis utrinque 5 — 6-costulatis glandulis
luteo-pellucidis, ad А. adenophyllam accedens.
Crescit in silvis aboriginibus prov. Bahiensis ad fl. Itahype: M.
с. CBASSA (Piper crassum Vell. Fl. Flum. I. t. 59. P. den-
sespicalum Steud. Nomencl. ed. 2.), foliis 4 - 5- costulatis.
Crescit in silvis prope Sebastianopolin, m. Aug.: M.
65. ARTANTHE ADENOPHYLLA Mio. glabra; foliis mem-
branaceis demum subcoriaceis p ellucido-punctatis, utrinque glan-
dulis creberrimis (primo aureis resinosis demum nigricantibus)
inspersis, elliptice vel anguste oblongis brevi-acutis, subaequi-
. lateris, basi fere aequali acutis, subquintupli- vel septuplinerviis
et venosis; pedunculo petiolum circiter aequante; amentis folio
brevioribus rectis vel leviter curvatis, maturis crassis obtusis;
braeteis conchaeformi- peltatis, pelta triangulari, area centrali
nuda triangulari rotundata demum incrassata, margine albo- vil-
loso-ciliata. Mig. in Linn. ХХ. 170.
Tab. nostra XXI. fig. I.
Praecedenti valde affinis, nunc vero propter glandulas cre-
berrimas et magnas, costulas pauciores et bracteas alba villosas
ab illa separata.
том 3—6 lin., ғола 8--47/; poll. longa, 1-І”, lata; e nervo
mediano e basi vel paullo supra eam una vel duae costulae utrin-
que, tenues, adscendentes et ad 3 — 6 linearum distantiam alia
altius adscendens exoritur, quarta supra '/, alt. libera et superne
plures venulae subpatulae subtus omnes reticulatae. PEDUNCULI
3—4 lin., AMENTA 2—2'/, poll. longa. ВАССАЕ obpyramidatae,
8- vel polygonae, superne rotundatae, convexae, prominulae,
glabrae. Semen conforme, TESTA atra nitida.
Crescit in silvis umbrosis ad Curral falso, prope S. Cruz, in
prov. Sebastianopolitana , m. Febr.: Pohl.
66. ARTANTHE RIVINOIDES Mig. glabra; foliis mem-
branaceis subtilissime pellucido - punctulatis, oblique ellipticis vel
subobovato -ellipticis subito et suboblique acuminatis, basi sub-
aequali acutis, costulis primariis utrinque 4—5; pedunculo pe-
tiolum subaequante; amentis rectis folio vix brevioribus; bracteis
apice cucullato-inflexis ibique subrhombeis glabris; stigmatibus 3
recurvatis ; baccis obovato-cuneatis trigonis ; seminibus tri- raro
tetraquetris. Mig. Syst. Pip. 518. Linnaea ХХ. 171.
Schilleria (Piper olim) rivinoides Kunth. in Linnaea
XIII. 682.
Евоткх; вамі teretes, вАМОЫ angulati. PxTroLi glabri, tere-
tiusculi antice canaliculati, 4 lin. longi. Forra in acumen acutius-
culum terminata , 4'/,—5-pollicaria , 2—2'/, lata. SriPULAE oppositi-
foliae, sero deciduae, lanceolatae, glabrae, parum curvatae, 4—6
lin. longae. PEDUNCULI 4 lin., AMENTA 3 — 4 poll. longa, pennam
columbinam crassa. ВвАСТЕАЕ glabrae, juniores versus basin antice
hirtellae. STAMINA 3. ,
Crescit prope Rio de Janeiro, т m. Corcovado, m. Telegra-
phico et prope 8, Christovao: Luschnath, Gaudichaud.
67. ARTANTHE LENTAGINOIDES Мю. glabra; foliis
membranaceis subtilissime pellucido- punctulatis, oblique ovatis
vel ellipticis, acuminatis, basi subaequali acutis vel obtusis, costu-
lis majoribus utrinque usque ad /, alt. 3 raro 4 adscendentibus,
venulisque superne patulis; pedunculis petiolum circiter aequan-
tibus; amentis rectis folio 5 brevioribus; bracteis apice cucul-
lato-inflexis subrhombeo-conchaeformibus glabris; stigmatibus 3
recurvatis; baccis obovato-cuneatis trigonis. М. Syst. Pip. 520.
Piper dilatatum Pohl Mss. m
Schilleria (Piper olim) lentaginoides Kunth. in Linnaea
XIII. 683.
Piperin.
Rami crasse nodosi, internodiis brevibus. РЕ-.
ARTANTHE. 58
Praecedenti arctius cognata. Fnurgx magnus. Pero: 3—6 lin.
sequantes, Бола in acumen acutum (ex cl. Kunth obtusum) termi-
nata, 4',—6!, poll longa, 1'/,—3 lata. SriPULA oppositifolia diu-
tius persistens, lineari-lanceolata , subrecta, glabra, 6 lin. longa. Gz-
NITALIA et BACCAR ut in praecedente.
Crescit inter Vittoriam et Bahiam: Sellow ; іп umbrosis ad
Piahy et Sepetiva, secundum рис. Guandà, prov. Sebastianopolin:
Pohi (forma bracteis basi tenere hirtellis).
Forma foliis basi rotundatis, amentis 3- fere 5- pollicari-
bus. ,,Arbuscula 20—25-pedalis, caulis circumferentia '/, pedali,
In silvis ad Sebastianopolin : M.
68. ARTANTHE STELLIPILA Mig. ramis, petiolis, pe-
dunculis foliisque junioribus subtus hirto -tomentosis, his mem-
branaceis pellucido - punctatis, supra parce pilosulis subscabres-
centibus, subtus punctatis, dein (pilis stellatis) scabro - pubes-
centibus, ovato- oblongis anguste acute acuminatis, basi leviter
inaequali rotundatis, costulis per totam longitudinem utrinque
fere 12 patule adscendentibus; pedunculo tenui petiolum circiter
aequante; amentis abbreviatis rectis obtusis deflexis; bracteis pe-
dicellato - peltatis, peltae area centrali nuda anguste semilunari,
margine ciliato-fimbriata. Mig. in Linnaea XX. 163.
Foliorum nervatione А. polyneurae et А. amplae affinis, cete-
rum valde singularis. Pubescentia in sicco fuliginea. Rami dense үс-
stiti. Perrot 3—4 lin. longi, basi nodum marginantes, Foira prae-
sertim versus basin aliquid inaequilatera, in acumen obliquum termi-
nata, 9—11 poll. longa, 4/, —4/, lata. STIPULAR oppositifollae pol-
licares, ovato -acuminatae, convolutae , pubescentes. PEDUNCULI Cir-
citer trilineares. AMENTA florentia 1—11, poll. longa. Ovanium non-
dum bene efformatum. Амтиквлк Jato-ovatae.
Crescit ad fl. Sotimoés in prov. Rio Negro, m. Nov.: M.
69. ARTANTHE MOLLIS Mig. ramulis, petiolis, pedan-
culis foliisque praesertim subtus hirtello-pubescentibus, his mem-
branaceis pellucido ~ punctatis , lanceolato - ellipticis oblongisve
longiuscule acute serius obtuse acuminatis, basi subaequali acutis
raro obtusiusculis, costulis patulo- erectis utrinque circiter 8;
pedunculo petiolum vix aequante; amentis folio multoties brevio-
ribus acutis; bracteis pedicellato - peltatis subinflexis, praeter
aream orbicularem vel triangularem ciliato - hirtis , ovario pube-
rulo; baecis a latere compressis vertice umbonatis glabrescentibus.
Artanthe mollis Miq. in Linnaea XX. 165. haud Klotzsch
Mss. in М. Act. Acad. L. М. C. XIX. Suppl. 495.
Rami teretes (pilis sub lente pallidis nigrisque) hirtelli, sensim
glabrescentes. Рктго ima basi stipulaceo-marginati dein nudi, prae-
sertim dorso birtelli 1'/,—2 lin., FOLIA 2?/,—4 poll. longa, 1—1'/,,
raro 1'/, poll lata. Pxpuncuts tomentelli. Амихтл florentia 1 poll,
baccifera 1'/, longa, Ша tenuia rostrata, haec pennam corvinam crassa
mutica. Bractkanum peltae margine in sicco aurantiaco-luteae. 8тіс-
MATA 3 (2) latiuscula, brevia, obtusa, recurva, Baccag ima basi
subconnatae , ввлсткїз diremtae , іп sicco nigricantes.
Crescit in silvis ad Coari prov. Rio Negro, m. Oct.: M.
70. ARTANTHE BACCANS Mio. ramis, pedunculis, petio-
lis foliisque junioribus subtus appresse pubescentibus, his mem-
branaceis pellucido-punctulatis, supra praesertim in nervo medio
puberulis, adultis utrinque scabriusculis, ovato - oblongis sub-
aequilateris acuminatis, junioribus mucronatis, basi aequali vel
leviter inaequali rotundatis , costulis paullo supra '/ alt. utrin-
que 4 et superne venulis minoribus; pedunculo petiolum parum-
per superante; amentis abbreviatis; bractearum peltis rotundatis
hirto-ciliatis; stigmatibus 3 obtusis, baccis obovatis. Mig. in
Linnaea XX. 166.
8
59 PIPERACEAE: АВТАМТНЕ. 60
Stirpis foliatio parva, exsiccatae color fuscescens , affinitas haud
evidens; multis equidem numeris ad А. polyneuram accedit, sed folio-
rum nervatione rectius cum A. berbicensi comparari meretur. PETIOLI
antice canaliculati, juniores basi stipulaceo - marginati , adulti nudi,
1/,—1'/, lin. longi. Forra adulta fere impunctata , sed juniora crasso-
pellucido-punctata, 2!/,—4 poll. longa, i—1'% lata. STIPULA oppo-
sitifolia lanceolata, hirtella. PEDUNCULI 1!/,—2', lin. longi, AMENTA
4—9 lin. aequantia, baccifera penna corvina crassiora. BRACTEAK pe-
dicellato -peltatae; peltae area centralis nuda subrotunda glandulosa,
margines pilis abbreviatis ciliatis. ВАССАЕ pro specie magnae , glabrae,
obovatae, PERICARPIO pulposo. SEMEN conforme, sed magis compressum.
Crescit in silvis provinciae Paraénsis: М.
11. ARTANTHE JAPURENSIS Mig. ramis, petiolis, pe-
dunculis foliisque subtus in nervis hirtellis, his membranaceis
pellucido-punctatis supra glabris, oblongis vel lanceolato-oblon-
gis aequilateris, acutis vel subacuminatis, basi leviter inaequali
subacutis vel superioribus subexcisis, patule multi- (14 — 17-
utrinque) costulatis; pedunculis glabrescentibus petiolum circiter
aequantibus; amentis patulis curvatis, folio multoties breviori-
bus; bractearum peltis rotundatis vel triangularibus centro nudis,
marginibus lacero- fimbriatis; baccis glabris. Miq. in Linnaea
XX. 168. |
Rami teretes, sulcato-striati, Ретлогл adulti glabri, 1:/,—3 lin.
longi, juniores dense hirti. Forra 7*/, — 9-pollicaria, 2'/, — 3'//lata.
PEDuNCULI 3—4 lin., АМЕМТА matura 3—3'/, poll. longa vel longiora,
calamum scriptorium tenuiorem crassa. PELTARUM pili luteoli. 8тів-
MATA brevia.
Crescit in silvis ad fl. Japurá prov, Rio Negro, m. «аль: М.
12. ARTANTHE MAXIMILIANI Mig. ramis glabris, ra-
mulis una facie, petiolis praesertim dorso, pedunculis una serie
hirtellis; foliis membranaceis pellucido-punctatis utrinque glabris,
superioribus oblongis vel subellipticis subattenuato – obtusis, basi
parumper inaequali obtusis subexcisis, costulis pluribus erecto-
patulis; pedunculis tenuibus. dein glabratis petiolum plus duplo
superantibus; amenta brevia recta obtusa aequantibus; bracteis
subconchaeformibus, vertice anguste triangulari glabriusculis. Mig,
in Linnaea XX. 169.
Piper juliflorum Nees et Mart. in Nov. Act. N. C. XI. 9.
Miq. Syst. Pip. 375.
Евоткх humilis uti A. rhynchostachya aliaeque , nADICK ramosa
lignosa, e qua cAULES plures 1— 3-pedales, nodosi, subteretes, glabri,
juniores et вамшл una facie crispulo-hirtelli. Foura quaedam infe-
riora parva subrotunda vel ovata obtusissima , reliqua omnia majora,
2°/,—5 poll longa, 1'/,—2 lata. Реттола brevissimi, juniores basi
parvis sriPULIS subalulati, glabrescentes. PEDUNCULI 1!/,—2!/,, AMENTA
circiter 3 lin. longa, pennam corvinam crassa. BRACTEKAK in sicco
nigrescentes glabrae, sub lente subinde pilis teneris inspersae. ANTHE-
RAF ovatae sordide luteae. OvanruM glabrum.
um in Brasiliae orientalis silvis: Princ. Maxim. Vidensis
a. °
13. ARTANTHE AURICULATA Mio. ramulis, petiolis
foliisque subtus in nervis venulisque hirtis, his brevissime petio-
latis membranaceis obsolete pellucido- punctatis, supra glabris,
laevibus, lato- vel obovato-ellipticis breviter apiculatis, versus
basin attenuatis ipsaque minute auriculatim inaequali - cordatis,
lobulo petiolum obtegente, eostis utrinque 12—14; amentis . . .
Miq. in Linnaea ХХ. 167.
Species in hoc genere quidem vix dubia, propter foliorum ner-
vationem ad hanc $. relata, licet basi sua inaequali ad §. Hemipodion
referri posset. — RAMULI adulti fere glabri, juniores densissime hirti.
Penor antice canaliculati, basi dilatati, vix lineam longi Forra
aequilatera, 5'/, — ву, poll. longa, 2*/, — 3'/ poll. lata. Costulae
summae ad apicem non pertingunt.
Crescit in silvis ad ostia fl. Rio dos Enganos in fl. Japurá,
prov. Rio Negro: M.
$. 7. OTTONIOIDES Mig. Syst. Pip. 5232.
14. ARTANTHE DENUDANS Міо. ramulis, pedunculis,
petiolis foliisque subtus in nervis (fusce) hirtis, his membrana-
ceis pellucido-punctulatis supra praeter nervum medium juniorum
glabris, ovato-lanceolatis acuminatis, basi subaequali rotundatis vel
leviter excisis, 5-pli- vel Y-plinerviis et costulato-venosis; pedun-
culo petiolum circiter aequante ; amentis haud raro in ramulo
brevi solitariis, gracilibus, rectiusculis; bracteis parvis conchae-
formi-inflexis minute puberulis; stigmatibus 3 filiformibus pa-
tulis. Mig. іп Linnaea XX. 172.
Tab. nostra XXI. fig. II.
Partes juniores omnes dense pilosi, sensim glabrescentes,
ideo rami glabri. РЕттоїл 1'/,—3 lin., ғола 4—5 — fere 6 poll.
longa, 1—1'/ lata; e nervi medii basi utrinque unus alterve
.subtilissimus nervus et ad 3—6 lin. distantiam alius oritur, ad-
scendentes et superne plures tenuiores, vel adscendentes vel pa-
tuli, omnes subtus prominentes. SrTIPULA oppositifolia lanceolata,
convoluta, hirtella, 17, — 8 lin. longa, nigrescens. PEDUNCULI
1'4 —2, АМЕМТА 2*/, — 4 poll. longa.
Forma ANGUsTIFOLIA == Piper lanceaefolium Schott. Mss.
-FORMA roLus QUINTUPLINERVIIS, nervis 2 superioribus vulgo
oppositis. „Arbor ramis raris divergentibus, 12-pedalis.**
Crescit іп m. Corcovado et alibi prope Sebastianopolin: Pohl,
Harrison, Schott, Mikan, M.
15. ARTANTHE MEYENIANA Kuorzsca. ramulis, petiolis
foliisque utrinque glabris, his согїасео- membranaceis pellucido-
punctulatis, lanceolatis inaequilateris acute acuminatis basi acutis,
multicostulatis basi subquintuplinerviis; pedunculo petiolum haud
superante; amentis tenuibus folio brevioribus; bracteis concavo-
peltatis, pelta rhombeo-tetragona , angulo antico acutato deflexo,
marginibus subpubera.
Artanthe Meyeniana Klotzsch Mss. Мід. Syst. Pip. 524.
Nov. Act. Leop. N. C. XIX. Suppl. 495.
Релтотл vix 3 lin. longi, antice canaliculati et e stipulis adnatis
deciduis cicatrisati. Forra 3'/,—4 poll. longa (scil. superiora, inferiora
desunt), 7—9 lin. lata; e nervo mediano utrinque 7 — 9 costulae
venosae erecto- patulae versus margines adscendentes, quarum 2 in-
fimae fere e basi altius adscendunt, STIPULA oppositifolia lanceolata,
convoluta, glabra, 2 lin. circiter longa, Ркрпкстл 1'/,— 2 lin.,
AMENTA 1—2-pollicaria, STAMINA 4 ($). Stigmata 4 tenuia.
Crescit prope Sebastianopolin: Gaudichaud , Meyen, Luschnath
(Mart. Herb. Fl. Bras. п. 1213).
Овзкву. Praecedenti arcte cognata , sed glabritie distincta.
. 16. ARTANTHE PARAENSIS Mig. ramis, petiolis foliis-
que subtus hirtellis, his membranaceis obsolete pellucido-punctu-
latis, supra glabris nitidis, subtus subfuscescentibus in nervo
venisque appresse hirtellis sensim glabratis, lanceolato-oblon-
gis lanceolatisque suboblique acuminatis, basi leviter inaequali
obtusis trinerviis et multiveniis, venis per nervos a margine di-
stantes conjunctis; pedunculis tenuibus subglabris petiolum aequan-
tibus; amentis folio multoties brevioribus submucronatis; bractea-
rum peltis medio nudis, marginibus rubiginoso-villosis. Miq.
in Linnaea XX. 156.
61 PIPERACEAE: ARTANTHE — OTTONIA. 62
Species in hac § quodammodo peregrina, ad A. denudantem qui-
dem accedens, sed foliorum forma A. chimonanthifoliae similior. —
Rami serius subglabri; RAMULI subretrosum hirtello- pubescentes. Pe-
TIOLI juniores stipulis marginati , 1'/,—3'/, lin. longi. Forra in sicco
fuscescentia, 4—5', poll. longa, 1 — fere 2 lata. STrPULAK petiolares
deciduae , ciliolatae; oppositifoliae lanceolatae, nervo dorsali et mar-
ginali pubescentes, membranaceae, 2'/ lin. longae. PEDUNCULI 1'/,—2
lin. AMENTA 1 —1'/,-pollicaria. ВвАстклк pedicellato-peltatae subin-
flexae. Ovarium nondum efformatum.
Crescit in silvis caeduis prov. Paraénsis passim: M.
ТҮ. ARTANTHE LUCAEANA Mig. ramulis, petiolis foliis-
que utrinque glabris, his membranaceis pellucido - punctulatis
subconcoloribus, lanceolatis acuminatis, basi aequali acutis, sub-
quintuplinerviis; pedunculis petiolo brevioribus; amentis rectius-
culis tenuibus folio dimidio brevioribus; bracteis apice cucullato-
inflexis subconchaeformibus glabris; stigmatibus 2 recurvatis.
Miq. Syst. Pip. 523.
Schilleria (Piper olim) Lucaeana Kunth. in Linnaea
XIII. 678.
Rami secundum longitudinem rugulosi. FOLIA venuloso-costulata,
costulis primariis tenuibus, patentibus, 2 inferioribus utrinque magis
approximatis , unde folia subquintuplinervia; 3'/, — 4 poll. longa, iv,
lata; РЕПОМ 2— 4 lin. longi. AMENTA реппаш Cygneam crassa, 1!/,
— 2 poll. longa
Crescit in m. Corcovado et alibi prope Sebastianopolin: Gau-
dichaud , Luschnath , М.; in prov. Minarum: Regnell.
18. ARTANTHE LEPTURA Mig. ramulis, petiolis foliisque
utrinque glabris , his membranaceis pellucido-punctulatis, subtus
pallidioribus , oblique ovato-lanceolatis acuminatis, basi subin-
quali rotundatis, sub-$ — '-nerviis ; pedunculis petiolo breviori-
bus; amentis rectis tenuissimis folio '/ brevioribus; bracteis
apice cucullato-inflexis ibique glabris, inferne villosis; stigmati-
bus 3 recurvatis, Mig. Syst. Pip. 523.
Schilleria (Piper olim) leptura Kunth. in Linn. XIII. 679.
Рктготл 6 lin., FOLIA 5 — 5'/,-pollicaria, circiter 2 poll. lata,
costulis primariis utrinque pluribus inaequaliter nervoque medio subtus
prominentibus, iuferioribus approximatis. STIPULAE oppositifoliae lineari-
subulatae, curvatae, glabrae, 4 lin. longae. Рерџкслл glabri, 2/,
lin., AMENTA 3—3'/, poll. longa.
Crescit prope Sebastianopolin : Gaudichaud ; ibidem in т. Corco-
vado: M. (specimina foliis majoribus, inferioribus basi leviter cordatis.)
$. 8. SALIUNCAE Mig. Syst. Pip. 525.
19. ARTANTHE MACRORHYNCHA Mig. glabra et tota
glandulifera; foliis subcoriaceis pellucido-punctatis , anguste sub-
lanceolato- oblongis, brevissime obtusiuscule apiculatis, versus
basin subattenuatis ibique subinaequaliter acutis vel obtusis, co-
stulis utrinque 8—9- patulo-adscendentibus ; pedunculis gracilibus
petiolum superantibus; amentis pedunculum aequantibus vel eo
brevioribus, cylindricis, in acumen sterile longum tenue excur-
rentibus; bracteis pedicellato-peltatis, pelta crassa convexa sub-
triangulari , superne glabra, infra villosula ; baccis obpyramidatis
subtriquetris glandulosis. Mig. in Linnaea ХХ. 173.
Species singularis, ab omnibus distans. Ramı mAMULIque strio-
lati, tactu haud omnino laeves. Ркттотл juniores antice anguste mar-
ginati, dein nudi, 3— 6 lin. longi. Кола tactu utrinque subasperula,
in sicco supra nigricantia, subtus glauca, juniora praesertim subtus
secus et in ipso margine appresse subhirtella et ciliolata, alioquin gla-
berrima, glandulosa, 4—5 cent. longa, 1'/4—1'/ lata. STIPULA
oppositifolia caduca, ovata vel lato-elliptica , membranacea, glandu-
losa, glabra, 4 lin. longa. PxpvNCULI tenues 4—6 lin., AwENTA 3—4
lin. longa , acumine 1'/,-lineari.
Crescit in silvis primaevis prov. Paraénsis: M.
$. 9. HYMENOPHYLLON Mig. Syst. Pip. 529.
80. ARTANTHE GUIANENSIS Krorzscm. ramulis nascen-
tibus, petiolis foliisque subtus in nervis et marginibus tenerrime
puberulis dein glabratis, his membranaceis pellucido - punctatis,
elliptico- vel subovato-lanceolatis, acutis vel subacuminatis basi
inaequali rotundatis, costulis utrinque circiter usque ad '/ alt.
plerumque 4, aliisque minoribus, petiolis vulgo stipulaceo-alatis
pedunculo brevioribus; amentis abbreviatis obtusis,
Artanthe guianensis Klotzsch Mss. in Herb. Berol. Miq.
Syst. Pip. 530.
Енотісілдя circiter pedalis, superne fere herbaceus, CAULIBUS
striatis glabris; namuLi nascentes praesertim uno latere tenerrime pu-
beruli. Ратом 8—6 lin., толл 2—3 —3', poll. longa, 6 —10 lin.
lata. SriPULAX oppositifoliae deciduac, lanceolatae, AwxwTA 2--3
lin. longa densiflora.
Crescit in crepidinibus ad ostia fl. Apapuris in fl. Japurá prov.
Rio Negro: M.; in Guiana anglica ad Rio Bravo, Orinoco: Schomburgh.
VI. OTTONIA Srnene.
Pirenis species Pohl. — Оттомл Sprengel Neue Entdeck. І. 255.
Grundzüge t. ПІ. f. 43. Kunth. in Linnaea XIII. 577. Miq.
Syst. Pip. 535. — Sranonta Gaudich, Mss. et Guillemin, in
De Lessert. Icon. select. plant. 111, 54. Miquel. Comment.
phytogr. 41.
Fronks hermaphroditi, pedicellati vel raro sessi-
les, singuli ввлсткА pedicellata saccato - galeata suf-
falti. SrAMINA 4 (aut rarissime abortu 3) aequidistan-
tia, ovario circumposita, libera, FILAMENTIS persisten-
tibus, angulis baccae oppositis, ANTHERIS subgloboso-
cordatis. Ovarium ovatum vel ellipticum uniovulatum,
STIGMATIBUS 4 recurvis. Baccak sulcato-tetraquetrae
vel tetragonae, apiculatae vel stigmatibus coronatae,
PEDICKLLO post florescentiam increscenti insertae vel
sessiles. Рквісавргом tenue. Semen baccae conforme,
ALBUMINE duro, AMNIO turbinato-clavulaeformi EMBRYO-
NEM minutissimum incladente.
Frvrices americani, in Brasiliae silvis nume-
rosi, ramosi, nodosi, FoLIrs alternis petiolatis ellip-
ticis vel ovato-oblongis, penninerviis glabris vel pu-
berulis, sriPULIS oppositifoliis subulatis plerumque
curvatis, convolutis, parvis, racemis (vel amentis )
oppositifoliis solitariis , juvenilibus spicaeformibus
densis, maturis, PEDICELLIS increscentibus, racemo-
sis, vel floribus in aliquibus sessilibus, dense amen-
taceis, FLORIBUS Cum pedicello articulatis, BACCIS
vulgo anisum redolentibus.
Архот. Genus bene circumscriptum , speciebus valde simi-
libus ideoque e Botanicorum descriptione difficile saepe cognos-
cendis compositum, Duae tantum hucusque extra Brasiliae fines
species detectae sunt.
63 PIPERACEAE: ОТТОМА. 64
$. 1. SPECIES GENUINAE. Flores et praesertim baccae pedicellati.
1. OTTONIA ANISUM Srnrxe. ramulis hirtellis; foliis ob-
longis acuminatis, basi inaequaliter rotundatis vel subcordatis,
membranaceis epunctulatis, subtus in nervis petiolisque dense
hirtellis; pedicellis hirtellis, baccas elliptico-subglobosas sulcato-
tetraquetras duplo superantibus.
Tab. nostra XXII. fig. III. (analysis fructus.)
Piper Jaborandi Vell. Fl. Flum. I. t. 55.?
Ottonia Anisum Spreng. Neue Entdeck. І. 255. Grundz.
t. III. f. 4. 5. Mig. Syst. Pip. 536.
Serronia Jaborandi Gaudich. et Guill. in De Less. Icon.
Select. LIT. 54. t. 90. (eximia).
Ottonia Jaborandi Kunth, in Linnaea XIII. 579.
Rami teretes, striati, glabri. Forra subaequilatera, suprema
paullo inaequilatera, nervo medio costulisque (utrinque 6 — 8)
subtus prominentibus, 3—4*/, poll. longa, 9—14 lin. lata. PE-
TioLt nudi hirtelli, 1 — 17, lin. longi. 8тіРСІЛЕ oppositifoliae
deciduae, convolutae, membranaceae, hirtellae, petiolorum lon-
gitudine. RacEmr juniores spicaeformes, breves, PEDUNCULIS tres
lineas longis, ВНАСН: angulata, pilis subtilissimis punctuliformi-
bus inspersa; florentes 2—3-pollicares graciles, suberecti. Fro-
RES densiusculi, BRACTEIS cucullato-unguiculatis, postice gibbosis,
puberulis, infra PEDICELLUM , circiter lineam longum, insertis.
SrAMINA 4 vel raro З, quarto abortivo, inaequalia, rILAMENTIS
brevibus teretibus, АМТНЕВ18 cordiformibus inflatis, lateraliter et
extrorsum rimis longitudinalibus dehiscentibus. Ovazium stami-
num longitudine, эттемлттвоз 4 reflexis subsessilibus. ВАССАЕ
siccae, PEDICELLO 1'/, — 1*/ lin. longo hirtello bracteaque sua
suffulto insertae, patentissimae, elliptico - subrotundae, subtilis-
sime foveolato- punctulatae, glabriusculae, sARCOCARPIO parco vi-
ridi, ЗЕМТМЕ conformi laete fusco, basi impresso-emarginato.
Crescit in m. Corcovado prope Sebastianopolin: Gaudichaud,
Vauthier ; in silvis montium Organensium: Gardner, Luschnath (Mart.
Herb. Fl. Bras. п, 1210.) ; forma glabrior : ibidem: Pohl.
Архот. 1. Jaborandi fruticescens Piso Bras. ed. 1648. p. 97
fig. sinistr. , ab auctoribus huc citatur, stirps certe aliena , siquidem
inter Piperaceas pertinet » Peperomiis potius accensenda.
ApNoT. П. Haec et fortassis aliae etiam species indigenis Jabo-
randi dictae, inter remedia sudorifera et stomachica locum tenent (cf.
М. Ann. d. Scienc. Nat. ХИ, 213). ››Ва@х sialagoga, diuretica, inci-
dens uti antecedentium usitata; infuso vel decocto propinatur./4 Mart.
Mat. Med. Bras. 100. |
2. OTTONIA DIVERSIFOLIA Kuntau. ramulis puberulis ;
foliis oblongis vel lanceolatis longe angustato - acuminatis, basi
oblique rotundatis, membranaceis obsolete pellucido - punctulatis,
subtus in nervis et petiolo dense hirtellis; pedicellis glabriusculis
bacca paullo longioribus.
Oltonia diversifolia Kunth. in Linnaea ХИЛ. 578. М.
Syst. Pip. 538. Hook. Lond. Journ. of Bot. V. 559.
CavLis erectus tripedalis, ramosus , ram striato-sulcati » glabri.
Ролл subaequilatera in acumen angustato-mucronatum terminata, sub-
nitida, 2—4* ‚ poll. longa > ‘/e—1*/, lata. Е nervo mediano utrinque
6— 10 pluresve majores costulae minoresque venulae iis interpositae,
subhorizontales , non procul a margine arcuatim conjunctae. Ретіділ
dense hirtelli, 1 — 2 Jin. longi. SrTIPULA oppositifolia curvata, dense
hirtella, 1%, — fere 2 lin, longa. PxpuNcuL: hirtelli s ?—2V, lin,
longi. ВАСЕМТ fructiferi recti › 1 —1*/, poll. longi, внасн angulata,
Pilis tenerrimis hirtella, BRACTEAE minutae pedicellatae > apice sac-
cato-galeatae , extus subtilissime hirtellae. BACCAE pedicellatae (pgDr-
s. glabriusculo linea aliquid breviore, bacca paullo longiore) pa-
tentissimae, subreflexae > ellipticae , sulcato - tetraquetrae » brevi - api-
culatae , pilis minutissimis scabriusculae , FILAMENTIS 4 brevibus apice
| capitellato - incrassatis baccae angulis appressis suffultae. | PRRICARPIUM
crassiusculum. SEMEN elliptico-globosum, tetragonum , angulis obtusis,
obtusum, basi emarginato-impressum , castaneo-fuscum.
Forma GRANDIFOLIA, foliis inaequilateris.
Crescit prope Sebastianopolin: Sellow , Scouler (grandifolia).
3. OTTONIA HOOKERIANA Міо. ramulis, petiolis foliis-
que subtus in nervo medio hirtellis, his elliptico-lanceolatis an-
guste acuteque acuminatis, basi aequali vel leviter inaequali
cuneatis, interdum subemarginatis, membranaceis, parce pellu-
cido-punctulatis, supra glabris vel nascentibus pilis tenerrimis in-
spersis; pedunculis petiolum aequantibus rhachique tenere hir-
tellis; pedicellis glabriusculis baccas superantibus; stigmatibus
parvis.
Oltonia Hookeriana Mig. in London Journ. of Bot. 1845,
IV. 470.
Frutex tripedalis. Rami teretes, striati, glabri, RAMULI junio-
res praesertim uno latere tenuiter hirtelli , cito glabrescentes. PETIOLI
1—1'/ lin., кома 5%, — 6'/, poll. longa, 1', — 1*/, lata, costulis
subpatulis utrinque circiter 6—8. STIPULA oppositifolia lineari-lanceo-
lata, hirtella, AwENTA florentia 1'/, — 1°/ poll. longa, PEDUNCULO
RHACHIque carnosa, angulata, tenere hirtellis. PEDICELLI glabri vel
sub lente fortiore vix puberuli, sub anthesi '/4 —?/ lin. longi. BRACTKAR
е basi stipitata conchaeformi- galeatae , tenere puberulae. ANTHERAE 4
868868, ovatae. OvAnruM ovatum, obtuse tetragonum.
Crescit in silvis provinciae Minarum: Gardner.
4. OTTONIA MARTIANA Miq. ramulis, petiolis, pedun-
culis foliisque junioribus subtus in nervis tenerrime puberulis,
his coriaceo - membranaceis subepunctatis, ovato- vel lato-ellip-
ticis oblongisve acuminatis, obliquis vel aequilateris, basi ple-
rumque attenuata inaequaliter subcordatis vel fere aequali leviter
excisis, costulis utrinque circiter 8; pedunculis petiolum superan-
tibus; amentis flaccidis folio duplo brevioribus, rhachi angulata
in angulis hic illic pilifera; floribus longe pedicellatis; bracteis
glabris. Mig. in Linnaea XX. 178.
Ab 0. padifolia foliorum forma et pube differt, — Frutex 5-
pedalis; вамі teretes, striati, RAMULI cito glabrati. Pxrtionr 1'/ lin.
longi, nascentes stipulaceo-marginati. Fora supra nitida, nervo me-
dio sulcato costulisqne notata, subtus pallida supra nervos pilis tene-
ris raris inspersa, pro genere lata, plerumque inaequilatera , in acu-
men longiusculum acutum vel subobtusum desinentia » lobulis baseos
supra petioli apicem conniventibus, 4'/, —5 poll. longa. STIPULA oppo-
sitifolia lanceolata , concavo-carinata » dorso vix omnino glabra, 1!/
lin. longa. PEDUNCULI juniores subhirtello - pubescentes, sensim gla-
brati, 1'/, —2 lin. longi. Amenta florentia 1*,—2'/, poll. longa; RHA-
сиз in sicco fusca, cito glabrata » PEDICELLIS quibusdam tenere pilo-
sulis, '/, — 1⁄4 lin. longis. BRACTEAK minutae » Сопсауо- vix saccato-
galeatae, breves breviterque pedicellatae glabrae, а Йоге suo remo-
tiusculae, STAMINA 4, ¥FILAMENTIS brevibus » оуагй angulis ad basin
affixis, ANTHERIS reniformi-cordatis, .OVARIUM ovato-tetragonum, STIG-
MATIBUS 4 brevibus.
Crescit in Brasiliae aequatorialis silvis umbrosis: M.
9. OTTONIA CARPINIFOLIA Prest. ramulis compressis
petiolisque pedunculisque nervisque costaque foliorum subtus pube
minuta velutinis; foliis breviter petiolatis oblongo-lanceolatis acu-
minatis impunctatis inaequilateris pinnato-nerviis reticulato-veno-
sis coriaceis basi aequaliter cordatis, petiolis foliorum inferio-
rum marginato-alatis; pedunculis petiolo aequilongis compressis;
bracteis ciliatis; pedicellis ovario ovato longioribus; antheris
sessilibus,
Ottonia carpinifolia Presl, Epimel. bot, 229.
65
»Ab О. Aniso, O. diversifolia et cet. multis notis differt , ab
affiniori О. Martiana Мід. quoque sufficienter diversa videtur. RAM
teretes vel teretiusculi, tenuiter striati, RAMULI pilis minutis densis vestiti
compressi. Ркттом pube minuta velutini, foliorum inferiorum bilineales
in alas scarioso-membranaceas dilatati, superiorum unilineales ala nulla.
Кола usque semiquartum pollicem longa, in latere exteriore 6 — 10,
in interiore 5 —8 lin. lata; nervi quinque — septem subtus costaque
velutini. STIPULAE trilineales, oblongae, obtusae, coriaceae, disco
pubescente , margine scariosae, fugaces. PrpuNcuLI 1 — 2 lin. longi,
compressi, velutini. Spicak floridae usque 14 lin. longae. Ввлсткак
trientem lineae vix superantes, brevissime petiolulatae, cucullatae, cilia-
tae, albidae, PEDICELLI usque У, lin. longi, ut rhachis glabri. Sra-
MINA 4, FILAMENTIS brevissimis vel nullis, 4NTHERIS in genere maximis.
(Ex Preslii adumbr.)
Crescit prope Rio de Janeiro: Beseke.
6. OTTONIA CONSANGUINEA Prest. ramulis compressis,
novellis petiolisque nervisque costaque foliorum subtus peduncu-
lisque pube densissima brevi subtomentosis; foliis petiolatis ova-
tis oblongisque acuminatis acutiusculis pellucido - punctatissimis
tenuiter coriaceis pinnatinerviis reticulato - venosis basi cordatis
aequalibus vel subaequalibus; pedunculis compressis petiolo aequi-
longis, racemo folium aequante vel breviore; bracteis petiolatis,
cucullatis ciliatis disco pubescentibus; pedicellis elongatis hori-
zontalibus pubescentibus apice incrassatis; staminibus persistenti-
bus, antheris filamento duplo brevioribus; ovariis baccisque ovato-
subglobosis puberulis; stigmatibus crassis basi connatis.
Ottonia consanguinea Presl. Epimel. bot. 230.
Ab 0. Aniso teste cl. Preslio differret: pube, racemis, pedicel-
lis, floribus, staminibus, stigmatibus, ovario baccaque puberula; anne
satis? — Ramı compressi, striati , glabri, nAMULI compressi aut semi-
teretes pilis brevissimis flexuosis tomentosi. Рктол 3 — 2 lin. longi,
tomentelli, canaliculati. Forra usque fere quinquepollicaria, usque 8
poll lata, tenuiter coriacea , praeter nervos utrinque 8 — 10 glabra,
subtus minute punctulata, inaequilatera. STIPULAE petiolo duplo lon-
giores, lineari-oblongae, obtusae, fugaces, fuscae, disco tomentosae,
margine membranaceae, glabrae, PkDUNCULI sesqui — bilineales , pa-
tentes , tomentelli. RAckwr semialterum usque semitertium poll. longi,
novelli tomentelli, ВвАСТЕАЕ extus disco pubescentes, persistentes,
scariosae , albidae. Ркрїскглї trilineales , patentes , compressi, paten-
tim pubescentes, apice incrassati. Еговкз trientem lineae longi. STIG-
MATA 3 — 4, magna, crassa, usque ad medium connata, Bacca im-
matura ad lentem puberula. (Ex Preslii adumbr.)
Crescit in monte Corcovado prope Rio de Janeiro: Mikan.
7. OTTONIA PADIFOLIA Kunta. ramulis, petiolis foliis-
que utrinque glabris, his inaequilateris oblongis acuminatis, basi
inaequali vel aequali leviter cordatis, membranaceis subtilissime
pellucido-punctulatis; pedicellis glabris baccam ellipticam, conico-
attenuatam tetragono-subsulcatam, glabram vix aequantibus.
Ottonia padifolia Kunth. in Linnaea XIII. 580. Miq.
Syst. Pip. 539.
ЕВОТЕХ; RAMI teretes, exsiccati leviter striati. Рктюм glabri
*/, lin. longi. Бола in acumen breviusculum obtusiusculum submucro-
natum desinentia, crebro-punctulata, $'/,—3*/, poll. longa, 1 — 1%,
lata, costulis utrinque 8—12 versus margines confluentibus. d
oppositifoliae lineari -lanceolatae, rectae vel curvatae, 2 —2', на.
longae, RACEMI patentissimi , tenues, florentes 4 lin., fructiferi 1
poll. superantes , PEDUNCULO 1'/,— fere 2 lin. longo, muAcmique gla-
bris. PxpicELLI glabri, crassiusculi , basi dilatati, baccam fere aequan-
tes, ВвлсткАЕ pedicellatae , saccato-galeatae , glabrae. STAMINA 4,
FILAMENTIS brevissimis, ANTHERIS didymo-reniformibus. Ovanium ellip-
tico-oblongum , glabrum, STIGMATIBUS 4 brevibus. ВАССАК pedicellus
1/4 — 5/3 lin, longus. SEMEN subgloboso-ellipticum , tetraquetrum , basi
rotundatum , castaneo-fuscum.
Crescit in Brasilia orientali: Sellow, Meyen.
[5308 foliis subepunctatis longe et acute acuminatis.
In m. Corcovado: M.
Piperac.
PIPERACEAE: OTTONIA.
8. OTTONIA EUCALYPTIFOLIA Ксхти, ramis leviter sul-
cato-angulatis; petiolis foliisque glabris, his inaequilateris lan-
ceolatis subfalcatis longe angustato acuminatis, basi inaequaliter
cuneato-acutis, subcoriaceis, pellucido-punctulatis; pedicellis gla-
bris; bacca subrotundo - elliptica tetraguetra acutata paullo lon-
gioribus. Mig. Syst. Pip. 539.
Ойота eucalyptifolia Kunth. in Linnaea XIII. 582.
Frutex. Perio. sesquilineam longi, nudi. Forra 5'/—6'/ poll.
longa, 14—15 lin. lata, reticulato-costulata, nervo medio subtus pro-
minente, costulis primariis tenuibus. Stirviax convolutae » glabrae,
leviter curvatae, 8 lin. longae. Racemi pedunculati, 3'/, pollices,
PEDUNCULO 3 lin. longo, mmacmique glabris. Frores pedicellati , pa-
tentissimi , PEDICELLIS vix lineam superantibus, glabris; виАСТЕА parva
breviter pedicellata saccato-galeata. STAMINA 47, rrLAWwENTIS brevi-
bus, ANTHERIS subrotundo - reniformibus. Ovarium ovatum, glabrum,
STIGMATIBUS 4, Crassiusculis, brevibus, recurvatis. ВАССАЖ magnitu-
dine grani majoris Papaveris, nondum maturae. (Kunth)
Crescit prope Sebastianopolin: Gaudichaud ; prope Macahé ad
f. Parahyba : Luschnath.
Forma ANGUSTIFOLIA, ad hanc speciem probabiliter referen-
da, foliis lanceolatis, 4—4'/, poll. longis, '/,—1 latis.
Prope Rio de Janeiro: Houllet.
9. OTTONIA PROPINQUA Кохтн. ramis obsolete striatis ;
petiolis foliisque glabris, his (praeter seriem submarginalem pi-
lorum) inaequilateris ovatis vel ovato – oblongis acuminatis, basi
inaequali rotundatis subcoriaceis, obsolete pellucido - punctulatis ;
floribus longe pedicellatis; pedicellis rhachique glabris.
Oltonia Anisum Mertens in Herb. Berol.
Oltonia propinqua Kunth. in Linnaea XIII. 583, Мц.
Syst. Pip. 541.
Fautex, namis subtiliter striatis. Ркттоїл 1'/,—2 lin. longi, basi
dilatati, antice canaliculati. Forra 5'/,—7 poll. longa, 2'/,—3'/, lata,
costulis utrinque 12 majoribus, subhorizontalibus, versus margines
adscendentibus , bifidis, STrPULAK oppositifoliae convolutae, rectiuscu-
lae, glabrae, 1*/ lin. longae. PrpuwcULI 17/,—1?/, lin. longi. НАСКм:
juveniles abbreviati , florentes 4'/, — 5 poll. longi, tenues, rhachi an-
gulata. Ркріскілл */,—1 lin. longi. BnacrkAR parvae, breviter pedi-
cellatae, valde saccato-galeatae, glabrae. Ovarium subgloboso - ova-
tum, obtuse tetragonum , glabrum. Stamina 4, FILAMENTIS crassius-
culis ovario triplo brevioribus. STIGMATA 4 crassiuscula, obtusa. Bac-
CAE immaturae tetraquetrae.
Crescit in Brasilia orientali: Kalkmann, Sellow ; in silvis secun-
dum fluv. Xipoto, ad Praes. S. Joan. Bapt. prov. Minarum: M.
(foliis angustioribus.)
Forma foliis minoribus longius petiolatis.
Prope Sebastianopolin: Gaudichaud.
Forma foliis basi attenuatis, racemorum rhachi puberula,
pedicellis quam bacca ovato-tetragona acuminata brevioribus vix
glabris ( Linnaea .XX. 176.).
Crescit in insula S. Ludovici prov. Maragnaniensis , m. Jun.: М.
10. OTTONIA MACROPHYLLA Кокти. ramis obsolete sul-
catis, petiolis foliisque (praeter seriem submarginalem pilorum)
glabris, his subinaequilateris, ovato-oblongis acuminatis, basi
rotundatis, subcoriaceis, in venularum rete pellucido-punctulatis ;
racemis glabris.
Tab. nostra XXII. fig. II. (icon racemi florentis et anal. fructus.)
Ollonia macrophylla Kunth. in Linnaea ХИТ. 583. Miq.
Syst. Pip. 540.
ЕвстЕх, RAMIS teretibus. Ретом 3 lin. longi, antice pro-
funde canaliculati, basi dilatati. Forra 7—7', poll. longa, $ —
fere 3'/, lata, costulis utrinque 12 majoribus, patulis, versus
9
67 PIPERACEAE: OTTONIA. 68
margines adscendentibus, dichotome ramulosis et reticulatis , ra-
mulo utrinque uno ex anastomosibus octonis ad apicem usque ad-
scendente. SriPULA oppositifolia convoluta, glabra, 4 lin. longa,
rectiuscula, Влсемі patentissimi, recti, 2 — fere 4 poll. longi,
PEDUNCULO 2'/, lin. longo BHACHIque angulata glabris. PEDICELLI
lineam circiter longi, glabri, basi dilatati. BRAcrEAE breviter
pedicellatae, saccato- galeatae, glabrae. Sramina 4, OVARIO 7s
breviora, riLAMENTIS brevibus, ANTHERIS subgloboso - reniformi-
bus. Ovarium oblongum tetragonum, glabrum, STIGMATIBUS 4
brevibus. — Praecedenti valdopere cognata, foliis perspicue pun-
ctatis, stipulis longioribus rel. distinguenda.
Crescit prope Rio de Janeiro: Sellow ; locis apricioribus prov.
Minarum: M.
11. OTTONIA MACROSTACHYA Мавт. ramulis, petiolis,
pedunculis foliisque adultis glabris, his coriaceo - membranaceis,
praesertim in venulis tenuioribus pellucido- punctatis, hyalino-
marginatis et junioribus subtus haud procul a margine puberis,
inferioribus ovato-lanceolatis, summis majoribus ovatis vel oblon- .
gis, plerisque inaequilateris, costulis utrinque 10 — 12, racemis
elongatis folio brevioribus totis glandulosis , rhachi hirtella;
bracteis sessilibus saccato - subgaleatis; pedicellis baccas su-
perantibus.
Tab. nostra ХХІІ. fig. I.
Oltonia macrostachya Mart. Mss.
176. excl. Spec. Berland.
Species spectabilis, duabus praecedentibus affinis. Rami
teretes vix striati; RAMULI sulcato-striati, — PETIoLI basi dilatati,
aliquando fere usque ad apicem stipulaceo-alulati, 3 — 4:/ lin.
longi, antice sulcati. Forra glandulis crebris reticulationes sequen-
tibus pellucido - punctata, subtus pallida, majora vulgo aequila-
tera, minora obliqua, juniora basi acuta, adulta etiam rotundata,
in acumen modicum obtusiusculum terminata, 5?/, — 8'/, poll.
longa, 1°/, — 4'/, lata. SriPULA oppositifolia lanceolata, convo-
luta, glabra, glandulosa, 2'/, lin. longa. Реромстлл 3 lin., RA-
семі 4'/,—5'/, poll. longi. Һнасніз angulata, glandulosa, sub-
serialiter puberulo- hirtella. BRAcTEAE a pedicellis remotius in-
sertae, breves, carnosae, glandulosae, glabrae. Регіскілі glan-
dulis resinosis inspersi, 1 lin. longi vel longiores, ВАССАЕ im-
maturae ovatae, acutae vel acuminatae, tetragonae, angulis ob-
tusis quibus rrLAmENTA persistentia ima basi adnata sunt, 8116-
MATIBUS 4 coronatae.
Miq. in Linnaea XX.
ADNOT. Specimina a Berlandiero lecta, olim etiam ad hanc spe-
ciem relata, nunc, licet omnino similia sint, provisorie excludenda esse
putavi, cum ex diversae aetatis ramis haud tuto identica dici posse
viderentur.
Crescit in silvis primaevis prov. Sebastianopolitanae prope ur-
bem, m. Aug.: М. |
12. OTTONIA CORCOVADENSIS Mio. glabra, foliis mem-
branaceis pellucido - punctulatis, ovato- vel elliptico - lanceolatis
raro oblongis, atienuato-acuminatis, subaequilateris, versus basin
obtusiuseulam vel acutam paulisper attenuatis, costulis tenuibus
10 — 15 utrinque, erecto-patulis; amentis maturis glabris folium
fere aequantibus; bracteis subpedicellatis saccato - galeatis; pedi-
cellis bacca ovata tetragona duplo longioribus, Miq. in Linnaea
XX. 175.
Tab. nostra XXIII. fig. I.
Piper ovatum Pohl. Mss.
Foliorum forma inter congeneres distincta. Rawr striulati,
RAMULI subangulati, Рктюшм antice lato-canaliculati, 1—1'/, lin.
longi. | КОТЛА in sicco fere nigrescentia, subtus pallida, ima basi
aequali obtusiuscula raro acuta, pleraque ovato-lanceolata, 4—4'/,
poll. longa, circiter 9 lin. lata, alia ovate-oblonga, latiora 4'/,
longa, 1'/ — fere 2 lata. SrTIPULAE oppositifoliae lanceolatae,
convolutae, glabrae, 17, lin. longae. Рерсхссіл 1'/, lin., RA-
семі florentes erecti, 1'/ — 2, maturi magis patuli, 3 — 4 poll.
longi. Вндсниз glabra, angulata. ВвАСТЕАЕ a flore remotius
insertae carnosae, brevissime pedicellatae. FkoREs sub anthesi
brevissime pedicellati. Оудвтом ovatum, tetragonum, STAMINA 4,
FILAMENTIS brevibus, ANTHERIS ovatis. ВАССАЕ immaturae ovatae,
tetragonae, vix sulcatae, STIGMATIBUS Coronatae,
Crescit in summitate montis Corcovado, m. Febr.: Pohl.
13. OTTONIA LEPTOSTACHYA Комтн. glabra; ramis
sulcato-striatis; foliis membranaceis epunctulatis, ovato-oblongis
acuminatis, inaequilateris , basi inaequali rotundatis, costulis
utrinque circiter 12; baccis immaturis subsessilibus ovatis tetra-
quetris conico-attenuatis.
Oltonia leptostachya Kunth. in Linnaea XIII. 586. Му.
Syst. Pip. 543.
Species inter hanc et sequentem $. fere intermedia. RAwr teretes,
RAMULI subangulati. Рктгоп: antice canaliculati, 1!/ — 3 lin. longi.
Ботла in acumen obtusiusculum muticum desinentia, 4— 57/, poll. longa,
1'4 — 2 lata vel paullo latiora , costulis reticulatim anastomoSantibus.
STIPuLAE oppositifoliae convolutae , subulatae , curvatae, glabrae, bre-
vissimae. ВАСЕМ: fructiferi 2 poll. superantes, PEDUNCULO bilineari
rhachique sulcato-angulata glabris. Fronks conferti, sessiles vel bre-
vissime pedicellati. BRACTEAK brevissime pedicellatae, saccato-galeatae,
subreflexae, glabrae. STAMINA 4, FILAMENTIS brevibus, ANTHERIS sub-
globosis. Оулвтом oblongum vel magis ovatum, glabrum, sTIGMATI-
BUS 4 recurvatis. ВАССАЕ immaturae subsessiles,
Crescit in Brasilia meridionali: Sellow.
Species a me haud visae, a praecedentibus u6 videtur distinctae :
14. OTTONIA BLANCHETII Moric. „ramis striatis, pe-
tiolis foliisque utrinque glabris, his subaequilateris ovalibus, apice
longe acuminato-angustatis, basi cuneatis leviter inaequalibus,
membranaceis minutissime pellucido - punctatis; pedicellis glabris
fructu elliptico-tetragono apice conico brevioribus.*
Serronia acuminata Moric. Pl. Nom. d' Amer. 86. t. 57.
Ottonia Blanchetit Moric. in Walp. Ann. Bot. Syst. I. 612.
Crescit prope Soteropolin: Blanchet.
15, OTTONIA PTEROPODA Moric. „ramis compressis
striatis glabris, ramulis scabriusculis; foliis subaequilateris ob-
longis, apice longe acuminatis, basi rotundatis aequalibus vel in-
aequalibus membranaceis, supra glabris, subtus in nervo et venis
pulverulentis, obscure et minutissime pellucido-punctatis; petio-
lis membranaceo-alatis ; racemis erectis; pedicellis hirtellis fruc-
tum ovatum tetragonum triplo superantibus.**
Ottonia pteropoda Moric. l. c. 88.
Crescit prope Bahiam: Blanchet.
§. 2. Flores et baccae sessiles. Carpunya Presl.
Tamquam genus distinctum Artanthi magis affine quam Ottoniae,
has, quae sequuntur, Ottoniae species proposuit cl. Prest , nomine
Carpunyae. Nostra vero sententia a viri cl. recedit. Ottoniae enim
character essentialis in fructus seminisque forma nec non bractearum
forma staminibusque persistentibus atque singulari modo mutatis positus,
ita ut omnes species tam floribus pedicellatis quam sessilibus donatae in
чан eodem genere videantur optime collocari. Perigonium calycinum,
in icone operis Lessertiani (Vol, Ш. 6. 90.) non exhibitur › nec in
Systemate Piperacearum de tali perigonio sermo est; quippe partes,
quae pro eo possint considerari, sunt filamenta persistentia et sub fruc-
tus maturatione cohaerentia. — Ceterum generis Presliani diagnosin
addimus:
69 PIPERACEAE: OTTONIA. 70
CARPUNYA Рвезт. ‘„ЕтовЕв in spica cylindrica densis-
sime spirales, sessiles, hermaphroditi, basi ВвАСТЕА subsessili
cucullata вш ШИ, STAMINA 4, FILAMENTIS persistentibus ovario
duplo longioribus et illius angulis oppositis apicem versus cras-
sescentibus, ANTHERIS cordato- subglobosis bilocularibus basifixis.
Ovagium ovato-subglobosum, tetraquetrum, uniloculare, uni-
ovulatum, ovuLo erecto orthotropo. Srvrus nullus. STIGMATA 4,
crassiuscula, recurva, supra stigmatosa. Bacca subglobosa vel
subgloboso-elliptica, tetraquetra, stigmatibus coronata, FILAMENTIS
cincta, PERICARPIO tenui. SEMEN baccae conforme, basi umbona-
tum, ibique affixum, ТЕЗТА tenuissima nucleo adhaerente, ALBU-
MINE albo-farinaceo duro, sacco EMBRYONALI turbinato clavato,
EMBRYONE minutissimo pendulo.*'
Auctor huc ducit: O. Carpunyam, O. Lessertianam, Artanthem
oblongatam Mig., О. laetam et O. Klotzschianam.
16. OTTONIA WARAKABACOURA Mig. glabra; foliis ob-
longis aequilateris acuminatis, basi acutis vel obtusiusculis, sub-
membranaceis subepunctulatis, costulis utrinque 8—9, infimis ad-
scendentibus, reliquis patulis, ante marginem arcuatim confluen-
tibus; pedunculis petiolum brevissimum superantibus; amentis pa-
tulis, elongatis, folio. brevioribus; bracteis glabris sessilibus sub-
globoso-saccatis; floribus sessilibus; baccis elliptico - tetragonis
rhacheos foveolis ad margines tomentellis innixis. Mig. in Lin-
naea XX. 180.
Tab. nostra XXIV.
Piper praemorsum Herb. Schreber.
Artanthe (9) Warakabacoura Mig. іп Lond. Journ. of
Bot. 111. 469.
Frurex. Rapix lignosa, ramosa, ramis flexuosis pennam co-
lumbinam crassis. CauLes e radice plures, humiles, ramosi, RAMIS
teretiusculis, striatis, laevibus, crasse nodosis. Ретіоіл antice cana-
liculati, vix 17/, lin. longi. Fort 5'/, —9'/, poll. longa, 17/,--8 lata,
supra secundum nervos primarios impressa, exsiccatione fuscescen-
tia, costulis ante marginem confluentibus areas triangulari-semiluna-
res describentibus, reticulationibus prominentibus. STIPULA opposi-
tifolia diutius persistens, convoluta, glabra, trilinearis , nigrescens.
АмкнтА juniora extus tota bracteis glabris obtecta; florentia et
matura, 4—4'/, poll. longa, haec penna corvina crassiora. FLORES
densi, sessiles. ВВАСТЕАЕ parvae, coriaceae (in sicco pallidae
fere albescentes), Ovarium glabrum, STIGMATIBUS 4 brevibus,
obtusis, deciduis. STAMINA 4, FILAMENTIS vix ullis, ANTHERIS
bilocularibus. RHacHr maturae insculptae sunt foveolae quadran-
gulares, baccas suffulcientes, marginibus elevatis pilosis a se
invicem separatae, Angulo inferiori foveae singulae BRACTEA in-
serta est, Bacca elliptico-tetragonae, vertice truncatae, glabrae,
PERICARPIO tenui, sEMINE conformi.
Crescit in silvis aboriginibus ad flumen Solimoés prope Coari
et Ega prov. Rio Negro, m. Nov.: M. — Antea jam detecta erat in
Surinamo: Herb. Schreb.; et in Guyana anglica: Parker.
Овзкву. In Surinamo et Guyana anglica sub eodem apud in-
colas nomine Warakabacourrouw nota est et famosi veneni Ourali
partem sistere, cl. Parker annotavit. Nomen teste schedula Herb.
Schreber. compositum est e Karakaba, avis cujusdam specie, et ukurru,
genu, quia hujus stirpis caules nodoso -articulati sint ad instar illius
avis genu, In Brasilia, Martio adnotante, sub Nhambi nomine nota
est; radicem odoram aromaticam acrem esse monet; Indos autem in
veneno illo parando varias Piperaceas, nec hanc solum , adhibere.
17. OTTONIA POHLIANA Mio. glabra, foliis membrana-
ceis, pellucido - punctatis ovato- oblongis vel oblongo - ellipticis,
breviter acuminatis vel obtusiusculis, basi plerumque subito sub-
attenuata acutiusculis vix unquam obtusis, costulis patulis utrin-
que circiter 10; amentis elongatis, bracteis pedicellatis saccato-
galeatis supra glabris, basi rhachique amenti pilosulis; baccis
sessilibus immaturis tetragono- quadrilobis. Mig. т Linnaea
XX. 179.
Tab. nostra XXIII. fig. II.
Piper dichotomum Pohl. Mss.
Rami teretes, tenuiter striati, вамтлл angulati, Ретом 17),
lin. longi, antice canaliculati, ima basi stipulaceo - marginati.
Fori aequilatera vel aliquid obliqua, ima basi (sub lente) ali-
quando fere bicallosa, 4 — 47, poll. longa, 1'/, — fere 2 lata.
SriPULA oppositifolia lanceolata, recta, complicata, glabra, junior
curvata, ',—1 lin. longa. Рерсмссіл circiter З lin. longi, gla-
bri. Amenta baccifera recta, patentia, penna corvina crassiora,
3—4'/ poll. longa. ВВАСТЕАЕ in sicco pallidae, griseo-luteolae.
BaccaE nondum prorsus maturae pallide virides, vertice convexo
STIGMATIBUS 4 brevibus vel eorum cicatrice orbiculari notatae,
tetragono-quadrilobae, angulis compressis obtusis, in provectio-
ribus magis crassis, sinubus latis, discoloribus.
Crescit in silvis ad Curral falso, prope 8. Cruz, prov. Rio de
Janeiro, m. Febr.: Pohl; in monte Corcovado: Ром, Mikan.
18. OTTONIA KLOTZSCHIANA Ксктн. glabra, foliis
rigidulo-membranaceis obsolete pellucido-punctulatis, subtus vix
pallidioribus, inaequilateris, ellipticis vel ovato-ellipticis acumi-
natis, basi inaequali rotundatis, costulis utrinque 10—12; amen-
tis rectiusculis folio '/, brevioribus; bracteis pedicellatis, sac-
cato- galeatis praeter basin pilosiusculam glabris; floribus sessi-
libus; stigmatibus 4 crassiusculis. Mig. Syst. Pip. 545.
Ollonia Klotzschiana Kunth. in Linnaea ХІІІ. 589.
Sequenti magis quam praecedenti affinis. Faurex quadripedalis.
Rawr nAMULIque подом, teretes, sulcati, glabri. Реттом semiteretes,
1's, — fere 3 lin. longi. Forra utrinque glabra, laete viridia, in
acumen rectum obtusum desinentia, 3—4'/, pollicaria, 1'/,—2'/, lata,
costulis subtus prominulis et reticulatim anastomosantibus. STiPULAR
oppositifoliae lanceolatae, canaliculatae , glabrae, 3 lin. longae. PE-
puNcULI 2 — 3 lin. longi, glabri. Amenta florentia erectiuscula, ob-
tusa, 2'/, — 2'/, poll. longa. Fronts densiusculi Вклсткак ad basin
extus glanduloso - pllosiusculae. Stamina 4, longiuscula , ovarii an-
gulis opposila, FILAMENTIS ovarium superantibus teretibus, ANTHERIS
reniformi-globosis. Ovarium glabrum, globosum, sTIGMATIBUS 4 cras-
sidsculis, obtusis.
Crescit in silvis Bahiae: Luschnath, Sellow.
Forma foliis latioribus, costulisque magis patulis a Sello-
wio lecta.
19. OTTONIA LAETA Kowrm. glabra, foliis coriaceo-
membranaceis, supra laete viridibus, subtus pallidioribus, sub-
aequilateris, oblongo- lanceolatis, oblongis, ovato- oblongis vel
ovatis, acuminatis, basi aequali vel inaequali acutis, obtusis vel
rotundatis, ima utrinque plerumque bicallosis, costulis utrinque
10— 12; amentis rectis folio duplo brevioribus ; bracteis subpe-
dicellatis saccato- galeatis, glabris; baccis subgloboso - tetrago-
nis; seminibus tetraquetris.
Piper citrifolium Willd. Herb. Link. Jahrb. 4. беш. 111.63.
Piper Hoffmannseggianum Гейт. Mss. Rim. еі Schult.
Syst. Veg. Mantiss. I. 242.
Ollonia laela Kunth. in Linnaea XIII. 586. Miq. Syst.
Pip. 544.
Еһоткх ramosus valde nodosus; RAMI teretiusculi, leviter sul-
cati, namutique glabri. PETIOLI antice canaliculati, glabri, 3—4 lin.
longi. Бола utrinque glabra, forma varia, in acumen obtusum vel
submucronato - acutum desinentia , costalis subhorizontalibus alternis
versus margines reticulatim junctis, 3—3?/, poll. Jonga, 1°/,—2 lata.
71 PIPERACEAE :
.
SriPULAE oppositifoliae ovato-oblongae, obtusiusculae, naviculares, gla-
brae, 3 lin. breviores. PEDUNCULI 3 lin. longi, glabri. AMENTA
demum patula, 2'/4—3 poll. longa. Еговкв densi. BRACTEAE Carno-
sae. STAMINA 4, FILAMENTIS persistentibus, apice incrassatis, ANTHERIS
reniformibus subglobosis, sordide luteolis. Ovanium depresso - globo-
sum, subtetragonum, glabrum. SriGMATIBUS 4 crassiusculis , brevius-
culis. ВАССАЕ immaturae tetragono-sulcatae, deorsum angustatae, gla-
brae. Semen fuscum, nitidulum.
Crescit ad Rio de Janeiro: Gaudichaud, Gardner, Sellow,
Luschnath, Mart. — Colitur in Hortis botanicis.
In specimine Gardneri stipulae oppositifoliae diutius persistentes,
demum intropedunculares , spinescunt.
Forma foliis minoribus, basi vix biglandulosis, bracteis
paullo longioribus.
In monte Corcovado: Guillemin.
Архот. ,,Piper nigrum Linn., Pimenteira Lusit., frutex ex Indiae
Archipelago sub Joanne IV. Lusitaniae rege introductus, passim curio-
sitatis causa colitur, Fructus (Pimenta negra) iisdem indicationibus
atque in Europa praescribitur.4 Mart. Syst. Mat. Med. Bras. 100.
Ad hanc speciem indicam Piper colonum Presl. Bot. Bemerk. p. 112,
secundum specimen Lhotzkyanum, prope Bahiam (,,an санит) ex-
tructum , pertinere, vix dubitans affirmaverim. Addimus characterem ;
PIPER Linn.
Рірев Lin. excl. plur. spec. Miq. Syst. Piper. 305.
Fronrs amentacei remotiusculi, diclines vel her-
maphroditi. ВвАСТЕАЕ coriaceae, oblongae vel lineari-
elongatae totae fere adnatae, basi, apice marginibus-
que elevatis, atque ita dispositae ut quivis flos quasi
calyculo quadrilobo, e propriae bracteae apice elevato,
suprapositae basi et adstantium marginibus decurren-
tibus formato inclusus sit; in paucis rotundatae centro
affixae. Невмарив. Ovanium sessile ovatum, STIGMA-
тіге 3, 4, rarissime 5 crassis lanceolatis puberulis
deflexis. Sramna 2 lateralia, FILAMENTIS crassissimis
ovarii basi saepe adhaerentibus et diutius persistenti-
bus, ANTHERIS cordato-reniformibus, loculis valde dis-
стейз. Form. uti herm. sed nullum staminum rudimen-
tum. Masc. STAMINA 2 (vel et 3) tenuiora, FILAMENTIS
teretibus, ANTHERIS reniformi-globosis. Bacca sessiles,
oblongae, globosae, pulposae. Semen conforme, TESTA
membranacea vel crasso-coriacea, ALBUMINE согпео-
farinaceo radiato, ЕМВВҮОХЕ saeculo subturbinato in-
славо. — Ғвгтісев scandentes , raro arbusculae,
FOLIIS alternis petiolatis plerumque coriaceis, multi-
plinerviis, raro digitinerviis, sriPULIS tum petiolari-
bus adnatis tum oppositifoliis deciduis, AMENTIS ор-
positifoliis pedunculatis, plerumque pendulis, filiformi-
bus saccis discretis remotis skwiNIBUsque aromatico-
acribus, fervidis. Mig. Syst. Pip. 305.
1. PIPER NIGRUM L. caule fruticoso, scandente, radicante,
tereti; foliis coriaceis junioribus pellucido-punctatis, glabris, sub-
tus glaucescenti-pallidis, adultis marginibus revolutis; inferiori-
bus rotundato- ovatis subaequilateris basi leviter cordatis vel
truncatis septupli- vel noveno - nerviis, nerviis 8 mediis supra
basin solutis excurrentibus ; superioribus ovato- ellipticis vel
ellipticis plerumque inaequilateris acute acuminatis, septupli- vel
OTTONIA. 72
' quintupli-nerviis; amentis hermaphroditis v. femineis filiformibus
pendulis remotifloris brevi pedunculatis folio brevioribus; brac-
teis lineari-oblongis luteo-marginatis, rachi hirta; staminibus 2
crassissimis; stigmatibus 3 — 4, raro 5 crasso-lanceolatis; baccis
globosis, maturis rubris, calyculo florifero amenti hermaphro-
diti perfecte quadrilobo. Mig. Syst. Pip. 308.
Piper nigrum Garc. ab Horto aromata ed. III. (1579.)
87. Clus. Exot. 18 et 183. Bauh. Pin. 411. Hist. 11. 181.
Pluk. Alm. 297. Molago Codi Rheedi Hort. Mal. ГИ. 23.
Lada, aliis molanga Pison. Mant. arom. 180. — Roxb. Fl.
Indic. I. 150.
Soteropoli colitur a Jesuitis introductum in Quinta dos Laza-
rentos (Mart, Reise II. 656.), pariter in hortis Maragnani et Parae.
CURAE POSTERIORES.
C. B. Prest v. cl. nuper aliquot novas Arfanthes species
publici juris fecit, quarum aliae speciebus cognitis vel in hac
Flora nostra brasiliensi descriptis nimis affines, aliae vero sui
juris esse videntur. Quum vero pleraque specimina haud vide-
rim, auctorem ipsum presso pede sequor, id solummodo monens,
specimina a b. Pont lecta, quibus ex parte novas suas species
exstruxit cl. Presi, omnia jam olim e Museo Caes. Vindobonensi
missa a me fuisse examinata.
Ad Sect. MACROSTACHYS.
1. ARTANTHE DIMIDIATA Peresi. glaberrima, ramulis
compressis; foliis petiolatis oblongo-lanceolatis acutissimis coria-
ceis impunctatis ріппаіо - пегуііѕ reticulato- venosis basi acutis
valde inaequalibus subdimidiatisque, costa basi extus supra alata;
petiolis marginatis; pedunculis petiolo aequilongis; spicis cylin-
dricis obtusis erecto-patentibus folio plus quam duplo brevioribus.
Artanthe dimidiata C. B. Presl. Epimel. bot. prope 1849.
(sed 1852. in lucem edit.!) 225.
Crescit prope Rio de Janeiro: Lholzky. Non vidi.
2. ARTANTHE CERNUA Рвезг. glaberrima ramulis com-
pressis, foliis petiolatis ellipticis acutiusculis pinnatinerviis reti-
culato-venosis obscure pellucido-punctatis tenuiter coriaceis basi
obtusis inaequalibus; petiolis junioribus utrinque ala membrana-
cea lata obtusa illis. longiore demum decidua instructis; pedun-
culis compressis divaricatis petiolo triplo brevioribus; spicis cy-
lindricis mucronato -apiculatis curvatis folio multiplo brevioribus.
Piper cernuum Vell. Fl. Flum. I. t. 58.
Artanthe spectabilis varietas glabrior Мід. in Linnaea
ХХ. 139. Cf. supra 35.
Artanthe cernua Presl. Epimel. bot. 225.
Crescit prope Rio de Janeiro inter Praja alta et Mangari-
tiva: Pohl.
Ad Sect. RADULA.
8. ARTANTHE SUBAEQUALIS Prest. glaberrima, ramu-
lis compressis, foliis petiolatis oblongo-lanceolatis acutis coria-
ceis pinnatinerviis reticulato-venosis basi acutis inaequalibus (la-
tere superiore longiore); pedunculis compressis petiolo subdu-
plo longioribus; spicis cylindricis obtusis demum patentissimis
folium subaequantibus.
Artanthe (Radula) subaequalis Presl. Epimel. bot. 226.
Crescit prope Rio de Janeiro: Mikan.
73 PIPERACEAE: CURAE POSTERIORES. PHYTOGEOGRAPHICA. 74
4. ARTANTHE HIRTULA Pnrsr. ramulis compressis pe-
tiolisque nervisque foliorum subtus hirsutis; foliis petiolatis ovato-
oblongis acuminatis pinnatinerviis reticulato - venosis minutissime
pellucido-punctatis herbaceis pubescentibus, basi inaequalibus ro-
tundatis, junioribus basi inaequaliter cordatis; pedunculis com-
pressis petiolo subduplo longioribus; spicis cylindricis apiculatis
patentibus folio plus duplo brevioribus.
Artanthe hirtula Presl. Epimel. bot. 226.
5. ARTANTHE MALACOPHYLLA Prest. pilis horizonta-
libus mollibus pubescens; ramulis compressis; foliis breviter
petiolatis ovato-oblongis angustato-acuminatis pinnatinerviis pel-
lucido-punctatissimis herbaceis subtus reticulato-venosis basi cor-
datis obliquis et inaequilateris ; pedunculis petiolo duplo longio-
ribus; spicis elongatis cylindricis obtusis folio brevioribus cur-
vatis flexuosisque.
Artanthe malacophylla Presl. Epimel. bot. 227.
Crescit prope Rio de Janeiro: Pohl.
6. ARTANTHE BAHIENSIS Рвезт. ramulis compresso-an-
gulatis pubescenti-scabris; foliis breviter petiolatis oblongo-lan-
ceolatis acuminatis pinnatinerviis reticulato - venosis pellucido-
punctatissimis rugosis muriculato-scabris, subtus in nervis venis-
que hirsutis, basi oblique et inaequaliter cordatis; pedunculis pe-
tiolo vix longioribus; spicis elongatis cylindricis, apiculatis rectis
curvatisque.
Artanthe bahiensis Presl. Epimel. bot. 227.
Crescit prope Bahiam: Lhotzky.
Ad Sect, Is0PRYLLON.
7. ARTANTHE MACROSTACHYA Peres. glaberrima, ra-
mulis compressis angulatisque ; foliis petiolatis late ovato-ellipti-
cis abrupte acuminatis reticulato - venosis herbaceis minute pel-
lucido-patentissimis basi acutis aequalibus; pedunculis compressis
petiolo aequilongis; spicis cylindricis maticis folio brevioribus.
Artanthe (ЛворћуПоп) macrostachya Presl. Epim. b. 227.
Crescit prope Rio de Janeiro : Mikan.
8. ARTANTHE DIVERGENS Рвкз:. glaberrima; ramis
teretibus, ramulis divaricatis compresso-angulatis; foliis petiola-
tis oblongo-lanceolatis angustato-acuminatis obtusis tenuiter co-
riaceis crebre pinnatonerviis reticulato-venosis pellucido-puncta-
tissimis basi acutis; pedunculis compressis petiolo subduplo lon-
gioribus; spicis cylindricis obtusis patentissimis folium aequantibus.
Artanthe (Isophyllon) divergens Presl. Epimel. bot. 228.
Crescit prope Rio de Janeiro: Pohl.
EPICRISIS PHYTOGEOGRAPHICA.
In Florae brasiliensis imperio (neglecto nnmero
dubiarum, quas in curis posterioribus addidimus) 165
Piperaceae nunc detectae et rite distinctae sunt, quae
cum numero Piperacearum omnium rite cognitarum, mis-
sis plurimis dubiis, ad 640 statuendo, comparatae, unam
quartam partem totius ordinis sistunt.
Ex his 53 species ad Peperomiearum, 112 ad
Piperearum iribum spectant. Cum Peperomiearum
hactenus cognitarum numerus circiter 246 statuendus
sit, in Brasilia unam quintam partem earum crescere
videbis. Piperearum omnium cognitarum numerus fere
400 aequiparatur, ergo quarta omnium pars in Brasilia
viget.
Peperomieae brasilienses omnes e Peperomiae ge-
nere sunt (demto nimirum Acrocarpidi genere); ha-
rum plures species extra illius Florae fines nondum
reperíae; aliae aliis novi orbis regionibus, praesertim
Indiae occidentali, Guianae, Novae Granadae, commu-
nes, ex. gr. P. pellucida, P. pterocaulis, P. myrti-
folia , P. pereskiaefolia, P. angustata , P. galioides,
P. loxensis, P. Deppeana (Mexici), P. rubioides,
P. reflexa (quae praesertim gerontogaea, fere am-
phigea), P. nummularifolia, P. repens, P. renifor-
mis, P. finbriata, P. angulata, P. elongata, P. ru-
pestris et P. obtusifolia, itaque 18 species, sive 7,
pars specierum brasiliensium.
Inter Piperearum genera tanquam primaria in
Flora brasiliensi sunt Artanthe et ОНота. Шид enim
genus, novo orbi proprium, 234 speciebus hactenus
componitur, quarum 80 brasilienses, itaque '/, pars:
quarum major pars Brasiliae propria, nam 11 tantum in
alis etiam regionibus, praesertim in Guiana et India
occidentali proveniunt : A. caudata, A. catalpaefolia,
A. elongata, A. asperifolia, A. Olfersii, A, adunca,
A. corylifolia, А. variegata, A. geniculata, A. tuber-
culata (quae omnium vulgatissima) et A. guianensis. —
Ойотіа, 21 speciebus nunc constans, 19 species in
Brasilia alit, quae extra illius fines nondum detectae.
— Enckeae 24 specierum 4, Peltobryi 9 specierum
5, Pothomorphes 10 specierum 4 brasilenses sunt.
De Piperacearum in Brasilia vsu MEDICO praeci-
pua jam singulis speciebus adscripsimus.
Piperin.
10
75 PIPERACEAE: ICONES EXPLICATAE. 76
ICONES PIPERACEARUM EXPLICATAE.
Tab. I. Fig. I. Peperomia tenera (cum analysi floris),
pag. 19.
П. Peperomia repens (analysis), pag. 19.
III, Peperomia Martiana, pag. 23.
IV. Peperomia distachya (analysis), pag. 23.
V. Peperomia myriocarpa, pag. 23.
VI. Peperomia brasiliensis, pag. 10.
VII. Peperomia polystachya (analysis), pag. 14.
VIII. Peperomia muscosa, pag. 21.
IX, Peperomia incana (analysis), pag. 24.
Tab. H. Fig. I. Peperomia Deppeana, pag. 16.
H. Peperomia galioides, pag. 15.
IIl. Peperomia fimbriata, forma pilosior, pag. 20.
IV. Peperomia Selloviana, pag. 16.
V. Peperomia valantioides, pag. 17.
VI. Peperomia trineura, pag. 18.
VIL Peperomia myrtifolia, var. latifolia, pag. 18.
VIII. Peperomia hydrocotyloides, pag. 8.
IX. Peperomia arifolia, pag. 9.
X. Peperomia Gardneriana, pag. 9.
Tab. Ш. Fig. I. — Enckea Sieberi (analysis), pag. 27.
H. Enckea ceanothifolia, pag. 28.
IIl. Enckea Martiana, pag. 27.
Tab. IV. Peltobryon pubescens, pag. 30.
Tab. V. Fig. I. Peltobryon Martianum, pag. 80.
IL Рейоһгуоп exserens, pag. 31.
Ш. Peltobryon attenuatum, pag. 29.
Tab. VL Fig. I. Artanthe abutilifolia (secundum specimen
Mus. Paris.), pag. 33.
П. Artanthe Regnellii, pag. 34,
Tab. VII. Artanthe superba, pag. 35.
Tab. ҮШ, Artanthe spectabilis, var. glabrior , pag. 35.
Tab. IX. Fig. І. Artanthe eximia, cum amento fere maturo,
pag. 99.
Tab. IX. Еі. П. Artanthe richardiaefolia, pag. 36.
Tab. X. Artanthe fuscescens, pag. 38.
Tab. XI. Artanthe amazonica, pag. 39.
Tab. XII. Artanthe obtusa, pag. 39.
Tab, ХШ. Fig. І. Artanthe xylosteoides, pag. 42.
II. Artanthe concinna, pag. 43.
Tab. XIV. Fig. I. Artanthe elongata, pag. 43.
П. Artanthe adunca (analysis), pag. 46.
Ш. Artanthe glabrata (analysis), pag. 51.
IV. Artanthe diospyrifola (analysis), pag. 50.
Tab. XV. Artanthe Schottii, pag. 49.
Tab. XVI. Fig. I. Artanthe pyrifolia, pag. 50.
П. Artanthe variegatu, pag. 92.
Tab. XVII. Artanthe Cambessedei, pag. 51.
Artanthe geniculata, forma angustifolia,
pag. 53.
IL Artanthe xylopioides (analysis), pag. 58.
Tab. ХУШ, Fig. I.
Tab, XIX. Fig. I. Artanthe obumbrata (folium, amentum et
analysis), pag. 52.
П. Artanthe persicariaefolia, pag. 55.
III. Artanthe Luschnathiana, forma minor, p. 53.
Tab. XX. Artanthe ampla, pag. 55.
Tab. ХХІ. Fig. I. Artanthe adenophylla, pag. 57.
II. Artanthe denudans, pag. 60.
Tab. XXII. Fig. I. Ottonia macrostachya, pag. 67.
IL Ottonia macrophylla, pag. 66.
III. Ottonia Anisum (analysis), pag. 63,
Tab. XXIII. Fig. I. Ottonia corcovadensis, pag. 6%,
П. Ottonia Pohliana, pag. 69.
Tab. XXIV. Ottonia Waracabacoura, pag. 69.
S ig lsa
1. Folium.
2. Amentum vel ejus pars.
2f. Amentum florens.
2 m, Amentum fructiferum.
3. Flos (cum sua bractea, aut illa demta) , aut flores.
3j. Flos junior.
2 Bractea.
bi. Pilus ex indumento bracteae.
bj. Bractea junior.
bm. Bractea adultior, ubi area centralis calvescit.
4. Stamen vel stamina.
4i. Stamen vel stamina intra singulam bracteam inferiora (superio-
ribus nondum emissis).
4j. Stamen junius.
4m, Stamen maturum.
4 е. Stamen effoetum.
4—5. Stamen post foecundationem persistens, anthera dejecta.
5. Anthera.
6. Pistillum,
6f. Pistillum foecundatum.
7. Stigma,
7i. Pilus stigmatis.
8. Bacca,
8 J. Bacca immatura.
8 т. Bacca matura.
9, Semen.
10. Testa.
11. Albumen.
12. Amnios.
13. Embryo.
14. Cotyledones.
15. Rostellum.
D. Diagramma floris,
Partes vegetationis e£ amenta magnitudine naturali depictae sunt;
analyses partium floralium omnes diversa magnitudine auctae.
& denotat partem antice visam.
p » » postice (inde ab axi) visam.
І ” ә а latere visam.
4 99 ә desuper visam.
J| sectio verticalis, = sectid horizontalis,
Figurae omnes ad sicca specimina delineatae sunt a viro clar,
Q. M. B, VERHUELL.
PEPEROMIA 1. tenera. П. repens. Ш. Магбапа. ІҮ. distachya.
_\. myriocarpa. VI. brasiliensis. УП. polystachya. ҮШІ. muscosa. IZ. incana.
ee
wiana. V._valantioides.
des. IX. arifolia. X. Gardner
‚№ Sello
сы
5 š 2 Ка
1
; Me RENE |
~
des. ІШ. fimbr
. hydro cotylo
1
a. TH
VI. trineura. VII. myrtifolia var. latifolia.
]. Deppe
PEPEROMIA
alio
-É
i
—
ШТ!
22
SS
H ||
Ш | р
Ñ р
М) Л
TAN Т/
ОО
| /n
ENCKEA L Sieberi Ilceanothifolia Ill. Martana .
INU !
HEN HATH у
n 4:
212
f
У,
RN Sor i
>
|
1
E
19
.
%
‚
š
2
^
\
/
”
Раск
SU
Е
7a.
Ne
9
:
⁄
1
W WV 4 jii
(UU
|)
Ба
ШЙ! |
Lh
SS
—
===
4 ==
3 > x SS
A A |
SS SSS Е à
SSS 25
| PELT OBRYON Я у
Se ^
N DS ==
МЭ
E7
atum.
I. exlerens. IIL atténu
.
—
PELTOBRYON L Мата
rebel
eli
abutilifolia. П Regn
ARTANTHE I.
aD eme 12. ұры» сы
„АРВ НИ Рене
е2 А5
Ae
ARTANTHE superba.
ARTAN THE spectabilis А
и
ТІГІ N
a
АҢТАХТНЕ Leximia IL richardiaefolia.
27 N
Sm X
2
25
BAN Co
W E
7570-6
е
ЕСС
222)
— het at ap] Е.
eps eS Ee
72” --
= е уе;
< -
>.
<
\
ФЕРМ 1!
(52
ОА
ARTANTHE
fuscescens.
11.
$i
|
Ш
V
i
25
|)
cn
erecta ка су Bene qe on ЭЛ
SECUTA E ERAN T mas
У
у
`
p
ARTANTHE amazonica. ! |
pu t
| 19.
ARTANTHE І. xylosteoides. ЇЇ. concima.
~
A ай e - js Res ripis
Š xÇ и
22
<
№ ” —
——— Ў
TIE : : : |
; 1 (у Ж.
6 CEA
МИ; j CD ) NA
WM — ТОҢ ҮШ
Ж j “ у 7 J ШІ NI
22 Ир JU UA 15:94) ; dir
ARTANTHE 1. elongata. I. adunca. Ш. glabrata. IV. diospyrifolia. =
i
2 y 27977
7
Бэ
LLM I LPO 777
77 WY % 7 т
22797 /7//
Й
⁄
/7
(7
S
), [A ^c жээ
Uy | У 12750
<
7 4! IN Q
THE Зећонн.
1
4
№
Š
Ч 9»
NN
А
—
77
227777
27
Z
%
22
27
22
227
2
fh
|
|
)
D
7,
Z
Ж
aR » |
Ce \
ORN \\
С à
А.
CSS 7
СЭ 4
СЭ 7, ANN 5 д
ЧА | Ве у а
^ ; 5
< # /
, N 7
ree EET 129923 23393 ETH REED
r y 3323432220371 ;
wee sone:
Emm :
we
РА
22223-93134
| Тг
4
Т К\з
ае
2
Ж б
22, | d SSS ` ~
па = у E.
= ^ Q ` %
SN
5%;
555%,
ва 65552»
xy
== 52%
ЭМЭ
УУ»
SG.
Sts
"t = 5-3
SS [I `3J
=== |
AEE
q
n
1)
E
x
sss | "w
ex
XN хкА-
а.
N Эн | DEN
хєл D
Ү H PS ко
um
E
Bn
ARTAN THE L obumbrata T. persicariaefolia II. Lufchnathiana.
12727
КМ?
ы”
А
ER
Ay.
s:
Hj
ARTANTHE ampla. |
| enophylla. |
‘ad
(2
ж
АТАЛ
А
OTTONIA I. macrostachya
[macrophylla ll. Auifum.
.
—
—
О TT ОХТА 1. corcovadentis II. l'ohliana. |
OT ТОХТА Waracabacoura.
FLORA BRASILIENSIS
SIVE
EN ND PLANTARUM
BRASILIA
HACTENUS DETECTARUM
QUAS
CURA MUSEI CAES. REG. PALAT. VINDOBONENSIS
SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIIS DESCRIPTAS
ET
METHODO NATURALI DIGESTAS
SUB
AUSPICIIS
FERDINANDI I.
AUSTRIAE IMPERATORIS
LUDOVICIL
BAVARIAE REGIS
EDIDIT
CAROLUS FRID. PHIL. DE MARTIUS.
ACCEDUNT CURAE VICE MUSEI CAES. REG. PALAT. VINDOBON.
EDUARDI FENZL.
— —————
БА
FASCICULUS ХП.
URTICINEAE expos, Е. А. Gui. Моге, р. 17 — 929, 1, 25 — 70.
PRETIUM: 18 Flor, Conv, - 21°/; Flor. Rhen. — 12'/, Thal. Вог, — 46 Francs 28 Cent.
LIPSIAE aw FRID. FLEISCHER IN COMM.
1853, 1. DECEMBRIS.
URTICINE A E
EXPOSUIT
F. A. GUIL. MIQUEL,
PROFESSOR BOTANICES AMSTELODAMENSIS.
URTICINE A E.
CasrANEAE, Sect. Ш. Adans. Famill. Tom. I. p. 316., excl. Platano. — URTICAE Juss. Gen.
p. 400., excl. Ambora, Hedycaria, Pterantho, et inter affinia enumeratis: Gunnera, Misandra,
Pipere et Thoa; adjectis: Celtide et Што. — SCcABRIDAE Linn. Ord. Nat. ed. Giseke р. 533.,
excl. Thelygono, Bosea et Acnida. — CELTIDEAE, URTICEAE, ARTOCARPEAE R. Br. Congo р. 454.
— ОвтасвАЕ Gaudich. ad Freycinet, It. р. 492. partim, excludendis plurimis v. c. Piperaceis,
Lacistemeis cet. — URTICEAE, АВТОСАНРЕАК (sub classe Urticinarum, excl. Monimieis ) et Urma-
СЕАЕ (sub classe Amentacearum) Bartl. Ord. Nat. p. 100 et 104. excl. Pterantho, Platano, Gun-
nera et Chailletieis sect. Ulnacearum. — Utmacear, CeLTIDEAE, MoREAE, ARTOCARPEAE, UR-
TICEAE €! CANNABINEAE Endl, Gen. Pl. p. 215 — 286. excl. ex affinibus: Cynocrambeis et Gun-
neraceis, Gynocephalio Bl., Bruea Gaud., Aporosa Bl. (сера Lindl.), Sciaphila Bl., Bosea. —
URTICACEAE, CawNABINACEAE, MORACEAE, АВТОСАВРЕАЕ et ULMACEAE (sub classe Rhamnalium)
Lindl. Veg. Kingd. p. 260—271. et p. 580. excl. quibusdam, in praecedentibus jam indicatis. —
URTICINEARUM classis, Ad. Brongniart Enum. des Genr. d. plantes p. xxvr. — Urricear Plan-
chon in Nouv. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. Bot. Tom. X. 254. et seqq.
DicoTYLEDONES APETALAE, PERIGONIATAE (SEPALANTHAE), DICLINES (PERRARO HERMAPHRODI-
TAE), ISOSTEMONES VEL MEIOSTEMONES, LEGITIME CARPIDIO UNICO, UNIOVULATAE, MICROPYLE ET
ROSTELLO CONSTANTER SUPERIS, INFLORESCENTIIS DEFINITIS , FOLIIS STIPULATIS.
Frores diclines, rarius polygami, rarissime hermaphroditi. PERIGoNiIUM calycinum 2—9-
saepe 4-merum, perraro deficiens, SEGMENTIS 1—32-seriatis, praefloratione imbricatis vel valvato-
induplicatis, utplurimum persistentibus. Masc. et НЕВМАРН. STAMINA perigonii segmentis
numero aequalia iisque opposita, vel rarius abortu pauciora, hypogyna, FILAMENTIS praeflora-
tione vel inflexis, sub anthesi elastice prosilientibus, vel rectis et inertibus, ANTHERIS dorsi-
fixis vel suberectis, typice bilocularibus, LocuLis rimis longitudinalibus apertis, in рапса con-
fluentibus et heterogeneis, polline globoso, subhyalino. PisTriLLI RUDIMENTUM Ш multis ob-
vium. Form. OvaniuM liberum vel raro adnatum, uniloculare, rarissime 2—3-loculare, loculo
unico tantum fertili. SriGMATA 1 — 2, vix unquam 3, libera vel basi in stylum saepe sub-
lateralem connata. Оустом unicum erectum, laterale vel pendulum, orthotropum , anatropum
vel campylotropum, micropyle hinc omnibus supera. ANDROECEUM rudimentarium in Lata rer
obvium. NUCULAE (ACHAENIA Desv. et Auct.) crustaceae aut siccae aut drupaceae, vel со
liberae vel in synearpium aggregatae. Seminis TESTA membranacea, endopleura tenuissima
aut obsoleta. ALBUMEN nullum vel carnosum. Емввүо dicotyledoneus, ROSTELLO constanter
supero, recto vel curvato, CoTYLEDONIBUS aequalibus vel valde inaequalibus, accumbentibus vel
incumbentibus.
Urticin.
11
79 URTICINEAE: ARTOCARPEAE. 80
ARBORES, FRUTICES vel HERBAE annuae, intra tropicos utriusque orbis frequentes, in
temperatis regionibus rarescentes, e frigidis zonis (si viles quasdam Urticas excipias) exules.
Succus lacteus vel aqueus. Fibrae libri tenaces, vasa lactea plurimis numerosa. Folia stipu-
lata alterna, nunc saepe inaequilatera, vel raro opposita, glabra, pilosa, haud raro scabrida |
asperulave*), quaedam setis urentibus (stimulis) armata. INFLORESCENTIA: cymae variae, regu-
lares vel irregulares, aut receptacula (coenanthia Nees., amphanthia Link.) indivisa, involucrata,
vel vario modo partita, et tum ebracteata, aut cava utriculosa ore pervia, intusque florifera.
Ordinis vastissimi ac polymorphi membra non circa unicum quasi commune centrum ordinata, sed pluribus
centris, arcte inter se cohaerentibus, invita natura a recentioribus dissolutis, circumposita sunt. Si quae singulis
centris proxima sunt membra comparaveris, tantum eorum videtur discrimen, ut singulares ac distinctos ordines
naturam constituere voluisse crederes. Si vero quae а centris magis distant, membra examinaveris, omnia intimo
quodam nexu, communi quadam morphonomia, conjuncta esse persuasum habebis.
CLAVIS SUBORDINUM.
A. Flores monoici vel dioici. Stamina praefloratione stricta vel inversa. Nuculae crustaceae vel baccae, saepe
in syncarpium (Rich.) vel syconun (Mirb.) aggregatae. Embryo plerisque curvatus. Succus lacteus, raro
aqueus: 1. Subordo: ARTOCARPEAE.
a) Stamina praefloratione stricta: ARTOCARPEAE PROPRIE.
b) Stamina praefloratione inversa: MOREAE.
B. Flores polygami vel hermaphroditi. Stamina praefloratione stricta vel incurvula. Drupae vel samarae. Embryo
rectus vel curvatus, cotyledonibus saepius plicatis. Succus aqueus: И. Subordo: ULMACEAE.
C. Flores monoici vel dioici. Stamina e situ inverso elastice prosilientia. Масша crustacea. Embryo rectus
cotyledonibus planis. Succus aqueus: Ш. Subordo: URTICEAE.
IV. Subordo: CANNABINEAE, in Brasilia deest.
L SUBORDO AR TOCARPE A E.
UnricanUM genera Juss. l. c. — Автосавғвлв DeCand. КІ, franc. В. Brown. Congo. 454.
Bartl. Ord. nat. р. 104, excl. quibusdam. — Unricearum BROUSSONETIEAE, MoREAE, Снгово-
PHOREAE, Е1СЕАЕ, DonsrENiEAE, АВТОСАВРЕАЕ Gaudich. in Freycin. Itin. p. 509. — Мовкав
Endl. Norf. 40. et ARTocaRPEAE ej. ordines singulares.
Frores monoici vel dioici, spicati, capitati vel super receptacula (involucrata) simplicia |
aut partita conferti aut iis concavatis inclusi. Masc. PERIGONIUM utplurimum cALvcINUM 2—6-
phyllum ; PHYLLIS plus minus connatis, praefloratione imbricatis, raro valvatis, rarissime de-
ficientibus. STAMINA tot quot perigonii segmenta iisque opposita, aliquando pauciora, libera,
raro tota inter se connata, FILAMENTIS praefloratione rectis vel inflexis et nunc perinde elastice
prosilientibus, ANTHERIS erectis vel dorsifixis, introrsis vel extrorsis, bilocularibus, rimis per-
pendicularibus apertis, vel unilocularibus peltatis in duas lamelJas superpositas dehiscentibus.
Равтплл RUDIMENTUM nullum vel manifestum. Fem. PERIGoNIUM e PHYLLIS 2 — 6 liberis vel
зони aa aii ; praefloratione uni- vel biseriatim imbricatis, мэн raro
КОО gynophoro sustentum, liberum, raro perigonio plus minusve
*) Scabra рШз rigidis, aspera verruculis nudo oculo vix discernendis.
81 URTICINEAE: ARTOCARPEAE. 82
adhaerens, unilocplare (raisi һы triloculare, loculo altero duobusve effoetis), 1 i
ovulato, OVULO aut e basi erecto orthotropo aut parieti styligero apicive R n OCULO uni-
aut campylotropo. —SrYvLus terminalis vel excentricus aut basilaris sim Tena A eae
perraro trifidus, sTIGMATIBUS filiformibus, lanceolatis » Spatulatis peltatia : i. ul ич
tellatis, papillis stigmaticis brevibus vel elongatis. Fructus: бй он motio 3 N is
ставе ne шил мг шон perigoniis baccantibus inclusae bine dru ipi гае
receptaculum агсіе compositae vel connatae, vel receptaculo disciformi immersae 23 эс сэг
taculum carnosum inclusae et tum perigoniis persistentibus velatae aut iis deficientibus мэ
epicarpio vulgo instructae. Semen unicum, Testa membranacea, ALBUMINE nullo vel carnoso,
EMBRYONE homotropo, amphitropo vel antitropo, coTYLEDONIBUS aequalibus vel inaequalibus
ROSTELLO supero. A
ARBORES, FRUTICES vel HERBAE іп tropicis et calidioribus utriusque. orbis plagis indi-
genae, succo lacteo vel aqueo, foliis alternis saepe distichis, integris vel rarius varie lobatis
rarissime digitatis, integerrimis vel serratis aut dentatis, glabris, scabris vel asperis уун
geminis lateralibus liberis aut unica аач агт, caducis vel rarissime persistentibus.
A. Stamina praefloratione stricta: Trib. I. ARTOCARPEAE PROPRIE.
B. Stamina praefloratione inversa: Trib. II. MOREAE.
Tris. I. ARTOCARPEAE PROPRIE. Artocarpearum pars auctorum. Endl. Gener. excl. Trophidis
specie americana, Gynocephalio, cet. adjecta Fico. — Artocarpearum ordo Trécul. in Ann. d. Sc. nat. 3. sér. -
Vol. VIII. 76. — Аввовкв vel rnuTICES, succo utplurimum lacteo innocuo vel venenato , STIPULIS latera-
libus vel concretione saepe axillaribus, haud raro spathaceo-involucrantibus У), котла praefoliatione convo-
lutis, vel complicatis et simul transverse plicatis. Stamina praefloratione recta, FILAMENTIS nunquam in-
flexis. OvuLum raro oríhotropum. ALBUMEN plerisque nullum. RosrELLUM in plerisque incumbens; coTrYLE-
DONES saepius inaequales. |
CONSPECTUS SUBTRIBUUM ET GENERUM BRASILIENSIUM.
* Ovulum ex apice vel infra apicem loculi pendulum, anatropum vel campylotropum.
I. Flores utriusque sexus in receptaculo cavo subclauso simul inclusi. I. Subtribus: FICEAE.
a) Flores masc. diandri: PHARMACOSYCEA.
b) Flores masc. monandri: Usosriema.
IL. Flores utriusque sexus supra receptaculum globosum dispositi, feminei pauci vel solitarii et immersi. II. Subtribus: BROSIMEAE.
a) Flores masc. super omne receptaculum; perigonium nullum: Ввовшон,
b) Flores masc. in vertice receptaculi; perigonium triphyllum: Твуматососсов,
Ш. Flores dioici super receptacula racemi specie divisa, feminei ejus ramulis apice immersi, ovario demum infero: Ш. Sub-
tribus: SOROCEEAE. — Бовоска.
IV. Flores dioici super receptacula globosa vel planiuscula involucrata dispositi, perigoniati. IV. Subtribus: OLMEDIEAE.
a) Feminei plurimi in eodem receptaculo:
a) Perigonium 4—6-dentatam, valvatum , ovarium inferum; stigmata filiformia : Navcrkorsis.
B) Perigonium apice poro apertum; ovarium semiinferum; stigmata filiformia: Novena.
y) Perigonium tetraphyllum, phyllis biserialiter imbricatis; stigmata filiformia torta: Ниїлсовтүїлв.
8) Perigonium 4-dentatum ; stylus crassus bidentatus; ovarium semiinferum: PEREBEA.
b) Feminei solitarii in eodem involucro:
a) Ovarium inferum: PsEUDOLMEDIA.
В) Ovarium superum : OLmEDIA.
minae ac laterales paullo supra petioli insertionem affixae, gemmae insequentis velamentum
ineum (quod internodio adhuc valde abbreviato innititur) totum vel pro parte includant,
singula stipulis praecedentibus velata, inveniantur. Stipulae
In plurimis liberae sunt stipulae, in aliis in unam
ж) STIPULAE in omnibus Artocarpeis typice ge
sistunt, ea ratione ut folium sequens virg
dum in plerisque, praesertim Ficeis, in eadem gemma jam sequentia folia,
vulgo caducae sunt et cicatrices annulares horizontales vel obliquas relinquunt. ;
amplexicaulem vulgo magnam vel axillarem extrorsum fissam, vel oppositifoliam vel plane calyptraeformem folio increscente deji-
ciendam , coalescunt.
Urticin. 12
83 URTICINEAE: PHARMACOSYCEA. 84
У. Flores feminei in receptaculo globoso vel oblongo dense congesti, dioici vel monoici, hi in eodem vel diversis receptaculis.
V. Subtribus, EUARTOCARPEAE, — Anrccanrus (genus cultum).
** Ovulum sublaterale semianatropum.
VI. Flores dioici, receptacula gemina corymbi- cymae specie partita; perigonium fem. utriculosum, Stigma discoideo - peltatum.
Nucula bivalvis. УІ. Subtribus: POUROUMEAE. — Pourouma.
**" Ovulum erectum, ad basin loculi insertum, orthotropum. |
ҮШ, Flores dioici super receptacula partita capitulati vel simplicia cylindracea obtegentes. Perigonium fem. in brasiliensibus utri-
culosum ore integrum vel dentatum. Stigma capitellatum. VII. Subtribus: CONOCEPHALEAE.
a) Stamen 1 vel 2 connata, Coussaroa.
b) Stamina 2. Receptacula umbellato-conferta, virginea враћа inclusa. ССкСБОРТА.
Ѕовтнів. L FICEAE Мю. — Trec. Fores receptaculi cavi basi apiceque bracteati, vertice pervii,
parieti interno inserti, monoici vel dioici, perigoniati vel nudi, alterius sexus rudimento quandoque obvio, peri-
коп segmentis imbricatis, persistentibus. Masc. SrAwiNA 1—5, FILAMENTIS utplurimum brevibus, connectivo
crasso, saepe prominulo, loculis anticis discretis vel supra connectivam abbreviatum subconfluentibus. Frm.
Рївтиллом sessile vel gynophoro impositum. түг08 ex apice ovarii lateralis vel basilaris, sriGwA'TE bicruri
vel simplici, versiformi. Мосотле (Achaenia Auct.) crustaceae, epicarpio tenui submembranaceo obductae, peri-
gonio persistenti suffultae. Swixrs testa membranacea, левомех carnosum vel subnullum. Емввүо curvatus,
RADICULA incumbente, corvLEpoNisus vulgo aliquantum inaequalibus planis vel corrugatis aut complicatis. -—
Arpores saepe maximae, plures e trunco ramisque radicantes, vel FRUTICES, nonnunquam parasitice fere
germinantes , dein radicibus secundariis nutritae, foliis alternis, simplicibus vel lobatis (nunquam in generi-
bus americanis) , integerrimis vel serratis, laevissimis glaberrimis vel vario modo pilosis, scabris asperisve,
receptaculis axillaribus vulgo geminis, sessilibus vel pedunculatis (sycone Mirb., amphanthum Gasparr.),
maturis carnosis, quandoque edulibus.
Species brasilienses ad Urosligmatis sectionem peculiarem (cf. p. 89) et ad genus austro-americanum peculiare, Pharmaco-
syceam, pertinent. Folia omnibus integerrima, vix paucis leviter repanda, praefoliatione convoluta. Stirpium juvenilium caules folia-
que ab iis stirpis adultae quandoque multum differre videntur.
Архот. Flores Ficearum in eodem receptaculo fere semper diversiformes, praesertim feminei, qui non solum quoad perigonii partitiones
sed etiam quoad ovarium nunc sessile nunc gynophoro sustentum, quoad styli insertionem ac longitudinem cet. mire inter se discrepantes offenduntur.
I. PHARMACOSYCEA Mio.
ARBORES Americae calidioris, succo lacteo acri
PuanwmacosvckA М4. in Hook. Lond. Journ. of Bot. VII. 64.
Ficus species auctorum.
Fronrs intra nEcEPTACULUM globosum monoici bra-
cteolati. _ Мазста praesertim superiores, PERIGONIO
(fusco coriaceo) quadripartito, sEGMENTIS concavis, in-
flexo-imbricatis, basi pedicelli specie coéuntibus. Sra-
MINA 2, cum vel absque pistilli rudimento, antheris
oblongis vel linearibus, loculis anticis. Fem. PERIGO-
мо ad basin 4—6-partito, ѕесмехтіѕ linearibus. Ova-
мом sessile, sTvLO brevi, srIGMATE bi- vel vuni-
cruri, cruribus lanceolatis. Мосогл crustacea sublen-
ticularis, dorso superne et basi subcarinata, epicar-
pio tenui subsicco fusculo (serius subevanido) in-
structa. Semen ex apice loculi fere appensum, TESTA
coriacea fusca, ENDOPLEURA tenuissima pallida, ALBU-
MINE tenui Carnoso, EMBRYONE curvato, COTYLEDONIBUS
carnosis arcte sibi applicatis, subaequalibus, concavis
et complicatis, nosrELLUuM cylindrico-conicum incum-
bens ambientibus.
(an semper), glabrae vel scabro-puberulae , FoLIIS
oblongis integerrimis, penninerviis vel costulatis, STI-
PULIS amplis geminis amplectentibus, in unam quasi
convolutis, caducis, cicatricem circularem amplexi-
caulem fere horizontalem relinquentibus, RECEPTA-
CULIS axillaribus geminis vel solitariis, pedunculatis
vel sessilibus, basi tribracteatis, apice parvis bracteis
occlusis, maturis coriaceo-carnosis.
1. PHARMACOSYCEA RADULA Мю. ramulis petiolis
foliisque subtus sparse, receptaculis densius scabriuscule puberis
glabrescentibus; foliis oblongis ellipticis vel ovato-oblongis utrin-
que acutiusculis vel subobtusis, supra asperule punctulatis; co-
stulis venosis patentibus utrinque 10 — 12; stipulis longe lanceo-
latis convolutis; receptaculis utplurimum solitariis breviter pe-
dunculatis, involucro demum circumscisso; perigonio ciliolato.
Tab. nostra XX. fig. I.
Pharmacosycea Radula Miq. in Hook. Lond. of Journ.
Bot. VII. 64. n. 1. tab. 11. fig. B. ercludendis verisimiliter
synonymis omnibus.
85
Аввов, Rami glabri nunc fuscescentes,
rum cicatrice circulari notati. Рктюш circiter pollicares semite-
retes antice sulcati fusculi. Foxra rigide coriacea, basi breviter
et tenuiter subtrinervia, ceterum costulis subtus prominentibus
pallidis prope marginem arcuato-connexis, tenere reticulatis, УА
— 5'/, poll. longa, 2 circiter lata. SrIPULA in apice ramulorum
mox decidua lanceolata acuminata convoluta, dorso ad basin pu-
bera, ceterum glabra, l'/-pollicaris, _ RECEPTACULA nunc fere
cerasi magnitudine, puberula vix scabra, basi in brevissimum
stipitem constricta, PEDUNCULO proprio 1— 2 lin. longo sustenta,
apice BRACTEIS exiguis latis glabris clausa, intus sub ore ejus-
modi dense obturata, ceterum exsculpta foveolis floriferis, inter
quas BRACTEOLAE fuscae. FLORES FEM. magno numero obvii, rERI-
вомо 6-partito, segmentis basi liberis vel in brevem pedicellum
unitis, linearibus, concavis ciliatis. Ovarium subsessile, 5туго
laterali, sTIGMATE vel unicruri vel subbicruri, muriculato, AcHAE-
NIA matura perigonio partim inclusa crustacea albida, punctulis
fuscis conspersa, inaequalia, FLORES masc. in superiore recepta-
culi parte, PERIGONIO 4-partito , segmentis spathulatis apice ob-
tuso concavis imbricatis subciliolatis, basi vulgo in pedicellum
puberulum junctis. — SrAwiNA duo opposita, singula perigonii
segmentis opposita, ima basi iis subadnata, FILAMENTIS semitere-
tibus fuscis brevibus, ANTHERIs inclusis oblongis bilocularibus,
loculis connectivo antice adnatis, antice sulco separatis, dorso
cum CoNNECTIVO glanduloso- punetatis, riLAMENTIS paullo supra
basin dorsifixis. Inter stamina vidi plerumque RUDIMENTUM PISTILLI,
basi teres crassiusculum fuscum (ovarium) sursum lutescens atte-
nuatam , raro in stigma divaricate bicrure terminatum. |
Crescit in Brasilia orientali: Schott; in districtu Paranagoá
provinciae Piauhy: Gardner, у
cum RAMULIs stipula-
Forma foliis paullo majoribus supra asperule punctulatis
et pilis raris inspersis, receptaculis solitariis vel geminis cum
ramulis densius pubescentibus.
In alluvialibus secundum fl. Gorguea in prov. Piauhiensi: Gard-
ner; in prov. Para, spec. sterile: M.
2. PHARMACOSYCEA ANTHELMINTHICA Mio. glabra;
foliis elliptico - oblongis acutis vel breviter subacute apiculatis,
basi acutis vel acutiusculis breviterque trinerviis coriaceis laevi-
bus; costulis patentissimis utrinque 10 — 15; stipulis lanceolatis
elongatis convolutis; receptaculis axillaribus geminis vel solitariis
pedunculatis vel subsessilibus globosis glabris laevibus bracteis
З basi connatis hirsutis. — Mig. in Hook. Lond. Journ. of Bot.
VII. 66. n. 2. excl. syn. H. B. K.
Tab. nostra XXV. fig. II.
Ficus anthelminthica Mart. Syst. Mal. med. Bras. 88.
Pl. Med. et Oecon. Bras. med. t. 77. haud Richard.
Аввов ingens. RAMULI teretes laeves, cortice ferrugineo-cine-
газсеще. PETIOLI semiteretes antice concaviusculi, */,—1'/, poll.
longi. Forra coriacea, iis praecedentis similia, sed apice contrac-
tiora, majora, costis fortioribus nec perspicue reticulatis, glaberri-
mis distincta, 5—8'/, — 9'/, poll. longa, 2—3 lata. RECEPTACULA non-
nulla aggregata, piso paullo majora, depresso-globosa, laevia, ore
tenui BRACTEIS exiguis 3 orbicularibus, basi involucro appresso tri-
partito suffulta. FromEs FEM. numerosissimi, PEBIGONIO profunde
5-partito, sE&MENTIS basi in pedicellum brevem trigonum. coéunti-
bus inaequalibus, lanceolatis acutis pilosulis, uno praesertim
latiore carinato- concavo ovarium amplectente. Ovanrcw subses-
sile, зтуго infra medium laterali brevi, stigmate obliquo in-
aequaliter bicruri. NucurA immatura obovoidea. FronEs MASC.
PERIGONIO 4-fido, sEGMENTIS ellipticis, uno demissius libero.
Sramina 2 opposita, riLAMENTIS brevissimis, ANTHERIS dorso prope
basin insertis, oblongis compressis basi emarginatis, inaequilon-
gis. Разтилл RUDIMENTUM feres acutum parvum. — RECEPTACULA
fere matura cerasi circiter magnitadine.
URTICINEAE: PHARMACOSYCEA.
|
86
Crescit prope oppid. Barra do Jardim prov. Ceara: Gardner ;
ad Engenho da Vargem, prov. Rio de Janeiro: Pohl; prope Sebastia-
nopolin: M., Schüch; in silvis primaevis prov. Paraénsis et Rio Negro,
ubi Coaxinguba dicitur: M. аса creberrimi usus contra vermes.
3. PHARMACOSYCEA ADHATODAEFOLIA Mig. glabra;
foliis elliptico - vel subobverse oblongis utrinque acatiusculis vel
apice acutis tenuiter coriaceis laevibus, basi brevi- tri- vel sub-
quinquenerviis ; costulis patentibus utrinque 12— 15 prope mar-
ginem arcuato-connexis tenuioribusque alternantibus tenere reti-
culatis; receptaculis .....-- Mig. 1. c. 70. n. 7.
Ficus adhatodaefolia Schott. in Spreng. Syst. Veg. IV.
Append. 409.
Ficus martinicensis Hortor. quorund. nec W.
Praecedenti quam maxime similis, ita ut jure ejus formam credere
liceret. Ретол graciliores apice subtus in sicco quasi glandulose col-
lapsi. Колловом compages tenerior, fere chartacea » rigidula; in sil-
vestri specimine, in Brasiliae orientalis silvis а cl. Martio lecto,
FOLIA lanceolato-oblonga , breviter obtuse acuminata, basi acutiuscula,
tri- vel quinquenervia, costa costulisque subtus fuscescentibus, 7'/,
poll. longa, 2'/,—2*/, lata. Рирохсүл fere semipollicares.
Crescit in Brasiliae orientalis silvis: M.
4. PHARMACOSYCEA PERFORATA Mig. glabra; foliis
longiuscule petiolatis lanceolatis vel subelliptico-lanceolatis atte-
nuato-acutis basi acute trinerviis ceterumque utrinque 10 — 15-
costulatis, coriaceis, laevibus ad lentem tenere punctulatis; sti-
pulis lanceolatis acuminatis subcoriaceis convolutis glabris; recep-
taculis plerumque solitariis peduncalatis globosis glabris laevibus
basi involucro tripartito sustenti, ore pervio bracteis uniseriatis
marginato. — Mig. l. c. 68. n. д.
Tab. nostra XXVI.
Ph. anthelminthicae perquam affinis, foliis minoribus multo
angustioribus , receptaculis distinctius pedunculatis, perigoniis
quae vidi haud ciliatis, et praesertim receptaculorum ore magis
pervio speciei titulum sibi vindicare videtur. — Аввок magna.
Вамол in supp. fuscescentes, sTIPULIs caducis cicatrisati, Forta
densa, 4—5'/, poll. longa, 1'/ — fere 2 lata, costulis ante mar-
ginem unitis venulisque interpositis brevioribus, prope margi-
nem tenere reticulatis. Prrioxi tenues semiteretes , antice obiter
sulcati, 6 — 9 lin. longi. 8тіргіле pollice breviores. RECEPTA-
CULA solitaria, rarissime gemina, suppetentia piso quidquam ma-
јога, PEDUNCULUM suum tenuem superantia. FLORES MAsC. supe-
riores, sed aliqui etiam femineis intermixti. Prsiconta coriacea,
fusca, FEM. fere ad imam basin quadripartita, inde tetraphylla,
PHYLLIS lanceolatis obsolete uninerviis subaequalibus, glabris vel
tenere ciliolatis. Ovaniom sessile oblique obovoideum, sTYLO ex
apice laterali, 8Т16МАТЕ lineari-lanceolato subobliquo muricu-
lato. NucuLaE pallidae, Masc. reniconto obovato quadripartito,
SEGMENTIS obovatis concavis inflexis, imbricatis, in brevem pedi-
cellum connexis; BBATEOLAE binae oppositae prope basin adpo-
sitae, STAMINA 2, riLAMENTIS brevibus, AwTHERIs oblongis, CON-
кестіуо in sicco nigrescente, loculis anticis pallidis punctulatis.
Руѕтилл RUDIMENTUM haud vidi.
In FORMA ANGUSTIFOLIA perigonii segmenta latiora , fere
perspicue ciliata offendi.
Crescit in Brasilia: Pohl; prope Rio de Janeiro: Graham;
prope Sanct. Romanum in prov. Minarum : Gardner, Claussen (forma
angustifolia).
5. PHARMACOSYCEA OBTUSIUSCULA Мю. glabra; foliis
oblongis ellipticisve aequilateris vel inaequilateris utrinque sub-
attenuato - obtusiusculis subpergamaceis, subtus pallide discolori-
bus, utrinque laevibus et tenerrime punctulatis, praeter basin
87 URTICINEAE :
subtrinervulam utrinque 10 — 15-costulatis; costulis subpatulis
ante marginem obsolete conjunctis cum venulis interpositis tenuis-
simis subtus prominulis vix perspicue reticulatis; receptaculis
globosis glabris basi in brevem stipitem constrictis. — Miq. in
Hook. Lond. Journ. of Bot. VII. 69. n. 6.
Foliis minoribus, magis discoloribus , tenuioribus, laevibus, re-
ceptaculis minoribus globoso -stipitatis а praecedentibus discernenda.
Fori 4'4 — 47/, poll. longa, 13, — fere 2 poll. lata, utrinque niti-
dula, supra in sicco fusca, subtus olivaceo-viridia. RECEPTACULA piso
paullo minora, pariete tenui, ore angusto parvis RRACTEIS appressis
occlusa; ғ”овкз fusci. PkniGONIA profunde quadripartita vel tetra-
рһуПа. Ovanium dimidiato-obovoideum, зтуго ex apice laterali, 8116-
MATE filiformi simplici.
Crescit in prov. Bahia ad flumen Itahype: M.
6. PHARMACOSYCEA VERMIFUGA Mio. glabra; foliis
lato-ellipticis acutiusculis, basi rotundata emarginatis, coriaceo-
membranaceis , margine incurvulis subrepandulisque , utrinque
laevibus subtus pallidis, basi quinquenervulis ceterumque e costa
mediana convexe prominente utrinque 10 — 12-costulatis; costulis
patentibus tenuibus ante marginem conjunctis; stipulis lanceolatis
elongatis; receptaculis axillaribus solitariis vel geminis peduncu-
latis glabris basi involucro tripartito cinctis, — Mig, l. c. 70. n. 8.
Anson magna, foliorum forma a congeneribus facili negotio dis-
cernenda. Ркттотл semiteretes antice canaliculati, dorsi apice proba-
biliter leviter tumidulo, pollice utplurimum breviores. Forra supra
laete viridia, quandoque atomulis albidis inspersa, attamen laevia,
subtus pallida vix reticulata sed venis solitarie costulis interpositis ex-
siccatione distinctioribus, 4 — 5 poll. longa, 2 — 334 lata. PEDUNCULI
3 — 4 lin. longi. ВЕСЕРТАСОТА adhuc juvenilia, piso parum majora.
Crescit prope Sebastianopolin, in т. Corcovado, m. Sept. et
Oct.: M.
7. PHARMACOSYCEA GRANDAEVA Mio. glabra; foliis
longiuscule petiolatis, obovato- vel (senilibus) lato- oblongis
breviter apiculatis, basi obtusis vel rotundatis, adultis coriaceis
ac undatis, laevibus, subtus pallidis punctulatis, e costa mediana
crassa basi quinquenerviis, ceterum utrinque 10 — 12-costatis;
costis remotiusculis utrinque prominentibus ante marginem ar-
euato-junctis et cum interjecta venula tenere reticulatis; recepta-
culis axillaribus peduneulatis, solitariis? — Mig. l. с. 70. n. 9.
Tabula nostra XXV. fig. Ш, (analysis).
Ficus atrovirens Schott. Mss. teste Martio.
Ficus oblongata Link. Enum. 11. 449. fide spec. Hort. Berol.
Ficus oblongata Kth. et Bouch. Index Sem. Hort. Berol.
а. 1846. 18. excl. syn. Schotti.
Ficus brasiliensis Link? Enum. 1, с.
Ficus americana Hortor. quorund.
A Ph. adhatodaefolia et affinibus petiolis longioribus, cras-
sioribus, foliis majoribus magis ad obovatum tendentibus, coria-
ceis, costis ratione folii paucioribus, remotioribus tuto ni fallor
distinguenda, Ramuri teretiusculi vel obtuse trigoni, PETIOLI
1'4,—2'/, poll. longi, crassi, rugosi, in cultis graciliores, antice
canaliculati, dorso apicis tumiduli. FoLiA JUVENILIA et specimi-
num cultorum membranacea, sYLvEsTRIA et adulta crasse coriacea,
venulis reticulatis pellucida, supra saturate viridia, nitidula, costa
costalisque erecto-patulis vel demum patentibus subtus prominen-
tibus et supra prominulis, marginibus undata, apice in brevem
apiculum obtusiusculum abrupte contracta, majora 8—9 poll.
longa , 3 — 4'/, lata. In cultis sp. folia saepe oblongo-obovata,
basi cuneata et trinervula, SrrPULAE lanceolato- acuminatae com-
PHARMACOSYCEA. 88
plicato-convolutae glabrae circiter semipollicares. RECEPTACULA
matura cerasi magn. NucuLAE fertiles demum crustaceae, maturae
albidae, lenticulari-obovoideae, dorso superne et basi subcarinatae.
Семи ovoidei rEsTA fusca mollis; ENDOPLEURA vix perspicua.
ALBUMEN carnosum tenue, una facie vulgo aliquatenus fissum.
Емввүохів coTYLEDONES subaequales, arcte sibi applicitae, sub-
carnosae haud crassae, ovales, concavo- complicatae RADICULAM
curvatam incumbentem in situ normali fere omnino occultantes.
— NucuLaE immaturae epicarpio fusculo tenui obductae, stylo late-
rali rostellatae, foecundatae magis obovoideae, cassae ellipsoideae.
Crescit in silvis ad flumen Amazonum, in prov. Paraénsi et
Rio Negro, m. Nov., et prope Sebastianopolin m. Oct. M.
8. PHARMACOSYCEA LAURIFOLIA Mig. glabra; foliis
breviuseule petiolatis, oblongis breviter subabrupte et acute acu-
minatis, basi obtusis vel rotundatis, pergamaceo-coriaceis, laevi-
bus, epunctatis; costulis venosis distinctioribus utrinque circiter
10 alternantibus cum tenuioribusque aliis utrinque demum pro-
minulis tenere reticulatis et ante marginem unitis; receptaculis
axillaribus pedunculatis solitariis? globosis basi tribracteatis.
Miq. 1. с. 71. n. 10.
Рктиюш 3 — 6 lin. longi. Кола elliptico- raro fere ovato-oblonga,
ad lentem margine tenui laevi incurvulo cincta , utrinque subnitida,
costa pallida, venulis subcoloratis , 4'/, — fere 6 poll. longa, 2 poll.
circiter lata vel paullum latiora. ВЕСЕРТАСОГА juvenilia breviter pe-
dunculata , pisi magnitudine.
Crescit in silvis secus flumen Japurá prov. Rio Negro, m.
Dec., Jan. et Mart.: M.
9. PHARMACOSYCEA GUYANENSIS Mig. ramis glabris
laevibus; ramulis nascentibus circa stipularum basin annulato-
hirtellis ceterum cum pedunculis receptaculisque scabro-puberis;
foliis breviter petiolatis oblongis vel obovato -oblongis obtuse
apiculatis, basi acutis vel obtusis, crasse coriaceis, supra niti-
dis laevibus subtus asperule punctulatis utrinque glabris , basi
trinervulis ceterum utrinque 8—10-costulatis reticulatisque; re-
ceptaculis longe pedunculatis, — Mig, l. с. 67. n. 4.
Rami PkTIOLIque fuscescentes; hi mox transverse rimosi, 3 —4
lin. longi. Кола rigida, in sicco utrinque pallida, supra laevissima,
venulis tenuibus inter costas dispositis cum iis ante marginem con-
fluentibus reticulatisque , 2'/,—5 poll. longa, 1!/,—2'/, lata. STIPULAE
ovato-lanceolatae, subcoriaceae glabrae, tereti-convolutae rigidulaeque,
3—4 lin. longae. PkDUNCULI solitarii, tenues, scabro-puberuli et cum
receptaculis demum punctulato-asperi 4 — 6 lin. longi. ^ REKCEPTACULA
cerasi minoris magnitudine , ore BRACTEIS parvis clausa, basi BRACTKIS
3 latis parvis obtusis ima subcohaerentibus suffulta. ^ Fronxks utriusque
sexus mixti, adhuc juveniles, PEkRIGONII SEGMENTIS basi in pedicellum
coéuntibus. FLOR. FEM. PERIGONIUM pentaphyllum, PHYLLIs linearibus.
STIGMA bicrure.
Crescit in Guyana britanica prope Demerara: Parker. Pro-
babiliter in confinibus Brasiliae provinciis reperietur.
Species dubia, cum Ph. perforata conferenda:
Ficus PULCHELLA 8снотт, foliis subtus scabris lanceolatis
acuminatis submembranaceis, venis parallelis approximatis, re-
ceptaculis pedunculatis majuseulis, Schott in Spreng. Syst. Veg.
IV. 410. — Brasilia.
ApwoTATIO. Ficus Radula W. in silvis Orinocensibus ab Hum-
boldtio detecta ab homonyma nostra specie differre videtur. Specimen
horti petropolitani Ph. adhatodaefoliae simillimum , sed foliis subtus
scabris differt. — Num Ficus glabrata Н. B. К. Nov. Gen. П. 47.
ad Ph. anthelminthicam ducenda sit, e descriptione non satis liquet.
89 URTICINEAE :
П. UROSTIGMA Gusting — Mio.
Ficus species Linn. et auct. — VARINGAE species Rumph. —
Гвовтівма Gasparrini Nov. Gen. 7. Ricerche. 81. t. УП. —
VISIANIA ejusd. Nov. Gen. 9. nec DC. — МАСКОРНТНАТМА ejusd.
Ricerch. 83. t. VIII. — Cystocyne ejusd, Nov. Gen. 9. Ri-
cerch. 84. t. VIII. — Garoerxcuia (Galactoglychia) ejusd.
Nov. Gen. 10. Ricerch. 84. — Unostiema Miq. in Hook. Lond.
Journ. of Bot. VI. 525.
Frons intra receptaculum globosum monoici brac-
teolati sessiles vel pedicellati; masc. superiores pau-
ciores, reliqui FEMINEI, raro mixti. Ревтсохшм colo-
ratum coriaceum, tri- rarissime bipartitum, SEGMENTIS
concavis imbricatis. Stamen 1, FILAMENTO brevi, AN-
THERA utplurimum inclusa ovata vel elliptica biloculari,
erecta, loculis connectivo crasso antice adnatis, Рг-
STILLI rudimentum in Masc. nullum. Ovaniom sessile
vel gynophoro sustentum, uniloculare, uniovulatum,
OVULO parieti styligero appensum. Утугџа lateralis,
STIGMATE simplici filiformi, lanceolato vel convexo-
abbreviato aut calyptrato-recurvato. Nucuta crusta-
cea epicarpio vulgo tenui membranaceo, perigonio
partim inclusa. Semen lateri vel apici loculi appen-
sum, TESTA tenui membranacea, ALBUMINE tenui carnoso
уе! subnullo, EMBRYONE curvato, COTYLEDONIBUS Sub-
aequalibus, complicatis, RosrELLO incumbentibus.
ARBORES FRUTICESve, succo lacteo utplurimum
dulci, Fouts alternis integerrimis raro subrepandis,
penninerviis, glabris vel pilosis, semper laevibus, 8ТІ-
PULIS solitariis oppositifoliis caducis, RECEPTACULIS
ет axillis foliorum, saepe jam delapsorum, solitariis ,
vulgo geminis , basi tri- aut bibraeteolatis.
Species novi orbis sectionem peculiarem, a gerontogaeis
notis quibusdam discrepantem constituunt: Galactoglychia Gasp.
1. с.г ARBORES utplurimum ingentes, RADICIBUS horizontali-
bus saepe elongatis e solo emersis lateraliter compressis
(vid. Tab. physiogn. XVI.), vel квотїсЕв, succo lacteo dulci,
quandoque sorbili, raro acri, saepe caoutchouc continente.
Fora omnium alterna, plerumque oblonga, perinde rotundata
vel cordata, vario modo pubescentia vel glabra, integerrima,
costata vel costivenia, nunquam scabra vel aspera. STIPULAE
aut in unam spathaceam amplexicaulem caducam integram vel
hinc fissam connatae aut arctissime saltem compactae, aut libe-
rae et laterales paullo diutius persistentes, in plurimis nondum
satis exploratae*). Recerracuta axillaría pedunculata vel ses-
silia, gemina vel solitaria, involucro bilobo vel diphyllo raro
triphyllo, provectiori aetate eliam irregulariter quadrilobo vel
cupulaeformi sustenta. FroREs in eodem receptaculo saepe po-
lymorphi. Stigma carnosum, coloratum, lanceolato-canaliculatum
vel excavato-dilatatum aut instar calyptrae reflexum.
*) Characteres e stipularum magnitudine, forma ac indumento de-
prompti admodum fallaces. In eodem ramulo jam variant , nec
raro in speciminibus siccis adultae stipulae omnes ceciderunt et
juvenilis tantum parvula (ac pilosior) in ramuli apice offenditur.
Urticin.
UROSTIGMA. 90
$. 1. Folia ampla, cordata, oblonga vel lanceolato - oblonga , costata, |
glabra vel pubescentia. Receptacula sessilia vel pedunculata. |
1. UROSTIGMA NYMPHAEIFOLIUM Мю. glabrum; foliis
longiuscule petiolatis patentibus cordato-rotundatis submucronatis
subtus pallide glaucis coriaceis costatis subundatis; stipulis co-
nico-convolutis; receptaculis (ex Kunth.) axillaribus geminis ses-
silibus globosis molliter pubescentibus. — Mig. in Lond. Journ.
of Bot. VI. 527. n. 1.
Ficus foliis ovato-cordatis integerrimis glabris Mill. Linn.
Hort. Chiff. 471.
Ficus nymphaeae folio Royen. Lugd. Bat. 211.
Ficus nymphaeifolia Linn. Mantiss. 305.
Ficus nymphoides Thunb. Dissert. de Ficu n. 2.
Ficus nymphaeifolia рег. auctorum, exceptis tis qui Fi-
cum Sycomorum cum hac specie confundebant, et folia subtus
tomentosa statuunt.
Species in caldariis diu nota, a Linnaeo eximia phrasi diagno-
stica circumscripta, a veteribus botanicis ex India orientali allata cre-
debatur. Quis primum in hortos batavos introduxerit, nescio. Deinceps
a Bredemeyero e provincia Caracasana in Hortum Schoenbrunnen-
sem introducta est. Іп arcta et opaca convalli Tacaguae prope ur-
bem Caracas ab Humboldtio inveniebatur , incolis Higuerote dicta,
Kunthius hanc cum aliqua dubitatione ad F. nymphaeifoliam duxit,
»quia hujus patriam Indiam orientalem dicunt. — Est vero arbor per
calidiores novi orbis regiones ut videtur late diffusa. E Brasilia uni-
cum tantum specimen vidi a cl. Houllet in provincia Sebastianopoli-
tana lectum. — Adspectus pallidus, subglaucescens. RAMULI recti,
cylindrici. Ркттотл 4 — 6-роШсагев. Кома ovato-rotundata, acutius-
cula, integerrima , subundata, coriacea , supra opaca, subtus albido-
glaucescentia , epunctata, basi 5-nervia, costisque 3— 7 utrinque, pa-
tulis, 8—15 poll. longa, 6—10 lata.
5 ,
2, UROSTIGMA EXIMIUM Мю. glabrum; ramulis trigono-
teretiusculis; foliis longe petiolatis ovato-ellipticis acutis vel sub-
acuminatis basi cordatis et subseptemnerviis, ceterumque utringue
10 — 12-costatis, submembranaceis , supra nitidis, pellucido-reti-
culatis et subtilissime punctulatis; stipulis terminalibus conico-
acuminato-convolutis, curvatis; receptaculis . . . . . — Miq. l с.
527. n. 2.
Tabula nostra XXVII. fig. I.
Ficus eximia Scholl. in Spreng. Syst. Veg. IV. addenda
410. Kth. et Bouché in Indice Sem. Hort. Berol. 1846. 15.
Forom stirpis e Brasilia a Schottio іп Hortum Vindobo-
nensem introductae PETIOLO fere quinquepollicari sustentum,
membranaceum, glaberrimum, ad lentem utrinque minute puncta-
tum, laeve, e basi subdivaricate cordata ellipticum, breviter acu-
tiusculo-apiculatum, 11'/, poll. longum, 6'/, supra medium latum,
costis subpatulis 12 — 13 utrinque (3 fere e basi), simplicibus
vel bifidis, ante marginem arcuato-connexis tenuiterque transverse
reticulatis.
Crescit in Brasilia orientali: Schott; in insula Cuba: Ed. Otto,
teste Kunth.
Forma foliis minoribus, obiter cordatis, a praecedente ob
stationem naturalem forsan discrepans; foliis longiuscule petiolatis
ovato-oblongis ovatisve acutis vel subapiculatis, basi leviter
cordatis, subcoriaceis, laevibus, 5 —7-пегуііѕ et utrinque circiter
10-costatis; stipulis terminalibus ovato-lanceolatis coriaceis con-
volutis glabriusculis apice pilosulis; receptaculis axillaribus ge-
minis vel solitariis cum alterius rudimento breviter pedunculatis,
globosis glabris. — Urostigma glabrum Мід. 1. с. 536. n. 32.
Ficus glabra Velloz. Flor. Flum. XI. t. 50.
13
91 URTICINEAE :
ARBOR maxima. Ретіоіл 2—3'/,, РОМА 5'/,— 8 poll. longa,
8 — fere 4 lata. 8тіргіле 4-6 lin. aequantes, apice nunc levi-
ter curvatae, ВЕСЕРТАСОТА cerasi magnitudine pariete tenui.
Crescit in Serra Ф Estrella prope Padre Correa: Gardner.
3. UROSTIGMA LEUCOSTICTUM Mio. glabrum; foliis
modice petiolatis ovato- vel elliptico-oblongis obtuse apiculatis,
basi rotundatis vel truncatis, trinerviis et utrinque 7—9-costatis,
laevissimis; petiolo costaque media subtus coloratis; receptaculis
axillaribus geminis vel solitariis breviter pedunculatis globosis
ramulisque albo- maculatis. — Mig. in Hook. Lond. Journ. of
Bot. VI. 535. n. 31.
Tabula nostra XXVII. fig. 11.
Ficus lentiginosa? Vahl. Enum. II. 183.
Ficus folio Cilri acutiori fructu viridi Plumier. Icon.
t. 131. f. 3.
Praecedenti et sequenti affinis, ab utraque certe distincta
Species, Anson ex Parkeri annotatione satis alta namis erectis
subpendentibus. Ramuri validi subtrigoni flexuosi, subcinerei ma-
culis oblongis albis. Prtiocvs 1—1'/, poll. longus canaliculatus.
Кома $ —8'/, poll. longa, 2°/,—4'/, lata, costis erecto-patulis
ante marginem confluentibus, cum media subtus prominentibus et
coloratis, SriPULAE lanceolatae acuminatae dorso glabriusculae,
sub lente conspersae, pollice breviores. REcEPTACULA gemina,
immatura angulato- globosa laxe calyculata, vertice subconico,
punctis albis conspersa, matura globosa, 4—6 lin. diametro, ore
BBACTEOLIS parvis erecto-conniventibus occlusa, PEDUNCULIS validis
subsemiteretibus, 2 lin. circiter longis. Fores basi setulis cir-
cumvallati; PERIGONIA fusca coriacea tripartita. Masc. STAMEN |,
inclusum, FILAMENTO subtereti-compresso, ANTHERA ovata subcor-
data, loculis anticis, connectivo prominulo. Fem. Ovanium obli-
que ovoideum, sTYLO laterali, apice tenerrime dirtello, sTIGMATE
colorato carnosulo excavato sube™arginato.
Crescit prope Demerara бщапае britannicae: Parker. Forsan
in Brasilia acquinoctiali invenietur. |
4. UROSTIGMA GARDNERIANUM Мо. ramulis foliisque
glabris, his longiuscule petiolatis lato-ellipticis utrinque obtusis-
simis, raro versus basin angustatis coriaceis trinerviis et utrin-
que 5 — 6-costatis; stipulis terminalibus glabris ovato-acuminatis
convolutis coriaceis; receptaculis geminis subsessilibus, involucro
bilobo dein irregulariter fisso sustentis, ellipsoideis cinereo-tomen-
tellis, pustulatis, ore bracteis 3 crassis concavis glabris erecto-
incumbentibus occlusis. — Mig. l. c. 530. n. 11.
Tabula nostra XXVII. fig. Ш.
Ficus foll. ovat. cel. Plum. Icon. ed. Burm. t. 131. f. 2.?
Аввов magna. Реттом 17/,--17/, poll. longi. Fori laevia,
saturate viridia, 5—7 poll. longa, 2°/,—4'/, lata; costis patulis
versus margines adscendentibus, simplicibus vel bifidis, ante mar-
ginem conjunctis, subtus reticulatis. Реромстлл lineam vix aequan-
tes cum involucro amplo subsericeo – puberuli, REckPTACULA cir-
citer 6 lin. longa. Еіовкв fusci, superiores masculi monandri.
Crescit in prov. Piauhy prope Paranagoa: Gardner; in Para
secus flumen Amazonum: M.; in insula Antigua, sp. sterile: Nicholson.
Овзкву. Ficus trigona Linn, fil. Suppl. (Urostigma trigonum
Mig.) huic et praecedenti affinis videtur, in Surinamo crescens, non-
dum accurate nota.
$. UROSTIGMA CYCLOPHYLLUM Mio. glabrum; foliis
brevissime petiolatis elliptico-rotundatis, basi breviter conniventi-
cordatis, coriaceis, laevibus; costa media subtus versus basin
valde prominente sursum attenuata infra apicem delitescente ;
costis utrinque 6—8 (infima e basi, extrorsum ramulosa), erecto-
UROSTIGMA. 92
patulis ante marginem tonjunctis laxeque reticulatis; stipulis diu-
tius persistentibus lanceolatis canaliculatis coriaceis glabris; re-
ceptaculis .....
RamuL: subteretes laeves, stipularum cicatricibus circulari-
bus approximatis. Prriot1 2 — 3 lin. longi semiteretes, crassi,
exsiccatione cum nervis pallidi. Forra rigide coriacea, exsicca-
tione fuscescentia, margine acutiusculo nunc leviter incurvo vel
subundato, plerumque plus minus inaequilatera, utrinque lato-
rotundata, basi supra petiolum leviter cordata, 5—6—6'/, poll.
longa, 4'/, —4'/ circiter lata. SrIPULAE l'/-pollicares. ҢЕСЕР-
TACULA desunt, Foliorum forma ad Urostigma amplum (Ficum
amplam Kth. et Bouch.) accedere videtur.
Crescit prope Pernambuco: Schornbaum.
6. UROSTIGMA CALYPTROCERAS Mig. ramulis petiolis
foliisque subtus tomentellis, his subcoriaceis supra pilis deciduis
inspersis longe petiolatis ovato-rotundatis basi cordatis trinerviis
et utrinque 5 — 7-costatis; stipulis submembranaceis ovatis acu-
minatis carinato- concavis pubescentibus; receptaculis axillaribus
sessilibus nascentibus involucro calyptraeformi cornuto inclusis
obovoideo- globosis incano- pubescentibus, basi involucro bilobo
instructis, apice bracteis 2 — 3 valvatim occlusis. — Mig. 1. c.
527. n. 5.
Tabula noslra XXVII. fig. IV.
ARBOR magna, Rami demum glabrati. Реттом 1'/, — fere
3 poll. longi. Forra supra laevia viridia, subtus in siccis fus-
cula, costa media lateralibusque prominentibus, his extrorsum
ramosis bifidis anastomosantibus, infima utrinque e basi (unde
folia trinervia), 5—6'/, poll. longa, 4—5 lata. SriPULAE 1*/, poll.
longa. REcEPTACULA juniora pisi circiter magnitudine. Inter flores
BRACTEAE lineares. PERIGONIA tripartita vel triphylla, subru-
bello-fusca sEGMENTIS ellipticis vel lanceolatis, marginibus hya-
linis; Masc. SrAMEN unum inclusum, ANTHERA subovata connec-
tivo prominulo. Fem. Ovarium obovoideum, srvLo basilari, srra-
MATE parvulo subexcavato.
Crescit in prov. Piauhy, in alluvialibus lacus prope Parana-
goa, m. Aug.: Gardner.
Ч. UROSTIGMA HOLOSERICEUM Міо. ramulis rectius-
culis teretibus , ferrugineo - hirsutis; foliis modice petiolatis ova-
tis vel ovato-oblongis obtusis vel obtuso-attenuatis basi cordatis,
repando - subundatis, quinquenerviis costisque utrinque 8 — 10
erecto - patulis, subscrobiculato - reticulatis, subcoriaceis, supra
pubescentibus, subtus in nervis ferrugineo -ceterum cinerascenti-
subtomentosis; stipulis terminalibus ovato-conicis, sericeo-ferru-
gineo-hirsutis; receptaculis . . . . — Mig. l. с. 531. n. 16.
Ficus holosericea Scholl. in Spreng. Syst. Veg. IV. add.
410. Kth. et Bouch. Ind. Sem. Hort. Berol. 1846. 18.
Perio. pollicares. Forra epunctata 8 poll. longa, 4—4'/, lata,
venulis ultimis tantum, nec omnibus iis, pellucidis, supra in costa
media versus basin ferrugineo-tomentella, pilis reliquis albidis haud
erectis molliusculis deciduis punctula nec asperitiem relinquentibus,
subtus tomentum densum molle, in nervis fere lanatum inque iis magis
fuscescens quam super venis et parenchymate. — А sequente, cui simile,
foliis basi magis divaricate cordatis, subtus fere lacunosis distin-
gui potest.
Crescit in Brasilia orientali: Schott.
8. UROSTIGMA DOLIARIUM Mio. ramulis rectis teretius-
culis; petiolis costa subtus stipulisque dense ferrugineo-hirsutulis ;
foliis modice petiolatis e basi ovata ellipticis breviter subacumi-
natis vel obtusiusculis, basi leviter conniventi- cordatis tri- vel
subquinquenerviis costisque utrinque 14—16 remotis patulis erectis
93 URTICINEAR:
prominentibus distincte reticulatis пес scrobiculatis, herbaceis de-
mum subcoriaceis, epunctatis juvenilibus pellucido-reticulatis, supra
praeter costam mox glabris, laevibus, subtus sublutescenti-
pubescentibus; stipulis terminalibus ovato - conice convolutis;
receptaculis.... :
Ficus doliaria Mart. Syst. Mat. Med. Bras. 88. (потеп.)
Ficus Gamelleira Hort. Monac. olim Kth. et Bouch. Ind.
Sem. Hort. Berol. 1846. 18.
Urostigma doliarium et U. Gamelleira Miq. in Hook. Lond.
Journ. of Bot. VI. 527. п. 3. et 531. 17.
Ficus ferruginea Hort. Vindob. teste Martio.
Foliis integerrimis apice magis contractis , basi rotundata potius
emarginatis quam cordatis, costis numerosioribus » Pilis citius caducis
cet. a sequenti diftert. Ficus Gamelleira in hortis botanicis vocari solet,
lice& jam F. doliariae nomine a Martio enumerata exstet. Inde factum
est ut duas heic species obvias esse perperam crediderim. In herb.
Martiano specimina originalia desunt, exstat folium in horto cultum,
cui alterum adjectum est praecedenti speciei forsan adnumerandum. —
Рктгогл in sp. cultis pollicares; ғол 12—13—19 poll. longa, 6'/,—
7—7', lata.
Crescit in Brasiliae provinciis diversis, Sebastianopolitana › S.
Pauli, Minarum: М.
» Arbor, cujus lignum leve molliusculum in catinos permagnos
secatur, stillat lac acridulum et anthelminthicum, Aliae multae Ficus
eodem modo inserviunt. — Inc. Gamelleira v. Figueira brava‘ M.
9. UROSTIGMA FULVUM Мю. ,,foliis cordato - oblongis
obtusis supra scabris, subtus fulvo-tomentoso-villosis, ramis vil-
losissimis.““ Spreng. Syst. Veget. ІП. 779. sub Ficu fulva.
Miq. in Hook. Lond. Journ. of Bot. VI. 528. n. 6.
Species e brevissima phrasi haud tuto distinguenda, ad unam
alteramve praecedentium forsan referenda.
Crescit in Brasilia: Sellow. — Ficus fulva hort. Herrenh. ab
hac satis differt.
Аркот. Praecedentibus affinis est caldariorum nostrorum cives
satis frequens, ex America calidiori (sed patria ipsa quantum novi
haud accurate annotata) allata: | Urostigma ferrugineum Мід. l. c.
434. (Ficus ferruginea Desf. Cat. ed. 3. 412. Ficus fulva Hort.
Berol. nec Spreng. nec Reinw.)
10. UROSTIGMA RUFUM Міо. ramulis stipulis petiolisque
subtomentosis ; foliis modice petiolatis oblongis, ellipticis vel
ovato-ellipticis obtusis vel acutis, basi truncatis vel leviter cor-
datis, integerrimis, basi 3 — 7-пегуіз ceterum utrinque 8— 15-
costatis, coriaceis, supra glabris laevibus, subtus sublutescenti-
pubescentibus; receptaculis axillaribus geminis brevissime pedun-
culatis globosis incano-pubescentibus. — Miq. L c. 528. n. 8.
Ficus microphylla Salsmann Herb.
Ficus rufa Schott. in Spreng. Syst. Veg. IV. add. 410.
ex brevissima phrasi.
Ркттотл 4 — 12 lin., колл 4 —7'/, poll. longa, 2'4 — 3'4 lata,
subtus costis versus margines ramosis et reticulatis sensim subscrobi-
culata; rarius acuta , minora omnia apice rotundata. STIPULAE ter-
minales ovatae acuminatae imbricato-convolutae 4 lin. longae. RECEP-
TACULA ceraso minora, parieti tenui, PEDUNCULO et INVOLUCRO basi
hirto-tomentellis. — Num nostram recte ad Ficum rufam Schott. e
prov. Sebastianopolitana, cui folia acuta tribuuntur, retulerim, videant
autoptae.
Crescit prope Bahia in collibus : Salzmann.
11. UROSTIGMA MAXIMILIANUM Mio. foliis oblongis
ellipticisve obtusiusculis vel lato- rotundatis basi leviter cordatis
vel truncatis integerrimis, trinerviis et utrinque 5 — 8-costatis,
costa media minorum infra apicem delitescente, supra glabrius-
UROSTIGMA. 94
culis laevibus et glandulosis, subtus petiolis ramulisque pubes-
centibus ochraceo - lutescentibus reticulatis; stipulis terminalibus
parvis ovatis flavo - sericeis; receptaculis axillaribus pedunculatis
Obovoideo-globosis adultis glabris, circa os bracteis latis шаг-
ginatis. — Mig. l. с. 529. n. 9.
Ficus Marimiliana Mart. Herb.
Аввов alta. Ramutt puberuli cito glabrati » demum laeves , ex-
siccatione rugulosi, cicatricibus stipularum circularibus, foliorum parum
prominentibus, ligno medullaque nunc subferrugineis. Perrot mox
glabri antice bisulci, 6 — 12 lin. longi. Ботла in sicco aurantiaco-
flavescentia, subtus costis patulis, versus margines adscendentibus con-
fluentibus anastomosibusque reticulata, 31, — fere 6 poll, longa, 17,
— 27, lata GgwMak terminales е stipulis imbricato-convolutis vix 2
lin. aequantes, ovatae acuminatae. Ркрсхссіл circiter 4 Па. longi.
RECEPTACULA cerasi magnitudine, circa basin constrictam involucro
parvo patulo coriaceo 2- vel 3-phyllo nunc irregulariter lobato. Fto-
RES fusci, sessiles vel pedicellati. NUCULAK pallidae.
Crescit inter Cabo Frio et Campos novos: Princ. Maxim.
Vidensis.
12. UROSTIGMA TOMENTELLUM Мю. foliis lanceolato-
oblongis oblongisve breviter acuminatis, basi rotundatis vel levi-
ter emarginatis, integerrimis coriaceis supra scabriuscule pubes-
centibus, subtus rubiginoso- vel ochraceo-subhirsuto-tomentellis,
trinerviis costisque utrinque 10 — 13 erecto- patulis prominen-
tibus tenuiter reticulatis; petiolo subtus apice tumido ramulis-
que nascentibus ferrugineo -hirtulis; stipulis ovatis dorso seri-
ceo-aureo-villosis, ramis cito glabratis; receptaculis ... — Mig.
1. с. 531. п. 19.
Praecedenti , magis vero sequenti affine. Ramutt subcylindrici,
laeviusculi , nunc rugosi, foliorum cicatricibus concavis. Рктіоіл pol-
lice quidquam longiores, antice bisulcati, hirti, pilis fusco-ferrugineis,
sensim caducis; ubi in costam mediam transeunt macula nunc pallida
collapsa , quasi e glandula exsiccata, notati; costa ipsa pilis pallidio-
ribus et multo rarioribus citius evanescentibus instructa. Forra 5,
vulgo 6 —8'/, poll. longa, 2'/, — 4 poll. lata, acutiuscula vel obtu-
siora, STIPULAEK in apice ramulorum imbricato -convolutae coriaceae
ovato -subacuminatae, intus glabrae , dorso sericeo -luteae vel fuscae,
semipollicares , gemmam ovatam acuminatam sistentes.
Crescit in provincia Paraénsi: M., Pohl (loco non indicato).
13. UROSTIGMA CROCATUM Мю. petiolis semiteretibus
dilatato-canaliculatis glabris vel parce pilosis subtus apice tumi-
dulis; foliis oblongis vel lato-ellipticis acuminatis vel ођшво-
apiculatis, basi rotundatis vel subcordatis, integerrimis vel sub-
sinuato- repandulis undatisque, coriaceis, supra glabris, subtus
in sicco ochraceo-fuscis et tenerrime demum subscabriuscule pu-
beris, 3 — 5-nerviis et utrinque 8 — 12-costatis; costis erecto-pa-
tulis prominentibus, tenerius reticulatis; receptaculis axillaribus
solitariis glabris involucro bilobo suffultis, cum alterius rudimento
involucrato. — Mig. l. с. 531. n. 20. |
Ficus crocata Mart. Herb.
A praecedente pube tenera, petiolorum forma, foliorum colore
primo aspectu discernendum , nihilominus tamen valde affine. Colore
paginae inferioris U. Mazimiliano simile. Ramvtt crassi, ене pilis
inspersi, mox glabri laeves, stipularum cicatricibus circularibus , me-
dulla nunc ferruginea, ligno sublutescente. PETIOLI 4 — 14 lin. longi.
Forra 4 —10'/, vulgo circiter 9 poll. longa, 2'/, — 4'/, lata, forma
varia, majora oblonga breviter acuminata, basi rotundata vel vulgo
cordato-emarginata , minora lato-elliptica vel obovata obtuso-apiculata
vel obtusata; haud crasse coriacea, firma tamen, supra in sicco ca-
stanea , nitida, fere laevia, ad lentem punctulis parvulis, pilorum at
videtur basibus, inspersa, margine praesertim versus apicem undata;
costae erecto-patentes vel fere prorsus patentes (praeter infimam utrin-
que e basi adscendentem , extrorsum manifesto ramulosam) ante mar-
ginem arcuato-confluentes, prominentes, anastomosibus laxis transversis
95 ОКТІСІМЕАЕ:
rectangularibus subprominulis , saltem distinctis; costa media per-
Pili paginae inferioris brevissimi, nequaquam densi , nudo
ВЕСЕРТАСІЛ,А obovato-globosa, adulta glabra,
FLORES et NUCULAE fere praecedentis.
currens.
oculo haud distincti.
cerasi circiter magnitudine.
Crescit in provinciae Paraénsis silvis: M.
14. UROSTIGMA CYSTOPODUM Мю. petiolis brevibus
dorso tumidis, antice basi concavis ceterum bisulcis, demum
transverse fissis ramulisque pilis parce inspersis; foliis elongato-
oblongis subabrupte acuminatis, basi rotundatis vel subacutis,
integerrimis aut subundato-repandis, coriaceis, supra laevissimis
nitidis, in costa media pilis tenerrimis subinspersis, subtus in
nervis tenere pubescentibus sensim glabratis (exsiccatione pal-
lide castaneis); costis utrinque 18—22 erecto-patulis prope mar-
ginem subconfluentibus; receptaculis axillaribus sessilibus? soli-
tariis cum alterius rudimento ? — Mig. in Hook. Lond. Journ. of
Bot. VI. 532. n. 21.
Species pulchra. RamuLı subangulati , nunc rugulosi , juveniles
angulati. Ректтол dorso valde convexi, tumiduli, exsiccatione rugulosi,
semipollicares fere. Forra supra saturate castanea, costa media sub-
prominente, lateralibus subsulcatis, subtus costis prominentibus insi-
gnia, venis costas transverse jungentibus venulisque etiam prominulis,
parenchymate ad lentem inter ultima retis crura subpapillose promi-
nulo; 9—10 poll. longa, 3'/,—4 lata. RkCKPTACULORUM primordia in
axillis gemina, unum globosum sRACTKOLIS latis parvis puberulis plu-
rimis obvallatum , alterum INVOLUCRO calyptraeformi cornuto coriaceo
sericeo-pubescente tectum,
Crescit in silvis provinciae Paraénsis: M.
15. UROSTIGMA PRINCEPS Mig. foliis longe petiolatis
elongato- obovato - oblongis vel obverse lanceolatis breviter acu-
minatis versus basin cuneatis, ima obtusis, integerrimis, coria-
ceo-herbaceis, breviter et tenuiter З — 7-nerviis, costulisque 12
--17 arcuato-patulis prope marginem subconfluentibus, supra
glabris, subtus praesertim secus costam mediam ramulisque nas-
centibus circa stipulas setuloso-hirtellis glabrescentibus; stipulis
lanceolatis glabris vel intus hirtellis; receptaculis . . . . — Mig.
1. с. 533. n. 24., excl. syn. Schott.
Ficus brasiliensis Cels. in Desf. Cat. H. Paris. ed. 3. 412.
teste Kunth. ex specimine originali, nec Link, et Spreng.
Ficus Brassii (nec Don.) et Murrayana Hort. Berol.
a. 1846.
Ficus princeps КЇЛ. et Bouché in Ind. Sem. Hort. Berol.
1846. 14.
Petiolis elongatis, contextu foliorum teneriore , pube cet. a se-
quente multum differt, quocum olim confudi. Ramuri juniores cum petio-
lis, in spec. exsiccatis, furfuraceo-desquamantes » recti, obtuse trigoni,
hirsuti apud Kunthium dicti, qui gemmas itidem hirsutas nuncupat, in
ipso vero specimine horti berolinensis RAMULOS praesertim infra stipu-
larum insertionem setulis subappressis deciduis barbatos video » STIPU-
LAS lanceolato-acuminatas coriaceas '/, — ?/, poll. longas » plane gla-
bras vel antice parce setoso-hirtellas. Ретом 5 — fere 6 poll. longi,
antice canaliculati subtrigoni, ubi in costam transeunt subtus tumiduli.
Ролл coriaceo-herbacea , in vivo teste Kunth venulis punctisque pel-
lucidis, in sicco ambabus haud pellucidis, subtus exsiccatione haud
fuscescentia, satis fortiter costata, venis tenerioribus cum costis saepe
alternantibus tenuiter reticulata, 15 poll. longa et longiora, 4'/, — 5
supra medium lata.
Crescit in Brasilia: teste Cels. 1. с.
16, UROSTIGMA LONGIFOLIUM Mio. foliis brevissime
petiolatis obovato- lanceolatis abrupte acute acuminatis, inde a
medio cuneatis basi acutiusculis, integerrimis, undatis, coriaceis,
glabris, costulis utrinque circiter vicenis cum tenuioribus venis
UROSTIGMA. 96
alternantibus, parum prominentibus ante marginem conjunctis
nervum utrinque submarginalem sistentibus, venulis subimmersis;
receptaculis ....
Ficus longifolia Schott. in Spreng. Syst. Veg. IV. add. 409.
Ficus brasiliensis Hort. Monac. olim, nec Desf., nec Link.
PxrroLI crassi, antice profunde canaliculati , semicylindrici fere,
3 — vix 4 lin. longi. Кома crassius coriacea , supra versus basin in
costa media sulcato-canaliculata, subtus costa valde prominente , plane
percurrente in sicco pallescente notata, margine acuto frequenter un-
data, 12—14 poll. longa, 3—3?/, versus apicem lata.
Crescit in Brasiliae orientalis silvis: Schott.
17. UROSTIGMA PARAENSE Mig. ramis glabriusculis ;
foliis modice petiolatis oblongis vel ovato-oblongis abrupte bre-
viter acute acuminatis, basi acutis vel rotundatis, integerrimis,
coriaceis, utrinque glabris (subtus siccitate fuscescentibus), basi
trinerviis ac utrinque 10 — 12-costulatis; receptaculis brevissime
pedunculatis globosis glabris, involucro bilobo sustentis, ore
prominulo bracteolis connatis arcte clausis, rima transversa sub-
hiante. — Miq. ГА с. 534. л. 28,
Tab. nostra XXVIII. fig. I.
Rami cylindrici, pallidi. Реттотл haud crassi antice canali-
culati, 1 — 1'/ poll. longi. Forra subtus costis prominentibus
prope marginem arcuato- confluentibus, tenuibus, cum interposi-
tis venulis tenerrime reticulata, supra laevia nitida saturate viri-
dia, nunc potius obovata, nunc magis ovata, 5 — 6 poll. longa,
2-2), lata, REckPTACULA 8 lin. circiter in diam., pariete tenui,
exsiccatione fragili, intus floribus fuscis obducta. FLoREM Masc.
unicum vidi partim destructum. FLORES rem. vel sessiles vel longe
pedicellati. Оулвтом obovoideum, зтуто brevissimo, sTIGMATE
carnoso oblique lingulato latere concavato, nunc subcalyptratim
reflexo, irregulari. NucuLak albidae crustaceae. In specimine guza—
nensi а cl. Parker lecto ғоглА majora 1—8 poll. longa, pleraque
magis obovata, costulis utrinque 15—20. — Ur. leucosticto quo-
dammodo affine.
Crescit in prov. Para: M.; in Guiana anglica: Parker.
18. UROSTIGMA КОХТНП Mig. glabrum; ramulis rectis,
teretibus; foliis longe petiolatis, oblongo-lanceolatis vel lanceo-
latis subacuminatis, basi rotundata 8 —5-nerviis, costulisque ve-
nosis 8 — 10 utrinque, parum prominulis, integerrimis, subco-
riaceis, subtus saturate viridibus opacis; stipulis terminalibus л
gemmam сопісат subulatam leviter curvatam convolutis glabris;
receptaculis ....
Ficus nereifolia Hort. Berol. 1846.
Ficus martinicensis Hort. Berol. nec Willd. spec.
Ficus rhododendrifolia Kth. et Bouch. in Ind. Sem. Hort.
Berol. 1846. 16.
Кома a basi ovata rotundata sensim lanceolata attenuata, acu-
tiuscula vix acuminata, costa subtus satis valida, costulis vero tenui-
bus ante marginem junctis, interpositis crebrioribus venulis tenuibus
subreticulatis, in vivo pellucido-reticulata et punctulata, 7—7'/, poll.
longa, 1°/,— 2, raro 3 poll. lata, Perot 2'/,— 3 poll. longi. StI-
PULAE semipollicares.
Crescit in Brasilia? — Іп Herb. Molliano nunc Martiano spe-
cimen existit, loco non indicato, cultis satis simile, ,,Caicau% in-
scriptum.
19. UROSTIGMA ANGUSTIFOLIUM Mio. glabrum; foliis
longe petiolatis oblongo - lanceolatis subabrupte obtusiuscule acu-
minatis, basi haud angustatis, ipsa rotundatis vel leviter emar-
ginatis, integerrimis, margine subundatis, membranaceo-coriaceis,
97 URTICINEAE :
subtus glaucescentibus, breviter trinerviis vel utrinque 8 — 12-
costulatis venosisque; stipulis longe lineari- lanceolatis membra-
naceis; receptaculis axillaribus geminis vel solitariis longiuscule
pedunculatis involucro bilobo suffultis. — Mig. in Hook. Lond.
Journ. of Bot. VI. 539. n. 39., excl. syn. Desv. Fici yoponensis.
Stirps ex schedulae annotatione 14 pedes alta, quoad foliorum
magnitudinem varians. RAMULI Subcylindrici laeves , subfistulosi. PE-
TIOLI antice canaliculati */, — 2'/, poll. longi, tenues. Еогла laevia,
subtus demum fuscescentia , marginibus subparallelis, costulis tenuibus
subpatulis, 4 — fere 8 poll. longa, 9—16 lin. lata. STIPULAE circiter
pollicares. PEDUNCULI 3 — 4 lin, longi. ВЕСЕРТАСОГА (juniora) ob-
ovoideo-globosa , apice BRACTEOLIs submembranaceis imbricatis occlusa,
piso paullum majora , matura ex Parkeri annotatione atropurpurea
dulcia. Еговез densi, Ревтсохп segmentis pallide fuscis, angustis.
Crescit in Guiana britannica: Parker. Probabiliter in con-
finibus etiam Brasiliae provinciis reperietur.
$. 2. Folia modicae magnitudinis vel parvula, glabra vel pubescentia,
costata vel plerumque costivenia. Receptacula gemina vel solitaria.
20. UROSTIGMA AMAZONICUM Mig. glabrum; foliis
modice petiolatis ovato- vel lato-ellipticis acuminatis, basi rotun-
datis vel leviter cordatis, integerrimis, subcoriaceis, laevibus,
subtus in sicco fuscescentibus, trinerviis et utrinque 6 — 9-costu-
latis; receptaculis axillaribus geminis pedunculatis glabris, matu-
ris involucro repando-truncato suffultis. — Mq. l. c. 541. n. 46.
A sequenti differt foliis majoribus, basi constanter rotundatis vel
leviter cordati$. Pkrronr 3—9 lin. longi, subtrigono-cylindrici , tenues,
antice angusto sulculo exarati, apice dorso leviter tumiduli. Комл in
sicco supra atrofusca ad lentem punctulata, costa costulisque quid-
quam prominentibus, subtus fuscescentia, costa basi pallida, promi-
nente, costulis tenuibus, patulis ante marginem unitis , anastomosibus
nudo oculo fere obsoletis , omnia subabrupte breviter acute vel obtuse
acuminata, 3 — 4' , poll. longa, 11⁄4 —2' /; lata. PEDUNCULI 1 —1'%
lin. longi. ВЕСЕРТАСОЬА matura piso majora globosa laevia lutescen-
tia (in sicco), apice BRACTEOLIS parvulis fuscis occlusa.
Crescit in silvis prov. Rio Negro, secus flumen Amazonum pas-
sim, Sept. — Nov.: M.
Onsknv. Huic proxima est Ficus indica Velloz. Fl. Flum. XI.
t. 48. (haud alior.), ex icone sola haud tuto determinanda.
21. UROSTIGMA ERYTHROSTICTUM Mig. glabrum;
foliis modice petiolatis ellipticis oblongisve longiuscule acumina-
tis, basi acutis vel subcuneatis, margine laevi incurvulo integer-
rimis, coriaceis, nitidis, patule costiveniis, subtus tenerrime reti-
culatis, supra punctulatis; receptaculis axillaribus (solitariis )
breviter pedunculatis obovoideo - globosis maturis fulvis rubro-
maculatis, involucro bilobo suffultis. — Mig. 1. c. 540. n. 42.
Stirps foliis latioribus et pedunculis nunc longioribus varians,
U. prinoidi Mig. aliquo modo affinis: RAMULI teretes recti. Pk-
тїоїл vulgo 2, poll., FOLIA 2°/,—4 poll. longa, 7—12 lin. lata, co-
stulis utrinque 8 — 10 tenuibus erecto-patulis ante marginem unitis, e
basi nullis. NmIPULAK terminales lanceolato-lineares, circiter 2 lin.
longae. PkpuwcuLr 1—1'/, lin. longi. RECEPTACULA piso paullo ma-
јога, in sicco etiam maculata. PERIGONII SEGMENTA fusca, ovata,
acuta. OvAnrUM obovoideum, styto laterali longiusculo; STIGMATA Car-
nosa longiuscula, inter sese nunc frequenter compacta.
Crescit in Guiana britannica: Parker. Probabiliter etiam in
Brasilia.
22. UROSTIGMA CESTRIFOLIUM Mio. glabrum; foliis
modice petiolatis ellipticis vel lanceolato ellipticis, nunc subob-
versis, breviter obtusiuscule acuminatis, basi obtusiusculis, ut-
plurimum inaequilateris, supra petiolum leviter emarginatis, sub-
membranaceis, utrinque punctulatis, laevibus, subtus pallidioribus,
Urticin.
UROSTIGMA. 98
trinerviis, costulisque venosis 6 — 8 utrinque; gemma stipulacea
terminali conico- acuta glabra; receptaculis axillaribus breviter
pedunculatis solitariis vel geminis globosis, involucro bilobo.
— Miq. l. c. 541. n. 45 excl. forma majore.
Tabula nostra XXVIII. fig. II.
Ficus cestrifolia Schott. in Spreng. Syst. Veg. IV. add. 409.
Specimen originale haud vidi, attamen brevior phrasis
Sprengeliana satis refert specimen cultum horti monacensis et
Gardnerianum. Аввов, teste Gardnero, magna. Камо teretiusculi,
rectiusculi. PETIoLI haud crassi, antice sulcati, 8-8 lin. longi; in
Speciminibus sylvestribus multo breviores, quam in cultis sterili-
bus. Ботла in vivo supra nitidula, membranacea, pellucido-reti-
culata et subpunctulata, in cultis horti berolinensis versus basin
angustata alioquin autem haud diversa, 2*/, — 3'4 poll longa,
11 —21 lin. lata, in cultis horti monacensis iis a cl. Gardner
collectis magis similia, basi haud angustata, conspicue subcor-
dato – emarginata, haud longe acuminata, 3 —3'/ poll. longa,
nervo utrinque e basi cum margine parallelo haud alte adscen-
dente, costulis 8 — 10 tenuibus ante marginem arcuato - unitis
tenuibusque venalis interpositis. REckPTACULA pisi magnitudine.
FLores tantum vidi femineos, ovario obovoideo obliquo, styLo
laterali brevi, sticmaTE sublanceolato. PERIGONII SEGMENTA ratione
genitalium brevia, elliptica, acuta, concava.
Crescit in Brasilia orientali : Schott; in prov. Piauhy: Gardner.
23. UROSTIGMA GEMINUM Мю. glabrum; ramulis tenui-
bus; foliis modice petiolatis, ovato-ellipticis vel ellipticis acute
acuminatis raro obtusiuscule apiculatis, basi obtusis vel acutius-
culis, margine laevi incurvulo integerrimis, pergamaceis, supra
punctulatis, subtus basi subtrinerviis glandulaque una in costa
notatis; costulis venosis pluribus patentibus; receptaculis axilla-
ribus geminis pedunculatis globosis, involucro diphyllo sustentis,
(in sicco) maculatis. — Mig. l. с. 547. n. 59.
Tab. nostra XXVIII. fig. ІП.
Urostigma cestrifolium forma major Mig. L с. 541.
Ficus gemina Ruiz. Fl. Peruv. ined. fide spec. authent.
Species foliis latioribus vel angustioribus varians, late per
australem Americam ut videtur diffusa, U. cesírifolio, prinoidi
et sublriplinervio affinis. Specimina in Peruvia vel Chile.a Ruizio
lecta foliis angustioribus, ad lanceolatam formam tendentibus, basi
vel obsolete trinerviis vel saltem venosis a brasiliensibus et suri-
namensibus recedunt. Ramuri teretiusculi, реппат corvinam
crassi, laeves, pallidi; ramorum cortex tenuis, lignum albicaus
durum, medulla fusca plena. Ркт101л trigono - semiteretes antice
canaliculati, 2—4 lin. longi. Forra 3—4', poll. longi, 9—15
lin, lata, pergamaceo - chartacea, supra elevato - vel raro im-
presso-punctata, laevia, nitida, aequalia, subtus costa convexa
crassiuscula in sicco pallida percursa, venisque patulis tenuibus
8— 15 utrinque circiter venulisque tenerrimis interpositis ante
marginem confluentibus nervum fere submarginalem sistentibus;
una perinde prope basin utrinque orta, in junioribus et minoribus
magis erecta, licet perbrevis, triplinerviam basin efficit, serius autem
magis horizontalis folium haud triplinerve sistit; facies utraque
fere concolor. Реромсим 1 — 17, lin. longi, angulati, patentes
vel deflexi. Іхүо0сві PHYLLA parva elliptica obtusiuscula ap-
pressa, opposita. RECEPTACULA piso quidquam minora, in sicco
flavida fuscule maculata, glabra, ore concavato in fundo bracteis
parvis conniventibus obturata. Frores fusculi, PERIGONI tripar-
titi sEeMENTIS ellipticis vel sublanceolatis. Masc. STAMEN l, in-
clusum, FILAMENTO brevi, ANTHERA cordata emarginata, connectivo
crasso. Fem. ovarium obovoideum obliquum, styto laterali brevi,
vel subterminali (in junioribus) elongato, sriGMATE lanceolato.
14
99 URTICINEAE: UROSTIGMA.
Crescit in silvis aboriginibus Parae: M.; in Surinamo: Wull-
schlägel; in Peruvia vel Chili: Ruiz. — U. pertusi specimen in Guiana
snglica a cl. Parker lectum, olim in Hookeri diario enumeratum, forsan
hujus loci.
24. UROSTIGMA ROLANDRI Тлевм. glabrum; ramulis
trigonis; foliis ellipticis acuminatis acutis, basi obtuse cuneatis
obsolete trinerviis, venis utrinque T — 8 tenuibus subtus parum
prominulis pallidis ante marginem arcuato-junctis tenuioribusque
interjectis reticulato-venulosis, supra obscure viridibus impresse
punctulatis, subtus pallidioribus inque sicco fusculis; petiolis
angulatis antice canaliculatis; stipulis convolutis acutis fuscis;
receptaculis axillaribus geminis brevi-pedunculatis obovato - glo-
bosis grani piperis magnitudine, ore prominulo hiante, basi in-
voluero bilobo.
Urostigma Rolandri Liebmann. in Kong. Dansk. Vidensh.
Selfsh. Shrift. Ser. V. scient. nat. math. Tom. 11. (1851.) 329.
in nola.
Ficus trigona Herb. Vahl. et Schumacher.
Species a me haud visa, cum U, gemino comparetur. Rami tere-
без сіпегеі. Ркті0їл 3—4 lin., кола 2—3'/, poll. longa, 11—14 lin.
lata; втірСІ.Ак 2 lin., PEDUNCULI 1—1'/, lin. longi.
Crescit in Surinamo : Rolander.
95. UROSTIGMA SUBTRIPLINERVIUM Мю. glabrum;
foliis chartaceo - pergamaceis laevibus supra punctulatis ovato-
vel lanceolato-ellipticis oblongisve obtusis vel obtuso-apiculatis,
integerrimis, margine versus basin quandoque fere levissime re-
tuso-incurvulo, patule tenere venosis, vena utrinque una dis-
tinctiore e basi adscendente brevi subtrinerviis; receptaculis axil-
laribus geminis brevissime pedunculatis, globosis glabris subma-
culatis, ore concavatis, basi bracteolis 2 oppositis (ex Martio per-
inde etiam 3) sustentis, — Mig. in Hook. Lond. Journ. of Bot.
VI. 542. n. 47.
Tabula nostra XXIX.
Ficus subtriplinervia Mart. Herb. Fl. Bras. п. 584.,
quoad formam minorem.
Arctissima affinitate 17, gemino juncta, ramulis, foliorum
compage et téxtura, receptaculis et floribus omnino consimillimis,
at foliorum magnitudine multo minore, forma obtusiore, basi
manifesto subtrinervia, receptaculis brevissime pedunculatis rece-
dit. Аввов coma subdensa. Реттолл 1—9 lin. longi. Кола 12-14
—24 lin. longa, 5—6 lin. lata, venis primariis nudo oculo parum
distinctis, attamen subtus leviter prominulis. RECEPTACULA piso
minora vel majora. Fronxs masc. superiores parvi, fusci tripartiti,
STAMINE crasso, incluso vel exserto. FLORES rem. 3 — 4- partiti,
STYLUS lateralis brevis vel elongatus, sTIGMATE oblique lanceolato.
Crescit in depressioribus silvis Caa-poaó dictis in prov. Mina-
rum prope vicum Formigas: M.
Forma MAJOR, foliis superioribus majoribus (27, — 8 poll.
longis, 1—1°/, latis), basi acutiusculis.
Arbor magna in prov. Goyaz: Gardner; prope Cujaba: Manso.
26. UROSTIGMA PRINOIDES Mio. glabrum; foliis mo-
dice petiolatis lanceolato- vel elliptico-oblongis acutiusculis sub-
coriaceis, supra punctulatis, vix basi subtrinerviis ceterumque
costiveniis, integerrimis, margine planiusculis; receptaculis axil-
laribus geminis breviter pedunculatis (pedunculis juvenilibus pu-
berulis) globosis, deflexis, involucro diphyllo sustentis, — Miq.
1. с. 540. n. 43.
? Ficus prinoides Willd. Spec. IV. 114. Н. B. К. Nov.
Gen. el Spec. II. 48. :
100
praecedentibus tribus speciebus quam proxima. Ритшол 2—3
lin., FOLIA 2'/,—3 poll. longa, 6—9 lata, fere concolora. STIPULAE
lineari-lanceolatae parvae glabrae. RECEPTACULA ore impresso conca-
vato intus BRACTEOLIs 2—3 lin. latis arcte imbricatis obturata. FLoRES
fuscescentes. PERIGONIUM tripartitum, SEGMENTIS ellipticis acutis vel acu-
minatis concavis. Masc. STAMEN unum inclusum, FILAMENTO brevi, AN-
THERA subelliptica utrinque subemargipata, loculis anticis. FEM. Ova-
nium subglobosum , sTYLO laterali, STIGMATE sublineari.
Crescit locis calidis Novae Grenadae: Humboldt. Formam foliis
paullum latioribus e Guiana anglica reportavit cl. Schomburgh. Propter
arctam, nimiam fortassis, cum praecedentibus affinitatem inter Florae
nostrae cives recensui.
21. UROSTIGMA POHLIANUM Mio. glabrum; foliis mo-
dice petiolatis ellipticis vel ovato- ellipticis obtusiusculis, basi
rotundatis , brevi-trinerviis venulisque costalibus circiter 6 utrin-
que, ante marginem subtiliter conjunctis, coriaceo-chartaceis, utrin-
que (in sicco) tenuissime reticulatis, epunctatis, margine laevi
cinctis; stipulis terminalibus brevibus convolutis lanceolatis; recep-
taculis geminis vel, altero depauperato, solitariis brevissime pe-
dunculatis, pyriformibus, vertice depresso bracteato-umbilicatis.
Tabula nostra XXX. fig. I.
Ab U. cestrifolio haud longe distat, foliorum colore ex-
siccatione fuscescente erythrosticto haud absimile etiam adparet,
foliis autem non acuminatis et imprimis receptaculorum forma
facili negotio distinguitur. Ram cylindriei, epidermide laevi
grisea in sicco subrugulosa obducti; nAwULI densi rigidi. PrrroL:
tenerrime pulverulerti vel prorsus glabri, in sicco fuscescentes,
antice canaliculati, 2—5 lin. longi. Forra exsiccata utrinque fus-
cescentia, subtus pallidiora, costa convexa deorsum crassiuscula et
venis albido- expallidis notata, majora versus basin subinaequa-
Па, 1—2*/, poll. longa, 1 —12 lin. lata. ЭтротАЕ 1—2 lin.
longae, rectae vel leviter curvatae, conico-acuminatae. Ркрок-
cuLus linea brevior , involucro brevissimo. RECEPTACULA in
sicco lutescentia laevia, 2 lin. longa, deorsum contracta, BRAC-
TEOLIS orificium occludentibus fusculis, FronEs fusci, plerique FOE-
MINEI, pauci superiores wAscULI. Masc. rERIGONII tripartiti SEG-
MENTA obtusa, sTAMINIS inclusi anthera cordata. FEM. PERIGONII
SEGMENTA lanceolato - elliptica, inaequalia, posticum vulgo majus
concavum. SryLus e basi lateralis, sriGwATE oblique lanceolato.
Prope Mangaritiba, prov. Sebastianopolitanae : Pohl.
28. UROSTIGMA PERTUSUM Mig. foliis breviuscufe pe-
tiolatis coriaceis oblongo- vel obovato-ellipticis sublanceolatisque
obtuse apiculatis, basi acutis, margine laevi incurvulo integerri-
mis, venulis numerosis patulis ante marginem unitis in sicco
utrinque prominulis; receptaculis secus ramos ramulosque con-
fertissimis geminis aut saepe supra ramulos aphyllos abbreviatos
fasciculatis brevissime pedunculatis obovoideo- globosis ore con-
cavatis, basi involucro bilobo sustentis. — Mig. !. с. 548. п. 60.
Ficus pertusa Linn, fil. Suppl. Pl. 442. Vahl. Enum.
П. 189. п. 37.
Ficus americana Aubl. Pl. Guyan. franç. II. 952. Swarts.
Prodr. 127. Vahl. 1. c. 188. 32.
Ficus alia lauri foliis, fructu minori Plum. Icon. ed. Burm.
t. 132. f. 2. (a Vahlio ad F. pertusam simul et americanam
— quam haud vidit — citata.)
Stirps Linnaeana , secundum specimina Surinamensia primum de-
scripta, — in Herbario Linnaeano a me haud reperta, in tanta affinium
copia, vix nisi e specimine archetypo recognoscenda , nec constat, an
Plumieri stirps jamaicensis jure ad illam adducta fuerit, Saepe pro-
fecto synonyma a Linnaeo citata speciem affinem nec suam spectant. —
Specimina Parkeri, circa Demeraram lecta, characteribus Linnaeanis
haud repugnant, differunt antem ab icone Plumieri foliis angustioribus.
101
Ramuti teretes tenues sed stricti. PETIOLI 1—3 lin. longi. Кома 2—3
poll. longa, 6—9 lin. lata. STIPULAE parvae ovato-lanceolatae. RE-
CEPTACULA in sicco lutescentia , ore fusca, piso minora. FrLéhxs fusci,
PERIGONII segmentis angustis.
Huic speciei proxima et cum ea accuratius conferenda est: Ficus
guianensis Desv. in Hamilt. Prodr. Fl. Ind. occ. 62. et Ann. d. Sc.
nat. 2. série XVIII. 312., ,,ramis teretibus glabris (albescentibus)
substriatis; foliis subconfertis , crassis, glabris, integerrimis, elliptico-
elongatis obtusis , brevissime obtuseque mucronatis , supra nitidis,
utrinque parallelo-venosis , subtus reticulatis, petiolis subbrevibus (in-
tense purpureo - fuscis) crassis; receptaculis sphaericis (albescentibus)
puberulis (diam. grani piperis) , axillaribus subquinatis, breviter pe-
dunculatis: pedunculis pubescentibus apice bracteatis, bracteis obtusis
scariosis geminatis adpressis. €
29. UROSTIGMA LUSCHNATHIANUM М. glabrum; ra-
mulis crassis laevibus; foliis longiuscule petiolatis elliptico-obo-
vatis, apice lato-rotundatis nune quam brevissime obtusissime-
que apiculatis, basi obtusa vel rotundata subtrinerviis, costulis-
que 7 —9 tenuibus, margine laevi incurvulo integerrimis , rigide
coriaceis, supra punctulatis; stipulis terminalibus gemmam ova-
tam acuminatam sistentibus glabris; receptaculis axillaribus ge-
minis brevissime pedunculatis, depresso -subglobosis, ore sub-
concavato bracteolis occlusis, basi involucro diphyllo sustentis.
Foliorum forma sequentibus proxima, magnitudine et com-
page vero ad 6. 1. vergens. Ramuri crassi, cinereo-fusci, nunc
rugulosi, epidermide decolore hic illic secedente, corticem vio-
laceo-fuscum denudante. Реттотовом cicatrices albidae subsemi-
orbiculares, PEDUNCULORUM semilunares vel trigonae. PETIoLI tere-
tiusculi, antice subtrigoni sulcati */,—1'/, poll. longi. Fori
supra laete viridia costis prominentibus notata, ad lentem tenere
punctulata, subtus pallidiora in sicco subfuscescentia, costa media
prominente versus apicem valdequam attenuata, costulis erecto-
patulis subimmersis sed distinctis cum venulis tenuioribus alter-
nantibus, reticulatione obsoleta, una vulgo costula nunc mani-
festa nunc magis obsoleta utrinque e basi; 4',—2', poll. longa,
2'/,—1', lata, minora fere elliptica. — STIPULAE subcoriaceae,
ovato-acuminatae, imbricato - convolutae, circiter semipollicares.
ВЕСЕРТАСОГА adhuc juvenilia, piso aliquid majora, pallida, laevia,
glabra, BRACTEOLIS Oris fuscis, PEDUNCULIS brevissimis compressis
sustenta, INVOLUCRI PHYLLIS ovatis coriaceis glabris, pedunculo
longioribus appressis.
Crescit ad Cabo Frio, m. Augusto: Luschnath.
30. UROSTIGMA SALZMANNIANUM Mio. glabrum; ra-
mulis abbreviatis patentibus, folii- et receptaculiferis; foliis bre-
vissime petiolatis obovato- vel lato-ellipticis obtusis vel obtuso-
apiculatis, basi acutis vel obtusis, integerrimis, subcoriaceis
laevibus nitidis, subtrinerviis venulisque utrinque 4—6; recepta-
culis axillaribus geminis breviter pedunculatis globosis; involu-
cro subbilobo. — Mig. ёл Hook. Lond. Journ. of Bot. IV. 547.
n. д7.
Ficus benjaminea Salzmann. Herb.
Species distinctissima. Реттогл linea breviores. Кола 1'/,—1°/,
poll. longa, 9 lin. circiter lata, in sicco subtus fusca.
Crescit Bahiae in collibus: Salzmann.
31. UROSTIGMA SUBAPICULATUM Mio. glabrum, ramulis
erassis; foliis modice petiolatis obovato-oblongis apice rotundato
brevissime obtuse apiculatis vel obtusis, basi cuneatis vel acutis,
coriaceis, costa crassiuscula venisque tenuibus horizontalibus ante
marginem unitis (8—9 utrinque aliisque tenerioribus) supra magis
quam subtus prominulis; gemma terminali pilosula, parva; recep-
taculis axillaribus, geminis, solitariisve cum alterius rudimento
globoso, breviter pedunculatis , involucro trilobo subpuberulo.
URTICINEAE :
UROSTIGMA. 102
Sequenti affine, certis autem characteribus differt. Ram
crassi , juniores versus apices angulati, glabri. Gemma termi-
nalis stipulacea brevis vix completa, conico-convoluta, intus et
basi pilosula. Ркттоїл antice canaliculati et in canalis fundo sul-
cati, 7, — fere 1 poll. longi, cicatricem subtriangularem , mar-
gine superiore cum stipularum cicatrice circulari junctam relin-
quentes. Forra margine incurva, rigida, laevia, costa supra con-
vexa, utrinque tenere reticulata, 3'/, — 5 poll. longa, 114 — 2
supra medium lata. Рерохсоіл 1 lin. circiter longi, subpuberi:
glabrati. Recerracuta globosa, ore angusto occlusa, pisi vel
nuclei cerasorum magnitudine. Шмуотосвом demum circumscis-
sum et irregulare, Егокеѕ sup. masculi pauci, reliqui feminei,
fusci tripartiti. NucuLAE pallidae.
Crescit prope Darra prov. Rio Negro: R. Spruce n. 949.
32, UROSTIGMA CLUSIAEFOLIUM Mig. innovationibus
tenerrime puberis, adultis plerumque glabris; foliis breviter pe-
tiolatis obovatis vel plerumque oblongo - obovatis, apice lato-
rotundatis vel quam obsoletissime obtuse-apiculatis, versus basin
angustatis, ipsa emarginatis, margine laevi leviter incurvulo in-
tegerrimis, coriaceis, adultis glabris; costulis venosis 8 — 10,
utrinque, praesertim supra prominulis ibidemque reticulatis;
stipulis dorso puberis; receptaculis axillaribus geminis breviter
pedunculatis junioribus cum involucro bipartito puberulis. — Мед.
l. c. 548. n. 50.
Ficus clusiaefolia Scholl. in Spreng. Syst. Veg. IV. add.
409. (phrasi nimis brevi.)
Ramu. crassiusculi , mox laeves et glabri. Реттотл semiteretes
1 — 2 lin. longi. Forra rigida, supra nitida, et in sicco reticulata,
subtus pallidiora et haud nitida, costulis parum prominulis tenuibus
patulis ante marginem arcuato -junctis, anastomosibus reticulatis cre-
berrimis subtus vix distinctis, juniora in costa utrinque tenera pube
inspersa, 2'/,—3 poll. longa, 9—12 lin. supra medium lata. STIPULAE
2—3 lin. longae ovato-acuminatae dorso puberulae, gemmam termina-
lem ovatam acutatam sistentes. RECEPTACULA nascentia piso minora
globosa pedunculum aequantia.
Crescit in provincia Minarum: M.
VARIETAS ACUTIUSCULA Mig. 1. с, 544. foliis paullo longio- -
ribus, magis oblongis, basi cuneatis, apice dilatato acutiusculis.
Crescit in silvis prope Almada prov. Bahiensis, m. Jan.: M.
33. UROSTIGMA ENORME Mig. glabrum, foliis modice
petiolatis obovatis vel oblongo- obovatis apice rotundatis vel
brevissime obtuso-apiculatis, basi cuneato- attenuata supra ре-
tiolum emarginatis, margine laevi plano integerrimis, tri- vel
subquintuplinerviis costulisque 4—6 subpatulis, remotius a mar-
gine bifidis et arcuato-junctis, subtus minus quam supra promi-
nentibus ac reticulatis costa media infra apicem delitescente, gla-
bris, coriaceis, receptaculis .... — Miq. !. с. 544. п. 52.
Ficus enormis Mart, Herb.
Praecedenti quidem affine, omnino autem adeo simillimum
Urostigmati eleganti М4. in Hook. Lond. Journ. of Bot. VII. t. 13.
f. А. — Fl. Nigrit. 521. п. 8. ad Cape Coast a beato Vogel lecto,
ut si patriae discrimen haud obstaret, conspecificum habuissem. In
specie africana compages tenerior, costulae paullo numerosiores,
proprius margini arcuato -junctae, — Ретюм in sicco expallidi 2 — 6
lin. longi, Еола 2'/, fere 4 poll. longa, 9 — 17 lin. supra medium
lata, in sicco supra fuscescentia , nervis fuscis, subtus pallida, costa
media fere albicante et satis prominente.
Crescit in campo prope praedium Parapitinga et alibi in pro-
vincia Minarum. Specimen enormis magnitudinis prope N. Senh. d' Ap-
parecida in prov. S. Pauli: M.
103
34. UROSTIGMA EUOMPHALUM Mig. ramulis petiolis
foliisque junioribus in costa costulisque hirtellis; foliis modice
petiolatis obovato-ellipticis vel suboblongis acute vel obtuse
apiculatis, basi obtusis vel leviter emarginatis, integerrimis
vel subundato - repandulis, coriaceis, nascentibus supra pilis
teneris inspersis, basi adscendenti-trinerviis, costulisque utrin-
que 5—9 subpatulis, prominentibus; receptaculis axillaribus ge-
minis breviter pedunculatis glabriusculis, involucro bilobo hir-
tello sustentis, ore bracteis obturato plica triangulari circum-
vallatis.
Tabula nostra XXXI. fig. I. А
Urostigma Hartwegit specimen brasiliense Mig. in Hook.
Lond. Journ. of Bot. VII. 545. n. 55.
Ab U. fagifolio ramorum internodiis longioribus, petiolis
longioribus, foliis majoribus, costulis minus approximatis, cha-
racteribus quidem levioribus distinguitur, habitu autem magis
recedit, Аввов parva. Rami laevigati, angulati, glabri, RAMULI
pallide ochraceo-hirtelli. Ретюм 3—8 lin. longi, anguste sul-
cati, apice subtus ubi in costam transeunt, glanduloso-tumiduli.
Fori exsiccata supra opaca saturate subtus pallide fuscescentia
et nitidula, costulis ante marginem conjunctis, tenuiter perpendi-
culariter anastomosantibus tenerrimeque reticulatis notata, supra
costa canaliculata, 2%, — 5 '/, poll. longa, 134 — 2'/, lata. Sri-
PULAE terminales ovato-lanceolatae, convolutae, pilis luteolo-
albidis subsericeo-villosae, circiter semipollicares. RECEPTACULA
quasi sessilia, revera brevissime pedunculata, nuclei cerasorum
circiter magnitudine, pilis teneris inspersa, adultiora glabra,
pariete tenui, apice triangulari fossa plicato-marginata, orificium
bracteolis occlusum recipiente, notata, FroRES masc. praesertim
superiores, rariores, reliqui inferiores omnes FEMINEI, pilis tene-
ris intermixtis. Masc. PrnicoNIUM fuscum, coriaceum, 3- vel
saepe 2-fidum, segmentis inaequalibus, postico concavo obtuso,
antico 1 — vel 2 acutis magis lanceolatis; sTAMEN 1, ANTHERA
cordata emarginata in praefloratione vix tota inclusa. Fem. PERI-
Gonium inaequaliter 3-partitum , basi in PEDICELLUM contractum,
OVARIUM gynophoro sustentum, зтуто laterali, 8ТІ6МАТЕ oblique
lanceolato acuminato.
Crescit in provinciis Goyaz et Piauhy: Gardner.
35. UROSTIGMA FAGIFOLIUM Miq. ramis glabris; foliis
densis breviter petiolatis ellipticis obtusiusculis vel obtuso- api-
culatis, basi obtusis vel leviter emarginatis, integerrimis, per-
gamaceis, subtus nitidulis basi tri- vel quinquenerviis costisque
patule adscendentibus parallelis crassis utrinque 5 — 7, adultis
glabris, nascentibus praesertim subtus in nervis appresse hirtel-
lis, innovationibus, petiolis, receptaculorum involucris extimis
stipulisque rubiginoso- vel faligineo - villosis. — Mig. in Hook.
Lond. Journ. of Bot. VI. 544. n. 53.
Rami crassi, petiolorum cicatricibus tuberculati » Stipularuinque
annulati, subcylindrici, glabri, cortice laeviusculo; RAMULI nascentes
angulati. о Ретголл subsemiteretes , antice obiter canaliculati » 2—4 lin.
longi , folio licet glabrato fusco-villosi. Forra 3'/,—4'^ poll. longa,
11-21, poll. lata, in sicco utrinque, subtus pallidius fuscescentia,
costis prope marginem arcuatis vix conjunctis, subtus fortiter promi-
nentibus, supra leviter sulcatis, anastomosibus utrinque fere obsoletis.
STrPULAR gemmam terminalem sistentes lanceolatae villosae » 9 lin. cir-
citer longae. RxckPTACULA nascentia axillaria » gemina, gemmaefor-
mia, squamis villosis parvis recondita.
Crescit in ripa canalis Тафрити, provinciae Para: M.
36. UROSTIGMA HIRSUTUM Mig. ramulis rectis tereti-
bus petiolis foliisque praesertim subtus in nervis molliter sub-
patentim pubescentibus; foliis modice petiolatis subobovato-oblon-
gis vel -ellipticis subacuminatis vel apiculatis, basi obtusis, in-
URTICINEAE :
UROSTIGMA. 104
tegerrimis, subtri- vel triplinerviis costulisque venosis utrin-
que 4—5 distinctioribus, supra parce pubescentibus glabrescen-
tibus, nitidis, subtus pallidis, submembranaceis; receptaculis
axillaribus geminis ? brevissime pedunculatis, subincano- pubes-
centibus; involucro bilobo demum vulgo 4-fido. — Mig. |. c.
530. n. 15.
Tabula nostra XXX. fig. П.
Ficus hirsuta Vell. Fl. Flum. XI. 49. Schott. in Spreng.
Syst. Veg. IV. add. 414., haud Rozb.
Аввов. Rami subcylindrici, glabri, pallidi, RAMULI incano-
pubescentes. Ретіюіл 1 — 2, in culto specimine 3— 4 lin. longi,
dense patentim pilosi. Forra forma variabilia pleraque plus mi-
nusve obversa, deorsum angustiora , alia magis elliptica, aequi-
latera vel inaequilatera, apice obtusiuscule apiculata vel acumi-
nata, basi obtusa vel obtusiuscula, in sylvestribus in universum
angustiora quam in cultis, exsiccata supra atro-fusca , subtus
pallida, in cultis utrinque viridula, 2—3 poll. longa, raro lon-
giora, 5—10 vulgo 9, in cultis etiam 12—16 lin. lata; costulae
venosae tenues cum aliis tenerioribus, vix perspicue reticulatae.
GEMMAE terminales e sTIPULIS conico- acuminatae dense subseri-
ceo-villosae 2— 4 lin. longae. Реромсил linea breviores cum
INVOLUCRO parce pubescentes. REcEPTACULA nucleo cerasorum
magnitudine, apice BRACTEOLIS 2—3 latis haud totis glabriusculis
occlusa, pariete tenui, Frons fusci, superiores MASCULI. PERI-
GONIUM tripartitum.,
Crescit prope Tingua provinciae Rio de Janeiro: Schott; prope
Rio in via ad S. Clemente, in horto, cum Coussapoae arbore coa-
lita (forma folii basi magis cuneatis) : Luschnath.
VARIETAS FULIGINEA : foliis densis breviter petiolatis pleris-
que ellipticis, aliis obovato —ellipticis obtusis vel obtuso – apicu-
latis, basi acutiusculis vel rotundatis, subcoriaceis, supra in
nervis subhirtellis demum subglabratis, basi subtrinerviis costu-
lisque utrinque circiter 4, omnibus subobtectis; receptaculis den-
sius pilosis. — U. fuligineum Miq. L c. 545. n. 54.
ABBOR magna, olim, cum culta tantum U. hirsuti specimina
vidissem, ab hoc admodum diversa credita, nunc a sylvestribus
Schotti et Luschnathii speciminibus parum differre videtur. Re-
ceptacula et genitalia omnino eadem. Forra subtus densius hirto- .
pilosa, adspectu fuliginea (sed pili ipsi uti in specie albi) co-
stulis supra subdistinctis, subtus subimmersis, compage crassiora,
17-21, poll. longa, 6—10 lin. Јаја. Gemma quidquam bre-
viores quam in illius specimm. FLoRIs masc. perigonium obovoi-
deum, SEGMENTIS ellipticis concavis, STAMEN inclusum FILAMENTO
brevissimo, ANTHERA cordata emarginata. Frm. ovarium vulgo
obovoideum, obliquum, втуго sriGMATEQue tenuibus.
Crescit in Brasilia: Gardner.
31. UROSTIGMA GARDENIAEFOLIUM Mio. ramulis rectis
subtrigono-teretiusculis; juvenilibus, petiolis gemmisque termina-
libus puberulis; his conico-subulatis rectis; foliis elliptico-oblon—
gis, acutis vel obtusis, basi rotundatis, trinerviis , integerrimis,
nervis primariis tenuibus, remotis costaque supra prominulis,
Subtus prominentibus, rigidalo-membranaceis, pellucido-punctu-
latis, supra saturate viridibus, nitidulis, utrinque praesertim sub-
tus in costa et nervis puberulis; receptaculis .... — Kunth. et
Bouché 1. с. Miq. 1. с. 546. n. 56.
Ficus gardeniaefolia Hort. Berol. 1846.
Ficus panduraefolia Hort. Paris. 1846.
Ficus puberula Kunth. et Bouché Ind. Sem. Hort. Berol.
1846. 19. п. 45.
U. hirsuto proxima. Ретол 7 — 10 lin. longi. Бола 21/4, — 3
poll. longa, 14—17 lin. lata. Variat foliis glabrioribus.
Crescit in Brasilia: teste Kunth.
7105 URTICINEAE:
38. UROSTIGMA ORGANENSE Мо. ramulis petiolis sti-
pulis et receptaculorum involucro extimo caduco pubescentibus ;
foliis modice petiolatis praeter costam supra ad basin puberulam
glabris ellipticis vel oblongo - lanceolatis obtusiusculis, basi ob-
tusis subtrinerviis, subcoriaceis, subtus pallidis, venis costalibus
3—5 utrinque, tenerrime reticulatis; stipulis parvis ovatis acumi-
natis hirtellis; receptaculis axillaribus geminis nascentibus invo-
lucro calyptraeformi acuto puberulo caduco inclusis, sessilibus
vel subsessilibus globosis glabris; involucro bilobo subtruncato
glabro. — Miq. l. с 542. n. 48.
Tabula nostra XXXI. fig. II.
Simile foliorum forma et magnitudine U. subtriplinervio,
sed pube jam facili negotio discernendum. ARBOR triginta pe-
des alta, trunco vetustae arboris alicujus insessa. Rami cras-
siusculi glabri, Ретюш 1—4 lin. longi. Fori 6-19 lin. longa,
8-4 lata, SriPULAE gemmam terminalem sistentes 17), lin. lon-
gam. REcEPTACULA matura fere pisi magnitudine. FLORIS Masc.
PERIGONII tripartiti SEGMENTA elliptica concava, sTAMEN 1 inclu-
sum, FILAMENTO Crasso compresso hrevissimo, ANTHERA cordata,
loculis anticis apice subconjunctis. FLORES FEM. conformes sed
majores; ovaniuM vulgo gynophoro brevi sustentum, obovoideum
inaequale, зтуго laterali, sriGMATE crassulo elliptico - lanceolato
concavo papilloso carnoso.
Crescit in montibus Organensibus: Gardner.
§. 3. Species dubiae, probabiliter hujus generis, steriles tantum obser-
vatae, caulibus primariis repentibus foliis distichis breviter petiolatis,
serius ramos erectos foliis probabiliter aliis a primordialibus illis diver-
sis instructos, in truncos demum seorsim vel gregarie excrescentes,
proferentibus. Heic forsan latent praecedentium specierum formae
juveniles *).
39. UROSTIGMA ? ATROX Мю. caulibus juvenilibus repen-
tibus; foliis distiche alternis ovatis aequilateris acutiusculis basi
profunde conniventi-cordatis integerrimis membranaceis novem-
nerviis, subtus super nervis pubescentibus, petiolo breviusculo
subpeltatim insertis. — Mzg. 2n Hook. Lond. Journ. of Bot. VI.
550. n. 64
Ficus atrox Mart. Herb.
Indi ad fluv. Japura habitantes hac arbore nomine Taemagh utun-
tur in praeparando veneno Urari. Cfr. Martius in Buchner Rep. Pharm.
XXXVI. (1830.) p. 337. et Reise III. 1237. ForiA quandoque subob-
tusa , sinu basis lobisque rotundatis, 2 poll. longa, 8—9 lin. lata.
Crescit in provincia Rio Negro prope Porto dos Miranhas: M.
40. UROSTIGMA? GLANDULIFERUM Мю. ramulis repen-
tibus tenerrime appresse puberulis; foliis alternis brevissime
petiolatis elliptico – vel ovato-lanceolatis obtusiusculis; vel emar-
ginatis, integerrimis versus apicem repande denticulatis, mem-
branaceis subtus fuscalis et versus margines glanduliferis. — Mig.
l. c. 550. n. 65.
*) Idem in Ficu humili Kaempf. obtivet, cujus caules primarii
caldariorum parietes longe perreptant, demumque e ramis repen-
tibus scandentibus ramos erectos exserunt, unde rami pariter
ac folia dimorphi.
Urticin
UROSTIGMA.
FICUS. 106
Forra subaequilatera, ad lentem tenuiter venuloso - reticulata,
8—10 lin. longi, 3 circiter lata.
Crescit т silvis primaevis super arborum truncos serpens, in
prov. S. Pauli, Minarum, prope Rio de Janeiro: M.
Ossknv. Urostigma ? infestum Мід. 1. с. 550. n. 66. et nonnul-
las repentes foliis dimorphis, quae cl Martius retulit, tamquam nimis
dubias, omisi. — Formas steriles repentes, brasiliensibus hisce omnino
analogas nec minus dubias in Mexico detexit cl. Liebmann et Urostig-
тайв scandentis (Ficus Lam., Vahl., haud Rozrb.), ас U. Nummu-
lariae titulis 1. c. 330 —331 proposuit.
FICUS Ілхх.
Ficus Linn. ercl. spec. , Mig. in Hook. Lond. Journ. of Bot.
VII. 221. — Ficus, Caeniricus, TENOREA Gasparr. Nov. Gen.
(1844.) Enyrarocyne Visiani apud Gasparr. l. c. — Pragio-
STIGMA Zuccar.
FLonrs in nEcEPTACULIS pyriformibus, globosis aut
globoso-stipitatis, basi verticillatim vel sparse bra-
cteatis, monoici vel dioici, bracteolati. —PrnicoNiUM
(vulgo hyalinum raro fuscescens) 4 —6-phyllum, phyl-
lis raro paucioribus. Masc. stamina 1—6, perigonii
segmentis opposita, FILAMENTIS brevibus, ANTRERIs bi-
locularibus ovatis raro reniformibus. Frm. ovARIUM
gynophoro brevi vel nullo, uni- (rarissime bi-) locu-
lare, 5туго laterali, втівматЕ inaequaliter bicruri vel
oblique unicruri, centro excavato vel perforato aut ca-
pitellato. Nucunak erustaceae, kPrcARPIO tenui mollius-
culo, SEMINIS TESTA membranacea, EMBRYONE in centro
albuminis carnosuli vel tenuioris curvato homotropo,
ROSTELLO elongato.
AnnBonkEs vel utplurimum FRUTICES erecti vel
repentes, in veleris orbis locis calidis vel subcalidis
indigent, FoLIIS alternis raro oppositis, integris vel
lobatis, serratis, dentatis vel integerrimis, vulgo sca-
bris asperisve, RECEPTACULIS axillaribus geminis vel
solitariis, pedunculatis vel sessilibus, quandoque in
eadem specie di — trimorphis, ore prominente vel
depresso bracteolato-occlusis.
1. FICUS CARICA Linn. scabre pubescens vel villosula;
foliis e basi cordata vel rotundata obovato-oblongis tri — quin-
quelobis, irregulariter dentatis; receptaculis plerumque praecoci-
bus femineis, raro androgynis, sterilibus, aliis serotinis aestivis
femineis seminiferis.
Ficus Carica Linn., femina, excl. F. Carica androgyna
(Caprificus).
Crescit. spontanea et culta in Asia minore, Africa boreali et
Europa australi, innumeram formarum varietatem exhibens, quarum
aliae cultura ortae vix sibi constant, aliae vero a natura constitutae
speciei titulum exposcere videntur. Cl. Gasparrini 1. c. plures descripsit.
In Brasilia passim colitur, Figueira do Reino incolis.
107 URTICINEAE ;
Sverris. H. BROSIMEAE Такс. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII. (1847.) 138.
TRYMATOCOCCUS — BROSIMUM.
108
ВЕСЕРТАСОЫА globosa
androgyua, FLOBIBUS MASc. pluribus nudis vel perigonio instructis ei extus impositis; FEMINEI solitarii vel gemini
receptaculo immersi. Owvruw pendulum.
Ш. TRYMATOCOCCUS Pope. |
Trrmatococcus Püppig. et Endl. Nov. Gen. et Spec. ІІ. 30. |
tab. 140. |
Recepracotum androgynum exinvolueratum globo- |
sum, vertice gerens FLORES MASCULOs plurimos, intus |
fovens FEMINEUM unicum. Masc. Ремеохшм trifidum.
STAMINA 3, FILAMENTIS sursum dilatatis, ANTHERIS bi-
locularibus, erectis. Кем. Ovanivw intra receptacu-
lum apice pervium nidulans, uniloculare, ovuLo unico,
pendulo? Мтүш exserti bifidi crura verruculis stigma-,
ticis spiraliter circumdata. ReckPrAcUuLUM maturum car-
nosum, floribus masculis persistentibus coronatum, mo-
nospermum. Мосога sicca, EPICABPIO cartilagineo-coria-
ceo. Semen pendulum globosum, testa membranacea,
UMBILICO maguo orbiculari. Empryonis exalbuminosi
COTYLEDONES carnosae hemisphaericae.
Annon brasiliensis, FoLIIS integerrimis, FLORI-
BUS axillaribus.
1. TRYMATOCOCCUS AMAZONICUS Pórr. ET ExpL. |. с.
Arbor mediocris, ramulis petiolisque hirtellis, foliis alternis, pe-
tiolatis, oblongis, longe acuminatis integerrimis, penninerviis,
floribus axillaribus, vulgo solitariis, Pis? mole.
Icon ex Póppigio repetita v. Tab. XXXV. fig. V.
Rant teretiusculi glabri laeviusculi cinerascenti-fusculi; RA-
MULI vetustiores petiolorum pulvinaribus ac inflorescentiarum cica-
tricibus tuberculati, juveniles patentim hirtelli, pariter ac petioli
et folii costa in pagina superiore: pili alii breves alii longiores
apice quidquam incrassati permixti. Еола alterna PETIOLIS
2—2'/, lin. longis sustenta, praeter costam supra et subtus sal-
tem ad imam basin parce quandoque piliferam glabra, membra-
nacea, subtus pallidiora, elliptico- vel subovato-oblonga acumi-
nata, basi subacuta aequilatera, integerrima, venis costalibus
utrinque 6—7 patule adscendentibus haud crassis attamen fortiter
prominentibus laxe distincteque reticulatis (ut in Sorocea), 4 —
plerumque 6'/, poll. langa, 1°/, — 2'/, lata. Gemma terminalis
ovata velutina parva. PEDUNCULI petiolo subbreviores, solitarii
sed cicatrices deciduoram aliorum in eadem axilla video (quin
plures ex eadem axilla etiam pullulare posse crederem) іп spe-
cimine Spruceano potius erecti quam nutantes, quemadmodum a’
Póppigio observabantur. ^ RECEPTACULARUM vix plane glabrum.
Fr. masc. Stamina 3 parum exserta, ANTHERIS bilocularibus fusco-
rubiginosis, eum perigonio in apice fructus diu persistentia. ВЕ-
CEPTACULUM maturescens NUCULAM регісагріі
tenuioris specie includit,
coriacei fragilis
Crescit in silvis circa Еда in regione Amazonica et іп silvis
provinciae Maynas Peruviae: Póppig; circa Barra in prov. Rio Ne-
gro: R. Spruce p. 953.
IV. BROSIMUM Sw.
Brosimum Swartz. Observat. Flor. Ind. occid. 1. 17. t. I. f. 1.
— Ріватімева Aubl. Pl. Guyane franç. IL 888. (ubi singularis
florum structura omnino perverse intellecta, quare Aubletianum
nomen, neglecto prioritatis jure, Swartziano postponendum vi-
detur.) — Атлсазтвом Browne Jamaie. 37 2.
Fores nudi in eodem receptaculo (globoso) mo-
noici, raro abortu dioici. Masc. creberrimi, inter BRAC-
TEAS peltatas dispositi, monandri, FILAMENTO filifor-
mi, ANTHERA vel biloculari connectivo crasso loculis
oppositis, vel peltata loculis oppositis horizontalibus,
vel unilocularis, loculis annularibus, lamellis superpo-
sitis toto ambitu dehiscentibus. Кем. solitarii rarius
gemini receptaculi compage immersi. - Ovanruw totum
vel partim aduatum, ovuro unico pendulo campylo-
(горо. SryLus partim exsectus terminalis, STIGMATIBUS
2 (an aliquando 1 peltato?). Екостоз subsiccus, re-
ceptaeulo bracteolato pericarpioque connatis constans.
Seminis subglobosi testa membranacea; EMBRYONIS ex-
albuminosi amphitropi COTYLEDONES crassae inaequales,
ROSTELLUM Superum incumbens.
Arbores Americae calidioris FoLIIS distichis ut-
plurimum integerrimis, sriPULIs 2 axillaribus deci-
duis, RECEPTACULIS pedunculatis axillaribus vulgo
geminis.
1, BROSIMUM GAUDICHAUDIL Trec. foliis ellipticis vel
obovato-ellipticis aut obverse oblongis apice emarginatis, obtu-
sis vel brevissime apiculatis, basi obtusis vel emarginatis, іше-
gerrimis vel raro prope apicem dentatis, supra glabriusculis,
subtus hirtello-pubescentibus , crasse coriaceis; receptaculis axil-
laribus, vel secus ramulos apice foliiferos geminato-subracemo-
sis; pedunculis refractis; antherarum connectivo gibboso-incras-
sato; loculis oblique anticis.
Tab. nostra XXXII.
Brosimum Gaudichaudit Tréc. Ann. d. Soc. nat. 3. sér.
ҮШІ. (1847.) 140. n. 3. t. 6. fig. 172 — 176. (analysis
florum).
Brosimum refractum Mart. Herb.
Habitus rigidus, robustus, strictus. ВАМІ cylindracei in
sicco ochraceo - grisei, glabrati; камил pube densa ochracea
pilisque brevibus griseis tomentelli. Ретіоіл crassi, subteretes,
antice planiusculi, puberuli, glabrescentes, 3 lin. circiter aequan-
tes. Forra magnitudine admodum diversa, 1',— fere 6 poll.
longa, 1—92, — fere З lata, crasse rigideque coriacea, nascen-
tia cum innovationibus griseo- pubescentia, adulta supra pilis
teneris in costa paullo densioribus, caducis inspersa, costa pro-
minula, costulis venulisque vero sulcato- impressis notata, epi-
dermide nitida rigida, quidquam areolata, exsiccatione griseo-
expallescente, supra costam subflavescente obtecta, subtus dense.
109
griseo-pubescentia, costa valida, 12 — 16 — 20 costulis patulis
extrorsum leviter arcuatis ante marginem conjunctis, ubicunque
reticulatis, demum sublacunosa, marginibus leviter incurvis ut-
plurimum plane integerrima, raro prope apicem parce serrato-
dentata, in forma normali vulgo tripollicaria, senescentia prop-
ter epidermidem rimosam tactu quidquam aspera. SrIPULAE
ovato-triangulares acuminatae 17/, lin. circiter longae, sericanti-
pilosae. Рерохсла vulgo gemini axillares, vel ex axillis brac-
tearum stipulaeformium geminati secus ramuli coaetanei partem
inferiorem aphyllam racemose vel subfasciculatim dispositi, omnes
prorsus refracíi, in sicco leviter compressi, nascentes pilis punc-
tuliformibus rariter inspersi, mox glabrati, 2—5 lin. longi. ВЕ-
CEPTACULA juniora BRACTEIS majusculis peltato - sessilibus orbicu-
laribus coriaceo-carnosis, margine extenuato erosulis dorso pul-
verulento-puberis glabrescentibus circa basin involucrata, adulta
emersa, BRACTEIS iisdem persistentibus sed non involucrantibus,
PELTAE inter flores his conformes, sed minores, glabriores, per-
sistentes. Singulum 8ТАМЕМ bracteolis duabus oppositis conniven-
tibus imbricantibus peltato-adnatis (latere uno erectis, altero de-
flexo) quasi receptum, ita ut primo adspectu perigonium adesse
videatur, vel bracteolae geminae a bracteolis peltatis plane di-
versae; revera autem ejusdem ordinis ac indolis ut bracteae pel-
tatae esse videntur, situ saltem constanti insignes. — FILAMENTUM
teretiusculum, dorso medio vulgo quidquam incrassatum, ANTHE-
RAE circiter ovatae coNNECTIVUM dorso subverrucose gibbum, sic-
citate nigrescens, LOCULI bini antice collaterales, appositi, ellip-
tici, pallidi, suboblique dispositi. FLOREM КЕМ. in plerisque re-
ceptaculis frustra quaesivi, in paucis vidi: styLus breviter vel
non exsertus, sTIGMATIBUS brevibus subsubulatis divergentibus
subaequalibus. Fructus subglobosus subcarnosus, squamis in-
structus, semipollicem diametro haud aequans. Semen depresso-
globosum, EMBRYONIS carnosi COTYLEDONES irregulariter subsemi-
orbiculares inaequales, ROSTELLO incumbente.
В. Forma LOoNGIFOLIA, foliis plerisque lanceolato ~ oblongis
4—5 poll. longis.
y. Forma РАВУТЕОТЛА, foliis obovato-ellipticis, apice rotun-
data brevissime acutis, basi obtusis, aliis obovato-sublanceolatis,
1%— poll. longis.
5. Forma LoNGIUS PEDUNCULATA, foliis subinaequilateris, acu-
tis vel breviter acuminatis, 1'/,—3 poll. longis.
Brosimum Gaudichaudii Tréc. l. c. proprie. |
Crescit in vepretis ( Carrasco) provinciae Bahiae, in deserto inter
Minas Novas et fluvium S. Francisci provinciae Minarum, m. Julii,
cum forma В., incolis A pé dicta, — forma parvifolia in deserto Ba-
hiensi: M. Forma д. in prov. S. Pauli: Gaudich.; in prov. Piauhy:
Gardner; in prov. Minarum: Claussen.
Овзеву. Brosimum Gaudichaudii Tréc. ad polymorphae hujus
speciei formas referendum esse, ex Tréculii adumbratione (specimina
haud vidi) quae sequitur, vix dubium videtur. Peduoculorum situm
refractum neglexisse videtur; foliis acutioribus, magis ellipticis saltem
abludit. ,,ARBOR; RAMULI compressi, pilis brevibus mollibus rufescen-
tibus demum nigrescentibus tecti. Forra disticha, coriacea, oblongo-
elliptica, interdum versus basin subattenuata, integerrima, basi rotunda,
saepe leviter inaequilatera, apice acuta vel brevissime acuminata, sub-
mucronata; supra sparse pilis brevibus praesertim in nervis hirtella,
subtus dense molliterque pubescentia, tenuissime reticulata; limbus
1!/,—3 poll. longus, 4—12 lin. latus; e nervo medio (costa) utrinque
14-18 costae (costulae) infra prominulae oriuntur. РЕтіоіл/ө subteres
vel leviter compressus, ecanaliculatus, brevissime puberulus 1 — 177
lin. longus. 8тірІЛ,Ак lanceolatae, acutissimae, extus pubentes , intus
glabrae 2 — 2'/, lin. longae. CAPITULA monoica globosa, PEDUNCULIS
1—1'/ poll. longis sustenta. Masc. STAMINA inter squamulas peltatas
crassas convexas erumpentia; FILAMENTA brevia; АМТНЕКАЕ terminales,
unilaterae, connectivo crasso dorso adnatae, biloculares, loculis lon-
'gitrorsum dehiscentibus. Fem. in receptaculo medio solitarius. Ova-
URTICINEAE: BROSIMUM.
110
| RIUM inferum. STYLUS brevis inclusus, STIGMATA duo, brevissima, ob-
tusa.
| ВАССА carnosiuscula, 3 lin. circiter crassa (sicca) squamis pel-
tatis persistentibus tecta. Tréc. 1, c. — Huic affine Brosimum co-
staricanum Liebm. in Soc. dan. Scriptis 1851. p. 334. п.2.
2. BROSIMUM DISCOLOR 8снотт, foliis oblongis, ellip-
ticis vel subobovatis breviter et plerumque obtusiuscule apicula-
tis, basi rotundatis vel obtusiusculis, integerrimis, rigide mem-
branaceis, supra praeter costam glabris nitidis, subtus glauces-
centibus et subsericeo adpresso- pubescentibus; costulis venosis
utrinque 10—12 patulis; receptaculis pedunculatis monoicis; flori-
bus femineis vulgo duobus; antherarum connectivo crasso; locu-
lis unilateris.
Tab. nostra ХХХІ.
Brosimum discolor Scholl. in Spreng. Syst. Veg. IV арр.
403. (a. 1827.) , fide specim. Mus. bot. Vindob.
Рета тета guianensis Aubl. Pl. Guy. franç. П. 888,
t. 340. (salis bona.)
Brosimum Aubletit Pippig. et Endl. Nov. Gen. 11. 34.
t. 148. f. a —d. (forma peruviana paullo abludens.)
ARBUSCULA trium metrorum altitudinem raro excedens. Ra-
MULI puberuli, fusculi, demum glabri, cinerascentes, subevlin-
dracei vel leviter compressi. Forra disticha, rErioLIs 1— 2
lin. longis leviter compressis antice canaliculatis, appresso-pube-
rulis sustenta, supra in costa et venulis perinde pubera ceterum
glabra, laevigata, subtus glaucescentia, candicantia, venis ante
marginem conjunctis tenuibus cum costa ac venulis pilis brevibus
sericeis appressis obtectis, vulgo quidquam inaequilatera, 1',—2',
poll. longa, raro tripollicaria, 5-9 raro 12 lin. lata, SriPULAE
geminae triangulares acutae, puberulae, marginibus scariosae.
PEprcELLI vulgo gemini, 2—4, plerumque З lin. longi, puberi.
REcEPTACULA 1'/, — 2 lin. crassa, subglobosa, BRACTEOLIS peltatis
orbicularibus fuscis medio glabris, margine extenuato eroso-
subciliolatis, STAMINUM FILAMENTA teretiuscula, ANTHERAE sub-
ovatae, loculis ellipticis rima longitudinali apertis. PERIGONIUM
nullum, sed receptaculi compages circa cujusvis filamenti inser-
tionem circulariter tumefacta. Vulgo duo FLORES FEMINEI in eo-
dem receptaculo, prope apicem sublateraliter immersi. STYLUS sub-
exsertus, sTIGMATIBUS 2 divaricatis teretiusculis. Fnucrus peltis
remotiusculis partim reflexis obsitus, globosus, coccineus (teste
Schott.) dein fuscescens, diametri semipollicaris. SEMINA pisi
magnitudine.
Crescit in Brasilia orientali: Schott, Pohl; in Guiana gallica,
anglica et batava: Aublet, Ryan (Herb. Vaht et 8сһит.), Schom-
burgk et Kappler; in Peruvia ad ripas fluminis Huallaga missio-
nis Yurimaguas (forma foliis magis obovatis) : Póppig.
Ossknv. І. Brosimum alaternoides Popp. Herb. est forma magis
parvifoliata. — Brosimum echinocarpum Popp. et Endl. l. c. IT. 34.
t. 148. foliis oblongis acuminatis , basi cuneatis, serratis, stigmate
plumoso quadrifido, involucro femineo muricato, setoso, fructu sicco
echinato, іп Вгаз іа nondum reperta. — Species jamaicensis: Br. Ali-
castrum Sto. fructibus edulibus (,,Breadnuts Анд”) celebre, іп Bra-
silia nec sponte nec culta occurrit, nec Brosimum utile Endl. (Ga-
lactodendron utile Н. В. К. — „Раю de Vaca‘ indig.) in Brasilia
*detectum fuisse videtur. — Brosimum microcarpum Scholt. in Spreng.
S. V. IV. p. 403. a Sprengelio ad Br. Alicastrum Sw. relatum, non
hujus est generis. Vide sub Coussapoa Schottii infra.
Ossknv И. Arbor a beato Pohl prope Reachaó detecta (pr. Minas),
Gamelleira vocata, ,,quia ex ligno fiunt patinae et laces ibi Gamellas
dictae, probabiliter huic ordini et Artocarpeis propriis adscribenda, ad
quodnam proprie genus pertinent, e sterilibus speciminibus haud tuto erui
potest. Foliorum, nervorum, nec non stipularum conditio, aliquod
cum Brosimo connubium annuere videntur. — Rami sunt ramosi, haud
crassi, teretes, rigidi, cinerascentes, mAMUL! fuscili laeves glabri.
11i
репом 2 —3 lin. longi, antice canaliculati, fusci, glabri. Fort lato-
lanceolata, ima basi quidquam inaequilatera. et acuta, ceterum aequi-
latera, subabrupte modice obtuse acuminata, margine laevigata inte-
gerrima , subpergamacea , utrinque glabra |леуја nitida, siccitate fus-
cescentia , costa supra connexa, subtus haud valde prominente, venis
URTICINEAE: SOROCEA.
112
numerosis horizontalibus ante marginem arcuato-junctis tenuibus cum
tenuioribus interpositis tenerrime reticulatis , 2'/, — vulgo 4 — fere 5
poll. longa, 1—1'/, lata. STIPULA amplexicaulis oppositifolia solitaria
lanceolata acuminata convoluta , sub lente tenerrima subpuberula, 3
lin. haud superans.
Susme. Ш. SOROCEAE. Кьовез dioici. ВЕСЕРТАСОБА racemiformia, BRACTEIS peltatis, FLORIBUS in
receptaculi partitionibus solitariis, femineis subimmersis.
V. SOROCEA Ave. Sr. Hir.
Sorocea Aug. St. ИИ. Мет. de Mus. Vil. (1821.) 473. Trée.
Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII, (1847.) 145. 1.6. f. 182—188.
— Sarcopiscus Mart. Sched. Mss. (1820.)
FLonrs dioici, іп mECEPTACULIS racemiformibus,
practeis peltatis inspersis dispositi. Masc. PERIGONIUM
i-fidum, sEewENTIS praefloratione imbricatis. Stamina
4 iis opposita, FILAMENTIS filiformibus, ANTHFRIS Ova-
tis extrorsis bilocularibus, loculis longitrorse dehiscen-
tibus. Кем. Pertcontum urceolato-tubulosum ore in-
tegrum receptaenli ramificatione partim immersum vel
кита ши, Ovarium primo superum, pedetentim cum
perigouio coalescens, uniloculare, OVULO unico e ver-
tice cavitatis pendulo, campylotropo. түг0ѕ brevis-
simus inclusus, sTiGMA'TIBUS 2 lanceolatis carnosis di-
varicatis intus stigmatosis. Fructus cum perigouio
receptaculi parte baccante coalitus, receptaculi ramulo
tumefacto sustentus, PurAwINE chartaceo - subliguoso.
Semen pendulum, Testa membranacea; EMBRYONIS ex-
albuminosi COTYLEDONES inaequales, una crassa maxima
conduplicata alteram minimam rectum ROSTELLUMQUE
superum involvente.
AnBonES brasilienses, FoLIIS Gislichis, breviter
petiolatis serralis vel subintegerrimis, STIPULIS ge-
minis axillaribus, nECEPTACULIS ат агіфия racemi
ad instar elongatis ac ramulosis, femineis ex ramu-
lorum apicibus excavatis, FLORES exserentibus.
Овзеву. Inflorescentia nequaquam tanquam racemus vel axis
cum axibus secundariis floriferis consideranda, sed RECEPTACULUM
est undique partitum, specie ramificatum, BRACTEIS peltatis quem-
admodum in Brosimo, inspersum, FLÓRIBUS FEM. in ejus cavitatibus
exorientibus, sensim exsertis, eidem generi aliquatenus accedens.
Totus autem fere flos fem. receptaculi prolongatione inclusus,
quae quum a parte florem suffulciente articulationis specie sepa-
rata sit, perigonium esse videtur. Perigonium ipsum, si ad
S. amazonicae structuram respicias, huic utriculo intus adnatum
statuendum est,
-
1. SOROCEA AMAZONICA Mig. ramulis petiolis costa
subtus ac reeeptaculis junioribus tenerrime puberis mox glabra-
tis; foliis brevissime petiolatis obovato-oblongis ellipticisve, ab-
rupte longeque acuminatis, integerrimis vel prope apicem unda-
tis, repandis vel serrato- dentatis, stipulis ovatis; floribus fem.
receptaculi axi vel partitionibus demum obovoideo -incrassatis
miniatis insertis, glabris, laevibus; perigoniis ore membranaceis;
stigmatibus lanceolatis acutis.
Tab. nostra XXXIV. fig. II.
Sarcodiscus amazonicus Marl. Mss.
„Аввов RAMIS patentibus, roLiüs alternis oblongis. Racemi (re-
ceptaculum) axillares, PepuNCULI сагпові miniati; FL. FEMINEI disti-
che sessiles in disco carnoso miniato tandem incrassato magno
obovato vertice striato. Ovarium nudum absque perianthio, in disco.
SryLus brevissimus. Stigmata 2 divergentia. Bacca globosa
nigra ..... „Parce lactescit in pedunculis et fructibus.“ Mart.
іп Schedula. Rami stricti teretes glabrati, EPIDERMIDE leviter
rugulosa cinerascenti vel pallida. Periorı subsemiteretes antice
obiter concavati, provectiores glabri, 1— 1'/, lin. longi. Sri-
PULAE geminae axillares, se invicem partim tegentes, basi haud
prorsus amplexicaules, parvulae, ovatae, puberae vel fere prorsus,
glabrae, deciduae, in apicem ramulorum obviae, gemmam ovoideam
uno latere concavam simulantes, Forra rigide chartacea, magni-
tudine variabilia, semper plus minus obversa, in acumen plerum-
que longiusculum desinentia, deorsum attenuata vel saltem acuta,
costulis venosis utrinque 7 — 9 patulis remotius а margine
unitis laxeque ac prominenter reticulatis, siccitate pallidis, ex-
cepta costa media subtus prope basin in junioribus parce sub-
hirtella, utrinque glabra, 4 — 6 — raro 7 poll. longa, 1',—27,
versus apicem lata. RECEPTACULA FEM. RAcEMIFORMIA axillaria vel
ad basin etiam ramuli axillaris. foliati solitaria vel gemina,
1—1'/ poll. circiter longa, cylindracea pennam corvinam crassa
subbifariam in ramulos distinctos vel tuberculiformes partita,
BRACTEIS raris orbicularibus peltatis membranaceis erosulis gla-
bris conspersa, juniora pilis brevissimis sparsis, ex axi et prac-
sertim ex partitionum apicibus florifera, matura crassiora, gla-
brata, miniato- colorata, succosiora, praesertim ubi fructus ad-
sunt, qui partitionibus obcordato-conicis apice concavato-striatis
succosis tanquam proprio disco sustinentur, vel etiam recepta-
culi axi fere immediate inserti deprehenduntur. Eo loco ubi
FLOS FEM. e receptaculo exsurgit, primo protuberantia mamel-
laris ore hians observatur. Ремвомом majorem partem recep-
taculi cavitati adnatum, ore membranaceo integerrimo vel ero-
sulo liberum partimque exsertum, ante anthesin intus recondit
ovarium adhuc undique liberum et stigmata gemina. PERIGONIO
increscente et emergente ovARIUM majorem partem cum eo con-
crescit, STYLUS partim, sriGMATAque lanceolata acuminata cana-
liculata integerrima vel marginibus erosula exseruntur. Fructus
globosus extus perigonio baccante fere usque ad apicem inclusus,
Superne area rasa, i. e. epicarpio proprio styli cicatricem obfe-
rente notatus, drupaceus. Puramen ligneo- chartaceum fragile.
SEMEN depresso-globosum TESTA membianacea adhaerente, pisi
circiter magnitudine, hylo parvulo, chalaza impressa orbiculari
ampla. Емввүо exalbuminosus, subcorneo- durus, subviridulus,
COTYLEDONUM una maxima crassissinia extus convexa, intus con-
cavo- conduplicata alieram minutam et RosTELLUM conicum supe-
rum occludens.
Crescit in terra Amazonum prope Ega; m. Sept.: M.
113 URTICINEASE:
2. SOROCEA MURICULATA Mio. ramulis luteolis petiolis
costa subtus, stipulis receptaculisque breviter hirtello - puberis;
foliis brevissime petiolatis, obovato-oblongis lanceolatisque, ab-
rupte longe acuminatis, integerrimis, repandis vel superne re-
pando-dentatis; stipulis ovatis; floribus femineis receptaculorum
geminorum vel aggregatorum partitionibus demum ellipsoideo-
incrassatis insertis, muriculato-scabris; perigonii ore haud ex-
serto; stigmatibus brevibus, lanceolatis obtusis integerrimis.
Tabula nostra XXXIV. fig. I.
Foliorum forma S. amazonicae adeo similis, ut sterilia
specimina utriusque speciei discernere non posses; florum femi-
neorum autem discrimen manifestum, — Ramuri juniores lutes-
centes pariter ac sTIPULAE (in gemmam ovoideam acutam com-
pactae) PETIOLIque densius ac diutius subhirtello - pubescentes.
Ботла textura ac nervatione iis S. amasonicae prorsus consimilia,
vulgo longiora et angustiora autem (saltem in speciminibus no-
stris) deprehenduntur. IwrronEscENTIAE vulgo confertiores et bre-
viores, !⁄,— 1 poll. longae, densius hirtellae, provectiore aetate
glabriores nec prorsus glabrae, subcylindraceae, bifariam floriferae,
FLORES vel ex axi fere immediate orti vel partitionibus brevibus
inserti, disco cui inseruntur sensim increscente, cylindraceo vel
ellipsoideo-oblongo, non obovoideo vel obcordato. FLones mi-
nores ovoidei, parte externa (strato scil. e receptaculo conti-
nuato perigonium totum obducente) pilis conicis seu verrucis co-
nicis rigidulis scabra, maturescentia nequaquam laevigata. Simi-
les pili sed minores in receptaculo ejusque partitionibus florigeris
adsunt. PrnicoNm orificium tubulosum haud ut in S. amazonica
manifestum , unde totum perigonium receptaculi utriculo florem
recondenti adnatum statueres. STYLUS brevissimus. STIGMATA
brevia, divaricata, apice et marginibus obtusa. Frucrus globo-
sus, grani piperis magnitudine, verruculoso-muriculatus, SEMEN
subglobosum.
Crescit cum praecedente: M.; in vicinia oppidi Barra do Rio
Negro: R. Spruce (forma minor Trophis nuncupata).
3. SOROCEA URIAMEM Marr. ramulis petiolis, costa me-
dia subtus prope basin nec non receptaculis parce brevissime
hirtellis; foliis brevissime petiolatis rigide pergamaceis obovato-
ellipticis abrupte acuminatis, prope apicem dentato-serratis, mar-
ginibus recurvulis utrinque nitidis laevibus glabris, совішіз
SOROCEA — OLMEDIA. 114
venosis utrinque 8—10 patulis ante marginem unitis laxe reticu-
latis; stipulis lineari- lanceolatis petiolum, superantibus; recepta-
culis axillaribus vulgo geminis, partitionibus floriferis vulgo
brevibus obconicis; perigonio depresso-globoso.
Foliis minoribus, rigidioribus, florum ac baccarum forma
a praecedentibus facile distinguitur. Вам: cylindracei, stricti, pal-
lidi, frequenter lenticellosi; ramuli fusculi. Ретюм 1 lin. vix
aequantes, Forra 1°/, —2?/, poll. longa, 6-8 lin. lata, densa,
saturate viridia. RECEPTACULA axillaria breviter densiuscule hir-
tella, maturescentia 1—2 poll. longa, ввасткла orbiculatis pel-
tatis raris conspersa, RAMULIS vel +TUBERCULIS floriferis obconicis
apice incrassato concavatis serius non multum tumentibus, РЕВГ-
GONIUM depresso - ovoideum, majorem partem exsertum, ex ore
angusto integerrimo sTiGMATA 2 brevi- lanceolata acuta dorso
convexo laevia, antice papillosula, marginibus leviter dilacerata
vel integerrima, basi connata fossulam quasi inter sese recipien-
tia, exserente. ВассаЕ immaturae ovoideo-ellipticae, pedicellum
seu receptaculi partitionem suffulcientem cylindraceam circiter
aequantes.
Crescit in silvis prov. Sebastianopolitanae et Soteropolitanae г
Uriamem incolis dicta.
4. SOROCEA ILICIFOLIA Mig. stipulis puberulis; petiolis
pilis brevibus conicis inspersis; foliis glabris pergamaceo-coria-
ceis obverse oblongis acuminatis praeter basin coarctatum remote
spinose serratis, costis plerumque rectangulariter ante marginem
conjunctis ; receptaculis .....
Аввок more Ficuum lactescens, trunci epidermis grisea, lon-
gitudinaliter rimosa, Cortex fuscidulus, ramuli teretes, erecto-
patentes, parum flexuosi. Forra 4-6 poll. longa, 17,--2 lata,
PETI0LIS 9 — 4 lin. longis, teretiusculis supra canaliculatis, in
specimine hortensi glabris, obovato-oblonga vel angusto-oblonga,
cuspidato- acuminata, distanter sinuato serrata, serraturis acutis
vel mucrone subpungente, saturate viridia, supra nitida, subtus
pallidiora, nervo costisque paralellis intra marginem arcuato com-
binatis venulisque inter costas anastomosantibus, subtus promi-
nulis, Mart.
Crescit in Brasiliae orientalis silvis, in ditione indorum Boto-
cudorum , quibus Soroco audit. Colitur in hortis Parisiensi et
Monacensi.
Зовтвв. ТУ. OLMEDIEAE Такс. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VILI. (1847.) 126. Overom pendulum;
FLORES feminei solitarii vel in receptaculo communi bracteato plurimi.
VI. OLMEDIA Row. кт Pav.
Огмертл Ruiz, ей Pav. Syst. Fl. Peruv. 257. Рёрр. et Endl.
Nov. беп et Sp. 11. 30. Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) t. 2. f. 69 — 75.
Fores dioici, masc. in RECEPTACULO COMMUNI plu-
rifariam imbricato plures densi, FEMINEI іп INVOLUCRO
polyphyllo solitarii. Ревлеохшм Masc. tubulosum, qua-
drifidum. STAMINA 2—4, FILAMENTIS perigonii segmen-
tis oppositis, ANTHERIS incumbentibus, introrsis, bilo-
cularibus, loculis rima longitudinali dehiscentibus. Кем.
PERIGONIUM lagenaeforme, apice 4-dentatum. Ovaniux
inferum?, ovoideum, uniloculare, ovuLO unico ex apice
Urticin,
cavitatis pendulo anatropo. 8туіля terminalis inclu-
sus, STIGMATIBUS 2 exsertis filiformibus. Nocona peri-
gonio carnoso obtecta. SEMEN peudulum.
AnnBoRES in America meridionali tropica indi-
genae, lactescentes, FoLIIs distichis integris, integer-
rimis vel dentatis, STIPULIS geminis oppositis ample-
xicaulibus, imbricatis, acuminalis, sericeo - pilosis,
INFLORESCENTIIS in foliorum amilis solitariis, ge-
minis pluribusve , pedunculatis vel subsessilibus.
1. OLMEDIA CALOPHYLLA Pörr. Ет Expr. foliis obovato-
oblongis abrupte acuminatis, basi rotundatis, inaequilateris,
coriaceis, supra laevibus glabris, subtus scabris; amentis masculis
16
115 URTICINEAE: OLMEDIA — PSEUDOLMEDIA.
axillaribus fasciculatis globosis, involucro brevissimo , perigonio
quadripartito tetrandro.
Olmedia calophylla Püpp. et Endl. Nov. Gen. et Sp. 11.
32. t. 146.
In speciminibus Musei Parisini perigonium tripartitum triandrum
teste cl. Trécul.
Crescit in silvis primaevis circa lacum Egensem Amazonum
flumini conterminum, ad (inem Octobris florebat: Póppig.
2. OLMEDIA MOLLIS Рбрр. Er ExpL. ramis teretibus hir-
sutis; foliis subsessilibus, cordato- oblongis acutis integerrimis,
supra scaberrimis, subtus molliter hirtis; amentis masculis longe
pedunculatis fasciculatis , involucri campanulati bracteis inte-
rioribus elongatis, linearibus, perigonia quadripartita diandra
superantibus.
Olmedia mollis Püpp. et Endl. Nov. Gen. et Sp. 11. 34.
1, 144.
\ Crescit in silvis primaevis secus flumen Tefé in prov. Rio
Negro; florebat mense Decembri: Póppig.
3. OLMEDIA ? GRANDIFOLIA Trec. foliis obovato-oblon-
gis subabrupte angustato-acuminatis, basi subcordatis vel rotun-
datis, leviter sinuatis vel remote dentatis, in costa costulisque
praesertim subtus appresse pubescentibus, ceterum glaberrimis;
amentis masc. pedunculatis geminatis vel fasciculatis; perigonio 4-
fido extus pubescente, tetrandro; antheris subglobosis mucronatis.
Olmedia ? grandifolia Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIH.
(1847.) 128. t. 2. 5.
ARBOR ; RAMULI teretes pilis appressis ferrugineo-sericei glabres-
centes. Ретгола appresse pubesceutes, antice canaliculati, 3 lin. longi.
Fouts rigido-membranacea , remote dentata , dentibus pilorum penicillo
terminatis, supra exsiccatione fusco-ferruginea nitida, subtus pallidiora,
in parenchymate puncticulata, adulta 9 — 13 poll. longa, 34, — 47A
lata, costulis utrinque 17—20. — STiPULAR flavido-sericeae acuminatae,
ramulos amplectentes, 6 — 9 lin. longae. Слытоьл Masc. 3 — 4 lin.
lata, PEDUNCULIS sericeis 1'/, — 3 lin. longis sustenta; RECKPTACULA
plana, extus squamis deltoideis plurifariam imbricatis obtecta, PERI-
сохи segmenta brevia obtusa.
Crescit in Guiana gallica: Martin, et verisimiliter in prov.
Pará. Non vidi.
4. OLMEDIA ? GUIANENSIS Trec. Arbor mediocris, trunco
septem pedali, ad summitatem ramoso; ramis undique sparsis;
folia alterna, ovata, acuta, glabra, integerrima, brevi-petiolata;
flores axillares, solitarii, bini aut terni, vel plures, spicati, ....
calyx communis imbricatus .... Aubl. /. c.
Olmedia? guianensis Tréc. Aun, d. Soc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) 129.
Maquira guianensis Aubl. РІ. Guy. franc. 11. Suppl.
36. t. 389.
Crescit in Guiana gallica ad margines pratorum: Aublet;
verisimiliter in Brasilia detegenda. Non vidi.
Овзкву. Species in Brasilia vel Guiana adjacente nondum de-
tectae:
а. OLWEDIA LaEvis Ruiz. et Pav. (Syst. Fl. Peruv. et Chil.
1. 258.) ramis ramulisque compressiusculis glabris, junioribus
pilosis; stipulis adpresse hirsutis; foliis (4, —9^ long. 1',—8"
lat.) coriaceis, oblongis acuminatis integerrimis utrinque glabris,
116
penninerviis; costa venisque supra impressis; involucris fem. ses-
silibus geminis; bracteis ovatis acutis integerrimis, dorso hirsu-
tis, margine glabris. Klotsch in Linnaea XX. 524.
In Peruviae nemoribus ad Pozuzo.
b. OLmepra ANGUSTIFOLIA Pépp. et Endl. (Nov. Gen. et Sp.
11. 30. t. 143.) foliis oblongo-lanceolatis, longe acuminatis, in-
tegerrimis, glaberrimis; capitulis masculis geminis vel ternis pe-
dunculatis ; perigonio quadripartito tetrandro. Tréc. 1, с. 197.
In silvis primaevis prov. Maynas Peruviae , florebat Februario :
Póppig.
с. Отмена Pipriciana Klotzsch. (0. aspera Püpp. et Endl.
haud Ruiz.) ramis teretibus, evanescenti-asperis; foliis oblon-
gis, longe acuminatis, inaequilateris grosse dentatis, supra gla-
bris, subtus undique pubenti-asperis; capitulis masculis geminis
sessilibus; bracteis acuminatis. Klotzsch. l. c. 525.
In Peruvia.
d. OLMEDIA aspera Ви. ей Pav. СІ. c. 257. H. В. K.
Nov. Gen. el Spec. VII. 162. t. 633.) ramis teretibus, evanes-
centi -asperis; foliis oblongis, longe acuminatis inaequilateris,
obsolete grosse- dentatis, supra glabris subtus in nervis promi-
nentibus albidis asperis; capitulis masculis geminis sessilibus;
involucris femineis geminis brevi-pedicellatis. Klotzsch. L, c.
Іп silvis montanis ad Chinchao et Pozuzo Peruviae, fl. Julio,
Augusto.
УП. PSEUDOLMEDIA Trec.
Psrupotmepia Tréc. in Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII. (1847.)
129. t. 5. f. 149 — 157. — OLMEDIAE species Püppig.
Ктовев dioici. Masc. in вксвртасоһо plurifariam
involucrato dense conferti, nudi? Sramna 3 — 15
inter BRACTEOLAS spathulatas erectas fasciculata, FILA-
MENTIS brevibus, ANTHERIS sagittato - oblongis, conne-
ctivo apiculetis, bilocularibus, loculis rima longitudi-
nali dehiscentibus. Fem. Ixvorvcnum uniflorum, pluri-
fariam imbricatum. Ремеохгом ovoideo-tubulosum, ore
quadridenticulatum vel subintegerrimum.. Ovantom in-
ferum uniloculare, ovoLo unico ex apice cavitatis
pendulo anatropo. SryLus terminalis inclusus, STIGMA-
tpus 2 exsertis filiformibus papilloso-puberis.
ARBORES vel rRUTICES in novi orbis continen-
tis et Indiae occidentalis calidioribus terris crescen-
tes, routs distichis oblongis integris acuminatis,
STIPULIS geminis oppositis amplexicaulibus imbrica-
lis, INFLORESCENTIIS sessilibus axillaribus solitariis
vel aggregatis.
1. PSEUDOLMEDIA FERRUGINEA Такс. ramulis hirtis;
foliis oblongo – lanceolatis acuminatis pilorum penicillo quando-
que terminatis, basi inaequilateris aequalibus subrotundatis vel
acutis, supra glabris, subtus in costulis hirtellis marginibusque
ciliatis.
Pseudolmedia ferruginea Tréc. Ann. d. Soc. nat. 3. sér.
VIII. (184.) 131. n. 3. |
Olmedia ferruginea Püpp. et Endl. М. Gen. et Sp. 11. 31.
117 URTICINEAE: PEREBEA — HELICOSTYLIS. 118
Аввов 16—17 metrorum altitudinis, cortice cinerea, haud lactes-
cente; RAMULI compressi, ferrugineo-hirtelli. КоА disticha, rigido-
membranacea, acumine vulgo obtusiusculo terminata , 23) — 6 poll.
longa, ?/, — 13/ lata, costulis utrinque 15 — 18 utrinque prominulis.
PETIONI compressi , ferrugineo-hirti, 1'/,—2 lin. longi. Кем, in їхуо-
LUCRO foliolis ovato-cordatis subacutis glabriusculis composito-solita-
rius. PkRIGONIUM ovoideum, pilis aureis sericeis dense tecium, cras-
sum, subintegrum.
Crescit іп silvis primaevis circa lacum Egensem Amazonum
flumini conterminum: Póppig. Non vidi.
Армот. Altera species: Ps. havanensis Tréc. (Olmedia cubensis
Klotsch. in Linnaea XX. 528 ) in Cuba, tertia quartaque: Ps. laevi-
gata Tréc. et Ps. macrophylla Tréc. in Peruvia crescunt. Num Olme-
dia rigida Klotsch. l. c. 524. huc etiam sit referenda, e descriptione
haud liquet.
VIII. PEREBEA Aust.
РЕВЕВЕА Aubl. Pl. Guyane franc. 11. 953. t. 364. Tréc. Ann.
d. Soc. nat. 3. sér. VIII. (1847.) 132. t. 5. f. 136 - 138.
FLonrs dioici. Masc. incoguiti. Frm. in RECEP-
TACULO plurifariam involuerato conferti. PERIGONIUM
obovoideo-tubulosum basi coarctatum, ore 4-dentatum,
crassum. (Ovarium semiinferum uniloculare, ovuro
unico prope apicem cavitatis pendulo anatropo. Sry-
LUs terminalis brevis crassus breviter exsertus, sTIG-
MATIBUS 2 brevibus latis acutis intus stigmatosis.
NucuLA perigonio concrescente baccante obtecta.
ARBORES guianenses lactescentes, FoLUs disti-
chis integerrimis aut subsinuatis, sTiPULIS azillari-
bus semiamplexicaulibus, 1NFonESCENTIIS azillari-
bus, RECEPTACULIS primum concavis demum reflexis.
1. PEREBEA GUIANENSIS Avsr. foliis subsessilibus am-
plis ovato - oblongis acutis glabris, remote dentatis, pellucido-
punctatis; involucro 30-floro; fructu соссіпео. — Stipulae magnae.
`
Perebea guyanensis Aubl. l. c.
Crescit in Guyana gallica ad ripas fl. Courou: Aublet, Non vidi.
2. РЕВЕВЕА LAURIFOLIA Trec. foliis coriaceis oblongis,
saepe subobovatis, integerrimis, acuminatis, acumine obtuso,
basi acutiusculis, utrinque glaberrimis. — Stipulae parvae.
Tab, nostra XXXV. fig. II.
Perebea laurifolia Tréc. Ann. d. Soc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) 133. n. 1.
ARBOR RAMULIS summis supra axillas foliorum depressis,
ceterum teretibus, initio puberulis, demum glabratis, Бома in-
aequilatera, cosruLis 9—12 utrinque, supra et subtus prominulis,
2°/,—4'/, poll. longa, 9—12 lin. lata, SriPULAE minimae, tri-
angulares, риђегшае, FL. РЕМ. in INVOLUCRO squamis ovato-
cordatis acutis ochraceo-puberis plurifariam imbricato, pedunculo
Puberulo circiter 2 lin, longo, suffulto insidentes. —PERIGONIUM
puberulum, dentibus 4 obtusis. SryLus pilis brevibus dense ob-
tectus, sTiGMATIBUS ovatis acutis brevibus extrorsum puberulis,
introrsum stigmatosis. |
Crescit in Guiana gallica: Martin, nec non in prov. Рага.
IX. HELICOSTYLIS Trec.
HrLrcosrvLis Трес. in Ann. d. Soc. nat. 3. série VIII. 134.
f 5. f. 138 - 135,
Fores dioici, in ВЕСЕРТАСОМ8 plurifariam involu-
cratis conferti, sessiles. Masc. Prnicowiw quadri-
fidum skewENTIS obtusis, biseriatim imbricatis, Stamina
4, segmentis opposita, ғп,лмкхтіз filiformibus, АХТНК-
HIS sagittatis extrorsis, bilocularibus, loculis connec-
tivo crasso apiculato adnatis, rima longitudinali aper-
tis. Кем. Ркнвохіом tetraphyllum, payiuis biseriatim
imbricatis. Ovarium superum, OVULO prope apicem
cavilatis pendulo anatropo. SryLus terminalis, demum
excentricis, inclusus, stigmatinus 2 filiformibus heli-
coideo - tortis. Nucuta perigonio incrassato inclusa,
pergamacea, sEMINE ovoideo, Cavitati lateraliter inserto.
Genus Americae calidioris, Olmediae proximum,
pube ferruginea, FOLIIS integerrimis costulatis, сА-
PITULIS MASC. pedunculatis in axillis fasciculatis,
FEMINEIS solitariis sessilibus.
1. HELICOSTYLIS POEPPIGIANA Trec. foliis subcoria-
сеіз, oblongis, integerrimis, utrinque acutis, praesertim versus
basin inaequilateris, supra glabris in nervis tantum pubescenti-
физ, subtus fulvo-velutinis.
Tab. nosira XXXV. fig. Ш.
Olmedia tomentosa Püpp. et Endl. Nov. Gen. et Sp. 11.
32. 1. 145. а Martio pro diversa habila, huc citatur a Trécul.
Helicostylis Püppigiana Tréc. Мам. Herb. Flor. Bras.
n. 629. (stirps masc.) et n. 630. (stirp. fem.) sub Olmedia
el Hostm.
Аввов excelsa. RAMULI exsiccati angulosi, pilis brevissimis
dense ferruginei, Кош disticha, membranaceo - coriacea apice
acuta, saepius acuminata, mucronata, 3—7 poll. longa, l',—3
lata, costulis utrinque 11—16 ante marginem confluentibus. PE-
TIOLUS subcompressus, antice leviter canaliculatus, ferrugineo-
velutinus, 1',—9 lin. longus. SriPULAE velutino-sericeae, demum
subglabrae, geminae, deciduae, deltoideo-acuminatae. CAPITULA
mascuLa pedunculis 1'/, —8'/, lin. longis velutinis sustenta, ochra-
' ceo-velutina, FEMINEA globosa sessilia, ferrugineo-velutina, fere
9 lin. crassa.
Crescit in silvis circa lacum Egensem. Amazonum flumini con-
terminum: Pöppig. Prope Ilheos: Luschnath , Martius.
Овзкву. Varietas macrophylla Tréc. 1. с. e Peruvia, distincta
species esse videtur.
2, HELICOSTYLIS AFFINIS Mig. foliis subchartaceo-
coriaceis ellipticis vel elliptico-oblongis breviter subacuminatis,
versus basin acutam vel acutiusculam leviter inaequilateris, supra
praeter costam tenere pubescentem glabris sublaevibus, subtus
costulis utrinque 8 — 9 patule erectis prominenti-reticulatis, gri-
вео- vel fulvo-pubescentibus.
Tab. nostra XXXV. fig. IV.
Olmedia affinis Steud. in Sched. Herb. Hostm.
Аввов teste Kapplero rLomipus candidis. Rami subcylin-
drici, glabrati, fusco-cinerascentes, ligno albido, medulla ex-
siccata fusci ; RAMULI pube brevissima olivaceo - ferruginei, РЕ-
тол 5—2 lin. longi, antice leviter sulcati, sulci marginibus
versus apicem conniventibus, deorsum obtusis, juniores dense
-119 URTICINEAE:
ferrugineo - subhirtelli , vetustiores nigrescentes, glabrescentrs,
transverse subrimosi. Forra ramea ramulinis multo majora, 7'/,
poll. longa, 87; lata, haec 2'/, — 4 longa, 17,-- fere 2 lata,
venulis senectute prominentioribus perspicue reticulatis. CAPITULA
masc, vulgo axillaria, 74-9 conferta, vel et ad basin ramuli foliati
axillaris conferta, juvenilia fulvo-tomentella, florentia pisi magni-
tudine, RECEPTACULO subsemigloboso, basi BRACTEIS parvis deltoi-
deis appressis plurifariis fulvo-tomentellis sustento. PERIGONIUM
obtuse quadrilobum, superne extus pubescens. ^ ANTHERAE ovatae
vel aliae ovato-oblongae, basi subsagittatae, apice connectivo
brevi-apiculatae, in sicco fuscae. — Fem. non vidi.
Crescit in silvis regionum interiorum Guianae batavae secus
flumen Suriname m. Dec. fl.: Dr. Hostmann et Kappler. — In Bra-
silia forsan invcnietur.
Ossknv. Num hujus generis Olmedia tovarensis Kl. et Karst.
in Linnaea XX. 526., in silvis Columbiae crescens?
X. NOYERA Текс.
Novena Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII. (1847.) 135. t. 5.
f. 127 — 131.
Fores dioici. Masc. incogniti. F&wrNEI in RE-
СЕРТАСОІО plurifariam imbricato plurimi dense con-
ferti. Prriconium urceolato-tubulosum crassum, apice
poro apertum. Ovarium semiinferum, uniloculare, OVULO
unico prope apicem cavitatis pendulo, anatropo. Sry-
Lus terminalis demum excentricus teres inclusus, sTIG-
MATIBUS 2 filiformibus exsertis. Pericarpium indehis-
cens chartaceum, perigonio persistente inclusum. Skr-
MEN pendulum, restra membranacea fusca, EMBRYONE
exalbuminoso homotropo, subgloboso, coTYLEDONIBUS
crassis parum inaequalibus, RosrELLO supero bre-
vissimo.
Annon guyanensis, FOLIIS distichis, coriaceis,
sTIPULIS 2 axillaribus, INFLORESCENTIIS azillari-
bus solitariis.
1. NOYERA RUBRA Trec. l. с. 136. |
Аввов. Ramutt supra axillas foliorum depressi, primum
pilis ferrugineis hirti, demum glabrati, sriPuLIS lapsis cicatrici-
bus subobliquis annularibus prominulis notati, Forra disticha,
coriacea, ferrugineo-rubra, ovato-oblonga vel elliptica, integer-
rima aut leviter sinuata, basi rotundata interdum subemarginata,
in nervis mediis solum pilis brevibus luteo-fuscis obducta, nitida,
rugosula, subtus in nervis et costis pilis adpressis vestita, in
nervulis brevissime hirtella, in parenchymate prominentiis tenuis-
simis creberrimis aucta, 4 — 7 poll. longa, 1'4 —3'/ lata; e
nervo medio utrinque 14—16 costae. PerioLus antice canalicu-
latus, pilis fuscis hirtus 1—1'/,:lin. longus. STIPULAE 2 axil-
lares oppositae amplexicaules, pilis fuscis appressis tectae, 2—8
lin. longae. IwrLonEscENTIAE axillares, solitariae, subsessiles,
brevissime puberulae, тхуотосвт foliolis inferioribus deltoideis,
breviter acuminatis, superioribus acumine longo lineari subulato
flores superante terminatis, 6— 10 lin. latae. (Trécul. 1. c.)
Crescit in Guiana gallica: Martin. Non vidi.
NOYERA — NAUCLEOPSIS.
120
XI. NAUCLEOPSIS Мо.
ОтмерлАЕ spec. Mart. Herb. — NAUCLEOPSIS Miq. Mss.
Ктовез dioici. Masc: incogniti, Frm. in RECEP-
TACULO convexo basi pluriserialiter imbricato nume-
rosi, extimi depauperati, Prniconium tubuloso-urceo-
latum, crasse coriaceum, ore 4 — 5-, raro 6-dentato,
dentibus praefloratione valvatis. Ovarium inferum, uni-
loculare, uniovulatum, ovuLo prope apicem lateraliter
pendulo anatropo. SryLus inclusus, sriGMATIBUS > fili-
formibus exsertis elongatis. FRUCTUS ....-.-
Annon, FoLIIS distichis alternis costatis, STI-
puLIs geminis axillaribus caducis, RECEPTACYLIS
femineis axillaribus bracteatis, FLon1BUS densic basi
subcohaerentibus rigidissime sublignose coriacei:.
1. NAUCLEOPSIS MACROPHYLLA Mig.
Tab. nostra XXXV. fig. I.
Olmedia macrophylla Mart. Herb.
Камп glabrati subcinerascentes rugulosi subangulati, cica-
tricibus stipularum subannulatis, intermediis 1—1‘/,-pollicaribus.
Камо subfulvo-tomentelli. Perot crassi, cylindracei, leviter
compressi; antice obiter uni- vel bisulci, juniores dense tomen-
telli, seniles subglabri , transverse rugulosi, nigrescentes, 4 — 5
lin. longi, apice abrupto cum folii marginibus costam glabram
quasi amplectentibus conjuncti. Forra ampla lanceolato - oblonga
vel sublanceolata, subabrupte acuminata, ‘basi acuta, subaequila-
tera vel prope basin saltem leviter inaequilatera, integerrima vel
superne quidquam repanda, crasse coriaceo-pergamacea, margi-
nibus leviter incurva, supra glabra laevia, in sicco fuscescentia,
juniora metallico nitore, subtus in venis pubescentia et prope
basin subhirtella, costa valida supra et subtus. praesertim pro-
minente, costulis 18— 20 utrinque, arcuato-patulis ante margi-
nem conjunetis, validis, supra distinctis, subtus prominentibus
tenereque reticulatis, nitidis, subglabris pertensa, magnitudine
in eodem ramulo admodum diversa, 10— 15 poll. longa, 2 —
fere 4 lata. STIPULAE in apice ramuli gemmam ovatam tomen-
tellam exhibentes. INFLORESCENTIA FEMINEA 1'/, poll. diametro.
sessilis, BRACTEIS involucmantibus 4 — 5-seriatis imbricatis ovatis
vel deltoideis, obtusis vel acutis, coriaceis, infimis exilibus, su-
perioribus multo majoribus, extus aureo-velutinis. Егокеѕ den-
sissimi, extimi abbreviati et depauperati, compressiusculi. PERI-
GONIUM FEMINEUM 3—4 lin. longum e basi coarctata ovoideo-lage-
naeforme, 4—5- raro 6-nervium, angulatum, crassum et rigidis-
simum, apice 4—6-dentatum, dentibus vulgo inaequalibus, brevi-
bus subpatulis oblique obtusis, intus et totum perigonium extus
pilis brevissimis nitidulis ad lentem inspersa; tubi inferne valde
incrassati contextus quasi fibrosus tela cellulari alba et fusca
permixtis, Ovamium tubo connatum, loculo parvos ovulum lateri
prope apicem appensum. SrvLus inclusus, sTicmatiscs filiformi-
bus flaccidis, hie illic nunc leviter contortis, atro-violaceis.
Crescit in silvis Amazonicis passim: M.
Овзкву. Huic generi affinis est Castilloa Сеге. (Tréc. 1. c. 136.
t. 5.), cujus unica species, C. elastica, arbor lactescens, in Mexico
et Cuba crescit.
121
URTICINEAE: ARTOCARPUS — POUROUMA. 122
Sunrnm. V. EUARTOCARPEAE Trec. Ann. d. Sc. nat. 4. sér. VIII. (1847.) 108. Оусшм pen-
dulum. Fores feminei numerosi, interdum masculis mixti, in RECEPTACULO globoso vel oblongo dense congesti.
Nulla hujus subtribus in Novo Orbi indigena, sed quae ubique inter totius mundi tropicos nutrimentum largiuntur incolis,
Artocarpus incisa et ?nlegrifolia, in Indiae occidentalis insulis diu jam cultae et indigenae fere factae, in Brasilia etiam non desunt
A. integrifoliam, Brasiliae incolis Jaca dictam, circa aedes in provinciarum Paraénsis, Bahiensis et Sebastianopolilanae variis
regionibus plantatam Martius offendebat, et A. incisam circa Sebastianopolin et Pará rarius cultam
Specimina cum indicis attenta
mente comparata, hoc arborum panificarum genus sub Novi Orbis coelo nullo pacto mutatum fuisse, luculenter declarant.
I. ARTOCARPUS [лхх.
Автослвров Encyclop. 111. 207. — Soccus Rumph. Herb. Amb.
1. 104. -- Ravemacara Thunb. Act. Нот. XXXVI, 252. —
Srropium Banks in Gaertn. de Fr. et Sem. І. 345. — Rima
Sonnerat. Voy. 99. t. 57 — 60. — РогуРНЕМА Loureir. Flor.
Cochinch, 546.
ВЕСЕРТАСОГА globosa vel oblonga, masc. vel FE-
MINEA, monoica, undique florifera. BnacrkoraE nullae
vel peltatae. Кі. masc. perigonium 2 — 4-phyllum,
PHYLLIS liberis vel partim connatis concavis obtusis,
praefloratione imbricatis. талмех 1, centrale exser-
tum, FILAMENTO compresso, ANTHERA biloculari, biri-
mosa. Кем. PERIGONIA plus minus inter se connata
tubulosa, apice poro aperta. Ovarium liberum, uni-
(perraro bi - tri-) loculare, uniovulatum, ovuro ana-
tropo prope verticem loculi penduli; srvrvs terminalis
vel excentricus, simplex, зтематк cylindrico spatu-
lato vel peltato, raro in свова 2—3 stigmatosa parti-
to. Syncarpiom е drupis perigoniisqde connatis. Pu-
TAMEN indehiscens pergamaceum. Semen ex parieti
styligero pendulum, тквтА membranacea, EMBRYONE €X-
albuminoso homotropo , COTYLEDONIBUS crassis, RO-
STELLO supero.
ARBORES vel rnUTICES in Asia tropica, praeser-
tim in Maris Indici et Magni Oceani australis Insulis
crescentes, succo lacleo, FoLIIS integris vel (оба а,
STIPULIS 2 magnis amplexicaulibus vel minimis, PE-
DUNCULIS axillaribus solitariis monocephalis.
Summam. VI. POUROUMEAE Trec. Ann. d. Sc.
semianatropum; втема discoideo-peltatum. КЕСЕРТАСОГА
XII. POUROUMA Aust.
Pourouma Aublet. Pl. Guyan. franç. 11. 891. — Puruma altor.
Frores dioici. Masc. Ревтеомтом vel tubulosum
4-dentatum aut 4-fidum vel subtetraphyllum. Stamina
4 perigonii segmentis opposita, rrLAMENTIS liberis aut
basi connatis, aNTHERARUM loculis dorso medio con-
nectivo minimo insertis, singulis rima laterali dehis-
centibus. Ferm. Ревлвохгом utriculosum ore angusto
integerrimo pervium, persistens. Ovarium superum
ovoideum, uniloculare, ovuro unico supra basin loculi
laterali semianatropo. БЗтугов brevissimus vel subnul-
Urticin.
1, ARTOCARPUS INCISA Тлхх. foliis pinnatifidis, lobis
oblongis acutis acuminatis; stylo bi- vel trifido.
Soccus granosus Rumph. Herb. Amb. 1. 112. t. 33.
Soccus lanosus Rumph. l. с. 110. 1. 32.
Rademachia incisa Thunb. Act. Holm. XXXVI. 252.
Rima Sonnerat. Voy. 99. 1. 57—60.
Artocarpus incisa Linn. Hook. Bot. Mag. t. 2869 — 71.
Roxb. Fl. Ind. 111. 527.
Bread-fruit, Cook, Anson cel. — Cfr. G. Forster: der Brod-
fruchibaum , өйтті Schrift. edil. Gervinus (1913.) IV. 328.
ARBOR ad 50 pedum altitudinem excrescens, in ins. Moluccis et
Polynesia tropica indigena, per varias orbis regiones calidiores pro-
pagata. Varietas fructu apyreno, ex insula Taiti orta, Anglorum
cura а. 1793 in insulas Aníillanas introducta, in Brasilia nunc etiam
plantata , v. c. prope Bahiam etc.
2. ARTOCARPUS INTEGRIFOLIA Linn. foliis obovato-
ellipticis vel oblongis integris el integerrimis, raro in juvenili
tamen stirpe trilobatis, basi acutis, apice acuminatis glabris vel
pubescentibus.
Tsjaca marum Rheede Hort. Mal. 111, 17. 1, 26—28.
Soccus major (Мата) et minor (Tjampadaha) Rumph.
Herb. Amb. 1. 104. et 107. 1. 30. et 31.
Artocarpus integrifolia Linn., Hook. Bot. Mag. t. 2833
--34. Roxb. Flor. Ind. ПТ. 522.
Icon in tab. nosir. physiogn. XXXI.
Sitodium cauliflorum Gaertn. de Fr. сі Sem. 1. 345.
t. 71-72.
Polyphema Jaca Lour. Fl. Cochinch. 667.
Jack-tree Angl. — Alia nomina vide apud Rumph. l. c.
Crescit cum praecedente, cultura eliam ubique dispersa.
Arbor excelsa, receptaculis femineis e trunco ac ramis majori-
bus protrusis, foliorum forma variabilis,
nat. 9. sér. VIII. (1847.) 100. Ovvrvw sublaterale
cymoso-partita.
103, втісмате parvulo peltato. Fnucrus perigonio car-
noso inclusus, ligneo-crustaceus, bivalvatim dehiscens.
Semen ovoideum, TESTA membranacea, EMBRYONE €X-
albuminoso recto, COTYLEDONIBUS crassis compressis,
ROSTELLO Supero.
Arpores americanae, in Guyana, Brasilia et Pe-
ruvia haud parvo numero vigentes, RAMULIS stipu-
larum cicatricibus annularibus notatis, FOLIIS alter-
nis integris, lobatis vel digitato-fissis, glabris vel vario
modo vestitis, costulato-venosis venulisque anastomo-
sáutibus eleganter pictis, sriPULIS solitariis gemmam
17
123 URTICINEAE :
terminalem involventibus, PEDUNCULIS plerumque ge-
minis, cymis vulgo compositis decompositisve, Fro-
RIBUS confertis vel in capitula subaggregatis, mascu-
lis parvis, femineis grandioribus, FnucTIBUS quarun-
dam edulibus.
$. 1. Folia palmato- vel umbellato - partita, subtus albo-tomentosa. —
Cecropiis quoad folia simillima.
1. POUROUMA CECROPIAEFOLIA Marr. foliis profunde
umbellatim 8—12- partitis; segmentis obovato-lanceolatis vel -ob-
longis, breviter acute acuminatis rarius obtusatis, mediis maxi- |
mis, exterioribus abbreviatis, imbricatis, coriaceis, supra praeter
nervum medium glabris laevibus, subtus cinerascenti - incano-
tomentosis; pedunculis tenerrime puberulentis; inflorescentia rubi-
ginoso-leprosa; floribus masculis fasciculatis, sessilibus, perigonii
phyllis usque ad basin liberis.
Tabula nostra XXXVI.
Pourouma cecropiaefolia Mart. Herb. Bras. — Reise 111.
(1831.) 1130. n. 13. Syst. mal. med. veg. bras. 34.
Pourouma тий да Tréc. Anm. d. Soc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) 107. n. 10.
Аввов, teste Martio, 30—40 pedalis, habitu omnino Cecropiae,
trunco inferne simplici superne in comam subglobosam diviso, cor-
tice laevigato, annulis horizontalibus tandem inferne obsoletis (sti-
pularum lapsu) notato. Rami teretes, patentes, inaequaliter ramu-
losi, cauli similes, Реттотл subcylindracei dorso subtrigoni antice
planiusculi in sicco bisulci ceterumque striati, calamum scripto-
rium crassi vel tenuiores, virides in sicco castanei, laeves, niti-
duli, glabri, sub fortiori lente pilis punctiformibus inspersi,
juveniles versus apicem rubiginoso-leprosuli, '/, —1'/, ped. lougi,
basi tumidi. Forra cordato- rotundata, umbellato - palmatipar-
tita, lobis imbricatis disco quidem plicatis, omnibus plus minus
obovato-oblongis vel sublanceolatis, acute breviter acuminatis in
paucis vetustioribus apice obtusatis, aequilateris infimis quando-
que basi inaequalibus, mediis a basi folii 7 — 12 poll. longis,
2'/, —5 latis, infimis 8 — 5 poll. longis; interioribus majoribus
marginibus superne undato-subsinuatis, omnibus ad \— Ма
basi connexis, supra glabris, nitidis, viridibus (in sicco atrofus-
cis), in costa in vivo flavescente media prope basin et ad
petioli insertionem parce hirtellis, subtus costa costulisque utrin-
que 14 — 20 erecto-patulis parallelis in sicco fusculis appresse
sparse pilosis, ceterumque tomento arachnoideo molliter incanis,
tomento aetate quidquam detergibili venulas perpendiculares de-
nudante, STIPULA crasse- coriacea oblongo -lanceolata 5 —5',
poll. longa, 1'/ lata, mitraeformi-convoluta , una facie molliter
albido-subflavescenti-villosa, altera rubiginoso-subleprosula, vulgo
in ramulis terminalis, caduca, folium novellum, cui inflorescen-
tia adstat, alteramque stipulam folii- et florigeram involvens. РЕ-
DUNCULI 1'/,—4 poll. longi ad lentem tenerrime puberi, glabres-
centes; INFLORESCENTIA corymboso-cymosa polychotoma ramosis-
sima densiflora, ramulis rubiginoso-leprosis , 3—5 poll. longa et
lata. FromEs in ultimis ramulis capitulato-fasciculati, sessiles vel
subsessiles, exiles. PERIGONII SEGMENTA usque ad basin libera,
angusto-lanceolata acuminata, intus fusca glabra laevia, extus
appresse setuloso-pubera, marginibus versus apicem subciliolata.
Stamina perigonio aliquid breviora, FILAMENTIS basi aliquid com-
pressis, ANTHERIs parvis sordide subluteolis, loculis dorso sub-
lunatis, rima laterali per totam fere longitudinem apertis. —
Fem. a Tréculio |. с. sec. spec. Herb. Mus. Paris. descripta:
»PEDUNCULI communes 3—4 poll. longi, tri- quadri-dichotomi;
FLORES super ramulos fascieulati; PEDICELLIS carnosis brevibus
POUROUMA. 124
purpureis granuloso-pubescentibus apice incrassatis sustenti. РЕвт-
GONIUM ovatum, carnosum, pilis brevissimis tectum. Ovarium
oblongo- ovatum. Stytus brevis; stigma discoideum crassum
papillosum , purpureum , duabus partibus linea media apice
transversim tributum.“ — De femineis partibus cl. Martius in
adversariis haec habet: ,,Feminer іп paniculis axillaribus co-
rymbosis, PEDUNCULO communi 2 — 4 poll. atque partialibus
irregulariter compressiusculis, junioribus tomento albo, in in-
feriore parte fusco, pulverulente adspersls. ^ Carxx (perigo-
nium) e margine pedicelli subcupulari exortus, albo – pulveru-
lento -tomentosus, conicus, obtusus, purpurascenti- pallidus vel
viridis, ovARIUM simplex includens, SrYLUS vix ullus. Stigma
sessile, convexum , album, tomentosum. Евостов fere pollicis
diametro, edules, in pedunculo amplificato botryn speciosam offe-
rentes. Пвгға ovato-globosa, vertice acuto stigmate persistente
notata, atropurpurea, intro carnem albam fibrosam vinoso - suc-
culentam continens. PurAMEN unicum ovatum, acutum, compres-
sum, fragile, longitudinaliter rimoso - venulosum pallidum, basi
fovea orbiculari impressum, e vertice demum bivalve. ЅЕМЕМ
unicum lateraliter adnatum. МЕМБЕАХА seminis alba, submem-
branaceo-carnosa. CoTyLEDONES duae carnosae, violaceae, ama-
rae, oblongae, intus planae, in superiore commissura corculum
parvum et rostellum conicum involventes.** :
Crescit in silvis provinciae Paraénsis et Rio Negro, m. De-
cembri fructificans, nec non in omni regione flumini Amazonum con-
termino: M. — ,,Fructus edulis.“ Ambauva do vinho wel mansa
incolis. Р
2. POUROUMA DIGITATA Trec. foliis alte cordatis, 3—5
—i-partitis, lobis oblongis acutis acuminatis, supra glabris, lae-
vigatis, subtus alto-tomentosis, in nervis et costis sericeis.
Pourouma digitata Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) 106. n. 8. |
у Аввов. RAMULI primum angulosi, pubescentes, verruculosi. Forra
digitinervia , basi alte cordata, profunde 3—5 —7-partita, lobis oblon-
gis repandis, basi subattenuatis, apice sensim coarctatis , acumine -
acuto desinentibus; supra glabra, subtus albo-tomentosa, in nervis et
costis utrinque pilis adpressis nitidis obtecta; lobi majores 6 —73/, poll.
longi, 27-3 lati; ex utroque latere nervi medii supra prominuli cir-
citer 20 costae simplices, ad margines confluentes, venulis crebris
perpendicularibus conjunctae , oriuntur. PETIOLUS longitudine limbum
subaequans, teres, strictus, pilis brevibus adpressis tectus — STIPULAE
amplae, oblongae, pilis adpressis flavescenti-sericeis utrinque vestitae,
in marginibus adjunctis glabrae , 2 — 2°/, poll longae. Masc. Prpun-
cult tri — tetrachotomi, ferrugineo -puberuli, ramulis ultimis flores
glomeratos gerentibus. PERIGONIUM quadripartitum , laciniis lanceolatis,
ciliatis. STAMINA 4, FILAMENTA perigonii laciniis subbreviora. FEM.
PEDUNCULI Communes compressi, puberuli 1'/, — 2'/, poll, longi, ter
vel quater tri — tetrachotomi, ramosissimi, ramulis summis flores
pedicellatos gerentibus , granulosis, purpureis, pilis brevissimis auctis.
PxRIGONTUM ovatum, breviter pubescens, apice purpureum. Fructus
ovatus 5 lin. longus, 2, —3 lin. latus. Trécul L. c.
Crescit in Guiana gallica: Leprieur , Poiteau ; probabiliter in
vicinis Brasiliae etiam provinciis. Non vidi.
3. POUROUMA JUSSIAEANA Твес, foliis non cordatis,
3—5-fidis, palmatis, lobis oblongis repandis acutis acuminatis,
supra glabris, laevigatis , subtus ubique et petiolis albo - tomen-
tosis; pedunculis femineis breviter tomentellis.
Pourouma Jussiaeana Tréc. Ann. d. Soc. nat. З. sér. VIII.
(1847.) 106. n. 9.
ARBOR. RAMULI angulosi, verruculosi, initio puberuli » demum
glabrati. FortoRUM lobus medius ovatus » aequilateralis , externi in-
aequilaterales; lamina supra glabra » Subtus in costis et parenchymate
| tenuiter albo-tomentosa; lobi majores 4!/ poll. lati, a basi folii 5'/; —
125 URTICINEAE: POUROUMA. 126
fere 10 poll. longi, costulis utrinque 17 — 32, venulis creberrimis per-
pendicularibus junctis. ^ Рктгог08 antice complanatus, primum albo-
tomentosus, dein glabratus, fere 8 poll. aequans. SmIPULAE oblongae,
pilis appressis flavescenti-sericeis indutae , 2—2'/, poll. longae. Кем.
PEDUNCULI Communes angulosi, pilis brevissimis densis tecti, bipollica-
res, cymoso - paniculati. FRUCTUS ovatus, PERIGONIO persistente pilis
brevibus densis pallide fuscis obducto inclusus, styLo stigmaTKque
discoideo-peltato puberulo superatus. БЕМЕХ ovatum, depressum, latere
hilo opposito longitrorsum sulcatum. Sec. Trév. Annot.
Crescit in Peruvia » prope Buena-Vista: Jos. Jussieu (in Herb.
Juss. , Amandier de Buena-Vista*f*).
S. ?. Folia tri- vel quinquelobnta simulque integra vel omnia tri —
quinquelobata , pubescentia vel pilosa.
4. POUROUMA ? HETEROPHYLLA Marr. Hers. ramis,
petiolis nervisque utrinque pilis subappressis molliter hirtello-
pubescentibus; foliis submembranaceis, supra scabrido-asperulis,
subtus cinerascentibus, inter nervos piliferos tomento impercepti-
bili subalbescentibus, aliis palmato- aliis sublyrato-trilobis (lobo
medio tum multo majore) aliis integris oblongis; costulis utrin-
que circiter 10, ірбта e basi extrorsum semipinnatim ramosa;
inflorescentia .....
Ретто 2'/, — 4'4 poll. longi, subteretes, antice leviter
applanati. Еола 5 — 12 poll. longa, 4'/, — 5 lata; integra ob-
ovato - oblonga, acuta vel brevi-acuminata; lobi laterales nunc
obtusiusculi, vulgo inaequilaterales, Pagina superior laete viridis
(in sicco nigrescens), pilis brevissimis scabra, in deciduis aspe-
rula; inferior molliter pubescens, cinerascens, SrIPULAE fere bi-
pollicares villosac.
Crescit in silvis Jupurensibus provinciae Rio Negro, m. Dec.
sterilis: M.
9. POUROUMA CINERASCENS Marr. et Mig. petiolis ner-
visque utrinque subflavescenti-hirtellis; foliis e basi ovata vel levi-
ter subcordata ovatis acuminatis integris vel medio angulato-sub-
trilobis (lobis lateralibus brevibus vulgo obtusis) submembrana-
ceis, versus apicem undato-repandis, supra scabro - puberulis,
subtus molliter cinereo- pubescentibus; совішів utrinque circiter
denis, una e basi longiore a reliquis distantiore extrorsum semi-
pinnatim ramosa; cymis corvmbosis rubiginose leprosis; floribus
masculis fasciculatis; perigonio usque ad basin 4- partito; antheris
subglobosis,
Tabula nostra XXXVII.
Р. molli affinis quidem, foliorum lobis acutatis, pube et
praesertim inflorescentía facili negotio discernenda. Ramuri junio-
res pubescentes. Реттогл antice planiusculi, hirtelli, 1'/, — ple-
rumque 8", poll. longi. Forra 4—1'/, poll. longa, 3—47/,—5 7,
lata, plerumque media altitudine utrinque sinu excisa, lobulum
utrinque obtusum subinde acutum: efficiente; anastomoses inter
venas perpendiculares flexuosae vel curvatae, reticulatae dense
piliferae. STIPULA lanceolato-oblonga acuta 1'/, poll. longa, ap-
presse subsericea et sublutescenti-villosula, INFLoREsCENTIAE mas-
culinae axillares geminae breves, pedunculis vix pollicaribus
sustentae, dichotome aut pluries divisae, hirtellae, ramulis leproso-
furfuraceo-rubiginosis. PERIGONII sEGMENTA usque ad basin libera,
linearia vel lineari-lanceolata acuminata, scabro- appresso - pilo-
sula, versus apicem ciliolata, in sicco nigrescentia. STAMINA iis
quidquam breviora, ANTHERIS parvis sordide luteolis, — FEwiNEAM
haud vidi.
Crescit in silvis prope Maribi, in ripa fluminis Japurá prov.
Rio Negro, m. Dec. fl: M.
6. POUROUMA ACUTIFLORA Такс. ramulis, petiolis foliis-
que subtus fuscescenti-villosis, his coriaceis, supra in costa co-
stulisque villosulis, ceterumque pilis brevibus scabris dein aspe-
ris inspersis, basi cordatis, tri — quinquefidis, lobis acutis, bre-
viter acuminatis; pedunculis pubescentibus; ramulis ferrugineo-
rubris granulosis, sparse breviter hirtellis; perigonii masc. qua-
dripartiti segmentis subulatis hirtis.
Pourouma aculiflora Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) 105. n. 7.
››Аввов excelsa. RAMULI juniores apice angulosi, fusco-rubentes,
pube molli albescenti pilis brevibus crispis ferrugineis mixta induti.
Forra coriacea, basi cordata, tri — quinquefida, lobis acutis, subacu-
minatis, marginibus parum sinuosis, lobo medio basi paullum atte-
nuato, aequilatero , ceteris inaequilateris; e nervo medio lobi superio-
ris utrinque 18 — 20 costae subtus prominentes oriuntur; supra initio
pilis brevibus asperis tecta, dein solum scabra, in nervis costisque
villosa; subtus omnino molliter villosa , pallide fusca; limbus ín ma-
joribus foliis 11 poll. longus, 14 latus, in minoribus 434 longus, 5
Рктіоі/8 teres vel supra compressiusculus, striatus, molliter
STIVPULAE maximae,
Masc, Ркоск-
latus.
pubescens , usque ad 8 poll longitudine accedens,
elongatae , acutae, pubescentes, 2 — 3'/, poll. longae.
сим communes rubri, pubescentes, fere 2 poll. longi, di- vel poly-
chotomi , ramosissimi, ramulis ferrugineo- rubris granulosis, sparse
breviter hirtellis, angulosis; FLORES in pedicellis brevissimis , crassis,
vertice ramulorum glomeratis , insidentes. PrRRIGONIUM quadripartitum,
laciniis acutis, hirtis, tubo brevissimo. STAMINA 4, FILAMENTA libera.
Trécul.
Crescit in Brasilia orientati: Guillemin. Non vidi
7. POUROUMA PALMATA Pérr. foliis basi rotundis vel
cordatis, alte tripartitis, lobis elongatis acutis, subacuminatis,
supra strigosis, in nervis appresse pubescentibus, subtus in costa
costulisque pilis brevibus flavescenti-nitentibus appressissimis ve-
stitis, ceterum pubescentibus; pedunculis (masc.) compressis an-
gulosis breviter sericeis, pluries trichotomis.
Paurouma palmata Püpp. et Endl. Nov. Gen. et Spec. II.
29..t. 141. Trécul Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII. (1847.)
104. n. 6.
Anson 8-metralis, trunco tereti, cortice albo, glabro, tenui;
RAMI horizontales , parum ramulosi, juniores angulosi vel compressi,
pube dense scabra flavescente brevi adpressa induti, Ркттотл subtere-
tes, leviter stricti, antice compressiusculi , adpresso-pubescentés , folii
superioris 3 poll. longi. Foura rigide membranacea, costis lobi medii
utrinque circiter 30, supra strigosa. STIPULAK amplae, oblongae acu-
tae, intus glabrae, extus flavescenti-sericeae, 2 — 2?/, poll. longae.
PkpuNcuLI 2—2°/, poll. longi, pluries trichotomi; FLORES MASC. in
ultimis ramulis sessiles, glomerati. PxniGoNiUM quadripartitum, laci-
niis oblongis acutis, extus ad apicem hirtis, STAMINA 4; FILAMENTA
longitudine perigonium subaequantia,
Crescit in Peruviae orientalis silvis : Póppig. Probabiliter etiam
in Brasilia.
8. POUROUMA TRILOBA Kr. ramis angulatis, flavido-
velutinis; foliis longe petiolatis palmato - tripartitis, lobis ovatis
acuminatis, medio elliptico vel subobovato, coriaceis, supra gla-
bris, subtus pubescentibus ,- in costis pilis ochraceis auctis; sti-
pulis magnis extus sericeo - hirsutis; capitulis florum masculorum
cymoso-corymbosis ; perigoniis femineis pubescentibus,
Pourouma triloba Klotzsch in Linnaea ХХ. 527. (m.
Octobri 1847.)
Pourouma triloba Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. гет. VIII.
(1847.) 104. n. 5. (fasciculus m. Aug. 1847. inscriplus sed
tune nondum in lucem editus.)
127
ЗттрРотлЕ 3 poll. longae. Forra 3'/,—6 poll. longa, 5—7 lata.
CAPITULA FL. MASC, Pisi sativi seminis magn., atro-violacea.
Crescit in Peruvia ad Macora (Herb, Ruiz., et in Brasilia?).
Non vidi.
9. POUROUMA VILLOSA Trec. foliis ovato - trifidis, basi
cordatis , lobis apice late rotundatis, medio leviter emarginato,
acumine brevi e sinu orto instructo, supra glabris, subtus albo-
tomentosis, in nervis petiolis ramulis stipulisque hirsutis.
Pourouma villosa Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) 103. n. 4.
››Аввов dioica. GEMMAE villosae; RAMULI apice subangulosi,
pilis densis longis mollibus pallide fuscis obtecti. Кома cordato-trifida,
laciniis lateralibus obtusiusculis vel breviter acuminatis, lacinia media
apice late rotunda subemarginata, acumine brevi e sinu orto superata
supra glabra, nervis et costis pubescentibus exceptis; subtus albo-
tomentosa, in nervis et costis dense villosa; nervi tres digitati, 2
laterales externe ramosi, medius utroque latere 8—10 costis infra pro-
minentibus instructus; nervuli costis perpendiculares tomentosi; limbus
3—10 poll. longus, 2—8'/, poll. latus. Рктіоілуя subcompressus, dense
villosus, 3—6 poll. longus. SrimPULAE amplae, extus conferte villosae,
iftus glabrae, 2'/, poll. longae. Froxks masc. in paniculis cymosis
dense congesti; PEDUNCULI communes appresse puberuli, 2'/, poll.
longi, pluries tri — tetrachotomi; FLORES in ramulis summis cras-
siusculis glomerati. Рквисомпом 4-fidum, laciniis ovatis, acuminatis,
ciliatis. Тус. 1. c.
Crescit in Guiana gallica: Leprieur. Non vidi.
10. POUROUMA MOLLIS Trec. ramulis petiolis peduncu-
lisque pubescentibus; foliis ovatis integris acuminatis, tridentatis
vel trilobis lobis acutis vel obtusis, basi rotundatis vel leviter
cordatis, supra glabris laevibus, in costa costulisque puberulis,
subtus inter costulas 11—15 molliter villosas subalutaceo-albido-
tomentellis; florum masc. capituliformium perigonio tubuloso in-
tegro vel tridentato, femineo aureo-velutino,
Pourouma guyanensis Steud. in Flora od. bot. Zeit. 1843.
765. (non Aubl.)
Pourouma mollis Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér.
(1847.) 102. n. 3.
Annon, RAMULI angulati, dein cylindracei, dense pubescentes.
Ркттогл stricti, antice planiusculi, pubescentes, 3—5 poll. longi. For.1A
chartacea, 4 — fere 8 poll. longa, 2 — 4 lata, trinervia in trilobis,
costulis infimis extrorsum semipinnatim dense ramosis. STIPULAE 0b-
longo-lanceolatae acutae, dense subaureo-sericeae, 1 —2 poll. longae.
PEDUNCULI Communes Fr, MASC, */,—1'/, poll. longi, trichotomi, ramo-
sissimi, velutini; CAPITULA saepe gemina. PknrGoNIUM extus villosum,
dentibus vulgo 3 lato-rotundatis tenuissime crenulatis. Stamina 4,
FILAMENTIS basi connatis, pilis longis intus aucta. ,,Екм, PEDUNCULI
communes 1'/, — 1?/, poll. longi, velutini , primum luteo - ferruginei,
dein nigrescentes, іп duos raro tres florum fasciculos desinentes;
FLORES pedicellis brevibus crassis sustenti, PkRIGONIUM tubulosum, ova-
tum, crassum, aureo-velutinum. OvAnium ovato- oblongum. STYLUS
subnullus; sTIGMA discoideum, rubrum, leviter pubescens. Tréc.
Crescit prope Bahia: Blanchet; in Guyana gallica et batava:
Leprieur , Hostmann.
VIII.
11. POUROUMA GUYANENSIS Aust. foliis trilobis: lobis
acutis, basi subtruncatis, supra asperis saturate viridibus, subtus
albido-tomentosis; pedunculis femineis di — trichotomis; ramu-
lis 8— 4-floris; perigonio pubescente.
Pourouma guyanensis Aubl. Pl. Guyane franç. 11. 892.
t. 341.
ARBOR sexaginta pedalis, ad summitatem ramosa, trunco 2 pedes
circiter crasso, cortice cinereo laevi, ligno albido haud denso » fragili.
Rami patentes, ñAMULIS foliatis. Forra supra viridia et aspera, gla-
URTICINEAE: POUROUMA.
128
bra, subtus indumento albido tomentosa, triloba, lobis apicibus suis
et nervatione propria distinctis, majora pedem longa, 14 poll. lata.
Рктіогдв 9 poll aequans. SriPULA ampla, oblonga, conico-spathacea,
gemmam foliosam et floriferam simul involvens, caduca » cicatricem
circularem relinquens. PxpuNcULI communes longi, apice bi — tri-
chotomi, ramis 3—4-floris. PERIGONIUM pubescens. STIGMA crenulatum.
PuTAMEN bivalve. SkMEN lateri prope basin insertum. (Ет Aubl.
icone et verbis.)
Crescit in ripa fluminis Sinemari, incolis Galibis Pourouma,
m. Novembri florebat. Eandem speciem, e Peruvia allatam, in Jo-
sephi Jussieui herbario se vidisse testatur. Haec autem probabiliter est
P. Jussiaeana Tréc. (cf. supra p. 124), quae ex descriptione ab Auble-
tiana specie differre videtur. Aubletiana species P. asperae accedere
videtur, licet vix pro eadem habenda.
12. POUROUMA ASPERA Твес. foliis ovatis vel cordatis
integris aut tri- vel quinquelobis, apicibus rotundis, obtusissimis
vel abrupte brevissimeque acuminatis, supra asperis, subtus albo-
tomentosis; pedunculis femineis adpresse albido - pubescentibus ;
perigonio albo-lutescenti-sericeo.
Pourouma aspera Tréc. 1. c. 102. n. 2.
››Аввов dioica. Ramutus terminalis, angulosus, verruculosus,
internodiis brevibus; RAMULI laterales cylindracei, graciles, internodiis
multo longioribus, 2 poll. circiter aequantes , tenuissime pubentes.
КОЛА ovata, integra vel tri- aut quinqueloba, basi plus minus alte
cordata, apice rotundata, obtusissima , vel abrupte brevissimeque acu-
minata, supra punctulis prominulis aucta, aspera, in nervo medio pro-
minulo pilis adpressis conspersa; subtus albo-tomentosa, in nervis pro-
minentibus pilis brevibus adpressis vestita; limbus usque circiter ad 12
poll. longitudinem , fere 10 latitudinem accedens; e nervo medio lobt
centralis utrinque 11—12 costae semcl vel bis bisulcae, prope margi-
nes confluentes, oriuntur. PkTIOLUS teres vel compressiusculus, stria-
tus, adpresse pubescens, 2 — 6 poll longus. ӘтіггіАк amplae, ob-
longae, acutae, fusco-cinereae, utrinque pilis densis adpressis nitidis
obtectae, 1'/,—2?/, poll. longae. Fronks FEM. cymoso-paniculati Рк-
DUNCULI pilis albis adpressis tecti, 1—2 poll. longi, pluries bi — tri-
chotomi; RAMULI rubri, dense granuloso-punctulati , pilis albis con-
spersi; PEDICELLI breves, subglomerati, apice incrassati, PRKRIGONIUM
ovatum, integrum, pilis sericeis albo-luteis dense vestitum. Ovarium
SrvLUs brevissimus inclusus. Stigma discoideum crassum,
Tréc. 1. c.
ovatum.
rubrum , papillosum.**
Crescit in Guiana gallica: Poiteau.
$. 3. Folia omnia integra.
13. POUROUMA TOMENTOSA Marr. foliis longe pe-
tiolatis lato- ovatis apice rotundato emarginatis, basi leviter
cordatis vel truncatis, coriaceis, supra laevibus glabris in nervis
evanescenti- puberulis, subtus cum petiolis et ramulis tomento
arachnoideo candido sensim detergibili, tenuiorem pubem persi-
stentem relinquente, obtectis; perigonio femineo fuligineo-sericeo-
tomentello.
Tabula nostra XXXVIII.
Pourouma retusa Benth. Plantae Sprucei exs.
Камил ргаеѓег villos arachnoideos evauescentes adhuc pilis
firmioribus nitidis conspersi. РЕттогл semiteretes, dorso striati,
antice plani, sursum leviter concaviusculi, toti albo-detergentes,
antice ceterum parce piliferi, 4—6 poll. longi. Foria supra prae-
ter costam mediam glabra, secundum costulas quidquam plicata,
marginibus subundato-repanda, subtus ex pube tenerrima per-
sistente reticulationes tenerrimas quasi replente cinereo – albida,
costis utrinque 10— 13 (quarum 2 e basi) erecto-patulis paral-
lelis prominentibus, simplicibus, rarissime bifidis, prope margi-
nem quasi nervulo tenuiore conjunctis instructa, 4'/, — 9 poll.
longa, 3—6'/, lata. SriPULAE oblongo-ovatae, lanceolato-convo-
lutae, extus albicanti-villosae, apice lutescenti-hirtellae, 1'/ poll.
129 URTICINEAE :
longae vel etiam longiores. INFLORESCENTIA FEMINEA cymoso-
ramosa, ramis quandoque subscorpioideis, tota olivaceo-fuligi-
neo-sericans; PEDUNCULIS (solitariis vel geminis) compresso-an-
gulatis 2—3 poll. longis. PepIcELLI subumbellato – fasciculati,
crassi, 2—8 lin. longi, —PERIcoNIUM ovoideum, subaequilaterum,
carnosum, 4—5 lin. longum, fuligineo-villosum. Оулвтом jam
increscens subligneum, ENDocaRPIO laevi, castaneo, nitido, hinc
linea elevata placentifera auctum, оуого e basi laterali, cavita-
tem nequaquam implente ovato, acuto, anatropo, integumentis
firmis, rhaphe obsoleta. SryLus brevissimus vel subnullus, Stigma
discoideum orbiculare concavum pilosulum.
Crescit in silvis prope Araracoara et alibi in provincia Rio
Negro, incolis Ambauva do Vinho dicta: M. Prope oppidum
Barra do Rio Negro: Spruce.
14, POUROUMA FULIGINEA Mig. ramulis, petiolis, pe-
dunculis et perigoniis femineis nitidule fuligineo- dein scabres-
centi-tomentellis; foliis coriaceis lato-ovatis acutiusculis basi sub-
cordatis vel truncatis, margine subundato-repandis, supra азре-
ris, punctulatis, pilis in nervis praesertim sparsis evanescentibus,
subtus fuscescenti-griseis, in costis 8 — 13 utrinque (infima e
basi, extrorsum semipinnatim ramulosa) venisque subsericeo-
hirtellis.
Praecedenti habitu similis, characteribus facile distinguenda.
Реттотл fuligineo-fusci, 2 —3'/, poll. longi, semiterctes. Forts
rigida, brevi-acuta vel obtusiuscula, supra in sicco fuscescentia,
opaca, aspera, versus apicem plus minus undata, subtus costis
haud validis, anastomosibus perpendicularibus haud omnino rectis
reticulatis, 5 — 8 poll. longa, З — 6 lata, — SriPULAE 9' poll.
longae, griseo-villosae. PEDUNCULI FEMINEI teretes vel leviter
compressi, 4-pollicares, gamis primariis ternis vel quaternis,
cymose subumbellatis, РЕркскилв 2—4 lin. longis, cum flore per
marginulum distinctiorem articulatis. Ревтвомл ovoideo -suban-
gulata, semipollicaria, tomentella, Srxrus inclusus; STIGMA pel-
latum convexiusculum puberulum.
Crescit in Brasilia aequinoctiali (an cum praecedente?) : M.
15. POUROUMA BICOLOR Marr. foliis ovatis acutiusculis
basi rotundatis vel truncatis, coriaceis, supra asperis et in costa
parce, subtus in costa et coslulis (utrinque 8 — 13) appresse
strigillosis, ceterumque tomento imperceptibili albidis; petiolis
peduneulisque junioribus ochraceo-pulverulentis glabrescentibus ;
floribus femineis laxe subpaniculato-cymosis; perigonio angulato-
ovoideo, pilis exilibus scabriusculis parce imsperso vel glabrato;
stigmate orbiculari-peltato, papilloso , uno latere subexciso.
Tabula nostra XXXIX.
Pourouma bicolor Mart. Syst. Mat. med. Bras. 34.
Аввов a praecedentibus duabus foliis minoribus, pube pagi-
nae inferioris nec поп perigonii indumento tuto distinguenda. Вам
vetustiores cineracenti-pallidi, laeviusculi , stipularum cicatricibus
marginati. Реттолл semiteretes, dorso striati, antice subplani, de-
lapso farfure tenui adhuc pilis raris appressis albidis inspersi, 2—
fere 4 poll, longi. Forra 4—9 poll. longa, 3—6 '/, lata, iis P. tomen-
tosae quodammodo similia, marginibus inter costulas subundata,
apice rotundato apiculo brevissimo vulgo terminata, crasse coria-
cea, supra aspera vel asperula, in costa media rarioribus pilis
inspersa, subtus cinerascenti-albida, costulis erecto-patulis in ipso
margine subconjunetis, infima extrorsum ramosa, omnibus striga-
losis, reticulationum interstitiis albicantibus. 'STIPULAE oblongo-
lanceolatae, 2— fere 3 poll. longae, post indumentum leprosulum
rufulum cito glabratae, pilis saltem rarioribus appressis insper-
sae, coriaceae, rigidulae. PEDUNCULI subangulati vel compressi,
2— 8 poll. longi, glabrescentes, RAMIS primariis subumbellatis.
PEpicELLI in apice ramulorum, 2—5 lin. longi. ЕговЕз (matures-
Urticin
POUROUMA. 130
centes) FEM. 4—5 lin. longi. PERICARPIUM immaturum lignescens,
bivalve, laeve, semipollicare, sEMINE (sed destructo) totum re-
pletum,
| Crescit in silvis fl. Japurá ad Porto dos Miranhas provinciae
Rio Negro, m. Jan.: M.
16. POUROUMA ACUMINATA Maar. foliis graciliter pe-
tiolatis, subdeltoideo- ovatis longe anguste acuminatis repando-
subundatis, subcoriaceis, supra laevibus, praeter costam glabris,
subtus in costa costulisque (8—12 utrinque) sparse subappresse
pilosis, ceterum junioribus tomento imperceptibili albido, adultis
cinerascenti-tomentellis; stipulis flavo-villoso-sericeis; pedunculis
demum subglabris; pedicellis tomentellis; perigonio pubescente.
Tabula nostra XL.
Pourouma acuminata Mart. l. c.
Species foliorum forma distinctissima, Arson mediocris
coma subglobosa. Partes innovantes tomento tenuissimo detergi-
bili evanescenti obductae. Ramuur teretes, cinereo-fuscescentes PE-
TIoLIque et costa media supra rarioribus setulis inspersi, dein gla-
brescentes. Реттол graciles subsemiteretes, in sicco striati et atro-
fusci, 8 — fere 4 poll. longi. Forra ovata vel magis deltoidea
basi scil. lato -rotundata (majorum) vel subcuneato - rotundata
(minorum), marginibus ceterum repando-undata, in acumen an-
gustum, rectum vel curvulum, terminata, chartaceo-coriacea, sub-
tus costis 8 — 12 utrinque pertensa , quarum infima subtilior,
margine baseos proxima, sequens validior, nulla extrorsum ra-
mosa, omnes venis perpendicularibus subrectis conjunctae, Їп sicco
fuscae, juniores niveae, adultae laeves, strigis raris tantum hic
illic in costis costulisque relictis. Paginam inferiorem prlmitus
floccoso tomento instructam esse cel. Martius annotavit. Forro-
вом longitudo 3'/, — 5°/,, latitudo 1*/,—3'/4 poll. тога ob-
longo-lanceolata acuta convoluta leviter curvata, 1'/, —2 poll.
longa, albido-floccosa ceterumque pilis longis griseo- vel fulvido-
villosa, PEDUNCULI FEMINEI axillares solitarii vel gemini, uno paullo
longiore (more fere omnium congenerum) 1—2 poll. longi, tere-
tiusculi, petiolis multo crassiores, tenuissime pubescentes exsic-
cati fere glabriusculi. Cymar subsimplices, subumbelliformes ;
PEDICELLI vulgo 4 — 8, densius pubescentes, 2—4 utplurimum
З lin. longi, crassi, cum flore articulati. Faucrus submaturi in
sp. exsiccato obvii perigonio pubescente subbaccante obducti,
STIGMATE Orbiculari pilosulo papilloso coronati, — De FRUCTU ad
vivum haec annotavit cl. Martius: ,,Drura ovato-subglobosa ver-
tice mamillata, violaceo-rubra in carne vinoso-dulci alba succu-
lenta putamen unicum continens. PUTAMEN (pyrena) ovatum, acu-
tiusculum, compressum, lateribus latioribus, medio linea ele-
vata percursum , hilo orbiculari basilari, putamine fragili, oliva-
ceo-pallido, pellicula seminis (spermodermide) castanea, crassius-
| сија transverse venosa. Сотугеромез absque perispermio, crassae,
oblongae, intus planae, amygdalino-carnosae, amarae, violaceae.
Емввхо (plumula) parvulus viridis, cotyledonibus obtectus.“
Crescit secundum fl. Japurá inter Maribi et Paranamirim Va-
narau, m. Dec.: M.
Usus: ,,Fructus acidulo-dulcis mucilaginosus, boni saporis, refo-
cillans, arboris cultura excolendus*. Mart. Syst. Mat. med. Bras. 34.
(de P. cecropiaefolia , bicolore et acuminata).
17. POUROUMA VELUTINA Мавт, foliis ellipticis vel
ovato-ellipticis suboblongisve acutis vel breviter acuminatis, basi
rotundatis obtusis vel subacutis, superne leviter repando - unda-
tis, supra scabris demum asperis, subtus molliter cinerascenti-
pubescentibus , costulis utrinque 10—12, infima extrorsum brevi-
ramosa; cymis masculis compositis lutescenti-hirtulis; pedicellis
ultimis dense fasciculatis; perigonio ad basin usque quadripar-
tito; staminibus 4 inaequilongis.
Tabula nostra XLI.
Pourouma velutina Mart. Herb.
18
131 URTICINEAE: POUROUMA — COUSSAPOA. 132
Аввов. Ram cylindracei laeves, in vivo cinerei, glandu-
lose verruculosi, verruculis flavescenti-fuscis pube tenera rigi-
diuscula conspersi et cicatricibus annularibus obliquis notati. РЕ-
TIOLI teretiusculi, antice lineis binis longitudinalibus percursi, pilis
patulis pubescentes, 1'/, — 3 poll. longi et folio suo vulgo bre-
viores. Кола minora magis elliptica, majora ovato-elliptica vel
ovato-oblonga, vulgo apiculo brevi acuto terminata, rigide char-
tacea, subcoriacea, supra saturate-viridia juniora supra in costa
costulisque pubescentia, glabrescentia, ceterumque pilis brevis-
simis conicis albidis semipatulis (ad lentem) subretrorsa scabra
iisque deciduis verruculas asperas relinquentibus ad nervum me-
diam, ubi costas emittit, squamula minima fusca scariosa in-
structa, subtus costulis erecto- patulis prominentibus (quarum
infima in majoribus foliis extrorsum semipinnatim ramosa) per-
pendiculariter anastomosantibus pertensa, in costis venisque vi-
rentibus pilosa interque eas tenui evanescenti tomento obducta,
incana, glabrescentia, 3—6 poll. longa, 1',—3'/, lata. SriPULA
oblongo-lanceolata extus griseo- vel lutescenti-hirtella, intus parce
pilifera vel subglabra, 1 — 2 poll. longa, innovationem et inflo-
rescentiam includens, decidua. NFLORESCENTIAE MASCULINAE Ver-
sus apices ramulorum axillares dense griseo - luteo - tomentellae,
vulgo geminae, rPEpUNCULIS 1 — 2 poll. longis erectis tandem
emercide nutantibus compressis sustentae, totae 2—4 poll. aequan-
tes, alternatim ramosae, rami 4— 6 inaequales cymam composi-
tam densam sistentes. Bracrea minutissima, setacea, ciliata,
ad basin pedunculi communis, nec non similis paullo minor,
subulata , ciliata ad singuli rami basin. Frores lineam vix
aequantes in apice pedicellorum dense pilosorum vulgo plures,
sessiles, in sicco subcastaneo-fusci, ЗЕСМЕМТА membranacea lan-
ceolato-linearia acuminata ad lentem tenere nervulosa extus parce
| setuloso-pilosa et superne ciliolata, intus in vivo fusca, margine
| et apice alba, glabra. Sramına iis subbreviora, riLAMENTIS albi-
dis, ANTHERIS Subovatis subcordatis pallidis, connectivo exili in
sicco fuscescente, loculis sublunatis , rima longitudinali dehiscen-
tibus, Ғемімам haud vidi.
Crescit in silvis ad Igaropés (canales) et fluvium circa ostia
Tocantius et Amazonas in prov. Pará, m. Aug. fl : M.
18. POUROUMA OVATA Ткес. foliis ovatis vel ovato-lan-
ceolatis acuminatis, acumine obtuso, basi rotundatis vel subacu-
tis, subsinuose repandulis, supra іп costa subtus in costalis
(utrinque 13—16) rariter appresse pilosis ceterum glabris; peri-
gonio masculino irregulariter quadrifido.
Pourouma ovata Trécul, Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) 101. n. 1.
››Аввов, RAMULIS primum pulverulento-puberulis, dein glabratis,
verruculosis. Forra membranaceo-coriacea , ovata vel lanceolata, in-
tegra, tenuissime sinuosa, basi rotundata vel subacuta, apice acumi-
nata, acumine obtuso; utrinque glabra, supra solum in nervo medio
prominulo, subtus in nervis costisque pilis sparsis raris adpressis tecta;
limbus 4'/, — 6'/, poll. longus, 2 — 4!/, latus; ex utroque latere nervi
medii 13 — 16 costae nervulis perpendicularibus conjunctae- oriuntur.
PETIOLUS paullum striatus, glaber, circiter bipollicaris. STIPULAE ob-
longae , acutae, pilis ochraceo-ferrugineis adpressis, hirtae, pollice ali-
quid longiores. FLonks masc. in capitulis cymoso - paniculatis conge-
sti; PEDUNCULI communes pollicares circiter. PERIGONIUM irregulariter
quadrifidum , laciniis saepe obliquis, extra hirtis, intra glabris. STA-
MINA 4, FILAMENTA basi paullo connata. Трес. 4. c.
Crescit in Brasilia (Herb. Mus. Paris.) Non vidi.
Susram. ҮП. CONOCEPHALEAE Такс. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII. (1847.) 78. Ovuruw
unicum erectum ad basin loculi insertum. Syrus brevis, stiema simplex, capitellato-penicillatum vel unilaterale.
XIII. COUSSAPOA Aust.
Coussaroa Aubl. Plant. Guy. franc. П. 955. Pippig. et Endl.
Nov. Gen. et Spec. 11. 33. Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. ИИ.
(1847.) 92.
Frores dioici super receptacula globosa denfissimi.
Masc. pRACTEOLIS Spathulatis cincti. PrnicoNIUM subtur-
binatum ore tridentatum vel trifidum aut tripartitum, seg-
mentis praefloratione imbricatis. Sramen 1 centrale, An-
TAERA biloculari aut 2 connata, unicum sistentia, an-
thera quadriloculari terminatum. Кем. BRACTEOLIS Spa-
thulatis. Ринсохтом urceolatum, obovoideum aut cylin-
dricum, ore angusto integerrimum, raro tridentatum. Ova-
RIUM liberum uniloculare, ovuLo unico in basi sublaterali
erecto. SryLus brevis inclusus, sriGMATE exserto ca-
pitato -penicillato. Drupar perigoniis persistentibus
inclusae, dense confertae, vel basi eohaerentes. Sr-
MEN hilo sublaterali, testa membranacea, EMBRYONE
exalbuminoso, recto, соттікромівоѕ plano- convexis,
crassiusculis, aequalibus, nosTELLO supero.
ARBORES vel FRUTICES, in Peruviae, Brasiliae
et Guyanae silvis vigentes, succo lacteo, nonnun-
quam super arbores scandentes, easque parasitice
suffocantes, Foris alternis, iis Pouroumarum sim-
plicifoliarum consimilibus, sriPULIS oblique ample-
cicaulibus axillaribus solitariis caducis, pEDUNCULIS
axillaribus, utplurimum geminis, simplicibus vel di-
chotomis, capituliferis (rectius receptaculis dichoto-
mis: partitionibus apice globoso floriferis).
1. COUSSAPOA MARTIANA Mio. ramulis puberulis gla-
brescentibus; foliis lato-ovatis acutiusculis vel subobtusis, un-
dato- repandulis, coriaceis, supra scabrido - puberulis, subtus
arachnoideo-subincanis, costis majorum utrinque circiter 20, in-
fimis 1 vel 2 extrorsum ramulosis (infimis ramulis costulas sin-
gulares fingentibus); stipulis amplis puberulis; pedunculis femi-
neis utplurimum solitariis monocephalis; perigoniis superne ap-
presse pubescentibus; drupis atro-violaceis foveolato-sublacunosis.
Tabula nostra XLII.
Coussapoa intermedia Marl. Herb. partim.
Ramuri digitum circiter erassi glabri laeves, stipularum cica-
tricibus circularibus angustis prominulis obliquis notati. PETIOLI
suppetentes haud completi, glabriusculi. Forum majus (alterum
triplo minus separatum vix satis certum), 10 poll. longum, 6'/,
latum, supra leviter scabriusculum , ad lentem pilis sparsis sub-
patulis subrigidulis inspersum, marginibus praesertim sursum
repando-undatum, plicis transversis nervum fere mentientibus cum
costulis alternantibus, a margine ortis ad medianam costam haud
continuatis, notatum, subtus tomento arachnoideo-subdenso, sen-
sim ut videtur evanescente canescenti-incanum, costulis validis in
margine ipso terminatis praeter infimas simplicibus, venulis per-
ыз URTICINEAE :
pendicularibus densis conjunctis. — SriPULAE in ramulo amentifero
et foliifero plures obviae, ‘oblongo-lanceolatae acuminatae, 3—4
poll. longae, subcoriaceae, plus minus convolutae, tenere pube-
rulentae. PEDUNCULI FEMINEI in suppetente specimine solitarii an-
gulati, pubescentes, quandoque leviter curvati bipollicares. САРГ-
TULA jam maturescentia subglobosa cerasi circiter magnitudine.
РквтвомгА 1 lin. circiter longa, obpyramidata inaequaliter 4—6-
angula, arcte composita et subcohaerentia, apicibus liberis brevi-
conicis pilis griseo-subluteolis subtomentella, ore angusto inte-
gerrima. Stigma :peltato -subcapitellatum planiusculum, hirtel-
lum. AcHaENIUM obovoideo-acutum , subinaequilaterum , nitidum,
atro - violaceum, lacunoso-fovatum , uno margine albido quasi
rhaphe notatum, epicarpio tenui, mesocarpio et endocarpio (pu-
tamine) subcrustaceo duriusculo albido. Semen immatarum basi
sublateraliter affixum. — С. villosae Püppig (conf. infra р. 188)
affinis.
‘ Crescit in provincia Paraénsi et Rio Negro: M.
2. COUSSAPOA INTERMEDIA Marr. ramulis brevissime
ferrugineo-tomentellis setulis albidis intermixtis; petiolis pulve-
rulento-puberis ac patentim subhirtellis; foliis ovatis acutiuscu-
lis, supra glabris laevibus, subtus tomentosis, tomento subalbido
evanescente superficiem ochraceo-griseam relinquente, costulis
utrinque 12—13, infima inde a basi extrorsum ramosa; inflores-
centia masculina composito-cymosa, griseo-ochraceo-hirtella; flori-
bus capitulato-confertis; perigoniis subturbinatis, trifidis? glabris.
Tabula nostra XLIII.
Coussapoa intermedia Marl. Herb. quoad spec. masc.
Praecedenti nec non С. villosae proxima species, ab utra-
que distincta. Perroi semiteretes antice plani, apice nunc levi-
ter concavati, fere tripollicares, pilis dimorphis, pube scil. bre-
vissima crispula albida evanescente, pilisque setulosis rigidulis
longiusculis patulis. Forra chartaceo - coriacea, supra prorsus
laevia et glabra, marginibus versus apicem leviter undato-repan-
da, 7 — 7'/, poll. longa, 4'/,—4°/, lata, subtus venis perpendi-
cularibus costulas connectentibus tenuissimis notata, adulta
alutaceo - subgrisea, tomento floccoso costis diutius adhaerente,
plicis transversis vulgo distinctis cum costis alternantibus; ramuli
e costulis infimis ad basin egressi costulas fere proprias effin-
gunt. S'riPULAE pollicares, conico-convolutae, ochraceo - tomen-
tellae, simulque griseo-hirtellae. PEpUNCULI masc. communes pol-
lice breviores pluries repetito - dicho — trichotomi, divisuris
divaricatis, unde inflorescentia lata nec longa, vulgo 2 poll. lati-
tudine, ramı pube tenera ochraceo -tomentelli, pilisque setulosis
hirtuli; БАМШЛ ultimi capituliferi; caPrrULA 7/, lin. circiter crassa,
globosa, in sicco atro-fusca. Ревлвомтом glabrum, adhuc virgi-
neum, apice obtuso rugulosum et subpunctulatum , in tria seg-
menfa divisibile, ima basi pilis quibusdam instructum, | STAMEN
1, АМТНЕВА cordata.
Crescit cum praecedente: M.
3. COUSSAPOA NITIDA Мю. ramulis, petiolis, stipulis
pedunculisque pube brevissima subochraceo - pulverulentis pilis-
que patulis setosis longiusculis sparsim hirtellis ; foliis brevius-
cule petiolatis lato-ovatis obtusis, basi leviter cordatis, vel in
stirpe feminea rotundatis, repandis, coriaceis, supra glabris niti-
dis, subtus fuscule cinerascentibus, in costis venisque appresse
hirtellis, costulis utrinque circiter 12, infima е basi, extrorsum
ramosa; inflorescentiis masc. dichotome ramosissimis densis hirtel-
lis; capitulis exilibus glabris; antheris bilocularibus, femineis bi-
vel trichotomis; ramulis vulgo bifidis.
Tabula nostra XLIV.
Coussapoa. latifolia Mart. Herb. haud Aubl.
COUSSAPOA. 134
Í C. inlermediae affinis, characteribus autem certis distincta,
foliis haud albo-floccosis jam discernenda. Anson 30—40 peda-
lis et altior, trunco erecto inferne simplici, superne in ramos
fere recte patentes diviso, corlice laevigato albo cinerascenti. Ra-
MULI crassi glabri cinerascentes, petiolorum cicatricibus triangu-
laribus et stipularum obliquis annularibus notati. PETIOLI validi,
cylindracei, deorsum compressi, sulcato-striati, antice vix aliquid
applanati, 1—17/ poll. longi, in vivo dilute ferruginei, in sicco
ochracei pilis albis sparsis patentibus adspersi. Forta in sicco supra
nigrescentia, in vivo obscure viridia, subtus cinerascenti-subochra-
cea, nascentia haud arachnoideo-incana, in costis venisque pilis
appressis subsericeis, in venulis iisdem valde abbreviatis fere pun-
ctuliformibus inspersa, costulis in vivo albidis, in sicco fuscescen-
tibus erecto-patulis, rectis, in ipso margine tenuissima anasto-
mosi junctis, venulis perpendicularibus curvulis tenuissimis colore
suo satis distinctis, 4—7, rarius 8— 9 poll. longa, 2'/, — 5'/,
raro 6, plerumque 4'/ poll. lata, apice obtusa vel quam bre-
vissime obtuseque apiculata, SriPULAE amplae oblongo - lanceo-
latae convolutae, rectae vel leviter curvatae, coriaceae, tenere
ochraceo-tomentellae et sparse appresso-pilosae, 2 —3'/, poll.
longae. INFLORESCENTIAE MASCULINAE axillares geminae peduncu-
latae, 2—3'/, poll. longae, di — trichotome ramosissime, dila-
tato - thyrsoideae, ramulis ultimis tenuibus, hirtellae. — FronuM
capitula globosa, '/ — 7, lin. circiter crassa, glabra. Prsico-
NIUM obtuse tridentatum et totum in tria segmenta divisibile, apice
(bracteolaque) ad lentem teneris punctis inspersum, basi setulis
circumpositis, STAMEN eXsertum, ANTHERA globoso-cordata pallida,
biloculari. Specimina FEMINEA foliis basi minus cordatis sed sal-
tem rotundatis distincta. Рергхссіл axillares gemini vel solitarii,
2'/, - pollicares, teretiusculi, pilis parvis fuscis adspersi, primum
umbellato ~ trifidi, ramis bifidis vel rarius simplicibus capituliferis
(unde vulgo singula inflorescentia 4 — 6-stachya). CaAPITULA
globosa vel obovoidea, 3 — 4 lin. crassa. PERIGoNIUM obovoi-
deum angulatum glabrum. Sriema exile, capitellatum penicella-
tum. AcHAENIUM oblongum, pünctatum, demto epicarpio ovoideum
crustaceum. Емввхо generis.
Crescit in silvis ad praedium Jaguary in provincia Para: M.
4. COUSSAPOA SUBINCANA Marr. ramulis petiolisque
tenere ochraceo- subtomentellis pilisque brevibus conicis patulis
intermixtis, glabrescentibus; foliis ovato- oblongis vel ovato-
sublanceolatis ovatisque, acutis vel acutiusculis, basi rotundata
vel leviter emarginata, majorum leviter supra petioli insertio-
nem protracta fere subpeltata, marginibus leviter undato-repan-
dis, coriaceis, supra scabris demum asperis, subtus arachnoi-
deo-incanis, adultis fere glabratis, costulis utrinque circiter 10;
inflorescentia masculina ter quaterve dichotoma griseo - fusco-
tomentella; bracteolis spathulatis dorso villosis; perigonii seg-
mentis obtusis dorso appresse pilosis ; anthera quadriloculari.
Tab. nostra XLV.
Coussapoa subincana Mart. Herb.
Влисговом epidermis laevis, fusco-grisea, rugulosa. Ретюи
1—1'/, raro 2 poll. longi, subsemiteretes, in sicco striolati, Еола
3'/, — fere 6 poll. longa, 17/, — 3 lata, juniora subtus incana,
adulta griseo-ochracea quidquam subscabra, costa costulisque ex-
siccatione fuscis, venulis transversis subflexuosis densis colore
distinctis, adulta supra aspera ex verruculis post pilos breves
scabros relictis; costulae 1—2 inferiores e basi, extrorsum ramu-
losae. ӛтірліле 2— 27, poll. longae, oblongo-lanceolatae acu-
minatae tenere fusco- tomentellae. _ РЕрОКСЛА communes MASC,
3/-1 poll. longi, CAPITULA pedicellata, gemina, terna vel soli-
taria, globosa vel sublobato-globosa, 2 = fere 3 lin. in diame-
tro, juvenilia e bracteolarum apicibus imbricatis ochraceo- villosa.
ВВАСТЕОТАЕ e tenui, gracili et glabro pedicello subcochleato-
135 URTICINEAE :
spathulatae, membranaceae, dorso apicis villosae ac superne cilia-
tae, villis adspectum subpeltatum effingentibus. Рквсохп tri-
partiti segmenta obovata extus pilis subsetulosis appressis vestita.
8ТАМЕМ crassum exsertum, FILAMENTO glabro, ANTHERA erecta
didyma, parte singula biloculari. Loculus singulus septulo pol-
linifero instructus, Рогљем ellipsoideum laeve hyalinum.
Crescit in terra secus ripam fluminis Amazonum in prov. Pará
nec non in silvis Japurensibus prov. Rio Negro, Jan. florens: M.
5. COUSSAPOA ASPERIFOLIA Trec. foliis obovato-rotun-
datis vel obovatis, subtus molliuscule dense pubescentibus, supra
scabris, basi quinquenerviis, costula infima tenui submarginali,
secunda vel tertia ultra medium adscendente extrorsum ramosa,
costulisque superne utrinque 3—4 subirregulariter dispositis vali-
diuscule anastomosantibus; capitulis masculis cymosis ; perigoniis
obtuso-tridentatis glabris; anthera biloculari; capitulis femineis
solitariis breviter pedunculatis; perigonio hirtello.
Coussapoa asperifolia Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. РИТ.
(1847.) 96. n. 6.
ARBOR vel FRUTEX. RAMULI Cylindracei, nascentes puberi, adulti
glabri. Ратюгл 1'/,—2'/, poll. longi, aliquando breviores, antice ca-
naliculati, breviter pilosuli. Еоглл apice rotundata vel leviter emargi-
nata, integerrima , vel sinuoso-repanda, supra pilis brevissimis conicis
rigidis subpatulis scabra, iis deciduis dein aspero - punctulata , subtus
reticulata magisque quam congeneres sublacunosa, 4',— 6'/ poll.
longa, 3 — 4?/, lata, costis infimis 1— 2 extrorsum ramosis, ramulis
earum infimis simplices costulas effingentibus. | PkpUNCULI communes
MASC. circiter pollicares, iteratim dichotomi, CAPITULIS circiter lineam
crassis. BRACTEOLAE spatbulatae apice ciliatae graciliter pedicellatae.
Ркнівохтом subtubulosum, oris dentibus 3 obtusis. FILAMENTUM peri-
gonium circiter aequans, ANTHERAE biloculares loculis oppositis. Pe-
DUNCULI FEM. breviter pilosuli , 6 lin. longi. BRACTEOLAK graciles sub-
peltatae apice pilosae. PERIGONIUM vergus apicem praesertim hirtellum.
SriGMA capitellatum villosulum.
Crescit in Guiana anglica et бабаға: Perrollet, Dr. Hostmann.
6. COUSSAPOA LATIFOLIA Aust. foliis ellipticis аш
leviter obovatis basi rotundatis vel acutiusculis, apice rotundatis
vel brevissime abrupte acuminatis utrinque glaberrimis, costulis
utrinque 5—7 ; capitulis femineis cymosis; drupis obovoideis.
Coussapoa latifolia Aubl. Pl. Guyan. franç. П. 955. t. 362.
Аввов sexaginta- pedalis, Ps#rTrorr antice canaliculati */ — 3!/,
poll longi. Кола 2—5 poll. longa, 1'/,—2?/, lata, STIPULAR 3 lin.
longae, acutae, pilis brevibus appressis. PEDUNCULI communes 4 — 6
lin. longi, dichotomi.
' Crescit in silvis Guyanae gallicae: Aublet.
in Museo britanico Londinensi.)
(Vidi ejus siccum
COUSSAPOA LATIFOLIA van. овоултА Mig. foliis obova-
tis vel obovato-cuneatis aut lato-subobovato-ellipticis, apice ro-
tundatis vel brevissime obtuso-apiculatis vix acutis, basi rotun-
datis vel acutis, nascentibus subtus in nervis tenerrime puberis,
dito utrinque glaberrimis, rigide chartaceis, costulis utrinque
4 — 5, infimae extrorsum pauciramosae ramulo infimo vulgo
longiori.
Coussapoa obovata Miq. т diario „Таб иш“ 1844, t. ІІІ.
Foliorum forma haud admodum constans. Рктюм '/,—1'/, poll.
longi, antice leviter canaliculati. Кома 3 — 4'/, poll. longa ,2—3
lata. Sripurag 2 — 3 lin. longae rigidae convolutae appresse pilosae.
PEDUNCULI FEM. bipollicares. Слытотл РЕМ. florentia grani piperis
magnitudine, RECEPTACULO duro, FLORIBUS 20 et pluribus. РЕкисох10м
obpyramidatum glaberrimum , ore sriGMA capitellatum puberulum (pilis
brevibus) exserens. Foliorum forma et inflorescentia magis ramosa
capitulisque minoribus a stirpe Aubletiana abludit.
COUSSAPOA. 136
Crescit in Guiana batava, v. c. prope Bergendaal: Focke; pro-
babiliter ut aliae pro tempore extraneae in Brasilia septentrionali
haec species reperietur.
Овзкву. Species quam cl. Klotzsch C. latifoliae Aubl. nomine
descripsit, in Guiana anglica ab Rich. Schomburgk lectam (Linnaea
XX. 527.), ramulis ferrugineis pubescentibus, foliisque obsolete corda-
tis nimis abludere videtur.
Т. COUSSAPOA FAGIFOLIA KrorzscH. ramis teretibus
glabris; ramulis petiolisque evanescenti - ferrugineo - tomentosis ;
foliis ellipticis utrinque brevi-attenuatis integerrimis, subtus eva-
nescenti-lanuginosis ; cymis masculis compositis geminis axillari-
bus pubescentibus; capitulis minimis glabris.
Coussapoa fagifolia Klotzsch. in Linnaea ХХ. 528.
Евџтех 16 — 20-pedalis. Rami flavo-fusci. Ретіюіл semiteretes
antice plani, dorso sulcato - striati , juniores ferrugineo - pubescentes,
serius glabri, '/, — 1'/; poll. longi. Кола 3 — 6 poll. longa, 21 lin.
ad 3'/, poll. lata, lanugine in costa costulis marginibusque diutius per-
sistente, INFLORESCENTIAE 3—4 poll. longae.
Crescit in silvis ad flumen Pomeroon, m. Aug. florens : Rich.
Schomburgk. Haud vidi.
8. COUSSAPOA MICROCEPHALA Твес. foliis ellipticis
ovatis, rarius subobovatis, acutis vel breviter obtuse acuminatis,
basi subemarginatis, rotundatis vel acutiusculis, supra glabris,
subtus albo-tomentosis, costulis utrinque 6—7; pedunculis masc.
gracilibus, di — polychotomis; capitulis parvulis; perigonii glabri
segmentis obtusis; stamine longe ехѕегіо ; anthera quadriloculari.
Coussapoa microcephala Tréc. Ann. d. Sc. nal. 3. sér.
VIII. (1847.) 96. n. 5.
y,ARBOR vel FRUTEX; RAMULI Cylindracei, primum ferrugineo-
tomentosi, pilis albis tomento sparse mixtis, cicatricibus in toto ambitu
oblique notati. Forra membranaceo-coriacea , ovata, elliptica vel ra-
rius subovata, integerrima, basi leviter cordata vel rotundata acu-
tiusculave , apice acuta aut brevissime acuminata, acumine obtuso;
supra glabra, nervulis prominulis tenuissime reticulatis; subtus initio
penitus, postea solum in venis et costis albo-tomentosa , dein omnino
glabriuscula; lamina 27/, — 4'/, poll. longa, 17/, —2?, lata; e nervo
medio percurrente 6 — 7 costae infra prominentes, costa inferiore ex-
terno latere in plures ramulos distracta oriuntur. Реттогоз tomento
ferrugineo pilis appressiusculis mixto obtectus, semicylindraceus, antice
canaliculatus , 34 — 11A poll. longus. ӨтірГІАЕ pallide ferrugineo-
tomentosae, 6 lin. longae. Masc. PepuNCuLI communes graciles, pu-
bentes, 1—11/, poll. longi, apice pluries di — polychotomi, CAPITULIS
florum parvulis (?/, lin. vix crassis) terminati. FLORES BRACTKOLIS te-
nuissimis interstincti. Ревтсохтом tubuloso-turbinatum, glabrum, tri-
fidum , laciniis obtusis. STAMEN longe exsertum ; FILAMENTUM filiforme,
ANTHERA subglobosa, terminalis, quadrilocularis.““ Трес. 1. c.
Crescit in Guiana britanica: Schomburgk. Probabiliter Brasi-
liae septentrionalis silvis haud deerit.
9. COUSSAPOA FONTANESIANA Ap. Bronen. foliis ellip-
tico-lanceolatis breviter acuminatis, basi rotundatis vel acutius-
culis, supra glabris, subtus in costa costulisque (utrinque 5—7)
adpresse pubescentibus; pedunculis masc. geminis pluries dicho-
tomis; perigonii tubuloso -turbinati segmentis obtusis; anthera
quadriloculari; pedunculis femineis geminis monocephalis; perigo-
nii ore tridentato.
Coussapoa Fontanesiana Ad. Brongn. Mss. Тгёс. t. c.
94. п. 2.
Annon vel FRUTEX. RAMULI puberuli, serius glabrati. PkTIOLI
appresse pubescentes, serius glabri, antice canaliculati, 4—6 lin. longi.
Fora rigide membranacea, integerrima, basi subinde leviter emargi-
nata, 2—47/, poll. longa, 9—15 lin. lata, costula inferiore magis ad-
sScendente , margine parallela. Өтірі Ак acuminatae, appresse pilosae,
137 URTICINEAE:
4—12 lin. longae. PEDUNCULI utriusque sexus gemini, gemma inter-
jecta. FILAMENTA complanata. PERIGONIUM FEM. membranaceum, ob-
ovoideo-urceolatum, apice in breve collum tridentatum constrictum.
Ѕтүгліѕ brevis incurvus, STIGMATA penicillata,
Crescit in provincia S. Pauli: Gaudichaud. Non vidi.
10. COUSSAPOA SCHOTTII Mig. ramulis petiolis pedun-
culisque sparse hirtellis; foliis longiter petiolatis, ellipticis, sub-
ovato- vel subobovato- ellipticis acutis vel brevissime subapicu-
latis, integerrimis, trinerviis et venoso-costulatis, basi utrinque
revolutis, praeter costam subtus utrinque glabris et nitidis; pe-
dunculis femineis axillaribus geminis gracilibus vulgo monoce-
phalis; capitulis parvulis glaberrimis.
Brosimum microcarpum Schott. in Spreng. Syst. Veg. IV.
403. (fide spec. Mus. Vindob.)
Icon arboris in tab. nostra physiogn. XXIX.
Habitu quodammodo alieno a congeneribus (excepta С. Fontane-
siana) abludit, foliis praesertim tenuiter saltem costulatis et subob-
tecto-venosulis, integerrimis, pedunculis fem. subindivisis , rel. RAMI
glabri fusco- cinerascentes. RAMULI praesertim circa stipularum cica-
trices hirtelli. _ Реттотл antice canaliculati, haud crassi, у — 2 poll.
longi , in sicco ochracei coloris, epidermide subsecedente, pilis patulis
laxe hirtelli. Forra haud crasse coriacea, supra saturate viridia in
sicco opaca glaberrima laevia, subtus fuscescentia, laevia , ad lentem
subtilissime subimpresso- punctulata, in costa praesertim versus basin
pilis sparsis deciduis inspersa , marginibus prope basin omnino revolu-
tis, ceterum omnino planis, trinervia, costula scil. una utrinque e
basi adscendente ad у, — !/, alt. superducta, costulis reliquis tenuibus
venosis erecto-patulis utrinque 7 — 10, ante marginem evanescentibus,
venulis irregularibus fere prorsus obtectis instructa , 3—5 poll. longa,
1'/,—2'/, lata. SriPULAE ovato-oblongae acutae submembranaceae con-
volutae extus sericeo appresse hirtae, 4 — 6 lin. longae, virgineae
albido-pilosae. Рерохсил 8 — 10 lin. longi, patentes, apice leviter
incrassatis —CaPrrULA FEM. matura fere pisi magnitudine , florentia
multo minora, vulgo 25 — 30-flora, alia depauperata circiter 10-flora.
PERIGONIUM Submembranaceum obpyramidato-inaequaliter tri — penta-
gonum, apice brevi ovoideo in brevissimum collum integerrimum con-
stricto , maturum subcarnosum. Stigma capitellato-brevi-penicillatum.
DnupA obovoideo-elliptica, angulata, angulis acutis et obtusis, EPICAR-
pio violaceo-fusco nitido tenui foveolato-lacunoso; PUTAMINE crustaceo.
Crescit in prov. Sebastianopolitanae silvis: Schott, Pohl.
VARIETAS LANCEOLATA; foliis lanceolatis minoribus; pedun-
culis femineis vulgo geminis simplicibus vel prope apicem bifi-
dis; ramulo singulo monocephalo.
Ркттол */, poll. longi. Forra 41/, — 2 poll. longa, 8 — 5 lin.
lata.
poll, aequantes.
VARIETAS LONGIFOLIA; С. Fontanesianae prae reliquis ассе-
dit species haec foliorum forma et magnitudine polymorpha et
ad eandem fere retulissem nisi cl. Trécul de foliorum basi re-
voluta (qua eximium character praebetur) tacuisset.
In specimine culto in hort. Monacensi FOLIA oblongo-lanceolata,
majora usque 10 poll. longa, 2'/, lata, costulis utrinque 20 et pluri-
bus, basi perfecta revoluta, — Culta radices aéreas plurimas promit.
11. COUSSAPOA FERRUGINEA Trec. ramulis petiolis
stipulisque ferrugineo - villosis; foliis elliptico - lanceolatis utrin-
que acutis vel basi obtusiusculis , integerrimis, supra glabris
punctulatis, subtus ferrugineo-tomentosis ; costulis utrinque 661
pedunculis masc, ter dichotomis; capitulis minimis; bracteolis
cuneiformibus extus pubescentibus; perigonio obtuse tridentato ;
stamine 1 vel 2 connatis.
Coussapoa ferruginea Tréc. Ann.
(1847.) 93, n. 1.
Urticin.
d. Sc. nat. 3. sér. VIII.
ӛтірік longiores quam in specie et partim glabriores 1 — 2
COUSSAPOA. 138
ARROR vel FRUTEX.
НАМ anguloso -complanati , demum gla-
brati, cortice cinereo.
Рктіоіл antice canaliculati , 3 — 4 lin. longi.
Кома 1°/,—3 poll. longa, 6—12 lin. lata, 8тіРІЛ,АЕ oblongae acutae
leviter recurvae. PEDUNCULUS communis masc. 3 — 4 lin. longus, ter
dichotomus , ramulis brevibus, САРІТСІЛЯ vix lineam crassis. BRACTEO-
LAE 3, apice incurvulae perigonium cingentes, Рквісохтсм turbinatum,
tridentatum., FILAMENTUM exsertum; ANTHERA unica quadrilocularis vel
duae biloculares adnatae.
Crescit in. Guiana gallica: Leprieur. In Brasilia septentrionali
olim forsan reperietur.
12. COUSSAPOA CUNEATA Mig. ramulis junioribus pe-
tiolisque parce pilosulis; foliis obovato-oblongis vel obovato-sub-
lanceolatis, basi cuneatis, apice lato brevi-acutis, coriaceis, supra
glabris laevibus, subtus junioribus arachnoideo-albido-subtomen-
tosis, adultis subglabris, cinerascenti-discoloribus, costulis utrin-
que 4—5 adscendentibus, infima e basi margini proxima; stipu-
lis magnis tomentellis; pedunculis masc. pluries dichotomis hir-
tellis; capitulis minimis vix 20-floris; perigonio glabro; anthera
quadriloculari.
Камоком cortex rugosus, nigrescens.
canaliculati, circiter pollicares. Кола 2 — fere 4 poll. longa,
7—11 lin. lata. Srirvrak fere bipollicares oblongo-lanceolatae,
acutae, arachnoideo- villosulae. Prpuncutt pollicares. CAPITULA
*/ lin. crassa, STAMEN exsertum.
Perio antice obiter
Crescit in Guiana britanica : В. Н. Schomburgk.
13. COUSSAPOA LAEVIGATA Рӧрр, кт Enpt. foliis ellip-
ticis, utrinque acutis, subtus discoloribus, petiolis glaberrimis.
„Differt а C. Fontanesiana ramulis cortice argenteo nitente
vestitis, stipulis densissime strigosis, foliis margine obiter re-
pandis cet. :
Crescit in silvis caeduis circa oppidulum Ega, m. Septembri
florens: Póppig. Non vidi.
14. COUSSAPOA ANGUSTIFOLIA Avst, foliis oblongo-
obovatis subcuneatis , integerrimis, basi trinerviis coslulisque
1—2 brevibus, subtus ferrugineis; capitulis maturis breviter pe-
dunculatis solitariis globosis nigris.
Coussapoa angustifolia Aubl. Plant. Guy. franç. 11. 956.
t. 363.
Characteribus ex Aubletii annotationibus nec non ex icone ipsa
depromptis (quorsum folio oblongo-obova!a nec more Aubletiano ovato-
oblonga dixi) ab С. cuneata et C. ferruginea haud longe distat; co-
stularum pauciori numero discernenda, PETIOLI 2—6 lin., Fours 2 —
234 poll. longa, 1'/,—1'/ lata.
Crescit іп Guianae gallicae silvis: Aublet.
Alteram adhuc. speciem consimilem, foliis minoribus fructuque ma-
jori instructam paucis commemorat Aubletius, cujus specimen sterile ni
fallor olim in ejus Herbario quod Londini asservatur, vidi.
Овзкву. Hujus generis species peruvianae (quarum plures gran-
diori statura insignes) in Ruizii et Pavonii herbariis asservatae, eodem
fere tempore a Klotzschio et Tréculio descriptae sunt, unde factum est,
ut quaedam duplici nomite insignitae exstent. En brevem Coussapoa-
rum peruvianarum (quarum probabiliter plures in Brasilia occidentali
reperientur) diagnosin:
1. Covssaroa VILLOSA Papp. et Endl. (Nov. Gen, el Sp.
11. 83. t. 147.) ramulis teretibus evanescenti-lanuginosis ; foliis
magnis lato-ovatis obtusis basi leviter cordatis, subtus pubescen-
tibus, costulis petiolisque yillosis; cymis mase. compositis villo-
sis; capitulis mediocribus; pedunculis femineis solitariis vel ge-
minis monocephalis , villosis ; capitulis cerasi magnitudinis,
In Peruviae silvis: Poppig.
19
139 URTICINEAE: COUSSAPOA — CECROPIA. 140
9, Coussaroa vELLEREA Klotzsch (Linnaea ХХ. 527.)
ramulis obtuse angulatis petiolisque dense villosis; foliis maxi-
mis, cordato- ovatis obtusis coriaceis, subtus albido- vellereis;
cymis masc. compositis villosulis; capitulis magnis sublobatis;
pedunculis femineis villosis monocephalis; capitulis magnitudine
nucis juglandis.
Coussapoa villosa Tréc. (non Pippig) Ann. d. Soc. nat.
3. sér. ҮШІ. (1847.) 99. п. 9.?
Ретготл 2—4 poll., кола 7—14 poll. longa, 5—10 lata. Ca-
PITULA masc. ferrugineo-tomentosa. PEDUNCULI fem, 5-pollicares.
In Peruvia ad Macora: Ruiz et Pav.
8. Coussaroa Rumu Klotzsch (l. c. 529.) foliis maximis
longe petiolatis cordato - suborbiculatis, apice rotundatis emargi-
natisve, quinquenerviis costulatisque, subtus petiolisque et in co-
stulis paginae superioris pubescentibus, supra asperiusculis; cy-
mis femineis geminis vel solitariis hirtellis subracemosis; capi-
tulis magnis (nucis avellanae magnitudine).
Coussapoa magnifolia Tréc. l. c. 98.
Кола 8 poll. longa, 7 lata. Реттога tripollicares.
In Andibus Peruviae: Ruiz et Pav.
4. CoussaroA sETOSA Klotzsch (1. c. 528.) ramis teretibus
glabris; ramulis evanescenti-setosis; foliis obovatis, brevissime
acutis, basi obtusis, subtus in costulis evanescenti - lanuginosis ;
cymis fem. geminis aut solitariis pedunculatis repetito - umbel-
latis, pubescentibus; capitulis mediocribus.
Coussapoa hirsuta Tréc. 1. c. 97. n. 7.
Рктїоїл 1'4-poll, semiteretes, evanescenti-pilosi, apice praesertim
subtus barbati. Forra 4—5'/, poll. longa, infra apicem 2*/,—3'/, lata.
Ad Macoram Peruviat Ruiz et Pav.
5. Coussaroa PUBERULA Klotzsch (1. с. 529.) ramis ramu-
lisque subangulatis, pallide ferrugineo- puberulis; foliis ovatis
acutis, basi obtusis, margine repandis, glabris, subtus in costa
petioloque puberulis; cymis fem. umbellato -ramosis puberulis;
capitulis mediocribus globosis.
? Coussapoa ovalifolia Tréc. l. c. 95. n. 1.
Ркттотл bipollicares. Forra 2'/,—6'/, poll. longa, 1'/—2 lata.
STIPULAE 2—3 poll. longae apice attenuatae, dense puberulae.
In Peruvia variis locis: Ruiz et Pav.
6. CoussaroA ACUTIFOLIA Klotzsch l. c. ramis ramulisque
fusco-cinereis glabris; foliis maximis ovato-oblongis acutis inte-
gerrimis, basi obtusis, glabris; petiolis costaque subtus tenuis-
sime puberulis . . . .
Cecropiae aculifoliae affinis Ruiz herb.
Рктіоіл 4'/ poll, longi.
dium 5—6 poll. lata.
Forra 11 — 12 poll. longa, infra me-
In Peruviae Andibus : Ruiz et Pav.
XIV. CECROPIA Livy,
“Сксвотпл 14/7. Itin. 272. Linn. Gen. 1099. Jacq. Observ.
JI. t. 46. f. 4, Endl, Gen. Pl. 280. Meisn. Gen. 350. (261.)
Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér, VIII. (1847.) 78. t. I. f. 9—22.
Fores dioici, super receptacula cylindracea den-
sissimi ebracteolati. Masc. PrnicoNiuw tubulosum ore
integerrimo, bidentato vel bifido. STAMINA 2, АХТНЕ-
nis biloeularibus. PisriLLI rudimentum nullum. Fem.
Pericontum tubulosum, apice subincrassato pervium.
Оулвшм superum uniloculare, ovurno unico e basi
erecto orthotropo. Өтуілз brevis terminalis, STIGMATE
capitellato penicillato exserto. Fructus (NucuLA) peri-
gonio inclusus, hinc subdrupaceus, РЕБІСАВРІО crusta-
ceo vel osseo, EPICARPIO tenuissimo. SEMINIS TESTA
chartacea. Emsryo exalbuminosus vel in axi albuminis
parci inclusus rectus, coTyLEDONIBUS plano - convexis,
ROSTELLO Supero.
ARBORES ARBUSCULAEVE speciosae, in novi orbis
regionibus calidioribus indigenae, silvarum aequinoc-
tialium tepidam umbram et fluminum ripas fertiles
praeoptantes , succo lacteo, medulla cava per inter-
valla septata, ғо1ліѕ plus minus peltatis, palmati-
lobis vel etiam definite digitatis, supra saepe scabris
subtus tomentosis vel alio modo pilosis, PETIOLO in
basi saepe calloso, STIPULIS spathaceis solitariis de-
ciduis amplexicaulibus, PEDUNCULIS solitariis vel ge-
minis, apice umbellatim 2—60-stachys, umbella sin-
gula virginea spatha caduca inclusa, RECEPTACULIS
masculis quam feminea tenuioribus.
Trunci vel ramorum gemma terminalis magna. Epidermis albi-
da; cortex tenuissimus liber grosse fibrosus, fibris haud per strata
separabilia distributis, sed reticulato-contextis, sub quo ligni levio-
ris strata, annuae vegetationis periodos satis perspicuas obferentia
in conspectum veniunt. Canalis medullaris versus trunci basin
angustissimus sursum amplificatus, majorem trunci partem in
vertice ipso efficit: ipsius enim trunci per diversam suam altitu-
dinem diameter haud multum differt. Medullae majorem partem
cavae septa regularia disciformia, parallele sibi superposita sur-
sum continuo majore, internodiorum limites indicare, dubium
non est. (Conf. Observation sur le canal médullaire et les dia-
phragmes du tronc de Cecropia etc. par Е. А. W. Miquel, т
Bulletin des Sc. phys. et natur. en Néerlands 1838 p. 29—31
el p. 168—172.)
Usus. Cineres ex combustis his arboribus acquisitas alca-
linas colonis Indiae occidentalis ad despumandum Saccharé lizi-
vium inservire, Browne І. с. jam monet eundemque іп Surinamo
valere usum Dr. A. Kappler mihi narravit. — Receptacula matura
carnosa ab Indis comedi gratique esse saporis Browne refert,
truncosque excavatos (septis medullae destructis) 120708 indigenis
alte sonantes praebere satis natum est, unde nomine Trumpel-iree
atque Shake-wood. Conf. in Mart. Reise II. p. XV. explicatio-
nis tabulae utensilia Indorum sistentis fig. 30. 32. — Genus
tupice Ambaiba v. Ambauva. Cfr. Piso edit. 1648. р. 72. Marcg.
ibidem p. 91. Piso edit. 1648, p. 147.
1. CECROPIA SCIODAPHYLLA Мавт, foliis umbellato-
digitatis; foliolis 12 — 14 petiolulatis lanceolato - oblongis acutis
vel plerumque acuminatis, versus basin obtusam attenuatis, supra
nitidis laevibus subglabris, subtus subcinerascentibus, in costa
costulisque numerosis inter reticulationes albido-obductis; pedun-
culis femineis compressis 4—5-stachyis, receptaculis sessilibus.
Tabula nostra XLVI. fig. I.
Cecropia sciodaphylla Mart. Herb. Flor. Bras. n. 630. (1.)
‘in Flor. Ratisb, 1841. 11, Beibl. 93. |
141 URTICINEAE: CECROPIA. 142
Anson trunco 80 — 50-pedali, basi cylindrica fere pedem
crasso, annulis obsoletis notato, laevigato, cinereo, Ramis in
superiore solummodo parte exeuntibus subverticillatis fastigiatis,
RAMULIS crebris teretibus viridibus erectis fastigiatis, delapsis
stipulis annulatis et petiolorum cicatricibus semiellipticis notatis.
Forra in summitatibus ramulorum conferta, alterna, sub angulo
fere recto patentia, PETIOLIS sesquipedalibus, in spec. suppet. 21 poll.
longis, basi incrassatis anticeque planis, ceterum teretibas striato-
sulcatis, glabris, sed fortiore lente pulverulento-conspersis; e pe-
tioli apice umbellatim prodeunt PETIOLULI compresso-teretes 1—2'/,
poll. longi, in eadem umbella scil. inaequilongi, anteriores (cum fo-
liolis breviores) tereti-subtrigoni, antice planiusculi, РошогА 12-
—14 minora oblongo-elliptica 4 poll. longa, reliqua lanceolato-ob-
Jonga vel sublanceolata breviter acute acuminata, deorsum attenuata,
basi ipsa obtusa, marginibus repando-undata, maxima 16 — 18
poll. longa, 4 circiter lata, coriacea, supra nitida, laevia, gla-
bra, in costa media perinde sparsissime pilifera, subtus cine-
rascentia nudoque oculo glabra, costulis e costa media sulcato-
striata validaque tenuibus, in majoribus ut inque 30-34, erecto-
patulis, ad lentem puberulento - pulvereo - conspersis , venulisque
perpendicularibus curvulis et quam tenerrime reticulatis conjunctis,
areolis sub lente albido- obductis. Котлога NASCENTIA Supra in
costulis etiam raris pilis munita. Costa costulaeque in vivo utrin-
que prominentes albo-virentes. SripuLa spathacea terminalis ses-
quipedalis antice convoluto-convexa, dorso bicarinato plano, rubens,
intus villis longis appressis albis vestita continet folium nudum
alteramque spatham plerumque quatuor minora in se recipientem.
FLonEs masc. incogniti, — Fem. PEDUNCULI communes tereti-com-
pressi, 2'/,—3 poll. longi glabri. БРАТНА rubens clausa, demum
fissa et decidua. Amenra sessilia, 4—6, vulgo 4, 2'/,— fere 1
poll. longa, irregulariter cylindrica, obtusa, 9 —4 lin. crassa,
maturescentia fere spithamacea, digiti crassitie, paullo flexuosa.
Fores densissimi, villo laxo albido compacti, PERIGONIUM ob-
ovoideo-tubulosum, 4 — 6-gonum, deorsum membranaceum gla-
brum, prope apicem albo villo indutum, vertice carnosulum trun-
catum angulatum, marginulo quasi cinctum , poro centrali per-
vium, ad lentem punctulatum, fructiferum (in vivo) subcarnosum
viridescens, vertice planiusculo calloso, flavescens. OvARIUM ova-
tum. SryLus filiformis per porum exsertus. Sriema penicilla-
tum. Жосргд ovoidea, hinc interdum applanata, uno latere quasi
rhaphe striata, tenuissime verruculoso-scabra, epicarpio tenui fusco-
obducta, perigonio extenuato recepta, junior stylo rostrata. SEMEN
obovato-ellipsoideum. Емввүо rectus, oblongus, ROSTELLO mani-
festo, COTYLEDONIBUS plano-convexis. ALBUMEN parcum? Mart.
Sched. n. 3104.
Crescit in ripa fluvii Japurá apud pagum Miranharum , Porto
dos Miranhas dictum, Jan.: M.
2, CECROPIA SCABRA Marr. foliis peltatis fere ad basin
usque palmato - septem — novem - partitis; segmentis lanceolatis
acuminatis, anticis (infimis) abbreviatis oblongo-ellipticis, omni-
bus rigide chartaceis , undato-repandis, supra sparse scaberrime
pilosulis, subtus in costa costulisque fusculis (utrinque іп majo-
ribus circiter 30), breviter hirtellis, interque reticulationes albido-
obductis ; receptaculis masculis ternis.
Tabula nostra XLVII.
Сесторга scabra Mart. Herb. Flor. Bras. п. 650. (2
Flor. Ratisb. 1841. 11. Beibl. 95.
ud admodum completo PETIOLUS communis
in sicco sulcato-striatus, 1'/, pedes
dis verruculisque scaber. Fori
on completa, quorum
gum, reliqua obo-
uminata, deorsum
In specimine ha
calami scriptorii crassitie est,
longus, pilis subappressis rigi
usque prope basin fere partiti SEGMENTA D
extimum magis oblongo-ellipticum fere 6 poll. lon
vato-lanceolata vel oblongo-spatbulata, breviter ac
longe cuneata, integerrima vel majora superne undato-repanda, 2' ,
=> '/, poll. supra medium lata, rigide chartacea, supra attactu asper-
rima; ad lentem verruculis et epidermidis fissuris conspersa, in со-
sta media per totam longitadinem breviter molliter hirtella, costulis
(majorum) utrinque circiter 30 erecto-patulis parallelis notata,
subtus cinerascentia, in costa, costulis et partim in venis trans-
versis flexuosis prominulis appresse hirtello-scabra, ad lentem
inter reticulationes albido - obducta. Prpuncutt masc. 3'/ poll.
longi, pilis albis setulosis hirtelli et inter pilos subtomentelli,
2—3-stachyi, ВЕСЕРТАСОГА 2',— 93 poll. longa, 2—3 lin. crassa,
prorsus sessilia. PERIGoNIUM membranaceum, deorsum glabrum,
supra albo-floccoso-lanatum , apice ipso leviter incrassato brevi-
ter pubescens. SrYvLus brevis, stigma sublingulatum, АСНАЕМІСМ
ellipsoideo- oblongum , laeve, fusculum, perigonio inclusum.
Crescit in ripa fluvii Amazonum, prope Santaren ; et аны in
prov. Para et Solimoés, secus flumina; m. Sept.: M.
3. CECROPIA CINEREA Miq. foliis paullo supra basin pel-
tatis obovato-subrotundis profunde 7 — 10-lobis, coriaceis supra
aspero-punctatis pilisque rigidis praesertim supra nervos insper-
sis, subtus ubique tomento albo-cinereo tenui obductis, in nervis
venisque etiam puberulis, lobis inferioribus minoribus obovato-
oblongis, superiobus sensim increscentibus oblongo-obovatis ob-
tusiusculis vel obtusis, costa crassis ima basi subconfluentibus,
costulis inferioribus patulis, superioribus erectiusculis extrorsum
subramulosis, venulis transversis subcurvulis prominulis, recep-
taculis ....
Prope C. leucocomam accedit, foliis majoribus subtus cine-
reis nec violascenti- canis, pilis manifestis ad lentem tomento
imperceptibili interjectis, compage crassiore, costulis superiori-
bus magis adscendentibus me judice satis distincta. — PETIOLUS
6'/, poll. longus, in sicco striato-sulcatus, cano-pubescens. КОЛА
10—16 poll. longa et lata, lobis extrorsum quidquam divergen-
tibus, versus basin confertioribus, sinubus sub compressione pli-
catis, per 1—8 poll. a basi connatis, nimirum inferioribus bre-
vius, superioribus altius unitis. Lobi minores 8—4 poll. longi
a petioli inde insertione, 1— 12 lin. lati, medius maximus ТУ:
—12 poll. longus, 3—4'/, supra medium latus. Pagina superior
saturate viridis, in ipsis marginibus albo-hirsutula, subtus aequa-
bili tomento super nervos etiam obducta, sed ad lentem inter
tomentum e costa costulisque pili proprii normales etiam ex-
surgunt.
Crescit in. Brasilia mediterranea: Pohl.
4. CECROPIA LEUCOCOMA Mig. petiolis pedunculisque
tomento niveo arachnoideo ; foliis peltatis usque prope basin octo-
partitis ; segmentis spatulato-oblongis apice rotundato brevissime
subapiculatis vel obtusis, deorsum attenuatis, inferioribus multo
minoribus, coriaceis, integerrimis, margine undatis, supra pilis
raris deciduis inspersis glabratis subasperulis, subtus totis den-
sissime tenuissimo tomento cinereo- vel violascenti- niveo ob-
ductis, venis costalibus numerosis infimis horizontalibus, supre-
mis erectis; pedunculis femineis tetrastachyis; amentis brevissime
pedicellatis niveo-tomentosis.
Cecropia scabra Mart.? Benth. in Sched. ad plant. Spru-
ceanas.
Ркттом teretes , striato-sulcati fere pedales, penna olorina cras-
siores. Forum unicum suppetens diametri circiter pedalis, ambitu
rotundatum , skGMENTA media 7 — 8 poll. longa, fere 3 supra medium
lata, infima 4 saltem poll. longitudine aequantia. Venae costulis pa-
rallelae tenerae et tenere dense reticulatae. PEDUNCULUS tripollicaris
RxckPrACULA 3 — 4'/, poll. longa, obtusa, recta vel
compressus.
1/,--4 По. crassa. PERIGONIA albo tomentosa.
quidquam flexuosa ,
143 URTICINEAE: CECROPIA. 144
Stigmata vix prominula rotundata convexa fusco - muriculata. —
A. C. obtusa et palmata characteribus collatis facile distinguitur.
Crescit prope Barra prov. Solimoés: R. Spruce.
5. CECROPIA SURINAMENSIS Mio. foliis paullo supra
basin peltatis suborbiculatis membranaceis, supra pilis brevissi-
mis caducis scaberulis, subtus (cum petiolo) in costis venisque
molliter pilosulis ceterumque pube brevi albida cinerascenti-
incanis, usque '/, alt. 10-lobatis, lobis non imbricatis obovatis
vel obovato - oblongis apice lato - rotundato- vulgo breviter sub-
acutis; costulis in lobis mediis majoribus utrinque circiter 18—
20; pedunculo communi masc. compresso glabro 1 — 25-stachyo;
receptaculis breviter pedicellatis.
Tab. nostra XLVI. fig. II.
Cecropia pellata Meyer Essequeb. 280.? non Linn.
Релтотл circiter 7—8 poll. longi, cylindracei, sulcato-striati,
basi calamum scriptorium crassi, superne attenuati, versus api-
cem dense fusco-hirtelli. Бола */, vel 1 pedem in diametro vel
majora, supra saturate viridia pilis mox evanidis sed scabra,
lobis infimis abbreviatis, circiter 4 poll. longis, superioribus
8 — fere 10 poll. longis, 3'/,—4 latis, vix imbricatis, sinu-
bus basi subobtusis, costa singulorum obtusa subfuscule tomen-
tella, costulis in disco (ubi segmenta connexa) densis, hori-
zontalibus, superne magis dissitis et erectis. PEDUNCULI com-
munes masc. axillares gemini (inaequales, uno pauperiore) 2'/,
--4/, poll. longi tenues glabri. RECEPTACULA pedicellis glabris
brevibus sustenta, 1'/, — 2'/, utplurimum 2 poll. longa, pennam
corvinam crassa, cylindracea, obtusa, recta, sPATHA communi
albo-arachnoidea inclusa. Рек1воміси obovoideo - cylindraeeum,
deorsum membranaceum, glabrum, vertice subdeplanato, angu-
lato, carnosulo, glabro sed quasi punctulato breviter bilabiato.
ANTHERAE breviter exsertae ovatae basi subsagittatae, luteolae.
Crescit in Guianae batavae districtu Para, locis umbrosis, m.
Sept.: Dr. H. C. Focke.
6. CECROPIA CONCOLOR Wir». foliis orbiculato - cor-
datis, ultra medium 9—11-lobatis, lobis sinu acuto distantibus,
oblongo- obovatis acuminatis, utrinque viridibus scabris, subtus
pallidioribus; receptaculis femineis quatuor in qualibet spatha
externe tomentosa, tripollicaribus , cylindricis, crassitie pen-
nae cygni.
Cecropia concolor Willd. Spec. Pl. 1V. 652.
Cecropia digitala В. inter Hort. Schinb. cultas.
FoLIA cum PETIOLO in sicco tenuiter sulcato-striato utrinque pu-
berulo-scabra, pilis caducis mox asperula, obovato-rotundata, paullo
supra basin peltata, profunde 11-loba, lobis per '/, — 2 poll. à basi
saltem unitis, spathulato-obovatis apice lato breviter subabrupte acu-
minatis, deorsum valde contractis, submembranaceis, subtus pallidis,
costa valida , costulis inferioribus patulis densis, superioribus remo-
tioribus adscendentibus, venis transversis leviter arcuatis numerosis
distinctis, Lobus inferior a petioli insertione inde 14 , medius pedem
longus, 3—3'/, poll. prope apicem latus.
Crescit in prov. Para: teste Willdenowio.
1. CECROPIA MEMBRANACEA Trec. foliis peltatis, 8-
lobatis, membranaceis, lobis acumine acuto desinentibus, pri-
mum utrinque albo-tomentosis, dein glabratis; pedunculis com-
munibus masculis 40—50-stachyis; perigoniis diphyllis.
Cecropia membranacea Тгёс. in Ann. d. Soc. nat. 3. série
VIII. (1847.) 83. n. 11.
„КОЛА peltata, tenuissime membranacea, initio utrinque albo-
tomentosa, postea glabrata, laevigata, usque ad */, fissa, 8-lobata,
lobis ad basin attenuatis: integris, acuminatis, acumine acuto, supe-
rioribus majoribus, nervo medio 83/, poll. longo. Masc. PEDUNCULI
communes 1'/, poll. longi, 40—50 spicis gracilibus, 4—5 poll. longis,
lineam fere crassis, PEDICELLIS 17/,—2'/, lin. longis pubentibus susten-
PERIGONIUM diphyllum, foliolis liberis vel basi subcon-
Tréc.
tis, coronati.
natis, acutis, concavis.**
Crescit in Guyana gallica? (Herb. Mus. Paris) Non vidi.
Ossknv. Huic vel С. surinamensi forsan subscribenda Cecropiae
species surinamensis, foliis 7-lobis, Pluckn. Amalg. t. 243, f. 5. (fe-
mina), a Linnaeo ad C. peltatam citata.
8. CECROPIA LYRATILOBA Mio. foliis paullo supra basin
peltatis profunde 9-lobis, lobis obovato- oblongis brevi- acutis
vel obtusis, inferioribus multo brevioribus integris, superioribus
majoribus ceterisque deorsum lyrato-sinuatis, coriaceis, supra
saturate viridibus punctis densis pilisque sparsis brevibus rigi-
dis sensim deciduis aspero-scabris, subtus griseo-albido-tomento-
sis inque costis costulisque praesertim versus basin hirtellis, co-
stulis inferioribus patulis, superioribus remotioribus et adscen-
dentibus, summis extrorsum ramulosis, venulis leviter arcuatis
et reticulatis . . . .
РЕтїоїл 11 poll. longi, teretes, striato -sulcati , juniores
lanugine alba obducti, adulti glabriores, pilis patulis basi et
apice densioribus subhirtelli, calamum scriptorium crassi, apice
attenuati. Forra oblongo-rotundata, 18—14 poll. longa, 12 lata.
Lobi рег 1—1'/, poll. spatium а basi juncti, inferiores a petioli
insertione inde 3 — 5 poll. longi, medius maximus 9 — 10 poll.
longus, 3'/,—3'/, infra apicem latus; majores omnes vulgo ver-
sus basin lyrato-subpinnatifido-serrati, lobulis utrinque vulgo 2,
superiore obtusato, inferiore erecto-patulo quodammodo obtuse
triangulari.
Crescit prope Rio San Marco: Pohl.
9. CECROPIA CARBONARIA Мавт. жт Mio. petiolis foliis-
que subtus ubique tenere albido-tomentosis; foliis paullo supra ba-
sin peltatis 9— 11-partitis, rigide coriaceis, supra sparse scabro-
pilosis asperisque; segmentis lanceolato-oblongis apice rotundato
brevi-acutis vel obtusis, basi parum attenuatis, integerrimis majo-
ribus (superioribus) utrinque sinu subexcisis hinc subpanduratis,
subtus in costis costulisque (in majoribus utrinque circiter 16nis)
praesertim versus basin cum petiolo tomentello - pubescentibus;
stipulis tripollicaribus albido -subtomentellis; inflorescentia masc.
pentastachya; amentis breviter pedicellatis glabris.
Tabula nostra XLVIII. fig. I.
Влмотл pollice erassiores, versus apicem dense foliati, cy-
lindrici, pilis brevibus rigidulis deciduis et verruculis relictis
scabriusculi, cicatrieibus annularibus parum obliquis, margine suo
superiore ad lentem appresso-ciliolatis. Foliorum juniorum et su-
periorum PETIOLI basi incrassati, curvato -arrecti, teretiusculi,
striati, villis floccosis sensim detersis albido-obducti, versus basin
pilis brevibus obtusiusculis et versus apicem etiam sed acutioribus
subscrabriusculis, calamum scriptorium tenuiorem crassi, 4--47;
poll. longi. Forta rigida crasse coriacea, 9—11-partita, segmentis -
inferioribus multo minoribus obovato-oblongis obtusis vel acu-
tiusculis, medio maximo, conformi, integro vel basi sinuato, tres.
poll. longo vel paullo longiore, supra punctis et pilis parvis par-
cis appressis praesertim super costam costulasque paullo confer-
tioribus asperis, subtus ubique inque costa costulisque ac venis
albido tomento prorsus obductis. Forra inferiora et adulta multo
majora, PETIOLIS Y'/,— fere 9 poll. longis, calamum scriptorium
crassis, rectis, striato- sulcatis albido - arachnoideis glabrescenti-
bus basi apiceque adhuc tenere scabriuscule hirtellis sustenta,
suborbicularia 10 poll. longa, 9 lata, ad '/, — у, supra basin
peltata, segmentis inferne imbricatis (sinubus hinc quidquam
145
plicatis) infimis 3 poll. longis, 1 circiter latis, superioribus
6—7 poll. longis, 2—2'/, supra medium latis, crasse rigideque
coriaceis, supra aspero-scabris, subtus albido-tomentosis, per
breve saltem spatium unitis, inferioribus integris, superioribus
versus basin subpandurato-sinuatis, costa valida, costulis erecto-
patulis venisque transversis tomento albido etiam obductis, pilis-
que subappresse subhirtellis. SriPULA fere tripollicaris coriacea
spathaceo-conica, acuta, extrorsum longitrorse fissa, extus pu-
bescenti- tomentella, intus glabra atque in sicco castaneo - fusca.
INFLORESCENTIA Masc. axillaris. PepuNcuLus communis 9 lin.
aequans (juvenilis) pennam corvinam crassus, teres, superne
leviter incrassatus, breviter scabriuscule hirtellus. 5РАТНА tripol-
licaris, coriacea, conico-cylindrica calyptrata integra, acutata,
pubescens, apice albido-villosula. REcEPTACULA 5 cylindrica, nunc
adhuc cylindri specie arcte composita inaequilonga 2'/, — 17/, poll.
longa, tenuia, PEDICELLIS albo-villosulis, 1—17/, lin. longis su-
stenta, glabra, rERIGoNIIS densis cylindrico-obpyramidatis, vertice
planiusculo rima brevi transverse adhuc clausa instructis.
Crescit in Brasiliae prov. Goyaz ad Meiaponte: Pohl.
10. CECROPIA PACHYSTACHYA Trec. foliis supra basin
peltatis in 9—10-lobos usque ad petiolum partitis, supra strigo-
sis, subtus niveo-subtomentosis; segmentis oblongis angustis, ob-
tusis vel subacutis, superioribus majoribus plerumque sinuatis
vel pinnatifidis; pedunculo communi femineo scabro 4—5-stachyo.
Tab. nostra XLVIII. fig. П.
Cecropia pachystachya Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) 80. n. 3.
PerioLus cylindricus, sulcato-striatus, penna corvina paullo
crassior, inferne incrassatus, pilis brevibus fuscis albisque per-
mixtis obtectus, ceterum albo- floccoso - tomentosus , 6—7 poll.
longus. П.АМІМАЕ paullo supra basin peltatae, supra asperule
punctatae et pilis paucis scaberulae subtus in nervis ac paren-
chymate niveo-tomentosae (in varietate quadam a Tréculio visa
tantum pubescentes) subrotundatae 9—10 poll. longae. SEGMEN-
TA 9 — 10 per /,- 1 poll. spatium а basi juncta versus basin
sensim attenuata, inferiora minora integra vel lobulata obtusa vel
subaeuta, superiora magis obversa 1'/, —17/, lata, majora sinuata vel
subpinnatifida, lobulis paucis obtusis; segmentum maximum superne
2'/, poll. latum, 7 poll. longum, costulis 18 utrinque, inferio-
ribus patulis, superioribus magis erectis, in sicco subtus rubellis
‘et nudis. PepuncuLus communis FEMINEUS 1'/, — 27; poll. lon-
gus, compressus, puberulo-scaber, RECEPTACULIS fructiferis 4—5
sessilibus, crassis, obtusis, 2*/, — 4 poll."longis, 27, — 8 lin.
crassis. PERIGoNIUM inferne membranaceum media altitudine albo-
floccoso-tomentosum , vertice glabrum, in sicco fusculum, poro
integerrimo apertum. Nucuxa ellipsoidea, obtusa, verruculosa,
fusca, '/, lin. longa. — Іп plerisque foliis venae tertiariae nudo
oculo adhuc distinctae.
Crescit in prov. Minarum generalium: Claussen; in prov.
Ceará: Gardner.
11. CECROPIA CYRTOSTACHYA Mig. petiolis albo-floc-
cosis glabrescentibus ; foliis subrotundis paullo supra basin pel-
tatis ad medium circiter 9-lobis, coriaceis, supra scabro-pubes-
centibus mox asperrimis, subtus praeter cosías pilosulas tomento
niveo arachnoideo densissime intertexto obductis, lobis elliptico-
obovatis obtusis, inferioribus minoribus, costulis superioribus
patulo-adscendentibus, extrorsum subramulosis, venis transversis
subobtectis ; pedunculo femineo angulato, tri- vulgo tetrastachyo;
receptaculis sessilibus brevibus crassis obtusis niveis; stigmatibus
prominulis (in sicco) fusco-punctatis.
Tab. nostra XLIX. fig. I.
Огист,
URTICINEAE: CECROPIA. 146
A C. obtusa differt: receptaculis fem. non pedicellatis, bre-
vioribus, a C. palmata receptaculis brevioribus crassioribus nec
non foliis asperrimis etc. RamuLt apice pollicem crassi, scabro-
puberi, medulla septata. SriPULAE coriaceae conico- convolutae
niveo -tomentosae, intermixtis pilis distinctis brevibus patulis.
Perio circiter semipedales, calamo scriptorio tenuiores, in sicco
striato-sulcati, basi et apice pilis persistentibus puberi. Кола
8—10 poll. diam., haud alte peltata, lobis infimis multo minori-
bus, tribus mediis maximis subaequalibus, tres poll. latis, om-
nibus deorsum subimbricatis. PEpuNcULUs FEM. communis 2 poll.
longus, angulatus compressus, asperulus, leviter curvatus. RE-
CEPTACULA matura 1'/,—2 poll. longa, 2',—3 lin. crassa. PERI-
GONIA obpyramidata deorsum submembranacea, superne albo-
floccosa, ore integerrimo. 8түгоѕ brevis, tenuis, raro quidquam
exseytus. Sriema semigloboso - peltatum muriculatum. NucuLa
obovoideo-oblonga subangulata castaneo-nitida verruculosa.
Crescit in Brasilia: G. Gardner (sub eodem numero cum C.
pachystachya).
12. CECROPIA OBTUSA Твес. foliis peltatis ad °/, alt.
8—9-lobatis, lobis subobovato-rotundis, obtusissimis, integris,
supra junioribus albo -tomentosulis demum asperiusculis, subtus
cum petiolo ubique dense niveo-tomentosis; pedunculis communi-
bus subtomentosis, masculis 12—15-stachyis; receptaculis masc.
et fem. pedicellatis.
Cecropia obtusa Tréc. L c. 79. n. 2.
Haec praesertim cum C. palmata Willd. comparanda! Arson;
RAMULIS subteretibus, strigosis. Рктютл cylindracei , sulcato-striati,
albo-tomentosi, basi incrassati et pilis brevibus dense fusco ehirtelli,
12 — 14 poll. longi. Fotra peltata, nascentia supra in nervis ac pa-
renchymate tomento tenui obducta, glabrescentia sed asperula, usque
ad */ ab apice fissa, segmentis latis subobovato rotundis, obtusissimis,
integris vel subsinuatis , superioribus multo majoribus, maximum 7'/,
poll. longum, superne fere 4 latum. Втіріл/Ак fere 4°), poll. aequan-
tes. PEDUNCULI communes masc. subtomentosi et asperuli, circiter 8
poll. longi; 8РАТНА ejus apice inserta, clausa, basi constricta, albo-
tomentosa, RECEPTACULA MASC. 12—15 , PEDICELLIS gracilibus sustenta
includens. PrniGoxiUM tubulosum, vertice brevissime hirtellum , subbi-
denticulatum. PkpuNcuLUS communis РЕМ. subtomentosus, RECKPTACULA
fructifera PEDICELLIS 2 — 3 lin. longis sustenta. NucuLA obovoideo-
compressiuscula, verruculosa, albo-tomentello-maculata. SEMEN ere-
сипа, EMBRYONE (a me non viso, teste Tréc ) interdum subincurvato,
in axi albuminis tenuis incluso.
Crescit in Brasilia: Gardner; in Peruvia: Ruiz. et Pav.; ín
Guiana gallica: Leprieur; in Cuba: Bonpland.
13. CECROPIA PALMATA Мил. foliis supra basin pel-
tatis orbiculato-cordatis, ad medium 7 — 9-lobatis, lobis distan-
tibus oblongis, rotundato-obtusis, supra glabris, sub lente punc-
tatis raris albis conspersis, subtus albis, tomento tenui obduc-
tis, nervis venisque mediis glabris; receptaculis femineis cylin-
dricis quatuor in qualibet spatha externe tomentosa, tripollicari-
bus, crassitie vix pennae суди,
Cecropia palmata Willd. Spec. Pl. 1V. 652.
A praecedentibus distinguitur foliis supra fere glabris receptacu-
lisque femineis longioribus. In horto Schónbrunnensi forma ejusdem
e Brasilia allata colitur petiolis et nervis subtus parce hirtulis , foliis
supra leviter scabriusculis et asperulis abludens. In speciminibus Ce-
cropiarum cultarum pili illi, qui puncta asperula post lapsum relin-
quunt, diutius quam in sylvetribus persistere solent. — Form suppen-
tentis pgTIOLUS hirtulus. ForruM ipsum paullo supra basin peltatum
11/, ред, longum obovato-rotundatum 8-lobatum, lobis infimis abbre-
viato-obtugatis, angulos fere saltem exhibent , superiores obovato - ob-
longi ad medium uniti, obtusi vel brevi-subacuti, supra virides pilis
raris et verruculis glandulosis inspersis, subtus tomento griseo-albo
20
147 URTICINEAE: CECROPIA. 148
venarum interstitia replente tenuioresque venas partim obtegente, his
ceterum nudis in sicco fuscis subhirtellis. Costulae distantiores, v. с.
in lobo medio quatenus liber est, utrinque 6, extrorsum ramulosae.
Crescit in prov. Para Brasiliae : teste Willd.?; in Guyana bri-
tanica: В. Schomburgk teste cl. Klotzsch, in Linn. XX. 532.
14. CECROPIA LATILOBA Mig. foliis paullo supra basin
peltatis obovato-rotundatis 9-lobis, submembranaceis supra fuga-
citer arachnoideis et scabro - asperulis, subtus in parenchymate
tenuiter cinerascenti-tomentoso-obductis, venis venulisque subnu-
dis puberulis, lobis latis brevibus per */ a basi unitis, subim-
bricatis, ovatis vel ovato -oblongis acutiusculis vel obtusis, in-
fimis valde abbreviatis, costulis densis numerosis erecto-patulis ;
receptaculis ....
Folium unum, Pouroumae cecropiaefoliae speciminibus
commixtum, distinctissimam speciem sistit, quae C. petlatae L.
affinis censenda. Perriotus fere pedalis puberulus haud crassus,
in sicco tenuiter striatus. Forum 117, poll. diam., sub com-
pressione e sinubus plicatum. Lobus medius 4'/,, laterales 4
poll. lati, parte libera ovata; costulis in his a basi inde utrin-
que circiter 25, venis transversis reticulatis. Lobi infimi ad an-
gulos obtuso-rotundatos fere redacti.
Crescit in silvis ad flumen Japurá: М.
15. CECROPIA ADENOPUS Marr. petiolis (basi callo-
sis Mart.) hispidulis vel glabriusculis; foliis subobovato – rotun-
datis, infra medium 8 — 9-lobis, lobis obovato- oblongis subab-
rupte acute breviter acuminatis praeter infimos dimidio minores
Subaeqfalibus, supra saturate viridibus punctato-asperrimis, Co-
riaceis?, subtus tomento arachnoideo - intertexto albido - cinereis,
in costa costulisque densis venisque transversis reticulatis (in
sicco fuscis) molliter pubescentibus; pedunculis femineis hispi-
dulis tetrastachyis; perigoniis albido-lanuginosis; stylo brevis-
simo; stigmate penicillato.
Tabula nostra 1» fig. I.
Ambaiba Marcgr. ed. 1648. p. 91. Piso ed. 1658 p. 147.
cum icone salis congrua.
Cecropia peltata Vell. Fl. Flum. X. t. 101.? *)
Species elata, foliorum lobis magnitudine non valde discre-
pantibus insignis, trunco ex Martii Schedis n. 2834 annulato.
Коллом suppetens pedem superans, texturae firmae, ad У, — °/;
ab apice inde partitum, lobo medio a petioli insertione inde 10
poll. longo,:3 lato, per tres pollices a basi unito, infimis 57,
poll. longis, 2 latis. Costulae loborum densae, superiores omnes
adscendentes. RECEPTACULA. FEM. (ex Martii Sched.) quaterna
(in icone Pisonis non pedicellata, majuscula, cum pedunculo
communi dependentia). PERIGONIA cuneato-tetragona, truncata,
angulis tenui lanugine alba intertexta, ore integro truncato.
Ovaniuw cuneatum tetragonum, basi magis quam perigonium
attenuatum, sTYLo brevissimo recto (in altera Schedula genufle-
xus subexsertus dicitur), sriGMATA tenuiter penicillata.
Crescit per vastam imperii plagam, in silvis et in ripis flu-
viorum, v. c. ad Rio de S. Francisco, prope Salgado prov. Mina-
rum, nec non ad fluv. Solimoés, prope praedium Manaqueri et oppi-
dum Rio Negro: M.
Архот. Haec stirps in horto Monacensi culfa iconem nostram
praebuit ab editore adjectam, cujus folium vidi S-pollicaris diametri,
profunde 10-lobato-partitum , lobis ima basi saltem connexis obovato-
oblongis vel sublanceolato-spathulatis, acuminatis, membranaceis, supra
scabro-puberis, subtus tomento albido obductis, costis costulisque bre-
viter subscabriuscule pilosulis. Lobus medius superne 1°/, poll. latus.
— Ex horto Schónbrunnensi Cecropiae cujusdam ex Brasilia allatae
*) Cecropia palmata Mart, in explic, tab, physiogn. XI, p. XL.
folium 10-lobatum vidi, lobis basi magis contractis , apice minus acu-
minatis (saltem brevi-acutis) diversum, inter C. adenopodis formas cul-
tura quidquam mutatas forsan recipiendum , manifesto autem ad C. di-
gidatam adpropinquatur.
16. CECROPIA HOLOLEUCA Mig. foliis infra mediam
peltatis profunde 6—10-lobis, utrinque densissime niveo-tomen-
tosis, coriaceis, lobis superioribus inferiores duplo superantibus,
omnibus oblongo -obovatis apice lato-rotundatis, рег 1'/, — 8
poll. a basi inde unitis, approximatis, costa valida subtus valde
prominente, costulis infimis tenuibus patulis, reliquis erecto-pa-
tulis remotiusculis versus apicem extrorsum ramulosis venulisque
transversis tomento-obductis; petiolo cum ima basi costularum
subglabro; receptaculis.....
Species magnifica, indumento foliorum in utraque pagina
conformi candido valde insignis. Ретіол summus apex tantum
adest, qui cavus, angulatus et praeter raros quosdam exilesque
pilos glaber, aeque ac pars exigua infima costarum. Folio juniori
uno adhaerent partes diffractae membranosae glabrae, an stipu-
lae? Кола explicata 25 poll. in diam., lobis infimis 8—8'/, poll.
longis, З latis, supremis 14 — 147, poll. longis, 6 circiter latis,
integerrimis vel vix repandulis, costulis praeter infimas tenues
utrinque circiter 14. Tomentum niveum vel niveo-subcinerascens
e pilis longis arachnoideis dense intertextis, super nervos prae-
sertim valde condensatis.
Crescit in Brasilia mediterranea: Pohl.
APPENDIX
sistens Cecropiarum in reliquis novi orbis terris detectarum synopsin.
1. CECROPIA SCHIEDEANA Klolzsch, foliis breviter peltatis
obovato-orbiculatis infra medium 9 — 11-lobis, coriaceis, supra
scabro- puberis, subtus molliter albido - pubescentibus, lobis ob-
verse oblongis breviter acutis vel obtusis, margine subundulatis;
pedunculo femineo quadripollicari asperulo, tetrastachyo; recep-
taculis cylindricis pedunculum fere superantibus; spatha acumi-
nata tomentosa, pilis albis «отето interjectis.
Tabula nostra XLIX. fig. II.
Cecropiae species Cham. et Schl. in Linnaea IV. 356.
Cecropia Schiedeana Klotzsch in Linnaea ХХ. 531.
Cecropia concolor (haud Willd.) Hort. Schinbr. culla.
Specimen originale m. Dec. lectum a cultis multum differt. Ретто-
108 in sicco sulcato-striatus albido-pubens. Forra sesqui- vel bipe-
dalia; unum supp. pedale rigide coriaceum, supra asperum (nec uti cl.
Kl. habet tomentosum), lobis fere aequilateris vix '/, a basi unitis,
infimo 5 poll longo, 1°4 lato, medio 9 poll. longo, 23/ lato.
Periconia albido-conspersa obpyramidato-angulata, vertice convexa,
ore parvo rotundo, STIGMA parvulum depresso - globosum muriculatum
exserente. — In sp. culto РЕТ:01/08 scabriuscule pubescens, FOLIUM
membranaceum, lobis novem, praesertim superioribus inaequilateris,
breviter abrupte acuminatis, supra minute scabro-puberis , subtus pal-
lidis subscabriuscule pubescentibus, 10948 medius pedalis, 4'/, poll.
latus, infimus 77/, poll. longus, 2'/ latus. Totum folium ‘/,-pedale.
Crescit in Mezici silvis ad Papantla: Schiede et Deppe.
2. CECROPIA COMMUTATA, Schott. foliis supra basin peltatis
10-lobis, coriaceo - membranaceis supra petioloque pilis longius-
culis scabro-puberis sensim asperiusculis, subtus tomento floccoso
albido adspersis, ceterum praesertim in nervis molliter pubescen-
tibus in sicco fusculis, lobis У; a basi unitis, inferioribus duplo
minoribus, omnibus obovato-oblongis breviter subabrupte acu-
minatis, majoribus leviter inaequilateris, costa subtus valida con-
vexa, sursum valde attenuata.
Cecropia commutata Hort, Schinbr. culla, e Mexico.
149
Реттотлв 15-poll., in sicco striate - sulcatus , pennam cygneam
crassus, superne attenuatus, Ком fere pedale. Lobi inferiores 9
poll. a petioli insertione longi, 3 lati, medius 131% poll. longus, ау,
latus. Costulae inferiores patulae, superiores magis erectae, venulae-
que transversae in sicco fuscescentes.
3. CecroriA PROPINQUA Mig. petiolis subhirtello - pube-
ris; foliis supra basin peltatis coriaceo-membranaceis, ultra me-
dium 10-lobis, supra scabro-pilosis mox glabratis et asperulo-
punctatis, subtus tomento denso tenui ad lentem arachnoideo gri-
seo-albido praeter nervos obductis, lobis 3 mediis ultra У a basi,
infimis infra у, unitis, obovatis acuminatis, illis latissimis, deor-
sum contractis, costulis inferioribus densis tenuibus, superioribus
dissitis erecto-patulis extrorsum ramulosis, nervis omnibus in
sieco fusculis pilis brevibus conicis subscabriuscule puberis.
Cecropiae species e Mexico Hort. Schünbr. culla.
A praecedenti differt: lobis latioribus deorsum magis contractis
inde sinubus latioribus et praesertim tomento albo paginae inferioris.
Колом 1°/, poll. diam. Lobi inferiores 7--7У, poll. longi, 2*/, lati;
medius 14 poll. longus, 5 latus.
4. Cecrorta DIGITATA Tenor. petiolis scabriusculis; foliis
breviter peltatis obovato-rotundatis , adultis infra medium (circi-
ter У) 7 — 9-lobatis, supra scabro-pilosulis dein asperrimis,
subtus tomento griseo- vel subviolascenti-albo tenui arachnoideo
denso obductis, in costis costulis venisque scabro-pilosis (sicci-
tate fuscis), lobis anguste obovato-oblongis brevi-acutis, me-
diis 9 majoribus deorsum leviter sinuatis fere panduratis; recep-
taculis....-
Cecropia digitata Tenore Mss.? Vidi specimina hoc nomine in
horto Schónbrunnensi et Monacensi culta, et C. palmatae titulo in
h. Amstelodamensi. Speciem aliam anonymam horti Schónbr. e Mexico
allatam ad eandem stirpem pertinere , licet costulis paullo remotioribus
abludentem , non est quod dubitare liceat. Foliorum forma pro aetate
stirpis varia perquam diversa videtur (quod de congeneribus plurimis
vix non statuendum) ; in herb. Doct. Kummer unum video integrum
simplex oblongum, aliud trilobum, tertiumque 5-lobum, segmentis acu-
minatis; folium sp. hort. Schónbr. PETIOLO 8-pollicari in sicco striato-
sulcato (in vivo horti nostri terete) sustentum , pedalis diametri 9-
lobum, lobo medio a petioli insertione 8 poll. longo, 21/, prope api-
cem lato, infimo 4 poll. longo, 1 poll. paullo latiore. Costulae supe-
riores patenti-erectae , omnesque venis transversis numerosis et reticu-
latis junctae. In anonymo mexicano sinus latiores, lobi inferiores
altius juncti , medii haud sinuati, omnes magis acutati. Pili in petiolis
et nervis subtus omnibus rigidi , setosi, crassiusculi , haud longi. —
Specimen aliud mexicanum horti Schónbr. satis congruum sed tomento
pilis costularum et venarum molliori-
folium suppetens 8-loba-
Tamquam var, grisea
minus denso magis cinerascente ,
bus longioribusque tactu haud scabris insigne ;
lobis mediis etiam basi subpanduratis.
tum ,
distingui posse videtur. — In universum haec species ad C. adenopoda
accedit.
5. CECROPIA PELTATA Linn. foliis amplis cordato- rotundatis
peltatis supra medium Т--9-10Байв, lobis per */ a basi unitis
integerrimis vel repandulis, parte libera ovata acuta, supra sca-
bris asperisque, subtus albo-tomentosis, costis costulisque sparse
setulosis ceteroquin nudis (in sicco fuscis) ; receptaculis femineis
quaternis, masculis pluribus ....,
Yaruma Oviedi edit. 1547. fol. LXXXII. b. (Qui suc-
cum gemmarum ab Indis ad ulcera mundanda applicari, refert.)
Sloane Jamaic. 45. Hist. I. 137. 1. 88. f. 2. t. 89.
Cecropia peltata Linn. Рид. Plant. атас. т Amoen.
Acad. V. 410. п. 116.*). Jacq. Observ. 11. t. 46. f. 4. Amer.
eris, octo-palmatis: lobis
*) ,,Foliis petiolatis , peltatis, pedatis , ten i
tomentoso -albis, nervis
integris acutis, supra scabris, subtus
oblique transversis venisque transversissimis.**
URTICINEAE: CECROPIA.
150
» ed. pict. t. 262. f. 66. et plurim. auctor. ex parle sallem, uli
Willd. Spec. Pl. IV. 651. Hort. Berol. 1002. Pers. Spreng.
Kunth. — Excludenda autem videtur stirps surinamensis, quam
Linnaeus in Disserl. de Pl. Surinamensibus hoc nomine enume-
ravit, pariter ac perplurimi auctores species brasilienses, guya-
nenses et mexicanas cum specie hac jamaicensi confundens.
Кома adulta 12 —17 poll. diam.
Crescit in Jamaica.
Овзквү. Ad hanc pertinet: Cecropia argentea Viscia. Orto
botanico di Padova 135. (ex Walp. Annal. 1. 653.), foliis peltatis
8 — 9-lobatis, lobis late ovatis abrupte acuminatis repando - dentatis,
supra scabris viridibus, subtus argenteis, nervis venisque viridibus hirtis.
6. Сесвома HUMBOLDTIANA Klotzsch. foliis orbiculato-cor-
datis supra basin peltatis, vix ad medium novemlobis, supra
scabris, subtus totis niveo - vellereis, lobis distantibus oblongo-
obovatis, apice rotundatis, costis evanescenti - arachnoideis (in
sicco fuscis), petiolis subventricosis; pedunculo masc. bipollicari
arachnoideo polystachyo ; receptaculis 2—3-pollicaribus , crassitie
pennae columbinae.
Cepropia peltata Willd. partim (Herb. п. 18091.).
Cecropia Humboldtiana Klotzsch. in Linnaea XX. 530.
Forra 1—1'/,-pedalia, sinubus rotundatis.
In America meridionali: Humboldt.
Ч. Cecropia ScumEBERIANA Mig. foliis alte supra basin
peltatis subrotundis profunde 13-lobis (lobis per '/— у, а
basi unitis) coriaceis supra laevibus glabris praeter pilos lon-
giusculos in disco supra petioli insertionem obviis, subtus niveo-
tomentosis, costis costulisque nudis glabris nascentibus raris
saltem pilis inspersis (in sicco fuscis), anguste subobverse ob-
longis obtusis, inferioribus duplo minoribus; stipula coriacea ex-
tus bi- (an et tri-) serialiter hirtella ceterum glabra; pedunculo
таве. polystachyo; receptaculis breviter pedicellatis glabris.
Cecropia peltata Schreber. Herb.
Haec quae diu latuit distinctissima species! Ramutus glaber.
Ркт:01:05 junior 4 poll. longum. STIPULA 4 poll. aequans, lanceolata,
convoluta , basi pollicem lata. Колом juvenile 10 — 11 poll. diam.
Lobi superiores semipedales , 11/, — 2 poll. lati, inferiores 3 —4 poll.
longi. PEDUNCULUS glaber, tenuis, curvatus, compressus. БРАТНАЕ frag-
mentum glabrum. ВЕСЕРТАСОГА pennam corvinam crassa, digiti lon-
gitudine, floribus glabris, axi inter eos brevi-pilosulus. PERIGONIA ob-
pyramidata , ore carnosulo truncato, rimae transversae lobis tumidu-
lis. STAMINA nondum exserta.
Num e Surinamo vel India occidentali?
8. Cecroria бовроттлма Tréc. foliis peltatis ad dimidium
6—7 lobatis, lobis oblongis apice rotundatis, supra primum mol-
liter pubescentibus demum scabris bullosis, subtus tomentosis, in
nervis solum pubescentibus ; pedunculo masc. albo - pubescente
distachyo, spatha albido- puberulo ; receptaculis pedicellatis alte
bifidis.
Cecropia Goudotiana Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) 83. n. 10.
Crescit in Nova Grenada: J. Goudot.
9. CECROPIA OBTUSIFOLIA Bertol. „foliis palmatis quindeno-
partitis, supra piloso - scabridis, subtus tenuiter albido-tomen-
tosis, laciniis oblongis obtusissimis, margine subrepando-crispu-
latis; petiolis striatis pubescentibus.“
Cecropia oblusifolia Berloloni. Flor. Guatimal. 39.
Crescit in Guatemala,
151 URTICINEAE:
10. Cecroria мука Püpp. foliis peltatis infra medium 9-
lobis supra rugosis saturate viridibus scabris, subtus niveo-
tomentosis costis concoloribus dense villosis, lobis obovatis acu-
tis; pedunculis masc. polystachyis; receptaculis pedicellatis tri-
pollicaribus.
Cecropia nivea. Póppig. Herb. Klotzsch. L с. 532.
КОША bipedalia,
1',—2 poll. longus.
PEDICELLI 3 lin. sparse pilosis; PkDUNCULUS
In Peruvia subandina: Póppig.
11. Cecnorta pENTATA КЇ, foliis peltatis infra medium 9-
lobis supra hirto-scabris, subtus albido-tomentosis, costis venis-
bue viridibus muricato-hirtis (in sicco fuscis) lobis obovatis acu-
tis dentato-subserratis; petiolo sparse piloso; receptaculis ....
Cecropia dentata Klotzsch. in Linnaea ХХ. 533.
Кома sesqui — bipedalia,
In Peruvia: Ruiz et Pav.
12. CrcnorrA втсотов КЇ, foliis peltatis infra medium 9-
lobis, supra scabris, subtus albido- tomentosis costis venulisque
viridibus hirtis, in sicco fuscis, lobis elongato-oblongis brevis-
sime acuminatis, obsolete repandis; pedunculo femineo tripolli-
cari villoso, receptaculis quaternis crassis ; pedunculo duplo
longioribus.
Cecropia bicolor Klotzsch |, c. 531.
Cecropia flagellifera Tréc. Ann. d. Sc. nat. 3. sér. VIII.
(1847.) 81. n. 5.?
Cecropiae species n. 9. Herb. Ruiz.
Forra 1'/,—2 pedalia.
In Peruvia: Ruiz et Pav.
13. СкскоргА KrorzscutA Miq. foliis peltatis infra me-
dium 9-lobis supra muricato-sericeis subtus albido – tomentosis
costis venulisque viridibus muricato - sericeis (in sicco fuscis),
lobis ovatis brevissime acuminatis plicato - repandis; pedunculo
masc. sparse muricato, polystachyo, spatha ovato-acuminata mu-
ricato-sericea , receptaculis pedicellatis,
Cecropia scabra Ruiz. Klotzsch 1, с. 531. haud Mart.
supra.
Cecropia polystachya scabra Ruiz, Herb.
Кома 1'/,—2 pedalia. Реттюгл hirti 4 poll. PEDICELLI hirtelli.
In Peruviae Andium nemoribus: Ruiz. et Pav.
14. CECROPIA LEUCOPHAEA Рёрр. petiolis dense molliter hir-
tellis; foliis paullo supra basin peltatis profunde 11-105, supra
appresse subsericeo ~ hispidulis et Pubescentibus, subtus niveo-
tomentosis, costis venisque viridibus (nune fuscis) hirtello-villo-
sulis, lobis obovato-oblongis acutis; pedunculo masc. hirto-vil-
loso bipollicari polystachyo; receptaculis breviter pedicellatis gla-
bris pennam corvinam crassis.
Tabula nostra L. fig. II.
Cecropia leucophaea Pippig. Mss.
Herb. Endl.
Колом pedem excedens, lobus inferior 3
4 poll. latus, singuli per 1'/,—? poll. a basi
plicatis; costulae inferiores subp
laeque interjectae distinctae.
Addend. n. 89. їл
» medius 9 poll. longus,
uniti, sinubus nunc sub-
atulae , Superiores magis erectae venu-
PEDICELLI RRCEPTACULORUM numerosissi-
morum curvatorum 2—3 poll. longorum 2 lin, longi, sparse hirti. Fro-
RES densissimi, glabri, obpyramidati, apice carnosulo obtusi rima trans-
versa apertis.
Crescit ad Cuchero Peruviae: Póppig.
CECROPIA. 152
15. Сесворта Волаха КЇ. foliis peltatis ultra medium 9-
lobis, supra glabris, subtus albido-tomentosis, costis venulisque
viridibus (nunc fuscis) hirsutis, lobis ovatis acutis plicato-repan-
dis; petiolis albido -tomentosis; pedunculis femineis decompolli-
ribus, tetrastachyis; pedunculo masc. polystachyo; spatha albido-
villosa; receptaculis pedicellatis.
Cecropia pellata Ruiz. Herb.
Cecropia Ruiziana Klolzsch. [. c. 532.
Pkri0LI 4—5 poll. albido-tomentosi. Forra 1'/,—2 ped. PkDUN-
CULUS MASc. tomentosus, muricato-pilosus. ВЕСЕРТАСОГА FEM, 9-polli-
caria, crassitie digiti minimi.
In Peruviae Andium nemoribus.
16. CECROPIA ACUTIFOLIA ZTéc. foliis peltatis usque ad ?/,-
vel ultra 10 — 11-lobis, supra pilis adspressis inspersis, subtus
albo-tomentosis, venis viridibus (nunc fuscis) pilosis, lobis elon-
gatis subinaequilateris subacuminatis, sinubus latis rotundatis;
petiolo tomentoso; pedunculo masc. bipollicari pubescente tetra-
stachyo, receptaculis longiuscule pedicellatis; pedunculo femineo
hexastachyo, receptaculis longis crassis.
Cecropia acutifolia Tréc. 1. c. S1. n. 6.
RECEPTACULORUM numero et коз supra pilosis a praecedente |
differre videtur.
Crescit in. Peruvia.
17. Cecroria ALBICANS Zréc. foliis peltatis ad dimidium 12
—13-lobis supra albo-tomentosis, subtus inter nervos rubentes
hirtellos incanis, lobis obtusis vel acutis; petiolo tomentoso bre-
viterque piloso; stipulis maximis; pedunculo femineo brevissimo
crasso, tri — tetrastachyo; receptaculis brevibus; perigoniis albo-
punctatis.
Cecropia albicans Tréc. 1. c. 82. n. 7.
In Peruvia: Pavon.
18. CECROPIA ANGUSTIFOLIA Тус, foliis peltatis usque ad */,
circiter 14 — 16-lobis, supra asperis, subtus albo-tomentosis,
lobis elongatis angustis, obtusiusculis aut acutis; petiolo bre-
vissime hirtello; pedunculo femineo brevissime crasso di — tri-
stachyo, receptaculis sessilibus brevibus.
Cecropia angustifolia Tréc. 1. с. 83. n. 9.
Cecropia digitata Klotzsch. L с. 534.
Кот bipedalia usque fere ad basin partita. — С. scabrae Mart.
proxima videtur. Nomen Klotzschianum, licet prius editum haud reti-
nui, cum homonyma species in hortis obvia eodem nomine supra jam
descripta exstet.
In Peruviae Andium nemoribus: Ruiz et Pav.
19. Cecroria TUBULOsA Ruig. foliis peltatis usque fere ad
basin digitato-duodecim-partitis supra scabris, subtus praeter co-
stas venasque virides (in sicco fuscas) pubescenti-hirsutas albido-
tomentosis, lobis oblongis vel lanceolato-obovatis brevissime acu-
minatis, leviter repandis; petiolis longis evanescenti-villosis; pe-
dunculo femineo brevissimo pentastachyo ; receptaculis brevibus
crassis.
Cecropia tubulosa Ruiz. Herb. Klotzsch. 1, с. 534.
Forra bipedalia , lobis infra apicem 2 poll. latis. ':RECKPTACULA
sesquipollicaria.
In Peruvia: Ruiz et Pav.
20. Cecroria sTRIGOSA Zréc. foliis peltatis ad '/, usque */
10-lobis, supra scaberrimis, subtus albo-tomentosis, in nervis
hirtellis, lobis sinubus rotundatis disjunctis, oblongis, apice ro-
| tundato breviter acuminatis ; petiolo hirtello; pedunculo masc.
153 URTICINEAE: CECROPIA — MACLURA. 154
hirtello circiter tripollicari polystachyo (60); receptaculis pedi- | Cecropia pinnatiloba Klotzsch. l. с. 533. (т. Oct. 1847.)
cellatis gracilibus; pedunculo fem. brevissimo, ¢-stachyo, recep- Cecropia polystachya (Herb. Berol.) Tréc, 1. с. 80. я. 4.
iaculis brevibus sessilibus. (m. Aug. 1847., sed anno 1848. edita.)
In Peruvia: Ruiz et Pav.
Cecropia strigosa Tréc. 1. c. 82. n. 8.
Оввкву. In multis Cecropi i i-
лл sias Tee is Cecropiae speciebus petiolus ornatur callo, pri
mum utrumque latus occupante, postea per omne baseos dorsum ex-
panso, qui pilis aut papulis diversae indolis obsessus characteres specifi-
cos praebere videtur minime spernendos. In viva stirpe 4mbauba nomine
А Dm : e Brasilia in hortum Mona i
91. Cecroria PINNATILOBA Kl. foliis peltatis. infra medium lbid ; маг — —À абыл
MP oe | чүгү à albidas, deciduas, eMipticas, brevissime stipitatas e densa congerie
с 0018 4 Supra gia nes subtus p ee us pubescentibus, mar- cellularum angulatarum factas icone 6. L. f. I. 38. exhibuimus. Praeterea
gine albido- vellereis, lobis inferioribus obovatis apice rotunda- callum vidimus in siccis sequentibus: C. cinerea, cujus callus pilis den-
tis, superioribus majoribus magis dilatatis brevissime acutis, om- sissimis flavescenti-fuscis obsitus est; — C. leucocoma densissimo pi-
nibus deorsum inaequaliter pinnatifidis, lobulis rotundatis; petio- lorum ferrugineorum pulvinare tegitur; — in C. іуғаййоба pili albidi
: : š : oe : densissimi ad s ia сі x iml?
lis albido -tomentosis; pedunculis masc. geminis tomentosis et Манай adsunt, in C. carbonaria cinereo-fasceecentes e$ densissini;
— item in C. pachystachya pilis albidis et in C.cyrtostachya pilis mox
villosis polystachyis; pedunculis fem. tetrastachyis receptacula | ferrugineis densissime pulvinatus cernitur. Contra in C. sciadophylia,
excedentibus. ) scabra aliisque desideratur, Mart.
In Peruvia: Pavon.
Тав. I. MOREAE Ехог. Gen. 277. excl. Fico, adjecta Trophide americana. Broussonetieae, Mo-
reae, Chlorophoreae , Dorstenieae Gaudich. Їйл. Freyc. Bot. 509. — ARBORES, FRUTICES vel HERBAE,
succo aqueo vel lacteo et colorante. SriPULAE geminae laterales deciduae vel raro persistentes. ‚Кол in-
tegra vel lobata, integerrima vel dentata, praefoliatione plicata? Sramina praefloratione inversa, FILA-
MENTIS in quibusdam elastice prosilientibus. OvuLum medio parieti insertum, amphitropum , micropyle
зирега. STYLUS in STIGMATA duo divisus, uno quandoque parvo vel deficiente. Semen pendulum, TESTA
crustacea vel membranacea, EMBRYONE utplurimum intra ALBUMEN carnosum, in paucis tamen deficiens, in-
cluso , uncinato, ROSTELLO incumbente, coTYLEDONIBUS planis vel complicatis.
Genera brasiliensia: MACLURA et DORSTENIA.
XV. MACLURA Nurr. rimis, sTIPULIS deciduis, INFLORESCENTIIS azil-
| | laribus.
Мом spec. Sloane, Linn. Jacq. — BROUSSONETIAE spec. Н. В.
К. Mart. — СнькорновА Gaudich. Itin. Freyc. Bot. 509. — Аркот. Squamae clavatae floribus femineis interjectae, vel
Macura Nutt. Gen. Ш. 234., quem librum haud vidi. — | solitariae vel duae tresve raro quatuor aggregatae, viX tuto cum
Joxyton Вајт. — Tatajiba Bras. bracteis comparandae. Dispositio, ut videtur, irregularis obstat
Й et ipsa structura, Apex incrassatus scil. fere globosus vel leviter
Кровез dioici. Masc. spicato-subracemosi vel ca- | compressus e cellulis densissimis conflatus, durus, transverse
pitulati. PERIGONIUM quadripartitum, SEGMENTIS prae- | sectus linea laxioris compagis intus rimae specie perfossus offen-
floratione leviter imbricatis. STAMINA 4, segmentis | ditur. — Florum femineorum perigonium si a vertice сопврісі-
: : : : tur, monophyllum fere videtar et ore quasi foratum, cum sepa-
tentia, FILAMENTIS , a
бүрээ praem inier, Gaun pate? lorum majorum unum apicis horizontaliter ovario incumbentis
filiformibus, ANTHERIS dorsifixis bilocularibus, exsertis. emarginatura orifeii spese plicata stylum recipiat
Рузтилл rudimentum. Fem. supra receptaculum dense
capitati, SQUAMIS (bracteis s. organis abortivis 2; 23 $ 1. Flores mascall өрісін.
. + + ^ B » » M e га-
cuneatis apice incrassatis interjectis. Рквтсохто 1, MACLURA POLYNEURA Mig. spinosa; foliis oblique
phyllum, phyllis cucullato-concavis, basi imbricatis, ovatis acuminatis, inde а basi aequaliter vel subaequaliter cor-
apice subvalvatis, duobus minoribus, duorum majorum data dentato-serratis, acumine integerrimo, coriaceis, costulis
uno apice subconvoluto styli basin amplectente, persi- | erecto- patulis utrinque circiter 16-nis subtus reticulatis juniori-
stentibus, subconcrescentibus, fere SYNCARPIUM tessel- | busque cum petiolis pedunculis ramulisque appresse pubescenti-
latum efficientibus. OvaniuM lenticulare, OVULO unico, bus cito glabratis, supra subglabris laevibus, spinis rectis soli-
š л . 118: i lis erectis supra ramulos breves axillares
: ffixo, campylotropo. tariis; amentis mascu | |
medio parieti vel versus verticem ашхо, campy p sphyllos vulgo confertis incamalis.
TYL 1881 тївмАТЕ filiformi. NucunA com- puo:
епа тураар я _ Morus brasiliensis Pohl. Herb.
ressa, crustacea. SEMEN compressum rope apicem : "ie :
р 4 P A Species foliorum forma et nervatione densa facili negotio
j RYONE .с.ө» е . .
pendulum, тезта membranacea, albida, rw» dignoscenda. Habitus robustus. Rami griseo-luteoli, fuscescen-
: : ^ ° ° ЗА tes, laeviusculi, glabri, innovantes pilosuli. Реттом 4 — 6 lin.
Аввовкв in America septentrionali, India. eet longi, teretiusculi, antice versus apicem obiter vel vix sulcati,
dentali et America meridionali crescentes, 8ри20506 | juniores sub lente appresse puberi, dein subglabri. Еола ad-
vel subinermes, FOLIIS alternis serratis vel integer- | spectu scabra, supra saturate viridia, laevia, epidermide tamen
21 ?
Urticin.
155
inaequabili, fere glabra deorsum praesertim versus costam pubera,
subtus pallidiora, costulis ante marginem junctis et ubique laxe
ac distincte reticulatis, dentibus densis submucronatis, acumine
vulgo subobliquo subabrupte terminata, in sicco fragilia, 5 — 6
poll. longa, 3—3'/, lata. SriNAE axillares solitariae rectae tere-
tes apice acuto nitidae fuscae, circiter semipollicares. STIPULAE
caducae, 1'/,—2 lin. longae, dense appresse pilosae. PEDUNCULI
2— 3 lin. longi dense pilosi. AmenTa Masc. in singulo ramulo
inaequalia, adspectu strictiuscula. Prriconta 4- partita pilo-
sula. Sramina exserta, Рїзтпал rudimentum ellipsoideum apice
rostellatum.
Crescit in prov. Minarum, prope Sucuriuh, Conceição rel.: Pohl,
2. MACLURA TINCTORIA Expt. inermis (an semper?);
innovationibus hirtello - puberis; foliis membranaceis ovatis vel
ovato-oblongis acutiusculis vel breviter acute vel obtuse apicu-
latis, supra basin oblique truncatam vel leviter concavatam vel
supra medium serrulatis aut subintegerrimis, parvulis, supra
sparsin puberis glabrescentibus, subtus praesertim in costa ve-
nisque (tenuibus utrinque 8-nis usque 10-nis) cum petiolo appresse
pubescentibus; amentis masculis axillaribus solitariis subflaccidis,
subincano-puberis. |
Tabula nostra 14.
Maclura tinctoria Endl. беп. Suppl. IV. 34. п. 3. (Хий.
Gen. 11. 234. partim.)
Broussonetia tinctoria Mart. in Flora Halisb. 1841. Beibl.
9., quoad diagnosin et specimina Herb. ejus a Pohl. lecia,
excl, syn. Marcgr.
Morus brasiliensis Pohl. Herb. partim.
Morus tinctoria Mill. Dict. п. 5.9 Linn. Syst. nat. ed.
X. 1267. Velloz, Fl. Flum. X. t. 22. (sed haec spinosa) ?
Foliorum perinde subintegerrimorum forma ad Macluram
brasiliensem accedit, amentis masc. longe differt, Rami ochraceo-
fuscescentes teretes, minute lenticellosi, epidermide in sicco levi-
ter rugulosa; RAMULI haud graciles, nascentes dense appressius-
culo piloso-subincani, fere hirtuli. Prtiorr antice obiter sulcati,
appresse pilosi, 1'/, —2 lin. longi. Forra subaequilatera, basi
oblique inaequali truncata vel parumper excisa et tunc magis
aequalia, vulgo 2 poll. longa, 1 lata, alia:paullo majora mino-
rave, supra saturate viridia opaca ad lentem juniora sparsim
pubera, serius subpunctulata sed laevissima tamen, subtus paullo
pallidiora, venis costalibus tenuibus, reticulationibus fere obso-
letis, serraturis in junioribus distinctioribus, in adultioribus par-
vis, deorsum vulgo defitientibus , unde o«ulo nudo fere integer-
rima folia adparent. SrIPULAE deciduae ovato-lanceolatae conca-
vatae, margine membranaceae, dorso appresse pilosae, vulgo 1'/,
lin. longae. AMENTA MascULINA axillaria solitaria (an etiam quan-
doque supra ramulos aphyllos conferta?), PEDUNCULIS dense pilo-
sis 1—3 lin. longis suffulta, florentia flaccida, vulgo 1'/, poll.
longa. Prsiconium 4-partitum, lobis subcoriaceis herbaceis ova-
tis concavis acutiusculis dorso breviter appresso hirtello- puberis.
Sramina praefloratione inflexa, dein erecta ac exserta; FILAMENTIS
teretiusculis, ANTHERBIS didymis, loculis latis pallidis connectivo par-
vulo adnatis. Рїзтплл rudimentum ellipticum, compressum, STYLO
uncinato rostratum perigonio brevius.
Crescit in prov. Goyazana, prope Ribeiráo Ф Anta: Pohl.
3. MACLURA AFFINIS Mig. inermis (an semper?) ; ramu-
lis petiolis foliisque subtus in nervis subhirtello-puberis; foliis e
basi acuta vel subobtusa aequali vel parum inaequali oblongis
vel lanceolato-oblongis acute acuminatis, serrulatis, aequilateris
vel inaequilateris, chartaceo - membranaceis, 8 — 10no-costulatis,
URTICINEAE: MACLURA.
-
156
costulis aetate expallidis prominulis; amentis femineis axillaribus
pedunculatis; perigonio squamisque incano-tomentellis; stigmati-
bus fuscis.
Tabula nostra LII.
Broussonetia tinctoria Mart. Herb. partim.
Morus Tataiba Velloz. Flor. Flum. X. t. 21.? (sed rami
velustt spinosi el folia latiora).
Praecedenti multis numeris affinis, habitu singulari modo
recedit et ramulis gracilibus, foliorum forma, costa costulisque
constanter expallescentibus, serraturis distinctioribus et crebrio-
ribus, dignosci potest. Arborescens frutex in scheda perhibe-
tur. Rami graciles, haud crassi, inermes, cinerascentes vel junio-
res flavescentes, lenticellis verruculosi; nascentes RAMULI sub-
griseo - hirtello - puberi, pilis semipatulis. Рктго1л tenuiusculi,
circiter 3 lin. longi, ut ramuli nascentes pilis semipatulis ob-
tecti, antice obiter sulcati, adulti expallescentes. Forra rigidius-
cule membranacea, supra in sicco subnigrescentia, juniora sub
exsiccatione nervis lutescentibus picta, pilis setulosis exilissimis
deciduis verrucas punctuliformes relinquentibus, supra costam
densioribus diutiusque persistentibus inspersa, haud scabra nec
aspera, subtus pallidiora, in sicco laete viridia vel subcoerules-
centia, acumine integerrimo submucronato in majoribus longius-
culo terminata, basi pleraque aequalia et subacuta, serraturis
inde a basi fere obviis parvis, latis, nec profundis, antice acu-
tiusculis quasi brevi-submucronulatis, 2—4'/, poll. longa, 6—12
lin, lata, SriPULAE deciduae lanceolatae parvulae villosulae. Sri-
NAE in supp. spec. nullae. . PEpuNcULI FEW. axillares solitarii,
З — 5 lin. longi, incano-pubescentes. АмкМТА FEM. globosa vel
ellipsoideo- aut obovoideo - globosa, 8 — 4 lin. crassa, albido-
tomentella, sriGMATIBUS fuscis undique exsertis. PERIGONII PHYLLA
4, duo opposita. exteriora angustiora, apice infracto incrassata, .
duo interiora ovarium amplectentia latiora apiceque infracto-con-
cava, omnia basi imbricantia, intus aliquando carinata, apice
subvalvatim ovarium tegentia extusque incano-pubescentia. Nu-
CULA compressa inaequilatera. SrvLus brevis, stigma unisulcatum.
ЗЕМЕК immaturum compressum. SQUAMWAE inter flores, diversifor-
mes , apice incrassato una facie laeves ac glabrae.
In specimine glabriore masc. AMENTUM florem 3°/, poll. lon-
gum axillare, PEDUNCULO 5 lin. longo suffultum, gracile, tenue, sub-
flaccidum, albido-tomentellum, ЕПАМЕМТ18 fuscis transverse rugo-
sis cum ANTHERIS albidis undique exsertis. ;
Crescit ad Cabo Frio, spec. fem. m. Febr. fructu fere maturo:
Luschnath; prope Pernambuco forma glabrior masc.: Schornbaum:
in Peruvia: Ruix et Pavon.
Овзкву. Specimen masc. prope Paracatú a Pohl lectum, foliis
basi dilatatis et venis patentioribus recedit, Num hujus loci Tataijba
Marcgr. l. c. 119. fig. dextra. 7
4. MACLURA XANTHOXYLON Expr. adulta glabra vel
glabriuscula, spinosa (an semper ?); foliis inaequilateraliter ovato-
oblongis vel oblongis acuminatis basi inaequali cordatis vel ro-
tundatis, grosse serratis, rigidiuscule membranaceis costulis sub-
patulis utrinque circiter 12-nis, nascentibus cum petiolis ramulis-
que utrinque praesertim subtus albido-subhirtellis vel fere gla-
bris; amentis femineis pedunculatis globosis incanulis; pedun-
culis minute puberis; stigmatibus longissimis flaccidis.
| Tabula nostra LIII. ”
Maclura Xanthozylon Endl. l. с. n. 2.
Tataiba Plumier Icon. ed. Burm. t. 204. (icon optima,
phrasis minus accurata), Sloane Hist. Jam. 11. t. 158. f. 1.
Xanthozylon aculeatum Pluk. Almag. 596. t. 239. f. 3.
Morus Xanthorylum vel Xanthozylon Linn. Syst. nat. ed.
X. 1267. Miller Dict. п.8. Jacq. Americ. 247. t. 180. f. 55.
157 ` URTICINEAE: MACLURA. 158
Broussonelia tinctoria var. a. Н. В. К. Nov. Gen. el
Spec. 11. 32.
Broussonelia Xanthorylon Mart. in Flora Ratisb. 1841.
Beibl. 10., excl. forsan forma foliis lobalis.
Broussonetia Plumieri Spreng. Syst. Veg. 111. 901.
Maclura tinctoria Nutt. Gen. П. 234. partim.
An hujus loci Tataiiba Marcgr. ed. 1618. 119. f. sinistra
et Tatai-iba Piso ed. 1658. 163.*) et Talagiba, Nolicias ultra-
marinas 111. 189. (Cap. 70.)
Maclurae polyneurae etiam similis.
Glabritie ramulorum foliorumque adultorum et serraturis
grossis foliorumque basi utplurimum inaequaliter cordata haec
species ab reliquis tuto dignoscitur. Вамі fusco-viriduli lenti-
celloso- punctulati, graciles, alii inermes, alii spinosi, spinis
axillaribus geminis vel solitariis; RAMULI innovantes parce pu-
beri. SriNAE juveniles luteolo-fuscae, adultae viridescenti-fuscu-
lae rectae vel parumper curvulae, patentes, haud crassae, tere-
tes, circiter semipollicares. РЕттотл tenere puberuli vel glabrati,
antice anguste canaliculati 6 —3 lin. longi. For1a supra in sicco
nigrescentia, subtus pallide viridia, utplurimum abrupte longe
acuteque acuminata, basi secus ipsam costam medianam inaequa-
lia (2—1 lin. differentia), adulta subtus etiam glabra, 3—4'/,
poll. longa, 1'/,—2 lata. SriPULAE fere 2 lin. longae lanceolato-
carinato-canaliculatae, dorso praesertim medio appresse puberae.
PrEpuNcuLI rem. axillares, ima basi fere glabri, ceterum incano-
subtomentelli maturi glabriores, circiter semipollicares, tenues,
rigiduli. АмехтА globosa, florentia °/, — matura circiter 7/, poll.
crassa. PERIGONIA tetraphylla incanulo-pubescentia; phylla oppo-
sita aequalia, 2 exteriora angustiora, deorsum medio subcarinata
vel non. SrYLus brevis, sticma elongatum basi praesertim uni-
sulcum, Nucura lenticulari-compressa.
Crescit in India occidentali; in Mexico: Schiede; in fruticetis
prope Pedra dagoa , frutex 10 — 12 ped.: Pr. Маш. Vid.; in silvis
prope S. Pedro d’Alcantara, prov. Bahiae: Mart. т. Рес. — Jan.
Овзкву. Tres adhuc sunt hujus sectionis species, in Brasilia
haud crescentes:
1. Mactura suBINTEGERRIMA Mig. inermis (an semper?);
ramulis, petiolisque nascentibus sparse puberis; stipulis villoso-
hirtellis; foliis breviter petiolatis e basi inaequali leviter cordata
ovato-oblongis longe acuminatis integerrimis vel sub lente su-
perne obsoletissime rariter subserrulatis, membranaceis, nascen-
tibus supra in costis puberis cito glabratis, subtus puberulis,
costulis utrinque circiter octonis subpatulis laxe reticulatis, cum
costa lateraliter (haud ita in medio dorso) sparsim piliferis ;
receptaculis fem. brevissime pedunculatis; perigoniis stigmatibus-
que griseo-hirtellis.
Praecedenti specie quodammodo appropinquatur , characteribus
vero facile distinguitur. Репом 2—3 lin. longi. Foura circiter 4 poll.
longa, 1'/,—1°/, lata. PEpuNcuLI in supp. saltem specimine brevissimi.
Crescit in Jamaica (ІШ. Hooker dedit).
2. MACLURA cHLOROCARPA Liebm. inermis, ramulis glabris;
foliis ovato -cordatis obliquis longe acuminatis margine undulatis
falcato - dentatis (lobis basilaribus rotundatis) tenuibus, supra
atroviridibus punctulato-asperulis, subtus glaucescentibus aspern-
lis in costa nervisque appresse pilosulis; spicis masc. axillari-
bus folio multum brevioribus; capitulis fem. subsessilibus; peri-
goniis extus puberulis.
*) ,,In silvis littoralibus frequens. Ex ligno veteri parant tinctu- ,
ram egregie flavam coquendo. Cortex arboris est cinereus, sed
lignum intus flavum et durissimum. Fructus maturescit fine aeta-
tis circa Martium; succulentus est et saporosus atque commedi-
tur vino saccharoque addito, Piso.
Maclura chlorocarpa Liebmann in Kong. Dansk. Videns.
Setfsk. Skrift. Temte Rakke. Nat. og math. Afd. 11. (1851.)
314. п. 2.
Аввов dioica, RAMULIs teretibus. Рктюг 4 lin. longi hispiduli.
Forra 3—5 poll. longa, 1'/,—2'% lata. SricAE masc. 1 — 1'/, poll.
CAPITULA FEM. globosa Cerasi magu., dilute et pellucide viridia, sTYLIS
fuscis longe exsertis, NUCULA subangulata, compressa, ovata.
Crescit in regione subtropica Метісі orientalis, sporadice,
fructum versus finem Junii maturans: Liebmann. Haud vidi.
З. MacLunA АСВАХТІАСА Nutt. spinis solitariis (an semper?) ;
foliis longiuscule petiolatis, ovatis, oblongo- vel sublanceolato-
ovatis acuminatis, acumine mucronato, utplurimum aequilateris
basique rotundata aequalibus, integerrimis, subtus pallidis, utrin-
que ad lentem tenere puberis, demum subglabris; amentis axil-
laribus pedunculatis. !
Broussonetia vel Morus tinctoria auctorum. quorundam,
quoad slirpem Americae septentrionalis.
Maclura aurantiaca Null. 1. c. Lambert. Pin. ed. 2. p. 32.
cum tab.
Rawr laeves glabri , nascentes fugacibus aliquibus pilis inspersi,
in axillis barbulati, Ретюм 1'/,—'/, poll. longi. Forra 4-4, poll.
longa, 1'4 — 2'/ lata, costulis venosis patule adscendentibus S-nis
— 10-nis, infimis 2 — 3 e basi.
Crescit in Louisiana: Nutt.; Missouri (Herb. prop.).
$. 2. Flores masculi in capitulis globosis dense congesti.
5. MACLURA BRASILIENSIS Ехот. glabriuscula; spinis
axillaribus curvatis; foliis ovatis vel ovato-oblongis utrinque acu-
tis vel breviter acuminatis subintegerrimis, laevigatis; amentis
masc. globosis geminis nutantibus; perigoniis cinereo-tomentellis.
Tab. nostra LIV.
Maclura brasiliensis Endl. Gen. Suppl. IV. 34. n. 1.
Broussonetia brasiliensis Mart. in Flora Ratisb. 1841.
Beibl. 10. n. 435. 2.
Евотех 8 — 12-pedalis, num „arborescens? Ramı rigidi,
cylindrici, griseo-fusculi, epidermidé leviter rugulosa, lenticel-
losi; камил angulati striolati, pulvinis foliorum prominulis.
Ғотла alterna, PETIOLIs tenuibus, in sicco atro- fuscis, tereti-
compressis, antice conniventi- canaliculatis et puberis 8- fere 5
lin. longis instructa, ovata, elliptico- vel oblongo-ovata ellipti-
cave acuta vel breviter acute acuminata, basi acuta, integerrima
vel versus apicem levissime repandula, membranacea, laevia,
glabra, vulgo longitrorse subcomplicata , costulis venosis tenui-
bus subpatulis, utrinque circiter 4 — 6 aliisque adhuc tenuioribus
notata, venulis subobtectis, 1'/, — 3 — vulgo 27, poll. longa,
1—9 lin. lata. 8тірСІЛЕ obliquius ovatae, parvulae, pubescentes,
dorso villosae. 8ргхАк axillares solitariae, teretes, leviter cur-
vatae, 3 — 5 lin. longae, fusculae, nitidulae. PEDUNCULI MASC.
tenues, recti vel leviter curvati, tenere pubescentes, 3—4 lin.
longi, basi smacrEIS stipulaceis quibusdam suffulti, gemini vel
solitarii. АмехтА globosa, griseo- luteola, pisi magnitudine.
Frores densissimi. Squamae (bracteae) floribus intermixtae spa-
thulatae breves, apice tomentellae, PEBIGONIUM tetraphyllum,
PHYLLIS Obovato -spathulatis apice truncato - obtusis , membrana-
ceis, nervosis, basi glabris, superne extus subgriseo-tomentellis.
ALABASTRA obovoideo-quadrangula , apice truncata. STAMINA 4,
riLAMENTIS alte exsertis in sicco fusculis, glabris, aNTHERIS late
ovatis utrinque emarginatis, luteolis, connectivis (in sicco) ob-
scurioribus. Разтилл rudimentum parvum semiellipticum rostel-
latum, centro floris piloso insertum. |
Crescit in silvis Brasiliae orientalis, e. g. ad Campos, locis
paludosis: Princ. Maxim. Videns. » Incolis etiam Tataiba audit et
pro flavo tingendo usurpatur“, teste Martio.
159 URTICINEAE :
Архот. Hujus Ordinis Tribusque stirps Americae calidioris,
praesertim Indiae occidentalis, quae intra Imperii Brasiliensis fines non-
dum detecta, est Trophis americana Lin. Quomodo hoc genus a Moro
ac Maclura differat, monstramus addito charactere, qualem cl. Trécul
dedit , species gerontogaeas separando,
FLonks dioici spicati. Masc, PkRIGONIUM quadrifidum , LACINIIS
valvatis. STAMINA 4, perigonii oliolis opposita; FILAMENTA filiformia,
in aestivatione inflexa; ANTHERAE rotundato-cordatae, introrsae, bilo-
culares, loculis dorso connectivo crassiusculo adnatis, rima longitrorsum
apertis. Рїзтпил rudimentum breve, subobconicum. FEM. PERIGONIUM
tubulosum , ovatum, apice in callo brevi contractum, 4-dentatum.
STYLUS brevis. STIGMATA duo, longa, dense papilloso-puberula. Ova-
вшм perigonio adnatum, uniloculare, uniovulatum. OvuLum ex apice
loculi pendulum , campylotropum.
Trophis americana Linn. Amoen. Acad. V. 410., Tréc. Ann. de
Sc. nat. З. sér. VIII. 147. — Trophis Browne Jamaic. 357. t. 87. f. 1.
Аввов, FOLIES distichis glabris petiolatis oblongo-lanceolatis acu-
minatis, rarius subobovatis , integerrimis, basi rotundatis, rarius sub-
acutis, sTIPULIS minimis deciduis deltoideo - acuminatis, PEDUNCULIS
geminis,
Species mexicanae: Tr. glabrata Liebm. in Kong. Danske Vi-
densk. Selfsk. Skrift. nat. og math. П. (1851.) 315. — 2. Tr. Ra-
mon Cham. et Schl. Linnaea VI. 357.
XVI. DORSTENIA Prux.
ПовзтЕмА Plum. Gen. t. 11. Linn. Gen. n. 158. Jacq. Icon.
rar. t. 116. Endl. Gen. n. 1860. Suppl. 1V. 35. Meisn. Gen.
350. (261.) Huc Sychinium Desv. Ann. Soc, Lin. IV.
216. t. 12.
FLORES monoici super RECEPTACULUM carnosum.
Periconia fere tota coalita, hinc flores alveolis bi-
vel quadridentatim dehiscentibus immersi. Masc. Sra-
MINA 2 rarius 2—4, FILAMENTIS praefloratione inflexis,
dein exsertis, ANTHERIS globoso-didymis. Frm. Ova-
RIUM sessile vel gynophoro sustentum inaequilaterum,
OVULO unico parieti styligero appenso, campylotropo,
STYLO laterali, sriGMATIBUSs 2 teretiusculis. Nucv-
LAE maturae, ab epicarpio partim liberatae inaequaliter
bivalves, valvula exteriore epicarpio styligero vulgo
adhuc munitae. SeEmINis TESTA tenuiter membranacea,
hilo triangulari prominulo, albumine nullo, ЕМВВҮОҺЕ
uncinato, COTYLEDONIBUS Subrotundatis membranaceo-
carnosulis aequalibus ambabus simul pluriplicatis, no-
STELLUM incumbens ambiéntibus.
Ғавгтіспіп vel НЕВВАЕ caulescentes vel sub-
acaules, succo lacteo, caulibus sarmentisve hypogaeis
saepe tuberoso-incrassatis aromaticis, FOLIIS alternis
vel radicalibus confertis, sriPULIS geminis petiolaribus
utplurimum post folii lapsum persistentibus, PEDUN-
CULIS axillaribus solitariis, in subacaulibus scapi-
formibus, nkcEPTACULIS orbiculatis, ellipticis vel
angulatis, rarius longe angusteque bifurcis. Omnes
in calidioribus regionibus crescunt, magno numero
in Americae umbrosis et humidis enatae, in antiquo
orbe rarae et a generis typo aliquid discedentes.
DORSTENIA. 160
Архот. Auctores qui spermodermiden crustaceam vel co-
riaceo- crustaceam perhibent, endocarpium (crustaceo - coriaceum
foveolatum vel verruculosum elasticum obovoideo-globosum, vulgo
uno latere quasi per rhaphen cristulatum bivalve ac serius partim
dehiscens vel saltem divisibile) cum testa ipsa male confundunt.
— Epicarpium, cui stylus adhaeret, carnosulo - membranaceum,
increscente nucula disruptum, pro parte tantum endocarpio ad-
haeret et denique totum fere dejicitur; unde factum est ut de
pericarpii valvis (nimirum epicarpio) semen (i. e. endocarpium)
projiciente auctores verba faciant. Testa in omnibus tenuissima
membranacea offenditur, endopleura manifesta nulla, nec albu-
men vidi. Forsan cotyledonem externam, interiorem includen-
tem, pro albumine habuerunt. Embryonis autem singularis est
structara. Cotyledones scil. arcte sibimet applicitae carnosae sed
haud crassae potius membranaceae, vulgo plus minusve orbicu-
lares antrorsum a lateribus et apice valde complicatae, triplici
itaque plicatura quasi sinuosae basique insuper leviter plicatae
rugosum ac anfractuosum irregularemque aspectum prae se ferunt,
rostellumque cylindricum apice haud raro obtusatum incumbens e
communi plica leviter tantum exseritur. In plurimis cotyledones
insuper brevi- petiolatae sunt. Stamina constanter 2 vidi, ex
alveoli ore bilobato vel quadrilobato ? (phyllis perigonii geminis
an et quaternis? connatis) exserta; antherae in alabastro a facie
superiore visae, propter antherarum loculos distantiores quatuor
antheras fere simulant.
$.1. Fruticuli vel suffrutices humiles; stipulae diutius persistentes, plu-
rimis subfoliaceae. Radix fibrosa.
T Frutices vet fruticuli, internodiis etiam | inferioribus distinctis,
normaliter lignescentes.
1. DORSTENIA ELATA Garon. ramulis petiolis nervis
subtus pedunculoque appresse subimperspicue pilosulis; foliis
breviter petiolatis late oblongo -ellipticis obtusissimis, basi vix
latiore leviter cordatis vel emarginatis, integerrimis, ehartaceo-
membranaceis, supra laevibus glabris, subtus pallidis scabris ve-
nisque costalibus 15-nis — 18-nis utrinque patulis; bracteis ova-
tis uninerviis petiolum superantibus; receptaculis orbiculato-pel-
fatis subtus convexis appresse pilosis, margine obiter crenulatis,
Tab. nostra LV.
Dorstenia elata Gardn. in Hook. Icon. Pl. I. ser. t. 200.
Pili plerumque retrorsi. РетіоІл antice canaliculati 2—3
lin. longi. Fori supra saturate viridia, laevia, subtus palli-
diora, tenuiter reticulata, pilis in nervis venisque ubique haud
densis brevissimis ac verruculis super parenchyma dispersis sca-
bra, suppetentia integerrima vel superne vix quidquam repan-
аша, 7 — 8 poll. longa, 33/, —4 lata. ЅтіР0гАЕ late subinaequi-
lateraliter ovatae obtusiusculae, 5 — fere 6 lin. longae, integer-
rimae, dorso praesertim medio appresse pilosae, nervo medio
distincto prominülo, venulis parallelis subobsoletis. PEDUNCULUS
appresse puberus, angulatus?, sursum attenuatus, circiter 4-polli-
caris. REcEPTACULUM subhorizontale, orbiculare, fere in medio
peltatum, subtus conico-convexum, 2/, poll. latum. FronES utrius-
que sexus permixti. Masc. diandri, stamina ex alveolis bilabiato-
apertis extusque pubescentibus exserta, ANTHERIS parvis utrinque
emarginatis. Frm. ALVEOLI irregulariter aperti, extus pubescen-
tes. SrYLus brevis, inferne glaber, parte exserta cum sTIGMATI-
BUS puber, NucuLaE in alveolis sessiles vel gynophoro sustentae,
oblique ovoideae, puncticulatae. SEMINIS testa membranacea. Em-
BRYONIS COTYLEDONKES concavae plicatae, sessiles, arcte sibimet
applicatae, RosrELLUM incumbens superantes.
Crescit in Brasilia: G. Gardner.
161
2, DORSTENIA PLUMERIAEFOLIA Fiscu. ramulis petio-
lisque appresse subretrorse hirtulis ; foliis densis breviter petio-
latis obovato- vel obverse oblongis obtusiusculis vel obtusis, ver-
sus basin acutam vel levissime emarginatam attenuatis nunc sub-
cuneatis, integerrimis vel repando-crenulatis, membranaceis, supra
glabris laevibus, subtus costulis erecto-patulis 18—20nis, sca-
bris; stipulis ovatis petiolum superantibus; receptaculis excen-
trice peltatis inaequaliter rotundatis planiusculis, integerrimis,
junioribus subverticalibus.
Dorstenia exaltata Herb. Mus. Vindob.
Dorstenia fruticulosa Schott. Mss. partim.
Dorstenia plumeriaefolia Fischer Index sem. h. Pelrop.
XI, 1846. 65. п. 25.
Pube, licet paullo densiore, foliorum textura, colore bracteis-
que praecedenti speciei simillima imo aequalis, foliis majoribus, quoad
latitudinem longioribus, utrinque plus minus attenuatis constante , ni
fallor, lege recedit, receptaculorum vero forma ac insertione ab illa
eo gradu differt, ut ambas, quod fere optassem, conjungere baud ausus
sim. Cautis basi decumbens, fasciculatim longe fibrillose radicans,
sparsim appresse pilosus, cicatricibus pedunculorum orbicularibus, pe-
tiolorum semiorbicularibus, carnosis, pezizoideo-concavis sigillatus. PE-
тоға 2 — vulgo 4, raro (in luxuriantibus) 8 lin. longi. Forra aequi-
latera vel inaequilatera, oblonga vel quandoque angustate sublanceo-
lato-oblonga , 6 —8 — 12 poll. longa, 2 — fere 5 lata, alia plane in-
tegerrima , alia crenato-repanda, marginibus quandoque revoluta, sem-
per utrinque attenuata , basi vel acuta leviter emarginata. STIPULAK
vulgo obtusiusculae ut in praecedente. PEDUNCULI e supremorum folio-
rum axillis solitarii, parce puberi 1'4—3 poll. longi. RECKPTACULA
matura 10 circiter lin. in diametro. ALVEOLI areolato -angulatim dis-
сгішіпай. STAMINA 2. ANTHKRAE OChraceo-fuscae. PERIGONIA tomen-
tella. Nucuta pallida, obliqua, uno latere carinata, verruculosa.
Crescit in prov. Sebastianopolitana : Pohl, Schott; in silvis
primaevis ad Macahé prov. Rio de Janeiro: teste Fischer.
3. DORSTENIA ERECTA Verr. ramulis petiolis nervisque
subtus patentim molliter pilosis; foliis breviuscule petiolatis ob-
ovato- vel lanceolato oblongis, utrinque praesertim deorsum
attenuatis, basi leviter emarginatis, subintegerrimis, marginibus
(in sicco) subrevolutis, supra glabris laevibus costa sulcata, sub-
tus pallidis, costulis venosis circiter 18-nis patulis reticulatis, pu-
bescentibus; stipulis ovatis acutis rigidulis glabris, sparsim cilia-
tis; pedunculis receptaculisque centro subpeltatis orbiculatis sub-
verticalibus, margine subcrenulatis parce puberis.
Dorstenia erecta Vell. Fl. Flum. I. t. 142.
Dorstenia varroniacfolia Fisch. l. c. 63., quoad synony-
p praecedens, excl. syn. Schotlii et diagnosi.
Ambabus praecedentibus arcte cognata, secundum specimen Poh-
lianum, ex Herb. Vindob. missum (ubi eodem fortassis titulo cum D.
plumeriaefolia asservabatur) determinata, characteribus expositis spe-
ciei titulum sibi vindicat. PkrroLr scil. ratione folii longiores, pubes
patens mollis, compages crassior, sTIPULAE dorso glabrae. CAULIS
basi radiculosa decumbens; internodia brevia. 8тіріл.АЕ post folia per-
sistentes, rigidae, glaberrimae , patentes , subcarinato-uninerviae et
parallele venuloso-striolatae , juveniles minus rigidae , suboblique ova-
tae acutae circiter semipollicares. PETIOLI 6 — 10 lin. longi. КОЛА
6—8 poll. longa, 2°4—1'/, lata. PEDUNCULUS 334 poll. longus, sub
receptaculo sensim crassior et in ejus dorsum convexum transiens. Hoc
pollicem circiter in diam. ANTHERAE didymae laete rubiginosae, con-
nectivo crassiusculo.
Crescit in Brasilia orientali: Pohl.
4. DORSTENIA NERVOSA Dzsv. e basi radicante frutescente
erecta superne herbacea, glabra, sed verruculis conicis vel panc-
tuliformibus in caule petiolis et foliis subtus aspera; stipulis rigidis
lanceolatis; foliis longiuscule petiolatis elliptico - vel lanceolato-
oblongis acuminatis, basi acutis vel rotundatis, denticulatis vel
Urticin.
URTICINEAE :
DORSTENIA. 162
integerrimis, supra glabris laevibus, subtus glaucis costulatis et erasse
reticulatis; receptaculis centro peltatis orbiculatis margine involuto
fimbriatis dentatis, longitrorse striatis, atro-purpureis, puberulis.
Tabula nostra LVI.
Dorstenia caulescens Vell. Flor. Flum. 1. 1. 141., haud
Lam. Descourt. et Fischer l. с.
Dorstenia glauca Pohl. Mss. in Herb. Vindob.
Dorstenia urceolata Schott. Neue bras. Pflanz. 4.
Dorstenia nervosa Desv. in Ann. Soc. Linn. Paris. 1V.
Dorstenia Langsdorffiana Fisch. l. c. 64. n. 23.
Rapix simplex, teres, fusca, radiculas fibrosas ramosas ut
plurimum certis spatiis promens oblique terram intrat (caulem
inferiorem melius forte diceres). Cavris, continuatio rhizomatis,
prostratus, teres, viridis, glaber, subflexuosulus, pedalis et lon-
gior. Forra alterna, petiolata, oblongo-lanceolata, acumine bre-
viusculo versus basin angustata, integerrima, supra obscure viri-
dia subtus pallidiora ibique ob nervum et venas prominentes sca-
briuscula, З poll. et longiora. Ретюм fere teretes superne sulco
exarati, 1—1', poll. SriPULAE triangulari-lanceolatae, firmulae,
dorso crassiores, erectae, in caule oppositae, juxta folia. FLORES
solitarii ex axilla folii ejusdem superioris, pedunculo terti, viridi
vel subcarneo, glabro, 2-poll. a foliis superato saffulti, Recre-
TACULUM in speciminibus adultis diametro fere pollicari, orbicu-
latum, concavum, margine lato introrsum flexo, atropurpureum,
extus in centro ad pedunculum plerumque virens; margine striis
elevatis virescentibus in dentes variae longitudinis porrectis co-
status; disco planiusculo |. parum concavo olore atro - sangui-
neo. ANTHERAE roseae. SryLus bifidus, albus. Mart. Sched.
nomine D. glabrae.
Foliorum magnitudine et forma mire ludit, luxurians omnem fere
perinde asperitiem exuit, nihilominus tamen; praesertim receptaculo-
rum colore iisque eleganter radiato-striatis margineque valde iuflexo
tenui mucronatim dentatis facile cognoscitur. Internodia superne vulgo
fere petiolorum longitudine. Рктготл patule erecti, attactu retrorse
asperi, 1—2'/, poll. longi. Forra crassiuscule membranacea , siccitate
pallida, supra laevia glabra, costa parumper subsulcata, subtus costu-
lis patulis ante marginem conjunctis 6-nis — 10-nis — 12-nis utrinque,
. validiusculis et laxe ac prominenter reticulatis pertensa , superiora in-
ferioribus longiora et angustiora, 4 — 6 poll. longa, 1% — 2?/, lata,
haud raro praesertim superne remotiuscule denticulata. $STIPULAEK rigi-
dae lanceolatae subcarinatae pilis conicis brevissimis subretrorse patulis
scabrae. PkDUNCULI retrorse scabri, 2',—3'/, poll. longi, axillares,
solitarii, haud crassi, RECKPTACULA matura pollicis circiter diametro,
subplacentiformia, marginis inflexi superficiem partim obtegentis nervis
mucronato - exsertis (unde mucronato - dentatus) densius pubescentibus.
ALvEOLI juveniles tenere puberi, clausi , in sicco atro-fusci, inter-
stitiis lutescentibus separata, medio, ubi bilabiatim aperturi, сопісе
prominuli. STAMINA 2—4. FILAMENTA filiformia alte exserta, ex alveo-
lis brevi- bilabiatis, Ахтнквлк late ellipsoideae utrinque emarginatae.
NucuLA non verrucosa, valvula postice apice acutata.
B. Forma LATIFOLIA, foliis longius petiolatis, ovato- vel
elliptico - oblongis, minus scabris, costulis paucioribus, remo-
tioribus.
y. FonMA ANGUSTIFOLIA, foliis lanceolatis vel lineari-lanceo-
latis, 4—6 poll. longis, 5—9 lin. latis, obtusiusculis, basi rotun-
datis, costulis circiter 12-nis utraque.
Crescit in umbrosis supra Serra do Mar prov. Sebastianopoli-
tanae, e. g. ad Mandioccam, ad Faz. do Matthias Ramos et abaixo
da Serra de Tingua: M., Pohl, Schott.
5 DORSTENIA APPENDICULATA Miq. erecta, caule su-
perne petiolis pedunculisque dense scabriuscule fuliginoso – hirtel-
lis; foliis praeter costam subtus prope basin rariter piliferam
glabris, utrinque praesertim subtus aspero-puncticulatis, tenui-
ter membranaceis, oblongo-lanceolatis vel suboblongis utrinque
22
163 URTICINEAE: DORSTENIA. . 164
acuminatis, superne undato-repandis, venis costalibus numerosis
horizontalibus, ante marginem arcuato-junctis; receptaculis prope
apicem axillaribus solitariis breviter pedunculatis semiglobosis
puberis margine crenulatis dorsoque appendicibus subfoliaceis
linearibus deflexo- patulis elongatis.
Cauris (cujus basis deest, an ibi decumbens) erectus, su-
perne penna anserina tenuior. РЕтїоїл circiter. semipollicares.
Кома 5'/, — 9, vulgo 8—9 poll. longa, 17/, — 27, lata, basi in
petiolum sensim attenuata, subtus pallidiora, venis tenuibus, se-
nescentia sublacunosa. PrpuwNcuL: 2 lin. longi. REcEPTACULA cir-
citer 5 lin. in diametro, appendicibus 5 — 7 radiantibus, andro-
купа. Fr. masc. numerosissimi diutius persistentes, ANTHERIS
fusco-ochraceis, NucuLA matura albida, obovoidea, verruculosa.
Crescit. in silvis montis Serra Grande, ad oppidum do Rio de
Contas interioris prov. Bahiensis, m. Nov.: M.
6. DORSTENIA HISPIDA Hook. caule basi radicante sub-
carnoso, glabro, superne cum petiolis foliis praesertim in nervis
subtus pedunculisque incano-hirto; foliis densis obovato-oblon-
gis vel sublanceolatis, subacuminatis, basi cuneatis, dentato-
repandis vel integerrimis, tenuiter membranaceis, venisque tene-
ris; stipulis caducis parvulis linearibus, dense hirtis; pedunculis
brevibus; receptaculis centro peltatis subintegerrimis puberis.
Dorstenia hispida Hook. Icon. Pl. 1. ser. in adnot. ad
¿ 220. Walpers Pl. Meyen. їл М. Act. №. С. XIX. Suppl.
1. 421.
Dorstenia hirta Mart. Mss.
Dorstenia fruticulosa Schott. in Endl. Cat. Hort. Vin-
dob. 241.
Dorstenia varroniaefolia Fisch. l. c. 63. п. 20. excl. syn.
Fl, Flum. (D. erectae).
Dorstenia fruticosa Hort. Berol.
Dorstenia minor Fisch. 1. с. 63. п. 21. (forma minor).
Cautis inferne denudatus, uno latere fibrillas radicales exserens,
adscendens; superne pilis albis patentissimis hispidulus. PkTIOLI cir-
citer semipollicares, inferiores quandoque longiores, supremi brevis-
simi, omnes albido-hispido-hirti. Forra magnitudine admodum diversa
formaque haud raro disparia, utrinque praesertim subtus in costa co-
stulis venisque setis albis sensim scabrescentibus hispidulo-hirtella, pilis
in costa media subtus horizontaliter patulis, senilia scaberula , 4—7'/,
poll. longa, 1'/, — 3 supra medium lata, majora lato-subrepando-cre-
nata, alia repanda, alia integerrima fere. Рергхссіл e foliorum su-
premorum axillis, iisque multo breviores, florentes 1 — 1'/, poll.
longi, maturi 2 poll. fere superantes; RECEPTACULA orbicularia, nas-
centia obliqua, adulta horizontalia, plana, supra leviter convexa, mar-
gine brevissimo subintegerrimo cincta, 1'/4,— 11) poll. in diametro.
Superficies tenere pubera. ALVEOLI FL. MASC. exiles, obtuse bilabiati,
extus puberi; STAMINA 2, FILAMENTIS (tenuibus flaccidis breviusculis,
ANTHERAE rubiginoso-fuscae parvae, discrete biloculares, subglobosae,
FL. rem. in alveolis parum һап йз , STYLUS brevis, STIGMATA 2
divaricata. |
Сатллв fruticosus, procumbens, plures pedes longus, teres, inferne
fuscescens glaber, superne viridis pilis albis patentibus hirtus, e ra-
dice simplici fibrillosa ramosa oriundus, КОЛА іп superiore caulis
parte alterna, petiolata , oblongo - lanceolata , versus basin attenuata,
obiter repando-dentata , 4 — 5 poll. et ultra longa, venosa, hirta uti
caulis. Реттолл pollicares, semiteretes, hirti. STIPULAE minutae, lineam
circam longae, lanceolatae, reflexae,. medio carinatae in quovis pe-
tioli latere ad basin. Fronxs solitarii vel gemini, terminales. RECEP-
TACULUM erectum planum vel paullo convexum diametro unguis l. pol-
licis longitudine. Squamae in ambitu breves, ovatae obtusae, inaequa-
les, demum obliteratae. AnEoLaE flosculorum magnitudinis variae; aliae
adultiores atque nuculas jam foecundatas ferentia octangularia sinubus
rotundatis; aliae minores forma regulari, antheras albidas et stylum
trifidum exserunt. Аерге flosculi separantur, quo facto singuli quasi
calyx limbo obtuse quadrifido constare videntur, cujus tubus delitescit
in receptaculum commune. ANTHERAE Cum filamentis e limite inter
limbum et tubum calycis oriuntur. Оулнгом obturbinatum 1. obovatum.
Mart. Sched. n. 63.
Crescit raro in alluvialibus fluminis Rio Comprido, in silvis
ad Tijuca: Gardner; et alibi prope Rio de Janeiro: Meyen, Har-
rison; in silvis prope Capocabana, locis humidis umbrosis: Lusch-
nath: in Serra Ф Estrella: М.
OBSERV. Num cum hac conferenda Dorstenia hirta Desv.?
7. DORSTENIA TURNERAEFOLIA Fisca. caule e radice
lignosa ramoso adscendenti-erecto lignoso inferne nudo cicatrici-
bus tuberculato; ramis apice dense foliosis; foliis modice petio-
latis oblongo- lanceolatis lanceolatisque, utrinque attenuatis, re-
pando - denticulatis vel subintegerrimis, tenuiter membranaceis,
tenere venulosis utrinque praesertim subtus scabro- puberis; re-
ceptaculis axillaribus breviter pedunculatis orbiculari - peltatis,
margine dentatis, dentibus apice densius substellato- vel radiato-
piliferis.
Dorstenia turneraefolia Fisch. 1, с. 63. n. 22.
Species lignescentia caulis perfecta insignis, foliis et habitu prae-
cedenti approximatur. Specimen a cl. Fischer examinatum magis ju-
venile fuisse videtur. RADIX lignosa fibroso-ramosa lutescens, circiter
semipedalis. Cautis circiter bipedalis, inferne simplex, calamum scrip-
torium crassus, superne in duos ramos partitus, cortice griseo-fusculo
obductus. Рктол '/4 — 1 poll. longi, tenues. Forra. 3 — 43 poll.
longa, 6 — 10 lin. lata. 8тіріл,Ак exiles caducae. PEDUNCULI 2 — 3
lin. longi. REckPTACULA 3 — 5 lin. in diametro, dorso pubera, mar-
gine tenui membranaceo eleganter obtusiuscule sed distinctissime den-
tata, superne tenerrime puberulenta, specie glabra; FL. MASc. prae-
sertim peripherici; reliqui FEMINEI. ANTHERAK subrotundatae, rubigi-
noso-fuscae. NucuLA pallida, crustacea, uno latere carinata, ceterum-
que verruculosa,
Crescit ad aquaeductum prope Rio de Janeiro: Pohl; alibi in
monte Corcovado: teste Fischer.
++ Suffruticuli, caule inferne carnoso partim hypogaeo stipulis per-
sistentibus , ad internodia confluentia saepe densissimis, obtecto.
8. DORSTENIA BAHIENSIS KrorzscH. radicans, adscen-
dens, subherbacea, glabra; foliis longe petiolatis ovato- vel lan-
ceolato-oblongis acuminatis vel acutis, basi acutis vel rotundatis
concavisve, dentato-repandis integerrimisve, membranaceis, co-
stulis venosis tenuibus 6 — 9013 utrinque, patule subadscendenti-
bus ad marginem haud unitis; receptaculo centro peltato hori-
zontali suborbiculari, margine verrucis obtusis crenato.
Dorstenia longipes Mart. Herb. 4
Dorstenia bahiensis Klotzsch. in Linnaea X. n. 288. no-
men. Fischer l. с. 64. n. 24.
Cf. Dorstenia longifolia Moric. Pl. Amer. 90. 1. 58.
CaAvLIs radices longas tenues fusculas exserens et sTIPULIS persi-
stentibus ovato-lanceolatis carinatis compressis, rigidis, subpatulis,
4—2 lin. longis exasperatus, petiolorum pedunculorumque cicatrici-
bus semiorbiculatis et orbiculatis ac concavis tuberculatus. PETIOLI
semitereti-triangulares antice concaviusculi, laeves, 4 — 8 poll. longi.
Forra tenuiter membranacea, siccitate marginibus vulgo leviter revo-
luta, saturate, subtus pallide viridia, utrinque glabra et laevia, vel
subtus laeviuscula saltem , tactu hic illic versus marginem subasperula,
sub fortiore lente subpunctulata, apice vulgo in acumen haud longum
sensim attenuata, 7—10 poll. longa, 2—3, ex Fischer usque 4 poll.,
lata. PkpuNcvLI in caulis apice axillares, solitarii, 2— 4 poll. longi,
tenues, angulati. RkckPTACULA juniora subangulata, matura suborbi-
cularia, pollicem diametro fere aequantia, glabra. Мосоьл crustacea,
inaequilatera, albida, uno latere carinata, dense verrucosa, !;— У;
lin. aequans.
Crescit in via Felisbertia prov. Bahiae: Princ. Maxim. Videns.;
ad flumen Iiheos : Luschnath.
165 URTICINEAE:
9. DORSTENIA MARTIANA Міо. glabra; caule adscen-
dente radicante subherbaceo; foliis longiter petiolatis ovato —ob-
longis ovatisve subabrupte acutiuscule acuminatis, basi cordatis
vel concavo - truncatis, repando - dentatis integerrimisve, tenuiter
membranaceis, utrinque glabris et laevibus, venis costalibus
utrinque 8 — 9nis patulis vel patulo-subadscendentibus; recepta-
culis orbiculatis centro peltatis.
Dorstenia cordifolia Mart. Herb. Flor. Bras. п. 953.
haud Lam.
Procul dubio speciei praecedenti valde affinis, foliis utut
multo latioribus, ovatis cordatisque primo obtutu multum dis-
crepat. Caurrs eodem modo stipulis similibus sed haud ita acute
carinatis obsitus. Ретіюл 4--5/, poll. longi. Forra siccitate
supra fuscescentia, subtus subviridia, laevia, vetusta propter super-
ficiem hic illic subbullosam tactu haud laevia, venis quam in
praecedente specie patentioribus, 6'/,—9 poll. longa, 3— 47/, lata.
PEpuNcULI adest unus quinquepollicaris tenuis. XRECEPTACULUM
fere destructum; NUCULA matura '/ lin. aequans, alioquin prae-
cedentis quam simillima.
Crescit in silvis prov. Minarum et prope Ilheos: M.
10. DORSTENIA MULTIFORMIS Mig. caule subcarnoso
Subepigaeo dense stipulato; foliis longe petiolatis, supra laevius-
culis subtus pallidis scaberrimeque puberis, e basi sagittata һа-
stata vel cordata oblongis, integris vel varie pinnatifidis , repan-
dis vel dentato-repandis dentatisve; pedunculis petiolis breviori-
bus, receptaculis aut orbiculatis subverticalibus aut a basi bifurcis,
partitionibus elongato-linearibus.
Tabulae nostrae ГУП. LVIII. LXIX.
ҒовмаЕ et Lusus stirpis in infinitum ludentis sequentes prae-
sertim. in censum veniunt.
A. REcEPTACULIS BIFURCIS, marginibus in lacinias lineares fere
filiformes productis, quasi fimbriatis. Dorstenia Ficus Velloz.
Fl. Flum. І. t. 138. Sychinium ramosum Desv. in Ann, Soc.
Linn. Paris. IV. 216. t. 12. Dorstenia Sychinium Steud.
Nomencl. ed. alt. Dorstenia ceratosanthes Lodd. Bol. Cabin.
t. 1216. Hook. Bot. Мадах. 2760. Dorstenia fluminensis Walp.
in Plant. Meyen. l. с. 420. — Folia in hac vel integra (a.)
vel (В.) in eodem etiam individuo pinnatifida; basique acute
hastata vel eximie cordata. — Proprii generis a cl. Desvaux
propter singularem receptaculi formam credita, florum autem
Structura prorsus congrua dein ab aliis Dorsteniae adscripta est.
Constantem autem hanc formam non esse sed receptaculi legitimi
ређа lusum in plerisque individuis constanti lege redeuntem,
cl. Martius in Herbario conjecit: ,Sychinium mihi non genus
peculiare videtur sed. forma speciei simul receptacula alius for-
mae ferentis, ita ut utraque forma, verisimiliter sexus varia dis-
positione insignis, una specie complectenda.**
B. Formar mECEPTACULIS normaliter PELTATIS instructae, nu-
perrime іп Herbaria introductae, 2. arifoliae integrifoliae simi-
les, sed statura grandiore, foliis basi profunde sagittato-cordatis
vel hastatis basi dentatis, superne magis repandis cet., caule
manifesto, arifolia fere nullo, ab illa distinguuntur. — Hue per-
tinent Dorstenia Cyperus Vell. Flor. Flum. 1. t. 140. Dorste-
nia Riedeliana Fisch. L c. 88. п. 7. — ? D. Mandioccana е).
l. с. 59. n. 10.
CauLESs omnium formarum SsTIPULIS densissimis persistenti-
bus fibrisque radicalibus instructi , simplices, carnosi, nascentes
etiam subglabri, internodiis indistinctis. PETIOLI scabriusculi vel
fere laeves, ad lentem glabri vel verruculis conicis (pilo brevi)
hic illic inspersi, у, — vulgo fere 1 pedem longi. Кома tenui-
DORSTENIA. 166
ter membranacea, supra saturate viridia, alia laevissima, alia,
quod raro, tactu asperula, subtus pallida, costulis patulo-erectis
utrinque 5--(-піз laxe ac prominenter reticulatis pilisque brevi-
bus scaberrima vel saltem leviter scabra, marginibus vel grosse
irregulariter obtuse dentata vel saepe basi dentata superneque
integerrima vel tota tantum repanda, */,—-1'/, ped. longa, quae
integra У, — '/, ped. lata, quae pinnatifida, multo latiora, lobis
(utrinque vulgo 2) erecto- patulis acuminatis infimis basi vulgo
dilatatis. STIPULAE rigidae crassae ovato-lanceolatae subtriangu-
lares canaliculato-complicatae, —PEpuNcuLI scaberuli, 3 — 6 poll.
longi. КЕСЕРТАСОТОВОМ in forma A. furcaturae 4—5 poll. longae
sursum valde attenuatae, basi 1 — fere 2 lin. latae, dorso sca-
berulae, marginibus inaequaliter fimbriatim pinnatifidis , antice
floribus utriusque sexus, plurimis masculis, obsita. ҺЕсСЕРТАССІ.А
forma B. saepe excentrice elliptica vel peltata suborbicularia,
horizontalia vel subobliqua, pollicem saepe aequantia, margine
denticulata vel demum verruculosa, dorso scabra, floribus ple-
risque masculis, Masc. Sramina 2, riLAMENTIS demum exsertis,
ANTHERIS fusco – rubiginosis; PERIGONII apices 2 obtusi dorso pu-
beri. Fem. Ovarium brevi-stipitatum vel sessile, obovoideum,
STYLO laterali, sriGMATIBUS 2 patulis. Мосога irregulariter ovoi-
dea, uno latere carinata, ceterum verruculosa.
Stirps in Brasilia haud rara. Formae A. B. prope Rio de
Janeiro: Luschnath; in silvis т. Corcovado: Gardner; abaixo da
Serra de Tinguá, in m. Corcovado ad aquas: Pohl. Forma А. а.
prope Rio de Janeiro: Ром, M. — „Hanc speciem offendi ad
ripas rivuli vulgo dicti da Prata e cacumine alpium Jerissinó dicta-
rum decurrentis, quae Parochiis Campo - Grande, Marapici limitem
praescribunt. Itidem ad radices alterius montis Itacuríssa dicti ad
ripas maris insulae тадпае.“ Vell. in textu ad D. Ficus a. 1825.
edito p. 53.
$. 2. Subacaules, caule hypogaeo brevissimo vel rhizoma tuberosum
nodosum sistente.
11. DORSTENIA ARIFOLIA Lax. caule brevi hypogaeo
apice stipulato et paucifoliato; foliis longe petiolatis sagittato-
hastatis vel hastatis, acuminatis dense dentatis vel repando-den-
ticulatis, membranaceis vel subcoriaceo-membranaceis, supra gla-
bris laevibus senescentibus asperulis, subtus costis 6 — T patule
erectis reticulatis pubero -scabris; receptaculis orbiculatis dorso
striatis scabris margine denticulatis , centro insertis subperpendi-
cularibus, vulgo subinvolutis.
Tabula nostra LX.
Dorstenia arifolia Lam. Encycl. méth. 11. 317. Illustr.
¿ 83. f. 2. Lodd. Bot. Cab. t. 999. Fischer 1. с. 60. n. 11.
Слотлз hypogaeus e tubere ovoideo vel ellipsoideo parvulo,
plus minus distincto , cicatricibus dilatatis demum notatus, RADI-
cULAs fibrillosas griseo-ochraceas exserens, apice paucis STIPULIS
pariter ac petiolorum acute triangularium antice concavatorum
bases, breviter pubero - hirtellis instructus. Реттоіл 5 — 9 poll.
longi. Forra е basi vel hastata vel sagittata (lobis obtusis vel
acutis, minute vel grosse dentatis), lanceaía, sursum regulariter
attenuata, supra saturate viridia, nitentia, subtus pallida scabra,
ad lentem pilis brevissimis haud densis in costa costulis venisque
inspersa, omnimodo foliis integris praecedentis simillima, statura
constanter firmiore et forma haud tantopere variabili peculiari
speciei naturam augurantibus, 6—8 poll. longa, 1/,-9/, supra
basin divaricatam lata. PEpuNcuLI petiolis vulgo breviores tenues,
scaberuli. ВЕСЕРТАСОГА juniora ovali- orbiculata vel fere ovalia,
matura fere rotundata 8 — 4 lin. lata, vulgo basi apiceque invo-
luta, unde transverse latiora apparent, dorso striata, fere plana,
antice primo convexa, dein planiuscula; ALvVEoLI densi puberi,
masc. bilabiato-hiantes, riLAMENTIS duobus demum longiter ex-
sertis pallidis, ANTHERIS rubiginoso-subluteis, didymis ellipsoi-
167 URTICINEAE :
deis; ALVEOLI FEM. irregulares. STYLUS glaber vel apice glabrius-
culus, sricMATIBUS 2 demum divaricatis. NucuLA compressius-
cula, extrorse verruculosa.
Crescit in monte Corcovado prope Sebastianopolin: Luschnath ;
prope Rio de Janeiro: Schott. Species haud rara videtur.
Var. В. PINNATIFIDA, foliis paucis vel nullis integris, reli-
quis tri — quinque-lobis vel pinnatifide septemlobis, sinubus
rotundatis, lobis rhombeo-lanceolatis acuminatissimis denticulatis
vel subintegerrimis, infimo utrinque auriculato-producto vel lobu-
lato, supra laevibus glabris subtus scabris, in costa et costulis
pilis curvulis patulis subincanulis ; receptaculis junioribus ob-
longo-ellipticis utrinque obtusissimis, marginibus denticulatis.
Dorstenia arifolia var. В. Lam. 1. с.
Dorstenia ficifolia Fisch. l. c. 58. n. 8.
Dorstenia Drakena Vell. Flor. Flum. І. t. 139. (cum spe-
ciminibus salis congrua.)
Specimina nostra foliis dimorphis instructa abunde probant
formam pinnatifidam vix nisi varietatem esse vel aetatis discri-
mini tribuendam. Receptacula a cl. Fischer іп D. arifolia orbi-
culata, in ficifolia elliptica dicta, revera aetate juniore in amba-
bus plus minus elliptica deprehenduntur, provectiore aetate sen-
sim orbicularia fiunt, Denticuli in margine acuti vel obtusiusculi,
longiores vel breviores, quare Dorsteniam tentaculatam Fisch.
l. с. 59. п. 9. („folia crassiora firmiora et rugosa, opaca, recep-
tacula in pedunculo petiolum fere aequante; verticalia, elliptica,
saepe convexa et lateribus recurva, margine dentibus inaequaliter
in filum productis ornata. , . . Semina minutissima“) prope Rio
de Janeiro crescentem , hujus speciei lusum esse , confido.
D. arifolia omni ratione D. multiformi analoga est; foliis pin-
natifidis etiam quam integra multum latioribus. Folia pinnatifida autem
utriusque speciei magis a se invicem differunt et specierum discrimen com-
probant. In D. arifolia scil. segmenta basi contracta, apice acuminatis-
sima sunt, cet. — Forsan huc (ad а) trahenda Dorstenia Cayapia Vell.
Fl, Fl. 1. t. 137. D. arifolia enim junior radicem monstrat tuberoso-
napiformem, qualis in pharmacopoliis offenditur; adultior inde elongat
caudicem stipulis munitum. In textu vero ad tabulas Vellozianas а. 1825
edito p. 52 haec leguntur: ,,Qualitas alexipharmaca hujus speciei et
forte aliarum jamdum in Mat. medica eam fecit celeberrimam. Solo ar-
boribus tecto gaudet, abunde progignitur Parochiis vulgo dictis Gua-
ratyba, Campo Grande. Ab indigenis Cayapiá, h. e. simiae puden-
dum, ob similitudinem vocitatur. Lusitani Contra-herva, Figueira
terrestre, saporem propter atque odorem, dicunt. Obiter lectorem
monitum esse volo, aliam in mediterraneis dari Dorsteniam , qua ob
egregiam suam vim medicam rusticani quotidie utuntur. Haec tamen
Copifera Mart.) ab ista procul dubio discriminatur 1 brevitate radi-
cis, 2 foliis bullatis crispis, 3 solo sicco aprico. Quam describo, radi-
calem scapum longum habet. Insuper folia nitida macula alba parte
supina peripheriam circumeunte, Solum humidum, tectum атаб.
Crescit in prov, Rio Grande, Rio de Janeiro, Minarum, ad
Inficionado: Pohl , Com. Raben.
12. DORSTENIA BRYONIAEFOLIA Marr. caule hypogaeo .
dense squamato; foliis longiter petiolatis ovato- rotundatis basi
concavo-truncatis vel cordatis in sinu ad petiolum subprotractis,
palmatim 3—5-lobis, lobis acutis vel obtusis, obtuse dentatis vel
denticulatis, supra glabris laeviusculis, vel serius verruculose
asperis subtus 3 — 5-пегуііѕ in nervis petiolis stipulisque ovatis
ac receptaculis puberis, tota pagina inferiore scaberulis; pedun-
culis petiolo brevioribus; receptaculis suborbiculatis subobliquis
junioribus complicatis, margine integerrimis; nuculis laevibus.
Dorstenia bryoniaefolia Mart. Syst. Mat. Med. Bras. 106.
Herb. Fl. Brasil. n. 212. Icon. ined. Pl. Med. et Oec. Brasil.
tab. 28.
Dorstenia palmata Pohl. Herb. (an Herb. Willd. ?)
DORSTENIA. 168
RurzomA stipulis ovalibus obtusis tenere puberis imbricatis tectum,
digiti minoris crassitie, basi magis tuberosum, undique RADICES Ochra-
ceo-flavescentes exserens vel flavas cylindricas tenues transverse pli-
catas cet. PETIOLI 4 — 47, poll. longi, praesertim versus apicem pu-
beri, Forta 4 — 5 poll longa et circiter lata, rigidula vel tenuiter
membranacea, PEDUNCULI et RECEPTACULA pubera. Нос circiter semi-
pollicem in diametro. NucurLA matura pallida inaequilatera subglobosa
uno latere carinata, non verrucosa, sed ad lentem tenuiter impresso-
punctulata, 1 lin aequantia. STAMINA 2, ANTHERAE didyiae , subglo-
bosae, rubiginosae.
In prov. Piauhy et Goyaz: Gardner; in Minis prope Bom-Suc-
cesso (forma laevior, foliis saepe trilobis, minoribus subintegerrimis,
aliis subpedato-5-lobis): Pohl.
— 2 ғовма foliis bifidis vel tripartitis, lobis obtusissimis,
lateralibus brevioribus bilobis, intermedio saepius angustiore.
Dorstenia morifolia Fisch. l. c. 60. n. 12.
Crescit in umbrosis prov. Minarum prope Опса. Non vidi.
18. DORSTENIA ASAROIDES баврх. caule hypogaeo sen-
sim laevigato e cicatricibus nodoso-tumente et tuberoso; foliis
longiter petiolatis reniformi-rotundatis vel reniformibus repando-
dentatis, lobis baseos conniventibus vel distantibus, supra aspe-
rulo- punctulatis, subtus pallidis 3 — 5-nerviis et cum petiolo
pedunculo receptaculoque puberulo-scabris; receptaculo orbicu-
lari-placentiformi centro peltato subhorizontali, margine obtuso
minute verrucoso — crenulato et paullo densius pubero; nuculis
laevibus.
‘Tabula nostra LXI.
Dorstenia asaroides Gardn. in Hook. Icon. Pl. 1. Ser. t. 399.
Dorstenia reniformis Pohl. Herb.
Dorstenia Hydrocotyle Mart. Mss.
Petiott 8—5 poll. longi; котлА 1—8'/, poll. vulgo circiter
2 —3 poll. longa, 1'/, —4 lata, tenuius vel crassius membrana-
сеа. Рерокслл 1— 13, poll. longi. REcEPTACULA matura in
sicco nigrescentia, vix pollicis diametro, juniora dorso parce hir-
tula, antice tenerrime subpubera, dein glabra, in sicco sub-
aequabilia laevia, nuculis plane immersis. Hae majusculae, sub-
globosae, laeves, ad lentem areolato-impresso-puncticulatae, epi-
carpio valvulae adhaerente. SEMEN ovoideum, ТЕЗТА membrana-
cea, HILO triangulari-prominente. EwsRYoNIS COTYLEDONES sub-
aequales arctissime sibi applicatae, suborbiculares, breviter pe-
tiolatae, anfractuoso-plicatae, carnoso-membranaceae, ROSTELLUM
uncinato-subrecurvum incumbens occultantes. Fr. masc. non vidi.
Crescit in prov. Minarum, Piauhy et Goyaz: Gardner, Vau-
thier; prope Bom-Successo: Pohl.
14. DORSTENIA TOMENTOSA Fiscu. rhizomate tuberoso
interdum alte descendente; foliis petiolo firmo duplo triplove
longioribus rotundatis vel ovali-subrotundis, obtusissimis, denti-
culatis vel crenulatis, supra scaberrimis, subtus dense et appresse
albido -tomentosis, penninerviis et venis glabrioribus reticulatis,
'eoriaceis; pedunculis petiolos circiter aequantibus; receptaculis
peltatis horizontalibus suburceolatis , margine sublacero- dentatis.
Dorstenia tomentosa Fisch. 1. c. 61. n. 15. !
Fibrae e rhizomate longae tenues et tenaces. Кома 114 — 27,
poll. longa, eximie penninervia (quare longius distat ab D. asaroide).
RkckPTACULUM '/—'/ poll. diam.
Crescit prope Rio Pardo: teste Fischer. Non vidi.
15. DORSTENIA BRASILIENSIS Law. foliis cordato – ova-
libus obtusis crenulatis vel integerrimis, supra scabris, subtus in
nervis pubescentibus; pedunculis petiolos duplo superantibus ;
receptaculo orbiculari centro peltato horizontali, margine inte-
gerrimo.
169 URTICINEAE: DORSTENIA. 170
Dorstenia brasiliensis Lam. Encycl. meth. 11. 317. Nees | »inferius paullum а!йсав шт“ pro D. Cayapia Vell. ab Шо habetur.
ab Esenb. Pl. med. t. 99. Quae utrum forma integrifolia D. arifoliae, utrum distincta species,
Dorstenia Vitella Paiva teste Spreng. Syst. Veg. 111. 777. aut cum D. brasiliensi Lam. conjungenda , nondum liquet. — Altera
vero Cayapiae species a Marcgr. et Pisone notata, foliis hirsutis et
RuizowA ovale, superne squamosum , pollicem longum, griseo- petiolis pilosis, ad D. opiferam pertinere videtur.
flavescens (exsiccatum), fibrillosum, Ркттотл pubescentes. Foura 2 poll.
longa, 1 lata. RkckPTACULA 5 —7 lin. in diametro. STAMINA 4 nuncu- rr UR : 2
pantur. — Planta Lamarckiana mihi adhuc dubia videtur. Quam Neesius ‘T+ Specles brasilienses dubiae, nomine vel imperfecte tantum пари =
(secundum spec. Martii) et recentiores ex titulo descripserunt sequenti cum praecedentibus comparandae.
proxima est, et rad. Contrayervae off. praesertim largiri videtur. 1. Donstenta PERNAMBUCANA Arruda. Discurso 45
. 4 , °
Crescit in prov. Bahiensi, Pernambucana, S. Pauli et Minarum. 2. DORSTENIA ROTUNDIFOLIA Arruda, ibid.
16. DORSTENIA OPIFERA Marr. radice tuberoso-placen- 8. Повзтема Fanta Pate. foliis cordatis angulato - dentatis,
tiformi vel rapiformi, superne in caulem subterrancum cicatricosum scapo quadrangulo; receptaculo subquadrato, Spreng. Syst. Veg.
transeunte; foliis oblongo-ovatis obtusis dentatis vel denticulatis 111. 777. n. 2.
margine subscrispis aut supra concaviusculis, basi profunde cor-
datis, petiolisque pubescenti-hirtulis; receptaculis horizontaliter
peltatis orbiculatis, supra planis, subtus convexo-urceolatis, mar- 5. Dorstenia serosa: caule erecto, folioso, superne foliis-
gine denticulatis. que pilis rigidis. patulis setoso; foliis longe petiolatis, oblongo-
Денеме oov Ман. Дик: И. Саа x ds yel, най lanceolatis acuminatis basi cordatis; stipulis эеси; pedunculis
axillaribus petiolo brevioribus; receptaculo peltato orbiculari, mar-
med. bras. veg. 106. gine dentato. Moric. Pl. d'Amér. p. 103. t. 64. species bahien-
sis inter D. nervosam et turneraefoliam intermedia,
4. ПовзтЕмїА MONTEVIDENSIS Gardn. бегі. plant. t. 13. adn.
Crescit in Brasiliae orientalis campis: M.
Huc pertinens vidi specimen statura paullo minus foliisque leviter
denticulatis, ad Congonhas do Campo in prov. Minarum a Doct. Ste-
phan lectum incolis Figueira terrestre v. Contrayerva dictum. 7. Dorstenta Conrrayerva багал. n. 116. (haud Linn.)
D. excentrica Moric. Pl. ФАтёг. t. 59, e Mexico huic affinis, differt Cf. Hook. Lond. Journ. of Bot. I 187. qui d slt едо quum
foliis basi magis contractis, receptaculis excentricis. Саа-аріа Marcg. : : í
90. et Pis. ed. IL 232. 311. cum icone nimis rudi, ad D. brasilien- | Stitpem videre haud contigit, An D. bryoniaefolia. ?
sem Lam. prius a Martio citata, jam nunc ratione habita foliorum In silvis haud raro circa Rio de Janeiro; Gardner.
6. DonsrENIA VITIFOLIA Gardn. L c. 1. 14.
SUBORDO П. UL M A СЕА E.
ULMACEAE Mirbel Elém. р. 905. Mart. Consp. р. 19. — СкгтїркАЕ Rich. — CELTIDEAE et
ULMACEAE, ordines singulares, Endl. Gen. р. 215. 216. excl. Bosea et Euptelea (іп Suppl.). —
UrMacrAE: Urticearum tribus Planchon in Ann. de Sc. nat. 3. série X. p. 251.
FronEs polygami vel hermaphroditi. Ревюохшм 3 — 8- utplurimum 4 — 5-divisum,
segmentis praefloratione imbricatis vel induplicato-valvatis. STAMINA segmentis numero aequa-
Па“); FILAMENTIS praefloratione rectis vel parumper incurvis, in quibusdam elasticis, ANTHERIS
in alabastro non inversis, connectivo haud conspicuo. Оулвігм liberum uniloculare, raro bilo-
culare loculo altero sterili. 8тісмата duo. Ovutum pendulum anatropum vel subcampylotro-
pum, CHALAZA hilo haud subjecta. Fructus: SAMARA vel NUCULA sicca aut DRUPA. ALBUMEN
seminis nullum aut parcum. CoTYLEDONES integrae; emarginatae vel bilobae, saepius plicatae
vel anfractuoso-corrugatae.
ÁRBORES vel FRUTICES Succo aqueo nunc mucilaginoso, libro tenaci, FOLIIS distichis pen-
ninerviis vel basi trinerviis serratis vel integerrimis, PUBE Saepius scabra nunquam urente.
Tum. I. ULMIDAE Space іп Ann. d. Sc. nat. 2. série XIX. (Ulmus Linn., Holoptelea Planch.,
Planera Gmel.) Yn Flora brasiliensi nulla.
*) Conf, adnot, de genere Ampelocera p. 180,
Urticin. 23
171 URTICINEAE: SPONIA. 172
Тав. П. CELTIDEAE Брасн l. с. Planch. L с. 262. Ктовез polygami, PERIGONIO profunde 4— 5-
partito, deciduo, marcescente vel persistente. Sramina totidem, FILAMENTIS praefloratione incurvis, ANTHERIS
introrsis, haud inversis.
RvuDIMENTUM PISTILLI in flore mare.
Stigmata integra vel bifida. ЮОворд vel NucurA
monosperma, SEMINE pendulo amphitropo -subcampylotropo, coTyLEDONIBUS anfractuoso - corrugatis vel transverse
conduplicatis, ALBUMINE parco, ROSTELLUM incurvum ambiente et intra cotyledonum plicam mediam et anticam
demisso. — Forra utplurimum basi trinervia. SriPULAE laterales liberae vel in unam ағ Шагет combinatae.
PEDICELLI sub flore articulati. Аввовеѕ vel FRUTICES inermes vel spinosae, in regionibus tropicis utriusque
orbis haud rarae, in temperatis paucae.
Genera brasiliensia: SPONIA et CELTIS.
XVII. SPONIA Соммев8,
Sronta Commers. Mas. teste Lamarck. Encl. meth. IV. 138.
Decaisne Herb. Timor. 170. Planchon Ann. de Sc. nat. 3. sér.
X. 264. Meisn. Gen. 348. (259.) — Certivis species auctorum.
Ктовкз polygami. Masc. PEBIGONIUM 5-partitum,
SEGMENTIS praefloratione subinduplicato-valvatis, mar-
ginibus leviter quincunciatim imbricatis. ТАМІЛА 5,
ANTHERIS demum exsertis, anticis, loculis basi haud
tumidis. НЕВМАРНВ. PERIGONII SEGMENTA fere masculi,
sed minus induplicata. КЕМ. PERIGONII SEGMENTA basi
imbricata, apice haud conniventia, persistentia. Drupa
sriGMATIBUS 2 brevibus plumose stigmatosis coronata.
CorvuEpowEs carnosulae falcato - conduplicatae, non
corrugatae.
ARBORES FRUTICESVe inermes in regionibus ca-
lidis totius orbis, FOLIIS trinerviis serratis, stipu-
latis; rLoniBUs cymosis ex axillis foliorum adul-
torum et novellorum, trimorphis, PEDICELLIS arti-
culatis, DRUPIS parvis.
1. БРОМА MICRANTHA Decaisn. ramulis, petiolis foliis-
que subtus in nervis pilis semipatulis hirtellis; foliis ovato-oblon-
gis vel ramulorum ovato- sublanceolatis apice longe attenuatis,
basi inaequali cordatis, serrulatis, junioribus supra pubero-sca-
berulis, adultis punctulato-asperulis subtusque scabris; cymis ge-
minis a basi ramosis petiolum gracilem superantibus; drupis ova-
tis glaberrimis.
Rhamnus micranthus Linn. quoad syn. Brownii (herbarit
ejusdem frustulum est Boehmeriae species teste Planchon.)
Celtis micrantha Swarts. Prodr. 53. Fl. Ind. occ. I. 547.
Н. B. К. Nov. Gen. el Spec. 11. 23.
Sponia micrantha Decaisn. Herb. Timor. 1. с. Cet Nouv.
Ann, du Museum 111. 499.) Planchon 1. с. 331.
В. Forma рп.озтов, foliis subtus molliter et densius pubes-
centibus , ramulorum fere lanceolatis. — Mig. Stirp. Surin.
Select. 195. 1. 57.
у. Forma мїхов, ramulis foliisque subtus molliter dense
pubescentibus, junioribus fere incanis, ramulorum multo minori-
bus et fere ellipticis.
Stirps perquam varia vel olim forsitan in plures certiores species
dissolvenda. Specimina Cubensia Негбагй Martiani cum Swartzii
definitione accurate congrua, consimiliaque e Swrinamo sicca et viva
mihi adsunt. Forra subtus pallida, membranacea, scabra potius quam
pubescentia , RAMORUM multo majora ovata longe acuminato-attenuata,
fere semipedalis longitudinis, вамоговом minora, et florentium magis
angustata. Plura alia vero mollius pubescentia, foliis compluribus
magis ovato-lanceolatis instructa, habitu distinctam speciem indicant,
frustra vero certos quaesivi characteres. Omnibus his nami graciles,
teretes, sulcato-striolati, glabrati, viriduli vel fuscescentes, RAMULI
flexuosi, pilis albidis curvulis semipatentibus subscabrescentibus induti.
Folia рЕтіо18 gracilibus vix semipollicaribus sustenta, basi cordata
vel rotundata inaequalia, versus apicem aequilatera et longe attenuata,
adulta supra glabra punctulis pilorum deciduorum relictis asperula,
subtus pilis majorem partem persistentibus scabrida. CYMAR multiflorae,
laxiusculae, hirtellae. FLORES sessiles vel brevissime pedicellati. Peri-
GONII SKGMENTA elliptica, concava, pilis rigidulis haud densis extus in-
structa , marginibus praesertim versus apicem lanato-extenuata, in FL.
FEM. hermaphr. majora angustiora acutiora. Perigonium fundo pilosum.
ЮворА ovata, semine sinapis paullo major. — Quomodo Sponia macro-
phylia Decsn. (Celtis H. В. K.) et Sponia Chichilea Planch. ab hac
differant, mihi haud satis liquet.
Crescit in Americae regionibus calidioribus et in India occiden-
lali. Jamaica: Swartz ; Cuba: Póppig ; Guyana anglica et batava:
Parker , Schomburgh, Focke; Nova Andalusia: Funcke; in Colum-
bia: Karsten; in Brasiliae Serra de Araripe prope Barra do Jar-
dim: Gardner; prope Rio de Janeiro: e. g. in silvis convallium m.
Corcovado: M., Paulo Barbosa et Harrison; prope Paraiba et
Campos: Мах. Pr. Videns.; prope Santarem in prov. Paraénsi: В.
Spruce. Var. В. et у. in Guyana anglica et batava: Schomb. et
Focke et Wullschidgel.
2. SPONIA MOLLIS Decaisn. „ramulis albidis molliter pu-
bescenti-villosis; foliis ovato-oblongis, serratis, supra scabris,
subtus molliter hirto- pubescentibus; cymis axillaribus geminis
dichotomis, divaricatis petiolo longioribus. И. В. K.
Cellis mollis Willd. Spec. Pl. IV. 996. Н. B. K. Nov.
Gen. et Spec. 11. 24.
Sponia mollis Decaisn. 1. с, Planch. 1. c. 331.
A praecedente distinguitur pube multo densiore » teneriore, unde
ramuli foliaque albicant, foliis magis ellipticis, in universum minori-
bus, minus acuminatis, saepe saltem acutis » distinctius serratis, flori-
bus densioribus, magis pilosis, in universum autem habitu magis quam
characteribus recedit. Quum specimen Humboldtianum haud viderim,
de synonymo haud omnino certus equidem mihi videor. Quam autem
clarissimi Klotsch et Planchon (1. 1. c. c.) hoc nomine enumeraverunt,
a speciminibus meis brasiliensibus haud differre affirmaverim eamque,
licet vix nisi levioribus notis a C. micrantha diversam, tanquam spe-
ciem servare malui. RAMULI teretes, dense foliosi. Ркттол antice ca-
naliculati dense rigiduleque hirtelli, 3 — 4 lin. longi. Forra 4 poll.
longa. INFLORESCENTIAE densae, coarctatae,
Crescit in regione calidissima prope Bordones Cumanensium in
Nova Grenada: Humboldt; in colonia Tovar: Moritz; in Guyana
anglica: В. H. Schomburgh; ad flumen Amazonum: Póppig; prope
Paraiba et Campos: Pr. Мат. Videns. et Pohl; in silvis prov. Ba-
hiensis, ad Soteropolin: M.; in insula S. Domingo: Imray.
173 URTICINEAE: CELTIS. 174
ХҮШ. CELTIS Tovnner.
Certis Tournef. — Сеілів Linn. partim. — Скілів, Mer-
TENsIA ef SoLENosTIGMA Endl. Gen. — Мома Dumortier Anal.
Кати. 17. Meisn. Gen. 348. ( 259.)
Fores polygami. Masc. PERIGONIUM 4—5-parti-
tum, SEGMENTIS praefloratione imbricatis. Stamina 4—5,
sub pulvino piloso, PISTILLI RUDIMENTO aucto, hypo-
gyna, ANTHERIS inclusis, dorso supra basin emargina-
tam insertis, anticis, rimis ambabus unave perinde ob-
lique postrorsum versis, Locuris basi sacculi interdum
duplicati specie tumefactis. HrnwAPHR. PEBIGONIUM de-
ciduum, STAMINA maris. Оулвісм disco piloso inser-
tum, stigmatisus 2 deciduis integris vel bifidis. Drupa
aequilatera. Сотугерохез foliaceae arcte sibi appli-
citae, parte inferiore cucullata haud plicata ratione
seminis postica, partem superiorem sursum replicatam
et corrugatam semiinvolvente.
Arpores vel квгтісев in temperatis et calidis
totius orbis, saepe spinosae, FOLIIS trinerviis serra-
lis vel integerrimis in axillis venarum saepe minute
perforatis, stipulatis; FLORIBUS praecocibus vel co-
aetaneis, cymose fasciculatis polygamo-dimorphis.
Dum hae plagellae imprimerentur (т, Aprilis 1853), accepi
fasciculum quartum Tom. XVIII. diarii ,,Annales des Sciences na-
turelles*, cui 1852 inscriptum est, unde quis oliin credere posset,
eum mense Aprilis 1852 Parisiis in lucem jam editum fuisse et
merito culpae mihi verteret, me cl. Weddellii Diss. de movis
stirpibus austro-americanis (Additions à la Flore de l'Amérique
du Sud par H. A. Weddell), inter quas plures Celtidis aliarum-
que Urticearum species, neglexisse. Nunc autem hasce minus
opportune natas Florae nostrae species, Weddelii fide me tantum
enumerasse moneam, cum ex brevioribus ejus descriptionibus, in
quibus certiores qui v. с. e stipulis, floribus fructibusque paten-
tiores characteres, utplurimum plane neglecti sunt, de specierum
affinitate et dignitate judicium ferre haud ubique ausus sim.
$. 1. Момізіл, (Momisia genus apud Dum. 1. c. Mertensia
Н. B. K. Nov. Gen. et Spec. IL 25. Endl. l. c. haud Willd. Mer-
tensia, Celtidis Sectio Planch. 1. с.) STIGMATA linearia bifida. SPINAE
axillares geminae vel solitariae , rarius deficientes, GEMMAE nudae.
Rami novelli una cum floribus ex axillis foliorum adultorum protrusi,
attamen in quibusdam rami sub floratione denudati.
1. CELTIS ACULEATA Sw. glabra; ramis albicantibus;
spinis solitariis vel geminis incurvis; foliis ovatis vel lato-oblon-
gis, acuminatis, integerrimis vel supra medium serratis, basi levi-
ter cordatis vel obtusis; сутіѕ axillaribus petiolum duplo supe-
rantibus puberulentis, ovario striguloso glabrescente; drupa ovata
obsolete subtetragona.
Rhamnus iguaneus Linn. Cavan. Тсоп. t. 294.
Zizyphus iguanea Lam. Encycl. meth. 111. 318.
Zizyphus commutatus Roem. et Schult. Syst. Veg. V. 336.
Celtis aculeata Swartz. Prodr. 53. Fl. Ind. oce. 1. 545.
Celtis rhamnoides Willd. Spec. ІУ. 993.
Mertensia aculeata Willd. Spec. Pl. IV. 998.
Mertensia laevigata Н. В. К. Nov. Gen. et Spec. 1I. 31.
t. 103. (forma foliis ovatis infra medium serratis.)
Mertensia rhamnoides Schult. 1. c. VI. 313.
Momisia aculeata Klotzsch. Linnaea ХХ. 539.
Species late diffusa, pube et foliatura quidquam varians. „Вам!
reclinati, albicantes, subglabri, lenticellis minutis undique notati. Ra-
MULI virides, sparsim pubescentes. S»rINAE rarius geminae; subbreves,
recurvae, aculissimae. КОМА saturate viridia, 2 — 4'/ poll. longa,
10 — 26 lin. lata , costa venisque glabris, subtus prominentibus , flavi-
dis instructa. Рктіоіл teretes, sparsim pubescentes, 3 — 5 lin. longi,
supra sulco longitudinali instructi. — FLonks parvi racemoso-cymosi,
brevi-pedicellati monoici aut polygami, mascutt inferiores numerosis-
simi, HKRMAPHRODITO seu FEMINEO solitario terminali majore. Masc.
PERIGONII laciniae 5, aequales, imbricatae, pallide virides , concavae,
ovatae, glabrae, sTAMiNIBUS 5 inclusis, albidis oppositae, in centro
RUDIMENTUM STYLI subulati villosi. Fem. FLos terminalis ut in mare,
sed in omnibus partibus major. Ovarium ovatum, apice іп collum
longum attenuatum , ad basin evanescenti- villosum, stviis 2 divari-
catis stiGMsTipusque bifidis, patulis, acutis coronatum. ворРА ob-
longa, glabra, obtuse tetragona, magnitudine Pisi sativi seminum.**
Klotzsch l. c.
Crescit in ins. Indiae occidentalis ; porro in Nova Grenada:
Linden; prope Carthagenam : Goudot; іп silvis ad flumen Amazo-
num: Póppig. Forma folii latioribus magis serratis: in littore Cam-
pechiense Мехїсї: Humb.; in Nova Hispania: Cavanilles.
Овзкву. Ad hanc vel ad C. orthacantham pertineat forsan Rham-
nus iguaneus Flor, Flum. V. t. 147.
2. CELTIS GLYCYCARPA Maar. ramulis trigono-subangu-
latis; his novellis, petiolis pedunculis foliisque utrinque in nervis
appresse puberulis, his subtus in parenchymate pilis microsco-
picis inspersis; spinis plerumque solitariis leviter curvatis; foliis
ovato - vel elliptico-oblongis sublanceolatisque, acute acuminatis,
acumine integerrimo, supra medium vel supra basin obtusam ser-
ratis, supra laevibus, subtus reticulatis; cymis axillaribus hir-
tellis masculis inferioribus; floribus hermaphroditis solitariis su-
perioribus brevissime peduuculatis; drupis lenticulari- compressis.
Tabula nostra LXII.
Celtis glycycarpa Mart. іп Sched. n. 1092.
Momisia laryensis H. W. Weddell.? in Ann. d. Sc. nat.
Bolanique XVIII, (1852.) 194. n. 42. m, Aprilis 1853. in
lucem edit.
Аввов, teste Martio, 30 — 40-pedalis et ultra, nAMIS laxis
propendentibus, ramulosis, aculeatis, adultioribus in specimine
Pohliano cylindrico - subangulatis, epidermide nigro- castanea , in
sicco fuscula frequenter lenticellosa. Ramuri acutanguli vulgo
subtrigoni, laeves, nascentes raris pilis inspersi, illi praesertim
flexuosi, siccitate colorati. SPINAE raro geminae, juniores leviter
curvatae et compressae, in sicco nigrescentes apice pallidiores,
3—3'/, lin. longae, vetustiores conicae acutatae curvatae, multo
crassiores nec longiores, circa basin incrassatae, glabrae, apice
nitidae, Рет semiteretes, antice obiter concavati, pilis semi-
patulis, senescentes glabriores trausverse rimosi, 2—3 lin. longi.
Fori submembranacea vel chartacea, rigida, supra laevia nitida,
nervis tribus primariis sulcata, nascentia in his subpubera, sub-
tus iisdem nunc coloratis prominentibus (2 laterales recti alte-
que perducti, in axillis ad lentem perforati et subbarbulati) ve-
nisque paucis superne et anastomosibus prominulis instructa, in
nervis appresse pilosula, acumine et parte inferiore integerrima,
ceterum serrata, 2'/,—4 poll. longa, 7—11 lin. lata. СүмлАЕ ex
axillis veteribus et cum foliis nascentibus coaetaneae, petiolum
superantes, laxae, graciles, hirtellae, masculae bracteis ovatis
acutis concavis membranaceis glabris. Frones plerumque fasci-
175 URTICINEAE: CELTIS. 176
culati parvi, PERIGONII SEGMENTA 4? concava. Fem. vel HERMAPHR.
deflorati? PpEDUNCULO brevi tenere sparsimque pubero, PERIGONIO
5-partito, sEcwENTIs ovalibus concavis partim subscarioso-mem-
branosis, subglabriusculis, deciduis marginulum relinquentibus.
Оулвіши basi pilis densiusculis cinctum, appresse parce pube-
rum, apice glabrum, in sticmara 2 bifida antice incano – tomen-
tella desinens. STAMINA?, FILAMENTA brevia video persistentia. —
DnupaE flavescentes, solitariae, breviter pedicellatae, lenticulari-
subglobosae, cicatrice terminali verrucaeformi, 3 lin. fere diam.,
pilis aliquibus appressis inspersae, iis Celtidis triflorae similli-
máe, carne circa putamen dulci.
Crescit prope Itambé et ad Duas Pontes: Pohl; in silvis ad
Praesidium S. Joan. Baptistae prov. Minarum, incolis Gráo de Gallo,
m. Aprili cum fructu maturo: M.
Cl. Weddell de specie sua haec refert: ,,Аквов 3 — 6- metralis,
RAMULIS plerumque diffusis, junioribus pubescentibus glabratisve, tere-
tiusculis vel angulatis , сазбапео - cinereis , spinosis: spinis geminis,
4—10 millim. longis, rectis vel arcuatis. FoLtA oblongo-ovata, 5—10
centimetra longa, 3—5 lata, basi obtusa, apice attenuato-acuminata,
supra basin argute serrata, pagina superiore omnino laevia vel inter-
dum scabriuscula, utrinque glaberrima. Сумлк pauciflorae petiolis bre-
viores? Baccak magnae in axillis inferioribus ramulorum solitariae,
ovoideae, 10 — 14 millim. longae, carnoso-rubrae, laeviusculae gla-
һғае,“ — Іп silvis prov. Peruviae Tarija frequens, m. Augusto
fructus maturat. Vulgo Tala dicitur. — Folia glaberrima ex aetate
provectiore, juniora quemadmodum in nostra specie pubera offenduntur.
3. CELTIS LANCIFOLIA Mig. ramulis rectiusculis tereti-
bus novellis pubescentibus; spinis solitariis vel geminis rectis
vel curvulis; foliis lanceolatis vel ovato - lanceolatis acutissime
attenuato - acuminatis, basi acutis vel obtusis, membranaceis,
utrinque puberis et laeviusculis, a medio ad apicem argute ser-
ratis; cymis floriferis petiolo brevioribus.
Momisia lancifolia H. A. Weddell in Ann. d. Se. nat.
XVIII. (1852.) 196. п. 47.
ARBOR vel FRUTEX, RAMULIS adultis castaneo ~ cinereis.
1'4—3 lin, longae. Кола 1—1'/, poll. longa, 4—5 lin. lata.
SPINAE
Crescit in prov. Rio Grande: Gaudichaud.
4. CELTIS ORTHACANTHA Prascn. spinis geminis rarius
solitariis rectis; foliis ovato-lanceolatis acute acuminatis basi ro-
tundatis, supra medium serratis, glaberrimis; cymulis inferiori-
bus masculis petiolam excedentibus, superioribus polygamis sub-
trifloris brevissimis; ovario appresse pilosulo, stigmatum partem
indivisam aequante.
Celtis (Mertensia) orthacantha Planch. in Ann. d. Sc. nat.
43. sér. X. 309. n. 41.
Celtis aculeata Salzm. Herb.
Rami flexuosi laeves castanei, SPINAK fuscae circiter semipolli-
cares, RAmMULI juniores et PETIOLI parce pubescentes. КОГА glaber-
rima, basi aliquando subcordata, saepenumero complicata, 1'/ —2 poll.
longa, 10—15 lin. lata. Cymar inde a basi floriferae puberulae. FLO-
RES brevissime pedicellati , glabrescentes. Ovarium parce appresse pi-
losulum. STIGMATA divaricata bifida, 3 lin. aequantia.
Crescit prope Bahiam : Salzmann.
5. CELTIS MEMBRANACEA Міо. ramulis gracilibus sub-
compressis pubescentibus; spinis rectiusculis vel curvatis; foliis
ellipticis abrupte acuminato - mucronatis, basi acutis vel obtusis,
supra medium, rarius ab ipsa basi crenato-serratis, dentibus non-
nunquam subobsoletis , saepius mucronulatis, utrinque puberulis,
supra scabriusculis ; drupis ellipticis utrinque attenuatis, immatu-
ris marginatis scabriuscule pilosulis,
Momisia membranacea Weddell 1. c. 196. n. 49.
ARBOR vel FRUTEX, RAMULIS inermibus vel spinosis. SPINAK
1 — 1'/, lin. longae. Forra 2 — 3 poll. longa, 1 — 2 lata. Cymar
petiolo breviores? DnvuPAE solitariae 3— fere 4 lin. longae, 2—2'/ latae.
Crescit in Brasilia: Gaudichaud.
6. CELTIS ASPERULA MiQ. spinis solitariis leviter recur-
vulis; ramulis petiolisque tenerrime puberis; foliis breviter pe-
tiolatis e basi obtusa leviter emarginata integerrima ovato-ellip-
ticis ovalibusque subabrupte acuminatis, grossiuscule crenato-ser-
ratis, membranaceis, ad medium trinerviis , venisque costalibus
1—2 utrinque adscendentibus, venulisque paucis transversis, axil-
lis fere omnium perforatis, utrinque laete viridibus, subtus in
nervis pilis raris appressis, supra minute pubero-scaberulis de-
mum asperulis; drupis breviter pedicellatis ovali - lenticularibus
utrinque attenuatis parce pilosis.
Species C. glycycarpae proxima, пес non C. aculeatae affi-
nis, a priore foliis latioribus, pubescentiae indole, druparum
forma rel. discernitur. Rami teretiusculi, fusculi et lenticellosi,
RAMULI trigoni, flexuosi, 8РІМАЕ 1—8 lin. longae, deorsum cur-
- vatae, aetate increscentes et incrassatae, fusculae, nitidae. Pr-
тїоїл 1 lin. longi antice sulcati. Forra majora 8—8' poll.
longa, 1'/, — fere 2 lata, mucronata. SriPULAE parvulae hir-
tulae, deciduae. _ Рероксша 1', lin. longi solitarii axillares.
DaurAE nondum prorsus maturae semipollicem longae, ima basi
attenuatae , maturae forsan magis orbiculares.
Crescit in silvis caeduis prov. Paraénsis: M.
1. CELTIS ALNIFOLIA Mio. ramulis summis puberulis
vel glabris inermibus vel spinosis; spinis solitariis rectiusculis ;
foliis ellipticis abrupte acuminatis, basi obtusis, supra medium
inaequaliter muricato-dentatis, utrinque glaberrimis, supra punc-
ticulato- asperis; cymis fructiferis petiolos superantibus, drupis
ovoideis, marginatis, glaberrimis versus apicem attenuatim asperis.
Momisia alnifolia Weddell l. с. 193. п. 39.
ARBOR 7 — 8-metrorum alt., RAMULIS subcompressis vel teretibus
vix flexuosis. Spivak 1—2 lin. longae. ForiA 1'4 — 3 poll. longa,
1 — fere 2 lata, acumine acutiusculo vel obtuso, sicca membranaceo-
chartacea, DRuPAE lato-ovoideae; obscure rugoso-costatae.
Crescit in silvis juxta Cuxipo flumen in prov. Matto- Grosso,
Decembri fructifera: Weddell. A Celtide asperula praesertim indu-
menti natura et foliis muricato-dentatis differre videtur.
8. CELTIS SPINOSISSIMA Mig. ramulis angulatis apice
puberulis; spinis geminis rectis vel curvatis; foliis ovato-lanceo-
latis longiuscule acuminatis basi rotundatis vel subcordatis, paullo
supra basin ad acumen usque acute dentato serratis, dentibus
subinaequalibus saepissime incurvis; cymis confertis multifloris
spicam interruptam mentientibus.
Momisia spinosissima Weddell 1. с. 195. n. 45.
RAMULX divaricati, robusti, obscure castanei, Spivak 1 — 3 lin.
longae. Fotra 2 — fere 4 poll. longa, 6 — 10 lin, lata. Сұмак in
axillis superioribus ramulorum.
Crescit in prov. Rio de Janeiro » m. Augusto fl.: Gay.
9. CELTIS DIFFUSA Ргаксн, spinis solitariis brevibus va-
lidis uncatis; ramulis, rhachidibus, petiolis foliisque subtus mol-
liter rufo- velutinis, his ovatis acutis integerrimis supra puberu-
lis; cymis masculis a basi ramosis, infimis quam superiores multo
longioribus; ovario dense pubescente in collum breve àngustato.
Celtis (Mertensia) diffusa Planch. l. с. 314. n. 51.
177
››ЕвитЕх diffusus, babitu omnino speciminis masculi Celtidis
Pavoni (biflorae) , nempe ramulis novellis e ramo denudato armato
prodeuntibus , secundis, patentibus, internodiis inferioribus folio desti-
tutis, cymis masculis multifloris ornatis. Forra nondum plane exoleta
circiter 6 — 12 lin. longa. Оуавшм undique dense pubescens ....%
Planch, 1. c.
Crescit in prov. Minarum, loco dicto Arraial das Merces, m.
Octobri fl.: Gardn. Haud vidi.
10. CELTIS BRASILIENSIS Garon. spinis solitariis, raro
geminis, rectis vel leviter curvatis; foliis ovato-ellipticis brevi-
ter acuminatis vel'obtusis supra basin obtusiusculam vel leviter
emarginatam serratis, supra asperrimis, subtus dense fuscule pu-
bescentibus; cymulis masculis sessilibus, paucifloris; floribus her-
mephroditis axillaribus in pedunculo geminis; drupis breviter
pedicellatis elliptico-subrhombeis, apice sensim attenuatis muticis.
Mertensia brasiliensis батал. in Hook. Lond. Journ. of
Bot. 11. 339.
Celtis brasiliensis Planch. l. c. 310. n. 43.
,,FRUTEX sepiarius, RAMIS denudatis , glabris, valde flexuosis.**
$рїхАЕ rectae, haud crassae, interdum valde elongatae. КоглА upgui-
cularia vel pollicaria, in speciminibus Gardnerianis qui formam fruti-
cosam praesertim vidisse videtur, Martius autem. ,,AnBonEM 12—20-
pedalem praedicat, ramis longis, ramulis distichisf^ et specimina ab
eo collecta stirpem multo vegetiorem indicant. RAMI teretiusculi cine-
rascentes, verruculoso-lenticellosi, quandoque subangulati, RAMULI sub-
trigoni, puberi, nascentes pubescentes ; flexuosi ; sPINAE plerumque so-
litariae , raro geminae, patentes, teretes, acutae. Folia magnitudine
ac forma pro stationum varietate perquam ludunt, quae minora iis
Celtidis Sellovianae, quae majora iis C. biflorae adpropinquantur; mox
| minora obtusiora, e basi rotundata vel leviter emarginata ovata vel
lato-elliptica, superne confertius crenato-serrata , 3/,—1'/, poll. longa,
mox majora, 2'/ poll. longa , pollice latiora; basi subobliqua leviter
emarginata , apice breviter apiculata , omnia sub innovatione aureo-
villosa, adulta subtus molliter pubescentia , pilis in nervo costulisque
(tribus circiter, 1 e basi) fuscioribus, alte trinervia, supra punctulato-
aspera. PxrroLr dense hirtelli 1—2 lin. longi. SriPULAE tenuiter mem-
branaceae, lanceolatae, petiolum fere aequantes, dorso puberae. Fro-
RES MASC. et HERMAPHRODITI in iisdem ramulis, sed ex diversis axillis
et distantes. Masc. in cyma cinereo - pubescente axillari sessili (vel si
mavis in pluribus cymulis axillaribus aggregatis), 2 —4— 5 in apice
ramuli aggregati, BRACTEIS ovatis acuminatis concavis dorso pilosis
suffulti, globosi, luteolo-viriduli, SEGMENTIS concavis ellipticis imbri-
| catis dorso puberis, marginibus extenuatis lacero-fimbriatis. FILAMENTA
brevia, ANTHERAE oblongae. FLORES HERMAPHRODITI in PEDUNCULO
communi brevi axillari solitario gemini brevissime pedicellati, masculis
majores, perigonii SEGMENTIS magis oblongis ad basin liberis , glabrio-
ribus, deciduis, margine extenuato lacero-fimbriatis. Stamina perigo-
nio parum longiora. OvARIUM exsertum ovatum acuminatum, deorsum `
appresse pilosum. Stigmata 8, ovarii longitudine , ad ' bifida.
Crescit in silvis et sepibus prov. Rio de Janeiro, e. g. ad aquae-
ductum, prope Sebastianopolin: Gardner , Douglas, Scouler, M.
11. CELTIS FERRUGINEA Mio. ramulis ferrugineo-tomen-
tosis; spinis solitariis geminisve plerumque curvulis; foliis ovatis
acutissime acuminatis , basi inaequaliter subcordatis, supra trien-
tem inferiorem acute vel obtuse dentatis supra scabriusculis, sub-
tus pubescenti-tomentosis, pube in petiolo nervisque ferruginea;
drupis subglobosis acuminatis ferrugineo-tomentosis.
Momisia ferruginea Weddell in Ann. 4. Sc. nal. 3. série
Botanique XVIII. 194. n. 43.
| Влмилл elongati teretes spinosi.
Кома chartacea 2'/, — 3 poll, longa, 1
Urticin,
Spivak 1 — 2'% lin. longae.
— fere 2 poll. lata, petiolis
URTICINEAE: CELTIS.
178
circiter 17, lin. longis. Cymax pauciflorae, petiolis longiores. Dav-
PAK solitariae 2 2 lin. latae.
Crescit prope urbem Rio de Janeiro: Gaudich. Non vidi.
Овзкву. Haud longe ab hac distare videtur Celtis crenata; conf.
infra p. 191. n. 7. ;
12. CELTIS CLAUSSENIANA Mig. ramulis robustis dense
pubescentibus; spinis solitariis curvatis; foliis ovatis obtusis vel
brevissime acuminatis, basi inaequaliter subcordatis (integerri-
mis?) supra asperis in nervis pilosulis, subtus pubescentibus ;
cymis fructiferis petiolum superantibus; drupis ovatis attenuato-
acuminatis, scabris et sparsim hispidis,
Momisia Clausseniana Weddell 1. c. 194. n. 41.
Rawr vix flexuosi, internodiis abbreviatis. Seman 1 — 1'/ lin.
longae. Кол in sicco chartacea 1'/, — 2'/, poll. longa. Darurar со-
stato-rugosulae, perinde glabratae, tactu scaberrimae, fere 2 lin. latae.
Crescit in prov. Minarum: Claussen.
Архот. Huic quodammodo affinis videtur: Celtis Chichope, conf.
infra p. 181. n. 6., spinis geminis rectis, foliis apice rotundatis mu-
cronatis vel subemarginatis, supra medium muricato-dentatis raro sub-
integerrimis, drupis glabriusculis distiuguenda.
18. CELTIS MORIFOLIA PrawcmH. ramulis flexuosis tere-
tiusculis, junioribus petiolisque tenere puberulentis; spinis gemi-
nis rectis; foliis lato- vel ovato-ellipticis breviter acuminatis,
basi rotundatis vel subcordatis, supra medium serratis, juniori-
bus in nervis supra puberulentis mox glabris et laevibus, subtus
pallidis glabris vel glabriusculis; drupis solitariis ellipsoideis
compressiusculis margine incrassato cinctis, rostro brevi trun-
cato terminatis,
Celtis morifolia Planch. in Ann. d. Sc. nal. 3. série X.
311. п. 44.
а
AnBOR teste Gardnero parva, вАМ18 diffusis, Ramutt teretius-
culi, epidermide laevi, fusco-cinerascente, striolati , juveniles puberi,
SPINAE subaequales, 2—3 lin., teste Planchon 3—6 lin. Јопдас , tere-
tes, fusculae, juniores pulverulento-puberae. PETIOLI 2'/, lin. longi,
semiteretes, antice unisulci, pilis semipatulis pubescentes. КОЛА vulgo
aequilatera, 3 — 3'/, poll. longa, 2 — 2'/ lata, in speciminibus а cl.
Planchon examinatis minora, %', poll. longa, subchartacea, subtus
statim fere glabra, crassiuscule trinervia, nervis lateralibus rectius-
culis costulisque superne 2 — 3 prominentibus in sicco pallidis, anasto-
mosibus transversis validiusculis. Ркргхсотл fructiferi nunc solitarii,
1/,--2 lin. longi. DavrAE 2— 3 lin. longae, glabrescentes , rugulo-
sae, vix adhuc maturae.
Crescit in prov, Piauhy et Goyaz prope Natividad: Gardn.
14. CELTIS GARDNERI PLawcm. spinis solitariis, sub-
rectis; ramulis petiolisque cinereo-puberulis; foliis oblongo-ellip-
ticis breviter acuminatis, 'basi integerrima obtusiusculis vel sub-
acutis ceterum serratis, subtus secus nervos pubescentibus, supra
glabris vel sublaevibus; pedicellis fructiferis petiolo subaequali-
bus; drupa ellipsoidea apice haud attenuata, glabra.
Celtis (Mertensia) Gardneri Planch. і. c. 311. п. 45.
‚›Аввов parva, RAMIS pendulis, Ramutt teretes, extremis obso-
lete sulcatis. Forta circiter 1'/, — 2 poll. longa, 10 — 12 lin. lata;
siccitate viridia, tenuiter chartacea. Ркріскілл axillares solitarii vel
gemini basi in unum concreti, parte libera circiter 1 lin. longa. A
praecedente cui simillima differt: habitu, spinis solitariis, pubescentia
et imprimis drupa apice non attenuata. Planch. l. c.
Crescit in Brasiliae insula S. Pedro, fluminis S. Francisco:
Gardner. Haud vidi.
24
179 URTICINEAE: CELTIS. 180
$. 2. Tava. — Stigmata subspathulata, apice emarginata nec
bifida. 8ріхАЕ axillares.
15. CELTIS SELLOVIANA Mio. spinis geminis vel solita-
riis rectis vel leviter recurvis; foliis breviter petiolatis ovato-
ellipticis vel ovato-sublanceolatis acutis vel subacuminatis submu-
cronatis, basi rotundatis, integerrimis vel utplurimum supra me-
dium serratura una alterave auctis, laevibus, supra glabris vel in
costa puberis, subtus in nervis petioloque rarissimis pilis appres-
sis inspersis; floribus (hermaphroditis) axillaribus solitariis; ova-
rio toro piloso inserto; stigmatibus lingulatis emarginatis.
Tabula nostra LXIII.
Momisia inlegrifolia H. A. Weddell? in Ann. d. Sc. nat.
l. c. 196. n. 48.
Sequenti speciei procul dubio arctissime cognata, foliorum
forma autem, ni fallor, propriae speciei titalum sibi vindicat.
Rami rigidi duri cylindrici, fuscescenti- cinerei, glabri, laeves,
rugulosi. Ramuri tenues rigidi , flexuosi; вамсіл foliati tenuis-
simi subtrigono-teretes, rarissimis hic illic pilis inspersi. SPINAE
geminae vel solitariae teretes vel basi subcompressae, rectae vel
serius leviter recurvulae, 1—2'/, lin. longae. Ретло 1 lin. cir-
citer longi, tenues, antice leviter sulcati, dorso perraris pilis
inspersi vel glabrati. Forra utrinque laete viridia, sub lente
haud glabra, membranacea, trinervia et superne pauci-venosa,
costa venisque tenuibus, basi subtus nervorum conjunctura basi-
lari tumidula (et pariter ac venarum axillis) perforata, venarum
reticulo pellucido, 6—11 lin. longa, 2'/,—4'/,.lata. FronEs in
sp. supp. versus ramulorum apices axillares, solitarii, herma-
phroditi. Prpuncut 1 lin. longi appresse pilosuli vel сагай,
, PERIGoNIUM 5-partitum, sEcMENTIS imbricatis, interioribus 2 latio-
ribus magis membranaceis, reliquis 3 paullo minoribus, omni-
bus glabris subconcavis, luteolo-viridulis, basi dorsoque subin-
сгаззайз, praefloratione imbricatis. STAMINA 5, FILAMENTIS bre-
vibus, ANTHERIS ovato – cordatis, majusculis; pisco denso piloso.
Ovarium ovatum glabrum. Stigmata ovario dimidio fere breviora,
plana, antice leviter concavata , erecto-convergentia, emarginata,
ad emarginaturae angulum utrinque verruculose tumidula.
Crescit in Brasilia australi : Sellow.
Stirps a cl. Weddell descripta foliis quidquam majoribus angu-
stioribus et saepe integerrimis а nostra discrepat. Евотех (2) glaber-
rimus , ramosissimus, AMULIS gracilibus, vetustioribus epidermide fla-
vicante obtectis, spinosis; sPINIS plerumque geminis 3—18 m.m. longis
rectis. ЕотлА lanceolata vel ovato-lanceolata, 15 — 30 m.m. longa,
6—12 m. m. lata, membranacea , basi rotundata, apice attenuata, acuta,
integerrima vel laxissime argute serrata, utrinque laevia. CvMAE valde
pauciflorae, petiolos paullo superantes. ЮвирАк solitariae , ovatae,
laeves, — Crescit in provincia Brasiliensi Rio Grande: Gaudichaud.
16. CELTIS TALA бил, spinis geminis rectis; foliis par-
vis grosse serratis vel subintegerrimis; cymulis masculis vel po-
lygamis sessilibus, paucifloris, glomeruliformibus; stigmatibus
ovario subaequalibus, crassis, spathulatis apice bilobis,
Vang. 3. ramulorum epidermide castanea; foliis minoribus,
сгазв10119 48, profundius paucidentatis.
Celtis (Mertensia) Tala Gill. Mss. Planch. l. c. 310.
n. 42.
»FhRuTEX, more Paliuri, ramosissimus, RAMULIs vetustis cine-
reis (in var. 8. rubro-castaneis) flexuoso-tortuosis, teretibus, juniori-
bus dense 10110518. SriNAE breves vel 6 lin. longae, nunc nullae.
Forra vix pollicem longa, basi obtusa, apice acutiuscula vel emargi-
nata, utrinque glaberrima et laevia (in var. В. supra pilis adpressis
sparsa), siccitate viridia vel fusco-rubentia, trinervia, nervis duobus
basilaribus extra medium limbi extensis. CvwuraAk in glomerulum con-
tractae, axillares , sessiles , MASCULAE confertae , 7—10-florae, FLORI-
BUS pro genere majusculis, glabris. LACINIAK perianthii obovato- spa-
thulatae, truncatae, staminibus subbreviores. FLORES HKRMAPHR, rarius
in cymula masculorum , saepius in axillis foliorum supremorum solita-
rii, PKDICELLO 1'/, lin. longo sustenti. OvAnrUM ovatum glaberrimum.**
Planch. 1. c. — Stirps sepibus plantandis inservit, lignum igniarium,
teste cl. Tweedie.
Crescit in ditione Platensi, prov. S. Luiz: Gillies; prope Mon-
tevideo: King: prope Buenos-Ayres vulgatissima: Tweedie. Var. В.
in prov. Cordovensi: Miers, ex Planch. Haud vidi.
Архот. Ampelocera, novum genus a cl. Klotzsch (Linnaea 1. c.
541.) nuper propositum et Celtideis annumeratum (arbor peruviana, a
Ruizio detecta et Cellis dichotoma dicta, quo nomine vero in ejus her-
bario duae stirpes, scil. 4mpelocera Ruizii Kl. et Celtis biflora con-
funduntur), a Celtideis imo ab omnibus Urticeis floribus diplostemoni-
bus nimis mihi recedere videtur, quare, donec seminis fabrica accura-
tius innotuerit, excludendum mihi videtur.
APPENDIX.
Celtidis species in America tropica crescentes, in Brasilia nondum
detectae,
Sectio I. Euceltis Planchon.
1. Certis JAMAICENSIS Planch. foliis oblique ovatis acute
cuspidatis (acumine integro) , basi subcordatis, ab apice infra
medium serratis, supra nitidis glabris, subtus praesertim in ner-
vis puberulis, versus basin saepe longitrorse triplicatis; pedicel-
lis fructiferis solitariis; petiolo subtriplo longioribus; drupa ovata |
attenuata glabra, pisi mole.
Celtis jamaicensis Planchon in Ann. d. Sc. nat. 3. série
Х. 290. п. 10.
Jamaica.
Sectio П. Sponioceltis Planch.
2, CELTIS TRINERVIA Lam. „foliis ovatis serratis subgla-
bris; cymis axillaribus petiolo brevioribus; Йоге fertili longius
pedicellato,**
Celtis trinervia Lam. Encycl. 17. 134.
Рктгогл 2 lin. longi.
communi axillari.
Кговез virentes 3ni — 6ni in pedunculo
Masc. brevius pedicellati, HERMAPHR. et FEM, rari,
Ins. 5. Domingo, Jamaica, Tortola, 5. Bernardi,
8. Сегтіз Swartz Planch. l. с. 304. a praecedente tan-
tum foliis longiter cuspidatis differt, Pl. opinante forsan non
eadem.
Ins. Jamaica, Tortola, S. Bernardi.
Sectio IIT. Mertensia (Momisia).
4. CELTIS BBEVIFOLIA; spinis solitariis geminisve sabrecar-
vis, stipulisque falcatis pubescentibus ; foliis oblongis acutis, basi
truncatis supra medium remote serratis, triplinerviis, supra
sparse hirtis, subtus pallidioribus pubescentibus, racemis axilla-
ribus brevibus, monoicis, inferne masculis; flore femineo ter-
minali; ovario ovato attenuato hirto.
Momisia brevifolia Klotzsch Linnaea XX. 538.
Foura 1—2 poll. longi; экто 2—3 lin, pubescentes,
America australis: Ruiz.
5. Certis воглутемвіз Planch. spinis solitariis brevibus cur-
vulis; foliis ovato-ellipticis, breviter acuminatis, praeter basin
integerrimam serratis supra asperrimis, subtus molliter velutinis;
181 URTICINEAE: CELTIS. 182
pedicellis fructiferis petiolo subbrevioribus; drupis ovatis іп ro-
strum breve attenuatis; stylorum basibus induratis persistentibus.
Cellis boliviensis Planch. l. с. 311. п. 46.
Кола 2 poll. longa, 15 lin. lata, nervis supra impressis.
Bolivia.
6. Сегтіѕ СнісноғЕ Mig. ramulis flexuosis novellis apice
puberis , adultis glaberrimis albidis; spinis geminis rectis; foliis
ellipticis, apice rotundatis mucronulatis vel, emarginatis, supra
medium muricato-dentatis, rarius subintegerrimis , adultis supra
glaberrimis, laeviasculis, subtus pubescentibus; cymis polyga-
mis; drupis rotundatis glabriusculis vix asperis.
Momisia Chichope Н. А Weddell in Ann. d. Sc. nat. Bot.
XVIII. (1852.) 194. n. 40.
Frurex. SPINAE !4—1!/, lin. longae. Forra ‘/,—1 poll. supe-
rantia, 3—7 lin. lata, DnuPAE 17/, lin.
Ч. CELTIS crenata Mig. ramulis angulatis molliter pubes-
centibus; spinis solitariis vix curvatis ; foliis ellipticis brevissime
mucronato- acuminatis, basi rotundatis vel subcordatis, supra
basin muricato-serratis, membranaceis, supra asperulis in nervis
pilosulis subtus molliter pubescentibus ; cymis polygamis brevi-
bus; drupis immaturis ovoideis subcompressis, apice attenuatis,
pilosiusculis asperrimis.
Momisia crenata H. A. Weddell l. c. 195. n. 44.
Аввов parva; FOLIIS 2'/,—4 poll. longis.
In prov. S. Cruz de la Sierra Boliviae.
8, Сктлїз FLEXUOSA Mig. ramulis pubescentibus; spinis so-
litariis rectis vel curvatis; foliis ovatis breviter obtusiuseule acu-
minatis basi plerumque rotundatis raro subcordatis, supra me-
dium remote serratis vel subintegerrimis, supra asperis inque
nervis tomentellis, subtus pubescentibus; cymis fructiferis petio-
lum superantibus; drupis ovoideis subcompressis rostellatis, mar-
ginibus apiceque asperrimis sparse pilosulis.
Momisia flexuosa H. A. Weddell l. c. 195. п. 46.
ARBUSCULA ramis diffusis, ramulis mire flexuosis subcompressis
teretibusve , vetustioribus cinerascentibus glabratis, Fouus 1 — 27,
poll. longis.
In prov. Yungas, Boliviae.
9. CELTIS VELUTINA Planch. spinis solitariis curvulis ; ramu-
lis erassis angulatis; petiolis, rhachidibus foliisque subtus fulvo-
velutinis, his ovatis acutis, supra basin leviter cordatam aequa-
liter serratis, supra asperis; cymis masculis confertifloris sessili-
bus, nunc secus ramulum axillarem pollicarem interrupte spica-
tis; floribus femineis subsolitariis ; ovario piloso.
Celtis velutina Planch. l. с. 313. n. 49.
Бола 1-2); poll. longa, 8—24 lin. lata.
Peruvia.
10. Сегтіз rmiFLORA Ruiz. Mes. ramis fuscis glabris ramu-
lisque gracilibus; spinis solitariis recurvulis ; foliis rigidis, lato-
oblongis apice subrotundatis acuminatis, basi obtusis vel leviter
cordatis, utrinque glabris, trinerviis, supra medium serratis, costa
nervisque subtus prominentibus flavidis, versus basin parce hir-
tellis; petiolis brevibus evanescenti- pubescentibus ; drupis globo-
sis apiculatis glabris.
Momisia triflora Klotzsch l. c. 537.
Кола 3—5 poll. longa, 1',—2'/ lata. Гктютл 3 lin. longi.
Peruvia.
11. CELTIS picHoroMA Ruiz. Mss. ramulis junioribus dense
rufo-pilosis; stipulis parvulis ovato-acutis deciduis; foliis mem-
branaceis. ovatis vel ovato - oblongis acuminatis, basi obsolete
cordatis, integerrimis vel versus apicem pauciserratis; cymis
masculis racemosis axillaribus solitariis vel aggregatis ramosis-
simis pubescentibus; peduaculis femineis 1—2-floris, petiolo vix
longioribus; ovario piloso, stylis bipartitis breviore.
Celtis spinosa, C. biflora el C. dichotoma Ruiz. Herb.
Celtis Pavonii Planch. l. c. 313. n. 50.
Momisia dicholoma Klolzsch. l. c. 539.
SPINAE vix ullae. Кола 2—3'/, vulgo 2'/ poll. longa.
In Peruvia et Nova Grenada.
12. Certis rupEscENs Planch. spinis geminis apice parum
curvatis; foliis ovato-ellipticis obtuse submucronato - acuminatis,
basi rotundatis subcordatis, integerrimis vel versus apicem ser-
ratis, supra glabris, subtus molliter pubescentibus; cymis axil-
laribus polygamis; petiolo multo longioribus; ovario hirsuto.
Celtis pubescens Planch. l. c. 312. n. 47.
Mertensia pubescens Н. В. К. Nov. Gen. IT. 31.
Annon foliis subtripollicaribus, praecedenti proxima videtur.
Prope Оиауадші.
13. Села zizvrHoipEs Planch. spinis solitariis, subulatis
pubescentibus parum recurvis; foliis ellipticis cordatis rigidis
supra scabriusculis, subtus tenuissime pubescentibus; cymis pe-
tiolo brevioribus; ovario pubescente.
Celtis sisyphoides Planch. l. c. 311. п. 52.
Merlensia zizyphoides H. B. K. Nov. Gen. II. 32.
In Regno Novo-Granatensi ad fl. Magdalenae.
14. Certis босроти Planch. spinis subsolitariis brevibus
uncatis; ramis, petiolis foliisque subtus rufo- velatinis , his an-
guste ovatis acute acuminatis , basi leviter cordatis, apicem ver-
sus paucidentatis, coriaceis, supra asperrimis; pedicellis fracti-
feris brevibus crassis; drupa ovata, margine vix incrassata, bre-
viter strigosa, stylorum basibus breviter bimucronata.
Celtis Goudolii Planch. 1, с. 312. n. 48. Р
Кола 1'/,—2'/ poll. longa.
In Regno Novo-Granatensi, in valle Magdalenae, — An eadem
ac praecedens ?
15. Species incertissima, vix nisi synonyma: Cellis spinosa
Spreng. Syst. Veg. I. 931.
Архот. Genus Celtidis in prov. Minarum Coatintiba, i. e.
arborem Nasuae, quia haec animalia ejus fructibus vesci soleant , no-
minari, nobis traditum est. Alias audit lusitanice Loto, hispanice
Almez, Almiz, vel Codono. Usus varius. Plures species, quae
densa et armata coma instruuntur , inserviunt: sepibus conserendis. Е
ligno levi, subtili satque tenaci flagellorum manubria et diversa uten-
silia fabricantur. Carbonem e ligno ustam in pulveris pyrii composi-
tione aliarum arborum carboni praeferendam censent, Drupae carne mu-
cilaginoso-dulci, interdum subacridula, ab animalibus silvestribus ap-
petitae, quin hominum industria in melius excoli, mole augeri, sapore
nobilitari possint, ad pecora sarcinanda , vix est dubitandum. М,
183 184
SUBORDO Ш. UR TICE A E.
URTICARUM genera Juss. et aliorum. — UnricEAE DeCand. Flor. franç. Ш. 511. Bartling Ord.
паї. 105. excl. Cannabineis. — URTICACEAE, Endl, Gen. Pl. 282.
FrLonEs monoici vel dioici, raro polygami. Perigonium calycinum, 2—5- saepe tetraner-
vium, PHYLLIS liberis vel coalitis, praefloratione imbricatis vel in fl. masc. subinduplicato-val-
vatis, persistentibus. Masc. STAMINA perigonii segmentis numero aequalia et opposita, FILA-
MENTIS (utplurimum transverse rugosis) praefloratione inversis elastice prosilientibus, ANTHERIS
dorsifixis bilocularibus introrsis. Ризтила RupiMeNTUM. Fem. Ovarium uniloculare, ovuLo
unico basilari orthotropo. Stytus terminalis vel sublateralis simplex, STIGMATE elongato vel
capitato. Мосотл perigonio persistente suffulta vel eo increscente inclusa, crustacea evalvis.
SEMEN e basi erectum, TESTA tenuissima membranacea, ALBUMINE Carnoso, EMBRYONE recto in
axi albuminis antitropo, COTYLEDONIBUS ovalibus aequalibus planis, ROSTELLO supero.
HERBAE vel FRUTICES, succo aqueo, fibris libri tenacibus, FOLIIS oppositis vel alternis
petiolatis, pube innócua vel urente, aut glabris, saepe rhaphidibus superficialibus striolatis
(pilis adnatis* auctorum), sriputis geminis liberis, floribus varie cymosis, thyrsoideis, pani-
culatis vel fasciculatim aggregatis aut receptaculo communi impositis. In calidis totius orbis
frequentes, іп temperatis rarae, in frigidis fere exules.
GENERA BRASILIENSIA.
Perigonium fem. tubulosum, stigma elongatum `. : А ~ x + è š . š 5 : š BOEHMERIA.
Perigonium fem. inaequaliter 8 — 4-lobum vel -dentatum, stigma sessile penicillatum . . . . . .. URERA.
Perigonium fem, 4-partitum; stigma unilaterale elongatum. Flores monoico-involucrati > ° 522% К GESNOUINIA.
Perigonium fem. tetraphyllum, phyllis interioribus magnis; stigma sessile penicillatum terminale . . . . URTICA.
Perigonium fem. 2—4-partitum , segmentis interioribus vulgo majoribus; stigma subulatum uncinatum . ^. . FLEURYA.
Perigonium fem. inaequaliter 3—4-fidum, lobo uno vulgo maximo cucullato. Stamina rudimentaria. Stigma ter-
minale sessile multipartito- penicillatum AES cT. Se эн >: PEE
:
Аркот. Crystalli aciculares et rhaphides longiores brevioresque in Urticearum foliis aliisque partibus herbaceis frequenter
constante lege et ordine dispositae deprehenduntur. In primis hac in re Pileae et Fleuryae genera excellunt. Sub epidermide in cellulis
propriis fasciculatim inclusae, in planta viva, quamdiu humoribus tumet textus, aegre discernuntur, in exsiccatis tanquam striae
elevatae lineares, fusiformes vel tanquam verruculae in conspectum veniunt et eximios ad distinguendum species praebent characteres.
— Lineolarum harum vera indoles olim male intellecta id effecit ut pro pilis epidermidi adnalis haberentur. Primus rhaphides esse
prominentes Dr. J. D. Hooker in Flora Antarctica Vol. 11. exposuit. Verruculae quae in foliis plantarum praesertim Urticinearum
superficiem asperum reddunt, haud raro etiam sunt ejusmodi parvae abbreviataeque rhaphides quod pro parte etiam de illis verruculis
valet, qui post pilorum lapsum remanent et vulgo etiam pro basi persistente pilorum aut eorum cicatrice olim habebantur. Weddellius
nuper omnia haec corpuscula Cys/o/ythorum nomine exornavit (Ann. d. Sc. nat. 3. série XVIII. p. 197 in nota).
Slimuli в, pili urentes instruuntur apice v. cuspide saepe intumida et dum cuti imprimantur delabente , quo facto succus, qui
per pili cavitatem varia directione movetur, effluit, saepe miro modo animal excrucians. Non desunt in Urticeis Brasiliae tales pili
sat infesti, attamen Urticarum Indiae orientalis: crenulalae et urentissimae virulentum ictum vix inligunt, quam Cnidoscoli mitiores.
Ceterum acidum formicarium in horum stimulorum succo contineri, constat. De stimulorum fabrica adeas Schleiden, wissenschaftl.
Botanik HI. edit. p. 282. c. к. М.
185
XIX. ВОЕНМЕМА Jaco. excl. spec.
UnricaE spec. auctor. — Bornmerta Jacq. Amer. 2/6. L 157.
Gaudich. L c. — DunkriA ejusd. l. c. Meissn. Gen. 349. (260.)
FronEs monoici vel dioici, glomerato - spicati.
Masc. Ревтеомтгом 4 — 5-fidum, skewENTIS aequalibus
concavis, praefloratione induplicato - valvatis, sub an-
thesi patentibus. STAMINA tot quot perigonii segmenta
iisque opposita, FILAMENTIS praefloratione inflexis dein
elastice exsertis, ANTHERIS introrsis bilocularibus, locu-
lis appositis. Руѕтплл rudimentum. Кем. Prricgontum
tubuloso- ventricosum, ore angusto 4 — 3-denticulatum.
Ovanium liberum inclusum, ovuro unico basilari or-
thotropo. Өтүіля terminalis, brevis, in втема elon-
gato - lineare filiforme puberum terminatus. Nucuna
perigonio accrescente sicco conformi inclusa, ellipsoi-
dea vel lenticularis aut submarginata. Semen erectum.
Емввхо in axi albuminis antitropus, COTYLEDONIBUS
aequalibus ovatis, ROSTELLO supero.
SurrFRUTICULI vel ARBUSCULAE, FOLIIS plerum-
que opposilis , stipulatis, pube innocua, succo aqueo,
FLORIBUS super spicas axillares fasciculatis. Cres-
cunt in calidioribus utriusque orbis.
1. BOEHMERIA CAUDATA Sw. subarborescens, dioica,
innovationibus hirsutulis; foliis oppositis in eodem jugo inaequi-.
magnis, ovatis, ovato- ellipticis vel -sublanceolatis acuminatis,
serratis, trinerviis, membranaceis, supra setulis exilibus appres-
sis inspersis, subtus praesertim in nervis molliter pubescentibus ;
spicis axillaribus interrupto -fasciculatis; perigoniis masculis 4-
fidis lobis apice setulosis et inflexis, femineis ellipsoideis mox
lenticulari-compressis ore 3 — 4-denticulatis parceque setulosis,
maturis subbialato-marginatis.
Tabula nostra LXIV. et LXV. fig. I.
Boehmeria caudata Swarts Prodr. 34. Flor. Ind. occid. 279,
Boehmeria arborescens Gardner in Hook. Lond. Journ. of
Bot. I. 541. n. 234.
Boehmeria petiolaris Н. B. K.? Nov. Gen. et Sp. И. 36.
Urtica fruticosa, foliis amplissimis cet. Browne Jamaic.
338. п. 11. ?
Stirps per omnem Brasiliam orientalem crescens, partiam
magnitudine, indumento et forma etiam ludens, a jamaicensi illa,
quantum e Swartzii fusiore descriptione jadicare licet, separari
haud posse videtur. — In speciminibus hirsutioribus a Princ.
Seren. Vidensi lectis rorta maxima 6 poll. longa, 2/; lata, basi
obtusa, apice brevi- acuminata, subtus sublacunoso-reticulata, in
iis a b. Pohl advectis 8 poll. longa 3'/ latitudine aequantia, PE-
TIOLIS tripollicaribus sustenta, in fructiferis a Martio prope Rio
de Janeiro carptis spicae femineae maturae pedis longitudinem
aequant. Frequens videtur forma foliis angustioribus (ad quam
praesertim B. arborescens Gardn. spectare videtur) insignis, in
qua: RAMI teretiusculi glabrati, fuscescentes, lignescentes , RAMULI
albido-hirtuli. Forra in eodem jugo inaequalis magnitudinis.
Реттом '/,—1 poll. longi albido-hirtuli. Forra 21-41 poll.
longa, 9 — 12—14 lin. lata, alte trinervia, subtus pallida, sub-
lacunosa. SriPULAE subscariosae, anguste Janceolatae, praeter
dorsi lineam dense hirtellam subglabrae. SricaE FEM. axillares
Urticin,
URTICINEAE:
BOEHMERIA. 186
solitariae, 5 — 8 poll. longae, maturae flavescentes, interruptae,
floribus fasciculatis. ВВАСТЕАЕ stipulaeformes садисае. Perigo-
мом elliptico - lenticulare membranaceum, ore angusto 2 — 4-
vulgo obsolete 4- denticulatum et subhispidulum, secus margines
puberum, glabrescens. SryLus linearis in sicco fusculus, filifor-
mis, a basi fere stigmatosus. In speciminum masc. sricis vulgo
hic illic кроз FEM. unus alterve intermixtus. FLORES MASC.
aggregati subsessiles, PERIGONII 4- partiti segmenta apice ligula-
tim inflexa, dorso hirtella. Stamina generis, RUDIMENTUM PISTILLI
subglobosum. Forma glabrior etiam obvenit, foliis duplo mi-
noribus glabrioribusque insignis, locis humilioribus probabili-
ter enata.
Crescit frequens. in virgultosis collium et montium prov. Seba-
stianopolitanae, е. 0. in M. Corcovado, ad Tijuca, in Serra d' Estrella,
ad Cabo frio: Mikan, Schott, Pohl, Schüch, Princ. Vidensis, Ra-
ben, Gardner, M. Asa peixe incolis dicitur, teste Martio.
Forma Masc. GLABRIOR, foliis oblongo - lanceolatis lanceola-
tisque acuminatis praeter acumen integerrimum argute serrato-
dentatis, membranaceis, trinerviis, subtus in nervis parce pu- ·
bescentibus, non lacunosis, supra raris brevissimis setulis in-
spersis laevibus; ramulis, petiolis spicisque masculis (gracilibus
interruptis) pube tenera setulisque brevissimis conspersis haud
scabris; floribus speciei.
Boehmeria arborescens Gardner in Hook. Lond. Journ. of
Bol. 1. 541. n. 234. herbariüi.
ARBOR teste Gardnero, parva, circiter 16 - pedalis; mAMULI
graciles, tenues, subteretes. Ретюм 1— 1'/, poll. longi. Fori
siccitate supra nigrescentia, nullibi lacunosa, nervis subtus pro-
minulis venulisque licet distinctis, argutioribus serraturis subpa-
tulis fere denticuliformibus, glabratis, et forma angustiore (4—7
poll. longa, 7—16 lin. lata) a specie recedunt, speciem distinctam
autem vix exhibere mihi videntur. Spicae graciles spithamaeae.
Crescit in silvis ad pedem т. Pedra Bonita et prope Tejuco,
m. Nov. fl. masc.: Gardner.
9. BOEHMERIA ARGUTA Maar. HERB. frutescens; ramis
glabratis; ramulis petiolis foliisque subtus villoso-pubescentibus,
his oppositis supra appresse setulosis ovato-ellipticis vel ellipticis
acuminatis, basi obtusis vel acutis, argute serratis; spicis dioi-
cis axillaribus; femineis folia circiter aequantibus, masculis ea
superantibus; perigonii masc. segmentis ellipticis acutis dorso
superne hispidule pubescentibus; pistilli rudimento pedicellato ;
fl. fem. stylo altius exserto, versus apicem incrassato sublanceo-
lato, stigmatoso; perigonii masc. lobis apice non inflexis.
Tab. nostra LXV. fig. 11.
Praecedenti proxima, foliis subtus hirsutioribus, supra den-
sius setulosis, argute serratis, stylo altius exserto et a parte
stigmatica latiore fere lanceolata distincta, tuto, ni fallor, distin-
guenda. Partium dimensiones propemodum eaedem. Fori mem-
branacea, 2—4 poll. longa, PETIOLIS '/,—17/, poll. longis. Fro-
RES masc. breviter pedicellati obovoidei, sub anthesi membrana-
cei fere luteolo colorati, БЕ6МЕМТІЗ apice sub praefloratione haud
incurvis, dorso subcarinato marginibusque villosulis, Stamina ex-
serta, ANTHERIS latis utrinque emarginatis, PrsTILLI RUDIMENTUM
obovatum, compressulum, submarginatum, stipitatum. Fr. FEM.
conferti, ВВАСТЕА caduca suffulti, ВвАСТЕОТА8 linearibus puberis
singuli stipati, Ревівомісм urceolato -tubulosum, ore denticula-
tum, pilosulum. SrvLus alte exsertus, filiformis, apice in 8Т16МА
sublineari-lanceolatum breve antice pilifero-stigmatosum terminatus,
Crescit in prov. Minarum silvis altis: Ackermann.
Speciem vidi huic proximam mexicanam, foliis subtus incano-seri-
ceo-villosis, floribus villosioribus, bracteis magis tomentellis insignem.
25
187 URTICINEAE :
3. BOEHMERIA PHYLLOSTACHYA Miq. ramulis, рейо-
lis, foliis subtus in nervis spicisque brevi-hirtellis; foliis oppo-
sitis vel etiam alternis, in eodem jugo inaequimagnis, ovatis vel
ovato-ellipticis acuminatis, basi rotundatis, grosse crenato-ser-
ratis, trinerviis, subtus pallidis, supra sparse appresse setulo-
sis; spicis monoicis axillaribus sessilibus solitariis foliis brevio-
ribus, apice vulgo paucifoliatis; nucula perigonio apice parce
setuloso vulgo subpunctato inclusa, lenticulari-compressa. °
Евстех? Rami tenues teretes striolati fusculi glabri, superne
et RAMULI leviter subtetragoni pilosuli sed non scabri. РЕ-
тїоїл tenues 8 — 2 lin. longi, setulis patulis brevibus et pube
tenera conspersi. Forra tenuiter membranacea, subtus pallida,
usque ад ‘/, alt. trinervia et versus apicem pauci- venosa, supra
setulis albidis raris appressis brevibus conspersa, acumine inte-
gerrimo acuto vel obtuso terminata, ceterum serrata, sed serra-
turis obtusis, 3 — 1'/, poll. longa, 10— 6 lin. lata. SriPULAE
lanceolatae fuscescentes dorso medio albido- pilosae, deciduae.
ӚРІСАЕ apice haud raro foliiferae et vegetationem serius probabi-
liter continuantes, ramuli itaque etiam dicendi, parte inferiore
aphylla florum fasciculis obsiti, apice foliosi; rronrs fasciculati,
BRACTEIS Stipulaeformibus deciduis, BRACTEOLIS linearibus persi-
stentibus, ALABASTRA Masc, depresso-globosa, rERIGONIO 4-lobo
luteolo glabriusculo, vertice viridulo tantum pilosulo, Logis ellip-
ticis concavis. Sramina 4, breviter exserta, ANTHERIS biloculari-
bus latis luteis. PISTILLI RUDIMENTUM. FL. FEM. PERIGONIUM ur-
ceolatum compressum pilosum ore 4- denticulato hispidulum,
serius glabrescens ас fuscescens, lenticulari - compressum margi-
natum et fusco- punctatum. Sriema lineari-lanceolatum, breve.
FronEs masc. іп spicarum parte superiore, vel spicae superiores
totae mares. Мосор perigonio subtiliter subpulposo arcte in-
clusa, fere adhaerens.
В. Forma GLABRIOR.
Crescit prope urbem de Ouro preto prov. Minarum: Pohl.
Var. б. ad Alagoas Brasiliae: Gardner n. 1405.
Овзкву. Haud longe distare videtur: Urtica (Boehmeria) capi-
tata Lin. ex America boreali.
4. BOEHMERIA FLORIDA Mig. ramulis, petiolis foliisque
subtus pilis curvulis brevibus haud densis molliuscule pubescen- .
tibus; foliis oppositis vel superne etiam alternis, in eodem jugo
fere aequalibus, ovatis vel utplurimum ovato-oblongis acuminatis,
basi rotundatis, argute grosse serratis, supra setulis appressis
et verruculis scabriusculis; spicis axillaribus solitariis apice vulgo
foliatis folio longioribus, simplicibus vel compositis, monoicis;
perigoniis femineis compressiusculis ore 4-denticulatis, setulosis,
Praecedenti indole ac vegetationis natura arcte cognata, folio-
rum forma ac serraturis autem distinguenda. Rami tenues, tenui-
ter striolati, teretes. Рктїоїл (superiores) 3—1 lin. longi. Forra
(superiora) 2—3 poll. longa, 6 — 9 lin. lata. SricAE simplices
vel compositae florum fasciculis dense obsitae vulgo apice folio-
sae vel fasciculi florum circa basin ramulorum axillarium folii-
ferorum aggregati. Егокеѕ fere omnino praecedentis et eodem
modo ordinati, sed зтіємА brevius, latius, una facie fusco-hispi-
dulum. Perigonia rem. apice 4-denticulata, matura fere plane
glabrescunt et lenticulari- compressa, margine incrassata, apice
pilis brevissimis raris munita adparent. — Spec. a cl. Acker-
mann lecto rETIOLI 6 lin., КОТЛА magis ovata 3 — 4 poll. longa,
1', — 2 lata.
Crescit in prov. Minarum: Pohl, Ackermann; in valle fluminis
Paraiba: M.
Овзкву. Hisce affinis stirps videtur Urtica distachya Spreng.
Syst. Veg. III. S40. n. 57. foliis oblongis acuminatis grosse dentatis
trinerviis cauleque hirsutis, spicis geminis interruptis filiformibus » an-
drogynis erectis folia subaequantibus, Monte-Video: Sellow.
BOEHMERIA — URERA. 188
5. BOEHMERIA DASYPODA Mio. ramulis glabratis, inno-
vationibus petiolisque dense, spicis foliisque subtus laxe albo-
hirsutulis; foliis oppositis breviter petiolatis, e basi rotundata vel
acutiuscula oblongo -lanceolatis acuminatis praeter imam basin ad
summum apicem usque crenato-serratis, submembranaceis, supra
scabro-asperis, trinerviis; spicis axillaribus solitariis sessilibus
folio brevioribus vulgo apice foliiferis; nucula perigonio late
ovato lenticulari compresso crasse marginato ante margines con-
cavato rostellato arcte inclusa.
Characteribus propositis haud difficili negotio a praeceden-
tibus discernitur. HamuLus suppetens exsiccatione ? subangulatus,
penna corvina tenuior, glabrescens, internodiis 2—2'/, poll. lon-
gis. РЕПОМ 2'/,—1'/, vulgo circiter 2 lin. longi pilis albis mol-
libus patule erectis albidis. Еола supra siccitate nigrescentia,
areolato -subrimosa pilis rigidulis sparsis et deciduis punctisque
crebris aspera, subtus juniora molliter albo - villosula, sensim
quidquam nec tamen omnino glabrescentia, trinervia, superne
pauci- venosa, demum quidquam sublacunosa 3'/, — 8 poll. longa,
1—9 lin. infra medium lata. SricaE У, — 2'/,-pollicares; fasci-
culi florum (supp. fem. praeter unicum таве. in apice spicae
obvium) sessiles. ВВАСТЕАЕ fasciculos fulcientes caducae, lanceo-
latae acuminatae villosae. FLORES sessiles. PERIGONIUM FEM. ovoi-
deum ore in brevem tubulum contracto denticulato demum inte-
gerrimum, extus parce pilosum. SryLus exsertus perigonii lon-
gitudine linearis, uno latere pilosulo stigmaticus. Мосогл albida
lenticularis (immatura) perigonio pallide fusco inclusa. Hoc cen-
tro tumidum (ubi nucula), circa centrum contractum, extas lato-
marginatum.
Crescit in prov. Piauhy: Gardner n. 2004.
. XX. URERA Gavpicu.
Овтисле allernifoliae auctorum partim. — ОктісАЕ sectio Urera
Endl. Gen. 2S3. (character erroneus quoad perigonium femin.
cf. Bentham in Hook. Niger Flora 517.) — Џвева Gaudich.
Itin. Freycin. Bot. 496.
Frores subdioici vel dioici. Masc. PERIGONIUM
4—5-partitam, sEGMENTIS praefloratione valvatis. Sra-
MINA 4—5, perigonii segmentis opposita, primum in-
flexa, dein elastice prosilientia, лхтнквїз bilocularibus
dorsifixis. OVARI RUDIMENTUM. Гем. PERIGONIUM 3—4-
lobum vel -dentatum, partitionibus inaequalibus. Ova-
RIUM inclusum, sTIGMATE sessili penicillato , ovuLo
unico erecto. Мосога obliqua ovoidea, matura sub-
compressa, laevis, perigonio subbaccante inclusa. SE-
MEN erectum, ovoideum, EMBRYONE recto antitropo.
Urticeae HERBACEAE vel FRUTESCENTES, FOLIIS
alternis, INFLORESCENTUIS axillaribus vel ex amilis
veteribus, ай speciem subdioicis, fortassis vero sem-
per топоісіз, FLORIBUS scil. alterius sexus perra-
ris intermiztis observatorem facile effugientibus; pube
innocua пес non игеще,
1. URERA JACQUINII Wzpp. arborescens; ramis crassis
glabris rubiginoso-maculatis; ramulis sulcatis hirsutulis, urenti-
setulosis; foliis cordatis vel cordato - ovatis acutis serrato-crena-
tis utrinque tomentosis et rugosis, vix urentibus, junioribus subtus
189 URTICINEAE: URERA. 190
setulis paucis urentibus; stipulis lanceolatis acutis glabris conni-
ventibus; cymis masculis iterato- dichotomis; perigonii quadri-
partiti rubelli segmentis acutis extus pilosulis.
Urlica caracasana Jacq. Horl. Schoenbr. III. 71. t. 388.
Urtica alceaefolia Poir. Encycl. Suppl. IV. 224.
Urtica tiliaefolia et U. ulmifolia H. B. K. Nov. Gen. et
Spec. 1I. 141. :
Urera Jacquinit H. A. Weddell in Ann. de Sc. nat. 3.
ser, XVIII. 200. n. 54.
Stirps inter congeneres grandiore statura foliisque amplis excel-
lens, e Jacquini stirpe prototypica praesertim dijudicanda, in Brasilia
a Vauthier, Guillemin et Gaudichaud teste cl. Weddell lecta est. Ab
Urera subpeltata differt когиз majoribus, inferioribus 1'/, — 1'/,-pe-
dalibus, superioribus multo minoribus, haud profunde obtuse serratis
fere crenatis, fortiter venosis, utrinque molliter pilosis. Нам! polli-
cem crassi. PkrioLr foliorum longitudine pilis urentibus. INFLORES-
CENTIA MASC. lateralis. OVARII- RUDIMENTUM in flore masc. urceolatum.
FiLAMENTA transverse plicata.
Crescit in Caracas: Jacq.
9. URERA PUNU УУвор, arborescens, inermis? ; ramis gla-
bratis vel pubescentibus; foliis rotundatis obtusis vel brevissime
abrupte acuminatis basi cordatis, grosse crenatis firmulis, junio-
ribus supra hispidis mox glaberrimis et rhaphidibus punctifor-
mibus creberrimis , subtus pubescentibus; stipulis triangulari-
ovatis, pubescentibus; floribus dioicis; cymis femineis iterato-
dichotomis subtiliter pubescentibus intense roseis; perigonio fruc-
tifero albido.
. Urera Punu H. A. Weddell 1. c. 200. n. 55.
Вами cylindracei cinereo -olivacei. Кола 4 — fere 8 poll.
lata, PETIOLO pubescente vel glabrato suffulta. Cymar axillares, ramu-
lis divaricatis subtiliter pubescentibus, FLORIBUS sessilibus , pedicellatis,
solitariis vel geminis. Ревбвоки laciniae laterales NUCULA ovata com-
pressa lineam circiter longa margineque granulata breviores. — Ab
U. Jacquinii foliorum forma, indumento et cymarum colore jam dif-
fert, magnitudine licet congrua, ab U. subpeltata et U. miti foliis
vix vel non acuminatis longius distat. Urerae miti etiam affinis, dif-
fert foliis abrupte acuminatis, basi cordatis, compage firmiore , cet.
Crescit in collibus sazxosis prope Albuquerque prov. Matto
Grosso, ubi Punu dicitur, m. Martio fl.: Weddell. Non vidi.
3. URERA SUBPELTATA Мю. ramulis, petiolis foliisque
subtus molliter pubescentibus, his e basi concava vel cordata
cum petiolo quasi peltatim connexa ovatis acuminatis, grossius-
cule dentato - serratis, supra parce setulosis et asperule punctu-
latis, trinerviis et utrinque 10по usque 15no - venoso- costulatis
membranaceis; cymis axillaribus pedunculatis, iteratim dichoto-
mis, hirtellis; floribus capitellato - confertis masculis, 4-partitis
extus puberis.
Tabula nostra LXVI.
Евотех? Вамі glabrescentes laeves. Реттотл 2'/,—4 poll.
longi. Еола 6—7'/, poll. longa, 4—4"/ lata, lobis baseos cor-
datae conniventibus plerumque partim imbricatis (unde lamina,
quae sub angulo cum petiolo conjungitur, peltata videtur), supra
aspera, subtus pallidiora et mollia. STIPULAE ovato - lanceolatae
villosae. INFLORESCENTIAE axillares 2 — 8 poll. longae, divarica-
tae, laxae. BRnacrEAE parvae ovatae. Periconia Masc. angulato-
globosa viridula, sensim sublutescentia, membranacea М SEGMENTIS
sub praefloratione apice incurvulis, ceterum valvatis. FILAMENTA
basi dilatata, exserta, ANTHERAE medio dorso insertae biloculares
latae albidae, connectivo parvulo in sicco nigrescente. Разтилл
RUDIMENTUM depressum. Foxes supp. subsessiles, sed PEDICELLI
steriles in eodem fasciculo, an florum abortientium caducorum ?
Var. 3. мовтғоглА: foliis minoribus subtus cano-pubentibus,
scabrioribus, minus alte cordatis et serrato- dentatis.
Crescit in silvis primaevis ad flumen Itahype, prov. Bahien-
sis, m. Decembr. et Januar.: M. Var. В. in silvis amazonicis, ad
Barra do Rio Negro: M.; ad Santarem: R. Spruce, Octobri et Ju-
lio cum fructibus.
4. URERA ACUMINATA Mig. ramulis p&tiolisque appresse
pilosulis, glabrescentibus; foliis lato- ovatis acuminatis, basi lato-
rotundatis ad petiolum vix subtruncatis, grossiuscule dentatis,
membranaceis, supra setulis teneris deciduis sparsis et rhaphi-
dibus elliptico - punctaliformibus crebris, subtus molliuscule pu-
bescentibus non setosis, parumper supra basin trinerviis costulis-
que utrinque 4—5; cymis femineis iteratim dichotomis laxis, axi-
bus primariis uno latere hirtellis, reliquis parce pilosulis vel
glabriusculis; perigonii segmentis lateralibus granulatis.
Ab U. subpellata foliorum basi et pube, ab U. densiflora
foliis acuminatis dentatis membranaceis subtus non setulosis nec
non inflorescentia discernitur. Rami inferne glaberrimi fuscescen-
tes, nascentes pilis parvis densis albidis rigidulis appressissime
obducti. Ретюм З — 1 poll. longi, кола T — 4'/, poll. longa,
4'/, — 2?/, lata, usque in acumine dentata, dentibus sinubusque acu-
tis triangularibus. SriPULAE ovatae, acutae, apice bicuspidulae?,
dorso pilosulae, Cymar Fem. breviter pedunculatae, divaricatae,
laxiuscule pluries dichotomae, axibus tenuibus, FLORES in ulti-
mis ramulis pedicellati, У, lin. circiter longi inaequilatero - ovati,
PERIGONII viridis segmenta lateralia ovata acuta ovarium obliquum
aequantia, granulata. тема parvum fusco-penicillatum.
Crescit prope Tocaja prov. Rio de Janeiro, m. Febr. fl.: Mikan.
‚5. URERA DENSIFLORA Мю. inermis, innovationibus
dense tomentellis; ramis subglabratis; foliis ovato-rotundatis acu-
tis, basi prope petiolum leviter emarginatis crenato - dentatis,
subcoriaceis, supra rhaphidibus minutissimis brevissimis setulis-
que exilibus sparsis, subtus griseo-subtomentosis setulisque pau-
cis praesertim in nervis primariis instructis, trinerviis et utrin-
que 4 — 5-costulatis; floribus monoicis; cymis fem. densissimis
multiplici- dichotomis, axibus uno latere hirtellis; perigonio de-
mum granulato; cymis masc. densifloris, ramulis racemosis ; flori-
bus fasciculatis tetrandris glabriusculis.
-
Urtica caracasana Pohl. Herb. haud Jacq.
Ab U. Jacquini differt ramulis (in specimine supp.) non
aculeatis, foliorum pube subtus dense setulisque saltem nec acu-
leis intermixtis; inflorescentia feminea densissima, ejusque nec
non infl. masculinae axibus uno latere glabris, altero dense ac
patule breviter albo-hirtellis, non armatis. Камол inferne subgla-
bri, pilis exilibus paucis appressis, РЕпоц 4/,--17, poll.
longi, pilis teneris brevibus sub lente setuliformibus patulis.
Forra supra saturate viridia, nitidula, tactu scabriuscula, rha-
phidibus crebris punctuliformibus vel breviter ellipsoideo - linea-
ribus, pilisque exilibus sparsis deciduis, subtus fere incana, co-
stulis suboppositis , transverse venosis reticulatisque, 5 — 6/,
poll. longa , 4'/, —5'/, lata. SriPULAE ovatae apice breviter bi-
cuspidatae, dorso praesertim secundum duas carinulas pilosulae,
scariosae, deciduae, fere semipollicares. СҮмАЕ FEM. inferiores,
masc. superiores, 1—1'/› poll. altae et latae, subsessiles, densis-
simae. FromEs rem. vulgo pedicellati, terni vel plures. PERIGO-
хп viridis segmenta lateralia ovata granulata, NUCULAM immaturam
etiam subaequantia, 8тівма globoso-penicillatum , in sicco satu-
rate aurantiacum. ВВАСТЕАЕ BRACTEOLAEQue lineares, membrana-
ceae, deciduae, glabriusculae. — Кровез masc. in inflorescentia
paullo minore quam densissimi, racemoso-fasciculati, breviter pe-
dicellati vel sessiles?, perigonio 4-partito, glabriusculo, mem-
branaceo.
Crescit in prov. Sebastianopolitana, super Serra Ф Itaguahy: Ром.
191
6. URERA MITIS Mig. ramulis, pedunculis, petiolis et
foliis subtus setulis appressis inspersis vix scabridis; foliis ova-
tis vel rotundato-ovatis acuminatis basi leviter cordatis, dense
crenato-dentatis, supra punctulatis et exilibus setulis asperiuscu-
lis, trinerviis et utrinque costulis 4 — 6 adscendentibus; cymis
masculis ахШаг из et ex axillis defoliatis quater vel pluries di-
chotomis; floribus, subfasciculatis extus minute appresse setulosis.
Urtica milis Velloz. Flor. Flum. X. t. 19., foliis tantum
paullo grossius dentatis discrepat.
Frutex? ВАМІ laeves fusculi; ваМешм herbacei appresse pilosi.
Рктїоїл 2—4— 5 poll. longi. Forra 4',—7 poll. longa, 3—4'/ lata,
crassiuscule membranacea, utrinque subscabriuscula , subtus paulisper
pallidiora, venulis transversis distinctis notata, dentibus juniorum acutis
submucronatis adultorum magis rotundatis. ^STiPULAK caducae ovato-
lanceolatae. INFLORESCENTIA 1—2-pollicaris, CAPITULIS florum 15—30-
floris, grani piperis magnitudine. Prriconm quadripartiti SEGMENTA
elliptica concava viridula, serius sub anthesi leviter luteola. STAMINA
praecedentium.
Crescit in Brasiliae orientalis silvis el sepibus: Pohl, Schott.
Ossknv. Species tres praecedentes Urerae caracasanae Gaud,
(Urticae Jacq. Hort. Schoenbr. III t. 3S6.) affines sunt.
7. URERA AURANTIACA УУкрр. suffrutescens; caule sim-
plici glabrato vel puberulo apice tomentoso; foliis e basi cordata
ovatis acuminatis, crenato-serratis, firmulis, opacis, supra in
nervis pilosis ceterum aculeis (setis) gracilibus inspersis rhaphi-
dibusque erebris minutis oblongis, subtus dense pubescenti-tomen-
tosis prorsus inermibus; stipulis oblongo-ovatis bicarinatis pilo-
sis bifidis; floribus dioicis; cymis masculis ter dichotomis, ramu-
lis subtiliter pubescentibus floribus aurantiacis; cymis fem. pu-
bescentibus aculeolatisque floribus pedicellatis vel sessilibus.
Urera aurantiaca H. A. Weddell Ann. d. Sc. nat. 3. sér.
XVIII. 201. n. 56.
Ab U. subpeltata folis minoribus, rhaphidibus oblongis nec
punctiformibus , setis subtus deficientibus, stipularum forma, ab U. miti
similibus notis, flor. colore et sexus discrimine haud aegre distinguitur.
Cauris basi longe nudus cinereo - fuscescens , inferne glaber.
19, — 2*^ poll. longi pubescenti-tomentosi. Бота 2*/, — 4'/, poll.
longa, 1'/ — 3'/, lata. Cymar Masc. in omnibus axillis petiolum
aequantes, RAMULIS divaricatis, FLORIBUS capitato-glomeratis. Cymax
FEM. multiplici via dichotomae , FLORIBUS pedicellatis vel sessilibus in
apice ramulorum solitariis vel geminis.
PRETIOLI
Crescit in ripis inundatis et umbrosis fluminis Mondego in prov.
Matto Grosso, т. Martio florens, incolis Punu mirim dicta:
Weddell. Non vidi.
OBSERV. Praecedentibus affinis est:
URERA САР1ТАТА Wedd. arborescens; ramis laevibus apice
puberis; foliis ovatis acuminatis basi modice cordatis, dentato-
crenatis (crenis obsolete mucronatis) submembranaceis, supra
scabris aculeis tenuibus et brevibus et rhaphidibus punctiformi-
bus, venis breviter pilosis, subtus molliter pubescenti - tomento-
sis, aculeis in costa rarissimis vel nullis; stipulis ovatis bicari-
natis bieuspidatis pubescentibus; floribus dioicis, masculis cy-
moso-racemosis, femineis cymoso - capitatis; perigonio fructifero
albo-roseo subdiaphano.
Urera capitata Н. А. Weddell 1. с. 201. п. 58.
Anson 3 — 4-metralis, влмоллз cylindraceis laevibus. FOLIA
4-57, poll. longa, 3 — fere 4 lata, PETIOLO gracili pubescente quam
limbus breviori suffulta. Cymax masc. in apice ramulorum pendulae,
racemosae, ramulis elongatis pubescentibus, FLORUS brevissime pedicel-
latis vel sessilibus. Сұмак rem. folia longitudine subaequantes, quater
aut quinquies dichotomae, ramulis divaricatis pubescentibus vix acu-
URTICINEAE: URERA.
192
leatis, FLORIBUS sessilibus eonglomerato-capitatis, CAPITULIS multifloris
suborbicularibus vel didymis. Canycis fructiferi segmenta lateralia
NUCULA оуаба vel lenticulari exili laeviuscula vix breviora.
Crescit in silvis humidis prov. Jungas Boliviae ad alt. 3000
metr. m. Dec. fructif. : Weddell. Non vidi.
8. URERA DENTICULATA Mio. glabra; foliis longiuscule
petiolatis obverse oblongis, basi obtusis vel rotundatis, subre-
pando-remote denticulatis, membranaceis tri- vel subtriplinerviis
superne remote paucicostulatis, subtus pallidis et crebro rha-
phidose striolatis, supra subpuncticulatis; cymis axillaribus, sub-
unilateraliter dichotomo - divisis, minute bracteatis, monoicis;
pedicellis basi setulis reflexis paucis munitis; perigoniis glabris,
femineo demum ovato dentato fructus partem exserente, masc.
quadripartito.
Rami herbacei carnosuli laeves glaberrimi. РЕтіоіл tenues
2—4'/, poll. longi. Foria circiter 6 poll. longa 27, lata, quem-
admodum totum specimen paullo incompleta. FronEs pauci ma-
res, viriduli, provectiores leviter flavidi, ceterum generis more
conformati. PERIGoNIA FEM. juniora subcylindracea, sensim іп ova-
tum transeuntia. Мосогл subcrassiuscula marginulata, — Habitu
sequenti similis, foliis inermibus distinguitur.
Crescit in silvis ad Taparoca et alibi in prov, Minarum: M.
9. URERA BACCIFERA Gaupicu, arborescens, aculeata;
ramis crassis purpurascentibus vel cinereis glaberrimis vel apice
puberis, aculeis conicis; foliis amplis e basi rotundato-ovatis vel
cordato-ovatis acute acuminatis grosse sinuato-serratis, membra-
naceis, glaberrimis, vulgo praesertim subtus in nervis setis uren-
tibus supra bullato-aculeatis, rhaphiduloso - punctatis; stipulis
triangularibus acuminatis bifidis; floribus dioicis cymosis; cymis
femineis iteratim dichotomis; perigonii feminei fructiferi rubelli
Segmentis lateralibus nucula dimidia brevioribus.
Urtica arborescens, baccifera Plum. Icon. ed. Burm. t. 260.
Urtica baccifera Linn. Jacq. Hort. Schoenbr. ПІ, 71.
t. 387. (eximia.)
Urera baccifera Gaudich. Voy. d'Uranie Bot. 497.
Urera baccifera Weddell 1. с. 199. excl. variet. plerisque.
Species spectabilis, foliis amplis latis glabris, vulgo semipedali-
bus, setarum et aculeorum dispositione, a sequentibus differt, nec cum
ea U. horrida Н. B. К. Nov. Gen. et Sp. 11. 41.*) et U. armigera
Presl. conjungi posse videntur. Num 0. baccifera Н. B. К. 1. c. **)
in Nova Granada lecta huc pertineat, affirmare non ausim. — Speci-
mina genuina Urerae bacciferae , quae praesertim insulis Indiae occi-
dentalis indigena videtur, brasiliensia vidi a Dr. Lhotzky lecta, cum
icone Plumieri et Jacquini congrua.
10. URERA ARMIGERA Mig. arborescens; ramis pubes-
centibus petiolisque costisque nervisque foliorum subtus aculeis
sparsis recurvis armatis; foliis longe petiolatis ovato- vel lan-
ceolato-oblongis acuminatis, basi obtusis, grosse sinuato- denta-
tis, utrinque glabris; eymis axillaribus geminis vel solitariis sub-
dioicis?, petiolo multum brevioribus puberulis setisque insper- .
sis; perigonii feminei segmentis interioribus quam reliqua multo
majoribus.
*) U. horrida: arborescens, aculeata ; foliis alternis, ovatis, acu-
tis, cordatis , dentato -sinuatis , supra aculeato - pilosis , subtus
piloso - tomentosis, incanis, nervis venisque aculeatis, Ad flum.
Magdatenae.
**) U baccifera H. В. К. arborescens, aculeata; foliis alternis, ob-
ovatis, acuminatis, grosse serrato-sinuatis, subtrinerviis, supra
scabriusculis , nervis venisque subtus aculeatis,
193
Urtica armigera Presl. Botanisch. Bemerk. 110.
Urtica nitida Vell. Flor. Flum. X. t. 20.
Utramque speciem ad eandem stirpem spectare vix est quod dubitare
liceat. Fouta in icone Flor. Flum. paullo latiora et fere serrata, ce-
terum sunt tri- vel triplinervia superne utrinque 3 — 4-costulata. Cy-
MAE sessiles, FLORES MASC. pentandri videntur. NucuLAE suborbicula-
res lenticulari-compressae rugosae, sTIGMATE effoeto rostellatae, Urerae
bacciferae quodammodo affinis.
Crescit ad fossas prope Rio de Janeiro, m. Jul.: Lhotzky.
Овзеву. Urerae species, U, subpeltatae, ejus varietati morifoliae
cet, affinis, videtur frutex Pino, Piso l. c. 48. , quem autem vix bota-
nice determinari posse crederem.
XXI. GESNOUINIA Gavpicn.*)
URTICAE ef BOEHMERIAE species auctorum. — безхошма Gaudich.
Itin. Freycin. Bot. 502.
. Frores monoici, fasciculati, involucris pluribus
5- vel 6-phyllis bi — trifloris dense congestis. Masc.
PERIGONIUM 4—5-partitum, SEGMENTIS concavis valva-
tis sub apice infractis. S'ramiNA 4— 5 perigonii seg-
mentis opposita, FILAMENTIS transverse rugosis ex in-
verso situ elastice prosilientibus, ANTHERIS dorsifixis,
bilocularibus. (OVARI RUDIMENTUM. КЕМ. PERIGONIUM
quadripartitum vel tetraphyllum, рнуглав imbricatis sub-
aequalibus. Ovantom ellipsoideum, uniovulatum, 8116-
MATE terminali lineari uno latere stigmatoso - hirtello.
NvcuLA partim exserta, inaequilatera, ovoidea levi-
ter compressa, subcrustacea (vulgo punctata), SEMINE
erecto.
*) Genus in Brasilia fortassis olim detegendum: HEMISTYLIS BENTH.
FLonks monoici in spicis androgynis, superne masculis. FLORES
MAscuL. in axillis bractearum fasciculati, PERIGONIUM 4 - parti-
tum, praefloratione valvatum. Stamina 4 sub rudimento ovarii
minimo inserta, sepalis opposita et iis vix longiora, FILAMENTIS
subulatis, ANTHERIS bilocularibus , loculis distinctis ovoideis in-
trorsis. Fr. Fem. inferiores gemini, involucro inaequaliter 5—6-
fido suffulti vel in fasciculis masculis infimis solitarii exinvolu-
crati. PERIGONIUM ovoideum, ore contracto minute sub-4-den-
tato. OvanruM sessile inclusum, apice acutum, OVULO unico e
basi erecto, зтуго elongato simplici unilaterali recurvo, hinc
. fere a basi ad apicem stigmatoso. UTRICULI gemini inter se et
cum basi involucri parum aucti subconcreti, оуоійеі, acuti.
S&MEN erectum exalbuminosum з EMBRYONIS cotyledonibus orbi-
culatis aequalibus crassis, ROSTELLO ѕирего brevi.
Hemistylis боеһтегіоійев Benth. Pl. Hartw. 123.
Еһотех in silvis Columbiae prope Guayaquil crescens, 4—5-
pedalis, namutts herbaceis brevissime pubescentibus, STIPULIS
parvis fusco- membranaceis acuminatis, deciduis, foliis alternis
longiuscule petiolatis , 3—4-pollicaribus , late ovatis vel orbicu-
laribus , acuminatis , integerrimis vel obscure sinuatis, basi ro-
tundato - truncatis, trinerviis, supra viridibus minute et sparse
puberulis, margine hirtellis, subtus albo-tomentosis, venis pro-
minulis viridibus pubescentibus pictis. $рїсАЕ axillares solitariae
vel saepius geminae vel ternae 11/, —3-pollicares , flores parvi.
Овзкву. Generis characteres praesertim in singulari florum dis-
positione utriculisque connatis positi videntur. Stigma enim late-
rale in Boehmeriis brasiliensibus observatur.
Urticin,
URTICINEAE: GESNOUINIA — URTICA. 194
SurrFRUTICES FRUTICESUe alternifolii, axilliflori,
pubescentes, pilis haud urentibus, Pouzolziae facie,
involucris campanulatis Parietariae cet. accedentes,
flore femineo ac fructu Pileae quodammodo affines.
1. GESNOUINIA BOEHMERIOIDES Mig. ramulis foliis-
que utrinque parce pubescentibus; foliis membranaceis tenere tri-
nerviis ovato - ellipticis acuminatis, ima basi acutis vel subcunea-
tis, serratis, involucrorum phyllis 5—6 ovato-rotundatis ciliola-
tis, 2—3 flores includentibus; floribus masculis brevissime pedi-
cellatis extus pilliferis; fl. fem. phyllis apice suberoso ciliolatis;
nuculis verruculoso-punctulatis.
Parietaria rubicunda Pohl. Herb.
Parielariía boehmerioides Mart. Herb.
Ram lignosi graciles cvlindracei laeves fusci glabri, RAMULI
herbacei teretiusculi, setulis exilibus appressissimis inspersi. Fo-
LIA alterna, PETIOLIS tenuibus 2—12 lin. longis, appresse pilosis
sustenta, 1 — З poll. longa? 3 — 10 lin. lata, in ramis floriferis
parva et breviter petiolata, supra ad lentem punctulata nec vero
aspera, subtus pallidiora, vernatione tenera. STIPULAE lineari-
lanceolatae membranaceae, deciduae, villosae. Fromgs exiles, in
glomerulo axillari pisi circiter magnitudinis, densissime con-
gesti, rubello-fusculi, ввасте1ѕ lanceolatis extus suffulti. Invo-
LUCRA singula sessilia vel pedicellata (сута scil. contractissima)
campanulata, fere ad basin usque in phylla 5 — 6 imbricata par-
tita. Frores inclusi. Sricmata fusca exserta leviter curvata.
NucuLA non marginata, pallida vel leviter fuscula, plus minusve
punctulata.
Crescit in Brasilia orient.: Pohl; prope Brejo: Luschnath; in
prov. Minarum: Ackermann; prope Rio de Janeiro: Harrison; in
silvis primaevis ad S. José et in Serra de S. Geraldo locis petrosis :
M.; circa Rio de Janeiro in fossis aquosis, m. Dec.: PoM, Gardner,
Schüch; ad Saquarema: Mikan; in Peruvia ad Cuchero: Póppig
(n. 1608. Urtica? arvensis Póppig). — Culta in Horto Vindobonensi
foliis majoribus ovatis acuminatis, magis luxurians, immo forma suppe-
tit valde luxurians, quae petiolis gracilibus 1 — 2'/, poll. longis, foliis
lato-ovatis acuminatis, basi ima leviter ad petiolum contractis, setis
multo tenerioribus, compage membranacea adeo abludit ut nisi cl.
Fleure (in cujus Herbario Boehmeriae elongatae nomine exstat) ean-
dem statueret, nova fere hujus generis species videri posset.
Овзкву. Parietaria officinalis Vell. Fl. Flum. XI. t. 47. (haud
Linn.) planta obscura, mihi incognita , propter calycem et corollam
praesertim (fide analyseos) ad Urticeas referri nequit.
XXII. URTICA Тогвхкр. excl. sp. Gavpicu.
Ustica Tournef. Instit. 308. Linn. Gen. 1054. excl. spec.
plur. . Gaudich. Itin. Freyc. Bot. 496.
Fores: monoici vel dioici. Masc. PERIGONIUM
quadripartitum, SEGMENTIS praefloratione valvatis. Sra-
MINA quatuor, perigonii segmentis opposita, primum in-
flexa, dein elastice prosilientia, ANTHERIS dorsifixis bi-
locularibus. Разтилл вгрімкхтом. КЕМ. PERIGONIUM
tetraphyllum, рнутллз interioribus magnis foliaceis. Ova-
вом Ovoideum, OVULO erecto, STIGMATE terminali ses-
sili penicillato. Nucuna lenticulari- compressa aequi-
latera, laevis, crustacea, perigonii segmentis interio-
ribus inclusa, sEMINE erecto, EMBYONE recto, antitropo.
26
195 URTICINEAE: URTICA — FLEURYA. 196
`НЕВВАЕ annuae vel perennes aut FRUTICOSAE,
pube urente, FOLIIS oppositis, serratis vel dentatis.
Perigonii feminei segmenta in flore adulto opposita inter se
aequalia, in flore nascente prima inaequalia deprehenduntur.
1. URTICA URENS Lunn. annua, urenti-hispida; foliis ova-
libus ovatisve acutis inciso - serratis; cymis axillaribus geminatis
contractis, monoicis, sepalis femineis interioribus seta urente- ple-
rumque solitaria dorso armatis.
Tabula nostra LXVII. fig. I. et II.
Urtica urens Linn. spec.
Urtica Scalpe Commers. Mss. Weddell l. c. 198. п. 51.
Urlica urens bonariensis Pers. Enchir. 11.
Specimina suppetentia a formis europaeis, quales locis apri-
cis haud umbrosis crescunt, haud differunt. КоА grosse ser-
rata, saepe profunde ac duplicato -serrata, supra punctulata et
setulis raris inspersa, subtus setuloss. PERIGONII FEMINEI SEG-
MENTA majora trinervia, vel in nervo medio plerumque infra me-
dium vel in uno lateralium plerumque supra medium seta urente
patente instructa.
Van. В. sepalis inermibus, maturis glaberrimis; foliis mi-
noribus, inciso-serratis, utrinque setosis, supra punctulatis.
Urtica dioica Velloz. Flor. Flum. X. t. 18., haud Linn.
(ut in tab. explicatione etiam monetur.)
Similem, sed teneriorem, sepalis magis pubescentibus e
Chili cl. Cuming reportavit, Et huic simillima est Urtica me-
xicana Hort. Berol. foliis ovatis acutis haud profunde dentato-
serratis, setulosis, fl. monoicis, sepalis femineis molliter pubes-
centibus sed inermibus. Vidi cultam, et ab ea vix differt Urti-
cae species in Louisiana lecta, ex Herbario Hookeri communicata.
Crescit prope Rio de Janeiro: Com. Raben; et probabiliter alibi
in Brasilia, ex Europa introducta.
. Овзивү, Т. Speciem novam ex unico charactere deficientis sepa-
lis majoribus pili urentis petito agnoscere haud ausus sum.
Овзкву. If. Huic proxima affinis est Urtica andicola Wedd.
1. c, n. 52. herbacea, caulibus adscendentibus ramosissimis, setigeris,
setis aliis numerosissimis vix conspicuis, aliis sparsis majoribus, foliis
ovatis acutis, basi rotundatis vel subcordatis , ima subcuneatis, grosse
et acute dentatis, membranaceis, saepissime bullatis, trinerviis, utrin-
que hispidulis, cauleque petiolisque setis bulbosis armatis, stipulis lan-
ceolatis ciliatis, fl. masc. et fem. mixtis in glomerulis axillaribus sessi-
libus, perigonii fem. sepalis majoribus nucula fusca subaequalibus, in
dorso et margine hispidis, absque pilo urente. Andes peruvianae,
XXIII FLEURYA Gavpicn.
UnricAE species auctorum. — Чкт1слЕ sectio c. et d. Endl. Gen.
l.c. — Етковха et Ї.АРОВТЕА Gaudich. Iin. Freycin. Bot. 497.
et 498. — 8снүсноувкүА Endl. Annal. d. Wien. Museums I.
187. t. 13. Gen. Plant. 284. n. 1881. Meissn. 348. (259.)
FrLonEs monoici vel dioici aut subdioici. Masc.
PERIGONIUM 4 — 5-partitum, praefloratione valvatum.
STAMINA 4 — 5, perigonii segmentis opposita, primum
inflexa, dein elastice prosilientia, ANTHERIS dorsifixis
bilocularibus. Ovann ворімехтом. КЕМ. PERIGONIUM
2—4-partitum, PHYLLIS inaequalibus, interioribus vulgo
majoribus, antice posticeve subinde deficientibus. Ova-
RIUM obliquum, дуо unico basilari erecto, 8ТІ6МАТЕ
subulato-elongato uncinatim reflexo. Мосогл partim
exserta oblique ovata compressa, immarginata vel an-
guste marginata, crustacea, laevis vel tuberculata.
SEMEN erectum, EMBRYONE recto antitropo.
Urticae alternifoliae glabrae pilosae vel urenti-
bus setis (stimulis) armatae, FOLIIS serratis, dentatis
vel integerrimis, INFLORESCENTIIS Cymosis vel sub-
spicatis, plerumque monoicis aut fere dioicis.
1. FLEURYA AESTUANS Слорлсн. annua erecta, parce
setosa; foliis infimis subinde oppositis, reliquis alternis ovatis vel
rotundato – ovatis subacuminatis, basi rotundatis vel subtruncatis,
grosse acute dentatis, membranaceis, trinerviis et pauci- costu-
lato- venosis, subtus glaucescentibus; cymis paniculatis axillari-
bus et subterminalibus folia circiter aequantibus ebracteatis diva-
ricatis, monoicis.
Urtica aestuans Linn. Sp. Pl. excl. syn. Rumph. et Pison.
Urtica aestuans Jacq. Hort. Schoenbr. 111. t. 388.
Urtica latifolia Act. Soc. Н. N. Paris. I. 113, E. Meyer
in Nov. Act. Ac. C. L. N. C. XII. 775.
Urlica corylifolia Juss. Herb. et Encycl. méth. IV. 226.
Urtica divergens G. F. W. Meyer Prim. Esseq. 264.
Urtica Caravellana Schrank. Pl. rar. Hort, Mon. 1. 82.
Fleurya aestuans Gaudich. Itin. Freycin. Bot. 497.
Fleurya Caravellana Weddell in Ann. 4. Sc. nat. Bot.
XVIII. (1852.) 204. n. 63. quoad syn. Schrankit.
Urtica nemorosa H. В. К. Nov. Gen. II. 42.
Species per omnem Americam calidiorem late dispersa, infeli-
cem summis botanicis erroris fontem sistit. Linnaeus (qui siccatam
vidit) urentem dixit et revera setae urentium more constructae depre-
henduntur. Jacquinus, qui cultam examinavit, innocuam esse affir-
mat. Folia basi cordata cum Linnaeo haud dicenda. Reliqui autem
omnes characteres et patria de ejus synonymia nullum dubium relin-
quunt. Herba est simplex palmaris vel vulgo 1 — 2-pedalis, vel etiam
ramosa, caule tunc probabiliter basi sublignescente, an vegetationem
anno sequente continuaturo? RADIX fibrosa. CAULES et PETIOLI setis
patentibus basi tumidis raris vel paullo frequentioribus conspersi. КОТЛА
accrescentia alterna (opposita ipse haud vidi) prtiotis 1 — 27; poll.
longis sustenta, basi utplurimum rotundata, raro concaviuscula nec
vere cordata , tenuiter membranacea , supra saturate viridia setulis
praesertim versus margines tenuibus inspersa, dentibus junioribus nunc
setula terminatis, subtus in sicco subcaerulescenti- glauca rhaphidose
striolata, 2—4'/, poll. longa (raro fere semipedalia), 2—3 lata. Partes
nascentes, praesertim petioli, pube tenera evanescente conspersae. INFLO-
RESCENTIAE axillares et versus apicem caulis quasi terminales, haud raro
folio quidquam breviores, paniculaeformi- cymosae, ramis divaricatis,
pedicellis in ramulorum ultimorum apice semiorbiculariter subflabellatim
dispositis, FLORES fere omnes FEMINKI, PEDICELLIS sterilibus (an mas-
culis) longioribus apice pallido subtumidulis (in icone Jacquini cete-
rum eximia male tamquam ex perigonio ortis) intermixtis, PERIGONIUM
tetraphyllum, вкемкхтіз 2 lateralibus ovario arcte applicatis ovalibus
striolatis, 2 reliquis fere obsoletis. _ OvARIUM compressum у STIGMATE
(fusculo) uncinato-deflexo. ^ NucuLA compressa apice obliqua stigmate-
que deflexo aucta, pedicello oblique inserta, dorso leviter marginulata,
pallida, rugulosa, ex perigonio */ exserta. FLonES MaAsC., in aliis
speciminibus forsan frequentiores, rari, generis more conformati, qua-
dripartiti, FiLAMENTIS pallide rubellis , ANTHERIS albidis.
Crescit т Surinamo: Linnaeus, Dr. H. C. Focke; in Guiana
gallica et anglica: Richard Schomburgk; in insula Martinica:
Sieber; in Brasilia prope Rio de Janeiro: Leschenault; prope Villa
197 URTICINEAE: FLEURYA — PILEA. 198
Viçosa et Caravellas, Campos cet.: Princ. Mazim. Vidensis; in prov.
Para, in Bahiae silvis primaevis ad Almada, Itheos, in terra hu-
mosa inter rupes (specimina palmaria depauperata) prov. Minarum
prope Villa Rica: M.; in Guyana gallica, insula Martinica, ubi
»Grande-ortie® dicitur: de Riviére; in Nova Granada: Humb. et
Bonpl., J. Goudot, Funck.
Овзкву. I. Secus flumen Quorra Africae occidentalis prope
Patteh et Addaenda beatus Vogel, in confini insula 5. Thomae cl.
Don hanc speciem etiam legerunt, Num ex Africa in Americam cum
Nigritis gentibus migraverit? (Conf. Flor Nigrit. р. 517.)
Овзкву. И. Cum hac specie, licet consimilis, haud confundi potest
Fleurya (Urtica L.) divaricata, Americae sept. incola. Differt setis
crebrioribus , foliis paullo firmioribus, supra ad lentem punctulatis,
subtus non glaucescentibus, venis costalibus (quarum una utrinque e
basi) crebrioribus , densioribus, fortioribus, 5nis — 6nis et praesertim
serraturis densioribus multo crebrioribus et minoribus, inflorescentia
teneriore densiore puberula et hirtella, fl. masc. pentandris.
2. FLEURYA GLANDULOSA Wepp. erecta elata; caule
setis urentibus diaphanis aliisque multo longioribus glanduloso-
capitatis fuscescentibusque superne hirto; foliis ovatis breviter
acutiuscule acuminatis, versus basin paullo angustatis ima basi
cordatis, grosse mucronato- dentatis, membranaceis, setis uren-
tibus utrinque sparsis, rhaphidibus fere nullis; stipularum laci-
niis lineari- lanceolatis epilosis; floribus monoicis?, cymis тазе,
parce ramosis; pedunculis glanduloso - pilosis ; perigonii 5 - par-
titi laciniis pilosis.
Urtica aestuans auclorum ратит ?
Urtica Caravellana Marl. Herb. Flor. Bras. 93. n. 84.
non Schrank.
Urtica villosa Salzmann? РІ. exsice.
Fleurya glandulosa Н. A. Weddell in Ann, d. Sc. паі.
XVIII. (1852.) 205. n. 64.
Praecedenti sane intime conjuncta sed felici ut videtur omine a
Weddellio separata, si scilicet characteres qui ex indumento, stipulis
et rhaphidibus derivantur sibi constant. Кома 5 — 77/, poll. longa,
41-55, lata, petiolo glanduloso-piloso subaequilonga, dentibus obtu-
tis. FLonEs masc. in cymis conglomerati. Іп Е. aestuante FOLIA
setis urentibus in utraque pagina armata et subtus rhaphidibus lineari-
bus instructa, dentibus acutis; nulli pili glandulosi, sTIPULAE apice
sübsetaceae, FL. MONOICI in iisdem cymis , FEMINEORUM PERIGONIORUM
segmentum alterum pileatum setaque urenti calcaratum, STIGMA ovatum,
NUCULA obliquissime ovata vix alata utrinque scrobiculata cum perigo-
nio tota reflexa. PkRicGoNIUM Masc. 4-partitum, in icone Jacquini 5-
partitum!*) , segmentis apice setigeris.
Crescit in silvis Brasiliae orientalis: M.
XXIV. PILEA Lixpr.**)
UnricAE species auclorum. — Pua Lindl. Collect. ё. 4. —
Поввокпла Gaudich. ad. Freycin. 495. Meissn. Gen. 348. (259.)
Fores monoici (an semper?) in cymis bractea-
tis vel ebracteatis. Masc. рвивокшм 2 — 3- vel 4-
раг ти, SEGMENTIS aequalibus praefloratione subindu-
*) Num ideo Jacquini stirps ad Fl. glandulosam?
**) MYRIOCARPA BENTH.
MYRIOCARPA Benth, in Voy. Sulphur. Bot. 168.
Frores dioici. Masc. perigonium quadripartitum, STAMINA 4,
Fem. perigonium diphyllum, FOLIOLIS parvis patentibus vel in-
terdum additis 2 foliolis minutis- quadripartitum. OvARIUM COM-
plicato-valvatis, sub anthesi patentibus. STAMINA tot
quot perigoni segmenta iisque opposita, FILAMENTIS
transverse plicatis primum inflexis, sub anthesi ela-
stice prosilientibus, АхтнЕніз bilocularibus dorsifixis,
loculis oppositis. Frm. РЕМСОХИ inaequaliter З --4-fidi
lobus unus vulgo maximus cucullatus, reliqui nani.
STAMINA RUDIMENTARIA tria (an semper?) vulgo squa-
ma&formia inflexa. Ovanium liberum ellipsoideum ovulo
unico basilari orthotropo. Stiema terminale sessile
laciniato - multipartito -penicillatum. ^ NvcurA perigonio
segmentis carnosulis inclusa vel exserta, Мемкм ere-
ctum, EMBRYO in axi albuminis carnosi antitropus, соту-
LEDONIBUS aequalibus ovatis, ROSTELLO Supero.
Неввлк oppositifoliae vulgo glabriusculae, rha-
phidibus crebris superficialibus striatae, stipulatae;
FOLIIS ejusdem jugi saepe inaequalibus.
$. 1. UnrickLLA. Folia longiter petiolata majuscula, serrata, crenata,
membranacea. Cymae laxae axillares.
1. PILEA GUYANENSIS Wepp. caulibus longe repentibus
apice adscendentibus pubescenti-pilosulis; foliis oppositis superio-
ribus majoribus, ovalibus vel ovatis, obtusis vel acutis basi vix
attenuata obtusatis vel rotundatis, crenato-serratis, membranaceis,
pressum, srYLO unico simplici ab apice ultra medium hinc crasse
papilloso-stigmatoso. NucuLA lenticularis marginata, STYLO со-
ronata. SEMEN erectum, albumine parco, EMBRYONIS COTYLEDO-
NIBUS Ovatis, ROSTELLO brevi supero.
ARBORES vel ARBUSÜULAE in America australi crescentes,
rons alternis ovatis vel oblongis, supra pilis stellatis rha-
phidibusque inspersis, FLORIBUS femineis cymosis.
Generis distinctissimi nulla hujusque species in Brasilia de-
tecta, species sequentes in occidentalibus Imperii regionibus for-
san detegendas enumeramus,
1. MYRIOCARPA STIPITATA Benth. 1. c. foliis ovatis acuminatis
grosse crenatis semipedalibus, supra sparse hirtellis, subtus gla-
briusculis, ovario nuculaque longiuscule stipitatis. — Benth.
1. с. t. 55. — In Tabago Americae tropicae occidentalis.
2. МУВТОСАВРА POLYSTACHYA Wedd. foliis late ovatis brevi-
ter acuminatis inaequaliter denticulato -serratis , semipedalibus,
supra sparsim piloso-hispidis, subtus appresse pilosulis, ovario
nuculaque stipitatis. — Weddell, 1. c. 231. n. 133, — In nova
Granada.
4. MYRIOCARPA DENSIFLORA Benth. differt а praecedentibus
foliis subtus molliter tomentosis, nuculis subsessilibus, — Benth.
1. с. 169, — їл Peruvia.
4. МүвтосАвРА DoMBEYANA Wedd. foliis oblongo - ovatis se~
mipedalibus apice attenuatis vel breviter acuminatis argute den-
ticulato - serratis, supra pilosulis rhaphidibusque minimis a basi
pilorum majorum stellato-radiantibus numerosissimis, subtus pu-
bescenti-tomentosis, nuculis pedicello suo dimidio longioribus
margine setoso -hispidis — Weddell. l. c. 232. n. 134. — In
Peruvia.
5. MYRIOCARPA HUMILIS Wedd. foliis ovato-oblongis !/ pedis
longis, brevissime oblique acuminatis, serrato-denticulatis, supra
sparse hispidulis rhaphidibus e basi pilorum stellato - radiantibus
instructis, subtus appresse pilosulis sparsisque in parenchymate
rhaphidibus, perigonii diphylli foliolis pedicellum stylo brevio-
rem paullo superantibus nuculaque margine setosa dimidio bre-
vioribus. — Weddell, 1. c. 838. n. 135, — In nova Granada,
199 URTICINEAE: PILEA. | 200
trinerviis, ciliolatis, utrinque rhaphidoso-striolatis , subtus in
nervis sparse pilosulis (supra non setosis); stipulis rotundatis
late amplexicaulibus; cymis monoicis vel dioicis (?) subtermina-
libus folio brevioribus; perigonii fructiferi segmento majore quam
nucula breviore, lateralia multoties excedente.
Pilea guyanensis Н, A. Weddell in Ann. d. Sc. nat. XVIII.
(1852.) 221. n. 106.
Herbacea, caulibus parum ramosis. PkrroLr brevissimi, perinde
4 lin. aequantes, pubescentes. FoLrA '/,—2*/, poll. longa, 1—1'/, poll.
lata, basi plerumque integerrima , ceterum serrata. STIPULAE persi-
stentes. (СұмАк sessiles vel breviter petiolatae , ramulis patentibus,
glomerulis multifloris. NucurAE oblique rotundatae compressae mar-
gine scabrae, pallide fusculae. — In specimine Schomburgkiano spi-
thamam alto FOLIA in singulo jugo magnitudine manifeste inaequalia
PETIOLIS 2—7 lin. longis cum caule rhaphidulosis parceque puberis su-
stenta, revera ovata, basi ima quidquam acutiuscula vel rotundata,
membranacea, rhaphidibus fusiformibus , vulgo utrinque attenuatis,
rectis vel curvulis, dense compressa » Subtus in nervis parce pubera,
supra nullis setis instructa , marginibus ad lentem dense breviter albo-
ciliolata, 1 — fere 2 poll. longa. STIPULAE herbaceae. CYMAE ses-
siles vel pedunculatae, in axillis supremis. — Ab P. grossecrenata
facile distinguitur foliorum forma magis ovata, pube et serraturis.
Crescit in nemoribus Guyanae gallicae ad scopulos: Melinon; in
Guyana anglica: Schomburgk. In Brasilia amazonica detegenda,
2. PILEA GROSSECRENATA Mio. herbacea; caule re-
pente; ramis adscendentibus vel erectis; ramulis petiolis ac foliis
subtus in nervis pilis articulatis hirtellulis, his oppositis in eo-
dem jugo parum inaequalibus obovatis vel obovato - ellipticis
grosse crenatis, tenuiter membranaceis, supra (cum caule petio-
lisque) crebro rhaphidoso-striatis; cymis axillaribus pedunculatis
solitariis vel geminis pluribusve glabriusculis; folio brevioribus
vel longioribus,
Tabula nostra LXVIII. ^
Urtica radicans Pohl Herb, non aliorum.
Urtica grossecrenata Mart. Herb.
Herbae cauLES repentes plurium pedum longitudinem, BAMI
semipedem aequant. `Ркттотл У, — 2 poll., ғол 1'/, — 2 longa,
1—1'/, lata. Frores in cymis axillaribus (solitariis vel pluri-
bus) pedunculatis paniculatis, pedicellati. — PERIGONIUM FL. MASC.
ovoideum, versus apicem parce setulosum, dein ab apice usque
1/—'/, longum, 4-lobum, lobis sinu lato diremtis, fauce mem-
brana transversa seu plica stamina sub praefloratione obtegente
{еге occlusa, ЅТАМІХОМ FILAMENTA brevia, ANTHERAE latae utrin-
que emarginatae, connectivo clavaeformiter prominulo terminatae.
FL. FEM. PERIGONII PHYLLA 2 abortiva, 2 inaequalia, unum majus
carinatum dorso subpuberum. Ovamiuw sTIGMATE brevi termi-
natum, NucuLA oblique compressa, stigmatis rudimento ter-
minata.
Forma f. foliis basi utplurimum subcordatis; Pilea Gaudi-
chaudiana Н. A. Weddell in Ann. d. Sc. XVIII. 226. n. 121.
CApril. 1853. edit.)
Crescit prope opp. S. Joannis Marci in radice montium: Pohl, et
in silvis ad Tocaya prov. Rio de Janeiro: Mikan. В. item in silvis
humidis montuosisque prov. Rio de Janeiro: Gaudich., Guillemin.
8. PILEA IMPARIFOLIA УУкрр. caulibus repentibus gla-
berrimis; foliis breviter petiolatis, triplinerviis, glabris, rha-
phidose striolatis in jugo valde disparibus, altero oblongo ob-
tuso basi attenuato, versus apicem utrinque bi- tri- crenato-
serrato , altero obovato-rotundato integerrimo breviore, basi ob-
liquissime cordato; stipulis parvis obtusis late amplexicaulibus ;
floribus axillaribus subsessilibus 1—5-glomerulatis.
Pilea imparifolia H. 4. Weddell l. c. 212. n. S0.
В. canescens ej. foliis (siccis) subtus albidis rhaphidibus
quasi destitutis , venulis vix conspicuis.
Herbacea, cAULIBUS prostratis vel longe repentibus. Коглом jugi
majus PETIOLO brevi suffultum */, — fere 2 poll. longum, 3 — 6 lin.
latum basi inaequali, minus 3—6 lin. latum , fere sessile, ambo mem-
branacea, glabra, in utraque pagina rhaphidibus tenuibus fusiformibus
rectis vel arcuatis, in pagina superiore majoribus instructa. STIPULAE
persistentes. Ет.океѕ monoici, pedicellis breviores. PknicoNiu fructi-
feri segmentum majus pileatum, lateralia fere aequans nucula elliptico-
ovata compressa et margine scabriusculo dimidio brevius.
Crescit ad truncos et scopulos silvarum Guyanae gallicae inte-
rioris: Leprieur, Melinon. Forsan et in terra Amazonum.
4. PILEA MAXIMILIANI Міо. herbacea, erecta; foliis
oppositis subaequalibus longiuscule petiolatis ovatis vel subro-
tundo-ovatis acutiusculis, grosse serratis (infimis parvulis sub-
obovatis), tri- vel subquinquenerviis, cum ramulis et petiolis
subtus in nervis puberulis, ceterum praesertim supra rhaphidoso-
striolatis ; stipulis axillaribus solitariis ovato - oblongis subinte-
gerrimis; cymis axillaribus compositis a basi ramulosis; floribus
parvis femineis; perigonio rhaphidoso-striolato.
Urtica iners Nees et Mart. in Nov. Acl. Ас. L. C. Nat.
Cur. XI. 33., excl. syn. Sloan. Јат. І. 124. t. 83. f. 2.,
mihi sallem dubio.
CAULIS basi oblique radicans, ceterum erectus, 1 — 1'/,- pedalis,
angulatus, superne puberulus. Ркттоїл internodii margine quasi sub-
conjuncti, 1 — 1'/, poll. longi, patentes. Forra accrescentia, basi
rotundata vel subacuta, ceterum ovata, acutiuscula, grosse subden-
tato-serrata, coriaceo-membranacea, 1'/, — fere 4 poll. longa, 1—2'/
lata, nervis basilaribus ultra medium perductis trinervia vel 2 acces-
soriis teneris infimis fere 5-nervia ceterumque venis subhorizontalibus
tenuibus imbuta, subtus ad lentem hic illic maculis fusculis inspersa;
et utrinque rhaphidoso-striolata , striis non parallelis. STIPULAE axil-
lares, serius deciduae, inflorescentiarum basin fere amplexantes. Cymax
glabrae, axibus angulatis, petiolo breviores vel aequales. Frongs sub-
fasciculatim conferti, quantum video, omnes FEMINEI. NUCULAKE pal-
lidae, aequilaterae, sublenticulares , marginulatae et subpunctulatae,
perigonii segmentis tribus inaequalibus, 1 postico carinato - elliptico
magno, duobus lateralibus parvulis sustentae.
Crescit prope Itheos in via Felisbertia: Princ. Maxim, Vidensis.
Овзивү. Urticae grandifoliae Willd. praesenti et probabiliter
plurimis aliis Pileis americanis, ad hanc sectionem pertinentibus , affi-
nis, peculiarem tamen Pileae speciem sistit.
5. PILEA HYALINA Feszt. glabra; caule hyalino aquoso
obtuse tetragono purpureo-striato; foliis oppositis exstipulatis
ellipticis vel rhombeo- ovatis acutis, praeter basin integerrimam
grosse argute serratis, trinerviis, supra setis innocuis sparsis,
exsiccatis utrinque rhaphidoso-striolatis; cymulis axillari-glome-
rulatis spurie verticillatis, inferioribus valde contractis, superio-
ribus subpaniculatis, monoicis; floribus masc. paucis, perigonio
2—3-partito; fem. perigonio 3-partito; nucula muriculata.
Tabula nostra LXIX.: varietas В. longipes.
Pilea hyalina Fenzl. 1. с. Denkschrift. d. Wien. kaiserl.
Akad. d. Wissensch. I. 4.
Urtica arvensis Püppig Herb. Herb. п. 1539. В.
»Rapix fibrillis albis. Cauri 2—12 poll. longus ac 1—4
lin. basi crassus, pellucide aquosus, angulis faciebusque lineis
8— 10 purpureis elegantissime pictus, pyramidato-ramosus, in-
ternodiis infimis duobus vel tribus in stirpe proceriore saepe
2 — 2'/-uncialibus, reliquis sensim imminutis 1 poll. 3 lin.
longis, nodis planis; sami longiores tunc 6 — 4 poll. longi,
201
speciminum minutorum nulli vel brevissimi. Forra juniora pa-
tentia, explicata horizontalia, demum modice recurva, maxima
cum petiolo semitereti supra canaliculato 4 — 2 poll. longa,
LAMINA 12 — 9 lin. lata, reliqua ac speciminum humiliorum
sensim minora, omnia aequabiliter serrata, serraturis utroque
margine 9 — 5, terminali submajori, laete viridia nitidula, ex-
siccata atroviridia vel nigricantia cellulisque tunc incrassatis pro-
minulis fusiformibus albis plerumque dense strigillosa, facie supe-
riore in stirpe viva propter nervos et venulas valde depressas sub-
bullata. FLores woNoicr minutissimi sessiles ac brevissime pedi-
cellati, 7-—17 in glomerulos ebracteatos globosos diametro 1—9
lin. coacervati. GLOMERULORUM CYMULAE tota caulis ac ramorum
longitudine pseudo-verticillatim dispositae horizontales, ad no-
dos infimos nec non supremos fasciculorum brevissimorum indo-
lem, ad nodos intermedios paniculae irregularis di — trichoto-
mae faciem praebent, cujus rami longiores semel vel bis bifur-
сай demumque spiciformes longitudinem 4 — 9 lin. attingunt.
FLORES srAMiNIGERI, in glomerulis paucissimi ao fugacissimi quan-
doque deficientes, PERIGONIO gaudent 2 — 3- numquam 4-partito,
laciniis obovatis cucullatis. FL. rrsriLLIGERI, plerique subpedi-
cellati, perigonium offerunt 3- partitum, lacinia ad glomeruli
axim externa reliquis minutissimis triplo longiore ('/,—'/, lin.)
sub authesi germen exsuperante, in fructu maturo eo dimidio
breviore. Sramina ejus rudimentaria 3, perigonii laciniis oppo-
sita, primum obsoleta, post anthesin increscentia, linearia, aequi-
longa, lacinia majore subbreviora, minores perfecte occultantia.
GERMEN ovoideum viride, serius album, sTIGMATE exiguo asper-
gilliformi. NucuLA У, lin. longa suboblique ovoidea, fusca ad
lentem tuberculis copiosis muricata.“ Fenzl ad vivum in Horto
Vindob. eximie!
B. towers (Urtica longipes Mart. Herb.), petiolis elon-
gatis, 2-—2'/,-pollicaribus, foliis bipollicaribus, delineatur in
Tab. LXIX ad specimina a cl. Martio prope Mandiocca lectis.
Crescit. locis humidis umbrosis, ad saxa et arborum radices
super Serra do Mar, e.g. in Serra d'Estrella et M. Corcovado: M.,
Leschenault, Weddell, Gaudichaud, Schüch, Luschnath; in silvis pri-
maevis ad Ilheos: M. — Var. В. in Serra Ф Estrella: M., Luschnath;
in Peruvia ad Cuchero: Poeppig n. 1539.
6. PILEA PUBESCENS Глевм. monoica; caule e basi radi-
cante adscendente strigilloso, sursum dense fusco- pubescente;
foliis oppositis modice petiolatis cordato- ovatis utrinque obtusis
rotundato-crenatis ciliatis basi 5-nerviis utrinque parce setulosis
minuteque rhaphidoso-striatis; stipulis cordatis obtusis; paniculis
androgynis axillaribus longe pedunculatis; floribus interrupte glo-
merulatis; perigonio masc. 4-partito , fem. 3-fido.
Pilea pubescens Liebm. in Kong. Danske Videnskab. Sels-
kabs Skrifter; 5 Raekke; naturv. og math. afd. Tom. 11. (1851.)
301. in nota. (Urtica pubescens Schumach. Herb.)
Herbacea. Cautis 6—7 poll. alt. tetragonus articulatus. PETIOLI
6 —9 lin. longi, fusco-pubescentes, sTiPULAE membranaceae strigillo-
sae, FOLIA 1'/,— 1*/, poll. longa, 1 poll. lata, supra obscure viridia,
subtus glauco viridia. PkpuNcuLI 9—12 lin. longi. PANICULAE patulo-
ramosae; FLORES minutissimi; PERIGONIUM MASC. strigilloso ~ pubescens.
Stamina 4. NucuLA ovata, compressa marginata fusca subtilissime
granulata; stigma villosum.
Crescit in prov. Minarum: Lund. Haud vidi. Pileae hyatinae
affinem crederem.
$. 2. Снлмлесмірк. Herbae repentes vel erectae. Folia breviter vel
brevissime petiolata, opposita vulgo inaequalia, uno aliquando plane
depauperato, hinc specie alterna, serrata aut integerrima, vulgo stipu-
Cymae bracteatae vel ebracteatae. Rhaphidibus creber-
rime striatae!
1. PILEA ASTROGRAMMA Міо. e basi radicante adscen-
dens erecta; foliis oppositis subaequalibus longiuscule vel brevius
Urticin.
lis foliaceis.
URTICINEAE: PILEA.
202
petiolatis e basi acuta vel cuneata lanceolatis vel elliptico-lanceo-
latis longiter attenuato- acuminatis, praeter basin grossius cre-
nato-serratis, membranaceis, subtus pallidis triplinerviis, utrin-
que crebro et minute stellato- (vulgo ternato-) rhaphidoso-strio-
latis; stipulis exilibus ovatis acutis ; cymis axillaribus petiolo
brevioribus ebracteatis.
Herga succulenta 1 — 2-pedalis simplex vel parce ramosa,
siccitate nigrescens, a sequenti diversa: foliis oppositis subaequa-
libus, magis acuminatis, rhaphidibus cet. Ретюм 1 poll. — 2 lin.
longi cum caule rhaphidibus simplicibus longitrorse striolati. Fo-
LIA 27/, — 4'/, poll. longa, 4 — 10 lin. lata, exsiccatione tenuiter
membranacea, in ipso acumine etiam serrata. SrIPULAE nudo
oculo indistinctae, petiolo utrinque tamquam parvae auriculae
adnatae, Cymar petiolis multo breviores.
Crescit in depressis silvaticis prov. Sebastianapolitanae passim ,
m. Dec.: M.
8. PILEA RHIZOBOLA Mio. herbacea, e basi radicante
repente erecta; foliis oppositis, specie alternis (folio altero scil.
nano sessili vel subsessili elliptico-serrato, stipulis folium majus
vulgo comitantibus consimili) brevissime petiolatis lanceolatis acu-
minatis, supra basin attenuatam serratis, trinerviis, carnosulis,
glabris, rhaphidibus simplicibus striolatis ; cymis axillaribus ses-
silibus monoicis brevibus.
Tabula nostra LXX.
Boehmeria radicans Nees et Mart. in Nov. Act. C. L. N.
С, XL 36.
Herga pedalis. Ретюм 1 — 2 lin. circiter longi. Fotta
1--3/,, vulgo circiter З poll. longa, У; — fere 1 poll. longa,
fere usque ad apicem trinervia, СумотАЕ contractae. FLORES
subfasciculati. Masc. obovoideo - obconici tetragoni, 4-fidi, seg-
mentis induplicatis, plica filamentum sub praefloratione recipiente,
infra apicem evanida, transversa plicula a segmenti parte supe-
riore separata. Fem. PERIGONIUM generis. Ovarium ovoideum, 8116-
MATE parvulo.
Crescit prope Itheos in silvis: Mazim. Princ. Vid., M.
9. PILEA DENDROPHILA Мю. herbacea repens; foliis
oppositis subaequalibus breviter petiolatis lato-ellipticis vel orbi-
cularibus, integerrimis vel rarius versus apicem serratis, glabris,
supra гћарћ ово -striolatis, subtus pallidis tenuiter triplinerviis;
stipulis exilibus semiorbicalaribus adnatis; floribus axillaribus,
in cymis monoicis, capituliformibus. ?
CauLi basi aphyllus radicans, laxe ramosus, pedalis et
longior, e nodis, ramulorum etiam, radicellas subsimplices
arborum cortici iufigendas exserens. Herba tota siccitate nigres-
cit. Ретом lineam circiter longi. SrIPULAE structurae foliaceae,
virides, sed nudo oculo vix distinguendae. Кола 3—8 lin. longa,
2'/, — 4 lata, diversiformia, elliptica, obovata, rotundata, basi
obtusa vel acuta, apice vulgo rotundata, rarius obtusiuscula, ple-
rumque plane integerrima, quaedam tamen prope apicem serrata.
CYMULAE sessiles axillares fere destructae, sed fl. utriusque sexus
vidi, qui de genere dubium haud relinquunt.
Crescit in arboribus silvarum justa Solimoés fluvium prov.
Rio Negro: M. h
Orserv. Huic quodamodo affinis videtur Pilea nitida Weddell
l. с. 211. п. 79. іп Peruvia а Dombeyo detecta; foliis longius petio-
latis elliptico-ovatis distinguenda.
10. PILEA HIRTELLA Мо. herbacea, repens; ramulis
petiolisque albido-hirtellis; foliis oppositis vix rhaphidoso-strio-
latis subtus in nervis hirtellis, supra sparse setulosis, ellipticis
27
203 URTICINEAE: PILEA. : 204
vel ovato-ellipticis acutiusculis vel obtusis, supra basin crenato-
serratis, obsolete trinerviis; bractea axillari membranacea sub-
truncata pedunculum communem amplectente; сута longiuscule
pedunculata densa; nuculis fuscis punctulatis.
Boehmeria repens Nees et Mart. in Nov. Act. С. L. М.
С. ХК 36. |
HkRBULA tenera. Рктїоїл 1—2 lin. longi. Кома siccitate mem-
branacea, subtus pallida, infima 3 lin. superiora 10 lin. aequantia.
STIPULAE 2 obliquae foliaceae rhaphidose striatae.
Crescit in silvis prope Ilheos, in via Felisbertia: Maxim.
Princ. Vid.
11. PILEA MUSCQSA Lino. succulenta, glabra, erectius-
cula, ramosissima; foliis oppositis cuneatis vel spathulato-cunea-
tis integerrimis, carnosis, supra transverse parallele rhaphidoso-
striatis, subtus (exsiccatis) areolato-impressis, uninerviis, in
eodem jugo aequalibus vel altero depauperato, stipulis semiorbi-
cularibus majus folium comitantibus consimili; floribus axillari-
bus cymosis.
Pilea callitrichoides Kunth. Ind. Sem. Hort. Berl. 1846. 12.
Pilea muscosa Lindl. Collect. tab. 4. Nees et Mart. Nov.
Же C. D. N. COE: ë.
Parielaria microphylla Linn.
Urtica microphylla Sw. Prodr. 37. Flor. Pad. occ. 305.
( Parietaria microphylla Linn.) ?
Chamaecnide microphylla Nees ab Esenb. Mss. 1. c.
Urtica callitrichoides Н. B. К. Nov. Gen. et Spec. 11. 40.
Dubrueilia microphylla Gaudich. Voy. Uranie Bot. 495.
НкквлА succulenta, spithamaea vel fere bipedalis, iteratim dicho-
tome ramosissima, CAULE basi aphyllo fere digitum crasso, superne in
ramulis dense foliato. Foura sensim decrescentia, inferiora vel ramo-
rum primariorum elliptico- cuneata, obtusa vel acutiuscula, petiolis
brevibus sustenta, ramulorum, praesertim florentium multoties minora.
Crescit іп Brasiliae orientalis silvis, e. g. prope Шћеов, in via
Felisbertia et alibi prov. Bahia: Princ. Maxim. Videns., M.; in Nova
Granada et Peruvia.
Овзеву. I. Huic proxima est Urtica microphylla (ап Sw.?)
Sieb. Fl. Martin, n. 211 foliis acutioribus et triplo minoribus rece-
dens, nec non Urtica dasyphylla Póppig ex Andibus Peruviae.
Овзкву. ІІ. Species plures huic arcte forsan nimis affines in
America calidiore praesertim in Indiae. occidentalis insulis crescunt,
v. с. Pilea herniarioides Weddell (Urtica Sw. Ind. occ. 309.), Р,
trianthemoides Wedd. (Urtica Sw. l. c. 307.), P. serpyllacea Wedd.
(Urtica serpyllacea) etc.
APPENDIX ;
specierum peruvianarum et boliviensium, in Brasilia nondum герегбагит,
§. 1. Folia omnia integerrima.
1. РЕА сговоза Wedd. fruticulosa; ramulis carnosis ; foliis
densis carnosis gibbis subglobosis vix lineam latis integerrimis
aveniis, supra valde rhaphidosis, subtus laevibus; floribus axil-
laribus monoicis, capituliformi-cymosis.
Urtica globosa Pavon. Mss.
Urtica thymifolia H. B. K. Nov. Gen. el Spec. 1I. 37.
Pilea globosa H. A. Weddell in Ann. d. Sc. nat 3. sér.
XVIII. 208. n. 69.
In Peruvia et Nova Granada.
2. Рп„ЕА Nirina Wedd. herbacea simplex vel ramosa, gla-
herrima; foliis elliptico-ovatis 1 — 4 lin. longis utrinque obtusis
breviter petiolatis integerrimis, membranaceis triplinerviis, supra
transverse rhaphidoso-striatis, subtus laevibus; stipulis exilibus
pellucidis; floribus monoicis utriusque sexus mixtis, in cymulas
axillares sessiles dense congestis.
Pilea nitida Weddell 1. c. 211. n. 79.
Parietaria nitida Herb. Paris.
Peruvia.
§. 2. Folia alia integerrima et alia dentata , vel omnia dentata.
3. Рпжа DIVERSIFOLIA Wedd. herbacea, elatior, fastigiato-
ramosissima; foliis parvis (1—8 lin.) in jugo dissimilibus, uno
lanceolato obtusiusculo basi cuneato-attenuato, grosse serrato,
altero oblique rotundato subintegerrimo vel obsolete crenulato,
subtus rariter, supra crebro rhaphidosis;' floribus dioicis glome-
ratis, femineis breviter pedunculatis.
Pilea diverstfolia Weddell 1. c. 212. п. 81.
Peruvia.
4. PiLEA LamroIDES Wedd. caulibus simplicibus glaberrimis
apice foliosis; foliis late ovatis ovatisve 2--1 lin. longis obtusis
grosse crenato - dentatis vel in aliis jugis integerrimis, basi sub-
cordatis, trinerviis, supra rhaphidoso-striolatis, subtus laevibus;
stipulis ovatis obtusis amplexicaulibus; floribus monoicis, masc.
et fem. mixtis; cymulis axillaribus brevissime pedunculatis vel
sessilibus.
Pilea lamioides Weddell l. c. 213. n. 83.
Peruvia.
9. Рика ELLIPTICA Hook. fil. suberecta, caule debili herba-
ceo parce ramoso ; foliis longe et graciliter petiolatis membrana-
ceis ellipticis utrinque obtusis grosse crenato-serratis trinerviis
super subterque rhaphidoso - striolatis; floribus monoicis, mascu-
lis cyma axillari longe pedunculata umbelliformi , femineis in
eadem axilla glomerato-sessilibus; nucula orbiculari compressa
apice oblique emarginata.
Pilea elliptica Hook. fil. Fl. Angarct. 11. 343.
Chonos Archipelago. Chili: Valdivia.
6. Picea ruLEGIIFOLIA Wedd. herbacea vel suffruticosa, ra-
mosissima; ramis ramulisque villosis; foliis ovatis obtusis, basi
cuneatis, crenato-dentatis, firmulis trinerviis, in eodem jugo in-
aequalibus 1—2'/, lin. longis, utrinque rhaphidosis , striis supra
transversis, subtus plerumque longitrorsis; stipulis ovatis ample-
xicaulibus; floribus dioicis; cymulis masc. capituliformibus pe-
dunculatis.
Pilea pulegiifolia Weddell l. c. 213. n. 84.
Peruvia.
7. РЕА сітвіорова Wedd. herbacea vel frutescens, glaber-
rima; caule simplici; foliis cordato- ovatis acuminatis dentato-
serratis crassiusculis trinerviis subtus punctatis et utrinque rha-
phidosis, 2 — fere 4-pollicaribus; stipulis triangulari-ovatis ab-
rupte attenuatis; floribus dioicis; cymis mase. axillaribus pedun-
culatis, laxis, multifloris.
Pilea citriodora Weddell l. с. 216. n. 92.
Peruvia,
8. Рпжа ANOMALA Wedd. herbacea, erecta, subsimplex;
foliis lanceolatis vel ovato-lanceolatis 1'/,—4'/,-pollicaribus, acu-
minatis basi attenuatis aut rotundatis, argute serratis, trinerviis,
. glabris, utrinque subtilissime rhaphidosis; stipulis minimis trian-
gularibus; floribus monoieis, masculis in distinctis cymis , aut
205 URTICINEAE: PILEA. 206
dioicis; cymis fem. pedunculatis laxifloris; perigonii segmento
majore non pileato lateralia paullo excedente.
Pilea anomala Weddell |. c. 217. n. 94. .
Bolivia.
9. РЕА MULTIFLORA Wedd. caule robusto herbaceo glabro;
foliis oblongo-lanceolatis 2'/,—4'/, poll. longis anguste acumina-
tis, minute serratis, trinerviis, firmulis, glaberrimis, utrinque
brevi-rhaphidosis; floribus dioicis; cymis masc. axillaribus mul-
tifloris.
Pilea multiflora Weddel Ann. d. Sc. nat. 3. sér. XVIII.
217, п, 95:
Peruvia.
10. Рижа Рауохи Wedd. caule herbaceo erecto robusto,
utrinque linea villosa cum foliis alternante, raro toto pilosulo vel
glabrato, parce rhaphidoso; foliis ovatis acutis 1'/, —2'/, poll.
longis, basi rotundatis vel subcordatis, dentatis, tri- vel tripli-
nerviis, utrinque rhaphidosis supra in costa,subtusque in venis
pilosis; stipulis magnis ovato-oblongis; floribus monoicis, masc.
et fem. in distinctis axillis; cymis pedunculatis; pedunculis to-
mentosis.
Pilea Pavonii Weddell l. c. 220. n. 101.
Urtica cymosa Pavon. Mss.
Peruvia.
ll. PiLEA ниввртА Wedd. herbacea үе! suffruticosa; cauli-
bus robustis apice hirsutis; foliis ovatis 1'/,—6 poll. longis acu-
minatis petiolo ferrugineo-hirsuto suffultis, dentato-serratis , tri-
vel triplinerviis, in nervis venisque utrinque ferrugineo - pubes-
centibus, parenchymate rhaphidoso -striolato; stipulis ovato-ob-
longis; floribus dioicis; cymis masc. paniculatis, fem. paucifloris.
Pilea hirsuta Weddell l. c. 220. n. 102.
Urtica hirsuta, U. punctata Pav. Mss.
Ludit foliis magnis oblongis aut rotundatis, etiam supra glabratis.
Peruvia.
12. Рикд DomBEYANA Wedd. herbacea; caulibus simplicibus
vel ramosis, crassis carnosis, rhaphidosis; foliis rotundatis vel
lato- obovatis 8 — fere 7 lin. longis, obtusis, petiolis '/, — /,
poll. suffultis, dentato - serratis, praesertim supra rhaphidosis;
stipulis persistentibus rotundatis; floribus monoicis; cymis nume-
rosis pedunculatis, glomerulis remotiusculis; perigonii fructiferi
lacinia majore pileata dentata, laciniis lateralibus paullo breviore.
Pilea Dombeyana Weddell 1. c. 221. n. 104.
Peruvia.
13. Picea CHILENSIs Wedd. herbacea, prostrata, adscendens;
foliis late ovatis, '/,—1 poll. circiter longis, obtusis, basi rotun-
datis, petiolo gracili puberulo suffultis, crenato-dentatis, membra-
naceis, trinerviis, utrinque rhaphidosulis ; stipulis persistentibus
ovato-rotundatis amplexantibus; floribus dioicis?; cymis femineis
paucifloris pedunculatis subcapitatis ; perigonii fructiferi segmento
postico nucula orbiculari laeviuscula apiculata paullo breviore,
lateralibus lanceolatis dimidio longiore.
Pilea chilensis Weddell 1. c. 221. n. 105.
Chili.
14. Picea PUNCTATA Wedd. herbacea, simpliciuscula, glabra;
foliis ellipticis vel elliptico-ovatis 1 — 3-pollicaribus longe acu-
minatis, basi cuneatis, serrato-crenatis, membranaceis, tripliner-
viis, utrinque praesertim subtus rhaphidulosis; stipulis minimis
a basi amplexicauli abruptissime attenuatis; floribus monoicis;
cymis pedunculatis laxifloris, ramulis divaricatis.
Pilea punctata Weddell l. c. 222. n. 107.
Urtica punctata Н. B. К. Nov. Gen. et Spec. 11. 38.
Peruvia.
15. PILEA DAUCIODORA Wedd. herbacea, perennis, glaberri-
ma; caulibus radicantibus adscendentibus, rhaphidulosis; foliis
ovatis, '/, — 1'⁄ poll. longis, acutiusculis, mueronatis, crenato-
serratis, membranaceis, trinerviis, utrinque rhaphidosis; stipulis
persistentibus triangulari-ovatis; floribus dioicis; cymulis pauci-
floris pedunculatis.
Pilea dauciodora Weddel l. c. 223. n. 112.
Urtica dauciodora Pav. Mss.
Peruvia.
16. Рива Jamesoniana Wedd. a praecedente differt: folio-
rum crenis haud imbricatis, rhaphidibus minus conspicuis, sti-
pulis magnis orbicularibus caulem late amplectentibus; cymis lon-
gius pedunculatis.
Pilea Jamesoniana Weddell 1. c. 224. n. 113.
Andes Quitenses.
17. Рива uncipens Wedd. caulibus longe radicantibus; foliis
late ovatis 8 — 6 lin. longis, obtusis, crenato- dentatis, dentibus
breviter uncinato-acuminatis vel mucronatis, membranaceis, utrin-
que rhaphidulosis; stipulis persistentibus minimis triangularibus e
basi late amplexicauli abruptissime attenuatis; floribus dioicis;
cymis femineis pedunculatis, glomerulis approximatis.
Pilea uncidens Weddel 1. c. 234. n. 114.
Bolivia. — Duabus praecedentibus affinis.
18. Рпжа втвівовл Wedd. herbacea, procumbens; ramulis
strigoso - pilosis adscendentibus; foliis rotundatis vel lato - ovatis
2—4 lin. latis obtusis basi rotundatis aut cuneatis, supra medium
сгепа(о - dentatis, inconspicue trinerviis membranaceis, utrinque
rhaphidosis et sparsim strigosis; stipulis persistentibus late ova-
tis; floribus dioicis; cymis fem, pedunculatis paucifloris.
Pilea strigosa Weddell l. c. 225. n. 117.
Peruvia.
19. Рпкл Porrriciana Wedd. herbacea, radicans, adscen-
dens, glaberrima; foliis 1'/,—2'/, poll. longis acuminatis, deor-
sum cuneatis, acute dentatis, membranaceis triplinerviis, glabris,
utrinque rhaphidulosis; stipulis minutis lato-ovatis amplexicauli-
bus; floribus dioicis; cymis femineis pedunculatis, floribus sub-
sessilibus,
Pilea Poeppigiana Weddell 1. c. 226. n. 120.
Peruvia.
207 URTICINEAE: ADNOTATIO PHYTOGEOGRAPHICA. 208
ADNOTATIO PHYTOGEOGRAPHICA.
Longe majorem Artocarpearum (inclusis Moreis)
numerum ad. naturalissimam illam Ficearum subtribum
pertinere, jam satis constat. Artocarpearum enim re-
liquarum numerus (adjectis sexaginta circiter Moreis)
150 statuendus, dum Ficearum jam nunc plus quam
450 species innotuerunt. Artocarpearum | omnium
hucusque cognitarum numerus itaque = 630. Arto-
carpearum propriarum, quas Flora brasiliensis (in-
clusa Guyana) habet, numerus — 48, adjectis Fi-
ceis circiter 48 — circiter 100, et cum Moreis bra-
siliensibus — 125. Ergo Brasilia (inclusis nimirum
proximis Guyanae provinciis) илат quintam subordi-
nis Artocarpearum partem alit. — Ficeae contra ‘/,
tantum omnium Ficearum ibi sistunt: Africa ratione
habita minorem, Asia australis contra multo majorem
harum numerum offert. Septem Ficearum generum duo
tantam in Novo Orbi et imprimis in Brasilia offendun-
tur, Urostigma et Pharmacosycea. IUllius 200 prope-
modum species olim enumeravi, quarum 70 Novo Orbi
— ex his Brasiliae 38 competunt. Communi charactere
botanico, ex stigmatis structura deprompto, a geronto-
gaeis fere omnes differunt. Pharmacosycea, una altera-
ve specie saltem excepta, tota fere brasiliensis et guya-
nensis est. Cujus generis quatuor species ad Floram
mexicanam pertinent, quarum 2 brasilienses, Ph. Ra-
dula scil. et Ph. anthelminthica , 2 novae: Ph. glau-
cescens et Ph. Hernandezii Liebm.; una in Nicara-
gua (Ph. angustifolia Liebm.) unaque in Jamaica
(Ph. jamaicensis) a Magistro Oersted nuper detectae.
Pauca saltem Urostigmata brasiliensia (U. Gardneria-
num, U. eximium, U. geminum et U. nymphaeifo-
lium) extra Brasiliam in aliis Americae regionibus
hucusque reperta sunt. — In universum evictum est
vastissimi hujus generis species americanas iis quas
Africa alit, multo magis affines esse quam asiaticis,
immo U. enorme Brasiliae simillimum est U. eleganti
Florae Nigritianae, ita ut de discrimine eorum dubitare
fere liceat. Sorocea (excepta S. mexicana Liebm. l. c.
335.) et Naucleopsis genera sunt brasiliensia, Рои-
roumae, Coussapoae et Cecropiae in Brasilia, Guya-
na et Peruvia praesertim habitare videntur. — Quae-
nam singularum hujus subordinis specierum distribu-
tionis area geographica, nondum dijudicari potest. Ex
iis quae hactenus hac de re innotuere concludere for-
san liceret, quasdam species per Americam australem
| ealidiorem latius dispersas esse, v. c. Brosimum dis-
color (in Peruvia, Brasilia e& Guyana), Cecropiam
obtusam (in'Peruvia , Brasilia, Guyana nec non in
ins. Cuba) , dum contra reliquae fere omnes hucusque
unica tantum vel paucis stationibus collectae fuerint.
Nec tamen his angustam ideo tribuere distributionis
aream fas erit.
E Tribu Morearum Maclurae tres species in
sola Brasilia carptae sunt, quarta in Brasilia et Peru-
via crescit, М. xanthoxylon vero Mexicum, Jamai-
cam ac Brasiliam simul inhabitat.
Dorsteniae culmen phytogeographicum in Brasilia
est. Quadraginta nimirum specierum (quarum tres afri-
canae, una alteravae orientali-indica) dimidia fere pars
in ipsius Brasilide silvis crescit; plures detegentur.
Quodsi Morearum omnium numerum — 60 sta-
tuamus, plusquam '/, inter Florae nostrae cives perti-
neret. Artocarpearum propriarum contra circiter '/,
pars tantum in Brasilia offendi videtur.
Ulmacearum Subordinis Tribus Ulmidae in Bra-
silia deest. Celtidearum vero genera duo primaria
Celtis et Sponia ibi adsunt. Celtidearum omnium hac-
tenus cognitarum numerus — 120; brasilienses 18, ita-
que ‘/, partem efficiunt. Celtidis genus, quale a cl.
Planchon definitum est, nunc 70 speciebus componitur,
quarum 31 in Novo Orbi crescunt, ex his 16 sunt bra-
silienses: quarum 2 extra Florae brasiliensis fines
etiam evagantur. E Mexico 3 novae innotuerunt.
Sponia 35 speciebus componitur, quarum 12 ame-
ricanae (reliquae omnes gerontogaeae); duae species
brasilienses etiam in reliquis Novi Orbis calidioribus
regionibus late dispersae offenduntur. Mexico 2 novas
obtulit.
Urticearum Subordinis hactenus 22 tantum spe-
cies brasilienses mihi innotuerunt. Quodsi nunc omnium
Urticearum numerum — 500 statuamus, et '/, earum
Novo Orbi propriam esse ponamus, ex his vix quarta
pars Brasiliae competeret. Non autem dubito, olim si
ingratae Urticae ab itineratoribus haud nimis negligen-
tur, majorem numerum nobis notum iri.
Cannabinearum Subordo nullam in Brasilia in-
digenam speciem habet. Colitur saltem Cannabis sa-
tiva Linn. parce in regionibus imperii ad Austrum sitis.
209 URTICINEAE :
DE USU URTICINEARUM.
Utilissimae Artocarporum (supra p. 121.) arbo-
res, quae immensam fructibus suis nutrimenti copiam
vix interrupta messe Australasiae et Asiae calidio-
ris gentibus largiuntur, in Brasiliae imperium intro-
ductae, naturalibus beatae hujus terrae divitiis exi-
mium addiderunt augmentum. Haud vana enim hojus
annonae sylvestris vetus fama est nec inepta laus,
quam Loureiro et Gaertnerus nominibus quibus eam
exornaverunt, Polyphemae scil et Sitodii, confirma-
baut. „Ош dum inter vivos versabatur (Cookius
inquit) decem tantum Artodendra conseverit, infan-
tum saluti aeque bene prospexit, quam qui sub frigi-
diori coelo per integrum vitae curriculum agros ara-
verit hyeme et sub aestatis calore messem fecerit, pe-
cuniamque suis reliquerit.“ — In proferenda nutrimenti
copia Artocarpum Bananis (Musae) proxime acce-
dere, Humboldtius docet. — Ligni duramen quod
Artocarpus integrifolia largitur, coloris pulchre fla-
vidi, in omni India arti ligniariae inservit; Arto-
carpi incisae folia, quae trium pedum longitudinem
haud raro superant, variae etiam sunt utilitatis iu
rebus incolarum domesticis. Ambae autem in syn-
carpiis suis cibum gratum recondunt. Per omnem
Polynesiam et Asiam australem fructus haud plane
maturi Artocarpi incisae, carne alba mucosa et fari-
nosa pleni, aqua cocti vel alio modo praeparati co-
meduntur vel in segmenta concisi et exsiccati pauis
vices implent vel ipsi contusi et fermentatione sub-
jecti, cocti tostive iis anni temporibus, quibus arbor
fructibus vacat, bonum etiam incolis cibum largiuntur.
A maturis fructibus emollitis et dulcificatis propter
proprietatem purgantem, abstinendum. Magni existi-
matur varietas аругепа, cujus omnia ovaria abortu
pereunt, carnis autem eximiae sunt qualitates. Nu-
clei ipsi verum etiam, Castaneae glandibus pares,
cocti atque tosti gratum praebent alimentum. Arto-
carpi integrifoliae fructus durioris compagis, sapore
quidem dulces, odore pollent perquam ingrato; unde
non tanta iis vulgo laus tribuitur, licet nuclei quos
fovent, iis A. incisae minime impares perhibeantur. —
Sub calido coelo natas, in omni frigidiore terrae re-
gione exules fore has arbores haud mirandum; sic jam
v. c. Bengalae hyemen haud perferre, Roxburghius
narrat. (Flor. Indic. 111. 527.)
Tot arbores sylvestres diversissimis ligni, quas
largiuntur, speciebus, vario modo societatis humanae
commodis inservire, vix est quod moneam. Sic in-
gentes illae Urostigmatum arbores, licet lignum leve ac
mollius gignant, hac in re sua laude non carent. Uro-
stigmatis doliarii (Gamelleira v. Figueira branca)
et vix non aliorum, lignum in catinos permagnos se-
Urticin, ?
DE USU. 210
catur et arti doliariae inservit. Aliorum quorundam
generum, Artocarp?t integrifoliae more, lignum magis
durum ac compactum esse videtur, v. c. Celtidis
specierum, de qua conferas Martii adnot. supra 182.
Materiem flavo- tingentem, pariter ac Maclura
aurantiaca et М. Xanthoxylon, omnes brasilienses
hujus generis species e libro lignoque eliciendam con-
tiuere, Martii nostri observationibus jam satis evictum
est. Omnes communi titulo per omne Imperium bra-
siliense notae esse videntur: Tatay-y guaranitice,
Tagoa-üva, Tata-üva, Tata-iba, Tatogiba,
Tapogiba, Tavogiba, Tajuba, Tauba tupice et
brasilice (i. e. lignum igneum vel flavum); А moreira,
Espinheiro, Fustete lusit. Fustic angl.; Stok-
vischhout batav.; Gelbholz germ.; teste Martii
Syst. Mat. тей. 123. „Species hae diversae lignum
flavum suppeditant, materie colorante diversa quantitate
pollens, ideo Езріпһеіго amarello, branco et
bravo audiunt.“
Num Caoutschouc s. Gummi i. d. elasticum ex
Artocarpearum truncis in Brasilia etiam colligitur, pro
cérto affirmare equidem haud valeo, attamen probabile
mihi videtur. (Passim in silvis ex annosae Ficeae
trunco ramisque longissimas vides chordas dependen-
tes, e succo lacteo aéris contactu inspissatas, jam
novi lucri indicia; quod coloni Angli in Indiae orien-
talis provinciis tropicis sedulo sectantur. M.)
Nutrimentum gratum et utile ex his stirpibus col-
ligunt brasilienses. — Pouroumae plures species (P.
cecropiaefolia , acuminata , bicolor) Ambauba do
vinho s. mansa incolis nuncupatae, teste Martio
(Reise III. 1130.) fructus proferunt acidulo -dulces
mucilaginosos, Бош saporis, refocillantes, arborum cul-
tura forsan excolendos.
Num Brosimi specierum fructibus etiam vescun-
tur indigenae, haud annotatum invenio. Vix dubium
autem, eos eodem modo coctos vel tostos in usum
vocari posse uti В. Alicastrum Jamaicensium.
Maclurae fructibus, tanquam Moris, teste Marc-
gravio Brasilienses vescuntur, pariter ac de Louisia-
nae et Indiae occidentalis incolis ab aliis relatum est.
Cecropiae speciei, quam Maregravius Ambaiba
titulo enumerat (et aliis probabiliter) singularis apud
Brasiliensis usus ad ignem eliciendum tribuitur. „Ignem
sine pyrite et chalybe ita eliciunt Brasilienses: frustum
ligni aut potius radicis hujus arboris sumunt exsicca-
tum, in eo faciunt foraminulum, cui immittunt bacil-
Jum fastigatum ex duro aliquo ligno et quasi terebran-
do circumagunt, pedibus frustum illud immaturum
28
211 URTICINEAE: DE USU. 212
tenenies, ac applicantes folia sicca arborum seu gossy-
pium, sic eliciunt ignem prout libet et ubique focum
possunt struere.“ Marcgr. Conf. de harum arborum
usu supra p. 140.
Morbis medendis plura pharmaca profert hic ordo,
indigenis e longo tempore nota, a medicis brasiliensi-
bus in lucem protracta, a Martio in Systemate Ma-
leriae medicae brasiliensis diligenter enumerata.
Pharmacosyceae plures aliaeve Ficeae succos
acres continent, contra morbos verminosos efficacis-
simos. Praesertim hic valet Ph. anthelminthica (Coa-
jingüva tupice). Dosi 1—2 scrupulorum per nonnul-
los dies succus ille acris propinatur. Eadem Urosti-
gmatis doliariae et aliorum probabiliter virtus est.
Urostigma atrox (cf. p. 105) ad venenum Urari com-
parandum ludis in prov. Rio Negro usitatum est. —
Cecropiarum (Ambaiba tupin.) succus e gemmis ex-
pressus refrigerans, involvens, contra diarrhoeam, dysu-
riam, gonorrhoeam, fluorem album porrigitur, cochlea-
ris dosi, cum lacte, vel decocto hordei saccharata. —
Tuberosis Dorsteniarum (Caa-apia tupin.; Caapiá,
Cayapiá bras; Contrajerva lus.) radicibus vir-
tutes medicas eximias inesse, diu innotuit. Praesertim
hic valet Caa-piá Pisonis (D. brasiliensis vel opi-
fera) cujus radices e Brasiliae silvis nostra pharma-
copolia Radicis Contrajervae titulo intrare solent.
Cum multo amylo recondunt extractum amarum et oleum
aethereum fervidius et virtute diuretica ac diaphoretica
pollent. Cfr. supra p. 167. 169.
Nec ipsae Urticeae omni in societate humana utili-
tate carere videntur. Boehmeriae caudatae, Asa peixe
lusit., herba contra dolores haemorrhoidales in balneis
adhibetur, teste Martio. Succum expressum Pileae
muscosae contra dysuriam in prov. Bahiensi adhiberi
annotat; nec wríicationi instituendae deerunt harum
plautarum species.
Cannabis sativa (Canhamo lusit.), ex Europa
allata, indicam suam vim narcoticam sub fervido Bra-
siliae coelo, denuo adipisci videtur. ,,Raro, inquit
Martius (Syst. Mat. med. bras. 121) in parte Impe-
rii quam maxime versus Austrum sita, a colonis non-
nullis colitur, nec eam hic commemoramus ob semi-
num indolem oleosam, sed propterea quod herba pollet
materia quadam volatili narcotica. Medicaster cinga-
rus, quem Soteropoli nobilis artis medicae vidimus
vices explentem, tam hujus herbae quam Daturae Stra-
monii multiplices usus nobis laudavit. Neque Aethio-
pes herbae et extracti ex ea parati vires toxicas et
anodynas ignorant quippe qui, alia ut sileam, suffi-
menta foliorum optimum esse contra crapulam reme-
dium perhibent.“ Quanta autem sit narcotici hujus
stirpis principii in Asiae australioris plagis energeia,
vetus jam fama est, recentiorum observationibus com-
probata. „Maximus est foliorun per omnem orientem
ad parandas offas opiatas (vulgo Bhangh, Subzee,
Haschisch, Molak) usus. In plantae apud Indos
cultae foliis interdum materies narcotica sub glandula-
rum resinosarum forma (vulgo Cherris) secernitur,
farinae similis, ob virtutis vehementiam summo helluo-
rum studio quaesita. Е Cannabis seminibus praeter
resinam, albuminam, muco-saccharum et substantiam
extractivam gummosam olei віссайуі foetidi species,
in integumento interiore (endopleuro) potissimum resi-
dens, obtinetur. Quae ex ejusmodi semine in officinis
parantur emulsiones et infusa, viribus sedantibus, in-
volventibus et lenientibus imprimis, in variis organo-
rum urinam parantiam et evehentium passionibus, etiam
ab Indorum medicis commendantur.“ · Endlicher En-
cheirid. p. 172 —173.*)
*) In India orientali Cannabis sativae varietas s. d. indica
usitatur, cujus herba florida apud Bengalenses Gunjah,
folia adultiora et semen Beng s. Bangue, Subjee et
Sidhee, resina Churrus nomen habent. Variis ex hac
stirpe praeparationibus animum exhilarare, grata deliria
et audaciae motus sibi conciliare antiquus inter orientales
populos, Mauros praesertim, mos est. Assassinorum regem
milites bolis cannabinis in bellicosum furorem et mortis
contemptum excitasse traditur. Inter nos electuarii, quod
Arabes Haschisch dicunt, usus ex Algeria, Gallis occu-
pata, innotuit, medendis variis morbis tam mentis quam
corporis commendatus. De qua re jam multa scripta et
rescripta sunt. Cfr. ex antiquioribus: Rumph. Herb. Amb.
V. 208. t. 71., Rheed. Hort. Mal. X. 119. t. 60. 61.,
Murray Appar med. IV. 608.; ex recentioribus: Pereira
Elements of Mater. med. ed. 3. II. 1. 1238. et ephemeri-
dum in Germania editarum sequentes: Canstatts Jahresbe-
richte über die Fortschritte der Pharmacie etc. 1842 p. 297.,
1813 p. 22., 1844 p. 247., 1845 p. 372., 1816 p. 35.,
1847 p. 259., 1818 p. 17. 276., 1849 p. 284., 1850
p. 16., 1851. II. p. 81., 1852 p. 36. — Buchners Re-
pertor. II. Series vol. 31. p. 289., v. 32. p. 251., v. 34.
p. 272., у. 87. p. 228. 231., v. 47. p. 356., v. 49. p. 359;
Ш. Series vol. 1. p. 83. 94., v. 3. p. 69. — Pharmazeut.
Centralblatt 1847 p. 137. 782. 909. 927., 1848 p. 191.
445., 1849 p. 239. 831., 1852 p. 526. — Archiv der
Pharmacie II. Series vol. 53. p. 61., v. 70. p. 239. —
Schmidts Jahrbücher der in- и. аш! лд, Medicin 1818
vol. 57. p. 122., v. 58. p. 294.; 1849 v. 61. р. 188.,
v. 62, p. 20.; 1851 v. 69. p. 24. Martius.
213 URTICINEAE: CURAE POSTERIORES. 214
CURAE POSTERIORES.
SOROCEA Sr. Hir.
SOROCEA ILICIFOLIA Mio. supra p. 114. forma et ma-
gnitudine foliorum fere semper cuspidato -acuminatorum ludit,
forsan secundum sexum:
a. GRANDIFOLIA : foliis latiuscule oblongis vel ovato - oblon-
gis (4--6 poll. longis, 1'/, —2'/, poll. latis), basi rotundatis
vel leviter contractis remote, saepe omni margine serratis, ser-
raturis in spinas 1—3 lin. longas promissis, ramulorum apicibus,
gemmis petiolisque breviter raroque pubentibus.
В. Нилви: foliis oblongis vel lanceolato- oblongis versus
basin cuneato- attenuatis, antice solummodo spinuloso - dentatis,
spinulis brevioribus, pube evanida (gemmis solum ciliatis).
Sorocea Hilarii Gaudich. in Vaillant Voy. de la Bonite,
All. bot. t. 71. (descriptio nondum edita.)
Ex icone sequentes notas derivamus. INFLORESCENTIA mast.
axillaris, quam folia nonnihil brevior, rhachi sursum incrassata,
glabra, simpliciter racemosa, floribus in pediculis quam recepta-
сша partialia paullo brevioribus. ALABASTRUM floris masc. ovato-
globosum, sepalis cruciatis obtusis ciliatis. STAMINA 4, FILA-
mENTIS filiformibus, aNTHERIS lato- ovatis, connectivo latiusculo.
INFLORESCENTIAE fem. rhachis sursum incrassata, cruribus race-
matim retrorsis rLonES fulciens, quorum perigonium inferne setu-
lis adscendentibus adspersum, quales in fructu totum offert, Ova-
RIUM cum perigonio arcte confluens, parte ejus ima inclusum
atque in cavum perigonii superius specie annuli tumens, quem
STYLUS crassus ovatus centro canali perfossus superat. Hic ver-
tice attenuatus in sticma bicrure abit super perigonii orificium
patens. Ovurum hinc e latere verticis pendulum. Semen struc-
tura omnino qualis in charactere generico exposita.
5. SOROCEA GUILLEMINIANA бао. (in Voy. de la Bonite
1. 74, absque descr.) glabra; foliis oblongo-lanceolatis breviter
acuminatis basi inaequali attenuatis, omni ambitu remote argute
serratis (pergamaceo-coriaceis?); inflorescentiis solitaria vel non-
nullis aggregatis, floribus fem. erectis, folio brevioribus; recep-
taculi parte basilari et denique fructu integro ovali glandulis se-
riatis dense tuberculosis. Cfr. tab. nostra XXXIV. fig. Ш.
6. SOROCEA RACEMOSA Сар. (I c. 1. 72., abs-
que descr.) glabra; foliis lineari-oblongis cuspidatis, basi in-
aequali rotundata subcordata; inflorescentiis simpliciter racemo-
sis folia superantibus, pedunculo gracili, rhachi sursum incras-
sata, floribus fem. pendulis; receptaculo longitudine pedicelli
ovato fructuque laevigato.
1. SOROCEA MACROPHYLLA Gaun. (7. с. t. 73., abs-
que descr.) glabra; foliis oblongis vel angusto-oblongis , cuspi-
datis, remote argute serratis, versus basin contractam inaequa-
lem rotundato-subcordatam cuspideque integerrimis; inflorescen-
tiis masc. simpliciter racemosis quam folia brevioribus, alabastris
globoso-ovatis pendulis pedicellos longitudine subaequantibus.
SOROCEAE HOULLETIANAE Gavo. l. c. in t. 74. f. 1—7.
floris masculi analysis exhibetur, quae utrum nostrarum uni alte-
rive adscribenda sit, ignoramus. М,
NAUCLEOPSIS Mig. supra p. 120:
Еговеѕ basi (ovariis inferis) receptaculi specie
connati. Рембохи coriacei pars ljbera suburceolata
intus farcta cum stylo connata, ore 4--5- raro 6-
dentato, dentibus praefloratione valvatis, Sriemati-
sus 2 filiformibus longe exsertis et praesertim antice
muriculato-papillosis. Fructus: syncarpium semiglobo-
sum, coriaceo-durum, basi bracteatum, perigoniis per-
sistentibus exasperatum.
NAUCLEOPSIS MACROPHYLLA p. 120. addatur: Arbor
maxima. Ramuli teretes cortice cinereo- albido. Folia alterna,
lanceolato-oblonga utrinque acutata, subtus mollissime pubentia ;
petiolis, uti partes ultimae ramulorum tomento fusco. Flores in
involucro polyphyllo, foliolis ovatis rotundatis imbricatis. Dru-
pae siccae ovatae obiter angulatae in calyce, cujus rostrum con-
tractum, trifidum, laciniis obtusis bifidis. Stigmata 2 longa fili-
formia, saepe persistentia, apia levissime subemarginata. Haec
Martius in Sched. n. 2828., in Manaqueri, praedio ad fluv.
Solimoés, vicinia oppidi Rio Negro, m. Novembri conscripta.
^
215
Tab. XXV.
Tab. XXVI.
Tab, XXVII.
Tab. XXVIII.
Tab. XXIX.
Tab. XXX.
Tab. XXXI.
Tab. XXXII.
Tab. XXXIII.
‚ URTICINEAE: TABULARUM EXPLICATIO.
216
TABULARUM URTICINEARUM EXPLICATIO.
Fig. I. Pharmacosycea Radula pag. 84. (ramu-
lus receptaculis immaturis et recepta-
culi perfecti analysis, secundum speci-
men Gardneri).
II. Pharmacosycea anthelminthica р. 85.
(sub anthesi, secundum specimen Gard-
neri).
П.* Pharmacosycea anthelminthica (ramulus
speciminis vegetioris Martiani).
III. Pharmacosycea grandaeva ( analys.) p.81.
Fig. I. Pharmacosycea perforata p. 56. (forma
vulgaris).
П. et III. Pharmacosycea perforata (foliis
angustioribus, receptaculis submaturis).
Fig. I. Urostigma eximium, var. p. 90. (Ficus
glabra Vell., secundum specimen Gard-
пегі).
Urostigma leucostictum р. 91. (secun-
dum specimen guyanense Parkerii; ova-
ria jam maturescentia ).
Urostigma Gardnerianum р. 91. (гесер-
taculorum involucrum irregulariter fis-
sum ).
Urostigma calyptroceras p. 92. (secnu-
dum specimen Gardneri).
II.
ш.
IV
Fig. I. Urostigma рагабпзе р. 96. (recepta-
cula jam maturescentia, secundum spe-
cimen Parkeri).
Urostigma cestrifolium p. 97. (secun-
dum specimen Gardneri e prov. Piauhy ).
Urostigma geminum (e provinc. Para)
p. 98.
Urostigma subtriplinervium p 99. (se-
cundum specimen Martii).
Urostigma subtriplinervium, forma ma-
jor e specimine Gardneri. Ovaria par-
tim grossificantia. Flores masc. utrius-
que speciminis diversi videntur, in eo-
dem autem receptaculo staminibus in-
clusis ac exsertis offenduntur.
II.
Ш.
Fig. І.
II.
Urostigma Pohlianum р. 100.
Urostigma hirsutum, var. fuliginea (se-
cundum specimen Gardneri) р. 104,
Urostigma euomphalum p. 103.
Urostigma euomphalum (secundum spe-
cimen Gardneri magis vegetum) p. 103.
IL Urostigma organense p. 105.
Drosimum Gaudichaudii p. 108. (forma norma-
lis, secundum specimen Martii); 34 bracteolae
(seu bracteae?) peltatae, dimidio latere adscen-
dente filamentum includunt; 31 j. receptacula nas-
centia.
Brosimum discolor p. 110. (secundum specimen
authenticum brasiliense); receptaculi superficies
е fossulis circulariter submarginulutis stamina
exserit.
Tab, XXXIV. Fig. I.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
Tab.
ХХХҮ,
XXXVI.
XXXVII.
XXXVIII.
XXXIX,
XL.
XLI.
XLII,
XLIII.
XLIV.
XLV.
XLVI.
XLVII.
XLVIII.
XLIX.
г.
LI.
LII.
LIH.
LIV.
LV.
LVI.
LVII.
LVIII.
Sorocea muriculata p. 113. |,
Fig. И. Soroce aamazonica p. 111. (femina, se-
cundum specimen Martii).
Ш. Soroceae Guilleminianae p. 213., flores
masculi e Tréculii dissertatione mutuati.
Fig. I. Naucleopsis macrophylla p. 120.
П. Perebea laurifolia p. 117. (flos fem. e
Tréculei dissertatione mutuatus).
Helicostylis Poeppigiara p. 118. (flos
fem., resectis in fig. 3. stigmatibus, e
Tréc.).
Helicostylis affinis p. 118. (flos masc.
secundum specimen Hostmanni)
V. Trymatococcus amazonicus p. 107. (e
Poeppigii opere).
Pourouma cecropiaefolia ( тазе.) p. 123.
Pourouma cinerascens (masc.) p. 125.
Pourouma tomentosa (fem.) p. 128.
Pourouma bicolor (fructifera) p. 129.
Pourouma acuminata (fructifera) p. 130.
Pourouma velutina (masc.) p. 130.
Coussapoa Martiana (fem.). p. 131.
Coussapoa intermedia (masc.) p. 123.
Coussapoa nitida (masc. et fem.) p. 133.
Coussapoa subincana р. 134. (anthera 4-locula-
ris, transverse secta ante et post dehiscentiam,
loculus singularis cum septulo suo роПіһ его ).
Fig. I. Cecropia sciodaphylla p. 140., fem.
(folii pars '/, nat. magn., foliolum se-
paratum et receptacula matura nat.
magn. ).
П. Cecropia surinamensis p. 143. (inflo-
rescentia masculina ante anthesin ).
Cecropia scabra, femina p. 141. (foliolum nat.
maga ; folium '/, nat. magn.).
Fig. I. Сесгоріа carbonaria p. 144.
П. Cecropia pachystachva р. 145.
ПІ.
IV
Fig. I. Cecropia cyrtostachya p. 145.
П. Cecropia Schiedeana p. 148.
Fig. I. Cecropia adenopus p. 147.
II. Cecropia leucophaea p. 151.
Maclura tinctoria (masc.) р. 155.
Maclura affinis p. 155. (femina paullo post an-
thesin); de squamis floribus interpositis vel or-
ganis abortivis cfr. adnotat. p. 154. et adum-
brationem p. 156.
Maclura xanthoxylon p. 156. (femina peracta an-
thesi).
Maclura brasiliensis (masc.) p. 158.
Dorstenia elata p. 160.
Dorstenia nervosa p. 161.
Fig. I. Dorstenia multiformis p. 165. ; recepta-
culis bifurcis, foliis profunde cordatis.
П. Dorstenia multiformis, foliis obiter cor-
datis, secundum specimina Pohliana.
Dorstenia multiformis, receptaculis bifurcis, fo-
liis pinnatifidis,
217
Tab, LIX.
Tab. LX.
Tab. LXI.
%
URTICINEAE: TABULARUM EXPLICATIO.
Fig. I. Dorstenia multiformis (receptaculis or-
biculato-peltatis.
II. Dorstenia multiformis, receptaculis or-
biculato-oblique-peltatis.
Dorstenia arifolia var. |2. p. 166. (secundum spe-
cimina herbar. Caes. Vindobon., in quibus folia
integra, simul cum pinnatifidis).
Fig. [. Dorstenia asaroides р. 168. (secundum
specimen Vauthieri).
П. Dorstenia asaroides (secundum specimen
fructiferum Pohlii). 41 sistitur epicarpii
pars crustacea, quae superstes valvae-
formis est; 23 embryo a vertice et a la-
teribus subtusque ; porro quatuor figuris
idem exhibetur, cotyledonibus (24) e
situ normali plicatis et rostello visi-
Tab. LXII.
Tab. LXIII.
218
bili; 23* idem omnino explicatus et
cotyledonibus a se remotis.
Celtis glycycarpa p. 114.
Celtis Sellowiana р. 178. (40 pedicelli deflorati).
Tab. LXIV. Fig. I. Boehmeria caudata, fem., р. 185.
П. Boehmeria caudata, forma hirsuta, p. 186.
Tab. LXV. Fig. I. Восһтегіа caudata, masc., р. 185.
П. Boehmeria arguta, p. 156.
Tab. LXVI. Urera subpeltata, masc, p. 189.
Tab. LXVII.
Tab. LXVIII.
Tab. LXIX.
Тақ LAA.
Fig. I.
p. 195.
Urtica urens (ad specim. Com. Raben).
II. Urtica urens, sepalis inermibus, p. 195.
Pilea grossecrenata p. 199.
Pilea rhizobola p. 203.
Pilea hyalina ñ, longipes р. 200. et 201.
Icones a cl. Q. М. В. Verhuell, Amstelodami; tab. XXXIX. XL. XLI. XLII. XLIX. L. acl. І. a Passauer, Monachii delineatae.
Siglae.
1. Flos statu expansionis cum bractea aut illa dempta.
2. Alabastrum.
3. Perigonium (integumentum florale s. aulaeum).
4. Perigonii phylla vel laciniae seriei exterioris s. perigonium calycinum.
$. Discus hypogynus vel epigynus.
6. Torus s. thalamus s. receptaculum floris, s. axis floris.
7. Stamen.
7 а. Stamen antice 1. e. ab ejus tergo visum.
7 p. Stamen postice i. e. ab ejus facie visum.
7 c. Stamen anthera dejecta persistens.
8, Stamen imperfectum s, cassum,
9. Апёћега,
10. Pistillum.
11. Ovarium.
13. Stylus.
13. Stigma.
14. Ovulum.
15. Chalaza.
16. Hilus.
17. Fructus simplex.
18. Pericarpium (complectens ejusdem species omnes).
19. Endocarpium.
20. Dissepimentum.
21. Semen.
22. Albumen.
23. Embryo s. corculum.
24. Cotyledones s. corpus cotyledonum.
25. Rostellum s. radicula.
26. Plumula.
27. Stipula.
28, Inflorescentia vel ejus pars.
29. Involucrum florum plurium.
$0. Flos compositus.
31. Amphanthium 5, receptaculum.
Urticin.
33. Squama amenti vel receptaculi et spatha inflorescentiam includens.
33. Indumentum et ejus partes (pili, squamulae, papulae).
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42,
43.
Р
-}
*
1:
4,
1.
3.
а.
р.
st,
f.
ff.
m.
О
d
9
Bracteola.
Folium vel ejus pars.
Petiolus.
Loculi antherarum.
Glandula in basi petioli.
Pollen.
Pedicelli deflorati.
Epicarpium.
Mesocarpium s. sarcocarpium.
Fructus exempto semine.
Bractea.
Bracteola inferior.
Bracteola superior.
Diagramma floris.
Sectio verticalis,
Sectio horizontalis.
Magnitudo aucta.
Pars vi expansa,
A latere visum.
Desuper visum.
Inferne i. e. a basi visum.
Organum junius.
Antice.
Postice (ab axe visum).
Sterile s. cassum,
Foecundum.
Foecundatum.
Maturum.
Pars abortiva.
Masc.
Femina.
MANTISSA PIPERACEARUM.
PEPEROMIA Ruiz кт Pav.
PEPEROMIA HEDERACEA Mig. cfr. supra p. 20. n. 41.:
Crescit etiam іп terra humosa et in arborum truncis in Serra
d? Estrella prope Mandiocca prov. Rio de Janeiro: M.
PEPEROMIA PARKERIANA Міо. cfr. supra p. 23. in
annotatione:
In Gujanae batavae distr. interiore in ripa fluminis Раға eximia
specimine legit Rev. Wullschlagel.
Post Peperomiam nummularifoliam p. 19. inseratur:
PEPEROMIA CYCLOPHYLLA Mio. caule repente ramoso
pubescente; foliis oppositis patentibus brevissime petiolatis orbi-
cularibus carnosis subtiliter trinerviis utrinque puberulis; amentis
ramulos terminantibus pedunculos opposite bibracteolatos supe-
rantibus; baccis basi constricta pseudopedicellatis globosis acutis.
Piper rotundifolium Linn. Swarts Observ. 20.
Acrocarpidium rolundifolium Mig. Syst. Pip. 62. n. 14.
Peperomia cyclophylla Mig. in Seemann Botany of H. M.
Sh. the Herald, ined.
Herbula filiformis, longe repens, ramosa, radicans. Ркт:о14 semi-
lineam haud excedentes. Forra 1'/, — fere 3 lin. longa et lata. Pr-
DUNCULI 1—3 lin. longi, puberuli. Амкхта brevia. — Specimina supp.
brasiliensia sterilia foliis tantisper tenerioribus ab iis quae ex insula
S. Domingo cl. Poiteau reportavit recedunt, vix dubie autem ad ean-
dem speciem pertinent, Ceterum haec species Peperomiae fimbriatae
quodammodo accedit,
Crescit in prov, Pará prope Obidos: R. Spruce.
PELTOBRYON Kr.
Species nova inter utramque sectionem media, priori tamen affi-
nior p. 30. inseratur:
PELTOBRYON CYRTOPODUM Mio. ramulis petiolis foliis
subtus in nervis pedunculisque hirtellis; petiolis brevibus stipu-
laceo- alatis, foliis e basi inaequali leviter cordata elliptico - ob-
longis breviter obtusiuscule apiculatis vel acutiusculis subseptu-
plinerviis, membranaceis pellucide punctatis, supra glabris; pe-
dunculis petiolum superantibus; amentis cylindricis folio brevio-
ribus; bracteis conchaeformi-triangularibus puberulentis deciduis;
ovario oyato acuto; stigmatibus З brevibus deciduis ; staminibus 2,
Species distinctissima; Ramis nodosis, internodiis 2—3 poll.
longis cylindricis, Ркттоїл dorso convexi antice concavati, sti-
pula adnata diutius persistente alati, 2 lin. circiter longi. ЁоглА
utrinque viridia, subtus opaca, nervo uno tenui brevi unoque
fortiori e basi, tertioque longiori paullo supra basin utrinque ex-
ortis, hoc ad У, alt, adscendente septuplinervia costulisque veno-
sis superne 2 — 3 utrinque productis, omnibus laxe reticulatis,
4'/, — 5'/, poll. longa, 2'/, lata. PEDUNCULI subglabrati 3 — 3'/,
lin. aequantes. АмкнтА deflorata nondum matura recta, cylin-
drica, 1'/,—2 poll. longa. Frores subspiraliter dispositi. Bac-
CAE immaturae ovoideae glabrae, apice umbilicatae. Sraminum
FILAMENTA utplurimum persistentia.
Crescit in prov. Para in vicinia opp. Obidos, m. Dec. 1849.:
В, Spruce.
ARTANTHE Mio.
ARTANTHE CAUDATA Мо. сіг. supra р. 32. n. 1.:
Forma foliis supra ad margines densius pubescentibus, nas-
centibus subtus pube aliqua super nervos inspersis.
Prope Santarem in prov. Pará: R. Spruce.
ARTANTHE CORYLIFOLIA Mio. cfr. supra p. 42. n. 46.:
Prope Santarem in prov. Pará: R. Spruce.*)
ARTANTHE TUBERCULATA Mio. cfr. supra p. 54. n. 59.:
Prope Santarem in prov. Para: В. Spruce.
Post Artanthen tejucensem |, c. p. 55. inseratur:
ARTANTHE NITIDA Mig. ramulis foliisque utrinque gla-
bris, his breviter petiolatis elliptico-ovatis vel lanceolato-oblon-
gis breviter suboblique subacuminatis, basi inaequali rotundatis,
coriaceo-membranaceis obsoletissime pellucido-punctulatis, supra
nitidis, subtus pallidioribus, costulis majoribus utrinque 3 aliis-
que tenuioribus; amentis brevibus demum deflexis cylindricis
vulgo brevi-rostratis; bracteis conchaeformi-peltatis ciliatis.
Piper praemorsum Во. Pl. Surin. 16. Vahl Eclog. Г. 4.
Artanthe nitida Miq. Comm. Phytogr. 47. 1. VII. excl. sy-
nonym. Syst. Pip. 495. n. 136.
Евотех 6-pedalis et altior, RAMIS RAMULISque nodosis teretibus
vel junioribus subangulatis, striatis, siccitate fragilibus , internodiis
brevibus. Рктіогл 2—3 lin. longi. Forra 4—5 poll. longa, 2 circiter
*) Adjungam speciei in Guiana gallica et batava haud rarae de-
finitionem :
ARTHANTHE AVELLANA Mig. ramulis retrorse, petiolis foliis-
que subtus in nervis venisque appresse hirtellis, his breviter ре-
tiolatis ellipticis vel ovato -ellipticis breviter obtusiuscule acu-
minatis, basi inaequali rotundatis, costulis utrinque 5—6 adscen-
dentibus, obsolete pellucido - punctatis , supra glabris; amentis
breviter pedunculatis deflexis cylindricis plerumque mucronatis;
bracteis inflexo-peltatis ciliatis puberulis dein glabratis.
Artanthe Avellana Мед. Syst. Pip. 487. n. 117.
Ғастех. Кома juvenilia marginibus subciliolato-pubescentia,
parum inaequilatera, 3 — 4 poll longa, vel etiam majora. 8ті-
PULAE Oovato-lanceolatae puberulae deciduae.
Crescit in Guyana gallica: Leprieur; in Guyana batava:
Dr. Focke et Rev. Wullschiágel.
221 | MANTISSA PIPERACEARUM. 222
lata. STiPULAK mox evanidae parvae, PEDUNCULI petiolo vulgo bre-
viores subglabri. Amenta 1'/ — 2-poll. FLonks densissimi. BACCAE
obconicae angulatae. SEMEN nitens, fuscum. — Specimina brasiliensia
non nisi pedunculis paullo longioribus , usque 3 lin. longis, a surina-
mensibus discrepant.
Crescit in Surinami umbrosis: Rolander, Focke, Hostmann,
Wullschlágel. In Brasilia, in vicinia urbis Para: В. Spruce.
Е Sectione Churumayu supra 38 sed habitu Sectioni Leiophyllo
accedens:
ARTANTHE RENITENS Mig. ramulis (tenuibus) petiolis
costisque subtus quam tenerrime puberulentis; petiolis antice
cicatrisatis; foliis chartaceis pellucido-punctulatis utrinque nitidis
subtus olivaceo-viridulis, ovatis v. ovato-ellipticis, supremis oblon-
gis, acuminatis, basi inaequali rotundatis vel obtusis, ad У, long.
trinerviis costulisque utrinque 2—3 conjunctis prominulis laxeque
reticulatis; amentis breviter pedunculatis folio brevioribus; brac-
teis pedicellato-peltatis vertice trigonis margine ochraceo-hirtis.
Distinctissima species! Rami nodosi tenuiter striolati; RA-
MULI patentes tenues subangulati. SriPULA membranacea petiolo
antice tota adnata, pubera, delitescenti-decidua, fortiorem cica-
tricem in rETIOLIS antice canaliculatis 2 — 3'/, lin. longis relin-
quens. Forra siccitate supra nigrescentia et in costa puberula,
laevissima, subtus olivaceo - viridula cum levi tinctura fuscula,
4 — 6 poll. longa, 1,/, —2*/ lata. Amenra circiter bipollicaria,
tenuia, leviter curvula, FLoRIBUS spiraliter dispositis. ANTHERA-
вом loculi divaricato-didymi. Рерохсоіл petiolo breviores.
Crescit prope Santarem prov. Pará, m. Junio: R. Spruce. —
A. pyrifoliae et A. paraénsi aliquatenus affinis.
Post Artanthen macrorhyncham п. 79. p. 62. inserenda:
ARTANTHE CONSANGUINEA Mig. ramulis petiolisque
pilis recurvatis dense hirtellis; foliis lanceolatis vel oblongo-lan-
ceolatis obtusiusculis, basi dimidiato-rotundatis vel leviter corda-
tis, costulis venosis patulis plurimis, membranaceis, supra gla-
bris, subtus in nervis pilis curvulis hirtellis; amentis brevibus;
bracteis glabris; stigmatibus 3 obtusis.
Sleffensia (Piper olim) consanguinea Kunth in Linnaea
XIII. 623.
Artanthe consunguinea Miq. Syst. Pip. 529. n. 176.
Specimina suppetentia iis a beato Kunth descriptis simillima. FnUTKX
humilis. Рктоп 2 — 6 lin. longi. Еола 2 — 3 poll. longa, polliceni
circiter lata, in nostris pellucido-punctulata. StipuLsg ovato-oblon-
gae concavae, dorso recurvule hirtellae , vix 2 lin. longae. PkDUN-
сом hirtelli 2 lin. fere longi. Amenta recta cylindrica obtusa vel
acuta brevia. ВАССАК obovato-tetragonae punctulatae.
Crescit in Guyana gallica: Poiteau; in prov. Rio Negro prope
oppidum da Barra: R. Spruce.
OTTONIA Spr.
OTTONIA EUCALYPTIFOLIA cfr. supra p. 66. n. 8.:
Forma GLABRA, foliis ovato-lanceolatis vel lanceolatis longe
attenuato - acuminatis inaequilateris versus apicem subobliquis,
adultis basi inaequali obtusis, venis costalibus patentibus nume-
rosis (utrinque v. c. 12.); baccis pedicellum aequantibus ovato-
tetragonis conico-attenuatis. Forra majora 6 poll. longa, 1), lata.
In Brasilia centrali beatus Pohl detexit.
OTTONIA PROPINQUA cír. supra p. 66. n. 9.:
Forma foliis basi inaequali cuneato-attenuatis, baccis ovato-
tetragonis pedicellum superantibus.
In prov. Goyazana ad Flores: Pohl.
OTTONIA WARAKABACOURA cfr. supra р. 69. п. 16.:
В. LATIFOLIA , foliis lato- vel ovato - ellipticis breviter acu-
minatis, basi rotundatis vel prope petiolum breviter subacutis,
costulis venosis subhorizontalibus, 5 —6'/, poll. longis, 2/,--3
latis. АмкктА omnino ut in specie genuina.
Crescit in vicinia oppidi Obidos prov. Pará: R. Spruce.
25.
f f `
ИГ |
ÁN 7: 24 1 | |
т 723 MI
1 || | 4 | f = š ` | | |
22.1.3. 93-43. 33:13
77.
77. + 77. 26. +.
PHARMACOSYCEA L Radula JE anthelminthica. Ш. óraudaeva.
I. PHARMACOSYCEA. perforata. IL ef. Ш. varietates.
VET.
хас
74 X+
Ia
stietum. Ш. Gardnerianum. IV. ealyptroceras.
ariet. II. leuco
UROSTIGMA E eximium, v
.paraense. IL cestri
\
.UROSTIGMATI
—
folium. Ш. $eminum.
2
46 ff. + 7L 7925
UROSTIGMA Т. subtriplinervium. ЇЇ. ejusdem forma major.
UR 0 STIGMA L Pohliauum. II. birsutum, var. fuli$inea.
57272
ж
794
7
28 +
78 +
14 +
^t
‚+
/d +
/%-
TIGMA L euomphalum II. ordanense :
UROS'
-
—
W
К.
ІШІ \
2223
MN ~ |
АТИ
as
<J ]
( \ N
Y
1 | )
| N
— —
Р bes 4 Ч
\
<
“Т (I
ИЕ
th ОС
y
y
у
7
34
BRO SIMUM. discolor.
9j* ord мн». we 23 14 "Utd
: BROSIMUM CGaudichaudii .
| ГЫН
ш
AS
SOROCEA
Lmuriculata. IH. amazonica lll. Guillemimana .
оош с s 2
4 52% 26»
— whe 2 2
ЭДЭЭС
Z
Ke
ЖЖ OK %4
L NAU CLEOPSIS macrophylla. И. РЕВЕВЕА laurifolia. _ . О,
.
A 1
. Ш. Роррібїлпа. IV. affinis. V. TRYMATOCOCCLUS
м
~ `
тү, И
amazonicus.
2
25
22
525
АУ
2755)
|
UN
u ү
Jj
|
ІШІ)
QU
UGG
))
My
A |
ШИМ)
ШҮ)
JJ
Қ
Е
2-3
—
mesa
W
7)
Sl
<S
2
POURO UMA cecropiaefolia .
Ri
АА
її ШУ? |
\\
ЧАЧА
№
NS
МУМ
м
WAN \
|| ХОС
NNN
УМ
NW М
\ MN
WLAN)
Лу ШИЛ?
ANON
Mi
MM P
УУ,
MOA EAL AN)
ЛИЙ
ii) Уу,
NN
S Š /
NN 0 ЖУ.
/ ИТ
ИИ
Wty
< ilv
š қ / Pug d f Ми,
APP)
y
!
4%
M
му YS
N
`
Š
NN
NN
2222
222
=
22
=
P OUROUMA cinebascens `
Шы дуран
>
LEIS
PENNS
D
\
554
SSS
ptr -78
1
ї
98
+
JI
+
оф
S
асс
РОГВОГМА tomentosa.
59.
КҮ,
“ХУ
УУ, ж»
M. X SSS
ME 2
N
\
l
"Б
%
"mE
%
NN
ХА ММ
NS
ЖУ
сох»
м
КАО
9
>
e
SAA
\
ЭЭ
M `
ХЭ
ім
ХУ?
КОХ ох
М 22
S. Work
NS NN
AN
25а“.
<
v
(2
Ус
2
il
f
= ZI TH
m
Шз
AL
Ч
NS
БОЛ
N
М
/
J
7
ША
№
M
Ж
үй»,
N
\ 4
"ни
| И
//
7 /,
dli
и MH
Я
Ж //
7827
ту
(ЖУ?
ЖАҒЫ
у, 1
Ї Uf
НД)
ПРОТА
ВРАТ ТИЈ з
í aa
K 5 W's
RY
Ñ NS SS
Y
2)
7)
Ж), 2
mrt
222
тэ UROUMA acuminata ,
41.
SSSS S
х ь сс 3555
х
NECS
Wii
w т Z
NNN М
5:
22
У
ЖҰ
“Z ЖА 4|
ү,
p" p
My WK Is
POUR OUMA уећита mas.
; COUSSAPOA Marliana.
314 # + 724 + 207 +k
COUSSAPOA intermedia.
Ha
70 +
ТУДЫ
4% +
3⁄9 +
ida.
nit
COUSSAPOA
45.
subineana mas.
SAPDA
COUS
1 fis:
Surinanien
daphylla. II.
~
TL СЕСВОРТА seio
CECROPIA scabra.
АЦ ко - Жек T VIZO чә «О
4206 /
ЖЖ” 4
MY ff,
49.
/
Ч
mA \
ы Т
у
empag ә Арно» T VTCOW) Wd
20.
‘coxydoonay үр sndouəpe p утаомоло
Ра УМ эээ х“:
N
% А
28 +
4+
(10) +
Жї
78 +
MACLURA tinctoria.
~
"MACLURA affinis.
MACLURA xanthoxylon.
571153
78 ж +
жуз
TF
1t
Al á
MACLURA brasiliensis .
NIA elata.
DORS
f. SS
pt 1
l
rf Л
: ( 5
7] {
52447 1
\ И)
=s 71
=
ЗАО ~
D 7 ае), LI t
zS rt х
SZ СТ Сс”
ЯТ м 5
Мм AG HR 2 © қ i :
1 1 Шаа УММ \ АМ
A у F УМА А \
| DORS ТЕМА nervosa.
44% At
| DORSTENIA . multiformis U
58.
х
: 1 Лао LR OT ЛЫГ,
E77, Р y^. К? k or йг. 2 - 7” 7
7,
ES
%
DORSTENIA multiformis.
ТЕ
26+
—
>—
16%
\ ©
А ~ 4 / N \
00022)
DORSTENIA multiformis .
5% ( %
DORSTENJA arifolia variet. : ;
a NETH у н
+ h. ты %
У
DORSTENIA asaroides.
1
404 404
CELTIS élyeycarpa.
CELTIS Selloviana.
65.
=
SSS
4
3,
' BOEHMERIA caudata fem.
Ё
25
к”
со fra йа. 6
же:
n
МАУ ~
27
ан ~
i»
MES
`
S ұс
Ф ^
ы
х
Q
>>)
ся
Pes
>
се
BOE НМЕВТА І. eaudata mas. ЇЇ. arguta .
Z £ +
22 25
URERA subpeltata.
23 *
at
ду.
|
“ыу
JY
|
[|
|
4 |
ЊЕГ
!
N
с
39+
s |;
%
<
- е
ота 90722
PR RE
||
Zd t
їз у,
v
"e.
Ф
om
24 +
28+
URTICA
urens.
—
“№
— А
бго ssecrenata.
PILEA
AWW
ГР
ç í
1 7,
7
PILEA hyalina variet. longipes.
69.
FLORA BRASILIENSIS
ENUMERATIO PLANTARUM
_ BRASILIA
HACTENUS DETEOTARUM
QUAS SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIS. DESCRIPTAS ЕТ МЕ TH NATURALI
DIGESTAS PARTIM ICONE ILLUSTRATAS
EDIDERUN Ын
ШИШ ШИШ НИ DE MARTIS
AUGUSTUS GUILIELMUS EICHLER
IISQUE DEFUNCTIS SUCCESSOR
ИТТ
OPUS
CURA MUSEI С. В. PAL. VINDOBONENSIS AUC TORE STEPH. ENDI ТОНЕК |
SUCCESSORE ED. FENZL CONDITUM
SUB AUST ae
FERDINANDI 1. - LUDOYICI L
AUSTRIAE IMPERATORIS | BAVARIAE REGIS `
PETRI IL
BRASILIAE*IMPERATORIS
SUBLEVATUM POPULI BRASILIENSIS LIBERALITATE.
LIPSIAE arup FRID. FLEISCHER IN COMM.
SALICIN E A E.
AMENTACEARUM Genera Jussieu p. 407. — SALICINEAE Г. С. Richard Mss., Bartling Ordin.
nat. plant. p. 118. Koch. Synops. Flor. German. ed. II. p. 139. Endlicher Gen. p. 290. Enchir.
p. 117. Meisner Genera p. 348. (259.) — SALICACEAE Lindley Introd. to a nat. Syst. of Bot.
ed. II. 1836. p. 186. Vegetable Kingdom (1846.) p. 254.
DicoTYLEDONEAE ACHLAMYDEAE FLORIBUS AMENTACEIS: INTRA BRACTEAM NUDIS DICLINIS, PLE-
RUMQUE DIOICIS; MASCULIS STAMINIBUS 2 VEL PLURIBUS, TORO IN GLANDULAS AUT IN URCEOLUM
TUMENTE, FOEMINEIS OVARIO DIPLOCARPICO, UNILOCULARI, CAPSULA BIVALVI, PLACENTATIONE AD
BASIN PARIETALI; SEMINIBUS NUMEROSIS ERECTIS COMOSIS, EXALBUMINOSIS; EMBRYONE ORTHOTROPO;
ROSTELLO INFERO. — ÁRBORES VEL FRUTICES ALTERNIFOLIAE, STIPULATAE, PERULATAE. Marr.
Frores in amentis cylindricis plerumque dioici, nudi (ecalyculati et apetali); BRACTEA
membranacea persistente, toro glandulam, annulum vel urceolum obliquum (calyciformem)
promente. FLORIS Masc. STAMINA 2 vel saepius plura. FirAMENTA filiformia libera, aut basi
aut nonnunquam tota longitudine monadelpha. Ахтневле biloculares, loculis parallelis longitu-
dinaliter dehiscentibus. Porten ovale, in aqua globosum, plicis tribus longitudinalibus. PISTILLI
RUDIMENTUM nullum. FLORIS FEM. ovARIUM diplocarpicum (e carpidiis duobus conflatum) libe-
rum, uniloculare. PrACENTAE lineares breves, in carpophyllorum medio prope basin verticales.
Оупта numerosa adscendentia anatropa. туга duo brevissimi plus minus connati, singuli
STIGMATE aut simplici aut 2—3-lobo. CAPSULA unilocularis, e vertice bivalvis, VALVIS demum
revolutis, basi medio seminiferis. SEMINA numerosa, erecta, minima, cylindrica, in basi trun-
cata pilis longis comosa. 'ТЕЗТА membranacea. ALBUMEN nullum. Емввуо orthotropus, corr-
LEDONIBUS plano- convexis ellipticis incumbentibus; PLUMULA inconspicua, ROSTELLO minimo
basilari.
ARBORES vel FRUTICES, RAMIS alternis teretibus, ligno levi molli, cortice saepe lento.
Forra alterna, simplicia , petiolata, penninervia, integerrima aut saepe serrata dentatave, den-
tibus glandulosis, decidua. STIPULAE persistentes vel deciduae. GEMMAE perulatae. AMENTA
praecocia, coaetanea aut serotina.
GENERA ORDINIS.
: : SALIX Tovener.
Bracteae indivisae, torus glandulaeformis , stamina 2— 15: POPULUS Топахк»
Bracteae laciniatae , torus urceolaris (cyathiformis), stamina 8 — 24: . doc.
Hoc secundum genus Brasiliae exul, intra limites australes hominum industria fomentari meretur.
30
Salicin.
227 SALICINEAE: SALIX. 228
L SALIX Тоовмег,
San Tournef. Inst. 365. Linn. Gen. n. 1097. Garin. II.
56. 1.90. Schkuhr Handb. t. 317. Mirbel in Мет. du Mus.
XIV. 1.20. Hoffmann Historia Salicum 1785. Wade Salices
1811. 8. Seringe Monographie des Saules, 1815. 8. Host
байт, Vindobonae 1828. fol. Koch de Salicibus europaeis сот-
mentatio, 1828. 8. Sadler Synopsis Salicum Hungariae, 1831.
8. Frid. Nees Gen. pl. Germ. 11. 15. :
Frongs amentacei, dioici interdum androgyni vel
hermaphroditi. ФРевсоми loco torus glandulaeformis.
Masc. stamina 2 — 15 libera v. monadelpha. Кем.
ovaniom uniloculare multiovulatum, placentatione prope
basin parietali. Этутов 1. Stigmata 2 bifida. CAPSULA
unilocularis, bivalvis. SkwiNA plurima e basi longe
comosa. Емввүо exalbuminosus, orthotropus; ROSTELLO
infero. — Апвовез vel FRUTICES, foliis alternis.
De Geographia Salicum tropicarum amandamus ad ea, quae
illustrissimus de Humboldt tradit in; Ansichten der Natur, edi-
tione tertia pag. 228—232.
$. 1. FRAGILES Koch. Зупорз. 730. Squamae amenti concolores,
luteo-virides , ante fructus maturitatem caducae. Koch.
1. SALIX HUMBOLDTIANA Кочтн, foliis lanceolato-linea-
ribus, longe acuminatis, argute serrulatis, reticulato - venosis ;
amentis serotinis, masculis densifloris, glandulis 2 flavis, squa-
mis ovatis, acuminatis, tridentatis, quadri- vel quinque-nerviis,
dense villosis ; capsulis breviter pedunculatis, ex ovato acutatis,
obtusiusculis, glabris; pedicellis glabris.
Tabula nostra LXXI.
Salir Humboldiiana H. В. К. Nova Gen. П. 22. t: 99.
100. Kunlh. Synops. 1. 364. -
Аввов 3—6-orgyalis; вАМ18 teretibus, patentibus; juniori-
bus fuscis, sulcato-striatis; RAmULIS pubescentibus. Fotta sparsa
(plerumque phyllotaxi ?/,) іп retiotis 1—8-linearibus, semitere-
tibus, superne canaliculatis, margine et inferne pubescentibus, 8 aut
4 poll. longa, 1—3 lin. lata, lancevlato-linearia, antrorsum valde
attenuata, basi aeutiuscula, dense et argute serrulata, reticulato-
venosa, nervo medio subtus valde prominente, venis intra marginem
combinatis, in junioribus pellucidis, adulta utrinque glaberrima. -
AmENTA serotina mascula et feminea in diversa stirpe, ramulos
axillares foliatos villosos terminantia, solitaria, cylindrica (1—9).
SQUAMAE ovatae, acuminatae, truncatae, Stamina 6—7 (8 usque 15
vidit Humboldtius) , ғП.АМЕМТІЗ usque ad medium albido - villosis,
ANTHERIS subglobosis, bilocularibus, flavidis. GLANDULAE ad basin
filamentorum oblongae flavae. CarsuLAE (plerumque taxi */,) in
pedicellis У, lin. longis glabris, ex ovato acutatae, obtusiuscu-
lae, glabrae, 1 lin. latae, 2 lin. longae, uniloculares, bivalves,
polyspermae. STYLUS vix ullas, втівмата 2. bifida. SEMINA mi-
puta, albo-lanata, TROPHOSPERMIIS parietalibus affixa.
Crescit in Chile: Ruiz, Eschscholz, Chamisso ; in Peruvia e. g.
prope Loram, ad vias, regione temperata, alt. 1060 hex., Augusto
florens: Humboldt ; nec non in Brasilia australi et Montevideo : Sellow.
9, SALIX MARTIANA Геувото., foliis praelongis, linea-
ribus, utrinque sensim attenuatis, serratis, venis margine con-
fluentibus, utrinque nervulum constituentibus; amentis serotinis
terminalibus, in ramulis foliatis subvillosis axillaribus, laxis,
quam folia brevioribus, squamis integerrimis, lineari-lanceolatis,
penninerviis, villosiusculis; ad basin filamentorum glandulis 2—3
oblongis purpureis; capsulis horizontaliter patentibus, oblique
oblongis, tumidis, utrinque obtusis, glabris; pedicellis villoso-
barbatis.
Tabula nostra LXXII. Tab. physiogn. nostra XI.
Salix Humboldtiana Mart. Reise 111. 1375. et Tab. phy-
stogn. XI. explic. p. XL.
Аввов 10 — 18 pedum, твомсо erecto, basi '/, — '/› pedum
· diametro, in 6—8 pedum altitudine in ramos plures subfastigia-
tos divisa. Влмт cinereo-fusci RAMULIque flavo-ochracei, teretes,
nitidi, glabri. Forra sparsa (plerumque phyllotaxi */,) in reto-
Lis 1—4 lin, semiteretibus, superne canalicalatis, albidis, 8- ad
8-pollicaria, 4 lin. lata, linearia utrinque sensim attenuata, ar-
gute serrata, colore glaucescenti- viridi, glabra, nervo medio
albo utraque in facie prominulo, venis in nervum marginalem
confluentibus AwENTA serotina, terminalia in ramulis axillaribus
foliatis villosulis solitaria, faxa, foliis breviora (2—4'^). Етоввв
interdum monoici in amentis androgynis, rarius hermaphroditi; in
amentis androgynis flores feminei inferiorem , masculi superiorem
partem occupantes. SQuAMAE integerrimae lineari - lanceolatae,
acutae, репріпегуіае, albo-virentes. basi et margine albo-villosae.
Masculotum stamina 2—6, FILAMENTIS quam squama longioribus,
basi albido-villosis, superne glabris, AwTHERIS flavis, globosis.
GLANDULAE 2 — 8 oblongae purpureae. Ovanium lanceolatum,
paullo compressum, stipitatam, glabrum. SrvLus vix ullus; STIGMATA
duo terminalia sessilia flava. — CarsuLAE (plerumque taxi */,) in
pedicellis villoso – barbatis horizontaliter patentes, 17, lin. latae,
2'/, usque З lin, longae, oblique-oblongae, tumidae, utraque ob-
tusae, glabrae, uniloculares, bivalves, polyspermae. SEMINA mi-
пша, albo-lanata, trophospermiis parietalibus affixa. Mart. Obs.
A Salice Humboldtiana et falcata squamis integerrimis lineari- .
lanceolatis e£ amentis longioribus et laxioribus, minus villosis, magni-
tudine formaque capsularum, non minus pedicellis barbátis differt.
In omni ripa et in insulis sabulosis flum. Amazonum a Gurup à
` ad Peruviam usque frequens atque item ac Hermesia et variae Cne-
midostachyos species proprium vegetationis characterum ripis prae-
bens. Septembri floret. Avirama 9. Oirana 0, Salgueiro do
Rio íncolis.
ICONES SALICINEARUM EXPLICATAE.
Tab. LXXI. Salix Humboldtiana p. 227.
Flos, $ hermaphroditus, с masculus. — b. Bractea (amenti).
Glandulae hypogynae.
Stamen.
Fructus clausus. — 5. Fructus in valvulas secedens.
Semen pilis (strophiolae) cinctum. — 7. Pili strophiolae, in basi
seminis cohaerentes, resecta parte illorum superiore.
or ee =
| Tab. LXXII. Salix Martiana p. 228.
Siglae.
8. Pars pilorum sub lente composita auctorum.
9. Semen demtis pilis. :
10. Testae cellulae sub lente composita.
11. Folii pars, in qua decursus et combinatio venarum demonstratur.
|| Sectio verticalis.
Figurae analyseos varia magnitudine auctae. Iconum auctor cl. Fr. Leybold.
kawaka ЗЫ чо
UNI ҮЙ
* || ty
1) |
| L2
Ga
4
(я
К a a а
SALIX Humboldtiana.
1
/ fy \
№ | Ж Ч
| |
>
< K.
“у
\ (
A^
екісі
ie чи ” ~
y=
Sat
C
SAE
~
зла
SS <
ЫЫ ы
rw
Т
—
=
== ион
И
Ж
/ i >
ЖЖ A Z
2222
SALIX Martiana.
PODOSTEMACEAE.
Ророзтемеле L. СІ, Richard, monentibus Humb, Bonpl. et Kunth. Nov. Gen. et Spec. РІ. I.
(1815.) p. 246. (ed. т 4.) Mart. Nov. беп, et Sp. Pl. bras. I. ( 1822.) p. 6. Bartling Ordin.
nat. pl. (1830.) р. 25, et 72. J. Lindley Introd. to a nat. Syst. of Bot. (1830.) p. 175. Walk.
Arnott in Encycl. Brit. (ed. УП.) У. (1832.) р. 131. Н, Schultz Nat. Syst. des Pflanzen-
reichs (1832.) р. 273. Meisner Pl. єазс. Gen. p. 122. (88). (exclusis generibus Halophila et
Diplanthera), Tulasne in Ann. d. Sc. naf. 3. sér. XI. (1849.) р. 88. et in Archiv. du Mus. VI.
p. 41. — Роровтемомвлв et PuiLocRENACEAE Bongard in Мет. Acad. des Sc. de St. Petersb.
б. sér. І. (1835.) p. 69. et 12. („Generis Lacis revisio“.) — Ророзтемаселе Lindl. Nat. Syst.
of Bot. (ed. II. 1836.) p. 190.; Veget. Kingd. (ed. И. 1841.) 482. — РоровтЕммкАЕ Endl,
Gen. Pl. (1836.) р. 268. et 1315, Gen. 1831—1836. Schnizlein Iconograph. t. 85. |
DicoTYLEDONEAE 8. ORTHOINES, DIOICAE V. ANDROGYNAE, NUDIFLORAE (INVOLUCRATAE) AUT
MONOPERIANTHAE, PERIANTHIO CALYCINO TRIPARTITO AUT PENTAPHYLLO, DIVISURIS PHYLLISVE IM-
BRICATIS. ANDROECEUM HYPOGYNUM E STAMINE UNICO AUT PLURIBUS,.NUMERO SAEPIUS NON DEFI-
MITIS, LIBERIS AUT MONADELPHIS, NEC NON APUD ANDROGYNAS E STAMINODIIS EXTERIORIBUS ALTER-
NIS, INTER SE LIBERIS VEL ETIAM FILAMENTIS ANTHEHIFERIS ADNATIS. ANTHERAE BILOBAE, LONGI-
TRORSUM RIMOSAE, POLLINE SIMPLICI AUT ЮШҮМО. OvaRIUM SYNCARPUM E CARPIDIIS 2—3,
1 — 2 — 3-LOCULARE$ PLACENTIS 2 PARIETALIBUS AUT UNICA 2 — 3-MERA AXILI; OVULIS PERITRO-
PIS, ANATROPIS ET APODIBUS. STYLUS NULLUS, BREVISSIMUS AUT COLUMNARIS; STIGMATA 2—3
LINEARIA, MEMBRANACEA AUT IN ‘UNUM GLOBOSUM COALITA. CAPSULA 2 — 3-VALVIS, SEPTI-
FRAGE DEHISCENS. EMBRYO RECTUS, HOMOTROPUS, FEXALBUMINOSUS. — HERBAE AQUATICAE,
PERENNES ET RHIZOMATOSAE, AUT ANNUAE, QUASI VERSATIFORMES, NONNULLAE MERE CEL-
LULOSAE MUSCOIDEAE ЕТ SURCULOSAE; FOLIIS DISTICHIS, STIPULATIS, SQUAMIFORMIBUS AUT
AMPLISSIMIS ET MULTIFARIAM PARTITIS, SUBMERSIS, ASTOMIS; INFLORESCENTIA IN DIOICIS
INDEFINITA, PRESSO MULTIPLICIQUE ORDINE SPICATA, IN CETERIS DEFINITA, TERMINALI,
ALARI , CYMOSA AUT RACEMOSO-CYMOSA.
Fores modo unisexuales nudi et tunc aut monoici florem hermaphroditum imitantes
primitusque involucrati aut dioici et tantummodo bracteati, modo contra androgyni et mono-
chlamydei. Fl. unisexualibus bractea unica ovata, in femineis concava indurata. Fl. monoicis
nudis androgynos mentientibus INVOLUCRUM membranaceum, tubulosum aut breviter ellipsoi-
deum, sessile, scil. cum ipso genitalium communi pedunculo insertum, gamophyllum, primo
prorsus clausum integrum et florem incladens, sub — apice disruptum tumque saepius
Podostemac.
231 PODOSTEMACEAE. 232
bilabiatum, labio altero respectu bracteae antico, postico altero, aut varie кишин, rarius
i i illi libus pedunculo cito aecreto super
hine tantum e basi ad apicem fissum, flore ex illius penetra р |
ili ius i { e. Fl. chlamvdatis PERIGoNIUM calycinum tenue aceres-
evecto prosiliente, rarius incluso manente | ny 38 т | Ногоон
сеп8 3 — 5-partitum, 10518 aequalibus aestivatione imbricatis, liberum et su p g
insertum. Floribus inter unisexuales masculis stamen unicum bractea сорон et extrorsum,
filamento brevissimo. ANpRoECEUM florum androgynorum utriusque indolis рон ип s.
paragynum, maxime varium, absolute verticillatum aut unilaterale , uni- m Ман: ып
tum in praefloratione cum per anthesin erectum, liberum v. pro parte (basi sci ісер Medo
adnatum, nempe: а) Floribus perigoniatis stamen 1 v. tria carpidiis simul et perigonii phyllis
alterna, aut plura indefinita, libera, uniseriata, introrsa. B) Fl. nudis (involueratis) Mie
unicum v. saepius plura, definita aut indefinita, numero maxime varia (2 — Юу» uni- i- tri-
seriata, unilateralia v. verticillata, carpidiis opposita v. circumposita, cuneta fertilia v. saepius
partim (exteriora plerumque) castrata et minora (staminodia), modo libera, modo varie con-
nata, introrsa v. extrorsa. ANTHERAE inter se semper liberae, bilobae, ovatae » late quadri-
laterales, oblongae v. etiam lineares, utrinque integrae v. hinc aut inde y utrinque plus minus
emarginatae, dorso inferne affixae, saepe continuae et marcescentes, rimis duabus longitrorsum
dehiscentes; lobis duobus contiguis aut connectivo crasso plus minus disjunctis аш plane
liberis. Porten pulvereum ut plurimum luteolum: granulis globosis, ovato-trigonis trisulcatis
aut didymis, scil. e cellulis 2 globosis connatis compositis. SraminopiA іп solis floribus вране
androgynis s. involucratis ођуја, staminibus alterna, numero aequalia у. plura, cum ipsis raris-
sime eodem gradu inserta, plerumque plus minus illis exteriora, pro numero unilateralia s.
verticillata, dentiformia, subulata, brevissima v. lineari-elongata, semper vero staminibus bre-
viora et debiliora antheraeque vestigio penitus destituta, Ovariom liberum, rarissime androe-
ceo excipienti basi adnatum, ovatum, ellipsoideum lanceolatumve, sessile aut gynopodio brevi
suffultum, pedunculi respectu centrale aut paullo obliquum, leve aut nervis prominentibus nota-
tum, intus 2 — 3-loculare, vel spurie aut legitime uniloculare, semper indefinite ovulatum.
Ovarii pluriloculati loculi aequales aut paullo inaequales, SEPTA angustissima tenuissima scissi-
liaque; ejusdem ovariique spurie (ut videtur) unilocularis, РТАСЕМТА ах ovario conformis,
crassissima, e parenchymate mere cellulari amyloque copiosissimo referto confecta, in super-
ficie aliquando foveolis signata; germinis legitime unilocularis PLACENTAE 2 parietales adversae,
antica (respectu bracteae) altera, altera postica. OvuLA ellipsoideo-compressa horizontalia ascen-
dentia v. peritropica, recta, anatropa, funiculo brevissimo vix conspicuo instructa aut saepius
quasi apoda, micropyle infera, hilo scil. juxtaposita; chalaza adverso in apice sita; tegumento |
externo crasso primum amylo copiosissime farcto. STYLUS nullus, subnullus aut rarissime colum-
naris elongatus, STIGMATA tot quot coalita sunt carpidia, tria scil. in gynaeceo trimero, duo
in dicarpidiato, longe breviusve linearia, integra, cylindrica aut angulata, incrassata pluriloba,
ү. late membranacea et varie dentata, inter se libera, pro parte aut rarissime quasi ex inte-
gro coalita, in praefloratione aliud alii incumbentia simulque versus androeceum, cum unilate-
rale est, demisso-conversa, marcescentia vel post anthesin pereuntia. CAPSULA ovario confor-
mis, levis aut nervis prominentibus instructa, 1—2—3-locularis , septifrage simul et septicide
dehiscens, 2—3-valvis aut si legitime unilocularis est placentarum completa v. incompleta solu-
tione itidem 2-valvis, s. hinc tantum aperta et folliculum mentiens, PLACENTA axili s. centrali
cito ut plurimum cum seminibus ejecta. | VALVAE aequales aequo modo pedunculo florifero
inhaerentes, post fructus dehiscentiam uma persistentes, varieque introrsum curvulae, aut saepe
(fructu dimero) inaequales formaeque plus minus diversae, alia cito caduca, alia saepius am-
pliore pedunculo nervorum productiorum ope continua ipsique imposita manente, androeceo
arido hanc saepius a tergo stipante. Semina perexigua ellipsoideo - compressa oblongave, ses-
silia, badia, recta; utrinque obtusa v. modice attenuata; TESTA extima lente spectata rugulosa,
233 PODOSTEMACEAE. =
madefacta maxime intumescens, cellulis enim constans pellucidis crassis muci ie hyali
quam maxime bibula et nequaquam amylacea turgidis, mox solutis disruptis не wails ча
cosum fundentibus; ТЕСМЕМ badium, saturate fucatum, tenue, ex unico айана itid нь
strato confectum, utroque apice plerumque obscurius, nec aegre in plura se 22 u ins
sum scissile. Емввүо dicotylis, exalbuminosus, rectus, semini conformis чает ж "d
dus, semipellucidus, cellulis uniusmodi polyedrico-globosis crassiusculis aln co iiis es:
lido granulisque variis praeter amylum repletis conflatus; coryLEDONES ми шш,
facie superna angustiore invicem adplicitae, іп caudiculum (ROSTELLUM) brevissimum diti-
sissimumque continuo abeuntes; gemmula inconspicua.
НЕВВАЕ іп aquis dulcibus utriusque orbis scopulis haerentes, submersae, acaules aut
subacaules , majores зсароз Jloriferos super undas aestuantes efferentes, humiliores repentes et
НОЯ vario оту ore v. fronde virente aphylla instructae, non paucae Muscorum Hepati-
сагшпее Бота mentientes ‚ nonnullae quoad contextum quasi mere cellulares, majores vasis
spiroideis paucis ргоргйздие necnon fibris ligneis instructae, perennes aut annuae, glaberrimae,
rarissime papillosae; FOLIIS distichis rarius tristichis, simplicibus exiguis squamiformibus inte-
grisque, v. saeptus amplis, lobatis, runcinatis pinnatipartitis, dichotome partitis s. decompo-
sito-laciniatis, laciniis capillaribus, et vernatione aliquando circinatis; FLORIRUS radicalibus, ala-
ribus v. terminalibus, solitariis, sparsis, aut fasciculatis, racemoso-spicatis, paniculatis т.
€ymosis; BRACTEIS semper unifloris.
CONSPECTUS GENERUM BRASILIENSIUM.
A. Flore achlamydato; capsulae costatae valvis aequalibus; androecei verticillis completis;
fructus nervis aequalibus; floribus racemosis ;
staminibus liberis; filamentis filiformibus; stigmatibus linearibus: . . . . + . + + + MOURERA Ан,
filamentis petaloideis; stigmatibus membranaceis sublunulatis: . . . + + + + * + - LONCHOSTEPHUS Та.
staminibus monadelphiss . . « + - © + 2 oro oor s +. on n n n n n x + LACIS аны.
fructus nervis inaequalibus: . . . + + + ¿ C 7... « » + , КНҮКОНОГАСАВ PR.
capsulae ecostatae valvis aequalibus; androecei verticillis completis v. incompletis: . . . LIGEA Tur.
capsulae costulatae valvis paribus; androeceo depauperato; staminibus liberis; stigmatibus
с TS
LOPHOGYNE Tur.
MONOSTYLIS Тог.
DICRAEA Pzr. Tn.
. . PODOSTEMON L. С. Кап,
. . MNIOPSIS Maar.
OSERYA Тот. кт УУкро.
linearibus, integris :
stigmatibus тетфгапасео-Фізігіз:.................
samite will ы куу QUE IN 287818
staminibus monadelphis: . . . . + + + + < © e- 5
capsulae bilocularis valvis inaequalibus costulatis; staminibus dnobus: . . . + •
valvis inaequalibus ecostatis; staminibus йыш: о. o9 2
valvis inaequalibus costatis; stamine anico: . . + + + + + + = :
valvis inaequalibus levibus; stamine unico: . . . + + + + + + + * : DEVILLEA Tor. rr Wrpp.
capsula aniloculari, lobis imparibus: . + + + + + + + > САЗТЕГМАУТА Tur. er УУкрр,
8. Flore chlamydia: a e. o ooo ot вере owns қ TRISTICHA Рет. Tu.
РоровтЕМАСЕАЕ dioicae, quas Mydrostachyeas dixi, e brasilianis terris penitus exulant; stirpes nostri ordinis Brasiliae privae
androgynae sunt, omnes propterea inter Eupodostemeas jure militant.
32
Podostemac.
235 PODOSTEMACEAE: MOURERA. 236
Tarus 1. ACHLAMYDEAE s. LACIDEAE. GENITALIA nuda, primum involucrata, postea quam plu-
rimum exserta; OVARIUM
libus inaequalibusve.
ISOLOBAE s. EULACIDEAE.
CarsuLAE valvae aequales, simulque post semina eructata
persistentes.
Sectio 1.
I. MOURERA Асві..
Моовквл Aubl. Endl. Gen. Pl. 269. n. 1833. Tul. in Arch.
du Mus. Vl. 59. — Lacis Schreb. Gen. Pl. n. 929. Lacidis
Sp. Mart. et Zucc., Bong., Chamiss. — ЅтехвеілА Nech. Elem.
Bot. 11. 258.
Eros nudus androgynus, primo involucratus, po-
stea longe exsertus, pedicello recto. 1муошисвом longe
tabulosum, initio clausum dein bifidum, divisuris bra-
cteae oppositis. ANDROECEUM Summo pedicello inser-
tum, polymerum, perfecte verticillatum, marcescens.
Sraminopia numero maxime varia, aliquando nulla v.
subnulla, saepius 10—15, verticillum simplicem ex-
ternum s. anticum fingentia, exigua squamuliformia acuta
et inter se libera. Sramina 10 — 40, 1 — 2-seriata,
exteriora staminodiis alterna, ut plurimum prorsus
libera, erecta; FILAMENTIS planis apice attenuato-acu-
tis; ANTHERIS oblongo-linearibus integris, basi emar-
ginatis s. sagittatis, dorso inferno affixis, 2-lobis rimis-
que 2 singulatim dehiscentibus, illis verticilli simplicis
v. exterioris (si verticilli duo adsunt) introrsis, inte-
rioris extrorsis; POLLINE luteo et ellipsoideo-trigono.
Ovarium centrale elongato-ellipsoideum, utrinque atte-
nuatum, breviter stipitatum, 8 - costulatum, 2-loculare
indefiniteque ovulatum; PLACENTA axili crassa 2- con-
vexa; OVULIS anatropis creberrime et peritrope insitis,
subsessilibus; septo angusto. Stigmata 2 terminalia
aequalia cylindrica, obtusissima v. acutiuscula, inte-
gra, erecta, basi libera v. brevissime coalita, marces-
centia. CAPSULA ovario conformis 8-costata, septifrage
2-valvis, valvis aequalibus axi inflorescentiae compla-
nato parallelis simulque bracteae alternis s. contrariis,
post dehiscentiam introrsum plus minus curvatis ant in-
volutis, ambobus persistentibus; placenta valvis paral-
lela, septo marginata moxque ejecta. МА creber-
rima exigua badia.
НЕВВАЕ іп undis aestuantibus , fluviorum Ame-
ricae intertropicae vigentes, annuae v. perennes, САП-
LIBUS crassis brevibus, subsimplicibus aut e basi
pauciramosis, e rhizomate repente nalis v. disci di-
latati foliiferti vixque radicati ope scopulis haeren-
tibus; FOLIIS distichis amplis, sessilibus aut in pe-
liolum attenuatis, lobato - runcinatis v. pluries di-
chotome partitis; rLoniBUs longe petiolatis, in race-
mos longos distichos dilatatus bracteososque digestis,
evolutione tamen centrifuga.
dicarpidiatam (diplocarpicum Mart); Евистов 1—2-locularis, bivalvis, valvis aequa-
1. MOURERA ASPERA Bong. foliis amplis runcinato - cre-
natis, hine papilligeris, illinc levibus, scapo bifurco aut quidem
multiplici: dichotomo, divisuris arcuatis et contractis, capsula
ovoidea.
Mourera aspera Bong. in Comment, Acad. Sc. Peiropol.
Ser. VI. Tom. Ш. Parte 11. 73. lab. 2.
Е nurzoMATK Crasso ligneo subtriquetro et in utroque latere gem-
mifero FOLIA assurgunt pedalia, late oblonga, scilicet decimetrum et
quod excedit lata , in ambitu runcinata s. eroso-crenata lobis s. crenis
maxime inaequalibus aliis integris et obtusissimis aliis lunulatis, limbo
ceterum in petioli sortem planam et lougiusculam desinente, atque hinc
levi, illinc vero instar Mourerae fluviatilis ob papillas numerosissimas
asperato; nervis crassis fere totis immersis et.divaricato-ramosis. Scarus
foliis ut videlur saepius brevior, superne anceps et margine foliaceo
utrinque limbatus, apicem versus in ramos 2 interdum iuaequales et
similiter arcuatos scinditur et bifurcus evadit. DRACTKA INVOLUCRUM-
que quibus flores singulatim stipantur, organa similia Mourerae flu-
viatili propria quoad formam penitus aemulantur , sed fortassis paullo
minora consistunt — PEDICKLLUS cujuslibet floris vix pollicaris est. AN-
DROECE! corona duplex staminibus 10 — 12, staminodiisque totidem
exterioribus, liguliformibus et quam filamenta antherifera subquintuplo
brevioribus constat; filamenta haec staminodia validiora et perfecta
referunt inferneque brevissime hinc et inde sibi invicem coadunantur.
ANTHKRAEK cito labuntur, oblongae sunt pollineque pallido (luteolo)
referciuntur. Capsuna ellipsoidea, fructu Mourerae fluviatilis multo
brevior, 5 m. m. vulgo non excedit, рат! autem modo nervis 8 prominen-
tibus longitrorsum notatur, sTIGMATIBUSque 2 aequalibus linearibus libe-
ris et marcescentibus coronatur; solito more in valvas 2 cymbiformes
aequalesque matura dehiscit skMiNAque innumera ef saturate badia fundit.
In undis fluminis Parahyba Brasiliae tropicae orientalis в celeb.
Pohlio vigens reperta est, nec non, prima vice, in cataractis fluvii
Rio Tieté a cl. Riedelio, duce ill. Langsdor(fio. (Herb. Mart. specim.
а Mus. Vindobon. communic.)
Specimen descriptum etsi nonnihil mancum ad /Moureram aspe-
ram Bong. quin recte referam vix dubito; species haec a Mourera
fluviatili Лић. ob fructus multo breviores anthemiaque diversa, jure
-distinguitur ; olim equidem, planta non visa, aliter sed immerito-
senseram.
?. MOURERA WEDDELLIANA Tur. foliis dichotome mul-
lisectis, segmentis divaricatis, supremis angustissimis; racemi
simplicis rhachi lata ancipite et sanguinea (viva planta) ; floribus
longe pedicellatis; staminibus 10 — 19 in una eademque corona,
introrsis, :
Tabula nostra LXXIII. Fig. V,
Mourera Weddelliana Tul in Апп. des Sc. mat. L c. et
Archiv. du Mus VI. 66. t. I. f. 4.
Коџа -omnia quasi radicalia, scil. imo cauli incrassato. et
basi irregulariter disciformi integra vel sublobata arrhiza 3.
appendicibus paucis rigidis quasi radiciformibus instructo rupique
arctissime adhaerenti, distiche et approximate (1— 3 utrinque)
inserta, ampla, 8 — 12 c. m. enim et amplius longa, inferne in
petioli faciem longe attenuata et semiamplexicaulia; limbo tenui
membranaceo rubeo-virente (planta viva) indefinite et dichotome
multisecto, lacero, segmentis inferioribus latis, supremis angu-
stissimis exilibus, cunctis planis maxime et discretis, sinubus ob-
tusissimis. Scarus axilis, simplex у, deorsum furcatus ibique
appendicibus foliaceis duabus lineari- angustis acutis et oppositis
instructus, plerumque anceps, vivus rubens et earnosulus, superne
maxime dilatatus compressus 4—7 m. m. latus et utraque acie, di-
stiche scilicet, erebre florifer, 7-10 c. m. altus, erectus. Simul etiam
237 PODOSTEMACEAE:
assurgunt peduuculi axillares, ut plurimum primario breviores
nonnulli maxime depauperati flores 3—5 distiche remotos млн
gerentes. ВвАСТЕАЕ unum c. m. circiter longae, flores excipientes,
oblongae acutae, basi lata rhachi insidentes, vivae rubentes, utra-
que facie (a tergo inferne tantum) singulari modo canalicutatae
involucrisque quibus applicantur subdimidio breviores. “Жи
virginei involucro membranaceo, vivo dilute rubeolo, primum
integro, sub anthesi aperto et longiuscule bilabiato (labiis bra-
cteae parallelis) v. demum irregulariter ladero, longe tubuloso
et calyciformi , 12—18 m. m. longo (bractea subduplo longiore)
marcescenteque invaginantur. Sramina 10—12 paullo. inaequalia,
prorsus libera, verticillum haud interruptum in pedicelli apice
paullo dilatato efficientia, erecta, ovariumque excedentia: ғша-
MENTA 5--( m. m. longa, crassa, viva rubentia, exsiccata membra-
nula angustissime marginata, apice acuta; ANTHERAE oblongae,
angustae, obtusae, basi alte emarginatae sagittatae, dorso in
emarginatura insertae, mobiles, introrsae, cito caducae, lobis 2
longitrorsum lateque rimosis; pollinis lutei granula ellipsoidea
trigona, trisulcata, 0,016 m. m. longa, 0,013 m. m. circiter lata. FiLA-
MENTA castrata s. staminodia tot quot stamina v. saepius pauciora,
iisdem alterna et externa, brevissima et axilia, Ovarium ellip-
ticum subsessile, stigmatibus 2 strictis contiguis brevibus, vivis
rubentibus, prorsus liberis apiceque acuto integerrimás corona-
tum, obscure 8-lineatum aut subleve, intus 2-loculare et inde~
finite ovulatum ; placenta late crassa dissepimentiformi; ovulis
peritropis. CarsurA matura dilute badia, 5 m. m. circiter longa,
pedicello exili rigido erecto nudo 25 — 35 c. m. longo suffulta,
brevissime praeterea supra androeceum stipitata, filamentis sta-
minum emarcidis erectis stipata, superata, septifrage 2 - valvis;
valvis aequalibus singulatim 3-nerviis, nervis exilibus stigmate-
que emareido terminatis, apice introrsum reyolutis et persisten-
tibus; PLACENTA oblonga, in ambitu septum angustum membrana-
ceum gerente, simul cum valvis bracteae contraria, moxque cum
innumeris seminibus quibus obruitur labente. SEMINA obovata obtu-
sissima deorsum in modum funiculi brevissime mucronata, nonnihil
compressa, circiter 0,192— 0,22 m. m. longa, 0,12 m. m. vel paullo
amplius lata, saturate rubeo-fusca; TESTA- madefacta modice (umet,
pallida est, mucum parcum matura propellit et ipsa pedetentim
solvitur nudatamque TEGMEN relinquit; istud, ut mos est, saturate
bruneum et fragile haud aegre sí premitur а basi (seminis) ad
apicem longitrorsum іп segmenta plura scinditur, EMBRYONEMQue
ellipticum exalbuminosum rectum homotropum pallidum et oleo
foetum prodit; coryLeponisus aequalibus, obtusis, applicatis, cau-
DICULO continuo obtusissimo crassoque.
Nascitur ad rupes assiduo submersas et vicissim emersas, т
cataractis amnis Tocantins inferioris Brasiliae mediterraneae; prope
S. Jodo das duas Barras fructus maturabat Junio exeunte. ( Wed-
dell. Herb. п. 2820.)
П. LACIS Lino.
Lacis Lindi. Nat. Syst. of Bot. ed. 11. (1836.) 442 Endl.
Gen. Pl. 270. n. 1834, non Schreb. nec alior.
Eos nudus audrogynus, primo involucratus dein
exsertus, pedicello erecto. Імүоілсвим tandem longe
sacciforme breviterque 2-labiatum v. varie lacerum.
Анрвокскйм respectu pedicelli apicale, absolute ver-
ticillatam et duplex, verticillo antico castrato, utro-
que marcescente. Этлмимотла 6 — 10 libera, lineari-
acuta, brevissima. Stamina totidem eis alterna, mo-
nadelpha; Еп,АмЕМТ:8 planis membranaceis margine us-
que ad mediam longitudinem coalitis; ANTHERIS lineari-
MOURERA — LACIS. 238
oblongis obtusis integris basi emarginatis dorso affixis
2-lobis introrsis longitrorsum rimosis, Ovarium cen-
trale ellipsoideum acutum, brevissime stipitatum 8-co-
satum intus 2-10с01аге: placenta axili crassa; ovulis
anatropis creberrimis peritropis apodibus; septo angu-
sto fragili. Өтісмлта 2 longa linearia acuta deorsum
longiuscule coalita, erecta, marcescentia. CaPsuLA
androeceo emarcido involucrata, oblongo-acuía 8-co-
stata septifrage 2-valvis 2-locularis polysperma; val-
vis aequalibus simul persistentibus, sigillàtim 3-ner-
viis, bracteae parallelis aciemque adversam axis in-
florescentiae compressi, postica dorso, antica ventre,
spectantibus. Semma badia, minuta.
Henna per aquas in Brasiliae fluviorum fluitans,
rhizomate crasso difformi subgloboso, roris longe
petiolatis palmato-parütis s. flabellatim sectis, FLO-
RIBUS longe racemosis distichis, racemis spicifor-
mibus.
1. LACIS MONADELPHA Bone.
Tabula nostra LXXIII. Fig. I.
Lacis monadelpha Bong. іп Мет. Acad. Sc. St. Petersb,
абг. VI. tom. 111. p. и, 78. lab. 1. Tul. in Archiv. du Mus.
VI. 69.
Ruizowa lignosum, globosum, irregulare s. difforme. Forra
e rhizomate nata, 18 — 25 с. m. longa (petiolo incluso); limbo
tenui palmatim s. flabellatim trichotome et dichotome multisecto,
segmentis primariis 3—5 vulgo trisectis, secundariis tri- v. di-
chotome sectis |. partitis, ultimis divisuris dichotomis, segmen-
tis s. laciniis omnibus linearibus acutiusculis et nervo medio im-
merso instructis, plerisque semipellucidis; limbo ceterum in pe-
tioli speciem plani linearis et 8--6 m. m. longi abrupte desinente.
Scart plures е rhizomate assurgentes, 2—3 decim. longi, deor-
sum steriles, margine foliaceo alati, sursum compressi magisque
ancipites et longe disticho ordine floriferi; rLommus 12 — 15 ex
utraque acie, breviter pedicellatis, subsessilibus remotiusculis,
BRACTEA oblonga acuta rhachi adnata, im eo decurrente hinc et
inde canaliculo tandemque patulo instructis; rhachi praeterea in
utraque acie foveolis confossa. Шмуогосвом longe sacciforme, in
partes (labia) 2 subaequales bracteae parallelas obtusas et bre-
vissimas apice tandem scissum et anguste apertum, ANTHERIS сит
stigmatibus summis solummodo exsertis. ANDROECEUM filamenta
antherifera 6—9 (v. etiam 11 fide Bongardi) subaequalia 8 —
10 m. m. longa, verticillata, complanata marginibusque membrana-
ceis inter se usque ad mediam longitudinem vel ultra sed in-
aequaliter coalita, ovarium hoc modo involucrantibus, marcescen-
tibusque; ANTHERAE lineari-oblongae (2 m. m. minores) utrinque
obtusae, basi brevissime emarginatae, dorso imo in emarginatura
affixae, subcontinuae (sed tamen post anthesin deciduae), in-
trorsae, lobis 2 rima longitudinali apertis. — ArrENDICES externae
(s. staminodia) brevissimae (1—1,5 m. m. longae) acutae angu-
stae liberae paucae, staminibus alternae, et cam eis marcescen-
tes. Ovarium ellipsoideum centrale, breviter in gynopodium atte-
nuatum, sursum itidem attenuatum et in stylos 2 lineares 4 —
5 m. m. longos basi coalitos patenti-erectos et antheris paullo bre-
viores apice vero applanatos acutos et integerrimos abiens; lon-
gitrorsum 8-nervium, nervis crassis prominentibus, intus 3-locu-
lare, placenta dissepimentiformi crebre ovulifera, CarsuLA matura
badia oblonga pedicello vix 3 m. m. longiori suffulta, staminum
filamentis emarcidis apice extrorsum curvalis (multo minor eis)
simul et vagina involacrata, utrinque acuta, stylis marcidis vel
239 PODOSTEMACEAE: LONCHOSTEPHUS — RHYNCHOLACIS.
eorum basi indivisa apiculata, 6-venia, venis angustis maxime
prominentibus, 2 adversis septo interiori respondentibus tandem-
que capsula longitrorsum septifrago-dehiscente , dimidiatim scis-
silibus; valvae aequales, rectae; placenta valvis parallela lateri-
que plano rhacheos contraria, Semina crebra solitae structurae..
Oritur super зата cataractae Riberáo, in alveo flum, Rio Ma-
deira Brasiliae: Bongard, nec non in regione Paraénsi. (Hb. Mus. Par.)
Ш. LONCHOSTEPHUS Тог,
Loncnosternus Tul. in Arch, du Mus. VI. 198.
Fos nudus in involucro sacciformi clauso primo-
dum latens, postea autem hocce elongato et varie fisso
pedunculoque longius protracto, exsertus et exunda-
tus. ANDROECEUM paragynum polymerum, e verticillis
duobus perfectis, externo castrato, constans, summo-
que floris sustentaculo nonnihil ampliato insistens. Sra-
MiNODIA 5 —8 perexigua linearia brevissimaque. Sra-
MINA tot quot Staminodia, iis alterna et quoad situm
superiora, pariterque erecta, inter se libera et mar-
cescentia; FILAMENTA late membranacea oblongo-sub-
lanceolata petaloidea et crassinervia; АУТИЕВАЕ 0b-
longae basi sagittatae, apice vero integrae, dorso imo
affixae, 2-lobae, introrsae et 2-rimosae; POLLEN pul-
vereum globoso-ellipsoideum 3—4-gonum, 3— 4-sulca-
(um. Ovanrmm breviter stipitatum, ellipsoideum, cen-
trale, liberum, 8-costatum, obtusum, 2-loculare et
multiovulatum. 8тгємАТА 2 terminalia aequalia mem-
branacea crassiuscula minutissime papillosa, integerri-
ma v. varie erosa, late sessilia, erecta, lateribus sibi
proxima simulque urceolum fingentia, denique marces-
centia. РиАСЕМТА crassiascula, septo angusto fragili-
que marginata et utrinque dense ovulifera; ovuris ana-
tropis et subsessilibus. CapsuLa germinis junioris quoad
formam siructuramque verissima imago, septicide de-
hiscens, vALY)S duabus LocuLisque totidem aequalibus.
SEMINA numerosissima elliptico-compressa; Testa bibula
muco referta, Емввхо dicotyleus oleo scateus.
НкнвА brasiliana CAULE brevi repente; FOLIIS
distichis dichotome multipartitis; rLoRIBUS distiche
racemosis, longeque bracteatis.
1. LONCHOSTEPHUS ELEGANS Tur.
Tabula nostra LXXIII. Fig. II.
Lonchoslephus elegans Tul. in Arch. du Mus. VI. 199.
Cauris ni fallor brevissimus et obsolete trigono-compressus
est, cautibus facie plana subarrhiza obrepit et a fronte convexus
nudusque objieitur. Forra ex illius utraque acie stipata nascun-
tur, basi dilatata et semiamplexicauli disticha sedent, et 8 — 6
c. m. longitudine adaequant, deorsum lineari-angustata, subinde
repetito-dichotoma sed vulgo absque norma constanti et interdum
quasi ex uno tantum latere evadunt, divisuris cunctis modice
latis v. linearibus, extremis capillaceis (confervas mentientibus),
sinubus vero omnibus latis et obtusissimis; folia haec praeterea
tenuissima et pellucida venis crebris immersis subaequalibus, ac ·.
240
sub angulis acutis ramosis, donantur, et in utraque pagina levia
glabraque cernuntur. Scarr tum e caule extremo cum e summis
axillis solitarii prodeunt, ad 5—8 с m. usque altitudinis assur-
gunt et supra libram aquarum flores efferunt; pars eorum infe-
rior columnaris et subteres consistit, superior paullatim anceps eva-
dit, in racemum densum, 4—6- florum, distichum et 15—25 m. m.
longum transit, floreque apicali terminatur. ВвАстклЕ uniflorae
lineari-elongatae (5—8 m m. circite rlongae) acutaeque scapi aciei
acutatae phyllodiorum more continuae insistunt, anticeque simul
et a tergo canaliculo alto exarantur; supremae praeterea in lim-
bum foliaceum ultra vaginam vulgo protrahuntur. Тмуогосвом
anguste tubulosum, 8—12 m. m. longum, e membrana tenui dilute
virenti aveniaque, sursum dilatatur; aute nuptias integrum clau-
sumque, anthesis tempore in lobos 2 — 4 acutos subaequales
altiuscule finditur genitalibusque protrudentibus viam praebet;
postea horumce fulcimen in modum vaginae stipat tandemque
marcescit. FLonEs singuli pedunculo 15—20 m. m. longo, erecto, in
vertice quadamtenus dilatato, atque cujus extimum stratum ares-
cendo albescit et longitrorsum contrahitur, sustinentur. STAMI-
ном 5—8 lineari-acuta brevissima (vix semimillimetro longiora)
aequalia, pedunculi sub vertice inseruntur illique erecta adpli-
cantur. Sramina itidem numero 5 — 8 varia, erecta et inter se
aequalia verticillum sistunt simplicem; riLAMENTA membranacea
lanceolato - oblonga apice obtusa et quidem nonnihil emarginata
5 m. m. longitudine et millimetrum aut paullo amplius in latitudinem
explent, e basi curvula sursum tendunt, calycem polysepalum
capsula quadamtenus longiorem fingunt, costaque valida lignosa
in limbo medio instructa sunt; ANTHERAE luteae, anguste oblongae
obtusae, aut quidem globulo coronatae, basi autem alte acute-
que incisae ac propterea sagittatae, sustentaculo scil. extremo.
FILAMENTI nervo, imo dorso adhaerent, introrsum spectant, rimis-
que duabus 2-lobae fatiseunt; lobis contiguis. PoLLEN ex utri-
culis luteis, globosis s. breviter ellipticis, 3 — 4-gonis sulcisque
totidem exaratis conficitur. ^ CarsurA (androeceo arido velata)
elliptico-oblonga, 3 m. m. et quod excedit longa, obtusissima s. po-
tius protuberantia v. tuberculo obtuso et saturatius fucato termi-
nata, deorsumque abrupte attenuata, podogynio longiusculo an-
gusto centralique exaltatur, costis octonis teretibus crassiusculis
Signatur, maturaque in valvas 2 aequales discedit. loculosque
. totidem pandit. lilius in vertice sedent stigmata duo aequalia
centimetralis altitudinis, admodum libera membranacea crassa
tomentella (oculo armato), in acie suprema vix integra erosa
crenata dentatave, in orbem disposita sibique invicem a lateri-
bus ita contigua ut urceolum cyathulamve una imitentur. УАГУАЕ
urceoli istius dimidiam partem arefactam singulae gerunt, cym-
bas tenues et pellucidas referunt, scapo simul et bracteae oppo-
nuntur ambaeque in pedunculo adversae consistunt. PLACENTA
(exsiccata) late ovata, compressa, utrinque crebre asperulata,
septulo fragili angustoque marginatur, subindeque cum seminibus
solutis foras ejicitur. SEwiNA de more exigua elliptico - com-
pressa, utrinque obtusissima et in tegmine intimo saturate spadicea.
Crescit in terra Paraénsi Brasiliae septentrionalis, prope
urbem Suntarem , Augustoque floret : R. Spruce.
IV. RHYNCHOLACIS Tut.
. Ruvwcsoracis Tul. in Ann. des Sc. nat. 3. sér. XI. 95. et т
Arch. du Mus. РІ, 81.
Fos nudus androgynus, primum in involucro ad-
modum clauso sese occultans posteaque longe exsertus.
Тмуогосвим demum tubulosum vaginiforme apice bifi-
dum v. varie laurum. ANDROECEUM e pedunculi recti
apice natum, duplex, verticillis completis , interno
241
castrato. STAMINODIA exigua 7 — 10 aut etiam plura,
lineari-acuta, libera. Stamna 7—10 staminodiis alter-
na, libera, erecta; FILAMENTIS planis, latiusculis, non-
nullis interdum pro parte margine coalitis; ANTHERIS
linearibus integris, basi acute emarginatis introrsis 2-
lobis, 2-rimosis; POLLINE ovoideo-trigono. Оулнгом
centrale subsessile v. breviter stüpitatum , oblongum
compressum, 8-nervium, 2-rostre, nervis enim 2 adversis
dorsalibus dilatatis in rostra introrsum deflexa simul
cum lateralibus abeuntibus, intus 2-loculare, PLACENTA
ах crassa biconvexa, дурла anatropis creberrimis
peritropis; septo angusto. PAPILLAE STIGMATICAE ro-
strorum aciem internam obducentes. CAPSULA ellip-
soideo-compressa anceps, 2-rostris, latere utroque 3-
nervia, in dorso autem cujusque carpophylli late mar-
ginato-jugata, jugo valido in rostrum crassum recur-
vum abeunte, septifraga demum, nervis lateralibus scis-
sis, dehiscens 2-valvis, 2-locularis polysperma, valvis
aequalibus eymbiformibus anguste introrsum cavatis pli-
catis, opposite persistentibus, apice approximatis, in
medio contra remotis et hiantibus. Semina innumera
cum placenta ejecta.
Невває Americae tropicae incolae, inundatae,
acaules aut subacaules, cAULE enim crasso subre-
pente quasi simplice aut semel bisve dichotomo-ra-
moso, ramis brevissimis, FLoniBUS longe pedunculatis
densissime consilis v. flores apice et quasi verticillatim
gerentibus; котла amplis in ambitu lacerato-multi-
fidis, aut longe linearibus et pinnatisectis, pinnis plu-
r ifidis. |
1. RHYNCHOLACIS LINEARIS Tur. foliis longe linearibus
pinnatisectis, segmentis distantibus digitato- dissectis, lobis an-
guste linearibus; capsula ovato-oblonga, maxime compressa.
Tabula nostra LXXIV. Fig. V.
Herga acaulis submersa. Еогла longe linearia, pedalía scil.
et quidem majora, glaberrima leviaque, pinnatisecta; RHACHI an~
gusta subplana, ima basi in vaginam apertam membranaceam
intusque carnosam ampliata; LiMBI segmentis distantibus, alternis
vel subgeminis, vix pollicaribus, tenuissimis et in segmenta 3—6
inaequalia linearia angusta et deorsum confuentia dissectis, supe-
rioribus triplo aut quadruplo longioribus angustioribusque, ulti-
mis subindivisis. Sunt etiam folia imperfecta, vagina longe am-
pliore donata, quae in funem simplicem nudumque, rhachin nempe
maxime abbreviatam limboque destitutam, abeunt, floresque sti-
pant. FLonEs caespitosi, PEDUNCULO tereti, erecto, pollices 2 et
quod excedit longo, singuli nituntar, purpureique в. rosei supra
superficiem aquarum, teste Spruceo, emicant. Імуогосвт tubulosi
membranacei in quo pedicellus florifer initio invaginatur, reli-
quiae in speciminibus suppetentibus tantummodo supersunt. AN-
DROECEI corona summo pedicello inerassato et in modum cupulae
exiguae ampliato insistit; sraminop1a 10 — 12 squamulas tenues
triangulari-acutas , brevissimas pallidas erectasque referunt; sTA-
MINA totidem alterna et in ordine interiore posita, FILAMENTO
erecto aequali et 8—10 m. m. longo donantur; ANTHEBAE Їп spe-
ciminibus suppetentibus perierunt. Carsuca audroeceo arefacto
stipata, 10 m. m. in longitudinem et 3 — in latitudinem for-
Podostemac.
PODOSTEMACEAE: RHYNCHOLACIS — LIGEA.
242
mamque ovatam et maxime compressam obtinent; valva atraque
angustam naviculam mentiens nervo crasso maxime prominente
et in stigma excurrente carinae in modum donatur, nervulis duo-
bus utrinque notatur vixque in marginibus seu labiis commissu-
ralibus inerassatur. Sricmara 8 m. m. vix longiora (saltem
arida) extrorsum deflectuntur. PLACENTA et sEMINA innumera
solitam exhibent fabricam.
Viget in aquis fluvii Rio Negro, prope 8, Gabriel da Cachveira
Brasiliae borealis, floretque Aprili mense: teste R. Spruce (Herb.
n. 2272. anno 1852.)
Speciei criterium s. notae quibus a congeneribus distinguitur із
foliorum forma et longitudine fructusque crassitudine versantur; quod
ad capsulam attinet, media stat inter R. Hydrocichorium et R. ma-
crocarpam.
V. LIGEA Tut.
Ornone el Licea Tul. in Ann. des Sc. nat. 3. sér. XJ. 96. —
Licea ejusd. in Archiv. du Mus. VI. 85.
Fros androgynus, achlamydatus, primitus invo-
lucro conclusus, postea exsertus pedicelloque longo
erecto arcuatove suffultus. Шхуогосвом primo inte-
grum clausum, denique tubulosum vaginiforme et apice
breviter bi — pluri-fidum s. lacerum, segmentis inte-
gris v. varie fissis. AxpnoEckuw summo pedicello in-
sertum, biseriatim verticillatum, verticillo utroque ab-
soluto v. imperfecto et plus minus unilaterali. Srta-
MiNODIA verticillum externum sistentia, breviter ob-
longo-acuta s. setacea, plana, erecta, libera, tot quot
stamina eisque alterna. Stamina 2— 25 1-seriata,
erecta, cum staminodiis marcescentia; FILAMENTIS linea-
ribus planis liberis longis; ANTH&nIs linearibus obtusis
integris, basi emarginatis aut sagittatis, dorso inferno
affixis, introrsis, 2-lobis, et longitrorsum 2-rimosis;
POLLINE ellipsoideo obscure 3-gono. Оулвтом cen-
trale v. subpleuricum, vulgo brevissime stipitatum,
ellipsoideum aut obovato-obtusum, leve, 2-loculare, in-
definiteque ovulatum; rLAcENTA ах crassissima, septo
angusto limbato; ovuLis anatropis sessilibus peritropis.
Sriemata 2 linearia cylindrica brevia ob(usissima in-
legerrima, erecta, deorsum connexa liberave, et mar-
cescentia. CAPSULA ovario conformis, levis, ecostata,
interdum vero longitrorsum lineata, 2-locularis, septi-
frage septicideque simul dehiscens et 2-valvis, valvis
aequalibus persistentibus, introrsum demum curvulis v.
involutis. Semina creberrima, badia, et cam placenta
erucíata.
НЕвваЕ guyanenses submersae, perennes aut an-
nuae (ni fallor), aliae unicaules erectae el dichotome
multiramosae, aliae multicaules s. caespitosae et pro-
cumbentes, CAULIBUS vero subsimplicibus ; cunctae
peculiari modo flecuosae et pro statura majoribus
inter Podostemaceas adnumerandae; ғо1л1х caulinis
distichae alternis, decurrentibus, crasse fleruoseque
33
243 PODOSTEMACEAE:
nervosis, saepius magnis, nunc oblongo-linearibus et
indivisis, nunc pinnato-partitis varie incisis aut di-
chotome multifidis; FLonipus longe pedicellatis et n
cymas digestis. ¿
Genus sequenti? super inforescentia proximum; androeceo
saepius pleiomero capsulaque levi ab eo distinguitur.
1. LIGEA ALCICORNIS Tut. humillima, subacaulis; folii
antice asperis, lineari- oblongis, sursum lobato - partitis, lobis
integris v. dichotomis, divisuris ultimis anguste linearibus; flori-
bus radicalibus longe pediculatis 12 — 15-andris; involucro an-
guste tubuloso longissimo,
Tabula nostra LXXIII. Fig. III.
Mourera alcicornis Benth, Mss. in Herb. Миз. Parisini.
Ligea alcicornis Tul, in Archiv. du Mus. VI. 94.
Plantula est caespitosa, cauLteus brevissimis subnullis aut
in exiguam tnberculi speciem contractis, Кол omnia fere radi-
calia; quae planta junior exaerit obovato-oblonga, deorsum longe
attenuato-cuneata, ultra medium ad apicem usque lobato-dentata,
lobis semel aut semel atque iterum dichotome partitis, divisuris
anguste linearibus capillaribusque sinubus autem (quibus lobi pri-
тәгі diseriminantur) late junatis; horumce foliorum quae basi
dilatata cauli vix discernendo amplexicaulia insident, longitudo
8 — 5 centim., latitudo 8— 12 m. m. aequant; postice glabra
leviaque sunt, antice contra pilis virentibus crassiusculis brevi-
bus simplicibus aut rarius pauciramosis, solitariis v, aliquando
subcaespitosis creberrimis confertis et rigidule erectis ubique con-
sita asperantur; venae omnes in limbo immerguntur aequo modo
exiles пс subparallelae, pleraeque enim ab imo folio originem
ducunt et simplices excurrunt sut venulas paucas sub angulo
aculissimo agunt, Forta plantae floriferae prioribus angustiora et
paullo breviora vulgo irregulariter pinnatisecta aut semel aique
iteram dichotoma offenduntur, lobis linearibus ipsismet sursum
grosse 2 — 3-lobis; ceterum vestitu cum prioribus conveniunt.
Frores radicales sunt aut crura rami brevissimi (e caule rhizo-
matóldeo assurgentis) furcatique singulatim terminare videntur.
IsvorucRUM anguste tubulosum, 10 — 15 m. m. longum, apice
tandem apertum et laceratum, lacinulis inaequalibus brevissimis
numeroque variis, PrpuNCULUS exilis erectus, 8-4 centim, altus,
ob tegmen parenchymatesum exsiccatum rugatogue plicatum striis
longitrorsum notatur (sub lente quidem velnti alis angastissimis
marginatur). Sramiopia plurima, sed ut videtur staminibus pau-
ciora, exilissuna brevissima et erecto — adplicata, quadamtenus
infra coronam antheriferam inseruntur et oculo nudo vix conspi-
ciuntur. Stamina 12—15 aequalia erectaque in orbem simplicem
disponuntur; FILAWENTA 3 millim. vix longiora, plana membranula-
que ntrinque saepe marginata (planta exsiccata) e summo pedun-
culo ampliato circumcirca exeunt illiusque contextum aemulan-
tur; alia simplicia sunt, alia (forsan frequentiora) in media parte
furcavutur, cruribus divergentibus singulatimque antheriferis; AN-
THERAE lineari- oblongae, apice integro obtusae, basique acute
emarginatae, a tergo in emarginatura suffulero haerent antror-
sumque rimis 2 longitudinaliter dehiseunt et poten pallidum
fundunt. Carsura ellipsoideo -globosa obtusissima levissimaque,
podogynio brevi exaltatur (filamentis staminum nihilominus bre-
Мог), sicMATIRUSque 2 aequalibus linearibus contigue insertis et
quidem pro parte deorsum coalitis nec non sursum gliscentibus
apiceque praeterea subcapitatis (filamenta vertice non aequanti-
bus) terminator; demum saturate badia in valvas 2 aequales ner-
vis paribus iunatis 8. immersis singulatim signatas et perennan-
tes dehiscit innumeraque SEMINA ovata ferruginea exiguitatis
structuraeque solitae e duplici loculo spargit.
Caulibus adnuscitur in cataraclis fluvii Aripecurü provinciae
Paraénsis, fructusque maturos Decembri profert: П. Spruce а. 1849.
LIGEA — APINAGIA
244
VI. APINAGIA Tur.
Apinacta Tul. in Ann. des Sc. Nat. 3. sér. XI. 97. ей in Arch.
du Mus. ТІ. 96. — Ілсіміз Sp. Mart. et Zucc., Chamissoique.
Fros achlamydeus androgynus, primo inclusus,
postea longe exsertus. INvonucnum vaginiforme apice
tandem lacerum, divisuris duabus v. pluribus brevibus.
Anprorceum extremi pedicelli latus tenens, alteratri
carpophyllorum oppositum, serie duplex et marcescens.
Sraminopia 3—6 linearia, setacea liberaque. Stamina
2— 6 staminodiis alterna, interiora, libera et erecta;
FILAMENTIS planis, longis; ANTHERIS 06100518. Ova-
вшм ellipsoideum у. sublanceolatum, inferne in podo-
gyniam attenuatum, centrale, 2-loculare et indefinite
ovulatum ; PLACENTA axili biconvexa crassa; septo
angustissimo; ovuLis perilropis, anatropis et apodibus.
Әтівмата 2 apicalia libera linearia longiuscula. Сар-
SULA Ovario conformis, vulgo octonervia (nervis plus
minus prominentibus), bilocularis et septifrage bival-
vis; valvis aequalibus unaque persistentibus, placenta
e contrario mox labente. Semina creberrima.
ПЕВВАЕ aquas fluviorum Americae intertropi-
cae inhabitantes; cAULI1BUS dichotome multiramosis,
RAMIS flexuosis divaricatis; roris variis innato-
decurrentibus; FLoniBus longe pedunculatis, alari-
bus, in ramos secundis aut etiam cymas scorpioideas
quasi fingentibus.
1, APINAGIA PSYLLOPHORA Тог, caulibus longe graci-
libus maxime flexuosis et dichotome ramosis; ramis divaricatis
corymbosis; pedicellis exilibus; capsulae ellipsoideae obtusissimae
fuscae nervis 8 vix prominulis; seminibus saturate ferrugineis.
Apinagia psyllophora Tul. in Ann. des Sc. nal. 3. sér.
XI. 97.
CAULES exiles hinc et illinc deflectuntur, varie compressi v.
subteretes 15—20 с. m. longi, verisimiliter decumbentes fluctuantes, in-
ferne subsimplices sursum multoties dichotome ramosi v. ut ita dicam
partiti; RAMI enim RAMULIque oppositi crassitie vulgo aequales flexuoso-
divaricati, corymbum laxum efficiunt , singulatim flore terminantur. |
Plantae exoletae cortex 8, stratum parenchymatosum tandem secedit
aximque lignosum nudat. Forra (quae obsoleta et pro maxima parte
destructa tantum suppetunt) membranacea, caules ramos et inprimis
eorum axillas marginant. Frores tum solitarie alares tum in ramis
extremis 6erminales , super undas pedicellorum ope efferuntur. Pepi-
CELLUS Cuique proprius admodum exilis teresque, 15—25 m. m. metitur
e caule decumbente assurgit et in summo apice pulvinulo Jaterali, an-
droecei sede, augetur. INVOLUCRUM angustissime tubulosum, apice varie
scinditur (vestigia illius quae supersunt 8—15 m, m. longitud. metiun-
tur). ANDAOKCEUM paragynum unilaterale (integrum desideratur). САР-
SULA breviter ellipsoidea obtusissima, 3 m. m. longa, 1 m. m. circiter
crassa, gynopodio brevi angustoque sepra androecei sítum evehitur,
saturate fusca nervisque 8 pallidioribus subaequantibus parum vel etiam
minime prominentibus lougitrorsum notata ; duo ex hisce jugis adversa
septo interno respondent et debito tempore diffinduntur, inde fit ut fruc-
tus in valvas 2 dehiscat loculosque totitem aperiat. _ VALvARER pares
nervorum ope pedicello haerent; inñectuntur, septique dimidiati resi-
duis fragillimis anguste limbatae , et in pagina interna (badia) semi-
hum pressiopnis causa quasi ocellatae, sub lente cernuntur. STIGMATA
2 lineari-acuta, 1 m. m. breviora integraque in summo fructu contigue
(et quidem ima basi fortassis connata) inserur'ur, atque modo hinc et
245 PODOSTEMACEAE: APINAGIA. 246
Шіпс, modo eodem latere ambo deflectuntur. SEMINA creberrima mi-
nutissima el saturate ferruginea , simul cum placenta ovata utrinque
ohtusissima compressa (exsiccata) dissepimentiformi , utrinque ruguloso-
inaequali , et septi reliquiis repandis anguste marginata, e fructus sinu
demum ejiciuntur.
Floret fluitans е scopulis qui fluminis magni Tocantins alveum
supra fluvii Araguay confluentem , арий indos Apinagés, ob-
struunt: Weddell Herb. propr.
2. APINAGIA DIVARICATA Tur. caule brevi versus me-
dium bifurco; crure utroque patentissimo et dichotome ramuli-
fero; ramulis subsecundis arcuatis, cunctis alatis; foliis multi-
lobis; capsula obovata obtusissima fusca nitente, crebro lineata,
lineis s. nervis 8—12 immersis albentibus, inaequilongi.
Tabula nostra LXXV. Fig. ІІ.
Apinagia divaricata Tul. т Ann, des Sc. nat, 3. sér. XI.
97.; ic. in Arch. du Mus. І. c. t. 7. f. 3.
Herga ut videtur annua, Caurrs e rhizomate disciformi in-
crassato arrhizo exiguo plures simul vel solitarii assurgunt, 8—4
centim, alti; deorsum simplices compressique, versus medium
scinduntur et in ramos 2 abeunt, patentissimos у. etiam extror-
sum curvatos atque sua vice pluries dichotomos; tali pacto ra-
musculi oriuntur subsecundi areuati, et apice floriferi qui foliis
decurrentibus late marginantur. Fori haec ampla et membrana-
cea disticho ordine sessilia inseruntur nec caulem excedunt, forma
variant, sed plerumque multipartita s. multiloba inveniuntur,
laciniis superiorum longis et angustissimis. Frores terminales
alaresve e ramorum extremis lateribus nascuntur et corymbos
struere videntur (non virgineos vidi nec sponsalium tempore col-
lectos). Sramma 5 adfuisse e vestigiis quae suppetunt autumare
licet: rrcamentis (aridis) planis latis et fructu semine longiori-
bus. -Capsuza matura fusca obovata obtusa, 3 m. m. circiter
longa, in podogynium longiusculum attenuatur pediculoque prae-
terea rigidulo erecto tereti nudo 2—3 centim. longo et apice quo
androeceum unilaterale gerebat hine dilalato et nunc staminibus
delapsis, 5- dentato, suffuleitur; venis 8. nervis vix prominulis
sed quia reliquo parenchymate multo pallidiores sunt, manifestis-
simis, numero 8 et saepissime pluribus nempe 3 — 6 intermediis
tenuioribus brevioribus et primariorum ramusculis: interdum іп-
terjectis lohgitrorsum notatur, duobus a reliquis non diversis dis-
sepimento respondentibus; dehiscit in valvas 2 aequales, 5110-
MATE emarcido - filiformi sigillatim terminatas, apice nonnibil in-
curvas erectas et singulas cruribus З brevibus, parenchymate in-
terposito destructo, liberis innixas. PLACENTA elliptica crassius-
сија septo angusto limbatur. Semma creberrima obovato - ellip-
tica compressa et saturate fusca deprehenduntur; TESTA madefacta
tumens, pellucida fit et mucigena.
Cautibus adnascitur in fluvio Araguay, apud Indos Carajas.
Exundata et arefacta Julio mense reperitur: Weddell Herb. propr.
9. APINAGIA GARDNERIANA Тот, саше valido longo,
flexuoso ramoso; ramis divaricato-subcorymbosis; pedicellis gra-
cilibus erectis; capsula sublanceolato-oblonga, acutiascula, deor-
sum attenuato-continaa B-nervia, nervis parum prominentibus.
Apinagia Gardneriana Tul. 1. c.
Cautes qui suppetunt 15—20 centim. et айға longi, validi, fe-
xuosi compressi et varie torti, ultra medium repetitis vicibus dichotomi
(licet pauciramosi) et arcuati. Rami (interdum quasi secundis) sim-
. plices ant subsimplices simul nempe atque iterum dichotoml , eaali prae-
ter crassitiem minorem consimiles, floreque itidem singulatim terminati.
FoLrA desiderantur. Fvores terminales, alares aut secus caulis latus
convexum remoti et secundi distribuuntur, cuncti solitarii, pedicello
tereti gracili erecto et 3—4 centim. longo instructi atque quasi corym-
bosi: PEDICRLLUS apice vix iacrassatusia capsulae nervos continuo divisus
abit, Аховокском unilàterale placentaeque parallelum summo pedicello
sub ipsis fructus radicibus inseritur (illius in specimine unico suppetente
vestigia quam maxime imperfecta dumtaxat supersint, scil pulvinuli s.
denticuli 3 — 4 quibus stamina totidem nitebantur). САғөСІА matura
fusco-badia lanceolato-oblonga et acutiuscula , basi attenuatur et simili
pedicello quasi continua videtur, 4 — 5 m. m. in longitudinem sequat
et vix 2 m. m. crassior est; sriGMATIBUS Š aridis erectis deorsum bre-
vissime coalitis subulatis et 1 m, m. circiter longis terminatur, nervis-
que 8 distinctis sed parum prominentibus signatur, ex quibus duo ad-
versa pedicello non continuo lu tempore fructus debiscentine scindun-
tur; УАРУАК nequales persistenteque apice modice laoflectuotur. SEPTUM
placentiferum valvis parallelum est. 8кміхА creberrima late ovata v.
breviter elliptica compressa, utrinque obtusissima, 0,22 m. m. circiter
longa, 0,16 m. m. basin versus lata, saturate fusco-rubea observan-
tur; madida pleraque exacte elliptica evadunt; resta bibula decolor et
pellucens e cellulis subquadrilateris et apice veluti truncatis constat,
0,04 —0,05 m. m. (in aqua) crassa; TEGMEN saturate fucatur. Кмвауо
solitam prae se fert structuram.
Viget super sama quae flumen Rio Salgado demersa alluit in
provincia Ceara Brasiliae septentrionalis: Gardn, Herb. Dras., anno
1839 in Europae Museis acceptum.
4. APINAGIA FUCOIDES Тот. сапе ramoso erecto v.
fluctante; foliis frondiformibus planis apice laciniatis, laciniis
capillaribus; floribus solitarie axillaribus; staminibus 2—6; stig-
matibus 2-fidis; capsula ovato-globosa, 8-sulcata.
Apinagia fucoides Tul. 1. c.
Lacis fucoides Mart. et Zucc. Nov. Gen. 1. 5. t. 2.
Lacis (Neolacis) fucoides Cham. in Linnaea 1X. 504.
Rapices plurimae villifurmes. CAvLES basi teretes cornei deinde au-
gulnto-compressi, alati, irregulariter divaricato-ramosi, һегһасеі, glabri.
STIPULAE nullae. Кома petiolata s. potius e basi concava floris gem-
mam amplectente longe cuneata. Spartaa tandem apice in lobos 2— 3
irregulariter divisa, PRDICKLLO circiter tertio minor. TAMIYA ferti-
lia si sex adsunt, ovarium plane cingunt, si pauciora unilateralia, FILA-
MENTIS basi subcoalitis, STAMINODIA tot quot stamina iisque alterna,
brevia subsetacea s. dentiformia, acuta. ANTH RAR lineares sagittatae
2-lobae, introrsae, 2-rimosae, Ovarium 8-striatum; зтил 2 divergen-
tes, apice latiores, persistentes; stromata bifida v. quidem emarginata.
Capsuta 2-valvis; mkCEPTACULUM toto ambitu alatum. SEMINA pume-
rosa minutissima; Testa duplici, exteriore inani inflato-cellulosa retieu-
lata pellucida, interiore solida, brunnea. (Excerpt. е cl. Mart. descr.)
Ѕатів adnascitur in fluriis Brasiliae tropicae, undarumque de-
cursum fluctans sequitur; specimina a сі. Martio descripta in flu-
mine Itahype prov. Bahiensis mense Decembri lecta sunt.
5. APINAGIA RIEDELII Tot. caule erecto, maxime fle-
xuoso, subnudo, ramoso; ramis divaricato-recurvis; foliis multi-
sectis capillaceis; floribus crebris alaribus secundis terminalibus-
que; staminibus 2—8; capsulae badiae nervis 8 prominentibus.
Tabula nostra LXXV. Fig. I.
Артафа Riedelii Tul. 1. с. tum descr. in Arch. du Mus.
L 8. f. 1.
Lacis Riedelii Bong. in Мет. Acad. Sc. St. Pelersb. 4.
ser. Ш. п. 75. 1. 3.
Слив erectus 6-8 centim. altus carnosulas, subaphyllus v.
oligophyllus arrhizusque, e basi minuta disciformi modice in-
crassata rupique arctissime adhaerenti emergit, vivus rubens in
herbario nigrescens, maxime hinc ct illine flexuosus, deorsum
simplex, superne dichotome ramosus; ramis crebris distichis pa-
tentissimis, nonnullis apicem versus arcuato- demissis, cunctis
crassitudine inaequalibus subcompressis v. etiam angustissime
247 PODOSTEMACEAE: APINAGIA — LOPHOGYNE. 248
subtus folia marginatis, Forra virent, disticho ordine inseruntur
et 3 — 5 centim. longitudinem adipiscuntur; capillacea sunt et
аңға medium indefinite multisecta, divisuris capillaribus licet
crassiusculis; basi saepius in cyathulum coriaceum cauli oblique
applicatam mox apertum floremque foventem abrupte dilatantur,
y. jam exilia et vagina basilari destituta instar ramorum e caule
v. ramuscalis summis nascuntur, multo plura ad vaginam redi-
guntur, limbo capillari plane abortiente vel in mucronem brevem
mutato. Fores e summis ramusculis vel ex axillis ramorum soli-
tarii, plures autem in ramis series distichas aut secundas (2—3
superpositi), singuli in bracteis singulis, ordinant. InvoLUCRUM
tenue cum flore inseritur; monophyllum s. integrum primitus est,
demum tubuloso-calyciforme factum et 4—6 m. m. longum, apice
irregulariter laceratur, laciniis s. dentibus paucis brevibusque. STA-
mina 2 (3 rarissima) occurrunt hypogyna aequalia penitus libera
nec ovario minora; FILAMENTA planiuscula sunt, ANTHERAE autem
erassae anguste oblongae (1 m. m. longiores), obtusae, basi
maxime sagittatae, dorso in emarginatura insertae, mobiles, ca-
ducae, introrsae et bilobae, lobis rima longitudinali mox aper-
tis; POLLINIS dilute lutei et copiosissimi granula ellipsoidea 0,016
m. m. longa, 0,0096 circiter lata (in aqua spectata) longitrorsum
trigona et sulcis 3 latis notata deprehenduntur. Sramivopia 8.
filamenta castrata tria acuta, erecta, cum filamentis antheriferis
multo validioribus et paullo longioribus alternant, exterius et
paullo inferius inseruntur, mediali dorsum ovarii medium tenente.
Ovarium ellipsoideum et utrinque obtusum, in summo pediculo
florali sessile insidet, biloculare est et indefinite ovulatum; PLA-
cENTA dissepimentiformis totam fere illius latitudinem tenet, utrin-
que obtusissima, biconvexa, ovuLisque peritropis et anatropis
obruta, Stigmata 2 latiuscula plana obtusa 0,5 m. m. circiter
longa erecto-patula , in ovarii vertice marcescunt. (САР ГА ma-
tura pedicello nudo filiformi rigidulo erecto et 1—2 centim. longo
suffuleitar; fusca est, elliptica, 3 m. m. paullo minor, androe-
ceo тагсійо a latere stipata et B- costata, costis prominentibus,
duobus septo respondentibus; postea in valvas 2 aequales tricosta-
tas apice introrsum curvulas placentam seminaque statim eructan-
tes, unaque diu persistentes. SEMINA obovata scil. hilum versus
attenuata, compressiuscula, rubeo-fusca, 0,18 m. m. circiter longa
et 0,11 m. m. lata, in aqua tument et strato pellucido 0,032 m. m.
circiter crasso тох in mucum converso obvolvuntur. Емввүо
aperispermicus ellipticus compressus rectus homotropus, utrinque
obtusissimus , pallidus et oleo fetus e cotyledonibus 2 aequalibus
facie plana applicatis, basique in caudiculum brevissime confluen-
tibus formatur,
Primum inter scopulos in cataractis fluminis Tiété in prov. S.
Pauli, Augusto florens, a cl. Riedel species haec reperta: Bon-
gard; eliam nascitur in-prov. Goyaz ad rupes submersas fluvii Ca-
relâo, amnis Crivas confluentis ipsos intra muros pagi (Aldea)
qui Caretáo dicitur, apud Indos Chavantes , quibus in undis flore-
bat fructusque maturos ferebat Majo mense (1844.): Weddell Herb:
propr. n. 2090. ;
6, APINAGIA PYGMAEA Тот. „caule dichotomo ramoso;
foliis caulinis frondiformibus laciniatis; floribus solitariis, axil-
laribus, terminalibusve oligandris,“ (Bong.)
Apinagia pygmaea Tul. in Ann. des Sc. nal. 3. sér.
XI. 97.
HE mn. 77, L K
әРЕмсоми lacinulae (staminodia mihi) 3, Stamina 2 — 3,«
(Adumbrationem a cl. Bongardo fusiorem loc. cit. evulgatam , brevita-
tis gratia integrum transcribere nolo.)
Ad scaturiginem brasilianam Guyandara a cl. Riedelio y eh.
Langsdorffii comite, Julio mense forifera lecta est. Non vidi,
| scissilibus, insignitur.
Lacis pygmaea Bong. in Mém. Acad. St. Pelersb. 7. sér.
7. APINAGIA MEMBRANACEA Tut. frondiformis, quo-
quoversus extensa, aphylla; floribus saepius aggregatis.
Apinagia membranacea Tul. in Arch. du Mus. VI. 105.
Lacis membranacea Bong. !. с. 76. t. 4.
Frons crassa in membranam difformem irregularem , quasi fun-
gosam et quoquoversus porrectam distenditur, et saxis submersis more
Hepaticarum quaromdam obrepit, коз distinctis s. discretis ut vide-
tur nullis; FLonmks solitarii aut saepius plures (6 — 8) aggregato-con-
gesti, pedicellati, longeque exserti in fronde sparguntur. ALABASTRUM
obovatum obtusum е proeminentia s. frondis quodam. tubere brevi су-
lindraceo primum obtuso integro? ac dein rupto aperto breviterque
bilabiato prosilit. INvonucRuM tubulosum tenuissimum primitus clau-
sum et prorsus integrum tandem ore ut videtur bilabiato dehiscit et
5—8 m. m. metitur. PEDICELLUS cum involucro ex ima frondis tubulosa
proeminentia in qua inseritur erectus assurgit , inferne teres, supra
indumenti cellulosi causa in androecei organa transeuntis longitrorsum
anguloso-striatus , adultusque 10—15 m. m. altus. ANDROECEUM summo
pedicello insertum semper erectum et unilaterale, duplici serie ordi-
natur, serie externe castrata. STAMINA 3 — 4; FILAMENTIS liberis an- |
gustis; ANTHERIS crassis oblongis ovarium summum non aequantibus,
obtusissimis integerrimisque, basi acute emarginatis et dorso in emar-
ginatura affixis, bilobis, introrsis, lobis rima longitudinali singulatim
late apertis et POLLEN copiosum fundentibus. C(RANULA pollinis glo-
boso-trigona, pallida 0,016 — 0,019 m. m. diametro longiori metiuntur.
STAMINODIA 3 — 4 staminibus alterna v. rarius partim illis opposita,
paullo exteriora, libera , linearia, filamentisque antheriferis paullo mi-
nora cernuntur. Ovarium mesopus sessile et utrinque paullo attenua-
tum, STIGMATIBUS 2 apicalibus contigue insertis seu liberis plauo-lineari-
bus, 1,50 m, m. vix longis, apice quasi erosis v. brevissime emarginatis
et in praefloratione simul versus androeceum conversis superpositis,
glabris, terminatur. CarsuLA matura oblonga subacuta, deorsum atte-
muata, sessilis, 3 m. m. paullo lougior, costis s. nervis 12 » crassis
obtusis, 2 oppositis exilioribus septo interno respondentibus tandemque
VALVAR 2, in quibus scinditur, aequales et
sigillatim 5-nerviae sunt, nervis lateralibus minoribus, simulque in
pedicello persistunt. SkwiNA crebra minutissima et fusco-badia e fructu
aperto exeunt.
Saris adnascitur in Brasiliae mediterraneae scaturiginibus Ju-
lioque mense florere solet: Bongard. Herb. Mus. Par.
УП. LOPHOGYNE Тог.
Lornocyne Tul. in Ann. des Sc. nal. 3. ser. XI. 99. el in
Arch. du Mus. VI. 109.
Еһов androgynus, nudus, initio spatha inaperta
conclusus, antheseos autem tempore exsertus. Invov-
свом (S. spatha) tubulosum vaginiforme, apice tandem
lacerum et pervium. Ахрвокском pedicello summo e
latere insertum, aut saltem verticillum поп explens,
carpelloque oppositum. МтампхорА 3—5 lineari-subu-
lata, staminibus alterna et vix vel nequaquam exte-
riora, libera, erecta, longa. Stamina 2 — 4 libera,
erecta; FiLAMENTIS longis planis sursum attenuatis acu-
tis; ANTHENIS. oblongis v. linearibus, integris, obtu-
Sis v. acutiusculis, basi acute emarginatis et subsagit-
tatis, dorso immo affixis, introrsis, bilobis (lobis in-
terdum inaequalibus) , longitrorsum birimosis et tan-
dem (effetis) spiraliter convolutis; poutine ovoideo-
trigono, Ovanivm ellipsoideum, subobtusum, ferme ses-
sile, centrale в. тезорив, octonervium, biloculare et
Do | PODOSTEMACEAE: LOPHOGYNE. 950
indefinite ovulatum; PLACENTA axili crassa biconvexa,
septo angusto marginata; оусглѕ anatropis peritropis
et sessilibus. Sriemata 2 terminalia, contigue inserta,
deorsum angustissime coalita у. sublibera, membrana-
cea, late transversim oblonga s. ample semicircularia,
et in ambitu grosse dentata. Capsuxa ellipsoidea, non-
nunquam angulosa, nervis prominentibus 8 instructa,
2 adversis scissilibus (septo interno respondentibus)
aliquando aegre conspiciendis, 2-localaris, septifrage
2-valvis, vaLvis aequalibus cymbaeformibus una post
dehiscentiam persistentibus; PLACENTA rejecta. SEMINA
crebra, badia.
HkRBULAE brasilienses muscos hepaticos. habitu
referentes, FRONDE caulis simul et foliorum vices ge-
rente, in ambitu varie (saepe dichotomis vicibus)
incisa el processus diversiformes agentes; FLORIBUS
in fronde sparsis aut nervos in eadem immersos ter-
minantibus , erectis.
1. LOPHOGYNE HELICANDRA Tur. fronde mediocri
flabelliformi , utrinque levi, lobata, lobis subaequalibus iucisis
obtusis; floribus e frondis basi quasi natis; staminibus 8 — 4;
antheris efetis spiraliter contortis. |
. Tabula nostra LXXIII. Fig. ТУ.
Lophogyne helicandra Tul. in Апп. des Sc. nat. 3. sér,
XI. 99. ei c. icone in Arch. du Mus. VI. t. 8. f. 3.
Marathrum lacunosum Gardn. in Calc. Journ. of nal. Hist.
Tul. in Arch. du Mus. VI. 80.
Frons repens, tenuis, virens, semiorbiculata et in utraque
pagina levis, diametro 1 centim. vix excedit; in ambitu diversi-
modo inciditur, ideoque lobata et quasi flabelliformis evadit, lobis
stbaequalibus obtusis iterumque incisis, sinubus omnibus acutis
angustis (primariis dimidiam (rondem attingentibus); viva laete
viret et in basi nonnihil incrassata tantummodo sordescit. FLones
pauci (2—4 in singulis plantis) axes з, nervos, totos in frondis
intimis velatos excurrentes, sigillatim terminant, et ex ejusdem
frondis pagina superna scrobiculis tubulosis aut canaliculis apta-
tis cavata prodeunt; PEDUNCULUS 410 singuli fulciuntur plantae
prope basin aut quasi ex ipsa basi nascitur, 8—10 m. m. longi-
tudine adipiscitur, nonnihil reclinatur et strati tenuis parenchy-
matosi causa exsiccando fit angulosus. INvoLUCRUM penitus evo-
lutum late longeque tubulosum efficitur, dimidiam pedunculi йо-
ralis partem circiter vestit et apice varie laceratur , segmentis
(quandoque duobus duntaxat) subintegris aul plurifidis. ANDROE-
ceum pedunculo summo peripherice continuum erectamque e
verticillo fit incompleto et postremo marcescit; FILAMENTA anthe-
rifera 3 — 3 — 4, aequalia, angusta, nervoque crasso instructa,
ovarium et etiam capsulam maturam excedunt (ut puriwan 3
m. m. longa); ANTHERAE anguste lineares 1,5 m. m. cirelter lon-
gae, bilobae, obtusae, integrae, basi emarginatae et sagittatae,
dorso imo affixae et continuae, introrsaeque rimis duabus sin-
gulae longitudipaliter dehiscunt et aridae postea spiraliter distor-
quentur; roLLiNis dilute lutei granula ovoideo- trígona deprehen-
duntur, SrAMiNODIA Sunt tot quot stamina iisque (duplo majori-
bus) alterna nec inferius inserta, anguste linearia, plana, tenuia
enervia acutaque. OvARIUM ellipsoideum obtusumque deorsum
attenuatur sed gynopodio distincto caret, nervis 8 parum pes
nentibus notatur et biloculare est; ovuta anatropa creberrima
Podostemac.
placentae axili crassae biconvexae septoque angusto et fragili
marginatae peritropice insident. Stigmata 2 apicalia, sessilia,
contigue inserta et etiam brevissime in basi coalita, late mem-
branacea, quasi semicircularia et in ambitu multidentata, 2,3
m. m. altitudine metiuntur et ab invicem divergunt, Carsuta
ovarii formam retinet, 3 m. m. vix longa, latiuscula, obtusa et
bivalvis est, varvis aequalibus, singulatim trinerviis, in medio
hiantibus, vertice contra diutius connatis, Semina crebra badia
ovata compressa, 0,224 m. m. longa et 0,128 m. m. circiter basi
lata (sicca mensurata), funiculi rudimentum brevissimum obtu-
sum lateraleque prope micropylen ostendunt et madida solito more
tument, namque Testa mucigena obvolvuntur,
Crescit scopulis inhaerens in mediis undis fuvii brasiliani Rio
Paquequer Grande, prope pagum Canta-Gallo. Specimina adumbrata
collegit cl. Gardnerus, Martio 1841. Ejusd. Herb. n. 5860. (Ріал-
tam vidi іп Herb. cl. Hovkeri et Martiano.)
2. LOPHOGYNE ARCULIFERA Tot. fronde superne pa-
pilloso - asperula, varie incisa, divisuris aliquando subdistinctis
foliiformibus integris v. apice multifidis, aut etiam flagelliformi-
bus; floribus paucis; staminibus 2; antheris non contortis.
Lophogyne arculifera Tul. et Wedd. 1, c. el cum icone in
Arch. du Mus. VI. t. 8. f. 2.
Frons saxis truncisve inundatis incumbit, saturate viret, e basi
disciformi minuta v. punctiformi carnosula pallida et ut videtur arrbiza
quoquoversus aliquatenus expanditur; nunc statim lobos plures foliaceos
oblongos, 8--3 centim. longos et in pagina superiore minute papil-
losos, alios subintegros obtusos, alios plurilobatos et apice multifidos,
laciniis capillaribus, cunctos basi in modum petioli longiuscule attenua-
tos exserit et sterilis manet, nunc contra late foliacea nervisque vagis
prominentibus instructa , nonnisi in ambitu extremo scinditur et flores
sparsim agit; reperitur etiam flagelliformis (5—7 c. m. longa) v. multi-
ramosa, ramis reptantibus teretibus aut diversimodo alatis et binc atque
illinc frondes ampliatas gignentibus. Кровкз solitarii modo e frondis
marginibus incrassatis (inprimis haud procul a basi plantae) orlantur
inque foveolae specie bilabiatae (labiis crassis lateque apertis) sigilla-
tim excipiuntur, modo ex ejusdem frondis penetralibus et disco medio
scrobiculo alto obliquo oreque elliptico nudo aperto, singuli prodeunt,
et mox in pedicello filiformi erectoque assurgunt. ALABASTRUM obora-
tum utrinque attenuatur. INVOLUCRUM florem totum cum pedicello pri-
mum includit, demum superne in partes duas subiategras alte dividitur,
deorsum vero angustius tubulosum integramque vaginae instar floralis
pedicull (quo dimidio brevior) manet. ANDRAOECEUM unilaterale, re>
spectu frondis ad latus spectat, STAMINA sunt duo collateralia sub-
aequalia; FILAMENTA valida e basi latiore in altum sensim tenuantur;
ANTHERAR crassae oblongae, ovarium aequant, acutiusculae, basi alte
interdum inaequilaterae, dorso inferno supra basin afi-
lobis introrsis rimaque longitudinali apertis; POLLINE
subaequilonga , linearia , angusta plana acuta;
paullo majora sunt) exterids s. ioferius in
alterum iisdem intermedium s. alternum, reli-
ralia. Ovarium elliptico-oblongum obtusis-
sexjugatum ¢t angulatum est intus-
que biloculare et multiovulatum; illius apici insident STIGMATA 2 erecta,
late membranacea, transversim oblonga, in utraque acie laterali acute
denticulata et subfimbriata, е contrario in margine superno iufernoque
(quo medio germioi haerent) subintegra , simulque in alabastro т,
ceum versus extrema Jatera arcuatim flectentia. — DISSEPIMENTUM Кар е
tenue et latiusculum 18 medio gerit ex utraque facie PLACENTAM sibi
coalitam crassiusculam elliptico - оМоп ат compressam , et innumeris
conspersam OVULIS peritropis anatropis confertissimisque. CAPSULA эё
tura pedicello tereti subnudo (involucro enim jam pro ни parte
saepius destructo) et 1 centim. circiter longo innititur; ov pénis
culae formam refert , oblonga scil., hexagona, saturate миз, —
sissimaque (stigmatibus delapsis) est, et 3,5 m. m. іп longitudinem
titur; nervis sex maxime prominentibus longitrorsum notatur , —
reaque in utroque latere plano et latiore sutura plana агле =
splcua, quam secus (septo interiori rcspondentem) septifrage j
emarginatae et
хае, bilobae,
luteo. Sraminopia tria
respectu staminum (quae
apice pedicelli inseruntur,
qua singulatim adprime late
simum, basi abrupte contrahitur,
251 PODOSTEMACEAE: MONOSTYLIS — DICRAEA. 259
VALVAX aequales, dissepimento placentifero parallelae , cymbiformes,
nervuloque vix conspicuo marginatae , vertice se taugunt, iu medio
autem late hiaot, diuque integrae persistunt, SEMINA structuram con-
tribulibus solitam prae se ferunt.
Viget in cautibus truncisve inundatis, sub aquis fluvii Rio Pia-
banha prov. Sebastianopol. septentrionalis , ad radicem montium dos
Orgàos; fructibus maturis floribusque paucioribus onusta Novembri
mense а cl. Weddellio lecta est.
ҮШ. MONOSTYLIS Ти.
Мокозтуш5 Tul, in Archiv. du Mus. VI. 201.
Семтлыьл achlamydata, virginea involucro inaperto
conclusa, sub anthesi autem evaginata, pedicelloque
longo vagina stipato innixa. Stamen infra sustenta-
culi apicem insertum, erectum dorsoque alterius carpi-
diorum incumbens, FILAMENTUM subteres, longum; AN-
THERA oblonga, utrinque integra obtusaque, basifixa,
continua, introrsa et biloba, lobis contiguis et longi-
trorsum rimosis; rotLiNis granula madida globosa, ex-
siccata vero compressa et subdiscoidea. —S'rAMINODIA
2 capillacea, brevia, erecta, filamentum antheriferum
(medium) stipantia, illi contigua sed iuferius affixa.
Ovaniwm angustum sublanceolatum , pedicello conti-
nuum, crebre striatum, intus 2-loculare et multiovu-
latum; PLACENTA axilis crassa, septo angusto limbata,
sparsim tuberculosa; ovuLA anatropa, sessilia. тіс-
MATA duo terminalia, lineari-acuta, brevia, aequalia,
contigua, libera, simulque androeceum versus deflexa.
CarsunA ovario non dissimilis, septicido-dehiscens, 2-
locularis, loculis aequalibus, 2-valvis et polysperma;
VALVAE pares, 7-costatae, in pedicello cui simili modo
haerent simul liberae consistentes. Sema numerosa,
badia, elliptico-compressa; rEsTA bibula pellucida, muco
referta; TEGMEN scissile. Емввхо rectus, dicotyleus,
oleosus.
Herovra brasiliensis CAULE brevi repente et
ancipiti; routs distichis, sibi invicem prosime inser-
lis, semiamplexicaulibus et multoties dichotomis, la-
стиз omnibus anguste linearibus; FLOoRIBUS solitarie
terminalibus alaribusve, singulis pedicello foliis multo
breviore suffultis.
1, MONOSTYLIS CAPILLACEA Tot. loc. cit.
Tabula nostra LXXIV. Fig. ПІ.
Сасыиз simplex aut vix (quantum saltem е speciminibus
suppetentibus dijudicare valeo) ramosus, saxis arenaeve subarrhi-
zus incumbit, viret, glaber tenuis brevis et ancipiti - compressus
est, e basi sursum versus dilatatur nec 5 — 10 m. m. longitu-
dine excedere videtur. Еогла alternatim disticha ex utraque cau-
lis acie stipato ordine exeunt, basi late dilatato-membranacea in-
seruntur, supremaque (inferioribus paullo majora) ligulae rudi-
mento s. vaginae ampliori sursum obtuse breviterque producta
donantur; eunctis limbus est 20 — 25 m. m. longus, virens et
tenuis, supra basin angustato-linearis et medium versus dichoto-
тия, segmento utroque lineari et repetitis vicibus ipso dicho-
tome partito, divisuris sensim decrescentibus, ultimisque exilis-
simis et confervoideis. Frones in axillis foliorum superiorum
solitarie generantur. IwvoLucnuM anguste tubulosum, virens pel-
lucensque, debito tempore genitalibus protruditur et in segmenta
2—3 oblonga acutiuscula et vix aequalia discedit. Fros nudus
assurgens in pedicellum teretiusculum rigidum crassum, 5 — 8
m. m. longum, indumentoque parenchymatoso et semipellucido
tectum sese excipit. ANpRoEcEUM eidem floris suffulcri tegumento
continuum, ex eo, longiuscule subter ovarii basin, nascitur,
ereetumque et trimerum est. Sraminopia duo aequalia exilissima
rubidaque pedicello incumbunt, millimetrum longitudine vix exce-
dunt nec germinis pedes superare solent. STAMEN hisce stami-
nodiis a lateribus stipatum superius evidentissime inseritur ere-
ctumque ad ovarii verticem pertingit; FILAMENTI Subteretis apici
ANTHERA oblonga, e bursiculis 2 contiguis antrorsum rima lon-
gitudinali роге luteum spargentibus, utrinque integra obtusa-
que insistit, et effeta extrorsum reclinatur. Granula mascula glo-
Боза ita comprimuntur ut subdiscoidea evadant, madeéfacta autem
targescunt formamque sphaericam et diametrum 0,022 m. m. cir-
citer aequantem adipiscuntur, materie utriculo tenuissimo con-
tenta in annulum imperfectum contracta, CarsuLa matura (quae
sola suppetit) , anguste oblonga et dilute ferruginea, 2 m. m.
longitudine circiter metitur, deorsum versus in pediculum aequa-
lem continuo attenuata transit, striaturisque angustissimis et sti-
patis longitrorsum exaratur. Stigmata duo aequalia lineari-appla-
nata subacutata penitus libera integra brevissimaque (non 0,3
m. m. ut videtar longiora) in fructus vertice vix obtusato conti-
gua affinguntur, sibique invicem applicata androeceum versus
simul valde (marcida) inflectuntur. VaLvAE duae in quas cap-
sula septifrage discedit, formam prorsus eamdem, videlicet cym-
biformem et explanatam, mox liberae arescendo obtinent, strias
$. costulas 7 in utraque pagina crassiusculas et aequales gerunt,
pari modo fulcimini haerent nec ab eo desciscunt, PLACENTA
anguste oblonga, compressa ancepsque, septo angustissimo cir-
cumcirca marginatur et in utraque facie pulvinulis s. eminentiis
quibus semina ferebantur sparsim asperatur. Semina saturate ba-
dia, ovato-oblonga, subacuta, et de more compressa, exiguitate
structuraque gaudent quae Podostemacearum grana decent; lon-
gitudine enim quartam millimetri partem, latitudine octavam,
madefacta quidem , vix excedunt, mucum bibulum et copio-
sissimum ex omni TESTAE parte sudant, EMBRYONEMQue dicotyleam
oleo scatentem et pallidum sub TEGMiNE spadiceo crassiusculo
scissili et ex utriculis tabularibus exigüis polygoniisque con-
flato, fovent.
Provenit aeque ac praecedens in vicinio urbis Santarem Brasi-
liae borealis; Augusto (1850.) fructifera a clariss. viatore R. Spruce
lecta est. (Herb. Mus. Paris. et Hook.)
IX. DICRAEA Tur.
DIcRAFA Tul. in Ann. des Sc. nat. 3. sér. XI. 100. = DicaakiA
P. Thouars. Gen. Madag. 2. n. 4. — Ророѕтемоміз бр. Gard-
nero in Calculla Journ. of nat. Hisl. VII n. XXVI. 165—189.
(Flora od. allg. bot. Zeit., neue Reihe, VIII. Jahrg. 1850.
40—41.) Griffithio aliisque.
Fros hermaphroditus, achlamydeus, primitus in-
volucratus occultatus, postea exsertus et pedicello
recto suffultus, 1муогосвом tubulosum, primo clausum
integrum, dein apice breviter bi — plurifidum atque
apertum. ANDROECEUM e pedicello summo collaterali-
ter hypogyuum nascens, alterutri carpidiorum oppositum.
253
Sraminopia 2 aequalia, longe linearia, liguliformia,
filamento antherifero collateralia eidemque vix inte-
riori ima basi brevissime adnata, v. libera et remo-
tiuscula. Stamina 2 monadelpha, riLAMENTUM enim
staminodiis intermedium latum planum apicem versus
bifurcum, cruribus aequalibus sigillatim monantheriferis ;
АМТНЕВАЕ Ovatae v. quadrilaterae, deplanatae s. com-
“ргеввае, basi duntaxat v. utrinque emarginatae, dorso
affixae continuae, bilobae, lobis vix aequalibus longi-
trorsum introrsumque rimosis; POLLINE didymo, e cel-
lulis scil. 2 globosis coalitis formato. Ovantom еШр-
soideum, sessile aut subsessile, centrale s. mesopus,
costatum, 2-loculare, indefinite ovulatum; PLACENTA
axili crassissima; septo angusto; оушлз anatropis peri-
tropis sessilibusque. Sriemara 2 libera contigue in-
sería, breviter teretia, v. compressa, integra, marces-
centia v. pereuntia, CAPSULA ellipsoidea 8— 12-costu-
lata 2-locularis septifrage 2-valvis, vALvis aequalibus
aequo modo pedicello continuis unaque persistentibus.
Semina badia ereberrima.
Неввак inundatae Asiam cisgangeticam insu-
lasque Mascarenas, paucae Americam tropicam in-
colentes, pleraeque perennes, nt fallor; CAULIBUS
floriferis elongatis linearibus, parce dichotome ra-
mosis aut subsimplicibus (erecto-fluitantibus ), rarius
frondiformibus; FOLIIS radicalibus variis, caulinis
s. floralibus utplurimum squamiformibus ; FLORIBUS
ramos abbreviatos quasi in racemos digestos, v. fron-
dis nervos primarios singulis terminantibus.
1. DICRAEA ERYTHROLICHEN Tur. ЕТ Wepp. rhizomate _
rubro lineari ramoso crassiusculo lichenoideo; gemmulis unifloris
alterne distichis distantibus et paucifoliis ; foliis vaginantibus
brevibus pluripartitis, lobis linearibus et inaequalibus; filamento
longissimo; capsula bicorni.
Tabula nostra LXXIV. Fig. I.
Dicraea Erythrolichen Tul. et Wedd. in Ann. des Sc. nal.
3. ser. XI. 102. (їп Arch. du Mus. VI. 126. 1. 10. f. 4.)
PrawrULA repens licheniformis et perennis est. Rutzoma cras-
siusculum planum lineare, 5—10 m. m. longum, 1—2 m. m. сігсі-
ter latum (nonnunquam angustius substoloniforme et ultra 2 c. m.
longum) , obtusissimum apice, et in margine sinuosum (quaprop-
ter crassitudine maxime varium), Saxo firmiter adhaeret; nunc
ramos irregulares paucosque (saepius e basi) exserit, nune sim-
plex aut duntaxat bifurcum ocenrrit, ramis s. processibus parum
divergentibus, imo parallelis et subcontiguis; vivum amoene rubet,
exsiceando fuscatur et tunc intrinsecus albescit. GEMMULAE folia-
. eeae simul et floriferae e marginibus rhizomatis hinc et illinc
distiche nascuntur, foliis sex ut plurimum formantur et tandem
e centro florem solitarium agunt. Forta disticha erecta v. patula
sunt; cujusque gemmulae inferiora aboriuntur, aut saltem brevis-
sima annuliformia et in acie extrema irregulariter erosa cernun-
tur; superiorum 2—8 т, т. circiter longorum bases itidem. latae,
membranaceae, crassae posticeque latius productae , in limbum
continuo abeunt quasi palmatim pluripartitum, divisuris saepius
PODOSTEMACEAE: DICRAEA — PODOSTEMON.
254
3—4 maxime inaequilongis, linearibus, subparallele assurgenti-
bus (anticis vero saepe divergentibus), cunclisque rectilineis nas-
centibus, et exsiccando introrsum quadamtenus circinatis. Folia
ceterum stipulis carent, et licet ima basi dilatata marginibus in-
vicem sese obtegant tubulique speciem efficiant, libera manere
videntur, floremque centralem fovent. Fros solitarius et in gemma
e rbizomatis margine nata terminalis, pedicello tereti valido erecto
rigidulo tandemque folia nonnihil excedente (rarius tamen 3 m. m.
majore) suffulcitur. — VaciwA involucralis primo sacciformis obo-
vata et obtusissima, demum tubulosa foliisque dimidio brevior eva-
dit, et in ore dilatato irregulariter laceratur, etsi frequenter bi-
labiata videstur, labiis integris v. bifidis Fitamenrom antheri-
ferum initio latum planumque in apice pedicelli lateraliter insidet
v. potius fortassis in hoc loco flt ab eodem liberum, dummodo
illud inferius cum fulcimine coalitum, sicuti enim res se habere
videtur, existimaveris; antheseos tempore longe productum, ultra
medium bifurcum (cruribus aequilongis divergentibus singulatim-
que monantheriferis), et in sinu furcae appendice sterili (stamino-
Dio) longiusculo acato deciduoque auctum reperitur; АМТНЕВАЕ
ellipticae inter se aequales sunt, utrinque retusae, dorso inferno
affixae et bilobae, lobis introrsum rima longitudinali dehiscen-
tibus, Рошен luteum vidi. ArrENDICES 2 (staminodia) filiformes
et acutae filamentum antheriferum cum quo inseruntur collatera-
liter stipant, liberae in alabastro antheris vix superantur, flore
autem explicato quartam integri earum suffuleri (cruribus excep-
tis) partem non excedunt. Ovarium oblongum (vivum rubeolum)
in pedicelli apice basi latiuscula sedet, sriGMATIBUSque duobus
crassiusculis ab initio nonnihil divergentibus et furcam versus
filamenti antheriferi insimul deflexis, sub anthesi crassis acutis et
rubentibus coronatur. Carsuca matura, quam videre non mihi
licuit, ex imagine ad vivam plantam Weddellio expressa, ob-
longa foret, basi attenuata теѕорив, apice autem dilatata et ob
stigmata indurata et maxime divergentia quasi bicornis.
Scopulis obrepit inundatis in alveo fluminis Tocantins Brasiliae
mediterraneae, Julioque floret: Weddell, Herb. (Herb. Mus. Par.)
Sectio IL. ANISOLOBAE s. PODOSTEMONEAE.
Fructus valvae inaequales aut saltem inaequo modo pedun-
culo haerentes, altera cito decidua, altera persistente.
X. PODOSTEMON L. С. Rica.
Ророзтемом (et Роростемок) L. C. Rich. їл Michr. Fl. Bor.
Amer. 11. 164. Marl. et Zucc. Nov. Gen. 7. 6. = РорозтЕ-
мон (pro parte) Gardn. in Calc. Journ. of Nat. Hist. et Flora
Ser. II, L sup. си. = PoposrEMON Tul. in Ann. des Sc. nat.
3. sér. XI. 102. = Lacipis гр. Bongarde in Mém. Acad. Se.
S. Pelersb. 6. ёт. І. 78.
Fos androgynus, achlamydeus, primitus involu-
cro conclusus; post anthesin exsertus pedicelloque
‘recto fultus. InvoLucRUM monophyllum, initio inte-
grum sacciforme et obovatum, dein apice pervium et
irregulari modo lacerum, tubulosum aat infundibuli-
forme. ANDROECEUM e summo pedicello natum, para-
gynum, unilaterale, nempe alterius carpidiorum dorsum
spectans, liberum, biseriatam. Килмемт^ exteriora
сазігаіа (sTAWINODIA) tria plana elongata; medium re-
liquis multo brevius filamento antherifero oppositum
eique pro maxima parte adnatum; collateralia libera.
255 PODOSTEMACEAE: PODOSTEMON — MNIOPSIS. 256
ЅтлміхА 2 monadelpha; тиликхтом planum, stamino-
diis longius, apice bifurcum, crure utroque monan-
therifero; АХТНЕВАЕ breves bilobae, dorso imo in emar-
ginatura affixae, introrsum et longitrorsum 2-rimosae;
POLLEN didymum. Ovanrw ellipsoideum obtusum v.
acatiusculum, in pedicello summo quadantenus obli-
quum, subsessile, sricwATIBUS 2 collateralibus lineari-
busque, i» praefloratione simul androeceum versus in-
flexis coronatum, intus 2-loculare et indefinite ovula-
tum; PLACENTA axili crassiuscula, septo angusto mar-
ginata; буглаа crebris apodibus anatropis peritropis-
que. CAPSULA ovarjo conformis, 8-siriata, sepufrage
dehiscens, 2-valvis, 2-locularis et polysperma; vALvu~
LAE subaequales, altera tamen cito cum placenta inte-
gra seminibusque decidua, altera consistente. SEMINA
exigua saturate badia oblonga compressa et utrinque
obtusa.
НЕввАЕ tum orbis novi cum veteris incolae,
perennes, RHIZOMATE vario in variis speciebus; CAU-
LIBUS parce ramosis, foliosis; FoL11s distichis, fili-
formibus, integris vel dichotome multisectis, basi am-
plexicaulibus, quandoque stipulis marginalibus mem-
branaceis et adnatis auctis; FLORIBUS solilariis, ter-
mmalibus v. quasi axillaribus et breviter vulgo pe-
dicellatis.
1. PODOSTEMON CHAMISSOIS Тот, caulibus aliis anci-
pitibus crassis foliiferis erectis parce ramosis aut simplicibus,
aliis repentibus ramosis flexuosis maxime compressis efoliosis et
discigeris; foliis alterne distichis stipulatis et ramiformibus, rhachi
simplici aut bifurca valida et supra basin articulata, foliolis sub-
verticillatis lanceolatis acutis integris aut 2 — 3-partitis; floribus
axillaribus et brevissime pedicellatis,
Tabula nostra LXXIV. Fig. Il.
Podostemon Chamissois Tul. loc. cil. el in Arch, du Mus.
VI. 133.
Lacis disticha Cham. in Linnaea VIII, 653.
Lacis (Neolacis) disticha ejusd. op. cit. ІХ, 504.
Cavres duplicis naturae sunt; alii quamdam rhizomatis spe-
ciem sistentes, lineares, maxime compressi, 3 — 4.m. m. lati,
3—6 c. m. longi, varie flexuosi et Ramalinae formae, ramos e facie
inferna et saepius e marginibus patentissimos agunt, saxis ob-
repunt et disculis subellipticis sessilibus aut velati stipitatis nigres-
centibusque in eisdem obfirmantur; ceterum nudi efoliosi et ste-
riles reperiuntur; caules alii qui priores porrigere vel contra ex
eis nonnunquam prodire videntur, assurgunt crassiores ancipites
v, tantum compressi, 5 — 8 с. m. alti, simplices aut ramosi, et
etiam eaespitosi, sursum foliiferi et floridi, deorsum vero stipu-
lis et petiolis dimidiatis simul persistentibus onusti asperati,
praeterea in superficie ut plurimum inaequales et rugulosi. Fora
alterne. et remote disticha -stipulis 2 caulinis caulique appli-
catis semiamplexicanlibus brevibus acutis crassis duris sursam- |
que liberis a latere stipantur, ramos patulos mentiuntur et
1$ —20 m. m. longitudine aequant; BHACHIS petiolo 2— 3 m. m.
longo continua simplex est v. bifurca, divisuris patulis iterum
aliquando brachiatis, limbi peripherici lacinglae folioliformes
rhachi nudae continuae, oblongo-acutae, 1--2:ш, m. longae,
angustae, integrae aut alte bifurcae et quasi verticillatae (5 — 6
simul, verticillis patentissimis et remotiusculis) deprehenduntur;
folio delapso pars rhacheos inferior petioliformis 2 m. m. circi-
ter longa cum stipulis superest, FromEs solitarii axillares in
caulis recessu s. foveola peculiari reconditi excipiuntur, fossulae
marginibus acutis tenuatisque sursum in stipulas 2 ab illis folio
superno propriis distinctas sed consimiles excurrentibus, quem-
admodum ac si folium hic déesset. Їхуоһисвим (membrana spa-
(Касеа Cham.) tandem apertum oboveto-sacciforme, breve et
subinfundibuliforme, ovarium medium excedit, ANDROECEUM per
dicello summo laterale inseritur; FILAMENTA tria e quibus constat
libera. sunt, plana, anguste linearia erectaque; medium ovario
duplo iongius apiceque bicorne appendicem oblongo-linearem acu-
tiusculam cruribusque multo breviorem in dorso gerit, cornu utro-
que топашћег его; filamenta lateralia (castrata) aequalia inte-
gra et acuta sunt, ac licet fertili multo breviora ovarium medium
excedunt, ANTHERAE oblongae et bilobae, dorso inferne continuae
suffulero haerent, introrsumque spectant; lobi utrinque acuti con-
nectivi linearis tenuis et angustissimi ope coalescunt, apice ba-
sique longe liberi et discreti cernuntur, singulique rima longitu-
dinali dehiscunt, Porriwis lutei granula 0,025—0,028 m. m. longa,
et 0,016—0,019 m. m. lata, e cellulis 2 globosis coalitis levibus
pellucidisque didyma conflantur. Оулвісм (germen Cham.) sub-
globosum sessile obtusissimum ct biloculare, sricwATIBUS 2 lined-
ribus planis longiusculis liberis contiguis demissisque coronatur,
et nervis octo applanato- prominentibus crassisque longitrorsum
notatar, duobus adversis crassioribus, alio bracteae, alio cauli
oppositis, utroque lanceolato scissili septoque interno respon-
dente, denique tribus e reliquis (ad idem carpophyllum spec-
tantibus) in pedicellum sensim transeuntibus; pissEPIMENTO tenui
fragili angustoque adnascitur utrinque PLACENTA axilis crassissi-
ma ovario conformis et creberrimé ovulifera. ^ CarsuLA matura
breviter et crasse elliptica, 2 m. m. longa et obtusissima, pe-
dicello sibi ipsi vix aequali suffulcitur et octocostata est, costis
crassis planisque. VALYVAE 2 іп dorso sigillatim tricostatae ner-
vulo praeterea marginantur, introrsumque saturatius badiae ni-
tent; quarum altera cito decidit, et reliqua fulcimento diu ad-
haeret. Semina badia, late et breviter elliptica, compressa et
utrinque obtusissima vidi (immatura tantum suppetunt).
Nascitur in provincia S. Pauli Brasiliae meridionalis: Herb.
Imp. Bras. n. 10.: Gaudichaud. Cl. Sellowius primus hanc plantu-
lam detexit. Herb. Mus: Par. (spec. Gaudichaudiana) et Hook. (spec.
Sellowiana).
XI. MNIOPSIS Marr,
Мнїораїз Tul in Ann. des Sc. Nat. 3, sér. XI. 104. et т
Archiv, du Mus. VJ. 142. Mart. et Zucc. Nov. Gen. І. 3.
Endl. Gen. Pl. 269. n. 1831.; non Dumort., Syll. Jung. (quae
Jungermanniae spec. est). — Свемаз Spreng. Sp. Pl. Linn. IV.
2. (сиг. post.) 247.
_ .Fros hermaphróditus, achlamydeus; initio sub in-
voluero clauso latens, post anthesin exsertus, PEDI-
CELLO recto brevi v. longiore. Ixvorucnu utriforme,
obovatum tubulosumve, ore plurifido s. dentato tandem
apertum. ^ ANpnoEcEUM pedicello extremo impositum,
unilaterale, carpidio alteri oppositum liberumque. Sra-
MINODIA (filamenta castrata) 2—3, duo filamento medio
hifurco antherifero lateralia, longeque linearia, alte-
rum ejusdem filamenti dorso adnatum, furcam ex-
cedens vel nullum. Sramina (ега 2 monadelpha;
257 PODOSTEMACEAE: MNIOPSIS. 258
FILAMENTUM Staunnodiis latius, sursum bifureum, cru-
ribus saepius aequilongis et singulatim топашћен-
feris; ANTHERAE Ovatae 5. quadrilaterae, compressae,
basi emarginatae, dorso affixae, introrsae et bilobae,
lobis rima longitudinali apertis. Porten didymum.
Ovarium sphaericum, laeve, suboblique sessile s. pleu-
ropus, intus 2-lóculare; PLACENTA ах crassissima et
indefinite ovulata; ovuris anatropis peritrope sessili-
bus; septo angusto. тісмлтА 2 nunc libera linearia
angulosa erecta acutaque, nunc incrassata basi coa-
lita et plurifida s. partita, divisuris crassis ovatis pa-
pillosis et divergentibus. Carsuta sphaerica, laevis,
2-locularis, linea obliqua vix prominula longitrorsum
notata, et qua scissa 2-valvis; septis ruptis scissis-
que; varva altera subito dehiscente, placentaque et
seminibus crebris simul erucíatis, altera majore intror-
sum flexa et in pedicelli apice continua perennante,
utraque cartilaginea duraque.
HkiknnULAE humillimae, CAULIBUS dense foliosis
ramosis caespitosisque, v. FRONDE 5. fhallo lichenoi-
deo late membranaceo instructae; roris distichis
variis , saepius exiguis; FLORIBUS terminalibus soli-
tariis interdumque subracemosis.
1. MNIOPSIS SCATURIGINUM Mast. кт Zucc. caespitosa;
ramis dichotomis creberrime foliosis; foliis erecto ~ imbricatis
duris minimis, aliis semiorbicularibus, aliis multo minoribus
ovatis et stipuliformibus; oribus solitarie terminalibus.
Mniopsis scaturiginum Mart. et Гисс. Nov. Gen. et Spec.
PL Bras. 1. 3. t. 1. Tul. loc. cit.
Crenias scopulorum Spreng. loc. cit.
PLANTULA submersa est, quae RADICIBUS minutissimis et fibrillosis
in saxis obfirmatur. Cauurs caespitosi erecti et 2 — 3 c. m. circiter
alti, in ramos subfastigiatos e basi ad apicem dense foliosos (supre-
mos brevissimos) innovando dichotome discedunt. Forra distiche alterna
presso ordine inseruntur seseque invicem imbricatim tegunt; sunt sub-
coriacea , rigida, estipulata et ad normam regularem maxime inaequa-
lia; majora nimirum. quasi semiorbicularia aut (superiora) obconico-
truncata, in margine integro v. minutissime denticulato-eroso repanda,
cetcrumque integra (vel, monente Martio, emargiunto-subbiloba) , 2
m. m. longitudiue non excedunt, sed diametro latiora sunt, basique
non angustata sedent; minora autem stipulas imitantur, ovata nempe
integerrimaque millimetrum quoquoversus vix superant, Tali modo folia
haec omnia distribuuntur ut alternis vicibus majus minori et minus
majori adversetur, et quapropter series utraque verticalis foliis utrius-
que indolis alternatim superpositis constituatur; folia praeterea minora
ex eodem rami latere simul approximantur, ordinesque duos paralelos
et contiguos longitrorsum instruunt; similiter majora latus oppositum
versus una tendunt et porriguntur, unde duae lineae verticales unius-
modi pari ratione nascuntur; ex hoc fit ut folia, licet revera disticha
sint, quadrifariam ordinata videantur. Fores in ramulis extremis
solitarii, singulatim pedicello tereti foliaque apicalia vix excedente
sustentantur. INvOLUCRUM inter summa folia sessile reperitur, mem-
branaceum s pallidum, primo globosum et clausum, posteaque ore den-
tato apertum et plicatum. ANDROECRUM summo pedunculo laterale in-
seritur; staminis medii filamentum crassum apice bifidum est, cruribus
divergentibus singulatim 2-antheriferis, denteque (staminodio) brevi
et acuto e commissura crurium enato v: nonnunquam deficiente, AN-
TRERAE oblongo-lanceolatae erectae et biloculares а tergo suffulcro
adnascuntur , duabus exterioribus duplo fere quam interiores majori-
Podostemae.
bus; cunctae introrsum dehiscunt. PoLLEN minutissimum et oblongum.
Staminopia 2 filiformia cum filamento fertili in іта basi subcoalita
videre est. Ovanium globosum leveque, sTYLUS nullus, sTiGMA auiem
depressum 2— 3-fidum v. vario modo laciniatum reperiubtur. CAPSULA
globosa 1,25 m. m. diametro metitur, saturate badia levis prorsus ener-
vis cartilaginea duraque est, pedicello vix 1,5 m. m. aequante suful-
citur, demumque in valvas 2 scinditur: VALVA quae androeceo tergum
ostendit minor est moxque ejicitur, altera major pedicello adhaerens
persistit, et ab apice ad basin introrsum curvatur. SkMINUM testa
duplex est, exterior inflato-cellulosa reticulata et pellucida, interior
glabra fuscaque.
Habitat Brasiliam in scopulis irriguis prope Contagem de S.
Maria provinciae боуазалае, Octobrique floret: Mart.
2, MNIOPSIS WEDDELLIANA Tut. caulibus caespitosis
brevibus squamiferis et subsimplicibus; foliis radicalibus в. ter-
minalibus, amplexicaulibus, multipartitis; floribus saepius Їахе
et distiche paniculatis.
Tabula пошта LXXIV. Fig. IV.
Mniopsis Weddelliana Tul. loc. cit. el Arch. du Mus. VI.
t, 8. f. 4. cum icone.
Cauces e rhizomatis specie disciformi v. amorpha subcae-
spitosi oriuntur, patent, decumbunt v. ascendunt; plerique tere-
tes et nudi, squamulis duntaxat brevissimis et amplexicaulibus
loco foliorum vestiuntur; longitudine maxime variant, sed pro-
tractiores 2 centim. vix excedunt et simplices v. modice ramosi
offenduntur, ramis brevibus gemmaque foliacea terminalis. Forta
conferta, disticha, avenia et multipartita reperies, divisuris s.
segmentis primariis 2 — 8 distiche dispositis et duplici triplicive
vice dichotomis, pinnis pinnulisque planis linearibus et obtusis ;
limbus praeterea in vaginam aperte canaliculatam, semiample-
xicaulem , ac interdum utrinque breviter auriculatam continuo
deorsum abit, et, ni failor, obliquus est nec horizontalis. Fronrs
solitarie axillares aut terminales nascuntur; saepe in ramis, qui
subnudi folia abortiva squamiformie tantum egere simplicesque
manserunt aut in ramulos distichos exierunt, quasi paniculatim
et quoque distichi ordinantar, laxi, remoti pedicelloque brevi
(rarius enim 1,5 m. m. majore) singulatim suffulti. Тмуогосвои
primum utriforme integrum obovatum obtusissimomque, in axilla
bracteae cum pedicello сајив extimo strato parenchymatoso ima
basi continuum est inseritur, florem ejusque suffulerum 100144,
et demum ore pluridentato aperitur, dentibus brevibus el sub-
aequalibus. ANDROECEUM in antica floris parte collocatum, ova-
rio paullo longiori (dorso scil. unius carpidiorum) incumbit, ver-
tici pedicelli lateraliter insistit, atque in eumdem ad involueri
usque originem manifestissime decurrit, FiLAMENTUM medium late
lineare apice bicrurium fit et paullo infra furcam (vix acutam)
appendice exili, antheras aequante v. nonnihil excedente, a tergo
instructum est; erura aequalia brevia et divergentin , ANTHERAX
unicam dorso affixam , brevem, utrinque latam, apice vix inte-
gram, basi emarginatam et bilobam, lobis polliniferis intror-
sum rima longitudinali apertis, singula sustinent; POLLINE luteo.
FiLAMENTA casirata s. staminopia duo liguliformia angustata et
rubentia, furcam medii fertilis longitudine pertingunt , illiusque
ad basim et vix exterius (nisi quidem in eodem ordine s. gradu)
insident. Ovantum breviter ellipsoideum et utrinque obtusissimum
peditello summo vix oblique imponitur; levissimum est et linea
obscuriore maxime obliqua, septo interno respondente interdum-
que vix conspicua, solummodo notatur; STIGMATIBUS coronatgr
pluribus (6 —8) inaequilongis, breviter linearibus, ex toto pa-
pilloso - echinatis , patulis, recurvis, androeceum versus produ-
ctioribus, in stylum brevissimum basi excentrica coalitis , et post
anthesin ex integro pereuntibus, cicatricule minutissima reliqua.
Carsura matura sphaerica 1,25 m. m. circiter Siam. metitur ;
чајагаје spadicea est, dura, cartilaginea, laevissima, sineque
35
259 PODOSTEMACEAE: MNIOPSIS — OSERYA.
omni androecei vestigio; in valvas 2 longitrorsum dehiscit sed
non exacte dimidiatur, et bilocularis ac polysperma cernitur;
vALva antica minor evi androeceum apponebalur, nune descis-
eit; altera stans in pedicello ore spectat bracteam, quadamtenus
inflectitur, et placentam seminaque eructat. Pracenra dissepi-
mentiformis в, lentiformis, applanata valvisque parallela, septo
angusto tenui fuscato facillimeque a fructus parietibus soluto mar-
ginatur, Semina crebra crassiuscula exacte et breviter elliptica,
compressa fuscaque offenduntur; integumenti stratum exterius
madefactum maxime tumet pellucidum fit et abunde muciferum;
interius membranaceum fuscum, semipellucidum, Емвёто exalbu-
minosus rcetus semini conformis et dicotyleus est; СОТҮ1ЕООХЕВ
facie angustiori contiguae in caudiculum brevem et obtusissimum
deorsum coeunt; plumula non discernitur.
Rupibus adnascitur aut truncis variisque suffulcris quae sub
aquis degunt; floribus et copiosius fructibus exoletis onusta lecta est,
haud procul a pago Sumidouro prov. brasilianae Sebastianopolitanae,
in flumine Rio Piabanha, quod e montibus Serra da Estrella prodit,
в cl. Weddeliio , Novembri 1843.
ХИ. OSERYA Tur. кт WEDD.
Osr&va Tul. et Weddell in Ann. des Sc. nat. 3. ser. XI. 105.
et in Archiv. du Mus. VI. 150.
Fros androgynus achlamydeus, primitus involu-
cratus et occultatus, postea exsertas; PEDICELLO recto
longitudine vario. InvoLucaum obovato-oblongum sac-
culiforme, initio clausum, postea vero in.apice varie
ruptum. ANpnoECEUM pedicello summo insertum, hy-
pogynum, unilaterale, liberum, erectum, dorsumque
unius e carpellis s. ovarii elementis spectans. Sra-
MINODIA 2 linearia, filamento antherifero medio bre-
viora, libera. Sramen 1; РИАМЕКТОМ planum liberum;
ANTHERA Ovata integra obtusa s. acutinscula, basi emar-
ginata, dorso affixa, continua, extrorsa, biloba, lobis
longitrorsum rimosis; POLLINis granulis ellipsoideo-tri-
gonis. Ovanrom oblique sessile, ovatum, striatum,
biloculare et indefinite ovulatum; РЬАСЕМТА axili crassa
septo angustissimo marginata, ovuLis peritropis, ana~
tropis, sessilibus, applicatis. Sricmara 2 collateralia
erecta libera brevissima, late breviterque subtriangu-
laria s. dentiformia. (Сарзотл longitrorsum multinervis,
bilocularis, septifrago 2-valvis, vauvis paullo inaequa-
libus, altera cito cum placenia septifera seminibusque
ejecta, altera in pedunculi apice consistente dorsoque
androeceum aridum gerente. SkwiNA haud pauca.
PLANTULAE saris inundatis obrepentes, mmizo-
MATE vario nunc lineari subsimplici funiformi et çau-
lifero, nunc dichotome ramoso; roL11s distichis modo
simplicibus linearibus brevissimisque, modo majori-
Биз dichotome multisectis et capillaribus; rLoRIBUS
solitarie terminalibus.
1. OSERYA FLABELLIFERA Тог, кт Wenn. perpusilia,
rhizomate filiformi subsimplici vel apice bifurco: follis anguste
linearibus brovibus integris patulisque, supremis basi dilatatis et
260
іп vagiaulam Мос connetis; flore terminali brevissime pedi-
cellato.
Tabula nostra LXXV. Fig. ІП.
Oserya fiabelifera Tul. et Wedd, loc. cit. cum icone,
Hr&PULA perexigua dilute virens (exsiccata vero subspadi-
cea) saxisque inundatis arcte haerens. CauLis repens rbizoma
potius salutaretur; crassiusculus est, deplapatus, augustus, 2-4
m. т. longus, 1— 2 m. m. crassus, deorsum nudus s. foliis
destitutus et quandoque bifurcus, sursum ampliatus foliifer inter-
dumque etiam bipartitus s. ramo brevissimo aucius. — STOLONES
filiformes nudique nonpunquam e inedio caule utrinque oriuntur,
saxo incumbunt caulesque в. rbizomala parallele disposita reli-
gant; rarius stolo e media rhizomatis furca terminali prodit.
Forra disticha lineari -acuta angustissima plana et rigidula, saxo
plantulam suffulcienti parallela patent flabellulaque simulant; in-
feriora brevissima et dentiformia consistunt, superiora sensim
evadunt longiora, et suprema majoro 5 m. m. raro longitudine
excedunt; cuncta vero basi (semiamplexicauli) maxime dilatan-
tur et in caulem quodammodo coalescere videntur. Fros termi-
nalis solitariusque pediculo primum brevissimo, post anthesin
autem longius producto, innititur. Invotucnum initie saceuliforme
integrum oblongum et obtuse rostratum, tandem rumpitur calyei-
forme fit et in oris margine dentatum. — SrAMEN unicum pedicello
summo oblique eontinuum, liberumque, ovarii paginae posticae
incumbit, rupem spectat, proptereaque foliis simul cum carpidiis
alternum est; FILAMENTUM erectum germen lambit, plano-conve-
xum integrum et validum est appendiceque (ѕтаміхорто) lineari
plana obtusa et semetipso plus dimidio breviore ad basin utrin-
que stipatur; ANTHERA crassa ovata, apice obtusa integraque, basi
contra acute emarginata, ovarium nonnihil excedit, imo tergo in
emarginatura suffulero haeret, extrorsum spectat, atque e lobis
2 aequalibus rima longitudinali sigillatim hiantibus fabricatur;
POLLEN pulvereum pallidumque sub ipso involucri clausi tegmine
diffunditur. Ovarium ovatum, utrinque obtusissimum, et 1 m, m.
brevius, oblique in pedicello extremo sedet, ac sulco angusto
dissepimento interno respondenti, lineolisque tenuioribus s. po-
tius nervulis 5 longitrorsum notatur; sriGMATIBUS duobus erecto-
applicatis compresso-triangularibus brevissimis integris mollibus
et fortassis minutissime papillosis coronatur, intusque biloculare
et multiovulatum deprehenditur. PLacENTA axilis crassiuscula
biconvexa et dissepimentiformis, septo angustissimo tenui et facil-
lime ex ovarii pariete soluto in ambitu marginatur. OvurA in
utroque. loculo circiter quindecim, oblongo-compressa, utrinque
obtusa et anatropa, ascendunt placentaeque incumbunt. (Fructus
maturi desiderantur.) ·
Crescit super scopulas graniticos, qui sub undis fluminis bra=
siliani Araguay inferioris jacent, media aestate: Weddell , Herb.
(Hert. Mus. Par.)
. 2. OSERYA BICEPS Тог, er Wenn. pusilla, rhizomate
brevi plano lineari, inferne in margine erenulato vel repando,
sursum dilatato et dichotomo, divisuris divergentibus et distiche
foliiferis; foliis linearibus planis et reptantibus; floribus termina-
libus, solitariis, longe pedicellatis ; capsula obtusa utrinque
"| - costata.
Oserya biceps Tul. et Wedd. loc. cit,
HERBULA repens. Ruizoma frondis indolem usurpat, 3--5 т. м.
in longitudinem tetum non excedit; planum est ct lineare; {nitio an-
gustissimum , sursum pauilatim dilatatur et 2 — 3 m. m. in latitudinem
obtinet; apice saeplus semel dichotomum › in crura 2 brevissima late
divergentia sinuque obtustssimo discriminata desinit. Mius pars inferior
i» utroque margine inaeqnalis v. crenata offenditur » Crenulis introrsum
curvulis et folium abbreviatum v. quodcunque folloli vestigium foven-
tibus; pars contra: apicalis et rami s. divisurae Foura gerunt disticha,
261
linearia, 2—3 m. m. longa, plana, flabellato-divergentia, quae saxum
lambunt, basique innato-vaginantia caulis lacinulas marginales fingunt;
extrema eliam deorsum in cyathuli speciem late aperti floremque іпех-
plicatum foventis coalescunt. FLos solitarius rhizomati simplici flnem
imponit, vel ejusdem bifurci divisurae subaequales pari modo flore unico
siogulae terminantur. Cujusque floris rEDICELLUS 3 — 5 m. m. lopgus,
rigidulus, teres, subdecumbens v, erectus , involucro tubuloso mem-
branaceo , semetipso duplo tertiove minore, apice irregulariter lacero
v. interdum hinc et inde alte fisso et subbilabiato , deorsum invagina-
tur. STAMEN unicum pedicello a latere continuum, erectum marces-
censque, capsulae tandem delapsae etiam superest; ejus FILAMENTUM
plauo-convexum validumque, fulcimenii substantiam ita imitatur ut
illius processus videatur; 1 m. m. in longitudinem circiter adaequat,
imaque basi appendicibus (sTAMiNODIIS) duabus liberis, vix inferius in-
sertis , plano-filiformibus obtusis tenuibus pallescentibus, se Ipso triplo
breviorlbus, erectis, ovario applicatis et marcescentibus, a lateribus
slipatur ; ANTHKRA extrorsa, ovato-obtusa, 1 m. m. circiter longa et
biloba , basi breviter emarginatur , dorsoque in emarginatura inseritur 5
POLLEN e rimis 2 evolans colorem luteolum solitum induit. CAPSULA,
` cujus valvas superstites tantum videre licuit, oblique, nf fallor, pe-
dicello extremo sessilis imponitur; ovato-elliptica , utrinque obtusissima `
et bivalvis est. VALVAE suppetentes illae sunt, quae sustentaculo con-
tinuae haerent olimque іп dorso stamen gesserunt; regulariter ovatae,
atringue vbtusissimac, omni stigmatum vestigio desütutae , 1,5 m. m.
circiter longae , 1 m. m. latae , tenues , fuscae, nervis modice promi-
nentibus s .jugis 7 nolatae, late cymbiformes ef introrsum curvulae
cernuntur. Skmina ovato-oblonga, 0,33 — 0,45 m. m. circiter longa,
acutiuscula, more solito compressa et saiurate rubeo-spadicea vidi;
quoad tegminum naturam embryonisque formam et indolem ab illis con-
generum non recedunt,
Vigel in scopulis submersis fluvii brasiliensis Araguoy, emer-
saque sub sole exsiccando albicat; exoleta medio anno (1844) re-
perta est a cl. Weddellio, (Herb. Mus. Par.)
ХШ. DEVILLEA Тог. кт WEDD.
DEvILLEA Tul. et Wedd. in Ann. des Sc. nal. 3. sér. XI. 107.
et in Archiv. du Mus. VI. 156.
FLos hermaphroditus, achlamydeus, primae evo-
Іаіїопіѕ tempore involucratus, postea vix exserids. IN- .
уогосвом longe tubulosum, pedicellum rectum aequans
v. etiam excedens, apice inflatum, initio clausum dein-
que 4—5-fidum. АмрвоксЕрм extremo pedicello suf-
fultum , unilaterale, paragynum, alterius e carpellis
dorsum lambens, liberam, marcescensque. Sramen 1
liberum erectum; FrLAMENTUM planiusculum; ANTHERA
ovato-oblonga, integra, basi emarginata, dorso imo
affixa, introrsa, biloba, longitrorsumque dehiscens;
POLLEN globosum et laeve. STAMINODIA 3 linearia sub-
aequalia, stamine medio breviora, duo illi e latere
contigua, tertium illius dorso imo impositum. Ovanrom
globosum, oblique sessile, utrinque obtusissimum, laeve,
intus 2-loculare et multiovalatum; PLACENTA axilis
crassissina, biconvexa, septo angustissimo circumdata;
OVULA ascendentia, anatropa, subsessilia. StiemaTa 2
contigua, libera, subsphaerica, minuta. CaPsuLA glo-
hosa, laevis, involucro arido vaginata s. calyculata, »
locularis, et septifrage 2-valvis; vALvis cartilagineis
et inaequalibus, minore cum placenta mox eructata,
PODOSTEMACEAE: OSERYA — DEVILLEA. 262
majore androeceo emarcido a tergo stipata in pedun-
culo consistente. SkwrNA crebra spadicea et minu-
tissima.
Неввигл brasiliana perennis, RH1ZOMATE flagel-
“отті; сашлвив flori егіз brevissimis solitariis re-
motisque; FOLIIS alterne distichis, confertim equi-
tantibus, linearibus, dichotome mullipartilis et stipu-
latis; втірСІЛЕ liguliformibus s. intraazillaribus et
integris; FLORIBUS solitarie terminalibus erectisque.
1, DEVILLEA FLAGELLIFORMIS Tuk. rr кор
Tabula nostra LXXV. Fig. IV.
Devillea flagelliformis Tul. et Wedd. loc. cil. , cum сопе
in Arch. du Mus. VI. 1. 13. f. 1.
НкввогА repens et ut videtur perennis, Raizoma teres fili-
forme nudum arrhizumque , longitudinem 4—6 cent, et quod ex-
cedit adipiscitur; illius e lateribus, rarius e summa pagina, soli-
tarie et remote nascuntar gemmae foliiferae s. caules simplices,
brevissimi (2—-3 m. m. non excedentes), erecti, compressi bifa-
riamque foliiferi, qui inferne nigrescunt radiculasque duras сопео-
lores paucas et superpositas e facie plana в. efoliosa porrigunt.
Sunt etiam ejusdem indolis caules e quibus stolones s. rhizo-
matis rami hinc et inde cruciatim exeunt, Forra alterne disticha,
adpresse superposita equitant (2 — 4 in utroque cujusvis caulis
latere) ; basi maxime dilatata et amplexicauli inseruntur, vagi-
naque ovato-oblonga et dimidiata in axilla instructa sunt; cete-
rum capillacea et subteretia 15 — 85 m. m. longitudine explent,
atque ultra medium in divisures magis ac magis exiles dicho-
tome iterum iterumque dissecta abeunt. FronEs terminales e cau-
libus seu gemmis singulis solitarii oriuutur; quandoque vero
caules biflori occurrunt, flore altero -ex axilla et fortassis ramo
abbreviato suffulto excunte. Invotucnum tenue longe et anguste
tubulosum, foliorum supremorum vaginis squamiformibus oppo-
sitis late ovatis acutisque, eis paullo longius, stipatur; primitus
ut solet integrum clausumque et quidem acutum cernitur, postea
vero in dentes s. lacinias acutas 4 — 5 alte scinditur, calyculi
formam usurpat floremque primum et dein arefactum capsulam
maturam excipit. Fros quisque pedicello tereti crassiusculo
erecto et 5 — 8 m. m. longo innititur. Sramen unicum, liberum,
2 m. m. circiter longum, erectumque (etiam virgineum) , ovarium
nonnihil excedit, unius e carpidiis dorso medio incumbit, et, ni
fallor, alterutri foliorum seriei ut plurimum respondet; FILAMEN-
tum rigidulum et plano-convexum in utroque latere dorsoque
filamento s. appendice exili lineari-compressa anguste spathuli-
formi et vix millimetrali ima basi stipatur; tria haecce filamenta
castrala з. staminodia parem fere (medium aliquando paullo ma-
jorem) longitudinem obtinent, simulque cum filamento antheri-
fero marcescunt, licet vulgo prius pereant; ANTHERA oblonga,
obtusa, basifixa et modice emarginata, e lobis 2 parallelis con-
tiguis rimaque longitudinali introrsum dehiscentlbus assueto more
formatur; POLLINIS granula Имей et subsphaerica, 0,016 m. m.
diametro circiter aequant, Ovarium globoso-ellipsoideum у, sub-
sphaericum et utrinque obtusissimum , in pedicelli apice excen-
trice residet, sulcisque duobus oppositis angustissimis et septo
interno respondentibus nolatur; stigmata düo globosa in illius
vertice contigua imponuntur, el loculi ejus 2 interni singulatim
12—15-оушан reperiuntur PLACENTA late scutiformis et depresso-
biconvexa , totam germinis latitudinem tenet, uirinqueovulis ova-
tis peritropis anatrapis et subinordinatis velatur, praetereaque
ex acie anguste sulcata septum ita angustatam exserit ut non
nisi ad basin ovarii vix discernatur. САРЫЛА matura globosa,
263
subsphaerica, dilute fuscata et laevissima diametro 2 т, т. paullo
minor est; stamine emarcido stipatur et septifrage bivalvis fit;
VALVAE subaequales cymbiformes tenues et semipellucidae stig-
mate arido singulatim coronantur, et secundum suturam susten-
taculo floris parallelam sed non continuam ab invicem descivere:
altera minor statim labitur, altera in pediculo cum stamine dor-
suali obfirmatur; placenta vero simul et semina e fructus sinu
mox eructantur, SxwiNA haecce minutissima, compresso-ellipsoi-
dea, 0,18 m. m. longa et 0,13 m. m. circiter lata, pulverem
spadiceum sistunt, madefacta strato celluloso pellucido maxime
hygrometrico circiter 0,032 m. т, crasso et mox in muci speciem
mutato obvolvuntur; tegumentum interius, more solito fuscatum,
indolisque fragilis et crustaceae; ЕМВЕТОМЕМ semini conformem
dicotyledoneum rectum et homotropum, utrinque obtusissimum,
oleo foetum, et aperispermicum includit, coTYLEDONIBUS aequali-
bus applicatis , basi brevissima coadunatis et caudiculum vix
distinctum ita efficientibus.
Obrepit rupibus limo oblinitis semperque sed non alte immer-
sis, in parte inferiore et saxosa fluvii Tocantins, haud procul ab
oppidulo S. Jodo das duas Barras quod flum. Araguay et Tocantins
confluentibus imminet, florebat Julio (1844.) : Weddell, Herb, propr.
n. 2387. (Herb, Mus, Par.)
МУ. CASTELNAVIA То, кт Wep.
CASTELNAVIA Tul. ef Weddell in Ann. des Sc. nat. 3. sér. XI.
108. et in Archiv. du Mus. VI. 162.
Fos androgynus, achlamydeus, involucro tectus,
nunquam exsertus et pedicello brevissimo sigmoideo
вата ом. Іхуогссвом utriforme, breviter longeve tu-
bulosum, tenuissimum , primitus clausum integrum, po-
stea apice varie plurifidum, divisuris interdum crebris
eiliiformibus v. acutissimis. ANpRoEcEuM oligomerum
hypogynum monadelphum, basi disciforme, disculo plus
minus perfecto manifestoque, ovarium cui adnascitur-
excipiens marcescensque. Stamina 1 — 2 aequalia;
PILAMENTIS planis linearibus taenioliformibus; ANTHERIS
ovatis у. oblongis, obtusis, basi emarginatis v. subsa-
gittatis, dorso inferiore insertis, bilobis, introrsis et
rimis 2 longitrorsum sigillatim dehiscentibus ; РОмАМ5
dilme lutei granulis ellipticis, trigonis, trisulcatis. Sra-
MINODIA duo linearia, staminibus collateralia et ibidem
inserta, nempe ex eadem membranula originem du-
centia, v. abortiva aut prorsus nulla. Ovanrow ellip-
soideum, saepius desuper scil. ab antica in posticain
faciem compressum, obtusum, pedicello oblique impo-
situm, sTiGNMATIBUS 2 longissimis ac filiformibus termi-
natum et uniloculare; PLACENTA quasi centralis, cras-
sissima et ellipsoideo-globosa; septum nullum aat cito
destructum; ovora апайгора, apoda, ascendentia v.
peritropa, placentae applicita v. etiam in ea semiim-
mersa. Capsuta horizontalis v. obliqua, ovario con-
formis, androeceo emarcido stipata, longitrorsum pluri-
jugata s. nervosa, oblique v. etiam subtransversim
dehiscens, unilocularis, bivalvis et oligosperma; YAL-
УАЕ maxime inaequales; altera desciscens obovata,
PODOSTEMACEAE: DEVILLEA — CASTELNAVIA.
264
apice modice cucullata, deorsum obtusata, utplurimum
extus trijugata et frequenter apicem versus echinato-
papillosa; altera pedicello adnata multo major, pocu-
liformis aut saltem magis concava, oblique aperta,
utrinque obtusa, semina excipiens, dorsoque (cui an-
droeceum marcidum imponitur) saxo suffulcienti incum-
bens. Semina ovato-compressa, spadiceo-fusca.
РглмтоглЕ Brasiliae mediae incolae, sub
aestuantibus v. rapidioribus aquis ut plurimum vi-
gentes; genuinae acaules, FRONDE dichotome partita
foliisque propriis destituta , sed in margine plus mi-
nus fimbriata, nec non FLORIBUS nunc in sinu fron-
dis oblique immersis et ad normam inflorescentiae
helicoideae ut videtur dispositis, nunc alaribus et
marginalibus donatae; reliquae spectes RHIZOMATE
anguste lineari, repente, varie ramoso, atque e mar-
ginibus aut ex apice ramulorum folia linearia pauca
saepius integra et basi pro parle coalita floresque
solitarios exserente instructae.
1. CASTELNAVIA PRINCEPS Tur. кт Weno. major, fronde
crassa dichotome partita; segmentis inferioribus extrorsum arcua-
tis, in ambitu attenuata membraniformi sterilique; floribus crebro
scorpioideoque ordine in ea immersis; staminodiis duobus; сар-
sula baud echinata; placenta fossulis cavata.
Tabula nostra LXXVI. Fig. IV.
Castelnavia princeps Tul. et Wedd. loe. cit. et Arch. du
Mus. VI. 164. t. 11. f. 1. cum icone.
Frons simul caulis et foliorum vices gerens saxis obrepit,
circiter 3 m. m. in crassitudinem obtinet, sed in ambitu sterili
maxime tenuatur et late membraniformis evadit; paullo supra
basin in lobos 2 aequales scinditur, qui 4—6 centim. singulatim
longi retrorsum incurvantur et ipsi in segmenta plura abbre-
viata dichotome discedunt. Frondis hujus in superficie nudae et
inaequalis contextus totus mere utricularis est; ejusdem pene-
tralia loculis ovatis obliquis oreque integro donatis excavantur,
in quibus aptatis flores fovent, deinque fructus absconditos sed
tumentes cohibent, Frores hoc modo in ipso frondis sinu, sicnt
sporangium in Riceia, solitarii gignuntur, series lineares diver-
gentes v. etiam paullo arcuatas (tanquam ex inflorescentia scor-
pioidea nascerentur) in utroque mediae frondis latere ordinant,
sigillatimque pedicello brevi et sigmoideo muniuntur, INvoLUCRUM
tennissimum et monophyllum, utri oblongi formam refert, deor-
sum attenuatur et in imo locello florali cum pedicello inseritur;
debito tempore oris sui antice dimidiati, i. e. a latere subbila-
biati, denticulos 10—15 rigidos acutissimos ciliiformesque e fos-
sula natali duntaxat porrigit, posteaque integrum marcescit. STA-
MINA duo, rarius tria, STAMINODIAque totidem paullo breviora (ЯН-
formia et apice linguiformia) monadelpha et hypogyna cernun-
tur, margini enim disci tenuis cupuliformis pistillique basi cir-
ситсігса айпай simul continua sunt; FILAMENTA antherifera latis-
sima sursum acuuntur, 4 m. m. longitudine circiter explent, ultra-
que disci limbum etiam coalescunt, sinu interjecto nunc lato et
obtusissimo, nunc acutissimo angustoque. АмтнЕВАЕ ovatae ob-
(usae integrae, 1 m. m. circiter longae, et basi brevissime emar-
ginatae, imo dorso affinguntur, antice rimis duobus hiant, et
marcescendo reniformes evadunt; roLriwis lutei granula elliptica,
trigona, trisulcata, 0,016 m. m. circiter longa et 0,018 lata
265
observantur, CarsuLA matura oblongo-elliptica, quadamtenus com-
pressa , utrinque obtusata, З m. m. saltem longa, nec non 2
m. m. et paullo ampiius. lata, disco membranaceo emarcido sta-
mina staminodiaque ex uno latere gignente, ex altero autem in-
tegro brevissimeque libero, adnata excipitur, oblique aut solo
parallele in fronde excavata et sub involucri tegmine latitat pror-
susque velatur; septo abortiente aut mox pereunte unilocalaris
fit, et oblique dehiscit. Varvae 2 inaequales stylo (s. stigmate)
arido fragili filiformi, filamentisque staminum , ni fallor, paullo
breviore, singulatim coronantur: altera superior s. antica, quae
statim desciscit, saturatius fucatur, crassior subregularis levis-
sima nitens ovata et cymbiformis est, in mucronulum recurvum
brevemque acutatur nervisque s. jugis 3 maxime prominentibus
signatur; altera autem obtusissima et tricostata (costis parum
prominentibus) non commovetur, pedunculó enim sigmoideo ad-
haeret, androeceum arefactum a tergo gerit, alte cavatur oreque
obliquo patet. РгАСЕМТА axilis crassa (sicca quasi carnoso-
suberosa) cylindrico-ellipsoidea et utrinque breviter mucronulata,
scrobiculis oblongis semina excipientibus longitrorsum cavatur,
nullumque dissepimenti vestigium exhibet. Sema ovato-oblonga,
quadamtenus compressa et saturate badia, sicca 0,5 m. m. lon-
gitudine excedunt et aqua adfusa tument; ТЕЗТА in mucum brevi
solvitur, cellulis tegmini contiguis Мос coloratis; TEGMEN solito
more fuscatum longitrorsum scinditur. Емввүо ellipticus rectus
homotropus et utrinque obtusissimus, е corvLEDoNiBUS duabus
contiguis et in caupicuLum brevissimum coeuntibus formatur.
Summis adnascilur rupibus quae fluvii brasiliani Araguay
alveum inferiorem impediunt, et solis exundantious aquis operiun-
tur ; propterea non viget nisi lempore (a Novembri scil. in Martium
usque), quo flumen largis imbribus inflatum quotannis saxorum cacu-
mina super influit, agrosque riparios late obruit. Planta, aquis
effluzis, sole exsiccatur et candidissima evadit ; talis reperta est mense
Julio anni 1844 a cl. Weddellio, (Herb. Mus. Paris:)
2. CASTELNAVIA FIMBRIATA Тог, ет УУюрр, fronde
primum loruliformi ac tenuissima, apice autem dilatato-incras-
sata et dichotome pluripartita ; segmentis extremis brevissimis
et in margine longe fimbriatis; floribus terminalibus alaribus
marginalibusque; staminodiis utplurimum nullis vel prorsus exi-
guis; capsula antico apice echinata.
Tabula nostra LXXVI. Fig. I.
Castelnavia fimbriata Tul. et Wedd. loc. cil. et in Arch.
du Mus. VI. 166. t. 11. f. 2. c. icone.
Frons saxis arctissime incumbit, deorsum tenuissima est et
membranulam linearem, 2—3 miilim. latam, 5—10 m. m. autem
longam, simplicem v. semel atque iterum bifurcam, sursumque
sensim dilatatam refert. Hujusce frondis divisurae abrupte et ma-
gnopere sursum intumescunt, duplici v. triplici vice dichotome
partiuntur, et quapropter 5 — 10 m. m. in latitudinem et 3—5
in longitudinem adipiscuntur; segmentum quodque in margine
tenuato nec rupi adnato fimbrias alias abbreviaías, alias produc-
tiores (5— 10 m. m. long.) anguste lineares et planas quoquoversus
agit, quibus in frondes novas matri consimiles postea gliscenti-
bus planta ut videtur sicuti stolonibus propagatur. КговЕЗ in
frondis axillis vel sub illius margine inter fimbrias solitarii lati-
tant, PEDICELLOque brevi sigmoideo et depresso singulatim inni-
tuntur. вуогосвом vagina est brevissime et latiuscule tubulosa,
aequalis, apiceque in dentes plurimos (10 — 12 circiter) acutos
convergentes et longiusculos dissecta, quae frondis limbum non-
nibil excedit et demum capsulam subduplo breviorem emarcida
includit, Sramiwa 2 aequalia et basi breviter monadelpha (sinu
interjecto acuto) imo ovario adnascuntur, eoque duplo longiora
simul cum sriGwATIBUS 2 linearibus ex ore involucri prodeunt.
FiLAMENTA lata planaque, in membranulam germinis айпай basin.
-
Podostemac.
PODOSTEMACEAE: CASTELNAVIA.
266
excipientem , et in pediculum sub repanda cristae tenuis specie
superne decurrentem, deorsum coeunt. АяжтнЕваЕ oblongae, an-
gustae, capsulam longitudine subaequantes, apice obtusato inte-
grae, basique emarginatae, imo dorso affiguntur, lobis cujusque
duobus introrsum rimosis, POLLINE autem luteo. STAMWINODIA дісі
queunt nulla, cum non nisi rarissime eorum vel minutissimum
vestigium reperiatur. CarsuLA oblongo-ovata, vix 1 m. m. longa
et utrinque obtusissima, sursum versus declinatur nec frondi paral-
lele decumbit; ab antica facie deplanatam, in postica ventrico-
sam et gravidam vidi; deficiente septo spurie fit unilocularis et
oblique discedit; varva superior, quae statim dissilit, obovata et
utrinque obtusa est, in extremo apice nonnihil fornicato tenue
axis placentiferi vestigium quandoque retinet, costulis dorsuali-
bus tribus (extra marginalem exilissimam) signatur, praeterea-
que eminentiis obtusis et creberrimis sursum versus asperatur ;
VALVA autem inferior pedicello continua alte cavatur, oblique et
late oscitat, nec non utrinque obtusa, 7-costulata (costis in-
aequilongis) , haud asperata, et supra staminum arida flamenta
reclinis invenitur. PrackNTA minuta oblongo - compressa defor-
mis et utrinque subattenuata, septorum nulla vestigia profert (de
placenta semina matura gerente dico), foveolis non signatur et
cum seminibus eructatur. SEwiNA 6—8 spadicea, ovato-compressa,
sicca 0,16 ш. m. longa et 0,025 m. m. vix latiora, in fructu
maturo numerantur; humefacta maco pellucido e restar bibulae
strato exteriore soluto statim involvuntur; TEGMEN badiam et cru-
staceum ab hilo in chalazam non aegre (contusum) scinditur.
Emsnvo pallidus rectus homotropus exalbuminosus oleoque sca-
tens seminis formam obtinet; corytepones obtusissimae et facie
angustiore contiguae deorsum in CAUDICULUM item obtusissimum
coalent.
Nascitur cum praecedente іп udis fluvii Araguay, quibus pro-
vincia Brasiliae Goyazana irrigatur: Wedd. Herb, (Herb. Mus Раг.)
3. CASTELNAVIA MULTIPARTITA Tot. кт Wenn. fronde
repente vittiformi, sursum incrassata et distiche ramosa; ramis
plerisque brevibus paucifoliis fuleroque adnatis; foliis linearibus
brevibus ac subintegris; floribus sessilibus, axillaribus aut ter-
minalibus; involucro brevi apice multidentato ; staminibus duobus
inclusis.
Castelnavia mullipartita Tul. et Wedd. loc. сй. е! т
Arch. du Mus. VI. 168. t. 11, f. 2. c. icone.
Frons tenuis, anguste linearis, scilicet 3.— 4 m. m. іп latitudi-
nem vix excedens, suffulcris repens adhaeret, 4 — 6 centim, in longi-
tudinem adipiscitur ac sursum incrassatur et floret; ex utroque latere et
alternatim nec non e vertice crebros agit*namos sibi forma haud dis-
similes pariterque repentes at vulgo crassiores, plerosque breves sub-
simplices aut semel v. semel et rursus bifurcos, nonnullos vero pro-
tractiores iterum iterumque veluti dichotome partitos. RAMORUM е
lateribus disticho exeunt ordine ғола, si modo folia dici mereantur,
illis continua, tenuissima , forma et magnitudine varia, sed, quantum
e speciminibus obsoletis quae suppetunt dijudicare licet, vulgo brevia,
subintegra, liguli- s. vittiformia fulcroque , caulis instar primarii, in-
cumbentia; plurima, inferiora praesertim , brevissima dentiformia et.
abortiva. Кровез in foliorum ramorumve axillis dilatatis cavisque soli-
tarii generantur, sessiles excipiuntur , sed pro parte ex incunabulo
emergunt. ALABASTRUM, sive involucrum sese jamjam aperturum,
ovato-oblongum obtusumque est, ac 2 m. m. longitudine vix excedit £
extremo postea apice in dentes s. lacinulas 8 — 10 angustas brevissi-
mas aequales et convergentes scinditur , genitalia prodit, supra basin
circumcirca frangitur s. laceratur , capsulamque maturis foetam semi-
nibus nudat. Наессе, eodem tempore (germen enim immaturum non
suppetit) ovato-oblonga obtusa et 1 m. m. circiter longa, иэрэмэ
dimisit, staminibus autem 3 emarcidis stipatur; solito more longitror-
sum in VALVAS 2 inaequales dehiscit, inferiore (quae scilicet in plan-
tulae sustentaculo jacet) cymbiforme et a tergo costis prominentibus 7
notata, superlore verum obovata paullo breviore angustioreque et striis
36
267 PODOSTEMACEAE: CASTELNAVIA 268
5 duataxat signala. CAPSULAE bujus cavitas simplex est; ЗЕРТО eva-
mido; sed РЬАСЕМТА axilis crassa oblonga bispidula nec foveolis ex-
sculpta utroque apice, tenuioris appendicis gratia, parietibus haeret,
Sgmtna minutissima oblonga fulvaque fabricam solitam exhibent. STA-
minum supersiitium FILAMENTA plapa el crassiuscula e basi discreta
videntur, sursum paullatim attenuantur, involucrum longitudine non
excedunt, et cum antheris inclusa manent; ANTHERAE anguste ovatae,
[n apice integrae, basi contra breviter emarginatae, dorso inferno
(ceteram convexo nec diviso) flamento adhaerent, introrsumque rimis
2 longitrorsum debiscunt; PoLLINE pallide luteo,
Truncis adnascilur ripariis, in undis fluvii Araguay Brasiliae
tropicae centralis, qua e regione allata est a cl. Hug. Weddellio.
Fructus maturabat Julio 1844. (Herb. Mus. Par.)
4. CASTELNAVIA SERPENS Tur. er Weron. rhizomate
lineari tenuissimo serpente multoties dichotomo nudoque; foliis
linearibus integris paucissimis terminalibus brevibus basique in
membranulam eonvexam et florem tegentem connatis; involucro
brevi; capsula admodum exigua anticeque maxime papillosa,
Tabula nosira LXXVI, Fig. V.
Castelnavia serpens Tul. et Wedd. toc. cit, el in Arch. du
Mus. VI. 169. t. 12. f. 2. cum icone.
PLANTULA quasi vermiformis est in scopulis serpit inundatis
illisque maxime adhaeret. Rmizoma illius tenuissimum lineare et
subaphyllum, lorulum mentitur, 6 — 10 m. m. in longitudinem
et 1 — 1,5 m. m, in latitudinem vix excedit, dichotomos repe-
titis vieibus agit ramulos divergentes vol interdum subparaliele
excurrentes, vivumque amoene viret, Forti linearia integra plana
acuta 2—4 m. m. longa e ramusculis brevissimis et subabortivis,
rhizomatis margini sparsim insertis, vel e rhizomatis ipsius aut
ejus ramorum apice disticha (2—3 ex utroque rami latere super-
posita) naseuntur, et saxo suffulcienti parallela patent; omnia in
quelibet gemma deorsum ampliantur, in membranulam crassam
0,5 m. m. circiter iongam subrecte iruncatem integram glabram-
que simul antice coalescunt, et florem solitarie terminalem fovent
partimque recondunt; inde enim velamen oritur convexum po-
sticeque s. saxum versus latissima apertum rima (vid, t, LX X VI.
L V. 3). Frores, his praemissis, terminales et solitarii stricto
sensu dicendi sunt, licet vulgo marginales videantur, pedicelloque
brevissimo et sigmoideo fuleiantur. Vacina propria involucralis
ovata tenuissima et pellucida cum flore inseritur; initio integra
utricalüm elausum obovato-obiongum et obtusissimum refert, po-
stea autem brevissime tubulosa v. subarceolata fit, 1,5 m. т. lon-
gitudinis adipiscitur oreque saepius S-dentato, dentibus late tri-
angularibus acutiusculis et Wequalibus, aperitur. Stamina duo
aequalia, basique breviter monadelpha, ovario postico adnascun-
tur osque vaginae nonnihil excedunt; FILAMENTA linearia, plana,
sub involucri tegmine primum extrorsus plicata et iterum repli-
cala, antheseos autem tempore protracta, e membranula павсий-
fur quae imo ovario innato-adnata nec quidem in margine dis-
creta, in pedieelli faciem cum supernam tum posticam evidenter
decurrit, illique cristae minutae irregularis speciem suppeditat;
ANTRERAE Oblongae obtusae (exsiccando spiraliter contortae et
dilute coerulescentes 5. glaucescentes), basique modice retusae, imo
dorso fuleimini affiguntur, lobis cujuscunque 2 introrsum rimosis
POLLENque pallidum (e granulis globosis) fundentibus, SrAMINO-
DIA vel appendices juxta-staminales nulla occurrunt, САРЫЛА
matura ovato- obtusa saxo natali subhorizontalis incumbit; 0,15
m. m. vix longior est, pedicello subtriplo breviore nititur, sta-
minibusque emarcidis 2 m. m. et quod excedit longis stipatur;
suo in sinu uniloculari semina 10 — 12 circiter includit, solito-
que ritu in partes 2 inaequales discedit; vALvA Superior s, antica
(quae confesiim velut рух operculum ejicitur) late obovata
obtusissima’ modiceque concava costulis 5 parum prominentibus
notatur, et maxima ex parte, sursum inprimis, creberrimis aspe-
ratur papillis; inferior vero multo major ef alte poculiformis ob-
lique oscitat, pedicello continua manet, papillisque destituta ner-
vulis septem signatur. PracENTA (exsiceata) globoso-irregularis
inaequalis et spisse rnbeo-fusca appendicis exiguae ope capsulae
арїс! haeret, quolibet vero septorum vestigio destituitur et statim
cum seminibus eructatur. Semina ovata nonnihil compressa et
spadicea Subito, ut solet, in aqua muco obvolvuntur, nee quoad
tegumentorum embryonisque naturam et fabricam & supra descrip-
tis discrepant.
Rupibus adnascitur in undis fluvis Araguail (s. Araguay) prov.
Goyazanae Brasiliae centralis, fructusque media aestale maluros pro-
fert: Weddell, Herb. (Herb. Mus. Par.)
5, CASTELNAVIA MONANDRA Tur. Er Weno. rhizomate
gemmis foliaceis creberrime marginato, velato; foliis anguste
linearibus, integris, longis, et deorsum in vaginam hrevem ex-
tusque pilosam coalitis; involucro longe tubuloso; stamine unico;
capsula sursum versus minute parceque papillosa.
Tabula nostra LXXVI. Fig. II.
Castelnavia monandra Tul. el Wedd. lot. cii. et in Arch.
du Mus. VI. 171. t. 12. f. 1. c. icone.
Ruizoma tenuissimum, anguste lineare (1 m. m. vix latum),
et multoties dichotomum 5. ramosum, hinc et һіпс e margine
folia nec articulata nec vaginantia ut peculiares sui processus
exserit; gemmae praeterea foliaceae ex ejus marginibus creber-
rimae confertaeque nascuntur, illud totum velant, caespiteque tenuis-
simo et dilute prasino scopulos vestiunt inundatos. Forra longe
et anguste linearia 12 — 20 m. m. longa subfiliformia integraque
undarum decursum verisimiliter sequuntur; ima basi brevissime
dilatata, non auriculata nec appendiculata, in membranam extus
pilis s. potius ligulis crispulis crebre obsitam (hirsutam), interno
contra pariete levem, singulas apud gemmas coalescunt et urceo-
lum postice quidem non solutum hoe modo flori suppeditant;
ceterum disticha s. duplici serie, sicut ex urceoli fabriea et ori-
gine manifeste patet, alternatimque - (® — 4- in utraque sticha)
superponuntar, exteriora s. inferiora extremis multo breviora.
Fios in urceolo e foliorum basibus breviter dilatatis et coalitis
ut supra dicitur formato penitus latet, e margine rhizomatis s.
potius ex apice ramuli folliferi obsoleti s. propter brevitatem
inconspicui, exit solitarius, pedicelloque vix 1 m. m. longo sub-
horizontali аш flexuose obliquo, depresso, apice dilatato, et in
acie utraque ob staminis filamentum innato-decurrens angustis-
sime marginato, suffuleitur, Тмуотосвом monophyllum cum flore
inseritur imoque ejus pedicello quasi adnascitur; tenue, membra-
naccum, longe et anguste tubulosum est, 4 m. m. in longitadi-
nem vulgo obtinet, deorsum modice dilatatur, antheseosque tem-
pore variis discedit modis, puta nunc ore subregulariter plurifido
(saepius 8-fido, dentibus brevibus et subaequalibus) nune (ra-
гіне) rima laterali, unde fit unilabiatum, labio acutiusculo inte-
gro v. emarginato, SrAMEN. unicum Sub germine, loeo solito,
affigitar, et ultra vaginae involucralis faucem longe protrabitur;
FILAMENTUM liguliforme, 6 m. m. et quod excedit longum, basi
ima latiori (0,90 m. m. circiter lata) ovario (postico) breviter
haeret, ANTRERA oblonga (0,75 m. m. circiter longa), obtusa,
пес nou basi acute et breviter emarginata, deorsum versum in
fossula dorauali fulcimen admittit, introrsa est et biloba, lobis
longitrorsum rimosis et luteolis. Ovarium .... (non suppetit
immaturum) ovuLA anatropa et ascendentia (sicut e seminum situ
et structura constat) gignit. Carsuta oblongo- elliptiea, regala-
cC l m. m. сісейег longa, angusta et utrinque obtusissima,
stylis 8. sTIGWATIBUS 2 paribus linearibus vaginam excedentibus
emareidis et fragilibus terminatur, filementoque antherae delapsae
superstite stipatur; matura in valvas 2 maxime' inaequales more
congenerum discedit, loculumque haud septatum aperit; VALVA
269
utraque nervo crassiusculo marginalur, superior s. antica obovato-
elliptica utrinque obtusa tricostata sursumque minute papillosa
inferior contra s. stamini opposita eymbiformis et јајне
cernuntur. PrAcENTA minima elliptica compressa et subdeformis
utrinque abrupte tenuescit, nec foveolas nec septorum vestigia
monstrat. SENINA 12 — 15 crassiuscula ovato-eompressa et saturate
rubeo-fusea in quolibet fructu matureseunt; TESTA bibula, adfusa
aqua, maxime tumet, pellucida fit et in mucum, solvi videtur;
quidqnid itidem super TEGMINIS et EMSRYONIS structura apud con-
generes dictum est, de plantala modo descripta valet.
Obrepit rupibus sohislosis sub aquis amnis brasiliani Araguay,
Juniogue fructus maturat: Weddell, Herb. (Herb, Mus. Par.)
6. CASTELNAVIA FLUITANS Tur. ет Weno. foliis longe
linearibus, mollibus, fluitantibus, integris v. laciniatis; involucro
longe et anguste tubuloso; antheris 2 basi sagilatis; capsula cras-
siuscula, sursum echinata.
Castelnavia fiuitans Tul. et Wedd. loc. cit.
HrRBULA acaulis, rots flultantibus linear! ~ augustis, planis,
1 — 3 centim. longis, allis integris, ellis ut videtur in loru!a plura
divisis, cunctis (involucralibus praesertim) basi düatatis et е FAIZOMATK
tenui vixque conspicuo (In specimiaibus obsoleils quae suppetunt male
definitur) nascentibus, . 1муотосвом gamophyllum tandem longe et an-
guste tubulosum, basi quadamtenus ampliatum , 3 m. m. circiter lon-
gum, et in ore dentato-fimbriatum , dentibus 8 — 10 angustis aequali-
bus acutisque, e membrana ut solet tenuissima et avenia fabricatur.
STAMINA duo, cum ovario cujus lateri gibhoso respondent, e rhizo-
mate ipso matrice simul enascuntur, et ulira involucri subtriplo bre-
vioris fauces longe protrahuntur; FYILAMENTA plana et linearia , basi-
qne breviter monadelpha, cum ovaril stipite praeterea coalescunt; AN-
rnenak oblongo-angustae, obtusae et 1,5 m. m. circiter longae, imo
dorso fulcimini haerent illique subcontinuae videntur, lobis cujusque 2
basi discretis et divergentibus (unde anthera sagittata), rimaque intror-
sum hiantibus. Ропламз granula sphaerica luteaque illa Tristichae
hypnoidis crassitudine aemulantur. STAMINODIA desunt. Ovarium eilip-
soideum et utrinque obtusum , pedicello brevi oblique insistit, STIGMA-
vipusque duobus discretis filiformibus et longissimis, sed staminibns
tamen paullo brevioribus, nonnihil infra apicem (quoad figuram) termi-
natur. CAPsuLA matura ellipsoidea et obtusa stamina stigmataque emar-
cida gerit; vix 1 m. m. longlor est, а postica quam stamina Jambunt in
anticam faciem quadamtenus compressa, oblique bivalvis, et sepimine ut
videtur ocissime evanido , quasi unifocularís; vALvAE maxime impares
sunt: postica major 7-соз(аба basique gibbosa cyathi minimi oblique
truncati formam refert nec commovetur; antica s. superior cymbifor-
mis 3-costata, costis stigma versus echinulatis, magisque regularis
est et cito desciscit peritque. PLACENTA axilis in atraque pagina tumet,
basi autem et apice tenuescit , alque in fruetu maturo omni dissepl-
minis vestigio destituitur. SKMINA 10—12 obovato-oblonga et fusca in
qualibet capsula maturescunt, 0,66 m. m. in longitudinem et 0,16 тот,
in latitudinem vulgo aequant, utriculisque amplis pellucidis е maxime
bibulis vestiuntur, TEGMINE Crustaceo. Емваүо rectus et exalbumino-
sus oleo scatet; COTYLEDONES 2 ovato-oblongae рјапо-селуехае aequa-
Jes et contigaae in CAUPICULUM brevissimum vix distinctum tubulosique
sustentaculi vestigium breve rctinentem coeunt,
Obducit rupes submersas emersasque vicissim in elveo amnis
Araguay Brasiliae mediterraneae jacentes: Wedd. (Herb. Mus. Par.)
1, CASTELNAVIA PUSILLIMA Тот. вт Weno. pasillima;
follis integris caespitosis et crispulis; involucro late tubuloso,
abbreviato; antheris ovatis, basi emarginatis; capsulae valva an-
tica apice rugoso-asperula.
Castelnavia pusillima Tul. ei Wedd. loc. cit.
Нява pusillima, acaulis. Fobia anguste linearia , 5-1 m. m.
longa, 0,15 — 0,20 m. ш, lata, caespitose divergentia ei deflectentia
basique nonnihil dilatata, e rhizomate exi nonnunquam cylindraceo
PODOSTEMACEAE: CASTELNAVIA.. 270
et crassiusculo , at saepius Цепи! et submembranaceo, parce ramoso
(ramis membranulas referentibus) , repente ей parum conspicuo exeunt,
INVOLUCRUM membranis s. ramusculis foliiferis circumdatum et primitus
tectum, e thallo solitarium oritur, іп modum vaginae gamophyliae cylin-
draceae latae bas! paullo amplioris et in ore vix constricto dentato-
fimbriatac (dentibus saepius decem angustis acutis vix aequalibus con-
fertisque) assurgit, et 3 m. m. longitudine circiter explet, Stamina
duo, involucro subquadruplo longiora, cum ovario luserunlur eique
breviter adnascuntur; viLAMENTA fliformia, compressa, interdum тік
aequalia aut vere inaequalia, deorsumque brevissime cealita, in pe-
dunculum decurrere videntur; АМТНЕААК ovatae, Acultiusculae v. obtu-
satae, basi emarginatae, 0,8 m. m. circiter longae, introrsaeque rimis
duabus dehiscunt; granula PorLiwis lutea et зидова, 0,13 m. m.
diam. circiter metiuntur. SrAMiwODIA. vulla sunt — Оулашм ovatum
compressum obtusissimum et in stipite brevissimo oblique impositum,
sTIGMATIBUS duobus filiformibus et inaequalibus , longlore stamina nunc
subaequante nunc lisdem multo breviore, terminatur, CarsutA obli-
que ellipsoidea, 8 — 12-sperma, ob sepimen cito evanidum woilocelaris
fit et oblique discedit; vauvaE 2 maxime inaequales sunt: major в, po-
Stica stamina emarcida a tergo spectat, costis 7 signatur et In susten-
taonlo consistit; minor (antica) tricostata, costis rugoso-asperalis, et
cymbiformis more solito statim projicitur. PuACENTA crassa oblonga
dissepimenti vestigia nom profert, valvaque majore exsiccando intro-
flexa mox eructatur. SEMINA ovato-compressa, fusca, 0,3 m m circiter
longa et 0,18 m. m. lata, tegumentum maxime bibulem induunt. Em-
RRYO sua fabrica cum supra descriptis sflatim congruit.
Caespites exiguos efficit in rupibus submersis quae certantibus
undis modice quassantur ; in alveo fluvii brasiliensis Araguay, Julio
mense anni 1844, florida ci. Weddellio occurrit. ( Herb, Mus, Par.)
Species dubiae s, praecedentibus fortassis haud congeneres.
* Carajaea.
8. CASTELNAVIA ? ORTHOCARPA Tur. er Wr». fronde
spongiosa, lineari , dichotoma ; ramis inaequalibus, quibusdam
angustioribus et foliiformibus; flore cupulato, fronde imposito;
involucro urceolato.
Caslelnavia ? orthocarpa Tul. el Wedd. loc. си.
Henga pusilla, hepaticiformis, scopulisque adplicate. Faows virens
et membranacco-spongiosa dichotome partitur, ramis s. divisuris paten-
tissimis et linearibus, primariis (contextu laxo molliorique) latioribus
ac repentibus, secundariis et extremis angustissimis Inevieribus varie
divergentibus, semel aut repetitis vicibus dichotomie, foliaque linearia
et multifida fiagentibos. Frosgs erecti sparsimque solitarii in Тгов4і
ramis crassioribus subsessiles imponuntur апі pedunculo brevissimo in-
nituntur, et singuli oupula brevissima obscureque dentata excipiuntur,
INvoLUCRUM breviter lateque ovalum , quasi urceolatum , in ere angu-
stato brevissime 2——8-dentato laceratur , dentibus acutissimis. STAMINA
duo aequalía erecto - divergentia, involucrum longe (etenim eo sunt
plus duplo protractiora) excedunt; yiLAMENTA deplanata ima basi bre-
vissime coalita deprehenduntur; ANTHAMAE ovatae, obtusae, basi acute
emarginatae, bilobae introrsaeque , rimis 2 longitrorsum singulatim de-
biscunt, roLLENque luteolum spargunt. OYARIUM subsphaericom utrinque
obtusissimum et involucro brevius, STigMATIBUS duobus longe lineari-
bus aequalibus acutis divergentibus, ө basi liberis, staminibusque paullo
brevioribus, coronatur. (Roliqua desiderantur.)
Scopulis adnascitur sub undis aestuantibus рнон brasiliani
Araguay , loco dicto 8. Maria: Weddell.
же Fiabanhaea.
9, CASTELNAVIA ? F RUTICULOSA Tur. rr Weno. rhi-
zomate filiformi; caulibus erectis et subsimplicibus; foltis con-
fertis alterne distichis linearibus ac 2 — 3-sectis, limbo caduco,
vagina supersiile, floribus solitarie terminalibus subsessilibus ;
involucro ovato- utriformi ;. genitalibus inclusis.
Tabula nostra LXXVI. Fig. Ш.
271
Castelnavia ? fruticulosa Tul. et Wedd. loc. cit. et т
Arch. du Mus. VI. 176. !. 13. f. 3. c. icone.
Raszoma tereti-lineare nudum laeve nigrescens, crassitudine
variat, sed vulgo vermem exilem repens mentitur, mec adeo
scopulis aliisve falciminibus haeret, quin subintegrum а botano-
lega divelli possit, Illius innovationes laete virent; aliae flagel-
liformes reptant, diversimode intricantur, rhizomatisque propa-
gationi inserviunt; aliae sparsae gemmas foliaceas, prima cau-
lium rudimenta, referunt. Caures hi e rhizomate pedetentim
assurgunt et 5 — 15 m. m. in altitudinem adipiscuntur; ut pluri-
mum simplices manent, compressi sunt et ancipites, vaginis
foliorum superstitibus incrassatis, obtusis duplicique serie con-
fertim imbricatis teguntur et comam: e foliis paucissimis in ver-
tice gerant. Кол virent et disticha patent; quae caulem extre-
mum coronant filiformia, 7 — 10 m. m. longa, subteretia, et
saepius ultra medium bifurca, laciniis filiformibus et approxima-
tis, inveniuntur, deorsumque in vaginam amplexicaulem auricula
integra intraaxillari et brevissima superne instructam abrupte
dilatantur, foliis vero quae gemmas jn rhizomate subscssiles
PODOSTEMACEAE: CASTELNAVIA — TRISTICHA.
n
|
272
sistunt limbus est planus 2 — 3-partitus, segmentis linearibus
latiusculis obtusisque. Frores exigui e caulium vertice solitarii
oriuntur, pedicelloque brevissimo nituntur aut subapodes viden-
tur. IwvoLuc&uM tenue virensque formam ellipsoideo-oblongam
et utriformem adipiscitur posteaque in apice anguste pervium et
pluridentatum fit, dentibus (saepe 4 numero) brevibus et latiuscu-
lis. SraMINA duo collateralia, libera v. brevissime monadelpha,
subter basin ovarii sensim longioris, pedicello summo ex latere
inseruntur et cum foliis alternant, alterutri enim caulis faciei
respondent; FILAMENTA filiformia, ANTHERAS autem minutas et ob-
longo-ellipticas videre licuit (srawiNop)UM filiforme staminibus
intermedium et subaequilongum interdum fortassis occurrit; hujus
autem appendiculae praesentia ipsi plantulae inventori dubia re-
mansit). Ovarium obovato-oblongum deorsum contrahitur, totam-
que іп vaginulae sinu. cum staminibus latet; sriGMATA autem duo
longe linearia in illius vertice contigua liberaque affiguntur, si-
mulque extra involucri faucem longe (divergentia) protrahuntur.
Viget in aquis fluminis Piabanha prov. brasiliensis Sebastiano-
politanae, quod e montibus Estrellensibus ortum, in fluvium Para-
hyba septentrionem versus defluit: Weddell , Herb.
Tamus лтЕВА. CHLAMYDATAE seu TRISTICHEAE. Genitalia perigoniata; ovariam 2 — 3-carpi-
diatum; capsula 2—3-locularis.
XV. TRISTICHA P. Ти.
Тызтісна Р, ТА. N. Gen. Madag. n. 8. Endl. Gen. Pl. 270.
n. 1835. Tul. in Ann. des Sc. nat. 3. sér, XI. 111. (1849.)
el in Archiv. du Mus. VI. 179. — Aug. St. Hil: = Пюкоорвкл
Willd. Rim. et Schult. Non Н. B. К. N. Gen. et Sp. Am. 111.
115. nee Deliseo. = Рни.освехА Bong.
PrnicoNiUM calycinum membranaceum avenium tri-
partitum, divisuris aequalibus acutiusculis in aestiva-
tione imbricatis et sub anthesi erectis, Stamen 1 hy-
pogynum liberum, cuidam perigonii commissurarum re-
spondens simulque duobus e carpidüs intermedium;
FILAMENTO plano; ANTHERA Ovata integra continua in-
trorsa et biloba, lobis basi discretis, connectivo cras-
siusculo impositis, rimaque longitudinali dehiscentibus;
POLLINE globoso. Ovarium centrale liberum ellipsoi-
deum obtusum, brevissime stipitatum, obscure trigo-
num, triloculare indefiniteque ovulatum; ovuLis ana-
tropis, peritropis, PLACENTAE Crassissimae axili pentago-
nae multiplici serie absque funiculo distincto haeren-
tibus; serris angustis fragillimis. Saiemata 3 apica-
lia, linearia breviuscula integra papilligera aequalia
libera divergentia et marcescentia. Capsuta ovario
conformis, trigona, 9-costulata, 3-locularis, septifrage
septicideque simul dehiscens, 3-valvis; varvis aequa-
libus perigonii emarcidi divisuris oppositis, basi apice-
que aliquandiu cohaerentibus, in medio modice hian-
tibus; skeris (dimidiatis) a placenta solutis valvas in-
trorsum marginantibus. SSEwiNA creberrima, badia.
Ненвак Brasiliam, Africam australem et in-
sulas Mascarenas incolentes, inundatae et hypni-
formes; CAULIBUS annuis v. perennibus, exilibus,
dichotome v. vage multiramosis; routs alternatim
tristichis aut sparsis, ovalis, integris, prorsus exi-
guis et sessilibus; rLoninmus terminalibus aut pseu-
doaxillaribus, subsolitariis vel confertis et pedun-
culatis.
1. TRISTICHA HYPNOIDES Tur, caespitosa, humilis, cau-
libus exilibus vagis v. rigide erectis, ramosis, crebre foliosis;
foliis ovatis ovatove-ellipticis tristichis; floribus terminalibus
erectis.
a. MAJOR, Capsula ellipsoideo-globosa.
В. місвосавғА, foliis breviter lateque ovatis , capsula pror-
sus exigua et anguste oblonga.
Tabula nostra LXXV. Fig. V.
Tristicha hypnoides Tul. in Ann, des Sc. nat. et Arch. du
Mus, И. cc. |
Dufourea hypnoides Aug. St. НИ. in Мет. Mus. X. 472.
et Pl. remarq. du Brésil. 1. 83. Ach. Bich. in Dict. Class.
4 Hist. Nal. V. 636.
Philocrena pusilla Bong. 1. с. 80. 1. 6.
Tristicha Philocrene Steud. Nom. Bot. V. Trislicha,
Trislicha bryoides Gardn.
PLANTULA de qua agitur musciformis et caespitosa modo
hamillima in saxis inundatis decumbit, modo protractior assur-
git. CauLES saepius exiles compressi et duriusculi vasa quae-
dam annulata in centro fovent amyloque in reliquo parenchymate
scatent; nunc rupibus subappliciti surculos repentes exserunt,
nunc in caespites rigidulos consociati 3—8 c. m. altitudine adipis-
cuntur; cuncti erebre foliosi, subdistiche ramigeri, apiceque fru-
ctiferi vulgo reperiuntur. Еола late ovata, ovato-rotundata ova-
tove elliptica, obtusissima integerrimaque, — basi lata іп caule
absque petiolo insident; eis nervus est medius albidus vixque
prominens, qui cito superne evanescit, venis autem secunda-
riis, epidermide proprie dicta stomatibusque penitus destituuntur ;
213
minora in caule ramisve primariis inordinate sparsa videntur,
majora (nempe 0,75 m. m. circiter longa et 0,37 m. m. lata)
in surculis innovantibus ramulisve apice floriferis, triplici serie
(rarissime duplici tantum) alterna instruuntur. Frores termi-
nales, solitarii, nec unquam, ni fallor, vere axillare offenduntur ;
nimirum gemmulas s, ramulos abbreviatos nunc e caule repente
v. decumbente erumpentes, nunc caulibus magis luxuriantibus
erectis et caespitosis impositos coronant. ALABAsTRUM ovatum
utrinque acutum, initio foliis duobus suboppositis nec raro tribus,
tertio nimirum tenuissimo et vix perspicuo adjecto, latissime obo-
vatis brevissime obtusoque mucronatis (1 m. m. aliquando exce-
dentibus) et involucri in modum stipatis obtegitur; mox vero in
setam s. pedicellum gracillimum rigidum nudum et 3—9 centim,
longum attollitur et sese explicat. _ Ревлесоми calyciformis foliola
tria aequalia oblongo- elliptica cymbiformia, tenuia v. pellucida,
subavenia vel nervo medio latiusculo etsi parum manifesto dun-
taxat instructa e basi ad medietatem usque et ultra quidem
margine coalescunt, sursum contra libera initio sese marginibus
Imbricatim tegunt, аЏего scil, plane externo, altero interno, ter-
tioque intermedio s. hinc tecto illincque tegente; explicata mo-
dice patent, viva planta rubent, arefactaque postea calycem mem-
branaceum fructui suppeditant, SrAMEN unicum hypogynum libe-
rumque, toro non ampliato (ad basin gynopodii) sepalum exter-
num inter et internum inseritur, septo capsulae respondet eam-
que nonnihil excedit; riLAMENTUM planiusculum in conneclivum
planum basique dilatatum continuo transit; ANTHERAE ovalae ob-
tusae et applanatae lobi duo aequales deorsum sejuncti rima lon-
gitudinali antice dehiscunt; GRANULA POLLINICA sphaerica, multi-
porosa laeviaque 0,016 m. m. diametro circiter aequant. Оулвлом
breviter stipitatum , ellipsoideum , trigonum trisulcatum obtusum-
que, STIGMATA tria filiformia aequalia erecto-patentia et rübentia
in apice sustinet intusque in tres loculos multiovulatos aequales-
que dividitur; PLAcENTA axilis crassaque angulum tumidum in.
singulis loculis agit; ovuLa ovata compressa obtasaque in funi-
culi brevissimi speciem abrupte tenuantur peritropaque trophosper-
mio adhaerent, mediam scilicet infra placentam deorsum versus
tendunt, dum e contrario in media illius supernave parte assur-
gnnt. Carsuta ellipsoidea et utrinque modice attenuata 1 m. m.
circiter aequat calycemque quadamtenus excedit ; stigmatibus are-
factis coronatur, sulcisque tribus latis et laevibus trigone notatur ;
seplifrage septicideque simul debito tempore in valvas tres dis-
cedit loculosque totidem pandit, VaLvAE naviculiformes, uirin-
PAUCA DE PODOSTEMACEARUM GEOGRA-
PHIA, MORIBUS, QUALITATIBUS ET USU.
De Podostemacearum intra Brasiliae fines geogra-
phica distributione, vix quid peculiaris momenti dicen-
dum est. Etenim per calidas vastissimi hajus imperii
regiones late longeque dispersae, nullibi nisi Tore
SiS in ausiralioribus provinciis desiderari videntur.
Aliae fluvios nascentes in montibus incolunt, rupesque
Sub frigidis undis vestire amant; plures vero cursus
torrentium in demissioribus terris libentius sequuntur,
aut quidem planitierum valles aestuariaque petunt, nec
nisi sub sole fervidissimo flores pandere maturosque
fructus edere valent. Fere omnium connubia in aére
et jove sicco, perfici volunt, quapropter pleraeque ео
tantum anni tempore florent quo imbribus deficientibus
flumina alveum evacuare scopulosque nudare solent;
et hoc ita fit ut prout summis imisve cautibus insident,
citius tardiusve genitalia exserant. Paucae vulgatissimae
sunt ac fere ubique reperiuntur; plurimae contra aream
Podostemac.
PODOSTEMACEAE: TRISTICHA. DE GEOGRAPHIA, USU etc.
274
que acutae, exterius tricostatae, intus autem laevissimae nitentes-
que, dissepimentorum residuis dimidiatis anguste limbaniur, stig-
maque obsoleium singulae sustentant; PLACENTAE oblongae trigo-
nae nudalaeque septorum pars reliqua vulgo affigitur. SEWINA
ovato-oblonga utrinque obtusa 0,25 m. m. in longitudinem et 0,12
m. m. in latitudinem circiter extenduntur; TEGUMENT! stratum exte-
rias (s. resta) ра дат pellucidumque e cellulis amplis madefactis
mire turgescentibus et tandem in muci speciem mutatis confia-
tur; interius contra (твмкн) siccum erustaceum et fragile colore
spisso fucatur. Емввүо rectus orthotropus aperispermicus obo-
vatus albidusque tegminis cavilatem implet, пес nisi ex utrieulis
consimilibus oleo foetis amyloque destitutis fabricatur; corvLEDo-
NES 2 aequales aveniae et facie plana contiguae, in CAUDICULUM
brevem crassum recte truncatum, imo in ceniro basilari depres-
sum, simul abeunt; GEMMULA non conspicilur.
Var. В. his notis distinguitur: Caves illius caespitosi crassius-
culi angulosi, 2— 3 centim. alti, folios! et ramosi, ramis brevibus
et strictis. Кола inferiora late breviterque ovata obtusissima, superiora
majora magis elongata minusque obtusa, cuncta tristiche alterna vel
(in caule primario inorassato) irregulariter sparsa. Fromxs pauci caulis
ramorumve apicem versus ramulos abbreviatos solitarii terminantes,
minores et brevius pedicellati quam solet. CarsuLa anguste oblonga
vix 1 m. m. longa et dimidio angustior, perigonio sibi arcte applicato
nunc paullo longior nunc brevior, pedicelloque filiformi rigido 3 — 10
m. m. longo suffulta; vALvis tricostulatis; serrtis scissilibus simul et
a placenta solutis, sed axi inferno post fructus dehiscentiam pro parte
haerentibus ; PLACENTA admodnm exigua axin superiorem v. wedium
tenente et trigona, angulis acutiusculis et in acie olim septifera sul-
cato-dimidiatis. (Schomb. Pl. Guyan. exsicc. n. 431. anno 1839.)
Podostemaceas inter Americae tropicae indigenas, saltem per
Brasiliam, species haec, ut videlur, omnium vulgatissima est ; cautibus
sub undis aestuantibus adnascitur, scilicet in flum. Rio Piabanha, quod
e montibus Estrellensibus ortum provinciam Sebastianopolitanam irri-
gat, in Rio Vermelho (in ipsa urbe Goyaz istius fluvii accola) et т
inferiore parte fluminis Tocantins: Wedd. Herb. n. 2366. Cl. Gard-
nerus eam legit in ejusdem imperii prov. Ceara (He rb. n. 1844.),
scil. lapidibus et arenae haerentem іп fluvio Salgado, Ico inter et
Crato, Augusto mense 1838. Ойт ab iH. Aug. St. Hilaire in flumine
Rio Claro Brasiliae centralis, Junio, et recentius in Rio Tiéte mense
Julio florens a cl. Riedel (teste Bongardio 1. с.) reperta est. с.
Purdiaeo, Aprili 1845, florifera obvia erat in scopulis et truncis тїра-
riis rivuli Tira-casaca Novo-Granalensis, et cl, Shinnerio in Gua-
temalae mezicanis regionibus.
exiguam, fide collectorum, obtinent ; dummodo autem ad
solitam harumce plantularum exiguitatem sedemque aditu
vulgo difficillimam respexeris, hanc opinionem obser-
vationibus paucioribus hactenus niti fortassis aestima-
bis. Hoc certius nobis habeatur, scilicet Podostema-
cearum nostrae ditissimae florae partem perexiguam
Botanicis usque adhuc tantummodo innotuisse , immen-
samque earumdem copiam futuris indagatoribus in bra-
silianis terris reservari.
Podostemaceae majores vada fluviorum herba co-
piosa et luculenta sternunt, pratorum species sub un-
dis. depressioribus efficiunt, pabulumque tum piscibus
phytophagis tum terrestribus bestiis armentisque, qu-
bus inprimis cum campi ariditate laborant exquiruntur,
raestant. Potio refrigeratoria, in febre viscerumque
morbis adhi bita, e Marathro utili paratur. Mourerarum
contribuliumque frons cremata cinerem tradit pecu-
liariter salsum quo Indi sylvestres et amnicolae , ab
Oceani littoribus longe exules, loco salis marini in
37
275 PODOSTEMACEAE: DE GEOGRAPHIA, USU etc. TABULARUM EXPLICATIO. 276
parandis cibis utuntur. Dodrantem enim salis puri cinis
iste continet, qui chemicam analysin apud Anglos nu-
per subiit. Sal facillime in aqua frigida liquefit, po-
steaque ex eadem expurgata et in vapores soluta solus
elieitur. Ex alkalia potassica sodicaque cum chloro
pro maxima parie, pro minima autem cum acido саг-
bonico et sulphurico coalitis fabricatur, nec mirum
propterea cur salis marini vices in arte culinaria apud
barbaros agere queat. Jodinae expers est. Ceterum
ne verba chemistarum male fortassis interpretatus sim,
ea ipsa tradere expedit. „Тһе saline ash, ait cl.
Graves, which is said (o be used by the Indians (of
British Guyana) as a substitute for salt, is in black
pulverulent masses (in tha state we have it). The salt
is very easily obtained from the ash by treating it
with eold water, and evaporating the solution to dry-
ness, Seventy-five per cent of soluble saline matter
may thus be extracted, the insoluble residua consi-
sting of carbon, siliceous matter, carbonate of lime,
and insoluble phosphates, in the following porportions:
Carbonaceous matter . . . + + o © © 9l.
Ашен matter . s o s ..».... а
Carbonate of lime and insoluble phosphates 24.8,
The salts soluble in water were found to con-
sist of chlorides of potassium and sodium, together with
a portion of alkaline-carbonate aud a small quautity
of sulphate. It was tested for jodine, but there was
none found. 100 grains of the dry salt gave:
Sulphuric acid . + + © + • 1.0 grs.
Carbonle atid. ....... 14
Chori 1, . +» < < < 45.648
Now assuming the sulphuric et carbonic acids to
be in combination with potash, we should have 84
grains of the chlorides of potassium et sodium; and
as those contain 45.648 grains of chlorine, we may
deduce the following composition of the salt by cal-
culation:
Sulphate of potash . . • . . . 2.18
Carbonate of potash . . . . . 13.82
Chloride of potassium . . . + . 33.6
Chloride of sodium . . . . . . 50.4
100.00.
From the above results, it will be perceived that
the peculiarity of tliis vegetable ash consists in the
large amount of chlorides contained in it, which very
well adapt il for the purpose 40 which it is applied,
and render it a tolerably good substitute for that
essential substance, common salt.^ (Conf. Hooker's
Journal of Botany and Kew garden Miscell. VI. 190
(Junio 1854.) et Pharmaceutical Journ. XI.). Ci-
nerem de quo agitur certo e Podostemaceis combustis
ab Indis Americae tropicae comparari, clarissimi via-
tores Rob. Schomburgk et Rich. Spruce comperti sunt.
(Conf. op. cit. Hoockeri, loc. laud.,, et Lindleyi The
Veget. Kingd. 483.)
TABULARUM PODOSTEMACEARUM EXPLICATIO.
Tab, LX ХШ. Fig. I. Гасіѕ monadelpha р. 238.
II, Lonchostephus elegans p. 289,
Ш, Ligea alcicornis р. 243.
IV. Lophogyne helicandra p. 249.
У. Mourera Weddelliana р. 236.
Tab, LXXIV, Fig. I. Dicraea Erythrolichen p. 253.
II, Podostemon Chamissois р. 255.
Ш. Monostylis capillacea p. 251.
IV. Mniopsis Weddelliana p. 258.
V. Rhyncholacis linearis p. 241.
Tab. LXXV, Fig. I. Аріпаріа Riedelii p. 246.
П. Apinagia divaricata p. 245.
MI. Oserya flabellifera p. 259,
IV. Devillea flagelliformis p. 262.
V. Tristicha hypnoides p. 272.
Tab. LXXVI. Fig. l. Castelnavia fimbriata p. 265.
II. Castelnavia monandra р. 268, |
III. Castelnavia fruticulosa p. 270.
IV. Castelnavia princeps p. 264.
V. Castelnavia serpens p. 267.
Icones, paucis exceptis, Parisiis delineavit Car. Tulasne, D. M., ann. 1848 et 1853.
Siglae.
. Planta magnitudine naturali delineata.
. Ejusdem portiuncula (forifera) aucta (+).
‚ Fragmentulum (auctum) racemi dimidiati.
. Alabastrum,
- Flos virgineus, vagina spoliatus.
. Flos nuptiarum tempore depictus (vagina integra vel laceraia).
. Idem evaginatus v. arte nudatus.
. Flos involucratus, connubiis perfectis.
- Vagina (spatha, involucrum) seorsim delineata.
10. Androeceum integrum.
11. Stamen ab antica facie spectatum.
13, Granula pollinica summopere aucta.
14. Ovarium andróeceo stipatum. 15, Idem, androeceo lacerato, amoto,
16. Germen gravidum, involucratum.
17. Fractus immaturus, nudatus, androeceo effeto у. partim destructo,
Qo OQ @ чь ем ~
12. ldem a tergo visum.
18. Capsula matura, integra: 4. a latere commissuram valvarum exhi-
bente visa. Ё. a tergo alterutrius valvae spectata.
19. Capsula dehiscens.
20. Capsula effeta, androecei reliquiis stipata.
major, persistens post semina eruciata.
21. Placenta sejuncta, paucis seminibus onusta, aut plane nudata: f. afa-
cie latiore s. seminifera spectata. m. a latere angustiore s. septifero.
22. Semen madidum (maturum). 22a. Semen immaturum.
33. Testa lacerata, seorsim depicta.
24. Embryo tegmina exuens.
25. ldem omni tegumento nudatus: £. a tergo alterutrius cotyledonis
spectatus; c. a latere comimissuram cotyledonum monstrante.
26. Folii fragmentum sub microscopio inspectum,
27. Frondis flores foventis sectio longitudinalis.
D. Diagramma floris.
20a. Capsulae valva .
LIGEA alcicorms. IV. LOPHOGYNE helicandra .
v. MOURERA Weddelliana.
pha. П LONCHOSTEPHUS elegans. Ш.
Есе ACIS monadel
47
hen. П. PODOSTE MON Chamissois. Ш. MONO STYLIS сарШасеа. IV. MNIOPSIS Weddelliana.
1. DICRALA Erythrolic
| v RHYNCHOLACIS linearis
APINAGIA LRiedelà ПА. divaricata. Ш. OSERYA flabellifera. ІҮ DEVILLEA flagelliformis. У TRISTICHA hypnoides.
e E 2 \ y^ AS
: я,
"M Eo Pia d 2 281 ү` My MU
, M Ж Қ; UIE У
5 Ree EA :
| D IR ~ Е y м
23, я a Ñ \ Q -
| ) ҮТ.
УУ, 9: ДУ у
г АША ЖАУ
Ж ДА
ОГЧ MM AES
73 ил Š
2 “ais
CASTELNAVIA I. fimbriata. П. monandra. Ш. fruticulosa. ТҮ. princeps. V. serpens.
LACISTEMACEAE.
EXPOSUIT
ADALBERTUS SCHNIZLEIN,
PROFESSOR BOTAN. ERLANGENSIS.
LACISTEMACEAE
LACISTEMACEAE Mart. Nov. Gen. et Spec. І. 158. (1824). Endl. Gen. Plant. Ord. C. 291. —
Enchiridion botanicum 119. (1841.). Meisner Gen. Plant. 341. Lindley Veg. Kingd. ed. 3.
(1853.) 329.
DicorYLEAE IMPERFECTE DICLINES, FLORIBUS MINUTISSIMIS, BRACTEIS BRACTEOLISQUE STI-
PATIS, SPICATIS; CALYCE E SQUAMULIS 4 V. 6 CONSTITUTO, PARACOROLLA SYMMETRICA У, IRREGU-
LARI DISCIFORMI ; STAMINE UNICO HYPOGYNO ANTHERIS DISJUNCTIS; PISTILLO TRIMERO, PLACENTA-
TIONE PARIETALI; FRUCTU. CAPSULARI, MONOSPERMO; SEMINE PERISPERMICO, EMBRYONE RECTO. —
PLANTAE XYLOGENAE, TRUNCO ARBORESCENTE; FOLIIS INTEGRIS, STIPULATIS, DISTICHIS.
| Catyx liber hypogynus; sepala 4 v. 6 minutissima, tenerrima, inaequalia, anterius et
duo lateralia majora, lanceolata, falcata, apice nunc integro nunc parce serrulato. Совотлл ru-
dimentaria (paracorolla) disciformis, subcarnosa, magis minusve scutellata, lobata, lobis saepius
3 subaequalibus, postico majore. .STAMEN corollae basi adhaerens, unicum, anticum, filamento
complanato, incurvo, 0,8 circiter millimetra aequans ; connectivum in crura dilatatum; ANTHERAE
disjunctae, introrsae, globosae, rima longitudinali subhorizontali dehiscentes, Рок ovale,
laeve, rimis 3 instructum, pallide flavum. PisriLLUM superum, liberum, trimerum, raro dimerum;
minimum, solito modo 0,7 millimetra metiens ; GERMEN syncarpicum uniloculare, placentis parie-
talibus 3; ovurA 8 ad 6 versus apicem germinis affixa, pendula, anatropa, micropyle supera,
funiculo incrassato. STyYLus l nunc abbreviatus, nunc (in fertilibus fortasse) elongatus; 8110-
MATA 3, brevia, acuta, uno axim spectante, raro 2. Frucrus drupaceo-capsularis, epicarpio car-
nosulo colorato, endocarpio membranaceo valvatim dehiscente, a priore vix secedente, forma ple-
rumque turbinata, angulata, breviter petiolatus ; PLACENTA valvis medio imposita superne іп fu-
niculum brevissimum expansa, parva, circumscripta. SEMEN unicum (nunquam 2 v. plura in-
venire contigit), pendulum, ovato-cuneatum, paullo acuminatum; magnitudine plerumque vix
lineas duas diametri longitudinalis attingit. Авйлдз completus carnosus, fasciculo vasorum а
placentae cicatrice ad testae hilum subbasilarem usque producto percursus, Testa crustacea, cha-
laza notata. PERISPERMIUM copiosum carnosum. Емввүо rectus, centralis, caudiculo recto elon-
gato, basi incrassato, cotyledonibus planis, teneris, costatis.
AnBUSCULAE vel FRUTICES, fronde copiosa, ramis subdistichis, gemmis stipularibus. Forra
alterna disticha, petiolata, lamina integra firmiuscula, persistentia, vernatione replicativa, costis
paucis pinnatis; STIPULAE simplices subulatae , majusculae, caducae. ANFIORESCENTIA е spicis
(amentis) tenerrimis conglomeratis, axillaribus; flosculis in spiris oligomeris dense confertis,
bractea conchata et bracteolis 2 planiusculis subfalcatis structa, persistens. FronvM unus al-
terve solummodo fructum maturum profert. — Habitant in silvis humilioribus et in sepibus, ple-
rumque in locis depressis nunc udis, nunc sterilibus apricis.
De earum utilitate nihil constat.
Lacistemac.
38
8
м LACISTEMACEAE. 280
ADNOTATIO I. Quo simplicior constructio, eo obscurior
est plantarum affinitas. Hoc etiam de praesenti typo naturae vege-
tativae valet, unde varias rationes enuntiaverunt botanici de loco
quem plantae Lacistemeae in systemate naturae occupare debeant,
et de nonnullorum organorum vi et indole adhuc dum dubitare ne-
cesse est, quum exiguitas harum partium et status siccus, quo uti
cogimur ad analyses perficiendas, gravi sint impedimento. -
Tempore illo quo systema sexuale floruit, plantae nostrae nunc
in hac, nunc in altera classe introductae fuerant, et Monandriae, Dian-
driae, Monadelphiae, et Polygamiae adscitas invenimus. Et hodie
quoque gravis momenti est quaestio, num sit flos diclinus, num her-
maphroditus, num stamen e duobus monadelphum num unicum sit
antherae loculis discretis; flores enim plures, imo inflorescentias
integras pistillis imperfectis gaudere certe mihi videtur, et res se
habet fortasse pariter ac in Rhois v. Rhammi speciebus quibusdam
ubi jam in vivis difficile est flores vere fertiles invenire inter illos
qui steriles sunt, quamvis ambo germina habeant. Certo enim modo
mihi quoque non contigit, comparare florem vere fertilem cum re-
liquis inanibus. Ego quidem rem ita esse censeo uti in charactere
supra edito scripsi, sed observationes in plantas recentes facile
aliquando meliora docebunt.
In libris supra citatis varias de Lacistemacearum affinitate
sententias invenimus, Шав vergere ad Urticaceas, cel. de Martius
proposuit, ad Amentaceas praecipue Salicineas b. Endlicher assum-
sit, et е. Lindley, in novissimo libro, locum quem jam primus
autorum laudatorum indicaverat, prope Samydeas quidem, praestan-
tissimum censuit. Et ego quidem hunc aptissimum nominare velim.
Cel. Brongniart in editione secunda (1850) enumerationis generum
plantarum Parisis cultarum quae simul conspectum familiarum
omnium plantarum praebet, hanc familiam non commemorat.
Eas nec ad Amentacearum nec ad Urticacearum coetum jure omni
pertinere id praecipue fructus et seminis conditione probatur, licet
inflorescentia et floris indoles argumenti speciem quodammodo prae-
bere videantur.
Fructus vero qualitates gravissimi momenti sunt in censendis
hujusmodi affinitatibus, et ideo imperfectam floris, i. e. calycis, co-
rollae, staminum indolem, quae cum fructu е duobus tribusve car-
pophyllis constituto et nobilius evoluto und hic obtinet, in posterum
aliis exemplis, hucusque latentibus, dilucidatum iri, expectamus.
ADNOTATIO IL Floris foliola variam denominationem ex-
perta sunt. Sic cel. O. Swartz, fundator generis Lacistemae, cha-
racterem essentialem ita dedit: »Amentum. Corolla 4-partita. Fila-
mentum bifidum. Styli duo. Bacca.« Vix unus horum dictorum
hodie assumi potest, partim enim contradictoria, partim па-
turae haud congrua esse dicenda sunt. Sic etiam icones quas de-
dit (ir Florae Indiae occidentalis Tab. XXL, et Iconum plant. in- |
cogn. t. 1.) fere arbitrarias vel infantiles appellare velim, ita ut
nihil probent,
Nunquam mihi obviam veniunt styli 2, rarissime stigmata 2.
Corolla quadripartita praesumit corollam sympetalam, et calycem
appellat foliolum quod serius ipse bracteam vocat. Nectarium huic
autori est discus s. paracorolla, indivisum autem hoc organum
nunquam reperi. Planta quae filamentum unicum habet, non ad
Monadelphiae classem referri potest; uti ob »antheras duas« fecit,
quas pro dimidiatas recte habuit cel. de Martius, quodque nos as-
serimus.
Priore tempore etiam ab autore modo laudato in opere suo
Nova Genera et Species plantarum brasiliensium p. 134 flores
aliter descripti sunt quam hic. »Calycis loco squamae tres« sunt
organa illa quorum unum anticum bracteam, alia duo lateralia
etsi minima bracteolas nominamus. »Corolla quadripartita« nune
calyci respondere debet, sed foliis liberis nec solummodo annulo
partito munitus erit. »Nectarium« hodie minime nomine organi
specifici viget, hoc corollae v. disci termino salutamus.
autem sit vera num paracorolla, decidere nequeo.
Num
|
ADNOTATIO Ш. Species non omnes bene conditas esse
ipse concedo. Ut Вос recte fiat, opus est stirpem integram et vi-
ventem nosse, mihi autem uti pluribus autoribus qui herbarii tan-
tummodo specimina describere coacti sunt, contigit, ut nil nisi ra-
mulos habeamus, qui haud raro fructibus omnino carebant, vel imma-
turi tantum semperque fere semine destituti reperiebantur. Ceterum
malui constituere species pauciores certiores quam numerosas Је-
viores, .
OBSERVATIO 1. Spicularum glomeruli attentione digni sunt
in eo quod spiculae non omnes ejusdem aetatis esse videantur.
Locus enim ille axillaris gemmas floriferas secundarias alit plures,
quumque spiculae sint persistentes et ideo haud apte amenta vo-
catae, ut juniores juxta vetustiores reperiantur, et internodia infe-
riora 1. prioris aetatis illis onustiora sint quam superiora. Status
evolutionis hujusmodi ramulis praebet aspectum saepe peculiarem
ita ut varias species ex eo suspicari possis.
OBSERVATIO 2. De ligni fabrica pauca afferre permittatur.
Aptum videtur, in hae brevi descriptione notas adhibere, quas
in tabula sua cl. Nördlinger unacum lignorum illis tenerrimis et
elegantissimis lamellis transversim sectis nuperrime evulgavit. Quan-
tum ex frustulo lineas 3 in diametro metiente dijudicare licet, lig-
num Lacistematis myricoidis ad ea pertinet, quae annulis annorum
fere omnino carent aut eorum termini vix vasis minoris diametri
indicartur, atque hic fortasse 5 annuli adesse videntur.
Porro ad »cribrosam« texturam numerare debemus, quia pars
cellulis ligneis constituta illam vasibus obsitam mole fere aequat;
vasa eximie in series radiantes disposita sunt et plura semper,
usque ad 12, se sequuntur ; radii medullares creberrimi et completi
sunt, ita ut inter quemvis radium ligneum, qui e serie unica cellularum
lignearum solus vel vasis intermixtus constituitur, series cellularum
medullarium minimarum interjecta sit. Apparet ex hoc quoque, lig-
num vix qualitates aliquas praestantiores praebere.
GENUS <
unicum*) brasiliense.
*) E charactere supra dato elucet,
flores non omnes fertiles sint, reliquae autem notae
omnino idem esse videtur ac nostrum.
genus Didymandrae a cl. Ruiz et Pavon conditu
m vix a Lacistemate diversum esse, quum in ulteriore quoque
› exceptis seminibus 3 indicatis, disquisitione recentiore egere videantur, et mibi hoC genus
/
281
I. LACISTEMA, Sw.
Lacistema Swartz, flora Indiae occidentalis II. L 24. Ejusdem
icones Plant. incognitarum 5. + I. Kunth, Synopsis Plant. 1V.
264. Mari. Nov. Gen. et Spec. Bras. I. 156. t. 94. 95. —
МЕМАТОЗРЕВМОМ L. C. Rich. in Act. Soc. Hist. Nat. Paris I. 105.
Guillemin in Dict. Class. XI. 499. Endl. Gen. Plant. 291.
Meisn. Gen. Plant. 291.
Character generis idem ac familiae.
* Foliis integerrimis omnino glabris, majusculis.
1. LACISTEMA INTERMEDIUM Scunizt. foliis elliptico-
lanceolatis majusculis, glabris, margine integerrimmis.
Tabula nostra LXXXI. Fig. II. (analysis et folium.)
Ramuri patuli, parum flexuosi, graciles, internodiis pollicari-
bus, cortice laeviusculo longitudinaliter striato in statu sicco fla-
vescenti cinereo; gemma lanceolato-subulata, stipula tecta, glabra.
Fori disticha, 10 circiter ramulos principales obsidentia, patula,
breviter petiolata, elliptico-lanceolata, margine integerrimo, in sic-
cis paullo revoluto, utrinque glabra, juvenilia tantummodo subtus
pubescentia, 4 ad 6 pollices longa, 2'/, lata. Costae excurrentes la-
terales 6, baseos et apicis debiles, secundariae tenerrimae, rectius-
cule connexae, omnes glabrae. IwrLonEscENTIA e spiculis glome-
rata, ad basin foliorum disposita; spiculae 4—8 cylindraceae 5-6”
longae, strietiusculae. ВвАСТЕАЕ saccato, squamosae, latiusculae,
apiculo minuto, bracteolae 2 laterales filiformes; ЗЕРАТА 6 basi
late-lanceolata, incurva; discus trilobus, lobis obtusis submembra-
naceis, styli dimidium et antheras attingentibus. Sramen filamento
oblonge-dilatato, connectivo parum divaricato, antheris globosis.
PistiLLum conoideum, germine hirsuto, stylo cylindraceo stigmati-
busque З brevibus. Frucrus (immaturi quidem reperti) truncati,
apiculo brevissimo, glabri. SEMEN .. .*.
In Brasilia legit Sellow ad Rio Janeiro et Bahia: Herb. Reg.
Berol. D. T. Z. M. X. 244. In Prov. Paraénsi leg. Mart., Hb. ejusd.
2. LACISTEMA ROBUSTUM Scunizt. foliis ellipticis in pe-
tiolum attenuatis, apice acuminatis, integerrimis, utrinque glaberrimis,
spiculis mediocribus, parce fertilibus.
Tabula nostra LXXVII.
Rami cylindracei internodiis elongatis, pollicem circiter longis,
parum tumidulis, stipularum cicatricibus vix conspicuis; cortex laevis
in sicco statu tenuiter striatus, griseo -fuscescens. Forra petiolo
satis longo, lineas circiter 8 attingente, firmo, superne profunde ca-
naliculato, lamina magna, 6 ad 7 pollices longa, 2 ad 2'/, p. lata,
elliptica, petiolum versus angustata, acumine attenuato, margine in-
tegerrimo (sicco statu) acute revoluto subrepando vel dentato-undu-
lato, superne lucida, inferne laevigata; costae laterales solito modo
5, arcuato-excurrentes, infima margini proxima. ІМҒІ,ОҺЕЗСЕУТІА °
spicis circa 8 formata, aliis hujus generis similibus, parce fructi-
feris. Frores bracteis cochleatis triangularibus, prophylla filiformia,
incurva. SEPALA 4 latiuscula, ovato-lanceolata, prominula. Discus
trilobus lobo postico majore v. obscure quadrilobus lobo uno postico
emarginato fere 5 lobo. Sramen cruribus antheras aequantibus,
nonnunquam uti filamentum ipsum inflatis. PisrILLUM germine
globoso, pyramidato , pubescente, stylo nunc abbreviato nunc
conspicuo, stigmata 3 acuta. Fgucrus maturus obovato - trigo-
nus, brevissime stipitatus, obtusiusculus, pericarpio laevigato, dilute
rubro-fuscescente.
In Brasilia provenit prope Bahiam ubi collegit specimen Lhotzky
іп Herb. Reg. Berol, signo A notatum.
Lacistemac,
LACISTEMACEAE: LACISTEMA.
o
282
3. LACISTEMA ELONGATUM Бенка. foliis ellipticis pa-
rallelis, apice subito producto, basi attenuata, utringue glabris, mem-
branaceis,
Камил cylindracei, striati , internodiis elongatis, pollicem et
ultra longis, non incrassatis; cortex laeviusculus, longitudinaliter
striatus, stipularum cicatricibus albis notatus. Forra petiolo brevi
у: pollicem attingente, tenero, superne canaliculato, glabro elliptico-
parallela, margine integerrimo vix revolute , majuscula 6 pollices
longa, 2 lata, submembranacea, apice brevi sed acute producto '/,
poll. longo; cosrAE tenerae laterales 6, arcuatae, accessoriae et ter-
tiariae tenerrimae, angulo recto parallelae, paginasuperior et inferior
glabra, stipula in gemma terminali angusta, acuta, petiolum paululum
superans. INFLOBESCENTIAE spicae paucae 2—6 gracillimae, 10 li-
neas longae. Frones minimi bracteis cochleatis, rotundatis; sEPALA
lanceolata, acuta; piscus minutus, trilobus, lobis interis emarginatis ;
STAMEN filamento filiformi, connectivi cruribus brevibus; risTILLUM
uti in reliquis speciebus. Fmucrus non adsunt.
In regione Amazonum legit de Mart. 1819. Huc etiam perti-
пеге mihi videtur specimen quod cl. Spruce collegit Augusto 1851.
n. 1751 prope Barra prov. do Alto Amazonas.
4. LACISTEMA MYRICOIDES Sw. foliis petiolatis ellipticis,
oblongis, basi attenuatis, apice breviter acuminatis, integerrimis,
glabris; fructibus ovatis, longe pedicellatis.
Tabula nostra LXXXI. Fig. ІП. (infloresc. fructifera folium et
diagramma.)
Lacistema myricoides. Sw. Fl. Ind. occ. II. n. 1093.
Ramuri eylindracei graciles, laevigati, internodiis elongatis,
pollicem vix excedentibus, paullo incrassatis et geniculatis, superio-
ribus subangulatis, cortice cinereo-rufescente, Еола alterna disticha,
petiolo 4 lineas longo, supra canaliculato, gracili; lamina elliptico-
oblonga, magnitudine mediocri 3 ad 4'/, poll. longa, integerrima,
utrinque glabra, margine subtilissime revoluto, basi attenuata, apice
breviter acuminata, acumine subfalcato, folia nascentia pubescentia,
vernatio replicativa; costae secundariae 4 ad 5, prima margini ap-
proximata, reliquae arcuatae, marginem vix attingentes, secum con-
nectantes, costulae accessoriae et tertiariae tenerrimae, subhorizontales et
angulo recto oriundae. SrrPULAE deciduae ochream dimidiam lineam
longae, apicales subulatae, gemmam involventes, in ramulo novello stri-
ово pubescentes. IwrLomEscENTIAE spicae in axillis plerumque
paucae 2 ad 3, raro numerosiores, 8—10 longiusculae, 15 lin. at-
tingentes, erectae, tenerae, fructiferae subgeniculatae. BRAcTEAE pro-
funde cochleatae, margine integerrimo, prophylla bracteolae lineari-
lanceolatae, bracteam superantes. SEPALA 4 colorata, lanceolata, mar-
gine subserrulata, lata, sessilia. Discus trilobus, lobis latiusculis, ro-
tundatis. PisriL.LUM ovario subgloboso, stylo conspicuo, stigmatibus
3 recurvis, brevibus, acutis. Евостоѕ plures 3—5 in quavis spi-
cula pedicello ipsum fere aequante, ovatus, angulis 3 notatus ‚ lae-
vis, lineas 8 in diametro longitudinali metientes, »sapore insipide
dulei« (Swartz). Semen maturum non vidi, oblongum album di-
. eit cl. Swartz.
E Paramaribo in Herb. Mus. c. Vindob. 1091. In Guiana franco-
gallorum legit Poiteau 1824, Herb. Reg. Berol. c. In Herb. Reg.
Monac. absque loci indicatione ex Herb. Schreberiano. In Guyana An- U
glorum legit Schomburgk 550, Herb. Mus. c. Vindob. In Peruvia et
Chili legit Киіз et Pavon ex Herbario Lamberti nunc in illo Regio
Ber.; specimen spiculis solummodo juvenilibus. E Brasilia ipsa поп
`
5. LACISTEMA LUCIDUM Scuanizt. foliis ellipticis integer-
rimis vel apice parce subdentatis, margine revoluto, utrinque gla-
berrimis, basi attenuata.
Tabula nostra LXXIX. et LXXXI. Fig. V. (diagramma).
39
283 | LACISTEMACEAE: LACISTEMA. 284
Вамси cylindracei, subcurvati, internodiis unciam dimidiam
et paullo longioribus , cortice laeviusculo , griseo-fuscescente ; parte
superiore foliis circiter 8 obsita, inferiore nuda vel inflorescentiae
glomerulis obsita. Gemmula terminalis lateralis, subulata, stipu-
lacea. Forra disticha, patula, ochrea brevissima cauli adnata, cioa-
trice adscendente, petiolus breviusculus (3% longus), lamina ellip-
tica (poll. 4 longa 1' lata), apice paullo acuminata, integerrima
v. paucidentata ; costatio debilis excurrens, costae laterales 6 fili-
formes, secundariae tenerrimae, diffusae et subhorizontaliter simpli-
citer et parce furcatim anastomosantes; pagina superior et inferior
glaberrima, prior lucida posterior prima tantum juventute pilis ma-
xime tenerrimis, adpressis obsita. IwrLomEscENTIAE ex ramuli parte
anni praecedentis erumpentes, numerosae, glomeratae, singulae ex
octo circiter spiculis compositae. Sricurag tenerae, breviusculae, vix
pollicem '/.longae, rhachi abscondita, vix pilosa. Froscuri 15—18,
. BRACTEIS acutis, mucronatis, squamiformibus fulti; BRACTEOLAE fili-
formes; sEPALA subulato-lanceolata flexuosa, 5—6. Sramen lineare,
cruribus distantibus. Разтилом turbinatum, stylo conspicuo, stigma-
tibus obtusis, conniventibus. Frucrus capsularis, subgloboso - trigo-
nus, brevissime mucronatus, glaber, sessilis. PL AcENTATIO et semen
uti in reliquis generis speciebus.
ADNOTATIO. Vix a L. myricoide acute distingui potest; sepala an-
gustiora plerumque 6, capsula globosa, sessilis, breviter mucronata, folio-
rum aspectus et consistentia a priori distingunt.
Habitat in sepibus ай Ypanema : Sellow: Herb. Reg. Berol. 1
et V. 126. 228. У ;
6. LACISTEMA RECURVUM Scnwizr. foliis ovato-ellipticis,
apice producto recurvato, basi rotundato-angustata, utrinque glabra,
superne nitida; fructibus subglobosis, pedunculatis, glabris.
Tabula nostra LXXXI. Fig. IV. (analysis et fol.)
Камол егесіпвеші stricti, internodiis vix pollicaribus, cortice
laeviusculo, fusco, cinerascente, longitudinaliter sulcato, foliis 8—10
obsiti; gemma terminalis acuta. Кома disticha patentia, petiolus
brevis (2—4 longus), lamina elliptico- ovata, apice subito con-
íracto, recurvo, margine inferne integerrimo partis superioris re-
mote dentato, dentibus brevibus apicem versum incumbentibus, in
utraque pagina glabra, 4—5“ longa, 1'/, lata; costatio conspicua
excurrens, costae laterales '4 ad 5, secundariae creberrimae, angulo
fere recto prodeuntes et anastomosantes; stipulae, deciduae basi in
altero stipitis latere adscendentes. IwrLonEscENTIA ex foliata ra-
muli parte procreata, spiculis circiter 8—12 glomeratis constituta,
SeicULAE breviusculae, 3— 6" longae, strictae, praeterea leviter con-
cavae, obtusae. БЕРАТА 6 late lanceolata, prominula ; piscus obtuse
trilobus, planiusculus. Sramen filamento lineari, connectivi cruribus
erectiusculis, antheris globulosis. PrsTiLLA rarissime inveniuntur et
tunc in inferiore spiculae parte. Евостоз subglobosus, peduncu-
latus, 1 ad 3 usque ex quavis inflorescentia. Semen desideratur.
Habitat in Brasilia, Sellow, Herb. Reg. Berol Y. Х. Invicinia
Rio de Janeiro usque ad Bahiam 1. Sellow, Herb. Berol. M., ex Herb.
Kunth, idem legit a Vittoria ad Bahiam , Herb. Berol. 786. Porto
bello, Billberg in Herb. Mart. In Guyana Anglorum 1. В. Schomburgk
Mrt. 1843., Herb. Berol. Іп Maynas leg. Póppig, Herb. caes. Vindob.
In Surinamo legit Splitgerber, Dcbr. 1837, Herb. Caes. Vindob.
T. LACISTEMA ANGUSTUM Scunizt. foliis oblongo-lanceo--
latis acuminatis integerrimis, utrinque glabris, membranaceis.
Tabula nostra LXXX.
Камшл graciles, cylimdracei, internodiis aetate profectioribus
elongatis, pollicem saepe superantibus, cortice cinerascente - striato,
paullo lenticellis obsito; superiora internodia brevia in ramulo hor-
notino 6—8 subgeniculata; stipularum cicatrices albidae. ForiA
petiolo angusto, canaliculato, 4—5 lineas longo, lamina oblongo-
lanceolata, 5 pollices longa, 17, p. lata, margine integerrimo, subre-
. termediis nonnullis angulo lato prodientes.
pando, acumine producto, basi in petiolum angustata, utrinque glabra,
membranacea ; costae secundariae tenerae, arcuato-adscendentes, mar-
gini approximatae, accessoriae et tertiariae subhorizontales arcuatae ;
STIPULAE subulatae, parce pilosae, caducae. INFLORESCENTIAE ad in-
ternodia inferiora рагсае 2—3, graciles, longitudinelinearum 6—8;
BRACTEAE conchaceae, fronte triangulata, margine ciliclato-erosa,
BRACTEOLAE minimae, oblongae, acuminatae, margine membranaceo,
erenulato. Discus inaequaliter quadrilobus, posteriore parte elevato
maximo, З aliis semiorbicularibus minoribus. STAMEN solito modo
apice bilobum, pistillum (in specimine inquisito) ut videtur imper-
fectum, ovatum, stylo vix ullo, stigmatibus 3 brevibus, patulis.
Евсстоз et semen desiderantur.
In regione Para legit В. Schomburgk , Herb. caes. Vindob. 1092,
8. LACISTEMA POLYSTACHYUM Soenwizr. foliis ovato-el-
lipticis; basi rotundatis, apice acuminatis, utrinque glabris; fasci-
culis spicularum numerosis, aequalibus, in foliato aeque ac in de-
foliato ramuli parte.
Tabula nostra LXXVIII. Fig. I.
RamuLus teres, tener, cortice laeviusculo cinereo-fusco, inter-
nodiis brevibus, vix pollicem attingentibus, non incrassatis, superio-
ribus pubescentibus. Foura alterna, disticha, pendula, petiolo brevi,
vix lineas 2 attingente, lamina ovato-elliptica, integerrima , margine
paullo revoluto,: acumine sensim producto; costae laterales parcae
8 ad 4, arcuatae, marginem fere attingentes, arcuatim connexae, in-
ЭТТРОЕАЕ terminales
pubescentes, subulatae. INFLORESCENTIAE glomeruli numerosi 15—18,
ad ultimum usque folium ramuli procreati, aequaliter evoluti in
axillis foliorum ut in parte ramuli ab his destituta. SpIcULAE te-
nerrimae, cylindraceae, 6-% lin. longae, laxiuscule floribus obsitae,
omnes ut videtur steriles, nusquam enim fructus vestigium patet.
ВВАСТЕАЕ concavae, truncatae, mucronulatae, sEPALA 6 lanceolata, acu-
minata. Discus lobis 3 emarginatis, subaequalibus ; 8тАМЕХ filamento
dilatato ventricoso; risrILLUM germine conico in stylum illud ae-
quantem elongatum, stigmata 3, brevia. — Fructus ignoscitur.
oBs. Cum L. myricoide satis quidem convenit foliorum figura, sed
ubertas spicularum et earum sterilitas, florisque singuli partes satis di-
versae esse videntur, ut speciem propriam in hac planta suspicemur. In
schedula collectoris haec affinis creditur L. floribundo Mig., sed de-
scriptio nimis a planta nostra abhorret.
Reperta fuit in vicinia urbis Santarem Prov. Paraénsis, ubi legit
R. Spruce Novb. 1849. n. 220. Herb. Caes. Vindob.
** Foliis integerrimis infra distincte pilosis, magnitudine conspicuis vel
mediocribus.
9. LACISTEMA GRANDIFOLIUM Scanizz. foliis oblongis v. el-
lipticis, basi rotundatis, integerrimis, magnis, infra dense pubescentibus
У. tomentosis; spicis laxis, parce fructiferis; capsulis ovatis, acute
mucronatis, pilosis. :
Ramuri strieti, subgeniculati, internodiis unciam prope attin.
gentibus, cortice laeviusculo, paullo longitudinaliter striato, griseo-
brunneo, apicem versus puberulo, parte superiore tantum foliis
10—12 obsiti; gemma lateralis, acuminata, — Forra disticha, pa-
tentia, ochrea cauli adnata, altero latere oblique :adscendente, brevi;
PETIOLUS brevis (27% longus), lamina elliptica v. oblonga, 9 pol-
lices longa, 2'/, lata, basi rotundata, apice breviter acuminata, inte-
Berrima; costatio conspicua, excurrens, costae laterales 8 secunda-
пае tenerrimae, diffusae et pube occultae, subhorizontales, simpli-
citer et parce furcatae, anastomosantes; pagina inferior folii una-
cum costis breviter denseque pilosa v. breviter tomentosa, superior
sparsim pubescens, sublucens, margo angustus revolutus. STIPULAE
basi in ochream contractae, intrapetiolares, deciduae , pubescentes.
INFLORESCENTIA.@ parte ramuli aphylla.tantum enascens, usque ad
285
internodia 6 descendens. SPICULAE circiter 15, glomeratae, tenerae,
pollicem dimidium attingentes; rhachi hirsuta. Froscuii15—90 in-
feriores steriles, 2—3 superiorum tantum fertiles. ВВАСТЕАЕ squa-
matae, apiculatae. Frucrus capsularis, oblongus, triqueter, mucro-
natus, pubescens, loculicide dehiscens; placenta filiformis, valvarum
una tantum funiculum gerit apicem versus exsertum, basin versus pro-
ductum. Semen plerumque unicum, pendulum, obtuse ellipticum,
testa laeviuscula, ochracea, vasis paucis a chalaza descendentibus,
raphe conspicua filiformis. |
Habitat in Brasilia sec. Gardner Herb. Mus. Caes. Vindob.
п. 1266.; in Guyana francogallorum sec. Ройеаи anno 1814: Herb.
Reg. Berol.; in Surinamo leg. Hostmann et Kappler.
10. LACISTEMA ELLIPTICUM Венхих, foliis ellipticis in-
tegerrimis, basi in. petiolum rotundatis, apice breviter acuminatis,
subtus pubescentibus; spiculis copiose fructiferis; capsulis glabris.
Ramuri cylindracei, internodiis pollicem longis, superiore parte
incrassatis, cortice epidermide imprimis apicem versus dense pu-
bescente. Forra petiolo brevi (', poll. longo), elliptica, basi ro-
tundata, apice breviter acuminata, margine integerrimo, subrepando,
supra laevigata, infra simul cum costis pube dense obsita, costae
laterales 6—7, angulo acuto prodientes, marginem fere attingentes,
secunda inde a basi medium folii longitudinem aggrediente; stipu-
larum cicatrices obsoletae, obliquae. IwrromEscENTIAE spicae glo-
meratae, numerosae, 10— 15, spiculae solita generis magnitudine,
fructus plures, maturescentes. Frores uti reliqui ejusdem gene-
ris, ceterum observantur squamulae 8 lineares, flexuosae; piscus tri-
lobatus, lobis emarginatis, subaequalibus, triangularibus. STAMEN
filamento filiformi. Рівтилдм ovatum, stylo germen pubescens
subaequante, stigmata brevia 2 raro 3, ovula 3. Fnucrus breviter
stipitatus, triangularis, elongato-turbinatus, vix mucronatus, purpureo-
fuscus. SEMEN immaturum tantum repertum fuit.
oss. Valde affinis L. grandifolio, folia autem minora, fructus glabri.
E Brasilia absque loci indicatione cl. Pohl misit Herb. Mus.
Caes. Vindob. n. 4400. Vir ullo dubio huc pertinere videntur speci-
mina quae cl. Sellow collegit 14. Oct. 1818, ad Gaspar Soares, quae
in Herb. Reg. Berol. reperiuntur, signoque v. notata.
11. LACISTEMA PUBESCENS Maar. foliis oblongo-lanceo-
latis, acuminatis, supra glabris, subtus molliter pubescentibus; sepa-
lis lineari-lanceolatis.
Tabula nostra LXXVIII. Fig. II.
Lacistema pubescens Mart. Nov. Gen. I. n. 155. t. 94.
RAMU teretes, recti v. subflexuosi, cortice cinereo, glabro, longitu-
dinaliter ruguloso vestiti, novelli pilis adpressis pubescentes. Forra alterna,
disticha, approximata, petiolata; oblongo-lanceolata, basi subrotundata, apice
acuminata v. subfalcato-cuspidata, integerrima v. rarius obsolete ac remote
subserrulata, supra glabra, laete viridia, nitida v. novella parum pubescentia,
subtus pallidiora atque pilis simplicibus molliter pubescentia v. subvillosa ;
costae laterales 4—5 alternae, arcuatae, ante marginem connexae, tertiariae
tenerrimae, uti in reliquis speciebus anastomosantes; magnitudo foliorum va-
riabilis 3—5 pollices longa, 2 circiter lata, petioli breves 2—3" longi, se-
miteretes, supra canaliculati, pubescentes ; sriPULAE deciduae, lineari-lan-
ceolatae, acuminatae, integerrimae, pubescentes, membranaceae. INFLORES-
CENTIAK e spiculis 10—20 conglomeratae , spiculae tenues, cylindraceae,
10—15"' longae, rachis abscondita, pilosa. BRACTEAE conchaceae, trique-
trae, bracteolae filiformes, tenerrimae. SEPALA 4 v. 5 ovato lanceolata
v. angustiora, acuminata. Discus trilobus, lobis obtuse trigonis; nonnunquam
quadrilobus, lobo uno alterove emarginato. STAMEN filamento apice dila-
tato breviter bicrure. PisTILLuM in floribus fertilibus germine~ovali, pubes-
cente, stylo hunc superante recto, apice stigmatibus 8 subinaequalibus =
minato. Fructus ovato-subglobosus , mucronatus, substipitatus, initio pi-
losus, tunc calvescens, rubro-fuscus, unilocularis. Semen unicum, —
acutum, arillo (?) membranaceo obtectum, rhaphe brevi, denn acean
perispermium copiosum, carnosum. Емввүо axilis, seminis longitudine, rec-
LACISTEMACEAE: LACISTEMA.
286
tus, radicula apicem fructus spectante cylindracea, magna, cotyledonibus
longitudine planiusculis, membranaceis, cordatis, costis 3 notatis, vix cau-
diculum attingentibus. Arbor parva 6—8 pedalis, erecta, trunco basi 2 ad
3 pollicum diametro, ramis angulo recto patentibus, cortice cinereo, lae-
vigato.
ARBUSCULA 6—8-рей., erecta, TRUNCO basi 2—3 poll. diametro, RA-
Mis rectangulo-patentibus , cortice cinereo laevigato, RAMULIS patentibus
subalternis, teretibus, pube sericea adpressa fuscidula obtectis. Forra al-
terna disticha, petiolis brevibus subtus convexis superne planis sericeo-pu-
bescentibus, lanceolata, acuminata, supra glabra subtus tenuiter pubescentia.
AMENTA 15—20 conferta, unguis longitudine, teretia, quinquefariam imbri-
Cata, BRACTEIS transverse late ovatis, acutiusculis concavis viridibus. SQUA-
MULAE genitalia ambeuntes 6, lanceolatae, acutae , incurvae, margine ci-
liatae, tenuissimae, quarum 3 anteriores tenuiores angustioresque , ceterum
longitudine subaequales, e genitalium receptaculo communi ortae. STAMEN
unicum, FILAMENTO Cylindraceo crassiusculo, a squamulis paullo superato,
ANTHERIS 2 globosis, effoetis obscure rubentibus, junioribus flavis, a se
distantibus; situm in anteriore floris parte ad squamam amenti (bracteam).
ОуАнгом ovatum, hirtulam, srvro cylindrico longitudine staminis, inaequa-
liter bifido, cruribus acutis, breviore iterum bifido, № posteriore floris parte
situm. CAPSULA trivalvis, purpurascens. MART. Sched. n. 2603. Para, m.
Aug. 1819.
obs. Variat foliis angusto-lanceolatis.
Provenit in silvulis densis, udis, umbrosis ad urbem Para et prope
Villam бигира, prov. Paraénsis, M. 1819., сит Schedula Herb. Monac.
п. 2603. Ex Rio Janeiro: Gaudichaud misit 1825.in Hb. Reg. Berol. t. et
n. 1073.; ex eodem loco a Gardner in Herb. Mus. Caes. Vind. n. 67.;
prope Barra prov. Rio Negro legit R. Spruce Aug. 1851, fructif.
in Herb. n. 1778 et 954. de M.; in prov. Minarum legit Gardner
n. 5180. Herb. Mus. Caes. Vindob. ; ibidem legit Ackermann 1832. in
Herb. de M.; in eadem regione legit Lhotzky in Herb. Reg. Berol. C.;
Inficionado, leg. Sellow in Herb. Reg. Berol. ded, Humboldt 1886.
In monte Corcovado prope Sebastianopolin leg. M., 1819. Herb, Reg.
Monac.; ad fontem Carioca: Luschnath, Aug. 1833. Com. Raben. п. 210.
Schüch et Lhotzky, in Herb. Endl. Mus. Caes. Vindob; Sellow, in Herb.
Reg. Berol A. In silvis Mandioccanis prov. Rio de Jan: M. Secus
fluv. ad Rio Acara justa Рага leg. В. Spruce Sept. 1849., in Herb.
Reg. Monac. n. 254. In silvis supra Serra do mar Sebastianopoli leg.
M. Oct. 1817., in Herb. Reg. Mon.
Varietatem angustifoliam primo aspectu et inflorescentiis juvenilibus
tantum onustam pro peculiari specie facile sumas. Hanc eidimus in spe-
cimine a Sellow lecto prope Magé Octob 1820, in Herb. Reg. Berol.
et in illo e monte Corcovado et prope Mandiocca іп Serra Ф Estrella
Aug. её Sept. 1817 a Mart. lectum. Mart. Sched. n. 121.
жек Foliis regulariter serrulatis, magnitudine mediocribus.
12. LACISTEMA SERRULATUM Maar. foliis lanceolatis,
acuminatis, serratis, utrinque glabris; sepalis linearibus; fructibus
stipitatis, triangulari turbinatis, mucronatis, majusculis, (in sicco)
transversum rugulosis.
Lacistema serrulatum M. Nov. Gen. I. 156. t. 95.
Ramutt flexuosi, internodiis subincrassatis, cortice, cinereo - fusco
glabro vestiti; novelli virides, glabri. КОМА alterna, approximata, petio-
lata, disticha, patentia еб plerumque in superiorem faciem complicata, sub-
coriacea, utrinque glabra, supra obscure viridia, nitida, subtus pallidiora,
duos pollices longa unum fere lata; petioli teretes, . superne canaliculati
glabri, duas lineas circiter longi; costae laterales 5, tenerrimae, marginantes,
tertiariae subtilissimae, pete irregulare formantes, in sicco statu іп pagiua
superiore conspicuae; STIPULAE lineari-lanceolatae, integerrimae, membra-
naceae, glabrae, fuscescentes, deciduae, petiolo duplo longiores. INFLORES-
CRNTIAK e spiculis 6—8 compositae, spiculis tenuibus, cylindraceis, sub-
flexuosis, pollicem circiter longis, rhachis tenuis, angulata, glabra. FLORES
sessiles, dense imbricati, flavescentes. BRACTEOLA сопсһасеа, breviuscula, ob-
liqua, apiculo minimo, margine subtilissune ciliato-crenulato, bracteolae 2 fili-
formes. SkPALA 5, unum eorum anticum triangulare, acuminatum, reliqua
teneriora, angustiora, falcata, lineari-lanceolata. STAMEN filamento brevi,
287
cruribus conspicuis apice incrassatis, antheris solito modo formatis. Discus
minimus, obscure trilobus, lobis 2 posticis, crassiusculus. PisTILLUM satis
magnum, germine substipitato turbinato, glabro, stylo subulato, exserto, stig-
matibus tribus acutis. Fructus capsularis, ші in reliquis speciebus floris
partibus emarcidis persistentibus cinctus, substipitatus, obovato-subtriangu-
laris, mucronatus, glaber, rubens, unilocularis, trivalvis; valvulae coriaceae,
v. subcarnosae et vertice deorsum dehiscentes, facie interiore medio sulco
placentigero percursae. SEMEN unicum, гаго 2, ex apice pericarpii pen-
dula, subglobosa, arillata; arillus carnosus, completus, albus, fasciculo va-
sorum a placentae cicatrice ad verum testae hilum usque producta percur-
sus“ (Mart. Gen. et Sp. L 157.) testa pergamacea, hilo amplo, plano, re-
spectu situs embryonis in vertice posito, respectu insertionis in capsula
vero basilari. ALBUMEN Carnosum. Емввүо inversus rectus, cotyledonibus
planis, foliaceis, suborbicularibus, sibi incumbentibus ; radicula supra brevi,
cylindrica.
Reperitur in montosis siccis ad radicem montium tractus Serra
dos Orgaós dictorum in provincia Sebastianopolitana ; floret et fruc-
tificat ab Augusto ad Novembrem, e. gr. ad Mandiocca, tunc temporis
praedium Langsdorffi, in collibus virgulto obsitis : Mart. (Hbr. Monac.),
Luschnath (Hor. Mart.), Sellow (Herb. Reg. Berol. n. 955., 59. 2163.,
2054. Pernambuci legit Schornbaum 1840 , (formam foliis angustio-
ribus): Hrb. Mart.
Idoneum erit speciem commemorare, quam cl MIQUEL constituit, ut
cum nostris in patria ipsa comparari possit, reddimus igitur ejusdem de-
scriptionem completam, qualem invenimus іп diarii Linnaea dicti vol. XVIII.
(anno 1844) p. 24.
LACISTEMACEAE: LACISTEMA.
288
13. LACISTEMA FLORIBUNDA Mio. (Plant. Surin. Novae)
ramulis compressis , folis breviter petiolatis, rigide crassiuscule
membranaceis , obovato - oblongis, abrupte longiuscule acuminatis,
basi aequali vel parum inaequali cuneatis, acutis, raro subrotun-
datis, repandis, versus apicem repando-denticulatis, utrinque glabris,
costato-venulosis, stipulis lineari-lanceolatis, canaliculatis, ciliolatis ;
amentis sessilibus, fasciculatis, brevissimis, cylindricis, bracteis fus
cis, pallide marginatis.
FnurEX mediae -altitudinis. ВАМІ teretiusculi, grisei ramulique
compressi, glabri. Реттолл semiteretes, antice lato, canaliculati %--і
cent. longi. — LAMINAE glabrae, utrinque nitidulae, subtus pallidiores, for-
mae variae 9—14 cent. longae, 4—5", cent. latae, quaedam juniores sub-
lanceolato-oblongae, 3 cent. longae; e nervo medio subtus prominente
utrinque 5 circiter costae majusculae aliaeque tenuiores subpatulae reticu-
latae oriuntur. Өтіргі,АЕ deciduae, lineari-lanceolatae, angustae, canalicu-
latae, rectae, acuminatae, ad margines ciliolatae, 5—6 mm. longae. AMENTA
sessilia 5—12, aggregata, !/,—1'/, fere 2 cent. longa — capsula baccata 2
(juvenilis) substipitata, subglobosa.
Crescit in sylvis prope Paramaribo m. Sept. 1842 : Focke.
LACISTEMA BERTERIANUM В. et Scu. etsi non in florae brasi-
liensis ditione indicatum, sed in Mart. Nov. Gen. cum signo interrogationis
notatum, commemorare volumus, quia nobis quoque haec species a genere
nostro excludenda esse videtur, ob „stigmata 3 iterum divisa“! nota quae
nobis plantam ex Euphorbiacearum ordine indicare videtur, imoque tales
inter Lacistemata communicata invenimus.
TABULAE LACISTEMACEARUM.
Tab LXXVII. Lacistema robustum, p. 281.
LXXVIII. Fig. І. Lacistema polystachyum, p. 284.
II. Lacistema pubescens, (analysis), p. 285.
LXXIX. Lacistema lucidum, p. 282.
LXXX. Lacistema angustum, p. 283.
LXXXI. Fig. .L Lacistema grandifolium (analysis et fo-
lium) p. 284. |
| Tab LXXXL Fig. IL Lacistema intermedium (analysis et fo-
lium) p. 281.
Ш. Lacistema myricoides (inflorescentia fru-
ctifera, analysis et diagramma) p. 282.
IV. Lacistema recurvum (anal. et fol.) p.283.
V. Lacistema lucidum (diagramma) p. 282.
VI. Lacistema pubescens (diagramma) p. 285.
Sigla.
1. Inflorescentia.
2. Bractea. d
9. Bracteola.
4. Flos integer.
5. Flos induviis demtis.
6. Calyx 1. sepalum.
7. Paracorolla 1. discus.
8. Stamen.
9. Pollen.
10. Pistillum.
11. Fructus.
12. Fructus dehiscentia.
13. Valva fructus.
14. Semen cum arillo.
15. Semen absque arillo.
16. Nucleus.
17. Embryo.
D. Diagramma. а antice conspectum. р postice visum. || Longi-
tudinaliter dissectum. == ‘Transversim dissectum. Ж Vi expansum.
T Magnitudine auctum; (7 Flos sterilis. 9 Flos fertilis. $ Flos
hermaphroditus.
MONIMIACEAE.
EXPOSUIT
LUDOVICUS RENATUS TULASNE,
ACAD. SCIENT. PARIS. ЕТ MONAC. SOC.
MONIMIACE A E.
URTICARUM Gen. Juss., Gen. Plant. (1189.) 401. — URTICACEARUM (d. MONIMIEARUM) её NYCTAGI-
NEARUM (а. CALYCANTHEARUM, б. ATHEROSPERMEARUM) Gen. H. G. Lud. Reichenbach, Uebers. des
Grewaechs-Reichs, tom. I. ( 1828.), 84., 85. — Момімкав Juss., in Annal. Mus. Рат, tom. XIV.
(1809.), 133. et in Lexic. sc. Nat., tom. XXXII. (1824.) 450. A. Rich., Elém. de Bot. ed. У.
(1833.), part. П. 228. Bartl., Ordin. Nat. Plant. (1830.) 91. 103. — Моуімікле et enna:
PERMEAE Роб, Brown, Gen. Remarks... on the Bot. of Terra Austr. 21. in Flindersii Шт. ad
Terr. Austr. (Londini, 1814), tom. ІП. 553. — MONIMIACEAE её АТНОЅРЕВМАСЕАЕ Lindley, In-
trod. to Bot., edit. alt., 188. 189.; Veg. Kingd. (1846), ordin. 99. et 100. p. 298. 300. — Moxi-
MIACEAE Endl., Gen. Plant. (1836—1840.) 313. 1378. А. Rich., Elém. de Bot., ed. ҮП. (1846.)
665. Schnizl., Iconogr., fasc. VI, t. 105. (iconibus undique quaesitis ), Tul. in Archiv. du Mus.
Tom. VIII. (1855.) 292.
DicoTYLEDONEAE S. ORTHOINES, DIOECAE, MONOECAE V. ANDROGYNAE, MONOCHLAMYDATAE AUT
VIX LEGITIME DICHLAMYDATAE. STAMINA PERIGYNA, LIBERA, HAUD DEFINITA, STAMINODIIS QUANDOQUE
ACCEDENTIBUS ; ANTHERIS LONGITRORSUM DEHISCENTIBUS V. OPERCULIS VARIE SECEDENTIBUS CLAUSIS ;
FILAMENTIS PETALOIDEIS AUT TERETIBUS, SAEPE APPENDICULATIS. CARPIDIA NUMEROSA, PERIGONIO
UNILOCULARI V. MULTILOCELLATO INCLUSA, UNIOVULATA, TANDEMQUE iN ACHAENIA AUT DRUPAS MUTATA.
SEMEN ERECTUM У. PENDULUM, PERISPERMIO СОР1080 FOETUM. — ARBORES FRUTICESVE VULGO OP-
POSITIFOLII, EXSTIPULATI, SEMPERVIRENTES ET SAEPISSIME FRAGRANTES, FLORIBUS INDECORIS.
Frores utplurimum apetali, vulgo diclines, monoeci vel dioeci, rarissime andro-
gyni, solitarie axillares, racemosi, cymosi vel cymoso-paniculati, panicula saepe dicho-
tomo - scorpioidea; anthemiis ceterum modo axillaribus tuncque solitariis aut geminis, modo
terminalibus, quandoque etiam e truncis annosis ortis, fasciculatis; BRACTEIS bracteolisque
vulgo exiguis et. cito caducis, interdum amplis et involucri sortem flori suppeditantibus
Periconium calyciforme et late apertum, v. urceolatum atque in fauce plus minus constric-
tum et quidem velo angustissime pervio clausum, rarius capsuliforme, lanceolatum v. lage-
nae speciem referens, jam integrum persistens accrescensque, jam contra supernam partem
circumscissam ut calyptram cito dimittens; sEPALIS (dentibus, lobis) utplurimum minimis, nunc
definitis, scilicet 4 decussatis, nunc numero variis (5—8 aut pluribus), semper in alabastro
imbricatis, spiram contractam (nempe cyclum unicum v. plures contiguos) seu laxiorem, aut
verticillos bimembres decussatim superpositos sistentibus, vulgo inter se inaequalibus aut vix ae-
qualibus, internis tenuioribus et nonnunquam petaloideis, omnibus arescentibus v. accrescenti-
bus, rarius caducis; cavernula perigonii glabra v. sericea, uniloculari v. septis anastomosantibus
Monimiac. 40
291 MONIMIACEAE. 292
in loculos pervios divisa, parietibus crassis carnosis aut tenuatis, liberis у. cum QS. coalitis.
ANDROECEUM : STAMINA numero indefinita et vulgo copiosissima, nunc, scilicet apud Monimiaceas
diclines, totam perigonii paginam indivisam vestientia, nunc illius шеш tantummodo tenentia, sti-
patissima, inter se autem semper libera, introrsa у. extrorsa, erecta у. introrsum сна, breviter ex-
serta vel tota inclusa, plerumque glaberrima, interdum tamen tomentosa, pollinifera Quse d
pro parte in staminodia commutata; FILAMENTIS linearibus exilibusque v. membranaceo-dilatatis
et petaloideis, elongatis. v. brevissimis et quidem subnullis, modo nudis exappendiculatis, modo
appendicibus 2 crassis capitatis discoideis v. membranaceis, prope basin aut in medio, instructis 5
ANTHERA continua, 2-loba, ovata, elliptica, reniformi, oblonga v. lineari, ut plurimum tota ful-
cimini adnata, rarius partim Jibera, modo rimis 2 parallelis discretisque v. confluentibus dehis-
cente, modo valvas 2 discretas aut partim coalitas, e basi apicem versus solutas erectasque,
seu a latere connectivo continuas et late expansas dimittente; POLLINE pulvereo, luteo, e gra-
nulis sphaericis v. ovatis, laevibus aut tuberculosis, unilocularibus et liberis. STAMINODIA stami-
nibus ordine interiora, alia filamenta ananthera imminuta, alia mentita petala; quaedam antheras
dimidiatas gerentia. GyxAECEUM : CARPIDIA ovato-oblonga v. linearia, copiosissima, numero
quidem indefinita, unilocularia et singulatim uniovulata, inter se libera intimisque perigonii
parietibus inserta (sessilia), rarissime in iisdem parietibus maxime incrassatis tota nidulantia et
cum illis coalita; stytis longe linearibus apice integris tenuatisque, liberis vel partim inter se
aut simul cum calycis fauce angustata coalitis. OvurLuw ovatum v. obovatum, prorsus anatro-
pum, erectum v. pendulum, funiculo quasi indistincto. FRucrus singuli modo ex drupis con-
stipatis, perigonio accreto carnoso v. subexsucco ac pene ligneo inclusis, aut receptaculo aperto
insidentibus, sessilibus aut brevissime stipitatis, modo ex achaeniis calyci itidem accreto, sed
tenui membranaceo v. suberoso, immersis sessilibusque; perigonio cujuslibet naturae debito
tempore varie scisso, expanso fructusque inclusos prodente. DRUPAE nunc subexsuccae, nunc
pulpa carnosa glandulis odoris foeta et nonnunquam succo saturate colorato scatente donatae,
styli reliquiis onustae vel stigmatis sessilis vestigio terminali s. laterali signatae; putamine aut
corneo tenuique, aut ligneo v. osseo, laevi aut scrobiculato et varie asperato. ACHAENIA e nucleo
ovato, exiguo, styloque persistente lineari terminali v. nonnihil laterali longissime aristato, et
tota copiose-longeque piloso-sericea. SEMEN in drupis a putamine discretum, in achaeniis contra
pericarpio tenui adnatum ; tegminibus membranaceis tenuissimis et siccis. ALBUMEN majorem
totius molis seminis partem sistens, carnosum, licet quandoque, ut videtur, parce oleosum, co-
. lore albidum, luteolum v. cinnamomeum (saltem arefactum). EMBRYO rectus, axim perispermii
tenens, saepissime minimus et quasi abortivus, RADICULA S. ROSTELLO hilo proxima, caudiculo
tereti, et COTYLEDONIBUS 2 ovatis v. orbicularibus, applicatis aut divaricatis; GEMMULA inconspicua.
ARBORES vel FRUTICES, ulplurimum sempervirentes et ex omni parte grate odori seu aro-
matici; RAMIS oppositis aut verticillatis; FOLIIS oppositis ternis v. quaternis, rarissime alternis,
simplicibus, integerrimis v. dentatis, petiolatis, estipulatis , saepissime glanduloso-punctatis, gla-
bris, sericeis, tomentosis (e pilis solitariis, fasciculatis v. stellatis) aut lepidiferis ; веммів azil-
laribus,solitariis т. pluribus superpositis, rarissime perulatis.
GENERA BRASILIENSIA.
1, Ovulo erecto; drupis calyce accreto (integro) baccato inclusis
555.5. . . № CITRIOSMA В. et Pav.
2. Ovulo pendulo ;
drupis toro calycis circumscissi reliquiis cincto nudis insidentibus . . II. MOLLINEDIA В. et Pav.
293
I. CITRIOSMA +).
ЗТРАВОМА Aubl., Pl. de la Guyane, 1I. 864. Crueger, in Lin-
паса, ХХ. (1847), 113., et in Ann. sc. пай, ser. 3., VII.
376. — Сатвозма R. et Pav., Fl. peruv. et chil, Prodr. (1794)
134., tab. 29; Syst. Veget. Fl. peruv. et chil. I. (1798) 263.
Endl., Gen. pl, 314, n. 2017; Enchir. Bot. 195. — Lona
Mutis, msc., fide Bonplandi in schedis (Cfr. Herb. Kunth., in
Mus. Berol, sub Citrosma grandiflora HBK.). — Сітввкхе ef
Cirrosma A. St. Hil., in schedis (пипс e thesaur. Mus. Bot.
Paris.). — Сттвловма Tul., in Ann. sc. nat, ser. 4, Ш. (maio
1855) 32., et in Arch. du Mus., tom. VIII, 811.
FLonss diclines, monoeci v. dioeci, apetali, vi-
генез v. sordide flavi, vulgoque exigui. Prniconiom
utriusque sexus calyciforme, globoso- v. obconico-ur-
ceolatum, in limbo 3—6-partitum, rarius in partes plu-
res divisum, divisuris ovatis, oblongis v. semiorbicu-
laribus, quandoque etiam dentiformibus saepiusque me-
diocris magnitudinis, in fauce autem plus minus con-
strictum et velo praeterea nuuc angus(o nunc contra
late extenso nec nisi poro medio angustissimo регую
instructum, clausum, intimis parietibus glabris, externis
vero utplurimum tomentosis; MwASCULUM tenuius, unilo-
culare et ore multo latiore apertum; FOEMINEUM e par-
euchymate crassissimo factum intusque septis diversi-
mode invicem occurrentibus et coalitis in loculos in-
aequales, sursum pervios v. clausos simplicique aut
duplici serie circinnatim ordinatos partitum. STAMINA
numero maxime varia, modo pauca, scilicet 4—6, et
veluti definita, modo plura, nempe 8—24, et admodum
indefinita, internae perigonii paginae, sub fauce multi-
farioque ordine, v. in ipso illius fundo et quasi fasci-
culatim inserta, omnia introrsa et plerumque magnitu-
dine inaequalia, intimis enim minoribus et reconditis,
exterioribus plus minus exsertis; FILAMENTIS Saepius
petaloideis, scil. late membranaceis, ovatis v. lineari-
ellipticis, interioribus omuium angustissimis, exteriori-
bus fortasse nonnunquam anantheris v. polline perfecto
destitutis, omnibus vulgo plane liberis, interdum contra
(in floribus oligandris) marginibus coalitis vel quidem
in columellae fistulosae speciem veluti mutatis, stamini-
bus proinde diádelphis vel monadelphis factis; АХ-
THERIS exiguis, antico summi susteníaculi parieti singu-
latim totis adnatis, ovato-acutiusculis, 2-lobis (lobis
autem ut videtur unilocularibus), valvatimque dehis-
centibus, operculo enim totius antherae a basi ad api-
cem pedetentim soluto, recurvo persistente, jamque non
nisi basi breviter emarginato, jam e contrario, ac sae-
pius fortassis, alte bipartito, lobis etiam quandoque ad
verticem usque ab invicem liberis; POLLINE luteo ex
utriculis globosis. Ovara simplicia, staminum instar
ж) Nomen a хїтрго», citrium (citreum malum) s. xttgéa, Citrus, et
Ou odor, derivatur, quapropter aptius scribitur Citriosma quam
Citrosma.
Monimiac.
MONIMIACEAE: CITRIOSMA.
294
numero varia, 4—20, singula in singulis perigonii foe-
minei loculis solitarie recondita, plane sessilia et qui-
dem pariete ambienti dorso frequenter adnata, glabra
V. rarius sericeo- pubentia, ovato-elongata, nonnihil
introrsum curvata, singula iu stylum praelongum seusim
desinentia, unilocularia et uniovulata; srYLis omnibus
simplicibus, perigonii oscillum fasciculatim petentibus,
breviter exsertis, nuncque inter se prorsus liberis, nunc
contra aut spiraculi parietibus adnascentibus, aut in
columellae speciem exstantis apiceque penicillatae coa-
litis. Ovutum obovatum, rectum, in fundo carpidii se-
dens, scilicet erectum, glaberrimum, anatropum, rhaphe
exili totam ejus longitudinem tenente ac ventri s. an-
tico acutatoque carpidii lateri respondente, chalaza
quamobrem apicali, micropyle autem hilo proxima imum-
que carpelli parietem tangente. Fructus bacciformis
e perigonii calyculo occluso incrassato carnoso facto,
sepalis haud mutatis coronato, drupisque totidem farto
quot carpidia maturuere. ОвоРАЕ singulae subexsuc-
cae, ovato-globosae, acutae et subancipites; kPiCARPIO
tenuissimo, pellacido, pulpae parcissimae imposito ; hacce
tamen quum in summa drupa (nempe in imis styli ve-
stigiis) tum in ejus dorso multo crassiore et quasi
tota e granis vix cohaerentibus aureis et suaveolen-
tibus composita; PUTAMINE pallido, 08860 vel subfra-
gili, extus scrobiculis abunde exsculpto obtuseque echi-
nato, intus contra admodum levi, et in partes 2 s. val-
vas aequales, germinationis tempore, discedente. Se-
MEN Obovato- globosum, deorsum acutiusculum, TEG-
MINE tenui papyraceo et aegre distrahendo coopertum;
ALBUMINE carnoso-oleoso luteoloque integram seminis
molem quasi sistente. Емввуо perexiguus, vix oculo
inermi conspicuus, in albumine extimo juxta hilum li-
neari-punctiformem (adversante putaminis foramine quo
Гапісші vasa olim introierunt) latitans, e ROSTELLO 8.
RADICULA fereti aut ancipiti-compressa brevique et co-
TYLEDONIBUS 2 aequalibus, obovato-rotundatis v. acutius-
eulis, brevissimis, aequalibus, late ab invicem disce-
dentibus valvisque putaminis contrariis constans,
CITRIOSMAE, FRUTICES aut ARBUSCULAE statura
humiles, inter -tropicos orbis novi omnes gignuntur,
silvas alsas littoraque rivorum praediligunt, et odore
grato quem ex omni parle spirant insigniuntur. Eo-
rum FOLIA simplicia, denticulata v. integerrima, op-
posita terna vel quaterna, glandulis odoris semipel-
lucidis scatent. FLonEks in cymas geminatim aril-
lares (gemma interposita*), semel aut repetitis vi-
cibus dichotomas et propter abortus iteratos saepius
deformes s. asymmetricas, unisexuales v. androgynas,
ordinantur, foemineis basin anthemiorum bisexualium
masculis autcm verticem tenentibus.
*) Diceres aliquando gemmulam hanc axi summopere abbreviato (s. ab-
ortienti) anthemii ab initio decussatim dibrachiati imposuisse finem.
41
295 MONIMIACEAE: CITRIOSMA. . 296
Frutices sub Citriosmae signo instructi intimo nexu proxima-
que necessitudine sibi invicem omnes devinciuntur, ita ut, licet non
pauci exstent, vix possibile videatur eos in legiones rite definitas
dispescere. Argumenti difficultates eo magis arduae evadunt quod
in herbariis quibus utimur specimina illa saepius desiderantur quae
sedulo explorata nodos quaestionum solverent. Ea causa est cur
in ordinandis stirpibus infra descriptis universum habitum singulis
privum magni habui, nec misi paucas titulis distinctis signavi sec-
tiones quarum ope singulae species tutius dignoscerentur. — СІ.
H. Cavecesivs qui primus, ut videtur, Srparunae , Aubletiani ge-
neris, legitimam in serie naturali sedem recognovit, S?parunae
guianensis Aubl. antheras uniloculares transversimque dehiscentes,
semen inversum, embryonisque radiculam superam (Cfr. loc. cita-
tos) perperam dixit. Siparunam inter et Citriosmam ne minimum
quidem discrimen deprehendere potui, quapropter si jura antiqui-
tatis respicerentur, nomen Aubletianum retinere deberemus; dum
vero Siparuna barbara, tenebris abstrusae descriptionis involuta, ad
calcem indicum nostrorum rejiceretur, vox Pavoniana graeco idio-
mate nitidisque adumbrationibus innixa, illius locum merito usur-
pavit, nuncque possessionis vetustate ita se defendit ut ad eam de-
pellendam s. abrogandam non valerem.
A. Dioecae, eleutherandrae.
1. CITRIOSMA ERYTHROCARPA Tut. foliis obovatis acu-
minatis eroso-dentatis et longiuscule petiolatis; anthemiis foemineis
brevibus, 1—3-floris; perigonii divisuris 5—6, amplis, oblongo-acu-
tis et patentibus ; fructu subobliquo.
Citriosma erythrocarpa Tul., in Ann. Sc. Nat, ser. 4. ІШ,
32. et in Arch. du Mus., VIII. 314. (excluso synon. Mart.)
ARBOR dioeca ramis medullosis, teretibus aut subtetragonis (novellis
alternatim hinc et inde compressiusculis), tomentosis, tactu asperulis et co-
lore fulvo-luteolis. КОМА decussatim opposita, obovata seu obovato-ob-
longa, breviter acuminata, basi nonnihil attenuata у, subrotunda, in ambitu,
supremo praesertim, eroso-dentata, dentibus inaequalibus patentibus acutis-
que, sinubus vero latis et obtusis, utrinque molliter et superne parcius to-
mentosa, 8— 12 centimetr. longa, 4 — 5 centimetr. lata, petioloque
1—3 centimetr. et quod excedit longo patulo subtereti ac dense
tomentoso suffulta; venis secundariis paginae posticae ordine densiusculo
pinnatoque distributis; reliquis pariter prominentibus. ANTHEMIA (feminea
quae sola suppetunt) geminatim alaría, patula, vix centimetro longiora, sim-
plicia v. dichotoma, 1— 3-flora, tota tomentosa ac fulvo-luteola. PERI-
GoNIUM calyciforme phyllis 5—6 oblongis, aeutis, inaequalibus (majorihus
3 mm. circiter longis) , utrinque tomentellis, stellatim patentibus liberisque
coronatum, velo autem crasso, conico, prominenti, truncato, glabro v. mox
glabrato, late ostiolato et stigmatibus 8 - 12 breviter exsertis liberis exili-
busque viam praebente clausum; penetralibus in loculos 8—12 partitis, sin-
gulis ovarium solitarium et glaberrimum foventibus, septis ovariisque gra-
nulis (glandulis) albentibus foetis. Fructus vulgo in pedunculo haud ac-
creto quadamtenus obliquus, subsphaericus, tomentellus, limbo perigonii li-
bero non mutato et erecto terminatus. (Hb. Mus. parisini et Lessertiani.) —
Hujus stirpis, si cum proximis parum dissimilibus eam conferrre volueris,
criterium s. nota discriminalis praecipua in sepalorum forma et magnitudine
versatur. Illius cognomen а schedula msc. ill. Marr. in Herb. Reg. Mon.,
quae ad Citriosmam esireliensem Tul. infra descriptam certo spectat, olim
imprudenter mutuavi. : ;
Oritur in montibus organensibus haud procul a Sebastianopoli
Brasiliae: Vauthier Herb. n. 566.
2. CITRIOSMA OLIGANDRA Tot. ramis asperulis, luteo-viren-
tibus; foliis breviter petiolatis, oblongis v. lanceolatis, acute acu-
minatis, crenatis s. denticulatis; anthemiis masculis exilissimis,
erecto-patentibus, brevibus, ramosis et multifloris, floribus exiguis
1—2-andris ; femineis brevioribus 1—3-floris, perigonio dense luteo-
tomentoso.
Tabula nostra LXXXII. Fig. II.
Cilriosma oligandra Tul., in Annal. Sc. Nat. vól. cit. 32.,
et in Archiv. du Mus. ТИ. 315. tab. XXVIII. fig. П.
ARBOR dioeca, humilis. Камі annotini subteretes aut nonnihil
tetragoni, sordide fucati, ob pilos fascieulatos sparsos asperuli v.
quidem scabrido-tomentosi ; hornotini s. foliiferi multo densius to-
mentosi, luteo-virentes, et alternatim hinc et inde compressi. FOLIA
ovato-oblonga v. oblongo-lanceolata, acuminata (acumine acuto),
basi attenuato-rotundata ac quandoque subemarginata vel paulo in-
aequilatera, 10—14 centim. longa, 3—5 centim. lata, in ambitu
irregulariter et minutissime denticulata aut simul crenato - denticu-
lata, crenis obsoletis denticulisque mixtis v. alternis, utrinque aspe-
rulo-tomentosa (pilis fasciculatis et patulis) et hane ob rem luteola;
venis postice prominentibus, secundariis remotis, tertiariis laxis-
simis. ANTHEMIA utriusque sexus gemina in singulis axillis. Mas-
cuta gracillima, ter quaterve dichotoma, erecto-patula, luteolo-to-
mentosa, sesquicentimetrum non excedentia, pedunculis cujuslibet
ordinis pariter exilibus et divaricatis, supremis multifloris, floribus per-
exiguis, secundis pressoque ordine insertis, nubilibus pedicello vix 2 mm.
longo suffultis. PERIGONIUM ealyciforme in limbo 4—6-lobum (lobis s.
dentibus crassis, vix aequalibus, late ovato-triangularibus, subacutis, an-
tice tandem glabratis, etin velamen latiusculum subdeplanatum glabrum-
que simul transeuntibus), ore apertum integerrimo et latiusculo, in-
que parietibus intimis (glaberrimis) abunde glanduloso - punctatum.
SrAwEN unicum vel duo glaberrima, centro imo perigonii inserta,
illiusque faucem nonnihil excedentia; filamentis erassissimis, conico-
elongatis, glandulosis, obtusis vel subacutis; antheris breviter ovato-
oblongis, extremo sustentaculo applicatis, et valvatim solito more
dehiscentibus, valvis connatis a basi ad apicem sub anthesi revo-
lutis, moxque partim destructis. ANTHEMIA FEMINEA vix centimetrum
longa, patentissima, densissime tomentosa, luteola, 2—3-flora et
saepius quidem uniflora (scilicet dichotoma v. simplicia), bractea
lineari patula brevique pedicellum floris inferioris vulgo stipante.
Prriconium calyciforme, multo crassius masculo, in limbo tenuato
et antice glabrato 4—6-dentatum, dentibus latis triangulari-acutis, paten-
tibus etquidem apice reflexis, nec non velo glabro hisce continuo, plano v.
quadamtenus conico et prominente angusteque ostiolato clausum ;
STIGMATA 6--10 libera, breviter exserta et divaricata ; САВРШЛА to-
tidem glaberrima, singula in loculo peculiari recondita; perigonii
parietibus, septis ovariisque glandulis albentibus copiosissime re-
fertis. Евостоѕ pyriformis, oculatus in pedunculum haud accretum,
nempe 1 mm. circiter longum, attenuatus, ceraso, ni fallor, paulo
crassior, parce tomentellus, perigonii limbo partito nec mutato co-
ronatus, vivus in pulpa interna rubens, citreumque et gravem spar-
gens odorem (testante beato сопљем). DauraAk 6— 10, solitae
fabricae, putamine osseo et minute echinato. (Herb. Mus. paris.,
Lessert., Monac. et Vindob.)
Propter folia €. Apiosycen infra depictam imitatur, sed anthemiorum
masculorum peculíari exilitate, florum in iisdem exiguitate, antheris cujusque
floris subsolitariis, necnon anthemiis femineis plane dissimilibus, maxime
puta depauperatis et crassifioris, facile distinguitur.
Crescit in silvis prope Rio de Janeiro etin Serra dos Orgáos, т.
Martio florifera et fructifera: Guillemin, Lhotzky » Martius, Gard-
ner n. 373.
3. CITRIOSMA CUJABANA Marr. foliis obovato- vel elliptico-
oblongis, breviter acuminatis, basi cuneatis rotundatis aut quidem cor-
datis, minute et obsolete denticulatis ; anthemiis masculis gracilibus,
petiolo brevi duplo circiter longioribus, dichotomis, patentissimis,
apice deflexis, sursum versus dense ши ог, floribus exiguis 5
perigonii tandem late aperti dentibus 4—5 brevissimis, velo longius
producto; staminibus externis nonnihil exsertis ; anthemiis femineis
contractis et demissis, perigonii dentibus triangulari-acutis , antice
glaberrimis et nigrescentibus ; stylis liberis.
Citriosma cujabanum Mart., msc. in Herb. propr. et schedis.
Citriosma cujabana Tul., in Ann. Sc. Nat. vol. ей, 33., el
tn Arch. du Mus. par. VIII. 316.
297
FnvTEX dioecus, orgyalis, nAwIs hornotinis medullosis, tomentosis,
tactu mollibus v. asperulis (tomento e pilis fasciculatis intricatis), cinereo-
fulvis vel luteo-virentibus. Forra decussatim opposita, obovato- vel el-
liptico-oblonga, obtuse breviterque acuminata, basi brevissime cuneata, ro-
tundata vel quidem (majora) cordata, in acie obsolete et minute denticu-
lata v. quasi crenulata, utrinque molliter, densius autem a tergo tomentosa,
6—12 centim. et quod excedit longa, 2—5 centim. lata (amplitudine enim
maxime variant), petioloque subtereti, dense tomentoso, erecto-patenti et
centimetrum longo v. minore suffulta; venis praeter mediam exilibus, una-
que subtus prominulis. ANTHEMIA utriusque sexus ut solet geminatim ala-
ria, gemma exigua interposita, patentissima aut demissa, et integra tomen-
tosa. MascuLA 1 centim. vel sesquicentimetrum aequantia, exilia, in me-
dio bifurca, crure utroque dense 2—10-floro , floribus exiguis secundis et
breviter pedicellatis (pedicello exili 2 mm. circiter longo). PkRIGONIUM
globoso-calyciforme, parce tomentellum, obsolete ac brevissime 4—6-den-
tatum, dentibus acutiusculis, interdum vix conspicuis, limbuloque inter se
junctis; velo seu margine ultra dentes protracto, glaberrimo, glandulis
pellucidis scatente, tenui, in acie integerrimo , tandemque erecto et late
hiante. STAMINA utplurimum 8 (quandoque etiam, ni erraverim, 10—12)
libera, glaberrima et inaequalia, exteriora nempe majora, brevissime exserta,
et cum ceteris, sed nonnihil altius, imis perigonii parietibus inserta |) FILAMENTIS
petaloideis, late ovatis, basilata calyci haerentibus, apice acutissimis, glanduloso-
pellucidis, inter seinaequalibus, sciliceteo brevioribus et angustioribus quo interio-
ribus et post anthesin a summo breviter retroflexis ; ANTHERA 0vato-acuta, intror-
sa, perexigua, apici fulciminis antico adplicita nec ab eo discreta, 2-loba, val-
visque duabus longe connatis, à basi ad apicem tempore debito simul re-
volutis et persistentibus initio clausa; POLLINE pallido. ANTHEMIA FEMINEA
demissa, vix centimetrum aequantia, nunc breviora simplicia et 2—5-flora,
nunc 2—3-furca, dense multiflora contractaque; FLORIBUS exiguis, singulis
pedicello crasso 4-6 millim. longo suffultis. PERIGONIUM globoso-urceola-
tum aut breviter subpyriforme, dense fulvo-tomentosum, limbo e dentibus
4—6 brevibus crassis, late 3-angulari-acutis, saepe inaequalibns, postice
tomentosis, antice autem glaberrimis et nigrescentibus, coronatum ; VELO Cras-
sissimo et glaberrimo circa conulum medium, pervium et ex area depres-
siori assurgentem , in modum marginis obtusissimi prominente. CARPIDIA
8—10 glaberrima; stylis fasciculatis, in spiraculo nonnihil conglutinatis,
ultra liberis et divergentibus. Fructus globoso-obovatus, pedicello exili
et tomentoso innixus, ipse parce tomentosus, cinerascens calycinisque den-
tibus haud accretis coronatus; maturescendo rubet tandemque iu partes
5—6 inaequales scinditur, explicatur et drupas tanquam caruncula cin-
nabarina instructas, licet ceterum nigrescentes, prodit. (Cfr. A. НшАвц Sched.
Msc.) PuTAMEN tuberc ulosum. — Folia obovata quandoque supra basin
et mediatenus angustata, formam spathulae acutae quodam modo obtinent ;
talia occurrunt in speciminibus Hiliarianis.
Crescit prope Cujabá, Octobri florens: Patr. da Silva Manso
(Mart. Herb. Fl. Br. n. 346.); in prov. Minarum prope Sabara: St.
Hilaire, Weddell ; prope Congonhas do Campo: Claussen n. 460, Jan.
florens et fructifera; prope praedium da Galena: Sellow.
4. CITRIOSMA PLEBEIA Tot. cinereo tomentosa ; foliis opposi-
tis, obovato-ellipticis, minute serratis, breviter petiolatis ; anthemiis
masculis brevibus, ramosis, multifloris; floribus exiguis; perigonio
brevissimo, 5—6-dentato, velo ienui et penetralibus simul glabris
atque glanduloso-punctatis; staminibus sex vix exsertis.
Cilriosma plebeia Tul, in Ann. Sc. Nat., vol. си. 33; et
in Arch. du Mus. VIII. 318.
ARBUSCULA biorgyalis, dioeca. Вамі (foliiferi) subtetragoni, dense
et molliter tomentosi ac quamobrem 'cinereo-luteoli (pilis fasciculato-stel-
latis implexis), Forra decussatim opposita, obovato-elliptica, brevissime
simul et ‘obtusissime acuminata, basi cuneato-rotundata ас quandoque non-
nihil emarginata, minute serrata, abunde glanduloso-punctata, utrinque to-
mentosa, superne scilicet scabriuscula et saturatiora , postice autem velu-
tina et cinerea, 8—12 cent. lg., 4— 6 cent. 1t. , petioloque 10 - 15 mm. 1g., toto
cinereo-tomentoso et tereti innixa. ANTHEMIA (mascula) geminatim axil-
laria, ex integro cinereo-tomentosa , gracilia, 10—15 mm. longa, patentis-
sima, ramosa et multiflora; axi primario nunc in ramulos congestos dense
multifloros sursum discedente, nunc ramulorum oppositorum similiter flo-
ribus exiguis stipatis et secundis onustorum paria 2 remotiuscula gerente,
ipsoque insuper flore solitario aut pluribus congestis coronato. PERIGONIUM
MONIMIACEAE: . CITRIOSMA.
calycinum, tenue, breviter pedicellatum, extus Cinereo-tomentosum, in mar-
gine brevissime 5—6-dentatum, velo tenui, glabro et late demum aperto,
in fauce primitus clausum, intus glabrum et glanduloso-punctatum. Stra-
MINA saepius sex inaequalia, imis perigonii parietibus inserta, exteriora ejus-
dem dentibus vulgo opposita et brevissime exserta, reliqua penitus inclusa,
nigraque omnia in planta siccata; FILAMENTIS planis, glanduloso-puncta-
tis; ANTRERA solitae structurae et dehiscentiae. FLORES FEMINEI desi-
derantur. — Florum structura et magnitudine ad C. lanceolatam nostram
(vid. infra) accedit, foliis autem discrepat; vestitu praeterea et babitu C.
cujabanam supra descriptam adeo imitatur, ut non mirarer cur illius for-
maim masculum peculiarem sisteret; attamen ut specimina quae prae oculis
habeo seorsim. describerem, folia omnia singulariter obtusa me suaserunt. Erit
etiam cum C. erythrocarpae nostrae planta mascula (cum innotuerit) con-
ferenda. (Herb. Mus, par.).
In prov. Minarum, silvarum primaevarum sub umbra, medio De-
cembri floret: St. Hilaire.
5. CITRIOSMA LANCEOLATA Tut. luteo-virens; foliis longe
lanceolatis, acutissimis, obsolete et minutissime denticulatis, brevi-
ter petiolatis; anthemiis (masculis) brevissimis, pendulis , contrac-
tis et multifloris; perigonii dentibus aequalibus, erectis, brevibus
et obtusatis, margine autem glabro subbreviore pariterque glandu-
loso-punctato; staminibus 6—8 inclusis, rectis.
Citriosma lanceolata Tul., loc. cilatis.
Анвов dioeca (saltem videtur). Rami medullosi, alternis vicibus
hinc et inde inter folia compressi, ubique dense tomentosi sordideque luteo-
virentes (pilis fasciculato-radiantibus). Forra opposita, adulta patentissima
vel demissa, petiolo subtereti, tomentoso et millimetrum v. sesquimillimetrum
longo suffulta, lanceolata, acutissima, basi obtuse attenuata, 12—18 centim,
longa, 3—5 centim. lata, in acie minutissime interdumque obsolete denti-
culata, utrinque praeterea molliter et breviter tomentosa. — ANTHKMIA (mas-
cula) bina in singulis axillis, brevissima (1 centim. non longiora), pendula,
dichotoma, multiflora, contracta et ex integro tomentosa. Ркнісохиом CA-
lycinum s. poculiforme, intus glabrum, sub margine 5—6-dentatum, den=-
tibus brevibus aequalibus ovato-triangularibus erectis et obtusatis, margine
ipso (s. velo imperfecto) utrinque glabro, integro, erecto et dentibus non-
nihil breviore; perigonii totius parietibus tenuibus et copiose pellucido-
glanduliferis, STAMINA 6—8 vix ac ne vix quidem exserta (majora s. exteriora
dico) glaberrima, inaequalia, centraliora abortiva et castrata; FILAMENTIS
petaloideis late ovatis, apice acutatis, tenuibus, glanduloso-punctatis, et in
ambitu pallidioribus; ANTHKRA exigua, ovato-acuta, 2-loba, summo sus-
tentaculo ut solet applicita, introrsa, valvisque connatis et a basi, anthe-
sis tempore, revolutis occlusa; polline pallido pulvereo. Кіовкя feminei
desiderantur. — C. apiosycae Mart. (infra sub n. 8. descriptae) proxima
est, sed foliis longe lanceolatis anthemiisque contractis et demissis sufficien-
ter, ut opinor, distinguitur. Filamenta summa staminum extrorsum non
reclinantur, sicuti videre est in C. cujabana Mart., glandulisque pellucidis
insigniter scatent.
In prov. Minarum: Gardner Herb. n. 5179.
6. CITRIOSMA ESTRELLENSIS Тот. ramis sordide rufo-to-
mentosis, foliosis ; foliis ovatis, obovatis oblongisve, acutis v. brevissime
et saepius obtuse acuminatis, minute obsoleteque eroso-denticulatis,
utrinque dilute et molliter rufo-tomentosis; anthemiis brevibus pa-
tenti-demissis et rufo-tomentosis, masculis ramosis ac densifloris,
femineis simplicibus pauciflorisque; perigonii dentibus brevissimis
et utrinque tomentosis, staminibus carpidiisque 4—6; stylis in veli
angustiis brevissime соаНИз, ultra liberis et divaricatis.
Cilriosma estrellensis Tul., in Ann. Sc. Nat., loc. cit. et in
Archiv. du Mus., VIII. 320.
Citrosma erythrocarpa Mart. Msc. in Sched. (obs. 605). —
Non Tul.
Евоткх orgyalis, dioecus, ramis subteretibus, medullosis, sordide
rufo-tomentosis (ob pilos fasciculatos vage intricatos) tandemque partim
glabratis, dense foliosis, hornotinis plerisque longis rigidis et simplicibus.
Forra opposita, ovata v. obovato-oblonga, acuta, obtusata v. brevissime
299 MONIMIACEAE: CITRIOSMA. : 300
acuminata, 7—9 centim. longa, 25—45 millim. lata, obsolete serene) d
eroso-denticulata, denticulis alternatim inaequalibus, et in utraque pagina
(postice autem densius) molliter tomentosa (tomento e pilis fasciculatis) 5
costa venisque secundariis subtus prominentibus , reliquis tomento velatis;
PETIOLO tereti, ecanaliculato (ut videtur), initio ob tomentum spissum quo
totus obducitur nitide rufo, adultoque 12—20 millim. longo. ANTHEMIA
utriusque sexus geminatim axillaria, patenti-demissa, petiolo vulgo breviora,
totaque dense et breviter (dilute) rufo-tomentosa. MAsCULA 2—4-brachiata
ramulis exilibus fragilibus ac densifloris, floribus exiguis brevissime pedi-
cellatis. Periconium calyciforme, brevissime 5—-6-dentatum (dentibus trian-
gularibus, obtusulis, erectis et utrinque tomentosis), nec non velo angusto
(dentibus breviore) integro glaberrimoque in fauce auctum. STAMINA 4—6
solitae structurae et brevissime exserta. ^ ANTHEMIA FEMINEA e pedunculo
exili simplici aut vix partito et 2—6-floro. PERIGONIUM globoso-urceola-
tum, dentibus majoribus et inaequalibus (utrinque tomentosis) coronatum,
veloque in medio (angustissime perforato) obtuse tumente occlusum. CAR-
РИМА 4—6 glaberrima; stylis in angustiis spiraculi brevissime coalitis,
ultra liberis et divaricatis. Faucrus maturus rubet, teste ill. MARTIO. —
Foliorum forma et vestitu nec non anthemiorum masculorum habitu Ci-
triosmam cujabanam Mart. imitatur. | Specimina mascula adumbrata
nonnisi fracta et partim corrupta suppetunt. (Herb. Mus. Par. Monac.
et Berolin.)
Crescit inter sara humentia in sepibus montium tractus Serra
d' Estrella Oct. Nov. florens: Weddell: in prov. Minarum ad Gaspar
Soares: Sellow ; in silvis caeduis (Capoés) prope Ytu, prov. S. Pauli,
Januario florens: M.
Т. CITRIOSMA RUFICEPS Tur. ramis subtetragonis initio rufo-
velutinis, postea sordidis et punctato-asperulis ; foliis oppositis, ova-
tis, breviter acuminatis, eroso-derticulatis, utrinque velutino-tomen-
tosis, novellis nitide rufis; petiolo rufo, tereti; pedunculis (femi-
neis) brevissimis, erectis, 1—3-floris; perigonii rufi lobis 5—6
amplis ovatis et tomentosis; veli ostiolo e duplici canaliculo; sty-
lis 5—8 liberis, divaricato-exsertis.
Citriosma ruficeps Tul. in Annal. Sc. Nat. vol. cit. 34, et
in Arch. du Mus., ҮШ. 321.
Frutex dioecus, namis subtetragonis, novellis tomento molli, tenui
brevi (velutino) nitideque rufo obductis et coma similiter nitide rufo-velu-
tina terminatis (inde plantae nomen), adultis sordidis partim glabratis et
pilorum (fasciculatorum) sedibus prominentibus nonnihil punctato-asperatis.
Foura opposita, ovata, breviter et anguste acuminata, basi rotundata aut
vix cuneata et quandoque nonnihil inaequilatera, tenuia, parce ut videtur
glanduloso-punctata, 7—10 centim. longa, 4—5 centim. lata, eroso-dentata
(dentibus inaequalibus, sinubus latis et obtusissimis), et utrinque pari modo,
nempe molliter breviter et laxiuscule, tomentosa (pilis fasciculato-divari-
catis); venis subtus prominentibus, exilibus; рктїоо 10—15 mm. longo,
tereti, ecanaliculato, gracili, velutino-tomentoso nitideque rufo. ANTHEMIA
feminea (quae sola suppetunt) geminatim ut solet axillaria, petiolo quasi
duplo breviora, tota rufo-velutina , singula e pedunculo gracili erecto et
apice 1—3-floro, floribus singulis pedicello exili 3—5 millim. longo sufful-
tis. PERIGONIUM obconico-calycinum, extus saturate rufo-velutinum, limbo
amplissimo e lobis 5— 6 subaequalibus, ovatis, obtusis v. acutulis , patulis,
utrinque tomentosis et velo similiter vestito continuis coronatum, velo ipso
in medio (glabro) tumente pulviniformi et introplicato tubumque brevein
et reconditum fingente. CARPIDIA 5-8 glaberrima et glandulis scatentia;
STYLIS linearibus, liberis, breviter exsertis et divaricatis. — Foliorum forma
et vestitu ad Citriosmam estrellensem modo descriptam accedit, sed
propter perigonii lobos Citriosmam Apiosycen Mart. vel C.pellitam Tul.
infra depictas potius imitatur. (Herb. Mus. Berol.)
Provenit in Brasilia meridionali, eamque primus reperit Sellow.
Cfr. Herb. Kunth. (H. A.).
8. CITRIOSMA APIOSYCE*) Marr. ramis hornis molliter to-
mentosis, foliisque amplis, oblongis v. oblongo-lanceolatis, acuminatis,
acutis, basi attenuatis rotundatis aut quidem subcordatis, obsolete
Ж) Apiosyce ab amis, pyrus, et тух, ficus, derivatur.
et vage crenatis v. integerrimis, petiolo longo gracili; anthemiis
brevibus, molliter tomentosis, masculis repetito-dichotomis (ramu-
lis patenti-divaricatis), femineis paucifloris.
Tabula nostra LXXXII. Fig. I.
Citriosma Аргозусе Mart., in Herb. et Sched. Mus. Tul.,
in Ann. Sc. Nat., loc. cit. et in Arch. du Mus. VIII. 322., tab.
XXVIII.
Евотех dioecus, bimetralis, parce ramosus et suaveolens. Rami
foliiferi teretes, pennae anserinae crassitie, medullosi, pilis fascicu-
latis brevibus et rariusculis obsiti ideoque hispiduli. Forra decus-
satim opposita, internodiis longis discreta, petioloque subtereti (sal-
tem haud canaliculato), aequali ob tomentum densum brevissimum-
que luteolo, 3—5 centim. longo, et erecto-patulo suffulta; limbus
amplus, lanceolato-oblongus, 15—20 centim. et quod excedit longus,
6—8 in medio latus, acutus v. saepius acute acuminatus, basi ro-
tundatus et quidem a latere nonnunquam plus minus cordatus, sae-
pius vero attenuatus, tenuis, utrinque et quasi pari modo velutinus,
tomento enim brevissimo semper molli, rariusculo, in nervis autem
densiori et saturatius fulvo-luteolo vestitus; acie quandoque inte-
gerrima, saepius undulato-crenata, crenis (dentibus obsoletis) ob-
tusissimis, integerrimis, nunc maxime inaequalibus, nune crebrio-
ribus subaequalibus et vena vix protracta terminatis; nervis in pa-
gina postica prominulis, laxis, exilibus. Anraemia utriusque sexus
alaria, gemina, petiolo dimidio breviora ni etiam minora, сіпегео-
tomentosa, semel, bis terve dichotoma, brachiis patentissimis; femi-
nea simpliciora ac pauciflora; mascula in summis ramulis dense
multiflora floribus minoribus et secundis. Marts perigonium urceolatum,
sub apice in lobos 4—6 subaequales, breves, ovato-rotundos, obtu-
sos aut vix acutatos, antice quidem tomentosulos patulosque divisum, in
membranam vero glabram integerrimam brevemque ultra productum, et
late hiascens, pariete interno glabro et glanduloso-punctato. Sra-
MINA 6—10 brevissime exserta, glabra et inaequalia; ¥ILAMENTIS
planis petaloideis et glanduloso-punctatis, externis lanceolato-oblon-
gis, latioribus abrupteque apiculatis, internis quasi vittiformibus et
apice acutatis, cunctis rectis et apice extremo introrsum antheriferis ,
ANTHERA cujuslibet staminis pallida, perexigua, ovata, 2-loba, valva-
timque more solito dehiscente. FEMINAE perigonium crassius in lo-
bos (sepala) 5—6 majores, late ovato-triangulares et acutos v.
ovatos majores et obtusos, plus minus inaequales et utrinque to-
mentosos, ultra faucem nonnihil constrictam, partitum , velamine
faucis glabro; penetralibus in locellos plurimos per septa carnosa
divisis, singulo 1-carpidiato; canripms singulis in stylum inferne
piligerum (ipsis ob pilos rigidulos aureo-fuscis), superne exsertum
glabrumque longe attenuatis; srvris prorsus liberis, sed in spiraculo
perigonii constipatissimis. Bacca obovata s. pyriformis, cerasi ut
videtur crassitudine, luteolo-tomentella, hine et illinc ob fructus
contentos protuberans, et in apice scrobiculato perigonii segmentis
haud mutatis ornata, tandem varie finditur et modo irregulari ex-
panditur. Nuculae s. drupae colorem caesio-cinereum maturae in-
duunt. SEMINA et PUTAMEN osseum quo singula involvuntur struc-
turam solitam una exhibent. (Herb. Mus. Par., Monac., Vindob.,
Berol, Lessert. et Webb.)
Arbuscula quae vulgo apud Brasilianos Cidreira audit, odorem ci-
treum seu potius quasi menthae citratae vel melissae late grateque spargit.
(Cfr. Mart. et Pohl. in Herb. cit.) Perigonium femineum, si nondum ma-
turum adhucque integrum ex arbore decerpseris, quum in ventre's. сму-
culo, tum in limbo, exsiccando contrahitur et corrugatur; illius parenchyma
ovariaque glandulis odoris scatent. Exstat in phytotheca Lessertiana spe-
cimen (ex Herb. Ventenatii) femineum foliis integerrimis panniferisque in-
signitum, et a typicis nonnihil recedens.
Frequens in agro Sebastianopolitano, m. Febr., Maio, Junio, Au-
gusto, Sept., Octobri florens aut fructifera. In silvis m. Corcovado,
in sepibus prope Tijuca alibique eam legerunt : St. Hilaire, Schott, Pohl,
Mart., Beyrich, Gaudichaud, Luschnath, Gay, Vauthier, Weddell, Gar-
dner. Prope Шћеоз pariter silvestris: Luschnath. Pl. Dryas.
301 MONIMIACEAE: CITRIOSMA. = 302
9. CITRIOSMA LIMONIODORA ob tomentum aureo-fulva;
foliis oppositis, amplis, obovatis, late ellipticis v. lanceolatis, acu-
minatis, basi rotundato-cordatis et breviter auriculatis, in acie eroso-
dentatis, ac supra tandem glabratis; pedunculis masculis brevibus,
subsimplicibus et veluti umbelliferis; perigonii parcissime pubentis
lobis 3—6 late ovato-acutis; staminibus 5—6 vix exsertis.
Citrosma limoniodora R. et Pav., Msc. in Herb. Webbiano. —
Tul., in Archiv. du Mus., t. VIII. 330.
Citrosma dentatum Poepp. et Endl., Nov. Gen. et Sp., И.
48. (fide Herb. Berolin.). — R. et Pav. Syst. Veget. Fl. Peruv.
et Chil., t. I. 264. (?)
ARBOR dioeca, ramis teretibus v. hinc et inde alternatim modiceque
compressis, molliter et adpresse tomentosis, indumento e pilis fasciculato-
stellatis et aureo-fulvis primodum densissimo, postea autem, nempe in ramis
adultis, multo parciore et laxiore. FOLIA opposita, obovata, late elliptica
v. lanceolata, breviter et acute acuminata, basi modo attenuata, modo ro-
tundato-cordata et brevi exiguaque auricula interdum aucta, nec non prae-
terea supra basin nonnihil constricta, 15— 25 centim. et quod excedit longa,
8—12 centim. lata, in universo ambitu obsolete et grosse eroso- dentata
(dentibus scilicet inaequalibus et quandoque in crenas veluti mutatis), plana,
utrinque primitus laxe tomeutosa (e pilis aureo fulvis ac stellato-fascicu-
latis), mox vero antice subglabrata, etsi tactu asperula; vkNis omnibus in
postica pagina prominentibus et reticulatis; PETIOLO 1—2 centim. longo,
subtereti et toto densissime fulvo-tomentoso. ANTHEMIA mascula gemina-
tim v. solitarie ахШагіа, 2—3 centim. longa, erecto-patula, parce aureo-
tomentosa, singula e pedunculo simplici v. bifurco et in apice quasi um-
bellatim (circinato s. scorpioideo more) multiforo; floribus pedicello 2-3
mm. circiter longo gracilique sigillatim fultis. Ркнгсохгом Obconico*ca-
lyciforme, extus parcissime aureo-pubens (pube stellata) , introrsus glaber-
rimum; divisuris 3—6 late ovato-acutiusculis; velo iis breviore, ore lato
tandem aperto et erecto, acie obsolete crenata aut vix integra. STAMINA
5—6 brevissime exserta; filamentis solito more late membranaceis; an-
theris adnatis ovato-acutis et 2-lobis, velamine unico tempore debito a
basi ad apicem secedente et apici sustentaculi postea adhaerente; polline
luteo. (Anthemia feminea desiderantur.) (Herb. Mus. Par. Lessert., Webb.
et Berol) — Pubis universae natura et coloré, foliorumque forma et ve-
stitu proxima accedit ad Citriosmam macrophyllam НВК. modo descrip-
tam; nec multum differt a С. gesnerioide НВК. Attamen ab utraque
perigonio subnudo sufficienter discriminatur. Folia seniora bullato-aspera
fiunt, sicut in С. macrophylla НВК. Specimina Poeppigiana hujus speciei
cum illis Citriosmae Amazonum nostrae, infra descriptae, іп Herb. Berol.,
Vindob. et Par. commiscentur.
In Peruvia: Dombey; prope Tocache et Huallaga: Pavon et in
Maynas alto: Póppig. Inde verisimiliter in Brasiliam атазотсат
extensa.
10. CITRIOSMA AMAZONUM Tux. fulvo-pubens, foliis ternis,
saepe dissociatis, oblongis, obtuse et breviter acuminatis, basi cordatis,
exiliter petiolatis, utrinque pubentibus, antice autem (adultis) minute
punctato-scabriusculis obscurisque, subtus contra mollibus et cine-
reis: anthemiis quasi fasciculatis, brevibus ac paucifloris; perigonii
masculi dentibus s. crenis obsoletis, feminei latioribus et semi-or-
biculatis; staminibus 5—8, brevissime exsertis; carpidiis numero-
sissimis; stylis in ore angusto brevissime coalitis.
\ Citriosma asperula Tul., in Ann. Sc. Nat., vol. cit, 35.
Citriosma Amazonum ejusd. in Archiv. du Mus., t. VIII. 332.
ARBOR dioeca, ramis teretibus, saepe “іп nodis obtuse trigonis, me-
dullosis, parce et molliter rufo-pubentibus (pilis brevibus, stellato-fascicu-
latis, vagis), senioribus glabratis. КОЛА ternatim verticillata etsaepe dis-
sociata, elliptico-ovato- v. obovato-oblonga, rarius sublanceolata, obtuse et
brevissime acuminata, basi saepius rotundato-cordata et inaequilatera, quan-
doque etium solummodo rotundata aut nonnihil attenuata, 8—10 centim-
et quod excedit longa, 4— 5 centim. Jata, integerrima aut vix et obsolete
in acie undulato-crenata, sicca Opaca, utrinque brevissime pubentia, su-
perne autem (adulta dico) propter pilos (stellatos) rigidiores tactu aspe-
Monimiac.
rula et minute distanterque punctulata, coloreque praeterea (fulvo) sature~
бога, subtus e contrario tanquam cinerea tactuque mollia, pilis (etsi abun-
dantissimis, stellato-fasciculatis intricatisque) primo obtutu vix conspicuis ;
VENIS secundariis laxis et in utraque pagina exilissimis; PETIOLO teretius-
culo, 8—10 шш. Jongo, gracili, et undique, at praesertim antrorsum, dense
fulvo-tomentoso. ANTHEMIA utriusque sexus in axillis de specie fascicu-
lata, utplurimum autem gemina, gemma interposita , divaricata, demissa et
tota brevissime fulvo-tomentosa, singula e pedunculo 3—7 mm. Jongo, te-
гей, gracili, simplici vel rarius dichotomo et confertim рапсШого, floribus
exiguis et brevissime pedicellatis. Praiconium masculum initio obconicum,
dein velo protracto subovatum, et in limbo angustissimo obsolete 5—6-
crenatum, crenis inaequalibus repandis atque sicut et velo latiuscule aperto
extus cinereo-pubentibus, parietibus vero internis glaberrimis. STAMINA
5—8 glaberrima, libera, vix exserta aut quasi tota inclusa; FILAMKNTIS ut
solet late petaloideis et acutis; лхтикюя 2-lobis oblongo-acutis adplica-
tis valvatimque dehiscentibus (valva unica basi acute emarginata) PERI-
вохп feminei crenis 5—6 latioribus semi-orbicularibus obtusissimis ас de-
missis; VELO angustissime pervio et Crassissimo; cavernula multiloculari et
in parietibus glaberrima, Carra numerosissima, perexigua, ovata, in
stylum filiformem desinentia, totaque glaberrima; srvias supremis exser-
tis et infra apicem brevissime coalitis. — Specimina feminea exstant in
Herb. Mus. Раг.; feminea simul et mascula vidi іп herbario berolinensi,
cum speciminibus Citriosmae limoniodorae, frondibus non longe dissimilis,
perperam confusa. С. Amazonum ab affinibus bene distinguitur foliis ternis
et pube paginae supernae frondium scabrida, e fasciculis pilorum exiguis
stellatis et distantibus.
Oritur in Peruviae provincia Maynas alto: Póppig. Herb. n. 1961.,
` et verisimiliter quoque in Brasilia amazonica.
11. CITRIOSMA CHIRIDOTA Tuk. ramis parce tomentoso-as-
peris ; foliis oppositis, obovatis v. obovato-lanceolatis, breviter acumi-
natis, basi cuneatis et in acie revolutis, initio denticulatis, postea subin-
tegerrimis, nervis infernis petioloque integro fulvo-tomentosis; ra-
cemis brevibus, simplicibus v. dichotomis, patentibus, gracilibus,
paucifloris; parce et sordide tomentosis; perigonii late aperti limbo
angustissimo, obtusissime 5—6 dentato, velo autem lato; staminibus
5—6 vix exsertis; stylis 8—10 brevissimis.
Citriosma chiridota Tul., loc. citatis.
Енгткх dioecus. Rami teretes, in nodis nonnihil] dilatati, pube di-
lute fulva e pilis rigidis brevibus et stellatis parce conspersi proptereaque
tactu asperi FoLra opposita, ovata, obovata у. obovato-lanceolata, bre-
viter v. longius acuminata (acumine obtuso aut acuto), basi breviter cu-
neata vel subrotundata et nihilosecius semper ín petiolum (quem propterea
anguste limbatum diceres) excurrentia, 8—12 centim. longa, 5—6 centim.
lata, novissima a basi acumine tenus minute denseque serrulata, adulta po-
tius obsolete et obtuse crenata aut subintegerrima, omnia basin versus pe-
culiari modo in acie (dense tomentosa) revoluta, tenuia, fragilia, et parce
ob glandulas nidulantes punctato-pellucida; Costa venisque (laxis et exi-
libus) pube stellata et fulva utrinque velatis, ac tandem pro maxima parte
antrorsum glabratis; PETIOLO rigidulo, 8 —15 millim. longo, ecanaliculato,
totoque sed densius in interna pagina fulvo-tomentoso (e pilis stellato-in-
tricatis). АхтикмА utriusque sexus geminatim axillaria, 8—15 millim.
longa (feminea masculis paulo breviora), patentissima , simplicia (racemi
scorpioidei sed vulgo rectiusculi) v. medio bifurca, brachiis apud stirpem
masculam dense 8—10-floris, gracilibus (rigidulis tamen), parceque et sor-
dide tomentosis; racemis femineis vulgo supra medium presso ordine 3—6-
floris; floribus singulis pedicello perquam exili et 2—3 millim. longo suf-
fultis. РЕвгвохїгм maris (adultum, apertum) exiguum, cidariforme, me-
dium versus limbo angustissimo (vix discreto) obsolete et obtusissime 5-
gono circumdatum, ultra (scil in velo erecto) glabrum et in ore lato in-
tegerrimum; parietibus integnis de more glabris. STAMINA glaberrima, li-
bera et utplurimum numero 5, impari medio, caeteris circumpositis, omni-
bus autem aequilongis ac vix exsertis; FILAMENTIS oblongis, ut solet di-
latato- petaloideis; АХТИКВ:8 perexiguis ей subapicalibus. PERIGONIUM fe~
mineum urceolatum, limbo patentissimo immo et demisso sed angustissimo,
e lobis 5 — 6 obtusissimis, coronatum, velo crassissimo umbonato glaber-
rimo et angustissime pervio clausum, extrinsecus sordide parceque fulvo-
tomentosum, et intus anguste multiloculare, parietibus crassissimis muci-
42
303 MONIMIACEAE: CITRIOSMA. 304
genis suave odoris glaberrimisque. СавРИМА , 8—10 glaberrima ; strum
in angustiis spiraculi simul et cum canaliculi parietibus brevissime coali-
tis, brevissime etiam exsertis , liberis, mec aut vix divergentibus. (Herb.
Mus. Par. et Lessert.)
Crescit secus fluvium Brasiliae borealis Rio Uaupés prope op-
pidulum Panuré, floretque autumnali tempore: В. Spruce Hb. n. 2778.
12. CITRIOSMA FOLIOSA Tur. ramis dense foliosis, novellis
fulvo-tomentosis (pube fasciculata), adultis subglabratis; foliis op-
positis, oblongis, acutulis, basi rotundatis , obsolete minuteque du-
plicato-dentatis s. crenatis, initio subtus molliter tomentosis, dein
pro maxima parie glabratis; pedunculis brevissimis 1—3-floris, flo-
ribus exiguis; perigonii (feminei) dense fulvo-tomentosi limbo an-
gusto, carnosulo, glabro et $— 6-dentato , velo autem crasso ac in
medio conico-tubuloso ; stylis 5—8 exilibus, liberis.
Cilriosma foliosa Тил, in Ann. Sc. Nat, vol. cit, 38.5 et
in Archiv. du Mus., ҮШ. 345.
Faurkx dioecus, ramis teretibus v. obsolete tetragonis, dense folio-
sis, novellis saturate spisseque fulvo-tomentosis (tomento tactu molli, e pi-
lis fasciculatis et vage intricatis), senioribus autem vix pubentibus aut
prorsus glabratis. Forra opposita, longe oblonga v. elliptico - oblonga,
acutula, basi rotundata et quidem interdum subcordata, 8—12 centim. longa,
3—5 centim. lata, in acie plana quasi e basi et summotenus obsolete mi-
nuteque duplicato-dentata s. crenata (dentibus saepius obtusis, sinubus ob-
tusissimis) , tenuia, membranacea, primitus in antica pagina vage parceque
pubentia, in postica autem (decolore) densissime molliterque tomentosa (pube
tomentoque e pilis fasciculatis vagis mollibus et aureo-fulvis), adulta su-
perne glabrata et a tergo parce pubentia; vENiIs praeter mediam exilibus
et laxis; PETIOLO gracili, toto tomentoso et 6—10 millim. longo. ANTHE-
MIA feminea (quae sola suppetunt) geminatim axillaria, demissa, tota fulva
et hispidulo-tomentosa, singula e pedunculo brevissimo 1—3-floro ; floribus
exiguis e pedicello 2—4 millim. longo sigillatim pendulis. X PERIGONIUM
globoso-calycinum, in limbo glabro angustoque 5 — 6-dentatum, dentibus
triangulari-acutis inaequalibus еб carnosulis, пес non velo crasso glaber-
rimo ac in medio anguste breviterque conico-tubuloso occlusum. CARPI-
DIA 5—8 glaberrima, in totidem loculamentis ex assueta lege recondita ;
styLis liberis exilibus teretibus exsertis et divaricatis. (Herb. Mus. Berol.) —
Accedit, ob foliorum formam (licet ampliorem) integrumque habitum, Ci-
triosmae ovali R. et Pav. modo adumbratae, sed notis plurimis discrimi-
natur. Pubes universa Citriosmae foliosae multo parcior et semper tactu
mollis, folia tenuiora, anthemia breviora demissaque.
Nascitur in Brasilia meridionali, et circa fabricam ferri Ypa-
nema: Sellow Herb. n. B., 2153, c, 3136. — Herb. Kunth.)
13. CITRIOSMA BIFIDA Tur. ramis exilibus ettomentellis ; fo-
liis oppositis, oblongo-lanceolatis, acuminatis, in costa superna pe-
tioloque antico dense fulvo-tomentosis, caeterum parce tomentosis ;
anthemiis (femineis) gracilibus, ex integro tomentosis, nunc sim-
plicibus, nunc semel aut semel atque iterum bifurcis, semper la-
xiuscule multifloris, floribus subsessilibus et secundis; perigonio
anguste pervio, limbo veloque subnullis; carpidiis 3—4 sericeis ;
stylis subextremis brevissime coalitis ; fructu echinato, tomentoso.
Citrosma bifidum Poepp. et Endl., Nov. Gen, et Sp. plant.
t. ІІ. (1838), 48.
Citriosma bifida Tul. in Arch. du Mus., ҮП. 355.
ARBUSCULA dioeca, orgyalis (fide Póppigii). Вамі foliiferi teretes,
longe exiles, initio ob pilos simplices v. fasciculatos divaricatos et rufo-ru-
biginosos parce tomentosi, postea vero partim glabrati v. tantummodo pu-
bentes. Кол opposita, oblongo-lanceolata, longiuscule et acute acumi-
nata, basi cuneata, minute punctato-glandulosa (luci obversa), integerrima,
8—15 centim, et quod excedit longa, 3—5 centim. lata, in nervo medio,
(plano) antrorsum densissime rufo-tomentosa (pilis subsimplicibus et rigi-
dulis), caeterum utrinque parce pilifera (pilis paginae anticae plerisque sim-
plicibus et vagis), ac tandcm subglabra (costa autem superna semper
tomentosa); PETIOLUS teres, aequalis, gracilis, centimetrum circiter longus,
et tomento copiosissimo rigido rubiginosoque antice (ес(48. ANTHEMIA
feminea geminatim alaria, erecto-patentia, 2—3 centim. longa, tota tomen-
tosa et quapropter luteolo-rufa ; uniuscujusque pedunculus vix teres, gra-
cilis, infra medium sterilis, simplex vel saepius in medio dichotomus , cru-
ribus simplicibus aut ipsis bifurcis ; floribus exiguis, ovoideis, saepe hinc
gibbulis, luteo-tomentosis (ob pilos stellato-fasciculatos) , pedicello seipsis
dimidio breviore singulatim innixis, secundis, duplici serie e basi ad apicem
racemorum ordinatis parique intervallo ab invicem sejunctis. PPERIGONIUM
limbo veloque manifestis penitus destitutum, in apice obtuso integroque (vix
dentatum dicit PokrPrerUs) anguste pervium, intus 3 — 4-locellatum, toti-
dem carpidiatum et in parietibus crassiusculis glandulis suave olentibus
scatens. CanPrDIA sessilia, imis perigonii loculis inserta, ovato-compressa,
pube aureo-fulva sericea adpressaque vestita et in stylum longum glabrum-
que attenuato-desinentia; styli superne in unum coaliti, subito autem extra
perigonii foramen brevissime liberi et divaricato-reflexi. OvuLUM solitae
structurae, scilicet obovato-ellipsoideum anatropum et erectum, e basi enim
capsellae genitricis assurgens. Fructus paucissimi in singulis racemis ma-
turescunt ; unusquisque ceraso minor, globosus, processibus carnosulis va-
gisque hinc et inde quasi echinatus, laxe tomentosus et drupeolas 1—2
fovens; harumce putamine ut solet ligneo et scrobiculato. (Flores mas-
culi desunt, nec quidem Pueppigio, cui specimina supra descripta debemus
innotuerunt.) (Herb. Mus. Par. et Vindob.) — Speciem sistit a caeteris
distinctissimam, cujus criterium in racemis multifloris simplicibus vel com-
positis, perigonio limbo destituto , carpidiisque paucis praesertim versatur.
Perigonii structura. Citriosmam cristatam Poepp. et Endl. affinesque imi-
tatur, sed propter stylos summos liberos ab eis recedit. De racemis bifidis
tantummodo apud Poeppigium agitur, qui non animadvertit eos iteratis vici-
bus in brachia subaequalia saepius disce dere.
Crescit, ait Poeppigius, in silvis primaevis provinciae peruvianae
Maynas dictae, [loretque mense Martio: Popp. Hb. n. 2131. B.
B. Dioecae, synandrae.
14. CITRIOSMA MOLLICOMA Marr. rufo-tomentosa ; foliis
amplis, longiuscule petiolatis, elliptieis, oblongis v. obovato-lanceo-
latis, breviter acuminatis, basi attenuatis, integerrimis v. obsolete
denticulatis, utrinque molliter pubentibus, in venis autem dense to-
mentosis; anthemiis brevibus et paucifloris; perigonii camparifor-
mis limbo lato, repando, integerrimo v. obsolete 5—6-crenato; sta-
minibus 4 velum excedentibus et monadelphis. |
Citrosma mollicoma Mart., mse. т Herb. et Schedis. —
Tul., in Ann. Sc. Nat, loc. cit, etin Arch. du Mus., t. ҮШ. 356.
Citrosma dentata Рдрр., msc. in Herb. Mus. Vindob. —
Non R. el Pav.
Аввов dioeca. Rami foliiferi crassi, medullosi, hinc et inde vicis-
sim compressi, panno densissimo, asperulo et brevi, saturate rufo et tan-
dem sordide fucato, e pilis simplicibus, fasciculato-patentibus, obtecti, adulti
partim glabrati sed tactu scabridi. Forra decussatim opposita, amplis-
sima, elliptica, elliptico-oblonga v. ovato- s. obovato-lanceolata , breviter
acuminata, acumine obtuso acutove, basi attenuata et quidem longiuscule
decurrentia, 20 —30 centim. longa, 8—12 centim. et quod excedit lata,
integerrima v. obsolete remote et minutissime denticulata, utrinque molliter
brevissimeque, subtus vero copiosius, pubentia, in nervis secundariis pri-
marioque utriusque paginae rufa, et PETIOLO subtereti, valido, instar ra-
morum rufo-tomentoso, 3—6 centim. longo erectoque singula suffulta;
VENIS secundariis remotis pinnatimque et elegantissime ordinatis, tertiariis
pariter inter se distantibus, cunctis in folii tergo prominulis. ANTHEMIA
utriusque sexus ut solet geminatim alaria, contracta, scil. 2 centim. vix
excedentia imo et breviora, in medio dichotoma, cuncta pauciflora (feminea
tamen multo magis depauperata, nempe 1— 3-flora) et pube brevi ac rufa
(mascula copiosius) tecta. Manis perigonium campaniforme, late apertum
(e principio), in acie repanda limbi lati erectique integerrimum, velo autem
Supra genitalia in imis penetralibus recondita anguste pertuso clausum.
STAMINA saepius 4 aequalia, glaberrima, in orbem angustissimum dispo-
sita, perigonii fundum angustissimum et locelliformem sub velo tenentia,
totis fere fiülamentorum marginibus coalita et tubum angustum summo apice
305
4-dentatum (dentibus deflexis et antheriferis) nec limbum campaniformem ca-
lycis excedentem fingentia; ANTHERIS anticae fulciminum paginae adplica-
tis, 2-lobis et valvatim ex more dehiscentibus š POLLINE pallido. STAMINA
2 sublibera rarius ut videtur solummodo occurrunt, tertii rudimento quan-
doque accedente. FEMINAE perigonium apertius urceolatum, margine s.
limbo lato, repando, obsolete et obtusissime 5—6-crenato, nec non (in fauce
constricta) velo crasso tumente et anguste perforato instructum, loculisque
numerosis (8—12) 1-carpidiatis intus confossum. CARPIDIA sessilia, gla-
berrima , in stylum filiformem breviter exsertum sigillatim desinentia, et
uniovulata. Оусілім anatropum e basi carpelli sessile assurgens, Peri-
gonii interni, septorum carpidiorumque parietes glandulis olentibus albentibus-
que (plantasicca) scatent. (Herb. Mus. Monac. et Vindobon.) — Anthemia
mascula femineaque in iisdem ramis simul non occurrunt , quapropter arbo-
rem fore dioecam arbitratus sum; qua de re tacet (saltem in schedulis, quae `
penes me sunt) cl. Marr.
In nemoribus primaevis, ad cataractas cupatenses fluvii Japurá,
prov. do Alto Amazonas, m. Januario: Mart.; in Maynas alto: Рбр-
pig n. 2145, nomine Citrosmae dentatae R. P. (v. in hb. Monac. et
Vindobon.)
C. Monoecae eleutherandrae.
15. CITRIOSMA POEPPIGII Tul. parcissime minuteque in ra-
mis et foliis lepidifera vel prorsus glabrata; foliis oppositis, amplis, el-
liptico- v. obovato-oblongis, acuminatis, basi rotundatis, integerrl-
mis ac breviter petiolatis; anthemiis geminatis, brevissimis, sub-
simplicibus, 5—8-floris, luteo-tomentosis; perigonii obconici et qua-
dripartiti divisuris late ovatis, obtusissimis, et utrinque tomentosis ;
velo conico, tomentoso; loculis numerosis; stylis in columnam ex-
sertam coalitis.
Tetratome lepidota Poepp. et Endl., Nov. Gen. et Sp. Plant.
TI. 47. (fide Herb. Mus. Berol.)
Citriosma Poeppigii Tul., in Ann. Sc. Май, ser. 4. ПІ. 39.
et in Archiv. du Mus., VIII. 859..
_ ARBOR ramis (hornis) crassis, medullosis, teretibus , in nodis vero
quadamtenus dilatato-ancipitibus, novellis lepidibus minutissimis dilute lu-
teis et tandem albescentibus (e pilis brevissimis stellato-fasciculatis) parce
conspersis, adultis glabratis. Forra decussatim opposita, elliptico- v. obo-
vato-oblonga, longiuscule et acute acuminata, basi rotundata, in acie in-
tegerrima, subtus (adulta) vix ac ne vixlepidifera, superne admodum glabra,
exsiccata (adulta) opaca, glandulis vero minutissimis et pellucidis copiosis-
sime farta, 18-22 centim. et quod excedit longa, 6—9 centim, lata, pe-
tioloque crasso centimetrum v. sesquicentimetrum longo ac vix lepidi-
gero innixa; venis laxis, subtus minutissime sparsimque lepidigeris. AN-
THEMIA, feminea dico quae sola suppetunt, geminatim axillaria, petiolo bre-
viora, ex omni parte densissime luteo-tomentosa (ob pilos stellatos fasci-
culatos et longiusculos); pedunculo uniuscujusque simplici v. rarius bi-.
furco, et 4--8-його, floribus subsecundis divaricatisque. PERIGONIUM оһ-
conicum, in pedicellum brevem attenuatum, superne limbo amplo e phyllis
s. lobis 4 aequalibus, erectis, late ovatis, obtusissimis et utrinque luteo-
tomentosis coronatum, velo acute conico prominente crasso tomentoso et
anguste perforato clausum, nec non, in loculos s. alveolos 12—15 exiguos
inaequales septis glabris reticulatim conjunctis (nec de specie glanduliferis)
discretos et unicarpidiatos intus рагби. —CARPIDIA sessilia, ovato-linearia
superneque ob pilos aureos et adplicatos sericea. STYLI, etiam sub velo
jam adglutinati, in columnam solidam longiuscule exsertam teretem glabram
apiculisque nonnullis brevissime disjunctis terminatam excrescunt. (Herb.
Mus. Vindobon. et Berol) — Cum Citrosmae oblongifoliae В. et Pav.
edita descriptione, specimina modo adumbrata neutiquam tipos —
optime e contrario cum diagnosi Poeppigiana Tetratomes lepidotae Pópp. et
Endl. quadrant, ita ut, docente etiam Herbario berolinensi, nequaquam du-
bito quin Tetratomem hanc reapse sistant. Nomen c Poeppigio stirpi im-
positum invitus mutavi. Flores in aqua tepida emolliti odorem cinnamo-
meum gratissimumque spargunt, licet glandulis in suo parenchymate quasi
destituti videantur. Anthemia quae prae oculis habeo , cuncta quidem fe-
minea sunt, sed pauca dantur, mec quapropter affirmare arborem reapse
dioecam esse vellem, cum caeteroquin, suadentibus proximis, potius monoeca
MONIMIACEAE: CITRIOSMA. 306
aestimaretur. Quandoque accidit, ut anthemii axis indivisus ultra flores
tunc mere racemosos longiuscule protrahatur et ramorum genuinorum more
frondescat.
In Maynas regione provinciae do Alto Amazonas contermina:
Póppig 1831. n. 2060., 2066. — Specimini H. par. accedit schedula
sic conscripta: Citrosma oblongifolia R. P.? — Schedula: altera in hb.
Berol. habet; n. 2066. Tetratome lepidota, Pópp. N. Gen. II. 49. —
16. CITRIOSMA GUIANENSIS Tur. ramis initio rufo-to-
mentosis, postea glabratis; foliis oppositis, amplis, ovato-oblongis
v. ellipticis, breviter acuminatis, basi rotundis, integerrimis, utrin-
que tandem glabratis; petiolo brevi; anthemiis uni- vel 2-sexualibus,
rufescenti-cinereis, subsimplicibus , patentissimis , petioloque 2—3-
plo longioribus; perigonio masculo late aperto, staminibus crebris
exstantibus; femineo globoso obtusissimo obsolete 4—6-crenato v.
integerrimo, velo conico prominente; carpidiis 8—19,
Siparuna guianensis Aubl., Plant. de la Guyane, II. 865.
t. 333. — H. Crueger, in Linnaea, ХХ. (1847.) 113, et Ann.
Sc. Nat., ser. 3. VII. (1847.) 376.
Сигозта glabrescens Mart., Msc. in Herb. et Sched. —
Non Preslio.
Citrosma oblongifolium Spreng., Msc. іп Herb. Berol. —
Non? А. et Pav.
Citriosma guianensis Tul., in Arch. du Mus. VIII. 361.
ARBUSCULA monoeca, graveolens et 1—2-orgyalis, testibus АШИЖ-
TIO et Свсввкмо. Rami folüferi teretes, sed іп nodis compressi, medul-
losi primitus adpresse rufo-tomentosi (ob pilos stellato-fasciculatos), posten
autem glabrati, epidermide virenti etlevi. Forra decussatim opposita, ovato-
oblonga v. elliptica, breviter et acute acuminata, basí rotunda, integerrima,
8—15 centim. et quod excedit longa, 4—7 centim. lata, glanduloso-punc-
tata, initio utrinque v. postice tantum dilute rufo-tomentosa, postea pede-
tentim glabrata nec nisi posticis in nervis (prominentibus laxisque) minu-
tissime pubigera (pube e pilis brevissimis et stellato-fasciculatis); rETIOLUS
subtrigonus, semicentimetrum longus, ac minutissime ex omni parte pubens.
ANTHKMIA modo unisexualia, modo bisexualia, adpresse tomentosa, bina in
unaquaque axilla, simplicia, rarius bifurca, a summo primum circinnata,
postea explicata patentissima et quidem nonnihil demissa, petiolo, anthesis
tempore, circiter duplo longiora, et 4—6-flora; floribus initio capitatis,
deinde remotis. secundis, patentissimis, pedicelloque 4—6 millim. longo et
nudo singulatim suffultis. Atasastaum floris masculi obovatum, feminei
globosum majusque, utrumque extus adpresse et densissime tomentosum,
diluteque rufo-cinereum. Manis perigonium calyciforme late apertum et
obtusissime 4—6-crenatum, androceum autem longiuscule exsertum et
10—12-andrum. Кемтмав perigonium, connubii tempore, prorsus globo-
sum et obtusissimum, in acie vix discreta obsolete 4—6-crenatum aut sub-
integrum, velo conico acuto protractiori et tomentoso opertum, intusque
8—12-locellatum, parietibus crassissimis et glandulis suave olentibus (al-
bentibus in planta exiccata) copiose scatentibus. Слириял in imo stylo
adpresse sericea. туйл in columnam longiuscule exsertam
teretem summoque apice in sua elementa brevissime solutam sub velo cona-
lescunt. Fructus immaturus pubet; maturus flavus est et molem cerasi
mediocris obtinet. (Cruegerio teste). қ
_ Per vastos Americae tropicae tractus diffusa. In Gujana gallica
apud Indos Galibis ad rivorum litora, tempore pluvio florens: Aublet,
Martin (hb. n. 79), Perrottet a.1821., Leprieur а. 1838. (hb.n. 270.)
Melinon a. 1843., 1854. (№. n. 124.) Similiter viget in Gujana
brittanica: В. Schomburgk a. 1841., 1842. (hb. Pirarensis n. 404, Ro-
raimensis n. 728. et m. Jan. a. 1843. (hb. Berol. et Webb, n. 669).
In Gujana batava Splitgerber et Hostmann (hb. n..382.). In Novae
Granatae valle magdalenensi, inter Ortega et Chapazal, m. Martio
florens et fructifera: Just. Goudot. — In Brasiliae prov. Mato Grosso
(hb. Imp. bras. n. 292); in prov. Minarum ad silvarum margines et
in sepibus: M.; in prov. Ceara: Gardner (hb. n. 1842); inter Vic-
toriam et Bahiam: Sellow (hb. Berol).
Flores masculi in vertice anthemii bisexualis generantur; soli etiam
racemos unisexuales sistere queunt; anthemia vero mere feminea saepius
occurrere videntur. — Specimina brasiliensia, Herbario imp. Sebastianopo-
307 MONIMIACEAE: CITRIOSMA. 308
litano a Gaudichaud nostro olim deprompta, formam sistunt longe angusti-
(ойлт, Gardneriana autem, caeterum prorsus manca (saltem quae mihi
praesto sunt), formam peculiariter glabram; granatensia nonnulla foliis
deorsum attenuatis a caeteris recedunt. — Ceteroquin Citriosma guia-
nensis foliorum forma et magnitudine,'anthemiis laxis aut contractioribus,
mec non pube parca aut copiosiore multum variare videtur. Formas inter
innumeras quas ante oculos habeo, duae praestantiores , praeter modo de-
scriptam typicam, paucis discerni queunt, scilicet :
В. хора: saepius ut videtur dioeca, RAMIS exilibus foliosis et
cito glabris; roms oblongo- v. elliptico-lanceolatis , acutis, basi
breviter attenuatis, 10—15 centim. longis, 4—6 centim. latis, postice
sparsim et minutissime lepidigeris, moxque admodum glabratis;
ANTHEMIIS femineis crassis, parce lepidotis, aureo-rufulis, laxe 3—8-
floris et patenti-demissis; rERIGoNTO (femineo) pyriformi, obtusissimo,
parce lepidifero, brevissimeque 4-dentato, dentibus inaequalibus, ob-
tusissimis, crassis et imbricatis; velo conico, pubente totoque in-
cluso; carripus 10—12.
Citrosma oblongifolia Leand. do Sacramento Msc. in Herb.
Mus. Par.
Citrosma amazonica et C. glabrescens Mart. in Sched. Msc.
(obs, 2621).
Crescit in Brasiliae regione Sebastianopolituna, testibus cl. Mer-
tens, Luschnath, Kaikmann aliisque: Leandro do Sacramento, a. 1819.
Vauthier Herb. nn. 128. (sub Citrosma paniculata Spreng., in Herb.
Webb.) et 169. ann. 1836; — in provincia Fodinarum: Claussenii
Herb. n. 159... а. 1838.; in prov. Paraensi ad fluvium Mog, in silvis
japurensibus prov. do Alto Amazonas Herb. Mart., nec non Victoriam
inter et ВаМат: M., Julio 1818, Sellowii Herb. n. 807. et 1087,
in Mus. Berol.
et y. DIVERGENTIFOLIA: vulgo monoeca, RAMIS foliosis, lepidi-
fero-tomentosis, sordide rufo-luteis, et tandem glabratis; котла co-
riaceis, ellipticis. v. ovato-oblongis, breviter acuminatis v. attenuato-
acutis, basi obtusis, brevissime petiolatis, patentissimis, 7—10 cen-
tim. longis, 3—5 centim. lati$, initio utrinque lepidifero-tomentosis
rufisque, adultis autem supra glabratis (1048) et subtus parce
lepidifero-tomentosis ас decoloribus ; ANTHEMIIS subsimplicibus erecto-
patulis et dense multifloris; floribus circinato-secundis, primum sub-
capitatis et albido tomentosis; PERIGONIO globoso obtusissimo at-
que 4—6-dentato, dentibus obsoletis aut perexiguis, velo maris
subnullo, feminae conico acuto et dentes excedente; сАкРшив 6-8.
Angelina divergentifolia Pohl, Msc. in Herb. Mus. Vindob.
Citrosma oligocarpa Mart., Msc. in suopte Herb. et Sched.
In prov. Minarum, Ceará et Piauhy: Gardn. (hb. п. 1843,
2952. 5178.) ; in prov. Goyaz prope Cavalcante: Pohl (hb. n. 2143);
in prov. Paraénsis regionibus maritimis: M.; ad Ega, prov. do Alto
. Amazonas: Püpp. п. 2907. — In Gujana anglica: Schomburgk (hb.
s 598. e Pirara, ct 669. Vidi in hb. par. топас. Vindob. berol.)
Folia, testante cl. MARTIO, interdum alterna nec opposita, scil. dis-
sociata deprehenduntur. |
17. CITRIOSMA CAMPORUM Тог. ramis foliosis, sordide
rufo-tomentosis, tandemque glabratis; foliis oppositis, brevissime
petiolatis, oblongo-ellipticis, breviter acuminatis , basi rotundis, in-
tegerrimis, adultis supra glabris, postice autem tomentosis et ru-
fulo-cinereis; anthemiis brevissimis, paucifloris, patentissimis v. de-
missis, et sordide tomentosis; floribus exiguis; perigonio globoso,
subrostellato, anguste pervio, obsolete 8—6-crenulato; staminibus
subinclusis.
Citriosma camporum Tul., m Ann. Sc. Nat, ser. 4. Ш,
39. et in Arch. du Mus., VIII. 363.
ArsuscuLaA 1—3 metra alta, monoeca. Rami abunde foliosi; no-
velli compressi, subancipites et dense rufo-tomentosi (ob pilos fasciculato-
stellatos modiceque adplicatos); aetate nonnihil provectiores teretes facti et
partim glabrati, pilis imminutis v. destructis. FoLrA decussatim opposita,
erecta v. erecto-patentia, oblongo-elliptica, brevissime et abrupte acumi-
nata (acumine obtusiusculo), basi obtusissima, 8-12 centim. longa, 79
centim. lata, integerrima, quadamtenus coriacea, utrinque initio copiose to-
mentosa, pilis scil. sordide cinereo-fulvis stellato-fasciculatis et adplicatis
obducta, postea superne penitus glabrata et nitida, in pagina vero postica
nequaquam denudata et semper discolora; venis secundariis exilibus, cum
media utrinque prominulis , tertiariis laxis ac parum conspicuis; PETIOLO
brevissimo , nempe vix semicentimetrum aequante, crasso et sordide tomen-
toso. ANTHEMIA geminatim alaria, petiolo nonnihil longiora, patentissima
imo et patenti-demissa, simplicia, pauciflora (floribus 2—6 scorpioideo more
ordinatis, pedicelloque 2 mm. circiter longo sigillatim fultis), ex integro rufo-to-
mentella, nunc unisexualia, num contra androgyna, floribus masculis tunc ut so-
let superioribus. PERIGONIUM utriusque sexus exiguum, globoso-utriforme, in ore
anguste constricto et instar rostelluli nonnihil producto obsolete 3—6-crenatum,
crenis obtusissimis brevissimis et vix aequalibus, in parietibus autem (cras-
sissimis) glandulis colore albenti micantibus et suaveolentibus foetum, extus
adpresse tomentosum, intus e contrario glaberrimum ; velo maris nullo,
feminae verum conico acuto tomentoso et ore angustissimo pervio. STA-
MINA 8—12 subaequalia, glaberrima, vix ac ne vix exserta, aut quidem
inclusa, os perigonii impedientia; FILAMENTIS Ovatis v. oblongis, tenuibus
(petaloideis), superne angustatis obtusis vel truncatulis; ANTHERIS breviter
oblongis et more solito apertis. CALYCIs FEMINEI loculi fertiles 6—8, mo-
nocarpidiati; cAnPIDIA glabra, singula in stylum longum inferne sericeum
(pilis dilute stramineis) abeuntia; sTYLI sub velo coaliti, columnam breviter
exsertam teretemque sistentes, paucis extremo apice liberatis. Fructus in-
Crescendo partim glabrescit et saepe gibbus, deformis aut obliquus evadit,
ore perigonii non mutato; maturus nigrescere dicitur. — Habitum prae se
fert Citriosmae guianensis y divergentifoliae (vid. supra), cui utique prop-
ter foliorum formam vestitum naturamque et anthemiorum fabricam proxima
dicenda est; distinguitur apprime racemis brevissimis, calycibus globosis
quasi utriformibus et in ore rostelliformi obtusissime crenatis, nec non sta-
minibus inclusis et aliter effiguratis.
In campis apertis secus flumen Tocantins Brasiliae centralis,
oppidulum S. Jodo das duas Barras inter et Porto imperial. Flo-
rebat Julio et Augusto: Weddellii Herb. propr. (coll.a.1844.) n. 2472.
18. CITRIOSMA REGINAE Tur. ramis crassis et saturate
rufo-tomentosis; foliis oppositis , breviter petiolatis, longe ovato-
ellipticove-oblongis, acuminatis, basi rotundis, in costa superne rufo-
tomentosis, postice pallidis itidemque tomentosis, anthemiis lon-
giusculis, erectis, adpresse tomentosis, a basi ad apicem conferti-
floris, semel aut semel atque iterum dichotomis; floribus femineis
subsessilibus ac rufis, masculis multo longius pedicellatis et cinereis ;
perigonio masculo late aperto integroque, femineo anguste pervio;
staminibus 6 inclusis, crassis; earpellis vulgo 4, sericeis.
Ситозта Reginae Tul., in Ann. Sc. Nat. loc. cit., et in
Arch. du Mus. ҮШ. 364. tab. ХХХ
Tabula nostra LXXXIII. Fig. I.
Аввов monoeca. Rawr (de foliiferis hornotinis dico) medul-
losi, crassi, hinc et inde alternis vicibus compressi, panno spisso
et rufo-ferrugineo, e pilis stellato-fasciculatis et divaricato-implexis,
primodum involuti, seniores autem facti partim glabrati. Forra de-
cussatim opposita, ovato- ellipticove-oblonga, acute acuminata, basi
rotundata, minute ét abunde punctato-glandulosa (luci obversa),
18—20 centim. et quod excedit longa, 5--7 centim. lata, recentis-
sima utrinque dense rufo-tomentosa, adulta in pagina superna laxe
piligera . (pilis solitariis v. fasciculatis), aetate provectiora antice
(in costa serius) penitus glabrata; venissupra planis v. impressis,
subtus prominentibus et laxe anastomosantibus (pagina postica de-
colore) ; PETIOLO antrorsus deplanato, centimetrum vel sesquicenti-
metrum longo ac toto densissime rufo-tomentoso. ANTHEMIA MO-
noeca, geminatim axillaria, erecta, 2—4 centim. longa, integra dense
309 MONIMIACEAE: CITRIOSMA. 310
et adpresse tomentosa, inferne rufa, superne autem cinerea, a basi
ad apicem floribus confertis et subsecundis onusta, vulgo singula
nonnihil supra basin dichotoma, cruribus simplicibus aut apicem
versus bifurcis; floribus exiguis, femineis inferiorem, masculis su-
pernam anthemii uniuscujusque partem tenentibus. PERIGONIUM mas-
culum pedicello 5 mm. circiter longo suffultum, calyptriforme s.
obconicum, late seilicet apertum et in margine crasso repandoque
integrum, extus argyro- s. cinereo-tomentosum, intus autem glabrum.
Sramina plerumque sex brevissima, receptaculi nempe aciem non
excedentia, crassitudine inaequelia (latiora exteriora), introrsa et
glaberrima ; riLAMENTIS subcarnosis (antice quidem, ni fallor, tu-
mentibus), late ovatis, apiceque post anthesim truncatis; ANTHERIS
ut solet totis adnatis, subapicalibus, 2-lobis, lobis singulis valva
solubili primodum tectis. Рквівохіси femineum ovatum s. ovato-
globosum, quandoque irregulariter costato-angulosum, obtusum, pe-
dicello vix 2 mm. majori innixum , extus totum rufo-tomentosum
(panno tenui densoque), in apice pervio obsolete eroso-crenulatum
aut subintegrum (limbo libero vix ullo), veloque glabro nonnihil
prominente et angustissime perforato clausum, intus utplurimum
4-loculatum et 4-carpidiatum, septis parietibusque (crassissimis et
glandulis rubentibus copiosissime scatentibus) glabris. CAmPIDIA
rufo-sericea in stylum glabrum procurrentia; stylis sub vertice pe-
rigonii coalitis, brevissime exstantibus nec ultra foramen dissociatis.
(Fructus desunt.)
Oritur in Brasilia (Herb. Lessert.).
Citriosmae Reginae admodum congener est et Citriosmae cristatae
Pópp. et Endl et Citriosmae cuspidatae nostrae; huic ob florum utrius-
que sexus structuram praesertimr affinis est, sed facile ab utraque et analogis
distinguitur, nescio quidem utrum speciem melius definitam inter ceteras
nostri generis repereris. -Pubis natura illiusque quum in ramis tum in
foliis distributione ad Citriosmam bifidam Pópp. et Endl. accedit.
19. CITRIOSMA CRISTATA Тот. ramis initio minutissime
lepidotis, tandem glabratis; foliis oppositis, amplis, oblongo-lanceo-
latis, acuminatis, integerrimis, adultis utrinque glaberrimis et sub-
coriaceis; racemis crassis ac lepidotis; floribus omnibus longe pe-
dicellatis , masculis confertissimis et 12—15-andris; perigonii ore
integro, masculi lato, feminei 8—10-gyni angustissimo; stylis bre- |
vissime exsertis.
Citrosma cristatum Püpp. et Endl. Nov. Gen. et Sp. Plant.
П, (1838.) 47. tab. 164, >
Citrosma macrophylla Mart. msc. in suopte Herb. et sched.
Citriosma cristata Tul., in Arch. du Mus. УШ. 366.
‚ ARBUSCULA mohoeca, circiter biorgyalis ac, ut refertur, pauci-ramosa.
Вам: foliiferi medullosi, teretes sed in nodis hincet inde alternatim compressi, pri-
mitus lepidibus disciformibus minutissimis et confertissimis obtecti proptereaque
cinereo-rufuli, mox verum accrescendo quasi ex toto glabrati aut sparsim
tantum lepidiferi, lepidibus eciliatis imminutisque. Forra decussatim орро-
sita, longe oblonga aut oblongo-lanceolata, breviter acuminata, basi atte-
nuata, 25— 35 centim. longa, 6 —9 centim. lata, integerrima, antice in prin-
cipio glabra, postice vero parcissime lepidifera, adulta utrinque glaberrima
et minutissime glanduloso-punctata (luci obversa), petiolo insuper valido,
superne canaliculato et acute marginato, sparsim minutissimeque lepidifero
suffulta ; nervis crassis, tertiariis mire transversim parallelis. ВАСЕМІ ge-
minatim alares, crassi, saepius compresso-dilatati ramumque fasciatum fin-
gentes, apice praesertim copiose lepidoti, 2—3 centim. longi, patentes, ultra
medium laxiflori (feminei), apice autem confertiflori (masculi) FLORES
utriusque sexus pedicello 1 centim. circiter Jongo, patenti, aequali et lepidi-
fero instructi, feminei numero 3—6, masculi 15—20. Ркнівохпум mas-
culum poculiforme, anthesis tempore late apertum. et ín эт inte-
grum, veli rudimento nullo. STAMINA 12 — 15 subaequalia, vix ex-
serta, glaberrima, imis perigonii parietibus inserta, omnia e) FILA-
MENTA petaloidea, lineari-oblonga, basi vero latiora et in vertice acutata ;
ANTHERA ovata, 3-loba, paginae sustentaculi anticae sub illius apice
tota adnata et ex more valvatim dehiscens, valvis ovato -rotundis, exi-
Monimiac,
guis, a basi summotenus circumcirca solutis, ab invicem liberis et revolu-
tis persistentibus; POLINE pallido. PERIGONIUM femineum globosum v. glo-
boso-conicum, limbo distincto subdestitutum, ore quasi integro anguste
apertum, velo conico breviter ultra protracto, os integrum replenti pertu-
soque clausum, intus denique glabrum et 8—10-loculatum, loculis mono-
Carpidiatis, CARPIDIA sessilia, nonnihil puberula, punctato-glandulosa, in
stylum longum ut solet desinentia; styli, sub veli tegmine jam coaliti, extus
brevissime prodeunt nec in aere desciscunt. OvvLUM solitarium, obovatum,
anatropum, imo carpidio, ut Citriosmam decet, insertum, erectum. Евсстсв
immaturus globosus, glabratus veloque superstite nec ampliato et colu-
mella stylorum prominula integraque simul mucronulatus, — Speciminibus
Péppigianis quae mihi praesto sunt per errorem adjuncta est schedula sic
Conscripta: ,,2664. Citrosma radiatum Рбрр., Nov. Gen., IL 45“ In de-
scriptione Póppigiana arboris hujus perperam scribitur pedicellum foris
feminei fulcimine masculo duplo longiorem deprehendi ; stamina duplici tantum
serie perigonio inseri, eorumque filamenta in medio constringl; antherae lo-
culos remotos esse et longitudinaliter dehiscere; ovulum pendere; stylosque
in flore divergentes, in fructu solum stigmata sua сопѕосіаге Num etiam
odor aromaticus Citriosmis solemnis huic desit, ut vult Póppigius, maxime
dubito, cum ejus folia punctato-glandulosa de more reperiantur; flores sal-
tem aqua tepida emollitos suaveolentes effici facile compertum habui. Glan-
dulae olentes in foliis recentibus rarissimae videntur, in adultis autem ab-
undant. Icones analyticae Poeppigianae itidem in multis peccant, Speci-
mina guianensia a brasilianis recedunt floribus utriusque sexus ni fallor
minoribus et brevius pedicellatis, femineisque acutioribus.
In Brasiliae borealis prov. do Alto Amazonas, ad margines sil-
varum, prope oppidulum Еда: Mart, Póppig. — In Gujana gallica:
Martin. (V. hb. mus. par., monac., vindobon. et berol.)
Species extrabrasiliensis.
CITRIOSMA MOLLIS Тот. tota dense molliterque tomen-
tosa ac fulvo-virens; foliis oppositis, late ovatis v. ovato-ellipticis,
acuminatis, basi rotundatis, obsolete denticulatis breviterque petio-
latis; anthemiis masculis iterato-dichotomis et multifloris, femineis
subsimplicibus multo brevioribus ac paucifloris; perigonio extus
undique tomentoso; limbo maris angustissimo subnullo et integer-
rimo, feminae ampliato, repando, integro v. obsolete сгепаќо ; sta-
minibus 5 diadelphis; ovariis 20--25 glabris; stylis summis liberis
et breviter exsertis.
Cilriosma mollis Til. in Arch. du Mus. VIIL 358. tab.
XXIX. |
Citrosma molle et C. dubium HBK. Nov. Gen. et Sp. II.
173. 174. — C. pyricarpa Willd. in suo herb. n. 18495. (non
В. et P. ?)
Tabula nostra LXXXIII. Fig. II.
Peculiari floris masculi structura ad C. mollicomam (supra 304. n. 14.),
pariter dioicam et synandram, accedit; cujus structurae pro exemplo ico-
nem repetimus, licet species extra imperii Brasiliensis fines lecta fuerit.
Habitat circa Hondam et 8. Annam Novo-Granatensium: Bon-
pland; prope Combayma, in eadem regione: J. Goudot.
Species mihi ignotae :
20. CITRIOSMA DISCOLOR Pörr. ей Ехо. Nova Gen. ac
Sp. Pl. II. (1838.) 47. monoeca, foliis oppositis, oblongis, atte-
nuato-acu ninatis, basi obtusis, integerrimis, glaberrimis, supra ni-
tidis, subtus in costa ob pubem stellato-lepidotam scabridis ; ramu-
lis anthemiisque pariter lepidotis; pedunculis axillaribus geminis,
abbreviatis et multifloris, superiore masculo; pedicellis cymosis;
perigoniis pentagynis, tandem monocarpis.
Crescit frequens circa Egam oppidulum Brasiliae boreali - oc-
cidentalis.
43
311 MONIMIACEAE: CITRIOSMA — MOLLINEDIA. 312
91. CITRIOSMA ТНЕСАРНОВА Purr. et ExpL. op. cit. Л. II. MOLLINEDIA *).
48. monoeca, foliis oppositis, longe petiolatis, ПЕ MOI E of Pac. M өні of phi, Por. (1704) 78:
acuminatis, basi acutis, remote denticulatis, supra glabris, FPES | |» 15; Syst. Veget Fl. регио. et chil. І. (1798) 142—142.
(ramulisque et inflorescentia) stellato-pubescentibus ; racemis axil- Tul, in Archiv. du Mus., ИИ. 373. — Ternarome Popp. et
laribus, numerosis, fasciculatis; perigoniis masculis ovato-urceolatis Endl., Nov. Gen. ac Sp. рі, И. (1838) 46. — Walp., Annal.
et decandris (?), femineis trigynis ac tandem monocarpis. Bot. Syst, I. (1850), 572. n. 2017/1. — Herm. Crueger „ in
Nascitur in siwis primaevis Maynas, Brasiliae conterminis, Linnaea , XX. (1847), 114—115. — ТЕТвАТОМЕ ef MOLLINEDIA
floret Decembri. Endl., Gen. pl, 1378. n. 2017/1. et 2019/1.; Suppl. ІП. 35.,
et Suppl. IV. п. 56.
22. CITRIOSMA RADIATA Pörr. ef Емот., vol. cit. 48. З оо :
monoeca, foliis oppositis, longe рейоїайв, obovato-ellipticis, acutis, Fores diclines, dioeci**), apetali. Prniconrum
basi cuneatis, denticulatis, supra scabro-pubescentibus , subtus (pe- utriusque sexus in ore cruciatim quadrifidum 5. 4-раг-
tiolis ramulisque) dense ac molliter tomentosis ; racemis axillaribus, | titum, divisuris duabus exterioribus oppositis, integer-
numerosis, fasciculatis ; perigoniis masculis ovato-urceolatis; fruc- rimis, interioribus totidem vulgo а prioribus dissimili-
tibus depressis. Ойногцд бшем Б. ef Pav ? || bus, nempe in appendicem introflexam et saepius den-
Viget cum praecedente itemque Decembri floret. tato-repandam protractis; lobis 4 multo rarius subae-
2 ... i е i : e
Synonymon Pavonianum hic dubitanter allatum a cl. Péppigio ci- qualibus; mascutum globosum, obconicum v. turbina-
tato mutuatur. tum, subquadrangulare integrumque, anthesi peracta
decidens; FEMINEUM urceolatum, nempe basi maxime
23. CITRIOSMA BRASILIENSIS Spreng. Syst. Veget. Il. | dilatatum et in collum angustatum desinens, quandoque
545. foliis oppositis, oblongis, utrinque attenuatis , denticulatis, be contra late cylindrico-campanulaceum nec ore angus-
subtus stellato-pubentibus; ramis teretibus; calycibus aggregatis, tiore apertum, semper vero, ut videtur, post anthesin
— nonnihil supra basim circumscissum, parte superstite in-
Brasiliae indigena а Sellowio lecta. star receptaculi deplanati et anguste marginati ovaria
gravida cingente, suffulciente. Stamina numerosissima
à 4 Tee uy
sitis, breviter petiolatis, oblongis, utrinque attenuatis, glaberrimis, d = ан ова оа сее nt
subtus discoloribus, parallele venosis ac rare dentatis; pedunculis paginam sub fauce (nunquam constricta) vestientia,
ternis, trifloris, abbreviatis. stipatissima, alterno multiplicique ordine distributa, ses-
silia, libera extrorsaque; FILAMENTIS brevissimis, cras-
sis et in connectivum subito abeuntibus; ANTHERIS
ovato-hippocrepicis, obtusissimis, 2-lobis s. bursis hine
sulco partim discretis, illinc autem (a tergo) depla-
natis, vertice conjunetis simulque rima communi (antica
v. laterali) hippocrepica late apertis, parietibus cras-
siusculis et integris persistentibus; POLLINE luteo v.
nitidius aureo, pulvereo, granulisque globosis et sim-
plicibus composito; Ovania vulgo numerosissima, exi-
Crescit, ut perhibent, in Brasilia a Sellowio inventa. gua, cuneiformia, confertissima sed inter se cujuslibet
26. CITRIOSMA PANICULATA (Spreng. дос, cit) foliis adgludinationis expertia 2 exteriora quidem plane enim
alternis, oblongis, opacis, glabriusculis, acutis, integerrimis; ramulis libera nec perigonii parietibus latere adnata, cuncta
teretibus, ferrugineo-tomentosis; pedunculis paniculatis, elongatis, receptaculo insidentia, in vertice dilatato glabra, styloque
brevi, tereti, rigidulo, centrali nec apice incrassato. v.
partito singulatim terminata, intus unilocularia et 1-ovu-
lata; ovuLo anatropo, ovato, recto, e summo loculo
E genere excludantur: pendulo et glaberrimo. Fructus ovariis pauciores, iti-
1. СПТВОЗМА SCHOTTIANA Sprengelii quae Mollinedia brasi e — (aut subsessiles) et ovati, maturi drupacei,
Белге Schell mllique est (vile Быр с Wu glabri aut pubentes. Epicarpium tenue; mesocarpium
| crassitudine vulgo mediocri; endocarpium item tenue,
2. Ситвозмл szLLor ejusd., Syst. Veget. П. 545., quae Mol- || Crustaceum, utrinque leve et fragile. Semen loculum
linedia cinerea Gardnero (sub Tetratome) mihique. :
24. CITRIOSMA GLABRA (Spreng. loc. cit.) foliis oppo-
In Brasilia a Sellowio reperta.
Ad Mollinediam potius spectare videtur.
Species maxime dubiae :
25. CITRIOSMA ALTERNIFOLIA (Spreng. Syst. Veget.
П. 545.) foliis alternis, oblongis, obtusis, integerrimis, subtus vil-
losis; calycibus subsessilibus, aggregatis et 4-carpis. :
Provenit in terris brasiliensibus, Sellowio auctore,
3. СїтвозмА TRIFLoRA ejusd., ор. cit. ІТ. 544., quae Molli-
цайх іе ыы. *) Genus dicatum viro nobili FRANCISCO DE MOLLINEDO, qui superiore
saeculo exeunte, de re herbaria apud Matritenses bene meritus est.
4. Сптвозил UMBELLATA ejusd., vol. cit. 545., quae Moll ТЭ tese usque sexus in eadem arbore, v. gr. in Moltinedia to-
nolis 2 mihi. | mentosa Bnth. (sub Tetratome) quandoque occurrere, auctor est
HARTWEGIUS (Cfr. вкхтилмі РІ, Hartw., 350.).
313
implens; testa tenui, hilo lato rhapheque lineari notata ;
albumine crassissimo, firmo, vix oleoso et шиг
centrali, angustissimo согсишадие fovente perforato.
Емввуо teres, linearis, rectus, e caudiculo longo, co-
tyledonibusque duabus multo brevioribus, ovato-obtusis,
aequalibus, tenuibus, planis et facie antica sibi invi-
cem applicitis.
ARBORES FRUTICESVE in America tropica vul-
gatissimi, paucissimi Australasici, Foris oppositis
ternisve, simplicibus, estipulatis, parce remoteque ser-
ratis, pubentibus glabrisve, utplurimum eglandulosis
et inodoris; АХТНЕМ118 terminalibus v. solitarie axil-
laribus, singulis e cyma triflora (v. abortu uni- aut
2-flora) unica, aut pluribus in racemos modo breves
corymbosque mentientes modo elongatos et apice fron-
diferos digestis, caeterum decussatis aut ternis et in
cujuslibet bracteae (foliive) axilla solitariis.
Genus a clarissimis Florae peruvianae auctoribus Mollinedia
dictum, nobilem specierum gregem limites intra naturales facileque
definitos concludit. Idem ipsum est quod recentiori tempore a cl.
POEPPIGIO et ENDLICHERO Tetratome salutatum audivimus. Tetra-
tome quidem super floris feminei structura non parum a Molline-
dia recedere videtur; characteres vero qui illi de hoc argumento
adscribuntur a stirpe, ni me omnia fallunt, peregrina, nempe a sola
Tetratome lepidota Pópp. et Endl. quam Cifriosmae jure vindicant
(vid. sup. 305.), imprudenter desumpti sunt. — Mollinediae vin-
culis quam proximae necessitudinis, Citriosmarum instar, inter se
religantur, notisque paucis alias ab aliis discriminari diceres; res
tamen ita nobis se habet, nec specierum angusta definitio tantis
premitur difficultatibus, nisi verisimiliter ob defectum speciminum
quae absolutiori examini necessariisque collationibus inservirent;
neutiquam. propterea dubito quin phytologi, sub ipso Americae tro-
picae coelo vitam degentes, feliciora studia de plartis nostris multo
facilius instituerent ; utinam ideo nova olim мзохом et MARCGRA-
утовом in terris Pavonianis appareat soboles, cui si aliquantulum .
adjumenti his in pagellis parare potuerim, aptatam tetigero me-
tam. — Porro Mollinedias sub signis variis instruere, ita ut sin-
gulae species tutius recognoscerentur, frustra, dolens fateor, tentavi.
Mollinedia ovata, gracilis, cinerea, floribunda et racemosa pubem
sericeam einereamque, in anthemiis apprime, vulgo induunt; longi-
foliae et brasiliensis folia tomento fulvo, ad tempus saltem, ves-
tiuntur; longifolia et clavigera inter caeteras ob perigonia ampla,
dense saturateque fulvo-tomentosa facile dignoscuntur; laurina et
utriculata vix pubent et comptae sunt; pellucens, nitida et ligus-
trina parvifoliae universa glabritie insigniuntur; reliquae ameri-
canae itidem utplurimum parce pubent et microphyllis similiter ЕЕ
numerandae sunt.
1. MOLLINEDIA OVATA В. et Pav. ramis novellis minu-
tissime sericeo-pubentibus, pallidis ; foliis oppositis, late ovato-el-
lipticis, breviter acuminatis, acutis, basi rotundatis, ultra mediam
aciem remotissime serratis aut totis integerrimis, posticeque parcis-
sime puberulis; cymis masculis minute sericeo-pubentibus; peri-
gonii divisuris internis longe appendiculatis; staminibus copiosis;
receptaculo femineo et carpidiis argyreo-sericeis.
Mollinedia ovata R. et Pav. Syst. Veget. Fl. Peruv. et Chil.,
L 143. — Tul, in Archiv. du Mus. VIII. 375.
MONIMIACEAE: MOLLINEDIA.
314
Квоткх 2-orgyalis (auctore PAVONIO), ramis primitus minutissime
et parce sericeo-pubentibus, tandemque glabratis, teretibus, sed in nodis
compressis. FoLtA late ovata v. ovato-elliptica, acuta seu breviter et acute
acuminata, basi rotundata, tota integerrima vel ultra mediam aciem remote
et tenuiter crenato-serrata (dentibus admodum exiguis, sinubus obtusissimis),
10—20 centim. longa, 6—10 centim. et quod excedit lata , tenuia, opaca,
novissima utrinque minutissime sericea et quapropter argyrea, adulta vero
vix conspicue sericeo-puberula et superne glaberrima; РЕТго1О antico late
canaliculato et 6—10 mm. longo; үкхін postice tantum prominentibus,
exilibus et laxissimis. Cymar masculae triforae , singulae pedicello gra-
cili, apice 2-bracteolato (bracteolis lineari-acutis, albido-tomentellis, pa-
tentissimis caducisque) et 2—3 centim. longo suffultae, ex imis innovatio-
nibus bracteigeris (bracteis perexiguis citoque caducis) natae, oppositae,
numero utplurimum 4 superpositae, nec non ex toto, initio saltem, seri-
ceo-pubentes et propterea albidae. ALABASTRUM obconicum , superne de-
pressum et 4-gonum. Ркнсохпум autem apertum late calyciforme, am-
plum, extus minutissime sericeo - puberulum aut quasi penitus glabratum,
intus glaberrimum; limbi divisurae 4, duae scil. externae late ovato-trian-
gulares, subactae et integerrimae, duae autem interiores prioribus decus-
satim alternae, ovato-oblongae, in appendicem angustatam, ohtusam, tenua-
tam, varie repando-laceram aut subintegerrimam basique saepius 2—den-
tatam longe protractae et penitus introflexae. Stamina 32—36, series ver-
ticales 8—9 oppositi-sepalas in pariete continuo perigonii sistentia, stipa-
tissima et glaberrima; FILAMENTIS brevissimis, subnullis; ANTHERISs conti-
nuis, ovato-oblongis, acutiusculis v. obtusis, extrorsis, rimaque unica hip-
pocrepica late tandem hiantibus. Ахтикмгл feminea solitarie axillaria, mi-
nutissime et adpresse luteolo-sericea, demum vero partim glabrata, nunc e
flore unico sese in pedunculum sub apice 2-bracteolatum excipiente, nunc
e сута triflora aut pedunculo 6—8-floro et 2—8 centim. longo, floribus
tunc decussatim oppositis singulisque pedicello 10—15 millim. longo et in
medio brevissime 2-bracteolato innixis. RkckPTACULUM (perigonii pars in-
ferior plus minus applanata) extus minutissime Juteolo-sericeum, antice
sericeo-albicans, in ambitu crasso saepe rimosum et polygynum (carpidia-
32 et plura, ni fallor, numerare licet, eorum autem pars dimidia v. minor
quidem rite increscit). CanPrprA sessilia, recentia stipatissima, obconico-
polygona, adpresse sericea, albicantia conuloque glabro, ruguloso, decolore et
in stylum crassum brevemque desinente terminata, intus 1-locularia et 1-
ovulata, ovulo pendulo; increscendo formam ovato-globosam adipiscuntur,
glabrescunt et carnosa evadunt. — Floret a Maio mense in Julium usque,
et illius drupae maturae, passeribus gratissimae, colorem violaceum prae-
stant. (Pav., L cit.). — Specimini Pavoniano (masculo) quod in herbario
Lessertiano vidi schedula additur cui inscriptum est: ,,905. Citrosma Sp. n.
Cyma datur e sustentaculo avulsa, quae parcius pubet quam cymae specimi-
nis Poeppigiani (n. 2824.); nihilosecius utrumque specimen ad eandem
plantam utique spectat.
Oritur in terris peruanis, prope Chinchao: Pavon; in prov.
Maynas et prope Еда Brasiliae prov. do Alto Amazonas: Póppig (^.
n. 8216. 9 et 2824. 4). (v. in Herb. Lessert. et Vindobon.)
2. MOLLINEDIA BRASILIENSIS 8снотт, ramis oppositis,
novissimis dense tomentosis, fulvis v. cineraceis; foliis oppositis,
amplis, ovatis, obovatis aut oblongo-lanceolatis, breviter acumina-
tis, remote crenato-serratis, utrinque primum tomentosis et dein an-
tice glabratis ; petiolo brevi ас tomentoso; pedunculo femineo va-
lido, longo, unifloro; flore crasso; ovariis innumeris, tomentosis;
drupis sordide fulvo-sericeis partimque glabratis; receptaculo inte-
gerrimo, valde reflexo et cineraceo-pubente. .
Mollinedia brasiliensis Schott. Msc. in Herb. Musei Vin-
dobon. et suople Herb. n. 5940. — Tul. in Arch. du Mus.,
VII. 377. _
Citrosma Schottiana Spreng. Syst. Veget. IV. part. п. (cur.
post. — 1827.) 407.
Paracelsia arguta Mart. а. 1817. Msc. inSched. (obs. 389.)
Fnavrgx humilis (circiter 3-orgyalis), dioecus. Rami oppositi, pa-
tentes; horni dense tomentosi, proptereaque nunc saturate fulvi nunc ci-
nereo-fulvi; annotini quasi omnino glabrati et sordescentes. Forra decus-
satim opposita, obovata, ovata v. oblongo-lanceolata, breviter acuteque
-acuminata, basi cuneata v. longius attenuata, 8—12 centim. longa, 3—5
315 MONIMIACEAE: MOLLINEDIA. | 316
centim. lata, supra basim argute remoteque serrata v. crenato-serrata (den-
tibus exiguis, sinubus obtusissimis), utrinque primitus sericeo~tomentosa (e
pilis longis et adpressis) fulva cineraceave, subinde ab antica pagina pror-
sus glabrata; укхїз laxis et subtus prominentibus; PETIOLO 7—10 mi:lim.
longo, subtereti et integro, dense tomentoso. Cymax femineae abortu uni-
florae, decussatim oppositae (verticillis paucis, nempe 2—3, proximis), ex
imis innovationibus natae, vel umbellarum sortes solitarie axillares aut
terminales simul struentes, singulae (dense tomentosae) e pedunculo valido,
2—4 centim. longo, in medio 2-bracteolato (bracteolis exiguis ellipticis
obtusissimis et citissime caducis), patentissimo, basique bractea mox deci-
dua stipato. RkckPTACULUM e perigonio dimidiato late disciformi, in acie
crassa integerimum et ab utraque facie sericeo-tomentosum ; ejus disco
(8—10 millim. lato) carpidiis innumeris (70—80), confertissimis, ovato-
globosis, sericeo-tomentosis, in vertice autem et stylo brevi glaberrimis
consito. Оулыл nonnihil accreta breviter ellipsoidea, dense fulvo-tomen-
tosa, scutuloque arido et glabro (styli radicibus) terminata, in capitulum
crassum stipatissima conglobantur, receptaculi membrana tunc summopere
reflexa. OvvLvM unicum, ellipsoideo - globosum , e, summo loculo unius-
cujusque carpelli, absque funiculo distincto, pendulum, anatropum et gla-
berrimum. Drurar maturae ovatae, obtusae, in receptaculo repando adhuc-
que subtiliter et pallide tomentoso plane sessiles (paucae superstites), 12— 15
millim. longae et pubis adpressae reliquiis sordide fulvis parcisque tectae.
(Fnonks masculi desiderantur.)
Crescit, т prov. Rio de Janeiro monte Serra Tingua: Schott;
in Serra dos Orgáos: Guillelmin n. 943., nec non in silvis primae-
vis prov. S. Pauli: Mart. Fructus maturat mense Maio. (Herb.
Mus. Vindobon., Monac. et Par.)
3. MOLLINEDIA GRACILIS Tur. ramis exilibus, novellis
tomentosis et cinereo-fulvis; foliis oppositis, ovatis v. lanceolatis,
acute acuminatis, basi cuneato-attenuatis, serratis, tenuibus, utrin-
que primum adpresse sericeo-pubentibus, pallidis et breviter petio-
latis; floribus cinereo-sericeis; €ymis masculis longe pediculatis,
solitariis v. in paniculam brevem decussatim digestis; femineis so-
litariis; carpidiis sericeo-tomentosis.
Mollinedia gracilis Tul. in Ann. Sc. Nat, ser. 4. ПГ,
41.; et in Arch. du Mus. ҮШ. 378.
Евотех dioecus et 2—3-metralis; RAMULIS exilibus, novellis to-
mento denso sordide et dilute fulvo (e pilis simplicibus vage implexis)
tectis, annotinis glabratis. Кома opposita, ovato- v. oblongo-lanceolata
etiamque longe et anguste lanceolata, acute acuminata , basi cuneato-at-
tenuata , ultra mediam aciem serrato-dentata (dentibus exiguis et acutis,
sinubus fees Obtusissimis), initio utrinque adpresse pubentia (pubé sim-
plici et dilute cinerea), tandem antice glabrata, 8 — 15 centim. longa, 2—6
centim. lata, tenuia petioloque brevi (5—7 mm. longo) antice canaliculato
et toto sordide fulvo-tomentoso suffulta. ANTHEMIA utriusque sexus axil-
laria v. terminalia, petiolo duplo v. quidem triplo longiora , erecto-patula
et сшегео- v. fulvo-pubentia. MascuLA singula е суша triflora -longe
pedunculata, vel pluribus (2—6) paribus geminatim et decussatim opposi-
tis, impari vulgo deficiente; axi s. pedunculo communi fulvo-tomentoso,
3—8 mm. longo, bracteis squamiformibus et imbricatis (decussatis) basi
ornato; pedunculis secunjariis exilibus, 12—15 mm. longis, nudis , fulvel-
lis, et bracteolas 2 anguste lineares, 2—3 mm. longas patentesque v. de-
missas apice gerentibus. FLORES singuli- pedicello 5—7 mm. longo in-
піхі ас cinereo-pubentes, pube sericea, adpressa. PERIGONIUM obconico-glo-
bosum, calyciforme, decussatim 4-fidum intusque glaberrimum; ejus divi-
surae 2 externae semi-orbiculares, obtusissimaé . et planae; internae angu-
stiores, elongatae, maxime introflexae, in margine tenuato repando-erosae
et in costa media incrassatae. STAMINA 20—24 subsessilia, continua,
ovato-hippocrepica , rimaque lata hiantia; polline luteo.
nea pleraque e flore unico,
ANTHEMIA femi-
pediculo gracillimo, 16—20 mm. longo, ima
basi bracteis squamiformibus stipato, in medio autem 2-bracteolato , sese
excipiente; terminalia e floribus 2 oppositis saepius constantia. PERIGONIUM
extus pube sericea cinerea adpressaque vestitum, ovato-rotundatum, superne
brevissime tubulosum et in ore angusto et subclauso decussatim 4-fidum,
dentibus brevibus, duobus externis late ovato-triangularibus et acutis, 2 in-
terioribus subrotundis, obtusíssimis, integerrimis et qualibet appendice desti-
tutis, omnibus introflexis et geminatim imbricatis; tempore debito peridium
hoc circum circa in medio scinditur illiusque pars superior in modum ca-
lyptrae intus glaberrimae et saturati coloris discedit, inferior contra re-
ceptaculum placentiforme 6—7 mm. diametro aequans et copiose cinereo-
pubens (pube erecta) integris marginibus, ambit, excipit. CARPIDIA exigua
numerosissima et stipatissima placentam totam velant, formam obconico-
polygonam obtinent, in apice (ob discum dilatatum anguste marginato)
stylo brevi et conico-elongato sigillatim coronantur, pube sericea copiose
(disco excepto) vestiuntur, intusque unilocularia, glabra et 1-ovulata ex
more deprehenduntur, ovulo amatropo e summo loculo, sine funiculo di-
stincto, pendulo. — Foliorum forma late ovata v. multo angustiore et
longe lanceolata variat; sunt etiam ex his quorum serraturaé ultra mediam
aciem solummodo incipiunt, dum in aliis inferius descendunt. Caeterum
stirps nostra ad Mollinediam brasiliensem Sch. modo descriptam valde
proxima accedit, sed foliis minoribus ac parcius pubentibus, pedunculis
exilissimis brevioribusque, floribus denique sericeis et minoribus sufficienter
fortassis discriminatur.
Crescit in silvis alsis Serra 4’ Estrella et prope Magé in prov.
Sebastianopolitana, Octobri Novembrique flores explicat: A. Weddell
(h. n. 890.). In tepidariis Musei Parisiensis colitur.
4. MOLLINEDIA CINEREA Тог. ramis novellis molliter
brevissimeque tomentosis et cineraceo-fulvis; foliis oppositis, late
ellipticis, breviter acuminatis, basi subrotundatis, postice cineraceo-
pubentibus, antice demum glabratis, serratis breviterque petiolatis ;
cymis masculis trifloris, subcorymbosis et cineraceo-fulvis, peduncu-
lis pedicellisque crassis; perigonii lobis internis in appendicem re-
pandam, fimbriatam, maxime introflexam occultatamque singulatim
productis, externis autem integerrimis et acutatis.
Paracelsia obovata Mart. Msc. in Sched. (obs. 2135).
Tetratome cinerea Gardner, in Hook. Lond. Journ. of Bot.,
IV. (1845.) 136. (saltem videtur). — Walp. Ann. Bot. Syst.
I. 573.
Citrosma Sello? Spreng. Syst.
berolinensis ).
Citrosma ovalis eidem Sprengelio, in eod. Herb. berolin. —
Non autem Ruizio et Pav.
Mollinedia cinerea Tul. in Archiv. du Mus. ҮШ. 380.
Veget. П. 545. (fide Herb.
Frutex dumosus, ramis folüferis teretibus, flexuosis , pendulis, pube
mollis. potius tomento dilute fulvo aut fulvo-cineraceo demumque pro maxima
parte evanido tectis, crassiusculiset medullosis. ForrA opposita,late ovata v.
elliptica, breviter v. longius acuminata (acumine saepius acuto), basi ro-
tundata v. nonnihil cuneata, novissima utrinque adpresse cinereo-sericea пес
non acute et remote serrata, adulta autem superne praesertim glabrata et
grosse dentata, 10—15 centim. longa, 6 — 8 centim. lata, tenuia, PETIOLO-
que vix 8 mm. longiore innixa; nervis laxis et inferne prominentibus.
ANTHEMIA mascula (quae sola dantur) solitarie axillaria, singula e rhachi
conica, crassa, brevi (vix enim semicentimetrum excedente), molliter fulvo-
tomentosa et cymas trifloras, 4-6 decussatim opposiias, patentissimas inter-
dumque praeterea imparem supremam gerente; сүміз singulis pedunculo-
tereti, nudo, dilute fulvo, 12—15 mm. longo, basique bractea brevi, ovata,
scariosa, subglabra citoque delapsa stipato nitentibus; floris uniuscujusque
(elateralibus) PEDICELLO centimetrum circiter aequante, adpresse sericeo, Ci-
neraceo; basique bracteola oblongo-lineari, acutula, patenti et citissime са-
duca instructo. PERIGONIUM obconico-calycinum , extus Virescens et, ad-
presse cineraceo-sericeum , ab interno autem pariete`flavidum ac glaberri-
mum, atque in ore 4-fidum, lobis decussatis, 2 externis ovato-rotundis, acu- -
tiusculis integerrimisque, interioribus contra in appendicem maxime intro-
Пехат, oblongo-obtusam, tenuatam, in margine repando fimbriato-laceram
pellucidamque protractis et occultatis. STAMINA 35—40 confertissimo or-
dine integra calycis penetralia sub fauce vestientia, glaberrima, sessilia, ex-
trorsa, ovato-hippocrepica, obtusissima, 2-loba et rimis lateralibus apice
conjunctis hiantia; POLLINE aureo. (FLonks feminei desunt.) — Anthe-
mium quandoque, sicuti apud congeneres etiam accidit, e сута unica Con-
stat. Stamina 16 GARDNERUs tantummodo numeravit. Specimina Herb.
Berolinensis cum nostris Guillelminianis bene quadrant; itidem mascula
sunt. Errabat sPRENGELIUS qui Citrosmam ovalem В. et Рау. ad suam
Citrosmam Selloi ducere voluisset (Cfr. illius Schedulas — in
Herb. Mus. Berolin.).
317
Crescit in silvis distr. Пћеоѕ, ad Almada её S. Pedro d'Alcan-
tara, Dec. florens: Mart.; prope oppidulum Nazareth in prov. Ba-
hiensi: Sellow (п. 595 hb. berol.); in Serra dos Ürgáos prov. Seba-
stianopolitanae: Guillemin, Gardner. (v.in Herb. Mus. Par. Lessert.
Webb. Berolin.)
5. MOLLINEDIA FLORIBUNDA Tur. ramis novellis dense
fulvo-tomentosis, adultis glabratis; foliis oppositis, obovato- vel
oblongo-lanceolatis, acuminatis, remote serratis v. crenato-serratis,
primum utrinque sericeo-tomentosis diluteque fulvis, subinde antice
ex toto, postice autem pro parie glabratis; paniculis masculis di-
lute fulvo-tomentosis, gracillimis, brevibus et 2 — S-brachiatis, bra-
chiis decussatis, patentissimis, longis ас 3-floris; floribus cinereo-se-
riceis ; staminibus 24-28.
Mollinedia multiflora Mart. Mss. in Sched.
Mollinedia floribunda Tul. loc. citatis.
ARBOR Sempervirens ramis oppositis, teretibus, hornis longis, abunde
foliosis et. tomento fulvo mollique dense obductis , annotinis lente glabratis
corticemque fulvum et longitrorsum rimoso-lineolatum induentibus. FOLIA
opposita, obovato- oblongove lanceolata, acute angusteque acuminata, basi
cuneata, 8—12 cent. 1g., 3—5 cent. et quod excedit lata, supra basim et sum-
motenus remote serrata v. crenato-serrata, dentibus brevibus exilibusque, sinu-
bus autem obtusissimis, utrinque primitus adpresse sericeo-tomentosa et di-
lute fulva, subinde antrorsum glabrata pubemque in venis (laxis prominu-
lisque) paginae posticae duntaxat retinentia; PETIOLO antice canaliculato,
diu toto fulvo-tomentoso et semicentimetruur vix excedente. PANICULAK
(masculae quae solae suppetunt) abundantissimae, solitarie axillares, erectae,
laxe 2— S-brachiatae, nec utplurimum definitae (gemmula e contrario ab-
ortiva terminatae); Ахг exili, dilute fulvo-tomentoso, centimetrum vulgo
non excedente ac saepissime multo breviore; BRACTEIs ellipticis, brevibus,
obtusissimis et aridis; brachiis singulis s. PEDUNCULIS exilibus, 8—15 mm.
longis, apice 2-bracteolatis et divaricato-trifloris (cymis); PEDICELLIs pro-
priis non crassioribus, 6—10 millim. longis et perigonii naturam colorem-
que saturatum usurpantibus. Pxriconium globoso-tetragonum, extus cine-
reo-sericeum, intus glaberrimum, alte 4-fidum, apertumque late calycinum;
lobi externi late ovato-acuti et subcordati, interni appendice introflexa ac
eroso-dentata aucti. Stamina 24-28 ovato-hippocrepica, lutea; FILAMENTO
distincto, solito longiore. Proxima accedit ad Mollinediam cineream Gardn., _
sed anthemiis gracillimis, floribus multo minoribus et androceo depauperato
facile discriminatur. Anthemia quandoque maxime minuuntur еб cymae so-
litariae evadunt. Itidem foliorum loco bracteae longe angusteque lineares
interdum anthemiis supponuntur. — Nomen stirpi modo descriptae ab ill.
МАвтло olim impositum libentissime retinuissem, nisi post absolutam om-
ninoque editam Monographiam mihi tantummodo innotuisset.
Crescit in Brasilia, v. gr. in regione Entre dos Morros dicta:
Pohlii Herb. n. 4., in Museo Vindobon., quod specimina Lhotskyana
etiam continet. : ~
6. MOLLINEDIA LONGIFOLIA Тог. rubiginoso-tomentosa ;
foliis longe lineari-lanceolatis , acutis, remote serratis superneque
glabris aut «Но glabratis; eymis masculis trifloris, breviter pedun-
culatis, terminalibus et paniculatis ; floribus subsessilibus; perigonii
divisuris brevibus, subaequalibus, internis membrana angusta et in-
tegerrima limbatis; receptaculo fructifero, utrinque tomentoso ; fruc-
tibus parce et adpresse sericeis.
Mollinedia longifolia Tul. in Ann. Sc. Nat. vol. cit. et in
Archiv. du Mus. ҮШ. 385. Ч
Tabula nostra LXXXIV. Fig. 1. 2
_. „Аввов ramis teretibus, rarius (foliis dissociatis) angulosis,
novellis nonnihil compressis tomentoque densissimo , tactu molli, е
pilis simplicibus saturate fulvo-rubiginosis et divaricato-patulis ob-
ductis, annotinis partim glabratis sordideque fucatis. Fouts oppo-
sita, quandoque autem dissociata et quasi in сусїши quincuncialem
obsoletum alterna digesta, longe lineari-lanceolata, acuta, basi cu-
neata, 12—18 centim. longa, 25—35 mm. lata, in acie remote ser-
Monimiac,
MONIMIACEAE :
MOLLINEDIA. 318
rata (dentibus exilibus, lineari-acutis, introrsum curvatis v. quidem
uncinatis, tandem vulgo rigidioribus et patulis, sinubus autem ob-
tusis), novissima utrinque densissime sericeo-tomentosa (pilis Ion-
gis adpressis) et nitide fulva, adulta postice duntaxat et praesertim
in venis prominentibus laxisque fulvo-rubiginosa, antice autem mox
glabrata (costa plana diutius pilosula), siecaque ораса; PETIOLO
quo fulciuntur semi-tereti, 10—15 mm. longo, integro, dense rufo-
tomentoso et senescendo anguste canaliculato. АхтнЕмтА mascula
terminalia nec definita paniculamque fulvo-tomentosam, umbellifor-
mem et brevem, e verticillis 3—4 stipatim superpositis , singulis
cymas trifloras pedunculo 10 —15 mm. longo suffultas et decussa-
tim oppositas referentibus, struentia; floribus initio subsessilibus ;
bracteis linearibus et pedicello 3—4 m. aequanti paulo brevioribus.
ALABASTRUM obconico-globosum et dense fulvo-tomentosum, pilis se-
riceis adpressisque. РЕвїсохп adulti, ampli, late calyciformis in-
tusque glaberrimi divisurae 4 decussatim oppositae et majusculae ;
externae ovato-obtusae ac nervo carmoso medio introrsum auctae;
interiores in margine peculiariter glabrae et in appendicem mem-
branaceam, angustam, glaberrimam, utrinque fimbriato-laceram et to-
tam introflexam longe productae. SrAwiwA 25—30, series circu-
lares 3—4, aut verticales 8, ut videtur, sistentia, glaberrima et ex-
ігогва; riLAMENTIS brevissimis; Ахтиквіз luteolis, oblongo-hippo-
crepicis (dorso concavo imum perigonium spectante), obtusissimis
et rima unica (etsi bilobis) extrorsum s. e latere dehiscentibus.
Сумле femineae triflorae vel quadriflorae (flore impari abortiente),
solitarie axillares et subsessiles; rEpicELLIS subaequalibus, 10—15
millim. longis, validis, et propter tomentum sordide rubiginosis.
Ремвомом urceolatum, subocclusum, dentibus 4 aequalibus, obtusis
brevibusque coronatum, extus dense fulvo-tomentosum, in interno
autem pariete (supra receptaculum) glabrum tandemque ut solet
circumscissum ; parte reliqua crassa, dense ovariifera, ovariis sub
vertice dilatato glabroque fulvo - tomentosis. Receptaculum postea,
fructiferum dico, crassum, convexum et summopere гейехит,
extus adpresse sericeo-rubiginosum, in superna facie tomento di-
lutiore et patulo vestitum praetereaque (fructibus delapsis) quasi
scrobiculatum. Fructus (baccae ut videtur subexsuccae) 15—20
in singulis receptaculis s. perigoniis apertis sessiles, ovati, 12 mm.
circiter longi, mutici, adpresse et parce fulvo-sericei v. pro maxima
parte glabrati ; epicarpio tenui, submarmorato, levi v. in summa
bacca rugoso-crispo ; mesocarpio parco, carnosulo et luteo-virente ;
endocarpio autem crustaceo, tenui ac levissimo, БЕМЕХ solitarium,
pendulum et glaberrimum.
Nascitur in agro Sebastianopolitano: Ildef. Gomez (in hb. Guil-
lemin et Richard), Gaudichaud (in hb. Par. n. 108.); ad praedium
S. Crucis: Sellow (L. 488. B.); in Serra de Boa vista, Aug. 1834:
Luschnath. (Herb. Mus. Par., Martii et Berol.)
= Flores masculi inaperti alabastra quarumdam Eugeniarum v. Myr-
ciarum mentiuntur.
7. MOLLINEDIA LAURINA Тот. ramis adultis glaberrimis,
novellis sericeo-fulvellis ; foliis oppositis, oblongis v. lanceolato-ob-
longis, acutis, remotissime ultra medium denticulatis, amplis de-
mumque glaberrimis; cymis luteolo-sericeis, solitariis v. breviter ra-
cemosis, racemo frequenter in ramum foliiferum superne mutato ;
perigonii divisuris exterffis obtusissimis, integerrimis et in medio
antico nervatis, internis autem latioribus et ligula tenui, lacero-den-
tata, longa, cristaque v. nervo antice destituta terminatis; stami-
nibus 24—28. ?
Mollinedia polycarpa Mart. Mss. in Sched.
Mollinedia laurina Tul. Апп. Sc. Nat. tom. сй. 43. et in
Arch. du Mus. VIII. 389.
Аввов dioeca, ramis novellis teretibus, gracilibus, minutissime seri-
ceo-pubentibus, fulvellis moxque glabratis, levibus et nitidis. Forra de-
cussatim opposita, lanceolato-oblonga vel elliptico-lanceolata, brevissime et
acute acuminata, basi attenuato-cuneata, tenuia, initio subtus (vix con-
44
319
spicue) sericeo-puberula, adulta utrinque glaberrima , 12—16 centim. et
quod excedit longa, 4—6 centim. lata, ultra mediam aciem aut tantum-
modo apicem versus remotissime parceque denticulata et aliquando (mi-
nora iuprimis) tota integerrima; nervis in pagina postica exilibus et pro-
minentibus, secundariis remotissimis, caeteris laxis; PETIOLO semitereti, gracili,
vix centimetrum longo, moxque glaberrimo. АхтнкмїА mascula solitarie
ex axilla folii v. bracteae exiguae et cito caducae orta, opposita , 15—20
millim. longa, erecto-patula, adprime sericeo-puberula ac propterea luteola;
pedunculo nunc simplici cymaque 3-flora terminato, nunc сутаз 2 oppo-
sitas vel 4 geminatim decussatas insuper agente, hisce supremae s. prima-
riae haud dissimilibus (nonnunquam depauperatis) et longe pediculatis. Fros
quilibet (e lateralibus) pedicello gracillimo, 6—8 mm. Jongo et вегїсео suf-
fultus, bracteolaque minutissima et vix conspicua stipatus. Рквгсохгом ob-
conico-globosum, extus totum sericeo-pubens (pube subaurea, minutissima
et parca), intus contra glaberrimum atque de more cruciatim 4-partitum ;
divisuris externis semi-ellipticis, obtusissimis, integerrimis costulaque media
ac prominente antrorsum notatis ; divisuris internis paulo latioribus semi-
orbicularibus apiceque trifidis, lobis 2 lateralibus brevibus, dentiformibus et
patentibus, medio contra in ligulam longam, late linearem, tenuatam, lacero-
dentatam, antice planam nervoque destitutam, nec non summopere inflexam
et occultatam (saltem in alabastro et flore explicato sed exsiccato) pro-
ducto. STAMINA 24—28, sessilia, ovato-hippocrepica, rimaque unica de-
hiscentia; POLLINE aureo. Сұмак femineae utplurimum abortu uniflorae,
axillares vel basim innovationum tenentes; FRUCTUS maturi ovati, serice-
pubentes, in receptaculo latissimo, reflexo pubentique copiosi, sessiles. —
Stirpis hujus criterium in foliorum magnitudine formaque loborum perigo-
onii praesertim versatur; caeterum ab omnibus congeneribus mihi notis uti-
que discrepat. Шив cymae nunc in racemum brevem digestae veniunt,
nunc in basi squamigera recentiorum innovationum apice frondosarum de-
cussatae generantur; utraque dispositio in plerisque Mollinediis etiam de-
prehenditur. Specimina Mollinediae laurinae in herbario Billarderii, nunc
e thesauris Musaei Webbiani (patria non indicata) continentur. Planta
brasiliana a guianensi, propter folia subtus copiosius pubentia, nonnihil
differt.
Nascitur in agro cayennensi Guyanae gallicae: Martin. Viget
etiam in montibus Brasiliae Sebastianopolitanae dictis Serra de Boa
Vista, Julivgue fructus maturat: Mart., in Sched. (hb. Mus. Par.,
Webb.,.Monac. et Berol.)
8. MOLLINEDIA UTRICULATA Мавт. glaberrima, foliis
amplis, ovato-oblongis, apicem versus acuminatum remote serratis,
subcoriaceis ; anthemiis (masculis) terminalibus v. axillaribus, e
cymis trifloris oppositis paniculatis ; calyce ovato-oblongo, brevis-
sime 4-dentato, dentibus externis semiorbiculatis, internis recte
truncatis ac vix productioribus; staminibus numerosissimis, laxis.
Mollinedia utriculata Mart. Msc. in Sched.
Tabula nostra LXXXV.
ҮвстЕХ ex omni parte glaberrimus; gamis teretibus ac qui-
dem subtornatis, cortice levi, nitente et dilute virenti vestitis atque
in nodis incrassatis. Еола opposita, oblonga v. ovato-oblonga,
acute acuminata, basi cuneata, 18—20 centim. longa, 7—8 centim.
lata, apicem versus remotissime serrata (dentibus acutis, exiguis,
subaduncis, sinubus autem obtusissimis), utrinque subtiliter et ab-
unde reticulato-venosa, petioloque 15—20 mm. longo, tereti nec
nisi sursum versus anguste canalieulato suffulta. ANTHEMIA mas-
cula (quae sola suppetunt) innovationes foliosas solitarie termi-
nantia, vel ex axillis foliorum delapsorum in ramis annotinis aut
aetate quidem provectioribus orta; singula 20—95 millim. longa, e
cymis trifloris 4—6, geminatim decussatis, patulis, absque cyma im-
pari; PEDUNCULIS secundariis vix centimetrum longis, PEDICELLIS
vero gracilioribus et 15—20 millim. longis; BRACTEIS BRACTEOLIS-
que dentiformibus et perexiguis. Pericoxtum ovato-oblongum, (12
—15 millim. longum) utriforme, deorsum nonnihil attenuatum
dentibus 4 decussatis ac brevissimis terminatum, iisdemque initio
arctissime imbricatis primitus truncato-clausum; sepalis hisce postea
dissociatis, externis 2 obtusissimis et semi-orbicularibus , internis
MONIMIACEAE: MOLLINEDIA.
320
todidem vix productioribus, recte truncatis et pariter inappendicula-
tis, eunetis carnosulis et introflexis. STAMINA numerosissima, totam
perigonii internam paginam vestientia; ANTHERIS reniformi- hippo-
crepicis vel potius peltatis, lobis enim polliniferis utrinque confluen-
tibus coronamque fingentibus; FILAMENTO dorsali medio vix dis-
tincto ; POLLINE pulvereo.
Viget in sylvis haud procul ab oppidulo Macahé prov. Sebastia-
nopolitanae, Septembrique floret: Pohl, Mart. hb.
„Propter perigonii formam et universam glabritiem species haec ab
omnibus congeneribus facillime dignoscitur.
9. MOLLINEDIA PELLUCENS Tut. glaberrima; ramis exi-
libus; foliis oppositis, ovato-ellipticove lanceolatis, acute acuminatis,
supra medium obsolete, remote grosseque dentatis vel integerrimis,
tenuissimis, minutissime et copiosissime glanduloso-punctatis bre-
viterque petiolatis; cymis modo solitariis paucis modo paniculatis,
singulis patentissimis et rigidulis; perigonii masculi coriacei late-
que calycini lobis, latis brevibus et subaequalibus; staminibus 20—24.
Xylosma racemosum Spreng. (fide cl. Ottonis in Herb. Mus.
Berolinensis.
Mollinedia pellucens Tul. loc. sup. citatis.
Frurex dioecus, ex toto glaberrimus nec nisi in recentissimis in-
novationibus parcissime pubens. ВАМІ graciles, teretes, oppositi v. dicho-
tomi (ramo primario in ala abortiente), nec in nodis incrassati. FOLIA
opposita, ovato-ellipticove lanceolata, acute, et longiuscule acuminata, basi
cuneata, 6—8 centim. longa, 25—40 millim. lata, ultra medium grosse, re-
. motissime et obsolete dentata (dentibus majoribus late triangularibus ob-
tuseque mucronulatis), nec raro etiam integerrima, peculiari tenuitate insi-
gnita et (luci obversa) pellucida, minutissime insuper copiosissimeque (sal-
tem de specie) glanduloso-punctata, utrinque glaberrima et subtiliter ve-
nosa petioloque exili, anguste sulcato et 4— 6 millim. longo suffulta. AN-
THEMIA (mascula, quae sola suppetunt) tota glaberrima, terminalia v. soli-
tarie axillaria, quandoque etiam, sicuti Mollinediarum mos est, ex imis
innovationibus minutissime bracteigeris orta, alia e cyma triflora unica et
10—15 millim. longa, alia e cymis paribus 2—4 in paniculam brevem
flore impari raro definitam decussatim consociatis, axi uniuscujusque pani-
culae tereti, exili ас centimetro utplurimum breviore, pedunculis secundariis
patentissimis et rigiduliss ВвАсткАЕ bracteolaeque lineari-acutae, brevis-
simae, pubentes citoque caducae. PknrGoNiUM obovato-globosum, pedicello
3—4 mm. longo innixum, late calycinum, e parietibus tenuibus sed coriaceis (ex-
siccatis), et de more 4-fidum, divisuris latis ac subaequalibus, externis ova-
tis et acutulis, internis paulo latioribus, apice inflexis et ligula brevi, an-
gustissima, basique 2-dentata auctis, cunctarum interna pagina lineis pro-
minentibus s. plicaturis incrassatis 8—5 signata. STAMINA 20 —24 crassa,
oblongo-reniformia, obtusissima, subsessilia, basi brevissime emarginata, rima -
latissima et hiprocrepica hiantia, coloreque subfusca; POLLINE copiosissimo
et pulvereo. — Inter éongeneres peculiari foliorum tenuitate, innumeris
glandulis quibus, ni fallimur, eadem scatent, nec non universa glabritie
facile dignoscitur. — Nomen Sprengelianum, Xylosma racemosum, huic
stirpi, ut aiunt, impositum, in quoviscunque. indice reperire nequivi.
Nascitur in Brasilia meridionali , e. gr. circa Sebastianopolim,
sicuti referunt: Sellowius, Beyrichius et Guillelminus, — (Herb. Mus.
Berol, Paris. (ex dono Mus. Berol) et Jalbert. (specim. Guillelmin.) |
10. MOLLINEDIA. NITIDA Tot. tota glaberrima; foliis op-
positis, ovato-lanceolatis, utrinque longe attenuato-acutis, breviter
petiolatis, nitidis et in apice remote denticulatis; venis secundariis
pari modo exilibus; anthemiis terminalibus, brevissimis, e cymis 4
confertim decussatis ; pedunculis pedicellisque gracillimis; brac-
teis bracteolisque perexiguis; perigonio (masculo) globoso, tenui, ·
4-fido, divisuris subaequilongis; staminibus 16—24, laxis.
Mollinedia cuspidata Mart. msc. in Schedis.
: Mollinedia nitida Tul. in Ann. Sc. Nat. ser. 4. ШІ. 43.
et in Archiv. du Mus., VIII. 392.
Tetratome elliptica Gardn. in Hook. Lond. Journ. of Bot.
1. (1842.) 530. п. 162. (fide Herb. Webbiani).
Tetratome arguta Mart. Mss. іп Sched.
Tabula nostra LXXXIV. Fig. II.
ARBUSCULA orgyas quatuor altitudine non excedens, dioeca et
ex omni parte glabra; Ramis oppositis, rigidis, multi-brachiatis, e
luteo-virenti fucatis, ligno duro medullaque parca. Бола opposita,
ovato-lanceolata , longe et acute acuminata, deorsum itidem in pe-
tiolum brevem longe attenuata, apicem versus remote denticulata,
utrinque glabra nitidaque, 4—6 centim. longa et 15—20 mm. lata;
venis omnibus, praeter mediam, aequo modo exilibus subtusque
prominulis. АмтнЕшА utriusque sexus terminalia vel ex axillis
foliorum delapsorum orta; mascula pleraque e cymis trifloris qua-
tuor in umbellam non definitam (cujus axis gracilis et in vertice
obsolete gemmifero pubens 5 mm. longitudine vix excedit) diges-
tis, decussatim oppositis confertisque; PEDUNCULO uniuscujusque
cymae gracillimo, glabro, bractea ovato-acuta, brevissima et cito ca-
duca stipato atque 10—18 mm. longo; PEDICELLIS, singulis floribus
privis, item gracillimis, glabris et 8—12 mm. longis, externis
bracteola perexigua ima basi sigillatim instructis. Ркнівоміси in-
apertum globosum, postea urceolato-calyciforme (sed vix, ut vi-
detur, explicatum), glaberrimum, in omni parte tenue ac semipel-
lucidum, et 4-fidum, divisuris ut solet decussatim imbricatis, duabus
éxternis late ovato-rotundis, integris, obtusissimis aut ceu 3-dentatis
(sub lente), interioribus (vix longioribus et paulo angustioribus) in
vertice truncato hinc et inde denticulo auctis et nervo prominente,
antrorsum signatis. STAMINA circiter 24, interdum pauciora, faciem
internam calycis ordine multiplici laxoque vestientia, late hippo-
erepica, subsessilia (filamentis tamen quam solito panlo longioribus),
extrorsa rimaque unica et latissima aperta. Сумле femineae ab-
ortu uniflorae, brevius pedunculatae quam masculae, inde umbella
simplex fit et contractior. PERiGoNiUuM pedicello in medio 2-bracteolato
suffultum, exiguum, utriformi-globosum, angustissime pervium brevis-
sime 4 dentatum (dentibus erectis ac triangulari-acutis, externis paulo
longioribus, omnibus conformibus et exappendiculatis), e parietibus te-
nuibus et utrinque glaberrimis (receptaculo duntaxat de more se-
riceo-tomentoso, pube pallide fusca et tandem evanescente) factum,
demumque basi circumscissum et calyptram dimittens. Canprpia
10—12 ovato globosa, sessilia, dense sericeo-tomentosa, in vertice
autem et stylo brevi glaberrima. Евостоѕ maturi охай, obtusuli,
sessiles, prorsus glabrati et nitentes, receptaculo ipso similiter calvo
et luteolo (siccato).
Nascitur in prov. Sebastianopolitana, e. g. secus fluvium Para-
hyba, prope Praya-Flamingo, in urbis vicinia, prope Aldea dos Indos,
super Serra do Mar passim: Sellow, M., Beyrich, Claud. Gay, Lusch-
nath, Gardner. — (Herb. Mus. Par., Webb., Vindobon. et Berol.)
‚ Universa glabritie, foliorum forma naturaque (ets! crassiore) cum
Mollinedia pellucente supra descripta quadrat; facile autem discriminatur
non solum anthemiis gracillimis, sed etiam perigonio muMo minore, glo-
boso, suboccluso, brevissime 4-dentato et in omni pariete peculiariter
tenuato.
11. MOLLINEDIA LIGUSTRINA Tor. glaberrima; foliis
oppositis, obovato-lanceolatis, in petiolum brevem longe attenuatis,
acutis v. breviter lateque acuminatis, subcoriaceis, antice nitidis, in-
ferne subtiliter venosis; anthemiis (masculis) folio multo brevio-
ribus, axillaribus v. terminalibus, singulis e cymis trifloris, solita-
riis v. decussatim paniculatis ; perigonii lobis oblongis, obtusis, ca-
lyeulo multo longioribus, inappendiculatis, externis internos non-
nihil excedentibus; staminibus 24 sessilibus.
Mollinedia ligustrina Tul. in Annal. Sc. Nat. fom. cit. 44.
et in Archiv. du Mus. VIII. 393. tab. XXXIII.
Tabula nostra LXXXVI.
MONIMIACEAE: MOLLINEDIA.
Ғастех dioecus et ab omni parte glaberrimus. Ram teretes,
oppositi, exiles, rigidi, subfastigiati et dense foliosi; cortice novello
levi deinque fuscato, annotino verrucoso-rimoso. Forra opposita,
obovato-lanceolata, nunc acuta, nunc brevissime lateque acuminata
(acumine obtusato et submucronulato), deorsum in petiolum gra-
cilem 4—6 millim. longum attenuata, 35— 44 millim. longa, 15—25
millim. lata, in acie (nonnihil recurva) integerrima, atque subcoria-
cea; pagina superna nitida et subavenia, posticae decoloris venis
exilibus laxeque reticulato-prominulis, Сумав (masculae) triflorae,
modo in ramis novellis inferne remote decussatimque bracteatis, sursum
versus autem foliigeris geminatim oppositae, modo in paniculas aut ter-
minales aut solitarie axillares folioque suppeditato breviores digestae.
ВВАСТЕАЕ bracteolaeque lineari-lanceolatae et cito caducae; pedun-
culus triflorus teres ac vix centimetro longior; floris autem unius-
cujusque pedicellus semicentimetrum subaequans. ALasasTROM an-
guste ovato-oblongum et subacutum. Prniconn adulti centimetro
paulo brevioris lobi 4 initio decussatim imbricati, oblongi, obtusuli,
subaequales (interiores 2 vulgo plus minus breviores) et sub an-
thesi erecto-patentes, tubus autem s. calyculus iisdem triplo bre-
vior. Sramina 24 calyculi totum parietem fundumque glaberrimos
vestientia, admodum sessilia, breviter lateque oblonga s. elliptica ;
connectivo plano; bursiculis linearibus, marginalibus et apice con-
fluentibus; PoLLINE luteo. FLores feminei desiderantur.
Crescit in Brasilia meridionali: Seliow (n. 1097. et 18., үг,
1122., іп Herb. Kunthiano).
Stirps est inter congeneres distinctissima, ejusque criterium in pe-
culiari omnium partium glabritie et perigonii longe 4-lobi natura prae-
sertim versatur.
12. MOLLINEDIA TRIFLORA Tur. ramis novellis dilute
fulvo-tomentosis, annosorum cortice suberoso, rimoso et pallido ;
foliis oppositis, obovato- oblongove-lanceolatis, acutis v. acute acu-
minatis, breviter petiolatis, integerrimis aut vix dentatis, utrinque
initio pubentibus ac tandem glabratis; cymis masculis trifloris et
brevibus, femineis unifloris ac paulo longioribus, fulciminibus om-
nium dilute fulvo-tomentosis; perigonio utriusque sexus minute se-
riceo aut subglabro, divisuris subaequalibus, externis obtusissimis ;
staminibus 12 — 16; ovariis pallide sericeo-tomentosis recep-
taculoque.
Сйтовта triflora Spreng. Syst. Veget. И. 544. et Msc. т
Herb. Mus. Berol. ;
Mollhnedia triflora Tul. in Arch. du Mus. VIII. 394.
Евоткх dioecus et sempervirens, Ramis teretibus, oppositis, erectis,
patulis vel fastigiatis, hornis gracillimis et tomento luteo-fulvo, adpresso
densoque vestitis, annotinis sordidulis et lente glabratis; совтск primitus
levi tenuique, postea pallescente, incrassato, suberoso facto et longitrorsum
rimoso v. exarato (in ramis etiam vix quadriennibus). Forra opposita,
obovato-oblongove lanceolata, acute et longiuscule acuminata aut duntaxat
acuta, basi longe cuneata, 4—8 centim. longa, 15—25 millim. lata, inte-
gerrima vel apicem versus parcissime remoteque denticulata, novella utrin-
que at subtus apprime molliter et dense pubentia (pube vaga, pallida to-
mentumque mentiente), adulta superne glabrata et pubem infernam lentr depo-
nentia, annotina in utraque pagina admodum glabra et subcoriacea facta ; acie
subtiliter extrorsum revoluta; venis omnibus postice prominentibus laxeque
reticulatis; PETIOLO subtereti, canaliculato et 6—10 millim. longo. Cymar
masculae triforae, ex imis innovationibus decussatim (4—6 insimul nec
longe ab invicem distantes) natae, vel in sertulum laxum (paniculam exi-
guam, decussatim spisseque 4—6-brachiatam nec saepius definitam) digestae
ramorumque annotinorum innovationes abbreviatas sistentes, singulae e pe-
dunculo tereti, dense tomentoso, gracili, patenti, 5 — 10 millim. longo, pe-
dicellosque tres graciliores, 4—7 millim. longos et divergentes suffulciente ;
bracteae bracteolaeque perexiguae, dentiformes, acutae, patentes et cito ca-
ducae. Ркмсохтси globosum, extus minute et parcissime pubens, intus
glaberrimum , alte 4-partitum, debito tempore late apertum, totumque e
membrana crassiuscula et coriacea; divisurae externae ovato-rotundatae,
obtusissimaé et integerrimae, ex interioribus altera vulgo externis haud
323 MONIMIACEAE: MOLLINEDIA. 324
dissumilis integerrima et obtusa, altera autem in appendiculam brevissimam,
latiusculam, fimbriato-laceram s. dentatam et introflexam desinens; cunctae
antice cristulis mediis 8 — 5 auctae et incrassatae. Stamina 12— 16, pe-
rigonii calyculum totum laxiuscule vestientia, sessilia, ovata, lutea, extera-
que apprime extrorsa, eorum enim loculis contiguis extorsum manifestius
spectantibus et apice vix confluentibus. Cymax femineae juxta easdem le-
ges atque masculae e ramis novellis, multo rarius, ut videtur, ex annoti-
nis summis ortae, singulae vero uniflorae; pediculo tereti, gracili, tomen-
tello, dilute fulvo, millimetrum et quod excedit longo, apiceque 2-bracteo-
lato (bracteolis brevissime linearibus, erectis et caducis); pedicello illi
continuo duplo circiter breviore nec crassiore. PkRiGONIUM globosum, non-
nihil urceolatum, extus vix pubens aut glabrum et 4-fidum, divisuris ali-
quantulo minoribus quam in mare, interioribus semi-orbicularibus, breviter
introplicatis, obtusissimis et exappendiculatis (saltem in floribus paucis ex-
ploratis) ; parietibus calyculi crassis, indumento purpureo (natura discino ?)
illitis et glaberrimis, receptaculo autem dense sericeo pallidoque; perigonium
ipsum mox, ut solet, supra basim circumscissum, cupula fructifera, in acie
integra, sola persistente. OvAnrA ovata, exigua, sessilia, numero circiter
viginti, spisse contigua, dense sericea, in vertice autem latiusculo et stylo
centrali brevique (purpureis?) glaberrima. — Pube copiosa aut parciore,
foliis integerrimis aut pauci-dentatis variat. Folia annotina glaberrima et
subcoriacea facta, in ramis qui innovationes foliosas super ediderunt, per-
sistunt, inde stirpem sempervirentem dixi.
Viget in prov. Sebastianopolitanae montibus dos Orgaos: Sel-
low (Herb. n. 828 4 et 1039 9), Vauthier (Herb. n. 569. б); in
prov. Minarum: Ackermann (Herb. Mart. a. 1830).
13. MOLLINEDIA CLAVIGERA Tur. ramis gracilibus, no-
vellis dense fulvo-tomentosis, adultis glabratis ; cortice tenui; fo-
liis oppositis, obovato- v. rhombeo-lanceolatis, acutis v. acute acu-
minatis, ultra medium remote dentatis, quandoque etiam integer-
rimis, in acie subtiliter revolutis et initio sericeo-tomentosis, pube
fulva vix conspicua et lente evanida; cymis femineis trifloris ac
fulvo-tomentosis, pedicellis clavatis; perigonii utriculiformis denti-
bus internis obtusissimis et exappendiculatis.
* Mollinedia clavigera Tul. in Ann. Sc. Nat. loc. cit. et in
Arch. du Mus. VIII. 396.
Frutex dioecus et sempervirens, ramis teretibus, gracilibus, opposi
tis, patentibus, novellis tomento brevi, denso, adpresso et saturate fulvo ve-
latis, annotinis partim glabratis sordidisque, aetate provectioribus glabris
corticeque lichenibus parasitantibus (Opegraphis v. gr.) inpallidito, tenui
nec suberoso involutis. Forra opposita, obovato- vel rhombeo- lanceolata,
acuta v. obsolete acuminata, deorsum longe attenuata, 5—7 centim. longa,
15—30 millim. lata, PETIOLO gracili, rigidulo et 5-8 millim. longo suf-
fulta, initio utrinque tomentoso-sericea (pube adplicita, subinde vix con-
spicua, lente autem dimissa) proptereaqne dilute v. saturatius fulva, anno-
tina penitus glabrata et nonnihil coriacea, ultra medium remote et obso-
lete dentata (dentibus patulis, sinubus obtusissimis) » rarius (minora) sub-
integerrima, omniaque, deorsum apprime, iu асе anguste revoluta; venis
praeter costam exilissimis ac sub epidermide postica prominulis. хайа
(femineae quae solae suppetunt) 2—6 in imis innovationibus е more de-
cussatim et superposite oppositae, patentes totaeque dense et adpresse fulvo-
tomentosae; pedunculo tereti, gracili, rigido, et centimetrum circiter longo;
pedicellis crassioribus, clavatis ас 6—8 millim. longis; bracteis bractealie-:
que lineari-acutis, brevissimis caducisque. PERIGONIUM utriformi-globosum
crassum et brevissime 4-dentatum, dentibus ut solet decussatim imbricati |
externis late triangularibus et acutis, internis brevioribus, semi-orbicularib 2
obtusissimis et exappendiculatis, omnibus et calycis internis parietibus <>
dumento (disco) crasso, rugoso, spisse colorato (saltem videtur) glaberrimo-
que illitis, receptaculo ipso breviter et dilute sericeo. OvARIA 16—20
constipata, sessilia, ovata, ob mutuam compressionem nonnihil angulo
— sericeo-tomentosa, in vertice autem et stylo brevi crassoque pons
rima. OvuLum unicum pendulum, in loculo glaberrimo, ipsum etiam gla-
berimum. — Foliorum forma et magnitudine, Mollinediae triflorae modo
descriptae proxima accedit; at eorumdem dentibus majoribus et frequentio-
ribus, vestitu saturatius fucato et adpresso з Venis longe subtilioribus ас
vix prominentibus, nec non apprime cymis femineis ex toto dense fulvo-
tomentosis, perigoniis multo crassioribus, brevissime 4-dentatis et pedicello
clavato suffultis, ut corticem haud suberosum taceam, discriminatur et jure
diversa habetur.
Crescit in prov. S. Pauli: Sellow (Herb. Kunth.)
214. MOLLINEDIA UMBELLATA Тог. ramis gracilibus et
dense rufo-tomentosis ; foliis oppositis, longe lanceolatis, acuminatis,
acute serratis, breviter petiolatis, adultis glabratis: posticeque pro-
minenti-nervosis; racemis femineis paniculisque masculis similiter
paucifloris et umbelliformibus; floribus longe pedicellatis patentis-
simis et pubenti-cinereis; lobis perigonii masculi subaequilongis;
dentibus feminei pariter brevissimis et aequalibus ; carpellis. recep-
taculoque dense fulvo-sericeis.
Citrosma umbellata. Spreng. Syst. Veget. П. 545. et Msc.
in Herb. Mus. Berol. қ
Mollinedia umbellata Tul. in Arch. du Mus. ҮШ. 397.
ARBOR dioeca ramis oppositis, gracilibus, teretibus, tomento e pilis
simplicibus dense imbricatis, tactu molli, dilute fulfo, tantemque sordidulo
diu involutis , subfastigiatis laxeque foliosis. КОША opposita, lanceolata,
acute et breviter acuminata, deorsum longe attenuata, supra basim. laxe
serrata (dentibus angustis, sinubus obtusis), utrinque primitus parce sericea,
cito 'autem penitus glabrata, 7—12 centim. et quod excedit longa, 25 —35
millim. lata; VENIS paginae posticae prominentibus, secundariis arcuate-re-
currentibus et anastomosantibus; PETIOLO gracili, 6—10 millim. longo, initio
ex toto fulvo-tomentoso, postea verum glabrato. ANTHEMIA solitarie axil-
laria v. terminalia; feminea e racemo unbelliformi, longe 2—5-brachiato,
brachiis 1-floris ac in medio 2-bracteolatis; mascula е cymis trifloris, nunc soli-
tariis, nunc paucis (2—5) in paniculam brevissimam et patenti-umbelliformem di-
gestis; cuncta minute diluteque fulvo-tomentosa v. cinereo-sericea, imaque basi
bracteis late ovatis v. ovato-oblongis, acutis, subaridis et stipatis instructa.
Axis uniuscujusque anthemii teres , tenuis et 5—7 millim. longus. Cyma-
вом mascularum pedunculus gracillimus, flexuosus, teres, 12 —20 mm. et
quod excedit longus apiceque 2-bracteolatus; florum pedicelli proprii satu- -
ratius virentes, aequo modo teretes gracilesque et centimetrum circiter longi. `
PERIGONIUM masculum calyciforme, intus glabrum et 4-fidum ; lobi sub-
aequilongi; duo exteriores late ovato-acuti, brevissime adunci et nervo me-
dio (linea prominente) antice notati, reliqui autem superne multo angusti-
ores, crassiores (nervo antico adjuvante), in margine angustissimo repandoque te-
nuati e¢ maxime introflexi. STAMINA circiter triginta; antherae late reniformes,
subsessiles aut sessiles luteae, 1-rimosae et late hiantes. PkniGONIUM femineum
pedicello tereti 25—30 mm. longo rigidoque suffultum , e basi late urceo-
lata subito constrictius et tubulosum productum, ore 'obtuso 4-dentato et
suboccluso (dentibus brevissimis subaequalibus ac corrugatis) pervium, im
parietibus internis supra basin glaberimum еб spisse fucatum (purpureum 2),
sed in fundo s. receptaculo dense fulvo-sericeum, pilis longiusculis erectisque.
CanPIDIA numerosissima, stipatissima, ovato-globosa, densissime fulvo-seri-.
ceà (setis longis), in vertice autem deplanato, obsolete 4— 5-gono styloque.
brevissimo centrali et acuto terminato, glaberrima et saturate purpurea?
OvuLuM solitarium, e summo loculo uniuscujusque carpelli dependens, ova-
tum, anatropum et funiculo distincto quasi destitutum. — Adumbrationem
scripsi ex autopsia speciminum Sellowianorum utriusque sexus quibus ac-
сесіб Schedula Sprengeliana sic inscripta : . »Citrosma umbellatum n. 8р.“
Bracteolae floris feminei quandoque non pedicello ipso geruntur, sed peri='
gonii lateribus oppositae adnascuntur.
Oritur in Brasilia meridionali: Sellow (Herb. n. 2151. B. 2151.
С. 2133. Herb. Kunth.) $3
15. MOLLINEDIA ELEGANS Tur. ramis admodum exilibus,
` novellis fulvo-tomentosis, adultis autem glabris; foliis exiguis, op-
positis, rhomboideo-lanceolatis, utrinque longe acutatis, ultra medium
grosse et remote serratis, adultis utrinque glabris; cymis masculis
graeillimis et sericeis; perigonii globosi et exigui divisuris externis
elliptico-rotundatis, interioribus multo latioribus et ligula angusta 2
repando-lacera terminatis; staminibus 8-19.
Mollinedia elegans Tul. in Ann. Sc. Nat. loc. cit. et іп
Arch. du Mus. VIII 398.
325 MONIMIACEAE: MOLLINEDIA. 326
Евоткх dioecus ramis oppositis, perquam exilibus, flexilibus, teretibus,
in nodis compressiusculis, adultis glabris, novellis autem piloso-tomentosis
sordideque fulvellis. Forra opposita, rhomboideo-lanceolata, utrinque acu-
tissima, ultra medium grosse acute remoteque serrata, dentibus singulis pa-
tentibus rectis et in sinu obtusissimis, 35—55 millim. longa, 10—15 mm.
lata; novissimorum costa superne universaque pagina dorsali piloso-tomen-
tosis (pilis simplicibus) fulvisque, adultorum autem pagina utraque glaberrima
anticaque levi et nitida; nervis a fronte vix conspicuis, postice vero prominulis,
omnibus praeter costam tenuissimis; PETIOLO exili, 4—6 mm. longo, diu sordide
tomentoso, antrorsumque nonnihil canaliculato. Cymax masculae triflorae,
decussatim confertimque (numero 2—6) in ima ramorum novissimorum basi
oppositae, erectae, sordide parceque fulvo-tomentosae, 10—15 mm. longae,
pedunculoque gracillimo ex axilla bracteae perexiguae et ovato-acutae so-
litario prodeunte singulae se excipientes; PkpiCkLLIs propriis crassioribus,
densius sericeis et 3—5 mm. longis, lateralibus bracteola lineari brevissi-
maque basi stipatis. PKRIGONIUM exiguum, penitus globosum, pube sericea
et adpressa extus vestitum, intus autem ut solet glaberrimum, ac decussa-
tim 4-partitum, divisuris externis ovato-rotundatis, obtusissimis integrisque,
interioribus latius semi-orbicularibus ligulaque angusta, brevissima, repando-
lacera, antice cristata et tota introflexa coronatis. STAMINA 8—12 ses-
silia, extrorsa, oblongo-hippocrepica, obtusissima et rima unica, etsi biloba
et 2-locularia, dehiscentia; polline aureo. KF ores feminei desiderantur. —
Ramorum exilitate, foliorum forma, anthemiorum natura gracili, universo
denique habitu, nec non floribus oligandris et perigonii lobis externis mino-
ribus quam internis, stirps haec inter congeneres facile dignoscitur.
Oritur in prov. S. Pauli: Gaudichaud (Herb. imp. Bras. n. 101.);
in prov. Sebastianopolitana: Sellow (Herb. n. 4786.)
DE MONIMIACEARUM PER ORBEM TERRARUM
DISTRIBUTIONE, QUALITATIBUS ET USU.
Monimiaceae exiguum locum, typos paucos, in uni-
verso vegetabilium coetu obtinent; pleraeque terras ca-
lidiores utriusque orbis incolunt; nonnullae trans Ca-
pricornum, cum im America, tum in Australibus plagis
vigent. Amboras Monimiasque alunt insulae illae, quae
oris Africae orientalis adversae jacent. America autem
Citriosmas omnes, ordinis centrum, sibi vindicat, ac
tropicos inter concludit, dum Laurelias agmenque Mol-
linediarum cum Australia indicique oceani insulis parce
dividit. Boldea monotypa Laureliae Chilensium con-
Species non visa :
16. MOLLINEDIA LATIFOLIA (Poepp. et Endl. Nov. Gen.
ac Sp. PL, II. 47., sub Tetratome), arbor humilis; foliis ellipticis,
apice serratis subtusque decoloribus; pedunculis maseulis axillari-
bus, solitariis, erectis et trifloris; perigonio turbinato-campanulato
et crasso; staminibus 32.
ARBOR parva, камі» crebris oppositis v. subverücillatis. Кола 7"
longa, 3'/," lata, a medio ad apicem remote serrata, serraturis acutis, in
acumen breve excurrentia; basi obtusa, supra glaberrima obscure viridia,
subtus pallidissima, praesertim secus nervum tenuiter pubescentia, PRTIOLIS
brevissimis quadrangularibus. PEDUNCULI solitarii, erecti, trifidi; pgnicgLur
haud deflexi nec divaricat. Praiconrom masculum turbinato-campanula-
tum, quam in M. triflora latius, ceterum simillimum. Stamina 32, tubo
inserta; FULAMENTIS brevissimis, лктикная late ovatis compressis. Flos fe-
mineus ignotus. Pópp. 1. с.
Provenit circa lacum egensem Brasiliae borealis, in silvis, No-
vembrique floret.
Omnino congener est Mollinediae racemosae Schlecht. (Tetratomes
triflorae Pópp. et Endl), et fortassis eadem atque Mollinedia ovata
В. et Pav.
sociatur; Hedycaryis vero Atherospermatibusque sil-
vae australasicae superbiunt.
Monimiaceae bene multae propter oleum aethereum
quo fere totae scatent, virtutem aromaticam obtinent
Laurineasque idcirco aemulantur. uter americauas
Citriosmae quaedam, Laurelia chilensis Boldeaque
suaveolentes praesertim celebrantur, atque in nervis
roborandis v. stimulandis pollere creduntur. E foliis
Boldeae et Atherospermatum infusis potio sapida gra-
taque paratur quae, Thea deficiente, cephalalgiae et
stomachi doloribus feliciter medetur. — Monimiacearum
americanarum truncus utplurimum gracilis, inutilis; au-
stralasicarum contra saepissime immanis, in navibus
struendis praesertim adhibetur.
Monimiac.
327 MONIMIACEAE: TABULARUM EXPLICATIO. 328
TABULAE MONIMIACEARUM.
Tab. LXXXII. Fig. I. Citriosma Аріоѕусе, p. 299. $ Ramus
florifer stirpis masculae et Q anthemia fe-
minea, flores et fructus immaturos ex-
hibentia m. n. — Analysis m. a.
П. Citriosma oligandra, p. 295. Drupa verti-
caliter disserta et embryo.
LXXXIII. I. Citriosma reginae, p. 308. Ramus florifer
monoicus, m. n. et analysis, m. a.
П. Citriosma mollis, p. 310. Ramus florifer
plantae masculae, m. n. et analysis, m. a.
LXXXIV. L. Mollinedia longifolia, p. 317. 4 Ramus
anthemio masculo coronatus et Ẹ fructum
plantae femineae cum fructibus maturis,
m. n. — Analysis m. a.
Tab. LXXXIV. Fig. II. Mollinedia nitida, p. 320. 4 Ramus mas-
culus florifer € femineus florifer et © fruc-
tifer, m. n. — Analysis m. a.
LXXXV. Mollinedia utriculata, p. 319. Ramus florens mas-
culus m. n. — Analysis m. a.
LXXXVI. Mollinedia ligustrina, p. 321. Ramus florens mas-
culus m. n. — Analysis m. a.
; Sigla.
d Ramus florifer, simplex brachiatusve, ex arbore mascula decerptus.
Q Ramus v. ramusculus floribus femineis onustus.
(d 9) Virga monoeca, scil. flores utriusque sexus proferens.
Cfr. Ramulus fructifer (floribus etiam quandoque accedentibus).
1. Flos aut natura aut arte apertus vel expansus.
2. Flos adhucdum clausus.
9. Stamen, anthera clausa.
4. Stamen, anthera aperta.
5. Stamen, anthera effoeta. Polline delapso aut eloto apparet crista c
pollinifera. Умушае antherae vario modo volvuntur.
6. Pollen. In tab. LXXXV. addidimus sectionem antherae sub micro-
scopio auctam, in qua glandulae (g) et vasa spiralia (sp) in connectivi
contextu apparent. :
7. Flos femineus, perigonio circumscisso.
8. Flos femineus aut integer aut perigonii majore parte diminutus, a
summo dimidiatus, ovaria exhibet incarcerata v. adgregata.
9. Floris feminei transversim secti portiuncula tenuis » locellos fertiles
circinatos monstrans,
10. Ovaria incisa ita ut ovulum nunc erectum, nunc contra pendulum,
in singulis conspiciatur.
11. Fructus maturus a vertice dissectus.
12. Drupa seorsim delineata, integra.
13. Drupa a summo dimidiata, qua putamen leve aut echinatum et pulpa
coopertum, nec non semen embryonem perexiguum v. linearem intra
perispermium fovens, simul exhibentur.
14. Semen integrum, a latere rhaphe signato visum.
15. Embryo seorsim.
NB. Figurae analyticae duntaxat (et inaequali modo) auctae
sunt, quod + signo indicatur; reliquae magnitudine naturali (т. n.).
D Diagramma.
|| Pars verticaliter dissecta.
= Pars horizontaliter dissecta.
d desuper visum.
¿ a latere visum.
v quasi latus ventrale, i. e. e centro floris visum.
t a tergo visum.
О
%
Icones а CanoLo TULASNE М. D. adumbratae, exceptis figuris Mollinediae utriculatae analyticis, in tab. LXXXV. seriebus duabus inferioribus exhibitis.
Has; duce Manrio, delineavit cl. Lupov. А PASSAUER.
` N ~ ~ ан сс es SS
| A S SSS =
AN қ» \ \ Š х
|
НИЙ
ЧҮҮ м |
AM 7 X"
72 d
“уд 5
LACISTEMA robustum
—
4.3)
S
\
э. j Эн 5
“AWANA TSS
E 8
78.
"^
Ж
S
NS
УС
SAG
LACISTEMA lucidum.
-
LACISTEMA angustum .
2255
===
—— ӨР,
=F.
№
Re
л
"а
25:
9
УА |
E
\
Q
у
ho
qua
СТ
А9
fy
Ж
И
%
SSS
НЯЛХ
19
424
1
2227
72922 ФИ КЕРИ ВАДЕ EL LUNA
CAAT ELS 42224, 57 H РЕЈ ка AHAH
7
277
7
7
2
by
@
//
143 81.
Т»
è J TS
дар V Ч
Dbl! hd Г
Sb
um
Н
3
2222
V
p
ЖЖ
LIS
Й
22
uv
79
үде
"
ары
бұға)
) Ч
ү
2
tf
7 7
Гү
У
1
ГУ
N
?
И
YS
`
3 Sad
Ж
УША
ҚАЗАТУ
СУУЖЭЭ
КДИ
7
7
4
272
2
Ж
2222.
27
226
ж
У ПАРИС РА ОКТ
SET.
=
2 Ж 20
<
№
ta:
2
cS
СА
МАУ
ZB
>
(2
2.
ЕП ЫЕ
“Z
27
Ж
4
4,4
44%
< 5 СОН
—— 5 Sa
Uy
272
(РА
77;
7) (2
УИХ
Cua
Ж
(К,
М
P 2 22
“GG
И
у
4
2
M
{
z
$
LAC SAO
dvd
2.)
e
ТАЛ
*
I LACISTEMA. grandifolium. ILL. intermedium ML. myricoides IV L.recurvum VL. lucidum VI L. pubescens .
82.
CITRIOSMA ГА
piosyce, П oligandra.
>
83.
P
4/
CITRIOSMA 1 reginae, H mollis.
~~ ee те
MOLLIN EDIA I .longifo ha, II. nitida.
MOLLINEDIA dutriculata.
MOLLINEDIA hgustrina .
FLORA BRASILIENSIS
ENUMERATIO PLANTARUM
BRASILIA
HACTENUS DETECTARUM B
QUAS
CURA MUSEI CAES. REG. PALAT. VINDOBONENSIS |
SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM. STUDIIS. DESCRIPTAS
ET
METHODO NATURALI DIGESTAS
—
122 | AUSPICHS о
(000 FERDINANDI L
“AUSTRIAE IMPERATORIS
LUDOVICI L
BAVARIAE REGIS <
EDIDIT
‚ CAROLUS FRID. PHIL. DE · MARTIUS. -
ACCEDUNT CURAE VICE MUSEI CAES. REG. PALAT. VINDOBON.
: T | | ¿ 1
` EDUARDI FENZL. ` о ae
, у ЭХ £ : # / 9 ^j Т, И
x “ ES è $ A zy
; | ç у + 2% 4 /
„У |
FASCICULUS XXVII. et XXVIII `
* Fase; "XXVII. ANTIDESMEAE. Exposuit R. C. TurasNE p. 329—336. tab. 87. 88. 89. 90. KS Continuatio Газе. XX. (post Monimiaoess)
Ар ДЕР ail ONIACEAE. Exposuit Агри. ре Canporre. p. 337 — 396. tab. 91— 101. . ds
So XXVII. CELASTRINEAE, ILICINEAE et RHAMNEAE. Exposuit BiGor. REISSEK. P. CUM ‘tah, и. |
^" b. dl
RES 758 E қ. | |. PRETIUM: 28 Flor.
~ X — ———
LIPSIAE APUD FRID. FLEISCHER IN COMM.
” d. 15. Fehr. 1861. . | n
E Š : Е i
7 ` 2 5 ~
|
|
|
4
|
|
|
-
ANTIDESMBAE
LUDOVICUS RENATUS TULASNE,
< ACAD. SCIENT. PARIS., MONAC. ET TAURIN. 806.
Fait
=>
TI Kot 9X1 Án
ANTIDESMEAKE >œ
ANTIDESMEAE Sweet. Hort. Brit. 460. (Ed. ай.) Endl. Gen. Pl. 281.; Suppl. 1. 1816., И. 30,
IV. И. 31. Meisn. Gen. 841. (258.) Tulasne in Annal. Sc. nat. Ser. HI. Vol. XV. (1851.) 180.
Walp. Ann. Bot. Syst. 1. 631.; Repert. Bot. Syst. ЈИ. 391. — STILAGINEAE Agardh Aphor.
199. — Euphorbiacearum genera H. Baillon in Bull. de la Soc. Вог. de France ҮҮ. (1851.)
222 981., et in Etud. génér. des Euphorb. (1858.) 601. et 603...
.DicOTYLEDONEAE 8. ORTHOINES APETALAE,; DICLINES, HYPOGYNAE, 3— 5-MERAE, ISOSTEMONES ;
OVARIO 1 — 3-LocULARI; FRUCTU ] — 2-SPERMO; EMBRYONE ALBUMINOSO, RECTO; ALBUMINE CARNOSO. ·
— ARBORES ALTERNIFOLIAE , STIPULATAE, EGLANDULOSAE , VIX PERULATAE.
Fores dioici, minimi, apetali. Masc. CALYX poculiformis s. globosus, 3—5- (танив 6-)
сгепаќиз , -fidus, -partitus aut -sectus , divisuris saepe vix aequalibus, in recentissimo quidem
flore apertis primitus autem quincunciatim imbricatis. Discus centricus scil. toro Tiber impo-
situs, crassus, integer corrugatus obsoleteque 3 — 5-gonus angulis sepala spectantibus , aut alte
:9—5-lobus,' lobis obtusis partim coalitis aut subliberis et cum sepalis alternantibus. STAMINA
2 — 5 (rarius 6) libera, disco (filamentis ex mediis illius angulis emergentibus) aut toro.in- ·
serta discique lobis tunc alterna, sepalis semper opposita, in alabastro pariterque sub anthesi
erecta, exserta; FILAMENTIS rigidulis ; ANTHERIS 2-lobis, sub apice obtuso suffulero haerentibus,
in alabastro nunc extrorsum spectantibus , explicatis autem: introrsum versis, папе e contrario
introrsis primum,’ posteaque extrorsis, lobis (pro maxima parte liberis) тох erectis; diver- '
gentibus et rima brevi basi dehiscentibus; poutine pulvereó pallido. Ovarn rudimentum breve
liberum, obtusum aut acutum, clausum у. ore minuto pervium, vacuum solidumve.- Fem. CALYX
maris, post foecundationem absolutam persistens (marcescens?). Discus vulgo integer, nec.
quidem corrugatus, perigonii sortis particeps. Sraminum vestigia nulla. | OvARIUM ovatum,
liberum, medio toro sessile aut basi cuneato-attenuata. insidens, sursum. aliquando in modum
styli brevissimi nonnihil angustatum aut abrupte in stigmata. sessilia: 3—6 divergentia brevia
crassa arcuato-deflexa integra v. bifida abiens, intus 1--9-юешаге (typice ; ut aiunt, 3-loculare)
et 2— 4-ovulatum. OvurA ovata, anatropa, e summo loculo collateraliter pendula; FUNICULO
crasso brevissimoque denticulum super micropylen agente. Drupa exigua, interdum, ut videtur,
subexsucca, ovato-compressa v. globosa, mucronulata obtusave, symmetrica recta aut deformis,
` basi scil. utrinque gibba, sive quasi reniformis, stigmatibus emarcidis (saltem haud accretis)
vulgo coronata. SARCOCARPIUM saepe grate acidulum eduleque. Puramen fructui conforme osseum,
Antidesm. | 3 у 46 , | `
*
331 ANTIDESMEAE: HIERONYMIA. 332
extus foveslís, quae interni lateris gibbulis totidem saepius respondent, exscalpttun; suturaque
prominente circumcirca saepissime sic instructum , ut in valvas 2 s. pericarp aequalia certo
tempore dehiscat, ceterum aut clausum, aut poris 2 supra medium oppositis persa s 1 — 2-
loculare et 1—2-spermum. Semen loculum natalem, cujus formam exacte refert, solitarium x
plens, summo ejusdem parieti, absque funiculo conspicuo, haerens; TESTA fusca, glabra, tenuis
membranaceaque ; ALBUMEN oleoso-carnosum, albidum copiosumque. Емввүо homotropus, planus,
rectus, intrarius, seil. in endospermii centro penitus reconditus, ejusdem fere ac semen lon-
gitudinis; CoTYLEDONES ovato-ellipticae, latae, vulgo utrinque obtusatae, integrae, tenues, modice
virentes, sibi invicem facie applicitae; RosTELEUM fere teres, elongatum, rectum, hilo proximum.
Frvrices aut ARBORES per plagas utriusque Orbis intertropicas atque australem extra-
tropicam diffusi; ‘FOLIIS alternis ( nonnunguam distiche ?) simplicibus integerrimis · petiolatis
(petiolo eglanduloso) ,, quandoque in venarupi axillis postice Slanduligeris, stipulatis ; STIPULIS
caulinis liberis caducis; FLORIBUS spicatis, s. raceinosis, singulatim bracteatis (bracteis uniflo-
ris) ebracteolatisque; ANTHEMIIS simplicibus aut ramosis (paniculis) , vulgo gracilibus ; FRUCTI-
" А у a
BUS acidis aliquandoque sapore gratis, 0-00 7 4 e
"ARBORES Americae tropicae, FOLIIS alternis
simplicibus , integerrimis, petiolatis, stipulatis, modo
lepidibus s. squamulis peltatis vulgoque fimbriato-
ciliatis, modo lepidibus simul et pilis simplicibus aut
hisce solis absque lepidibus onustis; FLORIBUS race-
moso-paniculatis. нух быч X TO
2221. HIERONYMIA Квете Autemao.*)
Ниввомумтл Fy. Allem. Dissérl. іп Trabalhos da Socied. Үе хана.
Sebastianop. 1848. с. іс. Berl. Bot. Zeit, ХИ. (1854.) 456. —
STILAGINELLA Tul. in Ann. Sc. Nat. Ser. Ш, XV. (1851.) 240.
Н. Вай. Ені. gén. des Euphorb. (1858.) 603. — ‘ntidesniatis
707 Specs Spreng. Мене Entdeck: IL 116. (9). >’
Fones dioeci, monochlamydei, exigui. Masc. Ca-
Бүх poculiformis, 3—6-dentatus seu crenatus immutatus-
que marcescens, Discus crassus, toro: impositus; liber, |
i3; БҮ : T No к
Cum Antidesmate, pon typo, éalycis disci staminum
ovulorum seminumque fabrica, Hieronymia congruit; differt autem
putamine vulgo pariter 2-loculato. — Media putaminis penetralia
| antheris initio. introrsis , ovario 2-Јосшагі et. 4-ovulato, nec non .
inclusus, nunc. calyculiformis ac in margine subintegro
repandus, nunc іш lobos 4-6 sepalis alternos partitus.
STAMINA tot quot sepala iisque opposita, libera, toro
discum inter et ovarium insería; FILAMENTIS filiformi- |
bus, disco interdum basi adnatis; ANTHERIS 2-lobis, sub
apice dorsoque affixis et primum introrsis, lobis apice
duntaxat cohaerentibus ac sub ahthesi erectis et ex-
trorsis; PoLLmNE pulvereo et pallido. Ovanit rudimen-
tum. centrale, liberum et perexiguum. : Fem. Слух -
maris, Discus integer repandus v. obsolete 3—6-g0-
пне аш Crenatus. Stamina nulla Оулысм centricum, .
séssile, liberum, ovatum, '2-loculare et 4- ovulatum,
ein а DU est Gira. T ДО СЛН ЛА,
OYULIS in utroque loculo geminatim pendulis, anatro-
pis. Stigmata 3—6 brevissima, recurva. Davpa sub-
exsucca, ossieulə' 2-loculari aut abortu 1-loculari et -
monospermo ү. dispermo foeta.” Semen pendalum, gfa- -
brum, albuminosum, ENDOSPERMIO'Carnoso-oleoso. Em- -
Вахо, intrarius, rectus, planus, сотугеромвџв 2 tenui- |
ГА
: a 203
Y : 177 “4 s EY
| ensi apud Brasilianos praefuit (cfr. Allemáo loc. cit). Stilaginellae
> Women prius evülgato Hicronymiae locum cedit. Бош Aix.
cavernosa , parenchymate replentur quod " basi pervia admissum,
| apice item forato“ et foraminibus 2 in ipso septo supra medium
oppositis simul traducunt; septum propterea dimidiatum іп medio |
| i HIERONYMIA ALCHORNEOIDES Fa, Auten, foliis Jate
fenestratum insuper deprehenditur. Id structurae арий Hierony-
тат alchorneoideam еі ferrugineam. conspicuum , sulcos inter
Anlidesmearum cum Euphorbiaceis necessitudines’ comprobat.
4 1
à "A Lepidiferae.
za
-ellipticis v. elliptico - rotundatis, supra
piosissime lepidiferis, longeque petio MIU
ть wasis ӨШ llle! amer шз:
ep Stilaginella ‘amazonica Tul. іп Ann. Se. Nat. Ser. HI.
| ^n ARBOR procera (testibus Hilario et Poeppigio) eujus. rami
foliferi validi » teretes et dilute fusci, lepidibus peltatis (breviter
ciliato-fimbriatis) densissime insitis velantur. Fora alterna, trecto-
sparsim, infra autem co-
[rev ҮЙ г
УМ O1
/
d Kh У.
— i (is : ' (00085709 т patentia, late ellipti¢a “s. elliptico-rotundata, brevissime acuteque
ж) Dicitur іп memoriam b. HikRONYMI SERPA, qui horto botanico Olin-
mucronata ,. basi rotundata , integerrima planaque , 9—12 Centim.
et quod excedit in longitudinem, 6 —8 autem in latitudinem obti-
| nent; pagina supera lepidibus ‘tandem partim evanidis laxiuscule
· 1199. eonspergitur, indeque punctis albidis notatur; ауегва e contrario
N
.Coceulorum latera in Emblica devurrentes (efr. Gaertn. de Рис,
|| И. 422—123. t. 108. f. 2.). in mentem revocat, et proximas
333 ` -
obruitur, proptereaque dilute fusca aut squalida evadit; venae su-
perne planae y. immersae, a tergo prominent; costa valida et
semitereti venas secundarias distantes, ac sub margine remotiore
sursum curvatas et anastomosantes, ut pennas agente; PETIOLUS
validus semiteres, canaliculatus, apice nomnihil incrassato-contor- `
tus eodemque modo ac facios limbi inferior pilis scutiformibus un-
dique tectus, 2—5 centim. longitudine metitur; foliis delapsis su-
persunt cicatrices obverse triangulares, angulis obtusis, STIPULAE
caulinae , remote juxtaaxillares (de more geminae), admodum
liberae, amplae, folioliformes erectaeque, ex limbo ovato-rotun-
dato, acutiusculo, basi obtusissimo , integerrimo , centimetrum cir-
citer longo, vulgoque (primum saltem) longitrorsum plicato, nec
non e petiolulo vix dimidio breviore et anguste canaliculato singu-
lae constant, et lepidibus undique vestiuntur; aliquando etiam de- |
ficere videntur. PawicuLaE solitarie axillares, erecto-patentes, laxe
ramosae, ab omni parte copiose lepidiferae proptereaque fuscae s
argillaceae, 4— 6 centim. et quod excedit longitudine a disi tu
superiores quasi simplices racemo sfingunt. Ёїовк8 singuli рЕрІ-
CELLO brevissimo utuntur, BRACTEAque perexigua, late ovata et
асийиѕсша , vel ovato-rotundata obtusaque , tandem caduca pulvil- |
lumque linquente stipantur; bracteolae autem desiderantur. CALYX
utriusque sexus poculiformis et 3 — 5-dentatus; іп uiraqüe pagina
pubet, dentibus latis, brevissimis, obtusiusculis, discretis et aequa-
libus. Discus plane liber apud mares calyculum integrum modice
pubentem et calyce paullo breviorem mentitur; apud feminas cras-
sior est, peltiformis, stipitulatus et praeter marginem subrepandum
integrum pilosumque glaber. Stamina 3 — 4, rarius 5, perigonio
duplo longiora, plane libera, ovarii Я obovato-truncatum
pilosumque ambiunt. Оулвтом (feminae) ovatum, acutum, lepidi-
ferum, disco medio sedet, calycem excedit, sricMATIBUs numero
saepius quaternis, brevissimis acutis et reflexis coronatur, et in
loculos 2 singulatim 2-ovulatos septo medio dividitur. Ovuza ovata
‘et anatropa | e summo dissepimento geminatim pendent (funiculis
brevissimis). вора subexsucca, parce lepidota, ovato- globosa,
teres aculiuscula stigmatibus arefactis terminatur, et granum can-
nabinum crassitudine vix excedit; 8АВСОСАВРТОМ exsiccatum mem- |
branam tenuem diceres; PuTAMEN osseum, crassum, extus tuber-
culoso-sulcatum, intrinsecus autem sublaeve, іп loculamenta 2, |
- singula abortu monosperma, septo item 08860 sed tenuiore partim
scissili et fenestrato , dividitur.
` Crescit ad oras fluvii Amazonum circa Еда. ‘Brasiliae; borea-
из: Poeppig Hb. 2876.; nec non passim in silvis “ргітаегін prov..
Sebastianopolitanae, т. Nov. in Jan. florens; т. Mart. fructifera;
©. gr. in monte Corcovado et prope Tijuca, Е. Allemaó in Hb. Mart,
Aug. Hilar. Hb. т. 126.B., Widgren in Hb. Mart. n. 850. Occurrit
etiam ill. Martio in regione paraensi, ad littora canalis Tguarape-
Mirim, Augusto exeunte fructifera: Mart. Hb. DINE n. 2647. (Hb.
Mus. Par. et Mart.)
Arbor est, docente cl. FRANCISCO 'FükinE-ALURMAÓ, счө-жийн 2
cujus truncus amplissima coma ornatus diametroque . interdum. шиг |
dalis, | materiem. rubescentem , ‚ ponderosam ac. durabilem praestat. Drupa
forma et crassitudine сама Piperis nigri imitatur, succo : acidulo et ru-
bro-violaceo scatet, putamenque osseum , extus rugatum nigrescens et
abortu monospermum fovet. | ‘Semen ovatum epispermio tenui, albumine
Oleüso-farinacéo et embryoné recto cujus radicula inserta, ad hiit cek-
dit, cotyledones autem subcordatae planae et adplicitae gemmalam mini- |
‘mam fovent, constat. (Cfr. Fr. Allem. loc. cit.) Uricana et Urucurana
‘vernacule audit, monente eodem clar. auctore іп Herbario Ш. Мавти.
2. HIERONYMIA: BLANCHETIANA- Tur. foliis айыр,
obovatove oblongis, аи acutis. et pee ab an pagina
lepidiferis.
Tabula nostra LXXX VIII.
Stilaginella Blanchetiana Де іп Ат. Sc. Nat. Ser. HI. |
XV. 249.
Antidesm.
-
ANTIDESMEAE: HIERONYMIA.
furfuribus ejusdem indolis сөзібебізгілдің et micantibus tota semper |
Аввов procera ramis extremis teretibus, exilibus et propter
lepides scutatas quibus velantur dilute ferrugineis. Fori obovata
obovatove oblonga, breviter' mucronata (mucrone 5, acumine lato
acutoque) integerrima , plana, 6—10 centim. longa, 3—5 lata et
alterno ordine patula, furfuribus primum utrinque sparsim et parce
consperguntur, subinde véro quasi omnino nudantur; venae omnes
subtus prominent, princeps (in lateribus maxime) et secundariae
(parcius) lepidibus simul et pilis simplicibus patentissimis fulvis-
que ornatae; PETIOLUS gracilis, subteres, antice vero anguste sul-
catus (initio subplanus), abunde lepidifer (nec pilosus), apiceque
nonnihil incrassato-tortus, 10 — 20 mm. longitudine aequat, Sri-
PULAE vix conspiciuntur, imo fortassis aliquando plame desideran-
tur; delapsarum saltem cicatrices exiguae observantur. PANICULAE
masculae (quae solae suppetunt) solitarie axillares et laxe ramo-
sae (ramis plerisque simplicibus [racemis] 6—10 centim. longis et
laxifloris) in summis ramis nascuntur et folia excedere solent..
ВЕАСТЕЛЕ inferiores petiolatae, acutae et 8—15 mni. longae, folia
deminuta referunt; superiores autem ovato-acutae sessiles et bre-
vissimae deprehenduntur. Егокёз pentandri, rEpicELLO tereti et
millimetrum circiter longo singuli nituntur; catycis extus cinerei
dentibus 5 discretis; pisci autem inclusi lobis crassis, tomentellis,
et plus minus coalitis, '
Provenit in. Brasiliae orientalis prov. Bahiensi, circa S. Thome .
regionis Jacobinae: Blanchet Hb. n. 3436, et 8763. Occurrit etiam
ill. Aug. Hilario in silvis primaevis orientalis prov, Minarum, prope
praedium S. Gabriel: Hb. n, 58.0. (Hb, Mus. Гат.)
B. Pilosae.
8. HIERONYMIA FERRUGINEA Тот. ferrugineo- -tomentosa ;
foliis amplis, late ovatis et longe petiolatis.
Tabula nostra LXXXIX.
Stilaginella ferruginea Tul. іп Ann. Sc. Nat. Ser. 111.
XV. 250.
Аввов мах. hornis crassis, teretibus, medullosis, inferne
_ subglabratis, cinereis. et foliorum delapsorum cicatrices obverse
trigonus monstrantibus, superne contra оь pubem simplicem copio-
sam patentemque hirsuto-tomentosis ac fulvo -ferrugineis. Ролл
sparsa, late ovata s. late elliptica, 12—17 centim. longa, 10—13
centim. lata, breviter acuminata (acumine saepius angusto acutoque),
|| Basi rotundata aut monnihil acutata, initio pube densa, simplici,
patula, molli, longiuscula fulvaque in utraque pagina vestiuntur,
postea vero eamdem quasi totam in superiore exuunt, venis solis
haud nudatis; nervi ceterum superne plani in aversa pagina crassi
prominent, secundarii ad limbi usque marginem decurrunt et ter-
бат in reticuli modum dense connectuntur $ PETIOLUS subteres,
etenim nonnisi basi et apice quadamtenus sulcatus, validus et un-
| diee squalide fulvo-tomentosus, 4—6 centim. longitudine aequat.
SriPULAE cito deciduae cicatricem perexiguam juxta axillam singu-
lae relinquunt. Panicurar femineae (quae solae suppetunt) soli-
tarie axillares, 4— 6 centim. longae, erectaeque in ramos (race-
mos) oppositos vel suboppositos, breves (15 — 25 mm. longso) et
divaricatos discedunt; axi primario valido, peculiariter hinc et
inde alternis vicibus compresso , et ab omni parte copiose fulvo-
tomentoso. ВЕАСТЕАЕ primariae oblongo-lineares, cymbiformes,
. antice subglabrae, a tergo autem fulvo-tomentosae, 4—8 mm. lon-
gitudine aequant tandemque decidunt; sectmdariae brevissimae, ovato-
acutae, concavae, lateque sessiles pubem (шуаш induunt. Frocrus
laxiuscule distributi, pedieulo tereti, wix millimetrum longo et
falvo-pubente singuli innituntur. Carvx superest cyathiformis, sae-
piüs 5-dentatus (dentibus triangulariacutis, brevibus et vix aequa-
libus), extrorsum ob pubem simplicem adplicitam’ fulvo-tomentosus,
introrsum autem glaber. Discus tenuis calyculiformis, liber, sub-
integer, utrinqüe abunde piloso tomentosus fulvusque calyce paullo
Редни est. DaurA ovata, utrinque acuta, subexsucca, initio spar-
47
335 АМТШЕЗМЕАЕ: HIERONYMIA. GEOGRAPHICA ET USUS. TABULAE EXPLICATAE. 336
sim fulvo-tomentosa, mox glabrata et 4—5 mm. longa, calyce non
mutato excipitur et stigmatibus 4 recurvis integris brevissimisque
coronatur. PurAMEN osseum, extus rugoso-sulcatum, typicam stru-
cturam praebet , saepissime autem monospermum evadit, ovulis
tribus abortientibus. Semen maturum non suppetit.
Oritur in Brasiliae tropicae prov. Sebastianopolitana, et in Minis
circa Cazoeira do Campo cl. Claussenio obvia fuit. (Hb. Lessert.)
Propter indumentum quo vestitur, stirpe haec ab antecedentibus lepi-
diferis sine negotio distinguitur.
ANTIDESMACEARUM GEOGRAPHICA , QUALI-
TAS ET USUS.
Antidesmeae quae ab Euphorbiaceis vix- legitime
segregantur, in terris calidioribus veteris orbis abunde
generantur; rarae contra, soliusque Hieronymiae si-
guis decoratae, in America. tropica vigent. Plurimae
statura insigniuntur, materiemque multimodis usitatam
Dendrologia Brasiliensis quot quantisque prematur difficultatibus et
hoc Hieronymiae genus probat. Licet enim arbores vastae in omnis im-
perii provinciis tropicis inde a circulo Capricorni ad regiones Amazonicas
usque haud ita rarae proveniant et ligni compage subtili sat firma egre-
giam materiem subministrent, tam aedificiis quam utensilibus parandis, nihi-
losecius tamen Botanicis diu latuerunt. Peregrinatores et truncoram alti-
tudo et sexus separatio impedit, quominus absolutam fractificationis cogni-
tionem facili negotio assequantur, immo v. cl. FRANC. FREIRE ALLEMAO,
meritissimus in cathedra Sebastianopolitana professor a. 1848 contigit so-
lummodo stirpis femineae characteres in “medium proferre. Nomen tupicum
Urucurana jam primo post Brasiliam inventam saeculo innotuit, et signi-
ficat: Віга, (Uruci) spuria (Rana) absque dubio de foliorum forma deri-
vatum; quae illis Bizae quodammodo comparanda. In vulgi ore corrup-
tum saepe Aricurana aut Uricana audit. Primus inter Lusitanos auctor
celeberrimus, Gasp. SOARES DE Souza in libro a. 1587 conscripto, Noti-
cia do Brazil, cap. 66 haec hibet: «Urucuranas sunt arbores praealtae
et crassae, lignum praebent colore carnis infumatae, ponderosum › in aqua
fundum petens, quod vermibus resistit, inde usui vario accomodatur » pro
trabibus, cantheriis, fulcris, tabulis, in construendis aedibus, molendinis,
navibus.» Materies haec colore variare videtur, nescio an pro loco, sexu
aut specie, nam lignarii Urucurana vermelho, гохо et pardo distin-
guunt. Inter arbores Dryades aut Dryadi - Najades, omnes, ni fallor,
praebent. Ex Antidesmatum cortice fibroso qui, prae-
ter notissimum Ewphorbiacearum complurimi morem,
succo lacteo non scatet, funes quandoque parantur.
Folia propter saporem acidum, instar Acetosae no-
Stratis, ad olera condienda Indis adhibentur. Drupae
pulpam item acidulam sed parcissimam largiuntur, пес
pluris quam Berberidis fructus valere diceres, licet
apud Indos magni aestimari perhibeantur. Тог.
species huc usque cognitae numerandae sunt, et in prov. Sebastianopolita-
nae sylvis montanis individuorum numerum inter alias arbores offerunt
haud spernendum. У. cl. Миси. DE FRIAS к VASCONCELLOS, rerum fore-
stalium praefectus (v. Gazeta offic. do Imperio 1846. Oct. 1. n. 26.) in
sylva, quae editiora monte Corcovado latera obumbrat, ubi canalis, quae
Encanamento das Paneiras audit, fonti Carioca jungitur, omnes arbo-
res nobiles (Madeiras de Ley) consignavit et in area 900 orgyarum
(hexapod.) eas commixtas invenit modo sequenti: Urucurana (Hierony-
mia alchorneoides All.) arbores 8, — Merendiba roxo (Terminalia)
1, Merendiba bagre (Terminalia januariensis ‘D. С.) 6, — Cange-
rana (Cabralia (Trichilia Vell.) Cangerana) 35, — Catucahem v
Coxicahem (Rhopala) 20, — Ubatam (Astroninm fraxinifolium
Schott.) e oe Cedro (Cedrela brasiliensis St. НИ.) 1, — В8аросаја.
‚СГесу из polygama Allem.) 5, — Ipé (Tecoma) 3, — Cam undahy
Sicopira (Bowdichia) 9, — Camundahy (Bowdichia?) 21, —
Angelim tinto (Andira rosea Mart.) 3, — Oity (Artocarpea,. Soa-
| rexia nitida Allem., Pleragina Arr.) 1, — Guarabü (Peltogyne Gua-
“тай Allem.) 1, — Oleo (Myrocarpus Allem.) 1, — Canella merim
Nectandra) 1, — Tapinhoam (Silvia Navalium Allem.) 4. Inter
has arbores crassitie (et aetate) eminebant Urucurana, Merendiba et
Cedro. . MARTIUS:
TABULAE ANTIDESMEARUM.
Tab. LXXXVII. Hieronymia alchorneoides, pag. 832, fem. Spe-
Š cimen Hilarii. |
LXXXVIII. Hieronymia alchorneoides; mas. Specimen Айешаш.
- Icon floris masc. quoque а ALLEMANO communicata, |
Tab. LXXXIX. Hieronymia Blanchetiana, pag. 333.
LXXXX. Hieronymia ferruginea , pag. 884. а: Ж
"
B
Sigla
1. Flos masculus aut femineüs. 2. Granula pollinis. maxime aucta.
8. Ovarium gravidum. ' |
4. Fructus vix maturus, integer, calyce persistente stipatus, 7 ы
5. Fructus maturus, sarcocarpio за hinc detracto, calyce autem, disco
pedicelloque dimidiatis. : |
6. Alter а vertice, septo Contrario, dimidiatus; loculus uterque semen
perfectum fovet, | |
7. Fructus dissectus, uno autem loculorum abortiente,
8. Idem transversim et in parte quae foraminibus ossiculi externis simul-
. que fenestris mediis respondet, partitus.
9. Fructus secus dissepimentum fenestratum a summo dimidiatus ; paren-
chyma fibrosum et vasculiferum , pedicello continuum, quo putaminis
Icones а v. cl. Canoro Тотланк, Dr. Med. Lutetiae Parisiorum, A.
11. Idem a latere cóntrario visum foramen monstrat.
12. Alterum a summo pari modo ac iu fig. 9 dimidiatum; parenchyma
centrale nutritium item amotum est. 000
18. Calyx fructifer desuper et a latere visus. |
14. Antherae a ventre et a latere visae, ante (n) et post (e) anthesin
(tunc reversae). я |
15. Discus et 16. rudimentum pistilli. 17. Semen.
18. Stipulae. 19. Lepides in. folio et in petiolo, varia magn.
d Ramus florifer plantae masculae.
$ Femina florifera. © m. Femina fructifera.
D. Diagramma floris masculi.
||. Pars a summo dimidiata. `= Pars transversim secta, eae
Figurae analyticae omnes plus minus auctae sunt, indicante signo
solito +. : -
D. 1858 et 1859, adumbratae sunt. Tab, 88. Monachii, duce Martio.
нии.
\
)
/;
Ж
[/
4
\
` Жэ 1!
=
TM
SSS
“
NN
SSS
2
: ТО
- ;
/ > ~
A Z A Ж i ус
; fX |
; Fhe N | i
€ fi SEES | |
T ~ d x .
( | x
5 | š |
: Хос
LA Хо: к и
<
с22
/
=
HIERONYMIA alchorneoides.
|
T y ni
(2
Н1 Е RONYMIA Blanchetiana.
7
" Ж
MONS
WMV
УМА
Хү МУ
\
NNN
\
> HITE RONYMIA ferrudinea
BEGONIACEAE
| e
ALPHONSUS DE CANDOLLE,
BOTANICUS GENEVENSIS. |
я
тө
4”
wo
BEGONIACEAE.
PonrULAcEARUM pars’ Adans. Кат. plant. II. 244. — 'T'RICOCCARUM pars Scop. Introd. 245, —
Hovoracearum pars Linn. Praelect. ed. Gisek. 306. — Incertae sedis Juss. Gen. 436. — Vaci-
NALIUM pars Batsch. Tab. affin. 116: — Весомілк Trattin. Сеп. plant. meth. nat. 48. — Вксо-
NIACEAE Bonpl, Plant. rar, Malm. 153. Brown. Congo 45. Lindl. Nat. syst. ed. П, 56. Veg.
Kingd. 318. Endl. Gen. Plant. 940. Meisn. Gen. (consp.) 248. Klotzsch Begon. Gatt. und
Arten I, vol. 4. Berol. 1855. J. S. Agardh Theor. Syst. 93. Alph. DC. in Ann. а. Scienc.
nat. Ser. IV. Vol. XI. 93. et Prodr. XV. (ined.). Hildebrand, anatomische Untersuch. uber
| die Stämme der Begoniaceen, Berl. 1859. |
| FU. 1 : , i
DicOTYLEDONEAE FOLIIS STEPULACEIS, ALTERNIS, INAEQUILATERIS; CYMIS AXILLARIBUS$ FLO-
RIBUS UNISEXUALJBUS; OVARIO INFERO; SEPALIS LIBERIS; PETALIS NULLIS AUT LIBERIS $ SEMINIBUS
MIMIMIS , PLURIMIS. |
Frores monoici. MascuLi: SEPALA 2, opposita, aestivatione valvari, saepius colorata.
- PETALA saepius 2, sepalis alterna; interdum nulla, aut 3 — 7. 8ТАМІМА plurima, toro plus
minus convexo inserta, libera, aut varie monadelpha; riLAMENTIS in connectivum extensis 5
LOCULIS 2 secus latera connectivi, nonnunquam septulo longitudinali subdivisis, longitudinaliter
vel rarius poris terminalibus dehiscentibus. PorrEN e granis oblongis, laevibus, longitudinali-
ter 3 — ]-sulcatis. Pistillum prorsus nullum. FLORES FEMINEI: -LOBI (sepala vel sepala et pe-
tala) saepius 2 — 5, nunc 6—8, coloratione et forma subsimiles; quando bini aestivatione
valvari, oppositi; quando 3 vel 4, interiores 1 — 2 minores; quando 5, aestivatione quincun-
ciali, lobis exterioribus tune saepius majoribus; quando 6 — 8, dispositione imbricata, non-
dum satis cognita. STYLI saepius tres, nunc 2 vel 4 — 5, basi plus minus connati, raro sub-
liberi, quando lobis isomeri iis oppositi, quando 3 et lobi 5 unus lobo uno externo oppositus,
_bilobi, saepius bifidi, papillis secus ramos plerumque in fascias spirales basi externe connexas
dispositis, raro sparsis, Ovarium inferum, saepius in loculos sub stylis positos, dorso plerum-
que àlatos divisum, raro subuniloculare (Mezierea, genus Africano-Asiat.). PLACENTAE saepius
ex angulis internis loculorum crassae, integrae vel bipartitae, raro in eodem flore variantes
(Begonia sectio Poecilia), rarius (Mezierea) parietales et deinde semiparietales. Оуіл,А nume-
rosissima, anatropa. CapsvLa pro natura ovarii saepius 3-, rarius 1 — 2, vel 4 — 5-locularis,
membrana externa ab ipso ovario facile distincta, alis ubi extant e priore ortis; ala una sae- |
pius reliquis majore, in bilocularibus cum loculis alternante; dehiscentia loculicida aut raris- `
sime initio loculicida deinde simul septicida, fissura nunc dorso ipso alarum, saepius rimis
Begoniac. . , | 48 :
S LC. e BEGONIACEAE: BEGONIA. - 340
juxta alas. Semina minima, obovata, ellipsoidea vel eylindrata, raro funiculata ; TESTA cru-
stacea, reticulato-foveolata, basin usque non extensa; endopleura carnosula, extra micropylem '
in strophiolam quamdam angustam extensa, stipitem simulante. Albumen nullum aut vix ullum
(conf. ad K. Mull. in Bot. Zeit. 1847. 758. t. 7. f. 38 — 45. et Klotzsch, Begon. 8... EMBRYO
ellipsoideus vel obovatus, ad hilum obtusissimus, altera extremitate brevissime in COTYLEDONES
duas bilobatus. у | :
НЕВВАЕ vel (saepius) SUFFRUTICES , 4UUAC-FRUTICES aut ARBUSCULAE , in terris calidiori-
bus praesertim Americae, Asiae. meridionalis et Africae: orientalis frequentiores; specie qua-
cumque geographice arcte circumscripta; succo aquoso, acidulo saepe farctae. Forra alterna,
disticha (an semper?) , stipulata, petiolata, penni- palmi- aut peltinervia, plus minus inaequila-
tera, plerumque denticulata , dentibus. saepe setiferis, nunc varie lobata, immo plurifida aut
partita, nunquam composita, intra stipulas іп vernatione plicata; pilis (quando adsunt) sim-
plicibus , raro: stellatis, in pagina superiore sparsis, іп inferiore: ad nervos praesertim ` sitis.
SriPULAE liberae, saepe caducae. Рероусота axillares, іп cymas veras, plerumque bisexua-
les; plus minus decompositas divisi. ВплстЕлЕ e stipulis connatis, limbo deficiente , formatae
(confer Alph. DC, in Ann. Scienc. nat. 1. c.), oppositae, aestivatione, imbricatae. Frores
MASCULI priores, in axillis dichotomiae inferioribus; FEMINEI € divisione ulteriore , horum sin-
gulis frequenter bast bibracteolatis. Lonr et saepe OVARIUM сүм ие tota colorati , Төзе? aut
albi , rarius rubri aut flavi. | ~ т
Ordo naturalissimus, a ThATTINICK primo nuncupatus, affinitate diù controversa; olim ab Арлмѕемо juxta
_Turneras, Reaumurias, Hydrangeas et Saxifragas поп sine ingenio positus; deinde Polygonaceis (a Linnaeo)
аш Luphorbiaceis (Scopoli, Agardh, Meisner etc.), minus feliciter approximatus; Onagrarieis proximus, ex
D. Don (Flor. nepal. 1825.); cohortem proptiam, ex el. эк Мавтив (Consp. р. 32); inter Campanulaceas et
affines atque Cucurbitaceas efficiens; nunc a plerisque (Endl. Lindl. Adr. Juss. Brongn.) Cucurbitaceis in ea-
‚ dem classe associatus; meo sensu ab hisce non distans, sed Onagrarieis propior, Hydrangeis Saxifragacea-
rum, ex flore et seminibus affinis. |
5 y
Genera~ aut numerosissima aut tria tantum in ordine admit- et alibi vaste diffusum. — Sectiones (genera ex Klotzsch) natura-
tenda, Pauciora, quae praeferenda videntur, sunt: Mezxierea, pla- les, sed habitu in pluribus communi, characteribus , пипс varian-
centis parietalibus, dehiscentia et habitu Begoniae, in insulis Africae. tibus, nune pauci momenti, a cl. Dr. Krorzscu pleraeque detec-
orientalis et Asiae meridionalis crescens; Casparya, placentis ex | tae et optime descriptae, H in Mezierea, УШ in Casparya, LIX
angulis internis loculorum, dehiscentia vere loculieida, alis biparti- in Begonia, ideo LXIX in toto ordine adsunt, ubi numerus spe-
tis, genus е vetere continente, Columbia et Andibus, nec in Brasilia cierum cognitarum nunc circa 370 ambigit. | Quibus causis hasce ·
cognitam ; tandem Begonia, placentis ut in praecedente, sed dehis- consociationes minores subgenera vel sectiones, potius quam genera, .
centia rimis juxta alas dispositis, quod genus іп Brasilia frequens, | vocare mihi placuit. (Cf. Ann. Зе. nat. Sér. IV. Vol. XI. 93—149.),
*
+
х
Genus unicum brasiliense : CHELANTHUS (Trachelocarpus C. Miill.), TRENDELENBURGIA , Wa-
` L BEGONIA. ХАЛЫ GENERIA et WEILBACHIA Klotzsch Begon. Gatt. и. Art. 1— 135. с. .
Begonia. Plum. Cat. plant. amer, 20. Т Ri Mns а t 10. — Cravomiscuus Klotzsch. in hb. reg. Berol — Ace-
Linn. Gen. ed. 1, п. 901. Juss, Gen. 436. Dryana.-in Тат. | Ша Тома Б Brashensibue, зэх
pe Soe. 1. 155. Endl. Gen. п. 5153. — Dirocrnocg: Lindl. | *
: 29. brian мааа ааа Sasa hd = H. | libus, prope alas aut costas dorsales localorum sitis,
: . Sm Land, et Fart: Mag. 1. | а basi versus api lehi in angu
№ cem dehiscens. Pr »
seid Aveusria, BARYA, BEGONIA, Сүлтносхкн8, Donatpu, | Jis loculorüm s: Ë : Seis 7 amp ien s хээ
ОВАТОМЕТВА, EwaLpra, GAERDTIA, GiREOUDIA, GURLTIA, Haacea, eS S с ima тш АНЕ
Новтл, KNESERECKIA , LaUCHEA , ГЕРА, MagNusi, MirscHgRLI- | № char. ordinis. | |
сша, Moscaxowrrzia , PETERMANNIA , PiLDÉRIA,
` PRITZELIA , PUTZEYSIA , Racuta, REICHENHEIMIA,
BIA, SCHEIDWEILERIA , ‘STELVERIA (Riessia) ,
CaPsuLA fissuris arcuatis аш (rarius) longitudina-
PLATYCENTRUM,
ROSSMANNIA y SAUE-
TITTELBACHIA, Tea-
Е Sectiones omnes infra enumeratae Americae et fréquenter
Brasiliae propriae. — Ordinatio e placentis minime naturalis ‚ sed
artificialis, ad usum commoda. -
~
5.1, Sepala glabra. Styl longiusculi.
4
341 BEGONIACEAE: BEGONIA (DONALDIA — BEGONIASTRUM). 342
Sers L PLACENTIS BIPARTITIS.
DONALDIA.
BEGONIAE sp. auct. — Genus DoNALDIA Klotzsch Begon. 78. t. 7. f. B.
Бест I.
FLORES MASCULI.. ВЕРАТА 2.. РЕТАБА saepius nulla. Sra-
MINA toro plano inserta; ANTHERIS Oblongis, utrinque obtusis, fila-
mento subaequalibuss’ FLORES rkwiNEr -Losi 5, exterioribus bre-
vioribus. SrvLi 3, basi breviter eonnati, bicornuti, ramis tortuo-
sis, papillis sub basi externa ramorum continuis inde spifaliter ad
apices adscendentibus. Ovarium 3-loculare. PLAGENTAE bipartitae,
undique ovuliferae. Carsura inaequaliter 3-alata, stylis persisten-
tibus coronata. — Forra breviter petiolata, penninervia. SriPULAE
BRACTEAEQue persistentes. — Sectio e praesenti specie et В. ulmi-
folia Humb. constituta , affinis Begoniastris , praesertim Begoniae
Ottonis, nec non sectioni Prlderiae.
1. BEGONIA DASYCARPA A. DC. ramis flexuosis, pilosis,
demum glabratis; foliis obovato-oblongis, subacutis, basi inaequa-
liter obtusis, crenulatis, utrinque et margine sparsim pilosis; sti-
pulis bracteisque longe lanceolatis, subulato-acuminatis, glabris,
pedunculis pubescentibus, folio longioribus, apice pluries dichoto-
тіѕ; fl. masc. sepalis ovatis, extus pilosis; petalis nullis; fl. fem.
bracteolis linearibus, angustis; ovario hispido; lobis 5, ovato-acu-
tis, exterioribus brevioribus; capsula basi obtusa, superne trun-
cata, medio pilosa, alis glabriusculis,. valde inaequalibus , маја Јове
` laterali, dimidiato-ovata.
Begonia dasycarpa Alph. DC. in Ann. Sc. nat. Ser, IV.
Vol. XI. 12.
Салтллв ignotus. Rami dichotomi, herbacei. Pusxs (in sicco) fulva.
Forra inferiora ignota, superiora 1--3 poll. longa, 5—10 lin. lata, mem-
branacea, penninervia, nervis secundariis utrinque 4— 5 oblongis, crenis
setula mucronatis, РЕТІ01Л8 pubescentibus 1—4 lin. longis. STIPULAE 5—6
lin. longae, 1 — 7179, lin. latae, seariosae, persistentes, Cymax diffusa.
‚ ВВАЄТЕАЕ stipulis conformes, gradatim angustiores, extremae 6 lin. lon-
gae, persistentes. SEPALA fl masc. (junior) 2 lin. longa. Ахтнквлк ellip-
ticae, obtusae, filamentis in globum acervatis longiores. BRACTEKOLAK fl.
fem. 2—21/, lin. longae, angustissimae, glabrae, persistentes. Lost mi-
nores 2 lin., majores vix 3 lin. longi, extus basi pilosuli. Эту 3, pro-
funde bifidi, ramis linearibus flexuosis, undique ? papillosis (ex unico flore
male obs.)., CaPsuLA 4 lin. longa, 10—12 lin. lata; stylis tarde trunca-
tis subpersistentibus. PLACENTAE, bipartitae, |
Habitat in prov. Bahiensi: Dupasquier in hb. DC. 4 боё comm.
РЬ n o4 | :
Вкспо I, BEGONIASTRUM. =
BEGONIAE spec. auct. — Genus Весома Klotzsch Begon. 20. t. 1. f. C.
— Sectio EUBEGONIA (partim) Walp. Rep. п. 206.
FLORES MASCULI- SEPALA 8. PrrALA 2, пше (in eadem
planta) 2-vel 0. Sramina toro зибсопуехо inserta, ANTHERIS ob-
longis, filamento longioribus. Fronmrs reminei. Lost 5, exterio-
ribus majoribus, raro aequalibus. Бтүг 3, basi breviter connati,
ramis saepius tortis; fasciis papillosis basi externa ramorum con-
tinuis, inde ad apicem spiraliter: adscendentibus , papillis interdum
infra famos extensis, OVARIUM 8-loculare. РиАсЕхТАЕ bipartitae,
undique ovuliferae. CarsurA inaequaliter S-alata, ‘stylis persisten-
tibus coronata. — Hersaz vel FRUTICES; FOLUS palmatinerviis,
es ME vel nervo centrali adero —— À
Capsula glabra. — Folia ple~
rumque palminervia.
Ж Semina obtusa уе! truncata, raro (іп B. cucullata) acuta, nunquam 5
x | ~ acuminata,
њу иу
Ч s Majores, saepius frutescentes. `
2. BEGONIA CUCULLATA Warrp. caule дивна ниво
қ ramisque glabris ; foliis palmati-6—7-nerviis , oblique ovatis, obtu-
sis , crénulatis , passim ciliatis, marginibus basi inflexis; stipulis
^ /»
‚=
2
giores, connective ultra loculos obtuse producto,
“401. Cab. t. 1439.
maximis, inaequalibus , elliptieis obovatisve, obtusis , ciliato-trena-
tis, foliaceis, persistentibus; pedunculis páueifloris , glabris; ђгас-
teis ovatis, scariosis , persistentibus , saepius bilobis; sepalis 8.
masc. rotundatis; petalis vix brevioribus, lanceolato -oblongis; fl.
fem! braeteolis oblongis, fructu triplo brevioribus; lobis obovato-
oblongis; capsulae basi obtusae, ala majore ovato- A, sursum
producta, demum obtusa; seminibus acutis.
Begonia cucullata Willd. Spec. IV. 414. КІ. Begon: 27. `
Begonia spatulata. Lodd. bot. Cab. t. 107.
CavLEs teretes, rubicundi, 2—S-pedales. Кома 3 poll. longa, 2),
poll. lata, PETIOLO pollicari, non cordata, sed marginibus inflexis concava,
SrIPULAE insignes, 8— 12 lin. longae, 4 — 6 lin. latae, inaequales. Рк-
DUNCULI folio longiores, bis terve dichotomi. BRACTEAK 3 lin. longae, una '
e duobus oppositis saepe biloba latiore. FroRkS albo- carnel SEPALA
fl. masc. 4 lin. longa. ANTHERAR lineares, filamentis inaequalibus sublon-
Lost ñ. fem. 3 lin.
longi Этим abbreviati, ramis crassis tortuosis, papillosis. CArsvLA brac-
teolis delapsis basi nuda, oblique 12--15 lin. longa, transverse 6—9 lin.
lata, ala majore lobos persistentes floris superante, minoribus costiformi-
bus. — Ex seminibus acutis В. macropterae aliisque quodammodo pro-
xima, sed habitu B. suaveolenti arcte affinis, nec nisi seminibus facile
distincta.
Habitat ad S. Joao Marcos et alibi in prov. Rio de Janeiro:
Pohl in hb. Vindob.; in Serra d'Estrella: Riedel in hb. Petrop.; ad
R. Cochim in Mato Grosso; Patr. da Silva Manso m. 382. in hb.
Mart.; nec non in Boliviae orientalis prov. Chiquitos: d'Orbigny n. 7 54. `
in hb. Mus. par. Pl. Dryas, Vaga.
8. BEGONIA SEMPERFLORENS Linx кт Отто: caule fru-
tescenti-carnoso ramisque glabris; foliis palmati-6—8-nerviis , obli-
que ovatis, subcordatis, acutiusculis, crenato-undulatis, setis secus
marginem sparsis aut apice crenarum solitariis; stipulis ovato-ellip-
ticis, acutis, subciliatis , persistentibus ; pedunculis paucifloris gla-
bris; bracteis ovatis, saepe bilobis, scariosis, ciliolatis, persisten-
tibus; sepalis fl. mase, amplis, rotundatis; petalis obovato-oblon-
` gis; bracteolis fl. fem. ovatis vel obovato-oblongis, ciliatis; lobis
ovatis; capsulae basi obtusae ala majore M demum ovato-ro-
tunda ; seminibus obtusis,
Begonia semperflorens Link et Otto Ic. pl. rar. t. 9. Lodd.
Reich. Hort. bot. t. 231. КІ. Begon. 28. -
Tweedie in hb. Hook. n. 157.
Begonia Sellowii hort. Monac. 1847—54. in hb. Mart.
Begonia енда чина Hassk. hert. Bogor. ed. И. зи.
PLANTA ый bipedalis , ramosa. Кома carnosula, 2—4 poll.
longa, 1'/.—3 poll. lata, setis exceptis glabra, рктюто 3—9 lin. longo.
SmiPULAE semipollicares, nunc inaequales, obtusae vel setis terminatae.
| PkpuNCULI semel bisve dichotomi, 2—10-flori, folio subaequales. BRAC-
ТЕЛЕ 2—3 lin. longae, pellucidae vel scariosae. FLomks albi vel subrosei.
'SkrALA masc. 6—9 lin. lata. PkTALA 3—5 lin. longa. ANTHERAE ob-
longae, filamentis inaequalibus, subbreviores, connectivo ultra loculos pro-
ducto obtuso. Ввасткоглк 87 fem. variae, caducae. Lost 3—4 lin. Matt
“барилд 9 lin. longa lataque.
< Begoniae cucuilata et seieperfórens simillimaé, sed in priore sti-
pulae dense ciliatae, fl. masc. duplo fere minores, et praesertim semina
apice acuta, nec ut " posteriore obtusa.
B. Нооккн: rubescens; petiolo longiore; flore mediocri, сагпео.
Begonia setaria et. В. Sellowii in hortis anglicis.
Begonia semperflorens Bot. Mag. t. 2920.
у. SELLOWI: foliis et stipulis magis ciliatis.
Begonia бейоши Ki, Begon. 28.
343
Ex speciminibus horti Berol. in hb. reg. Berol. servatis flores albi
videntur, maguitudine verae B. semperflorentis. — Semina ignota in var.
В. et g., et inde aliquid dubium.
Habitat in Brasilia australi, versus Porto - Alegre: Link et
Otto; in prov. Rio circa Mandioccam: Mart. in hb. Мопас. В. Е
Brasilia misit! Chambeflayne ad hort. Liverpool, anno 1829. РІ.
Dryas. (Et Мараеа) ?
4.? BEGONIA BESLERIAEFOLIA 8снотт in Spreng: ramis
lignosis, glabratis; foliis penninerviis , obovato-ellipticis, acutis vel
acuminatis, basi obtusis, breviter petiolatis, subintegris, superne
glabris, subtus. pubescentibus; stipulis lanceolatis, glabriusculis,
caducis; pedunculis folio subaequalibus pluries dichotomis; brac-
teis anguste lanceolatis, brevibus, acuminatis, caducis; sepalis fl. .
masc. obovatis; petalis brévioribus, oblongo-obovatis; fl. fem.
bracteolis nullis; lobis oblongo - obovatis, subaequalibus; capsula
stylis demum orbata, superne oblique truncata, alis 2 minimis,
tertia ampla ovata obtusa basi subdecurrente.
Begonia besleriaefolia Schott in hb. Vind. (excl. specimi-
‚ nibus) et in Spreng. Syst. ІҮ. 408. `
Scandens (ex Schott). Rami sat validi, cum peduneulis initio tenui-
ter pulverulenti, deinde glabri. Бома 3—4 poll. longa, 12—20 lin. lata;
PETIOLO puberulo 2—4 lin. longo; nervis lateralibus utrinque 3 — 4; pa-
gina inferiore (in sicco) fulva, pilis brevibus adpressis tomentosa, STIPU- |
LAE 8—9 lin. longae, acuminatae, juniores extus puberulae. INFLORES-
€kNTIAR rami divaricati. BRAcTEAE inferiores delapsáe, superiores lineam
longae. КІ. masc. sEPALA 2 lin. longa, patentia. PETALA їп specimine
imperfecta, interdum nulla? STAMINA libera. ANTHERAK oblongae, fila-
mento vix longiores, acutiusculae, Fl. fem. ovAmro glabro, ovoideo-3-
costato, BRACTEOLAR aut nullae, aut denticuli minimi ab ovario segre-
gati. Lom 2—3 lin. longi. 8түш bifidi, ramis tortuosis crassis. CAP-
SULA 4 — 5 lin. longa, 8— 9 lin. oblique lata, ex decurrentia alae basi
subacuta. Semina oblonga, apice truncata, placentis bipartis inserta.
Characteres sectionis Begoniastri, habitus vero Wageneriae vel
Trendelénburgiae. Specimina in hb. Vindob. cum B. (Wageneria) sagit-
tifolia et B. (Trendelenburgia) fruticosa confusa.
Habitat in Brasiliae orientalis prov. Rio de Janeiro: Schott in
hb. imp. Vind. n. 4636. excl. specim. Pl. Dryas.
B. Minores, herbaceae, nunc annuae. ·
5. BEGONIA HUMILIS новт. Kew. herbacea; caule glabro;
foliis penni-palmatinérviis, ovati-acutis, dimidiato-cordatis, sublo-
batis et inaequaliter crenato-dentatis , dentibus setiferis, superne
passim strigoso-pilosis, subtus secus nervos petiolisque pilosis;
stipulis ovato-oblongis, ciliatis, setaceo-acutis, persistentibus; pedun-
culis gracilibus, petiolo longioribus ; bracteis minimis, ovato-acutis,
ciliatis, persistentibus; fl. masc. sepalis ovato-rotundis; petalis multo
minoribus, oblongis, пипс deficientibus; fl. fem. bracteolis ovato-
acutis, minimis, ciliatis vel laciniatis; lobis ovatis obovatisque ;
capsula obovata, basi obtusa, subcordata, supra on wem
stipitata ; alis rotundatis subaequalibus. |
Begonia humilis Hort. Kew. ed. 1. Ш. 353. (non Bot..
Reg.). Dryand. Trans. Linn. Soc. I. 166. 1 15. Bonpl. Jard.
Malm. t. 62. (mediocr.).
vel monstro placentae integrae).
Begonia hirsuta Hort. Kew. anno 1857.
Begonia lucida Наш. Saxifr. Enum. 197 .P
PLANTA 1—2-pedalis, annua? vel perennis, jam primo anno florens?
CAULIS ad nodos tumidus, FOLIA 7—9-nervia, nervo centrali inajore sub-
palmatinervia, 1'/,—3 poll. longa, 8—15 lin. lata, tenuia, pilis longis
^ sparsis superne distincta, subtus fere glabra, ad basin nervorum passim
BEGONIACEAE: BEGONIA (BEGONIASTRUM).
| purascentibus , PETIOLO 1/, — 3 poll. longo.
Hook. Exot. Fl. t. 42. (ubi errore |
344
pilosa , PETIOLO 3—6 lin. longo, basi glabro, apicem versus piloso. St-
PULAE 4— 5 lin. longae, setaceo-acuminatae vel acutae , saepius longe
ciliatae, ciliis vero nunc paucis, interdum nullis. Ркргхстли 2-pollicares,
apice semel vel pluries dichotomi. BRACTEAE 1/, lin. lengae.
SEPALA fl. masc. 2 lin. longa. PETALA 1'/, lin. longa, nunc breviora aut
rarius nulla. BRACTEOLAE fl fem. circiter. у, lin. longae, persistentes,
forma variabili. Lost lineam et serius fere 2 li. longi, persistentes.
CaPsULA 4—5 lin. longa, 5—6 lin. lata, ambitu fere orbicularis, 3-alata,
basi abrupte in stipitem 1 — 1 lin. longum angustata, bracteolis ideo a.
fructu paullo segregatis.
В. РовтевтаМА: foliis amplioribus › ciliis sublongioribus pur-
purascentibus.
Begonia Porteriana Fisch. Mey. et Lallem. Ind. 8 M
Petrop. 51. Klotzsch. Begon. 36.
Begonia haematotricha Hort. Boiss.
Pilderia erythrotricha Klotzsch in hb. reg. Berol. (ubi post
opus de Begon. inserta).
Кола 2—4 poll. longa, 6—30 lin. lata, setis longis crebris pur-
specim. hort. Petrop.); ап casu integrae (ex nomine Pilderiae а cl.
KLOTZSCH imposito).? — Variant in hocce charactere species sectionis Poe~
ciliae praesenti valde affinis. ;
Habitat in insulis Trinitatis: Dryander, et S. Thomae: Finlay-
son n. 186. in hb. Mus. Par. В. т prov. Paraénsi , Brasiliae septen-
trionalis, unde semina ad hortum Petrop. misit Porter; nec non circa.
Tovar Venexuelae: Fendl. n. 516. in hb. Hook. Pl. Vaga.
-
6. BEGONIA ALCHEMILLOIDES Meisn. in hb. Monac.
caule humili, herbaceo, repente, simplici , pilis sparsis villoso;
foliis rotundatis, brevissime petiolatis , palmati-8—9-nerviis , undu-
lato-crenatis, crebre ciliatis, utrinque glabris; petiolis pilosis; sti-
Кговез albi. .
PLACENTAE bipartitae (in.
pulis ovato-oblongis, obtusis, longe ciliatis ;; pedunculis єх axillis
imo inferioribus, gracilibus, glabris, 1— 2-floris, folio sublongio- :
ribus; bracteis obovatis, longe ciliatis, persistentibus; fl. masc.
sepalis obovatis; petalis subbrevioribus, lineari-oblongis; fl. fem.
bracteolis obovatis , pectinato-ciliatis; lobis elliptico-oblongis; сар-
sula basi obtusa , superne oblique truncata; ala una multo majore
ovata, obtusa, obliqua. |
Specimen unicum adest in herb. Monac. Rapix gracilis, fibrosa.
Caurnis perennis, semipedalis, basi sublignosus verisimiliter repens.
Кола 9—6 lin. lata, gradatim a basi plantae decrescentia, tenuia, :
subtus crebre punctulata, retio.o 1—3 lin. longo. SrieuraE 27,—
3 lin. longae, ciliis ut in foliis et bracteis fulvis (in herb.). PE-
DUNCULI 9 — 12 lin. longi. ВВАСТЕАЕ et BRACTEOLAE Í Y,—2 lin.
longae. Cilia foliorum, ete., fulvescentia. Serata fl. masc. 2--
2', lin. longa. Perata 1'/,—2 lin. longa. Carsura 8 lin. longa,
5 — 6 lin. oblique lata, lobos persistentes, lineam longos superne
praebens , ү PLACENTAE bipartitae. - SEMINA ellipsoidea.
Habitat in editioribus 84220518 camporum Minarum : Mart. in hb.
reg. Monac, РІ. Oreas.
1. BEGONIA HIRTELLA 1. herbacea; caule ramoso, pas- '
sim villoso, basi glabrescente; foliis palmati-7—-9-nerviis, oblique
ovato-acutis, cordatis vel subcordatis, sublobato-crenatis dentatis-
que, erebre ciliatis, superne passim pilosis, subtus glabriusculis;
petiolis plus minus villosis; stipulis ovato-lanceolatis, ciliatis; brac-
teis persistentibus, laciniato- ciliatis, ovato-acutis, nunc bifidis;
fl. masc. sepalis rotundatis; petalis oblongis, multo minoribus;
fl. fem. bracteolis obovatis, pectinato-ciliatis; lobis oblongis; ` cap-
sulae basi obtusae , subcordatae ala majore rotundata vel ovato-
rotunda,
345
Begonia hirtella Link Enum. hort. Berol. IL. 396. DC.
4. not. Jard. Genóve 31. Klotzsch Begon. 29.
Begonia ciliata Kunth in Н. et B. Nov, Gen. ҮП. 178.
(fide specim. т hb. reg. Berl. et Par.). Klotzsch Begon. 29.
Begonia villosa Lindl. in Bot. Reg. t. 1252. ‘
Begonia brasila А. DC. 7. not. Jard. Geneve 31.
Begonia dasypoda Meisn. in hb. reg. Monac.
PLANTA annua vel rarius ? perennis, -1/, — 3-pedalis, primo anno
florens. ВАМІ et PRTIOLI apice praesertim villosi, sed copia et longitudine
pilorum varíantes in speciminibus ceterum simillimis, imo іп eodem. КОША
1—3 poll. longa, 8—24 lin. lata, subtus interdum glabra, margine varie
repando-lobata, crenato-dentata , Ad nunc coloratis. STiPULAEK 3—6 lin.
longae. CyMAE pauci- vel арў Внлстклк '/,—1 lin. longae,
valde ciliatae. PEDICELLI graciles, glabrati.. FrLoRks albi. SEMALA mase.
1—2 lin. lata. Lon: fl. fem. lineam longi vel breviores, vix stylis lon-
giores. BRACTEOLAE fl. fem. tarde cadentes, 2—3 lin. longae, ciliis pau-
cis, longis, regularibus. CAPSULA fere он ший, 5--6 lin. lata, ala
majore saepius rotunda, nunc (in eodem specimine) paullo.sursum elon-
gata. — Variat caule luxuriante, carnoso, villoso (ut in ic. Bot. Reg.),
vel tenuiore, rigidiore, minus vílloso; petiolis villosissimis , pilis patenti-
bus, vel minus villosis et pilis: potius adpressis. Specimen adest in hb.
reg. Monac., e praedio Mandiocca Brasiliae, ubi folium unum ut vulgó
petiolo longo et patentim villoso, alia petiolo solum pubescente (ut in
specimine Humb. Begoniae ciliatae in hb. reg. Ber.) et interdum glabro.
В. NANA: pusilla, pauciflora.
44 :
Begonia diversifolia var. nana Walp. in Act. Acad. nat.
cur. XIX. Suppl. L 408. Вер. V. 766.
Begonia villosa var. nana et B. ciliata var. nana Klotzsch
т hb. reg. Berol. 7
А Begonia diversifolia Grah. in, Bot. Reg. иш дінде.
sissima. `
Cel. KrLorzsH specimen Meyenianum hb. reg. Ber. ad B. ciliatam
Kunth merito retulit, tamquam varietatem, sed similem formam in omni-
bus hic ‘sub B. hirtella conjunctis observavi. Numerus 927 in hb. flor.
Bras. Mart. supra citatus , ad varietatem- accedit. |
. In. Brasilia frequens: Sellow,. Lund n. 882, ‘Mart. hb. ff. aret.
n. 927., Ried. et Langsd, n. 546. іп hb. Petrop., Wedd. п. 234. in
E Mui. Par.; prope Rio de Janeiro: Gandich. n. 1063. in hb. DC.,
Pohl, Schott in hb. imp. Vind. Harrison in hb. Mart., St. НИ. in hb.
Mus. Par.; ad Santos prov. S. Pauli: hb. Mart. п. 728.; in prov.
Minarum: Ackermann in hb. Marl.; nec non in Peruvia orientali, ad
Tarapoto : Spruce n. 3982. (exél. speciminibus placentis integris serius
distrib. quae B. Spruceana P); prope Santannam Novo-Granatensium :
Humb. et Вопрі.; et forsan in Jamaica ?: fide specim. horti Soc.
hortic. Lond. in hb. Lindl. В. in Brasilia: Sellow іп hb. reg. Ber.,
St. Hilaire cat. C. n. 33. in hb. Mus. Par.; in Peruvia ad Altos de
Toledo: Meyen in Walp. 1. с. : “е
жж Semina acuminata *). ~ š:
8. BEGONIA MACROPTERA Ктотазсн: suffruticosa ; iaaio
basi glabrato; ramis petiolis nervisque foliorum subtus tomento
fulvo lanuginosis; foliis palmati-6 — 9-nerviis, oblique ovatis vel
rotundató-ovatis : cordatis, acutis vel obtusis , sublobatis , crenatis, .
‚ erenis seta terminatis , pagina superiore breviter hirtella, inferiore
inter nervos passim pilosa; stipulis lanceolatis, longe ciliatis „ seta
longa terminatis : peduneulis pedicellisque subtomentosis ; bracteis
*) Species hujusce subdivisionis arcte affines, verisimiliter nimis nu-
merosae. Plures equidem поп ex diversis speciminibus consociatis
formatae, sed singula e singulo specimíne hb. Berolinensis, nec idéo
г magis valent,quam descriptiones individuorum. Secundum cl. KLOTZSCH
"eadem specimina, reluctans, descripsi, speciebus interdum junctis
ubi simillima.
`Вевошас,
BEGONIACEAE: BEGONIA (BEGONIASTRUM).
rum: St. Hilaire sine num. in fib. Par.; ad Mandioccam:
346
persistentibus , longe ciliatis; fl. masc. sepalis ovato-rotundis; pe-
talis obovatis, vix brevioribus; bracteolis fl. fem. elliptico - acutis,
ciliatis; lobis -obovatis; capsulae basi acutae vel acutiusculae ala
majore dimidiato- ovata, tarde accrescente , obtusa vel acuta.
Begonia macroptera Klotzsch Beg. 34.
Begonia villosa Gardn. in Hook. Lond. дии 1, 186.
(non Lindl.)
Begonia Fischeri Schrank Plant. rar. t. 59.? (non Otto
et Dietr.)
Begonia patula Haw. Suppl. succul. 100.? Fisch. in Hor-
пет. Hort. Hafn. Suppl. 108.?
Begonia pauciflora Lindl. in Bot. Вед. 1. 471.? (іс. me-
diocr. sine fructu; planta deest in hb. Lindl.)
Сломз 2 — 3-pedalis, subramosus, basi lignosus. FOLIA saepius
pollicem longa lataque , nunc 1', poll., in specimine Bahiensi 3 poll.
longa, Ретюм іп specim. Gaudich. 3 — 15 lin. longi, іп specim. Bahiensi
3 poll. Pubes petiolorum, nervorum sub folio et pedicellorum brevis,
fulva, intricata. SriPULAK 2—2'/, lin. Jongae, setaceo-acuminatae. BRAC-
TEAE breviores, latiores, saepe bilobae. SkPALA masc. 8 — 4 lin. longa,
rubicunda. ANTHERAK lineares, filamentis multo longiores, connective ultra
loculos producto obtusissimo. BRACTEOLAK 1. fem. 17; lin. longae, nunc
bilobae. Losi 8 lin. longi, purpurascentes. CarsuLA diu 6 lin. Jonga,
alis obtusis; demum 7 lin. longa, pollicem lata, ala majore in eodem
specimine variante, obtusa vel acuta, plus minus producta.
Differt a B. hirtella (quacum saepe in herbariis mixta) pube di-
versa, in petiolis praesertim breviore, foliis magis cordatis saepius 5- nec
Тай, stipulis acuminatis, capsula basi acuta, seminibus anguste fusi-
formibus nec ellipticis. Ad sequentes species magis accedit, et quidem
aegre distincta.
B. РонтлАмА: capsula saepius basi obtusiuscula.
Begonia Pohliana Klotzsch Beg. 33.
` у. PALUDUM: ваше herbaceo; ala majore capsulae obtusa үе!
rarius acuta.
Frequens in Brasilia: Gardner n. 106. in hb. Vind. (nec in hb.
Hook.); prope Rio de Janeiro: Gaudichaud m. 1068., Forbes in hb.
Lindl., Riedel n. 860. in hb. Petrop.; ad Caldas novas: Pohl in hb.
Vindob. n. 1281.:2615.; ad Congonhas do Campo prov. Minarum: hb.
Mart.; ad Rio Preto: St. Hilaire in hb. Mus. Par.; in prov, Мта-
Mart. in hb.
reg. Monac.; in paludibus, prov. Bahiensis: ad Сопсеісао: Blanchet
n;342. f. in Brasilia orient.: Sellow in hb. Ber., Pohl n. 1832. ibid,
Schott n. 1832. in hb. Vindob., n. 4618. ibid. y. in paludibus prope
`
Bahiam: Salzmann n. 473. in №. рс. :
”
~
9. BEGONIA ELATA Krorzscm: Негбасеа, erecta; caule
ramisque glabriusculis; foliis palmati-6-nerviis, oblique ovato- acu- .
tis, cordatis, angulato-sublobatis, crenato-dentatis, crenis passim
setiferis, supérne glaberrimis, subtus ad basin nervorum puberu-
lis; petiolis subpubescentibus; stipulis lanceolatis, ciliatis, acumi-
natis; cymis abbreviatis, paucifloris; bracteis late ovatis, nunc bi-
lobis, longe ciliatis; f. masc. sepalis rotundatis; petalis subbre-
vioribus, obovato - oblongis; Й. fem. bracteolis ellipticis, longe
ciliatis ; lobis ellipticis, capsulae basi subacutae ala majore dimi-
diato-ovata. |
Begonia elata Klotzsch Begon. 35.
Specimina 1 — 2-pedalia. Сав basi radicans. Бола 1 — 2'/,
poll. longa, 9—15 lin. lata, subtus saepe nitide purpurascentia, PETIOLO
'6—18 lin. longo, basi glabrescente. STriPULAR 3—5 lin. longae. Brac-
TRAR 3 lin. longae , integrae vel bilobae. Ркртскілл pilosi. FLORES
rosei ЗЕРА,А Í. masc. 5 lin, lata. PRTALA 4 liù. longa. BRACTEOLAR
49
347
4. fem. 2 lin. longae, сайисае, Lom: 3 lin. longi.
vel subacuta, 6 lin. longa, oblique 9—412 lin. lata ;
late obtusa vel attenuato-obtusa , пипс: purpurascente.
CArsULA basi obtusiuscula
ala majore variante,
Habitat ih Brasilia meridionali: Sellow in hb. reg. Berol.
10. BEGONIA BRASILIENSIS Krorzscu: herbacea, elon-
gata, erecta; caule ramisque apice hirtellis, inferne glabrescen-
tibus; foliis palmatinerviis, oblique ovato-acutis, cordatis, angu-
lato-lobatis et erenato-dentatis , . dentibus setiferis , supra sparsim
hirtellis , subtus ad nervos praesertim pubescehtibus ; petiolis elon-
gatis, pubescentibus; stipulis lanceolatis , acutis vel longe acumi-
natis, ciliatis; cymis abbreviatis , paucifloris; bracteis persistenti-
bus, ovato-acutis, longe ciliatis; fl. masc. .....; fl. fem. brac-
teolis elliptico-subbilobis, ciliatis; lobis obovatis; capsula basi ....,
ala majore superne longe producta.
Begonia Brasiliensis Klotzsch Begon. 34.
PLANTA bipedalis?. Еола 1'/,—92 poll. longa, pollicem lata, mem-
branacea, inaequilatera, sublobata, lobis crenato-dentatis; вето 1 — 3 `
poll. longis, basi glabriusculis, apicem versus magis pubescentibus, ligu-
latis (in sicco). 8тіріл.Ак 8 lin. longae, nunc longe subulatae. BRAC-
TRAE Í — 1'/ lin. longae, nunc lobatae. FLonxs rosei, masculi 4 lin.
lati?. Валсткоглк 0. fem. 2 lin. longae. Lom»: 3— 4 lin. longi. Car-
SULA (іп specimine unica, basi rupta) ala semipollicari , obtusiuscula, —
Planta vix cognita, a praecedentibus speciebus forsan mon distinguenda.
Pedras: Sellow in
Habitat in Brasilia meridionali, ad Rio das
à \
А. reg. Berol.
T: |
11. BEGONIA ULIGINOSA Krorzscm: herbacea, adscen-
dens, subramosa; caule, ramis-petiolisque junioribus pubescenti-
bus, cito glabratis; foliis palminerviis , oblique ovato-acutis, pro-
funde cordatis, irregulariter crenato-dentatis, remote ciliatis, utrin-
que sparsim puberulis , glabrescentibus; stipulis lanceolatis , acutis,
longe ciliatis; bracteis persistentibus, ovatis, longe ciliatis, saepe
bifidis; fl. masc. sepalis rotundis; petalis ....; fl. fem. bracteolis
ovalibus, semibifldis, ciliatis; lobis obovatis; capsulae basi obtu-
sae ala majore lata, obtusa v. subacuta.
Begonia uliginosa Klotzsch Begon: 35.
___ Сасыя е basi radicante, obliqua adscendens, 1—3-pedalis. Forta
1—3 poll. longa, PETIOLO 3 — 24 lin, longo, membranacea › pilis superne
sparsis brevissimis , Subtus ad nervos praesertim persistentibus. STIPULAE
8 lin. longae, всагїозае, Cymax semel bisve dichotomae , pedunculis de-
mum glabris. BnAcrkAg Í — 1⁄4 lin. longae, basi latae, apice saepius
bifidae, lobis acutiusculis longe setaceis. Frongs albidi? SkPALA masc.
4-lim lata. BRACTEOLAE fl. fem. 2 lin. longae, 17, lin, latae, parum
setaceo-ciliatae. Los: obovati, 2 — 3 lin. lo CAPSULA 7
9—10 lin. oblique lata. | Эр | а D
В. Евмам: parvifolia; ala majore capsulae semper obtusa.
Begònia Ermani Klotzsch Begon. 8800
КОМА. %— 18: lim, longa, ut interdum in В. онн Aut Car-
similiter ala majore lata, non adscendente, ~ Diversitatem specifi-
cam e specimine authentico, equidem non perfecto, frustra investigavi |
Ftos masc. minor, вкрл1лз 2 lin longis, sed planta videtur depauperata.
ET
SULA
, Habitat in Brasilia orient.: Schott; in paludibus ай Rio Com-
prido: Gardner n. 106. in hb. Hook.; in prov. Rio de Janeiro: St
Hilaire n. 413. in hb. Mus. Par. f. circa Ri ]
ç 3 AA 0 de Janeiro: 7
hb. Berol. a Cham. comm. > о =
i 12. BEGONIA MALVACEA Krorzscn: herbacea, ereeta,
gracilis; caule (ramo ?) basi glabriusculo, apice, petiolis pedun-
culisque villosuliss foliis palminerviis , subrotundis , profunde cor-
BEGONIACEAE: BEGONIA (BEGONIASTRUM).
datis, repande erenatis, supra margineque passim hirtellis, subtus |
|
348
glabris; stipulis ovato-lanceolatis bracteisque persistentibus, ovatis,
glabris vix margine ciliatis; fl. masc. ....; fl. fem. bracteolis ellip-
ticis, longe ciliatis; lobis ellipticis ; capsulae basi obtusae, ala ma-
jore ampla, adscendente, demum obtusiuseula. |
Begonia malvacea Klotzsch Begon. 33.
Begonia pauciflora Lindl. in Bot. Reg. t. 471. (quae de-
est in hb. Lindl.)
4 Fragmentum unicum in hb. reg. Berol. vix pedale, simplex, cymis
2, semel dichotomis. Fouts 1—1'y, poll. lata, Рктіоі.0 3—6 lin. longo,
crenis latis parum distinctis passim setulosis. — STIPULAK 3 lin. longae,
aridae. Ввастклк 2 lin. longae. FLonEs rosei, parvi ов: fl. fem. 3
lin. longi. BnACTEOLAE 2 lin. longae. CaPsULA 6 lin. longa, 9—10 lin.
oblique lata. — An a B. uliginosa differt ?
Habitat in Brasilia: Sellow in hb. reg. Berol.
13. BEGONIA PATULA Krorzscu: caule subcarnoso, elato,
erecto, glabro; ramis passim villosis;- foliis palminerviis , oblique
ovato-acutis, cordatis, membranaceis, utrinque sparsim pilosis,
margine crenatis et raro setosis; petiolis elongatis, villosiusculis;
stipulis lanceolatis, acuminatis, apice praesertim ciliato - setosis ;
bracteis persistentibus, ovatis, setaceo-fimbriatis; fl. masc. sepalis:
rotundatis; petalis obovato-oblongis, vix brevioribus; bracteolis fl.
fem, ellipticis, fimbriatis; lobis obovatis; capsulae basi acutiuscu-
lae ala majore ovato-oblonga, subacuta. - САК с
Begonia patula Klotzsch Begon. 30. (excl. syn. В. pauci-
florae Lindl.) |
` Begonia. patula Haw. Plant. succ. suppl. 100. ?
Кома 1'/,—2 poll. longa, 1—1'/, poll. lata; villis brevibus utrin-
que sparsis, in PETIOLO 11/,—2-pollicari longioribus, rufescentibus. STIPU-
LAK 2 — 3 lin. longae, scariosae, caducae, setis basi raris, apice 8 — 4
lin. longis. . CvwAE pauciflorae. PEDUNCULI et PEDICELLI villosuli. BRAC-
TEAR 1—2 lin. longae. Кіовкз rubicundi. SkPALA fl. masc. 4—5 lin.
longa. PETALA vix 4 lin. longa. ANTHERAE obtusissimae. BRACTEOLAE
fl. fem. adpressae, lineam longae. Lost 3 lin. longi. CaPsuLA junior basi
acuta, deinde minus acuta, demum (ex unico specimine) 4 lin. longa, 7
lin. lata, Semina ign. — Forsan а В. brasiliensi non diversa, folia
quidem simillima, sed plura іп В. brasiliensi ignota.
Habitat in Brasilia: Sellow in hb. reg. Berol.
14. BEGONIA SETOSA Kuorzsca: erecta, ramosa; caule,
ramis petiolisque hispidissimis ; foliis palmati-5—6-nerviis , oblique
reniformibus , breviter acutis, superne et margine setosis, subtus
sparsim pilosis, crenato-dentatis; stipulis ovatis, longe ciliatis ;
cymis paucifloris; pedunculis glabrescentibus ; bracteis persistenti-
bus, ovatis, fimbriato-ciliatis; fl. masc.» sepalis rotundatis; petalis
subbrevioribus obovato -oblongis; bracteis fl. fem. obovatis, fim-
briato-ciliatis ; lobis obovatis ; capsulae basi subacutae ‘ala oblonga,
obtusa. e
Begonia setosa Klotzsch Begon. 31. =
` CAE 1— 2-pedalis, rigidus, „pilis. patentibus rufescentibus. FOLIA
1— 1/2 poll. transverse extensa, pilis superne frequentioribus; PETIOLO
1—3 lin. longae. FLonks subcarnei. SEPALA masc. 2--8!/, lid. longa,
3 Но. lata. PEpicELLr capsularum glabrati. BRACTEOLAE 1--3 lin. lon-
Бае, obtusae. Ca»suLA diu basi acuta, demum acuta vel obtusa, 6—7.
lin. longa, 7—9 lin. oblique lata, ala praecipua variabili.
dt Habitat in Brasilia: Sellow in hb. reg. Berol.
15. BEGONIA VELLEREA Krorzscu: sublignosa, erecta;
таана petiolisque junioribus dense villosis , dein glabreseentibus ;
foliis palmati - 5 — 6- nerviis , oblique ovatis, subcordatis , 'obtasis,
crenato-dentatis , dentibus apiculatis, utrinque |
sparsim pilosiusculis, |
‚ 4—12 lin. longo. Биротле 3 lin. longae, obtusae, aridàe. BRACTEAE |
349 _ BEGONIACEAE: BEGONIA (BEGONIASTRUM). | 350
subtus ad nervos rufo- pubescentibus; stipulis oblongo - lanceolatis,
longe ciliatis; bracteis persistentibus, ovato- -acutis, longe ciliatis ;
fl. masc. sepalis rotundatis ; petalis subbrevioribus, obovatis; brac-
teis fl. fem. ellipticis, setaceo-ciliatis; lobis obovatis; capsulae basi
obtusae ala majore adscendente, obtusa.
Begonia vellerea Klotzsch Begon. 32.
PLANTA 1//,—2-pedalis. Forra 11/,-2У/, poll. longa, saepius con-
cava, subtus pallidiora, nervis a petiolo secus lineas rectas divergentibus,
PETIOLIS (in eodem specimine) villosis vel glabratis, 1—2 poll. longis. StI-
PULAK 3—4 lin. longae, acutae vel obtusae, saepe inaequales, scaríosae,
dorso glabrae (invito cl. auct.) Cymax pauciflorae. BRACTEAE 2— 3
lin. longae. PEDICELLI fomentosi, demum glabrati. Етовкз’ сагие!. Sg-
PALA fl. masc. 5 lin. longa. PETALA 4 lin. longa, basi angustata, superne
3 lin. lata. ANTHERAE lineares, ut in affinibus filamento multo longiores,
connectivo ultra loculos breviter producto obtusissimo. Loni fl. fem. 3—4
lin. longi. BRACTEOLAE 2 lin. longae. CAPSULA junior basi subacuta, serius
(ex specimine S. Catharinae) obtusa, 6 — 7 lin. longa, 9 lin. lata. Sk- `
MINA acuminata.
Habitat in Serra d'Estrella: Sellow in hb. reg. Berol; et in
insula S. Catharinae : Bacle in hb. DC., collector ign. in hb. Petrop.
Li
16. BEGONIA PARVIFOLIA Krozzscu: suffruticosa, erecta,
caule ramisque glabrescentibus; foliis palminerviis, subobliquis,
reniformibus, semicordatis, subacutis, margine inaequaliter crenu-
latis, denticulatis, sparsim ciliatis, utrinque pilosiusculis, nervis
subtus petioloque pubescentibus; stipulis „lanceolatis, ciliatis; brac-
teis subpersistentibus, ovato-oblongis, ciliatis; fl. masc. sepalis ro-
tundis; petalis duplo fere brevioribus obovato - oblongis; fl. fem.
bracteolis obovatis, ciliatis; lobis ....; capsula basi acuta аја
majore subadscendente, obtusa.
Begonia jakobin Klotzsch Begon. 33. ч гт hb. 22 Berol.
specim. Sellowianum.
‘Specimen unicum in hb. Berol. (alterum, absque nomine viatoris est
div. sp.) 1'/,-pedale, subramosum. FOLIA 9—14 lin. lata longaque, acuta,
rarius obtusa, non pellucida, juniora hirtula, demum glabrata; PETIOLIS
3—7 lin. longis. SriPULAE 2 lin. Jongae. Pubes ramorum juniorum, пег-
vorum petiolorumque in sicco rufa. ВВАСТЕАЕ lineam longae. FLORES
rosei. SEPALA fl. masc. 3 lin. lata. BRACTEOLAE fi. fem. caducissimae,
vix lineam longae , basi angustae. CAPSULA 7 lin. longa; 10 lin. ob-
lique lata.
Habitat in Brasilia: Sellow in hb. reg. Berol.; in summis mon-
tibus siccis Rio Grande : Tweedie n. 158. in w SR i
Valde affinis B. tovarensi Klotzsch, цайг. in Venezuela crescit et
usque ad. Novam. Granatam еб Mexicum extenditur.
£ 8. бан extus лз Styli abbreviati: Capsula pubescens Semina.
"А acuminata. — Folia мағ
EU BEGONIA SUBVILLOSA Kxorzscu: caule fruticoso ra-
misque tomentosis ; foliis palmati-8—9- nerviis, oblique reniformi-
bus, subacutis, | superne sparsim villosis, subtus іошетіовіз, mar-
gine crenato-dentatis setaceisque, petiolis tomentosis; stipulis late.
ovalibus, ciliatis, extus pubescentibus; bracteis ovatis, , ciliatis,
demum caducis; sepalis. fl. masc. rotundatis, extus pubescentibus ; j
petalis. fere.duplo brevioribus, obovatis; bracteolis fl. fem. ellipti-
eis, fimbriato-ciliatis; lobis obovatis, exterioribus extus pubescen-
tibus; capsula passim ee basi obtusa, ala majore acuta
vel obtusa. `
Begonia subvillosa Klotzsch. Ведоп. 32.
.
PLANTA 2 — 3-pedalis.? Font 1'/—-3 poll. longa, 1'4—92 poll.
lata, 8—9-nervia , crenis aequalibus vel inaequalibus et tunc 3—4-denta-
tis, pilis brevibus маай, subtus crebris, in petiolo longioribus. Рктюм
6—18 lin. longi. SriPULAR 4—5 Jin. longae. Ввлстклк 2 lin. longae.
Cymar paüciforae. Fl. masc. 8ЕРАГА 5 — 6 lin. longa. КІ. fem. ВЕАС-
TEOLAE 27/ lin. longae, cadueae. Lost externi 4 lin. longi, interni bre-
viores .... CAPSULA 6 lin. longa, 9—12 lin. lata, alis variabilibus.
Habitat in Brasilia: Sellow in hb. reg. Berol.
$. 3. Sepala extus setis coloratis hispida. Styli abbreviati. — Folia
pelti- aut palminervia, ampla, cauli brevi sive caudici inserta,
ж Folia peltinervia.
‚18. BEGONIA PAULENSIS Arrn. DC. caudice, petiolis et
peduneulis strigis patentibus vel reflexis, oblongis, acuminatis fim-
briatisve appendiculatis; foliis peltati-6-nerviis, late ellipticis, bre-
viter acuminatis, irregulariter denticulatis undulatisve, nervis se-
cundariis transverse arcuatis connexis, supra sparsim pilosis, sub-
tus ad nervos remote setiferis; stipulis ovatis, dorso medio strigo-
sis; pedunculo petiolis longiore, apice pluries dichotomo ; bracteis
ovatis, obtusis, ciliatis, caducis; fl. masc. sepalis obovatis, ex-
terne setis coloratis hispidis; petalis subbrevioribus, obovato-ob-
longis; fl. fem. bracteolis late obovatis; ovario lobisque extus seti-
feris; capsula ....
Tabula nostra XCI.
Begonia Paulensis Alph. DC. in Ann. sc. nat. Sér. IV.
Vol. XI. 124.
Caupex З poll. longus, obliquus, 4—6 lin. crassus. Strigae
in caudice et pedunculis sparsae, іп petiolis crebriores, saepius
reflexae, scariosae, 2 lin, longae, apice saepius divisae. PETIOLI
6-pollic. Ілмві 8—9 poll. longi, 6 poll, lati, membranacei, um-
bilico excentrico; nervis primariis latis, bis dichotomis , transversis
a prioribus retro divergentibus, arcuatis, connexis, pilis validis
sub lente aculeiformibus instructis. 8тірІІАЕ 8 — 9 lin. longae,
5 —6 lin. basi latae, subacutae, Реромсом 8— 12 poll. longi.
ВВАСТЕАЕ inferiores 6—8 lin. longae, 4—5 lin. latae, superiores
4—3 lin. longae, 3—2 lin. latae; omnes extus et margine passim
pilosae. ALABASTRA setis intense coloratis (rubris?) in sicco ni-
gricantibus dense hispida. Зкғлтл fl. masc. 7 lin. longa, 6 lin.
lata, dorso passim setis rigidis coloratis. insignia, РктАгА 6 lin.
longa, З lin. lata, glabra. ANTHERAE lineares, inferne paullo an-
gustiorés, filamentis multo longiores, connectivo ultra loculos bre-
viter producto obtuso. Bracreotag fl. fem. 2 lin. longae, 17, Jin,
latae, obtusissimae, nunc mucronulatae? Lost ovati, 5—6 lin.
longi, exterioribus praesertim ut sepala шавс, dorso strigoso-seta-
ceis, interno fere glabro vel glabro. Ovanrom ‘strigoso - setaceum,
setis ut in lobis eoloratis, 8-loculare, placentis bipartitis, alis 2
minoribus costiformibus, tertia ampliore adscendente, omnibus gla-
bris. сарша ignota. : ^ 4
: Habitat. in proc. 8. Pauli: St. Hilaire ñi 590. in №. Mus, Par.
wm MUR sep
19. BEGONIA RUBRO-PILOSA ns. Viwpos. caudice radici-
bus. stipulisque onusto; foliis. palmati-9 — 10-nerviis, oblique ovato-
acutis, undulato-dentatis integrisve, profunde cordatis, utrinque
sparsim pilosis; petiolo strigis patentibus vel retrorsis, fimbriatis,
crebris squarroso ; stipulis ample elliptico-oblongis , extus pilosis;
pedunculis hirtis , petiolo longioribus, apice paucifloris; bracteis
ellipticis, caducis, apice extus et margine pilosis; fl. mase. et fem.
externé setis intense coloratis hispidis; capsula glabrata, utrinque
acutiuscula, ala majore ovata vel oblonga.
351
Begonia rubro-pilosa Alph. DC. (ex hb. Vindob.) т Ат.
sc. nat. Sér. LV. Vol. ХІ. 124.
Cavpex 3-pollicaris, obliquus, nunc bifurcatus, 5 lin. crassus,
Liwat 3—5 poll. longi, 3—4 poll. lati, cuspide brevi, pilis sparsis, cre-
bris, ex nomine Pohlii in hb. Vindob. rubris , in pagina inferiore bulbo
seu verrucae insidentibus, in nervis interdum strigosis. Рктюм 3—4 poll.
longi, strigis oblongis, 2 lin. longis, laciniatis pilisque crebris. STIPULAE
6 — 7 lin. longae, 4 lin. latae, obtusae. BRACTEAR 3 —2 lin. longae,
114 — 1 Ша. latae. SxPALA fL masc. juniora hispidissima, pilis coloratis
(rubris? violaceis?), evoluta ovato-rotunda, 4 lin. longa, setis. externe
longis sparsis coloratis. РкТАБА obovata, 3 lin. longa, glabra, alba?
ANTHERAE lineares, filamentis multo longiores, connectivo ultra loculos
paullo producto obtuso. BRACTEOLAE fl. fem. oblongae, 1—1 у; lin. lon-
gae, extus еб margine pilosae, caducae, ovario non adpressae. OVARIUM
pilis paucis sparsis in medio pilosulum. Lomr fl. fem. 6 — 4 lin. longi,
externe setis coloratis pilosi, interioribus minoribus. CarsuLa 5—6 lin.
longa, 6 — 9 lin. lata, basi acuta, 3-alata, glabrata, stylis tarde de-
structis, alis lateralibus, 2 ovato-rqtundis, tertia majore ovato-triangu-
lari, acuta vel obtusa, horizontali vel descendente, fissuris initio a basi
sublongitudinalibus (praesertim quando capsula casu? nutans), deinde ut
vulgo in Begoniis arcuato-transversis. SEMINA ellipsoidea, feticulata. —
Affinis B. Paulénsi, sed folia non peltata. |
Habitat in prov. Rio de Janeiro montosis, ad 8. Jodo Marcos:
Ром n. 8908. in hb. imp. Vindob.; alibi in Brasilia: Schott n. 4620. |
ibid.; in prov. Minarum?: St. Hilaire in hb. Mus. Par.
20. BEGONIA HILARIANA Агри. DC. caudice basi radici-
bus et supra stipulis оппо; foliis palmati-8—9-nerviis, oblique
ovatis, abrupte acuminatis, profunde cordatis, undulato - dentatis
BEGONIACEAE: BEGONIA (BEGONIASTRUM — LATISTIGMA).
* integrisve, supra glabris, margine crebre pubescentibus et demum.
glabris, subtus pilis saepe stellatis conspersis; petiolo strigis an-
gustis, retrorsis, fimbriatis, crebris hispido; stipulis ample ellip- ·
ticis, nervo dorsali pilosulis; pedunculis petiolo subaequalibus, stri-
goso-pilosis; bracteis caducis ....; sepalis fl. mase. obovato-rotun-
dis, externe passim pilosis; petalis subaequalibus, obovatis; cap-
sula turbinato-trigona, basi obtusiuscula, superne obtusa, alis late-
ralibus subaequalibus ovato-oblongis, parvis.
Begonia Hilariana Alph. DC. іп Ann. sc. nat. Sér. IV.
Vol. XI. 124. > `
Proxima B. rubro-pilosae , sed strigae petiolt angustiores, pedunculi |
non solum pilosi sed simul strigosi (minus tamen quam petidli), pili paginae
inferioris 1—2—3—4 ex verruca unica divergentibus , pilis florum minori-
bus et minus coloratis. Кома 5—7 poll. longa, 3—4 poll. lata; pilis stellatis
paginae inferioris coloratis? in parenchymate brevibus, in nervis longioribus
im strigas transeuntibus; lobis duobus prope petiolum rotundatis ; appro-
ximatis, saepe superpositis. PxrioLt limbo aequales vel longiores, pilosi
atque strigosi, strigis laciniatis. SrmPULAE 9 lim. longae, 7—8 lin. latae,
nunc apiculatae, persistentes, Ркрихсїлд. 6—10 poll. longi. Frores 8—12
lin. longi, SgPALA fl. masc, 5—6 lin. longa, 2'/ lin. lata, setis paucis (in
..sicco). non coloratis dorso conspersa. PETALA sepalis aequalibus aut sub-
aequalibus, basi angustioribus, glabris. . ANTHERAE lineares , filamento
multo longiores , Connectivo ultra loculos breviter producto obtuso. Flores
feminei ignoti. CarsvLA matura braeteolis orbata, 5—6 lin. longa, 7—9
lin. lata, stylis persistentibus. contortis abbreviatis terminata, Jonette ex-
terne passim pilosis; alis lateraliter insertis, angustis, цайг, майыса
vel obtusatis, fere aequalibus , dehiscentia vulgari in PRIME SEMINA
ellipsoidea. -— Ex foliis admodum В. ramentaceae
similis, sed diversa placentis bipartitis, alis capsulae diversis, etc...
Habitat in prov. S. Catharinae: St. Hilaire с, „ 4295. à
Ng A < prov. S. Сай ме: St. "е cat. 2. п. 1795. a
Skoro ІП. LATISTIGMA.
BEGONIAE sp. auctorum.
FLORES MASCULI. Serata 8. PrrALA 2 vel (saepius ?) nulla.
STAMINA toro subconvexo inserta; ANTHERIS óblongis, filamentis sub-
brevioribus. Fronss remnet: Lost 5, Этим $, ligulati, basi
БЭ
(sect. Pritzeliae) |
352
breviter connati, apice in stigmata auriculato-biloba, lata, papillis
margine hispida expansi. Оулвшм 3-loculare. PLACENTAE bipar-
titae , undique ovuliferae. Capsula ignota. — JFRUTICES FOLIIS
amplis, palmatifidis; FLoRiBUS majusculis.
21. BEGONIA ACONITIFOLIA Агри. DC. fruticosa, gla-
bra; foliis palmati-4—6-nerviis, rotundatis, transverse latioribus,
profunde et inaequaliter 4 — 6-fidis, subcordatis, serrulatis ; lobis
oblongis, passim sublobatis; stipulis oblongis , acuminatis, cadu-
cis; pedunculis folio brevioribus, pluries dichotomis; bracteis ovato-
acuminatis, caducis; fl. masc. sepalis rotundatis; petalis nullis; fl.
fem. lobis 5, capsula ....
Begonia aconilifolia Alph. DC. in Ann. sc. nat. Ser. IV.
Vol. XI. 127.
Ex folis Begoniae (Wageneria) Gardneri proxima, sed flores
multo majores, antherae diversae et placentae bipartitae (in В. Gardueri
ignotae, verisimiliter integrae). Propior sine dubio В. platanifoliae ; sed foliis’
omnino glabris, subcoriaceis, sinubus profundioribus, flore minore diversa.
Cavus ex specimine ignotus. КАМТ non tenues, merithallis pollicem longis.
Рктїо1л 6 — 12 lin. longi, cylindracei sulco angusto canaliculati, sicci
rugulosi, Тамв 4 — 6 poll lati, 3 — 4 poll longi, basi recte secti
aut subcordati, non pellucidi, subtus pallidi , lobis profundis, oblongis,
nunc 1—2-lobulatis. SriPULAE 7—8 lin. longae, 2—4 lin. latae, subu-
latae. PEDUNCULUS pollicaris, apice ter dichotomus. BRACTEAK inferiores
delapsae , superiores 2 — 3 lin. longae, ovato- vel oblongo- vel obovato-
oblongae. SkPALA fl. masc. 4—5 lin. longa lataque, rosea, FILAMENTA ЁГА-
cilia, inaequalia. Ахтнквак ellipticae, utrinque obtusae, filamentis sub-
breviores. FLORES feminei in specimine unico juniores, vix evoluti; ova-
шо hinc costato; ovoideo; lobis 5, ovatis, 1/, lin. longis, aetate profec-
боге observandis. | “ :
Habitat prope Rio de Janeiro: Riedel in hb. Petrop.
.
22. BEGONIA PLATANIFOLIA Gean. fruticosa; foliis pal-
mati-5-nerviis, rotundatis, 5— 9-fidis, late cordatis, membrana-
ceis, serrulatis, ciliatis, utrinque sparsim puberulis; stipulis ovato- ·
acutis, caducis; pedunculis folio subbrevioribus „ pluries dichoto-
mis; bracteis ovato-acuminatis, caducis; fl. masc. sepalis amplis,
ovatis; petalis plerumque nullis; fl. fem. lobis 5, ample ovatis;
capsula .... ; i
Grah. in Bot. Mag. t. 3591.
CAULIS erectus, cito crescens, 2—5'/, pedes altus. Omnia, praeter
limbos foliorum, glabra. Ркттотл 2 — 3 poll. longi, crassi ; Cylindracei,
superne canaliculati, sicci rugulosi. Ілмві 8—10 poll. lati, lobis inaequa-
Begonia platanifolia
| libus ovato-acutis vel ovatis , sinubus nunc medium, usque extensis, pilis
ad marginem tenuiter serrulatum frequentioribus, alibi sparsis raris, pa-
renchymate praetet pilos sparsim subtus punctis fuscis minimis subasperato,
SrrPULAE 9 lin. longae, 4 lin. latae; membranaceae. PEDUNCULI folio
nunc breviores, nunc longiores, pluries dichotomi. BRACTEAK inferiores
delapsae in Speciminibus observatis; superiores 4 lin. longae. Fronks аа!
vel carnei, saepius masculi. SkPALA fl. masc. 9 — 12 lin. longa, 6 — 8
lin. lata, apicem versus crenulato-dentata. PETALA plerumque deficientia,
interdum (ex іс. cit.) adstantia, obovato-oblonga, 5 — 8 lin. longa. AN-.
THERAE Obovoideae, filamentis inaequalibüs gracilibus subbreviores , loculis
lateralibus connectivo obtuso breviter superatis. FLORES feminei (ex specim.
. hb. Petrop.) bracteolis destituti? Оулвтшм 8—9 lin. longum, 3-costatum,
‘costa una majore rotundata, laterali. "Lom: 5 — 7 lin. longi, 5 — 6 lin.
lati. 2 — З lin. longi, fungiformes, planiusculi, superne.in auriculam
bilobam crispatam margine externo solunr papillosain expansi, papillis
brevibus. i ,
` Patria ignota. Colitur in hortis anglicis (hb. DC. et Hook.) et
in horto imp. petropolitano (hb. Petrop.). Ет analogia cum praece=
dente brasiliensem suspicor, et equidem in Begoniis
| species arcte affi-
nes plerumque ex eadem regione originem ducunt. 2,
ока cy
specum mea folia ampliora praebent, crenulata potius quam serru-
lata, pilis non rarissimis 3 alia ex hb. imp. Petrop. foliis serrulatis fere
glabris, melius cum icone Grahami conveniunt.
; evanescente.
33 x BEGONIACEAE: BEGONIA (SOLANANTHERA — GAERDTIA ). 354
Sectio ТУ. SOLANANTHERA.
SOLANANTHERA Alph. DC. in Ann. sc. nat. Sér. IV. Vol. XI. 128.
à |
FLorgs MascULI. SkEPALA 2. PETALA 2. АхтнкВАЕ filamen-
tis multo longiores, lineares, obtusae, juxta apicem poris duobus
dehiscentes. FLoRES кЕмімеі. Losi 5. STYLI 3, distineti, bifidi ;
lobis linearibus, erectis; fasciis papillarum basi externa loculorum
continuis, inde ad apices spiraliter adscendentibus.
loculare. PLACENTAE bipartitae; laminis adpressis, externe solum
ovuliferis. CAPSULA inaequaliter 3-alata, stylis demum orbata. —
SurrnUTICES subscandentes ; 201115 palmatinerviis, nervo cen-
trali majore, nervos secundarios utrinque 2 in medio" emittente ;
BRACTEIS amplis, caducis. — Placenta sectionis Gaerdtiae, sed
habitus diversus et dehiscentia antherarum anomala.
?
23. BEGONIA SOLANANTHERA Arrn. DC. вийгшех in-
ferne radicans, subscandens; ramis glabris; foliis ovatis, acutis
cuspidatisve , palmi- 6-nerviis, basi obtusis, undulato-dentatis , pas-
sim angulatis integrisve, membranaceis, superne glabris, subtus
ad nervos praesertim fulvo-pubescentibus; stipulis oblongis, acu-
minatis, caducis, glabris; pedunculis abbreviatis, pluries dichoto-
mis, fulvo-pubescentibus ; ,bracteis-ovatis, amplis, membranaceis,
glabris, caducis; fl. masc. sepalis ample ovatis; petalis obovato-
oblongis, subbrevioribus; fl. fem. bracteolis у lobis ellipticis;
capsula ....
Begonia solananthera Alph. DC. in Ann. sc. nat. ‘Ser. IY.
XI. 128. à
False parasitica videtur; !/,—1-pedalis. - RAwr demum glabri, pas-
-sim modo Hederae radicantes. Кома 2 — 3 poll. longa, 1'/ — 3 poll.
lata, РЕПОГО 1 — 2-роПісагі, vix inaequilatera, nervo centrali utrinque
a medio nervos 2 emittente. SriPULAK 6—8 lin. longae, 2—4 lin. latae.
Cymax subterminales, 5—10-florae, foliis vix longiores, pube brevi tandem
ВВАСТЕАЕ 8—5 lin. longae. FLORES rosei? ЕРАТА masc.
6 lin. longa, 5 lin. lata. PETALA 5 lin. longa, 1—2 lin. lata, ANTHE-
RAE 2 lin. longae, apice truncatae et inflexo-cucullatae, sub cucullo poris
modo fere Solani dehiscentes. Lor fl. fem. 5 lin. longi. OvARIUM 3-
alatum, tenuissime pubero-pulverulentum. D
Habitat in silvis jugi montium dos Orgáos: Lhotzky m. 135.
pro parte; ad Mandioccam : Riedel et Langsdorff n. 582. in hh. imp. |
Petrop.; in Serra d'Estr ella: Weddell in hb. Mus. Par.
24. BEGONIA POPULNEA Scnorr: suffrutex glaber, sub-
scandens; foliis ovatis, acutis acuminatisve, palmi-6-nerviis, basi
obtusis vel rarius acutis, undulato-dentatis, passim angulatis, mem-
branaceis ; stipulis. oblongis, acuminatis, caducis; pedunculis ab-
breviatis, pluries dichotomis;" bracteis obovatis, amplis, membra-
naceis, cáducis; f. masc. sepalis ample ovatis; petalis obovato- .
oblongis, subbrevioribus ; fl. fem. bracteolis ovatis, amplis caducis;
lobis elliptico-obovatis; capsula ovato- rotunda, utrinque obtusa, alis
lateralibus -subsimilibus, rotundatis, majore mediocri. |
ї
Tabula nostra XCII. ; БУРРЧЛЫР”” „ө
: . Begonia papulnea: Schott in и - Vindok арь —
dene bua IV. XI. 128. ,
Á B. solananthera differt glabritie foliorum et pedunculo-
rum, foliis minoribus , tenuioribus, et forsan capsula. Rat simi-
ще. pallidi. Fortra 9—18 lin, longa, 6—12 lin. lata, PETIOLO 1—2-
pollicari, inaequilatera, nervatione et angulis В. solanantherae.
STipuraE 3—5 lin. longae, 1'/, lin. latae. CvwaE subterminales,
5—10-florae, foliis. vix longiores, pedunculo communi petiolo sub-
longiore. ВвастЕлЕ 7—5 din. longae; ovali-obovatae, una saepe
majore emarginata. Fuoxes albi (Ried.). Serara masc. 6 lin.
longa, 4 lin. lata. PETALA 4 lin. longa. ANTHEBAE praecedentis,
Begoniac.
Ovarium 3-
1 vel 1'% lin. longae, poris juxta apicem obtusum subinflexum.
Lost fl. fem. 4—5 lin. longi. Вваствогле 2—3 lin. longae, lineam
et ultra latae, а flore plus minus distantes, una saepe emarginata.
CarsuLa 4—5 lin. longa, 5 lin, lata, nunc basi acuta.
Habitat in Serra d'Estrella: Schott in hb. imp. Vindob.; ibidem
prope praedium Mandiocca: Riedel et Langsdorff n. 531. in hb. imp.
Petrop.; et in prov. Minarum: St. Hilaire in hb. Mus. Par.
Skcri0 V. GAERDTIA.
BEGONIAR spec. auctorum. — Genus GakmpriA , Klotzsch Begon. 49.
t. 3. f. A.
FLonrs MASCULL 8ЕРАтА 2. РЕТАТА 2. Sramina toro sub-
convexo inserta, filamentis inaequalibus, ANTHERIS obovatis vel
obovato - oblongis, apice cucullatis, dehiscentia vulgari. Frores
FEMINEL Losi 5. 8туіл 8, distincti , bicrures; fasciis papillarum
externe sub lobis continuis, inde ad apices ramorum spiraliter bis
tortis. - Ovanrow 3-loculare, PrackNrAE bipartitae, laminis adprés-
sis, externe solum ovuliferis. Сатвотл subaequaliter 3-alata, apice”
demum stylis orbata. — Frurices brasilienses, glabri; roris
penninerviis aut subpalminerviis, breviter petiolatis, parum den-
tatis. — Habitus omnino sect. Рейзенае; placentae Solanantherae.
$. 1; Antherae obovoidene, filamentis non longiores.
29. BEGONIA MACULATA Rappi: arbuscula glaberrima;
foliis oblique ovato-oblongis , acutis, cordatis, coriaceis, margine
cartilagineo-undulatis, supra plerumque albo-maculatis, subtus plus
minus purpureis; stipulis longe lanceolatis, acuminatis, caducis;
pedunculis saepius nutantibus; bracteis oblongis, acutis, caducis;
fl. masc. sepalis late. ovatis; petalis duplo fere brevioribus, obo-
vato-oblongls; fl. fem. bracteolis ellipticis, integris, caducis; lobis
exterioribus late ovatis, interioribus obovatis brevioribus; capsula
basi acuta, alis subaequalibus, obtusis, tenuibus.
Begonia maculata Raddi quaranta piante nuove di Brasil.
27. (anno 1820).
Begonia arjyrosligma Fisch. in Link el Otto Ic. sel. 1. 23.
t. 10. Hook. ic, 1.1. 18. Во. Reg. t. 666.
Gaerdtia maculata Klotzsch Begon. 49. t. 3. f. A.
ARBUSCULA (Raddi); квїткх 4 — 8-pedalis (Ried.). Forra penni-
palmati-nervia, 4— 6 poll. longa, 1'/, — 2 poll. lata, saepius acutissima,
valde obliqua, plus minus cordata, lobo inferiore rotundato , PETIOLO 4—
12 lin. longo, maculis sparsis, nunc nullis. бкммАК acuminatae, aculei-
formes (ех div. auct). STIPULAE pollicem longae, 3—4 lin. latae, mem- `
branaceae. PEpuNCUULI axillares, folio subaequales, patentes vel гейехі, a
medio pluries dichotomi. Ввлстклк stipulis fere similes, breviores, cadu-
cissimae.. FLORES albi vel carnei. ЕІ. masc. skPALA 5 — 7 lin. longa,
4 — 6 lin. lata; PETALIS 3 lin. longis. Stamina libera, inaequalia; AN-
THERIS Obovato-oblongis, */, lin. longis, filamento nunc brevioribus nunc
longioribus. Fl. fem. nRACTEOLAK 3 — 4 lin. longae, 2'/, — 3 Jin. latae,
obtusissimae. Lost 4—3 lin. longi. CarsvLA 8—10 lin. longa, totidem
superne lata, obovata, 9-alata, basi acuta, superne «ми, alis circa
loculos et infra extensis membranaceis.
В. ARGENTEA: pedunculis erectis; sepalis fl. masc. км»
majoribus.
Begonia argentea Van Houtte Cat. ати 1842. ·.
Begonia aculeata ices ‘in Nov. Ас. Acad. nat. сиг. 19.,
Suppl. I. 409. ;
Gaerdlia argentea Klotzsch Begon. 50.
Diversitas pediinculorum non constans, ex speciminibus in hb. reg.
Monac. Sxpata 8—9 lin. longa, 6—7 lin. lata.
Habitat in Brasilia orientali: Riedel et Langsd. п. 528. in hb.
Petrop.; circa Rio de Janeiro: Ried. ibid. п.858., M. in hb. Monac.,
St. Hilaire in hb. Mus. Par. са4,2. n. 71.5 in monte Corcovado: Raddi,
Mikan in hb. Vindob.; e Mandiocca: Mikan ibid. В. circa Rio de Ja-
пето: Meyen in hb. reg. Berol.
50
355
26. BEGONIA UNDULATA Scnorr: fruticosa, glabra; foliis
ovato-oblongis, acutis, basi inaequaliter subcordatis, margine un-
dulato-repandis, breviter petiolatis ; stipulis elongato-oblongis, acu-
minatis, caducis; bracteis ellipticis, membranaceis, caducis; fl. masc.
sepalis rotundatis; petalis duplo brevioribus, obovato-oblongis ; fl.
fem. bracteolis ovalibus, caducissimis; lobis obovato - rotundatis ;
capsula turbínato-3-alata, alis subaequalibus, зпрегие rotundatis,
inferne sub loculis angustatis.
Begonia undulata Schott in Spreng. Syst. Veg. 4., append.
408. Grah. in Edinb. phil. јошт. тею Ser. ІІ. 184. Hook.
Bot. Mag. t. 2723. |
Gaerdtia undulata Klotzsch Begon. 50.
Gaerdtia stenobotrys Klolzsch olim (ipso teste).
. ам lignosi, in sicco rugulosi. Forra 8 poll. longa, 18—15 lin.
lata, non obliqua sed solum basi inaequalia , penni-palmi-nervia, margine _
undulata vel remote subdenticulata , поп coriacea, subpellucida, PETIOLO
3—4 lin. longo. 'G&wwAR acuminatae, 8тіргІ.Ак 9—10 lin. longae, fuga-
ces. PkDUNCULI horizontales vel егесі? folio saepius breviores, pluries
dichotomi, BnmAacrkAE 2—3 lin. longae, 1'/,—2 lin. latae, obtusissimae,
fugaces. Fores albo-virescentes.
que. PxTALA 8—4 lin. longa. STAMINA libera; filamentis inaequalibus;
ANTHERIS Obovoideis, 1/, lin. longis. Fl. fem. nutantes. BRACTEOLAX OVA-
rium fere tegentes, fugaces. Lost 3 lin. longi, obovato-rotundi, (CAPSULA
7— 8 ln. longa, 7 lin. superne lata, basi junior acuta, deinde subacuta, _
ut in priori specie stylis lobisque ‘orbata.
Habitat prope Rio de Janeiro: Schott, Gaudichaud n. 1067. in
hb. Berol. et DC., Forbes іп hb. Lindl. 7.
27. BEGONIA SALICIFOLIA Атри. DC, fruticosa, glabra;
folis anguste lanceolatis , acuminatis, basi inaequaliter obtusis,
remote undulato-dentatis, brevissime petiolatis; stipulis elongato-
oblongis, acuminatis, caducis; pedunculis folio brevioribus, pluries
dichotomis ; bracteis lanceolatis, acuminatis, caducis; fl. masc. sepa-
lis ovatis * petalis duplo brevioribus, anguste obovato - oblongis ;
fl. fem. bracteolis oblongis, caducis; lobis ovatis; capsula obovato-
S-alata, basi acuta, in stipitem attenuata, зиреме obtusissima, alis
subaequalibus, lateralibus, rotundatis. |
Tabula nostra X СІП.
Begonia. salicifolia Alph. ` DO. -int Ann: sc.-mat, Sérv ТУ.
361984 > ТИЕ кек кенде
Ram іп specimine pedales, lignosi, nune tortuosi, sicci ni-
gricantes, Fori 8— 4 poll. longa, 5-6 lin. solum lata, opaca,
subtus pallidiora, penninervia, nervis lateralibus obliquis utroque
latere (--8, ретіого 3—4 lin. longo: 8тірілк 9— 12 lin. lon-
gae, basi linéam latae, longe acuminatae. PEpuNCULI axillares,
6—18 lin. longi, ramis divaricatis. BaACTEAE stipulis similes, gra-
datim minores. ` Frores rosei? ' SgPALA fl. masc; 3— 4 lin. longa,
3 lin. lata. Perata 1— 17/, lin. longa, angusta. SrAmiNA parva,
libera, filamentis inaequalibus; AwTHERIs obovoideis, filamento sub-
aequalibus, ВалсткоглЕ f. fem. 2 lin. longae, obtusiuseulaé. Lopi
exteriores З lin. longi, interiores minores.. Сағатта 8-0 lin.
longa, 6—7 lin. superne lata, фазі sub loculis angustata , -superne
truncata, stylis lobisque orbata, alis tenuibus, P
titae, laminis externe solüm oyuliferis. |
i (Gio lenem
Evidenter Б. undulatae affinis, sea à plerisque speciebus foliis an-
gustis elongatis diversa. - | M» a qua
1 m
Habitat ің silvis ad МасаЛе; Riedel п. 99. т КЫ trip" ротор,
К жул 25 anion
¿$
tjie
SkPALA masc. 4— 6 lin. longa lata- '
BEGONIACEAE: BEGONIA (GAERDTIA — PLURILOBARIA — PRITZELIA).
LACENTAE bipar-
356
Senes Il. PLACENTIS INTEGRIS.
Secrio Vl. PLURILOBARIA.
PLURILOBARIA Alph DC. in Ann. sc. nat. Sér. ТУ. XI. 136.
Fores мавссіл ignoti. Frores reminer. Logi 6—9. Sryrı
4—5, basi vix'adhaerentes, profunde bifili; ramis tortuosis , ob-
"tusis, margine praesertim et basi extus papillosis. Ovarium 4—5-
loculare. CarsuLA ovoideo-4—5-alata, ala una majore, stylis per-
sistentibus. PracENTAE integrae, transverse sectae ovato- acutae,
stipitatae. — Forra palminervia. Cymar longe pedunculatae, uni-
sexuales. — Sectioni Wageneriae forsan propior quam Pritzeliae.
28. BEGONIA SCHLUMBERGERIANA Lemaire: caulescens,
elata, robusta, parce ramosa; caule glabro; foliis рашай-Т-пегуй8,
rotundato-reniformibus, late cordatis, carnosis, subintegris, superne
passim subtus crebre stellato-pilosis; petiolis ferrugineo-tomento-
sis; stipulis oblique déltoideis, ѕсагіозіз ; pedunculis elongatis, gla-
berrimis ; сута divaricato - dichotoma, multiflora, unisexuali ; fü.
masc. ....; fl. fem. lobis 6 — 1, obovato-oblongis, inaequalibus;
capsula ovoideo-5—4-alata, basi breviter acuta; alis valde inaequa-
libus, lateralibus ; majore mediocri, rotundato-ovata , dentata.
Begonia Schlumbergeriana Lem. Ш. өтіс. 1858. Misc. 61.
Кола 6 poll lata, juniora remote sinuato-dentata , vetustiora fere
integra, superne viridia, pilis stellatis demum evanescentibus albidis, sub-
tus et petiolo ferrugineo-pannosa,. PETIOLIS 7 — 9-pollicaribus, STIPULAR
pollicem longae. PEBUNCuLI 3-pedales et ultra. Сума ramosissima. BRAC-
TRAR in specimine delapsae. BRACTEOLAKE fl. fem. lineares, angustae, 1!/,
lin. longae, prope florem alternae , садисае. Losi 2—3 lin. longi, exte- .
rioribus? brevioribus. Styli 5 et Yoculi 5 ех cl. LEMAIRE; 5 vel 4, ex
paucis floribus ab ipso communicatis., STYLI іу, lin. longi, ramis adscen-
dentibus. CarsuLA 6 lin. longa, 4 lin. lata, superne ovata, obtusa, stylis
persistentibus coronata, basi abrupte angustata, ala majore vix linea latiore.
1 E Brasiliae provincia Bahiensi in hortum Schlumbergerianum,
prope Rotomagum, introducta.
1
Skcri0 УП. PRITZELIA.
Genus PnrrzEnrA Klotzsch Begon, 107. t. 10. f. В. ` `
' ЁровЕ8 wascuLL ЗЕРАТА 2. РЕТАГА 2, Sramina toro sub-
convexo inserta; ANTHERIS Oblongis, obtusis, filamento multo lon-
gioribus, connectivo loculos paullo superante. FLORES РЕМІХЕІ.
Lost 5, quorum exteriores saepius longiores. 8түіл breves, . basi
subconnati,. bifidi vel apice bicornuti, papillis undique cornua ob-
tusa et eorum. basi externa partem inflatam tegentibus, nec non in
truncis stylorum saepe videndis. Ovaniux 8-loculare.. PLACENTAE
integrae (transverse sectae ovato-triangulares),;ovulis tectae. Cap+
SULA subaequaliter 3-alata, stylis terminata. --! Surrevrices vel
FRUTICES, Saepius glabri; rors palmatinervits, valde inaequi-
lateris , subtus frequenter purpureis; sTIPULIS BRACTEISque Sae-
pius magnis. — Proxima sectioni Gaerdtiae, cui tamen placen-
fae divisae. ` ёл
* 29. BEGONIA RAMENTACEA Pixrox: caule erecto, ra-
mospy ‘Squamis recurvis laciniatis asperato; petiolo densius squa-
mis ovatis, laciniatis vel reflexis tecto; limbo oblique ovato-reni-
formi , breviter acuminato obtusove, cordato, palmati- 10 — 12-
nervio, supra glabro, margine remote angulato , subcrenato inte-
grove, subtus sanguineo,. crebre squamulis pilisque coloratis. aspe-
rato; stipulis late ovatis, extus dense pilosis; pedunculis folio: ton-
gioribus , , sparsim .squamuloso -pilosis ,' apice pluries dichotomis;
bragteis caducis, oblongis , glabris; fl. mase. sepalis late obovatis;
petalis anguste obovato-oblongis, subbrevioribus;s fl. fem. non brac-
teolatis ;...lobis obovatis; capsula basi Subacuta, ala majore adscen-
dente, ovato-triangulari. | | | |
357 у
Begonia ramentacea Pact. Mag. of bot. X. 73. c. ic.
Pritzelia ramentucea Klotzsch Begon. 111. .
Ex foliis aegre a B. Hilariana differt, sed placentae integrae. CAULIS
у, —1-редаћз. Perrott 5 — 10-pollicares, squamis annulatim vel sparsim
dispositis, 1—2 lin. longis, patentibus vel reflexis, ubique crebris. LIMBI
sübtus violacei et subtus albo- punctulati, margine subreflexi , subtus ad
nervos squamulis brevibus ciliisque purpureis donati.
longae, 4—6 lin. latae, nunc connatae.
apicem minus squamulosi. ВвАсткАк fugaces, ovatae et oblongae, ob-
tusae, 8—3 lin. longae. Fronks rosei. SkPALA masc. 5—9 lin. longa,
4 — 6 lin. lata, nunc ovata. PkrALA 3 — 9 lin. longa, 2 — 3 lin. lata.
ANTHERAE 2 lin. longae, filamentis minimis. Lomr fl. fem. 4 Jin. longi.
CAPSULA 5—6 lin. longa, 8 lin. oblique lata, ala majore obtusiuscula.
STIPULAE 9—10 lin.’
CavLis et PEDUNCULI а basi ad
Colitur in hortis. Habitat in montibus dos Orgáos: Gardn. n. 604.
in hb. Hook. et in hb. Vindob.
80. BEGONIA PRINCEPS новт. веко. caule flexuóso , den-
sissime folioso, setoso-fibrilloso; foliis oblique late ovatis, acutis
vel obtusis, cordatis, palmati-9—11-nerviis,' margine recurvis, ob-
solete. dentatis, supra glabris, subtus sparsim pilosis, petiolis elon-
gatis, retrorsum pilosis, nunc basi remote annulatim inciso - squa-
matis; squamis brevissimis, latis, albidis, deflexis, interdum nul-
lis; stipulis amplis, setuloso-villosis, truncatis; pedunculo elongato, `
glabriusculo, apice pluries dichotomo; bracteis ер сео - oblongis,
glabris, caducis; fl. masc. sepalis ample obovatis; petalis 2—1—0,
anguste obovatis, brevioribus; 8. fem. lobis 5, ovatis; capsulae
mon bracteolatae, ala majore adscendente, .rotundata.-
Begonia princeps horti Berol. anno 1853.
Pritzelia princeps Klotzsch Begon: 111.
longi, basi crassitie parvi
4 — 6 poll. lati, crassiusculi,
Cavus pedalis, Реттол 6—10 poll.
digiti. Ілмві 7 — 10 poll. oblique longi,
subtus sanguinei, nervis nervulisque viridibus.
bri STiPULAE 1'/, poll. longae lataeque. .PxpuNCULI 1 — 1'/ pedem
longi. BRACTEAE 8 — 4 lin, longae, 17/, — 3 lin. latae, obtusae vel mu-
cronulatae, FLORES albi. SEPALA masc. 5—9 lin. longa lataque. PETALA
subbreviora, nunc linearia, vel nulla. ANTRERAKE “filamento longiores, AY,
lin. longae, obtusae. CAPSULA 6 lin. longa, 7 lin. lata, basi demum
obtusa ? -
В. PARVIFLORA: floribus minoribus 2 М +
Specimen unicum, imperfectum; коло В. principis; sTIPULIS igho- ,
tis; BRACTEIs ut in B. principi; FLORIUS masc. (junioribus) inapertis,
1—11, lin. latis, interne — ANTHERIS ut in B. к Mm An flores
evoluti similes ?
`
Сипа in horto Berol. tanquam brasiliensis: forsan cultura aut
foecundatione hybrida mutata, propter variationes in numero. peta-
lorum, 8. Habitat in Serra d'Estrella Brasiliae: Ried. in hb. imp, Petrop..
pt
31. BEGONIA SANGUINEA Rappr: suffruticosa, glabra; -
< аше erecto, tereti, ramoso; foliis palmati-8—9-nerviis, oblique
ovatis , breviter acuminatis, profunde cordatis, undulatis, crenula-
tis, carnosulis, subtus, petiolis pedunculisque rubris ; stipulis. ani-
plis, ovato-oblongis, acutis; cymis. folia superantibus ; “bracteis ob-
longis, caducis; fl. mase. sepalis orbicularibus; petalis 2 anguste
oblongis, · subbrevioribus; fl. fem. bracteolis fugacibus, oblongis,
minimis; lobis ovatis, minimis; capsula basi. demum. obtusa, su-
perne truncata, alis rotundatis, parum inaequalibus. .. :
‚ Begonia sanguinea Raddi! quaranta. рате 80. Link et
| Otto. Jc. ple таг. 95. t. 13.. Bot. Mag. t. 3486. WE ment
Pritzelia sanguinea Klotzsch Begon. 108. | зэвээ
2 CAULIS 2—3-pedalis, superne herbaceus, purpurascens. Perron 1—4
poll. longi. Ілмві 4—7 poll. longi, 2—4 poll. lati; lobis basi approxi-
matis inaequalibus , superne passim pallidi, subtus sanguinei , non Rae
BEGONIACEAE: BEGONIA (PRITZELIA).
PETIOLI interdum fere gla- `
obovata , apice truncata.
358
punctis vulgaribus minimis albidis. SriPULAK 9 — 12 lin. longae, 4—8
lin, latae, caducae. ВвАСТЕАЕ 6—3 lin. longae, 1'/„— 1 lin. latae, ob-
(usae vel subacutae. FrLomks albi, rarius rosei; masc. skPALIs 3 — 4 lin.
latis, PETALIs multo angustioribus, vix brevioribus. ANTHERAK elliptico-
Obovatae, filamentis inaequalibus sublongiores. BRACTKOLAE fl. fem. 1⁄—1
lin. longae. Lost elliptici vel obovati, subaequales, 2 lip. longi. САР-
SULA 7—8 lin. longa, 7 lin. lata, obovato-3-alata.
Habitat in prov. Rio de Janeiro circa praedium Mandiocca:
Raddi 1. c., Riedel et Langsd. in hb. imp. Petrop., Mart. in hb. reg.
Monac.; ad Hio Comprido: Gardner n. 605. in hb. Hook.
32. BEGONIA RIEDELII Arn. DC. fruticosa, glabra; foliis `
transverse rhomboideo - ovatis passim angulato - dentatis , palminer-
viis, nervis 2 majoribus, cordatis, lobo uno basilari amplissimo
ovato-acuto alteram: limbi partem ovato-acuminatam fere aequante ;
stipulis ellipticis, maximis, amplexicaulibus; pedunculis petiolo
longioribus, apice pluries dichotomis; bracteis ovato-ellipticis , Ca-
ducis, amplis; fl. masc. sepalis late ovalibus, undulatis; petalis
obovato oblongis; fl. fem. bracteolis late oblongis; lobis obovato-
oblongis; capsula’ turbinato-trigona, basi acuta, supra bracteolas
stipitata, ala majore laterali, ovata. ,
Tabula nostru XCIV.
Begonia Riedelii Alph DC. in Ann. sc. nat. Sér. IV.
XI. 137.
+ Камі validi, glaberrimi, stipulis 9—15 lin. longis, scariosis,
persistentibus ad origines foliorum involuti. Ретюм 4 — 6 poll.
longi. Limsi subcoriacei, vix discolores, lobo praecipuo et altero
inferiore subaequalibus unde folium transverse fere rhomboideum,
6 — Т poll. longum, 2 — 2/, poll. supra petiolum latum. Nervi
1 — 8, palmati, duobus oppositis majoribus ad ambas extremitates
tendentibus; circumscriptio undulata vel angulata, nunc medio an-
gulato-lobata. ВвастЕлЕ inferiores 8, superiores 4 lin. longae.
BnacTEOLAE f fem. З lin. longae, 1'/, lin. latae, persistentes, cáp-
sula plus minus segregatae. Frores mase, juniores et rari in spe-
ciminibus, disepali , dipetali. SrAwiNA oblonga, libera; ANTHERIS
filamento multo longioribus, connectivo ultra loculos ovato. FLORES
fem. 5- et interdum 6-lobi, lobis 8—4 lin. longis, obovato-oblongis
ellipticisve. Carsuta crassa, 5 lin. longa, 5—6 lin. lata, saepius
8- interdum АЛосијатв, loculis dorso costato alatis, ala majore an-
gulo süperiore obtusa, rarius acuta. PracENTaE integrae. SEMINA
*
Habitat in Serra d'Estrella, prov. Rio de Janeiro: Riedel et
Langsd. n. 586, in hb, imp. Petrop. | 3
33, BEGONIA ANGULARIS Rapni: glabra; caulibus erectis,
subramosis; foliis oblique elongato-ovatis, acutis, basi obliqua sub-
cordatis , lobo. uno rotundato, margine undulatis et creniilatis ; sti-
pulis. ovatis, mucronulatis , persistentibus ; pedunculis petiolo lon-
gioribus , apice pluries dichotomis ; Ч bracteis ovato- -oblongis, muticis
vel mucronato-setosis, caducis; fl. masc. sépalis orbicularibus; pe-
talis subbrevioribus obovatis; fl. fem, bracteolis fugacibus , ovato-
acutis, minimis; lobis subellipticis ; capsula basi subacuta, alis ro-
sandals majore ovata, obtusa, vix adscendente,
} Begonia: angularis Рада! quaranta. piante bras. 28.
ос Begonia érenulata Schott in hort. et hb. Vindob. et A. DC.
іп diversis herbariis. |
722 ‘zebrina hort. angl. (sed folia non zebrina).
Pritzelia sebrina Klotzsch Begon. 110.
i ‚ Begonia hastata Vell. Flor. Flum. +: t. 54. (icon pessima).
€ Textus non editus. )
359
Слїт®кз 2—-8-pedales. Ркттотл у;—2 poll. longi. Ілмві 3—7 poll.
longi, 1 — 3 poll. lati, palminervii, nervó uno majore potius penninervii,
sübcoriacei, supra passim diffuse albidi (non vero zebrini), subtus pur-
purei aut virides, margine passim breviter setosi, ad apicem praesertim
dentati, raro subintegri. 8тірТ.АК 6 — 15 lin. longae; 9 — 9 lin. latae.
PkbUNCULI saepius 3 — 4-pollicares, nunc longiores. ВААСТЕАЕ inferiores
10 — 6 lin. longae, 6 — 8 lin. latae; superiores 2— 3 lin. longae , lineam
latae, Fromks albidi vel rosei. SkPALA masc. 3 lin. longa. PkTALA àn-
gustiora, nunc deficientia ? BRACTEOLAE fl. fem. ovario adpressae , a cáp-
sula serius paullo distantes, lineam longae. Losi 3 —4 lin. longi. САР-
svLA 3— 4 lin. longa, 5—7 lin. oblique lata, basi breviter acuta, supra
lata, alis. valde inaequalibus.
B. ANGUSTIFOLIA: foliis angustioribus , saepius margine supra
involutis,
Forra longitudine vulgari, sed 6—10 lin. lata. Тайехі marginis іп
vulgari interdum adest.
Habitat ad S. Joao Marcos: Schott, anno 1822., in hb. Vind.
п, 4639.; т prov. Rio de Janeiro: Mart. in hb. Monac. » in prov.
Minarum : Mart. ibid.; in Serra ФЕягейа: Ried, et Langsd. п. 535.
in hb. imp. Petrop.; ad S. Gabriel: St. Hilaire in hb. Mus. Par. —
Colitur in hortis eurppaeis ab anno 1845. В. in prov. Minarum; St.
Hilaire n. 74. in №. Mus. Par.
84. BEGONIA ANGULATA Vet. erecta, glabra, ramosa;
folis oblique oblongis, longe acuminatis, cordatis, lobo uno am-
ple rotundato, angulatis et crenato-dentatis, membranaceis, subtus
rubescentibus; stipulis oblongis, mucronulatis, tarde cadentibus ;
cymis folio subaequalibus, paucifloris; bracteis oblongis, caducis;
fl. masc. sepalis late ovatis; petalis brevioribus, obovatis; fl. fem.
bracteolis fugacibus, ovato-acutis; lobis obovatis, dentatis; capsu-
lae basi demum. obtusae, apice truncatae, alis valde inaequalibus,
majore ovata, obtusa vel acuta.
Begonia angulata Vell. Flor. Бит. X. 2 52..
Vix lignosa, 1'/ — 2-pedalis, B. Fischeri ite affinis, sed foliis
angustioribus, magis angulatis, longius acuminatis et praesertim capsula
diversa, Forra 2—8 poll. longa, 6—12 lin. lata, penninervia, basi sub- |
palminervia, РКТІ0І0 6—19 lin. longo. SriPULAK 4—6 lin. longae, 2— 6 lin.
latae, scariosae, subintegrae, nunc шийсае. ВвАСТЕАК 6--2 lin. longae, 4—1
lin, latae, obtusae, subintegrae. FLORES rosei? Masc. skPALA 8 lin. longa.
PkrALA 2 lin. longa, obovato-oblonga. STAMINA libera ; ANTHERAE linea-
res, filamento longiores, connectivo apice ovato. BRACTEOLAE а. fem. AY
lin. longae, subintegrae. Lost 2—3 lin. longi, exteriores ‘minores. Car-
suLa 5 liu. longa, 7—9 liw. lata, alis 2 costiformibus parvis, tertia am-
pla, laterali, in eadem ‚бута obtusa vel acuta, stylis RA _ВЕ-
MINA obovoidea, |
Habitat in Brasilia orientali: Riedel et. Langsd. n. 537. in hb.
imp. Petr.; circa Rio de Janeiro: Riedel in hb. imp. Vindob., Gardn.
n. 605. et 5844.; ad equacductum . “Сатуоса: Mikan іп hb. inp. Vind.;
‚т Serra d'Estrella: „Ried. ibid.; nec in prov. Minarum, ad Caldas.
et Pedra branca: ‘Lindberg л. 447. 18 м. Мат; OF pre. Minarum: 2
St. Hilaire п. 91. in hb. — Par. jo
" Шы АСЫ ува-ојии
Hif Pab 73MM АН. їл
35. BEGONIA PULCHELLA кй dani ramosa; foliis +
oblique oblongis, longe acuminatis, inaequaliter cordatis , “lobo
uno ample rotundato, angulatis et crenato-dentatis; stipulis late
ovatis, mucronatis muticisve, foliaceis, persistentibus ; - eymis folio .
longioribus, 6—8-floris; bracteis elongatis, caducis; fl. masc. sepa-
lis late ovatis; petalis obovato - oblongis, iis brevioribus; 8, fem. |
bracteolis ....; Jobis ovato-acutis passim dentatis; capsulae alis
rotundatis subaequalibus.
Begonia pulchella Raddi! касд piante bras. 28.
Steineria pulchella Klotzsch Begon. 65. quoad plantam Rad-
— (Alia specim. hb. Berol. pertinent ad B. arborescentem.)
BEGONIACEAE: BEGONIA (PRITZELIA).
360
Specimen unicum imperfectum vidi nuper in herb. Pisano, elaborato
jam ordine, nec ideo satis caute cum speciminibus B. андибабае conferre
КОША huic forma similia, consistentia minus tenui, colore subtus .
minus purpureo. STiPULAE latiores (4 lin. Jatae, 5 lin. longae), non sca-
riosae, magis persistentes. INFLORESCENTIA eadem. FLORES masc. subsi-
miles. Feminei longiofes videntur, sed pro aetate variant. Утум bifidi,
ramis linearibus, papillis paucis in specimine aegrius observandis. CAP-
SULAE (immaturae) placentae integrae , Ovutis undique onustae, — Differt
a nostra B. angulata ргаезег т forma et consistentia stipularum, longi-
tadine cruriam styli, papillis magis fasciatis ? aliisque forsan characteribus
bractearum et fructus difficilius in exemplo observandis. lcon Vellozii
t. 52. stipulis saepius dentatis a praesente differt, Ап ad plantam Raddii
potui.
.vocanda ? tunc nomen recentius B. ungulatae esset mutandum.
Habitat in vicinia urbis Petropoleos, olim monte Corrego-secco :
Raddi.
36. BEGONIA FISCHERI Отто кт Dietr. fruticosa, gra-
cilis, erecta, glabra, subramosa; foliis oblique elliptico -oblongis,
acuminatis, cordatis, lobo uno ample rotundato, crenulatis ,* pas-
sim angulatis , membranaceis, subtus rubescentibus; stipülis ova-
tis, seta apiculatis, caducis; pedunculis folio brevioribus, pauci-
floris; bracteis oblongis, caducis; fl. masc. sepalis rotundatis; pe-
talis aequalibus, obovatis; fl. fem. bracteolis fügacibus, lanceola-
tis; lobis ovato-acutis, aequalibus; capsula obovoidea, basi demum
obtusa, apice truncata, alis rotundatis, parum indequalibus.
Begonia Fischeri Otto et Dietr. Allg. Gartenz. IV, 354.
(non Schrank). Grah. in Bot. Mag. L 3532.
Pritzelia Fischeri Klotzsch Begon. 108. 1. 10. f. B.
Сасы liguosus, non validus, 1'/;— 2 ped. altus. Кола 2— 37,
poll. longa, 10 — 18 lin. lata, basi palminervia, nervo ипо majore potius
penninervia , PETIOLO 6—18. lin, longo. STiPULAE 4—5 lin. Jongae, 2 lin.
latae. Cymax 3 — 10-florae, pedunculis ut rami et caulis rubescentibus.
BRACTEAK 4— 2 lin. longae, У, —1 lin. latae, acutae vel obtusae, pur-
purascentes. FLORES albido-rosei? SKPALA masc. 2 lin. longa, concava. |
PETALA obovato-rotunda, plana. ANTHERAE oblongae, filamento multo
longiores, connectivo apice brevi obtuso. BRACTEOLAE Й. fem. 1/\ lin.
longae, in speciminibus rarae. Lost vix linea longiores, interdum seni,
saepius 5. Этим sub ramis non papillosi. CarsurA diu basi acuta, deinde
obtusa, 6 — 8 lin. longa, 6 — 7 lin. lata, stylis tarde cadentibus , alis et
loculis saepius 3, interdum 4. 8кмехА elliptico-obovoidea.
Habitat in Brasiliae orientalis nemoribus: Gardn. n. 5590. in hb.
Hook., Schott in hb. imp. Vind., Ried. et Langsd: n. 542. in hb. imp. |
Petr., Lund in hb. DC.; prope Rio de Janeiro: Mart. in hb. reg. Mon.
Riedel n. 856. in hb. imp, Petrop.; in Serra d'Estrella prope е:
dium Mandiocca: Ried. ibid. <
081. BEGONIA os Hoox.- suffruticosa; glabra; ваше
-Suberecto, ramoso; foliis oblique oblongo-ovatis, acumitiatis, semi-
cordatis, lobo uno ample rotundato, undulatis et passim dentatis,
carnosulis, breviter petiolatis; stipulis amplis, obovatis , acutius-
culis, caducis ; pedunculi folio subaequalis ramis, divergentibus,
coccineis; floribus pendulis. coccineis; bracteis oblongis,- caducis ;
fl. masc. sepalis late obovatis; petalis subbrevioribus, anguste ellip .
icis; fl. fem. bracteolis бр. lanceolatis , alternis , ab ovario
distantibus; lobis ovato-ellipticis; capsula obconica, superne trun-
` Catay alis subaequalibus, obtuse triangularibus.
ж
Begonia coccinea Hook: Bot. Mag. t. 3990:
Pritzelia coccinea Klotzsch Begon. 108.
У Салла | 17; — 2-pedalis ; basi robustus. “Рктютл 6 — 2 lin. longi.
Limat 3 — 5 poll. longi, 1 — 2 poll; lati, 7 — 8-nervii, propter nervum
centralem majorem potius .penninervii , subtus ad. marginem nunc purpu-
rascentes , | lobo inferiore Saepius petiolum superante. 8тірІл,АК 10 — 12
poll. longae, 6 Tin. ‘latae. | СумАк cum pedunculo 3 - 5-pollicares. FLo-
RES, OVARIA et PECUNCULI rubra. ВвАСТЕАК inferiores .. superiores
3 lin. longae, lineam latae. SEPALA fl. masc. 4—5 Jin. Ls > lin. ва.
361
ANTHERAE Oblongae, filamento multo longiores, connectivo ultra loculos
vix prominente, obtuso. BRACTEOLAE fl. fem. 1 — 3 lin. longae, erectae,
acutae, superiore .prope ovarium. Lost 4—3 lin. longi. CarsurLA іп
specim. hort. supra descriptis immatura, semipollicaris , obconica; in spe-
. cimine Gardn. in hb. Hook. (ubi folia vetustiora, magis coriacea), 9—12
. TALA vix 2 lin. longa,
lin. longa, 7—9 lin. superne lata, alis fere aequalibus, ab angulo supe-
riore secus lineam fere rectam usque ad basin decurrentibus et angustatis.
SEMINA ellipsoideo-obovata. — Differt ab affinibus praesertim capsula elon-
gata, triangulari, nempe recte superne et secus alas secta.
Habitat in montibus Orgáos: Gardner n. 601. in hb. Hook.; in
summitatibus Serra do Mar, prope Rio: M. in hb. reg. Monac.
38. BEGONIA BAHIENSIS Агрн. DC. suffrutex gracilis,
glaber, erectus, simplex; foliis inaequaliter elliptico-oblongis, acu-
minatis, cordatis, lobo uno ample rotundato, serrulatis, membra-
naceis; stipulis ovato-ellipticis, seta apiculatis;’ pedunculis folio
subbrevioribus, paucifloris; bracteis .oblongis, caducis; fl. masc.
sepalis ovato-rotundis; petalis iis subaequalibus, oblongis; fl. fem.
bracteolis fugacibus, lanceolatis; lobis ‘ovato-acutis, exterioribus
(junioribus) brevioribus; capsula rotundato -3-alata, basi obtusa,
apice subcordata, alis, subaequalibus.
Begonia Bahiensis Alph. DC. in Ann. sc..nat. Sér. IV.
XI. 137.
. Valde affinis B. Fischeri, sed folia serrulata potius quam denticulata,
raro subtus colorata?, lobi exteriores floris feminei ante evolutionem inte-
rioribus multo breviores (in B. Fischeri juniores mihi ignoti, serius aequa-
les), capsula circumscriptione ovali, nec inferne angustata. — Semipe-
dalis vel major. Кола 2—3 poll. longa, 10—12 lin. lata, PETIOLO 6-9
lin. longo, serraturis ut in B. Fischeri setis intermixtis aut terminatis.
SriPULAK 5 lin. longae, 2--27/, lin. latae. BRACTEAE B. Fischeri. Fro-
вез albido -rosei? SkPALA fl. masc. 2 lin. longa, 2 lin. fere lata. PR-
у; lin. lata. STAMINA libera; ANTHERAE filamentis
multo longiores, obovato-lineares, connectivo vix ultra loculos promi-
nente, obtusae. BRACTKOLAE fl. fem. minimae. Lost (ex fl. junioribus)
exteriores interioribus duplo breviores, nempe 1/ lin. longi, internis tunc
lineam longis. Этуш 3, profunde bifidi, ramis linearibus, papillosis, tortis,
trunco brevi papillis non orbato. Ca»suLA 6 lin. longa, 51/,-6 lin. lata,
stylis tarde cadentibus, placentis angustis simplicibus. SEMINA ellipsoidea.
Habitat in prov. Bahiensis silvis, ad Maracas; M. in hb. reg.
Monac., Dupasquier, in hb. DC., Ју et imp. Petrop., а cl. Godet
cum DG comm.
“8исто VIII. WAGENERIA.
BEGONIAE sp. auctorum. — Genus WAGENERIA Klotzsch Begon. 112.
VC RB. Te
= i
FLORES MASCULI. ЗЕРАТА 2. PErALA 2. 8ТАМІМА toro sub-
-convexo inserta; riLAMENTIS gracilibus, inaequalibus ; ANTHERIS
elongatis, | ов 8: filamento longioribus. Frores rEwiNEt: Losi 5,
_ quorum шелі longiores vel latiores, rarius uno interno minore
*
(Beg. Нидейі). 8түіл 8, basi breviter сопран, superne bifidi,
ramis 2, linearibus, tortis, papillis truneum et ramos stylorum |
undique vestientibus. Ovantom 3-loculare, PrackNTAE integrae
(transverse sectae ovatae, pedicellatae, nunc cordatae). CarsuLA
inaequaliter 3- alata, stylis connata, — Faurices vel HERBAE,
saepe flexuoso-scandentes; Foris penni- vel palminerviis; Cy mis
mullifloris, divaricato-umbelliformibus, saepius unisexualibus (їп.
eadem planta); вваствгв minimis, saepe persistentibus.
$. 1. Folia penninervia, lineari-lanceolata vel ovata.
39. BEGONIA STENOPHYLLA Aura. DC. ramis, ` foliis
subtus et inflorescentia fulvo-tomentosis; foliis lineari-lanceolatis,
acuminatis, basi obtusiusculis, breviter petiolatis, remote setaceo-
dentatis , superne glabris; stipulis lanceolatis, acuminatis, persi-
Begoniac.
A,
BEGONIACEAE: BEGONIA (PRITZELIA — WAGENERIA).
362
stentibus, externe villosis, demum glabratis; pedunculis folio sub-
aequalibus, apice pluries dichotomis; bracteis stipulis similibus ;
foribus externe puberulis; sepalis masculis ovato- rotundis; petalis
subbrevioribus, obovatis; fl. fem. bracteolis late vel anguste lan-
ceolatis, pilosis; lobis ovatis ; stylorum ramis abbreviatis , crassis,
tortuosis ; capsula ....
Tabula nostra XCV.
Begonia stenophylla Alph. DC. in Ann. sc. nat. Sér. IV.
XI. 137.
Habitu distinetissima, propter folia angusta, subtus ferrugi-
neo-lanuginosa. Rawr in specimine subpedales, inferne lignosi,
erecti vel adscendentes, Кола 3— 5 poll. longa, 4—8 lin. lata,
PETIOLO 1—4 lin. longo, dentibus sparsis: minimis fere setiformi-
bus. SriULAE 6—9 lin. longae, 2—3 lin. basi latae, in quibus-
dam ramis imbricatae erectae, intus glabrae. СүмАлЕ unisexuales
aut inaequaliter bisexuales. FronEs albi (ex Riedel). SEPara fl.
masc. 2 lin. longa: PETALA 17, lin. longa. АхтнЕВАЕ oblongae,
obtusae, filamentis longiores, connectivo. ultra loculos producto,
obtuso. BmacrEoLAE fl. fem. У, — A lin. longae, passim longe
ciliatae, saepius una ovato-acuminata , altera lanceolato-acuminata.
Ovarium pubescens, 3-costatum. PrAcENTAE integrae. Losi 1—1 '/,
lin. longi, uno externo breviore, late ovato. PariLLAE stylorum
brevissimae, undique ramis tortuosis insertae.
Habitat in silvis , Capivary inter Jundiahy et S. Carlos, "n
S. Pauli; Riedel n. 1120. in hb. Petrop.
40. BEGONIA POLYGONIFOLIA Arru. DC. glabra; foliis
oblongis, acuminatis, basi oblique obtusis, subsessilibus, remote
subangulato-dentatis subintegrisve; stipulis late ovato-oblongis, acu-
minatis vel obtusis et mucronulatis, scariosis, persistentibus; pe-
dunculis folio longioribus; cyma pluries divaricato-geniculata ; brac-
teis caducis, minimis, aeuminatis; fl. masc. sepalis ovalibus; pe-
talis obovato-oblongis; fl. fem. bracteolis minimis , lanceolatis, acu-
minatis; lobis obovato - oblongis, aequalibus; capsula basi obtusa,
ala majore ampla, laterali vel subadscendente, obtusissima.
Begonia polygonifolia Alph. DC. in Ann. sc. nat. Sér. IV.
XI. 447.
Wageneria. brasiliensis Klotzsch Ворен. 119. (non Begonia
brasiliensis КІ.)
HERBA ? RAMIS flexuosis, substriatis, elongatis; habitu Polygonaceae
propter stipulas’ et folia. ' pem lineam longi Ілмві 2--4 poll. longi,
9 — 16 lin. lati, nervis secundariis utrinque 3 minimis. STIPULAR 9 lin.
longae, 3—5 lin. latae, saepius obtusae et mucronulatae. PEDUNCULI qua-
ter vel quinquies dichotomi , ramis angulo recto divaricatis, ВвлАСТЕАК
lineam longae, lauceolatae , in extremis breviores. FLORES albi. SEPALA
fl. masc. 2 lin. longa. Жы; 17, lin. longa. ANTHERAE oblongae, apice
truncatae, filamentis longiores. КІ. fem. lobi exteriores ovati, 1— 1'/,
lin. longi; interiores ovati-oblongi, 2 — 3 lin. longi. Эту profunde bi-
fidi, tortuosi. Ca»sura (immatura) 3 lin. longa, 5 — 6 lin. lata, alis 2
minimis, tertia ampla, nunc obovata, bracteolis //,—'/; lin. longis, a basi
— paullo segregatis.
Habitat in Brasilia orientali: КА? in hb. reg. Berol., Mart.
in hb. Fl. Bras. n. 928. (hb. reg. Monac. et Berol.) :
41. 1. BEGONIA EPIBATERIUM Maer. herba subscandens, elata;
ramis substriatis petiolisque fulvo-lanuginosis; foliis ovato-oblongis,
acuminatis, basi oblique obtusis, remote subangulato-dentatis sub-
integrisve, superne glabriuscülis, subtus sparsim fulvo-pilosis ; sti-
pulis longe lanceolatis, acuminatis, persistentibus ; pedunculis pilo-
sulis, folio longioribus, apice pluries dichotomo-divaricatis; brac-
teis anguste lanceolatis, acuminatis, glabris; fl. masc. sepalis ovatis;
51
363
petalis subbrevioribus, obovatis; fl. fem. bracteolis lanceolatis; lobis
elliptico-acutis; capsula. basi obtusa, alis 2 minimis, tertia amplis-
sima , ovata, subadscendente. |
Begonia Epibaterium Mart. hb.
Wageneria fagifolia Klotzsch Begon. 114. 1. 10. f. С.
Forra 4 — 6 poll. longa, 11/4, — 2 poll. lata, membranacea , longe :
acuminata, penninervia, nervis secundariis utrinque 3 —4, tertiariis mini-
mis reticulatis , PETIOLO 6 — 18 lin. longo. Villi petiolorum ramorumque
fulvi, intricati, vix persistentes. STIPULAE 10—12 lin. longae, basi 4 lin.
latae. Ркргхстли recti, apice quinquies dichotomi, ramulis angulo recto
divergentibus. BRACTEAE subulatae , 1—2 lin. longae, persistentes. FLORES
albi. SEPALA fl masc. 2 lin. longa. PETALA 11/, lin. longa. FILA-
MENTA gracilia, libera; ANTHERAE oblongae, filamentis subbreviores, basi
angustiores, apice, connectivo prominente obtusae. BRACTEOLAE fl. fem.
bracteis subsimiles, minus acutae. лови in specimine juniores, lineam
longi. CAPSULA 5 lin. longa, pollicem oblique lata, ala majore 6 lin.
lata. түй! demum caduci. ЗЕМІМА utrinque calloso-truncata.
, В. ANGUSTIALATA : ala majore capsulae oblonga, angustiore.
Omnia ceterum similia. ALa fructus 3 — 4 lin. lata, longitudine et
obliqua extensione similis, Saepe variant quoad alas species generis Be-
goniae, imo in eadem суша. Lom: floris feminei іп а. non satis cogniti,
hic ovati, subacuti, exteriores 1'/, lin., interiores 2 lin. longi.
In silvis circa Belmonte , arboribus usque ad 20 pedes superpo-
sita: Princ. Mawimil. Vid.; in prov. Bahiensis distr. Itheos circa Alma-
da; Mart. in hb. reg. Monac. В. Itheos, circa praedium Castel Novo:
, Riedel n. 588. in hb. imp. Petrop.
49. BEGONIA FAGIFOLIA Fiscg. caule, ramis petiolisque
dense fusco-pilosis; foliis ovatis, acutis, basi emarginato-rotunda-
tis, irregulariter angulatis subserratisque, superne sparsim, subtus
ad nervos praesertim pilosis; stipulis ovato - oblongis, apiculatis,
carina extus passim pilosis, membranaceis; inflorescentiae ramis
divaricatis, pilosulis; bracteis lineari-lanceolatis, setoso-acuminatis;
fl. masc. sepaljs ovato-rotundis; petalis obovatis; fl. fem. bracteolis
squamiformibus , ovato-acutis; lobis elliptico - acutis, externis bre-
vioribus; capsula basi acuta, alis valde inaequalibus, majore ovata,
obtusa, superne truncata.
Begonia fagifolia. Fisch. in Olto et Dietr. allg. Gartens. i
1V. 356.
Wageneria fagifolia Klotzsch Begon. 114. t. 10. f. С.
.
_ PLANTA ramosa, 3-pedalis, flexuosa, inferne аа folia гайїсапз. Рк-
том 9—15 lin. longi, hispidi. Lier 2—3 poll. longi, 11/,—1°/, poll.
lati, penninervii, nervis secundariis utrinque 3. SrrPULAE 9 lin. longae,
_ 4—5 lin. latae. Cymar cum pedunculo 3 - 5 poll. longae. BnAcrEAK infer.
7—9 lin. longae, glabrae. Fronks fructusque albi. SEPALÀ fl. masc. 2 — 3 lin.
longa. Perala vix breviora. ANTukRAE obovato-óblongae, Obtusae, fila-
mentis subbreviores, BRATKOLAE fl. fem. 1⁄4 lin. longae. Lost 8 lin. longi,
parum imaequales. CAPsULA 4 lin. longa, 6 lin. superne lata, alis 2 mini-
persistentes. SkwINA oblonga, utrinque calloso-truncata.
mis, tertia ovata, superne horizontali, lateraliter oblique attenuata. Бета |
Habitat prope Rio de Janeiro: Gaudichaud п. 1060., St. Hilaire
n. 804. in hb. Mus. Par.; іп Peruvia: Claud. Gay ibid. sine fructu
х
43. BEGONIA SMILACINA Ага, DC. scandens; glabra,
inferné radicans; ramis flexuosis; foliis о vato-cuneatis , basi 'ob-
tusa 5-nerviis; nervo centrali utrinque 2 — S-nervio , margine den-
ticulatis , passim angulatis, apice abrupte acuminatis ; stipulis lan-
‚ Ceolatis, persistentibus; pedunculis folio longioribus, pluries dicho-
tomis; > bracteis lineari-lanceolatis, subulatis; subpersistentibus ;
fl. masc. sepalis ovatis; petalis ellipticis; 8. fem. bracteolis lan-
ceolatis ; lobis elliptico-acutis, exterioribus minoribus; capsulae basi
obtusae. аја’ majore laterali, ovata, obtusa. * 9200!
16
мєн. j
BEGONIACEAE: BEGONIA (WAGENERIA).
364
Begonia smilacina Alph. DC. in Ann. sc. nal. Ser. IV.
XI. 137. > i >
Rami herbacei, sed planta ex schedula fruticosa, basi radicans.
Коџа 3 — 4 poll. longa, 1'/,— 2 poll. lata, basi obtuse cuneata, quin-
tuplinervia, nervis rectis; marginalibus 8 minoribus, centrali majore, ner-
vig secundariis validis obliquis paucis, parenchymate opaco, subtus palli-
diore, PETIOLIS 6—12 lin. longis. STIPULAE 5—7 longae, 4—5 lin. latae,
integrae , nunc mucronatae. CyMAE quater vel quinquies dichotomae, ramis
divaricatis. BRACTEAE 2 — 3 lin. longae, У, — 1 lin. latae, integrae.
ЕтовЕЗ albi. SkPALA fl. masc. (in alabastro) 2— 2'/7 lin. longa. PETALA
17; lin. longa. ANTHERAE Ovato-acutae; connectivo ultra loculos (in ala-
bastro) subacuto. ВВАСТЕОГАК, fl. fem. !/ lin. longae , acuminatae, inte-
grae. Lost.ovato-acuti, exteriores (juniores) lineam, interiores 1'/, lin.
longi, deinde 2 lin. fere longi et minus inaequales. CAPSULA 3 — 4 lin.
longa, 4 — 5 lin. oblique lata, superne recte truncata; sTYLIS diu per-
sistentibus, alis 2 costiformibus minimis, tertia ample ovata' obtusa.
Habitat in silvis distr. Ilheos, prope Almada: Riedel n. 671. in
hb. imp. Petrop. |
Affinis Begoniae scandenti Sw., quae ab insulis Caribaeis ad Peru-
viam et Costam-Ricam usque habitat.
$ 2. Folia palmatinervia, cordata.
44. BEGONIA HISPIDA Scnorr, caule valido, glabrato;
ramis junioribus, petiolis, limbis subtus et inflorescentia fulvo-
hispidis; foliis oblique late ovato-acutis palmati-7—8-nerviis, cor-
datis, crebre denticulatis, pilis superne sparsis, subtus ad nervos
praesertim crebris; stipulis ovatis, obtusis vel breviter acütis,
carina pilosula; pedunculis elongatis, basi glabrescentibus, apice
pluries dichotomis; bracteis ovato-acutis, extus pubescentibus, ca-
ducis; floribus pubescentibus ; fl. masc. sepalis ovatis, subdentatis ;
petalis obovatis; fl. fem. bracteolis ovato - acutis, caducis; lobis
obovatis, denticulato-fimbriatis; capsula basi obtusa, glabriuscula,
ala majore ovato-rotundata, subdentata. ;
Tabula nostra CXVI.
Begonia hispida Schott in hb. Vindob. sine descr.
Wageneria hispida et W. tomentosa Klotzsch їл hb. Berol.
Ram 6 poll. crassi. Forra 6 — 9 poll. longa, 4—9 poll.
lata, saepius profunde cordata, lobis approximatis, pilis: superne
aequaliter spagsis nunc crebris, subtus in limbo juniore densis,
postea in nervis solum approximatis, Ретюлл 3 — 5 poll. longi, |
apice praesertim pilis longis vestiti. Эттьбтле 5 — 8 lin. longae,
basi 5—6 lin. latae, initio, extus. fulvo - рПовае , dein glabratae.
“Рерохссіл recti, validi, IwrromkscENTIA junior hispida. BRACTEAE .
1—4 lin. longae. SEPALA masc. 3—4 lin. longa. PErALA subbre-
viora. ANrHERAE oblongae, filamentis multo longiores, connectiyo
ultra loculos prominente ovato obtuso. ВвАСТЕОГАЕ fl. fem. Ч, lin.
longae. Logi demum 3 lin, longi, CarsuLA 5—6 lin. longa, 428
lin, lata, stylis lobisque persistentibus. ЅеміхА elliptico-obovata.
| Habitat in Brasilia orient.; Schott in hb. Vindob., Sellow in hb.
reg. Berol., Riedel et Langsdorff n. 545. in hb. imp. Petrop., Weddell
in. 865. in hb. Mus. Par.; in montibus Orgáos: Gardner п. 603. in
hb, Hook’, Vauthier n. 542. in hb. DC.; ad rivum Pinheiros prov. Rio .
'~
-de Janeiro: Gardner n. 107; in hb. Hook., Lindl. `
„ое ap etai ' | : 2:
45. BEGONIA PALEATA Are. DC. caule robusto: ramis
pube. et squamulis retrorsis, lanceolatis, fuscis squarrosis; foliis
amplis, rotundato-reniformibus , ‘palmati-5—6-nerviis , late corda-
gu érenulatis, undulato-lobatis, superne scabris, subtus ferrugineo-
"pubescentibus; petiolo ferrugineo-tomentoso et squamis ovatis re-
roris tecto; stipulis caducis," ovato-oblongis, acuminatis, dorso
pilosis; pedunculo valido ejusque ramis divaricatis et ovariis fer-
365
rugineo-tomentosis ; bracteis lanceolatis; fl. mase. lobis ovatis, gla-
briusculis; petalis obovatis, fl. fem. bracteolis lanceolatis, ab ova-
rio distantibus; lobis obovatis, accrescentibus; .capsula turbinata,
ala majore subadscendente, ovata, obtusa vel subacuta.
Begonia paleata Schott in hb. Vindob. A. DC. in Ann. sc.
nat. Ser. IV. XI. 137.
Rami angulosi. Кола 6—9 poll. lata, 4-6 poll. supra petiolum
extensa, lobis peripheriae quando extant obtusis vel rarius acutis, brevi-
bus; pilis supra sparsis brevibus hispidula, superficie serius solum scabra,
tandem scabriuscula, subtus. nervis grossis tertiariis reticulatis, sinu basi-
lari plerumque lato, interdum (in specimine ejusdem originis) lobis appro-
ximatis subclauso. Pkmri0L: 4 — 5 poll. longi, squamis 1 — 8 lin. longis,
2-8 lin. latis, supra glabris, extus ferrugineis, apice obtusis vel fimbria-
tis. SriPULAEK 8 lin. longae, glabrae, juniores extus, vetustiores carina
pilosa. PkpuNcuLI interdum squamis passim squarrosi, saepius squamulis
tomentosi aut tomento садисо donati. BRACTEAE ей BRACTEOLAK 2-- 5
lin. longae, nunc apice setaceae. SEPALA masc. 2 — 3 lin. longa, extus
scabro-pilosa vel glabra. PETALA sepalis subaequalia, obovato - oblonga.
ANTHERAK lineares, obtusae, filamentis multo longiores. Losi fl. fem. ini-
tio 2, deinde 4 lin. longi, extus puberuli, apice subdentati. 8түш bifidi,
papillis in trunco nullis, secus ramos fere sparsis, basi extus connexis.
Carsuta 3 — 4 lin. longa, superne lata, basi sub loculis ovalibus mem-
branacea et breviter cuneata, alis minoribus rotundatis, majore in eadem
cyma saepius obtusa, nunc acuta. :
` Habitat in Brasilia orient.: Mikan, Schott in hb. Vind., Riedel
et Langsdorff n. 539. in hb. imp. Petrop.; in silvis udis: Gardner
n. 608. in hb. Vind. et Hook.; in Serra d'Estrella: Ried. ibid.; prope
Rio de Janeiro: Widgren n.106. in hb. Mart.; prope praedium Man-
dioccam: Mart. hb. .
/
‚ 46. BEGONIA NEOCOMENSIUM Arrn. DC. ramis petiolisque
. pube et squamulis retrorsis, lanceolatis, fuscis squarrosis; foliis
amplis, rotundato-reniformibus, palmati-5—6-nerviis, late cordatis,
crenulatis , undulato-lobatis, membranaceis, superne glabriusculis,
~ subtus ad nervos passim squarroso-pilosis; stipulis caducis, ovato-
` oblongis, acuminatis, dorso passim pilosis; pedunculis folio longio-
ribus eorumque ramis et ovariis glabris; bracteis ovatis vel lanceo-
latis; fl. masc. sepalis ovatis, glabris; petalis ovatis; fl. fem. brac-
teolis lanceolatis , acuminatis; ovario ala praecoci, ampla, ovata
~ donato. · қ 5 adii
Begonia neocomensium Alph. DC. іп Ann. sc. nat. Sér, LV.
XI. 138. =
. Differt a B. paleata folis tenuioribus, pedunculo laevi, flore gla- |
bro, ala praecoci. Forra 6—8 poll. lata, lobis регїрїегїае” brevibus, .ob- |
tusis vel,rarius acutis, crenis setiferis , pagina superiori laevi aut tenue
аварна, nervis lateralibus ut in affinibus parenchy mate extforsum desti- |
'tutis, рктого 4—5 poll. longo, squamulis petioli, ramorum nervorum- |
que liem longis fimbriatis. Өтірік 7 — 8 lin. longae, 4 lin. Јаше,
"medio dorso: plus minus pilosae. Pxpuxcurr 10 — 12-pollicares, apice
-plüries: dichotomi, nudi. BRACTEAE 1 — 17/ lin. longae, inferiores obtu- |
“sae, extremae acuminatae. Frores in speciminibus obs. juniores, | Masculi,
im сушіз distinctis, sepalis 3 lin. longis, petalis brevioribus. Feminei lobis |
-nondum evolutis, externis lanceolatis, lineam longis, internis 2 lin. longis. |
Оулвшм 3 lin, longum, corpore loculorum. oblongo -elliptico ,. alis valde
` inaequalibus, majore obtusa, jam in alabastro 4—5-lin. longa... —
‘Habitat in prov. Bahiensi: L. Dupasquier et €. Godet comm. — ·
- Ambo cives neocomenses, unde nomen. 2; рауф 10
~
ps foo
ее p d
47. BEGONIA ACIDA Mart. (ет Укы?) candice obliquo ;
-foliis palmati-7—9-nerviis, profunde: cordatis, rotundatis wel | ob: |
lique ovato-subacutis, undulatis, membranaceis; utrinque. pilosis ;
petiolo denss fulvo -higpido ; - stipulis. obovatis ; mucronatis ; dorso
pilosis, caducis; pedunculis folio longioribus, . gracilibus » glabratis, |
*
2 ~
4
‘BEGONIACEAE: BEGONIA (WAGENERIA).
366
apice pluries dichotomis; bracteis lanceolatis, angustis, acuminatis,
caducis, glabris; sepalis fl. masc. rotundatis, glabris; petalis lineari-
oblongis; fl. fem. lobis lanceolatis; capsula obovata, glabra, basi
obtusa, superne subcordata, alis ovato-rotundis, una majore.
Begonia acida Vell. Flor. Flum. X. t. 49.?
е
Сасркх bipollicaris, torulosus, radicibus onustus, vel састав 3-pol-
licaris (forsan e caudice surgens), tortuosus, pilosus. Кома 3'/ poll.
lata, pilis fulvis sparsis, PETIOLO 2—4 poll., pilis patentibus, nunc laci-
niatis, non vero squamiformibus. SriPULAEK 9 lin. longae. PEDUNCULI
6 — 8-pollicares, glabrescentes. Ввлстклк superiores 1 — 2 lin. longae.
SEPALA masc. juniora 2 lin. longa; granulosa. PkTALA breviora, multo
angustiora. ANTHERAE oblongae, filamentis multo lopgiores, utrinque sub-
acutae. SrYvLr profunde bifidi, ramis linearibus, non torsis, undique pa-
ров. Capsuta 5 lin. longa, 5 lin. supra lata, stylis persistentibus
coronata. :
Habitat in silvis opacis prov. Bahiensis: Mart. hb. reg. Monac.
Icon Florae fluminensis differt caule squamis retractis tecto; tamen
nulli propior est. An Begonia paleata Schott? — Affinis videtur, prop-
ter folia, B. rubropilosae, sed placentae integrae, et lobi fl. fem. exte-
riores breviores ut in Wageneriis.
48. BEGONIA GARDNERI Агри. DC. caule (ramove?) erecto,
glabro, herbaceo; foliis palmati-4—6-nerviis, rotundato-4—6-fidis,
basi subcordatis, junioribus pilosis, vetustioribus glabratis, lobis
ovato-acutis, inaequalibus, serrulatis et passim. grosse dentatis;
stipulis ovato-oblongis, glabris, caducis; pedunculis folio duplo
longioribus, rectis, apice pluries divaricatis; bracteis lineari-lan-
ceolatis, acuminatis vel obtusiusculis; fl. masc. sepalis obovatis,
glabris; petalis obovatis, vix brevioribus; fl. fem. bracteolis lan-
ceolatis, minimis; lobis exterioribus ovato-acutis, interioribus obo-
vatis majoribus; capsulae basi obtusae ala majore, ovata, obtusa,
laterali. |
Begonia Gardneri Alph. DC. in Ann. se. nat. Sér. IV.
XI. 138. "йз
Cavias (forsan ramus?) cum pedunculo in specimine pedalis, her-
baceus, sed forsan e caudice ligneso surgens. Ретима bipollicares, gla-
brati. Ілмві 4 — 6 poll. lati, membranacei, in eodem ramo variantes,
nempe profunde, aut inaequaliter et non profunde 3—5-fidi. Pars suprema
petioli atque nervi paginae inferioris in foliis junioribus purpureo? - pubes-
„centes. STIPULAE 5 lin. longae, obtusae vel mucronatae. PEDUNCULUS gla-
ber, 7—8-poliicaris. ВВАСТКАЕ lineam longae. Cymax unisexuales. SE-
PALA masc. 1'/ lin. longa. РЕТАГА obovata, basi sepalis angustiora,
longitudine iis fere aequalia. ВкАстка fl. fem. 1/, lin. longae. ов 1-2
lin. longi, glabri. CAPSULA junior 8 lin. longa, 4 lin. lata. — Ex foliis
B. aconitifoliae affinis, sed flores multo minores, antherae diversae et
placentae verisimiliter integrae. ç > Vu
Habitat in mre Minarum: Gardner п. 5146. in hb. Vindob.;
prope Conceigdo, їп nemoribus: Gardner in hb. Hook.
-
87:53 9 49. BEGONIA HUGELII nont, Benot. caule elato, inferne
scabrido; foliis amplis, transverse ovato-acutis, palmati - 5 — 6-
“nerviis, “cordatis, margine "undulatis, crenulato - dentatis, passim
setosis, junioribus eum petiolo scabro-pilosis, demum glabratis;
-stipulis ovato- oblongis, nunc apice setosis, dorso seabriusculis ;
“ pedunéuli elongati glabrati ramis divaricatis, scabro-pilosis; fl. masc.
° sepalis ovalibus ‚ externe scabris; petalis obovato-oblongis ; fl. fem.,
"bracteolis ovato,- lanceolatis; lobis obovatis, extus scabris, inte-
riore minore;
. rali rotundata.
capsulae basi obtusae muricatae ala. maxima late- .
Wageneria | Hugelii Klotzsch in append. gen. el sp. hort.
БУ.
'sBeral, 1855. 2...
367 BEGONIACEAE: BEGONIA (WAGENERIA). 368
О
Truncus (ех КІ.) 8-pedalis, pollicem circiter crassus. Кола 6—15 bifidi, ramis linearibus , torsis, undique papillosis.* CAPSULA 8 — 5 lin.
longa, 4— 9 lin. superne lata, ala majore in eadem cyma obtusa vel
poll. 6 poll. lata, membranacea, sinu basilari lato, nervis late-
а | У acuta, versus basin angustata. SEMINA anguste cylindrica, apice truncata.
ralibus parenchymate petiolum versus destitutis ; PETIOLO apice scabro-
rugoso, 6—9 poll. longo. NOVELLAK omnes scabro-pilosae, fuscae. Sri- Habitat in Brasilia: Sellow in hb. reg. Berol., Schott in hb.
PULAK 3 lin. solum longae, 2 lin. latae. PEDUNCULUS sesquipedalis. ВвАС- imp. Vindob., Langsdorff n. 527. in hb. imp. Petrop.; ad Rio de Ja-
твлк lineam longae. Frores albi, SEPALA masc. 3 — 4 lim, PETALA neiro, in umbrosis: Riedel n. 86. ibid.: in editioribus montium Orgáos :
2—3 lin. longa. ANTRERAE lineares, filamentis multo longiores, Connec- Lhotzky n. 135. in hb. DC., excl. specim. ad B. solanantheram refe-
tivo ultra loculos prominulo obtuso. Lost fl. fem. 1—2 lin. longi, sub- rendis, Mart. in hb. reg. Monac.; forsan in prov. Siro At ПИ
dentati, exteriores vix breviores, interno aut minimo aut nullo. CAPSULA laire in hb. Mus. Par.; in prov. Bahiensi: Dupasquier, ea specim. im-
3 lin. longa, 4 lin. lata. Зтүтл persistentes; ramis linearibus, tortuosis, perf. hb. DC.
papillis in ramis crebris, in trunco rarioribus. — Species media inter
vid жене ra ertt ade ite genet ` Ба. BEGONIA LONGIPES Hoor. саше erecto, ramoso,
Habitat in Brasilia orientali: Klotzsch; circa Rio de Janeiro; erasso, glandulis asperato; foliis transverse ovato-acutis, profunde
Riedel in №. imp. Petrop. cordatis, palmati-5—7-nerviis, angulato-dentatis, crenulatis, supra
"iu glaberrimis, margine passim setosis, subtus ad nervos praesertim
50. BEGONIA SYLVATICA Мєнх. ramis glabris; foliis ob- petioloque fulvo-pubescentibus; stipulis ovato - oblongis, acutiuscu-
lique ovato-acutis, cordatis, palmati-subpinnati-6—7-nerviis, angu- lis, glabris; pedunculis folio longioribus, glabratis; bracteis lan-
lato-dentatis, crenulato-serratis, supra sparsim setulosis, margine || ceolatis, acuminatis; fl. masc. sepalis petalisque subaequalibus obo-
remote setiferis, subtus glabris ,, membranaceis; petiolo glabro; уайз; fl. fem. bracteolis ovato-acutis lanceolatisve ; lobis ellipticis,
stipulis ovato-oblongis, obtusis, glabris; pedunculis folio longiori- || subacutis, interioribus sublongioribus; capsula basi obtusa; alis 2
bus, glabris; суша patentim pluries dichotoma; bracteis inferiori- obsoletis, tertia dimidiato-ovata vix adscendente.
bus ovatis, superioribus lanceolatis, acuminatis; fl. ....; capsula || Begonia reniformis Dryand. Trans: Linn. І. 161, + 14.
late alata, basi obtusissima, apice truncata, alis obtusis, una majore. f. 1. et 2. (ubi solum folium et capsula fig. el ¿deo mon cert.).
Begonia sylvatica Meisn. in hb. reg. Monac. n. 63. A. DC. 2 Wageneria reniformis Klotzsch Begon. 118. (excl. е" Vell.
in Ann. sc. nat. Sér. 17. ХІ. 138. forsan, Dryand.).
_ Begonia longipes Hook. bot. Mag. t. 3001.
Сашаз ignotus. PETIOLI bipollicares , laeves. Ілмві 6 — 7 poll. Wageneria longipes Klotzsch Begon. 117.
longi, 3—4 poll. lati, setis superne raris brevibus, sinu basilari non pro- /
fundo sed clauso, passim angulato-dentatis , crebre crenato-serratis, nervo CavLis sulcatus, crassus, RAMIS junioribus , ut folia juniora éxterne
uno majore. STIPULAK 6— 7 lin. longae, membranaceae. PEDUNCULI semi- et pedunculi juniores, pilis brevibus fulvo-villosulis. Forra 5 — 7 poll.
pedales, laeves, apice quater vel quinquies dichotomis. BRACTEAK caducae, transverse longa, 3/; poll lata, superne ab initio glabra, submembrana-
inferiores 114, lin. longae, lineam latae, acuminatae, superiores breviores, cea, apice laterali acuto vel acuminato, PETIOLO 8—5 poll. longo , nervis
ángustiores, FLORES in unico specimine pauci, inaperti, masculus et femi- lateralibus pafenchymate non destitutis, sinu plerumque clauso. STIPULAE
peus in eadem суша. Masculus ovoideus, Fentineus nRACTEOLIs lanceo- pollicares. BRACTEAE 2—3 lin. longae. Fronks albi. SkPALA masc. 8-4
latis, minimis; lobis exterioribus lanceolatis, interioribus brevioribus. CAPSULA lim. longa. PxrALA angustiora, 3 lin. longa. АхтнквАЕ lineares, ob-
7 lin. longa, 9 lin. lata, glabra, stylis bifidis linearibus torsis coronata; tusae, filamentis multo longiores. BRACTOLAK fl. fem. in specimine herb. |
alis membranaceis, reticulatis, obtusis, corpore centrali oblongo latioribus, || Hook. minimae, 1⁄4 lin. longae, ovato-acutae v. acuminatae; in icone Hook.
majore aliis vix duplo latiore. 8кмихА ellipsoidea. — Affinis B. Hugelii, lanceolatae, acuminatae; in speciminibus herb. Berl. её Mikan lanceolatae,
sed sinu foliorum angustiore, petiolis minime scabris, parenchymate circa 2 lin. longae. Lost 2—3 lin. longi. тула persistentes, profunde bifidi,
nervos laterales extenso diversa. undique papillosi, ramis tortuosis linearibus. CarsuLa (ех specim. culto
>
herb. Vindob. et Mikan descripta) 3 — 4 lin. longa, 5—6 lin. superne lata,,
loculorum corpore elliptico,- alis duabus costiformibus minimis , tertia Sub-
adscendente, obtusa, sub loculis minime extensa. SEMINA амаас obo-
vata, obtusa. |
51. BEGONIA CONVOLVULACEA Атғн. DC. scandens, ‚ В. БАЗТСОВРАТА: : foliis glabratis, [ate cordatis.
ramosa, glabra; саше ad folia radicante; foliis rotundato-angulo- || | Wageneria reniformis Klotzsch! Begon: 118 (excl spec
sis, palmati-4— 7-nerviis, subcordatis , angulis 3—5, inaequalibus, Sellow el Vell. Ж i i 2 Е
acuminatis vel acutis , praeterea margine undulato-crenatis ; stipulis + Ti = š ib
anc io diversam speciem existimavi, sed pluribus speciminibus
харан нер лаларны acre арїсе pluries observatis nonnulla vidi foliis primo subtus ad nervos fulvo - - velutinis,
, , is; fl. masc. deinde glabris, sinu basilari nunc aperto, lato, nunc semi-aperto, et ind
> , j aperto, et inde
sepalis petalisque obovatis , subaequalibus; fl. fem. bracteolis ob- || ad statum, vulgarem transeuntia. — . ,
longis, obtusis; lobis obovato - oblongis, interioribus submajoribus; | |
capsula basi obtusa, alis valde inaequalibus, majore ovata, реча | siliae’ prov Rio de Janeiro reperta, loco dicto Tocaia: Mikan in. hb.
vel acuta, paullo adscendente. | _ Vindób.; alibi prope urbem: Schott ibid., St. Hilaire in hb. Mus. Par. |
Begonia geniculata Vell. Hor. Flum. X. L 51. ? (поп М). ^n. 87. et 401., Mart. in collibus siccis prope S. Crux inter arbores,
Wageneria с loulates’ По Begon. 12:57 | "Observ. n. 302. т hb. Monac., Luschnath n. 204. in hb. Petr.; prope
e praedium. Mandiocca: Mart. ibid. f. circa Rio de Janeiro: | Riedel
п. 859. in hb. Vindob., Gaudichaud n. 1064, in hb. Berol. et DC.
Habitat in prov. Bahiensi, prope Almada, distr. Itheos, in silvis:
Mart. in hb. Monac.
Cuita olim tanquam mewicana; vas in Mexico ignota et in Bre-
_ Вама herbacei. Кома 2'/,— 6 poll. longa, 8/;-8 poll lata, mem-
branacea, ab origine glaberrima, punctulis diversis crebris distincta , aliis
utrinque coloratis, aliis subtus albidis, nervis 3—4 praecipuis ad angul у | ый. з : :
Лаан шыш рысы dale Dii quiis за Е аж 53. BEGONIA VALDENSIUM Айн: DC. caule ....; foliis
longo. .SrrPULAE 9 lin. longae, 3 — 4 lin. latae. Зайны 4 —7 lin. |. ee oe рэн киш acuminatis, cordatis, mar-
longi, сута diffuse dichotoma. ВвАстклк '/,—?/, lin. longae, angustae, || gine erenulatis et passim undulatis, glabrescentibus; pilis. radici-
tarde cadentes. FrLonks albi. SKkPALA et PETALA floris masculi 2—8 lin. : formibus у circa apicem petioli congestis; stipulis ....; pedunculo
longa, reflexa. ANTHERAE numerosissimae, lineari- -obovatae, filamentis ' glabro, petiolis longiore, apice pluries dichotomo;' bracteis ovatis,
multo longiores. BRACTEOLAE fl. fem. У, lin. longae, ellipticae , caducae. || Subacutis;- caducis ; lobis 5, dhofato- NA кона ми
Lo»: 2 — 3 lin. longi, interiores latiores, vix lungiores. тил profwhde noribus ; capsula... à
369
Begonia Valdensium Alph. DC. in Ann. sc. nat. Sér. IV.
XI. 138.
Pxri0LUs semipedalis. Liwgus 8 poll. longus, 5—6 poll. latus, pro-
funde sed sinu aperto cordatus, nervis exterioribus minoribus; pilis in pa-
gina superiore raris, evanescentibus, in inferiore nullis nisi prope petiolum, ubi
persistentes, 1—2 lin. longi. PEDUNCULUS adultus glaber. BRACTKAK inferio-
res delapsae, superiores e£ BRACTEOLAK 2—3 lin. longae, 1'/, lin. latae, non
pellucidae, glabrae, acutiusculae vel obtusae , majores quam in affinibus
spec. Losi floris fem. 3 — 5 lin. longi. Ovarium glabrum , ala majore
ovato-acuta. түй 2 lin. longi, semibifidi, undique а basi papillosi.
Habitat in prov. S. Pauli: Perdonnet et A. Chavannes, cives
Helvetico- Valdenses , unde nomen specificum.
Specimen meum descripsi; aliud verisimiliter adest in hb. cl. Per-
DONNET, Lausannae.
54. BEGONIA VITIFOLIA Зснотт: саше demum glábrato; `
foliis transverse ovato-acuminaiis vel rotundato-reniformibus, cor-
datis, palmati-6—7-nerviis , angulato-lobatis , lobis acutis vel acu-
minatis, serrulatis, membranaceis, pilis brevibus superne sparsis,
subtus crebrioribus, stellulatis; stipulis ovato-oblongis, acutis, gla-
bris ; peduneulis folio longioribus, apice pluries dichotomis:; brac-
teis minimis, lanceolatis, acuminatis; fl. masc. glabriusculis; sepalis
late ellipticis; petalis vix brevioribus, obovato-oblongis; fl. fem.
bracteolis lanceolatis, minimis; ovario puberulo; lobis extus basi
puberulis, elliptico-acutis, interioribus sublongioribus ; capsulae alà
májore ovata, obtusa. Ku
Begonia vitifolia Schott dn Spreng. Cur. post. 407. у
Begonia reniformis Hook. bot. Mag. t.3225. (non Dryand.)
Wageneria vitifolia Klotzsch Begon. 117. quoad plantam
Schottianam. |
> `
Specimen horti vindobonensis sub nomine В. vitifoliae ? in hb. imp.
Vindob., cum icone et specimine Hookeri conveniens, est mihi typus, nam
flores feminei ejus pilosi et cl. 8снотт ait: flores hirsuti. Cavtis validus,
erectus.. Ретіогл 3—5 poll. longi, hispiduli. Limst 3—4 poll. lati, 114—
217, poll. longi, nunc in folio inferiore 7 poll. longi, 8 — 4 poll. lati,
pilis brevibus utrinque spatsis, ad nervos subtus densioribus rufisque, lobo
uno laterali saepius majore. STIPULAE 8 lim. longae. BRACTEAE 1 — V.
lin. longae, glabrae. PEDUNCULI PEDICELLIque pilosuli. Fronks albi. SE-
PALA fl. masc. 2—3 lin. longa, glabra vel pilis raris ad basin extus pilo-
sula. "BRACTEOLAE fl fem. ^, lim. longae, glabrae. Lost acuti. CAPSULA
minus mihi cognita. Junioris ala adscendens. Specimina quaedam Sellowii
in hb. reg. Berol. et Martii (e Minas Geraes ‚ prope Caldas) capsulam
maturam praebent, 4 lin longam, 7— 9 lin. superne latam, ala majore
vix adscendente , sed transitum ab ovario non sufficienter vidi.
-
ya B. GmANDIs: floribus femineis extus glabris, lobis acutioribus.
Wageneria vitifolia Klotzsch 1. c., quoad specim. Pohl et
horti Berol. sub nom. В. grandis. Lest ge
Begonia truncata Vell. И. Flum. X. t. 47.
Begonia grandis Otto Mss. |
Omnia simillima, sed ovarium glabrum,
ala majore magis adscen-
dente; lobi juniores acutiores.
у. Bamensis: foliis minoribus, magis pubescentibus.
КОМА speciminis unici 8—4 poll. transverse extensa, 11/,—2 poll.
lata, valde pubescentia , ceterum omnia similia. | Жыра
222 Habitat in Brasilia orientali: Schott in Spreng. t. с. 8. ad Rio
Abaite : Pohl in hb. Vindob. et Berol.; ad Mandioccam: Mart. in hb.
reg. Monac.; in prov. Minarum: Widgren; prope Caldas: 6. A. Lind-
berg; loco, non dicto: St. Hilaire іп hb. Mus. Par. y. in prov. Bahienst
ad fluvium. Itahype: Mart. іп hb. reg. Monac. РІ. Dryas. Ë
Верошас,
BEGONIACEAE: BEGONIA (WAGENERIA).
sae, filamentis sublongiores. Ғіокев fem.
370
$5. ? BEGONIA GRISEA Arrn. DC. ramis lignosis, subcar-
nosis, glabratis; foliis palmati-8—10-nerviis, reniformi-rotundatis,
cordatis, coriaceis, crenulatis, utrinque et petiolo molliter бапез-
centibus, pilis stellatis intricatis minimis; stipulis oblongis, gla-
briusculis; pedunculis folio multoties longioribus, incanis, demum
glabratis, apice multifloris; bracteis oblongis, pilosis, caducis;
fl. masc. .. à., fem. ebracteolatis, glabris; lobis obovatis oblongis-
que, interioribus longioribus; capsula basi obtusa, alis lateralibus,
rotundatis, subaequalibus. |
Begonia grisea Alph. DC. in Ann. sc. nat. Sér. ТУ. XI. 138.
Кола 2—3 poll. transverse extensa, 1—1'/, poll. medio lata, sina
basilari plus minus profundo, PETIOLO 1'/; poll. longo. SrrPULAE polli-
cem longae, 3—4 lin. latae, obtusae? caducae. PepvNCULI 8 poll et for-
san ultra longi, recti, herbacei. BmAcTEAE inferiores delapsae, superio-
res 2—3 lin. longae. Lom: ñ. fem. 2—3 lin. longi. тула bifidi, ramis
abbreviatis, lineari-oblongis, vix tortis, undique papillosis. CAPsULA (im-
matura) 4 lin. longa lataque. PLACENTAR integrae, in sectione transversa
stipitatae. Semina ellipsoidea. — Floribus masculis ignotis haec species,
habitu distincto, locum non certum tenet in genere. An sectionis Ewai-
diae? séd flores glabri et lobi exteriores fl. fem. interioribus breviores ut
in Wageneriis.
Habitat in prov. Minarum: St. Hilaire n. 2037. in hb. Mus.
Pl. Oreas.
Par.
56. BEGONIA SAXIFRAGA Arrn. DC. humilis, candice га»
dicibus stipulisque onusto; foliis oblique et late ovato-acutis rotun-
datisve , cordatis, palmati-7—9-nerviis, undulatis, superne glabris, .
subtus et margine petiolisque fulvo-pilosis; stipulis ovato-acumina-
tis, ciliatis; scapis erectis, tenuibus, folio longioribus, pluries dicho-
tomis, pilosulis; bracteis lanceolatis, acuminatis, glabris, persi-
stentibus; sepalis fl. masc. late ellipticis; petalis duplo fere bre-
vioribus, oblongis; fl. fem. bracteolis oblongis; lobis ovatis, exte-
rioribus minoribus; capsula basi obtusa, superne cordata, alis late-
ralibus, rotundatis, una majore. |
Tabula nostra XCVII. Fig. П.
Begonia saxifraga Alph. DC. їп Ann. &с. nat. бег. IV.
XI. 138.
3PrawrA 6 — 8 poll. alta. "Саорех bipollicaris, inter lapides
obliquus, 2—8 lin. crassus. Forra .9—4, approximata; PETIOLO
1— 2-pollicari, puberulo; limbo 17 — 8 poll. longo, 1 — 2 poll.
lato, membranaceo, saepius acuto, superne scabriusculo, pilis sub-
tus et margine kermesinis, longis. STiPULAE 3—4 lin. longae, 1'/,—2
lin. latae, mucronatae vel subulatae, persistentes. Scari 1—2, pu-
beruli, aphylli, ramis apice suberectis, pedicellis gracillimis. Brac-
ТЕЛЕ lineam longae. FLORES rosei. ЅЕРАГА fl. mase. 1/,—2 lin.
-longa. PrrALA lineam longa, angusta. ANTHEBAE lineares, obtu-
saepius in. alijs scapis
quam masculi, nunc intermixti. BBACTEOLAE '/, Ліп. longae vel
minores. Ovarium glabrum. Losi 1 et 1'/ lin. longi. Зтил pro-
funde bifidi, lobis erectis, lineari-clavatis , undique tenuissime pa-
pillosis. Carsura 8 lin, longa, 4—5 lin. lata. 5 1
Habitat in prov. Bahiensis distr. Пһеов montibus maritimis, locis
udis umbrosis inter saxa, е. 9. prope Almada: Mart. in hb. Monac.
dbidem; prope praedium Castel- Novo: Riedel n. 592. in hb. imp. Pe-
trop. et Luschnath, Mart. Herb. Fl. Bras. n. 954. Januario floret.
Sequentibus speciebus, nec non Sectioni Philippomartiae affinis.
$. 4. Folia peltinervia. | j
57. BEGONIA PELTATA Зснотт: caule brevi, stipulis onu-
- sto foliis pelti-B—9-nerviis, oblique obovatis, abrupte-acuminatis,
margine undulatis, utrinque et petiolo pilosis; stipulis ovato-oblon-
gis, acutis, extus apice pilosis; pedunculis erectis, folio longiori-
bus, pilosis, apice pluries dichotomis ; bracteis caducis, linearibus,
52
^
371
glabris; fl. masc. sepalis obovato-rotundis , glabris; petalis subbre-
vioribus, obovato-oblongis; fl. fem. ....; capsula utrinque subcor-
data; alis lateralibus, valde inaequalibus, majore ovato-triangulari,
obtusa vel acuta. Эт er |
Begonia peltata Schott in hb. Vindob. (non Otto et Dietr.)
Begonia concinna Schott in Spreng. Syst. IV. 408.? (ex
descriptione, quum nomina Schotti in Spreng. divulgata non ad-
sint т hb. Vindob.)
Сломз 1—2-pollicaris, obliquus, pilosus, plerumque stipulis foliisque
tectus. Ркттотл 4—6 poll. longi, pilis patentibus. Ілмві 4—6 poll. longi,
2—4 poll. lati, umbilico valde excentrico, membranacei, pilis longis adpressis
aequaliter sparsis. 8тіріл,Ак 6—9 lin. longae, 3—4 lin. latae, apice setis
extusque pilis donatae. PkpuNCULI 6—9-pollicares, pilis patentibus, quam
petiolorum rarioribus. CvMAK unisexuales (ideo verisimiliter praes. sectio-
nis) BRACTEAE inferiores ignotae, superiores 1 — 3 lin. longae, у, lin.
Іледе vel angustiores. SEPALA masc. (ex specim. Ried. et Langsd.) 2—3
lio. longa. Рктліл 1—2 lin. longa. ANTHERAE Oblongae, obtusae. САР-
SULA (ex specim. Schott.) 5 — 6 lin. longa, 8 lin. lata, non bracteolata.
Stylorum persistentium rami abbreviati, tortuosi. Seiwa ellipsoidea.
-
' Habitat in prov. Rio de Janeiro: Schott n. 4629. in hb. Vind.,
Gaudichaud n. 1070. (sine fl. et fruct.); in monte Corcovado: Riedel
et Langsdorff in hb. imp. Petrop.
$8. BEGONIA PARVIPELTATA Aren. DC. candice brevi,
stipulis onusto, cum petiolis, pedunculis junioribus et pagina in-
feriore foliorum fulvo-tomentosis; foliis pelti-7-nerviis, oblique ova- ||
tis, subacutis, margine undulatis, superne passim pilosis, demum
glabris; stipulis oblongis, pilosis; pedunculis petiolo longioribus;
bracteis obovatis vel ellipticis, externe tomentosis; caducis; fl.
masc. sepalis obovatis, externe pubescentibus; petalis subbreviori-
bus, obovato-ellipticis ; capsula glabrata; utrinque. obtusa, alis late-
ralibus, una multo ampliore , ovato-dimidiata.
Begonia parvipellata Alph. DC. in Ann. sc. nat. Sér. IV.
XI. 139.
Begonia peltifolia Schott in Spreng. Syst. ТҮ. 408.? (ubi
folia superne glabra dicuntur.) |
Сасокх 2—3-pollicaris, 4—5 lin. latus, radicibus et vestigiis folio-
rum stipularumque crebris, FOLIA 2—21/, poll. longa, 1'/,—2 poll. lata,
umbilico excentrico, PETIOLIS 2 lin. longis. «SriPULAR (іп specim. imper-
fectae) 4—5 lin. longae, basi pilosae? Ркрохсла 1—2, егесі, 4—5
poll. alti, apice paucifiort, demum glabrati. BRACTEAE lineari - oblongae,
4—2 lim. longae, caducae. КІ. masc. sEPALA 5—6 lin. longa.. PETALA
5 lin. longa. CarsuLA 6 lin. longa, 9—10 lin. oblique lata, corpore locu-
lorum puberulo , alis membranaceis.
“В. Bantensis: foliis superne tomentosis, |
Specimen foliis junioribus, inforescentia juniore, ideo cum prioribus
non rite comparandum. и: :
Habitat in Brasilia: Schott in hb. Vindob., sine nomine, 8. in
monte Santo«prov. Bahiensis: Mart. т hb. Monac. =
ВЕспо IX. PHILIPPOMARTIA Aliph. DC. L с.
FLORES mascot. ЗЕРАТА 2. Perata 2 (interdum nulla ?), |
STAMINA toro subconvexo іпзегіа ; ANTHERIS linearibus, filamento
multo longioribus, obtusis, connectivo loculos paullo superante.
FLorEs ғеміхкі. Lost 5, subaequales. SrYLi basi breviter connati,
apice bifurcati; ramis tortis, obtusis; fasciis papillarum basi ex- .
terna ramorum continuis, inde ad apices spiraliter adscendentibus.
Оулвшм 3-loculare. PLACENTAE integrae. © Casuta inaequaliter
3-alata, stylis caducis. orbata. — Species perennes; caudice brevi,
sublignoso; foliis paucis, palmatinerviis, tenuibus, àpice petioli an-
nulo setarum radiciformium donatis; floribus femineis bibracteola-
tis. — Habitus frequens in sectionibus Begoniastrum, Knesebeckia,
BEGONIACEAE: BEGONIA (WAGENERIA — PHILIPPOMARTIA).
.
2, ovata, cordata, glabra, 2 lin
372
Gireoudia, sed placentae іпбіуізае. — Nomen in honorem celeb.
Рнилррі ре Marrivs, qui Begonias brasilienses nonnullas cum tot
aliis plantis detexit et in lucem prodidit.
59. BEGONIA NEGLECTA Arrn. DC. humilis; caudice sub-
lignoso; foliis paucis, oblique ovato-acutis, palmati - 6 — 7 · nerviis,
cordatis, tenuibus, margine undulatis, denticulatis, superne pas-
sim setiferis, subtus glabris,:apice petioli annulo setarum radici-
formium donatis; stipulis lanceolatis; acuminatis, caducis; pedun- ·
culis erectis, apice bis dichotomis; bracteis ovatis, caducis; fl.
masc. sepalis rotundatis; petalis anguste obovato-oblongis; fl. fem.
'bracteolis ellipticis, membranaceis, ovarium cingentibus; lobis ova-
tis obovatisque; capsula ....
` Tabula nostra XCV. Fig. П. Forma minor, junior. Tab. XCVII.
Fig. I. Forma major , adultior.
Begonia neglecta - Alph. DC. т. Ann. Se. nat. Sér. IV.
ХІ. 139. у |
Caupex 1—2 poll. longus, obliquus, 2 lin. crassus, inferne
radicans, superne foliis et stipulis tectus. Perio: 1—8 poll. longi.
Гливг 2— 4 poll. oblique extensi, 1—3 poll. lati, subcordati vel
(in eadem planta) cordati, setis superne raris crassis, denticulis
. inferioribus setiferis, aliis mutieis obtusis ; setis strigisque apice
petioli reflexis , 8--5 lin. longis, siccis brunneis ," passim сошргев-
sis, acuminatis. SriruLAE 4 lin. longae , 2 lin. latae. PEDUNCULI
1—2, in speciminibus obs. juniores (masculi) pollicares , vetustio-
res (fem.) 3-pollicares, verisimiliter uno tempore bisexuales.. Fio- |
RES rosei. ВВАСТЕАЕ inferiores ovatae, 3 lin. longae. SEPALA fl.
masc. 3— 4 lin. lata. PETALA duplo breviora, angusta. Оулвісм
glabrum. ВВАСТЕОГАЕ 2 lin. longae, amplae, integrae. Losi 2
lin. longi. |
В. CAULESCENS: major, caudice et pedunculis elongatis. -
PLANTA vetustior, fructifera. КОТЛА, STIPULAE, BRACTEAE, BRAC“
TEOLAE,.FLORES similia, sed cAULIs 3 poll. et forsan ultra exten-
sus. PepuncuLus unus junior pollicaris, alii. fructiferi 5 — 6-pol-
Псагев, CarsuraE 4—5 lin. longae, 6—7 lin. latae, basi subcor-
datae, superne obtusae, sTYLIs orbatae, alis lateralibus, rotunda:
tis, inaequalibus; PLACENTIS integris. v gin
Halitat in districtu Tiheos, in umbrosis silvis super truncos pu- `
tridos, Januario florens: Mart. Herb. Fl. Bras. п. 955. ' Species ab
omnibus aliis neglecta, unde nomen. 6. in prov. Bahiensi, ad margi-
nes silvarum humidarum: Blanchet n. 930. ы
60.. BEGONIA MEMBRANACEA Агей. DC. caudice brëvi,
lignoso ; foliis 1—2 ё сапйісе surgentibus, longe petiolàtis, amplis,
palmati-7—9-nerviis, reniformi-rotundatis, crenatis, tenuibus, utrin-
que glabris, superne raro passim setiferis, apice petioli annulo
setarum radiciformium donatis; stipulis oblongo-lanceolatis ,' сади-
сїз; всаро erecto, petiolis longiore, glabro, apice ter dichotomo ;
bracteis caducis .....: fl. mase. ... -3 fl. Тет, bracteolis ellipticis;
lobis obovatis ; capsula obovata, basi obtusa ,. alis .marginalibus
obtusissimis, una paullo majore, stylis caducis. Es
Begonia membranacea. Alph. DC. т. АҒУ
(Er meta E Dc. т Ann, sc. nat. бет. LV.
CAupgx 6—12 lin. longus, -4—6 lin. crassus. PkrioLI 3-<5-роШ-
rev Ілмві 5 — 10 lin. lati , 3—6 poll. citra petiolum metientes late
cordati, pellucidi, crenis submucronatis. SETAE apicis petioli 4--6 lin,
pr, brunneae, simplices vel bifurcatae , forma radicellarum и
ficatione diversae. . SrIPULAR 5—6 lin. longae, glabrae. ScAPUS semipolli-
caris. FLon&s masc. speciminibus connexi non. adsunt sed, segregati quidem
folio per exsiccationem adpressi, verisimiiiter praesentis pec; ubi Herts
‚ lata; PETALA mulla; ANTHEHRAE oblón-
vo ultra loculos ота(о-асшо. FLORIS feli.
3 pact
gae, filamentis longiores, connecti
e
373
BRACTEOLAE 2 — З lin. longae, glabrae, apice nunc emarginatae. Lòsr
albido-rosei, exteriores 2 breviores, ovato-acuti, 2'/, lin. longi , interiores
obovati, 4 lin. longi. CarsuLA 7—8 lin. longa, 6—7 lin. lata, glabra,
corpore loculorum oblongo, alis membranaceis, lateralibus, duabus 1—2
lineas, tertia 2—4 lin. latis; srvLis bifurcatis, demum cadentibus. — Ex
foliis vix a B. neglecta diversa, sed capsulae longiores, ut ex varietate В.
prioris dijudicandum.
Habitat in distr. Ilheos humidis umbrosis prope praedium Castel-~
Novo: Riedel in hb. imp. Petrop.
Skcri0 X. SCHEIDWEILERIA.
BEGONIAE spec. auctorum. — Genus SCHEIDWEILERIA Klotzsch Begon.
88: t. 4. Г.С.
FLORES MASCULI., ЗЕРАГА 2. PETALA 2, sepalis aequalia. Sra-
MINA toro subconvexo inserta; filamentis inaequalibus, centralibus
elongatis; ANTHERIS ellipticis, utrinque subemarginatis, filamento
brevioribus. FLORES ғемімеі. “Losi 5. Зтум 3, distincti, bifidi ; ramis
erectis, linearibus; fasciis papillarum basi ramorum externe conti-
' nuis, inde ad apices ter spiraliter adscendentibus. Ovarium 3-locu-
lare. PracENTAE integrae (transverse sectae ovatae, pedicellatae).
CarsuLA aequaliter 3-alata, stylis tandem deciduis. — Faurices ;
FOLIIS palmatipartilis aut rarius (їп B. parviflora Pópp. e Peru-
via orient.) palmatilobis , longe petiolatis, partitionibus digitatis
lobisve argute serratis; cy wis longe pedunculatis, dichotome ra-
mosissimis , interdum unisexualibus; FLORIBUS parvis; MASCULIS
saepius sepalis petalisque reflexis; remineis bibracleolatis. —
Habitus propter folia et flores Sambuci, equidem in ordine anoma-
lus, sed jam in sectionibus Knesebeckia, Gireoudia aliisque folia
profunde lobata adsunt. | C
61. BEGONIA MURICATA Scueipw. ramis, petiolis pedun-
culisque ferrugineis, muricato- puberulis , glabrescentibus ; foliis
palmati-5 — 9- partitis, partitionibus obovato-oblongis , acuminatis,
inaequaliter argute serratis, basi in petiolulos longe vel abrupte
angustatis, utrinque glanduloso-muricatis , superne- glabrescentibus ;
stipulis lanceolatis, acuminatis, ferrugineo-puberulis, caducis; cy-
mis decompositis ; braeteis eadueis , minimis, ovato-acutis, ciliatis; |
fl. masc. sepalis petalisque obovatis, glabriusculis; fem. bracteolis
oyato-lanceolatis ; lobis ovatis, erenulatis, glabris; capsula ....
Begonia muricata Scheidw. т Otto et Dietr. Gartenz. 1X.
166. non Blume. : | |
` Scheidweileria muricata Klotzsch Begon. 58.
Begonia pentaphylla Walp. Вер. 11. 209. i
x CAULES 3 — 6-pedales , inferne lignosi. FOLIORUM partitiones 3—6
poll. longae, 1— 2 poll Tatae, тамво in proximis nunc basi acuminato,
nunc (rarius) basi obtuso; PETIOLULIS PETIOLOQue communi ‘muricatis. Sri-
PULAE (in specim. obs. rarae) 4 — 6. lin. longae, glabrescentes. CyMAE
subunisexuales. FLORES masc. 11,—2 lin. longi. BRACTEAK et BRACTEO-
LAE fl. fem. '/,— !/, lin. longae. КІ. fem. OVARIO piloso; ова 1—2 `
lin. longis. ‚ Capsula ignota. ` ай з
E Brasilia in hortos introducta. VET dies:
269. BEGONIA LUXURIANS Scnriw. ramis pilosis, demum
glabris; foliis palmati-7—18-partitis , partitionibus longe lanceola-
tis, acutis, serratis, glabratis, basi in petiolulos prope petiolum
connexos' gradatim angustatis; petiolo vertice piloso vel squamulis
согопа(о ceterum -glabrescente; stipulis: longe lanceolatis, acumi-
natis, glabriusculis, caducis; cymis decompositis ; bracteis cadu-
cis, minimis; lobis oblongis, utrinque attenuatis , glabrescentibus }
capsula late trigona, basi saepius acuta, alis subaequalibus dimi-
diato-obovatis. oo : А:
` Tabula nóstrá XCVIII: ^
BEGONIACEAE: BEGONIA (SCHEIDWEILERIA).
374
Begonia luxurians Scheidw. in Otto et Dietr. Gartens. XVI.
13. Bot. Zeit. 1849. 142.
Scheidweileria luxurians Klotzsch Begon. 60.
E caudice perenni cauLEs 3— 4-pedales, lignosi, purpuras-
centes. Partitiones когловом 2—8 poll. longae, 4—12 lin. latae,
petiolulis 3—6 lin. longis, distinctis sed ima basi modo digitorum
connexis, margine passim setiferae, subtus pallidiores, petiolo 2—
4-pollicari, villis apice tarde persistentibus. СүмлЕ aut mascu-
lae cum floribus minimis femineis, aut femineae, ВвАСТЕАЕ '/, lin.
longae. FronEs masc. 1'/, lin. longi, rosei (ex Kl.). Feminei fer-
tiles non minares. SriGMATA crassa. CarsuLA 3—4 lin. longa lata-
.que, corpore loculorum pubescente, glabrescente. — Cymae ad-
sunt in herb. imp. Petrop., ubi capsulae juxtapositae nunc basi
acutae, nunc obtusae, alae tamen breviores quam in В. digitala et
capsula tota latior quam longior.
Habitat in montibus dos Orgáos: de Jonghe a Kl. cit., Lhotsky
n. 158. in hb. DC. et pro parte in hb. Vind., Gardner n. 607. in hb.
Hook.; in Serra d'Estrella: Riedel n. 66, in hb. imp. Petrop.; sine loco
nat.: Riedel et Langsdorff ibid. n. 530.; in prov. Minarum: Langsdorff
ibid.; St. Hilaire n. 52. et 100. in hb. Mus. Par.
63. BEGONIA DIGITATA Rappr: ramis robustis, glabratis,
junioribus genimisque ferrugineis pulverulento-pubescentibus ; foliis
palmati-10—12-partitis, partitionibus lanceolatis acuminatis in pe-
tiolulum basi longe angustatis, serratis , utrinque sparsim scabris;
stipulis ellipticis, extus ferrugineo-puberulis ; cymis decompositis ;
bracteis caducis, ovato-lanceolatis, ciliatis; pedunculis demum gla-^
bratis; fl. таве. sepalis pétalisque obovatis, extus puberulis; fl.
fem. bracteolis ovato-lanceolatis, minimis, caducis, puberulis; ova-
rio pubescente; lobis ovatis obovatisque, glabriusculis ; capsule
late trigona, basi obtusa, alis subaequalibus rotundatis.
Begonia digitata Raddi quaranta piante Brasil. 27.
Begonia verticillata: Vell. Flor. Flum. X. 1. 45. (їс. pes-
sim.), non Hook. Ic. .
Scheidweileria digitata Klotzsch Begon. 60.
CavuLEs forsan annui, quamvis validi, ut in B. luxuriante e cau-
dice surgentes. БЕСМЕХТА folii 5—8 poll. longa, 9—24 lin. lata, bre-
vioribus adventitiis saepe mixta, subtus (in sicco) ferruginea, ad nervos
papilloso-scabra, petiolulis a limbo vix distinctis. SrrPULAE in specimine
rarae, 5 — 6 lin. longae. PEDUNCULI Ut PETIOLI glabrescentes. CyMAE
bisexuales. Fl. masc. sEPALIS PETALIsque 1—1, lin. longis. FILAMENTA
staminum sinuosa. ВВАСТЕАЕ ut BRACTEOLAR saepius 1/, lin. longae. Fro-
RES fem. lobis vix lineam longis. CAPsULA 3 —4 lin. longa, superne
truncata, corpore loculorum puberulo, alis membranaceis, sub loculis ex-
tensis et abrupte junctis, unde basis obtusa. — Specimen Raddianum im-
perfectum in herb. Pisano nuper vidi. Foliorum segmenta crebre serrulato-
dentata, nec serrata, ut in icone Velloziana.
. Habitat in Brasilia orientali: Sellow in hb. reg. Berol.; forsan
in montibus ‘dos Orgáos : specimen dubium Lhotzky in hb. Vindob. cum
B. luxuriabte confusum; in prov. Minarum: Langsdorff in Raddi et in
imp. Petrop. UT eee I T
77 "4 BEGONIA INCISO-SERRATA Aur. DC. ramis robustis
petiolisque ligulis laciniatis, fulvis, hirsutis; foliis palmati-5—9-
partitis ; partitionibus oblongis, basi distincte petiolulatis , inaequi-
lateris, acuminatis, irregulariter serratis lobatisque, supra sca-
briusculis, subtus pallidioribus, ad nervos pulverulento-puberulis;
stipulis amplis, oblongis, acutis, glabriusculis, caducis; cymis de-
compositis, -parvifloris ; . bracteis ovato-oblongis, glabriusculis, ca-
ducis; pedunculis pubescentibus; fl, masc. sepalis petalisque ellip-
ficis, concavis, extus puberulo-scabris; fl. fem, bracteolis ovatis,
ciliatis; ovario pubescente; lobis oblongis, glabris; stigmatibus
minimis. |
Wageneria inciso-serrata Klotzsch Begon: 61.
375 BEGONIACEAE: BEGONIA (EWALDIA).
Partitiones folii 6—12 poll. longae, 2'/,—4 poll. medio latae, pe-
tiolum subaequantes, basi in petiolulum 5 — 8 lin. longum. abrupte vel
gradatim angustatae , lobis in medio utrinque ovato-acutis, irregulariter
auctis. 8тіргілк 17/, lin. longae, 9 lin. latae, margine attenuatae, nunc
subciliatae. PkpUNCULI-juniores ferrugineo - pubescentes , apice multiflori,
bisexuales , ramulis extremis apice plurifloris, floribus femineis minoribus
paucioribus. FLORES masculi diu globosi, vix linea majores. FiLAMENTA
sinuosa. Feminei '/ lin. longi. PLACKNTAE integrae, ovatae. Эту mi-
nimi, bifurcati, papillis fere nullis. Capsula ignota.
Habitat in Brasilia orientali: Sellow in hb. тэр Berol.
Sectio ХІ. EWALDIA.
BEGONIAE spec. auctorum. — Genus Ewaupia et GurLTIA Klotzsch
Begon. 53. t. 3. f. C., 56. t. 4. f. B.; NkPHROMISCRUS Klotzsch Ind.
sem. hort. Berol. 1855. 1.
FLORES MAsCULI. SkPALA 2. PETALA 2. 8тАМІМА toro sub-
convexo inserta; ANTHERIS oblongis, filamento subaequalibus, obtu-
sis, connectivo loculos paullo superante. FLORES FEMINEI: Loi 5,
subaequales. тил 3, basi vix conmati, bifidi, fasciis papillarum
basi externa ramorum continuis, inde ad apices spiraliter adscen-
dentibus. Оулмом 3-1осшаге, PLACENTAE integrae. CAPSULA in-
aequaliter 3-alata, sTYLIS persistentibus coronata. — МЕВВАЕ va-
lidae aut su rFRUTICES, saepius incano-lomentosi; FoLus palmati-
nerviis, rarius pellatis; rLoniBUs albis; femineis ввлстко148 fuga-
cibus stipatis; caPsULA saepius pubescente. — Affinis sectioni Ra-
· chiae, ubi vero placentae diversae.
65. BEGONIA LOBATA Scmorr: fruticosa, villoso -tomen-
tosa; ramis inferne glabratis; foliis transverse ovato-acutis , basi
cordatis et hinc lobo amplo lobisve duobus amplis obtusis auctis,
crenulato-dentatis, pilis superne sparsis, subtus fasciculatis; sti- -
pulis late oblongis, obtusis, acutis vel acuminatis, intus glabris,
caducis; cymis multifloris; bracteis ovatis, caducissimis, intus gla-
bris; fl. masc. sepalis obovatis, intus glabris; fl. fem. bracteolis
fugacibus, ellipticis lobisque intus glabris; capsula pubescente, basi
obtusa, alis 2 obsoletis , majore laterali, ampla, orti semini-
bus cylindraceis.
Begonia ыд Schott іп Spreng. Syst. Veg. 17. 408. 2
Klotzsch.
Begonia ' velutina Hort. imp. Vindob.
Begonia Galleottii Hort. reg. Berol., ex КІ.
` Ewaldia lobata Klotzsch Begon. 54. t. 3. f. С.
Ewaldia ferruginea Klotzsch Begon. 53.
Begonia vernicosa Hort. reg. Berol. olim. _
ВАМ! lignosi, validi. Forra- transverse 3—6 poll. longa, 114,—3
said tata nunc subintegra, saepius 2—4-lobata, valde inaequalia, 100
extremo acuto, aliis obtusissimis. STIPULAR 4-9 lin. longae, saepius ob-
tusae aut subacutae, nunc superiores acuminatae. Сума pluries dicho-
toma, bracteis et praesertim bracteolis fl. fem. caducissimis ; PEDICELLIS
tomentosis. Fronks albi. SkrALA masc. 3— 4 lin. longa, extus pube
brevi tomentosa. PETALA 2—3 lin. longa, extus glabriuscula, intus gla-
bra. ВВАСТКОГАЕ fl. fem. ovario saepius -adpressae, nunc (in spec. cultis)
distantes. Lost 0. fem. 8 — 4 lin. longi, ovati vel obovati, parum in-
aequales. CAPSULAE corpore loculorum ovoideo-trigono, pubescente, 4 lin.
longo; alis 2 costiformibus; maxima 4—6 lin. longa, in quodam specimine
Widgren hb. Mart. , adscendente , 9—12 lin. longa, parum pilosa, obtusa,
latitudine et forma in eadem planta Variante, Semina У lin. longa, cylin-
drica, obtusissima, — Species, imo varietates, distinguere frustra tentavi.
Variat admodum tomento plus minus copioso, pallide fulvo, -fulvo vel
férrugineo , nunc (in petiolis et pagina infer. folii) sericeo, ,Pallido, sae-
pius lanuginoso fulvo; transitus in eodem specimine praebentur.
Habitat in Brasilia orientali ; Riedel in hb. imp. Vindob., Sel-
low in hb. reg. Berol.; ad Villa. Rica: Vauthier п. 544.: in pc
Minarum: M., Langsdorff n. 62. in hb. imp. Petrop., St. Hilaire
n. 71. et 91. in hb. Mus. Par., Gardner n. 6145. in hb. Hook., Ром
n. 9671. in hb. Vind.
.ferioris folii in herbario colore tabacino.
376
* 66. BEGONIA TOMENTOSA Scnorr: fruticosa, ferrugineo-
tomentosa; foliis oblique ovato-acutis, late subcordatis, repande
dentato-angulatis, pilis superne sparsis subius densis; stipulis
ovato-acuminatis; pedunculis elongatis, apice pluries dichotomis ;
bracteis caducis, ovatis; fl. masc. sepalis rotundatis ; petalis obo-
vato- oblongis; fl. fem. bracteolis caducis, ovato - lanceolatis; lobis
ovatis; capsula pubescente, basi obtusa, alis inaequalibus, glabrius-
culis, majore laterali, dimidiato-rotunda, regulari, vel subadscen-
dente; seminibus ellipsoideis. ›
Begonia tomentosa Schott т hb. Vind. et in Spreng. Syst.
ТУ. 408. (ubi phrasis cum ‘planta discrepat) non hort. Kew.
anno 1857. |
Begonia vaginans Vell. Flor. Flum. X. t. 37.9 ic. pess.
Gurllia tomentosa Klotzsch Begon. 57.
Rami validi, lignosi. Forra oblique 6 poll. longa, 3 poll lata, `
subintegra , vel remote denticulata, vel subangulata, palmati-7—9-nervia,
pilis marginalibus longioribus subpurpurascentibus, pagina inferiore pur-:
purascente (Ried. Mss.). Ркттол limbo breviores. SriPULAK 6 —9 lin.
longaf, 4—5 lin. latae. 'lTowkNTUM rami junioris, petioli et paginae in-
STIPULAK, BRACTEAE, BRACTEO-
Fronks albi (ex sched. Ried.). PE-
pUNCULI axillares, 6 — 7 poll. longi, basi simplices. SEPALA fl. masc. 4
lin. longa lataque. PETALA 2—3 longa, extus vix villosa. "Lon: fl. fem.
4 lin. longi. CarsuLA 6 lin. longa, cum ala 7—8 lin. lata, ala majore
in eodem specimine regulari vel superne latiore, semper obtusa. SEMINA
ellipsoidea.
LAE LOBIque florales intus glabra.
B. ємослотлѕ : (отето pallidiore.
Begonia eriocaulis Vis. orto di Padov. 135. el Ind. sem.
hort. patav. 1844. 3. |
Begonia Meyerii Otto et Dietr. in Allg. Gartens. IV. 349.
Hook. hb. et Bot. Mag. 1843. t. 4100. (ubi errore placentae bi-
parlilae et errore vel monstro? flores fem. 2—3-lobati.)
Gurltia Meyeri Klotzsch Begon. 57. t. 4. f. В.
Rachia Meyeri Klotzsch ane 59.. С e lab. Bot. Mag.
constituta ).
- Folia superne minus pilosa, subtus tomento incano; flores paullo
majores, qui verisimiliter culturae effectus. . CAULES, PETIOLI, PEDUNCULI
et nervi foliorum tomento vulgari fulvo donati, ceteris similibus. FLORES
albi, in sicco flavescentes. PLACKENTAE sectione tránsversali - cordatae, stipi-
tatae. Specimina horf. Kew. accepi atque in hb. Hook. vidi, cum icone
(erroribus минээ convenientia , nec altera species in hb. Hook. ‘est.
Y Habitat. in prov. Bio de дад: аа Tijucas Poht in p Mart,
' Riedel m. 857. in hb. imp. Petrop., Mart. in hb. Monac. п. че 69.
В. е ie Riedel ad hort, imp. Petro. misit (Ке);
67. BEGONIA RIĠIDA Аксе: КЕТЕСІҢ ЭР" D
foliis oblique ovato-acutis, profunde cordatis, denticulatis; pilis-
sparsis, utrinque raris, margine crebris; stipulis late oblongis
ovatisve, pilosiusculis, obtusis acutisve; pedunculis elongatis pe-
tiolisque pubescentibus; bracteis caducis, ellipticis, setoso-subci-
liatiss pedicellis hirsutis, divergentibus; fl. masc. sépalis rotunda-
tis, extus basi pilosiusculis; petalis duplo fere brevioribus, obo-
vato-oblongis , glabris; fl. fem. bracteolis ellipticis, ciliatis; lobis
ovatis obovatisque, extus raro pilosis; capsula passim pilosa, alis
inaequalibus. |
Begoma rigida Regel т Horto turic. Hort. Berol. біз
| Gurllia rigida Klotzsch Begon. e 125
` Begonia tomentosa Hort. Kew. 1857. non Schott, |
377
CavLis erectus , 2—3-pedalis, ex Klotzsch. Forra 6—7 poll. ob-
lique longa, 3—5 poll. lata, lobis inferne rotundis, amplis, inaequalibus,
approximatis; pagina superiore passim hirtella, inferiore ed nervos prae-
sertim pilosula, saepe pubescente; ciliis brevibus, crebris, denticulis mini-
mis. STIPULAE (ex specim. hort. Kew.) pollicem longae, 5 lin. latae, nunc
setoso-apiculatae. PEDUNCULI pedales, apice pluries dichotomi. BRACTEAK
4 lin. longae, glabriusculae, sparsim ciliatae. FLORES albi. SEPALA Й.
fem. 5 — 7 lin. longa. PETALA 4 lin. longa. Ахтнквак lineares, fila-
mento multo longiores, connectivo ultra loculos ovato-acuto. BRACTEO-
LAE fl. fem. 2—3 lin. longae, nunc acutae, ciliis longis. Losi 4—7 lin.
longi. CAPsuLAE junioris ala obtusiuscula. — Forsan varietas В. tomen-
tosae, minus tomentosa.
Habitat in Brasilia, unde in hortum turicensem introducta.
Sectio- ХП. TRENDELENBURGIA.
BEGONIAE sp. auctorum. — Genus TRENDELENBURGIA Klotzsch Begon.
- fic TA
FLORES MASCULI. ЗЕРАГА 8. PETALA 2. Stamina 12—15, toro
subplano inserta, eequalia; ANTHERIS oblongis, obtusis, basi atte-
nuatis, filamento subaequalibus. Flores FEMINEL Loni 4 — 5 — 6,
subaequales. Бтутл 3, bifidi; ramis linearibus, erecíis; fasciis pa-
pillarum minutarum basi externe continuis, inde ad apices bis spi-
raliter tortis.
(transverse' sectae rotundae, pedicellatae). Carsura ellipsoidea;
alis brevibus, tribus, aequalibus, costiformibus; 8түїл8 persisten-
tibus aut demum cadentibus. — Frurex rors penninervüs, bre-
viter petiolatis , obovato-oblongis , serrato-dentatis, glabris; sti-
PULIS BRACTELSQue persistentibus; FLORIBUS parvis, subumbellatis,
roseis. — Proxima sectioni T%ttelbachiae, sed placentae integrae.
Lepsiae propior, nec forsan ab eà distinguenda.
_ 68. BEGONIA FRUTICOSA Агри. DC. subscandens; ramis
lignosis, glabris, passim radicantibus; foliis penninerviis, obovato-
oblongis, breviter petiolatis, basi obtusis vel subacutis, repando-
serrato-dentatis, glabris; stipulis braeteisque lanceolatis, acumina-
tis, glabris, persistentibus y pedunculis folio subbrevioribus, gla-
briusculis; fl. masc. sepalis petalisque subaequalibus ; 8. fem." brac-
teolis lanceolatis, minimis; lobis 4—5—6, subaequalibus ; capsula
alis subaequalibus, parvis 3-costata, stylis tarde orbata. ,
Begonia castaneaefolia Schott in Spreng. Syst. ГҮ. 407. ?
Begonia castaneaefolia et В. splendens Hortul. in horto
Boissier. i у 3
Trendelenburgia fruticosa Klotzsch Begon. 52. t. 3. f. B.
Fora 2 —3 poll. longa (incl. petiolo 8—4 lin.), 7— 9 lin. lata,
carnosula? in sicco ораса, non laevia, subtus pallidiora , nervis Jaterali-
bus utrinque 5—6, parum distinctis; dentibus inaequalibus , parvis. Sr
PULAE 3—4 lin. longee, nunc approximatee. PEDICELLI fl. masc. 3 — 4
lin. longi, glabri. Serata 17/,—9 lin. longa, concava. PETALA iis fere
aequalia. STAMINA petalis subbreviora. Frores feminei rariores, vix pe-
dicellati; BRAcTEOLIS lanceolatis, minimis. Lost’ /,—7/, lin. solum longi.
Бтум lobis aequales. CAPSULA (ex specim. maturo hb. Petrop.) 4—6 lin.
longa, 4—5 lin. lata, utrinque obtusa; costis membranaceis, 1—11 lin.
latis. Semina oblonga, placentis simplicibus inserta. — Specimen n. 122
Lhotzky, aliis simillimum, flores masculos solum preebet. Specimina olim
арий cl. Borssrka саца et in suo herbario reposita, flores masc. similes
,
praebent, flores femineos 4-lobatos, ovario bialato, alis rotundatis, una
paullo majore. Tandem planta sub numero 18 Mikan, е Corcovado, in
herb. imp. Vindob., folia minus dentata, nervis lateralibus obsoletis, ovaria
ebovoidea; lobis delapsis; ala una rotundata, brevi , laterali, altera obso-
leta vel nulla. An tres distinctae species? > n
Habitat in prov. Rio de Jeneiro: Riedel et Langsdorff ni: 529.
in hb. imp. Petrop.; ibidem, prope praed. Mandiocca el alibi in mon-
tibus Ф Estrella; Mart., Sellow in hb. reg. Berol.; et Orgaos: Lhotzky
n. 123. in hb. DC. et. Vindob.; in prov. S. Pauli: St. Hilaire n. 1019.
in hb. Mus. Par. А
Begoniac. · я rae
Ovarium 3-loculare, exalatum. PLACENTAE integrae |
BEGONIACEAE: BEGONIA (TRENDELENBURGIA — STEINERIA).
378
Sectio ХШ. STEINERIA.
Вквохзлк sp. cuctorum. — Genus STEINERIA Klotzsch Begon. 65. t. 5.
(prius Riessia, nomine р. 64 revocato).
FLORES мавсоы. ЗЕРАТА 2. Perata 2. Stamina е stipite
communi racemosa ; filamentis subaequalibus; АХТНЕЫН obovoideis,
apice obtusis, filamento saepius subbrevioribus, nunc sublongiori-
bus, connectivo loculos vix superante. FLORES remixer. Lost 5,
subaequales. тил 3, breves, profunde bifidi; fasciis papillarum
basi externe inflata ramorum continuis, inde ad extremitates ter
in spirem adscendentibus. Ovámiuw 3-loculare. PrackwNTAE inte-
grae (sectae ovato-triangulares, pedicellatae). Carscra abbreviata,
subaequaliter 3-alata, втүіля persistentibus. SkwiNA obovoidea. —
Frurices elati аш! ARBUSCULAE; FOLIIS penninerviis obovatis,
breviter petiolatis, denticulatis; stiputis ВВАСТЕ18фие caducis;
cymis divaricato-ramosis , parvifloris.
ж Alae capsulae loculis angustiores. .
69. BEGONIA ARBORESCENS Барр: ramis lignosis, gla-
bris; foliis obovatls, cuspidato-acutis, breviter petiolatis, semicor-
datis, ad apicem. praesertim denticulatis, glabris, mervo centrali
subtus remote piloso; stipulis caducis, oblongis, glabriusculis; cy-
mis multifloris, pedunculo glabrescente; brecteis caducis, oblongis, .
acutis, glabris; fl. maser sepalis obovatis petalisque subbrevioribus
glabris; fl. fem. brecteolis minimis, lanceolatis, puberulis; ovario
puberulo; lobis ellipticis; capsula utrinque obtusa, globoso-8-alata ;
alis brevibus, lateralibus, subaequalibus, rotundatis. |
|.
Begonia arborescens Raddi quaranta piante Brasil. 29.
Mart. Hb. Fl..Brasil. n. 442.
‘Begonia dimidiata Vell. Fl. Flum. X. t.,46. (ic. sine flor.
nec fruct.). У
Steineria pulchella Klotzsch Ведоп. 65. (excl. syn. В. рш-
chellae Radd.). š
Begonia patens Griseb. т hb. Hook.
ARBUsCULA octopedalis, ramosissima, ex Raddi; rRUTEX 6--8-ре-
dalis, ex schedula Riedeli. Кома 5—8 poll. longa, 2—5 poll. lata, ner-
vis utrinque 11—15, pagina inferiore tenuissima, oculo armato lepidoto-
punctata. PETIOLI 6—7 lin. longi, glabri. SETAR ad originem petiolorum
circa ramum seepius persistentes. — STIPULAK 8 — 10 lin. longae, 2 —3
lin. latae, concavae, acutiusculae. Ввасткак inferiores 8—4 lin. longae,
superiores minimae. RAMULI inflorescentiae fusco -puberuli. СұмАк fere
unisexuales. Frores albi (Ried. Mss.). 8кРАБА fl. masc. 2 lin. longa.
PETALA Obovato-oblopza, paullo breviora. ANTHERAK obovatae , basi acu-
tae, apice obtusiusculae , filamentis breviores, loculis ovatis patentibus.
BhACTEOLAE floris fem. ab ovario plus minus distantes. Lot 1*7 lin.
longi. CaPsurA glabriuscula, 3 lin. longa, 2'/ lin. lata. SEMINA Ob-
longo-obovata, obtusa. 5
В. cowrERTIFLORA: ramulis, petiolis nervoque centrali subtus
magis pilosis, capsulae alis paullo latioribus. :
Begonia confertiflora Gardn. | in Hook. Journ. +: 134.
(excl, speciminibus ад ‘a. referendis). | | ders
Favrkx 2 — 3-pedalis, ideo minor, si diversitas constans. КОТЛА
yma etc. simillima. Рил falvi frequentiores. Flores ignoti.
| «capitula 3 lim. longa» descriptionis.
STIPULAE / е E
Ex speciminibus obs, nescio quod
| CapsuLaAR 2—3 lin. longae, alis praesertim minus abbreviatis.
Habitat passim prope Rio de Janeiro: Gaudich. n. 50. et 1061.
in hb. DC., n. 1061. et 1065. in hb. reg. Ber., Riedel et Langsdorff
n. 541. in hb. imp. Petrop., St. Hilaire n. 173. in hb. Mus. Par.; in
humidis Corcovado: M., Sellow in hb. reg. Berol. $ Schott, Mikan in
hb. Vindob., Riedel n. 862. in hb. Рағ.; іп silvis dd Туиса: баг4-
ner, n. 5591. in hb. Hook.; prope praed. Mandiocca ad rioulos: Riedel
B. in silvis primaevis Serra dos Orgaos, ubi frequens: Gardn. n. 602.
in hb. Hook.
: 93
879
10. BEGONIA HOOKERIANA баврх. ramis lignosis, petio-
lis, pedunculis nervisque foliorum subtus pulverulento-tomentellis ;
foliis magnis, obovatis, cuspidato-acutis, breviter petiolatis, semi-
cordatis, ad apicem praesertim denticulatis , superne glabris, sub-
tus pulvere evanescente puberulis ; stipulis eaducis, ovato-lanceo-
latis, obtusis, extus pulverulento-tomentellis, ferrugineis; bracteis
oblongis, caducis; sepalis fl. masc. obovatis petalisque ellipticis
pulverulento- -scabris: fl. fem. braeteolis minimis; ovario puberulo;
lobis ovalis ;- capsula globoso-trialatà, basi obtusa vel subacuta, :
LI
alis lateralibus , subaequalibus, rotundatis.
Begonia Hookeriana Gardn. 606. in Hook. Journ. 17. 135.
Steineria ferruginea Klotzsch Begon. 65. t. 5. р, С. (sub
nom. Riessia іп істін revocato ).
Frutex elatus. Кома 9—18 poll. longa,’ 4-6 poll. lata, nervis
utrinque 15 — 18. Perur vix pollicgres. SriPULAK 3 — 5 На. longae,
1/,-% lin. latae. Сүмлк 6—12 poll. longae, pluries dichotomae, sae-
. pius unisexuales. ВВАСТЕАЕ fugaces, extus tomentoso-pulverulentae, in-
feriores 2—8 lin. longae, superiores minimae. Furongs masculi umbellu-
lati, 2 — 3 lin. longi; feminei pauciores , minores. CAPSULA 4 lin. longa
lataque, glabrescens; alis rotundatis, membranaceis, varie infra et supra |
terminatis, nempe (in eadem cyma) ultra loculos superne extensis vel ab-
rupte depressis , basique óbtusis vel secus pedicellum paullo decurrentibus.
Sauma obovoidea. - -
Habitat in Brasilia meridionali: Sellow in hb. Berol.; in mon- .
tibus Serra dos Orgáos prov. Be: Gardner w. 606: in hb. Vindob.,
Riedel in hb. Petrop.
71. BEGONIA OXYPHYLLA Arrn. DC. ramis lignosis, apice
ef novellis ferrugineo-puberulis, demum glabratis; foliis elongatis,
oblongis , acuminatis basi obtusis aut inaequaliter scutinseulig,
remote denticulatis „ superne glabris, subtus ad nervos praesertim
et petiolo brevi ferrugineo-puberulis; stipulis lanceolatis, acümina-
tis, extus ferrugineo-puberulis, caducis; cymis ferrugineo-puberu-
lis; bracteis lanceolatis, caducis, cum» floribus externe ferrugineo-
puberulis ; sepalis masc. ellipticis: petalis obovato-oblongisY fl. fcm.
bracteolis minimis; lobis oblongis, integris ; capsula depressa, glo-
boso-trialata, utrinque obtusissima, pulverulenta; alis lateralibus,
subaequalibus, ovatis, obtusis. — EA
i
Begonia өгурлуйг Alph: DC. in Ann. sc. nat. Sér. IV.
ХІ. 140.
Rami recti, inferne glabri ‚їп XP^ Ree pedales. КОМА interno-
. кы; multo longiora, 4—6 poll. longa, 1--1/, poll. lata, PETIOLO 4—6
lin, longo, mervis secundariis utrinque circiter | decem, acumine producto
non semper acuto. Cymax in eodem ramo байгалаа. folio subbreviores,
pedunculo communi 4 poll. longo. &8тїРїһАЕ 4 lin. longae et bracteae
2—1 lin. longae, forma et pube dorsáli subsimiles, bracteis potius trian-
gularibusc Fromks masculi (imaperti) ovati, Канык: ‘longi. BRACTEOLAE
floris feminei '/ lin. longae. Lom: '/, lin. хайгч CAPSULA 2 lin. longa,
3—4 lin. lata. "
Habitat in prov. Rio de Janeiro, loco dubio ет шидийн spe--
ciminum cum B. dentatiloba in hb. imp. Vind. Schedula duabus spe-
ciebus communis ait: in umbrosis ad rivos in radice M. Serra d'Ita-
guahi; Pohl; in Serra de Масасй: Schott.
- Alae capsularum loculis latiores.
~
72. BEGONIA DENTATILOBA: Агри, DC. зийгшех cauli-
bus erectis, subsimplicibus, fusco-puberulis, demum glabratis; foliis
oblongis, acuminatis, basi obtusis, undulato-dentatis, glabris; pe-
tiolis brevibus , fusco - pubescentibus; stipulis lanceolatis, setaceo-
. acuminatis, dorso pilosiusculis, caducis; pedunculis puberulis ;
bracteis bracteolisque lanceolatis, setaeeo - acuminatis, extüs pilo-
sulis; fl. mase. ....; fem. externe passim pilosis; lobis ellipticis,
‚ grosse dentatis; capsula utrinque cordata; alis lateralibus, sub-
aequalibus, rotundatis, glabris.
BEGONÍACEAE: BEGONIA (STEINERIA).
Ж
“ ТЕЛЕ et floris fem. BRACTEOLAE 2—1 lin. longae,
380
Begonia acutifolia hb. imp. Vindob. (поп Jacq.).
` Begonia- dentatiloba А. Dc. in Апп.-8с. nat. Ser. IV.
ХІ. 140. `
SUFFRUTEX ex, unico specimine pedalis, caulibus verisimiliter pluri-
bus.
subaequilatera , nervis . secundariis utrinque circiter decem. STIPULAE
6—7 lin. longae, 1'/,—92 lin. latae. Cymax multiflorae, folio breviores,
pedunculo communi in specimine pollicari, ramis eo longioribus. BRAC-
similes , subpersistentes.
Кровез masculi in cymis tribus speciminis deficientes. Ривкв brevis, eva-
in pedunculo, petiolis dorsoque stipularum
Ovarium medio et margine pilosulum.
nescens, in pedicellis- fulva,
et bractearum brunnea Vel fusca.
Losi quinque, exteriores submajores, 2 et serius 3 lin. longi, apice 8--5-
dentati, dorso pilosuli. Capsuta (immatura) 4 lin. е; 5 lin. lata;
alis circa loculos undique extensis..
Habitat in prov. Rio de Janeiro, loco non certo propter con-
fusionem speciminum B. ожурћупае. Schedula duabus communis est:
in umbrosis ad rivos in,radice M. Serra d'Itaguahi: Pohl; Serra de
Macacu: Schott.
\ -
. 13. BEGONIA SYLVESTRIS Атри. DC. ramis lignosis, gla-
bris; foliis ovatis, cuspidato-acutis, breviter cuspidatis, semicor-
"datis, denticulatis, glabris, coriaceis; stipulis caducis,
oblongis,
subacutis ,
glabris; pedunculis. pulverulento - velutinis, inferioribus
. glabratis ; bracteis oblongis, acutis, glabris, caducis; fl. masc.
sepalis obovatis glabris; petalis duplo fere brevioribus, obovato-
oblongis, glabris; fl. fem. bracteolis minimis, ellipticis, alternis,
glabris; lobis obovatis; capsula utrinque cordata, alis: lateralibus,
subaequalibus , rotundatis.
Begonia sylvestris Alph. DC. in Ann. se. nat. Sér. 1 у.
ХІ. 140.
Frourex 6—S-pedalis. Forra 6—8 poll. longa, 8—5 poll. lata
PETIOLO 6—9 lin. longo , nervis lateralibus utrinque 10 — 12. STIPULAR
9 — 10 lin. longae , 21% lin. latae. PkDUNCULUS communis 3-pollicaris,
glaber; ejus rami divaricati, puberuli. BRACTEAE inferiores 6 lin., su-
periores 1—2 lin, longae.
multo angustioribus vix lineam longis. ANTHERAE lineares, ultra. loculos
apiculatae , filamentis sublongiores. BRACTEOLAE floris fem. 1⁄, lin. longae.
Ovarium glabriusculum. Lost lineam longi. 8туіл bifidi, persistentes,
УК lobis longiores. CAPSULA 5 lin. longa, 6 lin. ‘lata; alis regularibus,
ultra loculos undique extensis, basi et apice emarginatis. SEMINA oblonga,
apice truncata.
Habitat in aileis humidis ad Масаһе:
imp. Petrop.. = ы ^
2
х
LI
та. BEGONIA BIDENTATA уйл ‚жй: шайы; june
rulento - glabrescentibus ; foliis oblongis vel obovato - oblongis , acu-
minatis, basi obtusis, denticulatis, superne glabris, subtus ad ner-
vos inferiores petioloque pilosulis; stipulis lanceolatis , apice seta
subulatis, glabris, caducis; cymis glabris; bracteis Janceolatis, acu-
qinatis, glabris, tarde cadentibus; fl. mase. sepalis ellipticis, dorso _
strigoso-pilosulis ;' petalis obovato- oblongis ; 8. fem. bracteolis Jan- |
ceolatis , acuminatis; lobis oblongis, acutis , glabris ; capsula utrin-
que obtusa; alis lateralibus, subaequalibus , rotundatis.
Tabula nostra’ XCIX. Fig. I.
Begonia bidentata Када! quaranta piante Brasil. 29.
Begonia - Langsdorffii Alph- DC. in Ann. se. nat. Sér. ГҮ...
XI. 140. ,
Surrrutex 1—2-pedalis. Rapices tenues, Siagi КОЛА
3—5 poll. longa, 9—15 lin. lata, basi interdum subacuta, sub-
tus purpurea vel pallidiora, non coriacea; PETIOLO 2—6 lin. баё,
pilis raris. SrivoLAE 5—6 lin. longae, 2 lin. latae.
СҮМАЕ foliis
breviores.
Baacrkak З — 1 lin. longae, angustae. Fronrs albi.
*
Forra 4-—6 poll longa, 15 — 20 lin. lata, PETIOLO 2—4 lin. longo,
Flores masc. ѕЕРАІЛЅ 11⁄ lin. longis; PETALIS -
Riedel n. 863. in hb. .
,
381 . BEGONIACEAE: BEGONIA (STEINERIA — TRACHELOCARPUS). 382
-+
БЕРАТА mase. 2 lin. longa, setis brunneis plus minus dorso aspe- ||
rata, nunc fere nuda. РЕтТАТА 17, lin. longa, angusta. ANTHE- |
RAE apiculatae. ВвАСТЕОГАЕ fl. fem. 1—1 у; lin. longae, ab ovario |
paullo segregatae. Ovarium glabrum. Losi demum 2 lin. longi.
Сарвста 9 — 1 lin. longa lataque; superne truncata, basi subcor-
data et obtusa, vel (junior praesertim) acuta.
ovoideo-attenuata, 8-costata, ad costarum originem per rimas ar-
cuatas dehiscens. Зезиха longe ellipsoidea, foveolata, funiculis
inserta. — НкнвАк Brasiliae propriae, pseudo~parasilicae; rhizo-
mate obliquo vel repente, sriPULIS RADICIBUSque 09810: FOLIIS
penninervus, elongatis, glabris; PEDUNCULIS masculis e rhixo-
mate erectis, apice bibracteatis, 2-plurifloris ; FLORIBUS FEMINEIS
В. Insutanvm: foliis latioribus, basi obtusioribus, stipulls т rhizomate sessilibus vel brevissime pedicellatis; solitariis. —
E latioribüs, margine passim angulatis ; sepalis fl. masc. glabris. Euer eens: тањи PAra taming eA
| | | canae), proximus. Ovarium elongatum in pluribus spec. generis
Tabula nostra XCIX. Fig. II. Folium. Casparyae adest. ,Dehiscentia generis Begoniae. Lobi tres floris
5 = - f . . 4 . . . ` .
ыз ола Қы гт eminel aequales, quoad situm et evolutionem investigandi, quum ,
alabastra in herbariis a me visis non adsint. — Genus esset po-
lin. longae, 2 lin, latae. Ёговкв (ex schedula) rosei. Sg
LI . . . PALA - “4 . . . \
( ) tiore jure quam aliae sectiones hic enumeratae.
masc. strigis setisve destituta. -- Transitus ad hanc formam inter
specimina prioris adsunt, et in praesenti folia interdum prioris, '
pagina inferiore nonnunquam purpurascente. : 76. BEGONIA RHIZOCARPA Fiscu. mss. foliis ovato-oblon-
,
gis, acuminatis, basi obtusis vel obtusiusculis, serrulato - ciliatis,
Habitat in prov. Rio de Janeiro: in monte Corcovado: Langs- ç š ; :
albido-maculatis, petiolo subaequalibus ; stipulis ovato-acutis, pecti-
dorff et Riedel n. 538. in hb. imp. Petrop.; circa praed. Mandiocca: x dp
Mart. in hb. Mon.; in Serra d'Estrella: Riedel in hb. Petr.; prope, | ñato-ciliatis; bracteis ovato-rotundis, longe ciliatis; sepalis late
„urbem: Graham inhb. Hyok.; ad Tijuca:, Gardn. n. 5592. in eod. hb. | ellipticis; petalis nullis; ñ. fem. sessilibus, 2-lobis.
В. in prov. Bahiensis distr. Ilheos: Riedel n. 138. in hb..imp. Petr.; i қ š - :
dit ode Nose: Шам Вад A 3 Begonia .rhizocarpa Fisch. Mss. ex Otto et Dietr. Allg.
: 2 Garlenz. ХІ. 34. Walp. Вер. IL 217.
с
‚ 57. BEGONIA SCHOTTIANA Arra. DC. ramis lignosis
ramulisque patentibus fusco-puberulis; foliis parvis, ovatis oblon-
Begonia depauperata Schott in Spreng. Syst. 1V. 408.?
Trachelanthus rhizocarpus Klotzsch Begon. 83. 1. 8. f. С.
gisve, acutis, basi inaequali obtusis, subcordatis, breviter petio- T rachelocarpus rhizocarpus С. Muell. l. с. 910.
` latis, denticulatis, superne glabris, subtus glabrescentibus, ad ner- Raizoma ovoidedm? stipulis radicibusque onustum. Forra erecta;
vum centralem petiolumque puberulis; stipulis ellipticis, mueronu- PETIOLO 3—5 poll. longo, apicem versus passim piloso; limbo 3—6 poll.
latis, glabris, caducis; cymis paueifloris, ter quaterve dichotomis ; longo, 1//,—3' poll. lato, membranaceo, subaequilatero, basi saepius ob-
pedunculis ferrugineo-puberulis; bracteis caducis, ovato-acutis, su- | tuso, nunc subacuto, passim dentato, juniore subtus punctis brunneis glan-
premis minimis; fl masc. sepalis ovatis, extus. pilosulis;. petalis на и рее, А lateralibus utringae saepius 5; masculis pal-
> 145, ovatis, 1 — 2 lin. longis, nunc raris. SriPULAE 4 — 5 lin. longae, -
'obovato-oblongis ; ñ. fem... Ae capsula utrinque obtusa , : subcor- . @— 38 lin. latae. Риррксиїд masculi petiolo subaequales, sed variantes.
data, glabrescenté; айв 2 obsoletis, tertia laterali, ampla, dimi- BnACTEAE 2 іп apice pedunculi, 3—4 lin. longae, 2 lin. latae, obtusae, una
diato-rotundata. : | saepe biloba; -Frores rosei? masculi pedicellis gracilibus, glabris, 8 — 9
rS ; : VOR уља y lin. longis. SkPALA 3 — 4 lin. longa, 3 lin. lata, patentia, SmIPES an-
: Beg rig Schottiana Alp Л. DC. in Ann. вс. nat. ёт. ТУ. bim cylindricus, lineam longüs. аай 15—20, in globum lineam |
= XI. 140. : у i longum acervatae, obovoideae. FLORES feminei in rhizomate sessiles, soli-
: tarii, collo ovarii circiter 7 lim. longo. Los: supra collum ovato-acuti,
3 — 4 lin. longi. Capsuta sessilis, elongata, ovoideo-acuta, 3-costata,
costis membranaceis apicem versus 1 — 2-dentatis, ad collum superiorem
` angustüm confluentibus, collo tunc medio ruptp. ,
Ex cymis unisexualibus et forma foliorum ad praesentem sectionem
retuli, sed placentas in speciminibus imperfectis vix observare potui. RAMI
non crassi, sed duri, subtortuosi, glabrati. Forta 8 — 18 lin. longa,
4—7 lin. lata, PETIOLO 1 — 3 lin. longo, opaca, juniora subtus ferrugi-
neo-pubescentia, nervis lateralibus, utrinque 6 — 7. SrIPULAE 3 — 4 lin. ` Habitat in Serra R Estrella, in truncis arborum: Riedel et
longae, 1 — 17/; lin. Jatae. -Cymar 10 — 12-florae, pedunculo communi. ' Langsdorff n. 588. in hb. imp. Petrop. (partim); in silvis humidis
6 — 12 lin. longo. BRACTEAR inferiores 4 lin., superiores у; lin. longae. |. ад praedium Mandiocca: Mart. in hb. Monac. —. Culta in horto imp.
SEPALA fl. masc. 2 et serius 3 lin. longa. PETALA breviora. АхтнккАК Petrop. anno 1835.
obtuse apiculatae. CarsuLAE 4 lig. longae, 6 lin. latae, in speciminibus 2
herb. Vindob. partim deformatae ; in specimine herb. Hook. (a herb. Vind. e : ^ 3
accepto) ala minima, ovato-triangulari, sed capsula unica, imperfecta.- 270. BEGONIA HERBACEA Verr. rhizomate repente; foliis
| | oblongis, acutis, basi longe angustatis, serrulatis, immaculatis,
nervis lateralibus plurimis; stipulis ovato-aeuminatis, abbreviatis;
pedunculis folio brevioribus, apice plürifloris; floribus masc. dise-
.. Habitat in prov. Rio de Janeiro: Schott in hb. Vindob. et inde
in hb. Hook. et Mart. |
` $
= | s palis, apetalis; fem. ....; capsula .... |
! : 3 жыш š
, | Баст AIV. TRAE gr Begonia herbacea Vell. Flor. Flum. ЖЕ 04.
` 1742 22271 3
ВксохгАК sp. Vell. Flor. Flum. X. Fisch. Mss, — Genus TRACHELAN- i Ex icone verisimilitér. pessima rhizoma circiter 3 poll. longum, radi-
THUs Klotzsch Begon. 82. t. S. f. С. (non Kunze). — Genus TRACHE- cibus, nec ut vulgo stipulis, onustum. Ғоша erecta, 8— 10 poll. longa,
5 LocARPUS б. Muell. Анн, bot. Syst. ТУ. 909. _ , 19 — 15 lin. lata, in petiolum bipollicarem obscure angustata. STIPULAE
| +: ; 1—11/ lin. longae (an errore pictoris?) , glabrae. PEDUNCULI 4—5 poll.
а €—— : 2 урин longi. Bracteae non figuratae. Flores masc. SEPALIS rotundatis, 3 - 4 lin.
monadelpha; FILAMENTIS in cylindrum connatis; ANTHERIS оһоуді- шан... Кил іп globüpi acervatae. Flores fem non depict — Evi-
deis, loculis ovatis, lateralibus, septulo. longitudinali subdivisis. denter B. ғһізосағрае et affinibus proxima. — Specimina valde incom-
Frores FEMINEL Ovarium ovoideo-tricostatum, longe in collum pleta adsunt in hb. Mus. Par. a cl St. Нп.Атвв et in bb. reg. Monac. a
extensum, 3-loculare; PracENTAE integrae. SEPALA 9, verticil- - cl. ре Martius, e Mandíiocca, өрде forsan » praesentem —Q re
lata, aequalia, collum superantia. Этил 3, sepalis oppositi, basi zoma, stipulae et flores feminei desunt. Folium (incl. petiolo male dis-
: Ж 7а ; i Эс 2 if-
connati, bieornuti, fasciis papillarum basi externa ramorum conti- tincto) 10-pollicare. Nervis lateralibus utrinque 7—8 а B. attenuata di
is, i is spirali i iliatae et flores masculi ut in affinibus.
nuis, inde bis spiraliter adscendentibus. Carsuna collo truncato | fert. Bracteae rotundae, cili ‹
Q4
а
`
383 BEGONIACEAE: BEGONIA (TRACHELOCARPUS). _ 384
78. BEGONIA ATTENUATA: foliis oblongis, acuminatis,
basi longe angustatis, acutis, serrulato- ciliatis, petiolo longioribus,
immaculatis; stipulis ovato-aeutis, pectinato- -ciliatis; bracteis ovato-
rotundis , longe ciliatis ; fl. masc. disepalis , apetalis; fl. fem.
8 - lobatis.
4
Begonia lanceolata Vell. Flor. Flum. X. 1. 33. ( ic. реза. |
quoad трогеве.).
| Trachelanthus attenuatus Klotzsch. Begon. 83.
Trachelocarpus attenuatus C. Muell. Ann. bot. Syst. ТҮ. 910.
г Вимомл abbreviatum, stipulis radicellisque onustum. Forra erecta;
PETIOLO 1—2 poll. longo, superne a limbo parum distincto; limbo 8-4
poll. longo, 12--15 lin. lato, membranaceo, subaequilatero, immacu-
lato, nunc vage passim albescente, pessim dentato (praeter serraturas),
nervis utrinque 4—5. StipuLak 4—5 lin. longae, 2—3 lin. latae, seta
longa terminatae. PepuNcuLI masculi 2 — 4-pollicares, apice bibracteati,
дом. BnACTEAE 3—4 lin. longae, 2—3 lin. latae, obtusae, una inter-
dum emarginata. SEPALA fl. masc. 3 lin. longa. Strives antherarum vix
lineam longus. FLonks feminei solitarii, pedicello brevissimo inter stipulas
in rhizomate nidulantes, pauci. Collum supra OVARIUM 4 — 5? lin. lon-
gum. Lost 3, ovati, 3 lin. longi. CarsurA stipite у; lin. longo, 4 5
lin. longa, ovoideo-3-costata, acuta, basi obtusissima, costis membrana-
: ceis, versus apicem 1—2-dentatis, infra ciliatis vel glabris, ad collum
superiorem filiformem apice ruptum tendentibus, Dehiscentia rimis arcuatis,
іп basi loculorum, ut vulgo in Begoniis. SEMINA pro ordine majuscula,
1/—/, Wn. longa.
Habitat in prov. Rio de Janeiro ad truncos arborum: Riedel et
Langsdorff n. 583. (partim) іп hb. imp. Petr.; ad praed. Mandiocca:
Sellow in hb. reg. BeroL, Mart. in hb. reg. Monac., et alibi in Serra
d'Estrella: Riedel
| Species hujus sectionis dubia.
BEGONIA REPENS Ук. Flor. Flum. X. t. 35.
Species praecedentibus ex habitu affinis, sed icon (pessima) petala
duo intra florem masculum praeter sepala exhibet; in flore segregato
tamen nulla.
+ Species quond sectionem dubiae.
19. BEGONIA INTEGERRIMA браке. Syst. IL 627.:
fruticosa; foliis ovatis, integerrimis, glabris; capsulae ala maxima
obtusangula reliquis parallelis minimis.
In Brasilia: Бейою ex "A In Ab. reg. Berol. non adest.
^
80. BEGONIA MEYENIANA Wate. in Nov. Act. Nat. Cur.
19. Suppl. 1. 409.: annua, humilis, tenella; caule erecto her-
baceo; foliis petiolatis, oblique cordatis, angulato-serratis vel du-
plicato-serratis; floribus singulis axillaribus ; pedunculis petiolos
aequantibus; alis subaequalibus, rotundatis.
Prope Rio de Janeiro: Meyen. — Planta bipollicaris. Folia cir-
citer pollicem longa, 6 lin. lata, pellucida. Stipulae laüceolatae, acn-
tae, integrae. Flores minimi, albi, quadrilobi. — An Begonia humilis?
sed in Brasilia ignota et folia glabra dicuntur. An Begonia Guyanensis
А. DC. (п. 334..Schomb.) quacum junxit cl. auctor? sed patria diversa
et raro Begoniae extra limites arcte circumscriptos reperiuntur. Placentae
'ignotae , ergo locus in genere dubius. Confer В, Guyanensem, весі.
Poeciliae et B. humilem, sect. Begoniastri.
81. BEGONIA PARVIFOLIA Зснотт in Spreng. Syst. 4.
Append. 408.: fruticosa, glabra; foliis semicordatis, ovato-lanceo-
latis, acuminatis, undulato- -denticulatis, quentia fructuum
ala tertia elliptica, maxima.
Non reperi in hb. imp. Vindob. nec in hb. reg. Monac. — Beg.
parviflora (err. typ.?) Steud. Nom. ed. 11.
82. BEGONIA RUFA Тнихв. in Flora 1821. 330.: caules-
cens; foliis semicordatis , lobatis , serrelatis , tomentosis; capsulae
‚ ala rotundata.
In Brasilia orientali: Freyreiss.
83. BEGONIA SAXICOLA Arra. DC. glabra; ramis lignosis,
albidis , laevibus; foliis ellipticis, utrinque obtusiusculis, breviter
petiolatis, serrato-dentatis, passim inter dentes setiferis , ceterum
. glabris; stipulis lanceolatis , acutis, scariosis; pedunculis rectis,
apice bis terve dichotomis; bracteis anguste lanceolatis, acumina-
tis, caducis ; sepalis fl. masc. ovato-rotundatis; petalis multo brevio-
ribus; fl. fem. bracteolis oblongis, minimis, subulatis, caducis;
lobis ovatis, exterioribus multe brevioribus; capsula superne trun-
cata, stylis orbata, alis valde inaequalibus, majore dimidiato-ovata,
basi subdecurrente.
Begonia saxicola Alph. DC. in Апп. sc. nat. Sér. IV.
XI. 144. . |
КоллА pauca, 2 poll. longa, pollicem ‘lata, penninervia, nervis late-
ralibus utrinque 5, PETIOLO 4 — 5 lin. longo. SripuraE prope folia de-
lapsa in specimine observatae, secus ramulos aphyllos extantes , 4—5 lin,
longae, 2 lin. basi latae, muticae уе! mucronatae, erectae, imbricatae-
PkpuNCULI 3 poll. longi. BRACTEAE minimae, 2—1 liu. longae. FLORES
albi. Separa masc. 3 lin longa. FLorges feminei in specimine inaperti,
lobis interioribus lineum longis, exterioribus multo brevioribus, forsan
serius aequalibus. CarsuLA 6 lin. longa, S lin. superne lata, ex decur-
rentia alae basi paullo acuta. ' SEMINA ellipsoidea , placentis bipartitis in-
serta. — Habitus Begoniae (Tittelbachiae) fuchsioidis, nec non Bego-
niae ( Begoniastri)- Ottonis, sed ex floribus paucis junioribus hb. Hooker
stylos observare non ausus sum, et ideo locus in genere dubius.
Habitat in rupestribus montis Serra de Araripe: Gardn. n. 2029.
in hb. Hook.
TT Species Brasilienses, nomine tantum aut iconibus pessimis cognitae юу.
S |
Begonia АСЕТовА Vell. Flor. Кит. X. t 50. SENE
BEGONIA соврАТА Vell. ib. L 34.
BEGONIA CRUENTA Grah. ex Steud. Rew
Begonia DECLINATA Vell. L ё. 1. 44. |
Beconia рова Vell. l. с. t. 42. | ч
Вевома ERECTA Vell. 1. с. 1. 43. Е 5
_ВЕвомА ' Gaeorrianx Lem. Jard: fleur. 1850. 2 Hd ате
deser. Е prov. Minarum in hort. Galleotti introd. — —
'- BEGONIA назтата Vell. Le. L. 54. Folia forsan. e V spe-
ciebus figurata. An B. crenulata Schott. ? |
BEGONIA MULTIBULBOSA Mart. (in horto Молас.) Ex Steud.
‘Nom. ed. 11. Brasilia. В. Marliana , |
Begonia osriQua Vell. L c. 1. 48. (non Linn, Eher. 2,
BEGONIA PROCUMBENS Vell. l. c. 36.
BEGONIA mapicaNs Vell. L c. t. 39.
BEGONIA BENIFORMIS Vell. 1. с. 1. 40: (non Dryand. ef al.)
Beconia norUNpamA Vell. L c. t. 38.
BEGONIA scawpENs Vell. L с. 1. 41. (non Sw.)
Begonia SELLo1 Lodd. (ubi?) ex Steud. Nom. Deest. | т
Lodd. bot. Cab.
*) Plures sine dubio delendae, et ideo nomina anterius in genre Ad-
hibita non opportunum videtur mutare.
`
”
385
4.2.2.
үгү Brasiliae false adscriptae.
(Sect. Gireoudiae.)
Characteres sectionis Gireoudiae sunt:
-
FronEs Masc. бЕРАТА 2. РЕТАТА O v. rarius 2. ` STAMINA
toro subconvexo inserta, riLAMENTIS basi submonadelphis; ANTHERIS
ovatis v. oblongis, filamento longioribus, obtusis. FLORES FEM.
Lost 2. 8түтл 8, basi connati, superne capitellati v. lunato-bilobi;
lobis obtusis, brevibus; fasciis papillarum basi externa loborum
continuis, inde subspiraliter extensis. Оулвшм 8-loculare. Pra-
CENTAE bipartitae, undique ovuliferae. CarsuLA inaequaliter 3-alata,
stylis persistentibus coronata, rarius stylis tarde orbata. — Sur-
FRUTICES Mexicant v. Centro- Americani: caure saepius car-
noso; FOLIIS longe petiolatis, pellati- v. palmalinerviis ; sTIPULIS
amplis. — Genus Gireoudia Klotzsch Begon. 84. 1. 7. f. C.
BEGONIA PHYLLOMANICA Mart. Index sem. А. Monac. 1852.
caule ramisque scabriusculis, glabris, praeter folia interdum inno-
vationibus foliaceis passim onustis; foliis oblique ovato-acuminatis,
cordatis; lobo inferiore ample rotundato; palmati-7-nerviis, in-
aequaliter duplicato- dentatis, ciliatis, superne glabris, subtus ad
petiolum petiolisque passim pilosis; stipulis lanceolatis, acuminatis,
persistentibus; pedunculis folio longioribus, passim squamoso-pilo-
sis; bracteis lanceolato -acuminatis, caducis; fl. masc. sepalis late
avalibus; petalis nullis aut unico; fl. fem. praeteolis lineari-acumi-
natis, fugacibus; lobis 5; capsula basi obtusa, alis rotundatis, ma-
jore laterali, ovato-rotunda. . |
Tabula nostra XCIX. Fig. ПІ. et Tab. С.
_ Begonia phyllomaniaca Mart. in Hook. Journ, 1852. 206. et
tn Ann. sc. nat. Ser. Ш. XIX. 366. | |
| Media inter. Begoniam (Gireoudia) manicatam et Beg. (Knese-
4 beckiam) incarnatam, хаг. papillosam; propior tamen priori. An ex va-
riationibus bractearum florumque planta hybrida aut cultura deformata?
= Begonia phyllomaniaca Mart. in hortis frequens, Brasiliensis
aut’ Guatimalensis dicitur, sed species omnes sectionis Gireoudiae
Brasiliae exules; in America centrali et Mexico frequentes crescunt ;
ideo verisimiliter Guatimalensis. A. DC. 2)
“
FauricuLUs erectus, 2—8‘, ramosus. Cauris basi fere polli-
cem crassus, epidermide cinerea tectus, uti rami virides, teretes,
nodis nonnihil intumidis, glabri, parce scabriusculi pilis subulatis |
albidis, ubique (frequentissime circa nodos) promens nAMENTA s. folia .
suecedanea (vel bulbillos adventicios) numerosissima, ita ut inter-
dum tota superficies iis obtegatur. De his infra fusius agemus. Еола
oblique cordata, ovato- acuminata, inaequaliter duplicato - dentata,
piloso-ciliata, 4—5—6 poll. longa, crassiuscula, supra nitida gla-
bra, subtus, pallidiora aut (uti in margine.passim supra) rubentia,
palmatinervia, pilis albidis subulatis (qui rarius ramentorum natü-
“таш affectant) in. nervis et frequentius ibi ubi petiolus in lami-
nam abit adspersa. Ретюшм fere teretes, 2 — 3-pollicares, pas-
sim pilosi. SriPULAE fere triangulares, acuminatae, ‘tenuiter mem-
branaceae , primum pallide virides patenti-revolutae , marcescen-
tes fuscae, saepe erectae et diutius persistentes. INFLoREsCEN-
тїл e superioribus foliorum alis, erecta, bis vel ter dichotoma
cum flore solitario in medio. PrpoNcuLUs 8—4 poll. longus et РЕ-
-DICELLI teretes, glabri. Вваствле ad imas divisiones, „stipulis
similes sed paullo minores, facile defluunt. ВВАСТЕОГАЕ (quae ideo
fiunt lateralium florum bracteae) breviores et angustiores , 1апсео-
latae, acuminatae, primum concavae et flores involucrantes. FLo-
RES masc.: ЗЕРАГА lato-ovata acutiuscula aut fere orbicularia ob-
tusa, rosea, 4 liu. longa. Perata triplo minora, obovato-lauceolata,
saepe utrumque aut alterutrum deficientia. "STAMINA circiter 24,
flavida, e toro brevi subaequilonga, riLAMENTIS subulatis. ANTHEBAE
his duplo longiores, ovatae aut ovato-oblongae , connectivo amplo,
loculis antice spectantibus in superiore connectivi regione subim- ”
Begoniac.
BEGONIACEAE: BEGONIA (GIREOUDIA).
mersis rima brevi hiantibus. Рогге ellipticum, longitudinaliter
bisuleum in sulci medio mamillatum. Quam plurima vero stamina
non rite evolvuntur, cassa sunt, compresso-clavaeformia, solida, e
compage cellularum irregulariter hexagonarum constant absque
loculis et polline. FLORES FOEMINEI quam masculi paullo majó-
res, pariter rosei. Arar in ovario et capsula obovata inaequales,
maxima superne rectangulo-truncata. Lom ovati, obtusiusculi, de.
capsula decidentes. Sryrı longius stipitati, stigmatibus lunatis, fas-
cia papillarum simplici, Carsura (quas vidi non plane maturae,
altae 4 lin.) trilocularis, placentis bipartitis. Ѕеміма immatura (non
foecundata?) fere cylindrica extremitate basilari tamen nonnihil
angustiora, ad hilum orbe cellularum coronata, cellulis testae in
corpore lineari-oblongis, versus extremitatem superiorem minoribus
quinque- vel sexangularibus. Marr.
Овв. Species, quam descriptione et icone hic illustramus, primum nobis
innotuit in horto R. botanico Monacensi, qui eam (circa annum 1848) e
horto quodam Hamburgensi айопутат et tamquam Brasiliae indigenam
acceperat. Cujus tetrae incolam non esse, sed verisimiliter Guatimalensem
cl. Dk CANDOLLE suspicatur. Speciem esse non legitimam, sed hybridam
e duarum Knesebeckiarum bulbilliferarum eonnubio ortam, b. KLOTZSCH
conjecit (Begoniaceen- Gattungen etc. p. 9:), et innumerorumf foliolorum
proventum, cui nomen pkyllomaniacae debetur, eo explicavit, quasi stirps
hybrida ideoque sexus munere orbata alio modo, bulbillis nimirum folioli-
formibus per caulem ramosque дейза grege propullulantibus, propagationi
satisfaceret. Hanc opinionem in medio relinquo, nam hybrida natura stir-
pis mihi nondum certorum parentum indicatione comprobata est, et si in
hortis facillime alio opere, nec sexuali, propagetur, neglecto semine, eo
nondum evincitür, eam a foecundatione plane abhorrere; utriusque enim sexus
flores vix uno eodemque, tempore aperit, dichogamica autem foecundatio
in caldariis difficiliter operatur. Quodsi tamen vere constitueretur hybrida
proles, non e Knesebeckiarum conjunctione ortam crediderim , sed potius
Gireoudiarum, quarum sectioni, recte monente ill. ALPH. Юк CANDOLLE,
et habitu et floris fructusque structura convenit. Rarissimum sane, et,
quod sciam, unicum foret exemplum , dum species duae in axillis bulbillos
solidos proferentes hybrido connubio ita afficerentur, ut illarum proles
pro bulbillis axillaribus solidis et quasi clausis, organa produceret super inte-
š grum caulem et ramos (raro supra folia)*) habitu foliaceo et diutius persi-
| stentia (quasi folia adventicia үу. succedanea), aut raro casu vel humana indu-
stria decidentia, et tunc bulbillorum more se propagantia. Liceat haec or-
gana, quae subinde immensa copia totam caulis superficiem dense obducentia
admirationem movent, cum ramentis comparáre, qualia in multis Algis
(e. g. Sporochno, Sphacelaria, Chondro, nec non in Chara) occurrunt.
In una vero stirpe simul inveniuntur (cf. tab. XCIX. f. III. sub 15.) et figura
et magnitudine quam maxime diversa: alia novella albida, calceiformia (a)
: simplicia aut e sinu repetita, aut malleiformia vel bicrura (8), aut subu-
lata (y) ; Alia (д) adultiora e basi tereti purpurea sursum in laminu-
lam viridem 9vatam, raro integerrimam , plerumque dentatam dilatata;
alia (=) folii formam -habent tota viridia, plana, margine vario modo
dentata yel dentato -lobata, basi lata et incrassata sessilia, alia (2) deni-
que ejusdem figurae et longius pedicellata. In caulis et ramorum super-
ficie, quae cellulis tabularibus angulosis Constat passim sparsae inveniun-
tur glandulae globosae aut ellipticae tandem purpureae et fuscae; aliae
s. d. miliarés constant cellulis pluribus in orbem compositis Multo fre-
quentius vero glandulae (7) globosae aut ellipticae ex unico utriculo pen
stantes, primum diaphanae dein flavidae et opacae fuscidulae aut nigri-
cantes, super illa ramenta dispersae sunt, praesertim in dentium apice soli-
_ tariae aut nonnullae conglobatae. In. multarum Filicum , е. g. Asplenii
foecundi, Polypodii effusi squamulis pariter obviae sunt. Indagans vero
horum ramentorum evolutionem invenies prima stamina esse squamulam
albidam plerumque concavam aut quasi calceiformem sursum bidentatam,
quae aut emarcida (dum tenuior fuerit) et fuscidula -tandem delabitur,
aut, dum crassior, persistit, cruribus saepe in foliaceam compagem —
tibus, aut e sinu suo novella folíola promentibus, ita at omnis fabrica
gemmulam supra apertam exhibeat. In hac.stirpe igitur natura operatur
ж) Silentio non transeundum puto, quod cl. Car. МАвкіл, Prof. "-
nacensis, mihi tradidit, se Turici in folis ejusdem plantae ibi B.
(Gireoudiae) manicatae nomine cultae bulbillos observasse cum
| nostrae stirpis convenientes.
94
387
pariter ac hortulanorum industria, quae е foliis Begoniarum cultro vulne-
ratis et humo applicitis novas proles solet educere, ео solum discrimine,
quod bulbili B. phyllomaniacae е caule ramisque pullulent, multo rarius
autem e foliis, quae novae prolis materiem praebere frequentissima non
solum in colendis Begoniis experientia docuit*). MART.
ж) Ita e foliis novas stirpes ргосгеавзе visae sunt inter Filices: Da-
rea foeniculacea, Diplazium acuminatum, Asplenium nodulo-
sum et bulbiferum, Woodwardia radicans, Cyathea bulbifera,
Acrostichum undulatum, A. Alcicorne , Ceratopteris thalictroi-
des, Hemionitis palmata; inter Monocotyledoneas: Hyacinthus
orientalis, Gagea pratensis et arvensis, Ornithogalum thyrsoi-
des, arabicum, Eucomis regia, Fritillaria imperialis , Malaxis
paludosa, Agave americana, Fourcroya gigantea, Aloe barba-
densis; inter Dicotyledoneas: Hoya carnosa , Gloxinia speciosa,
Gesneriae variae, Mentha piperita, Theophrasta americana, Por-
tulaca, Rochea falcata, Echeveria coccinea, Bryophyllum caly-
niceus, Citrus Aurantensis, Ranunculus bulbosus, Clianlhus pu-
сіпит, Cardamine pratium, Drosera intermedia, alia ut sileam.
BEGONIACEAE: BEGONIA (GIREOUDIA). TABULAE EXPLICATAE.
388
BEGONIA manicata Vis. orto di Padova 1842. 135. caule
carnoso, crassiusculo, tortuoso, glabro; foliis oblique ovato-acutis,
palmati-7—8-nerviis , cordatis, dentato-angulosis, denticulatis, cilia-
tis, superne glabris, subtus ad nervos, petiolum et praesertim apice
petioli: squamosis; squamis reflexis , purpureis, fimbriatis; stipulis
lanceolatis longe acuminatis, acumine passim et apice setifero; pe-
dunculo folio hune superante cymaque diffusa glabris; bracteis cadu-
cis, oblongo-lanceolatis, glabris, seta terminatis; sepalis obovatis";
capsula bracteolis minimis, caducissimis stipata, obovata, alis sub-
aequalibus rotundatis, infra loculos acute vel obtuse productis.
Tabula nostra CI. ;
Gireoudia manicata Klotzsch Begon. 94.
‚ Begonia schizolepis Liebm. Mexic. o. g. Centr. Amer. Beg.
17. (ex А. DC.).
Begonia lepidota Liebm. 1. с. 17. (ex A. DC.).
Habitat in Mexico: Galeotti n. 198., et in Nicaragua: Liebm.
TABULAE BEGONIARUM EXPLICATAE.
Tab. XCI. Begonia (Begoniastrum) Paulensis, p. 350.
ХСП. Begonia (Solananthera) populnea, р. 358.
XCII. Begonia (Gaerdtia) salicifolia, p. 355,
XCIV. Begonia (Pritzelia) Riedelii, p. 358.
XCV. Fig. 1. Begonia (Wageneria) stenophylla, p. 361.
Il. Begonia (Philippo- Martia) neglecta, spec.
minus, p. 372.
' XCVI- Begonia ( Wageneria) hispida, p. 364.
XCVII. Fig. L Begonia (Philippo - Martia) neglecta, spec.
| majus, p. 312.
\
Tac. XCVII. Fig. П. Begonia (Wageneria) saxifraga, p. 370.
XCVIII. Begonia (Scheidweileria) luxurians, р. 818.
XCIX. Fig. I. Begonia (Steineria) bidentata, var.. a.
ч р. 380.
П. Begonia (Steineria) bidentata, var. В. ex
| Ilheos, p. 381. :
HI. Begonia (Gireouida) phyllomaniaca, p. 385.
| Ramenta. |
C. Begonia (Gireoudia) phyllomaniaca, p. 385.
. CL Begonia (Gireoudia) manicata, р. 388, |
Tab. 99. fig. ІП. et Tab. 100. 101. Monachii, duce Martio, Lupov. А PASSAUER.
Sigla
1. Alabastrum. | 0
2. Flos, masculus ($) aut femineus (Q).
2.0 ff. Flos femineus foecundatus, ubi jam ЮМ calycini delabuntur
|
(nt in В. neglecta, t. 97.).
2.9 т. Flos femineus, capsula matura.
3. Lobi floris feminei. , In t. 94. calyx
3.p. Petala floris masculi.
4. Stamen aut stamina; 4.а. antice visum ;
floris visum. :
5. Stamen eassum, loculis et polline carens.
6. Pollen. , ; SRS;
7. Ovarium. | :
8. Stylus et stigmata; 8,4. antice; 8.p. postice , 1. e. ab аж floris:
spectata. ; BALA.
9. Stigmatis cellulae.
casu sexlobus observatus.
4.p. postice, i e. ab ахі
2211. Capsula. In t. 94. tr
19. Receptaculum seminum.
13. Semen. | Е
14. Stipufa, aut squama.
. 15. Squamae aut ramenta.
16. Inflorescentia aut ejus pars. — ү PEI 27 is
17. РОШ pars; 17.i. facies inferior; 17.5. facies superior (sub lente); |
17.5. basis limbi in petioli apice. — :
b. Bractea.
Ё. Bracteola. :
D. Diagramma loborum calycis.
|| Sectio verticalis, = sectio horizontalis. А
* Pars consulto aperta, | i
10. Оушшт. —
4.2»
MET ions
: »
ey
389
BEGONIACEARUM GENERA, TYPI, PROVEN-
TUS ET USUS.
Begonia, genus a PruwERIO primum constitutum
(Tournef. Instit. 660. t. 442.), duodecim circiter abhinc
lustris in hortis Europae acrius coli coeptum, nostra
aetate amatorum studium et inusitata forma nitidaque
viriditate et grata propagine meruit, ita ut non solum
genuinae species sed hybridae prolis, erebro multiplica-
tae ubique colerentur innumerae cohortes. In ipsa vero
patria hae plantae remanserunt intactae hominum in-
dustria, quam diutius in vegetabilia. agitantem mirum
in modum et quasi vi magica ea commovere et mutare
compertum habemus. Quum igitur in locis natalibus
hominum attaetu illibata quasi historia careant, prae
aliis idoneae videntur esse, quae ibi, ubi locorum nas-
cuntur spontaneae, systematicorum Botanicorum studia
exerceant, quum nobis in Europa sicca solummodo et
manca specimina per herbaria sparsa, aut in hortis
exculta adulteratam materiem offerant.
GENERA.
Quodsi vero Begoniarum tructificationis notas con-
spicuas spectas aut habitum et externas vitae rationes,
tam arcto vinculo inter se junciae apparent, ut non
sit mirum, eas omnes pro unius generis quod dieunt
naturalis mémbris diu fuisse habitas, dum b. Krovzscn*)
remotiores rimans notas, summam specierum in 41 ge-
nera dispescueret. Apu, autem DE CANDOLLE, praesen-
tis Monographiae auctor, res a Кротавсто observa-
tas agnovit quidem et illius vestigia jn extricandis et
constituendis characteribus pressit; attamen omnem spe-
cierum materiem (371 numerat) in tria solum modo
genera erexit, quae ultra Begoniam in 59, Casparyam
in 8, Mezieream in 2 subgenera aut sectiones dis-
posuit 29), .. | T |
In stabiliendis autem -generibus et sectionibus auc-
tores respiciebant. prae aliis notas, quae sequuntur:
1. Numerus LOBORUM FLORIS, inter 2 et 6 varius,
aut. per paria oppositorum, aut in spirali linea dige-
:storum.. ші
229, тама aut omnino inter se libera, aut diversa
altitudine in columellam coalita, longitudine et pro ra-
tione ad antheras varia. n н E ы
3. ANTHERARUM Forma et dehiscentiae modus. De-
hiseunt semper extrorsum; loculorum tamen ratio quoad
connectivi figuram et ambitum atque rimae- dimensio
variant. . | |
4. Момквоз crurum sTYLORUM (stigmatum) et lo-
culorum ovarii. ia Hs
`
*) Begoniaceen - Gattungen und Arten. Berol. (in Act. Reg. Acad.)
1860. 4°. |
+*) A. de Candolle in Ann 4. Scienc: nat. Ser. IV. Vol. ХІ. р, 107. sq.
BEGONIACEAE: GENERA, TYPI, PROVENTUS ET USUS.
390
5. SryLonuM in vertice fructus PERSISTRNTIA aut
LAPSUS, qua quidem ratione cl. KroTzscH genera sua
in Stephanocarpearum et Gymnocarpearum seriem
(minus feliciter, ut mihi quidem videtur) dispescuit.
6. PAPILLARUM STIGMATICARUM DISPOSITIO, quum
modo crura stigmatis omnino vestiant, modo fasciam
efforment a basi ad apicem usque continuam aut inter-
ruptam.
‚ 7. PrackNTATIO, plerumque centralis, in Mezierea
parietalis, cruribus ovuligeris integris aus bipartitis
(gen. Diploclinium).
8. DrurscENTIA. CAPSULAE, loculicida quidem, modo
tamen in medio latere dorsalis, modo in angulis cap-
sulae; rarius ab initio loculicida in septicidam transit.
Has quidem notas, licet seorsim consideratae haud
ita magni ponderis videantur, nihilosecius typo gene-
rico inservire recte praesumseris, ubi complures simul
in certo specierum numero conspirent, succedente prae-
terea pari habitu. At illud in rerum natura haud ita
invenimus; nam singulae hae notae per species ita sunt
dispersae, ut ill. A. pg Сахрошж, illarum ratione ha-
bita, in generibus Klotzschianis adquiescere non potue-
rit, et multo majorem sectionum numerum constituere
coactus fuerit.
TYPI.
Quum igitur Begoniarum dispositio systematica
hoc modo summopere impedita appareat, magni mihi
videtur momenti, quod ЇлквмАххом de speciebus me- `
xicanis secutus А. ре CaNDOLLE noster, notavit, ge-
| neratim nimirum species intra angustas patriae limites
contineri et quae ejusdem sint subgeneris aut sectio-
nis eas saepissime eosdem agnoscere locos natales.
Haec autem observatio alia quaedam suppeditat deli-
beranda. Cuivis enim hanc rem acriter persequenti
oceurret conjectura, naturae olim, quum species primi-
tivas ceu archetypos procreasset, placuisse speciem
instruere notis aliis gravioribus licet subinde primo ad-
spectu reconditis (talibus, dico, qualibus Begoniarum
subgenera substructa sunt), aliis facile conspicuis (qua-
fum indicio characteres. specificos componere solemus).
Illae vero tam pertinaces et ab externarum rerum effi-
cacia immunes sunt, ut semper sibi constent, dum stir-
pes, continua vitae vicissitudine affectae, alias notas,
quasi laxius iuhaerentes, amittendo aut permutando a
vera primitivi typi forma deflectere videantur. Quis
non agnoverit , plantas intra immensi temporis spatium
ab archetypo suo ita ludicre degenerasse, ut nunc
offuciis, confusis et fluxis notis observatorem vel acu-
tissimum et de vera speciei indole pie sollicitum in
errorem inducere possint? Quis dubitet, quin in hac re
summum discrimen systematicae scientiae et quasi fundi
nostri calamitas consistat ?
` 391 - BEGONIACEAE: GENERA, TYPI, PROVENTUS ET USUS.
In Begoniaceis vero ejusmodi typos alienatos aut
species heteroclitas ex archetypis temporis decursu
enixos esse, ita ut nostra aetate jam juxta species pri-
mitivas et quasi purissimas alias prae oculis habeamus
inferioris dignitatis, id verisimile fit comparatione spe-
cierum in una eademque patria sibi vicinarum. Hae
enim, дозе iisdem locis natalibus eodem coelo gau-
dent, disparibus inter se discriminantur notis, ita ut
licet omnes uno eodemque subgenere comprehendan-
tur, aliae tamen latius a se distent, aliae, tamquam
priscae affinitatis progenies, aretiore vinculo jüngantur.
Cujus phaenomeni causa nescio an quaerenda sit
in duorum archetyporum sexuali mixtione, ita ut proles
hybrida per longissima temporis stadia repetita et de- .
inceps continuata novam formam, quasi intermediam, in
speciei dignitatem evexisset. Plura. sunt jam nostra
aetate observata, quae hanc hypothesin tueantur. Com-
memoro Triticum vulgare cum Aegilope ovata hybri-
dam Aegilopis triticoidis prolem edidisse, neque ab- .
sonum videri, hujus hybridae iterata cultura novam
progeniem sub Aegilypis speltaeformis specie eductam
esse"). Immo, si quis mente concipiat prolixam Aeonum
immensitatem, qua Planeta noster varias vitae periodos
et formas enititar, haud inepte quaesiveris: quidni ex
illarum formarum derivatarum mixtione, favente aliarum
conditionum concursu, lusus quasi notharum (Blend-
linge: germ,) aut inferioris dignitatis species nequeant
emergere, minus constantes quidem et quasi transitoriae,
attamen ita Comparatae, ut systematicorum judicia mi-
rum in modum confundant **). Arridet haec opinio,
quum іп memoriam mihi revoco, quot Begoniae spe-
cies sibi affines in opacis et saxosis voraginibus M.
Serra do Mar offenderim juxta positas****), itemque
%
жу Ctr. Godron de l'Aegilops triticoides et de ses differentes formes.
Nancy 1856. 8°. |
**) Similiter ni fallor de hac re sentiunt cl. Er. Fries in plantis et.
Cam. A Barr in animalibus. — Die so häufig vorkommende grup-
penweise Vertheilung der Thiere nach Verwandtschaften scheint da-
für zu sprechen, dass auch der Grund dieser nicht gleichmässigen
Vertheilung ein verivandtschaftlicher ist, d. h. dass die einander
sehr ähnlichen Arten wirklich gemeinschaftlichen Ursprungs oder
aus einander entstanden 8104. Ich meine nicht allein die unnöthig
aufgestellten Species, sondern ich meine die Vertheilung der Thiere
macht es wahrscheinlich, dass auch viele solcher Arten, die sich
jetzt getrennt halten und fortpfianzen, ursprünglich nicht getrennt
waren, dass sie also aus Varietüten, nach systematischen Begriffen,
Ohne diese
Ueberzeugung wüsste ich mir keine Rechenschaft zu geben, warum
zu specifisch verschiedenen Species geworden sind.
die amerikanischen Schweine eine Drüse auf den Rücken haben,
die Schweine der alten Welt nicht u. s. w. Baer Crania selecta
in Mém. dé l'Acad. de S. Petersb. Ser VI. Tom. VIII. 343.
жжж) Species sibi valde affines, quae eamdem patriam agnoscunt noto
sequentes :
(Begoniastrum.) |
В. cucullata — semperflorens.
В. maivacea — uliginosa.
1
M M
392
in campis provinciae Minarum complures Vernonias, aut
Microlicias aliasque Melastomaceas. Vegetabile pari-
ter atque animal, eonsuetudinis lege subjectum, et ex-
ternarum rerum usu imbui potest, et formis vitaeque
generi assuescere certissimum est. Jam in rerum na-.
iura sunt omnia quidem continuo fluxa, omnia in motu,
nihil quietum et stabile; attamen est, quod, uti nunc
est, scientia in eo adquiescat, species illas vel arche-
typos et, quae de iis per longiquum temporis decur-
sum inde forsam exortae sint, species secundarias ho-
dierna aetate, et multis quidem abhinc saeculis, fixo
statu consedisse, haud amplius variari et pro tempore
esse quasi absolutas. Quodsi enim succedanearum illa-
rum, quas in rerum natura existere conjicimus, gene-
ratio in nostram usque aetatem eaque. sub Cito laben-
tibus periodis continuaretur, illarum, formarum derivata-
rum innumerae nobis occurrerent, quum e contrario ar-
chetypi- nobilioris notae multo majori- numero adsint
semperque exstitisse viderentur, aut immutati aut pri-
stinam naturam mox recuperantes . dum forte de here-
ditaria indole deflexissent. "Talis autem mutabilitas iu
hodiernis speciebus quam -plurimis statuenda est, utut
de earum ortu cogitamus; quippe quae externarum rerum
efficacia, soli geoguostica et chemica ratione, aquis,
coeli temperie, aliorum vegetabilium contubernio etc.
continuo agitantur, indeque formas et vitae rationes
permutant, ita ut subinde specificae naturae signa simu-
lent. Quod autem hoc modo efficitur, remissis causis
defingentibus jam. heteroclitas formas exuit , iterumque
in archetypum relabitur; series‘ vero talium forma-
rum hereditaria, quam constantis varietalis (germanice
Rasse) nomine distinguere solemus, acriori scrutinio
vix unquam pro legitima specie declarabitur.
Erunt forsan, qui mirentur, quod nos, speciátim
de Begoniis agentes, in has notiones generales ex-
eurramus; quum vero in maguo Вос nostro opere di-
versi auctores speciem et varietatem diverso sensu ac-
Cepissent, meam de re gravissima sententiam paucis
attingere lubuit. Neque de mira culturae in transfor-
mandis stirpibus efficacia hic fasius disseremus, quia
Begoniae in ipsarum patria, uti jam monuimus , homi-
num potentia huc usque vix ac пе vix quidem muta-
(Gaer dtia.)
B. maculata — undulata — salicifolia.
( Pritzelia.) :
В. angulata Vell. — angularis Кааа. (B. princeps a cl. де
Candolle pro hybrida accipitur).
CW ageneria.) |
В. polygonifolia (item ас Epibaterium 20' altitudine in.arbo-
ribus adscendens) — Epibaterium — stenophylla. |
В. vitifolia — longipes.
(Scheidweileria.)
В. luxurians — digitata.
”
393
Sed de quadam harum plantarum proprietate dicen-
dum est, qua nescio anne prae multis aliis ad effingendas
formas heteroclitas et quasi pseudospecies adigi s. ad-
stringi possint, exuberantem dico nisum formativum et
in propagando impetum. „Omnis quidem, uti jam Cicero
(de Fin. 4.) dixit, natura vult esse conservatrix sui
et ut generi conservetur suo“; sed quo id fiat modo ma-
goum intercedit inter vegetabilia discrimen, quippe alia,
quasi superbientia, de simplici et regulari propagatio-
nis modo nunquam deflectunt, alia facillime diversos
modos cooptant, qua patet via, in novam ruunt prolem.
Ita quoque Begoniae non solemni solum sexus muneri
indulgent, sed materiem succosam, vividam, semper-
virentem quasi ex omnibus stirpis partibus pro nova
propagine praeparant. Quaedam e caulis basi tuberas-
cente" ramificant et separato rhizomate multiplicantur.
Aliae complures species in foliorum alis bulbillos effor-
mant, ut B. ( Knesebeckia) Balmisiana, discolor, Mar-
tiana, monoptera, bulbifera aut post lapsum aut (e. g.
Martiana) in ipsa planta evolvendos, porro В. si-
тиша et gemmifera gemmas habent in ima laminae
basi, quae aut in folium pariter gemmiferum aut in pez
dunculum excrescunt, et B. ( Putzeusia Kl.) gemmi-
para auctore ill. ре Сахрошк (1. с.) pedunculos brac-
teis et bulbillis munitos e stipulae ala promit. Singu-
lare exuberantis prolis exemplum e caule, ramis ra-
riusque e foliorum nervis infra propullulantis de B.
phyllomaniaca supra descripsimus. Мес mirum quidem
videtur, siquidem stirps, cui sexu frui aut per externas
causas aut quia hybrida sit denegetur, seminum vices
bulbillis tradat. Ceterum constat, species perennes haud
paucas horfulanorum industria facillime propagari, dum
folia de stirpe divulsa in facie inferiore cultro vul-
nerata humo imponuntur, ubi callos radiciferos effin- -
gunt, qui sursum.in novas plantas enituntur.
— Et sicuti Begoniaceae promtae in novam ruunt
propaginem et facili negotió multiplicantur, ita quoque
illarum fabrica hybridae mixtioni prae aliis multis аг-
ridere videtdr, ob facilem pollinis in aliena stigmata
accessum. Cui quidem negotio favent patulae inflores- .
BEGONIACEAE: GENERA, TYPI, PROVENTUS ET USUS.
-
centiae, numerosorum staminum situs apertus, stigma-'
tum brachia expansa, ample papillosa, tubulorum pol-
linicorum ad ovula iter haud ita Jonginguum, et prae
aliis dichogamica indoles, quum flores masculi in una
eademque panicula fere semper ante foemineos expli-
centur et haud paucae (inter Brasilienses nomino sec-
tionem Wageneriae) inflorescentias promant mere uni-
sexuales. Haud ita rato observatur, quod stirpes totae
uuum solummodo sexum proferaut, пес absonum vi-
deatur praesumere, talia individua sese bulbillis 80-.
lummodo propagare, qui ex universa lege: semen con-
tinual speciem, gemma individuum , stirpes aut mere
masculas aut mere foemineas progignant. Forsan ita.
Begoniac.
394
res se habet in illa, de qua jam fusius egimus, B.
phyllomaniaca, cui perraro contingunt filamenta com-
pletis manita antheris, contra stamina cassa in clavu-
las solidas, quasi petaloideas, mutata. Pari modo Fi-
cum Сатсат inertem et sterilem fieri compertum est,
quum primo flores masculos perdiderit.
Has quidem observationes aliis perpendendas com-
mendamus, qui de specifica inter Begoniaceas digni-
tate et specierum vero limite cógitent. |
PROVENTUS.
Jam nunc vero de Begoniacearum rationibus geo-
graphicis disserenti notandum videtur, quod illarum ty-
pus intra tropicos circulos a nulla orbis terrarum parte
exulet, licet haud ita frequens offendatur, Ningulae
autem. species intra patriae limites зай arctos videntur
conclusae, 14 quod b. Глквмамм de mexicanis primum
indicavit, de brasilianis nos ipsi compertum habemuá,
generatim А. ре CANDOLLE noster statuit. На in novo
orbo diversae regiones, Mexieum, Peruvia, Nova Gra-
nata, Brasilia peculiari quaeque rataque parte donatae
sunt, paueis speciebus solummodo trans fines vaganti-,
bus, nulla duorum simul continentum cive. In saxo
Granite, Gneisso, Syenite, Trachyte pleraeque, crescunt,
unde conjicias, mixtionem particularum silicearum, ar-
gillacearum et magnesiae esse illarum nutritioni quam
maxime idoneam; ceterum observatum est plerasque
species in illis quoque -hortis laete vigere, quorum hu-
mo magna caleariae copia subest, quod potentem illa-
run’ in substituenda materie efficaciam probat. Porro
multae humiditatis suut indiguae, ob laxam «compagem
et succosam turgescentiam. Нше usui pleraeque sa-
üsfaciunt statione humida, ораса. Sunt tameu nonnul-
lae, quae locis apricis super arida saxa crescunt, ita
mexicana B. (Rachia) peltata, dense villosa (pariter
ac inter Peperomias cetérum sciadophilas et glabra:
tas P. incana, heliophila et incauo-tomentosa), rupium
graniticarum calida latera vestit, In Brasilia australi
extra circulum Capricorni.. (Rio Grande -do Sul) В.
parvifolia montium] sicca cacumina incolit, pleraeque
‘vero in hoc imperio intra parallelos circulos 22 et 14
observatae sunt, ubi per loca uda, densa et vaporosa
umbra. Гоја, propter scaturigines et rivulos in pingui et
fragosa humo. radicantur, aliae rupibus applicitae, aliae
vetustarum arborum radicibus aut super ligna putrida
radicantes. Ita temparatae aurae amicae complures loca
supra Oceanum elevata (500—1500') affectant, aliae (В.
Valdensium, convolvulacea, alchemilloides) altius (2000”-
- — 4000) adscendunt. (In Nova Granata et in Peru-
via Aequatori propiores altitudine supra mare 3600 —
5900: — 6500 inventae sunt.) In montosa et sylvestri
imperii Brasiliensis regione, quam гуни provin-
"ciam appellare consuevimus , Begoniae abundant, et
| 55
395 BEGONIACEAE :
in saltibus montanis inde ab insula S. Catharinae us-
que ad S. Georgii dos Hheos oppidum conspicuas in-
ter vegetabilia minorum gentium partes agunt, aut her-
bae aut fruticuli aliis depressis arbustis interspersi, aut
altius, in 15 — 20 pedum altitudinem super arbores
adscendentes, quales В. Epibaterium et huic summo-
pere affinis B. polygonifolia. Quodsi specierum bra-
siliensium rite constitutarum numerum — 83 accipimus,
ex his pro Dryadibus erunt habendae 52, quarum aliae
(B. convolvulaceam , vilifoliam , bidentatam nomino)
per totam Dryadum regionem distributae sunt, aliae
(ші B. saxifraga, neglecta, membranacea) e boreali
solummodo districtu innotuerunt. Hae vero Dryades e
plaga Oceano vicina versus Occasun in Minarum sal-
tus extenduntur (ші B. lobata, Hookeriana, angulata,
digitata et huie valde affinis luxurians), neque defi-
ciunt nisi eum illarum sylvarum primigeniarum umbra
et madore; tunc contra aliae, quas Oreades recte di-
xeris (B. alchemilloides, elata, brasiliensis, рашеп-
sis, stenophylla, grisea) apparent. Paucissimae, uti
jam notavimus, ultra has regiones in vicinas terras va-
gari visae sunt, uti B. macroptera ultra provinciam
Rio de Janeiro in Minas prope oppidum Caldas et in
sieciorem. Hamadryadum plagam, prope pagum Concei-
сло in mediterraneis Bahiensibus excurrens. Nec multae
in regionem Napaearum Austrum. versus procedunt:
B. angularis, Hilariana , semperflorens, parvifolia.
Denique Vagae extrabrasilienses suit: B. éucullata,
quae Occidentem versus in provincia Mato Grosso prope
fluvium Cochim indeque in terram Chiquitos vagari ob-
servata est, В. fagifolia usque in Peruviam extensa, В.
hirtella, quae inde e maritimis M. Serra do Mar salti-
bus in Minarum provinciam, in regiones Novo-Grana—
tenses et Peruviam orientalem (Tarapoto: Rob. Spruce)
extenditur. В, humilis in sylvis humidis fluvio Аша-
топит conterminis habitans praeterea in insula Trini-
іміз et іп Venezuela provenit. Neque aliae e regioue
Najadum notantur, ubi humor quidem his plantis поп | (Knesebeckiae): Balmisianae radices a Вліміз, M. D.
summis laüdibus eontra syphilítidem celebratae sunt,
deest, sed solum nimis comminutum , nec lapidibus et
rupibus fragosum, et solis major жін minus favere
videntur.
DE USU. |
pauca habeo praedicanda. Acidum ‘oxalicum kali
et calci nuptum in caulis et foliorum succo quam plu-
GENERA, TYPI, PROVENTUS ET USUS.
tante olere inservit,
396
rimis Begoniaceis subest, copia nonnunquam perinsigni,
et sapor acidulus nomen impertiit Acedinha, Ace-
dinha do Brejo, Acedinha do Ourives, pariter
ac Rumices lusitanice Aceda audiunt. (Species hu-
miles juxta fossas et in aquosis habitantes alias Егуа
do Sapo i. e. herba bufonis dicuntur.) Habet igitur
hoc genere Brasilia Oxalides suas, unde kali oxali-
cum magna copia elici po$sit eodem modo quo in Eu-
ropa ex Охай4е Acetosella. Нос olim effectum est
herbam conterendo et exprimendo, succum clarificando,
aut mera -coctione aut adjecto carbone, argilla vel
mucilagine, percolatum inspissando ad erystallisatio-
nem usque et crystallos iterata solutione depurando.
. Nostra tamen .aetaté, quum Sal Acetosellae sumtu. per-
modico praeparetur, acido nitrico. in saccharum аш.
| amylum agendo, jam tali industriae locus non est. Haud
latuit tamen feras Brasiliae gentes Begoniarum medi-
са virtus, vulnera et ulcera mundandi, tumores dis-
cutiendi, quum herba contusa recens imponatur, et нов.
ipsi apud Coroados apostema magnum in femore ita
tractatum vidimus. Succus herbae expressus mucilagi-
. moso-acidulus pro diluente, antiphlogistico, antibecchico,
discutiente, diuretico in colonorum Brasiliensium me-
diciua domestica laudatur contra affectiones catarrha-
les pulmonum, raucedinem, vesicae catarrhum aliasque
órganorum sexüalium .irritationes — subiuflammatorias.
Hauritur succus aqua saccharata dilutus aut cum vi-
tello ovi tritus, eni usui prae “18. В. cucullatam,
spathulatam , hirtellam , bidentatum, platanifoliam,
acidam, undulatam applicant. (Mart. Syst. Mat. veg.
Bras. p. 27.) Neque vana laude hanc,virtutem prae-
dicari conjieias, quia in aliis terris, in India orientali,
insulis Antillis, Peruvia aliae species pari ratione in
usum vocantur. Et novella herba .cocta pro. humec-
Quarundam. rhizómata. succo sca-
tent,amaricante et cui efficacia. purgativa, nescio an
jure, tribuatur; immo -speciei cujusdam. mexicanae, B.
quae tamen, licet magna remedii copia ad regem Hi- |
spaniae missa fuerit, mox obmutuerunt. De specierum
peruvianarum Dombeyi, grandiflora et tomentosa, effi-
cacia, quas contra profluvia cruenta, Scorbutum et fe-
bres biliosas valere scribitur, nil certi est proditum.
Martius.
Ave
REE
У ЭЭД
87 1
v7 ч iA
dr eor pe
N
ММ
NN
NW NN N
\
`
UN
BEGONIA (Waégeneria) hispida.
\
СОД 2
~ 2 va Y x
ү» M а | QW 2
| Ээ Wo Эм 57 / Ж
Ч QU W X ME МУ ОЈ
BEGONIA L(Philippomartia) neglecta, ll Waéeneria) Saxifraga.
ЫЫЫ 20
иш:
`
N
NN
7
MU UN 17.
Ss. ЭЭ *-
<
“Qs
2 МӘ,
227722
=> LLL >
Хр >
ЖАРА
ИТ
ТЕЕ
SI
ОН
«А
M
Л
v
BEGONIA (Scheidweileria) luxurians.
99.
ЈУ 2
ШЕР
AX Лос N ^ | ||
SN Өв WE 0
1
||
N
í
{
uf
5
M
МММ
74 Ty
„У
Ж
i
Some
L.BEGONIA (Steineria) bidentata х Ivar. АШ. В. (Gireoudia) phyllomaniaca, Ramenta.
4 ah
ашаса.
BEGONIA (Gireoudia) phyllom
ИЕ
>” SS
22
cata.
ГЕ
a) таті
—
BEGONIA (Gireoudi
США
сї
=
EM
——
V omaes.
! | 7
BE GONIA (Beoniastrum) Paulensis.
,
91.
* 4
BE GONTA ( Solananthera) populuea.
99,
HJ
A NSS
|
WM
ХЛ
Ше а
| Ц !
M
Ї
BEGONIA (Gaerdtia) salicifolia.
BEGONIA (Pritzelia) Riedel.
BEGONIA 1.(Уабсисна) stenophylla ‚ Il. (Philippomartia) neglecta.
А»
” *
FLORA BRASILIENSIS
SIVE - nek
ENUMERATIO PLANTARUM
BRASILIA
HACTENUS DETECTARUM
t
QUAS.
!
Э
‘CURA MUSEI CAES. REG. PALAT. 222
SUIS ALIORUMQUE BOTANICORUM STUDIS DESCRIPTAS
; ET 4
^ — METHODO NATURALI зекеті:
-
21 AUSPICIIS.
FERDINANDI ГА
А, IMPERATORIS
MILI x
ЗОВ CAROLUS FRID.. ‘PHIL. DE. MARTIUS.
: ACCEDUNT CURAE VICE MUSEI CAES. REG.: PALAT. VINDOBON.
EDUARDI FE NZL, nt
"
FASCICULUS XXXII XXXIV. ое 23 Au
/ Vest, XXXII. Hoc ED AORAR. Exposuit F. KoERNICKE. p. 973-508. 1. 88—68. ж Continuatio ^ XY. 906 Comtuelinaceas).
Fase. XXXIV. GNETACEAE. Exposuit L. В. Tokaswg, р. 397 -- 409. t. 102 — 107. `: :
CYCADEAE et CONIFERAE. Exposuit А. бон. ЕлєнЕв, p. 409 — 452. 4. 108—115.
өсе Continuatio fase; XX VII. (post Begoniaceas ).
ме voluminis. р. 458 — 472.
Insunt. huic volumini: CHLORAN
CEAE, MONIMIACEAE, ANTIDESMEAE, BEGONIACEAE, GNET ACEAE, UU et CONIF ERAE.
Titulus hujus voluminis serius edetur eum reliquis.
Fase, XXXV ‚иво Exposiit б F. MEISSNER. р. 119 — 182. t. 48 — 66. pr ms Газе, XXXII. (post Sapoteas). |
Ч PRETIUM: 49 F lor.
| LIPSIAE ағар КАТО. FLEISCHER IN COMM.
‚ 40. an. JuMi 1863.
ТНАСЕАЕ, PIPERACEAE, URTICINEAE, SALICINEAK, PODOSTEMACEAK, LACINTEMA- E
GNETACEAE.
EXPOSUIT
LUDOVICUS RENATUS TULASNE, |
ACAD. SC. PAR., MONAC. ET TAURIN. SOC.
GNETACEAE
СмЕТАСЕАЕ Blume in Ann. Sc. nat. II. Sér. II. 101. Rumphia IV. 1-10. t. 174 — 176.
Meisn. Gen. Pl. vasc. 352. (963. ). Endl. Gen. РІ, 262. et Suppl. IV. 11. Encheirid. bot. 146.
Synops. Сот], 265. С. A. Meyer in Асі. Асай, Sc. Рефор. VI. Ser. V. 252. Walp. Ann.
Bot. III. 452. Tulasne in Ann. d. Sc. nat. ІУ, Ser. X. 110. — EPHEDRACEAE Dumort. Prodr.
FI. Belg. 9. Anal. Fam. 11. 12. — EPHEDREAE Rchb. Consp. 19. (excl. Batide). — Conifera-
rum genera L. C. Richard Conif, 26 —32. et 135. t. 4. et 29. (Ephedrae). Ad. Brongn. in
Duperr. It. Bot. Phanerog. 5. t. 1. (Gnetum ).
DicoTYLEDONEAE SIVE ORTHOINES, DIOECAE VEL MONOECAE, MONOCHLAMYDATAE; PERIGONIO
CALYCINO, FEMINEO ACCRESCENTE; ANDROECEO CENTRALI, LIBERO, Е STAMINE UNICO VEL PLURIBUS
MONADELPHIS, ANTHERIS BILOBIS, POLLINE PULVEREO PER PORUM VEL RIMULAM TERMINALEM E SIN-
GULIS LOBIS (LOCELLIS) EXEUNTE; UTERO (OVARIO) NULLO; OVULO SOLITARIO, ERECTO (SESSILI), ов-
THOTROPO, | — 2-TUNICATO; EMBRYONE RECTO, MEDIO IN ENDOSPERMIO CARNOSO. — ARBORES, VEL
FRUTICES SAEPIUS SCANDENTES, RAMIS NODOSO- ARTICULATIS, FLORIBUS SPICATIS AUT VER-
TICILLATIS. ae
ЕговЕЗ unisexuales, dioeci vel monoeci, nunc solitarie axillares et spicati, nunc glo-
merato-verticillati, tuncque aut spicati etiam aut paniculati, bracteis ceterum, paleis vel pilis
singulatim stipati et semper monochlamydati. Carvx utriusque sexus sacciformis et obtusissi-
mus vel turbinato-truncatus, e membrana tenui et avenia factus, primum clausus, subinde vero
rima anpusta vel latius hiante apertus indeque bivalvis seu bilabiatus , aut contra poro tantum
in vertice pertusus, tandem vero apud feminam accrescens et coriaceus aut carnosus evadens.
STAMEN solitarium vel plura monadelpha; rmAMENTUM unicum (androphorum), complanatum,
integerrimum aut in sumnio brevissime bi — multifidum; ANTHERA unica vel plures in coelum
conversae vel extrorsum unasecundae, bilobae, lobis contiguis aut discretis poro vel rima ter-
minali dehiscentibus; POLLINE pulvereo. GERMEN, і, e. capsa ovulifera legitima, nisi pro tali
habere velis calycem occlusum Ехрілснево duce, plane nullum. ^ Ovuruw solitarium, sessile,
erectum, orthotropum, mono- vel dichlamydatum; tegmen unicum (Ephedrae) tenuissimum,
nucleo inferne haerens, sursum vero discretum ac in tubum exilem exsertum oreque varium
abrupte protractum; e tegminibus duobus (Gneti) ab invicem omnino discretis: exterius cras-
sum, totum inclusum oreque integro pervium: internum autem tenuius, nucleo saepius neuti-
quam adnatum et in tubum filiformem longe exsertum vulgoque in ore varie lacerum attenuato-
desinens. SEMEN extrorsum tegumento (e calyce commutato) coriaceo vel carnoso, intrinsecus
autem membrana multo tenuiore aut subsimplici aut manifestius riteque duplici indutum; РЕВЈ-
SPERMIUM carnoso-oleosum et crassissimum ; EMBRYO rectus, antitropus, lineari-cylindricus, e co-
TYLEDONIBUS 2 aequalibus contigue parallelis longis vel abbreviatis (quia sane tunc partim coa-
lescunt) et RADICULA indiscriminata iisdem continua. :
ГвгтісЕв vel ARBORES humiles, saepius scandentes; RAMIS oppositis et articulato-nodosis;
FOLIIS item oppositis, simplicibus, exstipulatis et quandoque in squamas mutatis.
Gnetac. 56
399 GNETACEAE: GNETUM. 400
Osservatio. In exponenda floris feminei fabrica ill. Ввоуухіси *) lubenter secutus sum, qui exterius seminis tegumentum pro
calyce perigoniove habendum arbitrabatur; mihi enim minus arridebat ovarii sive germinis nomen b. ENDLICHERO et BruwEo usitatum.
Miraris sane perigonium hic adesse ubi paries uterinus, id est ovarium, desideratur; nostrum autem sentire suadet paris calycis in utro-
quae certe ne perigonium femineum (mel vel Ephedrae cum squama ovulifera seu ovario aperto explicato Conife-
In Coniferis enim tum masculum florem, tum femineum plane nudum scimus
hinc et illinc maxime sed diversimode depauperati sint, calyce
que sexu praesentia ,
rarum assimiletur, contra Ricuanpi opinionem +“) , vetat.
offendi, utrumque e contrario apud Gnefaceas chlamydatum, ita ut flos
apud Gnefaceas ovarii vices agente.
tunica externa fortasse potius calyci aut tegumento floris masculi quid analogum,
duas ex iis ad nucleum legitime pertinere verisimillimum est,
(В. Brown in King 16.
*) In Ephedra, cujus nucleus duplici membrana involvitur ,
quam pars ovuli aestimari potest; in Gneto autem, ubi membranae tres adsunt,
quum et in Podocarpo et Dacrydio cupula externa, qualem ante appellavi, pro testa ovuli fortassis haberi queat.
austr. II. 555. ed. anglicae.)
ж) ,Involucellum coriaceum cujuslibet fructus Ephedrae (involucello staminum bifid
Cf. etiam ejusdem libri p. 136.)
o referendum) squamae floriferae et fructiferae Abietinearum
et cupulae baccatae Tawi aequiparandum est.^' (Rich. Conif. 29.
GENERA GNETACEARUM.
L Folia lamina petioloque instructa; flores verticillati; integumenta A VE a Mere O s 2:
П. Folia squamiformia vaginantia; flores spicati; integumentum Вы. с ме.
I. GNETUM.
П. EPHEDRA.
Gnelaceis in Brasilia paucissimis occurrentibus, haud alienum duxi eis, collationis gratia, his in pagellis
stirpes sociare confamiliares, quae, paucissimae etiam, reliquas Americae australis regiones habitant. Gaeta duo
et Ephedra unica in America calidiore, extra Brasiliae fines, hucusque ni fallor tantummodo sunt observata.
L GNETUM Linn.
бӨхетом Linn. Mant. 125. Brongn. in Duperr. It. Amphig. Bot.
‚ Phan. 5. Ё 1. (Gn. Gnemon L.). Meisn. Gen. Pl. vase. 352.
(263.). Endl. Gen. Pl. 263. т. 1805. Synops. Сот]. 249.
C. A. Meyer in Act. Acad. Sc. Petrop. VI. Ser. V. 253. Blume
in Rumphia ТУ. t. 1—10. Walp. Ann. Bot. Ш. 452. Tulasne
in Ann. d. Sc. nat. ІУ. Ser. X. 112.
Fiores minimi, monoeci vel dioeci, confertissimi
vel laxius verticillati, verticillis (flores utriusque sexus
plerumque simul gignentibus) remotis stipatisve; BRA-
cTEIS oppositis truncatis totisque in poculi modum in-
tegerrimi geminatim connatis; pRACTEOLARUM loco pilis
vel paleis piliformibus densissime 1315. Слух ma-
sculus (vAGINULA Meyer, vAGINULA Sive PERIGONIUM
Blume) turbinatus seu obovato-truncatus, in vertice
saepius marginato-incrassatus, initio clausus, tandem
poro terminali v. rima brevissima pervius. FiLAMEN-
TUM lineare, complanatum, inclusum aut nonnihil ex-
sertum saepiusque brevissime bifidum. АхтневА unica,
minima, e lobis duobus globosis sessilibus plus minus
discretis singulisque rima lata superne dehiscentibus;
POLLINE pulvereó. (Сльхх femineus (VAGINA s. INVO-
оском Mey., ovarium Blum.) anguste tubuloso-sacci-
formis, primum integer et constrictus, subinde poro ter-
minali angustissimoque foratus, postea maxime accre-
tus et succulentus factus. Ovarium nullum. Оусілм
unicuni, erectum, orthotropum et dichlamydatum; tegmine
externo crassiusculo, in ore integro v. breviter den-
tato (teste Blum.), nec usquam internae tunicae adhae-
rente; haece tenuiore, nucleo etiam neutiquam aut pro
parte tantum adnata, superneque in fistulam exilem,
vulgo longissime exsertam, apice perviam varieque ut-
plurimum lacero-fimbriatam continuo producta; NUCLEO
(хоско Blum.) ovato v. ovato- oblongo, obtuso, in-
tegro, clauso, primumque solido. Semen integumen-
tis tribus, externo crassissimo et carnoso (e perigo-
nio incrassato), interioribus verum multo tenuioribus,
fibrosis et membranaceis vestitum. EMBRYO in PERISPER-
MIO carnoso centralis, rectus, antitropus, fusiformis et
in medio angustatus; RADICULA longa; COTYLEDONIBUS
autem duabus brevissimis et divaricatis.
AnnonEs statura variae, v. FRUTICES scanden-
tes; ВАМ18 nodosis, articulatis et solubilibus; FOLIIS
amplis, pennatim venosis, integerrimis ; FLORIBUS
spicatis v. spicato -paniculatis. Crescunt in terris
Asiae intertropicis majore numero, multo rariores
in America calidiore.
Stirpes insequentes, ad venularum in foliis naturam et di-
stributionem cum attenditur, aliae ab aliis arte facili discriminan-
tur; atque licet id criterii verbis aegre exprimatur, eo tamen uti,
notis alterius et tutioris, si quae sunt, indolis deficientibus, tentavi.
I. Venulis folii exsiccati postice conspicuis et dense reticulatis.
A. Venulis exstantibus.
1. GNETUM PANICULATUM В. Spr. Ет Benta. monoe-
cum glaberrimum ; ramis gracilibus; foliis ovato- v. elliptico-oblon-
gis acutis v. breviter acuminatis, basi rotundatis; venis tertiariis
postice dense reticulatis; panicula laxa ampla, e ramis gracilibus;
spicis primum ovato-acutis et confertim verticillatis.
Gnetum paniculatum В. Spr. et Benth. Pl. Bras. bor. exs,
л. 1923. Tul. in Ann. 4. 8с. nat. IV. Ser. Х. 113.
Frutex glaberrimus, ramis teretibus et nodosis. Forra decussata,
modo ovato-acuta, modo ovato- vel elliptico-oblonga tuncque breviter et
acute acuminata, crassa (exsiccata coriacea) et in margine repanda, ре-
tiolo valido introrsum sulcato et circa semi-unciali nituntur; costa antice
impressa; venis omnibus postice exstantibus, secundariis maxime remotis,
tertiariis dense et mirum in modum reticulatis (folio arefacto). PANICULAE
fere semipedales, laxissimae, e ramis decussatis, spicis autem confertim
401
(6—8 insimul) verticillatis constant. BRACTEAK €oriaceae de more coalent:
° ,
inferiores acutae sunt, supremae autem omni dentis s. limbi vestigio, ut
destituuntur; axillis fulvo - tomentosis.
solet , Vertici primum dense
(5 — 6 simul) superpositi spicas ovato-acutas etsi lineares constituunt.
Fronks uniuscujusque nodi s. verticilli stipatissimi admodumque sessiles,
pilos fulvos inter se admittunt. MASCULI ex perigonio obcopico recte trun-
cato et polygono, antheraque centrali alte 2-fida (lobis subglobosis, rima-
tis), triplici serie circinatim ordinantur, pilis parcis immistis. FoRMINEI
paucissimi e perigonio primum minimo, ovato, utrinque acuto clausoque,
coronam unicam masculis superpositam et pilorum copia velatam sistunt.
(Flores nondum explicati tantummodo suppetunt.)
. Addimus hujus speciei iconem in tabula nostra CII. Fig. l., mutua-
tam e Hook. Journ. of Bot. and Kew - Gard- Misc. VIII. t. 2. et 3.
Descriptio stirpis a cl. BENTHAMIO confecta in pag. 357 ejusdem libri exstat.
Crescit ad ripas fluvii Rio Negro prope S. Gabriel da Cachoeira,
prov. do Alto Amazonas: R. Spruce n. 1923.
B. Venulis planis.
2. GNETUM THOA В. Br. scandens monoecum ; foliis ovato-
ellipticis acuminatis; florum verticillis in.spicas interruptas con-
fertis; spermodermio pilis prurientibus scatente.
Gnetum Thoa Rob. Br. in Philippi King Itin. australasico,
П. 555. Аа. Brongn. in Duperr. Itin. bot. Phaner. І. 12. n. 5.
Tul. l- c. 114.
Gnelum urens Blum. Nov. Fam 32. Endl. Syn. Сот.
252. 264. (floris fem. fig. analyt.).
Thoa urens Aubl. Pl. Guyan. II. 874. 1. 336.
Квоткх scandens et glaberrimus, trunco, docente AUBLET!O, circiter
decempedali, crassitudine autem semipedali, e materie albida, laxa et hu-
more aqueo scatente, corticemque rugosum, rimatum ас gummifluum in-
‚ duente; ramis divaricato-oppositis , teretibus , interrupte crasseque nodosis
et pro parte longe flagelliformibus (internodiis enim quandoque spitha-
maeis). КОГА ovato-elliptica, breviter acuminata, 7—10 centim. et quod
excedit longa, 4—5 lata, basi rotundata, coriacea, superne avenia nitida-
que, subtus vero exiliter venulosa (venis praeter costam imimersis), inte-
gerrima , petiolo vix centimetrum longo utuntur. ANTREMIA structuram
notam obtinent, e spicis autem fiunt abbreviatis verticillisque numerosis
contiguis, inde speciem cylindrico-annulatam s. torosam assumunt. Nodus
florifer crasse disciformis, cupula excipiente integer velatur, totusque
tomento erecto fulvo densissimo et floribus paucis immisto tegitur. FLO-
RES masculi et feminei minimi solitoque macriores sunt. FILAMENTUM An-
theriferum apice bifidum ANTHERAE lobos globosos alium ab alio nonnihil
dividit. Intra subexsucca seminis maturi tezumenta latent pili prurientes;
nucleus autem editur (cfr. Aubl. op. cit.). :
Viget in Guyana gallica: Mélinon n. 84.
audit.
Vernacule Thoa
OssERV. Gneti alterius (verisimiliter e terra Paraénsi Brasiliae bo-
realis) praecedenti super foliis, еб Gneto amazonico nostro, infra descripto,
de floribus proximi , specimen fructiferum in herbario Musei Parisiensis
exstat, magis autem mancum quam ut adumbrationem ejus proferre valeam.
C. Venulis impressis.
3. GNETUM LEYBOLDI Tor. monoecum glaberrimum; foliis
amplis late ovatis vel ovato-ellipticis vix acutis aut brevissime acu-
minatis, basi rotundatis, coriaceis, utrinque laevibus: venulis po-
stice laxe reticulato-impressis; panicula laxa divaricata; spicis pe-
dunculatis; verticillis contiguis minimis; nodis floriferis inferne ste-
rilibus et tomentosis; floribus quadantenus exsertis et anguste су-
lindricis. Е
Tabula nostra СТИ. CIV.
Gnetum Leyboldi Tul. in Ann. d. Sc. nal. IV. Sér. X. 115.
Gnetum dioicum Leyb. in Herb. Mart. (pro parte, planta
scil. antherifera).
AnpUscULA (docente Ш. Martio) glaberrima, ramis tornatis
et crasse nodosis. Fora ut solet decussata, formam late ovatam
У. ovato-ellipticam , acutiuseulam aut brevissime acuminatam, basi
autem rotundatam obtinent; 12—20 centim. longitudine et 7— 10
latitudine aequant; crassa sunt (exsiccata coriacea) nec non utrin-
Gnetac.
GNETACEAE:
GNETUM. 402
| que laevia et nitida; venis praeterea antice planis omnibus et im-
| mersis, secundariis autem (exilibus, paucis et maxime distantibus)
| cum costa postice prominentibus, tertiariis contra ab eadem pagina
reticulato-impressis signantur, petioloque valido vix centrimetrali et
late canaliculato singula fuleiuntur. ANTHEMIA patentissima e pedun-
culis 2—3 contigue in eadem axilla superpositis, 7—10 centim. longis,
gracilibus, interrupte nodoso-articulatis, et spicas pedicellatas 2—3
centim. longas e nodis agentibus singulatim constant. Bracrear de
more geminatim connascuntur; primariae in dentem acutum pro-
ductae demittuntur, secundariae autem quae scilicet nodos florige-
ros fovent, calycem obverse campaniformem et saepius integerri-
mum fagunt. Уевтіспіл in singulis spicis contigui sunt; nodi
s. receptaculi floriferi (obconici) pars inclusa sterilis est, tomen-
tumque rasum et dilute fulvum induit; pars autem superior pilis
longioribus et saturatioribus vestita, flores utriusque sexus de spe-
cie consimiles, pariter exiguos, anguste cylindricos, obtusosque
confertim exserit. Тхуотосвом s. perigonium masculum poro mi-
nimo oblique (extrorsum) dehiscit, sramivisque lobos 2 globosos
et contiguos brevissime exstantes tradit. Fronrs feminei, masculis
nonnihil graciliores et interiores, e triplici tegmine tenuiter mem-
branaceo, nucleoque pallido et carnoso, ut decet, singuli struun-
tur. Dmnura crasse obovato-elliptica et obtuse papillata, pollicem
longitudiue excedit.
Gnetum dioicum Leyb. typum hunc simul et sequentem, fortassis
haud immerito, amplectitur; flores autem utriusque sexus, cl. LEYBOLDI
pace, in verticillis praecedentis una generantur, praetereaque bene multa
discrimina hos inter verticillos androgynos contiguos, et verticillos mere
foemineos distantesque Gn. amazonici Tul., quod ad bractearum et nodi
floriferi structuram attinet, animadvertuntur. Flores feminei Gn. Leyboldi
post masculos explicantur; imperfecti tantum suppetunt.
Habitat in silvis primaevis udis Brasiliae borealis circa Ega,
Japura et Nogueira prov. do Alto Amazonas, Novembri florens, De-
cembri её Januario fructiferum: M. Тһоа vulgo dicitur, ob fructus
sanguineos. (Твой v. tuá tupice significat sanguinem.)
.4. GNETUM AMAZONICUM Тот. dioecum; foliis amplis
ovato-ellipticis brevissime acuminatis coriaceis, postice reticulato-
granulosis; paniculis laxissimis; bracteis de specie discretis perexi-
guis lunulato-reflexis; verticillis paucifloris remotis; ovuli tubulo
interno perquam exili vix exserto et integerrimo.
Tabula nostra CII. Fig. 11. Cspecim. Junius). Tab. CV. CVI.
Gnelum amazonicum Tul. in Ann. d. Sc. nat. IV. Sér. X. 116.
Gnetum divicum Leyb. in Herb. Mart. (pro parte, stirps
nempe fertilis ).
Thoa urens Pipp. Herb. пес Aubl.
Frurex undique glaberrimus, gams teretibus, articulatis et
in nodis (remotis et solubilibus) maxime incrassatis. Forra late
ovato-elliptica, brevissime acuminata nec longius basi cuneata, hinc
12—16 centim. , illinc 7 — 10 metiuntur, admodum coriacea sunt
et in petiolum validum alte canaliculatum et semipollicarem con-
sistunt; costa superne impressa, postice autem cum venis secunda-
riis (paucis et remotissime alternis) prominente, nervis reliquis
impressis densequé reticulatis; pagina antica laevi et nitida, aversa
e contrario (folio exsiccato) minutissime reticulato-granulosa. Pa-
NICULAE (feminae solae suppetunt) axillares, solitariae у. super-
posite et contigue geminatae, laxe et divaricato-ramosae evadunt,
ramis oppositis et exilibus. ВВАСТЕАЕ omnes brevissimae refe-
ctuntur , principes ovato-acutiusculae sunt; quae autem singulos
vertieillos lunulatae stipant, vix conspicuae et ab invicem discretae
consistunt nec cualent. Frores (feminei) oppositi, terni v. qua-
terni (verticillis distantibus), admodum sessiles (patentissimi) et
glabri, pube ferruginea parca et brevissima axi insita cinguntur.
Caryx ovato-acutus, angustissime pervius, e pariete crassissimo.
OvurLux lineari-conicum, de more sessile, orthotropum, erectum
ac prorsus liberum, extus ТЕ6МІМЕ dimidium calycem aequante in-
tegerrimo truncatoque, intus autem MEMBRANA tenuiori, in tubum
‚ 57
403
*
filiformen breviter extra calycis fauces exstantem oreque subintegro
et minimo pervium protracta tegitur; NUCLEUS ipse teres et ab-
rupte acutus v. subobtusus, ad imam usque secundinae fistulam
verticem effert, caeterum, anthesis tempore, omnis cum ejusdem
basi coalitionis, expers.
Formam diceres Gneti Leyboldi mere femineam , verticillis distan-
tibus, bracteisque abortivis; foliis basi cuneatis et postice granulato - reti-
culatis etiam differe videtur; attamen non mirarer cur typus rite diversus
ab aliis phytographis, ut jam cl. LEYBOLDO, non haberetur.
Habitat in silvis ad flumen Amazonum circa Ega, prov. do Alto
Amazonas, Septembri florens: Рдррід n. 2601.
H. Venulis vagis, laxissimis, vix conspicuis, planis aut vix impressis.
5. GNETUM NODIFLORUM Ap. Bronen. scandens monoe-
cum; foliis ovato-ellipticis breviter acuminatis amplis coriaceis ;
florum verticillis crassissimis et ab invicem maxime distantibus.
Gnetum nodiflorum Ad. Brongn. in Duperr. Шт. amphig.
7, 18. Tul. L: c. 118.
Кастех ab omni parte glaberrimus’, scandens, ramis cylindricis ar-
ticulato-nodosis (internodiis longis, nodis autem mediis transversim coar-
ска а), corticemque tuberculoso - asperatum induentibus. КОЛА opposita,
crassa, coriacea, utrinque nitida, ovato-elliptica, brevissime acuminata,
basi rotundata vel emarginata, amplissima, nempe 10 — 20 centim. longa
et 6 — 10 lata, integerrima et parcissime venosa (venis secundariis remo-
tissimis exilibusque), petiolo crasso, canaliculato et centimetrum circiter
longo nituntur. ANTHKMIA sedem structuramque parem atque in Gneto
venoso, infra descripto, obtinent, multo autem majora, laxiora et magis
divaricata fiunt. Уквтисилл inter se maxime distantes, modo hemisphae-
rici, modo globosi, nunc contra crasse disciformes secundum aetatem ve-
niunt, tandemque pro maxima parte e cupula excipiente nudi exeunt ; no-
dus florifer inferne tomento fulvo erecto densissimoque tegitur et sterilis
est , supra autem flores masculos numerosissimos stipatissimosque nec non
et coronam femineam unicam axi circumpositam glaber v. subglaber gerit.
Catyx masculus obconicus, vertice crassior truncatusque in labia 2 obso-
leta anguste dehiscit; FILAMENTUM deplanatum lobos 2 ANTHERAE sessilis
globosos vix exserit. SAccuLUs ovulifer crassior est ac in Gn. venoso;
OVULUM e membrana interna nucleo non haerente acus ope facile exuitur.
Crescit in Guyana gallica: Mélinon n. 108.; in silvis Roraimae
Guyanae anglicae г Schomburgk n. 1013.
Ш. Venulis creberrimis, repando-parallelis.
6. GNETUM VENOSUM Spr. кт Вехтн. monoecum; foliis
ovato- vel elliptico -oblongis, hinc et illinc tenuatis et in utraque
pagina exiliter venosis: venulis parallelis, sinuosis ; paniculis laxis
eXilibus; bracteis connatis calyciformibus; vertieillis densifloris.
Gnelum venosum Spruce et Benth. Pl. Bras. bor. eus.
n. 1579. Benth. in Hook. Journ. of' Bot. and Kew-Gard. Misc.
ҮШ. 358. Tul. l с. 118.
Faurex glaberrimus, RAMULIS teretibus, gracillimis et nodosis, nodis
remotis crassisque, КОМА ovato- vel elliptico-oblonga, utrinque breviter
attenuata (quandoque etiam nonnihil acuminata), 10 — 12 centim. longa,
3—4 lata, integerrima, repanda, tenuiter membranacea, in utraque facie
concolora simul et prominenti-venulosa (sicca saltem); venis omnibus prae-
ter costam superne planam exilibus, secundariis remotis, tertiariis autem
exilissimis sinuosis et stipatissimis; petiolo centimetrum circiter longo. AN-
THERMIA foliis breviora, alia axillaria, solitaria v. superposite et contigue
geminata, alia terminalia, laxa omnia, singula e spicis (de more inter-
ruptis) simplicibus aut ex spicis oppositis in paniculam digestis constant.
ВЕАСТЕЛЕ primariae folium maxime deminutum fingunt; quaedam autem,
limbo amisso, squamam crassam ovato-acutam brevissimamque referunt ;
squamae istius sortis decussatim ; Ші decet, oppositae, geminatim conne-
ctuntur. FASCICULI 8. verticilli pauciflori, crassitudine minimi, remoti, axi
gracili trajiciuntur, singulique semi-globosi bractea crassa continua (e dua-
bus sane connatis) integerrima calyciformi et in utroque pariete glaberrima
toti arcte excipiuntur. FLORES exigui inter" tomentum fulvum axis' nodo .
fertili ubique et densissime insitum constipatissimi, bracteam haud excedunt,
GNETACEAE: GNETUM — EPHEDRA.
404
Слух masculus obconico-linearis in ore truncato subinteger est et glaber.
FiLAMENTUM deplanatum extra calycem non exstat. ANTHERA unica summo
fulcimini sessilis imponitur, continua, minima et 2-loba, lobls contiguis,
globosis, ac rima lata superne dehiscentibus. FLORES feminei coronam in-
teriorem simplicemque inter pilos de more constituunt; calyce ovato-lineari
in summo nigrescente. Fructus maturus formam crasse оужат brevis-
simeque papillatam obtinet et longitudine pollicaris est; integumentum ejus
externum (obsoletum et exhaustum, ni fallor, suppetit) quasi e stupa in-
tricata s. compacta factum videtur; internum contra, de specie simplex,
membranam tenuem et utrinqne levem refert. NucLkUus aridus et corrüga-
tus totam fructus cavernulam implet. :
Venulae exilissimae flexuosae et stipatissimae quae in folii aridi pa-
gina antica oblique a costa ad marginem decurrunt, speciem quodammodo
sericeam et certe peculiarem eidem praestant.
Crescit in ora meridionali fluminis Rio Negro ad concursum
usque fluminis Solimóes, prov. do Alto Amazonas: Spruce п. 1579.;
in regionis Paraénsis parte orientali: M.
7. GNETUM MICROSTACHYUM Ser. ет Вехтн. dioecum (?)
glaberrimum; foliis ovatis anguste acuminatis, basi rotundatis et
exiliter venosis: venulis repando-parallelis; panicula laxa; verticil-
lis spissatis; floribus femineis subglobosis paucissimisque in singulis
verticillis, а
Gnelum microstachyum R. Spruce et Benth. Pl. Bras. bor.
еге. п. 2314. Tul. L с. 119.
Евоткх glaberrimus, rAMULIs exilibus, teretibus, remoteque et no-
dosis et foliiferis, nodis praeterea mediocribus. Кола de more decussatim
opposita, late ovata, in acumen acutum longiuscule angustata, basi vero
rotundata, petiolo fulciuntur exili et centimetrali, costaque antice impressa,
nec non venulis tenuissimis creberrimis et sinuose decurrentibus utuntur.
ANTHEMIUM femineum (quod solum suppetit) solitarie axillare nascitur et
interrupte brachiatum ; brachiis 2 contigue superpositis in singulis bractea-
rum axillis et dense nodifloris, supremo majore; ввасткія brevissimis, in-
tegris, anguste cyathiformibus et in axilla dilute breviterque fulvo-tomen-
tosis. Fores 2—4 in singulis nodis verticillati , sessiles et globosi, tubu-
lum ex ovuli interno tegmine protracto pallidum et brevissime exsertum
ostendunt. °
Speciem praecedentem nervorum indole adprime imitatur; discrimi-
nari autem videtur foliis longe acuminatis, basi contra obtusis, anthemiis-
que unisexualibus.
Oritur in prov. do Alto Amazonas prope S. Gabriel da Ca-
choeira, secus ripas fluminis Rio Negro: Spruce п. 2314.
И. EPHEDRA 'TouRNEF.
ЕРнЕрвА Tournef. Inst. Rei Herb. (ed. all. Parisiis 1700.) L
663. et Coroll. 53. t. 477. (t. HT). Rich. Comment. de Сот:
et Cycad. 26-32. et 135. t. ТУ. et XXIX. Meisn. Gen. РІ.
352. (263.). Endl. Gen. Pl. 263. n. 1804., Synops. Conifer.
253. Meyer in Act. Acad. Sc. Petrop. Ser. VI. V. 253. Walp.
Ann. Bol. syst. Ш. 452. Tul. in Ann. d. Se. nat. IV. Sér.
X. 120.
Fores monoeci v. dioeci, spieati (spicis unise-
xualibus, masculis multifloris, femineis vero flores duos
spurie terminales typice tantum enitentibus), monochla-
тудай, sessiles, bracteaque singulatim stipati; вна-
CTEIS (vAGINIs Meyero, sovamis Richardo) decussatim
oppositis ас plus minus geminatim connatis. Masc.:
Сарух (тхуогосвом Rich., vAGINULA Mey.) latens, am-
plus, uteri- у. sacciformis, obovatus v. subglobosus,
compressus, avenius, obtusissimus, late alteque bila-
405
biatus at subocclusus, labiis enim aequalibus integer-
rimis et contiguis v. angustissime hiscentibus. Епл-
MENTUM (ANDKOPHORUM Rich.) crassum, lineari-compla-
natum, ex imo calyce natum, liberum, inclusum aut
partim exsertum, ac in apice obtusissimo conferte et
flabellatim antheriferum. ANTHERAE omnino sessiles vel
deorsum in modum stipituli tenuatae, minimae, obsolete
tetragonae vel cuneiformes, obtusissimae (truncatae
saepius), singulaeque e bursis 2 connatis poro rotundo
et apertissino in apice sigillatim perviis; POLLINE
pulvereo et aureo-pallido. Fem.: CALYX (INVOLUCRUM
Rich.) sacciformis, e membrana mox indurata, primum
impervius, apice autem cito anguste pertusus. GERMEN
nullum. Ovurum solitarium, erectum, ovato-trigonum
ас monochlamydatum; tegumentum (calyx Rich.) tenue,
ab ima basi ad medium et ultra quidem nucleo adna-
tum (etsi anthesis tempore ab eodem facile solubile),
sursum versus discretum, at subito contractum, et in
fistulam (tubillum Rich., Mey.) exilem longe exsertam
et recte v. oblique sectam productum; wucrEus ovato-
oblongus, in summo saepius indurato-excavatus. SEMEN
ovulo conforme, e testa (calyce mutato) coriacea,
tegmine contra tenuissimo ; ENDOSPERMIO Carnoso-oleoso
et erassissimo; EMBRYONE medio, recto, antitropo, longe
cylindrieo et dicotyli, coryLEDONIBUS crassis semitere-
tibus et contiguis, RADICULA subaequali et cylindrica.
Frurices interdum scandentes vel ARBUSCULAE
comosae ubique terrarum in regionibus temperatis ob-
vii; RAMIS oppositis, de specie aphyllis, novellis jun-
ceis, virentibus, ac saepissime pendulis; FOLIIS linea-
ribus, oppositis, vaginato-connatis, limbo plerumque
destitutis ; spicis brevibus e bracteis confertim decus-
satis et geminatim connatis. |
‚ Овзевултто. Unicam nuclei feminei tunicam, quam eidem in-
ferne haerere Ricnarp ipse compertus est (Conif. 136.), sponsa-
lium tempore integram tamen detrahere potui, illiusque tenuitatem
postea non mutatam miratus sum. Sacculus amnioticus recens fecun-
datus formam linearem rectam sursum maxime acutatam et appen-
diculis destitutam induit, et а summo dependet nucleo, cui enim
_ nonnihil indurato basi cito adnascitur. De nucleo autem brevi con-
sumpto postremum nil superest nisi membrana tenuis, tenax, et
ab intus levissima, qua endospermii moles embryone centrali foeta
(praetereaque sane sacculo amnii accreto et sibi admodum adhae-
rente vestita) involvitur. Id membranae pro maxima parte cum
tegmine in fistulam protracto tunc temporis coalitum, arte si facil-
lima detraxeris, endospermium integrum nudaveris. Inde sane qui-
busdam oriri potest opinio nucleum Ephedrae suo поп haerere
tegmini; memorata autem membrana non solum a sincero illo
tegmine fistuligero differt, sed etiam pro legitimo ovuli tegumento
interiore, me saltem judice, haberi nequit; namque licet illius apex
fossula saepius cavetur, endostomaque mentiatur, impervius sem-
per mihi visus est, Plura et certiora de argumento matura viva
explorata docebit. Quod si EpAedrae nucleus duplici integumento
praeter calycem, reapse uteretur, tubus ad pulverem foecundantem
excipiendum aptatus tunc exostoma, in Gnefo contra endostoma
traduceret.
'
|
|
GNETACEAE: EPHEDRA.
406
1. EPHEDRA AMERICANA Милр. ramis scabriusculis;
spicis ovatis obtusis; antheris 4 — 6; bracteis femineis supremis
tandem carnosis et fructus aequantibus.
Ephedra americana Willd. Sp. Pl. IV. part. П. 860.
Н. В К. Nov. Gen. Am. 11. З. Rich. Comment. de Сот. 31.
t. 29. f. 2. Meyer. Dissert. cit. in Collect. cit. V. 287. Tul.
|. с. 122:
Ephedra andina Рбрр. Mss. in sched.
Mey. L c. 268.
Cl. Gay. Fl. Chil. VI. 400. "
Евсткх circiter, orgyalis (interdum etiam arbuscula sesqui- vel bi-
orgyalis) et ramosissimus; ramulos modo erectos porrigit, modo contra
instar Salicis babylonicae demittit. КАмп undique glaberrimi, tactu sca-
briusculi, teretes, graciles, primumque junciformes, corticulam virentem
induunt quae postea, sicut Vitis nostratis cortici mos est, in fibrillas ari-
das secedit; rami isti nodosi (internodiis longitudine variis, plerisque tamen
circiter pollicaribus) modo sibi invicem opponuntur, modo quaternatim (et
quidem de specie 6 — 12 insimul) verticillati decussantur, genescendoque
naturam ligneam assumunt. КОМА vix centimetro longiora, connata oppo-
nuntur, eorumque limbus filiformis (quandoque nullus) in vaginam aequi-
longam qua in ima nodus matrix (interdum obsoletus, contractus) latitat,
subito dilatatur; haec autem vagina tubulosa integraque primum , ad basin
usque gemmis axillaribus tumentibus hinc et inde tandem scinditur. Frongs
monoeci. Spicak masculae admodum sessiles, axillares (oppositae у. sub-
verticillatae) aut rarius terminales, ovatae, obtusae, et 6—10 millim, lon-
gae, e bracteis s. squamis semiorbicularibus, concavis, obtusissimis, inte-
gerrimis, in limbulo angustissimo tenuato et subscarioso pallentibus , basi
breviter geminatim connatis, tetrastiche confertissimis (oppositis), nume-
roque 6—10, in singulis spicae lateribus s. angulis, constant. Catyx late
sacciformis, obtusissimus et 2-labiatus (labiis integerrimis) bractea suful-
ciente brevior est. Сотомхл antherifera linearis, complanata, crassa, rigida,
squamam maternam nonnihil excedit, antherasque exsertas facit. ANTHERAR
4-6, aliae tetragonae, aline conoidene, omnes obtusissimae, recte trun-
catae, sessiles, superiores nonnihil basi attenuatae, flabellatim confertimque
erectae, ab invicem liberae et extrorsum secundae, duplici poro singulae
in vertice dehiscunt, intusque septo medio in locellos 2 dividuntur; polline
aureo. Spicak femineae bracteis paucioribus, laxioribus, basi plus minus
geminatim connatis (quarum extremae succulentae fiunt) struuntur, et flores
2 contigue oppositos in vertice sessiles sustentant. Micnorvrk in Canali-
culum exilem, rectum, oblique truncatum (ore propterea 1-labiato) ultra
calycis ostiolum longiuscule protrahitur. Semmis ovato-lanceolati subtri-
quetri antice nempe deplanati postice e contrario convexi tegumentum ex-
terius (e calyce aptato) fuscum, crassum et coriaceum de more est; tunica
autem interior tenuis et subachroa; PkRISPERMIUM et EMBRYO centralis,
rectus et dicotylis, simul pariterque oleoso-carnosa, aurea. Semen imma-
turum bracteas maternas diu longe excedit, eisdem vero tandem protractio-
ribus et carnosis factis aequatur et velatur. Bracteae binae supremae longe
connascuntur.
Nascitur in collibus et montibus terrarum occidentalium Ameri-
cae meridionalis totius. In regno Novo-Granatensi: Hartweg n. 1394.;
in regno Quitensi: Bonpland hb. п. 3079.; in Peruvia: Dombey et
Ruiz; in Boliviae prov. Tominensi et Ayopayensi, nec non circa la Pax
Саші. 9500 ped. et ultra), Oruro et Potosi ad nives usque sempi-
ternas, scil. ad altitudinem 15000 ped. rara adscendens, arenam secus
torrentes praediligens, licet in apricis ватовів montium frequens etiam
oriatur: Pentland hb. n. 25., Orbigny п. 1516. её 1519., Weddell
n. 3907. et 4173.; denique apud Chilenses ubique fere reperitur, vide-
licet tum in alpibus praeruptis, tum in plagis arenosis ad littora
Oceani , Octobri ineunte. florens vernaculeque Pingo-Pingo et Fru-
tilla (ё е. Fragaria) del campo audit: Gaudichaud , Gay, Póppig,
Bertero , Cuming n. 372. et 1210.
9. EPHEDRA TWEEDIANA C. A. Mey. ramis laevibus;
foliorum vaginis membranaceo-scariosis; bracteis supremis spicae
femineae vix incrassatis.
Ephedra Tweediana Mey. in Act. Ac. Se. Petrop. Ser. VI.
V. 286. t. 7. f. 9. Ти. in Ann. d. Sc. nat. Ш. Sér. X. 124.
407 GNETACEAE: EPHEDRA.
Ab Ephedra americana praccedente non differre mihi videtur nisi
ramis hornis laevioribus (utplurimum scilicet neutiquam scabriusculis),
foliorumque vaginis tenuissimis membranaceo-scariosis et pellucidis. Hoc sal-
tem de planta mere mascula, sola mihi suppetente, cujus spicae antheri-
ferae ab omni parte cum stirpe praemissa congruunt, dicere queo. Spicae
femineae, docente Мкукко, solae etiam in certis individuis occurrunt ;
earumdem bracteae tempore maturo non carnosae fieri creduntur tubusque
micropyles in ore truncatus et obsolete crenulatus visus est. (Cf. Meyer 1. c.)
Crescit in agro Montevidensi Brasiliae australis: Commerson,
Gay, Gaudichaud; circa Bonariam: Tweedie.
3. EPHEDRA HUMILIS Wen». humillima; foliorum vaginis
haud s¢ariosis; bracteis feminei laxis, supremis fructus duplo bre-
viores velantibus.
Ephedra humilis Wedd. in Ann. Sc. nal. HI. Sér. ХИЛ.
251. Tul. c. 124.
FaumicuLUs est humillimus cujus ram: primarii filiformes et nodulosi
instar rhizomatum hypogaei reptant; ex his extremis brachia nascuntur
crassiora, divaricato-Ccorymbosa, brevissima, partimque hypogaea quae RA-
wvLos de more junciformes gracillimos flexuosos et 2 — 5-pollicares exserunt.
Камил isti, ut decet. articulati (internodiis vix semi- pollicaribus, nodis
modice у. neutiquam incrassatis), vaginulas geminatim et decussatim con-
nato-oppositas, ovato-ácutas, brevissimas, haud scariosas, tandemque ari-
das, foliorum loco gerunt. Sricak femineae (quae tantum dantur) ex imis
ramulis epigeae sessiles erectaeque oriuntur, singulae e singulis vaginarum
(foliorum) axillis; perfectiores e вкасткія 6—10 late ovatis, vix acutis,
tenuibus, quadruplici decussatoque ordine instructis, laxe imbricatis y de
more maxime inaequalibus et basi geminatim plus minus coalitis constant;
BRACTKAK. supremae quatuor, caeteris multo majores, introrsum margine
nonnihil revolutae ac longius connatae, maturo tempore crasse succulentae
evadunt et nitide rubent. 8кмикА 2 juxtaposita, ovata, acutiuscula, hinc
plana, inde convexa, fusca et laevia, singulis spicis summa sessiliaque
sustentantur, et bracteis supremis semper duplo longioribus excepta peni-
tus occultantur; tubulus micropyles longiuscule extra perigonii porum pro-
tractus oblique secatur; PKRISPERMIUM KMBRYOque medius inclusus pallide
virent, nec aureo inficiuntur colore.
Ab Ephedra americana cujus formam pusillum, alpinam, mentitur,
bracteis (femineis) laxioribus, 'semineque dimidio minori nec unquam ex-
serto tuto sane distinguitur.
Habitat in arenosis udis Andium peruvianarum circa lacum Ti-
ticaca, altit. 10800 ped. nec non in jugis montium Tacorensium prov.
Tacnensis іп regno Peruviano, айі. 12000 ped., vere fructifera :
Weddell п. 4385.
TABULAE EXPLICATAE. 408
4. EPHEDRA TRIANDRA Тог. vaginis foliorum pellucido-
scariosis; spicis ovato-acutis ; antheris tribus in singulis andropho-
ris; bracteis fructus stipantibus vix incrassatis.
Tabula nostra СКП.
Ephedra triandra Tul. in Апп. 4. Se. nat. 1 Е ser, № 125.
Fruricutus undique glaberrimus, RAMIS teretibus, gracillimis,
initio virentibus laevibus et juncifórmibus , tandem corticulam pal-
lentem et rimatam induentibus, atque e nodis incrassatis brachia
plurima agentibus ; internodiis saepius pollicaribus. Котловом loco
squamae exstant decussatae, connatae, ovato-acutissimae, longitu-
dine circiter lineares, margine late et tenuissime scariosae, mox-
que, ut videtur, ab invicem liberae (vaginula intermedia lacerata
pereunteque) et aridae persistentes. FronEs ut videtur dioeci. Spr-
cAE masculae anguste oVato-acutae, obtuse tetragonae, 6—8 millim.
longae, admodum sessiles et erecto-patentes, aut oppositae binan-
tur aut quaternae circinant; BRACTEIS ovatis, concavis, duris, in
margine tenuato subscariosis, breviter geminatim coalitis , infernis
et superioribus acutis, mediis autem obtusis. Carvx e membrana
tenui, obovatus, obtusissimus, 2-fidus, labiis de more bracteae
parallelis, eadem vix brevioribus, modiceque hiantibus. ANTHERAE
3 oblongae, subtetragonae et recte truncatae , poris 2 latis singu-
lae dehiscunt; interiores duae, tertia brevior prioribus intermedia
et supposita; omnes in sustentaculo communi lineari deplanato et
bracteam aequante plane sessiles, extremae, exsertae, confertim
erectae et extrorsum secundae; polline pallido. SricAE femineae
ramulos breves, nempe vix centimetrum longos, ac saepius de
more oppositos solitariae terminant; ovatae et utrinque acutissimae
sunt bracteisque 6— 10 ovatis, laxe imbricatis, patulis et maxime
inaequalibus, infernis minimis acutioribusque, supremis omnium
maximis et brevissime (extremis quidem) basi connatis struuntur.
Кговез 2 de specie terminales, oblongo-elliptici, plano-convexi et
antica facie, ut assolet, contigui, bracteis semper pro maxima parte
velantur tubulumque ex mieropyle longe protracta exilem subfle-
xuosum et oblique, ut videtur, truncatum exserunt. Semina fusco-
badia florum formam retinent, 6 — 8 mm. longitudine metiuntur
bracteisque ut videtur coloratis at neutiquam aut vix incrassatis
tota fere abscondita excipiuntur. Quoad ENDospERMIUM aureum. et
EMBRYONEM (ejusdem naturae et coloris) conclusum, frutex de quo
agitur Ephedram americanam Willd. prorsus imitatur.
Tute distinguitur a caeteris Ephedris austro-americanis quae mihi
innotuerunt, ejusque criterium in foliorum vaginis pellucido-scariosis, spicis
utriusque sexus acutis, antheris ternatim sociatis ac fulcimine toto incluso
іпшіхіз, nec non in seminibus crassis et bracteis stipantibus haud incras-
satis praecipue versatur.
Habitat in prov. Rio Grande do Sul: Hb. Imp. Bras. et Gaudi-
chaud n. 697. 877. 1017. et 1743.; in agro Montevidensi: Sellow.
DE GNETACEARUM PER ORBEM DISTRIBUTIONE, QUALI-
TATIBUS ET USU.
Схетаскавом Ordo, inter plantas gymnospermas omnium mi-
nimus, inter duas legiones universa sua membra dispertit; aliae
namque late frondosae sub Спећ signo militant; aliae vero humi-
liores et subaphyllae varios Ephedrae typos constituunt. (mela ca-
lidiores depressasque Orbis utriusque regiones incolunt et in terris
asiaticis praecipue luxuriant; Ephedrae contra coelum temperatius
amant, per universum orbem disperguntur et ab Oceani littoribus
ad cacumina montium usque ascendunt. Ephedrae praeterea Ta~
marices et nonnullas Afriplicum sortes imitantur quae licet arenam
salsam praediligant. Solum sale marino destitutum non plane re-
spuunt, ita ut tam in interioribus continentum terris quam in maritimis
plagis laete magnoque numero vigeant, aut prospere hospitentur.
Ligno fructibusque Ephedrarum nostratium virtutem inesse
stypticam patres nostri aestimaverunt; bracteae succulentae muco
aciduli saporis scatent et volucribus eduntur. Gneforum truncus
caesus humorem aqueum et potulentum quandoque fundit; foliis
floribusque recentibus, olerum instar, Indi utuntur, semina autem
tosta comedunt.
TABULAE EXPLICATAE.
Tab. CH. Fig. 1. Gnetum paniculatum, p. 400.
H. Gnetum amazonicum (junius), p. 402.
Tab. СШ. CIV. Gnetum Leyboldi, p. 401.
CV. CVI. Gnetum amazonicum, p. 402.
Tab. CVII. Ephedra triandra, p. 407.
Sigla invenies ad calcem Coniferarum.
SL RISE GEBUNDEN tan
Z
< ХУ A
vas А) A
мА»
зе
(> '
РА h
Å À
INS SS
GNE TUMI. paniculatum, Il. amazonicum.
2
GNETUM Leyboldi.
(Jeones schematicae.)
"GNETUM Leyboldi mas.
18 1
1 1 E
! \ || ) y |||
А b p )
Wann, А
от | Ж
291)
GNE TUM amazonicum. fen.
GNETUM amazonicum fen.
—
| | Tuc 0
251
EPHE DRA iriandra.
CYC€ ADEAE
CONIF E R A E.
EXPOSUIT
AUGUSTUS GUILELMUS EICHLER, Рни.. Dn.
ESCHENEW EGENSI - HASSUS.
СУСАШЕАЕ..
CycaDEAE L. C. Rich. т Pers. Synops. П. 630. Kunth in Humb. et Bonpl. Nov. Gen. et Sp.
H. 1. R. Br. ín Prodr. Fl. Nov. Holl. 846: L. С. Rich. Comm. de Conif. et Cycad. 113.
295. Ad. Brongn. in Ann. Sc. nat, І. Sér. XVI. 589. Lindl. Introd. I. ed. 245. Bartl. Ord.
nat. 93. Meissn. Gen. 353. (264.). Miguel in Linnaea XVII. 616. Monogr. Cycad. (1842.).
Epicr. in Tijdschr. Wis-en Natuurk. Wetenschapp. (1849. ) 1. 285. Prodr. Syst. Cycad. (1861.).
— СҰСАРАСЕАЕ Lindl. Introd. П. ed. 212. — Cycapeacear Endl. Gen. XXXVII. Lindl: Veget.
Kingd. 223. — ВуховниаЕ L. C. Rich. pars. — ТүмРАХОСНЕТАВОМ Mart, Consp. 11. Ordo 51.
ACRAMPHIBRYAE (INCREMENTO ANOMALO) MEDULLOSAE LIGNESCENTES SIMPLICISSIMAE PINNATI-
FOLIAE, DIOICAE AMENTI-NUDI-FLORAE E CARPIDIIS APERTIS LOMATOBLASTAE, GYMNOSPERMAE DICO-
TYLEDONEAE (COALITIONE COTYLEDONUM ET GERMINATIONE MONOCOTYLEDONEAE) IN POLYEMBRYONIAM
TENDENTES. |
Frores utriusque sexus strobilos referentes conoideos vel subglobosos, plerumque stipi-
(аков, omni perigonio carentes. Mascuri femineis plerumque minores et graciliores; conflati e
staminibus plurimis per spiram continuam (?) aut verticillos supra axem communem dispo-
sitis, initio presse contiguis indeque regulariter angulosis, demum hiscentibus. STAMINA pro
generibus varia, squamiformia cuneata aut e basi stipitiformi peltatim tumescentia, truncata
acuminata aut bicornia. ANTHERAE in facie inferiore consitae; loculis plurimis, | -locellatis,
ellipticis aut cuneiformi-quadratis, subimmersis sessilibus vel breviter stipitatis, rima dehiscen-
tibus, discretis vel binatim quaternatimve соһаегеп(іриѕ, absque ordine confertis, sub squamae
vertice tantum collocatis aut superficiem totam tegentibus aut secundum medianam in duas
areas symmetricas collectis. Рол in massis angulosis loculi fundo affixum, e granulis hya-
linis angulosis ellipsoideis fasciatis conflatum. STROBILI FEMINEI analoga masculis ratione e
carpidiis plurimis comparati. CARPIDIA aperta, inter sese libera aut summa saepius in cor-
pus solidum (extrinsecus areolatum) sterile connata; nunc plana subfoliiformia in conum imbri-
cantia; nunc superposita et subvalvatim invicem appressa, squamifornii - cuneata aut stipitata
foliaceo-plana aut e stipite tumescentia in discum peltatum, mutua pressione regulariter angu-
losum, vel planum vel mu:ronatum vel bicornem, in omnibus mento obtectum. Ovora ad
carpidiorum margines oriunda; aut plura (in utroque latere) е bina (1 ad quemvis margt-
nem), erecta aut inversa atque sub strobili squamis recondita, interdum carpidii compage ob-
ducta vel in ejus foveis semiimmersa aut tota immersa j plerumque libera: omnino atropa (sive
orthotropa),. sessilia, integumento unico micropylen Итари exserente instructa; pepe
superiore parte libero, in verrucam mammaeformem stigmatis vices gerentem producto. FRUCTUS
Cycad. cit
411 CYCADEAE. 412
GEN : 222210 Jlis h: atis v. ique saltem (in
(lori conformis nisi ovulis tantum explicatis, carpophyllis haud mutatis v. deniqt 2 ( uno
flexis. SEMINA integumenti mutatione drupas aemulantia: TESTAE nempe strato extimo
genere) re минь,
intimo membranaceo vel inferne
carnoso, medio osseo et interdum in plura segmenta diviso , |
NucLkEUS superiore parte testae non contiguus et PERISPERMIO tenuato
pulposo venulis percurso.
parte in materiem carnosulam vel pulposam cum testa confluentem
indutus, quod quum inferiore | |
abeat in enucleanda parte inclusa circumscisse quasi dissolvitur et superne endospermium operculi
membranacei ad instar obtegit. Ехроѕревмісм copiosum, carnosum demum corneum, иш
vertice gerens discum materiei spongiosae foraminibus compluribus instructum, quae ducunt in
totidem cavernulas succo gummoso-resinoso impletas (corpuscula, proémbryones emortuos); uno
tantum, rarius compluribus, desinente in filum longum spiraliter complicatum (embryophorum)
cui adnectitur radicula. Емввхо in endospermii axe; COTYLEDONIBUS 2, basi discretis sursum
coalitis , at germinatione haud solutis; RADICULA brevi obtusissima; PLUMULA e squamulis vagi-
nantibus comparata, inter cotyledones abscondita, germinatione ex illarum fissura basali pro-
trusa. Nituntur in polyembryoniam, embryone quidem perfecte evoluto solemniter solitario,
attamen complurium rudimentis semper obviis.
SrinpES habitu Palmas Filicesve arboreas aemulantes, omnibus partibus materie gummosa
scatentes. Cavpex elatus arboreus vel humilis tuberiformis interdum prostratus et fibras radi-
cantes emittens , fere semper simplicissimus rarissime apice ramosus; componitur cortice annu-
lum libri lignique interdum multiplicem includente et intima medulla ampla saepius атуіо co-
pioso repleta atque fibris ligneis sparsis instructa*); deorsum abit in radicem crassiorem albi-
cantem fusiformem v. pauciramosam cortice lenticelloso tectam. GEMMAE axillares in ramos expli-
catae rarissime obviae; plerunque perpaucae offenduntur oriundae supra cicatrices foliorum jam
dudum defunctorum ad infimam stirpem, forma bulborum deciduae et propagationi tantum inser-
vientes. Forra tam perulacea quam frondosa continuo per eundem ordinem disposita (spira altioris
ordinis *!/,., °/,, cel.). PERULAE lato-lanceolatae , hirsutae intus glabrae, in quavis incrementi
periodo ante folia frondosa majore copia evolutae eaque sub gemma involucrantes , persistentes
vel demum destructae caudicem regulariter squamoso-loricatum vel cicatrisatum reddentes, illo
rarissime citius laevigato. Forra FRONDOSA apicem caudicis coronantia, per annum aut bien-
nium vigentia, demum delabentia (caudice eorum latis cicatricibus- interdum annulato); simpli-
citer pinnata; rhachide vernatione introrsum circinnata (ad modum Filicum) aut deflexa aut
recta, plerumque angulosa, inferne (petiolo) inermi vel aculeolata; pinnis vernatione circinnatis
aut secundum nervum medium antrorsum complicatis secusque rhachidem imbricatis aut planis
ей rectis. imbricautibus, alternis oppositisve, cum rhachide articulatis aut continuis, integer-
rimis serrulatis dentatis lobatisve, juventute hirsutis тог glabris, infimis interdum depaupe-
ralis in spinas transformatis : venis numerosis, parallelis, simplicibus rarius semel vel bis bifur-
calis, medio nervo interdum validiore, FronkS plerisque proficiscentes ex axillis squamarum
SNN terminalem foventium (indeque bractearum perularumque munus simul obeuntium), /
соаг vel plures, rarissime terminales: tunc vero illorum evolutione axis in incremento non.
definitur , sed redit e medio flore assurgens ad iteratam vegetationem. — Crescunt in regionibus |
tropicis subtropicisque Americae , Africae australis » Asiae atque in Nova- Hollandia. Ordo
inter hodiernae Florae cives parcus singularis et quasi
init hospes temporibus protogaeis inde a periodo
evonica per majorem terrae partem formis numerosis таллтацие abundantia disseminatus erat.
Арнор, хн Ма шу hologia cf. в. у. quae proponimus їп excursu ай ordinem Coniferarum.
*) Cf. de structura anatomica: Ар. BnONGNIART, in Ann. Sc. nat. I. Ser XVI. 380
š = Н. у. Mont i š i .
Schr. 195. Mique in Linnaea ХУШ, 125, et in Ann. Sc. nat. Ш. Sér з ee
У. 11. (traduct. absque tab.).
413 414
CYCADEAE: ZAMIA.
Tumvs: ZAMIEAE. Mig. Prodr. Syst. Cycad. 5.
л . . .
| = Кроћез utriusque sexus e perulis axillares, subsi-
miles. CARPOPHYLLA staminibus subconformia, 2-ovulata,
ovulis inversis. — Когловом rhachis vernatione apice
circinata, incurva vel saepius recta;
i f pinnis perspicue. vel obsoletius articulatis, vernatione planis imbricatis,
parallele plurinerviis: nervis simplicibus vel bifurcis.
Genus brasiliense: 1. ZAMIA.
L ZAMIA [лхх.
Zamia Linn. Gen. Pl. п. 1227.' et Suppl. 68. L. C. Rich. de
Сот. et Cycad. 198. 1. 27. 28. Гейт. Pugill. VI. 3. Endl.
Gen. Pl. n. 706. excl. syn. Rehbch. Meissn. Gen. 353. (264.).
Mig. Monogr. Cycad. 63. Karsten in Abh. Berl. Akad. 1857.
205. Maiq. Prodr. Syst. Cycad. II. 23.
STROBILI MASCULI cylindracei vel subglobosi, pe-
dunculati. Stamina verticillatim pluriseriata, e stipite
interdum dilatato peltata, vertice truncato lanuginoso-
tomentosa. ANTHERAE loculi sub pelta in utroque latere
vel supra totam faciem inferiorem vel in duas areas
laterales collecti. тһовил FEMINEI masculis crassio-
res, pedunculati, tomentosi. Canpiwia quam stamina
pauciora, verticillatim pluriseriata, infima et summa
sterilia, haec in corpus solidum coalita; fertilia stipi-
tato-peltata, sub vertice transverse hexagono plano
vel umbonato utrinque ovuligera. Оупља juxta pel-
tae acutiores angulos affixa, inversa, libera, stipitem
‚ inter sese prementia, ovoidea, glabra. Semina ovulis
conformia. Testa more ordinis drupacea, rubra vel
flavida, putamine tenui albido continuo (haud in lamel-
las diviso), carne copiosa molli. ENposprrmium album,
durum. Emsryo cylindraceus vel subclavatus; cory-
LEDONIBUS COalitis, ad basin exigua fissura separatis.
AnnuscurAE humiles, interdum prostratae. TRUN-
cus crassus, demum laevigatus, interdum hypogaeus.
Колловим rhachis vernatione erecta vel parum in-
curva, teres vel angulata, inferne (petiolus) inermis
aut aculeolata; foliola basi tumescente articulatim
inserta, integra vel serrulata, linearia usque ellip-
lica: venulis numerosis simplicibus vel furcatis, ner-
vo medio deficiente. Утвовил interdum plures, uno
post alterum explicato, erecti vel parum deflexi, de-
mum toti decidui. Рил in vertice staminum et car-
‚ pidiorum ramosi, reliquarum partium simplices. —
Crescunt per Americam calidiorem a 35° lat. bor.
ad 17° lat. austr., in Brasilia rariores. `
1. ZAMIA BRONGNIARTII Weno. trunco hypogaeo; petiolo
inermi, foliolis 10—18-jugis e basi attenuata lineari-lanceolatis pas-
sim subfalcatis integerrimis vel sub apice breviter mucronulato
utrinque obsolete 2—5-denticulatis coriaceis subtus striulatis pallide
virentibus; strobilis masculis solitariis cylindraceis, staminibus cu-
neiformi - peltatis supra totam faciem loculigeris; femineis quam
masculi subduplo longioribus quatruplo crassioribus, oblongis fer-
rugineo-virentibus.
Tabula nostra CVIII.
Cycad.
Тата Brongniartit Weddell in Ann. Sc. nat. 111. Sér. ХИ.
249. t. 4. Miq. Prodr. Cycad. 13. 25.
Ceratozamia ? Boliviana Brongn. in Ann. Sc. nat. 111. Sér.
K-
Caupex carnosus, cylindraceus, 3 poll. ce. crassus, inferne
annuloso-cicatrisatus, totus cum petiolorum et pedunculorum basi-
bus hypogaeus. PERULAE e basi triangulari elongato - acuminatae.
Квохрев 3— 5, 1— 13/,-ред.; rEri0LO circiter '/, — 1-pedali, su-
perne cylindraceo inferne complanato, juxta axillam tomentoso. Rha-
chis obtuse triquetra, supra leviter carinata. Foliola subopposita
v. alterna, 7—10 poll. 1g., 3—5 lin. lt., supra laevissima nitida,
margine angustissime revoluta. Этвовил utriusque sexus e me-
diis foliis solitarie surgentes (absque dubio ex axillis perularum
per petiolorum bases oceultarum). Мавсол 3—4-poll., pedunculo
1—17/ poll. lg., semipollicem crassi. Sramina seriebus cc. 8 ver-
ticalibus apice dextrorsum tortis (ex icone) disposita, vertice in-
crassato brevissime tomentosa sulcoque transversali notata. Ахтнк-
RAE loculi pauci, discreti vel binatim cohaerentes, conferti, ellip-
ісі. Этвовил reminer pedunculis сс. З — 4-pollic. sustenti, acu-
minati. Слвріртл duplo circiter pauciora quam stamina, seriebus
probabiliter 8 (ex icone), vertice leviter umbonata. SEMINA laete
coccinea , oblongo-elliptica.
Speciem ipsam non vidi, sed conferre licuit iconem ad vivam stir-
pem а cl. WkpDELLIO Confectam, Secundum illam tabulam nostram de-
lineavimus, figuris analyticis mutuatis ex Ann. Sc. nat. 1. c.
Habitat inter frutices in campis montuosis late apertis per
. Brasiliam orientalem, in prov. Mato Grosso, Sept. m. flor. et fruct,:
Weddell n. 3331. Occurrit quoque in collibus provinciae Bolivianae
Chiquitos prove S. Xavier: D'Orbigny. :
2, ZAMIA POEPPIGIANA Mast. er Kicur. caudice pro-
strato radicante; foliis 12 — 14-jugi-pinnatis , petiolo inermi acute
triquetro glaberrimo, foliolis faleato-lanceolatis attenuatis glaberri-
mis laevigatis in utroque margine anguste recurvo ultra medium
argute serrulatis; strobilis masculis cylindraceis breviter peduncu-
latis: staminibus multiseriatis e stipite alatim dilatato in apicem
hexagono-pyramidatum truncatum constrictis, subtus supra totam
faciem plaga angustissima media excepta loculigeris; femineis ....;
seminibus rubris exsuccis.
Tabula nostra CIX.
Zamia parasitica Püpp. Mss.
СлорЕх orgyalis, supra arborum collapsarum putrescentium
truncos repens iisque fibris radicantibus adhaerens, summo apice
erectus, simplex, cicatrisatus, Perulae? Fronpes шпагеѕ; rha-
chide juxta foliolorum insertiones utrinque sulcata; foliolis subop-
positis, 6 — 14 poll. 1g., 10—18 lin. lt., cartilagineis , (siccis)
saturate viridibus, nitidis, vivis enervibus siccatis nervis 30 — 40
manifestis parallelis passim bifurcis striatis, dentibus marginis
praesertim apicem versus et in margine inferiore copiosis. Sreo-
pitt solitarii (ex Pöpp. terminales), probabiliter e perularum etiam-
dum absconditarum axillis. Мавсоі sublignosi duri straminei,
cc. 10-pollic., 17/, poll. diam. transversario aequantes , pedunculo
2'/,-policari. STAMINA СС. 14-seriata, numerosissima, 4 lin. et
59
415 CYCADEAE: ZAMIA. TABULAE ЕХРИСАТАЕ. USUS. 416
quod excedit lg., parte inferiore 2—3 lin. lt., vertice 1'/,—1*/,-
lin. tomento minuto stramineo obtecto. ANrHERAE loculi numerosi
(usque 36), dense conferti, in stipitis foveolis nidulantes, pilis
minutis inter eos absconditis, solitarii v. bini combinati, rimis satis
regulariter longitrorsis earumque marginibus minute crenulatis. Re-
liqua latent. Semina (ex Pópp.) rubra, exsucca.
Овз. I. Species summopere insignis foliolorum magnitudine пегуо-
rumque copia strobilorum amplitudine staminumque forma. Priore ratione
paucae tantum appropinquant neque vero illam attingunt, uti Zamia
Skinneri, majores formae Zamiae muricatae, sed multum ab illis differt
Zamia Póppigiana petiolo inermi aliisque notis.
Oss. II. Hujus speciei eximiae stamina et frondem in Herb. Caes.
Vindob. vidimus; iconem ad vivum comparatam nec non descriptionis
fragmenta et de loco natali observationes cl. Рӧрріс liberaliter commu-
nicavit. Dolendum vero, quod analysis floris feminei, ab ill. peregri-
natore ipso loco natali multa cum cura delineata, infausta sorte perierit,
quodque totius stirpis descriptio fusior item ad vivam naturam condita,
literis naufragio in fluvio Huallaga madefactis, eum in modum deperdita,
sit, ut pauca tantum divinari potuerint.
Nomen Zamiae parasiticae ab ill. Porprero stirpi impositum haud
retineri posse censemus, quum vere non sit parasitica et alia hujus gene-
ris planta simili nomine (Z. pseudo-parasitica Yates) jam utatur, 14-
ceat viri meritissimi nomine plantam ornare, quam ipse detexit.
Habitat supra arbores collapsas tamquam parasitica locis pe-
trosis parum umbrosis ad ripas fluvii Tocaehe prov. do Maynas Alto
Peruviae orientalis inter Aechmeas, Guxmannias, Sobralias et arun-
dineta Geonomae et Lepidocaryi , Julio m. flor. et fructif.: Рӧррід
Forte detegetur in Brasiliae terris finitimis.
4
TABULAE EXPLICATAE.
Tab. СУШ. Zamia Brongniartii, р. 413.
Tab. CIX. Fig. I. Zamia Poeppigiana, p. 414.
Addimus tab. CIX. sub fig. IL. analysem floris feminei et seminis Zaméae cujusdam (forte Zamiae debilis Willd. ), mutuatam
e Rucnanpn commentationis de Conif. et Cycad. tabula 28., quae ad floris feminei strueturam rite cognoscendam, ex unica brasiliensi im-
perfecte tantum exaratam, inserviat.
Sigla eadem adhibentur ac ín Coniferis.
De USU Cycadearum americanarum pauca proferenda habemus. Amylum copiosum e medulla ampla Za-
miarum quarumdam in Antillanis insulis habitantium obtinetur, pro egregia specie Arrowroot (rectius Aru-
Aru, i. e. farina farinae) magni aestimatum.') De austro-americanis nil adhuc constat; quin autem et illae
materiem hanc utilem contineant, hand dubitamus. — Е truncis et petiolis plurimae gummi exsudant nauseosum,
populare apud Indos alexipharmacon.?)
1) Pereira, Elem. mat. med. 1180.
.2) Enpticurn, Enchirid. 50.
CONIFER A E.
CoxirERAE Juss. Gen. 411. excl. gen. Lam. Dict. II. 82. (ordo). L. С. Richard Comm. bot.
de Сот]. et Cycad. (edid. Ach. Rich. Jl), Stuttgardiae 1826. Bartl. Ord. nat. 92. Lindl.
Introd. ed. 1, 247. Antoine die Coniferen nach Lambert, Vindob. 1840—46. Meissn. Gen. 353.
(262.). Ел. Gen. 258. Enchirid. 138. Synopsis Coniferarum, Sangalli 1841. | Carriére
Traité général des Coniféres, Parisiis 1854. Excluduntur ex ordine Gnetaceae omnium fere
auctorum et Cycadeae nonnullorum. — SxvommzaE L. C. Rich. partim. — ТҰМРАХОСНЕТАЕ
Mart. Consp. 11. Ord. 51. 58. 59. — STRoBILACEAE Rehbch. Consp. S0. part. — PINACEAE
et 'ТАХАСЕАЕ Lindl. Veget. Kingd. 226. 230. — СумхозрРЕВМАВОМ ordo Лиси.
ACRAMPHIBRYAE LIGNESCENTES RAMOSAE SIMPLICIFOLIAE, DICLINES AMENTI-NUDI-FLORAE, ECAR-
PIDIATAE SAEPIUS SUPRA BRACTEAS GYMNOSPERMAE, DI — POLYCOTYLEDONEAE IN POLYEMBRYONIAM
TENDENTES.
Frores dioici aut in diversis ramulis monoici, simplicissimi, perigoniis nullis, passim
prophyllis (sive bracteolis) suffulti. Mascurı amentacei, e staminibus simplicibus supra axem
conímunem collectis conflati; interdum supra bracteas vel folia frondosa in inflorescentiam amen-
tiformem spicatam vel subumbellatam combinati. STAMINA per spiram continuam vel verticil-
latim 4 — plurifariam disposita; FILAMENTIS plerumque stipitiformibus interdum brevissimis,
continuis cum coNNECTIVO subaequali aut dilatato aut peltato saepissime supra antheram in cri-
stam squamaeformem interdum maximam et incrassatam prodeunte. ANTHERAE loculi 2 — 20,
I-locellati, discreti aut contigui appositive, globosi usque lineares, plerumque connectivi faciei
deorsum specianti affixi, per totam longitudinem adnati aut majore parte liberi penduli; rima
longitudinali rarissime valvatim dehiscentes, interdum conjunctim bivalves. Рогљех aut globosum
(pollen cupressaceum) aut biappendiculatum (p. pinaceum), membranis 2 instructum (intima ter-
tia spuria) *). Еговвв FEMINEI ovulis nudis efformantur, eo niodo ut unumquodque ovulum totum
‚ referat florem. Ша modo effingunt apicem ramulorum saepius prophyllis tectorum; modo per se
ipsa totum sistentia ramulum floralem solitaria v. complura aggregata enascuntur ex axillis ВВА-
CTEARUM, quae paucae v. numerosiores in amentum dispositae, rarissime solitariae, variam exhi-
bent formam, quippe quae saepius squamaeformes, interdum peltatae, rarius cupulaeformes, pas-
sim inter sese et cum rhachide in involucrum v. receptaculum connatae. Nunc ovuta offenduntur
cum squamis axi amenti primario inserta (squamae simplices ; flores axillares 1. gradus); nunc
Ж) Cf. fusiorem cl. Зснленти dissertationem: Ueber den Bau einiger Pollenkórner in Pringsheim Jahrb. П. 142. sqq. et in Lehrb. d. Anatom. et
Physiol. 1I. 368.
Conif.
419 CONIFERAE. 420
ortum trahunt ex axibus secundariis, qui cum bracteis ovuligeris in organum squamiforme іп-
terdum divisum (,,squamam interiorem*) connati bracteis axi primario insertis („squamis exte-
rioribus“) suffuleiuntur (squamae duplices per paria combinatae; flores axillares ЇЇ. gradus).
Modo occurrunt in axilla ipsa posita et erecta; modo plus minus supra bracteae basin elata,
erecta aut. inversa, libera vel cum squama connata, rarius in illius fovea semiimersa vel fovea
majore basi tantum pervià tota inclusa; in quamplurimis orthotropa (sive atropa), rarissime
anatropa; INTEGUMENTO instruuntur saepissime unico, a nucleo majore parte libero in micropylen
ampliusculam interdum lobulatam vel bilobam protracto; rarius binis, liberis vel connatis; in-
terdum maturitate accedit integumentum accessorium (arillus). Fructus in l-floris sEMEN termi-
nale, aut axillare squama vix aucta; in AMENTIS compositus; nunc squamarum imprimis muta-
tione seminibusque per illas occultatis aut strobilaceus: squamis lignosis imbricatis aut valvatis,
initio arcte reclusis interdum plus minus coalescentibus, demum hiantibus, persistentibus aut
deciduis; aut galbulaceus, squamis carnosis coalitis indehiscentibus; nunc (ipsorum ovulorum in-
cremento praevalente) spica seminum e bracteis suffulcientibus plus minus exsertorum, illis vix
auctis vel quando magis accrescunt semina haud obtegentibus, SEwiNA eodem modo quo ovula
consita maturitate solvuntur, rarius in squamis inclusa persistunt, rarissime inter sese coales-
cunt. ARILLUS in quibusdam generibus obvius, cupulaeformis, carnosus, interdum perbrevis
Testa plerisque crustacea, interdum resinoso-glandulosa, passim coriacea, carnosa, drupacea.
aut arida et tenuiter membranacea, haud raro in processus alaeformes 1—3 expansa. ENDOPLEURA
in generibus integumento duplici praeditis tenuis aut crustacea, reliquis nulla. PERISPERMIUM
tenuiter membranaceum plerisque solubile. ENxposPERMIUM copiosum, rarius parcum, carnosum
farinaceum vel corneum, plerumque oleo pingui et plasmate scatens, rarius amylo repletum.
Empryo in endospermii axe rectus; RADICULA (mediante proembryone et suspensoriis conspicuis
= syrrhiza Rich.) ab endospermio haud discriminata in ejus apice adnexa; сотугеромвов 2—9,
prorsus discretis, verticillatis; PLUMULA saepius inconspicua. Nituntur ad polyembroniam, ет-'
bryone quidem perfecte explicato plerumque solitario, sed complurium (3 et ultra) primordiis
saepissime obviis,
ARBORES vel FRUTICES , interdum giganteae magnificae, longaevae, plerumque sempervi-
rentes, ramosae, resina omnibus partibus scatentes. Rami continui rarius articulati, teretes
rel angulosi, raro phyllodineo- dilatati. Grumae foliaceae et florales perulatae ам! nudae.
Forra saepissime perennia (interdum usque septimum in annum, rarius ultra 1), homomorpha,
subinde in diversis ramulis rarius in eodem heteromorpha; solitaria, opposita vel ternata, spira-
liter 2 — plurifariam seriata, interdum disticho-patentia vel in ramulis abbreviatis fasciculata .
simplicia, integra, rarius minute serrulata rarissime lobata; saepius linearia. vel acerosa, haud
raro navicularia vel squamiformia cauli appressa, rarius lato-elliptica vel flabelliformia, raris-
sime obsolete dentiformia (ramulos phyllodineos stipantia); parallelo-venosa , plerumque coriacea,
sessilia rarissime petiolata, exstipulata , saepius pulvino ad caulem decurrentia. Frores vel
INFLORESCENTIAE terminales interdum in ramulis abbreviatis , rarius axillares, — Fructuum
MATURATIO annua — triennis. GERMINATIO epi- aut hypogaea, foliis primariis saepius heteromor-
phis. Crescunt per totum orbem terrarum, vastas interdum constituentes sylvas, ob usum
multiplicem frequentissime quoque cultae. — Ordo conspicuus, nostrae aetati ксы e tem-
poribus protogaeis antiquissimis, quibus summa ubertate et numerosissimis formis vigebat, suis
рген GENCE saa HIMNO conficiens, inter omnes regni vegetabilis legiones generi
humano maximum affert тигїї . 5 eg g
ert ‘auxilium adjumentum salutem.
De florum morphologia cf. excursum ad calcem partis descriptivae.
421
CONIFER АЕ.
CONSPECTUS SUBORDINUM ET TRIBUUM CONIFERARUM,
ADJECTA GENERUM INDICATIONE, BRASILIENSIBUS NUMERATIS.
Зововоо |. PINACEAE.
Trus 1. ARAUCARIEAE.
Antherae multi- (6 — 20-) loculares, loculis linearibus libere pendulis. Pollen cupressaceum.
Squamae amenti feminei simplices. Ovula inversa. — Gemmae nudae.
1) Ovulum nudum, supra squamam libere pendulum.
DAMMARA Вомрн.
2) Ovulum in squamae fovea basi tantum pervia inclusum.
Тывоз ІІ. ABIETINEAE.
Antherae 2-loculares, loculis oblongis discretis. Pollen pinaceum (rarissime cupressaceum ).
Squamae amenti feminei duplices, exteriore minore, plerumque discretae. Оуша inversa, —
Gemmae регшаае.
PINUS LINN. — SCIADOPITYS Sigs. кт Zucc.
Tuus Ш. CUNNINGHAMIEAE.
Antherae 2—3-loculares, loculis subrotundis discretis v. contiguis. Pollen cupressaceum. Squa-
mae amenti feminei duplices, interiore minore, prorsus coalitae vel apice subliberae (rarius
simplices?). Ovula inversa. — Gemmae nudae, rarius perulatae.
CUNNINGHAMIA В. Ba. — ATHROTAXIS рох. — SEQUOIA Enpi. (7?)
Trisus IV. TAXODINEAE.
Antherae 3—5-loculares, loculis subrotundis appositis. Pollen cupressaceum. Squamae amenti
feminei duplices, subaequales, coalitae, interdum apice liberae. Ovula erecta. — Gemmae nudae.
TAXODIUM Rica. — GLYPTOSTROBUS Ех. — CRYPTOMERIA Dow.
Зовокро H. CUPRESSACEAE.
Тывов V. CUPRESSINEAE.
Antherae 5—2-loculares, loculis subrotundis appositis. Pollen cupressaceum. Squamae amenti
feminei simplices, maturitate semina obtegentes (Dselmeis exceptis). Ovula ias saepius
plura. — Gemmae nudae. Folia saepissime 2—3-verticillata.
Ѕовтвівоз I. CUPRESSINEAE VERAE. Amentum fructiferum strobilaceum, squamis pel-
tatis, reclusis.
1) Ovala, пишегова. . . .........
2) Ovula bina.
CHAMAECYPARIS SPACR.
Зовтывоз H. ACTINOSTROBEAE. Amentum fructiferum strobilaceum, squamis imbricatis
vel valvatis (neque. peltatis), reclusis.
WIDDRINGTONIA ExpL. — FRENELA Mins. — FITZ-ROYA Ноок, уп. —
ACTINOSTROBUS Mig. — CALLITRIS Vent. — BIOTA Dos. — THUJA Liwy.
(Libocedrus Endl.) — THUIOPSIS Sms. кт Zucc.
бовтывоз Ш. JUNIPERINAE. Amentum fructiferum galbulaceum, squamis imbricatis vel
valvatis, coalitis, demum поп hiscentibus.
JUNIPERUS Linn. — SABINA А. Вв. (in litt.) — ARCEUTHOS ANT. кт
Korscay.
Sunraigus IV. DISELMEAE. Amentum früctiferum substrobilaceum,
(neque reclusis neque coalitis).
DISELMA Hook. FIL.
60
squamis libere erectis
Conif.
1. ARAUCARIA Juss.
2. CUPRESSUS Tovayer.
ARAUCARIA.
TAXACEAE.
423 CONIFERAE :
SuBonpo Ill.
424
Tavs Vi. DACRYDIEAE.
Antherae 2-loculares. Pollen pinaceum. Оуша supra squamas simplices solitaria, saepius In-
versa, orthotropa (rarius subanatropa), integumentis 2
liberis. — Gemmae nudae.
SAXE-GOTHAEA LINDL. — DACRYDIUM SOLAND. — PHEROSPHAERA
ARCHER. — MICROCACHRYS Ноок. FIL.
Tamvs УП. PODOCARPEAE.
Antherae 2-loculares. Pollen pinaceum. Ovula supra squamas simplices vel folia frondosa soli-
taria, erecta, anatropa, integumentis 2 coalitis. — Gemmae perulatae. .
Тавс8 ҮШ. TAXEAE.
Antherae 8 — pluri-loculares. Pollen cupressaceum.
3. PODOCARPUS EL Henr.
Ovula supra squamas simplices vel folia
frondosa solitaria usque terna, saepius bracteolata, orthotropa, erecta. — Gemmae perulatae.
Folia linearia. Rami teretes.
TORREYA Arn. — TAXUS Linn. — CEPHALOTAXUS Sigs. кт Zucc.
Tamus ІХ. SALISBURYEAE.
Antherae 2-loculares, Pollen cupressaceum. Оуша supra squamas simplices aut folia frondosa
solitaria vel plura , ebracteolata, orthotropa, erecta. — Gemmae perulatae. Folia dentifor-
mia aut flabelliformia. Rami phyllodinei aut teretes.
PHYLLOCLADUS Rica. — SALISBURYA Змитн.
Thus L ARAUCARIEAE. Zichl. іп Regensb. Flora 1862. 378. — Abietinearum subtribus Endl.
Syn. Сот. 80. Carr. Conif. 412. АхтнЕвАЕ multiloculares, loculis linearibus libere: pendulis.. PoLLEN Cu-
pressaceum. SouAMAE әтеші feminei simplices, interdum in facie superiore processu ligulaeformi (squamam in-
teriorem mentiente) auctae. Ovuruw in squama elatum, inversum, orthotropum, libere pendulum aut in fovea
squamae ad imam basin (апіша pervia inclusum. IwrEGUwENTUM simplex. — Gemmae nudae.
L ARAUCARIA Juss.
Asavucanta Juss. Gen. 413. Lamb. Gen. Рт. J. ed. I. t. 39. 40.
Л. 9. t. 4—6. Rich. Conf. 153. t. 20. 21. Meissn. Gen. 352.
(263. 370.). Endl. Prodr. Fl. Norf. 35. Gen. п. 1797. Sym
Сот, 184. Brongn. Dict. Hist. nat. П. 77. СІ. Gay Fl. Chil.
У. 414. Carr. Comf. 413. — DowsEvA Гат. Encyclop. 11.
301. Ш. 828. — Corumpea ef Eurassa Salisb. in Transact.
Linn. Soc. VIII. 316. 317. — Аілімал Don in Loud. Hort.
Brit. 406. — Araucaria ей Котаста Link іп Linnaea XV.
541. 543. Spach. Hist. Vég. Phan. XI. 361. — Pini spec. Vell.
И. Нит. Ic. Х. t. 55. 56. — Curi tupice, Pinheiro Bras.
Fones dioici (exceptione rara monoici, fide Par-
LATORE). AMENTA MASCULA terminalia, solitaria vel sub-
gemina. STAMINA per spiram continuam inserta, nu-
merosa; FILAMENTO longiusculo stipitiformi iu connecti-
vum crasso-squamaeforme adscendens dilatato; ANTHE-
RAE loculis 6 — 20, e conuectivi basi biseriatin pen-
диз, filamento parallelis, per rimas longitudinales ver-
sus omuium centrum commune spectantes apertis. FLO- |
RES FEMINEI in strobilos terminales multifloros supra |
axem clavaeformem spira continua multiseriatim dispo-
siti. Ввасткак (squamae) crasso-squamaeformes, cu-
neatae, e verticis truncati medio in mucronem folia-
ceum incurvnm aut recurvum desinentes, in facie su-
periore sub apice ligula dentiformi vel squamiformi in-
terdum obsoleta instructae; fertiles inferiore parte sub-
inflatae cavae, caverna ima basi pervia; steriles pror-
sus solidae. OvuLum in bracteae caverna (fovea) to-
tum immersum, basi lata in illius summitate affixum;
INTEGUMENTO a nucleo praeter chalazam libero, in, mi-
cropylen rostellatam ex apertura cavernae basali bre-
viter exsertam producto. ` STROBILUS FRUCTIFER magni-
tudine valde auctus; squamis lignescentibus (parietibus
cavernae imprimis induratis), plerisque propter inflo- `
rescentiae densitatem debilitatis cassis, demum ab axe
deciduis. SEwiNA tota inclusa.(apertura basali plerum-
que demum per margines compressos neque quidem
coalitos occlusa). Testa arido-membranacea; NUCLEUS
demum ad chalazam quoque solutus, RNDOSPERMIO CO-
pioso farinaceo-carnoso, amylo repleto. Емввуо endo-
spermii fere longitudine; сотугкромвоз 2 — 4, lineari-
semicylindricis; RApicuLA brevi.
Аввовкв giganteae pyramidatae. Rami verti-
cillati. Кова solitaria, ordine */,, vel affini dispo-
sita, undique versa, imbricantia, plana aut quadran-
gulo-subulata, homomorpha aut in planta juvenili he-
teromorpha. — Maturatio biennis. — Germinatio epi-
aut hypogaea. — Crescunt in Brasilia australi tro-
pica, in montibus terrarum australiorum reipublicae
Chilensis, in Nova Hollandia, Nova Caledonia et
insula Norfolk ,. vastas plerumque | constituentes
silvas.
425
Oss. 1. Singulare quod de pollinis erga ovulum ratione in
Araucaria (A. brasiliana) notavit cl; Зснаснт (Lehrb. d. Anatom.
et Physiol. II. 373. t. X. f. 27.). Quum enim reliquis Coniferis
solitum sit, ut granula pollinis per micropylen amplam libere
perlapsa in nuclei mamilla liquorem quendam secernente tubulos suos
agant, hoc in genere accidit, ut granula ipsa ad ovulum plane
non perveniant sed jam intra squamas pressim contiguas germina-
tionem incipiant; ita ut tubuli validi ovulum demum attingentes e
micropyle et apertura squamae basali filorum longorum albidorum
ad instar dependant.
Ons. П. Endospermium in Coniferis reliquis, quantum no-
tum, oleo pingui et plasmate scatens, Агансаг 8 et probabiliter
quoque Dammarae (quam investigare haud licuit) amylo copioso
repletum est. Quum feculae illius praesentia imprimis in semini-
bus plantarum characterem botanicae systematicae minime negli-
gendum offerat (cf. Хаквкн, Stärkekörner, Vorrede p. П.), sen-
tentia nostra magis etiam confirmatur, quod Агаисаггеас tribum
constituant Abzetiners et Cunninghamieis aequiparandam (neque
vero, ut scriptoribus placuit, Abzetineis subjungendam).
Архот. In commentatiuncula de squamarum in Araucariis
qualitate morphologica (Flora Ratisbon. 1862. 369. t. 2. 3.) pro
carpophyllis illas habendas esse existimavi, quae huic generi haud
ut aliis Con;feris aperta sed in modum Angiospermarum occlusa
exstarent, Quum enim tota squamae ‘indole persuasum mihi esset,
illam partem quam plerique auctores integumentum exterius salu-
tabant (nempe partem squamae inferiorem ovulum superne obte-
gentem), ad squamam ipsam pertinere et ovulum integumento sim-
plici instructum revera in squamae cavitate inclusum esse, mon-
stro quodam (quod l. c. delineavi et accuratius descripsi) carpo-
phyllum imperfecte occlusum simulante ad illam opinionem addu-
etus sum. Hane sententiam autem nuperrime a vero alienam co-
gnovi, postquam iterato evolutionis examine ratam habui interpre-
tationem supra propositam, quam primus ill. Ar. Braun literis
benignissime mecum communicavit.
Ovulum enim haud e squama enascitur, sed ad illius basin
infimam tamquam surculus axillaris proficiscens statim cum squama
coalescit et illa rapidum incrementum basale capiente in altitudi-
nem effertur. Eodem vero tempore supra ovuli insertionem squa-
mae compages cristae ad instar elevatur et supra illud, quod primo
stadio subrectum mox inversum redditur, sensim prorepens de-
mum totum illud obtegit, ita ut foramen tantum angustum ad ba-
sin squamae in cavernam qua ovulum conditur perducat (Conf. in
tab. nostra CXI. f. 7). Igitur eandem fere rem habemus, ac in Jsoéle,
quo in genere macrosporangium in folii fovea immersum superne
compagis foliaceae processu, quem „velum“ botanici appellant,
plus minus interdum totum absconditur (ut e. gr. in Js. Hystrice).
Simile quid in Dacrydiearum genere Saxe-Gothaea obvenire dici-
tur, cui ovula adscribuntur inversa in fovea bracteae semiimmersa.
Itaque ovula Araucariae inclusa quidem exstant neque vero
in modum Angiospermarum, ita ut ,,Gymnospermarum* titulus ab
Araucariarum natura minime abhorreat, si illo tantum utamur ad
significandum diversum occlusionis principium. -Ad explicandam
autem squamam illam monstrosam, qua prius in errorem ductus
sum, assumi debet, margines squamae a prima juventute per pres-
sionem quandam lateralem conniventes impedimento fuisse, quo-
minus ,,velum“ explicatum sit. Ita illis ovulum obtegentibus et
imperfecte coalitis squama speciem praebuit carpidii Angiosperma-
rum in modum solitum nisi minus perfectum occlusi.
~
CONIFERAE:
ARAUCARIA. 426
кстіо 1. COLYMBEA.
COoLUMBEA Salish. in Transact. Linn. Soc. Vill. 317. — АһАссАМА
Link in Linnaea XV. 541. — ARAUCARIAK sect. Colymbea Endi. Syn.
Conif. 185. Carr. Сош(. 414.
босамАЕ amenti feminei haud alatae; ligula parva vel obso-
leta. ANTHERAE 10—20-loculares. — Сотугкрохкк 2—4 , germi-
natione hypogeae, in squama seminifera persistentes. Forra plan-
lae juvenilis homomorpha, adullae plana. Slirpes americanae.
8кспо П. EUTACTA.
Eurassa Salisb. 1. с. 316. — Естлстл Link l. c. 543. — ARAUCARIAR
sect. Eutacta Endl. l. c. 186. Carr. U c. 418.
SQUAMAE amenti feminei late alatae; ligula manifesta. ANTHERAR
6—12-loculares. — Сотугкрохкв 4, germinatione epigeae (e squama
seminifera protractae). Forra plantae juvenilis heteromorpha, adul-
tae saepius acerosa. Stirpes austral-asicae.
1. ARAUCARIA BRASILIANA А. Rica. Laws.
Tabula nostra CX. CXI. CXII.
Pinheiro Dobrizhof. Hist. Abipon. Г. 401.
Columbea angustifolia Bertoloni in Piante del Brasile
(1820.) 7. el in Opusc. scient. di Bologna 111. 411.
Araucaria brasiliana (A. brasiliensis promiscue) А. Rich.
Dict. Class. Hist. nat. І. 512. (1822.). Raddi Mem. т Ath
della В. Ассай. dei Georgof. di Firenze 1. 185. t.5. Lamb, Gen.
Pin. Ed. 1. II. 12. t. 5. (ter) (1824). Ed. 2. ІІ. 79. t. 46.
46. (bis). Loudon Arboret. Brit. ГУ. 2439. Bedford and
Forbes Pinet. Woburn. 161. t. 53. 54. Link in Linnaea XV.
542. Sieb. ct Zucc. Fl. Japon. t. 138. Магі. Syst. тай. med.
veg. Bras. 117. et in Flor. Bras. tab. physiogn. t. XXXIX.
Expl. СІ. Antoine Сот. LIT. t. 51—53. Spach Hist. vég. Phan.
ХІ. 265. Endl. Synops. Сот. 185. Lindl. et Gord. Journ.
Hort. Soc. V. 220. Knight Synops. Сот. 43. (ет Carr.). Carr.
Conif. 415. Gord. Pinet. 23. Parlatore in Bull. Soc. Bot. Franc.
1861. 85.
Pinus dioica Vell. И. Flum. Кс. Х. 1. 55. 56. (1827.).
Araucaria Ridolfiana Savi fil. in Alli della terza riunione
degli scienziati italiani tenula in Firenze ( 1841.) 458. et 783.
t. 2. 3.; in Giorn. agr. Тозе. XVI. 214. el т Giorn. bot. та. 11.
(1846.) 52. Ridolfi Album di Bibbiani hort. ital. (ex Parl).
Knight Synops. Сот. 43. (ex Сат.). pt.
Аввов haec gigantea altitudinem ultra 150 ped. adipiscitur. '
Слое amplissimo, peripheria usque 18-pedali, instar columnae ad-
scendit; namis 4—S8-verticillatis, in longum extensis, sursum modo
reflexis modo ad humum usque depressis, nunc versus apicem tantum .
exeuntibus coma late conica, nune magis versus basin pronascentibus
in comam oblongam comparatis. Inferne calvi extremi gestant ramulos
numerosos 10—80, curtos 1—8 ped. longos, spisse foliatos, junio-
res nutantes mox in corymbum erectos; ut ingentis quasi cande-
labri species’ appareat. Lignum diversis in stirpibus (quae forte
varietates aliter quoque divergentes sístunt) - diversum: hisce album
(Pinheiro branco); illis, quae etiam erectiores altioresque
candices effingere dicuntur, rubicundum densius guam illatum atque
gravius (Pinheiro vermelho). Совткх more Pinorum euro-
paearum transverse discinditur, sed maxime in obliquum , quo fit,
ut corpus ligneum arboris tectum sit squamis aut ravo-fuscis aut
nigricantibus, intus pullis. Nonnumquam fit crassior; tam in eo
ipso quam in ligno natu minore rubrum quoddam genus odoriferae
resinae secernitur (ex Mart. Obs. 417. Tab. physiogn. expl. СП. sq.
et Pant. 1. с.). RAwuLonu nascentium epidermis glaucescenti-viridis,
provectiore aetate obscurascens. Кома 1—1'/, poll. Ig- 21/,—4 lin.
lt., ad basin paullum oblique inserta et aliquantulum (usque ad 6 lin.)
dilatata, supra illam subcallosa, deorsum ad ramulum pulvinis conspi-
cuis per sulcos ab invicem discriminatis decurrentia; juniora erecto-
427
patentia, caulina demum refracto-deflexa deorsum imbricantia ; ovato-
v. oblongo-lanceolata saepius subfalcata, plerumque longe acutata in
mucronem flavidum demum nigricantem pungentem desinentía: su-
pra concaviuscula , subtus nervo medio subcarinata; supra laete
demum saturate viridia, subtus viridi-glaucescentia; coriacea, laevia,
lucida, utrinque stomatum fasciis notata ; saepissime disposita or-
dine */,, vel '5,,, ascensione ",—'/„-роЙ., praeter quam dispo-
sitionem normalem interdum offenduntur eaedem fere series per ver-
Эг ; ; „Да + 9-Г 7,
ticillos 2—3-meros mutatae, divergentia nunc 2 :
(secundum cel. A. Beaus ín Monatsberichte der Kgl. Akad. d.
Wissensch. zu Berlin 1861. 267.). Амемта MascuLA in ramulis
brevibus lateralibus terminalia, solitaria rarius geminatim appro-
ximata , sessilia, subarcuato-ascendentia et paullum flexuosa, foliis
summis suffulcientibus 3—4 diminutis erecto-appressis, cylindracea,
initio 8—4 post pollinis dissipationem 5 — 6 poll. longa, diam.
1
transversario 6—10-lin. 8таміма ordine У, (ascensione 2-5
demum */,-lin.) disposita, effoeta aliquantum elongata; FILAMENTA
3—4 lin. longa, complanato-stipitiformia, rigidiuscula; coNNECTIVA
crassa, subrhombeo -triangularia, subapiculata, nitida, ante dehis-
centiam arcte sursum imbricantia et invicem sese comprimentia, ita
vt superficies obtuse triedra evadat. Амтневлвом loculi 10—15,
subapiculati, filamento parum breviores. AMENTA FEMINEA in ra-
mulis lateralibus brevibus solitarie terminalia, versus anthesin ovoi-
dea: foliis subfulcientibus approximatis, ultimis decrescentibus, ini-
tio squarroso-patentibus demum per squamarum infimarum incre-
mentum refracto-deflexis et ita collare quasi efformantibus. Sgua-
MAE ultra 1200, ordine **/,,, supra axem digestae (ascensione
simul eum aetate accrescente, maturis si squamarum apices respicias
"лил Ип, aequante) ; infimae deorsum, summae sursum spec-
· tantes, intermediae horizontales, ubique arcte invicem applicitae.
Statu admodum juvenili exstant prorsus foliaceae subulatae, tunc
ovulo ad imam basin apparente latiores fiunt et dum illud explicetur
et in bracteae cavitate abscondatur pars squamae superior abit in
CONIFERAE: ARAUCARIA — CUPRESSUS.
428
mucronem, inferior autem tumescens et dilatata abhine sola acere-
scit. Mox evadit oblongo-obovata , basi cuneata sessilis, antice in-
crassata marginibus carinata et ex apice truncato subrhombeo de-
sinens in mucronem coriaceum curvato-deflexum pungentem. (Mu-
cronibus hisce in strobilis sat juvenilibus arcte deorsum imbrican-
tibus reliquae partes velantur, provectiore autem aetate squamarum
apices rhombei ubique inter eos apparent illisque simul protrusis
rigescentibus strobilus redditur echinaceo-dipsaceus.) Ovutum hoc
stadio in cavitate quae parvam etiamdum partem ad basin squamae
occupat more inclusum. LieuLA sub apice minima lanceolato-den-
tiformis, saepius obsoleta vel nulla. Frucrus evadit strobilus glo-
bosus S—10-pollicaris. Ejus squamae 2—2'/, poll. longae, */,—1
poll. latae: steriles (quae praesertim in basi et apice frequentes)
plerumque angustiores , oblongo-cuneatae, plus minus angulosae,
solidae; fertiles autem inferne ad majorem partem cavae, seminis
expansione tümefactae, parte anteriore compressae a lateribus sub-
constrictae marginibus carinatae, vertice subrhombeo gibbosae et
in mucronem prodeuntes. Tria distinguuntur strata in contextu
squamae fructiferae; extimum coriaceo-lignosum, superficie nitida
laevi castanea; intermedium laxe et minute fibrosum fere subero-
sum; intimum accurate erga illud definitum firmiter lignosum, in-
tus membrana obscure purpurea lucida vestitum. Semen oblongo-
ovoideum rostratum. Testa arido-membranacea, externe obscure
purpurea intus saturate flava, lucida. NucLEUus obtusus, super-
ficie albus, demum amygdalino-flavescens, ЕхповРЕВМО albo durius-
culo. Сотүгкрохкв 2, apice interdum rugoso-convolutae.
Habitat in regione Brasiliae meridionali, inter 46% et 60? long.
occ. a Parisiis, et inter 15? et 30° 144. austr.; in orientali plaga prov.
Rio Grande do Sul, ín prov. Uruguay, S. Pauli, S. Catharinae et
Minarum. Singulatim modo occurrit , modo integras constituit silvas,
г. gr. in regione Curitiba, quae ab harum arborum copia nomen ducit
(Curi v. Cury nomen arboris tupicum, tiba eadem lingua = mul-
tum et locus). Vocatur Curi-y idiomate guaranico, Curi-tiva іе
arbor Curi tupico, Pinheiro nomine lusitanico.
Tawes V. CUPRESSINEAE. Амтневле 3—5- rarius 2-loculares, loculis subrotundis appositis. Por-
LEN cupressaceum. Souamar amenti feminei simplices, sub maturitate accrescentes reclusae vel coalescentes
semina occultantes. Ovura erecta saepius plura. — беЕммлЕ nudae.
squamiformia rarius breviter acerosa.
КотлА saepissime 2 — 3-verticillata,
Sosius I. CUPRESSINEAE VERAE. Амехтом fructiferum strobilaceum; sovawis peltatis, valvatim
reclusis, demum liüscentibus.
П. CUPRESSUS Tovrner.
Cursessus Tournef. Inst. 358. Linn. Gen. n. 1079. Gürln, Fr.
et Sem. I]. 64. t. 91. excl. spec. Lamb. Gen. Pin. t. 65. 66,
L. C. Rich. Сот. 142. 1.9. Nees jun. Gen. Pl. И. 10. Endl.
Gen. п. 1791. Spach Hist. nat. vég. Phan. XI. 323. Meissn.
Gen. 352. (263. 370.) Endl. Synops. Соту. 55. Carr. Сот. 114.
Кровев in diversis ramulis monoici. Mascon:
Amenta simplicia terminalia, ovato-cylindrica. STAMINA
8 — 32, decussatim opposita quadrifariam imbricata;
FILAMENTO brevi, connectivo excentrice peltato squa-
miforhi тойсо; АМТНЕВАК loculis 2— 4 subglobosis,
appositis, longitrorsum tangentialiter dehiscentibus. Por-
Linis membrana extima leviter granulata, interiore ha-
mectatione valde tumescente exteriorem minus tensi-
lem discindente. Кеміхет dispositi iu amenta termina-
lia solitaria. Ввлстклк 6 — 10, decussatim oppositae,
liberae, supra basin crasso-carnosae, in acumen de-
sinentes. ОуррА ад bractearum basin plurima, plari-
seriata, erecta, sessilia, lageniformia ; INTEGUMENTO
unico, a nucleo minimo ad verticem impresso supera
parte libero, in collum protracto, micropyle breviter
exserta. SrRoBiLUS fructifer globosus vel ovato-sub-
globosus; bracteis valde accretis, lignescentibus, val-
vatim invicem arctissime appressis indeque regulariter
angulosis, excentrice peltatis, verticis centro umbona-
"is vel apieulatis, initio arcte reclusis demum hiscen-
tibus. Semina plurima, in bracteae stipite aliquantum
elata, ovoidea, ab invicem libera. Tesra ossea, utrin-
que in alam membranaceam “ехрапва , hilo parvulo
elliptico, micropyle obsoleta. Nucrgus cavitatem im-
pleus, a testa (praeter chalazam) liber; ENDOSPERMIO
carnoso tenui. Емвиуо endospermii longitudine, COTY-
LEDONIBUS 2—3, ñADICULA cylindrica.
429 CONIFERAE: CUPRESSUS — PODOCARPUS. 430
ARBORES in regione Europae mediterranea, In-
dia boreali et in America centrali indigenae, frequen-
tes hortorum hospites, sempervirentes, (ете cres-
centes. Rami pyramidato - fastigiati vel horizontali-
ter patentes, interdum lugubri- dependentes. Forra
quintum in annum persistentia, opposita, basi con-
пайа subvaginantia, decussata, arctissime imbricata
ramosque omnino tegentia, coriacea, parva, squami-
formi-rhombea, saepe dorso glandula vesiculari no-
tata. СЕММАЕ foliaceae et florales nudae. Matu-
ratio biennis.
1. CUPRESSUS LUSITANICA Мил, coma effusa; ramis fle-
xuosis patentibus, infimis subpendentibus , ramulis tetregonis; foliis
acutis appressis apice patulis glaucescentibus; strobilis subg lobosis
parvulis glaucis, squamis mucronatis.
Tabula nostra CXII. Fig. 11.
Cupressus lusitanica patula fructu, minore Tournef. Instit.
| 587. Duhamel Arbr. 1. 198.
il
|
|
Cupressus lusitanica Mill. Dict. п. 3. Willd. Spec. 17.
511. Гог! Nouv. Duham. 11. t. 3. Lamb. Gen. Pin. Ed. 1.
| 1 95. 1.42. Ed. 2. П. г 65. Loud. Arboret. Brit. 17. 2477.
fig. 2328. Encyclop. of trees 1075. fig. 1998. Pinet. Woburn.
177. t. 60. Knight Syn. Соту. 19. Carr. Conif. 119.
Cupressus glauca Brot. Fl. Lus. L 216. Lam. Dict. И.
243. Епа. Syn. Сот. 58. Lindl. et Gord. Journ. Hort. Soc.
V. 206. Spach Hist. vég. Phan. XI. 328.
Cupressus pendula 17 Нєгїїг Stirp. 15. t. 18. Desf. Hist.
Arb. 11. 556. пес Thunb. пес Lam.
Cupressus thurifera, C. sinensis pendula, C. Uhdeana Hort.
quorundam (er Carr.) nec Lindl. nec Gord.
Juniperus ez Goa Herm. Horl. Lugd. Batav. 146.
(Synonyma nonnulla fide Endl. Syn. et Carr. Conif. adducta.)
Originaria in peninsula Indiae circa Goam , nunc colitur in
Gallia mediterranea, in Lusitania et passim per prov. Brasiliae Rio
de Janeiro: teste autopta M.
Trisus ҮП. PODOCARPEAE. Ахтнквак 2-loculares, loculis appositis subrotundis. Potten pinaceum.
NovaAwaE amenti feminei paucae, simplices. Ovura solitaria, anatropa, erecta, integumentis 2 coalitis apice
tantum subliberis. — Gemmar perulatae. Кола solitaria rarius opposita.
Ш. PODOCARPUS L'Hér. |)
Ропосавров L'Hérit. Mss. Kunth in Humb. et Bonpl. Nov. Gen.
et Spec. 11. 2. L. С. Rich. Сот]. 124. Епа. Gen. п. 1800.
Meissn. Gen. 353. (264. 370.). В. Br. in Horsfield Pl. Jav.
rar. 35. Sieb. ей Гисс. Fl. Jap. t. 133 — 135. Endl. Synops.
Comf: 206. Cl. Gay. Fl. Chil. V. 399. Carr. Сот. 436.
Hook. Fl. Tasm. 356. — Nackta Gaertn. de Fr. et Sem. І. 191.
і. 39. — Taxi, Juniperi e£ Myricae spec. Auctt.
Fores dioici aut rarius in diversis ramulis mon-
oici. AMENTA MascuLA axillaria rarius terminalia, so-
litaria vel in pedunculo communi laxe spicata vel sub-
umbellata, basi bracteolata; srAMINIBUS numerosis spira
continua dispositis; FILAMENTO brevi vel subuullo, con-
nectivo saepius in cristam squamaeformem producto,
ANTHERAE loculis binis appositis conjunctim bivalvibus.
Ovova rarius e foliorum vulgarium vel diminutorum axil-
lis laxe spicata, spicis terminalibus уе! axillaribus, sae-
pius in amentum axillare pedunculatum vel subsessile
disposita: smacTkis 2-— 4, partim sterilibus, carnosis,
subvertillatis, cum axe et inter sese aut prorsus coa-
litis aut apice tantum liberis, organum subcylindricum
nune pro illarum numero dentibus suleisque 2— 4 in-
structum s. d. nEcEPTACULUM efformantibus. Ovura ple-
rumque solitaria rarius 2 — 3 (iu receptaculo), supra
axillam bractearum suarum saepius elata, receptaculum
superantia, in funiculis brevibus erecta, anatropa, sub-
globosa, vertice in apiculum saepe producta; INTEGU-
MENTIS 2 coalitis, superne tantum inter sese et a nu-
cleo liberis, micropyle hilo proxima. AMENTA FRU-
СТІҒЕНА floralibus subsimilia, ovulis tantum explicatis,
rarius quoque receptaculo in corpus crassum carnosum
accrescente. Srmina subdrupacea, TESTA plerumque
Conif.
subcarnosa, endopleura subcrustacea. Enpospeamium
copiosum, farinaceum. Юмввүо illius circiter longitu-
dine; RADICULA magna; COTYLEDONIBUS 2 (an semper?),
semicylindricis , appositis.
Arnores ercelsae, rarius FRUTICES, in extra-
tropicis hemisphaerii australis et in Japonia frequen-
tes, rariores inter Tropicos Americae et Asiae.
Fori sparsa raro opposita (taxi saepissime */,),
undique versa quandoque ó-fariam imbricantia aut
distiche patentia, plerumque linearia vel lanceolata
rarius ovata vel elliptica, 1 — mullinervia, subtus
rarius utrinque stomatum fasciis notata, interdum
Capressinearum in modum dimorpha, sessilia, peren-
nia. Maturatio annua biennis. SEMINA uli re-
серіасшит (ubi exstat) caerulea vel cyanea sae-
pius pruinoso-irrorata.
Oss. Ovulum’ in Podocarpis revera exstat anatropum et libe-
rum neque ut longe plerique auctores scripserunt orthotropum et
„Squamae interiori“ inverse adnatum. Opinio illa erronea oriunda
est e perperam intellecta Podocarpi cum Dacrydio analogia. Da-
crydii enim squamae ovuligerae respondet in Podocarpo squama
ovulum anatropum suffulciens (quae saepius cum aliis in recepta-
culo connata offenditur); „squama interior“ in Podocarpo prorsus
non existit; id quod pro illa botanici habuerunt et tamquam par-
tem squamae ovuligerae in Zacrydio analogam duxerunt, nil est
nisi ovuli dorsum supra rhaphen aliquantum incrassatum et sae-
pius vertice (ad chalazam) in apiculum productum (quod saepis-
sime etiam in ovulis Angiospermarum observatur), unde simili-
tudo quaedam levis cum squama Dacrydii eymbiformi efficitur.
(СІ. tab. nostras 114. et 115.; etiam Scucur Lehrb. d. Anat. et
Physiol. И. fig. 222, іп pag. 324.) Jam vero intra Dacrydieas
ovula ad anatropiam tendentía inveniuntur, e. gr. in Microcachryde
tetragona Hook. fil. (Cf. Fl. Tasm. t. 100.)
61
431 CONIFERAE:
GENERIS DIVISIO.
Sectio 1. NAGEIA.
Bracteae amenti feminei in receptaculum connatae apice liberae.
— Folia opposita, saepius lata.
Sectio П. Europocarrus.
Bracteae amenti feminei in receptaculum connatae apice liberae.
— Folia alterna , angusta.
Huc brasilienses nostrae referendae.
Sectio ПІ. SrAcnvcAnPUS.
Bracteae amenti feminei remotae haud coalitae. (Ovula spicata.
Receptaculum nullum.)
Sectio 1V. DACRYCARPUS.
Bracteae amenti feminei in receptaculum prorsus coalitae apice
haud liberae.
8ксто П. EUPODOCARPUS.
Епа. Syn. Сош(. 208. Carr. Conif. 443.
Frores dioici. ВвАСТЕАЕ amenti feminei in receptaculum coa-
litae apice liberae, — Юля solitaria, quinquefariam inserta, un-
dique versa, linearia vel oblonga, 1-пегота, sublus solum stoma-
tibus instructa.
1. PODOCARPUS SELLOWII Krorzscn: foliis elongato -
lanceolatis acutis vel obtusiusculis, basi angustatis, margine sub-
recurvis; amentis masculis axillaribus solitariis vel 2 — 3-fascicu-
latis subsessilibus; femineis axillaribus solitariis 1 — 2-floris, pe-
dunculo saepius quam receptaculum breviore: bracteis per sulcos
ab invicem discriminatis, apice aequalibus.
Tabula nostra CXIII. Fig. I. et tab. CXIV.
Podocarpus Sellowii Klotzsch Mss. in Herb. Berol. Endl.
Syn. Сот]. 209. Carr. Сотј. 443.
Variat: foliis magis attenuatis; pedunculis receptacülum
aequantibus vel subsuperantibus, amentis majusculis. i
Евгтех arborescens, 20—30-pedalis et altior. Truncus dia-
metro 2-pedali (Riedel in sched.). Ramt клмгілдие suboppositi
vel 3 — 4-verticillatis juniores phyllalis parvis subrotundo-trigonis
pulvinisque notati linearibus a quovis folio usque ad exacte infe-
rum (a 6—1, 7—2 cet.) decurrentibus et erga propinquos sul-
culo impresso disseptis. Коллл 1'/,—4 poll. longa, 3—6 lin. lata,
juvenilia membranacea (sicca subpellucida), demum coriacea, luci-
dula, saturate viridia (e Riedel), nervo subtus subcarinata. AMENTA
MASCULA pollicaria et ultra, basi perulis 8 — 12 ovatis muticis
cincta, his eum staminibus ordine */, dispositis.. SrAMINA con-
ferta, filamentis subnullis, connectivo in cristam desinente late
ovato - deltoideam muticam denticulatam. (Interdum stamina supra
majorém vel minorem amenti partem sunt depauperata, antheris
sterilibus evanescentibus.) Амемтл ҒЕМІМЕА: PEDUNULUS nudus, erga
receptaeulum artienlatus, 1'/, — 2, in var. usque 5 lin. longus.
REcEPTACULUM cylindraceum sursum parumper dilatatum, 2'/,—4
lin. longum, totum earnosum , maturitate vix auctum; bracteis sin-
PODOCARPUS. 432
gulis manifestis , sulcis profundis ab invicem discriminatis, apice
libero ovato-lanceolatis crassis. SEMINA solitaria rarius 2, recep-
taculo submajora, ovato-subglobosa, opaca; integumento exteriore
coriaceo-carnoso, interiore subcrustaceo albido e micropyle in col-
lum breve exserto. Plane matura non visa; maxima quae vidi diam.
4—4'/,-lin.
Habitat in editioribus prov. 5. Pault её Minarum: Sellow; in
prov. 8. Pauli saxosis ad rivulos prope Pirituva (Febr.), prope Pi-
rahy et in silvis montosis prope Mugy frequens, Nov. m.: Riedel;
teste H. Wawra M. D. quoque in monte Corcovado prov. Rio de Janeiro.
° PODOCARPUS LAMBERTI Krorzscu: foliis anguste
linearibus acutis subacuminatisve, basi angustatis, margine subre-
curvis; amentis masculis in pedunculo ахШагі 3—6-subumbellatis ;
femineis axillaribus 1-floris, pedunculo quam receptaculum plerum-
que longiore; bracteis vix ab invicem discriminatis , apice subcon-
strictis laminula brevi instructis.
Tabula nostra CXV.
Podocarpus Lamberti Klotzsch in Herb. Berol. Mss. Endl.
Synops. Conif. 211. Lindl. et Gord. Journ. Hort. Soc. V. 223.
Carr. Сот. 447.
Variat: amentis femineis subsessilibus.
ARBOR robusta, ramis RAMULISque praecedentis, nisi saepius
4-verticillatis ,' pulvinisque foliorum ob horum densitatem breviori-
bus. Forıa ordine plerumque */, , sed etiam 7/4 et */,5 ?/,—1'/,
poll. longa, 1—2'/ lin. lata, coriacea, nascentia parum їепегїога,,
supra lucidula subtus opaca; nervo subtus parum elevato, in mü-
cronulum saepius excurrente, MENTA MASCULA pedunculis. 8 — 4-
lin. sustenta, cylindracea, sub anthesi '/,-роШе. et ultra; basi
perulis paucis suborbicularibus cineta; зтамимвоз (ordine */,; vel
affini) filamento. brevissimo, crista ovato - deltoidea argute denticu-
lata, antherarum valvulis apertis basi cohaerentibus late hiantibus.
AMENTA FEMINEA: PkptNcuLUus 8—5-lin., in var. brevissimus vel
nullus, nudus. RecrrracuLum cylindraceum, carnosum; BRACTEIS
2—3, inferne prorsus confluentibus, versus apicem subconstrictum
et in laminulam ovato-acuminatam subfoliaceam prodeuntem sulculis
levissimis erga invicem discriminatis. OvuLum subglobosum, vertice
interdum apiculatum, micropyle parvula. Maturitate receptaculum
immutatum; sEMEN eo multo crassius (2—2'/, lin. diam.), globosum,
lucidum; ТЕЗТА tenui, integumento exteriore membranaceo-subcar-
noso, interiore albido subtestaceo. Plane matura haud observata.
Optime distinguitur a praecedente foliis minoribus angustis, inflo-
rescentiis masculis pedunculatis et receptaculo amenti feminei. Discrimen pe-
dunculorum longitudinis in amento femineo, ab ill. Ехрілсикво іп dia-
gnosibus Eupodocarporum adhibitum in hisce speciebus minime sibi constat.
Crescit in Brasilia orientali*): Sellow; var. in sarosis prope
S. Joào in districtu Piracicaba et in Serra da Lapa prov. Minarum:
Riedel. |
ж) Quae hac patria „Brasilia orientali adscripta іп herbario В. bero-
linensi servantur maxima ex parte in provincia Minarum inde ab
urbe Ouro Preto versus Occidentem et inter S. Joáo d'El Rey et
urbem S. Pauli a b. SELLow lecta sunt. MARTIUS.
EMENDANDA.
In pag. 421. lin. 18. ab infra et p. 427. lin. 21. ab infra -
post Gemmae nudae adde: raro perulatae.
433
1. Amentum sub anthesi. 17
(1) Singulum amentum ex amentis compositis. 18.
2. Stamen, 19
Tab. CX.
CXI.
CXII.
(2.) Stamen effoetum.
figuras nonnullas analyticas in tab. CX. et CXI. delineavit auctor Aue. білі. EICHLER.
. Filamentum vel stipes.
. Connectivum vel staminis vertex.
. Anthera vel ejus loculus.
Granula pollinis. ж)
. Squama amenti feminei.
. Illius apex foliaceus vel vertex.
. Ligula CAraucariae) in squama.
. Ovulum.
Integumentum.
. Nucleus.
. Amentum fructiferum.
. Squama amenti fructiferi.
. Semen. 5
Nucleus seminis.
CONIFERAE: TABULAE EXPLICATAE.
TABULAE EXPLICATAE.
Araucaria brasiliana, p. 426.
434
Tab. CXIII. Fig. 1. Podocarpus Sellowii , p. 431.
II. Cupressus lusitanica, р. 429.
CXIV. Podocarpus Sellowii, p. 431.
Tab. СХУ. Podocarpus Lamberti, р. 482.
Sigla
-
in tabulis CoNIFERARUM et CYCADEARUM adhibita.
. Testa seminis.
Embryo.
. Cotyledo vel cotyledones.
. Radicula sive rostellum.
. Plumula.
. Embryophorus.
. Massa fungosa in Cycadeis endospermium ob-
turans, e corpusculis et proembryonibus emor-
tuis interjectisque endospermii cellulis conflata.
. Indumentum.
. Folium.
. Pars caulis.
. Diagramma.
. Bractea.
. Bracteola.
Hi.
Rha. Rhaphe.
Mi. Micropyle.
Hilus.
| Endosp. Endospermium.
Perisp. Perispermium,
||
gd
$
а.
р.
l.
d.
"
Hi unci litteram includentes significant partem
sterilem vel depauperatam.
Pars mascula,
Pars feminen,
Antice visum.
Postice visum.
A latere visum.
Desuper visum:
Inferne visum.
ext, Pars exterior.
int. Pars interior.
3.
т.
+
||
Pars junior.
n. Magnitudo naturalis.
Magnitudo aucta.
Sectio verticalis.
Sectio horizontalis. * Pars vi expansa.
Tabulas Coniferarum CX. CXI. CXII. duce cl. Мавтго exhibuerunt b. Lupovicus A PAssAUER et ADOLPHUS NikPKILLER; reliquas omnes, sicuti
Idem Cycadearum tabulas absolvit secundum adumbrationes a
viris cl. WEDDELL et PokrPrG ad naturam vivam confectas. Fig. П. in tab. CIX. e Віснлари operis de Coniferis et Cycadeis tab. XXVIII. mutuavimus,
figuras analyticas in tab. CVIII. ex Ann. Sc. nat. Ш. Sér. ХИЛ. t. 4.
*) In tabula nostra СХШ. figuram infra positam granuli pollinis pertinentis ad Podocarpum Sellowii mutuavimus e tab. XVII. (fig. 12.) commentationis
cl. 8снаснтп supra citatae. Demonstrat haec figura granulum oleo aethereo Citri imbutum microscopio perspectum. Addidimus quoque huic tabulae
icones granulorum pollinis e Pino Abiete et Cupresso lusitanica (fig. inferius posit.), ex ejusdem autoris opere „Lehrbuch der Anatomie и. Phy-
siologie etc. (П. p. 368. fig. 238. et Tab. X. fig. 2.) mutuatas, quae inserviant ad perspiciendam subtiliorem pollinis ,,pinacei ct cupressacei“ stru-
cturam. Conspicimus illis in figuris cellulas in granulo inclusas, quae sub anthesi apparent, quarumque una in pollinis tubulum explicatur.
13.
14.
postea pharmacopola in Chilensium- portu Valparadisaeo.
Spica vel anthemium.
. Flos integer.
. Calyx sive perigonium.
Stamen vel androphorum.
. Granula pollinis.
. Ovulum.
. Integumentum.
. Nucleus.
. Fructus.
. Semen. |
. Testa,
. Endopleura.
Perispermium.
Endospermium.
Tabulas СШ. CV. et СУП. exhibuit cl. CARorus TuLASNE, М. D. Parisiensis; reliquas, dum Monachii
Tab. СП. Fig. I. mutuata est ex Hook. Journ. of Bot. and Kew-Gard. Misc. t. 2. et 3.
\
Sigla GNETACEARUM.
15. Embryo.
[15]. Caverna in seminibus imperfecte evolutis em-
bryonis locum obtinens.
16. Cellulae e calycis compage.
17. Pili flores ramulosve floriferos stipantes.
В. Bractea.
BB. Organum poculiforme e bractearum duarum
coadunatione enatum.
Sectio verticalis.
ғ. Arte remotum,
d. Desuper visum,
1. A latere visum.
е. A ventre visum.
t.
e.
2
A tergo visum.
Pars exterior.
Pars interior.
D. Diagramma universae inflorescentiae, D.V. in
projectione verticali, D.H. in projectione, hori-
zontali, D(1). Diagramma anthemii singuli.
d Masculum.
Q Femineum.
d 9 Monoecum.
im. Pars immatura.
m. Pars matura.
j. Pars junior.
+ Magnitudo aucta.
m. п. Magnitudo naturalis.
versaretur anno 1852, cl. Енір. LkvBOLD
435 CONIFERAE: USUS. EXCURSUS MORPHOLOGICUS. 436
DE CONIFERARUM BRASILIENSIUM USU.
Araucariae brasilianae liguum ad varios opificum
usus inservit (utrum pro гехопаше in fabricandis tetra-
chordis usnrpari possit, mihi non constat, id quod ten-
tandum commendo); ubi aliae validiores deficiant ar-
bores ad exstruenda aedificia quoque probatur, atta-
men ut perduret, arcendus humor. Dignoscunt indige-
nae inter rubicundum — Pinheiro vermelho — et
album — Pinheiro branco — quod quoque densius
graviusque esse fertur. (Marr. tab. physiogn. Fl. Bras.
expl. CIV.)
Semina matura hominibus comeduntur cruda tosta-
ve cocta quoque et exstant in foris. Continent, ut aliae
quoque Araucariae species, parum olei pinguis, mul-
tum vero partium mucilaginosarum et amyli, quod ex
his seminibus primus elieuit cl. Тикор. Prckonr in
Canta Gallo et in expositione Londinensi 1862 (amido
de Pinhoens) monstravit.'). Sunt granula amylacea
plerumque simplicia sed binatim quoque usque quinatim
composita, globosa et oblongo-ellipsoidea, hilo per-
spieuo subrotundo exceutrico, stratis tenuissimis at sat
perspieuis (cf. tab. nostram CXI.). Maguitudine variant
inter '/,,, et '/ liu. Aqua fervida, ut solet, in mas-
1) Catalogo dos Productos naturaes e industriaes remettidos para a
exposição em Londres 1862. p. 18.
EXCURSUS MORPHOLOGICUS
DE
FORMATIONE FLORUM
GYMNOSPERMARUM.
Edocuit historia naturae, quantum ad infima usque primordia
penetrari licuit, omnia viva labentibus saeculis tali ordine creata
esse vel si mavis, e formis originariis sensim sensimque eum in
modum prodiisse, ut continua progressione a formis simplicibus
rudibus colosseis imperfectis ad compositas perfectiores magisque
articulatas transirent, ita ut „natura organica organismi ad majora
et celsiora tendentis imaginem nobis ostendat“ °). Ordines igitur ulti-
mae anticuitatis, quorum membra complura in telluris gremio obruta
invenimus, prototypos sistunt multarum formarum serius ortarum
atque in hoc nostrum tempus vigentium, quae ex antiquissimis ru-
dimentis transmutatae primarii typi, quasi pupae, simpliciores
rationes non solam continent, sed organa sua multifariam explicando
eaque complicando nobiliorem imaginis indolem prae se ferunt.
Ideo, ut e vitae protogaeae monumentis illorum qui nune vivunt
organismorum cognitionem amplificemus еб illustremus, graviter
топетиг,
Quum vero sanae morphologiae argumentis constitutum sit,
admirabilem formarum in plantis phanerogamicis diversitatem e duo-
rum solummodo organorum, axis nimirum et folii mutatione et
complicatione proficisci, quae quidem organa tam origine quam
qualitate et negotio inter se diversa, diverso quem subeunt meta-
1) Migvkr Prodr. Syst. Cycad. 2.
| sam gelatinosam albido-subpellucidam tumescunt, sapo-
| ris adiaphori.
Stillat ex arbore resinae species, vi ac potestate
terebinthinae Pinorum europaearum aequiparanda.') Est
flavido-rutilans, subdiaphana, fragilis, lucida in fra-
ctione, odoris sub comburendo suavis balsamici, sapo-
ris aromatici amari paullum acriduli haud ingrati. Ana-
lysis ejus in ill. Listen laboratorio chemico instituta
ad gummi ammoniaci compositionem quodammodo acce-
dere probavit; Gontinet enim oleum aethereum, gummi,
resinam in alcohole solubilem et glycosidum (?) quod-
dam. Qua quidem compositione conjectare licet, resi-
nam hanc usui medico posse inservire in emplastris
emollientibus; forsan quoque in asthmaticis quibusdam
molestiis eam suffumigare expedit, id quod medicis Bra-
siliensibus commendamus, quos simili methodo resina
Copal (ex Hymenaea) uti, non sine successu, consíat.
Cupressus lusitanica introducta ornamento inser-
vit, imprimis sepulcrorum.
Podocarpi Lamberti lignum ad constructiones egre-
gium praedicatur. De fructuum usu, qui nonnullis in
Podocarpis prospere comeduntur, in brasiliensibus nil
comperi. ·
1) De hujus materiei vario usu cf. PEREIRA, Elem. mat. med. 1183 sqq.
et KRATZMANN, de Coniferis usitatis dissertatio inauguralis, Pragae
1835. p. 40.
morphoseos gradu mirifice variegata varia et vegetationis et fructi-
ficationis munera explent, lege tam stabili, ut hac ratione phanero-
gamicae stirpes tamquam hereditatis communis participes quasi unius
parentis progeniem sese praebeant: illa igitur naturae contemplatione,
quam modo protulimus, rite persuademur, prototypos universales con-
formationis Angiospermarum morphologicae contineri in classe
Gymnospermarum, quia tum tempore quo in terra apparuerunt
tum structurae et evolutionis gravissimis notis quasi in exordio et
limine plantarum Phanerogamicarum positae sunt. Quod quum per
ве ipsum jam valeat, animum nostrum illas in stirpes convertere,
eo magis ad accuratius illarum studium invitamur, quum imprimis
exspectare possimus, recte cognita floris Gymnospermarum morpho-
logia multum suppeditatum iri ad rite intelligendum transitum inter
generationis fabricam Cryptogamicarum et Angiospermarum, qualem
transitum in gravissima reproductionis causa, embryonis nempe
evolutione, stirpibus illis revera indicari, recentiores docuerunt
investigationes, ')
Res autem ardua est perspicere Gymnospermarum florum
indolem morphologicam. Шагит enim ordines a reliquis Phae-
nogamis hodierno die vigentibus longe sunt remoti et imprimis
florum fabrica tantopere alieni, ut nullibi fere flos inveniatur qui apte
illis aequiparandus sit. Igitur quotiescunque botanici studuerint, ut
sibi satisfaciant. comparando Gymnospermarum cum altiorum ordi-
num ‘flores atque extricando utrinque easdem partes, semper ad
argumentationum fines adducti sunt, qui omnibus morphologiae
legibus repugnabant. Itaque confugerunt ad studium evolufionis
D Ноғмкізтев, Vergl. Untersuch. 139. RapLKoFER Befruchtungspro-
cess 86., über das Verhiiltn. d. Parthenogenesis 54.
437
a duce hoc certissimo salutem exspectantes; sed illud, quam-
quam quidem cautum scrutatorem fallere nequeat, attamen multis
de quaestionibus gravissimis judicium ferre non potest. Quod in eo
nititur, ut saepius illae partes, quarum de natura quaeriiur, haud
adeo ab invicem solvantur, ut qua opus est certitate distingui
queant; accidit etiam, ut ab invicem quidem discriminentur, neque
vero illo tempore vel eo stadio, quo omne disquisitionis momen-
tam continetur. Ubi autem illae difficultates non adsunt, ipsius or-
gani qualitate et constructione angustiae parantur: qua de re infra
loquemur. |
Quae quum ita sint, ut neque mera organorum cum aliorum
ordinum analogis collatione, neque mera illorum in variis evolu-
tionis stadiis observatione omnia eluceant, quibus innitamur: in
studiis illis conjunctis et inter sese et cum cauta teratologia unica
spes posita videtur.
I. DE FLORIBUS MASCULIS.
Facile persuademur, unamquamque squamam antheriferam in
amento masculo Coniferarum unicum esse et verum folium meta-
morphosi mutatum, simplex igitur stamen. Quae sententia mul-
tiplici experientia constituta est. Haud raro enim talia folia formas
induunt in folia frondosa aut in bracteolas transeuntes, quod in
Podocarpets et Cupressineis ipse observavi, in Araucariae amen-
tis monstrosis cl. Scnacat ') notavit; porro in Abiefinearum amen-
tis androgynis loco squamarum exteriorum, quae pro veris foliis
nempe bracteis sunt habendae, stamina inventa sunt*); denique
quoque evolutionis historia probatur >), squamam antheriferam а
prima juventute simplicissimam et liberam ex axe proficisci, itaque
prorsus ac folium simplex sese habere et nullo modo, ut interdum
creditum est, e complurium partium coalitione conflari. Mitto haec
jam extra dubitationis aleam posita. *)
Quum autem organa foliacea omnia fructificationi
inser vientia, siquidem in axe simplici sunt collecta*),
uni eidemque flori rite adscribamus: sequitur, aliis foliis
floralibus in amenti axe deficientibus, simplex amentum stami-
nigerum unicum sistere florem masculum. Шат inter-
dum, ut in Podocarpo, Тахо etc., prophylla sive bracteolae prae-
cedunt,
Hac vero simplicissima amentorum masculorum formatione
Coniferae omnes non sunt adstrictae, sed ramosa quoque amenta
offerunt ( Podocarpi spec., Cephalotarus, Cryptomeria cet.), quo-
rum partes singulae singulis bracteis sustentae in amentum com-
positum coactae, non florem sed inflorescentiam amentifor-
mem exhibent, Sana sane haec naturae interpretatio: nam ea in-
florescentiae pars, quam pro flore singulo habemus, amento sim-
plici, quale in aliis totum florem salutamus, omnino est congrua.
1) Lehrb. d. Anatomie и. Physiol. П. 433.
2) Cf. H. v. Монт, Verm. Schr. 45., DicksoN in Transact. Bot. Soc.
_ Edinb. VI. (1860.) 418. а
3) In Cephalotaxo ipse observavi.
4) Cf. Don in Ann. Sc. nat. I. Sér. ХП. GRIFFITH, Itinerary Notes
376. Н. v. Монт]. с., Ат. Braun, Polyembryonie etc. 242. Dickson
1. с. 8силснт 1. с. IL 432. aliisque locis. — Opiniones contra-
rias protulerunt praeter veteres botanicos: LiDLEY, Introd. I. Ed.
247. П. Ed. 314. Veget. Kingd. 226. ZUCCARINI in Abh. Münchn.
Akad. 1837. 794. et Сокрркат, Monographie der fossilen Coni-
feren in Natuurk. Verhandel. van de holl. Maatsch. d. Wetensch.
te Harlem, tweede Verzameling бе Deel. (1850.) р. 65.
Ratione habita Cycadis femineae, accuratius forte dicamus, organa
floralia, siquidem eodem tempore in eodem axe simplici sunt
collecta, ad eundem florem pertinere.
Conif.
5)
CONIFERAE: EXCURSUS MORPHOLOGICUS.
438
Qua re stabilita, egregium ad Cycadcas transitum Damma-
гае et Araucartac stamina praebent, tum connectivi forma inso-
lita, tum antherae loculorum numero. Illos enim minime nudum
esse pollen, ut existimabat LiNNAEUS ') et cujus sententiae argu-
menta exposuit Ros. Brown’), sed veros constituere loculos pol-
len includentes, jamdudum a cl. MiQcrLto °) demonstratum est.
Docuit quoque ill. Mour*), numerum loculorum reliquis plantis
phaenogamis insolitum ab indole staminea squamae non abhorrere
et reliquas quoque notas in organum foliaceum simplex; quadrare.
Simile quid in Gnelaceis. Ephedrae et Gnelo sunt antherae
uniloculares, parvae, sessiles in apice axis floralis elongati *) (co-
lumnae antheriferae) ; JWelwi/schiae autem, generi summopere
memorabili nuperrime detecto °) triloculares exstant et filamentis
basi tantum connatis sustentae. Insuper vero androeceum illud
perigonio est cinctum gamo- уе! polypetalo, quare Gnetaceae per-
fectiores. redduntur ac reliquae Gymnospermae. Ita Welwitschiae
flores masculi (accuratius: spurie hermaphroditi) hexandri et peri-
gonio 4-phyllo chlamydati indolem prae se ferunt in plerisque Phae-
nogamis altiorum ordinum obviam.
Il. DE FLORIBUS FEMINEIS.
»De paucis botanicae morphologiae quaestionibus tot et tam
variae opiniones propositae sunt, quam de floris vel inflorescentiae
femineae Gymnospermarum structura. Qua de re difficillima opi-
niones plus minus incertae et arbitrariae tempore priori esse debe-
bant, quod accuratae perscrutationes nec formae perfectae nec ejus
evolutionis institutae sunt; et revera, priusquam leges taxeos folio-
rum et ramorum innotuerunt, quibus morphologiae basis firma data
est, non potuit vera Gymnospermarum floris structura intelligi. ")
Neglectis igitur plurimis veterum botanicorum sententiis (quas
collectas invenies apud В. Brown *), ех iis duas tantum eligamus,
quarum alteram protulit L. C. Васнаво, commentationis admirabilis
de Coniferis et Cycadeis auctor celeberrimus. Is organa Gymno-
spermarum, quae serius pro ovulis nudis sunt declarata, flores
sistere calyce instructos et interdum insuper cupula auctos, partem
centralem calyce inclusam ovarium effingere ratum habuit. Quam
opinionem etiam filius Асн. Висндвр secutus contra Brows doctri-
nam, quae dum libri laudati editio praepararetur in lucem prodie-
rat, in nota defendit.") Recentiore vero tempore botanici prorsus
eam refellerunt.
Alteram sententiam complures veterum scriptorum stam fece-
runt, qua ovulum (В. Вв.) pro pistillo habetur, ovulum centrale
integumentis privatum includente. "”)
Inclaruerunt animadversiones, quas de Gymnospermarum mor-
phologia in appendice ad Кіхсп iter enuntiavit ill. Ros. Brown. '")
1) Mém. de l'Acad. des Sciences de Paris 1775. 518.
2) Verm. Schr. trad. germ. IV. 119. Кадет erat Enxpiacuxat sententia.
Cf. Enchirid. 49. Gen. РІ. 71.
3) Monogr. Cycad. 15.
4) Verm. Schr. 56. .
5) Cf. 8снлснт , Lehrb. d. Amat. u. Physiol. И. 436.
6) Hoox. fil. in Transact. Linn. Soc. XXIV. 1. t. 1—14. Bot. Mag.
t. 5368. 5369.
7) CasPAnY, de Abietinearum Carr. floris feminei structura morpholo-
gica oratio, Regiomont. 1860. et in Ann. Sc. nat. IV. Sér. XIV. 200.
8) Voyages of discovery undertaken to complete the Survey of the
western Coast of New-Holland, between the years 1817 —22. hy
Parte Parker Kine. London 1826. 2. vol. 8. Appendix b. bo-
tany p. 529 - 559. trad. germ. in Verm. Schr. IV. 77. (103.)
9) Comment. de Couif. et Cycad. 203.
10) Jam anno 1767. а Таку enuntiata. М. A. Acad. М. С. Ш. App. 453.
11) L. c.
> 4
+
439
Strueturam pistilli sive floris veterum botanicorum simplicissimam
et ovulis plantarum altioris ordinis consentaneam, atque pollinis erga
nucleum rationem arguens, summa probabilitate demonstrat, orga-
num illud esse ovulum nudum, unico aut duobus integumentis
(calyce, cupula vel ovario auctt. vet.) instructum. Hane ob cau-
sam squamam, in qua (sive ex qua) ovulum ortum duceret, pro
carpophyllo pronuntiabat, quod hisce stirpibus non ut aliis clau-
sum, sed apertum exstaret.
Brows sententiam omnes fere botanici suam fecerunt et ho-
dierno quoque die plurimi próbatam habent. Saepius tamen in
describendis stirpibus neglexerunt, ut omnium partium characteres
ad sanae morphologiae leges constituerent. Ita factum est, ut in
optimos libros termini absoni, ut e. gr. ,,carpidium bracteatum“
ete. irrepserint.") Frustra in talem terminologiae cum morpholo-
gia discordiam botanicorum animos advertere conati sunt ill. Зенље!-
DEN’) et A. Ввлох. *)
Recentiore vero tempore horum ordinum accuratiori termino-
logiae operam impendere complures coeperunt scriptores, ut pro
Gnelaceis cl. Tutasne'), Cycadeis cl. MigueL*). Dum autem
CONIFERAE: EXCURSUS MORPHOLOGICUS.
іп Coniferis priorum errores evitare studerent, Brownn doctrinam
immutatam statui non posse intellexerunt et plus minus ab illa de- |
sciverunt, immo contra eam adversarii exstiterunt, ut cl. J. G.
Acanpn *), А. Baaun’), Влил.ох*), Савраву *), РАВГАТОЋЕ " ), ipse '').
Longum esset, enarrare varias quae prodierunt sententias; ad illas
tamen suo loco in hac nostra dissertatione recurrere liceat.
Jam igitur ad naturae ipsius éxamen nos convertimus, ra-
tione prima habita florum Cycadearum. Brevius de illorum natura
disserere licet, quum res praesertim a viris cl. MiQukr '*) et Mont ?)
fusius jam tractata sit.
Comparato Cycadis femineae spadice ovuligero cum ejusdem
stirpis fronde, persuademur, utrumque organum eandem indolem
praebere, tum structura anatomica tum dignitate morphologica.
Constat autem, frondem Cycadis verum esse folium (neque ut ex
auctoritate MiQuELH. passim creditum est „rami scissi* qualitatem
prae se ferre); quamobrem etiam spadicem pro organo foliaceo
habeamus necesse est. Unicum vero spadicis a fronde discrimen
(certe gravius) in eo est positum, ut pinnarum infimarum, quales
in fronde exstant, in spadice locum obtineant organa quaedam ovulis
plantarum altiorum ordinum structura et qualitate physiologica satis
consentanea, Quum autem observationibus de metamorphosi numero-
sis constitutum” sit, ovula, quae ex organis foliaceis (carpophyllis)
ortum trahunt, eadem ratione sese habere ad Ша, ac folii frondosi
`1) Cf. Ілхоткү Veget. Kingd., Expt. Syn. Conif., CARRIERE Conif.,
Ноок. Fl. Tasman. — Etiam 8снАсит, Lehrb. d. Anat. et Physiol.
И. 432. sqq.
2) Ann. Sc. nat. H. Sér. XII. 374. Grundzüge 2. ed. IL 332.
3) Individuum 65. in nota. `
4) Aun. Sc. nat. IV. Sér. X. 110. et hac in Fl. Bras. fasc. XXXIV.
sub Gnetaceae. ^
5) Prodr. Syst. Cycad. (1861.).
6) Theoria systemat. plant. 318.
7) Polyembryonie 243.
8) Recueil d'observat. botaniques (Parisiis 1860.) 1. 1. et in Ann. Se.
nat. IV. Sér. XIV. 186.
9) L. supra cit.
10) Ann. Sc. nat. IV. Sér. XVI. 215.
11) Regensb. Flora (bot. Ztg.) 1862. 369. |
12) Monogr. Cycad., Ann. Sc. nat. ІП. Sér. ІП. 193. IV. 78. вре |
13) Abh. Münchn. Akad. 1832. 397. et Verm. Nchr. 195. Cf. etiam |
{
|
Karsten іп Abh. Вегі. Akad. 1857. 205. et Savi in Journ. H |
|
Nuovo Cimento (1560.) vol. ХЦ, fasc. mens. Nov. et Dec. ||
440
(Laubblatt) dentes lobi pinnaeve sese babent ad laminae partem
integram vel rhachidem'): nil impedit, quominus Cycadearum or-
gana de quibus agitur pro veris ovulis habeamus; perspicue enim
ex organo foliaceo pinnarum loco sunt enata neque discrimine quod
essentiale dicas ab Angiospermarum ovulis distinguuntur.
Inter spadices femineos Cycadzs et reliquorum Cycadearum
generum formae transitoriae hucusque quidem non innotuerunt,
attamen et structura anatomica et spadicis cum squama апшћег ега
congruentia suadent (quam organi foliacei indolem prae se ferre
jam supra exposuimus), ut in illis quoque generibus spadicem
femineum pro organo foliaceo ovuligero pronuntiemus.
Надие spadices feminei Cycadearum carpidia aperta effin-
gunt atque ovula habent nuda. *) Unde sequitur, totos strobi-
los Cycadearum florum simplicium dignitate gaudere.
Hanc sententiam omnes fere botanici recentiores, quantum
video, sequuntur, haud excepto cl. Miquenio, qui Cycadearum or-
dinis sagacissimus investigator olim doctrinam prorsus alienam
emiserat. ?)
Florum Gnelacearum morphologiam b. Brong *) observationi-
bus eximiis ornavit atque stabilivit.
1) Cf. hac de re, quod exposuit cel. A. BRAUN in Polyembryonie 186.
599. — Plerisque scriptoribus placet, ovulum e folio aut e folii
parte (sive dente sive lobo) mutatis (per metamorphosin) produci.
Contra hanc sententiam dubia quaedam movet A. Braun |. c. et
aliam emittit doctrinam, qua ovulum gemmulae (foliaceae) natu-
ram prae se ferat. Nolim incaute de difficili bac quaestione judi-
cium facere: illud tantum cértum habeamus: ovula, quando e car-
pophyllo proficiscuntur, locüm obtinere in carpidio, qualem alias
dentes obtinent vel pinnae (sive ad marginem abeant, sive e media
facie), et tamquam illa sese habere.
Accidit, ut ovula in carpidii foveis immersa (Stangeria) vel illius
compage obducta (Cycadis sp.) et ita inclusa offendantur, id quod.
etiam in Araucaria et Sa ze-Gothaea intra Coniferas observatur
(cf. adnot. ad characterem Araucariae) et quum ab Angiosper-
marum ratione occlusion із ovulorum principio sit alienum, nil im-
2)
pedire potest, quominus illis Gymnospermarum nomen attribuamus.
Monogr. Cycad. et in Ann. Sc. nat. |. c. |
Rumphia IV. 1. t. 176. — Prorsus Вгоми observationes поп con-
sentiunt cum Смғғітни eadem de re institutis et ab ill. LINDLEY
in Veget. Kingd. p. 233., а cl. Нкхквкү in Trans. Linn. Soc.
1859. 299. t. 55. 56. communicatis, GnirriTH. enim describit inte- .
gumentum interius (Secundine Mirb.) longe post exterius (Primine)
enatum, quum BLUME e contrario demonstret, interius diu ante
exterius effingi. Non autem crediderim, b. BLUMIUM erravisse, quum
figurae in tab. 176. Rumphiae ab ipso auctore delineatae, id quod
protulit, evidentissime confirment, quod de GmirriTEEE tabulis mi-
nime dicere possumus. Id enim stadium ovuli, quo omne momen-
tum continetur, іп GurrrrrHu tabulis prorsus deficit; in altera vide-
mus figura (t. 55. f. 10.) ovulum iutegumento unico praeditum, in
"e autem quae stadium insequens refert (fig. 15. t. 55.), integu-
mentis duobus vestitum , nullo transitu intermedio , ita ut dijudicari
haud possit, quodnam integumentum nuperius sit enatum. Nihilomi-
nus autem ex illis figuris sat perspicue mihi elucet, GmIFFITHIUM
fefellisse, quum describat interius post exterius integumentum effor-
3)
4)
matum; figura enim 10. demonstrat integumentum simplex apicem
perigonii attingens et superne lacerum, quod etiam in fig. 15. in
interiore tegmine Observatur, quum contra exterius a summitate
calycis, qui illo tempore plane non mutatur, nonnihil remotum .
*t apice tantum obsolete crenulatum , neque nutem lacerum (conf
fig. 12. её 16.) offendatur. Quamobrem non dubitarem, quin inte-
gumentum interius. figurae 15. enndem referat partem ac simplex
tegmen in fig. 10. et quin igitur integumentum exterius serius effor-
matum sit, uti rem sese habere protulit b. Віл/мк.
441
Elucet enim ex evolutione (ле? feminei, partem centralem
(nucleum), tegminibus tribus cinctum, totius floris axem effin-
gere. Tegminum autem extimum jam diu enascitur ante interiora.
Illa serius proficiscuntur sub nuclei apice et quidem eo ordine, ut
exterius post interius appareat. Quum autem constitutum sit,
organa floris omnia foliacea, scilicet perigonia, stamina, ovaria,
ubique ordine centripeto enasci, unica vero ovuli integumenta con-
trario ordine centrifugo uti, sequitur, in Gnefo velaminum duo
interiora nucleo centrali tamquam ejus integumenta adscribenda
esse. Itaque ovulum hisce stirpibus haud e carpophyllo ortum du-
cit, neque per totius folii metamorphosin proficiscitur, sed ex axis
floralis ipsius apice metamorphosi-mutato efformatur.
Simile quid in Ephedra, nisi hoc in genere velamina tantum duo.
Quorum interius, quum post exterioris evolutionem initium capiat,
integumentum simplex salutandum est; extimum vero analogon
praebet velaminis extimi in Сле/о. Minime igitur ill. ENpLiICHERI ")
opinio probatur, qui velamina omnia integumentorum titulo pro-
clamabat. At neque b. Вгоми *) sententiam sequi possumus, qua
velamen extimum „ovarium“ habetur. Vetat enim, ut rectissi-
me monuit cl. TurLassE?) tegminis extimi aequalis in utroque
sexu praesentia, ne illi dignitatem prorsus diversam adscribamus;
docet e contrario, illud tum in flore masculo tum in femineo pro
per'zonio simplici habendum esse: id quod jam voluit ill. Вов.
Brown.*) ‘Quam quidem sententiam egregie confirmat planta guineen-
sis nuperrime detecta, Welwitschia mirabilis Hook. fil.*) Illius enim
ovulum, ut in Ephedra, centrum floris occupans axis summitatem
effingit, integumento simplici praeditum; velaminis autem exterio-
ris, in reliquis Gnefacezs simplicis, hoc in genere vices gerit perigo-
nium in floribus mere femineis diphyllum, in pseudo-hermaphro-
ditis (masculis) tetraphyllum.
Itaque Gnetaceae vere sunt gymnospermae. Flores autem
Cycadeis achlamydatae, huic ordini obtingunt perigonio aut gamope-
talo aut polypetalo praediti. Atque illa est gravissima ovulorum
dignitas morphologica, quod haud, ut Cycadeis, e carpophyllo
enata qualitatem teneant foliaceam, sed axis floralis ipsius summi-
tatem sistant.
Quum tali modo pro certo habeamus, Cytadezs et Gnelaceis
revera ovulum esse nudum, integumento modo simpliei modo du-
plici instructum, idem in proxime affini ordine Coniferarum ob-
linere verisimile videtur. /
Cui sententiae omnia favent. Eandem invenimus per tres
hos Gymnospermarum ordines. nuclei indolem et evolutionem pe-
culiarem °), eandem intégumenti structuram, eandem ejus rationem,
1) Synops. Conif. ad ord. V. Gnetaceae.
2) L. c.
3) Ann. Sc, nat, IV. Sér. X. 110. sqq. et in hoc Florae Brasil. fasci-
culo XXXIV. sub titulo Gnetaceae.
Verm. Schr. trad. germ. ТУ. 103.
Trans. Linn. Soc. XXIV. et Bot. Mag. 1. supra cit.
Cf. quod publici juris fecerunt: L. C. RICHARD in Comm. de Conif.
et Cycad., Аси. Ricnanp fil. іп appendice altera ad illam commen-
tationem р. 206., Вов. Brown in Ann. Sc. nat. П. Sér. Ш. et
XX., Маввет, et Spacu in Ann. Sc. nat. II. Sér. XX. 257., PINKAU
eodem loco Ш. Sér. XI. 83., GELEZNOFF, 1. с. Ш. Sér. XIV. 188.,
боттвснк in Hall. Bot. Ztg. 1845. 378. et 507., HOFMEISTER, Vergl.
Untersuch., in Regensb. Flora 1854. 529. et in Pringsheim's Jahr-
büchern 1, 167., BApLKOFER, Befruchtungsprocess 58., SCHACHT
in Beiträge zur Anatom. und Physiol. п. 324., in Pringsh. —
I. 217., Lehrb. d. Anatom. u. Physiol. П. 389. — De Gnetaceis
cf. insuper Вілгмк in Rumphia IV. 1. t. 176., GRIFFITH —
in Transact. Linn. Soc. 1859. 299. — De Cycadeis nes Mı-
ovx, Monogr. Cycad. 9., porro in Ann. Se. nat. HI. Sér, Ш. 193.
4)
5)
6)
CONIFERAE: EXCURSUS MORPHOLOGICUS.
442
uta nucleo majore parte sit liberum in micropylen amplam pro-
tractum, ita ut granula pollinis per illam libere perlapsa in nucleo
ipso tubulos suos agant (unica forte Araucaria excepta; cf. Observ,
l. ad characterem hujus generis supra p. 425.) etc. Facile igitur
intelligimus, idem esse organum Cycadearum Gnelacearumque
ovulum ac in Coniferis, ibi saltem ubi tegmine simplici involvi-
tur. Restant tantum genera velaminibus duobus instructa. Quorum
autem quum interius cum simplici tegmine aliorum generum quavis
ratione sit congruum, illud pro integumento habebis et de exterio-
ris tantum indole forte incertus eris. Omnia quidem dubia statim
amovebuntur perspecta velaminum evolutione; qua vero cognitione
adhuc deficiente, alia argumenta petere oportet, Quae non desunt.
Genera enim ovulo dichlamydato praedita (Podocarpus, Salisbu-
rya) intimam praebent affinitatem cum aliis, quibus integumentum
simplex (Cephalotazus, Phyllocladus); gemmulas utriusque indolis
conspicimus ad eandem rationem supra squamas collocatas in Po-
docarpo et Cephalotaxo et in utroque genere evidenter organum
analogum repraesentantes; porro interdum velamina ita coalescunt,
ut tegminis simplicis speciem simulent ( Podocarpus), quod quan-
tum novi, nullibi accidit in organis diversae prorsus conditionis ut
in ovariis et integumentis (certe non in statu juvenili), saepissime
vero offenditur in integumentis; denique quoque siquidem sub ma-
turitate velamen accessorium (cupula Ricu. arillus auctt, recent.)
explicetur, illud semper extimum offenditur, sive tegmen sit sim-
plex sive duplex, et tali modo monet, tegmina similem prae se
ferre indolem. Accedunt Gnelaceae proxime affines, quibus doce-
tur, numerum integumentorum esse varium, quum simul illarum
et Cycadearum exemplis demonstretur, ovaria hisce stirpibus pror-
sus abesse, perigonia vero aut deficere, aut ubi exstant per or-
dinem sibi ita constare, ut licet numero phyllorum vario ( Ephe-
dra, Gnetum — Welwitschia), dignitas tamen perigonii morpho-
logica una sit eademque.
Quibus quas protulimus rationibus probatum erit, Coniferis
ovulum esse nudum , modo integumento simplici modo duplici in-
structum et interdum maturitate arillo auctum, nusquam vero ova-
rio aut perigonio praeditum.
Sunt quidem, ut cl. J. G. Acanon, Влилох, PanLATORE,
Dickson"), qui ovulorum evolutione innixi vel analogia ducti, pro
pistillis illa habenda esse arbitrantur , ovulum integumentis desti-
tutum, immo ut sibi үші cl. Авлвон totum ovarium includentibus. ')
Sententia. cl. Абаврни, qua nucleus centralis ovarium, saccu-
lus embryonalis (vera nimirum cellula!) localum, corpuscula vero
ovula referre dicuntur, ab omni natura abhorret et eam ulterius
non prosequamur. >
Quod autem айіпе ad Coniferarum analogiam cum U slils
stirpibus, in illa perserutanda rectius agere mihi videntur, qui illas
tantum cum proxime finitimis ordinibus conferant; patet enim non
solum eo, quod de floribus masculis jam exposuimus , sed etiam e
structura anatomica et embryogenesi, illas ab Angiospermiae cha- •
ractere graviter discrepare.' Tta igitur nos Coniferarum сат Gne-
----
et ТУ. 79., Gorrscuk іп Hall. Bot. 746. 1845. 378. et 507. et
KARSTEN іп Abh. Berl. Akad. 1857. 205.
1) Locis supra citatis. x
2) Equidem ipse in dissertatione de Arawcariae squnmarum "n
(Flora Ratisbon. 1862. 369. t. 2. 3.) huic generi өте adscripsi,
„ neque autem, ut sibi volunt cl. Влилох et alii, cujus ovulum pro
axis apice habendum sit, sed verum carpophyllum, quod tamquam sui
ipsius partem ovulum progignat. Jam supra in adnotatione ad
characterem generis Araucariae hanc squamae interpretationem re-
tractavi et ejus structuram singularem іп modum ordini haud ita
alienum explicare tentavi.
443
laceis et Cycadeis analogiam amplectendo Con/feris quoque ovulum
nudum attribuentes a cl. Влил.омз et Pant ATORI sententia deflecti-
mur. Quod vero BaiLLowis argumenta attinet ex ovulorum evolutione
petita, jam a cl. CasranY ") demonstratum est, nullius illa esse ponde-
ris, quum integumenta in ovulis plantarum Angiospermarum ROBBUR-
quam ad eandem rationem ortum capiant (forma loborum primo
initio diseretorum), ac pro Con/feris descripsit cl. Влилом. Prae-
terea BairLowis observationes inaccurate institutas esse objecit cl.
Casranv, et sui ipsius investigationibus repugnare, quibus demon-
strari contendit, integumenti evolutionem in Gymnospermis nil pe-
culiaris et a typo plerumque usitato alieni offerre.
Quodsi vero illi BaitLoNis et Равглтови opinioni assentiaris,
statuendum esset, in generibus integumento duplici praeditis prae-
ter ovarium (integumentum interius) etiam perigonium adesse (in-
tegumentum nempe exterius), quod reliqua genera deficeret. Ubi
vero arillus adest, qui extimum tegmen semper constituit, eum
pro disco extraforali accrescente et interdum totum fructum in-
cludente habeamus necesse esset; cujus rei analogon frustra quaera-
tur. Haud sane credibile est, ordinem omni metamorphosi sibi
constantem atque quasi simplicissimum et cujus membra arcta ne-
cessitudine sibi invicem" conjuncta sunt, in efformando flore femineo
tantopere ludere, ut modo in ovario modo insuper in perigonio,
immo denique in disco acerescente varia lege regatur, illis vero
organis summae dignitatis et nullibi fere deficientibus"), nempe
integumentis constanter neglectis.
„Itaque pro certo habeamus, organum Condferarum de quo
agimus, nudum esse ovulum. Triplicis hac conditione originis esse
potest. Аш enim ortum trahit ex organo foliaceo (ut Cycade?s)
et tamquam illius pars habeatur?); aut (ut Primulaceis) e totius
folii metamorphosi enititur *) ; aut (ut Спе{асегз ) ramuli summitatem
eflingit (vel quae eadem est res, per se ipsum totum sistit ramulum).
Examinemus conjecturam primam, qua ovulum in modum ovu-
lorum plerarumque Angiospermarum ex organo foliaceo enasci fin-
gitur. Quod folium igitur carpophyllum salutandum est. Quia autem
gemmulae nudae sunt, carpophyllum apertum dicis, et quum so,
lemniter supra squamam sint collocatae, squama illa (ovuligera)
carpophyllum referret, aut merum, aut, accedente alia parte com-
plicatam exhiberet structuram.
Quaeritur, num in Сот/егіз obveniat, ut tota squama ovu-
ligera unico et mero efformetur carpidio? Иа sese habere complu-
rium generum investigatione probari videbitur: ovula conspicies
manifesto in squamis posita indeque ortum trahentia. Ita apud
Cupressineas, Dacrydieas aliasque invenies nonnunquam squamas
in folia vulgaria transeuntes atque illarum evolutionem persecutus
facile tibi persuadeas, revera illas esse mera et simplicia organa
foliacea. Talem habemus rem in Dacrydieis, Podocarpeis, Cepha-
lotaxo, Phylloclado , її toto Cupressinearum subordine (qualem
constituimus; vide supra) et in Araucarieis °). Squamae igitur
amenti feminei omnes, quum simplices sint, in hisce stirpibus
mera sistere videntur carpophylla, quae quatenus eidem axi sim-
plici inserta sunt ad eundem pertinent florem °). Quum vero in axe
amenti praeter carpidia alia folia floralia desint, sequitur: amen-
tum illud totum et unicum sistere florem femineum.
Ejus analogon e. gr. in Cupressineis haberetur amentum mascu-
DES
2) Ovulum integumentis carens occurrit ex cl. Ноғмківтен in-San-
talaceis, Balanophoreis aftinibusque; forte quoque in Hippuride.
3) Cf. notam 1 in pag. 440.
4) Ar. Braun Polyembryon. pag. 187.
5) Cf. characterem Araucariae supra pag. 423.
6) €f. partem hujus conunentationis, quae tractat de floribus masculis.
CONIFERAE: EXCURSUS MORPHOLOGICUS.
441
lum, quod simili ratione positum et aliquatenus congruum pro
unico flore (quando: simplex exstat) sumendum esse supra jam
exposuimus.
Aliter autem res sese habetur illis in generibus, quibus in
amento femineo squamae sunt duplices per paria combinatae et
saepius plus minus coalitae. Strobilis diaphysi affectis (durch-
wachsene Zapfen) iterum iterumque demonstratum est ') et nuper-
rimo tempore etiam evolutionis historia comprobatum *), in Abze-
lineis squamam interiorem neque pro mero axe (ut voluit ill.
ScHLEIDEN) neque pro mero carpophyllo haberi posse, sed totum
repraesentare surculum: nempe axem decurtatum cum organis folia-
ceis duobus scil. carpophyllis in squamam de specie simplicem coa-
litum. Simile quid de alio quoque genere ill. A. Braun literis be-
nigne mecum communicavit. Nempe in quibusdam strobilis generis
Taxodinearum, quibus e squamae axilla surculi profecti sunt, ob-
servari licuit, surculos illos loco squamarum interiorum efformari,
quae, in Cryptomeria adhue apice a squamis exterioribus distin-
ctae, in Тахофо et Glyptostrobo eum in modum connatae exstant,
ut vix et ne vix quidem ab invicem distinguantur; denique quo-
que e monstris illis patuit, complura folia surculo hoc squami-
formi addicta esse. Haud igitur dubitare possumus, quin etiam in
illis generibus, quae squamis manifesto dupiicibus gaudent, ut in
Sciadopityde et Cunninghamia squamae interiores eandem prae-
beant naturam, nonnisi foliorum in squama coalitorum numero va-
riatam. Alia autem — Athrotaxis, Sequoia — cum illis tam arcta
necessitudine continentur, ut similem in iis squamae fabricam ac
in Taxodineis suspicari possumus, cui sententiae quaedam favent
notae, ut e. gr. in A/hrolazide zonam ovuligeram solito crassio-
rem et erga partem squamae superiorem abrupte definitam invenia-
mus et al — Quod vero attinet ad squamam exteriorem, hanc,
squamae interioris netura cognita, optime pro illius bractea nun-
спраге possumus?). Itaque in his generibus squama interior
pro universo flore existimanda videtur, amento con-
stituente veram inflorescentiam.
Restant autem genera quaedam, Salisburyam dico Татит et
Torreyam, quorum flores feminei structuram offerunt ab aliorum
typo, qualem explicare conati sumus, aberrantem. Prorsus enim
carent squama ovaligera; Sa/isburyae ovula summitatem effingunt
pedunculorum elongatorum saepius in modum gemmarum collate-
ralium e foliorum axillis surgentium et plus minus connatorum;
in Тато autem et Torreya ovula ramulos breves bracteolis (sive
prophyllis) 4 pluribusve obtectos terminant*). Itaque, quum in
ramulis illis ovuligeris folia vere floralia deficiant, ovulum unu m-
quodque pro flore habendum est.
Duplicem igitur naturam et triplicem formam flo-
res feminei Coniferarum offerunt, si prima nostra conjectura pro-
batur. Aliis ovulum e carpophyllo enascitur: itaque quando squa-
mae ovuligerae revera simplices exstant, amentum totum flos езі:
ubi vero duplices, squama interior florem sistit atque amentum est
inflorescentia; aliis contra ovulum refert apicem ramuli: itaque flos
efformatur ovulo.
1) A. BRAUN, Individuum pag. 65 in nota; Caspary 1. с.; PARLA-
TORE І. c.
2) BAILLON 1. c. (Pinus resinosa).
3) Suppeditatur haec sententia amentis androgynis, quae haud raro in
Pini speciebus (P. alba, sylvestris etc.) observantur. In illis enim ·
squamae exterioris locus stamine obtinetur, organo vere foliaceo
et simplici, ut supra exposuimus. Cf. Mout in Verm. Schr. 45.
Dickson in Trans. Bot. Soc. Edinb. VI. (1860.) 418.
4) ВАпл.ох in Recueil obs, botaniques et in Ann. Sc. nat. 1. c. evo-
lutionem descripsit Taxi baccatae et Torreyae nuciferae, qua
quod contendimus, sat perspicue elucet.
415 CONIFERAE:
Jam magni viri, H. a Mont Г) et A. Braun ") hanc de illu-
strando flore femineo Coniferarum tulerunt sententiam, discernendo
inter flores дұ сомадан et squamaeformes in amentaceam inflores-
centiam collectos; id quod ego quoque?) pro naturae consentaneo
reputaveram. Et profecto, si pro certo sumitur, ovulum, quod
` supra squamam positum offendatur, ex illa tamquam e carpophyllo
originem duxisse, in aliam rationem abduci non possumus.
Ex illa vero conjectura, quam in capite disputationis nostrae
posuimus , ovulum Coniferarum eniti e carpophyllo, floris feminei
indolem rite perspici atque explicari nolimus asserere; immo po-
tius omni huic theoriae, quoad has stirpes, diffidere fatemur. Mi-
nime enim illam florum interpretationem sanam et naturalem habe-
mus. Occurrunt quidem in Conzferarum floribus masculis tum soli-
tarii amentiformes tum inflorescentiae amentiformes, id quod quo-
que in femineis haberetur; sed in masculis flos singulus amenti
compositi solitario flori amentiformi plane respondet et ad eundem
typum est comparatus; — in femineis non idem sese haberet, nam
pro flore declarandum esset modo ovulum nudum per se, modo
squama ovuligera, modo denique totum amentum. ' Quum autein
hujus ordinis amenta feminea similitudinem haud negligendam offe-
rant atque inter omnia transitus quodammodo inveniatur, ita ut
Araucarieae , Abietineae, Cunninghamieae conjungantur cum Ta-
тойіпеів, hae autem cum Cupressineis et porro per intermedias
Diselmeas, Juniperinas et Pherosphaeram cum Dacrydieis reli-
quis et denique cum Podocarpeis et Salisburyeis Taxeisque hac
quoque amentorum ratione arcte contineantur, verisimile videtur,
ut in illorum formatione eaedem leges vel parum tantum discre-
Monet igitur natura, ne artificiis dissociemus
Itaque quod primum posuimus , mittamus.
#2
pantes valuerint.
quod ipsa conciliavit.
Supra demonstratum est, in ordine Gnelacearum ovula haud
e carpophyllo enasci, sed ramuli floralis ipsius summitatem referre.
Quaeritur, num in Coniferarum ordine illis proxime affini forte
idem invenire possimus ?
Jam enumeravimus genera Талит et Torreyam, quibus ovu-
lum evidenter ramuli foliati apicem effingit; байзфигуае quoque
ramulus, nempe pedunculus e foliorum axillis surgens, ovulo ter-
minatur. Itaque in his generibus res eadem est, ac іп Gnelaceis;
eo tantum discrepant, ut in Con?feris perigonium , quale in Gne-
laceis offenditur, desit.
Foliolorum ramulum floralem obtegentium numerus, vel in
Тахо exiguus, Torreyae magis etiam diminuitur; in Salisburya
peduneulus exstat defoliatus. Si quidem pedunculum, in illo genere
etiamdum elongatum, magis magisque abbreviatum fingimus, ovu-
lum redditur subsessile et demum sessile, quale in omnibus Coni-
ferarum reliquis generibus invenimus. taque quaestio in eo tan-
tüm versari oportet, num in illis ovulum in modum ramuli ortum
ducat? | Quae quum ita essent, omnia organa foliacea ovula
suffulcientia pro eorum bracteis neque umquam pro car-
pophyllis habenda sunt. Jussum igitur est, probare, quod
ovulum revera famquam ramulus ex axillis bractearum talium
proficiscatur, i
Ita sese habere res ipsa loquitur in omnibus Cupressacets,
in Cephalolaro, Phylloclado et Pherosphaera. Siquidem maturi-
tate semina passim supra basin squamae posita offenduntur,
juventute tamen vere axillaria exstant; siquidem vero, ut. in Cu-
presso, jam statu juvenili majore parte in squama ipsa collocata
1) Verm. Schriften 59.
2) Polyembryonie etc.. 243.
3) Regensb. Flora (bot. Ztg.) 1862. 377.
Conif.
4
`
¿XCURSUS MORPHOLOGICUS.
446
sunt, innumeris plantarum altioris ordinis exemplis edocemur, in
regno vegetabili saepissime accidere, ut partes vere axillares inde
a primis vestigiis situm mutatum accipiant; sive ad caulem (ut
е. gr. m Gnelt spec. mascul.: flores vel inflorescentiae supraaxil-
lares), sive in folio suffuleiente (flor. v. inflor. bracteae adnatae ).
Neque offendimur eo, quod haud raro plura ovula supra eandem
bracteam reperiantur. (Cupressus etc.), quum eandem rem etiam
in Salisburya et Gneto masculo inveniamus et analogas quoque
habeamus gemmas collaterales vel superpositas, quae saepissime іп
foliorum axillis apparent. Quod denique ovulum interdum haud
accurate ante squamae medium positum est (Juniperus), mil im-
pedit, quominus pro organo vere avillari habeamus, quum hujus
quoque rationis analoga satis sint cognita.
Porro ovula evidenter axillaria sunt in Podocarpi sectione
Stachycarpo.') In aliis vero sectionibus transitus varios obser-
vamus inter ovulum manifeste axillare et id, quod plus minus
supra squamae basin elatum est. Similem rem invenimus in Da-
crydieis, quarum genus Pherosphacra ovula erecta axillaria gerit,
Dacrydium proxime affine autem positione diversa: perfecte axil-
laria et subrecta vel in squamae summitate consita et inversa,
qualia semper offenduntur in Saxe-Gothaca et Microcachryde.
Ovulum in Dammara prima juventute ad imam squamae basin
enasci, demonstravit cl. Dickson *); idem obtingere іп Araucaria
supra p. 425. exposui. Probabile est, in his generibus ovelam ex
axe enasci, sed mox cum squama sua coalescere et hac ad basin
rapidum incrementum capiente in altitudinem efferri. Atque quum
plantis permultis obveniat, ut flos immo tota inflorescentia folio
suffulcienti impositus ex illo quasi ortum ducere videatur ( а,
Thesium, Samolus, Limnanthemi spec., Helwingia), tam obser-
vationibus quam analogia satis firmatum habeo, in omnibus gene-
ribus, quae squamis simplicibus instructa sunt, ovulum dignitate
gaudere ramuli ex axilla squamae proficiscentis. Qua conditione
ovulum pro unico et toto flore existimandum est, ut in Тахо,
Torreya et Salisburya (itemque in Gnelaceis, quas perigonio gau-
dere hae in re levioris momenti videtur). Itaque Salisburyae,
Taro et Torreyae et omnibus Coniferis , quarum amentum femi-
neum squamis simplicibus gaudet, flores exstant primo
gradu axillares, nudi, in 7470 vero et Torreya bracteolis sive
prophyllis cireumdati (et ita quasi terminales).
Restant genera squama duplici donata; his squama interior
surculi naturam prae se fert foliis binis pluribusve inter sese et cum
axe connatis instructi ; unde persuadebimur, ovula ex axillis folio-
1) Sectio Stachycarpus maxime idonea videtur, ut lucem afferat de
ratione ovuli erga amentum staminigerum. Talem e. gr. Podocar-
pus spicata R. Br. (Wook. Ic. 543.) exhibet florum dispositionem,
ut in axe elongato utrique sexui conformi supra bractearum remo-
tarum axillas it masculis surgant amenta simplicia staminigera, in
femineis vero ovula solitaria. Qua re significatur, ovulum sistere
analogon amenti staminigeri, et ut hoc masculum, illud totum florem
femineum repraesentare. (Quod etiam, nisi minus perspicue, obser-
vari licet in pluribus speciebus sectionis Eupodocarpi, quibus ma-
sculis in pedunculo communi supra bracteas surgunt complura
amenta staminigera in verticillum couferta, quum in femineis supra
pedunculum masculo conformem sint complures bracteae valde con-
fertae indeque in „receptaculum“ connatae, quae singulae (ut ma-
sculae bracteae amentum stamineum) ovulum nudum anatropum
porrigunt. Similis res est in Cephalotazo, in Тахо et in Torreyae
spec., quibus in generibus unicuique amento masculo respondet in
flore femineo ovulum solitarium, Nolim autem hanc rationem ur-
gere, quum prorsus sibi non constet, ut Cupressus et aliae de-
monstrant.
2) Transact. Soc. Bot. Edinb. VII. (1861.) 207.
63
447
rum illorum coalescentium proficisci. Cui probandae sententiae
neque observatio directa neque historia evolutionis succurrit, quum
partes etiam statu juvenili parum ab invicem solvantur et aegre vel
prorsus non distinguantur; attamen, quantum ex aliorum observa-
tionibus novi et ipse observavi, neque in statu explicato neque in Ju-
venili video, quod sententiae nostrae obstaret. Quod enim ovula in
Abielineis et Cunninghamieis inversa offenduntur, non in his tan-
tum sed in omnibus generibus observatur, in quibus ovula altius ,
in squama collocata sunt, ut in Araucarieis et in pluribus Da-
crydiets. Facile est intellectu , hane rationem in eo inniti, ut
squamae finitimae valde contiguae pressionem exerceant contra ovula,
quae initio ad basin posita per rapidum squamae suae incremen-
tum basale nimis cito evehuntur, et igitur reprimentibus squamis
finitimis situm suum, prima juventute erectum mox convertunt in
inversum, — Tuentur autem nostram de ovulorum ortu sententiam
observationes institutae de strobilis diaphysi affectis. Quando enim
squamae interiores in ramulum elongatum protruduntur (ut illis
strobilis mos est), folia in iis contenta, quorum in axillis ovula
enata finximus, plus minus demum ad basin usque a semet invicem et
ab axe solvuntur, Accidit vero, ut sub hac chlorosi (ut ita dicam)
оуша depauperentur, simul autem quum prorsus evanuerint gem-
mulae in foliorum illorum axillis conspiciantur, quae licet gemmu-
larum foliacearum indolem prae se ferant, attamen ovulorum loco
perspicue efformatae sunt (id quod etiam in floribus Angiosperma-
rum chlorosi affectis. observatur') ). [ta assumi potest, bracteas
in Pino 2, Sciadopityde 1—9, Cunninghamia 3, Cryplomeria 2—5
etc. squamae interiori addictas ex axillis suis totidem progignere
ovula. Quae ovula igitur his generibus squama duplici praeditis
flores effingunt secundo gradu axillares.
Vanam opinionem statuerunt pro pluribus generibus cl. Рав-
LATORE") et cl. DicksoN?). Hi enim probant: in amentis femineis
plerarumque Coniferarum squamas ad modum Abielinearum com-
paratas duplices esse, ita ad summam usque evolutionem duplices
perstare, vel post primam juventutem in squamae simplicis spe-
ciem coalescere; interiore surculum, exteriore bracteam sisti. Quum
autem organon, quod ovulum nobis, pistillum his autoribus salutetur,
id ex axe originem trahere ab iis accipitur, unde sequitur, amenta esse
inllorescentias, quae flores suos (pistilla) in axillis secundi gradus
contineant. Ita in pluribus se haberet; aliis amentum esset simplex,
pistillis in primo gradu axillaribus; paucis, Тахо, Torreyae et
Salisburyae essent flores solitarii terminales adseribendi. Haec sen-
tentia eo quidem commendatur, quod ad unum et satis naturalem
floris typum plures formas redigat, sed revera nulli innititur argu-
mento, nisi amentorum femineorum in Abietineis, Taxodineis,
Cupressineis rel. similitudine, ita quidem, ut Таходтеае squa-
mas offerant e duplici in simplicem formarum transeuntes. Nempe
“Тахоай et Glyplostrobi squama ovuligera hine accedit ad squamam
Cryplomeriae, quae manifesto squama duplex est, illine vero ad
Cupressum, eui simplex, Imprimis muero ille sive umbo dorsalis,
qui » Taxodio apicem squamae exterioris effingit, simili modo e
medio dorso surgit in squamis Cupressi; placet igitur cl. PARLA
томо, partem squamae superiorem, quae in Tarodineis squamae
interiori adseribenda est, etiam in plurimis Cupressineis et for-
tasse quoque in aliis generibus pro squama interiore habere, quae
cum squama exteriore tantopere connata offendatur, ut non am-
plius ab invicem distinguantur. Quae res, quamvis summopere
cepto qs омет p pro argumento contrario est,
ахофо et Cryplomeria ad ean-
1) Cf. Ar. Braun, Polyembryonie 186 $44.
2) Comptes rendus LI. et LII. — Ann. Sc. nat. 1. c.
3) Trausact. Soc. Bot, Edinb. VII. (1861.) 47.
CONIFERAE: EXCURSUS MORPHOLOGICUS.
448
dem rationem comparata et sub dorsi apice mucronata exstat, ac
tota Cupressinearum squama , quodque insuper squama interior
in Taxodineis offenditur quae Cupressineas deficit. In aliis autem
Cupressinearum generibus et imprimis in Dacrydieis et Podocarpeis
ne levissima talis structurae, qualem vult cl. РАБГАТОВЕ, indicia
possunt inveniri; haud raro vero videmus folia frondosa e pulvini
sui dorso surgentia simili ratione, ac Cupressorum mucro e squama
proficiscitur (Pinus Picea, Агаисатае spec. etc.); denique quo-
que observare licet folia frondosa, quando eorum basis aliqua causa
insolito explicetur, prorsus speciem praebentia squamarum e dorsi
medio mucronatarum'). Nullius igitur ponderis mihi videtur analo-
gia Ша, quam urget cl. PAnLATORE. E contrario quum animo nostro
obversarentur et structura squamarum in quibusdam simplicissima
et foliorum frondosoraum in squamas ovuligeras transitus ( Dacry-
dieae, Cupressineae nonnullae; etiam in monstrosis Podocarp? chi-
nensis talem observavit ill. A. Braun) et historia evolutionis jam
supra demonstrata, nullo modo abire possumus a sententia nostra,
statuentes: squamas Cupressacearum et Tavacearum mera esse
organa foliacea. :
Per totum igitur Coniferarum ordinem ovulum eadem gaudet
vi atque dignitate ; nempe pro axe per metamorphosin mutato itaque
pro toto flore existimandum est.
Semper flos ille exstat axillaris; modo occurrit bracteolatus
modo nudus, modo pedunculatus modo sessilis, nunc e foliorum
frondosorum axillis surgens nunc e bracteis, bracteis subsolitariis
vel in amentum collectis, amento hine simplici illinc in primo gradu
composito. En omnes floris et inflorescentiae femineae per totum
Coniferarum ordinem variationes :
1. Ovula e foliorum frondosorum axillis,
a. bracteolata: Tarus, Torreya.
b. nuda (et pedunculata): Salisburya.
II. Ovula e bractearum axillis (ubique nuda et sessilia v. subsessilia):
a. Bracteae (raro subsolitariae) in amentum simplex dispositae:
Taxaceae (praeter genera supra indicata), Cupressaceae,
Araucarieae. | !
1. Ovula anatropa: Podocarpeae.
2. Ovula orthotropa: Dacrydieae, Phyllocladus, Cephalotaxus,
Cupressaceae , Araucarieae.
о. Ovula altius in squama posita indeque inversa: Dacrydieae,
exceptis Pherosphaera et Dacrydii ѕрес., Araucarieae.
8. Ovula ad basin squamae vel paullo supra illam posita et erecta:
Pherosphaera, Dacrydii spec., Cephalotazus, Phyllocladus,
Cupressaceae.
b. Amentum compositum; secundariis amentis squamiformibus
(bracteis amenti secundarii eum axe et inter sese in squa-
mam „interiorem“ connatis), bractea fultis.
1. Ovula ad basin squamae collocata et erecta: Татойіпеае.
2. Ovula altius in squama collocata indeque inversa: Cunningha-
mieae, Abietineae. с -
Omnes igitur in conformatione floris feminei differentias levio-
ris tantum momenti, ut ita dicam gradarias intelligimus et pror-
sus amentorum masculorum formis variis consentaneas. Haec enim
mascula amenta, quod exposuimus, solitaria occurrunt vel compo-
sita (interdum in eodem genere); atque quum simplex amentum
masculum tamquam flos solitarius respondeat ovulo (Taxus ), amen-
tum primo gradu compositum respondere debet amento femineo
simplici (Podocarpus spicata etc.); id vero quod secundo gradu
compositum offenditur, analogon exhibet amenti feminei squamis
duplicibus praediti ( Taxodium). Porro levissimi ponderis videtur,
——
D Cf. e. gr. „татишт monstrosum Abietis* in L. С. Біснавр Comm.
de Conif. её Cycad. t. 12.
449
quod ovula hinc ortum ducant e foliis frondosis, illinc vero e bra-
cteis: facilis enim est transitus inter utramque folii formam, ne-
glectis analogis inter plantas altiorum ordinum innumeris, Deni-
que ordinis conformitatem graviter non infringit, quod ovula et
pedunculata et sessilia, tam bracteolata quam nuda in plantis affi-
nitate proximis inveniantur, quum omnibus his rationibus respon-
deant prorsus eaedem tum in amentis masculis, tum in Angiosper-
Quod vero ovula modo erecta modo шуегза offendantur,
hanc rem inniti in conditionibus tantum secundariis atque ovula
primo evolutionis stadio ubique erecta exstare, supra demonstrare
Itaque in toto Condferarum ordine unica а typo
solemniter usitato gravius discrepantia video Podocarporum ovula
vere anatropa; sed haec quoque Microcachrydis ovulis in anatro-
piam tendentibus (fere peritropis) cum reliquis Coniferis in mo-
dum naturalem consociantur.
Jam igitur statuentes pro vero, quod hypotheseos nomine
prius acceperamus: ovulum ex axilla folii sive squamae subjectae
oriri (dignitate gemmae axillaris gaudere), omnem Coniferarum in
utroque sexu morphosin simplici negotio atque natura minime re-
luctante interpretamur. In cujus rei demonstratione auctorem et
ducem habuimus ill. Ar. Braun, cui gratias agimus quam maxi-
mas, quod in re ardua viam nobis aperire ea, qua est humanitate,
non est dedignatus.
Superfluum fere videtur, ut etiam conjecturam tertiam exa-
minemus, qua ovulum’e toto folio mutato enatum esse fingitur (ut
in Ретшасев e summorum botanicorum sententia fieri solet).
Nam generibus ovulo perspicue terminali praeditis, Тахо Torreya
et Salisburya, opinio illa, si quis defendat, facile refellitur, quum
situm terminalem folii natura respuat. Sin autem objicias, ovulum
in illis generibus non verum effingere axis apicem, sed „puncto
vegetationis^ ad illius latus obliterato, principio ac origine laterale
atque folium habendum esse: nemo tibi concedat , qui umquam
sectionem verticalem ramuli ovuligeri In Zaro vel Salisburya vi-
derit, ne indicio quidem levissimo talis occultationis obvio, vel qui
ovuli evolutionem in Таго et Torreya ") investigando observarit,
unum et eundem esse axis conum (Vegetationskegel), cujus in
circuitu bracteolae exstiterunt, qui denique integumento involvitur
et nuclei indolem nanciscitur. Et moneam, illam opinionem stricte
persequendo te abduci in inique variatam et absonam floris feminei
interpretationem vel potius perturbationem et confusionem, sane
periculosiorem ea quam supra e priore hypothesi derivavimus.
mis.
conatus sum.
Ш. DE CLASSE GYMNOSPERMARUM PAUCA.
Jam exposita florum" Gymnospermarum formatione morpholo-
gica, ad affinitatem qua inter se uectuntur et in reliquas planta-
rum legiones vergunt me-converto. |
Quod primum Gnetaceas attinet, ex eo quod supra ренин
elucet, illas tam flore masculo quam femineo haud negligendam
eum Coniferis similitudinem praebere. Utriusque pexis flores Gne-
faceis in amenta sunt dispositi, quibus in diversis Coniferarum
generibus respondent amenta ad eundem typum comparata, ita ut
Welwitschiae et Ephedrae analogon praebeat Cephalotaxus, Gnelo
masculo vero Cupressus femina, Gnelo femineo Podocarpus spr-
cata. Singuli flores autem Gnetacearum gravioribus in а
characteribus cum Comiferis consentiunt; habent ovulum nudum
centrale mono- vel dichlamydatum, quod axis gaudet dignitate , ыг
rent vero ovario; denique stamina iis sunt monadelpha vel өө
rae in axe elongato sessiles, quod in Coniferis quoque geri m
(Podocarpus chilina et al.). Quum autem In Gnelacearum wirog
1) Cf. Baron l. с. (Torreya nucifera, Taxus baccata).
!
CONIFERAE: EXCURSUS MORPHOLOGICUS.
|
450
sexu perigonium offendatur, quod Сотјетав omnes deficit, hoc im-
primis charactere ,
pro stirpibus illis admodum imperfectis certe
gravissimo ,
Gnelaceae arctiore vinculo inter sese coactae magis
a Coniferis recedunt, ac harum subordines inter sese divergunt.
(Talis igitur est florum affinitas inter utrumque ordinem, ut illo-
rum tantum ratione Gnefaceae appellari possint „Coniferae peri-
gonio instructae“. ) Atque quum structura anatomica Gnelaceae
nonnihil a Conzferis recedant") et habitu quoque iis alienae hinc
Casuarineis (Ephedra) пе Chloranthaceis (Gnetum) appro-
pinquent, Welwitschiae vero habitus sit prorsus peculiaris: Gne-
laceae pro ordine certis limitibus circumseripto, Coniferis aequi-
parando et quam illa nobiliore, attamen omnium ordinum iis proxi-
mo existimandae sunt.
Coniferae vero inter sese arctissima necessitudine continen-
tur, tum floris masculi tum maxime feminei indole, tam embryo-
genesi quam structura incrementoque nec non imprimis habitu suo
ut constat satis peculiari et qualitatibus chemicis. Sufficiat , quod
de florum in his stirpibus conformitate supra exposuimus ; ita facile
persuademur, ordinem illas constituere vere naturalem neque in
partes Cycadeis Gnetaceisve coordinatas divellendum (ut pluri-
bus placuit scriptoribus).
Quomodo Cycadeae erga Coniferas et Gnelaceas sese habeant,
denique quaenam Gymnospermarum classi іп regno vegetabili di-
gnitas tribuenda sit, ut rite exponamus, pauca de Cycadearum
conformatione morphologica praemittamus.
In Cycade femina axis sive caudex arboris simplicissimus
quatuor tantum foliorum formationes effingit; primum cotyledones,
quas sequuntur folia perulacea quae ceteris sub gemma involucran-
dis et tuendis inserviunt (Niederblütter), folia frondosa pinnata
succi nutritii assimilatione adaptata (Laubblätter) et folia reprodu-
сЙуа sive carpophylla (Reproductionsblütter). Quae formationes,
quum unaquaeque vitae graviori negotio inserviat, essentiales vocari
possunt, Cotyledonibus explicatis arbor vicissitudine regulari per
longam annorum seriem nonnisi perulas et frondes emittit; denique,
magis firmata, ad florem progreditur et majore perularum copia
praecedente carpophyllorum (s. d. spadicum) verticillos progignit.
Spadix exhibens frondis formam aliquantum contractae apice
etiamdum pinnis instruitur parumper tantum mutatis; inferne pin-
narum loco gestat ovula. En prima metamorphoseos opificia! En
primarium carpophylli typum?! Profecto! fieri haud potest, quin in
modum simpliciorem. animo fingamus metamorphoseos efficaciam,
quam quod organi foliacei ceterum satis conformis partes nonnullae
hinc expandantur in formam assimilationi idoneam, illinc vero con-
trahantur ut reproductioni inserviant. 402.
Atque occurrit res maxime. memorabilis. Quum in reliquis
omnibus Phaenogamis, Cycade mascula haud excepta, per foliorum
mutationem in organa reproductiva, sive stamina sive carpidia, iliorum
indoles foliacea, qualis vulgo dicitur, prorsus evertatur; akis
progignentis vis generandi et crescendi tantopere diminui et ut “
dicam laedi videtur, ut foliis illis efformatis incrementum conti-
nuare et nova folia effingere haud amplius valeat, itaque per flo-
rem terminetur (id quod botanici intelligi volunt sub ,,axis inira
florem metamor;hosi*). Sed contra in Cycade femina metamorphosis,
tirocinia quasi ponens, pinnas solum amplexa, forma ч structura
frondis in spadice parumper mutatis, axis vitam atque vigorem gra-
viorem in modum haud sollicitat, ita ut ille supra florem propul-
sus redeat ad iteratam vegetationem et e medio flore pere fron-
diumque coronam efferat. Ita unus idemque plantae axis iterum ite-
rumque floret et frondescit.
1) Cf. Монт, über den Bau der grossen getüpfelten Röhren von Ephe-
dra in Linnaea 1831. et Verm. Schrift. 268.
451
Jam vero Cycas mascula et reliquae Cycadeae sequuntur
Phaenogamarum rationem solitam, ut axi per floris evolutionem
incrementi finis imponatur. Ita offendimus tam stamina quam саг-
pophylla, frondibus nunc maximopere difformia, in axibus secun-
dariis post ea evoluta defunetis collecta, quum contra primarius
axis vicissitudine regulari perulas tantum et frondes proferens in-
crementum continuet indefinitum. Е 7
Cycadearum оре igitur in modum tam simplicem quam шорша-
tum typi nectuntur, quos imitantur hinc Filices illinc Phaenogamae
in organorum suorum successione et dispositione ( Generationsfolge
und Generationswechsel). Nam uti Fllicum permultis, e. gr. Blech-
nis, mos est, quod ex uno eodemque axe frondium sterilium ver-
ticillos eum fertilibus vicissitudine regulari alternos progignant,
idem obtingit in Cycade feminea, quum reliquae Cycadeae Phae-
nogamarum floribus axem definientibus gaudeant.
Intra eundem autem Cycadearum ordinem inveniuntur quoque
archetypi, quibus ingens superstruitur Phaenogamarum series. Non
solum enim primordia exhibent, paene dixerim leges aperiunt me-
tamorphoseos foliorum, stamina rudissima et carpophyllorum formas
simplicissimas et originarias procreantes, sed etiam prototypum
sistunt, qua variae axis et folii formationes in plantis phaenoga-
mis disponuntur atque invicem sese excipiunt. Modo in eodem axe
simplici folii formationes essentiales solummodo, sed omnes, conci-
liando schema exhibent stirpium monaxonum; modo unam ex illis
(staminibus vel carpophyllis) in axibus secundariis definitis collo-
cando plantarum pleioaxonum formam praebent simplicissimam. In-
ter plantas viventes igitur Cycadeis prae omnibus titulum „imaginum
plantarum“ (Urpflanzen sive Idealpflanzen) , ratione tantum Phae-
nogamarum habita, tribuimus.
Alia res in Coniferis. Metamorphosis, quum in Cycadeis
" ай utriusque sexus organa reproductiva effingenda foliis tantum
potiretur, axe aut prorsus intacto aut per florem solum definito,
in Coniferis tum axem tum folia aequaliter, sed pro sexu diver-
simode excolit. In masculis per foliorum mutationem stamina
evadunt, axis incremento simul definito; in femineis contra folia,
fabriea frondosa haud vel parumper mutata, bractearum solum
munus accipiunt, dum axes ex eorum axillis surgentes toti vel
apice tantam in ovulum abeuntes organi reproductivi teneant pro-
vinciam. Idem in Gnelaceis obtingit.
На Coniferae cum Gnelaceis morphosi sua quoad florem femi-
_ пеши e diametro opponuntur Cycadearum ordini et plerisque Phae-
nogamis (an omnibus?). Forte miraris, naturam in ovulo effor-
mando tam parum sibi constare, ut modo folii partem, modo totum
folium, modo axem in usum yocaret; sed moneam, prorsus simi-
lem offendi rationem etiam intra plantas cryptogamicas. Sporan-
gium enim, quod omni jure ovuli analogon habetur, e folii axilla
епаясі et tamquam gemmam axillarem sese habere de Lycopodia-
ceis constat"): Filicibus contra e parte mutata folii sive frondis
1) Ноғмкізткв, Vergl. Untersuch, 119. — Idem cel. auctor nuperrime
in notula de dignitate morphologica sporangii Selaginellae (Prings-
heim's Jahrbücher Ш, 292.), sententia priore omissa, Монілі opi-
nionem premit, qua sporangium tamquam folii suffulcientis pars
habeatur. Quum autem с]. HorwxrsrER ipse dicat, difficillime hanc
doctrinam cum natura posse conciliari, sed potius e sporangii evo-
lutione elucere („absque ullo dubio“, ut prius 1. c. enuntiaverat),
‘hoc tamquam gemmulam ex axilla folii suffulcientis enasci, immo
ibi, ubi serius in folio ipso supra axillam collocatum offendatur:
CONIFERAE: EXCURSUS MORPHOLOGICUS.
452
originem ducit. Ita sporangiorum ovulorumque ratione Lycopo-
diaceae respondent Coniferis, Filices vero Cycadeis.
Hac inter illos Gymnospermarum et Cryptogamarum ordines
analogia perspecta , etiam ad alias affinitatis rationes animus no-
ster advertitur. Хойш fusius hac de re disserere, ne phantasiae
nimiam aperirem palaestram; facile autem intelligimus , affinitatem
inter Coniferas et Cycadeas prorsus eandem esse, ac inter Ly-
copodiaceas et Filices. Nam Lycopodiaceae ceteris paribus, non
solum sporangiis ovulisque, sed etiam foliis quibus organa illa suf-
fuleiuntur saepius nonnihil mutatis et in amenta dispositis, ramis
creberrimis, foliorum forma totoque habitu Coneferzs respondent,
quum e contrario Cycadeae conveniant cum Filicibus axe solem
niter simplici, frondium forma et vernatione nec non, quod supra
exposuimus , formationum foliacearum successione. |
In his igitur regni vegetabilis membris organa illa primaria,
axem nempe et folium, metamorphosi variata videmus in modum
penitus diversum, — quin etiam utrinque extrema attingentem. Ly-
copodiaceae enim et Coniferae, foliis simplicibus forma et magni-
tudine multum non ludentibus, axe prospere evoluto et innumeris
ramulis multiplicato luxuriantes, juniori corticem induentes viri-
dem stomatibusque perforatum vegetationis et assimilationis nego-
tium etiam in axem dispertiunt, adeo foliis depauperatis axe in for-
mas foliaceas ( Phyllocladus ) dilatato soli ei omne illud munus im-
pendunt; denique eum metamorphosi potentissima in ovulum v. spo-
rangium transformatum ad ipsius reproductionis officium in usum
vocant. Cycadeae eontra et Filices, axe plerumque simplicissimo
et lente crescente, foliis perulisque toto obteeto, saepe brevissimo
et subterraneo , omnem transferunt vim in folia: illa explicando
in formas mirifice variegatas dissolutas et articulatas, magnitudine
saepe conspicuas atque quum sporangia et ovula etiam ex iis pro-
nascantur , utrique et vegetationi et reproductioni inservientes.
Pauca denique adjicimus de Gymnospermarum in systemate
loco. Florum indole diverso modo depauperatae Cycadeae et Coni-
ferae magis imperfectae exstant, ac omnes Angiospermarum ordi-
nes; perigonio ubique et ovario carentes tamquam flores. modo
ovula nuda modo amenta e meris staminibus vel apertis carpophyl-
lis conflata exhibent; Gnetaceae vero androeceum aeque ac ovulum
perigonio involventes ad ovarium tamen, quo omnes Angiospermae Э
gaudent, поп perveniunt. Perfectiores autem, ас omnes Cryptoga-
mae, tres ordines nostri redduntur ovulorum indole et staminibus
veris. Quomodo tam embryogenesi quam pollinis germinatione in
medio inter Cryptogamiam et Angiosperniiam positae transitum
simul ab altera ad alteram exigant, inter omnes constat; nec minus,
quod Cycadeae embryonis fabrica et germinatione Dicotylearum et
Monocotylearum characteres una conjungentes cum Jsoéfeis nectant,
quodque etiam structura anatomica et incrementi ratione, foliorum .
vernatione et conformatione vegetativa et reproductiva Cryptoga-
mas cum Angiospermis jungant, certum habemus. Denique etiam
medium tenent inter Cryptogamiam et Angiospermas tempore, quo
in terra nostra exstiterunt. Itaque censemus, Gymnospermas con-
stiuere classem уеге naturalem, eique locum debere intermedium
inter Cryptogamas et Angiospermas,
Auc. Guin. EICHLER.
bene non intelligo, cur eximius scrutator sententiam priorem ob-
servationibus diligentissimis firmatam reliquerit. š
1) Exceptis forte s. d. Rhizantheis, quarum de .organo- femineo repro-
ductorio et loco in systemate adhuc ambigitur. |
N Б.К
PRAESENTIS VOLUMINIS, QUO TRACTANTUR
CHLORANTHACEAE, PIPERACEAE, URTICACEAE, SALICINEAE, PODOSTEMACEAE,
LACISTEMACEAE, MONIMIACEAE, ANTIDESMEAE, BEGONIACEAE, GNETACEAE,
CYCADEAE ET CONIFERAE.
Автахтнк fuscescens Miq. 38.
Gaudichaudiana Miq. 48.
AncEUTHOS Ant. et Kotschy 421.
ABIETINEAE 421. -
Автахтне Mig. 7. 31. 220. | »
Acedinho do Brejo Bras. 340.
AcROCARPIDIUM 8. 18. '
”
abutilifolia Мн. 33.
geniculata Miq. 53.
» Guildingianum Мн. 19. Ж abutiloides Mig. 33. E glabrata Miq. 51.
» majus Miq. 20. » adenophylla Miq. 57. Ии Guilleminiana Mig. 30.
9 repens Miq. 19. ” adunca Miq. 46. К guyanensis Klotzsch 62.
» rotundifolium Mig. 219. » | alnoides Miq. 48. » halesiaefolia Miq. 40.
» Sellowianum Miq. 19. » amazonica Miq. 39. » Hilariana Miq. 41.
» urocarpum Miq. 20. » | ampla Miq. 55. » hirtula Presl 73.
ACTINOSTROBEAE 421.
AcriNosTROBUS Miq. 421.
Aguaxina, Lusitanis Malwa d'Isco Piso 25.
ALicAsTRUM P. Browne 108.
Almez sive Almiz Hisp. 182.
Аіліхелл Don 423.
Amandier de Buena Vista 125.
Ambaiba 140.
Ambaiba Marcgr. 147.
Ambauva 140.
Ambauva do mansa 124.
Ambauva do vinho 124. 129.
AMENTACEAE Juss. 225. :
Angelina divergentifolia Pohl 307.
ANTIDESMEA E Sweet 329.
Apé 109.
AriNAGIA Tul. 233. 244.
5 divaricata Tul. 245.
% fucoides Tul. 246.
” Gardneriana Tul. 245.
» membranacea Tul. 248.
> | psyllophora Tul. 244.
> pygmaea Tul. 247.
» Riedelii’ Tul. 246.
ARAUCARIA Juss. 421. 423.
brasiliana A. Rich. Lamb. 426.
я brasiliensis A. Rich. 426.
” Ridolfiana Savi 426.
ARAUCARIEAE 421. 423.
»
amplectens Miq. 44.
asperifolia Miq. 45.
auriculata Mig. 59.
Avellana Mig. 220.
baccans Mig. 58.
bahiensis Pres] 73.
Blanchetii Miq. 49.
brasiliensis Miq. 37.
Cambessedei Miq. 51.
catalpaefolia Mig. 33.
caudata Miq. 32. 220.
cearensis Miq. 47.
cernua Presl 72.
? chavicoides Miq. 38.
chimonanthifolia Miq. 48.
Clausseniana Miq. 43.
coccoloboides Miq. 37.
colubrina Miq. 56.
concinna Мід. 43.
consanguinea Miq. 221.
corylifolia Miq. 49. 220.
denudans Mig. 60.
dimidiata Presl 72.
diospyrifolia Mig. 50.
divergens Presl 74.
elongata Mig. 43.
eximia Miq. 35.
exserens Miq. 31.
fuliginea Miq. 47.
64
hispida Miq. 46.
japurensis Miq. 59.
Jussiaeana Miq. 41.
Kunthiana Miq. 47.
lentaginoides Miq. 57.
leptura Miq. 61.
Lhotzkyana Miq. 40.
Lucaeana Miq. 61.
Luschnathiana Miq. 53.
macrostachya Presl 74.
macrorhyncha Miq. 61.
malacophylla Presl 73.
Martiana Miq. 41.
Maximiliani Miq. 59.
Meyeniana Klotzsch 60.
Mikaniana Miq. 34.
mollicoma Miq. 45.
mollis Miq. 58.
mollis Klotzsch 45.
nitida Miq. 220.
? obtusa Miq. 39. ,
obumbrata Mig. 52.
Olfersiana Miq. 46.
opulifolia Miq. 51.
Paraénsis Miq. 60.
persicariaefolia Miq. 55.
populifolia Miq. 40.
pothifolia Miq. 38.
pyrifolia Miq. 50.
455
АвтАМТНЕ Radula var. Miq. 43.
9
»
11:
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
Regnellii Miq. 34.
renitens Mig. 221.
rhododendrifolia Miq. 56.
richardiaefolia Miq. 36.
rivinoides Miq. 57.
rumicifolia Miq. 37.
salicariaefolia Miq. 48.
Schottii Miq. 49.
scopulorum Miq. 36.
Sellowiana Mig. 39.
spectabilis Мн. 35.
spectabilis var. glabrior Miq. 72.
stellipila Miq. 58.
subaequalis Presl 72.
subauriculata Miq. 42.
superba Miq. 34.
tectoniaefolia Miq. 36.
tejucensis Mig. 54.
tuberculata Miq. 54. 220.
variegata Miq. 52.
Velloziana Miq. 44.
? Warakabacoura Miq. 69.
xylopioides Miq. 53.
xylosteoides Miq. 42.
ARTOCARPEAE 77. 79,
3 PROPRIE 79. 81: |
Anrocamrus Linn. 83. 121.
9
”
incisa Linn. 122.
integrifolia Linn, 122.
Asa peixe 186.
ATHEROSPERMEAE В. Br. 289.
ATHOSPERMACEAE Lindl. 289.
Атнвотахіз Don 421.
Aueustia Klotzsch 339.
Avirama Tup. 228,
Bagya Klotzsch 339.
Вевома Plum. 339.
”
Klotzsch 339. 341.
acetosa Vell. 384,
acida Mart. 365.
acida ? Vell. 366. `
aconitifolia A. DC. 352.
асшеша Meyen 354.
aculifolia Hb. Vindob. 380.
alchemilloides Meissn. 344.
angularis Raddi 358.
angulata Vell. 359.
arborescens Raddi 378. .
argentea Van Houtte 354.
argyrostigma Fisch, 354.
attenuata А. DC. 383.
Bahiensis А. DC. 361. |
besleriaefolia Schott. 343.
bidentata Raddi 380,
brasila A. DC. 345.
brasiliensis Klotzsch 347.
caslaneaefolia Hort. Boiss, 377.
caslaneaefolia Schott 377.
ciliata Kunth 346.
coccinea Hook. 360.
concinna Schott 371.
INDEX. ,
BEGoNIA conferliflora Gardn. 378.
”
convolvulacea A. DC. 367.
cordata Vell. 384.
crenulata Schott. 358.
cruenta Grah. 384.
cucullata Willd, 341.
cucullifolia НавьК, 342.
dasycarpa A. DC. 341.
dasypoda Meissn. 345.
declinata Vell. 384.
dentatiloba A. DC. 379.
depauperata Schott 382.
digitata Raddi 374.
dimidiala Vell. 378.
diversifolia var. Walp. 345.
dubia Vell. 384.
elata Klotzsch 346.
erecta Vell. 384.
eriocaulis Vis. 376.
Epibaterium Mart. 362.
Ermani Klotzsch 347.
fagifolia Fisch. 363.
Fischeri Otto et Dietr. 360.
Fischeri Schrank 346.
fruticosa A. DC. 377.
Galeotti Hort. Berol. 375.
Galeottiana- Lem. 384.
Gardneri A. DC. 366.
geniculata Vell. 367.
grandis Otto 369.
. ? grisea А. DC. 370.
haematotricha Hort. Boiss. 344.
hasilata Vel. 358,
hastata Vell, 384.
herbacea Vell. 382.
Hilariana A. DC. 351.
hirsuta Hort. Kew. 343.
hirtella Link 344.
hispida Schott. 364.
" Ноокегіапа Gardn. 379.
Hugelii Hort. Berol. 366.
humilis Hort. Kew. 343.
inciso-serrata A. DC. 374.
integerrima Spreng. 383.
lanceolata Vell. 383.
_ Langsdorffii А. DC. 380.
lepidota Liebm. 388.
lobata Schott 375.
longipes Hook. 368.
lucida Haw. 343.
luxurians Scheidw. 373.
macroptera Klotzsch 345.
maculata Raddi 354.
malvacea Klotzsch 347.
manicata Vis. 388.
membranacea, A. DC. 372.
Meyeniana Walp. 383.
Meyerii Otto et Dietr. 376.
multibulbosa Mart. 384.
muricata Scheidw. 373.
neglecta A. DC. 372.
Neocomensium А. DC. 365.
Beconia obliqua Vell. 384.
”
-
oxyphylla A. DC. 379.
paleata A. DC. 364.
parvifolia Klotzsch 349.
parvifolia Schott 383.
parvipeltata A. DC. 371..
palens Griseb. 378.
palula Haw. 346. 348.
patula Klotzsch 348.
pauciflora Lindl. 346. 348.
Paulensis A. DC. 350.
peltata Schott 370.
peltifolia Schott 371.
pentaphylla Walp. 373.
phyllomaniaca Mart. 385.
platanifolia Grah. 352.
Pohliana Klotzsch 346.
polygonifolia A. DC. 362.
populnea Schott 353.
Porteriana Fisch. Mey. Lallem.
princeps Hort. Berol. 357.
procumbens Vell. 384.
pulchella Raddi 359.
radicans Vell. 384.
ramentacea Paxton 356.
reniformis Dryand. 368.
reniformis Hook. 369.
reniformis Vell. 384.
repens Vell. 383.
rhizoearpa Fisch. 382.
Riedelii A. DC. 358.
rigida. Regel 376.
rotundata Vell. 334.
rubro-pilosa Hb. Vindob. 350.
rufa Thunb. 384.
salicifolia A. DC. 355.
sanguinea Raddi 357.
saxicola A. DC. 384.
saxifraga A. DC. 370.
scandens Vell. 384.
schizolepis Liebm. 388.
Schlumbergeriana Lemaire 356.
Schottiana A. DC. 331.
Selloi Lodd. 384.
Sellowii Hort. Angl. 342,
Sellowii Hort. Monac. 342.
Sellowi? Klotzsch 342.
semperflorens Bot. Mag. 342.
456
344.
semperflorens Link et Otto 342.
selaria Hort. Angl. 342.
- setosa Klotzsch 348.
smilacina A. DC. 363.
Solananthera A. DC. 353.
spathulata Lodd. 342.
splendens Hort. Boiss. 377.
stenophylla A. DC. 361.
subvillosa Klotzsch 349.
sylvatica Meissn. 367.
sylvestris A. DC. 380.
tomentosa Hort. Kew. 376.
tomentosa Schott. 376.
truncata Vell. 369.
457
Beconia uliginosa Klotzsch 347.
”
99
9
11)
undulata Schott 355.
vaginans Vell. 376.
Valdensium A. DC. 368.
vellerea Klotzsch 348.
velutina Hort. Vindob. 375.
vernicosa Hort. Berol. 375.
verlicillata Vell. 374.
villosa Gardn. 346.
villosa Lindl. 345.
vitifolia Schott. 369.
zebrina Hort. Angl. 358.
BEGONIACEAE Bonpl. 337.
BEGONIAE Tratt. 337.
BEGONIACEARUM GENERA 389.
5 ТҮРІ 390.
BEGONIASTRUM А. DC. 341.
Betys vel Betre? Piso 56.
Biota Don 421.
ВокнмквгА Jacq. 183. 185.
23
99
99
29
9
„э
”
”
99
arborestens Gardn. 185. 186.
arguta Mart. 186.
caudata Sw. 185.
dasypoda Mig. 188.
florida Mig. 187.
petiolaris Н. В. K. ? 185.
phyllostachya Мід. 187.
radicans Nees et Mart. 202.
repens Nees et Mart. 203.
Bread-fruit Cook, Anson cet. 122.
BROSIMEAE 81. 107.
Brosimum Swartz 81. 108.
7?
339. 3
”
99
11)
Aubletit Pópp. 110.
discolor Schott 110.
Gaudichaudii Trée. 108.
` microcarpum Schott 137.
refractum Mart. 108.
Broussonetia brasiliensis Mart. 158.
INDEX.
Сесвомл acutifolia Tréc. 152.
”
”
adenopus Mart. 147.
albicans Trée. 152.
angustifolia Tréc. 152.
bicolor Klotzsch 151.
carbonaria Mart. et Miq. 144.
cinerea Miq. 142.
commutata Schott 148.
concolor Hort. Зевбтьг. 148.
concolor Willd. 143.
cyrtostachya Miq. 145.
dentata Klotzsch 151.
digitata В. Hort. Schünbr. 143.
digitata Klotzsch. 152.
digitata Tenore 149.
flagellifera Tréc. 151.
Goudotiana Trée. 150.
hololeuca Miq. 148.
Humboldtiana Klotzsch 150.
Klotzschiana Mig. 151.
latiloba Mig. 147.
leucocoma Miq. 142.
leucophaea Рёрр. 151.
lyratiloba Miq. 144.
membranacea Tréc. 143.
nivea Рбрр. 151.
obtusa Tréc. 146.
obtusifolia Bertol. 150.
pachystachya Trée. 145.
palmata Willd. 146.
peltata Linn. 149.
peltata Meyer 143.
peltata Ruiz 152.
peltata Schreb. 150.
pellata Nell. 147.
peltata Willd. 150.
pinnatiloba Klotzsch 153.
Cextis crenata Miq. 181.
> dichotoma Ruiz 182.
» diffusa Planch. 176.
» ferruginea Mig. 177.
» flexuosa Mig. 181.
» Gardneri Planch. 178.
> | Шусусагра Mart. 174.
» Goudotii Planch. 182.
» jamaicensis Planch. 180.
» lancifolia Mig. 175.
» membranacea Miq. 175.
» micrantha Swartz 171.
» mollis Willd. 172.
э morifolia Planch. 178.
> Orthacantha Planch. 175.
» Pavonii Planch. 182.
> pubescens Planch. 182.
» rhamnoides Willd. 173.
» Sellowiana Miq. 179.
» spinosa Ruiz 182.
» spinosa Spreng. ? 182.
» spinosissima Miq. 176.
» Таһа Gill. 179.
» triflora Ruiz 181.
» trinervia Lam. 180.
» velutina Planch. 181.
» Zizyphoides Planch. 182.
CEPHALOTAXUS Sieb. et Zuce. 423.
Ceratozamia ? Boliviana Brongn. 414.
СНАМАЕСМРЕ 198,
^" microphylla Nees 203.
CHAMAECYPARIS Spach, 421.
CHLORANTHACEAE R. Br. 1.
Сні.оворновл Gaudich. 153.
CHLOROPHOREAE 79. 153.
Сновомлуо Mig. 32. 38,
Cidreira Bras. 300.
polystachya Herb. Berol. "Préc. 154. Сітктоѕма Tul. 293.
я _ Plumiert Spreng. 157.
tinctoria Auctt. 158.
tincioria var. а. Н. B. K. 157.
tinctoria Mart. 155. 156.
А Xanthoxylon Мам. 157.
BROUSSONETIEAE 79. 153.
_ CALLIrRIS Vent. 421.
CANNABINACEAE 77.
CANNABINEAE 77. 79.
Carniricus Gasparr. 106.
. CanronyA Presl 68. 69.
CASTANEAE 77.
CasrELNAVIA Tul. et Wedd. 233. 263.
fimbriata Tul. et Wedd. 265.
fluitans Tul. et Wedd. 269.
? fruticulosa Tul. et Wedd. 270.
monandra: Tul. et Wedd. 268.
multipartita Tul. et Wedd. 266.
? orthocarpa Tul. et Wedd. 270.
princeps Tul. et Wedd. 264.
pusillima Tul. et Wedd. 269.
» ` serpens Tul. et Wedd. 267.
Cayapia 167.
Сескорга Linn. 83. 139. ·
11)
”
”
= polystachya scabra Ruiz 151.
> propinqua Miq. 149.
» Ruiziana Klotzsch 152.
> scabra Benth. 142.
» scabra Mart. 141.
» scabra Ruiz, Klotzsch 151.
й Schiedeana Klotzsch 148,
v Schreberiana Miq. 150.
» | Sciadophylla Mart. 140.
» | Strigosa Tréc. 152.
» | surinamensis Miq. 143.
и tubulosa Ruiz 152.
CELTIDEAE 77. 169. 171.
Certis Tournef. 113.
» aculeata Salzm. 175.
aculeata Sw. 173.
alnifolia Miq. 176.
asperula Miq. 176.
beflora Ruiz 182.
boliviensis Planch. 180.
brasiliensis Planch. 177.
brevifolia Miq. 180.
Chicope Miq. 181.
Clausseniana Miq. 178.
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
”
alternifolia Spreng. 311.
Amazonum Tul. 301.
Apiosyce Mart. 299.
asperula Tul. 301.
bifida Tul. 303.
brasiliensis Spreng. 311.
”
> camporum Tul. 307.
» | Өнө Tul 302. ^
an cristata Tul. 309.
5 cuiabana Mart. Tul. 296.
>` cuiabanum Mart. 296.
discolor Рбрр. et Endl, 310.
erythrocarpa Tul. 295.
estrellensis Tul. 298.
foliosa Tul. 303.
glabra Spreng. 311.
guyanensis Tul. 306.
lanceolata Tul. 298.
limoniodora R. Pav. 301.
mollicoma Mart. 804.
mollis Tul. 310.
oligandra Tul.. 295.
paniculata Spreng. 311.
plebeia Tul. 297.
459
Citniosma Póppigii Tul. 305.
и radiata Pópp. et Endl. 311.
» Regina Tul. 308. ·
» | ruficeps Tul. 299.
» thecaphora Рбрр. et Endl. 311.
CITRISENE St. НИ, 293.
Сітковма Ruiz. Pav. 293.
» amazonica Mart. 307.
bifidum Рйрр. et Endl. 303.
9 cristatum Рбрр. et Endl. 309.
» dentata Рёрр. 304.
а dentatum Рбрр. et Endi. 301.
Эн dubium Н. В.К. 310.
» erythrocarpa Mart. 298.
glabrescens Mart. 306. 307.
» macrophylla Mart. 309.
» molle H. B. K. 310.
» oblongifolia Leand. 307.
» oblongifolium Spreng. 306.
» oligocarpa Mart. 307.
» | ovalis Spreng. 316.
» pyricarpa Willd. 310.
% Schottiana Spreng. 311. 314.
» Sellot Spreng. 311. 316.
» riflora Spreng. 311. 322.
» umbellata Spreng. 311. 324.
Cravomiscaus Klotzsch 340.
Coatintiba 182,
Coaxinguba 86.
Codono Hisp. 182.
CorvwsEA Salisb. 423. 426.
4 angustifolia Bertol. 426.
Сотумвел 426.
CONIFERAE Juss. 417.
CONOCEPHALEAE 83. 131.
Contra-herva 167. 169.
Contrayerva 169. |
Coussaroa Aubl, 83. 131.
» acutifolia Klotzsch 139.
» angustifolia Aubl. 138.
> asperifolia Tréc. 135.
» cuneata Miq. 138.
» fagifolia Klotzsch 136.
> ferruginea "гес, 137.
3 Fontanesiana Ad. Brongn. 136.
» . hirsuta Tréc. 139.
3 intermedia Mart. 133.
» intermedia Магі. 132.
» laevigata Рбрр. et Endl. 138.
» latifolia Aubl. 135.
» latifolia Mart. 133.
» latifolia var. obovata Miq. 135.
> magnifolia "гес. 139.
» Martiana Му. 132.
i mierocephala Tréc. 136.
» nitida Мід. 133.
8 obovata Miq. 135.
» ? ovalifolia Tréc. 139.
” puberula Klotzsch 139.
» Ruizii Klotzsch 139.
$$ Зеро Miq. 137.
н setosa Klotzsch 139.
INDEX.
Coussapoa subincana Mart. 134.
" vellerea Klotzsch 139.
» | villosa Pópp. et Endl. 138.
» villosa Тгес. 139.
Crenias Spreng. 256.
9 scopulorum Spreng. 251.
СвүртомЕВтА Don 421.
Cunnincuamia В. Br. 421.
CUNNINGHAMIEAE 421.
CUPRESSACEAE subord. 421.
CUPRESSINEAE 421. 427.
CurnESSINEAE VERAE 421. 427.
Cupressus Tournef. 421. 427.
» glauca Brot. 430.
» lusitanica Mill. 429.
» pendula L'Hérit. 430.
sinensis pendula Hort. 430.
» thurifera Hort. 430.
8 Uhdeana Hort, 430.
Curi Тир. 423. 438.
Curi-üva Тар. 428.
Curi-y Guaran. 428.
Cyatnocnemis Klotzsch 339.
CYCADACEAE Lindl. 409.
CYCADEACEAE Endl. 409.
CYCADEAE L. C. Rich. 409.
СүвтосүхЕ Gasparr. 89.
Dacaycarrus 431.
DACRYDIEAE 423.
Dacrypicm Soland. 423.
Паммава Rumph. 421.
Пкуил,зА Tul. et Wedd. 233. 261.
”
Dicraka Tul. 233. 252.
» Erythrolichen Tul. et Wedd. 253.
Dietociinium Lindl. 339.
Dıserma Hook. fil. 421.
Пізкімклк 421.
Помвкүл Lam. 423.
DoNALpia Klotzsch 339, 341,
DongaATOwETRA Klotzsch 339.
Dorstenia Plum, 159.
» appendiculata Miq. 162.
arifolia Lam. 166.
» asaroides Gardn. 108.
» bahiensis Klotzsch 164
» brasiliensis Lam. 168,
A bryoniaefolia Mart. 167.
Ж caulescens Vell. 162.
$; ceratosanthes Lodd. 165.
” Contrayerva Gardn. 170.
» cordifolia Mart. 165. -
» Cyperus Vell. 165.
” Drakena Vell. 161.
" elata Gardn. 160.
j erecta Vell, 161.
5 exaltata Hb. Vindob. 161.
m Fabia Paiva 170.
» ficifolia Fisch. 167.
» Ficus Vell. 165.
» fluminensis Walp. 165.
"à fruticosa Hort. Berol. 163.
flagelliformis Tul. et Wedd. 262.
460
Dorstenta fruticulosa Schott 161. 163.
12)
”
7
”
”
glauca Pohl 162.
harta Mart. 163.
hispida Hook. 163.
Hydrocotyle Mart. 168.
Langsdorffiana Fisch. 164.
longifolia Moric. 164.
longipes Mart. 164.
? Mandioccana Fisch. 165.
Martiana Miq. 165.
minor Fisch. 163.
montevidensis Gardn. 170.
morifolia Fisch. 168.
multiformis Mig. 165.
nervosa Desy. 161.
opifera Mart. 169.
palmata Pohl 167.
pernambucana Arruda 170.
plumeriaefolia Fisch. 161.
reniformis Pohl 168.
Riedeliana Fisch. 165.
rotundifolia Arruda 170.
setosa Moric. 170.
Sychintum Steud. 165.
tomentosa Fisch. 168.
turneraefolia Fisch. 164.
urceolata Schott 162.
varroniaefolia Fisch. 161. 163.
Vitella Paiva 169.
. vitifolia Gardn. 170.
DORSTENIEAE 79. 153.
ПовктгА Jacq. 185.
DusnuEiLIA Gaudich. 197.
”
microphylla Gaudich. 203.
Durovurea Willd. 271.
”
hypnoides St. Hil. 272.
EnckEA Kunth 7. 27.
11)
”
”
”
ceanothifolia Kunth 28,
Martiana Mig. 27.
orthostachya Kunth 28.
vernicea Mig. 28.
Ernepra Tournef, 399. 404.
americana Willd. 405.
andina Рбрр. 406.
humilis Wedd. 407.
triandra Tul. 408.
Tweediana C. A. Mey. 406.
”
EPHEDRACEAE Dumort. 397.
EPHEDREAE Rchb. 397.
Евутнвовухе Vis. 106.
EUARTOCARPEAE 83. 121.
Evseconia Walp. 341.
Еосеттав Planch. 180.
EuracipEAE 235.
Есретлілм Lindl. 339.
Еороросавроѕ 431.
EuracrA Link 423. 426.
Eurassa Salisb. 423. 426.
EwaLpiA Klotzsch 339. 315.
”
”
ferruginea Klotzsch 375.
lobata Klotzsch 375.
FICEAE 79. 81. 83.
461
Ficus Linn. 106.
”
99
”
”
22
”
adhatodaefolia Schott 86.
alia Lauri folio cet. Plum. 100.
americana Aubl. 100.
americana Hort. 87.
anthelminthica Mart. 85.
alrovirens Schott 87.
atrox Mart. 105.
benjaminea Salzm. 101.
brasiliensis Cels. 95.
brasiliensis Hort. Monac. 96.
brasiliensis? Link 87.
Бтазвт Hort. Berol. 95.
Carica Linn. 106.
cestrifolia Schott 98.
clusiaefolia Schott? 102.
crocata Mart. 94.
Doliaria Mart. 93.
enormis Mart. 102.
eximia Schott 90.
ferruginea Hort. Vindob. 93.
foliis ovato-cordatis cet. Mill. 90.
folio Citri etc. Plum. 91.
Gamelleira Hort. Monac. 93.
gardentaefolia Hort. Berol. 104.
gemina Ruiz. Pav. 98.
glabra Vell. 90.
hirsuta Vell. 104.
holosericea Schott 92.
lentiginosa ? Vahl 91.
longifolia Schott 96.
martinicensis Hort. 86.
martinicensis Hort. Berol. 96.
Maximiliana Mart. 94.
microphylla Salzm. 93.
Murrayana Hort. Berol. 95.
nereifolia Hort. Berol. 96.
Nymphaeae folio Royen 90.
nymphaerfolia Linn. et Айси. 90.
nymphoides Thunb. 90. —
oblongata Kunth et Bouché 87.
oblongata Link 87.
` panduraefolia Hort. Paris. 104.
pertusa Linn. fil. 100.
princeps Kth. et Bouché 95.
prinoides ? Willd. 99.
puberula Kth. et Bouché 104.
pulchella Schott 88.
rhododendrifolia К. et Bouché 96.
rufa Schott 93.
subtriplinervia Mart. 99.
trigona Herb. Vahl et Schum. 99.
Figueira brava Lus. 93.
Figueira terrestre Lus. 167.
Firz-Roya Hook. fil. 421.
Ғікокүл Gaudich. 183. 195.
”
”
ТҮ
aestuans Gaudich. 196.
Caravellana Wedd. 196.
glandulosa Wedd. 197.
FRENELA Mirb. 421.
Frutilla do campo Hisp. 406.
Garrptia Klotzsch 339. 354.
INDEX.
GAERDTIA argentea Klotzsch 354.
» maculata Klotzsch 354.
m Sstenobotrys Klotzsch 355.
4 undulata Klotzsch 355,
GALACTOGLYCHIA Gasparr. 89.
GALOGLYCHIA Gasparr. 89.
Gamelleira Lus. 93.
GEOGRAPHIA AxripEsMEARUM 335.
3 BEcoNiACEARUM 394.
> GNETACEARUM 407.
у МохинлАскЕлБОм 325.
3 РїРЕкАСЕАВЬМ 73.
i PoposrEMAcEAnUM 273.
à UnriciNEARUM. 207.
Gresnouinia Gaudich. 183. 193.
и boehmerioides Miq. 194.
GingoupiA Klotzsch 339. 385.
» manicata Klotzsch 388,
бСі,үртовтвовов Endl. 421.
GNETACEAE Blume 397.
Gnetum Linn. 399,
» amazonicum Tul. 402.
» dioicum Leyb. 401. 402.
Jaborandi I. Piso 54.
Jack-tree Angl. 122,
Јохугок Nutt. 153.
IsornvrLow Mig. 32. 55.
JUNIPERINAE 421,
Juniperus Linn. 421.
” ex Goa Herm. 430.
К мезЕВЕСКІА Klotzsch 339.
LACIDEAE Tul. 235.
Lacis Schreb. 235.
Lacis Lindl. 233. 237.
» disticha Cham. 255.
» fucoides Cham. 246.
» fucoides Mart. et Zucc. 246.
» membranacea Bong. 248.
» monadelpha Bong. 238,
» pygmaea Bong. 247.
» Воде Bong. 246.
LacisrEMA Swartz 281.
" angustum Schnizl. 283.
б Berterianum R. 8. 288.
» ellipticum Schnizl. 285.
h elongatum Schnizl. 282.
” floribundum Mig. 288.
”
”
”
Leyboldi Tul. 401.
microstachyum Spr. et Benth. 404.
nodiflorum Ad. Brongn. 403.
4 grandifolium Schnizl. 284.
intermedium Schnizl. 281.
» paniculatum Spruce 400.
н Та В. Br. 401.
» urens Blume 401.
„ venosum Spr. et Benth. 403.
Grao de Gallo Lus. 175.
Grande-ortie Gall. 197.
GunLTIA Klotzsch 339. 375.
» Meyerit Klotzsch 376.
» rigida Klotzsch 376.
$ tomentosa Klotzsch 376.
GYMNOSPERMAE 417.
LOGICUS DE FLORE 436.
Haagea Klotzsch 339.
НескевлА Kunth 25.
peltata Kunth 26.
scutata Kunth 27.
sidaefolia Kunth 25.
4 umbellata Kunth 26.
Hepyosmum Swartz 3.
Bonplandianum Mart. 4.
“ brasiliense Mart. 3.
HrLicosrvLis Tréc. 81. 118.
affinis Miq. 118.
|
”
”
”
”
”
Hemiropion Mig. 32. 52.
Немізтуілв Benth. 193.
Poeppigiana Tréc. 118.
EXCURSUS MORPHO-
9
boehmerioides Benth. 193.
Hieronymia Freire Allemáo 331.
”
”
alchorneoides Allem. 332.
Blanchetiana Tul. 333.
HIERONYMIA [ferruginea Tul. 334.
Huszia
Klotzsch 339.
Нумехорнутлох Mig. 32. 62.
Jaborandi Bras.. 45.. 63.
» lucidum Schnizl. 282.
» myricoides Swartz 282,
" polystachyum Schnizl. 284.
5 pubescens Маг, 285.
» recurvum Schnizl. 283.
" robustum Schnizl. 281.
$ serrulatum Mart. 286.
LACISTEMACEAE Mart. 277.
LaronrEA Gaudich. 195.
І.лтівтівма A. DC. 351.
ГАОСНЕА Klotzsch 339.
Leonia Mutis 293.
Lersia Klotzsch 339.
Lisoceprus Endl. 421.
Licea Tul. 233. 242,
» alcicornis Tul.’ 243.
Loncnosteraus Tul, 233. 239.
$ elegans Tul. 239.
Г.оРрновүхк Tul. 233. 248.
arculifera То]. 259.
4 helicandra Tul. 249.
Loto Lus. 182.
Macrura Nutt. 153.
» affinis Mig. 155.
aurantiaca Nutt. 158.
brasiliensis Endl. 158.
chlorocarpa Liebm. 157.
polyneura Miq. 154. 155.
subintegerrima Mig. 157.
tinctoria Endl. 155.
lincloria Nutt. 157.
Xanthoxylon Endl. 156.
Масковтаснүв Mig. 32. 84.
Maenusta Klotzsch 339.
Maquira guyanensis Aubl. 115.
”
”
”
-Marathrum lacunosum Gardn. 249.
65
463
Matico Региу, 44.
Merrensia Endl. 173.
^ aculeata Willd. 173.
с brasiliensis Gardn. 177.
” laevigata Н. В. К. 174.
^ pubescens H. B. K. 192.
“ rhamnoides Schult. 174.
” zizyphoides Н. В. К. 182.
Масвослснкүв Hook. fil. 423.
Міскоғіғек Мід. 7. 10.
^ Blumei Miq. 14.
” Langsdorffii Miq. 13.
МитвснЕвилстА Klotzsch 339.
Mniopsis Mart. 233. 256.
Ч scaturiginum Mart. et Дисс. 257.
" Weddelliana Tul. 255,
Moho-Moho Peruv. 44.
MorrivEDIA Ruiz. Pav. 291, 312,
У brasiliensis Schott 314.
A cinerea Tul. 316.
" clavigera Tul. 323.
- cuspidala Mart. 320.
" elegans Tul. 324.
” floribunda Tal. 817.
“ gracilis Tul. 315.
- latifolia Pópp. et Endl. 326.
M laurina Tul. 318.
- ligustrina Tul. 321.
- longifolia Tul. 317.
” multiflora Mart. 317.
” nitida Tul. 320.
»" ovata Ruiz. Pav. 313.
“ pellucens Tul. 320.
„ polycarpa Mart. 318.
" triflora Tul, 322.
umbellata Tul. 324.
+: utriculata Mart. 319.
Momisia Dum. 173. 180).
ú aculeala Klotzsch 174.
T alnifolia Wedd. 176.
» brevifolia Klotzsch 180.
„ Chicope Wedd. 181.
n Clausseniana Wedd, 118,
à crenata Wedd. 181.
| dichotoma Planch. 182.
» ferruginea Wedd. 177.
^ flexuosa Wedd. 181.
„~ tntegrifolia Wedd. 179.
4 lancifolia Wedd. 175.
4. membranacea Wedd. 175.
» spinosissima Wedd. 176.
» taryensis Wedd. 174.
» triflora Klotzsch 182.
MONIMEAE Juss, 289,
MONIMIACEAE Lindl. 288,
Моховтүгл8 Tul. 233. 251.
ñ capillacea Tul, 251.
MORACEAE 77.
MOREAE 77. 79. 81. 153.
Моков brasiliensis Pohl 154.
» Talaiba Vell. 156.
» tincloria Auctt. 158.
INDEX.
Morus tinctoria Mill. 155.
4, Xanthorylum Linn. 156.
Moscaxowirzia Klotzsch 339.
MounERA Aubl. 233. 235.
4 alcicornis Benth. 243.
- aspera Bong. 236.
4 Weddelliana Tul. 236.
МувтосАВРА Benth. 197.
densiflora Wedd. 198.
Dombeyana Wedd. 198.
5 humilis Wedd. 198.
polystachya Wedd. 198.
А stipitata Benth. 198.
NAGEIA Gaertn. 429, 431.
NaccrLEorsis Mig. 81. 120. 214.
й macrophylla Мід. 120. 214.
МЕМАТОЗРЕВМСМ L. C. Rich. 281.
Nepunomiscnus Klotzsch 375.
Nhambi Bras. 69.
Хнлхог Mig. 32.
Novega Tréc. 81. 119.
» таға Тгее, 119,
Окхохк Tul. 242.
Oirana Tup. 2?8.
ОгмкрА Ruiz. Pav. 113.
я affinis Steud. 118.
» angustifolia Pópp. et Endl. 116.
»" aspera Ruiz. Pav. 116.
м calophylla Рбрр. et Endl. 114.
ferruginea Рерр. et Endl. 116.
» grandifolia ç Tréc. 115.
4% guyanensis ? 'Tréc. 115.
" laevis Ruiz. Pav. 115.
А macrophylla Mart. 120.
“ mollis Рбрр. et Endl. 115.
^ Póppigiana Klotzsch 116.
- tomentosa Püpp. et Endl. 118.
OLMEDIEAE 81. 113.
Oserya Tul. et Wedd. 233. 259.
4 biceps Tul. et Wedd. 260.
4 flabellifera Tul. et Wedd. 259.
Оттома Spreng. 7. 62. 222.
ii Anisum Mertens 66.
» Anisum Spreng. 63.
„ Blanchetii Moric. 68.
» carpinifolia Presl 61.
» Consanguinea Presl 65.
» corcovadensis Mig. 67.
» diversifolia Kunth 63.
“ eucalyptifolia Kunth 66. 222,
» НооКенана Miq. 64.
» Jaborandi Kunth 63.
» . Klotzschiana Kunth 70.
„ laeta Kunth 70.
EN leptostachya Kunth 68.
j macrophylla Kunth 66. _
» macrostachya Mart. 67. .
» Martiana Miq. 64.
P padifolia Kunth 65.
” Pohliana Mig. 69.
» . propinqua Kunth 66. 222,
» pteropoda Moric. 68.
Оттома Warakabacoura Мід. 69. 222.
ОттомошЕз Mig. 32. 60.
Paracelsia argula Mart. 314.
~ obovata Mart. 316.
Parietaria boehmertoides Магі. 194.
microphylla Linn. 203.
nilida Herb. Par. 201.
У rubicunda Pohl 194.
Pariparoba Bras. 34. -
Регтоввуох Klotzsch 7. 29. 219.
attenuatum Klotzsch 29.
”
”
2”
> cryptopodum Мід. 219.
e exserens Miq. 31.
n Guilleminianum Miq. 30.
» Martianum Miq. 29.
i pubescens Miq. 30.
PerEromia Ruiz. Pav. 7. 219
n acuminatissima Miq. 12.
° angulata H. B. K. 21.
2 angustata H. B. K. 15.
й arifolia Мід. 9.
” brachyphylla Dietr. 13.
" brasiliensis Miq. 10.
” Catharinae Miq. 14.
“4 caulibarbis Miq. 12.
» бігсіпгіа Link 21. _
» corcovadensis Gardn. 12.
^ cyclophylla Mig. 219.
” Deppeana 861141. 16.
^ distachya Dietr. 23.
^" elongata H. B. K. 22.
4 fimbriata В. pilosior Miq. 20.
^ galioides H. B. K. 15.
» Gardneriana Mig. 9.
» hederacea Miq. 20. 219.
» Hilariana Miq. 11.
~ hirsuta Mig. 14.
” hydrocotyloides Miq. 8.
» incana Dietr. 24.
» mnerescens Miq. 14. .
» Langsdorffii Мн. 13.
» longiflora Link 14.
» loxensis Н. В. К. 16.
» macropoda Mig. 21.
» mandioccana Mig. 17.
” Martiana Mig. 23.
» Menkeana Mig. 15.
2% muscosa Link 21.
4 myosuroides Dietr. 23.
». Myriocarpa Miq. 22.
» myrtifolia Miq. 11.
» . nematostachya Link 22,
> . nummularifolia H. B. К, 18.
» obtusifolia Dietr, 2 i.
» oleracea Рбрр. 10.
8 Parkeriana Mig. 23. 219.
» | parnassiaefolia Miq. 9.
5 pellucida Н. В. К. 10.
» peltata Dietr. 26.
” pereskiaefolia Н. В. К. 15.
» pernambucensis Мід. 13.
» polystachya Dietr. 14.
464
465
PEPEROMIA pruinosa Kunth 96.
99
29
2
pterocaulis Miq. 11.
quadrifolia Miq. 18.
reflexa Dietr.-17.
reniformis Hook. 19.
repens Н. В. К. 19.
rubioides Н. В. К. 17.
rubricaulis Dietr. 14.
rubricaulis Nees 14.
rupestris H. B. K. 22,
sculatu Dietr. 27.
Sellowiana Miq. 16.
serpentarioides Miq. 9.
sedaefolia Dietr. 25.
tenera Miq. 19.
transparens Miq. 10.
trichocarpa Miq. 18.
trineura Miq. 18.
urocarpa Fisch. et Mey. 20.
valantoides Miq. 17.
Velloziana Miq. 11.
PEPEROMIEAE 7.
РЕВЕВЕА Aubl. 81. 117.
99
99
guyanensis Aubl. 117.
laurifolia Tréc. 117.
PETERMANNIA Klotzsch 339.
РнавмасовүсЕл Mig. 81. 83. |
,*
12)
adhatodaefolia Mig. 86.
anthelminthica Mig. 85.
grandaeva Miq. 87.
guyanensis Miq. 88.
laurifolia Miq. 88.
obtusiuscula Miq. 86.
perforata Mig. 86.
Radula Mig. 84.
vermifuga Mig. 87. .
РиевозРНАЕВА Archer 423.
РиплерРОМАВТТА А. DC. 371.
Рип,освЕнА Bong. 271.
421
pusilla Bong. 272.
PHILOCRENACEAE Bong. 229.
PnvrrocLapus Rich. 423.
Pirperia Klotzsch 339.
11)
erythrotricha Klotzsch 344.
Рива Lindl. 183. 197.
» anomala Wedd. 204.
» аѕігосгапипа Miq. 201.
» — Callitrichoides Kunth 203.
» Chilensis Wedd. 205.
» * citriodora Wedd. 204.
» dauciodora Wedd. 206.
» dendrophila Мід. 202.
» diversifolia Wedd. 204.
» Dombeyana Wedd. 295.
» elliptica Hook. fil. 201.
” globosa Wedd. 203.
-s grossecrenata Mig. 199.
guyanensis Wedd. 198.
» hirsuta Wedd. 202.
» hirtella Mig. 202.
» hyalina Fenzl 200.
» Jamesoniana Wedd. 206.
INDEX.
Рика imparifolia Wedd. 199,
» lamioides Wedd. 204.
» Maximiliani Miq. 200.
» multiflora Wedd. 205.
» muscosa Lindl. 203.
» nitida Wedd. 203.
» Pavonii Wedd. 205.
» Роеррісіапа Wedd. 206.
» pubescens Liebm. 201.
» pulegiifolia Wedd. 204.
~ punctata Wedd. 206.
» rhizobola Mi. 202,
~ strigosa Wedd. 206.
» Uncidens Wedd. 206.
Pimenteira Lus. 7f.
PINACEAE Lindl. 417.
PINACEAE subordo 421.
Pingo-Pingo Chil. 406.
Pinheiro Bras. 423, 428, 4
Pinheiro Dobrizhof. 426.
Pinus Linn. 421.
» dioica Vell. 426.
Perr Linn. 71.
» aculifolium Hort. Berol. 45.
„ acutifolium Pópp. 54.
л. @duncum Linn, 46.
„ ааипсит Mart. 45.
„ aduncum Vell. 46.
albo-maculatum Dietr. 59.
» angulatum В. S. 21.
4 angustatum Willd. 15.
„angustifolium Ruiz. Pav. 43.
anisatum H. B. K. 33.
„ arborescens Mill. 47.
arifolium Hort. Petrop. 9.
asperifolium Ruiz. Pav. 46.
brachyphyllum Willd. 13.
catalpaefolium Н. B. К. 33.
Maregr. 32.
caudalum Vahl 32.
ceanothifolium Н. В. К. 28,
cernuum Vell; 35. 72.
citrifolium Schott 56.
citrifolium Willd, 70.
clusiaefolium Jacq. 24.
colubrinum Link. 56.
crassifolium Salzm. 56.
crassum Vell. 57.
cuiabanum Manso 54.
densespicatum Steud. 57.
dichotomum Pohl 70.
dilatatum Pohl 57.
elongatum Vahl 43.
егвесішп Mart. 54.
extensum R. S. 22.
foliis cordatis cet. Linn. 10.
flagellare Mart. 35.
fruticosum Rich, 46.
geniculatum Swartz 53.
Guildingianum Spreng. 19.
Hilarianum Steud. 41.
caudatum seu Nhandu, Betre Їмвїи.
466
Рек Hoffmannseggianum Lehm. 70.
33
”
Jaborandi Vell. 63.
impunctatum Willd. 56.
incanum Haw. 24.
juliflorum Nees et Mart. 59.
Kunthianum Steud. 40.
lanceolatum Salzm. 47.
latifolium Salzm. 49.
longum etc. Sloane 46.
lorense В. S. 16.
macrourum Н. В. К. 54.
magnoliaefolium Haw. 34.
mollicomum Kunth 45.
monoslachyon Fl. Flum. 20,
myrtifolium Vahl 11.
Nhandi Rich. 39.
nigrum L. 71.
nigrum е Brasilia Beyrich 55.
nilidum Weigelt 53.
nummularifolium Pohl 21.
nummularifolium Swartz 18.
nulans Opitz 54.
obliquum Balbis 54.
obumbralum Мам. 52.
orbiculatum Spreng. 20.
ovalum Pohl 67.
Parthenium Mart. 34.
pellucidum Linn. 10.
peltatum Linn. 26.
pereskiaefolium Jacq. 15.
polystachyum Ait. 14,
praemorsum Rottb. 220.
praemorsum Schreb. 69.
pruinosum H. B. K. 26.
purpurascens Dietr. 43.
quadrangulum Willd. 21.
qradrifolium Fl. Flum. 17.
repens R. S. 19.
reticulatum Fl. Flam, 28,
rotundifolium Linn, 219.
rubricaule Nees 14.
rupestre R. S. 22.
scabrum Lam. 47.
scabrum Willd. 54.
scandens Pópp. 10.
scutatum Willd. 27.
secundum Willd. 52.
serpentarioides Nees 9.
sidacfolium Link et Otto 25.
stellatum Fl. Fium. 15.
sylvesire Fl. Flam. 55.
truncatum Vell. 38.
tuberculatum Jacq. 54.
umbellatum Е. Flam. 25.
umbellatum 'H. В. К. 26.
umbellatum Lina. 26.
vartegatum H. B. K. 52.
verrucosum Sieb, 54.
Willdenowii Kanth 56.
rylosteoides Steud. 42.
PIPERACEAE L. C. Rich. 5.
MANTISSA 219.
”
467
PIPEREAE 7. 25.
PIPEREAE ЗРОМАЕ 25.
эл VERAE 27.
PIPERINAE Bartl. 1.
PIPERITAE Endl. 1.
PigaTiNERA. Aubl. 108.
” guyanensis Aubl. 110.
PracrosriGMA Zuce. 106.
Релтусехтвом Klotzsch 339.
Рілтүсілмігм Henfr. 339.
PLuriLogaria A. DC. 356.
PODOCARPEAE 423. 429.
Popocanrus L'Hérit. 423. 429.
~ Lamberti Klotzsch 432.
% Sellowii Klotzsch 431.
PODOSTEMACEAE Lindl. 229,
PODOSTEMEAE L. C. Rich. 229,
PODOSTEMMEAE Endl. 229,
Poposremon L. C. Rich. 233. 254.
Š Chamissois Tul. 255.
PODOSTEMONEAE Bong. 229. 254.
Роровткмим L. C. Rich. 254.
Potyenema Lour. 121.
” Jaca Lour. 122,
Porvius Tournef, 225,
Ротпомовеик Мід. 7. 25. ı
” peltata Miq. 26.
ы pruinosa Miq. 26.
% scutata Miq. 27.
- sidaefolia Miq. 25.
” umbellata Mig. 26.
Pourouma Galib. 128.
PovnovwA Aubl. 83. 121.
и acuminata Mart. 130.
5 acutiflora Tréc. 126.
» aspera Tréc. 128,
T bicolor Mart. 129.
» cecropiaefolia Mart. 123.
и cinerascens Mart. et Miq. 125.
» digitata Trée. 194.
» fuliginea Mig. 129.
А guyanensis Aubl. 127.
> ? heterophylla Mart. 125.
" Jussiaeana Тгее, 124.
ЗА mollis Тгбе. 127,
» | ти аа Tréc. 123,
5 ovata Tréc. 132,
» palmata Pópp. 126.
» relusa Benth. 128,
» tomentosa Mart. 128.
> triloba Klotzsch 126.
> velutina Mart. 130. `
" villosa Tréc. 127.
POUROUMEAE 83. 121.
Prirzesia Klotzsch 339. 356.
» coccinea Klotzsch 360.
” Fischeri Klotzsch 360. |
» princeps Klotzsch 357.
Pritzetia ramentacea Klotzsch 357.
» sanguinea Klotzsch 357.
” zebrina Klotzsch 358.
Psevpotmepia Tréc. 81. 116.
INDEX.
Рвксрогмепта ferruginea Tréc. 116.
Punu Bras. 189.
Punu-mirim Bras. 191.
Puruma Апей. 121.
Purzeysia Klotzsch 339.
Васил Klotzsch 339.
» JMeyerii Klotzsch 376.
Rapemacuta Thunb. 121.
2 ancisa Thunb. 122.
Raputa Мід. 32. 43.
Reicnensemia Klotzsch 339.
Rhamnus iguaneus Linn. 173.
А micranthus Linn. 171.
Raynenoracis Tul. 233. 240.
» linearis Tul. 241.
Виүхсногноксм: Mig. 8. 20.
Rressia Klotzsch 339. 378.
» ferruginea Klotzsch 379.
Rima Sonnerat 121. 122.
Rossmannia Klotzsch 339.
SABINA Al. Br. 431.
Salgueiro do Rio Lus. 228.
SALICACEAE Lindl. 225.
SALICES FRAGILES Koch 227.
SALICINEAE L. C. Rich. 225.
Sarispurya Smith 423.
SALISBURYEAE 423,
SariuncaE Mig. 32. 61.
блілх Linn. 225. 227.
» Humboldtiana H. B. K. 227.
» Humboldtiana Mart. 228.
» Martiana Leybold 228.
Sancopiscus Mart. 111.
” amazonicus Mart. 112.
Saveria Klotzsch 339.
Saururus arborescens cet. Plum. 26.
» аг: fructu adunco Plum. 46.
= Botryitis cet. Plum. 24.
» foliis ovato-lanceolatis Linn. 46.
» | minor proc. cet. Plum. 10.
ЗАХЕ-@отнАЕА Lindl. 423,
SCHEIDWEILERIA Klotzsch 339. 373.
” digitata Klotzsch 374. .
5 luxurians Klotzsch 374.
ы muricata Klotzsch 373.
8сниллЕнгА Kunth 31. >
” abutiloides Kunth 33. -
» calalpaefolia Kunth 33.
„ caudata Kunth 32.
„ colubrina Kunth 56.
” corylifolia Kunth 49.
” halesiaefolia Kunth 41.
” Hilariana Kunth 41.
” Jussiaeana Kunth 41:
“ lentaginoides Kunth 51.
a leptura Kunth 61.
” Lucaeana Kunth 61.
” Martiana Miq. 42.
” Mikaniana Kunth 34.
- persicariaefolia Kunth 55.
- populifolia Kunth 40.
” rivinoides Kunth 91.
ScHILLERIA Variegata Kunth 52.
bi xylosteoides Kunth 42.
Яснүсноувкүл Endl. 195.
Scraporitrys Sieb. et Zuce. 421.
Seovoia Endl. 421.
SEnnoNIA Gaudich. 62.
acuminata Moric. 68.
» ^ Jaborandi Gaudich. 63.
Soccus Rumph. 121.
granosus Rumph. 122.
lanosus Rumph. 122.
major ( Nanka) Rumph. 122.
”
29
9
11)
29
SoLANANTHERA А. DC. 353.
ӘоһкховтівмА Endl. 173. 180.
Sorocea St. Hil. 81. 111. 213.
si amazonica Miq. 111.
Guilleminiana Gaudich. 213.
Hilarii Gaudich. 213.
Boulletiana Gaudich. 214.
ilicifolia Miq. 114. 213.
macrophylla Gaudich. 214.
muriculata Miq. 113.
racemosa Gaudich. 213.
РА Uriamem Mart. 113.
SOROCEEAE 81. 111.
Soroco Botoe. 114.
ЯРАВОМА Aubl. 293.
> guyanensis Aubl. 306.
”
29
9,
”
”
11)
”
Siropium Banks 121.
” cauliflorum Gaertn. 122.
SPONIA Commers. 171.
» micrantha Dene. 171.
» mollis Dene. 172.
8РохтосЕГЛЭ8, Planch. 180.
ЗТАСНУСАВРО$ 431.
SrerrEnsiA Kunth 31.
$; adunca Kunth 47.
8 alnoides Kunth 48.
9 ampla Kunth 55.
» -asperifolia Kunth 46.
» chimonanthifolia Kunth 48.
» coétoloboides Kunth 37.
» consanguinea Kunth 222.
” diospyrifolia Kunth 50.
» elongata Kunth 43.
” eximia Kunth 36.
” ? fuliginea Kunth 47.
». ? Gaudichaudiana Kunth 49.
» ` geniculata Kunth 53.
= glabrata Kunth 51. `
„ hydrangeaefolia Kunth 30.
” Lhotzkyana Kunth 40.
9 Luschnathiana Kunth 54.
6 mollis Kunth 45.
A Olfersiana Kunth 46.
” pothifolia Kunth 38.
” rhododendrifolia Kunth 56.
» richardiaefolia Kunth 36.
” salicariacfoliae Kunth 48.
” scopulorum Kunth 36.
” Sellowiana Kunth 40.
minor ( Tjampadaha) Rumph. 122.
469
STEFFENSIA lectonzaefolia Kunth 37.
tuberculata Kunth 54.
» &ylopiotdes Kunth 53.
SrEINERIA Klotzsch 339. 378.
» ferruginea Klotzsch 379.
» pulchella Klotzsch 359. 378.
STENGELIA Neck. 235. $
STILAGINEAE Agardh 329.
STILAGINELLA Tul. 331.
5 amazonica Tul. 332.
= Blanchetiana Tul. 333.
B ferruginea Tul. 334.
STROBILACEAE Rchbch. 417.
бүснімісм Desv. 159.
z ramosum Desv. 165.
SYNORHIZAE L. C. Rich. 409. 417.
TABULAE EXPLICATAE:
ANTIDESMEARUM 335.
BEGcoNIACEARUM 387.
CowirERARUM 433.
CycapEARnUM 415. 433.
GNETACEARUM 407. 433.
LacisrEMACEARUM 287.
МомуасЕлвом 327.
PiPERACEARUM 75.
РоровтемасЕАксм 275.
SALICINEARUM 227.
UnricixEARUM 215.
Taemagh Tup. 105.
Tararra Ruiz. Рау. 3.
Tata Mig. 179.
Tala Peruv. 175.
Tarawa Plum. 156.
Taranga et Татлсша Maregr. 157.
Tatajiba Bras. 153.
TAXACEAE Lindl. 417. :
TAXACEAE subordo 423.
TAXEAE 423.
TAXODINEAE 421.
Тахоршм Rich. 421.
Taxus Linn. 423.
TrNonEA Gasparr. 106.
ТЕТВАТОМЕ Рбрр. et Endl. 312.
arguta Mart. 321.
cinerea Gardn. 316.
elliptica Gardn. 321.
» lepidota Pópp. et Endl. 305.
Thoá Tup. 402.
Thou urens Aubl. 401.
» urens Pópp. 402.
Tausa Linn. 421.
Tuuiorsrm Sieb. et Zuce. 421.
ТиремА Mig. 7. 8.
TirrELBACHIA Klotzsch 339.
Товккүл Arn. 423.
TaAcuELANTHUs Klotzsch 339. 381.
allenuatus Klotzsch 383.
» rhizocarpus Klotzsch 382.
TracneLocarrus C. Müll. 340. 381.
attenuatus C. Müll. 383.
”
”
”
”
”
”
TaENpELENBURGIA Klotzsch 340. 377.
_ rhizocarpus С. Müll. 382.
INDEX.
TnrENpELENPURGIA fruticosa Klotzsch 377.
Tristicua Р. Th. 233. 271.
9 bryoides бағда. 272.
Ё hypnoides Tul. 272.
5 Philoerene Steud. 272,
Твівтіснгак Tul. 271.
Твүмалтососсив Рбрр. 81. 107.
8 amazonicus Pópp. 107.
Tsjaca marum Rheede 122.
TYMPANOCHETAE Mart. 409. 417.
ULMACEAE Mirb. 77. 79. 169.
ULMIDEAE Spach 169.
Urera Gaudich. 183. 188,
» acuminata Mig. 190.
» armigera Miq. 192.
» aurantiaca Wedd. 191.
» baccifera Gaudich. 192,
» Capitata Wedd. 191.
» densiflora Miq. 190.
» . denticulata Мід. 192.
» Jacquinii Wedd. 188,
» mitis Miq. 191.
» Punu Wedd. 199.
» subpeltata Мід. 189.
Uriamem Bras. 114.
Uricana Tup. 333.
Urostiema Gasparr. Miq. 81. 89.
amazonicum Mig. 97.
angustifolium Mig. 96.
? atrox Miq. 105.
calyptroceras Miq. 92.
cestrifolium Mig. 97.
99
clusiaefolium Miq. 102.
crocatum Mig. 94.
cyclophyllum Mig. 91.
cystopodum Mig. 95.
doliariam Miq. 92.
enorme Мід. 102.
erythrostichum Mig. 97.
euomphalum Mig. 103.
eximium Miq. 90.
fagifolium Miq. 103.
fuligineum Miq. 104.
fulvum Miq. 93.
Gamelleira Miq. 93.
gardeniaefolium Miq. 104.
Gardnerianum Mig. 91.
geminum Мід. 98.
? glanduliferum Miq. 105.
; Harlwegii Miq. 103.
hirsutum Mig. 103.
holosericeam Miq. 92.
Kunthii Miq. 96.
leucostictum Mig. 91.
longifolium Miq. 95.
Luschriathianum Miq. 101.
Maximilianum Miq. 93.
nymphaeifolium Miq. 90.
organense Miq. 105.
paraënse Miq. 96.
pertusum Mig. 100.
cestrifolium forma major Miq. 98.
470
Гковтівма Pohlianum Mig. 100.
» princeps Miq. 95.
` prinoides Mig. 99.
” Rolandri Liebm. 99.
" rufum Miq. 93.
” Salzmannianum Miq. 101.
и subapiculatum Mig. 101.
я subtriplinerviam Mig. 99.
4 tomentellum Miq. 94.
Urtica Tournef. 183. 194.
» — Gestuans Linn. Jacq. 196. Auctt. 197.
» alceaefolia Poir. 189.
» arborescens baccifera Plum. 192.
» armigera Presl 193.
» arvensis Рбрр. 200.
» baccifera Linn. 192.
» callitrichoides H. B. К. 203.
» caracasana Jacq. 189.
4 caracasana Pohl 190.
» — Caravellana Мам. 197.
„ — Caravellana Schrank (96.
» Corylifolia Juss. 196.
4, сутоза Pavon 205.
» dauciodora Pavon 206.
„ dioica Vell. 195.
divergens Meyer 196.
frulicosa cet. P. Browne 185.*
» globosa Pavon 203.
grossecrenala Mart. 199.
hirsuta Pavon 205.
iners Nees et Mart. 200,
latifolia Meyer 196.
longipes Ман, 201.
microphylla Swartz 203.
milis Vell. 191.
nemorosa H. B. K. 196.
nitida Vell. 193.
pubescens Schum. 201.
punctata H. B. K. 206.
punctata Pavon 205.
radicans Pohl 199,
Scalpe Commers. 195.
tiliacfolia H. В. К. 189.
thymifolia H. B. K. 203.
ulmifolia H. B. K. 189.
urens Linn. 195.
urens bonariensis Pers. 193.
villosa Salzm.? 197.
URTICACEAE Endl. 77. 183.
URTICAE Juss. 77. 79. 183.
URTICEAE DC. 77. 79. 183.
Unricerta Mig. 198.
UR TICINEAE Brongn. 77.
Urucurana Tup. 333.
USUS ANTIDESMEARUM 335.
Beconiaceanum 395.
CONIFERARUM 435.
. СуслоЕлвом 415.
GNETACEARUM 407.
MowiwiACEARUM 325.
PoposTEMACEARUM 273.
”
”
”
”
”
”
471
USUS UnriciwEAnUM 209.
VaniNGA. Rumph. 89.
Verhuellia brasiliensis Miq. 10.
Vistania Gasparr. 89.
МУ АСЕХЕВЈА Klotzsch 340. 361.
4 brasiliensis Klotzsch 362.
" convolvulucea Klotzsch 367.
” fagifolia Klotzsch 363.
” hispida Klotzsch 364.
INDEX.
WascENERIA Hugelit Klotzsch 366.
x inciso-serrata Klotzsch 374.
"А longipes Klotzsch 368.
5 reniformis Klotzsch 368.
4 tomentosa Klotzsch 364.
” vilifolia Klotzsch 369.
Warakabacourrou Galib. 69.
WrkiLBACHIA Klotzsch 340.
WippniNGTONIA Endl. 421.
Monachii, ty pis Dr. C. Wolf & fil.
472
Xylosma racemosum Spreng. 320.
Yaruma Oviedo 149.
Zamia Linn. 413.
» Brongniartii Wedd. 413.
» parasitica Рбрр. 414.
5 Poeppigiana Mart. et Eichl. 414.
ZAMIEAE Miq. 413.
Zizyphus commutatus R. S. 173.
і ?диапеа Lam. 173.
И 1114
- ZAMIA Brongniarti.
TE
27 Г
М)
aD
I
2
ТУ
с. Ас;
USA
Му 4
її
772: 77-
ZAMIAL Poeppigiana mas, ЇЇ. spec. (debilis?) fem.
.
109.
тозу
110.
ARAUCARIA brasiliana.
—
(244
ARAUCARIA brasiliana.
12.
77 $ axu
ARAUCARIA brasiliana.
= ?
DONT
шө” Б Фа” B3 ХЭН
Зо gor cy.
< 25
— = =
A
"
\
A
ү
\
бе Pino M rete
LPODOCARPUS Sellowii mas. IL CUPRESSUS lusitanica. _
P OD O CAR PU S Sellowii fem.
--
PODO CARPUS Lamberti.
Live Music Archive
Librivox Free Audio
Metropolitan Museum
Cleveland Museum of Art
Internet Arcade
Console Living Room
Books to Borrow
Open Library
TV News
Understanding 9/11